Marie Claire 2017-11 Vrouwen die jagen

Page 1

Controverse M

E C

ANG E

AK

H

C • M

VROUWEN DIE JAGEN Jagen, dat is toch een foute hobby voor mannen op leeftijd die met hun jachttrofee op de foto gaan? Vier vrouwen vertellen. “Dit is het meest eerlijke vlees dat je kunt krijgen.” TEKST MEREL BRONS FOTOGRAFIE HANS FEURER / TRUNK ARCHIVE

Phine Steeneken (38, getrouwd, 3 kinderen, vrijwilliger bij de jagersvereniging) ging vroeger met haar oom mee en vond het jagen toen al prachtig. Zelf jaagt ze nu drie jaar. «Steeds meer mensen willen weten waar hun vlees vandaan komt. Ze kiezen voor producten die zo biologisch en diervriendelijk mogelijk zijn en het liefst uit de buurt komen. Meer biologisch dan het vlees dat wij jagers schieten, kan het niet. Vrienden weten inmiddels dat ik mijn vriezer vaak vol heb liggen met wild. Dan vragen ze: heb je nog een stukje ree of zwijn liggen voor op de barbecue? En willen ze het hele verhaal horen met een wijntje erbij. Het gebied waar ik samen met mijn broers jaag ken ik als mijn broekzak. Ik breng er uren in complete stilte door met alleen maar kijken. Mijn zintuigen staan op scherp, ik zie het al als er een blaadje beweegt. Ik weet precies welke dieren er leven, hoe oud ze zijn en hoe ze zich gedragen. Soms worden ze dominant of te oud.

“De trekker overhalen blijft elke keer een ding”

66 MARIE CLAIRE November 2017

Sommige dieren ken ik al vijf jaar. Daarom is het uiteindelijk een ongelooflijk bewuste keuze wanneer ik besluit er een te schieten. Als ik de trekker overhaal, ben ik daar honderd procent zeker van. Toch blijft het elke keer een momentje. Ik ben tenslotte degene die beslist dat het leven van dat dier is afgelopen. Als ik het dier zo mooi heb kunnen raken dat het in één keer neergaat, voel ik de adrenaline door mijn lichaam stromen en ben ik trots op mijn schot. Maar dat wil niet zeggen dat ik altijd maar schiet. Juist niet. Het dier moet er precies goed voor staan, ik moet het zeker weten. Daarom beslis ik soms ook dat het niet het goede moment is en doe ik het niet. Laatst ben ik vanuit Groningen naar mijn broer in Eindhoven gereden en hebben we overdag niks geschoten. Dat was dan maar zo. Maar toen kwamen er laat in de avond toch nog twee zwijnen die we konden en mochten schieten. Midden in de nacht stonden we in het bos die dieren schoon te maken, en met twee wildbakken vol reden we even later terug naar huis. Onderweg bij een tankstation dacht ik wel even: wat zouden andere mensen denken als ze zien wat wij vervoeren?» >

JAGENDE VROUWEN

Meer vrouwen dan ooit volgden afgelopen jaar de jagersopleiding: bijna 14 procent van de cursisten was vrouw. In 2004-2005 was dat percentage nog 7,4 procent, oftewel 54 vrouwen. Afgelopen seizoen verdubbelde dit aantal dik naar 121 vrouwen. De Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging denkt dat het stijgende aantal vrouwen te maken heeft met emancipatie, maar vooral ook met de groeiende interesse in voeding en de behoefte aan biologisch en eerlijk eten. Meer over vrouwen en de jacht vind je op vrouwenjacht.com; meer info over jagen op jagersvereniging.nl


Controverse M

E C

ANG E

AK

H

C • M

“Ik ben ooit bedreigd na een interview”

Monique van Spengen (38, single, werkt bij een IT-bedrijf) jaagt sinds twee jaar. «Ik had een tijd een jachthond en begon me daardoor te verdiepen in het jagerswereldje. Het leek me wel iets voor mij: de rust vinden in de natuur, het onverwachte van de dieren die op je pad komen en ook vlees kunnen oogsten uit de natuur. Inmiddels heb ik mijn jachtpapieren gehaald en ben ik zeker een paar keer per week in het veld te vinden. Overdag zit ik op kantoor en heb ik een jurkje aan, ’s avonds ga ik in mijn groene outfit de natuur in. Dat contrast is groot, maar ik vind het heerlijk. Na een drukke dag kom ik volledig tot mezelf. Jagen is voor mij wat yoga voor In Nederland mogen anderen is. De eerste keer dat ik een ree ongeveer 28.000 mensen jagen, zij hebben een schoot, was in Duitsland. Ik was heel jachtakte. Konijn, haas, geconcentreerd om te zien of het dier goed fazant, wilde eend en voor me zou komen te staan. Daarna volgde houtduif mogen in het het schot en de reebok viel meteen om. Ik jachtseizoen worden liep naar het dier toe, zijn lichaam was nog gedood, maar jagers worden ook ingeschakeld voor het warm. Dat deed wat met me. Ik voelde de beheren van de populatie tranen in mijn ogen. Aan de ene kant van van ganzen, verschillende trots omdat ik mijn beherende taak goed soorten herten en wilde had volbracht, aan de andere kant omdat ik zwijnen. Er bestaan me realiseerde dat ik zojuist een leven had verschillende organisaties die tegen de jacht zijn, zoals genomen. Ik ben nooit bang als ik in mijn eentje uren doorbreng in het veld. De dieren GroenFront! en Animal Rights. De Partij voor de hoef ik niet te vrezen; die zijn banger voor Dieren vindt dat alleen mij dan ik voor hen. Soms breng je echt gevaarlijke dieren of dieren lange tijd door in een gebied voordat je die een gevaar voor de volksgezondheid vormen, besluit iets te schieten. Onlangs een reebok gedood mogen worden. bijvoorbeeld, in een gebied waar ik een jaar Dit zou volgens hen door heb rondgelopen. Voor de verkeersveiligheid professionals in dienst moet de reepopulatie daar beheerd worden, van de overheid moeten want de reeën steken de weg over met gebeuren. mogelijk ongelukken tot gevolg. Ik heb pas ook een paar ganzen geschoten, daar heb ik saté van gemaakt. Ook had ik laatst duivenborst op de barbecue en maakte ik gehakt en worst van de afvalresten van ree en hert. Ik hoef bijna nooit naar de slager, want mijn eigen vriezer ligt vol. Mijn vrienden vinden het pure vlees heerlijk.»

JACHT OMSTREDEN

«Zodra ik kon lopen ging ik met mijn vader en moeder mee op jacht. Er zijn ontelbare foto’s van dat kleine meisje met blonde krullen in een waxjasje. Ik had een ‘schiet’, een klappertjespistool in de vorm van een geweer en riep toen al dat ik later ook een echte wilde. Ik wilde per se de geschoten eenden dragen, al waren die haast zo groot als ik zelf. En als ik niet boven in de kersenbomen in de boomgaard kersen zat te eten, knuffelde ik de dode spreeuwen die mijn ouders hadden geschoten. Ik ben het altijd spannend blijven vinden. Inmiddels heb ik zelf mijn jachtakte gehaald. Dat was een behoorlijk kostbare aangelegenheid. De cursus kostte bijna 500 euro, het oefenen is 30 euro per keer en de vier examens kosten ruim 100 euro per stuk. Inmiddels heb ik een kogelgeweer aangeschaft dat tweedehands 1750 euro kostte. Jagen gaat niet om het schieten, jagen is beheer en het helpen van de natuur. Dat het schot erbij komt, is pure noodzaak. Maar het moment dat je voor het eerst een dier schiet, blijft je altijd bij. Ik zat die keer trillend op de hoogzit (een hoge stoel, red.) toen er een ree voor ons kwam staan. Toen ik de trekker overhaalde was ik opvallend kalm. Daarna – toen ik het geschoten dier ging zoeken – ging mijn hartslag juist omhoog. Ik was heel blij dat mijn eerste schot goed was gegaan. Van mijn eerste ree heb ik als aandenken het onderkaakje bewaard. Maar dat vind ik toch echt anders dan wat de trofeeënjagers doen die een foto van henzelf met een leeuw of olifant op social media posten. Ik vind dat zij een verkeerd beeld geven van wat wij jagers doen. Zij schieten voor de fun en doen verder waarschijnlijk niets met het dier. Wij schieten om de populatie te beheren en verwerken het vlees van het dier in ons eten. Niets is zo natuurlijk en eerlijk als het vlees dat ik zelf heb geschoten en waar geen enkel conserveringsof ander middel aan wordt toegevoegd. Toch begrijpt niet iedereen mijn beweegredenen. Ik heb weleens met een interview en een foto in de krant gestaan en werd daarna bedreigd door activisten die het niet eens zijn met wat ik doe. Dat vind ik vervelend, maar ik weet dat hun reactie vaak voortkomt uit onwetendheid.»

“Na een drukke dag is jagen voor mij wat yoga voor anderen is”

68 MARIE CLAIRE November 2017

Marieke Eras (26, IT-manager) ging als klein meisje al mee op jacht en gaat nu vaak met haar vader mee naar Duitsland.

Sanne Kemmelings (25, zelfstandig werkend kok, woont samen) gaat al van kleins af aan met haar vader mee op jacht. Onlangs haalde ze zelf haar jachtpapieren. «Ik moet regelmatig uitleggen waarom ik jaag, maar voor mij is het volkomen normaal: wij moeten de natuur beheren, anders sterven bepaalde dieren uit. Konijnen die worden opgegeten door vossen bijvoorbeeld, want vossen hebben geen natuurlijke vijand. Als baby nam mijn vader me al mee naar de jachthut waar de jagers samenkomen. Als klein meisje droeg ik het geschoten wild. Ik vond het maar wat stoer. Als ik nu meega, lopen mijn vader en ik urenlang door het veld. Vaak wordt er niet eens geschoten, maar zijn we vooral bezig met het bekijken en tellen van de populatie. Meestal ben ik de enige vrouw in dat gebied. Maar ik ben – net zoals de mannen – niet bang om vies te worden en ga net zo makkelijk in een drassige beek liggen

als dat nodig is om het wild te observeren. Na zo’n dag in de natuur voel ik me heerlijk rozig. Toen ik een paar jaar geleden met mijn vader een jachtbeurs bezocht, opperde hij: ‘Waarom haal jij je jachtakte eigenlijk niet?’ Ik vond het een goed idee en ging voortvarend aan de slag met de cursus, die nog behoorlijk omvangrijk is. Ik moest een dik boek uit mijn hoofd leren, allerlei examens doen, vergunningen en een jachtakte aanvragen. En ik schafte geweren aan, waar ik een speciale kluis voor moest laten maken in huis. In mijn werk als kok heb ik vaak te maken met wildgerechten. Dat vind ik fantastisch, want het is het meest eerlijke vlees dat je kunt krijgen. Ik maak graag een mooie simpele stoofpot van haas. Verse kruiden als kruidnagel en tijm, rode wijn, ui en jeneverbessen. Heerlijk! Ik kan niet wachten tot ik iets kan bereiden wat ik zelf heb geschoten. Dat is er nog niet van gekomen, maar dat lijkt me helemaal bijzonder.» •

“Als het nodig is, ga ik zo in een drassige beek liggen”

DRAAG HET ORIGINEEL. DE REST ZIJN SLECHTS KOPIEËN. De cultschoen in een nieuw jasje! Verkrijgbaar in de maten 2 – 9

VERKRIJGBAAR IN 900 MEPHISTO-WINKELS WERELDWIJD, EVENALS IN DE GOED GESORTEERDE SCHOENSPECIAALZAKEN. November 2017 MARIE CLAIRE 69 HET MEPHISTO-VERKOOPPUNT BIJ U IN DE BUURT VINDT U MET EEN KLIK OP DE MEPHISTO-STORELOCATOR ONDER: WWW.MEPHISTO.COM


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.