4 minute read

“De spoedpoli heeft me een voorsprong gegeven”

Eva is een leuke meid, studeert op het Koning Willem I College, is creatief, sociaal en praat open over zichzelf. Toch ging het na de zomervakantie van 2022 snel bergafwaarts met haar. Na een korte opname in de kliniek nam de spoedpoli van Herlaarhof de zorg over en begeleidde haar tot ze bij collega-ggz de Viersprong in behandeling kon. Inmiddels is ze gestart met die behandeling. Eva is zestien jaar en wil graag haar verhaal en haar ervaring delen. We spreken Eva samen met haar moeder, Anouk.

"Ik ben iemand die graag met andere mensen dingen onderneemt. Ik dans graag en ga naar concerten, ben een goede leerling en kom altijd goed uit mijn woorden. Dat alles werd beetje bij beetje minder. Ik kreeg steeds vaker negatieve gedachten.

Advertisement

En ik was bezig met wat anderen van mijn beslissingen vonden. Ik raakte steeds verder verwijderd van diegene die ik ben."

Bergafwaarts

Tijdens de zomervakantie maakte Eva een traumatische ervaring mee. Eva: "Vanaf dat moment ging het snel bergafwaarts. Ik lag veel op bed en alles koste me energie. Ik was aan het piekeren en had steeds meer suïcidale gedachten. Uiteindelijk heb ik een suïcidepoging gedaan en kreeg ik te maken met het crisisteam van Reinier van Arkel. Deze hebben me doorgestuurd naar de High & Intensive Care (HIC) van Herlaarhof."

Voor Eva was dit geen fijne plek: "Ze waren wel gastvrij, maar het was ook wat afstandelijk. Ik wilde daar snel weg.” Met Eva werd al gauw besproken of zorg thuis met behulp van de net opgerichte spoedpoli een optie zou zijn. Na een eerste gesprek met GZ-psycholoog, Eveline van Buul, en later met ambulant begeleider, Jelmer ter Beek, kon ze al snel weer naar huis.

Ik werd gezien

Gedurende de volgende maanden kwam de ambulant begeleider twee keer per week bij haar thuis langs. Daarnaast kreeg ze een EMDR-behandeling* bij de psycholoog van de poli om de traumatische gebeurtenis te verwerken.

Eva: "Met Jelmer klikte het goed. Ik had echt het gevoel dat ik gehoord werd en dat hij zag wie ik ben. De hulp sloot goed aan op wat ik op dat moment nodig had. "Anouk vult haar dochter aan: "In het begin was Eva wat terughoudend in het contact. Door eerdere ervaringen met therapie en door een nare ervaring was ze een beetje het vertrouwen in de hulpverlening kwijt. Wat heeft geholpen is dat er bij de medewerkers van de spoedpoli geen taboes waren om over te praten. Ze zagen Eva staan zoals ze is en namen haar problemen serieus.

Eva: "Ik vond mezelf in het begin ook niet waardig om hulp te krijgen. Ik ben geneigd om sociaal gewenste antwoorden te geven, maar Jelmer prikte daar wel doorheen. Aan de ene kant mocht ik mijn tempo bepalen, maar als ik iets niet wilde omdat ik er geen zin in had, dan accepteerde hij dat niet zomaar.”

Doorbreken van patronen

Eva: "Nadat ik uit de HIC kwam, was ik erg onzeker. Het deed me goed dat ik wist dat er hulp was, dat ik met iemand kon praten. Als het nodig was kon het ook tussendoor telefonisch. Het belangrijkste dat ik geleerd heb van de ambulante begeleiding is dat ik mijn grenzen aan moet geven en mijn eigen keuzes moet maken. Een ander belangrijk punt waar ik aan moet werken is het doorbreken van patronen, zoals negatieve gedachten. Hier heb ik al echt stappen in gemaakt. Het belangrijkste is dat ik de negatieve patronen beter kan herkennen. Dat geeft me al echt een voorsprong nu ik bij de Viersprong aan mijn behandeling ben begonnen. Een ander voordeel is dat het crisisplan ook al gemaakt was bij de spoedpoli."

Betrokkenheid ouder en school

Anouk: "Nadat ik had aangegeven graag beter bij het signaleringsplan betrokken te worden, is daar direct goed op gereageerd door de spoedpoli. Uiteindelijk is het plan daardoor beter geworden. Het is zo belangrijk dat je als ouder bij de zorg voor je thuiswonende kind betrokken wordt. En dat doen ze goed bij de poli. Ook was het prettig dat zij contact hebben opgenomen met de mentor van school om duidelijk te maken in welke situatie Eva zat. Hierdoor hield ook de opleiding er beter rekening mee dat Eva door een lastige periode ging."

Eva: "Ik wil aan andere mensen die zorg nodig hebben nog iets meegeven: Zeg geen nee tegen een therapie of behandeling als je die nog niet hebt geprobeerd. Ik zag bijvoorbeeld niks in het crisisplan, maar juist dat heeft me veel geholpen. Ik hoop dat ik weer goed uit mijn woorden kan komen en makkelijk kan praten. Dat ik me weer kan voelen, zoals ik me vroeger voelde. Ik ben er nog niet, maar heb nu al veel stappen gemaakt en veel geleerd.”

EMDR-behandeling

Eye Movement Desensitization and Reprocessing, afgekort tot EMDR, is een therapie voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring, zoals een ongeval, seksueel geweld of een geweldsincident. De therapeut vraagt aan de gebeurtenis terug te denken, inclusief de bijbehorende beelden, gedachten en gevoelens. Eerst gebeurt dit om meer informatie over de traumatische beleving te verzamelen. Daarna wordt het verwerkingsproces opgestart. De therapeut vraagt de gebeurtenis opnieuw voor de geest te halen. Maar nu gebeurt dit in combinatie met een afleidende stimulus. In veel gevallen is dat de hand van de therapeut of door geluiden die door middel van een koptelefoon afwisselend links en rechts worden aangeboden.

Soms zijn er jongeren die sneller of meer zorg nodig hebben dan het gewone zorgaanbod kan bieden. Er is direct hulp nodig of tijdelijke uitbreiding van de al aanwezige zorg. Landelijk zien we ook dat de problematiek complexer is geworden en er meer spoedsituaties onstaan, onder andere door de lange wachttijden. Om aan deze groeiende vraag te voldoen is de spoedpoli opgezet bij Herlaarhof.

This article is from: