Sterre

#1

01 DEC 2010

Magazine over wat jongeren beweegt en bezighoudt

kracht:

Jong & moeder

'trots hoe we het redden' passie:

)UHH UXQQLQJ

'ik wil controle over mijn hele lichaam'

U ambitie:

10-*5*&,

'dromen van het koffertje van Zalm' vriendschap:

JONGERENKEET

'vriendschappen voor het leven'

en ook:

pag 4

straattaal |1 Een uitgave van: www.spectrum-gelderland.nl

voorwoord Joost Korsten Directeur / bestuurder, Spectrum CMO Gelderland

met o.a. op:

V

ol trots presenteert Spectrum CMO Gelderland de uitgave ‘Sterre’. Daarin krachtige verhalen van en over Gelderse jongeren. Waarom verschijnt deze uitgave?

Spectrum komt veel inspirerende professionals en jongeren tegen die vol passie vertellen over wat ze beweegt en bezighoudt. Lees bijvoorbeeld de column van David Gerritsen, winnaar van de Jeugdzorg Award Gelderland 2009, die als straathoekwerker dagelijks met jongeren in de weer is. Of de prachtige verhalen van onze Gelderse jongeren, in hun eigen taal opgetekend. Dit alles verdient gelezen te worden, vandaar ook een fraaie verpakking: de ‘glossy Sterre’.

Jongeren komen vaak negatief in het nieuws. De focus van de media en van beleidsmakers richt zich vaak op problemen en de aanpak daarvan.

Zo verscheen dit voorjaar het rapport ‘De grenzeloze generatie en de eeuwige jeugd van hun opvoeders’ van bureau Motivaction met daarin enkele rake observaties. De hoofdboodschap is echter weinig positief: ‘deze generatie jongeren is een groep hedonistische, materialistische individuen die zich voornamelijk bezighoudt met uiterlijkheden, kicks en status.’

Spectrum vindt dat beeld eenzijdig en te kort door de bocht. We staan daarin niet alleen, zo doet wetenschapper Tom ter Bogt langlopend onderzoek naar jongeren in 40 landen en concludeert dat onze jongeren het gewoon goed doen als we kijken naar hoe gelukkig ze zijn, hun relatie met hun ouders en hun schoolresultaten. Ook de professionals die aan dit blad meewerken, hebben een ander beeld van de jongeren. De verhalen van de jongeren zelf zijn echter het meest sprekend. Ze vertellen in ‘Sterre’ over hun ambities, passies en toekomstbeelden. Over ‘Ik’, de jongere die zich ontwikkelt als individu en ‘Samen’, want jongeren staan met elkaar in contact en gaan (digitale) relaties aan. Dat alles gebeurt in het ‘Nu’, een snelle tijd vol verleidingen, en met de focus gericht op het ‘Later’, de toekomst, waarover jongeren nadenken en waarin ze ambities gaan vormgeven.

'Waarom? Spectrum komt veel inspirerende professionals en jongeren tegen, die vol passie vertellen over wat ze beweegt en bezighoudt'

Natuurlijk zijn er jongeren met serieuze problemen. Spectrum en collegaorganisaties in het veld proberen voor hen passende ondersteuning te realiseren. Daarbij gaan we altijd uit van de kracht en mogelijkheden van de jongeren zelf. Wij hopen dat u net als wij geïnspireerd wordt door de verhalen in deze uitgave. Zoals dat van Sterre van Doorn, een 16-jarig meisje dat een topsportambitie succesvol combineert met een opleiding en daarnaast ook haar best doet jongere te zijn. Ze vertelt uitgebreid over haar leven, haar dromen en angsten. En staat met haar gedrevenheid model voor zoveel Gelderse jongeren. Dit is dan ook haar glossy. achterwaartse salto (gainer)

Spectrum is het adviesbureau en kenniscentrum voor het sociale domein in Gelderland. Bij het blad is de cijferbijlage ‘Droog’ opgenomen, met unieke en actuele cijfers uit eigen onderzoek en dat van partners in het veld. Veel meer vindt u in het Sociaal Informatiesysteem Gelderland, op www.spectrum-gelderland.nl/sig dat voor iedereen gratis toegankelijk is.

Met veel plezier hebben we deze uitgave gemaakt en we danken dan ook alle organisaties, professionals en jongeren die eraan hebben bijgedragen.

pag 6

Wie is Sterre?

2|

|3

nu!

straattaal tekst: Gelderse jongeren fotograďŹ e: Coert de Boe

Q H O O L &K

- 11

-XPER

) ,* +7 #)"5

40 43 48

MRQNR

ZWI"

4|

18 24 37

'2(.2( ,,)

6 29 38

6 !20

/DWHU

3

745;

4 9 13 26 28 35 50

10 17 22 42 45 46

52

voorwoord ik!

GELUKKIG EN TEVREDEN MET MIJN LEVEN Sterre van Doorn over haar leven als topsporter, student en jongere.

5 BIJBAANTJES Portretten van jongeren en hun bijbaan.

MET WATER GEEN KATER 'Watergirls' prikkelen jongeren om na te denken over alcoholgebruik.

PRESIKHAAF SLAAGT! Op het Rijn IJssel in de Arnhemse wijk Presikhaaf neemt het aantal voortijdig schoolverlaters snel af. 5 betrokkenen over deze successtory.

KLAAR OM MEER UIT HET LEVEN TE HALEN Khadiye zwierf jarenlang door het jeugdzorgcircuit. Nu woont ze op zichzelf en doet ze het goed op school.

ACHTERHOEKERS, MAG IK OP DE FOTO? Hoe jongeren zelf een site met uitgaansfoto's transformeerden tot het belangrijkste informatieportal voor jongeren in de Achterhoek.

Inhoud 9

samen!

DE KRACHT VAN DE KETEN Een reportage over wat er ook gebeurt in jongerenketen.

DE GELUKKIGE GEWONE GENERATIE Tom ter Bogt doet internationaal onderzoek naar jongeren. Zijn conclusie: onze jongeren behoren tot de gelukkigste ter wereld.

HYVES IS HOT! Bijna alle jongeren doen aan digitale vriendschap via Hyves.

Esther Leewes vertelt over haar 1.275 Hyves-vrienden.

nu!

STRAATTAAL Woorden die jongeren wel en hun ouders zeker niet gebruiken.

750 06-NUMMERS Gepassioneerde column van David Gerritsen over zijn passie voor het ambulante straathoekwerk.

JONG EN MOEDER Trotse jonge moeders vertellen over de uitdagingen in hun leven.

RUNNING IN THE FREE WORLD Team Twisted over een sport die heel erg van nu is: freerunning.

RUWE DIAMANTEN Column van Rianne Romijnders over jongens.

DE STELLING Jong en oud over de stelling: 'het geluid van jongeren is onvoldoende te horen in onze samenleving'.

CHICKIES EN BOYSZ Mohinie is 19 jaar en jarenlang slachtoffer van een Loverboy geweest. Nu deelt ze haar ervaringen in gastlessen met middelbare school leerlingen.

10 29

later!

GIEL NENDELS EN DE KOFFER VAN ZALM De 16-jarige opvolger van Gerrit Zalm woont in Maasdriel.

MAATSCHAPPELIJKE STAGE Een mailwisseling met Berdien Flier en Martine Deetman, 2 studenten van het Nuborgh College, over hun Maatschappelijke Stage.

DE VREDE EXPRESS Voorlichting op wielen.

WIN-WIN-WIN SITUATIE In 5 stappen krijgen jongeren erkenning voor hun vrijwilligerswerk.

30 JAAR KRIMP! In deze column laten de Plattelandsjongeren Gelderland zien hoe de Achterhoek er in 2040 uitziet.

23 JONGEREN 30 SECONDEN OVER LATER START!...30...29...28...27...26...25...24...23...22...21...20...19...18...17...16...15 ...14...13...12...11...10...09...08...07...06...05...04...03...02...01...STOP!

colofon |5

Ik heet Sterre van Doorn, 16 jaar en woon op topsportcentrum Papendal in Arnhem.

Voordat ik naar Papendal ging, heb ik 4 jaar vmbo-tl gevolgd op het Assink Lyceum, 2 jaar in Neede en 2 jaar in Eibergen.

N

aast school heb ik altijd veel gesport. Op mijn 7e begon ik met volleybal. Op school mocht ik wel eens eerder weg als ik naar training moest in Arnhem. Die les kon ik dan inhalen als dat nodig was. De meeste kinderen vonden het wel knap wat ik deed, maar er waren er ook die niet snapten dat ik er zoveel voor over had. Elke zondagmorgen was ik op pad, terwijl mijn vriendinnen nog in bed lagen. Ja, ik heb een ander leven, je moet wel discipline hebben om het te willen doen. Het is eigenlijk zo; je sport veel je gaat naar school en de tijd die dan nog over is, gebruik je voor leuke dingen.

EXAMEN DOEN Het examenjaar was, denk ik, het zwaarste jaar.

De combinatie veel sporten en school is pittig.

En reizen met het openbaar vervoer was moeilijk. Of ik miste te veel van school, of ik was te laat op een training. Dus bracht één van mijn ouders me naar Arnhem, bleef daar en samen gingen we weer naar huis. Op de heenweg eten en omkleden in de auto. Maar ik moest net als de andere leerlingen uit mijn klas ook so’s en werkstukken maken, boeken lezen en huiswerk maken. Heel vaak deed ik dat ’s morgens voor ik naar school ging, of als ik terugkwam. Ik had een hele goede mentor, meneer Bos. Hij steunde mij overal in en hielp waar hij kon. Ik heb hele goede herinneringen aan school en ben ook blij dat ik dat heb gedaan. Een lootschool was makkelijker geweest, op Papendal wonen ook. Maar ik had al 3 jaar een gewone vmbo gedaan en wilde mijn examen daar ook doen, en samen met mijn vriendinnen slagen.

Het heeft heel wat zweetdruppels gekost. Vooral omdat ik zoveel sportte, maar ik heb nooit gedacht: dit wil ik niet meer. Volleybal is toch wel een onderdeel van mijn leven, ik kan niet zonder.

EEN DAG ALS ALLE ANDERE

6|

Momenteel ben ik spelverdeelster in JeugdOranje en ik hoop het Nederlands volleybal-

damesteam te bereiken. Voor het eerst woon ik op mezelf. Ik leer om zelf mijn kleding te wassen en op tijd op te staan (zonder dat mijn moeder me wekt). Vroeger likte mijn hond me iedere ochtend wakker, dat doet een wekker nu.

Ik leer ook alleen te zijn, want mijn ouders, broer en hond heb ik niet meer om me heen.

Mijn week zit best vol. Ik sta iedere doordeweekse ochtend om 6:30 uur op, ontbijt in de hotelruimte van Papendal en sta van 08:0010:00 uur in de zaal voor kracht- en conditietraining. Van 11:00-13:30 uur ga ik naar school.

Ik doe SPW aan het Rijn IJssel in Arnhem en zit daar in de 18+-klas. Dat sluit beter aan bij de eisen die mijn volleybaldroom aan mijn dagschema stelt. Van 15:30-18:30 uur sta ik weer in de zaal voor technische en tactische training.

Daarna eet ik wat, waarna ik vanaf 20:00 uur vrije tijd heb. Ik maak dan huiswerk, kijk tv met teamgenoten, heb contact met mijn ouders, broer en vrienden en vriendinnen of neem wat tijd voor mezelf. Dat laatste gebeurt niet zo vaak. Ik zie mezelf als een echt groepsmens. In het weekend ben ik bij mijn ouders en speel ik competitievolleybal voor Longa '95 in Lichtenvoorde. Longa '95 speelt in de B-league, het op één na hoogste niveau van Nederland.

GELUK EN ANGST Ik ben gelukkig en tevreden met mijn leven.

Als ik eens niet gelukkig ben, komt het door mijn karakter. Ik ben erg perfectionistisch.

Maar als ik een dip heb, ben ik er zo weer uit.

Mijn nieuwe leven, buitenshuis en op Papendal, is wennen, maar tot nu toe vooral leuk. Ik krijg veel steun van mijn ouders en mijn vrienden en vriendinnen. Dat is niet veranderd sinds ik uit huis ben, al komt de steun nu op andere manieren aan. Soms, van mijn moeder, zelfs via een ouderwets postpakket. Ze stuurt ook regelmatig een leuk kaartje. Mijn vader mailt meer, dat lukt mijn moeder niet goed.

Mijn vrienden en vriendinnen vinden het knap wat ik doe, maar zouden er zelf niet voor kiezen. Ik geniet van de volleybaljaren. Naast het spelen is ook het reizen spannend. Ik ben al met het vliegtuig naar Zweden geweest en

nu!

interview tekst: Eelco Visser beeld: SEEN Images

|7

nu!

'ALS IK AAN LATER DENK, VRAAG IK ME AF HOE HET IS ALS IK VOLWASSEN BEN. SPEEL IK DAN IN HET NEDERLANDS TEAM, OF HEB IK DAT AL GEDAAN? HOE ZIE IK ER DAN UIT, HOE BEN IK?'

speelde laatst een 8-landen toernooi in Duitsland. Ook heb ik Ina Rouwenhorst van de NVS B in Zwolle leren kennen, een trainster bij wie ik mentaal sterker ben geworden. Soms mis ik het wel eens dat ik niet makkelijk eens zomaar iets kan doen. Vaak moet ik dan aan mijn programma voor de week denken. Ik kan ook niet even naar een vriendin ďŹ etsen, ben altijd druk met sport en school. Dan ben ik wel eens jaloers op mijn broer Jelmar. Maar hij is dat ook op mij. Zo heeft hij, als oudere broer, nog nooit in een vliegtuig gezeten! Ik ben blij dat ik deze stap heb durven zetten. Keek er tegenop om voor het eerst op mezelf te wonen, alleen naar school te gaan en ben echt blij dat het me gelukt is. Ik heb mezelf overwonnen.

Wat ik ook ďŹ jn vind om te zien, is dat mensen goed voor elkaar en gelukkig zijn. Minder ďŹ jn vind ik het dat mijn ouders, mijn broer en mijn hond me missen. Ik hoop topvolleybalster te worden en te blijven zoals ik ben. Ik wil niet naast mijn schoenen gaan lopen omdat ik toevallig topsport bedrijf, ik wil respect hebben voor een ander en mensen een tweede kans geven. Klaarstaan voor anderen en eerlijk zijn.

Angsten heb ik ook. Ik ben bang zo geblesseerd te raken dat ik niet door kan spelen, maar ook om mijn vriendinnen kwijt te raken. Ik weet dat onze band goed is, maar toch denk ik er wel eens aan. Ook hoop ik dat de band met mijn broer niet verandert.

RELATIES EN MODERNE CONTACTEN

8|

Ik ben veel met mijn teamgenoten samen. We proberen een groep te vormen en dat lukt best goed. We hebben het gezellig, maar zijn allemaal verschillend. Met de ĂŠĂŠn heb je meer contact dan met de ander. Wel hebben we hetzelfde doel. Veel leren en topsporter worden. Maar ook respect, en elkaar steunen als iemand het even moeilijk heeft. We zijn jong, moeten nog veel leren. De begeleiding is goed, en onze trainers Patrick Tonnaer en Matt van Wezel helpen ons ook als het even niet goed gaat. Thuis trek ik veel met mijn ouders, mijn broer en mijn

vriendinnen op. Contact hebben we verder via Hotmail, Hyves, MSN en Skype. Soms bel ik ook. Mijn mobiel is mijn modernste gadget: een Touch met internet. Zo kan ik ook in het buitenland contact hebben met het thuisfront.

Inmiddels heb ik ongeveer 600 Hyvesvrienden. Ik voeg alleen anderen toe als ik ze echt ergens van ken. Het is gewoon makkelijk om mensen die ik met volleybal ontmoet, toe te voegen. Op Hyves zet ik foto’s en plaats wel eens een krabbel, vooral als ik geen tijd heb om op MSN te gaan. Facebook gebruik ik maar heel af en toe en Twitter begrijp ik niet. Heb wel ooit een account aangemaakt, maar het lukt me niet al te best. Verder bekijk ik weinig speciďŹ eke sites. Die mobiel hebben mijn ouders betaald. Daarnaast krijg ik ook nog wat zakgeld. Ik heb geen tijd over voor een bijbaantje, heb ook niet veel nodig.

Als ik echt iets wil bespreken, dan doe ik dat gewoon met mijn ouders of vriendinnen. Ik heb niet echt een beste vriendin, maar veel vrienden en vriendinnen. Dat vind ik belangrijk, bij hen kan ik terecht als ik met iets zit of kwijt wil. Ze vragen me wel hoe het met volleybal is, maar we bespreken vooral andere dingen. Door het volleybal ben ik wel wat vriendinnen kwijtgeraakt. Die vonden dat ik nooit kon afspreken omdat ik altijd trainde of speelde. Mijn huidige vriendinnen bekijken het anders: die zijn juist blij als ik wel kan. Met hen is het contact dan ook echt de moeite waard. Een relatie met een jongen heb ik nog niet gehad. Het lijkt me best leuk, maar of het past bij mijn volleybalschema? Een relatie met een topsporter zou het beste zijn. Mijn vriendinnen zijn daar veel meer mee bezig, hebben er ook meer tijd voor. Ze gaan veel vaker uit, ik kan alleen als mijn schema het een beetje toelaat. Mijn vriendinnen hebben al dingen gedaan, die ik allemaal nog moet meemaken. Het is niet zo dat ik er niet over kan meepraten, dat is geen probleem. Ik heb ook nog tijd zat vind ik zelf, ben pas 16!

UITERLIJK EN GEZONDHEID Mijn uiterlijk, maar meer nog er verzorgd uitzien, is erg belangrijk voor me. Dat doe ik niet zodat iedereen kan zeggen ‘kijk haar eens mooi zijn’, maar omdat ik het ďŹ jn vind aandacht aan mijn verzorging te besteden. Door mijn sport ben ik echt over mijn voeding gaan nadenken.

We hebben op Papendal een diĂŤtiste die ons begeleidt. Sommige dingen moet ik niet eten.

Zo was en ben ik gek op kaas, maar dat is veel te vet. KipďŹ let is beter. Mijn moeder verdiept zich in voeding, van haar neem ik veel tips over. Ik moet gewoon niet te vet eten en voldoende rusten. Alcohol drink ik af en toe wel eens als ik uitga, maar niet meer dan twee glazen. Ik rook niet en drugs gebruik ik ook niet.

Zonder de sport zou ik ook niet dik willen zijn, roken of drugs willen gebruiken.

DE TOEKOMST Als ik aan later denk, vraag ik me af hoe het is als ik volwassen ben? Speel ik dan in het Nederlands team, of heb ik dat al gedaan? Hoe zie ik er dan uit, hoe ben ik? Ik hoop in ieder geval gelukkig. En eigenlijk dan ook in ItaliĂŤ of anders in BraziliĂŤ of Amerika te spelen. Daarna zie ik voor mezelf toch echt ‘huisje, boompje, beestje’. En ik hoop op een jongen die van me houdt. Of ik dan in de Achterhoek woon, weet ik niet. Wellicht ontmoet ik wel een Italiaan, als ik daar speel! Wat ik voor werk wil gaan doen na het volleyballen, weet ik nog niet precies. Ik wil wel graag mijn ervaringen doorgeven aan jonge speelsters, als trainster. Daarnaast wat met kinderen, dat past ook bij mijn studie SPW. Bij alles wat ik later doe, hoop ik in ieder geval mijn moeder niet te hoeven missen. Haar beschouw ik toch echt als mijn grote steun en toeverlaat.

column tekst: David Gerritsen beeld: Eelco Visser

06-nummers IK WERK BIJ PACTUM RIJNSIDE, EEN OUTREACHENDE AMBULANTE HULPVERLENINGSORGANISATIE VOOR JONGEREN VAN 12 TOT 25 JAAR. IK BEN ÉÉN VAN DE DRIE STRAATHOEKWERKERS, DAARNAAST WERKEN ER VIJFTIEN HULPVERLENERS.

:

erken met jongeren is mijn roeping, maar daar moest ik wel achterkomen. Ik reinigde en vulde vanaf mijn 20e kofďŹ eapparaten, bij AKZO. Daarnaast was ik nachtportier bij Arnhemse cafĂŠs. Ik had daar nooit problemen met jongeren, sterker nog, ik vond die contacten leuk. Daarom besloot ik op mijn 31e om de opleiding SPW te doen. Zo werd ik straathoekwerker, in Arnhem Zuid. Daar zoek ik groepen jongeren op. Mijn belangrijkste taak is het opbouwen van een vertrouwens- en betekenisrelatie.

Ik ben vaak aanwezig bij en binnen groepen. Zo ontstaat er veiligheid en kan ik vertrouwen winnen. Ik laat zien dat ik te vertrouwen ben, kom afspraken na en geef ook aan wat ik zelf heb meegemaakt. Jongeren herkennen dat, waardoor open en eerlijke communicatie mogelijk is en jongeren ook over zichzelf praten en naar zichzelf leren kijken. Een betekenisrelatie hebben we wanneer ik echt iets kan betekenen voor een jongere. Door een gesprek te voeren met school of thuis, omdat een jongere dat zelf niet kan. De betekenisrelatie is heel tastbaar en voelbaar voor een jongere. Dan kan ik met jongeren werken aan gedragsverandering, of de aanpak van individuele meervoudige problemen.

Investeren in vertrouwen kost soms tijd. Zo had ik een keer een afspraak met een groep. Het regende pijpenstelen en ik had van niemand een telefoonnummer. Ze keken me vreemd aan toen ik daar doorweekt op de snorďŹ ets aankwam. Mijn reactie was ‘ik kan jullie toch niet laten zitten, we hadden een af-

spraak!' Dat viel zo goed, dat het ijs na een jaar, was gebroken.

Vervolgens kon ik wat voor die gasten betekenen.

Ik werk voor en met jongeren, omdat ze onze toekomst zijn. Als ze 18 of 19 jaar zijn, moeten ze kansrijk aan hun volwassen leven kunnen beginnen. Ik wil daaraan bijdragen en ga daar ver in.

Zo heb ik de 06-nummers van 750 jongeren. Gewoon op mijn eigen mobiel. Ze hebben mijn nummer, maar maken er geen misbruik van. Als ze bellen, is er wat aan de hand. En dat kan . 9225 (1 0(7 ook om half twee Âś,. :(5 's nachts. Twee jongeren zijn me in het -21*(5(1 20'$7 bijzonder bijgebleven. Een meisje van =( 21=( 72(.2067 14 jaar, dat zwaar aan de harddrugs was en ( 2) alleen nog maar op =,-1 $/6 = de bank hing. Ik ging met haar naar de kern -$$5 =,-1 02(7(1 van haar problemen.

Nu is ze 20, heeft ze =( .$165,-. $$1 +81 een vaste relatie, een fulltime baan als ma(9(1 nager en sinds kort is 92/:$66(1 / ze ook moeder. Daarnaast een Koerdische .811(1 %(*,11(1¡ jongen. Toen hij 15 was, had ik al goed contact met hem, maar hij deed veel verkeerde dingen. De kinderrechter wees hem uiteindelijk aan mij toe, wat feitelijk niet kan, omdat ik geen hulpverlener ben. Toch dacht ze dat hij bij mij het beste af was. Nu is die jongen 19 en heeft hij alles weer aardig op de rit. Dat maakt mijn werk mooi.

Ik hoop het op mijn 65e nog te doen!

de ambulante werkt bij Pactum Rijnside, een outreachen werkers.

HQ LWV UU *H G YL thoek 'D straa drie de van ĂŠĂŠn is Hij van 12 tot 25 jaar. hulpverleningsorganisatie voor jongeren

|9

s l e d n e N l e i G

dat alle jongeren in Maasdriel via een enquête moesten kunnen meedenken over de inrichting van sport- en speelveldjes. De jeugdraad was het hier unaniem mee eens, daarna stemde de

m l a Z n a v r en de koffe

gehele volwassenraad ermee in. De enquête had met zestig procent een hoge respons!”

Giel zit inmiddels in de volwassen VVD. “Ik ben door het bestuur van de lokale VVD gevraagd om op de verkiezingslijst voor de gemeenteraad te komen (maart 2010, JS). Daar heb ik geen seconde over getwijfeld.” Zelf heeft hij nog geen stem-

WAAR ZIJN DE BEVLOGEN JONGEREN, DIE ZICH INTERESSEREN VOOR ONZE MAATSCHAPPIJ? DIE STRAKS HET STOKJE VAN ZITTENDE POLITICI WILLEN EN KUNNEN OVERNEMEN? IN IEDER GEVAL WOONT ER ÉÉN IN MAASDRIEL. EEN OP HET OOG DOODGEWONE JONGEN VAN 16 JAAR, GIEL NENDELS. MAAR SCHIJN BEDRIEGT. HEB IK HIER DE TOEKOMSTIGE MINISTER VAN FINANCIËN VOOR MIJ ZITTEN?

recht en hij mag ook nog niet in de gemeenteraad zitting nemen. Daar moet je 18 jaar voor zijn. Wél konden de inwoners van Maasdriel op hem stemmen. Dit had veel aandacht in de plaatselijke en regionale media als gevolg.

Degenen die stellen dat dit een publiciteitsstunt is, hebben het volgens de jonge politicus volkomen mis. “Ik ben zeer gedreven. Sommige mensen zetten zich niet zo in voor het algemeen belang. Maar ik wel. Ik wil werken aan toekomstperspectief en vooruitgang! Dan maakt het niet uit of je 100 of 16 jaar bent.

Anderen mogen daarvan zeggen en denken wat ze willen.”

G

iel zit op de mavo van het Sint-Janslyceum in Den Bosch.

Hij doet dit schooljaar eindexamen. “Daarna probeer ik de havo versneld te halen en wil ik de hbo-opleiding accountancy volgen. Ik durf te wedden dat ik die opleiding op mijn

sloffen haal”, zegt hij zonder een spoor van onzekerheid. “Ik ben zelfstandig ondernemer. Mijn bedrijf handelt in diverse producten, van elektronica tot onroerend goed. Daar ben ik sinds mijn veertiende mee bezig.” Na de opleiding accountancy wil Giel doorleren voor fiscalist. “Dan weet je alles over het reilen en zeilen van belastingzaken. Ik ben erg financieel ingesteld. Ook ben ik een private banker, een belegger. Beleggen vind ik het mooiste wat er is.” Giel is een jongen met passie voor cijfers. “Maar ik volg ook nog verschillende cursussen, zoals ‘begroting’, ‘ondernemerschap’ en ‘vocabulair’.” Zijn grootstse hobby is echter nog niet genoemd, namelijk… politiek.

POLITIEK TALENT Giel toont een pen met daarop het opschrift ‘Jeugdfractie 2007’. In dat jaar werd hij lid van de jeugdgemeenteraad en tevens jeugdfractievoorzitter van de

later!

VVD. Trots praat hij over zijn optreden in de raad als veertienjarige: “Ik vond

interview tekst & beeld: Janina Sybesma

10 |

| 11

‘Ik ben trots op hoe we het allemaal redden’ nu!

'IK WIL WERKEN AAN TOEKOMSTPERSPECTIEF EN VOORUITGANG! DAN MAAKT HET NIET UIT OF JE 100 OF 16 JAAR BENT'

hij. “We hebben te veel bureaucratie. Als iemand een bouwvergunning aanvraagt, gaat daar te veel tijd overheen. In plaats van een aanvraag afwijzen, moet er gekeken worden wanneer de aanvrager zijn vergunning wél krijgt. Het glas is te vaak half leeg.” Ook de ondernemers steekt Giel een hart onder de riem. “In Maasdriel blijven we hangen bij de champignonteelt. Andere vormen van ondernemerschap worden totaal niet gestimuleerd. Ik hoop dat dit gaat veranderen nu mijn partij in de coalitie zit, zodat ondernemers binnen drie

POLITIEK THEATER

maanden kunnen starten. Er komt binnenkort een pand leeg in Maasdriel. En-

Maar de meeste jongeren interesseren zich toch niet voor poli-

kele Drielenaren zijn met het idee gekomen om hier een jongerenonderne-

tiek? Wat vindt Giel er dan zo leuk aan? “Ik heb altijd al iets

merscentrum van te maken. Ik maak me hier graag politiek sterk voor. Ik zelf

gehad met politiek. Beleid heeft me altijd geboeid. En als je het

werk in een modern kantoor, maar veel andere jonge ondernemers hebben hun

goed doet in de politiek, dan kun je echt iets betekenen. Vooral

werkruimte op zolder of in de kelder. Dat is verre van ideaal.” Op het jeugdbe-

de bestuurlijke kant van de politiek spreekt me aan.” Hij spreidt

leid heeft hij ook een visie. “Ga niet vanachter je bureau bedenken wat goed

zijn armen en waant zich in een raadszaal. “Als ik in het zoge-

voor de jeugd zou zijn. Ga naar de scholen toe, praat met jongeren, wat willen

naamde politieke theater sta, voor een volle zaal, dan ben ik

zij? Het beleid kan sneller en efficiënter. Ik durf te wedden dat als ik het hier

overtuigd van het idee dat ik presenteer. Dan wil ik proberen

zou mogen reorganiseren, ik aan het eind van het jaar een redelijk overschot op

om tenminste een minimale meerderheid in de raad achter

de begroting kan wegboeken.”

mijn voorstel te krijgen. Maar mijn ambitie is natuurlijk de gehele raad. Het geeft een kick om andere mensen te overtuigen

AMBITIES

van mijn idee. En dan te kunnen zeggen, dat heb ik toch maar

Giels ambities beperken zich niet tot Maasdriel. “Ik klamp me niet vast aan

gedaan.”

mijn eigen VVD-fractie. Ik ben ambitieus en wil naar groter. Daarom werk ik veel aan mijn netwerk, zowel binnen als buiten de VVD. Zo ben ik gevraagd te

FRUSTRATIES

helpen bij het opzetten van een jeugdraad in Den Bosch. Daar zijn meer jonge-

Giel volgt de landelijke ontwikkelingen op de voet. Met verhe-

ren geïnteresseerd in politiek. Ik wil burgers, waaronder de jongeren, bij elkaar

ven stem uit hij zijn frustraties over de Betuwelijn, de Maas-

brengen en weten wat zij vinden. Als het lukt een jeugdraad op te zetten, zou ik

vlakte II, het dreigend tekort aan benzine en de bureaucratie

het graag nog een lange tijd intensief willen ondersteunen. Misschien kan ik

van de overheid. “Dit kan allemaal beter en sneller aangepakt

dit doen vanuit een leuke bestuurlijke positie!” Giel heeft ook nog een politie-

worden.” Maar ook in Maasdriel mag wel wat veranderen, vindt

ke droom. Hij vertelt over één van de eerste beelden die hij zich kan herinneren

portretten tekst: Jorike Smeitink beeld: SEEN Images

Sinds 2007 worden in Nederland jaarlijks zo’n 2.500 meiden, jonger dan 20 jaar, moeder. Drie krachtige jonge moeders vertellen hoe het hen afgaat.

uit de politiek: “Dat was een zekere Prinsjesdag. Toen zag ik de heer Zalm lopen met zijn koffertje en toen dacht ik: Dat wil ik ook!”

12 |

| 13

Monique Vlaanderen

per week naar een gastoudergezin. Dat geeft mij de ruimte

Zoon: Djamiro (1 jaar)

om naar school te gaan en stage te lopen. Samen met mijn

D

zoontje woon ik in een begeleid wonen huis van Entrea.

e geboorte van Djamiro heeft een behoorlijke

Daar woont ook een andere jonge moeder met haar kind.

impact op mijn leven. Maar ik heb er ook veel

Ik kan als het nodig is, terugvallen op haar of op de

doorzettingsvermogen door gekregen. Toen

begeleiding van Entrea. Hopelijk krijg ik op den duur mijn

bleek dat ik zwanger was, ben ik erg goed opgevangen

eigen huisje. Ik heb veel steun aan vriendinnen die ik

door een bevriend stel. Er is nog wel contact met de vader

ontmoet in het Jonge Ouder OntmoetingsPunt (JOOP).

van Djamiro en ze zien elkaar om de dinsdag en om het

Zij begrijpen wat ik heb meegemaakt en weten hoe het is

weekend. Ik ben op dit moment bezig met mijn SPW-

om jong moeder zijn te combineren met school of werk.

opleiding en in februari 2011 klaar. Hopelijk vind ik daarna

Je moet bij je activiteiten namelijk altijd rekening

een baan in de kinderopvang. Djamiro gaat nu vijf dagen

houden met je kindje.

Priscilla de Jong Zoon: Rafaël (3 jaar)

'Ze zijn echte grootouders voor Rafaël en mijn broertje is een superoom!'

O

p mijn twintigste kreeg ik Rafaël.

Met de vader heb ik geen contact meer. De komst van mijn zoontje

heeft gezorgd voor grote veranderingen in mijn leven. Nu woon ik samen met hem in een eengezinswoning. Ik ben trots op hoe ik het allemaal heb gered. Het is belangrijk om door te zetten, want het is niet niks. En we zijn eigenlijk altijd vrolijk! Ik werk drie dagen in de week in de thuiszorg. Op die dagen gaat mijn zoontje naar de kinderopvang. Hopelijk lukt het om volgend jaar via mijn werkgever een opleiding te volgen in de verzorging. Naar school gaan is iets wat ik graag wil. Verder ben ik bezig met het halen van mijn rijbewijs. Met mijn moeder en broertje heb ik altijd een supergoed contact gehad. Sinds kort is er ook contact met m’n vader. Ze zijn echte grootouders voor Rafaël en mijn broertje is een superoom! Ik heb een maatje die in ongeveer dezelfde situatie zit. Mijn zoontje en ik doen leuke dingen met hem en ik kan overal met hem over praten. Met mijn beste vriendin ga ik twee keer in de week sporten. Sport is voor mij een uitlaatklep en daarnaast is het ook gezellig. Mijn moeder past dan op Rafaël.

14 |

'Ik heb veel steun aan vriendinnen die ik ontmoet in het Jonge Ouder OntmoetingsPunt' | 15

Maatschappelijke

Chantal Königkrämer Dochters: Christie (3 jaar), Lotus (bijna 1 jaar), zwanger van derde kindje

stage

T

oen ik op mijn negentiende zwanger werd van Christie reageerde bijna niemand in mijn naaste omgeving en-

Eelco Visser, verzonden vr 15-10-2010, 14:40 uur Dag Berdien en Martine, Mag ik jullie vragen welke stage jullie doen en waarom? En hebben jullie het zelf geregeld of niet? Wat hopen jullie er te gaan leren en waarom? Zijn jullie geïnteresseerd om dat werk later ook te gaan doen? Ik lees het graag terug! groeten en een fijn weekend, Eelco Visser

Berdien Flier, verzonden ma 18-10-2010, 18:24 uur Hoi, Ik ben op het moment aan het stagelopen bij Verzorgingstehuis De Voord. Op een afdeling waar demente mensen zitten. Deze stage doe ik omdat mijn opa dement is en zo ben ik in contact gekomen met de vrijwilligers op die afdeling. Toen heb ik verder geïnformeerd en nu help ik 1x in de week, op donderdagavond, bij de broodmaaltijd. Dit houdt in dat je de tafel klaar maakt, broodjes voor de bewoners smeert en ze eventueel helpt met eten.

Ik heb deze stage helemaal zelf geregeld. Ik ben in gesprek gegaan met iemand van de Voord en heb overlegd wat ik allemaal voor activiteiten zou kunnen doen. Ik hoopte dat ik me kon gaan verplaatsen in die demente mensen en in de vrijwilligers, waarom ze dit werk deden en wat voor gevoel het je geeft. Het geeft zo’n goed gevoel om mensen te helpen! Ik ben best wel geïnteresseerd om dit werk later te doen. Misschien niet expliciet bij demente mensen maar wel iets met het verzorgen van mensen, de verpleging.

thousiast. Daardoor heb ik wel geleerd om voor mezelf Ik hoop dat ik uw vragen voldoende beantwoord heb! Als iets niet volledig genoeg is, hoor ik het van u!

op te komen. Ik ben naar Nijmegen verhuisd. Daar woon ik nog

Mvg, Berdien

Vanaf schooljaar 20112012 is de maatschappelijke stage (MaS) verplicht voor alle middelbare scholieren. Leerlingen doen vrijwilligerswerk tijdens hun middelbare schoolperiode. Goed voor anderen en voor de persoonlijke ontwikkeling van jongeren. Het Nuborgh College in Elburg heeft de MaS al opgenomen in het schoolprogramma. We mailden met twee leerlingen, Berdien Flier en Martine Deetman, voor, tijdens en na hun MaS.

steeds. Nu ben ik zwanger van mijn derde kindje. De vader van mijn kinderen en ik zijn uit elkaar gegaan vlak voordat ik achter mijn derde zwangerschap kwam. Ik volg de voltijdopleiding hbopedagogiek en zit nu in het tweede jaar. Mijn kinderen gaan vier dagen in de week naar een particuliere kinderopvang en één dag naar hun vader. In de weekenden zijn ze bij mij. Omdat de opvang goed geregeld is, heb ik tijd om te studeren. Daarbij krijg ik ook veel medewerking van mijn school. Het is een hele organisatie om je eigen huishouden met kinderen te runnen en daarbij te studeren. Daarom is het leuk om van anderen te horen dat ze vinden dat ik het goed doe. Er is weinig tijd voor hobby’s maar in mijn vrije tijd doe ik graag iets leuks met de kinderen. Eén vriendin heeft me altijd gesteund. We kennen elkaar al heel lang en ze heeft kinderen in dezelfde leeftijd. Bij haar kan ik altijd terecht.

'Het is een hele organisatie om je eigen huishouden met kinderen te runnen en daarbij te studeren' 16 |

later!

Mailwisseling tekst: Eelco, Berdien & Martine beeld: Jan Vos & Marie-Louise Vroon

Martine Deetman, verzonden ma 18-10-2010, 19:11 uur Hallo meneer Visser, Ik ga stage lopen op een school voor moeilijk lerende en moeilijk opvoedbare kinderen. Ik ga daar stage lopen omdat ik graag wil weten hoe het er daar aan toe gaat. Het is toch een andere school als anders. Mijn buurvrouw werkt op zo’n school en toen ze te horen kreeg dat ik ook zo iets wilde gaan doen als wat zij deed, zei ze dat ik wel een keer mee mocht om te kijken wat het inhield. En toen dacht ik: nou dan kan ik het wel gelijk als MaS gaan doen. Dan krijg ik er gelijk uren voor.

Ik wil graag kijken of ik het ook wat vind voor mijzelf. Ik zei wel dat het me leuk leek om met moeilijk opvoedbare en moeilijk lerende kinderen te werken, maar ik wist eigelijk nog niet of ik het wel echt leuk vind. Ik hoop dat ik na deze twee dagen het antwoord op deze vraag gevonden heb. Later wil ik in ieder geval juf worden en als deze 2 dagen bevallen, wil ik graag juf worden op een school voor moeilijk lerende kinderen en moeilijk opvoedbare kinderen. Groeten Martine Deetman Eelco Visser, verzonden woe 20-10-2010, 11:18 uur Dag Berdien en Martine, Hoe bevalt jullie maatschappelijke stage? Wat heb je concreet gedaan? Is het zo gelopen als je had gehoopt of gingen er dingen anders? Vond je het werk en de mensen die je hebt ontmoet leuk? Heb je er (al) wat geleerd? Wat ga je nog doen? Lijkt het je nog steeds leuk dit later te gaan doen?

Ik lees de antwoorden graag weer terug! Groeten en dank, Eelco Visser Berdien Flier, verzonden do 21-10-2010, 13:51 uur Hoi, Het ging supergoed! Het scheelde dat ik de mensen al kende, waardoor ik aardig met ze om kon gaan. Het loopt wel zoals ik verwacht had. Ik vind het super om die mensen te helpen. Wel merk je dat als je weer thuis komt, je helemaal om moet schakelen. Ik krijg steeds meer respect voor vrijwilligers. Ik vond de mensen die ik heb ontmoet ook super aardig! De meeste zijn er elke donderdagavond, en je leert elkaar meer kennen.

Je ziet ook hoe verschillend mensen problemen aanpakken. Ik heb geleerd hoe je verschillende dingen kan oplossen. Wat ik nog ga doen? Ik heb me samen met nog een vriendin opgegeven bij het Rode Kruis. Als we daar nog bericht van krijgen mag ik daar nog gaan helpen. Mvg, Berdien Martine Deetman, verzonden di 26-10-2010, 17:46 uur Hallo meneer Visser, De eerste dag was heel leuk. Het was wel wennen maar ik heb wel een goede indruk gekregen over hoe ze daar met moeilijk lerende en moeilijk opvoedbare kinderen omgaan. Op de eerste dag gingen de kinderen rekenen, taal en schrijven doen. Ik mocht toen helpen als de kinderen vragen hadden. 's Middags moesten er nieuwe boeken bij de bieb gehaald worden en toen mocht ik ook mee. Ik had niet echt een voorstelling over hoe de dag zou gaan verlopen. Ik dacht dat het gewoon was zoals een groep op de 'gewone basisschool' maar dat was niet zo. Ik had ook niet gedacht dat ik aan het eind van de dag zo moe was. Ik vond het werk verder wel heel leuk en de mensen die ik ontmoet heb waren ook heel aardig. Ik heb al best veel dingen geleerd. Bijv. dat je de kinderen duidelijk moet zeggen wat ze moeten gaan doen. Er wordt aan het begin van de dag ook precies gezegd wat ze gaan doen. Groeten Martine Deetman Eelco Visser, verzonden wo 27-10-2010, 16:55 uur Dag Martine en Berdien, Erg bedankt voor het op en neer mailen en voor de ervaringen die jullie met de lezers hebben willen delen. Succes verder met het vervolg van jullie schoolloopbaan op het Nuborgh College! Groeten van Eelco

| 17

~ Vrienden voor het leven ~

Keet Zieuwent

De kracht van de keten “WAT EEN LASTIGE VRAAG”, ZEGGEN DE 15 MEIDEN EN JONGENS, DIE ZICH IN HUN KEET IN ZWOLLE (GEMEENTE OOST GELRE) HEBBEN VERZAMELD. “EIGENLIJK HEBBEN WE AL ZOVEEL POSITIEVE DINGEN OVER ONZE KEET VERTELD, DAAR MAG U ZELF HET ANTWOORD UITHALEN.” EEN NUCHTER ACHTERHOEKS ANTWOORD OP MIJN VRAAG HOE WE ALS VOLWASSENEN ONS BEELD OVER KETEN MOETEN BIJSTELLEN.

samen!

reportage tekst: Eelco Visser beeld: Marco te Nijenhuis

‘N

uchter’ is niet echt een term die je daarbij als eerste te binnen schiet. En ook in deze Keet wordt gedronken, zoveel maken de groene flessen op de tafels wel duidelijk.

De jongeren zijn de laatsten om het te ontkennen. “Maar er wordt hier óók gedronken, en dat is wel wat anders dan het SBS6 beeld dat er van Keten bestaat. Alsof we alleen maar drinken en omvallen. Maar dat is wel het beeld dat blijft hangen. Ouders gaan dat geloven en maken zich zorgen om hun kinderen.”

'IK ZIT HIER NOG STEEDS ALS IK AL MET DE VUT BEN' 18 |

Keeteigenaar en zijn vrienden wilden een eigen plek, weg bij pa en ma. Samen knapten ze een stal op waar voorheen kalveren hadden gestaan. Het hele dorp leverde spullen om de Keet in te richten. Vloerbedekking, een koelkastje, bankstellen. Zelf bouwden de jongeren een bar en een dj-meubel. Het eindresultaat is een gezellige, eigen stek.

ZESKAMPTEAM

Een uur eerder reed ik mijn auto een onverharde weg op. De Tom Tom meldde triomfantelijk dat ik de Keet had bereikt. Wat het navigatie-instrument niet zag: er was niets anders dan modder en bos. Honderd meter in de achteruit, een verlaten café in. De barvrouw is achterdochtig. “Gaat u de jongeren controleren”, vraagt ze me op de man af. Nadat ik haar heb uitgelegd dat ik op zoek ga naar alle positieve dingen die gebeuren in en ontstaan vanuit de Achterhoekse Keten is ze gerustgesteld. “Mijnheer, u rijdt de onverharde weg af en zodra u weer beton voelt, bent u er!”

Ze brengen er veel tijd samen door, doen als team Zwolse Keet mee aan de plaatselijke Zeskamp en het carnavalsfeest. Ook bij de Keet organiseren ze van alles. De jongste broer neemt uiteindelijk ook zijn vriendengroep mee naar de Keet. Daarom komen er nu zo’n 30 jongeren samen. De vaste avonden zijn woensdag en vrijdag. Woensdag is het Pizza-dag. De jongeren eten samen en ‘breken de week doormidden’. Ze zitten niet langer op dezelfde school en bespreken wat ze de week hebben meegemaakt. Op vrijdag luiden ze er het weekend in.

In de Keet zijn vijftien jongeren, wat meer jongens dan meisjes. Er zijn ook twee jongeren vanuit het Hok Zonder Naam, een Keet in Zieuwent, langsgekomen. Met de auto. De Zwolse Keet bestaat al sinds 2001. De oudste zoon van de

Ook het Hok Zonder Naam is ontstaan, omdat de jongeren een plek voor zichzelf wilden. “Je kunt op zo’n leeftijd niet in het café afspreken, maar je wilt ook niet langer met elkaar praten

| 19

Keet Zwolle

l e e h n e r u e 'Er geb n e g n i d e d veel goe ' t e e k e z n o in JENHUIS, MARCO TE NIwe rker IJsselkring,

waar je ouders bijzitten. Voor jongeren tussen de 12 en 16 jaar is er gewoon niet zo veel te doen hier in de omgeving. Dan moet je zelf een plek creëren. In Zieuwent deden we dat in een stal, waar we steeds minder ruimte hadden. Op een gegeven moment zaten we letterlijk in een kippenhok. En daar moesten de kippen nog uit, anders hadden we geen plaats. We zitten daar met een harde kern van vijf jongeren. Als iemand nog een ander wil meenemen, overleggen we dat eerst met z’n allen.” In de Zwolse Keet zijn niet alle ervaringen met buitenstaanders even goed. “Als er eens iets is, dan komt dat meestal door jongeren van buitenaf. Die zijn er één of twee keer en voelen geen verantwoordelijkheid voor de Keet. Die zie je dan niet meer terug.”

BEKEND IN HET DORP Keten zijn een heel normaal fenomeen in de Achterhoek. In het dorp kennen ze de Keetjongeren dan ook allemaal. In Zwolle doen ze mee aan alle activiteiten, die daarom kunnen blijven bestaan. Ook zat Wouter, de ‘baas’ van de Keet, in een werkgroep, die het nieuwe dorpsplan voor Zwolle opstelde. Andere Keetjongeren organiseren het jeugdcarnaval. Door andere jongeren in Zwolle worden ze ook als groep benaderd. “Dan krijgen we een sms’je, of de Zwolse Keet nog mee uitgaat.” De jon-

TE 'ALS JE ALS GEMEEN T IE ZEGT DAT EEN KEET N MAG, KUN JE ER OOK N' RE NIETS AAN VERBETE 20 |

geren van het HZN delen hun ervaringen graag met andere keetjongeren.

Zoals in het debat Veilige Keten. “Wij zijn nu wat ouder en hebben al van alles meegemaakt. Weten wanneer je bijvoorbeeld niet meer zelf naar huis moet fietsen. Daar kunnen we de jongste Keetjongeren nu voor waarschuwen.” De ouders van de jongeren vinden het prima dat ze naar de Keet gaan. “Ze weten waar we zijn en met wie we omgaan. Iedere zomer organiseren we hier een ouderavond. Dan zijn we hier met 30 jongeren en bijna 60 ouders en is het erg gezellig.”

WAT JE ZIET, GELOOF JE Onvermijdelijk komt het op het negatieve imago van de Keten. De jongeren zijn er duidelijk over. “Wat je ziet, geloof je. Als dat alleen maar bierdrinkende jongeren zijn, die wat dommig lege flessen in kratten zetten, dan blijft dat beeld hangen. We hebben hier een avond de ambtenaar van de gemeente op bezoek gehad. Die vond het hier geweldig. Haar beeld was direct bijgesteld, gewoon omdat ze de moeite nam eens te komen kijken.” De jongeren in Zieuwent zijn blij met de gemeente. “Als je als gemeente zegt dat een Keet niet mag, dan kun je er ook niets aan verbeteren. Dat gebeurt in Oost Gelre wel. Zo kan het dat brandweer bij ons langskomt om te bekijken hoe we de brandveiligheid kunnen verbeteren.” Ook de jongerenwerker is, na aanvankelijke scepsis, meer dan welkom. “In het begin dachten we nog dat hij de boel kwam sluiten. Al snel merkten we dat hij met ons vooruit wilde. Nu zijn er in de gemeente debatten over Keten en kunnen we met z’n allen praten over hoe we van elkaar kunnen leren. In openheid. Want er gaat natuurlijk ook best eens iets fout.”

TOT AAN DE VUT Ik vraag de jongeren wat ze zouden doen als de Keet er niet meer was. Ze kijken elkaar lachend aan. “Ik denk niet dat ik nog zonder de Keet kan”, zegt een jongere van de Zwolse Keet. “Ik zit hier nog steeds als ik met de VUT ben”, zegt een ander. Allen delen ze het idee dat hun vriendschap nu zo hecht is doordat de Keet er is. Als vanzelfsprekende ontmoetingsplek, waar ze plezier kunnen maken en het kunnen hebben over dingen die ze bezig houden. De Keet maakt de groep tot vrienden voor het leven.

jongerenopbouw Oost-Gelre verdeeld. Keten en De meningen zijn want dat is alleen en ed rbi Hokken ve er: rra? Of subsidiëmo go locaties zijn bijzond en maar sodom laats gemeente. De gekozen en mobiele Keten tot eip bro n ee en rm bij boerderijen ren, want ze vo vormgeven van je van Keten en centra voor de voor ontmoeting en Zijn de ketenjon- reguliere jongerencentra n te sluiten bij g? aa eigen leefomgevin rpsraadleden van kunsten. We proberen t Keten willen we geren van nu de do m van levensbe- bestaande activiteiten. Me tiatieven te ontini aro f da zel en t om ms ren ko de toe arop jongeren active door kernen? Vragen wa icipatie stimuleren lang voor de kleine een passend en afdoend plooien, cultuurpart de belevingswereld van ig in het aan te sluiten op slaan tussen cultuur en niemand voorlop g nuit mijn ervaring antwoord heeft. Va op het platteland denk jongeren en een bru rdt het imago van Keten rk wo we st aa uw bo arn op Da t. ren jn. lig en welzi jonge teitsontergens in het midd e cohesie en identi ik dat de waarheid in tijden van krimp en be- verbeterd en social Het project is onderdeel is rd. dat ook wikkeling bevorde ar provincie, gemeenten Keten subsidiëren reëele optie en zal wa zuiningingen geen misch betere tijden. Moet van Cultuurpact, bovenlokale no organisaties samen niet worden in eco n met de jon- en culturele eren voor een divers publiek en eie mo be er me t je je dan maar nie d en Ke- projecten realis urbeleid. eid op het plattelan nereren voor cultu binnen geren en leefbaarh nk het niet. Juist in deze meer aandacht ge en ed mh aa rkz we de de ten verbieden? Ik aan de slag met jongeren. KCG coördineert urwerkwijze. barre tijden moet je groeien en zichzelf kun- deze regionale cultu op ed go ze t da is n Keet Zorge elkaar zijn in een nen ontplooiien. Bij middel. Wat zou dan een Meer informatie: chterhoek.nl. ma ct.nl / www.ketena pri n ee daarvoor jn perspectief, www.cultuurpa mi it nu va zijn en bijdrage kunn bben we, uwwerk? Daar he het jongerenopbo ente Oost Gelre, over na, me kkeetje’ PAUL WENTINK sport samen met de ge een pakket (een ‘pa ning n jn, lle lzi wi We We er t. ud ch da tho eu ge we stellen ter onderst meente in dit geval!) samen n gezondheid en veilig- en economie in ge va ren rde vo be lre t st Ge Oo van he Oost kken. De gemeente st Gelheid in Keten en Ho n positieve manier naar Bij de gemeente Oo jaar dit ee op gin s be du we kt Dorps- re hebben Gelre kij ten deeën zien wij voor de onze Keten. Bij onze ide een Hokken en Ke ij sluiten W . rol jke gri met als thelan en ud ho ar ge ma t raden een be ba ten Ke In onze or problemen in ogen zeker niet vo n ander (positief ) geluid ma ‘Veilig Keten’. ee meerdere er zijn te t en he me je willen ook graag n ge positief en dan ku tieve n vooral laten horen. Begin Keten en wij wille bben over de nega he iligheid ns ve ee k de oo op t aas en daarn inzett n bijda nt ku Je dingen. ervan. n de aa en nk de voorbeeld heid; door het ilig ve nd bra K, ndblussers en AL brandmelders, bra uw een stuk JOHAN GODSCH rhoek, Kunst gebruik van ga hte al Ac et Ke tor n na ee rdi je n regio-coö branddekens ku nd spunt is dat de ouen Cultuur Gelderla het project ‘Ke- veiliger maken. Ons uitgang . Dat is rantwoordelijk zijn In de Achterhoek r drie ders uiteindelijk ve ze gemeente, waar ouhie nt ke ten Ke on ten’ ontstaan. ook terug in l en plezier maken, zien we n oogje in het zei betekenissen: sam betrokkenen en ders bij veel Keten wel ee dat en kk dru na be e ag all rder wil ik gra een ketting van bezocht worden kken waar jonge- houden. Ve Keten als fysieke ple n. Keten is een de Keten vaak gecreëerd en dzaam en maatele fre vo zel el ttig he pre h die zic ren ren met welzijnsa- door jonge et wordt naar eiamateurkunstproject chools, voor en schappelijk actief zijn. De Ke dehands verkrens ee ite tw t bu is me t t ch He . t ingeri specten erde) jongeren en gen inzich fgemaakte spullen. Ook zijn de door (ongeorganise eveneter. Jon- gen of zel rak ka nd ize dre t organiseren van heeft een ron kun- jongeren actief bij he lende de hil rsc via ve rd de de na bij be n geren worden enject menten en het helpe me tra ge een ze is on in Er en jn. iss sten en via welzi st- bloemencorso’s en kerm el veel goede dingen un urk ate am ale n he or region en per te. Kortom er gebeure gd is de toekomst; laten met workshops do luitende uitvoering jeu dat een in onze Keten! De professionals en afs allen voor zorgen we er dus met z’n is! k ple e ilig ve n ee Keet vooral ook

| 21

(15):

Ik ben wel verb moslimland ter wereld. Tot 1948 aasd. Vroeger was Nederland het grootste was Nederlands-Indië een kolo En de meeste mensen in Ind nie van Nederland. onesië zijn moslim.

(14):

Wij willen allemaal graag rijk zijn. Maar als je mensen vraagt wat ze het allerliefste willen, dan kiezen ze toch voor vriendschap, gezondheid en liefde.

(14):

Ik doe eerlijk gezegd meestal wat voor mij het beste is.

Maar nu wil ik wel eens een echte ‘win-win situatie’ uitproberen.

TOT APRIL 2011

REIST DE VREDE EXPRESS DOOR GELDERLAND. DEZE MOBIELE, INTERACTIEVE TENTOONSTELLING OVER DEMOCRATIE, BURGERSCHAP, VREDE EN DIVERSITEIT IS GEBOUWD IN EEN TRAILER. SOMS STAAT DE EXPRESS IN EEN WOONWIJK, DAN WEER BIJ EEN JONGERENCENTRUM, OP EEN SCHOOLPLEIN OF BIJ EEN KERK. TIENERS BEZOEKEN DE TENTOONSTELLING EN ONDERZOEKEN IN TWEETALLEN DILEMMA’S DIE MET DEMOCRATIE EN BURGERSCHAP TE MAKEN HEBBEN. GAANDEWEG ONTDEKKEN ZE DAT DE TENTOONSTELLING OVER HENZELF GAAT. OVER HUN IDEALEN, HOOP, NORMEN, HOUDING EN GEDRAG. DE VREDE EXPRESS IS EEN INITIATIEF VAN DE STICHTING VREDESEDUCATIE IN SAMENWERKING MET LAVA, ADVIESBUREAU VOOR JEUGDWERK, OPVOEDING EN ONDERWIJS. VOOR MEER INFORMATIE: WWW.LAVA-JEUGDWERK.NL.

later!

reportage tekst: Rianne Romijnders beeld: Coert de Boe

(14):

Mijn oom roept op verjaardagen altijd dat elke buitenlander hier asiel krijgt. Maar er zijn hele strenge regels voor een asielaanvraag. Alleen mensen die in hun land vervolgd zijn vanwege hun geloof of politieke overtuiging, krijgen asiel.

, gitaar en azie, banaan, abrikoos, douane

kameel, alcohol, cijfer, spin (12): De woorden urlijk ook :-) bisch. En broodje Kebab natu Ara het

giraffe komen allemaal uit

(14):

Wat ik heel gewoon vind, is voor een jongen uit China heel vreemd. Het ligt er maar aan waar je geboren bent, hoe je kijkt.

dan thuis een andere taal praatten

(13):

Ik vond altijd dat je alles moet kunnen zeggen wat je denkt. Maar ja, ik vind ook dat je een politieagent niet mag uitschelden. Ik moet nog even nadenken over wat ik vanaf nu vind.

d stom als klasgenoten (12): Ik vond hetwelaltij de wereld tweetalig is. de helft van alle kinderen op

op

school, maar ik weet nu dat

(15):

Ik moet steeds hard nadenken om te begrijpen dat niet alle mensen gelijk zijn, wel gelijkwaardig.

Maar het klopt wel.

(15):

Ik dacht altijd dat asielzoekers hier alleen komen voor het geld. Maar ik hoorde dat de meeste mensen die vluchten, worden bedreigd met de dood in hun eigen land. Ze worden vervolgd om hun geloof of politieke overtuiging.

22 |

| 23

0 0 4 ? , = 0 9 0

0 2 4 6 6 0B:90 07@ In het hart van Utrecht, op een steenworp afstand van vinylwalhalla Plaatboef, resideert de enige bijzonder hoogleraar popmuziek die ons land rijk is, Tom ter Bogt

*UHQ]HOR]H JHQHUDWLH Die resultaten stroken niet met het populaire beeld dat we van jongeren hebben. Hoe verklaar je dat? “Het is zo simpel als wat: een jongere die zelfmoord pleegt, is veel nieuwswaardiger dan 1.000 jongeren die gewoon gelukkig zijn. Ik zie het wel als onze taak om er aan bij te dragen dat beeld te nuanceren.�

In het veelbesproken Motivaction-rapport ‘De Grenzeloze Generatie’ komt deze generatie er anders ook niet best af.

Ter Bogt reageert als door een wesp gestoken. “Er deugt niet veel aan dat rapport. Allereerst kiezen ze ervoor Theodore Dalrymple, een aartsconservatieve man, het voorwoord te laten schrijven. Die man is bijzonder pessimistisch over de mensheid in het algemeen en over de jeugd in het bijzonder. Hij bepleit dat het verregaande consumentisme van deze tijd een hele generatie naar de afgrond drijft. Vooral jongeren met een lage sociaal-economische status zouden niet bestand zijn tegen de vele verleidingen. In Groot-BrittanniĂŤ waar Dalrymple vandaan komt, zien we een echte onderklasse, waar allerhande ellende van generatie op generatie wordt doorgegeven. Daar baseert Dalrymple zich op.

Maar in Nederland speelt het lang niet in dezelfde mate. Het vertrekpunt van dat rapport deugt dus al niet. Daarnaast zijn er slechte meetinstrumenten gebruikt en zijn de resultaten selectief gepresenteerd: onopvallende resultaten zijn niet en de opvallende, beeldbevestigende uitkomsten wel beschreven. In wetenschappelijke zin had dat rapport geen schijn van kans gemaakt. Ik mocht het bespreken op Radio 2 bij Spijkers met Koppen, maar de auteurs van het rapport wilden niet met mij in discussie gaan. Dat zegt denk ik voldoende. Er staan best wat rake observaties in, maar het heeft geen enkele wetenschappelijke waarde.� :HLQLJ UHEHOV In welke jeugdcultuur groeide Tom ter Bogt zelf op? “Dat speelde zich allemaal af in het studentenleven van Nijmegen. Ik behoorde eigenlijk tot twee jeugdculturen. Aan de ene kant, muzikaal gezien, bij de punk en wave, maar daarnaast behoorde ik ook tot een groep linkse, erg maatschappelijk bewogen studenten. Binnen die groep lazen we zware linkse boeken en was muziek iets triviaals. Mijn vroege jeugd speelde zich af in Enschede. Als kind voelde ik me al aangetrokken tot de grote beatbands van die tijd, Beatles, Stones, Kinks, the Supremes. Je voelde dat die muzikanten in een andere wereld leefden dan je ouders.�

Is het afstand nemen van de normen en waarden van je ouders kenmerkend voor ‘jeugdcultuur’? “Eigenlijk speelt dat momenteel nauwelijks meer een rol. Stel dat jouw dochter morgen met zwart haar binnenloopt en een tatoeage wil zetten. Dan heb je hooguit wat problemen met die tatoeage, maar dat zwarte haar vind je prima.

En als ze met een hardrock cd thuiskomen, kijk je daar niet echt raar van op.

Ouders zijn veranderd. Maar weinig dingen zijn nog rebels. Uit onderzoek blijkt ook dat jongeren veel op hun ouders lijken, ook als het om muzieksmaak gaat. Kinderen met wie het goed gaat, hebben ook een goede band met hun ouders. Ze staan autonoom in het leven en voelen zich zowel gesteund als gecontroleerd door hun ouders.� .OHXUULMNH PLQGHUKHLGVFXOWXUHQ In ‘Wilde Jaren’ staan bekende jeugdculturen beschreven. Is er momenteel een echte jeugdcultuur? “In het boek beschreven we in het oog springende, spectaculaire jeugdculturen. Die zijn er nu ook wel, denk aan Gothic, Hiphop en jeugdculturen binnen de Dancescene. Dat zijn echter allemaal leuke kleurrijke minderheidsculturen.

Eigenlijk is jeugdcultuur niet spectaculair. Als je het jongeren vraagt, zal 80-85% zichzelf ‘gewoon’ vinden en aangeven niet in een subcultuur involved te zijn. Wat dat betreft zou ik dat boek nu ook anders hebben geschreven.�

samen! interview tekst: Eelco Visser beeld: Coert de Boe

24 |

6

Met internet hebben jongeren toegang tot alle informatie en media-uitingen die er bestaan. Versplintert het begrip ‘jeugdcultuur’ daarmee ook? “Internet heeft feitelijk weinig aan het fenomeen ‘jeugdcultuur’ veranderd. Je zoekt je plaats in een groep van gelijken. Over het algemeen is jeugdcultuur niet meer dan de dominante cultuur op het schoolplein. Wel zie je dat groepsvorming over grotere afstand mogelijk is. Een buitenbeentje zoekt via internet nu andere buitenbeentjes. Dat kan positief zijn voor dat buitenbeentje. Minder positief is dat jongeren die afwijkend, gevaarlijk gedrag vertonen, via internet ook makkelijk toegang tot gelijkgestemden hebben. Denk aan meisjes met eetstoornissen.�

“Als we kijken naar hoe gelukkig jongeren zijn, naar hun stemming, de relatie met hun ouders en hun schoolresultaten, dan doen Nederlandse jongeren het gewoon goed in vergelijking met het merendeel van de andere landen. Dat was zo in 2001, in 2005 en nu weer. Verreweg de meeste jongeren hebben een goede band met hun docenten en vinden steun bij hun klasgenoten. Je moet problemen niet veronachtzamen, maar feitelijk kun je maar van 4 tot 5% van de jongeren zeggen dat ze ernstige problemen hebben.�

-RQJHUHQ ]LMQ YRRUDO MRQJ Zijn er momenteel verschillen tussen autochtone en allochtone jeugdculturen in Nederland?

Mijn collega Maykel Verkuyten zegt daarover: “Alle jongeren zijn vooral jong.�

Daarmee bedoelt hij dat ze in dezelfde levensfase zitten, met dezelfde ontwikkelingsopgaven. Ze werken aan de relatie met hun ouders, zetten de eerste passen in de liefde, willen het goed op school doen en gaan daarna werken. Dat

inds de jaren ’90 onderzoekt hij het fenomeen jeugdcultuur. In het boek ‘Wilde Jaren’ plaatste hij de meest spectaculaire jeugdculturen in historisch perspectief. Momenteel onderzoekt Ter Bogt, als een van de twee permanente onderzoekers van Health Behaviour in Schoolaged Children, de jeugd in ruim 40 landen. Zijn conclusie: al jaren gaat het met de Nederlandse jeugd heel goed.

geldt net zo goed voor allochtone als voor autochtone jongeren. Wel zijn er culturele verschillen die een rol kunnen spelen in hoe ze invulling kunnen geven aan die ontwikkelingsopgaven. Zo krijgen sommige allochtone meisjes minder vrijheid in bijvoorbeeld het uitgaansleven. Voor allochtone jongens geldt dat weer niet.�

Hoe zit het met problemen die Antilliaanse en Marokkaanse jongeren in sommige wijken veroorzaken? “Eigenlijk zou het bij die jongens opvallend zijn als er geen problemen zouden zijn. De Antilliaanse jongeren waren kansloos op de Antillen, zijn zonder opleiding hierheen gekomen, spreken de taal vaak niet goed, belanden op straat, waar niemand op ze let, omdat het ouderlijk toezicht af-

wezig is. Kortom: een klassiek recept voor ! ! problemen. Ook daarbij speelt een cultureel aspect een rol: meisjes !" worden vroeg zwanger "

en kinderen groeien te vaak zonder ouderlijk toezicht op. Dat laatste " # % !

speelt ook een rol bij Marokkaanse jongens.

Maar ook deze groepen % ! jongeren zijn weer uitzonderingen. Laten we vooral ook niet vergeten dat het met de meeste Antilliaanse en Marokkaanse jongeren wel gewoon goed gaat. Dat er in die groepen meer problemen zijn wil niet zeggen dat een hele generatie verloren is.�

2PJHNHHUGH JHQHUDWLHNORRI In ‘De Grenzeloze Generatie’ blijkt dat ouders een negatief beeld van jongeren hebben, maar jongeren ook van zichzelf. Gaan ze zelf in de negatieve beeldvorming geloven? “Wim Meeus noemt dit fenomeen ‘De omgekeerde generatiekloof’: waar in vorige generaties jongeren hun ouders niet vonden deugen, geldt nu het omgekeerde. Ouders blijken hun eigen kinderen leuk te vinden en de vriendjes van hun kinderen ook nog, maar ‘de jeugd in het algemeen’, daar hebben ze een negatief beeld van. En als je dan naar een programma als Oh, Oh, Cherso kijkt, dat is fataal voor de beeldvorming. Terwijl die jongeren allesbehalve model staan voor een gemiddelde leeftijdsgenoot. Uit onderzoek blijkt dat jongeren die aan dit soort programma’s meedoen bovengemiddeld narcistisch en exhibitionistisch zijn. Dat er zoveel mensen naar kijken, is een fenomeen dat te vergelijken is met de vroegere buurtroddel. De fatsoenlijke middenklasse kijkt neer op de lage klasse en praat daar met elkaar over. Het is natuurlijk wel spectaculair om naar te kijken.�

Er is ongezond veel aandacht voor jongeren met wie het niet goed gaat. Welk ‘gezond advies’ over hoe je ook naar jongeren kan kijken, kun je opvoeders, beleidsmakers en professionals meegeven?

Ter Bogt lacht. “Eigenlijk: vertrouw op jezelf, op de band die je hebt met je eigen kind of met de jongere met wie je werkt en veronachtzaam problemen niet.�

U | 25

nu!

portretten tekst: Eelco Visser beeld: Team Twisted

inwaartse wallfront

worden als groep. Als een soort band. Als je mensen in Nijmegen vraagt wie ik ben, zal slechts een enkeling dat weten. Vraag je echter naar ons Team Twisted, dan zullen er een stuk meer mensen zijn waarbij een belletje gaat rinkelen. ‘’Dat zijn toch die freerunners die op Klokhuis waren?’’

&/ / / * 8 3 & 7 0

5 & )

( / * '3&&36// &&/ 1 0

/ & 4 4 * / 3 & % / * )

7"/ &- / 4

/ &

% / & * & 0 7

0 ; 3 & * / " .

& , + * & ( 0 .

26 |

(18) “Ik heb 12 jaar gevoetbald, met veel plezier en succes. Zat bij een hoog selectieteam van de KNVB maar scheurde mijn bovenbeenspier en moest een half jaar stoppen, waarna ik helemaal gestopt ben. Nadat ik wat video’s had gezien, ging ik freerunnen. Hierdoor ben ik in contact gekomen met mensen die het al langer deden en ben ik in die wereld gerold. Freerunning doe ik vooral om het leren van nieuwe tricks. Een nieuwe trick clean buiten landen geeft een echte kick en een gevoel van succes.

Verder is de sfeer in de wereld super. Bijna elke freerunner is een vriend van de ander. Freerunnen geeft me een goed gevoel omdat je zoveel controle over je lichaam hebt. Bij bijvoorbeeld voetbal leer je controle krijgen over de bal, maar bij freerunnen leer je je eigen lichaam te controleren. Dat voelt erg vrij. Het houd me ook rustig. Ik ben van nature wat drukker aangelegd maar door freerunning ben ik meer controle gaan krijgen over zowel lichaam en geest.

Het is natuurlijk ieder individu, die zo goed mogelijk probeert te worden, maar in een team kan je van elkaar leren en elkaar motiveren.

Een ander groot voordeel is dat je bekend kunt

Er zijn wel wat wedstrijden maar over het algemeen is het geen competitieve sport. Het zijn vooral grote bijeenkomsten, jams, waar iedereen met elkaar traint en zijn kwaliteiten laat zien. Ikzelf heb niet het gevoel dat ik ooit uitgeleerd zal zijn. Er is altijd wel een extra schroefje toe te voegen of een nieuwe trick te bedenken. Ik wil voor mijzelf zo dicht mogelijk bij complete controle over mijn lichaam komen. Veel mensen zoeken een manier om vrij te zijn. Dit uiten ze dan in bijvoorbeeld sport of muziek. Omdat freerunning normaler wordt in de media, komen steeds meer mensen in contact met de sport. Daarom groeit het steeds meer en stijgt het niveau. Vooral de kick van de sport trekt veel jongeren aan. Voor velen kan het tegenwoordig niet gek genoeg!”

(17) Ik heb altijd basketbal gespeeld, met plezier, maar ben gestopt omdat ik het saai begon te vinden. Freerunning geeft me een kick, ik word er vrolijk van en voel een adrenalinerush door me heen gaan. Ik ben er eigenlijk door vrienden mee in aanraking gekomen. Freerunning is voor mij echt een lifestyle geworden. In het dagelijks leven ben ik niet zo energiek bezig met andere dingen.

Als team geven we elkaar energie en we helpen elkaar door nieuwe dingen te proberen en te doen. We zijn gewoon een soort van familie.

Voor mezelf is de ambitie om zo goed mogelijk te worden. Er zijn tricks die ik nog niet goed kan en dus snel wil beheersen om een zo groot mogelijke variatie te kunnen doen. Freerunning wordt steeds populairder doordat mensen het op tv zien en merken dat dit leuk is om te doen. Voor veel mensen zal het ook een hype zijn, maar voor mij zeker niet.

zijwaartse salto (sideflip)

(21) Ik heb altijd gevoetbald, maar had er op gegeven moment geen zin meer in. Toen heb ik 3 jaar niks gedaan. Ooit zag in een filmpje over freerunning op internet. Ik doe het nu zelf omdat ik het leuk vind om mijn grenzen op te zoeken. Ik voel me er sterk door en krijg er adrenalinekicks van. Ik merk dat ik in het dagelijks leven ook makkelijker mijn grenzen opzoek.

Als team leren we elkaar heel erg veel. Bijna alles wat we kunnen, hebben we van elkaar geleerd. Zodra iemand iets nieuws probeert, ondersteunt de ander. Ik heb verder geen ambitie als freerunner, doe het echt voor mezelf. We doen ook niet mee aan wedstrijden. Freerunnen is zo populair in onze generatie, omdat het net ontdekt is. Het blijft vast wel populair en dan gaat het een echte sport worden.

achterwaartse salto (gainer)

| 27

ik!

portretten teksten & beeld: Oulfa Raouched, Jorike Smeitink, Janina Sybesma en Marjan Wellink

nu!

column tekst: Rianne Romijnders beeld: Bernard Rodenburg

De bel maakt abrupt een einde aan mijn les. Een klas vol jongens. Ze stuiteren wild de gang op. Naar buiten! Naar buiten! Enkele jongens werpen me nog een schalkse glimlach toe. Op het schoolplein wachten hun opgevoerde scooters en de meiden.

Zestien zijn ze. En ze zitten boordevol testosteron. Er giert negen keer zoveel van dat spul door hun lichaam als door dat van hun vrouwelijke klasgenoten. Het zorgt ervoor dat stilzitten welhaast onmogelijk wordt.

“Ruben, je hoeft

Ze willen liever stoeien, wedstrijdjes doen, de winnaar zijn. De koning van de apenrots.

toch niet meteen Mijn laatste vermaning hangt nog in de lege klas. Het is maar de vraag of die

dat hele etui leeg te kieperen?”

hun oren heeft bereikt. De wereld van jongens op school en thuis zit vol vrouwen die willen dat ze rustig zijn, luisteren en vertellen wat hen dwars zit.

“En hou nou

Ik kijk ‘mijn jongens’ na als ze zich met z’n drieën tegelijk door de buitendeur

eindelijk eens op

nog ongepolijste kwaliteiten. Wie wijst deze jongens de weg van overmoed

worstelen. Achter hun onverschrokken bravoure sluimeren waardevolle maar

naar daadkracht, van agressiviteit naar assertiviteit, van onverschilligheid

je buurman te stompen!”

naar verantwoordelijkheid? Aan wie kan een jongen zich spiegelen? Met wie koopt hij een zakmes? Wie sleutelt met hem aan zijn scooter?

Mannelijke docenten sluipen weg uit het onderwijs, vaders werken (over) in kantoren achter computers aan abstracte zaken. Er is een man nodig om van een jongen een kerel te maken. Dus vaders, ooms, opa’s, buurmannen, leraren, clubleiders en sporttrainers, verenigt u! En slijp samen aan de ruwe diamanten in onze prachtige jongens.

Veel Gelderse jongeren hebben een bijbaantje.

We portretteerden er vijf. Wat doen ze, waarom, waar geven ze het verdiende geld aan uit en wat zijn hun toekomstplannen?

bijbaantjes

werk, adviseur bij Lava, adviesbureau voor jeugd maatschappijleer te docen alig voorm rwijs. onde en opvoeding werken met jongens. Kijk voor de Lava heeft jarenlange ervaring in specifiek eugdwerk.nl lava-j www. op ens’ workshop ‘Hart voor Jong

28 |

| 29

Lisa (18) Bakkerij 't Stoepje

*

k ben Lisa Witte, achttien jaar en ik werk al sinds mijn vijftiende op de zaterdagmarkt in Tiel bij bakkerij

’t Stoepje. Ik verkoop brood en koek en help mee met het op- en afbouwen van de kraam.

Het werk bevalt me goed. Het contact met de

'Mijn geld gaat op aan echte meidendingen'

Frans (16) Restaurant de Ruif

willen bestellen. Bovendien heb ik hele leuke

.

collega’s! Mijn verdiende geld gaat op aan

terdagavond werk, dan moet de keuken na het

echte

schoenen,

afwassen ook worden schoongemaakt. Dit

uitgaan en andere leuke activiteiten met

is niet zo’n vervelend klusje, want het gaat

vriendinnen, zoals naar de bioscoop gaan. In

gemakkelijk en telt gewoon mee met je uren

de toekomst wil ik mijn geld echter op een

die je maakt. Maar de gezelligheid met mijn

andere manier verdienen. Ik wil de grafische

collega’s blijft het leukst. En als ik dan iets heb

business in, als grafisch ontwerper van

verdiend, gaat het vooral naar mijn bank-

reclame, folders en posters. Ik ben graag crea-

rekening, want ik ben aan het sparen voor

tief bezig. Ik ben al toegelaten bij ArtEZ,

een scooter. En ik hou ook altijd wat geld

de hogeschool voor de kunsten in Arnhem.

achter voor uitgaan. Later wil ik echt niet in

Daar begin ik volgend jaar met de opleiding

de horeca werken, maar wil ik bouwkunde

graphic design.

gaan studeren in Delft om architect te worden.

klanten vind ik het leukst. Daar maak ik vaak een praatje mee. Een deel is vaste klant. Voordat ze iets zeggen, weet ik vaak al wat ze

meidendingen:

30 |

kleding,

ijn naam is Frans en ik ben zestien jaar. Ik werk sinds afgelopen zomerva-

'Ik ben aan het sparen voor een scooter'

kantie in restaurant de Ruif. Ik ben

daar werkzaam als afwasser, maar als ik op za-

| 31

'Ook mijn telefoonrekening en de benzinekosten van mijn auto betaal ik met mijn loon'

Elaine (20) Verpleeghuis Sutfene

.

ijn naam is Elaine. Ik werk als flexmedewerker bij Sutfene in Zutphen.

Ik word ingezet op verpleeghuis-

Thies (17)

afdelingen, waar veelal oudere cliënten met

Firma Gommers bv

gedragsproblemen verblijven. Daar doe ik alle

*

basiszorg zoals mensen wassen, helpen met eten en huishoudelijke taken. Eigenlijk alles behalve de medische zorg. Het contact met

k ben Thies, zeventien jaar en als bijbaantje werk ik in de bouw bij de firma Gommers BV uit Nijmegen. Mijn voor-

cliënten en collega’s vind ik het leukst. Een

naamste werkzaamheden zijn het opruimen

glimlach of een dankjewel van een cliënt zorgt

van de werkplaats en af en toe een handje

voor voldoening in mijn werk. Het werk is af-

helpen op een bouw. Ik vind het erg leuk

wisselend en uitdagend. Geen dag is hetzelfde.

werk omdat je fysiek bezig bent en een goed

Daarnaast sluit mijn bijbaan goed aan bij

en gezellig contact hebt met collega’s. Ook is

mijn opleiding. Ik zit nu in het laatste jaar van

het vaak buiten en kom je in heel Nederland.

mijn mbo-opleiding verpleegkunde en doe de

Het geld dat ik verdien, geef ik meestal uit

specialisatie psychiatrie. Na mijn opleiding

aan uitgaan, mijn scooter en andere leuke

wil ik graag in de begeleiding van volwassen

dingen waar ik op dat moment voor spaar.

psychiatrische patiënten gaan werken. Mijn

Ik zie mijzelf later niet in de bouw werken

geld gaat op aan kleding, uitgaan en gezellig

maar eerder in een ziekenhuis als arts of

de stad in gaan. Ook mijn telefoonrekening en

chirurg. Daarom ga ik na mijn vwo-diploma

de benzinekosten van mijn auto betaal ik met

gehaald te hebben geneeskunde studeren in

mijn loon. Daarnaast probeer ik geld te sparen

een andere stad als Nijmegen, omdat ik het

voor duurdere uitgaven.

daar wel gezien heb.

32 |

'Het geld dat ik verdien, geef ik meestal uit aan uitgaan, mijn scooter en andere leuke dingen' | 33

nu!

meningen tekst: Petra, Joris, Mara, Sterre, Rik, Sanne, David, Mimoun & Sylvia beeld: Coert de Boe

Sofie (15) Australian

*

k ben Sofie, vijftien jaar, en schep ijsjes in een ijssalon. Ik ben dit werk gaan doen, omdat ik graag wat geld bij wil-

de verdienen, en omdat deze baan me echt

‘Het geluid van jongeren is onvoldoende te horen in de samenleving’

heel leuk leek. Veel leuker dan bij een supermarkt werken of zo. Wat ik vooral leuk vind, is dat bijna niemand deze baan heeft. Als ik dan vertel ‘ik werk bij de Australian’ dan zeggen ze meestal ‘ooh super vet!’. Het is gewoon leuk om in een ijsjeswinkel te werken. Ook de collega’s zijn gewoon heel aardig. Ik gebruik het verdiende geld gewoon als extra kleedgeld, want dan heb ik namelijk een stuk meer! Soms koop ik er dan iets anders van, maar meestal zijn het wel kleren. Ik weet nog niet wat ik later wil worden, maar ik wil als profielkeuze cultuur en maatschappij gaan kiezen. Verder weet ik het nog niet precies!

34 |

'Ik gebruik het verdiende geld gewoon als extra kleedgeld'

Sanne Visser, Petra Laman, beleidsmedewerker gemeente Nunspeet Veel gemeenten proberen jongeren te betrekken bij de politiek en het gemeentelijk beleid. Maar hoor je hun stem met maar één jongere in de Wmo-raad? Vergaderen spreekt veel jongeren helemaal niet aan. Ze willen meteen aan de slag en snel resultaten zien. De kracht van veel jongeren zit in hun onbevangen enthousiasme, hun creatieve ideeën en de overtuiging dat die ideeën zullen slagen. Daar moeten we als samenleving gebruik van maken! Als gemeenten kunnen we dat stimuleren door uit te stralen dat we jongeren serieus nemen en door hen steeds weer te betrekken bij concrete acties of kortdurende projecten, bijvoorbeeld bij het realiseren van een hangplek of bij het inrichten van een website. Als volwassenen doen we er goed aan ons steeds open te stellen voor jongeren. Je blijft namelijk jong zolang je samen openstaat voor verandering en vol vertrouwen werkt aan een mooie toekomst.

Joris Sartorius en Mara Soekarno, zelf jongeren en eigenaars adviesbureau jongerenexperts.nl Gelukkig, wij kunnen op deze stelling volmondig ‘ja!’ antwoorden. Gelukkig wel, omdat ons geluid hier te horen is, maar we moeten constateren dat het geluid van jongeren zelf normaliter vaak moeilijk goed op zijn plek komt. Uiteraard, de tijd dat er louter óver jongeren werd gesproken lijkt voorbij. Jongeren worden steeds meer om hun mening gevraagd. Dat is een goede ontwikkeling. Toch hebben wij het idee dat het geluid van jongeren vaak ernstig vervormd raakt. Bijvoorbeeld omdat volwassenen het bericht verkeerd interpreteren of aanvullen met hun eigen belevingswereld, die natuurlijk niet meer aansluit bij die van de jonge generatie. Bij beleidsvorming en de eerste stappen van jongerenprojecten is de stem van de jongeren vaak van ondergeschikt belang, terwijl juist aan het begin van zo’n traject een serieus genomen mening van enorme waarde kan zijn voor een goede kans van slagen! De oplossing: jongeren zelf vooraf laten meedenken.

Sterre van Doorn, scholiere Rijn IJssel College Arnhem Eerlijk gezegd heb ik daar nooit zo goed over nagedacht. In het volleyballen worden we erg serieus genomen door onze trainers en begeleiders. Als we met goede argumenten komen, luisteren ze zeker wel naar ons. Voor de rest verloopt mijn leven eigenlijk volgens een vast plan, ik ben heel druk met volleybal en school. Ik ben er heel tevreden en gelukkig mee. Heb ook wel geleerd dat de wereld niet alleen uit volleybal bestaat. Zelf heb ik het idee dat jongeren wel aandacht krijgen en dat ze zelf ook ruimte krijgen om van alles te ondernemen.

scholiere Johannes Fontanus College Barneveld Mee eens. Veelal wordt er voor jongeren beslist door ‘volwassenen’ die denken te weten wat wij willen en waar wij ons mee bezighouden, omdat ‘ze zelf ook jong zijn geweest’. Maar de tijd verandert en daarmee ook de jongeren. En wij jongeren zijn goed in staat te verwoorden wat we wel en niet willen en welke mening we over iets hebben. Maar dit lijkt men niet te weten of te willen horen, wat erg jammer is, omdat het voor hoogoplopende spanningen kan zorgen.

Gewoon naar onze mening vragen mensen! En hier dan ook wat mee doen, want niets is zo frustrerend als een mening geven waar vervolgens niets mee gedaan wordt.

David Gerritsen, straathoekwerker Pactum Rijnside Arnhem Tien jaar geleden luisterde er niemand naar jongeren. De gedachte was ‘die jongeren, die lopen alleen maar te kloten’. Inmiddels is er echt wat veranderd hier in Arnhem. We hebben de Koplopersgroep, waar het geluid van de straat is te horen. Daar zitten niet alleen keurige kinderen van hoogopgeleide ouders in, maar ook jongeren die werkers op straat aanleveren. Ze kunnen meepraten en -denken over de meest uiteenlopende onderwerpen en er wordt wat mee gedaan. Dat is voor die jongens en meiden zelf goed, ze krijgen er echt meer zelfwaarde door, maar ook in de groepen merk je dat jongeren erover spreken.

Al met al wil ik maar zeggen dat ik vind dat de gemeente Arnhem er nu echt werk van maakt. We zijn nog niet waar het moet wezen, maar het geluid is beter te horen dan voorheen.

Mimoun Ahbouk, jongerencoach 2GETthere team VSV Arnhem Je moet ècht naar jongeren willen luisteren. Vragen naar wat de redenen zijn voor niet effectief gedrag, die onderkennen en het gedrag niet direct als negatief bestempelen. Jongeren horen vaak genoeg wat ze verkeerd doen. Veel jongeren willen het juiste pad bewandelen, maar ze voelen zich niet geaccepteerd.

Ik merk ook dat scholen weinig echte interesse tonen in jongeren. Stuur hem niet van school, maar kijk naar de problemen en bied op tijd hulp, niet als de jongere te diep in de put zit. Zorg dat jongeren de hulpverleners en vertrouwenspersonen kennen. Bij allochtone jongeren spelen er cultuurverschillen. Ik liep eens stage bij een jongerencentrum. Een allochtone jongere lag met zijn voeten op tafel. De jongerenwerker zei: “Dat doe je toch ook niet bij je moeder thuis.” De jongere reageerde agressief, omdat 'je moeder' onder allochtone jongeren een gevoelig onderwerp is. Gelukkig kon ik er tussen springen. Ik heb de jongere uitgelegd dat het maar een uitdrukking is, dat het niet om zijn moeder ging. En dat het niet normaal is om je voeten op iemands tafel te leggen. Natuurlijk had die jongere anders kunnen reageren, maar als de jongerenwerker had geweten hoe gevoelig dit ligt, was dit misverstand niet ontstaan.

Je maakt een Hyvesaccount aan, pimpt je profiel met foto’s en persoonlijke informatie en gaat op zoek naar of accepteert andere gebruikers als Hyvesvriend.

!

T O H S I S E V Y H J (piet)

(zon)

(bierfest)

SPORT

(zon)

(me)

(feyenoord)

(vroeger)

(me)

(me)

Sylvia Vlaardingerbroek, Rik Verdellen, beleidsadviseur Jeugd, gemeente Nijmegen Ik overleg bijna dagelijks met professionals en management van relevante instellingen. Dat levert een hoop inzichten op, maar het haalt het niet bij een gesprek met jongeren. Ik denk dat onze beroepsgroep dit te weinig doet. Ikzelf ook. Onlangs heb ik een gastles verzorgd op de Hogeschool Arnhem Nijmegen en ben in gesprek gegaan met jongeren over het Nijmeegse Jeugdbeleid. Goed, ze zijn ouder dan 18 jaar, maar wat wij vaak onderschatten is hun gevoel voor wat er speelt in de samenleving en hun hoge mate van politieke sensitiviteit. Zij hebben me geholpen met ideeën voor bezuinigingen op het jeugdbeleid. De ene na de andere bruikbare tip en advies kwam op tafel. Een groepje leerlingen stelde voor te snijden in het aantal casuïstiekoverleggen, door ze samen te voegen. Ik zeg je, welke gemeente heeft er nog dure externe adviesbureaus nodig voor goede ideeën. Jongeren, bedankt voor jullie inzichten. Ik kom vaker bij jullie langs.

36 |

e krabbelt, leest krabbels van anderen, stuurt een algemeen berichtje naar al je ‘vrienden’ of een persoonlijker berichtje naar de inbox van een Hyvesvriend en chat eens met elkaar…. Maar welke betekenis hebben al deze virtuele vriendschappen nu voor jongeren? Als iemand er een mening over kan hebben, is het Esther Leewes. Ze heeft 1.275 Hyvesvrienden.

Esther is 16 jaar, zit in het eerste jaar International Business aan het Rijn IJssel en wil graag accountmanager worden. Ze woont bij haar vader (moeder is 1,5 jaar geleden overleden), werkt drie keer in de week bij een snackbar, voetbalt en heeft sinds zeven maanden een vriend.

adviseur Spectrum en projectleider Jongin.nl Het geluid van jongeren wordt volgens mij nogal éénzijdig gehoord. Ik heb het idee dat in de media en in beleid het geluid van jongeren vaak in de probleemsfeer wordt getrokken. Vooral problemen krijgen de aandacht of men vindt jongeren als doelgroep lastig te bereiken of te bedienen. Zo wordt ook gedacht dat jongeren niet maatschappelijk betrokken zijn terwijl alle jongerenonderzoeken keer op keer laten zien dat jongeren zichzelf weldegelijk maatschappelijk betrokken vinden. Wie heeft er nu gelijk? Het is maar wat je onder ‘maatschappelijk betrokken’ verstaat, kennelijk.

Daarnaast speelt ook mee dat jongeren zich ook op andere manier laten horen dan hoe de heersende generatie beleidsmakers en beslissers het verwachten, wensen of gewend zijn. Dat is geen onwil volgens mij maar ook onbekendheid, met bijvoorbeeld de wereld van internet of sociale media waarin jongeren zich bewegen. Zolang het over sport gaat, kunnen we ze nog volgen, maar weten we wat nou zo leuk is aan de vetste computergame van dit moment? Of willen we toch vooral respons op de zaken die wij belangrijk vinden? Voor de ontwikkeling van de informatie-sites van Jongin.nl gaven jongeren aan geen probleemsite te willen, het mocht er wel over gaan maar moest vooral ook leuk en positief zijn. Best een duidelijk geluid toch? Dat kunnen we met zijn allen nog veel meer als uitgangspunt nemen. In de gemeenten waar dat gebeurt, door een positief en preventief jeugdbeleid, zie ik ook dat het werkt.

samen!

portret tekst: Rinske Evers beeld: Esther Leewes

Esther zit sinds 2006 op Hyves. Iedereen die zij kent heeft een profiel, maar niet iedereen heeft zoveel Hyvesvrienden. “Overal leer je nieuwe mensen kennen. Vaak vragen mensen dan of je Hyves hebt en of het okay is dat ze mij als vriend toevoegen. Als dat niet gebeurt, doe ik het zelf.” In het begin was het een soort sport om zoveel mogelijk Hyvesvrienden te krijgen, maar nu interesseert haar dit niet meer. Ze voegt alleen nog mensen toe die ze kent. “Als ik ze een keer gesproken heb of een keer iets met hen heb meegemaakt.” Ze stuurt af en toe een openbaar berichtje naar alle Hyvesvrienden, maar krabbelt vaker iets persoonlijk naar iemand. Uiteindelijk is ze maar met een klein gedeelte echt virtueel actief. Persoonlijke informatie stuurt ze alleen via de inbox of vertelt ze in een afgeschermde chatsessie.

KRABBEL IN PLAATS VAN SMS Hyves is voor Esther ideaal om contact te onderhouden met mensen zonder mobiele telefoon. Zij heeft ook geen mobieltje meer en stuurt nu krabbels in plaats van sms’jes. Daarnaast is het soms wel handig het grote netwerk in te schakelen. “Bijvoorbeeld als ik of iemand anders naar iets specifieks op zoek ben.”

Hyveskrabbels zijn leuk, maar ze kunnen volgens Esther nooit echte gesprekken vervangen. Het woord ‘vrienden’ kan volgens haar ook beter vervangen worden door ‘kennissen’.

“Vrienden zijn mensen die altijd voor mij klaar staan. Waar ik een groot deel van mijn tijd mee samen ben en waar ik ook persoonlijke informatie mee deel. Daarvan heb ik er drie: één jongen en twee meisjes. Met hen bespreek ik dingen waar ik echt mee zit.”

AFGESCHERMD Esther zit dagelijks op Hyves. “Als ik vrij ben en mijn vriend werkt, chat ik met mijn vriend.

Of ik kijk rond bij mensen die ik ken. Op school heb ik mijn laptop en staat Hyves constant aan, als ik bij mijn vriend ben juist helemaal niet. De tijd die ik er mee bezig ben, verschilt heel erg.” Ze zet wel eens nieuwe foto’s op haar profiel, maar maakt zich niet druk over foto’s die er op staan en eventuele reacties. Wel heeft ze sinds kort een deel van haar profiel afgeschermd voor niet-Hyvesvrienden. En haar foto’s kun je alleen maar bekijken en niet van haar profiel afhalen. “Ik ben wel eens gestalked en lastig gevallen op Hyves: mensen die met mij wilden trouwen en mij mooi vonden. Of die zeiden dat ze naaktfoto’s van mij hadden. Dat is nu minder.”

NETWERK WAARDEVOL Drie jaar geleden verzamelde Esther zoveel mogelijk vrienden. Nu is ze op een andere manier met Hyves bezig. “Mijn Hyvesnetwerk kan in de toekomst denk ik veel waarde voor mij hebben. Als ik, of één van mijn vrienden iets nodig heeft of moet doen, gebruik ik mijn netwerk ook wel om te kijken of iemand ergens mee kan helpen. Ik denk dat ik dit zo wil blijven doen.” Andere vormen van sociale media gebruikt Esther niet. “Ik Twitter niet en heb geen Facebook. Hyves is prima en genoeg voor mij.”

| 37

De ‘watergirls’ van het Go Fresh!-team

R E T A K N E E G MET WATER l Terwijl de bezoekers van het Epop festiva in Epe genieten van de bands hangen twee ‘watergirls’ posters op.

D

aarop prijkt de slogan ‘Met water geen kater’. De ‘watergirls’, zelf nog jonge meiden, vormen het Go Fresh!-team. Volgens Merel Fennema, organisator van Epop, een mooie manier om jongeren op aansprekende wijze bewust te maken van wat alcohol met je doet.

Ieder jaar in september is in Epe het Epop Festival. Het is voor jong en oud en gratis toegankelijk. Op twee podia staan, naast verschillende lokale en regionale bands, ook grote artiesten als Go Back To The Zoo en Miss Montreal. Daarnaast zijn er op kleine schaal activiteiten voor kinderen en jongeren. Het festival wordt gehouden in een park midden in het centrum en richt zich vooral op mensen uit Epe en naaste omgeving. Het evenement heeft een reüniefunctie. Veel mensen komen ieder jaar terug om (oude) bekenden te ontmoeten. Over de hele dag gezien komen er zo’n 4.000 tot 6.000 mensen. Een gedeelte van hen komt een paar uur, maar er zijn ook bezoekers die de hele dag blijven.

FRESHCARD Op het festivalterrein staan de ‘watergirls’. Tijdens het Epop Festival lopen ze twee uur lang met z’n tweeën rond. De posters met de slogan ‘met water geen kater’ hangen al. De ‘watergirls’ gaan op jongeren af en geven bekertjes water en freshcards weg. Daarop staat alles wat je wilt weten over alcohol en water.

Met de freshcard in de hand, knopen de ‘watergirls’ een gesprek aan. De reacties van jongeren zijn wisselend. Sommige groepen zijn in het begin wat lacherig. Dat zijn groepen waarin veel jongeren alcohol drinken. Maar als er één serieus met de ‘watergirls’ in gesprek gaat, doet de rest ook mee. En regelmatig ontstaan ook gelijk leuke gesprekken over wat alcohol met je doet. Een jongen van 12 jaar oud vindt het goed dat er aandacht voor is. Hij vindt dronken mensen niet leuk. Een meisje van 14 jaar sluit zich erbij aan. Een jongen mengt zich in het gesprek. Hij is 17 jaar en vindt het een goed initiatief. “Ik snap dat ze dit vertellen, maar ik wil wel graag mijn biertje blijven drinken”, zegt hij lachend.

Twee vriendinnen van 15 lezen de Freshcard. Het valt hen op dat het meer dan een uur duurt voordat een glas alcohol afgebroken is. “Dat is echt lang, zeker als je weet dat mensen soms tien glazen bier drinken.”

tijdens het uitgaan na te denken over hun alcoholgebruik. Het spreekt jongeren op een manier aan, die zoveel mogelijk aansluit bij hun eigen bezigheden en beleving.

Daarom sprak het de organisatie ook direct aan. Het zet zelf via allerhande maatregelen in op het voorkomen van alcoholmisbruik, maar het Go-Fresh! team doet wat aan de bewustwording van de effecten ervan. Er kleven namelijk gezondheidsrisico’s aan en het kan leiden tot vernielingen, agressie op straat en verkeersongelukken.

HET TEAM WIL JONGEREN PRIKKELEN OM TIJDENS HET UITGAAN NA TE DENKEN OVER HUN ALCOHOLGEBRUIK

Merel Fennema geeft aan dat de organisatie het belangrijk vindt om jongeren en hun ouders erop te wijzen voorzichtig om te gaan met alcohol. Over de mogelijke praktische bezwaren voor het Epop Festival, zoals afval door de flyers en de gemiste horecaopbrengsten door het gratis water, heeft de organisatie vooraf goed gesproken met het Go Fresh!-team. Toen de wederzijdse verwachtingen duidelijk waren, was het Go Fresh!-team van harte welkom!

BEWUSTWORDING

De organisatie van Epop Festival kreeg voorafgaand aan het festival het verzoek om het Go Fresh!-team toe te laten. Het team wil jongeren prikkelen om

reportage tekst & beeld: Jorike Smeitink

ik!

eren in de Stedendriehoek’ met als doel

Y

%HHOG*R)UHVKBURQG LQGG

38 |

YY

met waterr! geen kate FTC

U P MG P F T W I

het

g onder Jong nter, Epe, 2008 startte het project ‘Alcoholmatigin LICHT Injonge UITGEruik e gemeenten (Apeldoorn, Brummen, Deve kend nwer same De en. dring te terug ren onder Tactus Verslavingszorg en

PN

u Halt, alcoholgeb en zich samen met de politie, justitie, burea Heerde, Lochem, Voorst en Zutphen) spann slagen. laten GGD Gelre-IJssel in om het project te werd het Go Fresh!-team ingezet in het project. In de zomerperiode van 2010 drie ‘waterboys en -girls’ in opvalof De Go Fresh!-campagne is onderdeel van twee van team Een . hoek ndrie de regio Stede ren het gesprek aan uitgaansgebieden en op evenementen in n water en freshcards uit en gaat met jonge l zijn 10 peervooronde ansav uitga en en ment evene op -IJsse Gelre GGD en lende kleding deelt szorg aving Versl s edewerkers van Tactu jongeren hebben interesse in het over hun alcoholgebruik. Naast preventiem voorlichting voor en door jongeren. Deze lichters opgeleid. Zij worden ingezet voor Vooraf kregen zij verschillende trainingen. De peervoorlichters worden alnten. middelengebruik bij jongeren en stude edewerkers en gaan niet zelf op pad. leen ingezet in combinatie met preventiem

| 39

!

T G A A L S F A A H IK S E R P

.BSMFFO

Manager Orde & Veiligheid, Rijn IJssel

zonder startkwalificatie Landelijk neemt het aantal jongeren, dat Rijn IJssel, in de Arnhemse het onderwijs verlaat, gestaag af. Op het gestaag. In het schooljaar wijk Presikhaaf, gaat het nog sneller dan afname van 22% ten 2009/2010 realiseerde het Rijn IJssel een t tegen landelijke opzichte van het vorige schooljaar. Afgeze een rondje langs cijfers een grootse prestatie. We maakten het geheim verschillende betrokkenen, in een poging achter dit succes te ontrafelen.

'SBOL

Wijkagent Presikhaaf

van studenten, ouders, docenten en management. En vanuit een overeenkomst met alle betrokkenen zijn we gestart. Waarbij we steeds gebruik hebben gemaakt van wat er is en wat goed is. Bij het project ‘Betrokken’ hebben we een bijdrage geleverd aan deze activiteiten: voorlichting door studenten van het ROC aan vmbo-studenten, een voorlichtingsdag ‘helder beroepsbeeld’, intake vanuit de competenties van de student, begeleiden van de leerloopbaanbegeleider zodat hij een bredere aandacht heeft voor de studenten, huisbezoeken bij studenten met een verhoogde kans op uitval, het begeleiden van een avond voor ouders door studenten. Bij het vervolgproject ‘Presikhaaf Slaagt’ is de aanwezige kennis van de wijk van onze medewerkers van belang. We hebben als nieuwe activiteit het Buddyproject geïntroduceerd. De studenten van het ROC die vmbo’ers voorlichting geven, bieden zich ook aan als buddy. De ROC-student gebruikt twee dagdelen om vmbo-studenten te informeren over het beroep en de opleiding. Is de vmbo-student aangenomen, dan kan deze weer twee dagdelen gebruik maken van de ervaren ROC-student, de Buddy. Het programma is nu gericht op inwerken. De eerste drie maanden van de opleiding (de periode met de meeste uitval) kan de startende student een beroep doen op de ervaren student. Dit project willen wij als pilot uitvoeren in Presikhaaf.

In deze eerste drie maanden zal er aandacht zijn voor de thuissituatie, de rol van de ouders, sociale omgeving de wijk. Rijnstad kan een positieve bijdrage leveren aan de aanpak door de methode van werken, de kennis van de wijk en het leggen van de verbinding tussen de verschillende disciplines die in de wijk aanwezig zijn.

'AANWEZIG ZIJN IN DE WIJK IS VAN GROOT BELANG'

,FFT

Opbouwwerker Rijnstad

.BSDPT

%FOOJT

Student, Coördinator Beveiliging, Rijn IJssel

Projectleider sociale projecten, gemeente Arnhem

.BSMFFO (FFMFO Manager

ik!

interview tekst: Eelco Visser beeld: Marie-Anne Huiskamp

40 |

Orde & Veiligheid, Rijn IJssel De basis voor Presikhaaf Slaagt! is het project ‘Betrokken’. Doel is uitval voorkomen door betrokkenheid van alle partijen. Bij studenten door ze meer bij hun opleiding te betrekken. Ze krijgen bij de vmbo-dagen een rol, lichten studenten op hun oude scholen voor en geven workshops en trainingen aan hun eigen docenten. Docenten krijgen minder studenten, maar die moeten ze dan wel allemaal ècht kennen.

Zijn studenten er niet, dan volgt persoonlijk contact. En als het moet een dag later weer. Zo wordt de drempel om er niet te zijn hoger. Ouders betrekken we niet pas als er op school iets mis is. Juist niet! We leggen volgens de 3 b’s contact: brief, bellen, bezoek. Dat bezoeken doen we in samenwerking met Rijnstad welzijnswerk. Ouderavonden zijn geen 10-minutengesprekken, maar informatieavonden waar ouders persoonlijk welkom worden geheten en waar ze samen met de mentor en hun kind langs allerlei informatiestands gaan. Zo ontstaat er een natuurlijk, positief contact tussen ouders en school. De wijk betrekken we door de studenten die slagen, in de wijkkrant te zetten. Ook hebben we een winkel en een kapsalon in school, waar wijkbewoners terecht kunnen. Door deze samenhangende maatregelen

ontstaat een situatie waarin er veel mogelijkheden zijn om niet uit te vallen. Succesfactoren? Geen student is bij ons anoniem, er ontstaan relaties waar echt in geïnvesteerd wordt.

Contacten zijn positief, het onderwijs is aantrekkelijker en we werken op alle niveaus aan betrokkenheid, niet alleen bij docenten of studenten.

.BSDPT 4BMBXBO#FTTJF

Student Coördinator Beveiliging, Rijn IJssel Als student heb ik heel wat zien veranderen. In de lessen is er meer verantwoordelijkheid voor de studenten. Daarnaast krijgen we alle hulp die we nodig hebben als we er zelf niet uitkomen. Verder creëert school zoveel mogelijk levensechte situaties binnen de opleiding. Ik doe de opleiding voor Coördinator Beveiliging en begeleid vanuit mijn aanstaande werk als leidinggevende nu tien studenten. Ik let persoonlijk op of ze naar school gaan en help ze met problemen. Een jongen haal ik iedere ochtend zijn bed uit. Hij moet gewoon zijn diploma halen. Een ander voorbeeld is bij ons Introductiekamp, daar lopen studenten Beveiliging nu 's nachts een ronde om te kijken of alles goed gaat. Zo wordt onze studie letterlijk levendiger en interessanter. Studenten hier zijn vooral ‘doeners’, die minder hebben met de theorie,

zoals droge wetteksten. Leraren hebben echt interesse in ons. Zo weten ze dat ik goed ben in vechtsporten en daarom vroegen ze me laatst een training Weerbaarheid te geven. Ook weten ze dat ik in het weekend in de horeca werk.

Op maandag vragen ze me dan echt naar mijn belevenissen aan de deur. De drempel om af te haken is veel hoger als je plezier hebt in je studie en merkt dat docenten in je geïnteresseerd zijn.

%FOOJT +BOTTFO

Projectleider sociale projecten, gemeente Arnhem De samenwerking tussen gemeente en ROC’s is sinds 2008 echt goed van de grond gekomen. Samen hebben we realistische afspraken gemaakt en duidelijke speerpunten bepaald.

Dat is nodig want de thematiek van voortijdig schoolverlaten laat zich niet gemakkelijk afbakenen in de praktijk. Het is dus keuzes maken.

Zoals het er nu naar uitziet gaat Rijn IJssel over 2009/2010 een forse VSV-reductie laten zien (22%!). En daar mag de school heel trots op zijn. Vanuit de gemeente hebben we samen met Rijn IJssel en ROC A12 steeds afgesproken dat we zo veel mogelijk aansluiten bij wat er al is in de stad én op school. Dus geen onnodige nieuwe dingen doen. Op veel onderwerpen bestaat er een natuurlijke afstand tus-

sen de gemeente en het onderwijs. En dat is goed: de gemeente gaat niet over de inhoud van onderwijs. Maar op dit thema is zo veel te winnen. De school worstelt soms zichtbaar met de problematiek die zij van buiten naar binnen halen. En de gemeente krijgt de problemen weer op het bordje als jongeren uitvallen en bijvoorbeeld een beroep moeten doen op inkomens- of zorgvoorzieningen. De kracht van de projecten die we samen met het ROC en Rijnstad doen, is dat er oog is voor de binnenwereld én de buitenwereld. Daarbij moet je voortdurend blijven verbinden. Je moet ‘vitale coalities’ sluiten. Mensen als Marleen zijn belangrijk omdat zij openstaan voor contacten met de gemeente en andere maatschappelijke organisaties. Marleen weet ook te benoemen welke belangen de gemeente (en andere partijen) heeft. Te vaak is een convenant of een afspraak tussen instanties een eindpunt. Wij hebben het geïnterpreteerd als het begin. En we zijn er trouwens nog niet! Er is nog genoeg werk aan de winkel.

,FFT 4DIMPTTFS

Opbouwwerker Rijnstad Rijnstad levert een opbouwwerker die werkt vanuit de opbouwwerkmethodiek. We zijn gestart met het inventariseren van de belangen

'SBOL %BFTFMFFS

Wijkagent Presikhaaf Voor mij als wijkagent is het aanwezig zijn in de wijk van groot belang. Een goed functionerend netwerk is daarbij een belangrijk onderdeel. Scholen en opleidingsinstituten maken deel uit van de wijk en zijn een belangrijke partner. Zo heb ik met het ROC Rijn IJssel goede contacten, waardoor we gezamenlijk snel reageren op zaken die aandacht nodig hebben. Daarnaast geef ik samen met mijn collega’s voorlichting aan de opleiding orde en veiligheid. Dit vakgebied heeft raakvlakken met het politiewerk.

Op het moment dat studenten ingezet worden tijdens een stage, kan het voorkomen dat ze zelfstandig beslissingen moeten nemen en moeten handelen. Ik vind het belangrijk dat deze studenten wordt uitgelegd dat zij in sommige gevallen in de praktijk heel nauw samen moeten werken met de politie. Sommigen als portier bij een café en anderen als surveillant in een winkelcentrum. Het feit dat zij herkenbaar zijn en een uniform dragen, houdt in dat ze moeten beseffen dat wijkbewoners hen op straat kunnen aanspreken en om hulp kunnen vragen.

Goed opgeleide en gemotiveerde studenten kunnen wat mij betreft in de wijk worden ingezet voor projecten zoals het toezicht houden op het gedrag van leerlingen van het ROC in de wijk. Hiermee dragen zij en het ROC een steentje bij in het bevorderen van de leefbaarheid en veiligheid in de wijk.

| 41

later!

reportage tekst: Jo Peeters beeld: Jeroen Mesman

'Door mijn vrijwilligerswerk ben ik zekerder geworden van de dingen waar ik goed in ben.'

IE T A U IT S IN W IN W IN W

R

uim 40% van de jongeren doet aan vrijwilligerswerk.

Ze leren eigen activiteiten starten, projecten te managen en met verschillende doelgroepen om te gaan.

JONGEREN EN HUN EVC

Organiseren festivals, helpen bij sportverenigingen op kinderboerderijen en zelfs in ontwikkelingslanden. En wat doen we

"Je leert op welke manier je met kinderen

om kan gaan. Hier op scouting leer ik welke

manier bij mij past en welke juist niet."

om duidelijk te maken dat die leerervaringen belangrijk zijn?

Helemaal niets. Maar het kan wel!

Met weinig tijdsinvestering beloon je jongeren voor hun inzet.

Zo krijgen de jongeren iets, waar ze hun leven lang plezier van hebben. Met de EVC (Erkenning Verworven Competenties) heb je een serieuze erkenning in handen!

STERKER DOOR VRIJWILLIGERSWERK Voordeel voor de organisatie: je laat zien professioneel te werken met vrijwilligers, je maakt waardering zichtbaar. Voordeel voor de vrijwilliger: een serieuze erkenning van het werk en

volwassenen, zijn. Dat je dingen anders uitlegt dan aan "Ik heb geleerd dat kinderen erg druk kunnen om dingen . Ook dat je een rustig moment moet creĂŤren dit heel rustig moet doen, en veel moet herhalen met ze te bespreken."

bewijs voor sollicitaties of school. Voordeel voor de maatschappij: er wordt meer gedaan met het beschikbare potentieel aan kennis en vaardigheden, doordat het zichtbaarder is (Erik van Beek, deskundige op het gebied van EVC).

je er het om veiligheid gaat. Als je gaat koken zorg "Je moet aan heel veel dingen denken als hebben gebonden." voor dat alle kinderen hun haar bij elkaar

bijvoorbeeld

STAPPEN EVC INen5kun rvaringen van vrijwilligers: je als organisatie meer doen met de leere In vijf stapp STAP 1: Duidelijk doel opgeleid, rijk, arm, gedreven, saai, etc) STAP 2: Wie ben je? (Laag opgeleid, hoog ties, wat heb je neergezet in het leven?) presta STAP 3: Wat kun je? (Competenties, en, bijdragen, zinnig bezig zijn) STAP 4: Wat wil je? (Gelukkig zijn, iets bereik deling, leren, training, slimmer worden) beoor ift, igschr (Getu ? erken verst Hoe STAP 5:

van scoutingvrijwilligers in

t haar reguliere werk, de ondersteuning RLANDopNaas G GELDE andere vrijwilligersorganisaSCOUTIN ctbasis bezig met thema’s die ook voor proje zich rland Gelde ting Scou met dit onderwerp aan de , houdt nisaties die Gelderland (Erkenning Verworven Competenties). Orga rland: tel. 026-3846330/06-18382511, ties interessant kunnen zijn, zoals EVC r bij Scouting Gelde werke mede rs, Peete Jo met men opne slag willen kunnen contact email j.peeters@scoutinggelderland.nl

42 |

laar om meer uit het leven te halen! ik!

interview tekst: Eelco Visser beeld: Marie-Anne Huiskamp

| 43

later!

Khadiye is 18 jaar, zeer creatief en woont in Arnhem.

Toen ze 14 was, beleefde ze de beste dag in haar leven: ze werd uit huis geplaatst.

column tekst & beeld: Robert ter Maat en Jasper Nickmann

Daar ga ik dan! Fietsend tussen de hotels en verzorgingstehuizen waar de mensen nog Daar zag Khadiye voor het eerst jongeren die er slechter aan toe waren. Ze

slapen. Enkele kilometers verder kom ik

ontmoette een jongen waarop ze jaloers raakte: hij woonde op zichzelf, zat op

langs een grote ligboxenstal bedekt met

de theaterschool en deed dingen voor tv. Hij had serieuze problemen overwon-

zonnepanelen waar de melkrobots de koeien

nen en kwam langzaam ergens. Dat wilde Khadiye ook. Eerst acteerde ze ander gedrag, zo moest ze uit de instelling kunnen komen. Maar het acteren werd

melken. Bedenkelijk kijk ik in het rond.

uiteindelijk Khadiye zelf. De woedeaanvallen waren er nog wel en ze voelde

Mijn reis gaat verder.

aar gingen jaren van ellende aan vooraf.

nog steeds een niet te duiden leegte van binnen, maar het ging beter. Zestien

Thuis, in Harderwijk, had ze grote

jaar en klaar om meer uit haar leven te halen.

I

problemen, vooral met haar broers.

Ook bleek ze overgevoelig voor geluid.

Ze wilde naar het ROC. Om met een diploma vmbo-tl auditie te kunnen doen

Khadiye reageerde alles af op haar om-

voor theateropleidingen. Bijna niemand vond dat een goed plan. Voor Khadiye

geving en werd, als leerling van groep 7, van school gestuurd.

werkte dat stimulerend. Ze kreeg haar zin, slaagde en kon naar de theater-

Vanaf dat moment ging alles in haar leven mis. Ze belandde op

school in Nijmegen, waar ze haar na één auditie aannamen. Ze is nu tweede-

Ambelt, een school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen, in

jaars en woont, na een kamertraining in Apeldoorn, op zichzelf. Ze heeft weer

Zwolle. Eén leraar zag wel wat in haar, de rest behandelde haar

contact met haar ouders en af en toe komt er iemand van Lindenhout met haar

als probleem, niet als kind. Dat was wat ze er vooral leerde, dat

praten.

Robert ter Maat & Jasper Nickmann (r)

Half tien: het is mijn beurt. Ik loop naar voren en begin mijn toespraak. “Verbaasd keek ik een half uur geleden de zaal in. Waarom? Omdat de zaal vol met jongeren zit.” Het is eventjes stil. Ik ga verder: “Ik kan het mij nog goed voor de geest halen. Dertig jaar geleden nam ik aan eenzelfde bijeenkomst deel. Het enige verschil was dat toen 80 % van de aanwezigen 55+ was en ik de enige jonger dan 25 jaar. Wij discussieerden ook over Krimp. Hoe zou de Achter-

ze een probleem was. Na de uithuisplaatsing, op haar veertiende, belandde ze op een geheim adres in Wezep. Ook daar was

Khadiye zegt dat er altijd een paar begeleiders en leraren zijn geweest die wél

Khadiye niet op haar plaats. Dat had niet alleen met de leiding

in haar geloofde. Zoals twee groepsleiders op Ambelt. Eén maakte Khadiye

te maken. Khadiye dacht volwassen te zijn, te weten hoe het le-

attent op haar theaterliefde en de ander bezocht ‘zo maar’ een voorstelling

ven in elkaar zat. Nadat ze vertrok uit Wezep, trok ze als een

waarin Khadiye speelde. Of een gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg, die vond

nomade van instelling naar instelling. Dertien verhuizingen in

dat Khadiye moest gaan voor alle wilde plannen, die ze aan haar eigen doelen-

een paar jaar tijd. Het was een periode die ze zelf omschrijft als

lijstjes toevertrouwde.

k fiets langs een zesbaanssnelweg, de A18 van Beek (Gld) naar Enschede. Na een reis van 10 kilometer kom ik ’s ochtends vijf voor negen op mijn bestemming aan, een groot congrescentrum in het midden van de Achterhoek. Hier begint om negen een discussiebijeenkomst over de toekomst van de Achterhoek. Het onderwerp: ‘Krimp’. Vol goede bedoelingen loop ik de zaal in. Ik kijk de zaal in en loop weer terug. “Weet u zeker dat ik in Zaal 1 moet zijn?” vraag ik verbaasd aan de receptionist, die bevestigend knikt. Weer loop ik de zaal in en ik bekijk de aanwezige mensen.

Ik gok dat 75 % van de aanwezigen onder de 25 jaar is.

emotionele incontinentie. Ze liep leeg wanneer dat nodig of nuttig was, wist precies wanneer ze welk gedrag moest verto-

Khadiye denkt ondanks alles, vooral positief over wat ze heeft meegemaakt.

nen om iets gedaan te krijgen. Allerlei psychiaters, psycholo-

Zonder die gebeurtenissen zou ze nu niet zijn wie ze is. Ze wil anderen inspire-

gen en behandelaren plakte exotische diagnostische labels op

ren. Laten zien wat het jongeren kan opleveren als ze in zichzelf blijven gelo-

haar. Het hielp haar niet vooruit. Integendeel: ze belandde in

ven. Haar belangrijkste les: neem geen genoegen met wat anderen van je zeg-

Altrecht, een gesloten psychiatrische instelling in Den Dolder.

gen of denken!

hoek erover 30 jaar uitzien wanneer de jongeren naar de steden trekken? Nu zitten we hier met een zelfde vraag. Hoe ziet de Achterhoek er over 30 jaar uit als de oudere generatie massaal gaat emigreren?” Een jongeman vraagt hoe er 30 jaar geleden gedacht werd. “Wij dachten dat het platteland leeg zou lopen. De jongeren zouden naar de stad gaan, voorzieningen verdwijnen, de werkgelegenheid neemt af en de ouderen blijven achter. Wij hadden niet kunnen denken dat ouderen uit de Randstad massaal naar de Achterhoek zouden komen, voor de rust en ontspanning. Dat jonge ‘VERBAASD KEEK ondernemers massaal naar de IK EEN HALF UUR Achterhoek zouden komen om hotels en ver- GELEDEN DE ZAAL zorgingstehuizen op te zetten. We IN. WAAROM?’ hebben goede jaren gehad. Volop werkgelegenheid in de zorg en bouw,” vertel ik.

“Helaas zitten we hier nu weer. De Achterhoek wordt te vol. Te veel mensen op een te klein stukje land. Hoe gaan we hiermee om? Het platteland zou ‘weer’ leeglopen. De ouderen gaan naar het buitenland, voorzieningen verdwijnen, de werkgelegenheid neemt af en de jongeren blijven achter!”

rland.

t voorzitter van de Plattelandsjongeren Gelde Robert ter Maa vereniging die doelgroepgericht werkt.

Draagt zorg voor een stabiele

ren. Zorgt voor

inator van de Plattelandsjonge Jasper Nickmannorcoörd in Velp. de dagelijkse leiding op het kanto

44 |

| 45

START!...30...29...28...

276/-:-6 ;-+76,-6 7>-: 4)<-: later!

associatiecollage tekst: 23 leerlingen van het Johannes Fontanus College fotografie: Jorike Smeitink

27...26...25...24...23..

START! ... Carrière ... Baan ... Gezin ... Familie .. .

Technologische

ontwikkelingen

...

Veel

ouderen

...

Milieu-

problemen ... Eigen praktijk ... Individueler ... Huisje, boompje, beestje ... Meer invloed van internet ... Innovaties ... Politieke

.22...21...20...19...18.

problemen ... Alternatieve brandstoffen ... Studeren ... Genieten ... Nog minder natuur ... Keuzes maken ... Reizen ... Mooie ervaringen opdoen ... Dromen uit laten komen ... Grote wereldproblemen opgelost ... Band ... Betere verdeling van eten en goederen ...

..17...16...15...14...13

Streven naar perfectie ... Jezus ... Volwassen ... Gezond ...

Nieuwe

vriendin

...

Arts

...

Vrede

...

Vrijheid

...

Inzetten

voor anderen ... Nederland goed bestuurd ... Geld ... Geluk ...

Rechtvaardigheid ... Goede beslissingen nemen ... Buitenland ...

...12...11...10...09...

Goede omgang met anderen ... Liefde ... Kinderen ... Leuke man ... Trouwen ... Tegenslagen ... Oud worden ... Marathon lopen ...

Overblijven met z’n tweetjes ... Wijs zijn ... Vrede met jezelf ... Veel diploma’s hebben ... Oma worden ... Veel dieren om me

08...07...06...05...04..

heen ... Premier Wilders ... Veel belasting betalen ... Religie ... Sport ... Media superbelangrijk ... Sociale deling in plaats van globalisering ... Kinderzorg ... Meer hoogopgeleide jongeren ... Tolerantie ... Kansen ... Europese integratie ... Vrienden

.03...02...01...STOP!

... Vrijzinnig geloven ... Wereld ontdekken ... Succesvol zijn ... Iets betekenen voor de wereld ... Iets doorgeven aan volgende generaties ... Veilig plekje in de wereld ... CO2 problematiek ...

Goede band familie ... Inzetten voor goede doelen ... STOP!

46 |

| 47

‘Achterhoekers, Foto’s, fun en informatie op jongerensite www.achterhoekers.com enorm succes

H

et is een leuk experiment: trek een t-shirt van achterhoekers.com aan, pak een camera beet en stap op zaterdagavond binnen bij een van de ( jeugd)discotheken in de Achterhoek. Binnen no-time word je omringd door tientallen jongeren, die stoer, sexy of giechelend de camera in kijken. Achterhoekers.com (tot voor kort bekend als Wenters. com) is een waar begrip. De site voor en door jongeren trekt wekelijks zo’n 10.000 bezoekers, hoofdzakelijk vanwege de uitgaansfoto’s. Een goede reden om samen met de jongeren achter de site te praten over samenwerking, zo dacht de gemeente Winterswijk. En met succes.

Maarten. “Nou, aan die wensen komen we tegemoet hoor. We zijn er niet om die jongeren in de problemen te brengen.” feest en dansen een paar honderd jongens en meiden op de opzwepende beats van Yolanda be cool vs. Dcup met ‘We no speak Americano’.

Zodra Kevin en Maarten de discotheek binnenstappen, gebeurt er iets bijzonders. Tientallen jongeren verdringen zich plotseling voor de camera om zich met hun vrienden of nieuwe liefde vast te laten leggen. ‘Hé Achterhoekers!

Mag ik ook op de foto?’ Binnen een half uur worden er een paar honderd foto’s geschoten.

LEUK VOOR HYVES Het is een heldere, maar koude zaterdagavond.

Het enige verkeer dat de fotografen van Achterhoekers.com tegenkomen op de met grote bomen omzoomde plattelandswegen zijn groepjes jongeren op de fiets. Een stroom van rode achterlichtjes, op weg naar een van de ( jeugd)discotheken in de Achterhoek.

De eerste bestemming vanavond is Disco 2.0 in Woold, vlakbij Winterswijk. Hoe koud het buiten ook is, daar is binnen in elk geval niets van te merken. Kevin van Savoijen (23) en Maarten Roemers (27) hebben hun camera al om hun nek hangen, maar schudden eerst even de uitsmijter de hand. “Leuk dat jullie d’r weer zijn, jongens!”

ik!

reportage tekst: Cindy Cloin beeld: Achterhoekers.com

Kevin en Maarten zijn twee van de vaste fotografen van de site. Al zes jaar lang gaan zij of het team vrijwel elke zaterdagavond op stap in de Achterhoek om de uitgaansavond vast te leggen met hun digitale camera. In totaal zijn er zo’n 15 jongeren vanaf zestien jaar actief bij Achterhoekers.com. Ze hebben een prima contact met alle discotheken en kroegen; als zij foto’s maken, is dat immers mooie publiciteit.

In Disco 2.0 proeven veel jongeren voor het eerst van het uitgaansleven: iedereen van veertien jaar en ouder is welkom. Binnen is het

48 |

Lisa en Anne (allebei 14 jaar) omarmen elkaar en zetten hun liefste glimlach op. Waarom willen ze eigenlijk zo graag op de foto? “Gewoon, het is leuk om ze op je Hyves te zetten.” En zo denken de meesten erover. “Dan kan iedereen zien hoe gezellig het die avond was.”

Als de fotografen op pad zijn geweest, schiet een dag later het bezoekersaantal van Achterhoekers.com omhoog tot wel 4.000 bezoekers.

Maar ook de rest van de week weten de jongeren de site te vinden: elke week zijn er zo’n 10.000 unieke bezoekers. “Ze komen hoofdzakelijk voor de foto’s, maar kijken vervolgens ook naar bijvoorbeeld de nieuwsberichten op de site”, vertelt Kevin.

Kevin en Maarten behoren inmiddels tot de ‘oude garde’ maar vinden het nog altijd geweldig om voor de site op pad te gaan. Kevin: “We gaan gewoon uit en maken ondertussen wat foto’s. Zo zien we het eigenlijk.” En het geeft natuurlijk een bepaalde status: iedereen kent je en je maakt met iedereen een praatje.

Ze maken vrijwel altijd foto’s van mensen die poseren voor hun camera en niet zomaar van jongeren die het niet in de gaten hebben.

“Toch krijgen we op zondagochtend altijd wel een paar mailtjes binnen: Wil je alsjeblieft mijn foto verwijderen want mijn ouders mogen niet weten dat ik rook. Of: mijn ouders mogen helemaal niet weten dat ik daar was”, grinnikt

VAN DE BAR NAAR DE VERGADERTAFEL Voor Kevin en Maarten is Achterhoekers.com een uit de hand gelopen hobby. “Het is hartstikke leuk om dit naast je gewone werk te doen. Het houdt ons van de straat”, lacht Maarten. “Of eigenlijk juist niet. Het zorgt ervoor dat we op straat komen!” En dat kost al met al behoorlijk veel tijd. Kevin: “We hebben een nieuwspieper van de politie en gaan er meteen op af als er iets heftigs is gebeurd, zoals een ongeluk of een brand. Ook al is het midden in de nacht. Soms zijn we knettergek, ja. We plaatsen alle berichten en foto’s op de site en ook het beheer doen we zelf.” En zo lezen de bezoekers dus onder meer over de kat van een jonge inwoonster uit Winterswijk die is beschoten met een luchtbuks of een jongeman uit Aalten die met zijn fiets een paar auto’s heeft beschadigd.

Na een halfuurtje Disco 2.0 rijden Kevin en Maarten verder naar I’Varca in Aalten, ook een discotheek waar veel jonge mensen komen. En opnieuw staan ze in de rij voor de fotografen.

Allemaal kennen ze de populaire, regionale site. Jeroen (15) en zijn vrienden kijken elke week even of ze ‘er goed op staan’.

Toch is Achterhoekers.com inmiddels heel wat meer dan een gezellige site met uitgaanskiekjes en ‘klein’ nieuws. In 2008 werden de jongeren achter de site benaderd door een ambtenaar van de gemeente Winterswijk.

De gemeente wilde namelijk aan de slag met Jongin, een online jongerenportal. En aangezien Achterhoekers.com massaal bezocht wordt door jongeren uit Winterswijk, lag het voor de hand om eens met elkaar te praten.

Van de bar naar de vergadertafel. Kevin lacht: “Ja, dat was wel even wennen voor ons. Ineens zaten we als gesprekspartner om tafel met een paar ambtenaren en iemand van Spectrum.

Wij, gewoon een paar jonge mensen uit Winterswijk. Maar het idee stond ons wel aan. Het

leek ons een leuk plan om de site uit te breiden met belangrijke informatie voor jongeren.

Want vragen over bijvoorbeeld bijbaantjes of wat je moet doen als je schulden hebt, leven natuurlijk ook onder jongeren in de Achterhoek.”

'Ineens zaten we als gesprekspartner aan tafel met een paar ambtenaren en iemand van Spectrum'

INHOUD NAAST FUN Inmiddels is Jongin Winterswijk geïntegreerd in de site. “De site is zelfs officieel gelanceerd door de burgemeester”, vertelt Maarten. Omdat er steeds meer inhoud op de site staat, kost het ook steeds meer werk. Daarom komt er waarschijnlijk binnenkort een jongere hen versterken in het kader van de maatschappelijke stage. “En we zijn door de gemeente Aalten gevraagd om hetzelfde op te zetten voor die gemeente. Het begint dus echt te groeien.”

De Radstake in Varsseveld is het eindpunt van de avond. Deze discotheek is even wat anders dan de voorgaande twee. De Radstake is een begrip tot ver buiten de grenzen van de Achterhoek. Zes verschillende danszalen, een enorm overdekt rokersterras met loungestoelen, een friettent en broodjesbar en niet te vergeten de paardenstallen waar stelletjes terecht kunnen voor een beetje privacy. Op een gemiddelde zaterdagavond komen hier zo’n 4.000 bezoekers, jong en iets minder jong. Kevin en Maarten eindigen hier steevast hun avond.

Eerst in rap tempo een paar honderd foto’s maken om daarna met vrienden nog een biertje of colaatje te drinken. Als ze drie uur later naar huis rijden, krijgen ze plotseling nog een bericht via de politiepieper binnen. Een man heeft een ruit ingeslagen en is in beschonken toestand bij zijn huis weggereden. Niet iets waar ze op af gaan. Maar als de volgende ochtend de eerste bezoekers op de site komen, lezen ze het nieuwsbericht wel meteen, want het staat al online. Net als de honderden foto’s van de afgelopen nacht. Zodat iedereen meteen kan zien hoe gezellig het was.

| 49