Νο 47 saint paul ii by Αγιος Παύλος

Δεκέμβριος 2013 • αρ. φύλλου 47

«Τα δίκαια των ανθρώπων»

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τα ανθρώπινα δίκαια [σελ. 3-8] Συνέντευξη [σελ. 9] Περί Χριστουγέννων [σελ. 10] Θεατρική παράσταση καθηγητών [σελ.11] Εκπαιδευτική συνεργασία ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Γυμνάσιο - Λύκειο τηλ.: 210 4511 954 «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ» Δημοτικό Σχολείο τηλ.: 210 4110 595-6 «BIRDS» Νηπιαγωγείο - Παιδικός Σταθμός τηλ.: 210 4173 341

Τα

Νέα της Παιδαγωγικής και των Birds

11 Σεπτεμβρίου 2013. Με τις ευλογίες του ιερέα και με πολλή χαρά ξεκίνησε η σχολική χρονιά

Συγχαρητήρια στους μαθητές της «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ» για τη βράβευση τους στο διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρείας. Στιγμιότυπο από την τελετή βράβευσης τους (19/10/2013) στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Παιχνίδι ισορροπίας για την κατανόηση των χρωμάτων. Τμήμα Καναρίνια

Γαλλικά νέα

Grand Prix 2013 Διαμονή στο Μπιαρίτζ

▶ Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε για το Γαλλικό τμήμα της Σχολής με την παρουσίαση της Γαλλικής βραδιάς ‘Le plus Grand café-concert du pays’ στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών στις 6 Σεπτεμβρίου 2013. Μετά τις δυο επιτυχείς παρουσιάσεις στο θέατρο της Σχολής και μια στο δημοτικό Δελασάλ, το κοινό είχε τη δυνατότητα με το πέρας της εβδομάδας επιμόρφωσης καθηγητών Γαλλικής να χαλαρώσει, να διασκεδάσει και να απολαύσει μια συναυλία γαλλικού τραγουδιού και μουσικών και θεατρικών δρώμενων. Η συμμετοχή και τα χειροκροτήματα του κοινού ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο!

ην περσινή σχολική χρονιά συμμετείχαμε με την τάξη μου και με την πολύτιμη βοήθεια της καθηγήτριάς μας κ.Απέργη στο γαλλικό διαγωνισμό του IFA. Δουλέψαμε πολύ, και όταν μάθαμε πως κερδίσαμε το Grand Prix ανάμεσα σε 4000 άλλους συμμετέχοντες νιώσαμε μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά. Το βραβείο ήταν μια διαμονή για ένα άτομο στο Μπιαρίτζ. Μετά από κλήρωση -και για μεγάλη μου τύχη- επιλέχθηκα και προφανώς ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία με κατέκλυσαν. Το καλοκαίρι, λοιπόν, που πέρασε μπορώ να το χαρακτηρίσω, χωρίς υπερβολές, ένα από τα ωραιότερα που έχω περάσει, καθώς πήγα στη χώρα που τόσο πολύ ήθελα να γνωρίσω, τη Γαλλία. Η περιοχή που επισκέφτηκα ήταν μαγευτική. Όντας παραθαλάσσια περιοχή, γνωστή για το Surf της, μαζεύει, κυρίως το καλοκαίρι, χιλιάδες τουρίστες, από τις γειτονικές -και όχι μόνο- χώρες. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στη Νότια Γαλλία και έχει μεσογειακές επιρροές, οπότε το φαγητό ήταν πολύ ωραίο. Λόγω του προγράμματος που είχε διοργανώσει το IFA γνώρισα και έκανα παρέα με άτομα από ξένες χώρες όπως Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία ακόμα και την Τουρκία και το Μεξικό! Με την οικογένεια στην οποία διέμεινα μάλιστα έχουμε κρατήσει ακόμα επαφή μέσω e-mail. Αναμφίβολα, όλα ήταν υπέροχα, μια μοναδική εμπειρία που ποτέ δεν θα μπορέσω να ξεχάσω!

▶ Από τον Σεπτέμβριο 2013, στο πλάι των καθηγητών Γαλλικής του σχολείου βρίσκεται η εκπαιδευτική βοηθός κ. Laure Guittet από τη Γαλλία η οποία στο πλαίσιο του προγράμματος του Συμβουλίου της Ευρώπης Comenius θα παραμείνει τη σχολική χρονιά 2013-2014 στη Σχολή. Κατά την παραμονή της, ασκεί τους μαθητές στην εκφορά του προφορικού λόγου καθώς και στην εξοικείωση των μαθητών με την καθομιλουμένη γλώσσα μέσω οπτικοακουστικών δραστηριοτήτων. ▶ Στο μάθημα της γαλλικής σε όλο το Γυμνάσιο χρησιμοποιείται ο διαδραστικός πίνακας αφής και αυθεντικές πηγές γραπτού και προφορικού λόγου, ώστε οι μαθητές να έχουν εικόνα και ήχο σε μεγάλη οθόνη και να υποκινείται το ενδιαφέρον τους για ενεργότερη συμμετοχή στην εκμάθηση της γλώσσας.

Ευαγγελία Δαμίγου, Β1 Λυκείου

Η μ ε ρ ο λ ό γ ι ο Σ

Σ χ ο λ ή ς

11/9/2013 Αγιασμός 13/9/2013 Κατατακτήριο τεστ αγγλικών 25/9/2013 Ενημέρωση γονέων της Β΄ Λυκείου

2/10/2013 4/10/2013 7/10/2013 8/10/2013 9/10/2013 14/10/2013 16/10/2013 18 /10/2013 19/10/2013 25/10/2013 27/10/2013 28/10/2013 30/10/2013 31/10/2013

7/11/2013

Συνάντηση με γονείς της Α΄ Γυμνασίου Προληπτική οδοντιατρική εξέταση για τους μαθητές του Γυμνασίου από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Πειραιά Εκλογές 5μελών μαθητικών συμβουλίων Σεμινάριο για τη χρήση διαδραστικών πινάκων SMART Εκκλησιασμός Ενημέρωση γονέων της Α΄Λυκείου Άσκηση εκκένωσης του κτηρίου Επίσκεψη κ.Michel Berte στη Σχολή Ημερήσια εκδρομή Γυμνάσιο: «Ράντσο» στο Σοφικό Κορινθίας Λύκειο: Αίγινα Συμμετοχή μαθητών στο μαθηματικό διαγωνισμό «Θαλής» Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου Κατάθεση στεφάνου Εθνική επέτειος 28ης Οκτωβρίου Εκλογές 15μελούς συμβουλίου Λυκείου Εκλογές 15μελούς συμβουλίου Γυμνασίου

A '

τ ρ ί μ η ν ο

2 0 1 3 - 1 4

13/11/2013 13/11/2013 14/11/2013 15/11/2013 22/11/2013 30/11/2013

Ενημέρωση γονέων Λυκείου – Ενημέρωση για ξένα πανεπιστήμια Οι Μαθητές της Β΄ Γυμνασίου παρακολούθησαν στο Δημοτικό Θέατρο τη θεατρική παράσταση «Ιλιάδα» Εορτασμός επετείου 17ης Νοέμβρη Αργία Μαθητές της Α΄Λυκείου στο Ίδρυμα «Ελληνικός Κόσμος» όπου παρακολούθησαν την έκθεση με τίτλο «Λεονάρντο ντα Βίντσι» Η θεατρική ομάδα του “Saint-Paul” και του «Δελασάλ» ανέβασε το έργο του Μολιέρου: «Ο κύριος ντε Πουρσωνιάκ»

3/12/2013 Εκπαιδευτικός περίπατος Γυμνάσιο & Α΄Λυκείου: Ο.Α.Κ.Α.–διαδραστικό πρόγραμμα άθλησης Β΄Λυκείου: Μουσείο Λαϊκής Τέχνης (Θεωρητική Κατεύθυνση) Εταιρεία Infoquest (Θετική & Τεχνολογική Κατεύθυνση) Γ΄Λυκείου: Ιστορικό κέντρο Αθήνας (Θεωρητική Κατεύθυνση) Τεχνόπολη στο Βιομηχανικό Κέντρο στο Γκάζι (Θετική και Τεχνολογική Κατεύθυνση) 3/12/2013 Η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, προσκεκλημένη του Σύλλογου Αποφοίτων, παρουσίασε το βιβλίο της «ΓΙΑΝΝΑ» 11/12/2013 Συνάντηση με τους γονείς του Γυμνασίου Χριστουγεννιάτικο Bazar 12/12/2013 Αργία - Εορτή Αγ. Σπυρίδωνα 14/12/2013 Σεμινάρια Ψυχικής Υγείας στην «Παιδαγωγική» 16/12/2013 Εξομολογήσεις 18/12/2013 Εκκλησιασμός Χριστουγέννων στον Αγ. Νικόλαο 19/12/2013 Φιλανθρωπικές δραστηριότητες - επισκέψεις

Η Β΄ Γυμνασίου στη βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδη» στο πρόγραμμα: «Αρχαία ελληνική τεχνολογία: τα μουσικά όργανα»

Δεκέμβριος 2013

Δικαιώματα ...ξέρεις τί είναι;

Αν

ρωτήσετε τους ανθρώπους στον δρόμο «Τί είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα;», θα πάρετε διαφορετικές απαντήσεις. Σίγουρα θα σας πουν κάποια δικαιώματα που γνωρίζουν, αλλά λίγοι τα γνωρίζουν όλα. Επίσης αν τους ζητήσετε να τα απαριθμήσουν, θα σας πουν μόνο για την ελευθερία του λόγου και της θρησκευτικής πεποίθησης και, ίσως, ένα δύο άλλα. Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά είναι σημαντικά δικαιώματα, το εύρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι σαφώς μεγαλύτερο. Τί είναι όμως το δικαίωμα; Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι θεμελιώδεις ελευθερίες που έχουν όλοι οι άνθρωποι από την γέννησή τους. Δικαίωμα είναι κάποιου είδους ελευθερία. Είναι κάτι που το δικαιούται κάποιος μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωπος. Ανθρώπινα δικαιώματα θα μπορούσαν γενικά να ορισθούν τα δικαιώματα που ενυπάρχουν στη φύση μας, που είναι έμφυτα και χωρίς τα οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε ως ανθρώπινα όντα. Tα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιούνται όλοι –χωρίς να έχει σημασία ποιοι είναι και πού ζούνε– απλώς για-

τί είναι ζωντανοί. Τα βασικότερα δικαιώματα είναι τα εξής: δικαίωμα στη ζωή, δικαίωμα στην ελευθερία, δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης και έκφρασης, δικαίωμα στην ισότητα ενώπιον του νόμου, δικαίωμα συμμετοχής στον πολιτισμό, δικαίωμα στην εκπαίδευση, δικαίωμα στην εργασία, δικαίωμα στην υγεία, δικαίωμα στην πληροφόρηση, δικαίωμα στην τροφή και το νερό και δικαίωμα στην επιλογή της θρησκείας. Η αποστέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών δεν είναι μόνο μια ατομική και προσωπική τραγωδία, αλλά επίσης δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, ενσπείροντας τη βία και τη σύγκρουση μέσα και μεταξύ κοινωνιών και εθνών. Γι αυτό το λόγο, στις μέρες μας υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί και μη κυβερνητικές οργανώσεις που υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και αγωνίζονται καθημερινά για την υπεράσπισή τους όπως για παράδειγμα: Ο συνήγορος του πολίτη, ο συνήγορος του παιδιού, η Εθνική Επιτροπή για τα

Για την …υγεία μας! Οι αρχές

Ανθρώπινα Δικαιώματα (EEΔA), η Ελληνική Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η ανώνυμη τηλεφωνική υποστήριξη για ΣΜΝ «ΛΑΪΣ», Γυναίκες & HIV/ AIDS 2004, η Αντιγόνη, «Αρσις», η Διεθνής Αμνηστία, το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), το ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Ταμείο Υπεράσπισης Παιδιών (CDF), το Κέντρο Δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Χωρίς Σύνορα (HRWF), η Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Εγχρώμων Ατόμων (NAACP) και το Κέντρο Simon Wiesenthal. Μαριάννα Λαγωνίκα, Β1 Λυκείου

Δικαίωμα της πρόληψης: Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν την παροχή των κατάλληλων υπηρεσιών προκειμένου να εμποδίσουν την εμφάνιση μίας ασθένειας.

των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της ηθικής που πρέπει να διέπει και το χώρο της υγείας. Μέσα στο σημερινό πλαίσιο των περιορισμένων πόρων, των συνεχών αλλαγών και της επέκτασης της γνώσης αναπτύσσεται η προσπάθεια για παροχή δίκαιων, ασφαλών και αποτελεσματικών υπηρεσιών υγείας με σκοπό να βελτιώσουν την πρόσβαση και να διασφαλίσουν την ισότητα και την ποιότητα στην παρεχόμενη φροντίδα. Μέσα σε αυτά τα στενά οικονομικά πλαίσια, αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία είναι ο κάθε πολίτης του κόσμου να ξέρει τα δικαιώματα που έχει ένας ασθενής. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι ευρωπαϊκές χώρες και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ασχολούνται με το θέμα των δικαιωμάτων των ατόμων που προσφεύγουν στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, καταρτίζοντας χάρτες ή θεσπίζοντας νόμους για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων αυτών. Το πρώτο δικαίωμα ασθενών καταγράφηκε από τη Γαλλική εθνοσυνέλευση το 1794. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα δικαιώματα των ασθενών εξαρτώνται από την ποιότητα του συστήματος υγείας, την οργάνωση της περίθαλψης και τη συμπεριφορά-συνεργασία των επαγγελματιών του κλάδου υγείας. Αλλά όπως είχε εξαγγελθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1946 « η απόκτηση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπου χωρίς διάκριση χρώματος, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, οικονομικής ή κοινωνικής θέσης και οι κυβερνήσεις έχοντας την ευθύνη για την υγεία του λαού τους, οφείλουν να παρέχουν ικανοποιητικά υγειονομικά μέτρα». Οπότε είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι ο Ευρωπαϊκός χάρτης των ασθενών από το Δίκτυο Ενεργού Πολίτη με 14 δικαιώματα που προσυπογράφει και αναγνωρίζει η Ευρωπαϊκή κοινωνική και οικονομική επιτροπή δε θα έπρεπε να τηρείται μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε όλες τις χώρες του κόσμου αφού το δικαίωμα στην περίθαλψη είναι θεμελιώδες.

Δικαίωμα της συγκατάθεσης: Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα πρόσβασης σε κάθε είδος πληροφορίας, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη αποφάσεων που αφορούν στην υγεία τους. Η πληροφόρηση πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για κάθε θεραπεία και διαδικασία συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής σε επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα. Δικαίωμα της πληροφόρησης: Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα της πρόσβασης σε κάθε είδος πληροφορίας σχετικά με την κατάσταση της υγείας τους, τις υπηρεσίες υγείας και τον τρόπο να τις χρησιμοποιήσουν, καθώς επίσης και σε κάθε πληροφορία που είναι διαθέσιμη κατόπιν έρευνας και τεχνολογικής καινοτομίας. Δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής: Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα ανάμεσα στις διάφορες θεραπευτικές διαδικασίες και στους ειδικούς των υπηρεσιών υγείας κατόπιν επαρκούς πληροφόρησης. Δικαίωμα της ασφάλειας: Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να είναι απαλλαγμένοι από ζημία που οφείλεται στη φτωχή λειτουργία των υπηρεσιών υγείας, σε λανθασμένες ιατρικές πράξεις και σφάλματα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες και θεραπείες που να διατηρούν υψηλές προδιαγραφές στο τομέα της ασφάλειας. Δικαίωμα της εχεμύθειας και της εμπιστευτικότητας των προσωπικών δεδομένων του ασθενή. Άλλα δικαιώματα είναι αυτό της έκφρασης παραπόνων στο θεράποντα ιατρό, αυτό του σεβασμού του χρόνου του ασθενή ο οποίος είναι συγκεκριμένος και προκαθορισμένος, καθώς η θεραπεία του εκάστοτε ασθενούς είναι εξατομικευμένη. Ακόμη, πρέπει να τηρούνται οι υψηλές προδιαγραφές ποιότητας των νοσοκομείων αλλά και των καινοτόμων διαγνωστικών διαδικασιών για κάθε ασθενή. Επιπρόσθετα ο ασθενής έχει κάθε δικαίωμα αποφυγής του περιττού πόνου και της ταλαιπωρίας, αλλά μπορεί να αποζημιωθεί για οποιαδήποτε ηθική ή φυσική βλάβη του έχει προκληθεί κατά τη θεραπεία. Τέλος, σε μια εποχή που όλοι παγκοσμίως βιώνουμε μια κοινωνική κρίση, λόγια μεγάλων φιλοσόφων όπως ο Πλάτωνας(427-347 π.Χ.) αποκτούν ειδικό βάρος. Αναλυτικότερα η φράση του «Ισότης φιλότητα απεργάζεται» δηλαδή «η ισότητα δημιουργεί αγάπη» συνάδει απόλυτα με την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην οποία κατοχυρώνεται η ανάγκη για παροχή υπηρεσιών, ευκαιριών και δικαιωμάτων σε όλους τους ανθρώπους χωρίς καμιά απολύτως διάκριση. Μέρος της Διακήρυξης αυτής είναι το δικαίωμα στην υγεία και το δικαίωμα στην ίση ευκαιρία για την περίθαλψη. Κωνσταντίνος Τσαμασιώτης, Β2 Λυκείου

Τα βασικότερα δικαιώματα είναι τα εξής: Δικαίωμα της πρόσβασης: Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας που αντιστοιχούν στις ανάγκες τους. Οι υπηρεσίες υγείας πρέπει να εξασφαλίζουν πρόσβαση σε όλους χωρίς διακρίσεις ως προς την οικονομική κατάσταση, τον τόπο κατοικίας, το είδος της ασθένειας ή το χρόνο πρόσβασης στις υπηρεσίες.

άνθρωποι, ως άψογα φτιαγμένες μηχανές γκρίνιας, ξέρουμε να παραπονιόμαστε για την έλλειψη της ελευθερίας και τη στέρηση των ατομικών μας δικαιωμάτων. Αυτό που δεν ξέρουμε όμως είναι ότι η ελευθερία, νομοθετικά πάντα, υπάρχει και στη σκέψη και στην έκφρασή μας, είτε αυτή είναι προφορική είτε γραπτή, είτε δημόσια είτε ιδιωτική, είτε τυπική είτε καθημερινή. Περνάμε λοιπόν τη ζωή

ανησυχίες μας οι γείτονες είναι μεγαλύτερος από το φόβο της μοναξιάς και της κατάθλιψης, όπου τα παιδιά και οι έφηβοι ανοίγονται με δυσκολία στους συνομηλίκους τους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν με νύχια και με δόντια όποιον διαφέρει έστω και στο ελάχιστο από το «κανονικό», από αυτό το μοντέλο, queen bee, που ορίζει τη μόδα και το φυσιολογικό… Γιατί, λοιπόν, θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, να μπορούμε να μιλάμε, να λέμε σε όλους αυτά που μας προβληματίζουν και αυτά που μας ενοχλούν; «Ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό ον» και είναι ανάγκη να εκφράζεται. Και ως έκφραση δεν θεωρείται μόνο ο προφορικός και ο γραπτός λόγος, αλλά και η τέχνη, μία από τις σπουδαιότερες

μας αναζητώντας την ελευθερία μας, αλλά όταν σε ελάχιστες φορές την αποκτούμε, δυσκολευόμαστε, δεν ξέρουμε να τη χειριστούμε. Έχουμε μεγαλώσει σε μία κοινωνία στην οποία η ελευθερία θεωρείται άπιαστο προνόμιο, όπου οι γονείς μας μας συμβουλεύουν να μην εκφράζουμε τις ιδέες και τις σκέψεις μας για τη ζωή, όπου «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», όπου ο φόβος μην ακούσουν τα προβλήματα και τις

μορφές έκφρασης που, ευτυχώς, δέχεται συγκριτικά λιγότερη λογοκρισία από την ομιλία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ελευθερία του λόγου κατοχυρώνεται από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Η πλειοψηφία των πολιτών, σέβεται τη Διακήρυξη αυτή ή τουλάχιστον δεν την παραβαίνει σκόπιμα και επιδεικτικά. Αυτό φυσικά στις περισσότερες χώ-

Μη μιλάς,

μη γελάς…

Οι

ρες του κόσμου, που σύμφωνα με τους γύρω μου έχουν εκσυγχρονισμένους (ασχολίαστο από εμένα, σπάνιο φαινόμενο…). Η στέρηση της απόλυτης ελευθερίας του λόγου, βέβαια, δεν είναι απαραιτήτως επιζήμια για το λαό, αφού ειδικά στη χώρα μας οι άνθρωποι χρειάζονται όρια, αλλιώς είναι ανίκανοι να περιορίσουν τα νεύρα, τη χαρά, το μίσος, την οργή, τα γέλια μας. Το πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδος, απ’ ό,τι φαίνεται έχει αντικατασταθεί από το πάθος της Νέας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο πάλι απαγορεύονται οι όποιες διακηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων, καθώς πιστεύουν ότι επηρεάζουν τη λαϊκή βούληση. Σε τοπικό και ηλικιακά ταιριαστό κλίμα, έχουμε το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Η ελευθερία έκφρασης, μέσω οποιασδήποτε μορφής είναι συχνά πυκνά ανύπαρκτη, μιας και το σχολείο είναι μια σκληρή μορφή κατακριτέας κοινωνίας, όπου ο κάθε μαθητής είναι υποχρεωμένος να δίνει εξηγήσεις ή να απολογείται για τους βαθμούς του, τα ρούχα του, τη συμπεριφορά του, τους φίλους του, τις προτιμήσεις του ακόμη και την ίδια του την προσωπικότητα. Συχνά έτσι, προκειμένου να επιβληθεί και να κοινωνικοποιηθεί, αναγκάζεται να αλλάξει και να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο και κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ζωής, όπου το check-in είναι σημαντικότερο από την ίδια την έξοδο και το "θάψιμο" και η κριτική από όλους προς όλους είναι

βασική ανάγκη χωρίς την οποία δεν επιβιώνει. Αλλά ακόμη και αν καταφέρει να γλυτώσει από τις κακές γλώσσες του τόπου αυτού (στο εγγυώμαι, είναι φυσικά αδύνατο) η λογοκρισία έχει μπει και μέσα στις ίδιες τις τάξεις και από την πλευρά του καθηγητή, αλλά και από την πλευρά του μαθητή. Οτιδήποτε λεχθεί μέσα στην τάξη (είτε από καθηγητή, είτε από μαθητή) αργότερα θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του, γι’ αυτό και πολλοί έχουν αναπτύξει την τακτική «πρόσεχε τι λες, πρόσεχε τι κάνεις, γιατί κάποιοι ακούν». Γιατί λοιπόν παλεύουμε για την ελευθερία έκφρασης στο σχολείο και στη ζωή, όταν γνωρίζουμε πως απόλυτη ελευθερία δεν θα υπάρχει ποτέ; Όταν γνωρίζουμε πως εκτός από ελάχιστες και δυνατές σχέσεις απόλυτης εμπιστοσύνης, στους υπόλοιπους (αν όχι σε όλους) δεν είμαστε ο απόλυτος εαυτός μας, φοβούμενοι μην κριθούμε; Και στην τελική, αν φοβόμαστε την κριτική, γιατί πρώτοι βγάζουμε τα ‘φτυάρια’ και κρίνουμε τους πάντες χωρίς πραγματικά να ξέρουμε ποιοι πραγματικά είναι και τι κρύβεται πίσω από την ψεύτικη προσωπικότητα; Και επειδή σας κούρασα και κουράστηκα κι εγώ, κλείνω αυτό τις σκέψεις με τον πρώτο όρο ενός άρθρου που μιλά για την Προάσπιση των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων: «Παν πρόσωπον έχει δικαίωµα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το δικαίωµα τούτο περιλαµβάνει την ελευθερίαν γνώµης ως και την ελευθερίαν λήψεως ή µεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεµβάσεως δηµοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων»…. Νικόλας Μπραούλιας, Β2 Λυκείου

Πολλοί δρόμοι… μια πίστη

θρησκεία δεν είναι ένα δικαίωμα που μπορεί να επιλεχτεί ελεύθερα χωρίς την περιθωριοποίηση από το σύνολο. Πολλοί λοιπόν μιλάνε για την ανεξιθρησκία αλλά λίγοι την ανέχονται και δυστυχώς αυτή η ανοχή δεν είναι δυνατόν να υποθάλψει τους αλλόθρησκους, οι οποίοι αφήνονται να γίνουν δέκτες θρησκευτικού ρατσισμού. Σήμερα η θρησκεία αποτελεί ένα δικαίωμα που δεν δέχεται την συμβατότητα που θα έπρεπε να τη χαρακτηρίζει. Το δικαίωμα του ανθρώπου να πιστεύει σε μια ανώτερη ιδέα σύμφωνα πάντα με τις δικές του πεποιθήσεις και τα δικά του πιστεύω, έρχεται να αντικρούσει τα πολιτικά και εκκλησιαστικά «πρέπει». Στις πολυπολιτισμικές, παγκόσμιες κοινωνίες τα προπαγανδιστικά μηνύματα της Εκκλησίας, αλλά και της Πολιτείας καταπατούν το ανθρώπινο δικαίωμα της ιδιωτικής πίστης εξωθώντας ανθρώπους κάθε ηλικίας στην παγιωμένη άποψη που εκφράζεται εδώ και αιώνες, θεωρώντας τους αλλόθρησκους ως κάτι το εξωγήινο, άρα και επικίνδυνο. Παρά την απομάκρυνση της νεολαίας από την Εκκλησία ο αμοραλισμός που επικρατεί στην πλειοψηφία των χωρών έχει επηρεάσει ένα μεγάλο μέρος της, πολιτικοποιώντας το και υποβάλλοντάς του, τις παρωπίδες του προσηλυτισμού, κατανέμοντας έτσι τους ανθρώπους σε κατηγορίες. Από την απαρχή του κόσμου ο άνθρωπος επιλέγει να κάνει πολέμους για τον θεό και να διώκει θρησκείες που είναι αντίθετες από αυτές που πιστεύει ο ίδιος.

Έτσι διωκόμενες θρησκείες έχουν φτάσει να γίνονται διώκτες δείχνοντας μηδαμινή ανέχεια για τα διαφορετικά πιστεύω. Παρόλο που οι κοινωνίες έχουν πολλά και διάφορα κοινωνικά χαρακτηριστικά, ακόμα δεν έχουν αποδεχτεί τις διαφορετικές απόψεις που αποτελούν αναμφισβήτητο δικαίωμα κάθε ανθρώπου . Άρα συμπεραίνουμε ότι πρέπει πρώτα να εξαλειφθούν τέτοιες αντιλήψεις προτού εφαρμόσουμε, όχι την ανοχή, αλλά την ένταξη της διαφορετικότητας σε μια πλουραλιστική κοινωνία. Συμπερασματικά καταλαβαίνουμε ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η διαμόρφωση των προσωπικών απόψεων χωρίς προπαγάνδα. Επιπρόσθετα, είναι ζωτικής σημασίας η ενθάρρυνση της ανεξιθρησκίας από ένα κράτος διαχωρισμένο από την εκκλησία για την ομαλή κοινωνική του εξέλιξη. Τα παραπάνω δεν αποτελούν ακατόρθωτους στόχους αλλά το επιτυχημένο έργο του συνόλου της κοινότητας. Παντελής Βερβενιώτης, Γ1 Γυμνασίου

Δεκέμβριος 2013

«Πόλεμος δεινών» Π

όλεμος είναι η βίαιη και παράλογη επίλυση των διαφορών, που δημιουργούνται μεταξύ των ανθρώπων και των κρατών, με τη δύναμη των όπλων. Αυτός ο τρόπος επίλυσης των διαφορών οδηγεί αναπόφευκτα στη φρίκη, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αναστολή της προόδου σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η συζήτηση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι υπαρκτή μόνο κάτω από συνθήκες ειρήνης, καθώς ο πόλεμος και μόνο ως ιδέα συνιστά καταπάτηση του πνεύματος και της βούλησης του ανθρώπου. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου, η πρόοδος και η ανάπτυξή του επιτυγχάνονται όταν οι κοινωνικές συνθήκες είναι πρόσφορες και αυτό συμβαίνει μόνο σε περιόδους ειρήνης. Για το λόγο αυτό, η ειρήνη θεωρείται ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλη η ανθρωπότητα θα έπρεπε να αγωνίζεται για τη διατήρησή της, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο ΟΗΕ καθώς και η ΟΥΝΕΣΚΟ, οργανισμοί που αποσκοπούν στην εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης μεταξύ των εθνών, ιδρύθηκαν το 1945 μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, στις μέρες μας έρχονται νέες μορφές πολέμου να απειλήσουν την εύθραυστη πραγματικότητα της ειρήνης. Αντίπαλες δυνάμεις στο σύγχρονο κόσμο αναδεικνύονται οι πλούσιες χώρες του Βορρά και οι φτωχές του Νότου. Οι «κολασμένοι του πλανήτη» που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας προσεγγίζουν τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού. Ωστόσο, και τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα των αναπτυγμένων κοινωνιών ταλανίζονται από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ο πόλεμος, όμως, πλήττει και τον απλό άνθρωπο στην καθημερινότητά του, καθώς

είναι αναγκασμένος να ζει σε μια «κοινωνία επιτήρησης». Με το πρόσχημα της ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας, του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, του πολέμου κατά της εγκληματικότητας, υπονομεύεται κάθε δικαίωμα ιδιωτικής ζωής που αποτέλεσε θεμελιώδες δικαίωμα του δυτικού πολιτισμού. Η «αόρατη απειλή» αιωρείται και σκιάζει τη ζωή του σημερινού πολίτη, ο οποίος νιώθει ανασφάλεια, φόβο και αγωνία, για το επόμενο χτύπημα, συναισθήματα ανάλογα με αυτά που κυριεύουν τα «θύματα» των συμβατικών πολέμων. Ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος και με έναν διαφορετικό πόλεμο από εκείνους που γνώρισε μέσα από τα βιβλία της Ιστορίας, τον οικονομικό πόλεμο. Τα αποτελέσματα αυτού του «μοντέρνου» πολέμου δεν διαφέρουν από εκείνα των γνωστών πολέμων. Οι άνθρωποι είναι αιχμάλωτοι των οικονομικών συνθηκών και αισθάνονται ότι δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στην καταστροφή που θα ακολουθήσει. Περπατούν με σκυμμένο κεφάλι, αγέλαστοι και αμίλητοι με ζωγραφισμένη την απελπισία στο πρόσωπό τους. Ο τρόμος δεσπόζει παντού και απειλεί τους πάντες. Καθημερινά χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας που οδηγούν τους κατόχους τους στην ανεργία. Οι άνθρωποι χάνουν την αξιοπρέπειά τους και νιώθουν μόνοι και εγκαταλελειμμένοι. Η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι και πάλι επίκαιρη και η προσπάθεια διατήρησής τους κάτω από τις σημερινές συνθήκες ζωής πρέπει να είναι ασταμάτητη. Σοφία Παπαναστάση, Τίνα Χατζηγεωργίου Β2 Λυκείου

Δικαίωμα στη …ζωή Τ

ο δικαίωμα στην ζωή περιλαμβάνεται στα ανθρώπινα δικαιώματα που είναι «φυσικά δίκαια» και συνδέεται με θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι. Στην Ελλάδα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα σύμφωνα με το Σύνταγμα, αλλά και με το Αστικό Δίκαιο. Σε κάθε χώρα η κατοχύρωσή τους διαφέρει ανάλογα με την θρησκεία της, με το πολίτευμά της, τα ήθη και τα έθιμά της. Το δικαίωμα στην ζωή είναι αδιαμφισβήτητο, κάποτε όμως ακόμα και αυτό στην χώρα μας καταπατάται. Μπορεί καθένας να σκεφθεί εγκληματικές ενέργειες που εκδηλώνονται σε βάρος συνανθρώπων μας, που είτε δίκαια είτε άδικα τις περισσότερες φορές, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, παραβιάζουν τη δικαιοσύνη και στερούν τη ζωή από ένα οργανισμό. Η ευθανασία και η έκτρωση ωστόσο αποτελούν δύο ακόμα μορφές στέρησης της ανθρώπινης ζωής, που καταπατώνται από πάρα πολλούς ανθρώπους. Η ευθανασία είναι μια μορφή ανώδυνου θανάτου. Η θρησκεία μας υποστηρίζει ότι ο πόνος έχει κάποια αξία για τη σωτηρία της ψυχής και σε κανένα δεν επιτρέπεται να συντομεύσει αυτόν τον πόνο, έστω κι αν αφορά ανίατη ασθένεια. Τα τελευταία χρονιά έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για την νομιμοποίηση της ευθανασίας στην χώρα μας. Η έκτρωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κύησης ενός εμβρύου από τη μήτρα, με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Τέλος, μια ακόμα πράξη που εναντιώνεται στο δικαίωμα για ζωή, θεσμοθετημένη αυτή τη φορά και ισχύουσα ακόμα σε πολλές χώρες, είναι η θανατική ποινή, η οποία επιβάλλεται σε έναν εγκληματία από τις αρχές ενός κράτους και προβλέπει την αφαίρεση της ζωής του. Σήμερα, ευτυχώς, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία έχει καταργηθεί σε 140 χώρες, ενώ σε κάποιες άλλες μετά από πίεση της κοινής γνώμης και των Διεθνών οργανισμών έχει ατονήσει η εφαρμογή της. Θεωρώ, ωστόσο, ότι αξίζει να ζει κανείς για να δημιουργεί, για να είναι ελεύθερος, για μια ευτυχισμένη στιγμή, για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο, για να μπορεί να βελτιώνεται χωρίς να φοβάται. Ας αναγνωρίσουμε άφοβα το δικαίωμα που η φύση παραχώρησε σε κάθε άνθρωπο και κανείς δεν έχει δικαίωμα να του στερεί… Μαντώ Σαλτερή, Γ2 Γυμνασίου

«Τα δικαιώματα των γυναικών είναι καθήκοντα των ανδρών»

ια βραδιά που καθόμουν μαζί με την οικογένειά μου μπροστά από την τηλεόραση, είδαμε ξαφνικά μια είδηση που μάς άφησε άφωνους. Ήταν μια γυναίκα από την Τουρκία που το καθεστώς τής επέβαλε να φορέσει μαντίλα, αδιαφορώντας για τη βούλησή της. Την επομένη το πρωί, είδα ξανά στις ειδήσεις -αυτή τη φορά από την Σαου-

δική Αραβία- 18 γυναίκες που συνελήφθηκαν από τις αρχές, γιατί οδηγούσαν αυτοκίνητο. Έτσι αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο που θίγει τα γυναικεία δικαιώματα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο και να εντοπίσω τις καταπατήσεις τους από τον ανδρικό πληθυσμό. Δεν ήταν δύσκολο να τα καταγράψω,

αφού συμβαίνουν καθημερινά, κρούσματα που καταμαρτυρούν την εκμετάλλευση των γυναικών. Αρχικά, η ισότητα των δύο φύλων αναγνωρίζεται σύμφωνα με το Σύνταγμα ως ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Έτσι η γυναίκα στη σημερινή κοινωνία φαίνεται πως έχει αποκτήσει με αγώνες και θυσίες τα δικαιώματά της και θεωρείται κι αυτή μέλος της δημοκρατικής Ελλάδας. Βασικό κίνητρο για τις γυναίκες σ' όλες τις χώρες αρχικά ήταν να αποκτήσουν ίση αντιμετώπιση από τους άνδρες σ' ό,τι αφορά την εργασία, την αμοιβή, τα πολιτικά αξιώματα, αλλά και την ελευθερία τους. Καθώς περνούσαν οι δεκαετίες όλο και περισσότεροι αγώνες γίνονταν από το γυναικείο φύλο με κύριο στόχο το δικαίωμα ψήφου (το πρώτο γυναικείο δικαίωμα που εδραιώθηκε στην Ελλάδα) και την κατάργηση της ταπείνωσης και ξυλοδαρμού της γυναίκας επειδή έχει την επιθυμία να μορφωθεί. Έτσι ο γυναικείος πληθυσμός όλο και ανακτά τις δυνάμεις του, αφού οι αγώνες τους βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και καταφέρνουν να καταργήσουν κάποιους θεσμούς που ίσχυαν παλιότερα (θεσμός προίκας). Κατάφεραν λοιπόν να αποκτήσουν ίση μεταχείριση

Edward Hopper: Δωμάτιο στη Νέα Υόρκη (1932)

στην εργασία, στην αμοιβή, αλλά και στην εκπαίδευση, που παλιότερα αυτό το δικαίωμα το είχε μόνο ο ανδρικός πληθυσμός. Από την άλλη όμως, οι άνδρες δεν δέχτηκαν έτσι απλά τον ξεσηκωμό των «ταπεινωμένων» γυναικών και έτσι πήραν και εκείνοι τα μέτρα τους… Έτσι, ακόμα κι αν γνώριζαν πια τα δικαιώματά τους οι γυναίκες, δεν μπορούσαν να έρθουν αντιμέτωπες με το «ισχυρό» φύλο και δέχονταν σιωπηλά τις καταπατήσεις τους. Ένα μεγάλο μέρος των γυναικών παγκοσμίως σήμερα είναι αναλφάβητες, χάνουν τη ζωή τους από έλλειψη ιατρικής περίθαλψης ή γίνονται θύματα εργασίας από άνδρες αφεντικά. Τέλος, υπάρχουν πολλά κρούσματα γυναικείου ξυλοδαρμού παγκοσμίως όταν οι επιθυμίες τους δεν συμβαδίζουν μ' αυτές των ανδρών. Για να καταλήξω, τα γυναικεία δικαιώματα καταπατώνται καθημερινά σε όλα τα μέρη του πλανήτη. Σήμερα όμως έχουν ιδρυθεί εκατοντάδες ανώνυμοι οργανισμοί που υπεραμύνονται των γυναικείων δικαιωμάτων και με τις υπηρεσίες τους έχουν προσφέρει πολλά στις γυναικείες καρδιές... Ελένη Κοντογιάννη Α1 Λυκείου

ίμαστε στον 21ο αιώνα. Θεωρούμε τους εαυτούς μας προοδευτικούς και υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ταινίες, βιβλία και όλα τα σχετικά προσπαθούν να περάσουν το ίδιο νόημα: «να είσαι ο εαυτός σου!» και «όλοι είμαστε ίσοι!». Κι όμως, εξακολουθεί να υπάρχει ρατσισμός ή και αποκλεισμός ατόμων με ιδιαιτερότητες. Ας πούμε, μια από αυτές είναι οι διαφορετικές προτιμήσεις στην αγάπη. Η αγάπη, ένα πανέμορφο συναίσθημα που όλοι βιώνουμε σε κάποια στιγμή της ζωής μας! Ένα κοινό συναίσθημα, το οποίο ορισμένες φορές είναι κατακριτέο και αυτό διότι δεν συμβαδίζει με τα πρότυπα του έρωτα που έχουμε ορίσει. Ας σκεφτούμε όμως ότι σπουδαίοι αρχαίοι πολιτισμοί που τόσο θαυμάζουμε π.χ. Ελλάδα, Ιαπωνία, δεν είχαν κανένα πρόβλημα με ξεχωριστές μορφές αγάπης. Στη σύγχρονη κοινωνία όμως δεν έχουμε αυτή την ανοιχτομυαλιά. Καταπιέζουμε και περιθωριοποιούμε τους ομοφυλόφιλους (και άλλους) λόγων των ερωτικών τους προτιμήσεων, μα δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν είναι κάτι που μειώνει τους ίδιους. Ίσα-ίσα, η στενομυαλιά είναι κάτι που πρέπει να κρίνεται. Δεν θα ήταν πολύ ωραία αν δεχόμασταν σαν ίσους τους ανθρώπους αυτούς; Έτσι, όχι μόνο θα έβρισκαν την ψυχική τους ισορροπία, αλλά και θα γίνονταν καλύτερα μέλη της κοινωνίας. Ένα θέμα, το οποίο συχνά έρχεται «αγκαζέ» με τις ερωτικές προτιμήσεις είναι και οι επιλογές του φύλου. Ας το εξηγήσω λίγο καλύτερα: υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι νιώθουν «φυλακισμένοι» στο σώμα τους (ας πούμε, νιώθουν σαν άνδρες κλειδωμένοι σε γυναικείο σώμα ή vice versa). Ορισμένοι καταφεύγουν σε χειρουργική παρέμβαση (οι λεγόμενοι «τρανσέξουαλ»), ενώ άλλοι παραμένουν ως είναι («τρανστζέντερ»). Μα οι άνθρωποι αυτοί συχνά κρίνονται –κυρίως οι «τρανσέξουαλ»- κι αυτό επειδή, όπως λένε μερικοί, η αλλαγή φύλου δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Άλλοι, πάλι, θεωρούν ότι δεν έχουμε δικαίωμα να περιορίζουμε τον συνάνθρωπό μας, αν αυτός/αυτή έτσι νιώθει ευτυχισμένος. Σίγουρα τα θέματα αυτά είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα. Ο καθένας πάνω σε αυτά έχει την άποψή του. Ξέρετε τι πιστεύω εγώ; Ας αφήσουμε τον καθένα να ζήσει τη ζωούλα του όπως θέλει και με όποιον θέλει, αρκεί να σέβεται τους υπόλοιπους. Στο κάτω κάτω, η ζωή δεν είναι πολύ μικρή για τέτοιου είδους διαφωνίες; Εμμανουέλα Γιαννουδάκου, Β΄ Γυμνασίου

Δεκέμβριος 2013

Υπάρχω, σκέφτομαι, μιλάω ελεύθερα! Είμαι ένας μικρός πολίτης!

τις μέρες μας οι άνθρωποι που ζουν σε κάθε σύγχρονη κοινωνία έχουν κάποια απαράγραπτα δικαιώματα, που κανένας δεν μπορεί να τους αποσπάσει. Αυτό, λοιπόν, ισχύει και για τα παιδιά που αποτελούν ίσως τους πιο ανίσχυρους κρίκους της κοινωνίας, αφού δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης. Ένα από αυτά είναι το δικαίωμα της μόρφωσης. Πολλά παιδιά στερούνται ακόμα και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία είναι υποχρεωτική με βάση κατοχυρωμένων κρατικών νόμων. Ειδικότερα, αυτό το φαινόμενο είναι σύνηθες στις υποανάπτυκτες χώρες, όπου τα παιδιά σταματούν το σχολείο σε μικρή ηλικία για να δουλέψουν και να στηρίξουν οικονομικά την οικογένειά τους. Με αυτό τον τρόπο εξαλείφονται οι όποιες πιθανότητες τους για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο και αναβάθμιση της κοινωνικής τους θέσης, αφού δεν θα έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις, ώστε να εξασκούν ένα επάγγελμα με καλύτερες προοπτικές. Επίσης, δεν τους μένει χρόνος για παιχνίδι, διότι τα ωράρια εργασίας είναι αρκετά βάρβαρα, με αποτέλεσμα να χάνουν την ιδιότητα του παιδιού και να αναγκάζονται να ωριμάσουν πιο γρήγορα.

Επιπλέον, τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην φροντίδα και στην στοργή, αφού βρίσκονται σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο και η έλλειψη αυτών των δύο στοιχείων μπορεί να αποβεί μοιραία και να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενηλίκων με ψυχολογικές διαταραχές. Κινούμενοι στον ίδιο άξονα σκέψης, τα παιδιά δεν πρέπει να υφίστανται βία οποιασδήποτε μορφής, γιατί δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία επηρεάζουν τα ίδια σε μετέπειτα στάδια της ζωής τους. Επιπρόσθετα, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη ζωή και στην ίση αντιμετώπιση από την κοινωνία και την πολιτεία χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η φυλή, το φύλο, η γλώσσα, ή η θρησκεία παρά μόνο ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσεται ένα πλέγμα προστασίας ανάμεσα στο ίδιο το παιδί και την πολιτεία, η οποία μέσω νόμων το προφυλάσσει από την εκμετάλλευση, τις διακρίσεις και το μη σεβασμό απέναντι στην προσωπικότητά του. Οφείλουμε τέλος να γνωρίζουμε και να προασπίζουμε ως άτομα και κοινωνίες τα δικαιώματα των παιδιών, γιατί η μορφή και ο βαθμός ευαισθησίας του μελλοντικού μας κόσμου είναι απόηχος του βαθμού σεβασμού και υπεράσπισης των ελευθεριών των παιδιών όλου του κόσμου. Χρήστος Μιχάλαρος, Γ2 Γυμνασίου

«Δάσκαλε θέλω…γράμματα!»

7. Δικαίωμα σεβασμού της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας. Κάθε μαθητής και μαθήτρια πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, ως αυτόνομη προσωπικότητα που έχει δικαιώματα και δυνατότητες. Η εφαρμογή της σχολικής πειθαρχίας πρέπει να γίνεται με τρόπο που σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εξαντλώντας τα παιδαγωγικά μέσα σωφρονισμού, και αποφεύγοντας τον στιγματισμό και τη διαπόμπευση. 8. Δικαίωμα έκφρασης απόψεων και διαλόγου. Οι μαθητές έχουν δικαίωμα έκφρασης των απόψεών τους ατομικά και συλλογικά. 9. Δικαίωμα προστασίας από τη βία. Οι μαθητές πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής βία και προσβλητική συμπεριφορά, όπως αντίστοιχα και οι εκπαιδευτικοί,

1950

2013

εκπαίδευση αποτελούσε και αποτελεί ένα από τα βασικότερα θεσμικά αγαθά και είναι στις βασικές μέριμνες και φροντίδες κάθε κράτους. Η Εκπαίδευση δεν είναι μόνο ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, είναι το ισχυρότερο όπλο στα χέρια των φτωχών ανθρώπων που αγωνίζονται να βελτιώσουν τις ζωές τους και να ξεφύγουν από την απόλυτη φτώχεια. Αποκτώντας Εκπαίδευση, οι άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες πιθανότατα θα μπορέσουν να βρουν δουλειά και να έχουν κάποιο εισόδημα που θα τους εξασφαλίσει τροφή, στέγη και αυτοεκτίμηση.

Το δικαίωμα στην εκπαίδευση μεταξύ άλλων σύμφωνα με το «Συνήγορο του πολίτη» περιλαμβάνει: 1. Δικαίωμα εγγραφής και φοίτησης. Κάθε παιδί δικαιούται να εγγράφεται στο σχολείο και να παρακολουθεί τα διδασκόμενα μαθήματα. Μέχρι την ηλικία των 16 χρόνων, οι γονείς έχουν υποχρέωση να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, ειδάλλως διαπράττουν ποινικό αδίκημα. 2. Δικαίωμα διευκόλυνσης στην πρόσβαση. Τα παιδιά που μένουν μακριά από το σχολείο πρέπει να διευκολύνονται από τη νομαρχία ή τον δήμο της περιοχής τους για να πηγαίνουν στη σχολική μονάδα που βρίσκεται πιο κοντά στην κατοικία τους. Το μέτρο αυτό ισχύει και για τα παιδιά που μένουν σε καταυλισμούς ή απομονωμένους οικισμούς. 3. Δικαίωμα μη διάκρισης. Κανένα παιδί δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο διάκρισης στο σχολείο για το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, την καταγωγή, τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ή την κατάσταση της υγείας του. 4. Δικαίωμα ποιότητας σπουδών. Η δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά πρέπει να συνδυάζεται με κατάλληλες σχολικές εγκαταστάσεις, έγκαιρο διορισμό επαρκούς αριθμού εκπαιδευτικών, παροχή σχολικών βοηθημάτων και διεξαγωγή των μαθημάτων σύμφωνα με το εγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. 5. Δικαίωμα υγιεινής και ασφάλειας. Οι σχολικοί χώροι πρέπει να παρέχουν ασφάλεια και να πληρούν τους όρους υγιεινής, με τακτική καθαριότητα και αποτροπή περιβαλλοντικών επιπτώσεων στην υγεία των μαθητών. 6. Δικαίωμα εξειδικευμένης εκπαίδευσης. Οι μαθητές που δε μιλούν την ελληνική γλώσσα πρέπει να διευκολύνονται με τη λειτουργία τάξεων υποδοχής και υποστηρικτικών μαθημάτων με ειδικά σχολικά εγχειρίδια, ενώ τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πρέπει να αξιολογούνται από τα αρμόδια κέντρα (ΚΔΑΥ) και να έχουν κατάλληλη στήριξη και δυνατότητα συμμετοχής στην εκπαίδευση σύμφωνα με τις κλίσεις και τις ικανότητές τους.

ώστε να μπορούν να προσφέρουν απρόσκοπτα το παιδαγωγικό τους έργο. 10. Δικαίωμα ενημέρωσης των γονέων. Οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών έχουν δικαίωμα τακτικής ενημέρωσης για την πρόοδο των παιδιών τους. Σε πολλές χώρες όμως υπάρχει καταπάτηση του δικαιώματος της εκπαίδευσης, το οποίο έχει ποικίλες αρνητικές συνέπειες και αντίκτυπο κυρίως προς τα άτομα νεαρής ηλικίας. Έρευνες που έχουν διεξαχθεί δείχνουν ότι: - 69 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο δεν πηγαίνουν σχολείο. - 796 εκατομμύρια ενήλικες είναι αναλφάβητοι. Τα 2/3 είναι γυναίκες. - Το 2000 οι ηγέτες όλων των κρατών δεσμεύτηκαν πως όλα τα παιδιά θα έχουν πρόσβαση σε δωρεάν και ποιοτική εκπαίδευση μέχρι το 2015. Η έλλειψη μόρφωσης των παιδιών αποτελεί το ενδεικνυόμενο υπόβαθρο για την καλλιέργεια κάθε είδους φανατισμού, πολιτικού ή θρησκευτικού και συνεπώς το πιο ετοιμοπόλεμο τμήμα του πληθυσμού, το οποίο, χωρίς να γνωρίζει, υπηρετεί σκοπιμότητες και συμφέροντα μιας ισχυρής εξουσιαστικής μειονότητας. Η διεθνής κοινότητα από τη μια χρησιμοποιεί ως προκάλυμμα το γεγονός ότι αδυνατεί να επέμβει νομικά και να σταματήσει τις ολοφάνερες καταπατήσεις των δικαιωμάτων του παιδιού. Από την άλλη υποδαυλίζει αυτήν την κατάσταση που εξυπηρετεί το παγκόσμιο εμπόριο λόγω του φθηνού εργατικού κόστους των αγαθών που παράγουν τα παιδικά χέρια. Άλλωστε, μια χώρα, της οποίας τα παιδιά εργάζονται αντί να μορφώνονται, παραμένει πάντα υποβαθμισμένη και υπάκουη στις συγκαλυμμένες διαταγές των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών. Πώς όμως σήμερα σε εποχές θριάμβου του ανθρώπινου πνεύματος και της επιστημονικής έρευνας ανεχόμαστε να υπάρχουν τέτοιες ανισότητες και τόσο μεγάλα ποσοστά αναλφαβητισμού; Οφείλουμε ως μαθητές που απολαμβάνουν το δικαίωμα της εκπαίδευσης, αλλά και ως πολίτες του κόσμου να αντιδράσουμε απέναντι σε ό, τι μας υποβαθμίζει και μας περιθωριοποιεί. Γιατί είναι βέβαιο ότι όποιος στερείται γνώση, είναι καταδικασμένος στο κοινωνικό και πολιτιστικό περιθώριο. Γιώργος Μπούρας, Β2 Λυκείου

Πόσες

"ΤΑ ΡΑΣΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ…"

πος ή ονειροπόλος και αν είναι ταπεινός και απλός ή ματαιόδοξος και επιτηδευμένος. Το πόσο, μάλιστα, το ντύσιμό του είναι στη μόδα καταδεικνύει και το πόσο υπακούει στις προσταγές της ή και πόσο προσαρμόζει τα ρεύματα της μόδας στην προσωπικότητά του. Επομένως, το ντύσιμο προδίδει έναν κατασταλαγμένο χαρακτήρα με αυτοπεποίθηση ή ενδεχομένως έναν νεόπλουτο που έχει ως στόχο την επίδειξη. Επιπλέον, ο τρόπος ενδυμασίας προσδιορίζει τις τάσεις συντηρητισμού ή προοδευτικότητας που χαρακτηρίζουν ένα άτομο. Η εξωτερική, λοιπόν, εμφάνιση αποκαλύπτει όσα συνθέτουν την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου, με μεγάλη προσέγγιση. Δεκάδες νέοι, ωστόσο, σήμερα αντιμετωπίζονται ρατσιστικά εξαιτίας των επιλογών τους. Είναι όμως δικαίωμα κάθε ατόμου να εκφραστεί μέσα από την εμφάνισή του και να δείξει έτσι την ιδεολογία του και την αισθητική του αντίληψη. Άλλωστε όπως και ο λαός σοφά μαρτυρεί: «το ράσο δεν κάνει τον παππά…» Κατερίνα Δελιέζα, Α1 Λυκείου

φορές έχετε ακούσει κάποιο σχόλιο του τύπου ''Κοίτα πόσο άσχημος είναι αυτός… φοράει γυαλιά και σιδεράκια… κοίτα τι ρούχα φοράει''. Πόσες φορές δεν έχετε εσείς οι ίδιοι πει κάτι αρνητικό για ένα συμμαθητή σας ή για κάποιον που είδατε στον δρόμο και έτυχε να παρατηρήσετε πως είναι; Συνεχώς βλέπουμε να γίνεται λόγος για τη σημασία της εμφάνισης και της ομορφιάς. Για παράδειγμα τα σκουλαρίκια στη μύτη, στο στόμα, στα μάτια ή οι κοντές φούστες, τα σκισμένα τζιν, τα βαμμένα μαλλιά, τα ασυνήθιστα παπούτσια, τα παράξενα χτενίσματα είναι απλά το στυλ που ο καθένας χτίζει διαφορετικά κάθε μέρα. Είναι γεγονός πως με βάση την εξωτερική αμφίεση, μπορεί κανείς να μαντέψει πολλά στοιχεία του εσωτερικού του κόσμου. Μέσω του ντυσίματος φαίνεται αν πρόκειται για κάποιον που αδιαφορεί ή όχι για το ντύσιμό του, αν είναι πρακτικός άνθρω-

«Δίαιτες express! Θαύματα για ...αφελείς»

Σε

πόσους από εμάς έχει τύχει να διαβάζουμε «εποικοδομητικές» ειδήσεις στο Internet και ξαφνικά από το πουθενά ΤΣΟΥΠ ένα εικονίδιο «Χάστε τα περιττά κιλά σε μόνο 2 ημέρες». Κάπου εδώ, λοιπόν, είναι που σταματάμε το διάβασμα, κοιτάμε τον εαυτό μας σκεφτόμενοι: «Το καλοκαίρι που πέρασε μου άφησε ένα δωράκι για να το θυμάμαι... την υπέροχη κοιλίτσα μου...παραφουσκωμένη!». Και ξαφνικά κάνει την εμφάνισή του το μικρό διαβολάκι του εαυτού μας, κάνοντας μας να πατήσουμε πάνω στο εικονίδιο, εμφανίζοντας έτσι κοπέλες καλλίγραμμες, γυμνασμένες και φυσικά αδύνατες, κρατώντας στα χέρια του το «φυσικό» κατασκεύασμα, κεντρίζοντάς μας το ενδιαφέρον. Τα πιο αθώα πλάσματα, δηλαδή τα έφηβα κορίτσια, πιστεύουν σ’ αυτά τα «ηλεκτρονικά κατασκευάσματα» είτε το έχουν ανάγκη, είτε όχι. Έτσι, ανοίγουν οποιαδήποτε ιστοσελίδα βρουν στο Internet με ή χωρίς πιστοποίηση και ξεκινούν όποια δίαιτα βρουν εκείνη τη στιγμή μπροστά τους δίχως να σκέφτονται: «Μήπως πρέπει να το ψάξω καλύτερα το θέμα;», «Αξίζει τον κόπο να χάσω κιλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;». Με βάση το θέμα αυτό και μετά από πολλές ώρες αναζήτησης, ορίστε μερικές από τις παρακινδυνευμένες δίαιτες που κυκλοφορούν στο κόσμο μας... οι Δίαιτες express.

Λόγια

σοφών

ανθρώπων

▶ Έχει γίνει συνήθεια να διακηρύσσουμε τα δικαιώματά μας με απώτερο σκοπό να αμελήσουμε τα καθήκοντά μας. Nicolás Gómez Dávila, 1913-1994, Κολομβιανός συγγραφέας ▶ Να βάζεις τα δικαιώματα των άλλων πάνω από τα δικά σου συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων πάνω από τα δικά σου δικαιώματα. John Wooden, 1910-2010, Αμερικανός προπονητής μπάσκετ ▶ Στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου ξέχασαν δύο δικαιώματα: της αντίρρησης και της φυγής. Charles Baudelaire, 1821-1867, Γάλλος ποιητής

Αλκαλική δίαιτα Ίσως και να είναι η μόνη ‘’ακίνδυνη’’ δίαιτα με γρήγορα αποτελέσματα. Δίνει ενέργεια, αφήνοντας παράλληλα τον οργανισμό να λειτουργήσει σωστά καθώς βελτριώνει και τη διάθεση. Εξισορροπημένη διατροφή και γυμναστική είναι οι οδηγίες που δίνονται για τη συγκεκριμένη δίαιτα. Όμως γιατί βρίσκεται στη λίστα; Μελέτες έχουν δείξει πως παρουσιάζεται συνήθως εμμονή με τέτοιου είδους δίαιτες, αφού ο ενδιαφερόμενος διπλασιάζει το όριο της καθημερινής γυμναστικής, δεν τρώει τις σωστές ποσότητες και έτσι αποκτά διατροφικές διαταραχές.

▶ Ελευθερία είναι το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι επιτρέπουν οι νόμοι. Montesquieu, 1689-1755, Γάλλος στοχαστής ▶ Δικαιώματα που δεν προκύπτουν από ένα καθήκον που επιτελέσαμε καλά, δεν αξίζουμε να τα έχουμε. Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης ▶ Υπάρχει ένα και μοναδικό θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα: το δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις. Και μαζί με αυτό πηγαίνει η μία και μοναδική θεμελιώδης ανθρώπινη υποχρέωση: η υποχρέωση να αντιμετωπίζεις τις συνέπειες. P.J. O’ Rourke, 1947, Αμερικανός αρθρογράφος & συγγραφέας

Δίαιτα VIP Κάνει θραύση και στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια στα περισσότερα κοσμικά σαλόνια. Θεωρείται η πιο γνωστή μέθοδος γρήγορου αδυνατίσματος που βρίσκεται πίσω από τις πάντα κομψές εμφανίσεις των «VIP». Βασίζεται σε εξατομικευμένα τρόφιμα ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και το life status του ατόμου. Κάθε ενδιαφερόμενος έχει το δικό του πρόγραμμα ανάλογα με το πόσο γρήγορα θέλει να χάσει βάρος.

▶ Ο κανόνας της πλειοψηφίας ισχύει μόνο αν παίρνεις υπόψη σου τα ατομικά δικαιώματα. Γιατί δεν μπορείς να βάλεις πέντε λύκους και ένα πρόβατο να ψηφίσουν τι θα φάνε για δείπνο. Larry Flynt, 1942, Αμερικανός εκδότης του περιοδικού Hustler

Factor Diet Χημική δίαιτα που βασίζεται κυρίως σε συμπληρώματα διατροφής με άμεσα αλλά εξουθενωτικά αποτελέσματα και παρενέργειες όπως: κόπωση, νευρικότητα και εναλλαγές διάθεσης.

▶ Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες. Βολταίρος, 1694-1778, Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας

Hollywood Diet Όπως το λέει και το όνομά της, ξεκίνησε από το μακρινό μας Hollywood, όπου αρκετά συχνά οι celebrities κάνουν τις εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί και είναι πάντα αξιοπρόσεκτες–κυρίως των γυναικών. Πώς τα καταφέρνουν; Ένα θα πω: 5 κιλά σε 48 ώρες. Το μόνο που χρειάζεται να καταναλώνουν οι ενδιαφερόμενοι είναι φρούτα και λαχανικά σε μορφή χυμού.

▶ Οι άνθρωποι αγωνίζονται πιο σκληρά για τα συμφέροντά τους παρά για τα δικαιώματά τους. Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης ▶ Έχεις κάθε δικαίωμα να υποστηρίζεις το δίκιο σου, δεν έχεις όμως κανένα δικαίωμα να το επιβάλλεις. Μανώλης Δουκίδης, Συγγραφέας

Μετά από όλο αυτό, ένα μπορώ να πω: Γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Γιατί να τον βασανίζουμε έτσι, χωρίς κανένα απολύτως λόγο; Το καλύτερο είναι η ισορροπημένη διατροφή, ακόμα και αν τα αποτελέσματα γίνουν εμφανή σε ένα μήνα. Δεν χάλασε και ο κόσμος στην τελική! Τα κιλά δεν χάνονται από τη μια μέρα στην άλλη και ειδικά αν υπόσχονται θαύματα, ακόμη και αν είναι εφικτά έχουν αρνητική επίπτωση για το σώμα και την υγεία. Είναι καλό να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι και να μην αφήνουμε κανένα να πει το αντίθετο.

▶ Δεν έχουμε δικαίωμα να καταναλώνουμε την ευτυχία, όταν δεν την παράγουμε. Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, 1856-1950, Ιρλανδός συγγραφέας, Νόμπελ 1925 Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου θα έπρεπε να αποτελεί υποσημείωση στη διακήρυξη των καθηκόντων του. Oscar Louis Forel, 1891-1982, Ελβετός ψυχίατρος

Βασιλίνα Γρηγορίου, Β1 Λυκείου

Δεκέμβριος 2013

Εκπαιδεύοντας στα ανθρώπινα δικαιώματα

γάνωσης αυτής, η οποία είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση. Γενικότερα, όμως, πιστεύω ότι δεν είναι ποτέ μόνο επαγγελματική επιλογή η ενασχόληση με ανθρωπιστικές οργανώσεις, καθώς οι συνθήκες μπορεί να γίνουν αντίξοες, όταν οι άνθρωποι που κάνουν αυτή την επιλογή καλούνται να εργαστούν σε μια κοινωνία που σταδιακά συντηρητικοποιείται, όπως η σημερινή.

Συνέντευξη με την κα Ράνια Ελ. Αμπάσυ,

Υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων Διεθνούς Αμνηστίας

▶ Η οικονομική κρίση επηρεάζει το έργο της οργάνωσης; Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρκετά το έργο της οργάνωσης σε επίπεδο πόρων, τους οποίους μπορεί να διαθέσει για να υλοποιήσει τις εκστρατείες της. Δεδομένου ότι το ελληνικό γραφείο της Διεθνούς Αμνηστίας είναι από τα μικρότερα του κόσμου με προσωπικό μόλις έξι ατόμων, αναλαμβάνει ένα τεράστιο έργο, διότι όντας μέλη μιας διεθνούς οργάνωσης έχουμε και κάποιες ηθικές υποχρεώσεις όσον αφορά την προώθηση εκστρατειών σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία δεν παίρνει κονδύλια από το κράτος, στρατηγική επιλογή η οποία συνδέεται με το ότι η διοίκηση είναι εθελοντική και αποφεύγει την όποια ιδεολογική ή πολιτική κατεύθυνση της εκστρατείας από κυβερνητικούς φορείς. Επομένως στηριζόμαστε μόνο στην ιδιωτική πρωτοβουλία με στόχο να μείνουμε ανεξάρτητοι.

▶ Περιγράψτε μας με λίγα λόγια τη δράση της Διεθνούς Αμνηστίας και τη δομή της. Πρόκειται για μια διεθνή «ακτιβιστική» οργάνωση, η οποία κάνει εκστρατείες προασπίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό μπορεί να είναι μια έννοια πολύ γενική, όμως πραγματώνεται σε συγκεκριμένες θεματικές ενότητες, όπως είναι η ελευθερία της έκφρασης -με την οποία ξεκίνησε το 1961-, τα δικαιώματα μειονοτήτων -όπως οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι ρομά, οι γυναίκες, τα παιδιά-, η θανατική ποινή και η καταπολέμησή της, ό,τι αφορά σε σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, αλλά και σε δικαιώματα άλλων ομάδων του πληθυσμού: μητρική θνησιμότητα, αποποινικοποίηση της έκτρωσης κ.λ.π. Υπάρχουν επίσης και κάποιες πιο πρόσφατες εκστρατείες, όπως αυτή που αφορά στην αστυνομική βία και στην παραβίαση κάποιων δικαιωμάτων κατά την διάρκεια αστυνόμευσης διαδηλώσεων ή κατά την διάρκεια κράτησης ανθρώπων ή εκστρατείες που αφορούν τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των ανθρώπων εν όψει της οικονομικής κρίσης. Η δομή της οργάνωσης αποτελείται από ένα σκέλος καθαρά διοικητικό και ένα σκέλος εθελοντικό. Σε όλες τις χώρες του κόσμου το Διοικητικό Συμβούλιο, που δίνει την κατεύθυνση και την πνοή στο τμήμα είναι εθελοντές και αυτό για να μην υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα από την προώθηση συγκεκριμένων δράσεων, αλλά και για να μην υπάρχει σύγκρουση ρόλων ανάμεσα στη θέση και την ευθύνη που έχουν αναλάβει τα μέλη του και στην προσωπική τους ζωή. Έτσι, λοιπόν, διασφαλίζεται ότι η όποια πολιτική κατεύθυνση της οργάνωσης γίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν κάτι να κερδίσουν. Έπειτα, υπάρχουν οι ομάδες εθελοντών από τις οποίες κάθε τμήμα πλαισιώνεται και είναι αυτοί που βρίσκονται σε άμεση επαφή με το κοινό με σκοπό να το κινητοποιήσουν, να γνωστοποιήσουν καταστάσεις παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων και να προωθούν τις εκστρατείες.

▶ Συμβάλλει η σύγχρονη οικονομική κρίση στην παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πως; Η οικονομική κρίση έχει φοβίσει τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ρίξει τις ευθύνες της δυσχέρειάς τους σε κατώτερης τάξης άτομα και τους έχει οδηγήσει στην βία. Από την μία έχει δημιουργήσει προβλήματα στο έργο μας, από την άλλη έχει αναδύσει νέες όψεις παραβιάσεων, πιο ύπουλες και υπόγειες, οι οποίες μπορούν να γίνουν απ’ τον καθένα μας. Ο καθένας δηλαδή έχει γίνει αυτόπτης μάρτυρας μιας σκηνής βίας ή, χειρότερα ακόμα, έχει συμμετάσχει σ’ αυτήν. Όμως η κρίση έχει επηρεάσει την κοινωνία και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα στα σχολεία, ειδικά σε δημόσια με υψηλό ποσοστό μεταναστών, όπου εκδηλώνονται περιστατικά έντονης βίας ανάμεσα σε ανηλίκους. Για την επιρροή αυτή, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ευθύνονται κυρίως τα ΜΜΕ, που προβάλλουν συγκεχυμένες παρωχημένες απόψεις γι’ αυτά τα θέματα, επηρεάζοντας αρνητικά τους ανθρώπους χωρίς γνώσεις και κριτική άποψη. ▶ Τι σας δίνει ελπίδα και τι σας απογοητεύει σήμερα σε αυτό που κάνετε; Ελπίδα μου δίνει μια ολόκληρη γενιά εκπαιδευτικών, οι οποίοι είναι ενημερωμένοι, αλλά και ευαισθητοποιημένοι για το τι συμβαίνει μέσα στα πλαίσια του σχολείου και οι οποίοι ακόμα και όταν αισθάνονται αβοήθητοι από την κοινωνία και "εγκαταλελειμμένοι" από την πολιτεία παίρνουν μόνοι τους πρωτοβουλία και προσπαθούν να εμψυχώσουν τους μαθητές τους, να τους ευαισθητοποιήσουν σε κάποια θέματα και να αντιμετωπίσουν με αυτόν τον έμμεσο τρόπο φαινόμενα ενδοσχολικών παραβιάσεων των δικαιωμάτων. Αυτό που με απογοητεύει είναι να βλέπω ότι σε σχολεία όπου θα έπρεπε να είναι χώρος συν-ύπαρξης, συν-μάθησης των νέων έχουν μεταφερθεί τα αρνητικά της κοινωνίας μας, μέσα από κάποιους μαθητές που υποστηρίζοντας ακραίες θέσεις προσπαθούν να επιβάλουν τους δικούς τους νόμους.

▶ Πόσα χρόνια εργάζεστε εκεί και ποιες είναι οι αρμοδιότητές σας; Εργάζομαι στην Διεθνή Αμνηστία πεντέμισι χρόνια. Αρμοδιότητά μου είναι να συντονίζω στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του οργανισμού. Δηλαδή, διοργανώνουμε επισκέψεις σε σχολεία κατόπιν πρόσκλησης από αυτά, στις οποίες εφαρμόζουμε βιωματικές δραστηριότητες πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα. Για αυτές τις επισκέψεις συνήθως δραστηριοποιούμε ένα δίκτυο εθελοντών, οι οποίοι είναι είτε τελειόφοιτοι φοιτητές ή απόφοιτοι παιδαγωγικών ιδρυμάτων, τους οποίους εκπαιδεύουμε και προετοιμάζουμε προκειμένου να διεξάγουν τέτοιες δραστηριότητες μέσα στην τάξη. Καλούμε τους μαθητές να μπουν οι ίδιοι σε μια θέση, απ’ όπου καλούνται να υποστηρίξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως για παράδειγμα σε ένα παιχνίδι ρόλων, σε μια υπόθεση που οι μαθητές πρέπει να εκδικάσουν ή σε ένα debate , μέσα από καταιγισμό ιδεών ή ακόμα και από κινητικές ασκήσεις. Βλέπουμε δηλαδή ότι ακριβώς επειδή η Διεθνής Αμνηστία είναι μία «ακτιβιστική» οργάνωση που εντάσσεται στο πνεύμα των καιρών και βρίσκεται σε άμεση επαφή με τον κόσμο, ακόμα και το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα θα έπρεπε να είναι σύμφωνο με αυτό. Ένα άλλο κομμάτι της δουλειάς μου έχει να κάνει με την συνεργασία με τα πανεπιστήμια. Συνεργαζόμαστε με το Παιδαγωγικό τμήμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας, αλλά και με αυτό της Θεσσαλονίκης, απ’ όπου δραστηριοποιούμε φοιτητές προκειμένου να ασχοληθούν εθελοντικά με την δράση μας. Αυτό έχει ένα διπλό όφελος: και επιλέγουμε τα άτομα με το κατάλληλο «προφίλ», αλλά και οι ίδιοι, όταν αργότερα θα είναι στις τάξεις σαν εκπαιδευτικοί, θα έχουν ήδη εξοικειωθεί με τέτοιες μεθόδους εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και θα τα προάγουν και οι ίδιοι. Ένα τελευταίο κομμάτι δράσης σχετίζεται με διάφορες εκδηλώσεις που κάνουν τα σχολεία, για παράδειγμα τα μοντέλα Ηνωμένων Εθνών, τις προσομοιώσεις δηλαδή, όπου πολλές φορές μαθητές από όλον τον κόσμο συμμετέχουν εκπροσωπώντας χώρες.

▶ Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας ένα περιστατικό που σας έχει εντυπωθεί στη μνήμη είτε θετικά είτε αρνητικά αυτά τα χρόνια που ασχολείστε με τη Διεθνή Αμνηστία; Αρχικά, θα ήθελα να τονίσω ότι στο χώρο του σχολείου δεν υπάρχουν αρνητικά περιστατικά. Ένα αρνητικό περιστατικό, μάρτυρας του οποίου υπήρξα είναι το εξής: ένα Σάββατο πρωί, σ ’ένα λεωφορείο ανέβηκαν σε μια στάση δυο μετανάστες, ο ένας απ’ τους οποίους δεν είχε εισιτήριο. Μπήκε λοιπόν ο ελεγκτής και χωρίς καμία αντίδραση ο μετανάστης δέχτηκε το πρόστιμό του. Μια κύρια μεγάλης ηλικίας που παρακολουθούσε το συμβάν άρχισε να φωνάζει μιλώντας υβριστικά για τους μετανάστες ρίχνοντάς τους όλες τις ευθύνες για κλοπές, εγκλήματα και φόνους στη χώρα μας. Εν τη ρύμη του λόγου ωστόσο, ανέφερε ότι και ο δικός της γιος, εξαιτίας τους βέβαια, ήταν οικονομικός μετανάστης σε μια άλλη χώρα, χωρίς να σκεφτεί ότι τόση ώρα κατηγορούσε έναν οικονομικό μετανάστη, ενώ την ίδια ρατσιστική αντιμετώπιση θα μπορούσε να έχει και το δικό της παιδί στην ξένη χώρα. Ως θετικό περιστατικό θα έλεγα την επιτυχία του παγκόσμιου μαραθώνιου γραμμάτων την περσινή χρονιά, όπου η χώρα μας είχε την μεγαλύτερη επιτυχία παγκοσμίως, στην οποία συνετέλεσαν αποκλειστικά οι μαθητές, αφού πήραν οι ίδιοι την ευθύνη, χωρίς να δεχτούν καθοδήγηση από τους καθηγητές παρά μόνο συμβουλές. ▶ Ένα τελευταίο μήνυμα για όλους εμάς τους μαθητές; Το μήνυμα που θα ήθελα να μεταφέρω είναι να μην πάψετε ποτέ να αγωνίζεστε για ένα καλύτερο κόσμο, ακόμα και όταν είστε εσείς καλά, γιατί αυτά τα δύο συνδέονται: κανείς δεν μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα καλά, αν και το περιβάλλον του δεν είναι καλά. Εύη Γεωργακοπούλου, Μαριάννα Λαγωνίκα, Β1 Λυκείου

▶ Αποτελεί προσωπική ή επαγγελματική η επιλογή σας να εργαστείτε για τη διεθνή αμνηστία; Από την μία, η επιλογή μου είναι επαγγελματική, γιατί έχει συνάφεια με τις σπουδές μου. Από την άλλη είναι και προσωπική, αφού η επιλογή του μεταπτυχιακού μου ήταν συνειδητή, σχετική με τον επαγγελματικό μου χώρο, αφού στη ζωή μου ήθελα να ασχοληθώ μ’ αυτό. Επιπλέον, ενστερνίζομαι τις συγκεκριμένες θέσεις της ορ-

⇥ καλά

Οι

Χρ…ωστούμε…να!

…Λίγα μίλια μακριά…

αυλές ήταν σκεπασμένες από το κάτασπρο χιόνι, τα πολύχρωμα λαμπάκια πρόσφεραν μια ζεστασιά στην κρύα ατμόσφαιρα του χειμώνα, τα γέλια και τα τραγούδια βρίσκονταν παντού και τα παιδιά… λοιπόν αυτά ήταν αφοσιωμένα στο έργο τους… Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έγραφαν ένα γράμμα στον ήρωα τους τον Άγιο Βασίλη, αυτό τον αξιολάτρευτο γεράκο που όλοι αγαπούσαν. Έγραφαν με προσοχή και όχι με βιασύνη -όπως στο σχολείο- και ζητούσαν κάθε λογής πράγμα: μια κούκλα που μιλάει ,ένα τηλεκατευθυνόμενο και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Πού να φανταζόντουσαν τα καημένα ότι η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει και τον Βόρειο Πόλο; A.B. Λίγο χρόνο παραπάνω ζητάω! Φ: Αυτά να τα αφήσεις, δε θα χαλάσω εγώ τη φήμη μου για σένα, μου χρωστάς πάρα πολλά. Θέλω να μου τα φέρεις τώρα, αλλιώς αποχαιρέτα το «βασιλικό άρμα» είπε ειρωνικά αναφερόμενη στο έλκηθρό του. Ναι ,καλά καταλάβατε, ο Άγιος Βασίλης χρωστούσε χρήματα, πολλά χρήματα στη «χριστουγεννοτράπεζα», της οποίας διευθύντρια ήταν η αδίστακτη Φρικαντέλα, γνωστή και ως η πρώτη hater των Χριστουγέννων. Φ: Δε με νοιάζει τι θα κάνεις είπε έχοντας ένα ειρωνικό χαμόγελο, εγώ θέλω απλά τα λεφτά μου. Τόσα χρόνια έκανες αγαθοεργίες, μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσεις; O καημένος ο Άγιος έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι περπατώντας μέσα στο κρύο. Κάτι έπρεπε να σκεφτεί, κάτι έπρεπε να κάνει, αλλιώς δε θα έχανε μόνο το έλκηθρο, θα έχανε και το σπίτι του και θα έμενε μόνος μέσα στο κρύο χωρίς φαγητό και ακόμη χειρότερα χωρίς μελομακάρονα …αχ! αυτά τα μελομακάρονα, ήταν η αδυναμία του… Καθώς προχωρούσε, λοιπόν, προσγειώθηκε στα πόδια του ως δια μαγείας η «Δεκεμβριανή», η πιο διάσημη εφημερίδα του Βόρειου Πόλου ‘’Πολλές κλοπές έγιναν και φέτος στο σπίτι των ζαχαρωτών’’ ήταν η πρώτη είδηση. - ... βρε λες; Ψέλλισε στον εαυτό του ο Άγιος . Την ίδια κιόλας νύχτα έλαβε δράση, στο κάτω-κάτω τι θα πείραζε αυτά τα παιδάκια να έχουν μερικά παιχνίδια πιο λίγα! Μπήκε προσεχτικά μέσα σε τρία σπίτια και πήρε ό,τι τους είχε φέρει τα πέντε τελευταία χρόνια, έτσι και αλλιώς εκείνος τα είχε φτιάξει… Μικρό το κακό, σκέφτηκε και προτού γίνει αντιληπτός έφυγε γρήγορα για το σπίτι του. Την άλλη μέρα στην τράπεζα Φ: Δεν ξέρω πού τα βρήκες τα χρήματα, αλλά χαίρομαι, τώρα δε θα χρειαστεί να φάω τάρανδο στα κάρβουνα, είπε τρίβοντας σατανικά τα χέρια της. Α.Β. Θα βρω και τα υπόλοιπα, στο υπόσχομαι! Στο δρόμο της επιστροφής, ενώ ήταν χαμένος στις σκέψεις του, ξαφνικά εμφανίστηκε το πνεύμα των Χριστουγέννων. Π: Tι έγινε παππούλη σε βοήθησε η κλεψιά της χθεσινής νύχτας; είπε ειρωνικά. Α.Β. Τι; Όχι δηλαδή... Εννοώ ήταν μόνο μια φορά, το είχα ανάγκη! Π: Και εγώ νομίζεις ότι σε πιστεύω; Kοίταξε να σταματήσεις, γιατί δε θα σου βγει σε καλό… Και, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές, όταν κάποιος δέχεται μια συμβουλή από κάποιον όχι τόσο έμπιστο δεν την ακολουθεί… έτσι και αυτό το βράδυ ο Άγιος βρέθηκε στην πόλη, κλέβοντας δώρα και κοσμήματα και κάθε λογής αντικείμενα που ο ίδιος είχε χαρίσει στον κόσμο. Αυτό συνεχίστηκε και την επόμενη νύχτα και την επόμενη και την επόμενη... και όταν άρχισαν να γράφονται άρθρα στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο πως πολλές κλοπές είχαν σημειωθεί το τελευταίο διάστημα εκείνος ένιωθε ασφάλεια και καθόλου τύψεις, γιατί πίστευε ότι κανείς δε θα τον έβρισκε ποτέ. Άλλωστε δε χρειαζόταν πολλά ακόμα, ήταν μόνο προσωρινή η… παρανομία του. Μα, μήπως δεν ήταν και παρανομία; Εκείνος δεν τους τα είχε χαρίσει; Μερικές μέρες αργότερα βρισκόταν, λοιπόν, στην καθιερωμένη του εργασία, έκλεβε πάλι από σπίτια που δεν είχε προλάβει να επισκεφτεί τις προηγούμενες βραδιές, όταν…

Φ: Ώστε αυτό ήταν το λαμπρό σου σχέδιο, γλυκέ μου! Πολύ λυπάμαι που δεν πέτυχε είπε και γέλασε, να ξέρεις ο πρώτος που θα πάρω θα είναι ο Ρούντολφ! Τον κοίταξε και ύστερα έφυγε με το κεφάλι ψηλά... Ο Άγιος καθόταν μόνος του στο καθιστικό του σπιτιού του και ήταν φανερά μετανιωμένος όχι γιατί έκλεψε, ούτε επειδή δεν πρόλαβε να κλέψει περισσότερα, αλλά επειδή όταν το έκανε δεν ένιωσε τύψεις ούτε ένα λεπτό, φέρθηκε εγωιστικά και αυτό είναι ανθρώπινη αδυναμία, όχι θεία. Καθώς καθόταν, λοιπόν, στεναχωρημένος άκουσε ένα χτύπο στην πόρτα. Α.Β: Eσύ εδώ; Είπε, ανοίγοντας την πόρτα... Τι θες; Να γελάσεις μαζί μου ή μάλλον να με συγχαρείς… Σ: Αν και θα έπρεπε, απάντησε ο Σκρουτζ είμαι εδώ για να σε βοηθήσω… θα σου δώσω χρήματα, όσα χρήματα χρειάζεσαι για να ξεπληρώσεις τη Φρικαντέλα! Α.Β: ΕΣY; είπε με ανοιχτό το στόμα, από πού και έως πού; Σ: Πολλά ζητάς, είπε και μπήκε ακάλεστος μέσα στο σπίτι του… Τελικά ίσως υπήρχε ελπίδα, τελικά κάποιες φορές οι άνθρωποι φαίνεται να αλλάζουν, τελικά ίσως η χριστουγεννιάτικη ελπίδα δεν πρέπει να μας εγκαταλείπει... Εκείνοι λοιπόν έζησαν καλά και εμείς καλύτερα! Ή μήπως… όχι; Μαρία Σταυροπούλου, B2 Λυκείου

Να ήτανε τα λόγια στίχοι και οι πράξεις μελωδία για να σου τραγουδούσα το τι νιώθω σε ένα ατέλειωτο τραγούδι. Αλλά ανάθεμα στη φωνή σου η όποια με εθίζει σαν ναρκωτικό. Ανάθεμα στα μάτια σου, που ενώ δεν μπορούν να μιλήσουν, ταυτόχρονα λένε τόσα πολλά Ανάθεμα στον χαρακτήρα σου, που όταν προσπαθώ να σου μιλήσω, λιώνω όπως λιώνει το κερί εξ αιτίας του. Και ανάθεμα στην ομορφιά σου, που με έκανε να νιώσω ότι νιώθω και γίνεται πιο ακαταμάχητη με κάθε ανάσα που παίρνεις. Μα όλα αυτά τα «ανάθεμα», ανέλπιστα θα τα έπαιρνα όλα πίσω, άμα μπορούσα μια στιγμή μαζί σου να τη ζήσω. Γιατί εσύ μου έδειξες ότι υπάρχουν χρώματα σε έναν κόσμο γκρίζο… Billovits

Παραμονή πρωτοχρονιάς

Οι

άνθρωποι περπατούσαν γρήγορα, βιαστικά… Δεν ήταν λίγες οι φορές που παρά λίγο είχε γλιτώσει την μετωπική σύγκρουση με κάποια κυρία με γούνα ή κάποιον κύριο φορτωμένο με πακέτα. Ούτε που την πρόσεχαν. Καλύτερα έτσι, μπορούσε να ψάξει με την ησυχία της. Δεν πίστευε ποσό τυχερή ήταν τις τελευταίες μέρες. Οι κάδοι ήταν παράξενα γεμάτοι με διαφόρων ειδών πολυτέλειες. Και αφού είχε καταφέρει να ικανοποιήσει το στομάχι της μετά από πολύ καιρό, είχε βρει το πιο ανέλπιστο δώρο από όλα. Ήταν μια μικρή κουβερτούλα, σχεδόν καινούρια, και παρά τις ξεφτισμένες της άκρες ήταν στα μάτια της ένα θαύμα. Να την λοιπόν, με τον μικρό της θησαυρό παραμάσχαλα και τις μικρές ξυπόλητες πατούσες της να προσπαθεί να διασχίσει ανάμεσα στους φουριόζους περαστικούς τον μεγάλο κεντρικό δρόμο. Έστριψε μετά το ανθοπωλείο και προχώρησε ευθεία μέχρι το μαγαζί με τα παιχνίδια. Η βιτρίνα ήταν ντυμένη στα κόκκινα και παντού αναβόσβηναν πολύχρωμα λαμπάκια. Ένα τρενάκι έκανε βόλτες γύρω από ένα μικρό χιονισμένο χωριό (θεέ μου, κάνε να μην χιονίσει … στα αλήθεια, πόσα να αντέξουν ένα χαρτόκουτο και μια παλιά κουβέρτα…) και σφύριζε περήφανα την άφιξη του. Οι στρατιώτες είχαν στοιχηθεί και κρυφοκοιτάζανε τη μηχανή για το χιόνι που φυσούσε μικρά άσπρα κομφετί προς το ταβάνι. Οι γυάλινες μπάλες που ήταν κρεμασμένες εκεί χόρευαν παιχνιδιάρικα στο άγγιγμα του ψεύτικου χιονιού μαζί με τα γλειφιτζούρια και τα άλλα γλυκά που ήταν κρεμασμένα. Και τότε το είδε! Το είδε και γούρλωσε τα μάτια, γιατί ήταν ό,τι πιο όμορφο είχε δει ποτέ. Ήταν ακριβώς στο ύψος του στήθους της, με τα χρυσά του χαλινάρια στολισμένα με κόκκινο βελούδο, το ίδιο κόκκινο με την σκαλιστή σέλα, την γεμάτη με μικρές φουντίτσες. «Μαμά μαμά, κοίτα ένα ωραίο αλογάκι!» «Μπορείς αν θες να το ζητήσεις για δώρο από τον Άγιο Βασίλη που θα έρθει». Κοίταξε το κορίτσι δίπλα της. Ποιος ήταν αυτός ο Βασίλης; Στ' αλήθεια θα έπαιρνε το αλογάκι; Το βράδυ δεν κοιμήθηκε. Έκατσε στην κούτα της, τυλιγμένη στην καινούρια της κουβέρτα και σκεπτόταν αλογάκια και δώρα και έναν «Άγιο Βασίλη» που προφανώς δεν θα ερχόταν για όλους… Unconsciousness.

-ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ακούστηκε η φωνή ενός παιδιού ο κλέφτης, βρήκα τον κλέφτη ούρλιαξε πιο δυνατά! Από εκείνη τη μέρα και μετά ο αγαπημένος γεράκος των παιδιών είχε γίνει ο χειρότερος εχθρός τους. Όλοι τον μισούσαν και έγραφαν συνθήματα χλευαστικά στους τοίχους και στις πλατείες για στο πρόσωπο του, κάποια μικρότερα παιδιά ζωγράφιζαν γελοιογραφίες και κάποια μεγαλύτερα έγραφαν υβριστικά σχόλια στο twitter. Οι σκεπές παρέμεναν άσπρες, τα λαμπάκια συνέχιζαν να ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα και όμως ο αγαπημένος ήρωας όλων ήταν πια ένα τίποτα στα μάτια τους…

Δεκέμβριος 2013

⇥ Ηθοποιός σημαίνει φως.

ετά από ένα χρόνο αναμονής, οι καθηγητές του σχολείου μας αποφάσισαν να μας κάνουν αυτήν την τεράστια χάρη και να ανεβάσουν το θεατρικό έργο του Μολιέρου: «Ο κύριος Ντε Πουρσονιάκ»! Στον ομώνυμο ρόλο, ο κύριος Λυκοσκούφης, να δίνει ‘ρέστα’ εναλλασσόμενος από κουτός και βλάχος σε κυρία υψηλής κοινωνίας. Αν και όλοι τον λυπηθήκαμε στο τέλος, το ταλέντο δεν κρύφτηκε και έκανε αισθητή την παρουσία του! Το υπόλοιπο καστ, το οποίο κέρδισε τις καλύτερες των εντυπώσεων, παρά το ελάχιστο τρακ και μερικές αρρώστιες, μάγεψε με την ερμηνεία του (τι λέω πάλι ο άτιμος) και προκάλεσε άφθονο και απρόσμενα φυσικότατο γέλιο. Προσωπικά δεν περίμενα να γελάσω με την ψυχή μου σε ένα έργο με πρωταγωνιστές τους σοβαρότερους των σοβαροτάτων καθηγητών. Η κυρία Κοκκίνου, σε ένα τελείως κόντρα ρόλο της ταπεινής και δεύτερης χωριανής, μας πέθανε κυριολεκτικά χωρίς να το πολυσκεφτεί, με την απροσδόκητα γλυκιά της φωνή (που έχω να την ακούσω από την Α΄ Γυμνασίου) και τα χορευτικά της σκέρτσα που ήταν επιπέδου Μπολσόι. Η κυρία Δούναβη, εκτός από το να παρέχει σε όλο το καστ τα απαραίτητα αξεσουάρ (ρολόγια, τσαντάκια, απ’ όλα έχει ο μπαξές) ερμήνευσε το ρόλο της ερωτιάρας και περίεργης καμαριέρας, που μαζί με τη φίλη της Βανέσα, στήνανε δολοπλοκίες εναντίον όλων και προσθέτανε πάρα πολύ στο σύνολο του έργου ως προς το χιούμορ. Ο κύριος Βουτσίνος και ο κύριος Καραμαρούδης, κακά τα ψέματα και πέρα από τις ζήλιες των αγοριών, ξεσήκωσαν τα άπειρα χειροκροτήματα μαθητριών που έκαναν λες και βρέθηκαν πρώτη φορά σε συναυλία του Ρουβά. Το main love story της υπόθεσης, αυτό μεταξύ κυρίας Πρίντεζη ως Ιουλία και κυρίου Ρούσσου ως Έραστου, γέμισε την αίθουσα σορόπια και πολύ φοβάμαι πως θα υπάρξει αφορμή πειραγμάτων από τους ατρόμητους μαθητές! Η κυρία Τσιρτσίδου, με ένα πέρασμα μόνο 2-3 λεπτών, κατατρόμαξε τον κόσμο με τη φωνή της και το ολόμαυρο rawr look της, κόντρα ρόλος που ερμηνεύτηκε πολύ καλά! Οι δάσκαλοι του Δελασάλ, αλλά και απόφοιτοι της Σχολής, ήταν εξαιρετικοί, και μας τρέλαναν! Το δίδυμο γιατρού-φαρμακοποιού ήταν κυριολεκτικά breath-taken με στιχομυθίες αντάξιες της Αντιγόνης, ενώ ο μηχανοράφος Σπριγκάνης πανταχού παρών, μπερδεύοντας και γελοιοποιώντας τους «φίλους» του. Τέλος, οι scene-stealers, γνωστές και ως κυρίες Παπαδοπούλου και Λυμπέρη, μας χάρισαν ένα από τα χιουμοριστικότερα εξάλεπτα της σχολικής χρονιάς. Αν ήταν στη «Δυναστεία» θα ήταν η Alexis και η Krystle. Αν ήταν στη «Λάμψη» θα ήταν η Βίρνα και η Σάντρα. Αν ήταν στους «Δύο Ξένους» θα ήταν η Ντένη και η Φλώρα. Αν ήταν στα «Mean Girls» θα ήταν η Regina και η Gretchen. Η μία, δολοπλόκα και, όπως μας τραγούδησε, «κουτσομπόλα», ο κόσμος μες στην παλάμη της, τα ξέρει όλα, «όχι ότι είναι κουτσομπόλα» και βοηθά και στην εξέλιξη του έργου και στο χιούμορ, διαρκώς αναρωτώμενη «ποια άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα» (Νερίνα δια χειρός κυρίας Παπαδοπούλου). Η άλλη, αν και ποτέ δεν καταλαβαίνουμε τον πραγματικό, και προφανώς αισχρό, χαρακτήρα της (μιας και την απολαύσαμε μόνο 6’ στα οποία έλεγε ακατάπαυστα ψέματα) έπαιξε πολύ καλά την κυρά από τη Λιμόζ, με τα δύο παιδιά στην αγγάλη και τα χρυσαφικά να κολυμπούν πάνω της. (Λουσέτα – κυρία Λυμπέρη). Άνετα ξαναπήγαινα στην παράσταση, την οποία θα απολάμβανα το ίδιο. Ένα μεγάλο μπράβο στους καθηγητές αυτούς, που στρώθηκαν και κουράστηκαν για το αποτέλεσμα! Πρώτη φορά που σ’ αυτή την εφημερίδα γράφω καλά λόγια, και αυτά για τους καθηγητές μας. Who knew? Ciao (Ant1) … Νικόλας Μπραούλιας, Β2 Λυκείου

⇥ “Ο κύριος Ντε Πουρσονιάκ” ήρθε στο Saint-Paul...

τη ζωή υπάρχουν κάποιες κλασικές αξίες που δίνουν το διαφορετικό χρώμα στην πεζή μεν, αναπόφευκτη δε καθημερινότητα. Μια από αυτές είναι το κλασικό θέατρο. Όταν βέβαια, αυτό συνδυαστεί αρμονικά με όμορφες διδαχές και αναμνήσεις, δίνει στην καθημερινότητα -που λέγαμε- τα πιο όμορφα και ζεστά χρώματα. Το τελευταίο σαββατόβραδο του Νοεμβρίου συνδύασα δύο κλασικές αξίες για μένα. Το αγαπημένο μου σχολείο «Saint Paul» και το κλασικό θέατρο. Με μεγάλη χαρά, λοιπόν, παρακολούθησα τη παράσταση που ανέβηκε στο θέατρο της Σχολής “Ο κύριος Ντε Πουρσονιάκ” του Μολιέρου, με μία πολύ ευχάριστη “πινελιά”, το θίασο των καθηγητών αυτή τη φορά, γεγονός που μου κίνησε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον για να δω τη παράσταση. Μέχρι τώρα σκεφτόμουν πως είναι ευλογία για έναν παιδί να έχει δεχθεί από αυτό το σχολείο, που φέτος συμπληρώνει 120 χρόνια λειτουργίας, παιδεία, με τις κλασικές γαλλικές επιρροές και αξίες. Εκείνο το σαββατόβραδο, όμως, κατάλαβα πως πρέπει να είναι μεγάλη χαρά και για τους εκπαιδευτικούς να δουλεύουν στο σχολείο αυτό, καθώς τους δίνεται η ευκαιρία και η δυνατότητα να διδάξουν στους μαθητές τους και να εκφραστούν με ποικίλους τρόπους, όπως με αυτή τη όμορφη παράσταση που ανέβασαν. Η επιλογή του κλασικού Μολιέρου, ο οποίος επηρέασε ολόκληρο το γαλλικό θέατρο, ήταν μία τολμηρή και απαιτητική απόφαση, καθώς απαιτούσε ταλέντο, προσοχή, ώστε το έργο εποχής να μην πάρει τη μορφή καρικατούρας, καθώς ο Μολιέρος δημιουργεί υπόκοφα αστεία και καταστάσεις, που σίγουρα προκαλούν γέλιο. Αν σκεφτεί κανείς ότι το έργο γράφτηκε το 17ο αιώνα, καταλαβαίνει, δυστυχώς, πως απο τότε η πονηριά, το κουτσομπολιό και το χρήμα κινούσαν τα πάντα, όπως σήμερα. Νομίζω πως το αποτέλεσμα μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αφού υπηρέτησε, κατά την γνώμη μου, όλα τα παραπάνω. Ο πρωταγωνιστής, κ. Λυκοσκούφης έκανε σχεδόν συμπαθή τον ξινό και ξιπασμένο “κύριο Ντε Πουρσονιάκ” προκαλώντας άφθονο γέλιο με την υπερβολική αφέλεια, που την ολοκλήρωνε η τοπική επαρχιώτικη διάλεκτος. Η κα Παπαδοπούλου, ως Νερίνα, άφησε τις καλύτερες κωμικές εντυπώσεις, ειδικά στο στιγμιότυπο που τραγούδησε. Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τον υπέροχο και ταλαντούχο γιατρό, Δουράτσο Ιωάννη, ηθοποιό και απόφοιτο της Σχολής, που έκλεψε τη παράσταση με το “τρελό” του ύφος. Νομίζω επίσης πως η διανομή του ρόλου “Έραστου” στον κ.Ρούσσο ήταν τόσο επιτυχημένη, που δεν θα μπορούσα να φανταστώ να ταιριάζει σε άλλον τόσο εκείνη η εποχή. Σίγουρα, λοιπόν παρουσίασαν ένα έργο εποχής, με υπέροχα κοστούμια, και με τη προσθήκη κάποιων σημερινών “πινελιών” στα κείμενα, το έκαναν ακόμα πιο οικείο στο κοινό.Ο σκηνοθέτης κ.Μελής κατάφερε να βγάλει από όλους τους ηθοποιους-καθηγητές το ταλέντο που έκρυβαν και με άνεση να τσαλακωθούν σε κωμικές σκηνές, όπως το τσακωμό των δύο “χωρικών”, κα.Παπαδοπούλου και κα.Λυμπέρη, με τις γνωστές επαρχιώτικες διαλέκτους να δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας. Πραγματικά θα ήθελα να συγχαρώ αυτή τη προσπάθεια, καθώς και όλους τους συντελεστές της παράστασης, από τους ηθοποιούς, το σκηνοθέτη, το σχολείο, τους μαθητές που βοήθησαν. Εύχομαι ο θίασος εκπαιδευτικών να συνεχίσει και με αυτό το τρόπο να διδάσκει τους μαθητές του, φυσικά και μέσα από τα θεατρικά έργα, αλλά και τη σεμνότητα, καθώς προς τιμήν τους ζήτησαν από το σχολείο, τα χρήματα που θα διέθετε σε ανθοδέσμες να διατεθούν στο φιλανθρωπικό ταμείο της Σχολής για τις χριστουγεννιάτικες δραστηριότητές του!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ... Ναταλία Παπαπροκοπίου, απόφοιτη

Υποδοχή στα πρωτάκια μας.

Καλή χρονιά με την ευλογία του Θεού.

Η Β΄ Γυμνασίου στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.

Ημερήσια εκδρομή του Γυμνασίου στο Σοφικό.

Οι αριστούχοι μαθητές 2012-2013.

Η Α΄ Λυκείου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Ημερήσια εκδρομή του Λυκείου στην Αίγινα.

Μαθητικές εκλογές.



Η Β΄ Γυμνασίου στη βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδη».



Υπεύθυνος Έκδοσης Μάρκος Βαρθαλίτης  «SAINT-PAUL» Χαριλάου Τρικούπη 36, 185 36 Πειραιάς τηλ.: 210 4511 954, 210 4526 496, fax 210 4597 721 - www.saintpaul.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης «SAINT-PAUL» Αλέξης Λυκοσκούφης, Ελευθερία Λυμπέρη, Μάνθος Ρούσσος, μαθητές και μαθήτριες «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Διστόμου 7-9, 185 32 Πειραιάς, τηλ.: 210 4110 595-6, fax: 210 4128 464 Νικοδήμου 2 & Μαβίλη, Καστέλα τηλ.: 210 4173 341, fax: 210 4173 497 www.pedagogiki-birds.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης εκπαιδευτηρίων «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Θόδωρος Κατσικάρος, Βενετία Κουβαράκη, Κλεοπάτρα Χρονοπούλου, μαθητές και μαθήτριες Σχεδιασμός & Σελιδοποίηση Γιώργος Τζαμτζής • ΕΠΟΧΗ Εκτύπωση Τυποκυκλαδική ΑΕ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Προετοιμάζοντας στο εικαστικό εργαστήρι . το χριστουγεννιάτικο bazar.