column
Wild geplukt
Wilde bessen, groene blaadjes, paddestoelen en een stukje wild: de oogst van de jager/verzamelaar. Ellen Mookhoek, moestuin- en wildplukexpert uit Amsterdam, is gaan jagen om haar tableau compleet te maken. In deze rubriek geeft ze haar visie op de jachtpraktijk en inspireert jagers om zelf in het wild te plukken. Vanzelfsprekend ontbreekt een bijbehorend wildrecept niet.
Koken voor het hondje
A
nderhalf jaar is ze nu in mijn leven, mijn trouwe jachtmaatje Stella. Het hondje en ik zijn bijna altijd samen en sinds ze op het vachtje naast mijn bed slaapt is ze mijn schaduw. Echte damesdingen als winkelen of museumbezoek doe ik nog wel zonder haar. Maar wie haalt de duif voor mij uit de akker vol gerst? Wie dartelt om me heen als ik kraailook oogst? Juist, het jachthondje! Stella brengt een extra dimensie in mijn leven. Door haar ervaar ik dat mensen beter kunnen jagen als ze met honden samenwerken. Ooit was dat de reden waarom de Homo sapiens beter at dan de Neanderthaler. Door Stella ervaar ik het allemaal aan den lijve. Van alles wat ik schiet eet ze mee. Ganzenkarkassen worden bijna nooit fond, ze zijn basisvoeding van mijn liefste jachtmaatje. Laatst kwam ik thuis met een zak duiven, tien stuks maar liefst. Die had ik niet allemaal zelf geschoten. Het was mijn tweede keer op de duiven en ik kon net als de eerste keer vaststellen dat dat dus moeilijk is. Anders dan vorig jaar had ik nu mijn eigen getrainde hond mee. De eerste duif die ik schoot riep zoveel enthousiasme bij haar op dat ze met kruk en al - daar had ik haar lijn aan vast gemaakt - het veld in spoot. M’n hutje ging om, ik keek naar m’n hond en de puinhoop in plaats van naar de vallende duif, het vinden duurde daardoor lang. Bij de tweede duif die ik schoot was ik beter voorbereid en wegsprinten met een kruk achter haar aan was Stella blijkbaar niet bevallen. Ze wachtte keurig op mijn ‘Apport!’ Omdat Stella de allereerste hond in mijn leven is valt er voor mij veel te leren. Met succes, want zo langzamerhand zijn ook wij een team. Ik blijf me in totale verrukking verwonderen over zo’n trouw, lief, zacht wezen dat je overal bij vergezelt.
recept
Zo ndagsh apje voo r de h o nd Omdat ik in de stellige overtuiging leef dat liefde door de maag gaat, kook ik soms voor mijn hondje. Rijst met vlees. Stella maakt het natuurlijk niet veel uit, ze vindt alles lekker. Maar zelf word ik er blij van en ben ervan overtuigd dat mijn alleseter gezonder blijft bij gevarieerd eten. De twintig duivenborstjes verdwenen bij een gezellig samenzijn met vrienden op de BBQ, de karkassen maakten 7 liter heerlijke bouillon en de tien duivenhartjes vormden de basis van een tophapje voor de hond. Twee koppen gekookte basmati rijst mengen met 10 duivenhartjes en één rauw kippeneitje, opdienen in de hondenbak. De hond er even bij laten zitten zodat je nog even van dit mooie gerechtje kan genieten. Vrijgeven en zien hoe het in 1 minuut verdwijnt.
#15 - juli 2015 De Jager
35