VAN DE REDACTIE

Huidhonger

Het ondenkbare is gebeurd. We leven in een dystopische wereld vol isolement, lege straten, mondmaskers, afstandhouden, tracking apps, klikkende buren en een tijdelijke regering die tijdelijke maatregelen doorvoert zonder toestemming van het parlement. Voor de ene een bedreiging van onze vrijheid en privacy, voor de ander een noodzakelijk kwaad. Het Zweedse model was en is omstreden, maar ook hier worden vragen gesteld over bijvoorbeeld het sluiten van scholen en speelpleinen. Was dit noodzakelijk, of was dit eerder een tegemoetkoming aan de heersende angst? De grens ligt vermoedelijk ergens in het midden. Het maatschappelijk debat wordt ook in deze Geus gevoerd. In dit nummer publiceren we verschillende standpunten, ideeën, reflecties over, hoe kan het ook anders, COVID-19. Niet elk standpunt zal aansluiten bij dat van u, en dat geldt ook voor de redactie. Dat hoeft ook niet. We geven diverse vrijdenkers de ruimte om hun visie te verkondigen in de verschillende rubrieken die het magazine rijk is. Aan u om erover na te denken en uw eigen mening te vormen.

Zo vindt Dirk Verhofstadt de vrijheidsinperking gerechtvaardigd, omdat hierdoor het welzijn van zoveel mogelijk mensen gevrijwaard wordt. Herman De Witte ziet de genomen maatregelen echter als een flagrante aanval op onze grondwettelijke rechten en de mensenrechten tout court. Ook Luc Bonneux stelt de ingevoerde beperkingen in vraag. De sluiting van de scholen veroorzaakte volgens hem meer schade bij kinderen dan COVID-19.

Hoe dan ook, de overheidsmaatregelen naar aanleiding van COVID-19 hebben grote gevolgen voor de cultuursector en dat is voor het Geuzenhuis niet anders. Hoe kunnen we als ontmoetingscentrum mensen veilig samenbrengen? Wat met onze zaalverhuur? Kunnen we nog scholen ontvangen? Wat kunnen we doen voor onze lidorganisaties? Kan een evenement als de Nacht van de Vrijdenker in zijn huidige vorm doorgaan? Welke andere activiteiten zijn nog mogelijk? Allerlei vragen waarover we ons het hoofd gebroken hebben.

We worden nu gedwongen ons te herbronnen en te focussen op kleinschaligheid. Het is een uitdaging, maar niet onmogelijk. Het Geuzenhuis blijft een gezellige plek waar u terecht kan voor boeiende lezingen, debatten of workshops, maar voortaan in intieme kring. Ook de Nacht van de Vrijdenker wordt grondig herdacht, maar we doen ons best om een live-event te blijven aanbieden. We blijven verder organiseren en programmeren, maar volgen de overheidsmaatregelen op de voet op. Hoe het najaar er verder uit zal zien, blijft voor ons ook een vraagteken. De nieuwsbrief achteraan dit nummer is dus uitzonderlijk beperkt. We houden rekening met een heropflakkering van het virus en zelfs een eventuele tweede lockdown. Maar ondertussen blijven we niet bij de pakken zitten en beweegt er online heel wat. Ook wij leerden de geneugten van Zoomsessies kennen en lieten onze Stoïcijnse conventie, Stoicon-X, op deze digitale wijze doorgaan. De digitale expo met foto’s van Hendrik Braet haalde de pers en de online boekvoorstelling van Sarah De Vlams Passage Pyreneeën in samenwerking met het Vermeylenfonds was een schot in de roos. Volg ons dus op Facebook, Instagram, Twitter of surf eens naar onze website, en blijf op de hoogte van wat er beweegt in het vrijzinnig landschap. Kortom, het leven gaat door, ook met COVID-19 op de achtergrond.

Voor sommigen blijkt het coronavirus zelfs een zegen: het wegvallen van sociale verplichtingen, een terugkeer naar de eenvoud en natuur, meer aandacht voor dierbaren, tijd voor reflectie. Ook de nieuwe woordenstroom valt op: zoomen wordt een werkwoord, iedereen is vertrouwd met een digitaal aperitief en de zinsnede ‘ik u ook’ behoeft geen verdere uitleg meer (voor de Gentenaars althans). Ook reeds bestaande woorden kwamen meer op de voorgrond dan anders: het voortschrijdend inzicht werd een sleutelbegrip, maar vooral de terugkeer van het prachtige woord ‘huidhonger’ hakt er diep in. Niemand hoeft meer na te denken over wat hiermee precies bedoeld wordt. Je voelt het gewoon aan de toppen van je vingers, de haartjes op je armen: ons vel mankeert iets, het gemis is groot. Iemand troosten zonder aanraking, een begroeting zonder omhelzing, het blijft iets onwezenlijk, hieraan wennen lukt nooit.

Griet Engelrelst