JOURNEY
ค�ำน�ำส�ำนักพิมพ์
ว่ากันตรงๆ ประเทศอินเดียอยูใ่ นอันดับต้นๆ ของรายชือ่ ประเทศทีเ่ รา...ไม่กล้าไป จริงอยู่ที่เป็นดินแดนแห่งศิลปวัฒนธรรม หลายคนที่เคยไปมาก็เล่าว่าช่างงดงาม บ้านเมืองของเขาเต็มไปด้วยสีสนั อย่างทีป่ ระเทศเราหาไม่ได้ บางแห่งสวยจนติดตามา ถึงกรุงเทพฯ เราในฐานะชาวเอเชียซึง่ มีรากอารยะมาจากทีน่ นั่ อยูไ่ ม่นอ้ ย หากมีโอกาสก็ น่าจะไปสัมผัสรากดูสกั ที ค่าเครือ่ งบินไม่แพง ค่าครองชีพก็ไม่ตา่ งอะไรกับเมืองไทยนัก อยู่สบายแน่นอน แต่...เราก็ยังไม่ไป อาจเพราะเคยได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่า เป็นประเทศที่ค่อนข้างสมบุกสมบัน อากาศไม่เย็นเป็นหิมะเหมือนประเทศทางยุโรปหรือประเทศยอดฮิตทางเอเชียบูรพา การคมนาคมไม่คอ่ ยสะดวก ไม่มรี ถไฟฟ้าโยงใยไปทัว่ เมือง เสีย่ งต่อการหลงทางอย่างสูง ไหนจะเรือ่ งความปลอดภัยอีก ได้ขา่ วว่ามีขโมยขโจรเยอะ แถมประชากรส่วนใหญ่ยัง อดอยาก ท�ำให้มีขอทานเต็มไปหมด หรือเรื่องความสะอาดที่ถูกขู่ว่า ถ้าจะไปอินเดีย ให้เตรียมเวลาห้าวันไว้สำ� หรับอาการท้องเสีย... และอีกสารพัดเหตุผล ทีร่ วมๆ แล้ว ท�ำให้เรารู้สึกว่าไม่สามารถหาความมั่นคงในอินเดียได้เลย... แต่อยู่ดีๆ สเลดทอยก็ไปอินเดีย... ไปอย่างไม่บอกไม่กล่าว หายหน้าหายตาไปจากสังคมออนไลน์ฉับพลัน ท�ำให้เรา เดือดร้อนเวลาจะหานักวาดภาพประกอบ หรือนักแอนิเมเตอร์มือฉมัง
จ�ำได้รางๆ ว่าก่อนหน้านีเ้ ขาเปรยว่าอยากไปอินเดีย เพราะหลงใหลอะไรบางอย่างทีน่ นั่ เรือ่ งหนึง่ ก็คอื ศิลปะทีเ่ ขาสนใจเป็นพิเศษ และยังชอบวิถชี วี ติ ของชาวอินเดียประกอบกับ บ่นอุบอิบว่า เบื่อชีวิตที่ซ�้ำซากของตัวเอง ที่วนเวียนอยู่กับอะไรก็ไม่รู้ ฯลฯ เขาอธิบาย เหตุผล สายตาอาบด้วยความสนุกสนาน ฟังๆ ไปก็รู้สึกว่าเขาเอาแน่ เพราะขู่ก็แล้ว หยิบยกเรื่องสารพัดที่เราเคยได้ยิน แล้วเหวอมาเล่าก็แล้ว เขาก็ยังไม่สะทกสะท้าน ตั้งใจแน่วแน่จนเราถอดใจ อวยพร ล่วงหน้าให้เขาโชคดี เกือบสองเดือนผ่านไป เมือ่ สเลดทอยกลับมาถึงประเทศไทย เรารีบถามไถ่ไต่ความ ทริปอินเดียสนุกอย่างทีค่ ดิ ไหม? คราวนีเ้ ขาไม่ตอบอะไร ได้แต่ทำ� หน้าอธิบายยากแทน จนไม่กี่สัปดาห์ถัดมา เขาส่งต้นฉบับหนาปึกหลายสิบตอนมาให้แทนค�ำตอบ เรื่องและภาพที่ประกอบด้วย ‘ความแตกต่าง’ ระดับคอนทราสต์ในแดนโรตี ประสบการณ์เหวอๆ ในฐานะผูไ้ ปเยือน ความตืน่ ตะลึงในความผิดเพีย้ นจากธรรมชาติ ที่เคยคุ้น มิตรภาพ และสารพัดความงามบนความงง! เราอ่านเรื่องราวทั้งหมดเหล่านี้ด้วยสีหน้าอธิบายยาก ที่อธิบายง่ายๆ ว่า...สนุกโคตร!
ส�ำนักพิมพ์แซลมอน
1
ส่ายหน้า
เมือ่ มาถึงอินเดีย สิง่ ทีเ่ ราได้จะเจอเป็นอันดับแรกๆ คือการ ‘ส่ายหน้า’ ซึ่งมาเป็นแพ็คเกจคู่พร้อมการ ‘เบะปาก’ ทั้งสองกิริยานี้มีให้เห็นได้ตั้งแต่ โบกแท็กซีย่ นั แท็กซีท่ อนเงิน อาจท�ำให้เรารูส้ กึ หวัน่ ไหวว่านีก่ ทู �ำอะไรผิดรึ เปล่า หรือการเรียกแท็กซีแ่ ละรับเงินทอนมันเป็นกิรยิ าอันไม่สภุ าพในย่าน ชมพูทวีปนี้ ทีแรกก็ไม่กล้าถามเขาไปตรงๆ เพราะเกรงว่าจะถูกต่อยรับขวัญ ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้อยู่ในใจ จนผ่านไปสักพักถึงจะได้รู้ค�ำตอบ การส่ายหน้าของอินเดียนพีเพิล หมายถึง ‘เยส’ ในภาษาสากล ส่ายหน้า เท่ากับ ‘โอเค’ เบะปากเท่ากับ ‘เออ เข้าท่านะมึง’ ทีจ่ ริงก็เข้าใจไม่ยาก คล้ายกับ การขับเครือ่ งบิน (ขับเครือ่ งบินบ้านมึงไม่ยากเลยเนอะ) แต่พอมาเจอการ สือ่ สารระยะประชิดแบบนี้ แม่งก็สบั สนได้เหมือนกันนะ เช่น เวลาต่อราคา สินค้าอะไรสักอย่างแล้วปรากฏว่าเขาส่ายหน้า กว่าเราจะรูว้ า่ เขาโอเค เราก็ งอนเดินหนีไปแล้วสามกิโลเมตร ก็ท�ำยังไงได้ ก็วัฒนธรรมมันแตกต่าง กันนี่นา เป็นเรื่องง่ายๆ ที่กลายเป็นคัลเจอร์ช็อคแรกที่อินเดียครับ
SAHRED TOY อ่านว่า สเลดทอย สเลดทอยมีชื่อในสมุดพกว่า ด.ช. อารักษ์ อ่อนวิลัย ด.ช. อารักษ์ อ่อนวิลัย ชอบวาดรูปและเขียนบันทึก จึงอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน นักเขียนการ์ตูนต้องใช้ชื่อแฝงถึงจะเท่ ชื่อเท่ที่ว่าคือ SAHRED TOY SAHREDTOYS
ขอบคุณ โนบิตะชิซูกะซูนิโอะเดคิสุงิไจโกะไจแอนท์กูลิโกะโดจินโซระมังงะนารุโตะลูฟี่ ซันจิโรโรโนอานามิโรบินแบทแมนกวางซูยูแจซอกคังแกรี่จีซอกจินคิมจองกุ๊กฮาฮ่า มิสมงจิบลิเจ็ตแมนจูเรนเจอร์จบี นั รันม่าไยบะมาม่ามิยาบิมยิ าเอะทามิยา่ กาก้าบลังก้า ชุนลีปโี ป้โยโย่ดลิ โด้ไมโลปูไทยคาราด้ามาริโอโปเกมอนแซลมอนคอนดอมชินจังยุนอา มาเอดะซอฮยอนกิเลสตัณหาราคีปิกะจูยูยูฮาคุโชโยคีนิพพานธรรมะพระรัตนตรัย ไพ่ยปิ ซีเซนราเมนพ่อแม่ปยู่ า่ ป้าอาเพือ่ นฝูงจักรวาลยูโฟเรียยูโทเปียคุโรมาตีโ้ พสท์รอ็ ค อเวย์เดอะเวย์โคเท็ตสึเติ้ลปิ๊กแป๋มเคนฟาเปิ้ลวินนิ่งแดนบังความเชื่อเทเลทับบี้ส์จีซัส เพกาซัสซัดหม่ากรีนเดย์คลองถมขนมปังปิง้ กีโด้ดนิ สอบอกอเฟซบุค๊ ยูทบู ลูปชีวติ ลิขติ นรกเอฟเวอรี่ติงออนเดอะเวิลด์