De tweede golf corona HOE GAAT HET? Mirjam Hensens “De eerste golf van de coronacrisis heb ik als heel heftig ervaren. Vooral voor de gezinnen die ik als ambulant begeleider ondersteun. Op een gemiddelde werkdag voor corona deed ik zo’n zes huisbezoeken per dag. Op de top van de eerste coronagolf konden we alleen maar op afstand begeleiden. Dus geen huisbezoeken, maar contact via videobellen of gewoon bellen. Alle kinderen en de ouders waren thuis. Al het onderwijs, inclusief speciaal onderwijs, was dicht. Ik merkte al snel dat sommige gezinnen op omvallen stonden. Dat voelde zo akelig zodat ik al vrij snel voor deze gezinnen maatwerk heb toegepast. Dat hield in dat ik toch
Eline Koffeman
bij deze gezinnen langsging, alle veiligheidsmaatregelen
Eline werkt als klassenassistent in het speciaal onderwijs. Ze is geboren met hersenletsel waardoor ze last heeft van een dyscalculieaanverwante leerstoornis. Daarnaast raakt ze snel het overzicht kwijt als er te veel dingen tegelijk moeten gebeuren. Structuur in haar leven is belangrijk.
in acht nemend. En doordat ik dit kon doen, was er toch even die persoonlijke ondersteuning, een rustpuntje in het gezin. Bij deze gezinnen kun je gewoon beter polsen hoe het echt gaat als je daadwerkelijk even onderdeel van het gezin bent. Anderzijds heb ik ook gemerkt dat voor andere cliënten videobellen prima werkte.
Nu in de tweede golf is er meer ruimte voor maatwerk en dat is heel erg fijn. Daarnaast is er ook een nieuwe vorm van begeleiden ontstaan. In de regel ga ik nu wandelen met de cliënt. We spreken dan buiten af en dat is voor beide partijen wel zo veilig. Allebei kunnen we genieten van het buitenzijn en in deze ontspannen sfeer kom je dan gaandeweg in gesprek. De cliënten en ikzelf vinden dit heel prettig. Dus ook zonder corona houd ik deze vorm van begeleiden erin. Daarnaast ben kritischer gaan kijken wat de persoon echt nodig heeft. Voor de één is dat videobellen, voor de ander is dat wandelen buiten en voor weer een ander is een huisbezoek essentieel. Zo hoef ik niet onnodig te reizen en houd ik het veilig voor mezelf en de personen
24 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
“Ik was niet bang. Wel boos zo nu en dan. Ik zag dat mensen zich niet aan de regels hielden.
Ook was ik teleurgesteld over hoe snel de solidariteit verdwijnt wanneer mensen onzeker worden over hun dagelijkse bezigheden. Er zijn nu eenmaal kwetsbare mensen in deze maatschappij die afhankelijk zijn van hun medemens. Kijk naar de run op de winkels, alle schappen in één dag leeg.” De tweede golf was anders. Ik besefte dat ik er niet alleen voor stond. Er is veel meer inzicht over de gevaren van het coronavirus. En iedereen heeft soortgelijke
