COLUMN

Woorden

w

oorden. Ik houd ervan. Samengesteld uit abstracte tekens die we hebben afgesproken om elkaar te kunnen begrijpen. We maken volop gebruik van de vele mogelijkheden die woorden bieden. Om elkaar te snappen, om elkaar te vermaken, om er geld mee te verdienen, om jezelf te laten zien, om een ander pijn te doen, om de wereld mooier te maken of gewoon omdat het kan.

Woorden hebben alles in zich. Het is een abstracte vorm om iets concreets aan te geven. Het gebruik van weinig woorden kan een enorme indruk achterlaten, terwijl een eindeloze monoloog op een kringverjaardag over vliegvissen rap neerdaalt tussen de borrelnootjes en de gevulde eieren.

En als je zelf even de woorden niet weet, kan je die van anderen gebruiken. Eigen woorden, al dan niet gestunteld, zijn altijd echter, maar waarom zou je je niet door anderen laten ondersteunen.

Op momenten dat het leven even een maatje te groot is, mag ik me graag laven aan een mooi citaat. Het kan werken als een warm bad of een familie van gelijkgestemden. Zo kwam ik de volgende uitspraak van Godfried Bomans tegen: ‘De kunst van het leven is thuis te zijn alsof men op reis is.’ De amateurkluizenaar in mij kreeg er een oppepper van: er is blijkbaar toch nog iets wat ik heel aardig onder de knie heb.

Anderen houden van liedteksten, gedichten, verzen uit de Bijbel, de Koran of de Thora, spreekwoorden of de wijze woorden van grootmoeder. Koester ze, omarm ze en laat je omarmen. Maar gebruik vooral je eigen woorden, ideeën en wijsheden. Niet iedereen kan de dingen heel mooi zeggen en veel situaties lenen zich daar ook niet voor. Maar wat jij zegt, is van jou. Van jou voor degene tegen wie je het zegt.

Sandra Hessing

TEKST:

‘Koester ze, omarm ze en laat je omarmen’