In 6 SALT nov. 2013
Rubrieken 13 17 20 31 36 45 73 76 85
Like dit vinden wij leuk! Oud vs Nieuw Camelbak De 10 van Ard Krikke Natuurpraat inspiratie uit de natuur Natuurtalent de inktvis Wanderlust ‘to go’ Soulkitchen liefde voor lijf en ziel The List 8 x aan de bak Kunststof Onze oogsnoepjes
Op de cover Zelf klussen afgezaagd? Jurgen Kuipers, de toolman die je op deze cover het beeld uit ziet lopen, denkt hier heel anders over. De fietsgekke ontwerper kwam op het briljante idee om een bouwpakket (schaal 1:1) van een houten lowrider te maken. Wat ons betreft een ultiem voorbeeld van Just-Do-It-Yourself. Lees alles over de DIY-golf op pagina
22
33 Beschermengeltje In ieder # 3 4 8 92 97
Van de hoofdredactie Redactie & Colofon Ongezouten reacties van lezers Inspiratie Neem of geef Salt magazine
SALT nov. 2013 7
56 Pioniers van de 21e eeuw
82 Ode aan kurk
61
64
Noors lapland
47
Eiland in zicht: Marken
Homeground
of fame: 54 Wall Tom Sims
Dorian 38 Interview van Rijsselberghe
je eigen 75 Maak zadenbrood
15 De Wereld op z’n kop Columns 51 70 91
76
Durf-it-Yourself
10
Check in: jachtseizoen geopend
Floortje Dessing Roxane Catz Ilja Gort
10 SALT nov. 2013
CHECK In
JACHTSEIZOEN
GEOPEND
De ‘wapens’ zijn weer gepoetst maar maak je geen zorgen, de enige prooi die jij de komende maanden kriskras door Nederland kunt schieten, bestaat uit wild in de vorm van ongerepte bossen, woeste zandgronden en golvende heuvels. En met honderden toertochten en routes in het vizier is elk schot raak. Je buit? De mooiste mountainbike trails van Nederland. Je jachtvergunning haal je door A) aan een georganiseerde toertocht mee te doen of B) een gemarkeerde mountainbikeroute te volgen. De eerste optie betekent genieten van ‘geheime trails’ die vaak door locals bij elkaar zijn gestroopt. De start is meestal tussen 8.30 en 10.30 uur (in het weekend) en de afstanden variëren tussen de 25 km en 75 km. Onderweg hoef je alleen maar de pijltjes te volgen en word je vaak getrakteerd op soep, koek of fruit. Kosten: gemiddeld 4 à 5 euro per toertocht. Kies voor de tweede optie als je liever in je uppie of met vrienden singletrails aan elkaar wilt rijgen. In alle twaalf provincies liggen inmiddels ruim 120 permanent uitgezette routes (van een paar kilometer tot ruim 100 kilometer) als verscholen wild op je te wachten. Omdat de trails bijna altijd in samenwerking met natuurorganisaties zijn uitgezet, weet je zeker dat je de mooiste jachttrofeeën verzameld zonder Moeder Natuur tegen je in het harnas te jagen.
DIY Voor een overzicht van alle officiële toertochten die ieder weekend worden georganiseerd ga je naar ntfu.nl en download je de gratis toertochtkalender. Ga naar GetSalt.com (shop) voor de Salt MTB Trails NL, een overzichtelijk gidsje (132 pag) waarin alle permanente routes uitvoerig staan beschreven (startpunten, afstanden, moeilijkheidsgraden etc.). Of je download gewoon onze gelijknamige app voor je iPhone.
Stéphane Candé - Red Bull Illume
CHECK In SALT nov. 2013 11
DE 10 vAn
20 SALT nov. 2013
1
2
DE 10 vAn
ARd KRIKKE REDACTEuR SALT
“Into the Wild is voor mij veel meer dan letterlijk de wildernis intrekken. Voor mij betekent het ook dat ik zonder oogkleppen door het leven probeer te gaan. Hierdoor word ik vaak positief verrast door ‘simpele’ dingen, zoals mountainbiken met vrienden, de eerste nachtvorst of mijn tien jaar oude rugzak die het eeuwige leven lijkt te hebben.”
1
3
“Ik heb in de loop der jaren een aardige berg rugzakken verzameld. Van day packs tot complete hutkoffers, ik zou er een outdoorwinkel mee kunnen beginnen. Toch grijp ik bijna altijd naar mijn stokoude messenger bag van Ortlieb.”
de rand van de duinen die net weer helemaal vernieuwd is (aan het eind van de Sparrenlaan in Soest) of loop Natuurpad De Korte Duinen (6, 8 of 10 km) dat op de parkeerplaats aan de Soesterbergsestraat begint. ivn-eemland.nl (natuurpaden).
2
3
“Een van mijn favoriete natuurgebieden is De Soester Duinen. Omdat de zandverstuiving tussen Amersfoort en Soest zo’n beetje in mijn achtertuin ligt, ben ik bijna wekelijks in deze Utrechtse Sahara te vinden”. DIY: volg de old school trimbaan aan
“Ik verslind boeken. Van literaire klassiekers als Brave New World tot meer historische verhalen zoals Overwintering op Nova Zembla. Ik lust er wel pap van. Een van de laatste boeken die ik in één ruk heb uitgelezen, is Lewis and Clark Journals. Het
DE 10 vAn
SALT nov. 2013 21
(dag)boek vertelt het ongelooflijke verhaal van Meriwether Lewis en William Clark, twee soldaten die aan het begin van de 19e eeuw het toen nog onontdekte Westen van Amerika in kaart brachten. Ze deden dit in een tijd dat ‘Gore-Tex’ nog bestond uit flanellen shirts, energie uit een geschoten buffel in plaats van een reepje kwam en een ruiter maanden onderweg was om een berichtje te sturen. Outdoorpioniers van het eerste uur dus.”
4
5
4
“Vergeet Grand Theft Auto V. Voor mij was California Games (1987) de eerste videogame die de Californian Lifestyle op het computerscherm toverde. Surf’s up!”
5
“San Francisco was altijd een van mijn favorieten steden in de wereld. Totdat ik vorige zomer in Seattle was. De relaxte outdoor vibe zorgde ervoor dat ik me meteen thuis voelde.” DIY: huur een fiets en trap het Waterfront Park rond. seattle.gov/parks
6
“Windsurfen is mijn manier om in het moment te leven. Zodra ik op het water sta lijkt de tijd te bevriezen.” DIY: huur een keer een setje op mijn homespot, Strand Horst. Of loop de mooi ingerichte Telstar surf shop binnen. telstarsurf.nl
6
7
“Voor mij steekt de winter met kop en schouders boven de rest van de seizoenen uit. Of ik nu snowboard, wandel of schaats; sneeuw en ijs zorgen voor een extra dimensie.” DIY: check ekkel.com/schaatsen de komende maanden voor de meest actuele natuurijs updates.
8 7
8
“De beste zenmaster van Nederland? Mijn kat, Tijger. Hoe gestrest ik ook ben, één blik op mijn überrelaxte huisgenoot en alle spanning verdwijnt als sneeuw voor de zon.” DIY: lees Dier en nu van Eckart Tolle waarin hij op hilarische wijze laat zien hoe je van je huisdier kunt leren.
9
“Een paar jaar geleden heb ik een serieuze loungehoek in mijn tuin laten maken waardoor ik het hele jaar door lekker buiten kan chillen. Cool detail: de bar fungeert tegelijkertijd als car port (voor mijn fietsen).”
10
“Één uitspraak van Chris ‘Into the Wild’ Mccandless’ is volgens mij precies waar het in het leven omdraait: ‘Happiness only real when shared.’ DIY: download het fotoboek Back to the Wild via iTunes.”
9
10
22 SALT nov. 2013
SMAAKMAKER
Just
DO-IT-YOuRSElf Zelf maken is het nieuwe kopen. Of je nu een oude racefiets tot singlespeed ombouwt, een surfboard van hout maakt, een dood gewaande mp3-speler weer aan de praat krijgt of je eigen paper toy tot leven wekt. Gevoed door de behoefte aan transparantie, langzamer te leven en het verlangen om zelf de touwtjes (weer) in eigen hand te hebben, steken we massaal de handen uit de mouwen. Bloed, zweet en tranen worden met trots gedeeld. Zoals de Stones al zongen: ‘You can’t always get what you want. But if you try sometimes you might find: you get what you need.’ Tekst Ard Krikke
I
“
k denk dat het mensen in de eerste plaats te doen is om iets concreets met hun handen te maken”, antwoordt Thomas Bauer, een surfende meubelmaker uit Utrecht, op de vraag waarom mensen bij hem een surfplank willen komen bouwen. “In onze kenniseconomie produceren we bijna alles met onze hersenen waardoor we zelden het eindproduct nog onder ogen krijgen. Ouderwetse ambachten komen er al bijna helemaal niet meer aan te pas. Bij mij in de werkplaats ben je een paar dagen achter elkaar alleen maar met hout bezig; lekker schuren, schaven en lakken. Dat werkt ontspannend en maakt je kop leeg.” Volgens Bauer lopen cursisten zo aan het eind van de week supertrots de deur uit met een uniek en duurzaam gebouwd board onder de arm. “Behalve dat je precies weet waar alle grondstoffen vandaan
komen – uitsluitend Europees hout en biologische epoxy –, ben je ook nog eens verantwoordelijk geweest voor iedere stap van het ontwerp- en productieproces. Dit geeft een enorm goed gevoel en dat is volgens mij een van de belangrijkste redenen waarom Do-It-Yourself de laatste tijd zo populair is.”
De eerste doe-het-zelvers Hoewel de doe-het-zelf trend op dit moment als een creatieve tsunami over de wereld raast, is het zelf maken van dingen natuurlijk al zo oud als de weg naar Rome. Als mensen vroeger hun handjes niet lieten wapperen, kwamen ze gewoon om van de honger en de kou. Pas aan het begin van de 20e eeuw kwam hier door de toenemende welvaart en vrije tijd verandering in. Zo dook de term Do-It-Yourself,
SALT nov. 2013 23
Remko Vermunt
SMAAKMAKER
Thomas Bauer zaagt van dik hout...
36 SALT nov. 2013
nATuuRTALEnT
INKTVISSEN
De klasbakken van de oceaan Geen dier op aarde heeft zo’n uitgebreide trukendoos als inktvissen. Van verkleuren tot – euh, pardon? – vliegen. En alles zelf aangeleerd. Tekst Matthijs Meeuwsen
D “
e octopus is een dom schepsel”, schreef Aristoteles. “Om hem te vangen hoef je slechts je hand in het water te steken.” De oude Griek had er echter niet verder naast kunnen zitten: hoe meer we leren over inktvissen, hoe slimmer ze blijken. Uit tests blijkt dat ze puzzels oplossen, doolhoven memoriseren, mensen onderscheiden, potten met kindersluiting openschroeven en eigenhandig met inventieve oplossingen op de proppen komen. Een Duitse octopus ergerde zich bijvoorbeeld zo aan een lamp, dat hij ’s nacht zijn aquarium uit klom en net zo lang water richting het peertje schoot tot het door kortsluiting doofde. En ook in het wild tonen ze hun vernuft. De tropische kokosnootoctopus zeult zijn favoriete vrucht mee als mobiele schuilkelder, terwijl de mimeoctopus vijanden afschrikt door feilloos pijlstaartroggen, koraalduivels en zeeslangen te imiteren. Maar waarom zijn juist deze weekdieren zo onwaarschijnlijk intelligent? Het antwoord ligt volgens biologen in de evolutieloop van de Cephalopoda: de verzamelnaam voor alle inktvisachtigen. Leden van deze klasse werden 500 miljoen jaar geleden geboren met een uitwendige schelp, maar ordes als de octopussen (acht armen) en pijlinktvissen (tien armen) moesten hun kwetsbare, weke lijf al snel
nATuuRTALEnT dakloos zien te redden. Het resultaat: alleen de meest gehaaide types wisten te overleven. Survival of the smartest dus.
Rookgordijn Inktvismoeders sterven meestal direct na de geboorte van hun kroost, maar het jonge grut leert razendsnel individueel te overleven dankzij een arsenaal aan camouflagekunstjes dat een kameleon doet verbleken. Allereerst zijn er de chromatoforen: piepkleine pigmentzakjes in de huid, die afhankelijk van de spanning in omringende spiertjes in een fractie van een seconde een willekeurige kleur en patroon kunnen aannemen. Mocht dat niet genoeg zijn, dan hebben vrijwel alle soorten een inktzak waarmee ze uit hun anus een waar rookgordijn kunnen spuiten. Vampierinktvissen hebben voor het gemak bovendien de hulp ingeroepen van een leger glow in the dark bacteriën op hun huid. Bij gevaar lichten de bioluminiscente beestjes felblauw op, waardoor deze griezels hun vijanden kunnen verwarren met hallucinerende patronen, twee angstaanjagende nepogen op hun kont of zelfs een wolk lichtgevend ‘stof’.
SALT nov. 2013 37
onveranderd blijft als het dier schuin of zelfs ondersteboven hangt. Maar het meest bizarre blijven toch wel de armen, die niet alleen smaken proeven en weer kunnen teruggroeien na amputatie, maar bovendien het leeuwendeel van de intelligentie bevatten. Letterlijk. Zestig procent van de zenuwcellen bevinden zich immers niet in het brein van een inktvis, maar in zijn armen. De hersenen hoeven enkel zo nu en dan een taak te delegeren, waarna de ‘slimme’ tentakels zelf de reflexen coördineren. Wetenschappers die de armen van overleden octopussen afsneden, ontdekten zo dat die niet alleen naar hartenlust door bleven kronkelen, maar zelfs nog prooidieren bij de strot grepen om door te geven naar de plek waar zich zojuist nog hun mond bevond.
Zeemansverhalen Maar feit blijft dat we ook na decennia van onderzoek nog akelig weinig weten over deze hoogbegaafde ongewervelden. Door de afwezigheid van een skelet laten ze zelden een fossiel achter, terwijl veel soorten bovendien hun toevlucht zoeken tot de pikdonkere diepzee. Het wemelt dan ook van de oude zeemansverhalen over de Kraken: een mythisch monster dat met zijn tentakels hele schepen naar de zeebodem zou sleuren. Waarschijnlijk werd de legende gevoed door waarnemingen van een (aangespoelde) reuzeninktvis, het soort dat pas dit jaar zijn debuut op bewegend beeld maakte. Nog een tikkie groter is de kolossale inktvis, die vermoedelijk zelfs vijftien meter wordt, ogen groter dan voetballen heeft en niet terugdeinst voor een potje knokken met potvissen. Maar er zijn inktvissen wiens realiteit nog krankzinniger is dan zelfs de wildste legende. Neem de dekenoctopus, waarvan het mannetje pas in 2003 werd ontdekt. Wat wil je ook: het ventje wordt slechts centimeters lang, terwijl het vrouwtje gemakkelijk de twee meter haalt (alsof wij het bed delen met een vrouw die vier keer zo groot is als het Vrijheidsbeeld). Om nog groter te lijken kan het vrouwtje bij gevaar bovendien een reusachtig vlies tussen haar langste armen uitrollen, om als een vliegend tapijt door de zee te wapperen. Beide geslachten zijn ook nog eens immuun voor het Portugese oorlogsschip, en rukken dus doodleuk diens giftentakels af om er zelf mee te schermen. Nog niet gek genoeg? Maak kennis met de Todarodes pacificus pusillus, oftewel ‘de vliegende inktvis’. Door snoeihard water uit zijn mantel te persen, kan deze soort als een jetpack opstijgen en maar liefst dertig meter lang boven de golven zweven om aan vijanden te ontsnappen of energie te sparen.
Drie harten Maar ook ‘huis-tuin-en-keuken-inktvissen’ zijn een verzameling van bijna buitenaardse kwaliteiten. Allereerst is er hun mantel, die zo flexibel is dat zelfs de meest reusachtige octopussen zich moeiteloos door gaatjes wurmen die nauwelijks groter zijn dan hun oogbol. In het midden bevindt zich een papegaaiachtige bek, waarin een Zwitsers zakmes aan instrumenten schuilgaat om elk prooidier te kraken. Drie harten pompen ondertussen het blauwe bloed rond. En dan zijn er nog die pupillen, die altijd horizontaal zijn gefixeerd, waardoor het zicht
BIomImIcrY Heb jij ook zo’n irritant douchebakje dat op de meest onverwachte momenten naar beneden klettert? Niet lang meer! Door de nanostructuur van inktviszuignappen onder de loep te leggen, wordt namelijk gewerkt aan kunstmatige superzuignappen die zelfs lijm in veel gevallen overbodig maken. Maar inktvissen bezitten meer slimme skills die wij goed kunnen gebruiken. Zo sleutelen Duitse onderzoekers aan de ideale buitenboordmotor door hun propulsiemotoriek te kopiëren, zijn Britse wetenschappers er al in geslaagd om de chromatoforen in hun huid na te apen in kunstmatige camouflagecellen en verstoppen ze in de Universiteit van Texas minuscule carbonbuisjes – afgekeken van inktvistentakels – in smart clothing om ouderen of geblesseerden, waar nodig, meer ondersteuning te geven.
InTERvIEW
SALT nov. 2013 39
DORIAN VAN RIJSSElBERGHE
‘‘JE MOET HET WEl ZElf DOEN.’’ Hij kwam, hij zag en zeilde iedereen zoek. Zelfs zijn kielzog leek moeite te hebben om windsurfer Dorian van Rijsselberghe (24) tijdens de Olympische Spelen bij te houden. En dus staat zijn blik weer gewoon op Rio 2016. Maar nooit met de oogkleppen op. “Ik wil geen kasplantje zijn.” Tekst Matthijs Meeuwsen Foto’s Justin Nan en Instagram.com/Lifeofdorian
P “
apa, ik wil Olympisch kampioen worden.” Het is op Texel – waar anders? – waar een 13-jarige Dorian voor het eerst zijn ultieme toekomstdroom deelt. Prima, vindt papa. En dus zetten de twee meteen een stappenplan op papier. “Wel op de computer, hoor”, lacht Dorian nu, vanaf de kussens van strandtent Paal 17. “Journalisten hopen altijd dat ik nog zo’n romantisch blaadje tevoorschijn kan halen, maar we knalden toen gewoon volle bak met Windows 98. Bovenaan de pagina stond in vetgedrukte en onderstreepte letters het doel: Olympisch kampioen in 2012. En daaronder planden we per jaar de tussenstapjes.” En met succes. Precies tien jaar na dat tekstbestand krijgt een grijnzende Dorian – speciaal voor de Spelen zo kaal als een krabbenrob – vorig jaar daadwerkelijk het Olympische goud omgehangen. De week ervoor heeft hij op het water van het Engelse Weymouth zo genadeloos dominant gevaren dat het woord ‘overmacht’ eigenlijk niet eens voldoet. Waar zeilwedstrijden in de RS:X klasse (het windsurfen dus) na tien rondes doorgaans pas worden beslist in de afsluitende medal race, is Dorian al twee races voor het eind onmogelijk meer in te halen. Nederland maakt kennis met een kleurrijke clown of – aldus Mart Smeets – “een vrolijke flapuit zonder complexen”. Propellerpetje op. Klompen aan. Of een bont ruitjespak in een zee van driedelig zwart tijdens het Sportgala. Je zou bijna vergeten met een absolute
topsporter te maken te hebben, die na trainingen wel eens kotsend van vermoeidheid uit de branding strompelde. “Dat kleurrijke kleeft een beetje aan onze sport”, beseft Dorian. “Als je tussen alle zeilklasses loopt, pik je de surfers er zo uit. Maar wij hebben ook gewoon dopingcontroles en de hele mikmak; dat hang loose imago van stikkies roken en uitslapen is er op het Olympische niveau echt niet bij. Die vooroordelen moet ik af en toe dus wel de kop indrukken, maar aan de andere kant speel ik het spelletje soms ook mee. Als iemand beweert dat ik zo’n gemakkelijk leven heb, kun je daar keihard tegen in gaan, maar je kunt ook zeggen: ‘ja man, jij doet echt wat fout’. Klaar.” Jezelf nooit te serieus nemen: het is ook de sociale smeerolie in zijn ‘Wolfpack’ van professionele windsurfers, die met coach Aaron MacIntosh samen de wereld over reizen. “Zet ons bij elkaar en je krijgt van die hele droge, superslechte testosteronhumor. We nemen iedereen in de zeik, ons zelf nog wel het meest. Maar altijd met een knipoog, hè.”
Mooi-weer-surfertje Hij was amper zeven jaar toen hij voor het eerst op de plank stond, maar zelfs voor die tijd was hij op thuiseiland Texel al voortdurend in de branding te vinden. Zijn vader en oudere broer surften al eerder,
64 SALT nov. 2013
REISREPoRTAgE
NOORS LAPLAND
fIRE IN THE SKY Grommende onweerswolken, betoverend zonlicht, vliegende stormen of felgekleurde regenbogen; Moeder Natuur’s machtsvertoon kan mij niet grof genoeg zijn. Toch stond er nog een special effect hoog op mijn verlanglijstje: het noorderlicht. Hiervoor trok ik afgelopen winter naar het uiterste noorden van Noorwegen: een van ’s werelds beste plekken om dit natuurlijke vuurwerk te spotten. Net op het moment dat ik begon te twijfelen aan de verhalen die over het mythische licht de ronde doen, kondigde Aurora Borealis plots ‘showtime’ aan. Tekst Ard Krikke Foto’s Visitnorway.com en Ard Krikke
L
aat ik meteen maar een bekentenis afleggen: Ik ben verliefd. Op Noorwegen. Toen ik een jaar of acht geleden voor het eerst door het Scandinavische land trok, wist ik meteen dat ik mezelf niet zou kunnen beheersen. De rauwe natuur, de mentaliteit van de mensen en de outdoorcultuur, de Noorse schone wond me probleemloos om haar welgevormde vinger. En hoewel ik sinds die eerste keer regelmatig een slippertje heb gemaakt, spring ik nog steeds een gat in de lucht als ik weer naar het hoge noorden afreis. Dit keer houd ik echter zonder problemen mijn handjes ‘thuis’, dankzij de Arctische temperaturen die hier zo’n 300-400 kilometer boven de poolcirkel heersen. Alleen voor het hoogstnoodzakelijke komen ze uit hun warme jaszakken. De komende vier dagen ga ik met ervaren jagers op (ijs)safari. Start nu niet meteen een online handtekeningenactie tegen onnodig dierenleed. De enige buit die ik tijdens deze strooptocht hoop te schieten bestaat uit plaatjes van de ongrijpbare Aurora.
Check Net als mijn vingers de strijd tegen de ijzige kou dreigen te verliezen, begint fotogids Francesco Galbiati zo enthousiast te brullen dat ik van schrik bijna het fototoestel uit mijn gevoelloze handen laat
vallen. “Het begint. Daar! Net boven die bergen.” Ik tuur langs Francesco’s wijzende vinger naar boven, maar zie behalve fonkelende sterren niets dat ook maar enigszins de inktzwarte hemel verlicht. Ik bevind me deze februarinacht aan de oevers van het Grøtfjord op zo’n drie kwartier rijden van Tromsø. Omdat deze grootste stad van Noord-Noorwegen pal onder de zogenaamde auroragordel ligt en gezegend is met een droog klimaat, is het de perfecte uitvalsbasis om tussen oktober en maart op het noorderlicht te jagen. Op papier lijkt op deze avond alles te kloppen. Zo moet de zon zeer actief zijn (check). Het moet vrijwel onbewolkt zijn (check). Je moet tussen negen en twaalf uur ’s avonds op een pikdonkere plek met zo min mogelijk lichtvervuiling staan (check). En je móet met een ervaren jager op pad gaan die je naar de beste (onbewolkte) plekken brengt (check). In de praktijk staar ik echter al een paar uur tevergeefs in de duisternis. Het lijkt er op dat het poollicht deze nacht verstoppertje speelt. Francesco, een Italiaan die vanwege de liefde van zijn leven naar Noorwegen is geëmigreerd en mij deze avond als gids op sleeptouw neemt, blijft echter volhouden dat de show op het punt staat te beginnen. Vol goede moed kijk ik weer omhoog. Op de plek waar een paar minuten geleden nog niets te zien was, lijkt zich nu recht boven ons een grijze wolk van rook te vormen.
Bjørn Jørgensen
REISREPoRTAgE
SALT nov. 2013 65
76 SALT nov. 2013
THE LIST
8x stevig aan de bak
DuRf IT
YouRSELF! Ze staan al sinds tijden op je verlanglijstje, maar wees eerlijk: sommige routes, activiteiten of evenementen zijn stiekem toch een be-be-beetje spannend. Tot nu dan! Acht Europese ‘angstgegners’ om eindelijk eens af te vinken.
1. fATA MORGANA Durf It Yourself Een woestijn doorkruisen. Afvinken Woestijnen staan op menig bucket list, dus op naar… euh… IJsland voor Europa’s grootste. Nee, zinderende zandheuvels, kamelenkuddes en plukjes palmbomen hoef je niet te verwachten, maar de binnenlanden worden met hun maanlandschap van pikzwart zand toch echt officieel als woestijn gezien. Gelukkig maar, want wie heeft er fata morgana’s nodig als de werkelijkheid zo onwaarschijnlijk mooi is? Door het gebied kronkelt een deel van de Laugavegur Trail – om de haverklap verkozen tot een van de mooiste wandelroutes op aarde – die in 54 km meer diversiteit aan landschappen aan elkaar rijgt dan een gemiddelde David Attenborough documentaire. Dit is het gebied waar Neil Armstrong trainde voor zijn maanmissie en Tolkien inspiratie winkelde voor Lord of the Rings. Langs de trail, van Landmannalaugar tot Thorsmork of andersom, staan zes berghutten met kampeerveldje waardoor de tocht van juni t/m september zowel georganiseerd als op eigen houtje is te ondernemen. Schepje extra De route wordt ook regelmatig per mountainbike afgelegd, maar is vooral ook zeer populair onder trailrunners die hem vaak in één ruk uit rennen. Bijvoorbeeld tijdens de waanzinnige Laugavegur Ultra Marathon in juli. De borst nat maken fi.is, adventures.is, marathon.is/laugavegur.
SALT nov. 2013 77
Elli Thor (ellithor.com)
THE LIST
92 SALT nov. 2013
InSPIRATIE
InSPIRATIE
SALT nov. 2013 93
Everywhere is within walking distance if you have the time
Tim Kemple/Red Bull Content Pool
Check
/SaltMagazine voor je dagelijkse portie inspiratie
Inspired by