WIL & RUUD OOMEN

De gevolgen van een informatiebeschikking Gepruts van de bovenste plank

De Belastingdienst (BD) Amsterdam heeft een informatiebeschikking afgegeven aan een coffeeshop naar aanleiding van een boekenonderzoek met de bedoeling forse belastingaanslagen op te leggen, omdat de BD meent dat de winst niet volledig is aangegeven. In het verleden werd meestal beargumenteerd dat de omzet deels buiten de administratie is gehouden en dat dagelijks een deel van de omzet niet in de administratie is verantwoord, maar in de zakken van de eigenaar is verdwenen.

De Belastingdienst beweert dat de inkoopprijs te hoog was

Nu beargumenteert de BD door te stellen dat de inkoopprijzen te hoog zijn verantwoord en dat het verschil niet aan de leverancier is betaald maar in eigen zak is verdwenen. Dit komt omdat de BD een onjuiste omzet steeds moeilijker kan bewijzen, omdat de meeste coffeeshops een goede omzetadministratie hebben, vaak met ondersteuning van een deugdelijk kasregister.

‘Ervaringscijfers’

Omdat er geen inkoopfacturen zijn is de correctie op de inkopen eenvoudiger voor de BD. Dit wordt meestal beargumenteerd door te stellen dat de inkoopprijs te hoog is (ervaringscijfers volgens de BD) en het brutowinstpercentage (BW%) te laag. De BD meent dat in ieder geval een BW% van 100% gerealiseerd moet worden. Met andere woorden: de verkoopprijs moet minimaal het dubbele zijn van de inkoopprijs en de gehele inkoop moet dan volledig verkocht zijn, dus er zijn geen verstorende factoren zoals diefstal, indroging, snijverlies, beschadiging zoals vergruizing, verrotting en uitdroging etc. Het is nu eenmaal onmogelijk dat elke gram die wordt ingekocht volledig kan worden verkocht. Indien in voorverpakte zakjes worden ingekocht zijn de verstorende factoren minder maar is de inkoopprijs hoger.

Situatie in A’dam

De BD in A’dam stelt dat het BW% te laag is, ook al werd daar bij de selectie van de te controleren ondernemingen een rekenfout door de BD gemaakt door niet de brutowinst te delen door de inkopen, maar de inkopen door de omzet. Er ontstond toen een BW% van 55% en dat was veel te laag, aldus de BD. Gepruts van de bovenste plank. Indien de berekening juist was geweest, namelijk de brutowinst delen door de inkopen, dan was het BW% 82% geweest. Een aanzienlijk verschil. Indien de berekening juist was geweest, dan was de controle mogelijk niet doorgegaan, maar de BD pareert dit met de stelling dat 82% ook minder is dan 100%, dus te laag. Dit wekt de indruk dat de BD er maar wat van maakt. Die indruk krijg ik steeds vaker. Maar ook bij de BW% van 82% is de correctie 18% van de gehele inkopen over meerdere jaren significant. Daar komt dan nog een boete van 25 of 50% bij en de heffingsrente. Bij elkaar dus een enorme correctie van de winst en dus de belastingaanslagen.

De Belastingdienst meent dat de verkoopprijs minimaal het dubbele moet zijn van de inkoopprijs en de gehele inkoop moet dan volledig verkocht zijn, dus er zijn dan geen verstorende factoren zoals diefstal, indroging, snijverlies, beschadiging zoals vergruizing, verrotting en uitdroging

Andere gebreken

Het BW% alleen is vaak te weinig voor een informatiebeschikking en de gevolgen hiervan (omkering en verzwaring van de bewijslast en een schatting van de correctie door de BD). De BD zoekt naar meer gebreken en had die ook gevonden, aldus de BD. De BD stelt ook dat de kas niet juist kan zijn bijgehouden omdat er onvoldoende zichtbare controle heeft plaatsgevonden van de omzet, de inkoop en het gehele kassaldo. Tevens is de inkoopprijs een vast percentage van de omzet. Dat vindt de BD ongeloofwaardig en kan dus niet juist zijn. Dat betekent dat de inkoopprijs niet geheel wordt geadministreerd en onjuist wordt verantwoord. Daarnaast was er een kolom opgenomen die onduidelijk was. De conclusie van de BD: de administratie wordt verworpen omdat die niet juist en geheel is bijgehouden. Het gevolg: omkering en verzwaring van de bewijslast en de winst wordt opgehoogd tot een BW% van 100%. De correctie is een uitdeling, dus een correctie van de winst in de BV (vennootschapsbelasting) en een uitdeling voor de aandeelhouders (inkomstenbelasting). De aanslagen zullen worden opgelegd als de informatiebeschikking onherroepelijk vaststaat, dus na bezwaar en beroep.

BD en gemeente

Er heerst het idee dat de BD te Amsterdam soepeler is dan in de provincie en zich niet bedient van aannames en schattingen. Deels is dit juist. De BD A’dam staat bekend als vooruitstrevender en realistischer, maar ook de BD maakt bij correcties gebruik van schattingen. Er heerst ook het idee dat de gemeente te Amsterdam minder gevolgen verbindt aan gebreken t.a.v de achterdeur. Een onjuiste prijsvaststelling door de BD kan m.i. als een probleem ten aanzien van de achterdeur worden bestempeld. Er wordt veelal gemeend dat een gemeente niet handhaaft indien ze vermeende gebreken zien op de achterdeur, omdat dit een bekend probleem is dat niet kan worden getackeld door de coffeeshop. M.i. is dit maar de vraag en ook de gemeente Amsterdam zal zich achter de oren krabben indien Bureau Bibob aangeeft dat er gevaar bestaat voor witwassen (belastingfraude is een vorm van witwassen) indien de administratie niet volledig of onjuist wordt bijgehouden en indien de winst wordt afgeroomd. Dit is voldoende voor een burgemeester om te oordelen dat er voldoende grond is voor twijfel ten aanzien van de rechtmatigheid van de coffeeshop. Het gaat om de zogenaamde A en B grond van artikel 3 wet Bibob, namelijk het ernstige gevaar dat een overheidsbeslissing gebruikt zal worden om criminele voordelen te benutten (artikel 3, eerste lid, sub a, van de Wet Bibob) en het ernstige gevaar dat een overheidsbeslissing gebruikt zal worden om strafbare feiten te plegen, de B grond van artikel 3.

Het bezwaar bij de Belastingdienst loopt nog.

Conclusie

Weten is één, bewijzen is twee. De belastingdienst, de gemeente, maar ook de rechters, zijn niet makkelijk te overtuigen. Het woord is nu nog aan de BD en straks mogelijk aan de rechter, althans daar lijkt het op.

Ruud & Wil Oomen oomen@fiscaalonderzoek.nl www.fiscaalonderzoek.nl

Cannabis leidt tot arrestatie King Khoisan De strijd van de Khoekhoe

Hottentottententententoonstelling. Dat was jarenlang een van de langste woorden in de Nederlandse taal. Nu is de term hottentot algemeen erkend als ongevoelig en gedateerd. Het gaat om een van de oudste inheemse gemeenschappen in Zuid-Afrika en deze Afrikaner term past niet meer bij deze tijd. Dit volk wordt nu Khoekhoe genoemd en hun leider, King Khoisan, werd onlangs gearresteerd wegens het kweken van cannabis.

Al drie jaar bivakkeert Khoisan met een select aantal medestanders voor de residentie van de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa in Pretoria. Zij eisen meer erkenning voor hun taal en cultuur. Volgens historici waren de Khoekhoe de eerste bewoners van Zuid-Afrika die uiteindelijk in de 17e eeuw Nederlandse kolonisten ontmoetten. Hun verzet tegen de koloniale overheersers werd volgens hoogleraar Shula Marks van de Universiteit van London bloedig onderdrukt. Ze werden beschouwd als ‘analfabeet en van inferieur intellect’.

Protestmars

Ook in het huidige Zuid-Afrika wordt het volk achtergesteld. Uit protest marcheerden ze in 2018 ruim 1200 kilometer van Port Elizabeth naar Pretoria om erkend te worden als de eerste natie van het land. Bovendien eist de gemeenschap landrechten en teruggave van goederen die in het verleden van hen zijn afgenomen. En hun taal moet officieel worden verklaard. De huidige regering paste de wetgeving deels aan, maar dat was onvoldoende, vond Khoisan: ‘Geen van onze eisen is ingewilligd.’ Het was de start van een lang protest voor de deur van Ramaphosa’s woning.

Verzet

Na drie jaar vond een deel van de buurtbewoners het wel welletjes. Het protestkamp was gegroeid en Koning Khoisan had een deel van de grond omgezet in landbouwgrond. Daarop groeide groente en fruit, maar ook een aantal cannabisplanten. Bij een raid van de politie werd Khoisan ondanks hevig verzet gearresteerd, de cannabisplanten

werden vernietigd. Volgens de autoriteiten werd Khoisan aangehouden voor de handel en teelt van cannabis, en het niet dragen van een masker in het openbaar nadat hij daartoe opdracht had gekregen van de politie.

Videobeelden van de ontruiming zijn op YouTube te vinden

Dagga

Een paar dagen na de actie, die veel losmaakte in Zuid-Afrika, werd Khosian weer op vrije voeten gesteld. Hij stelde dat ‘dagga’ al eeuwenlang als medicijn door zijn volk wordt gebruikt. Hij kondigde meteen aan door te gaan met zijn verzet: ‘We zullen blijven vechten. Verzet zit in ons bloed.’ Tegelijkertijd bekruipt hem soms een gevoel van wanhoop: ‘Mijn leven staat al drie jaar stil. Het is erg moeilijk om weg te zijn van mijn kinderen en kleinkinderen. Ik mis mijn leven dat ik eerder had.’ Sinds een sympathisant hen een aantal zonnepanelen gaf, is het leven in het kamp iets luxer geworden. Maar tijdens de winter is het vaak koud en nat, zegt Khoisan. Hij hoopt dat de regering snel een einde aan de impasse kan maken door mee te bewegen met zijn eisen.