NICOLE MAALSTÉ

Burgerberaad cannabisbeleid

Op 29 juni was ik een van de vijftien insprekers bij een vergadering van de Tijdelijke Amsterdamse Gemeenteraad (TAR). Op de agenda stonden 55 punten. Een daarvan ging over het voornemen van de Amsterdamse Driehoek (bestaande uit de burgemeester, de officier van Justitie en de politiechef) om toeristen de toegang tot coffeeshops te ontzeggen. Alhoewel de vijftien insprekers op verschillende agendapunten inspraken, waren zij allemaal achter elkaar ingepland.

Iedere inspreker kreeg 2 minuten de tijd voor zijn verhaal. De een beklaagde zich over een wijziging in het bestemmingsplan waardoor hij geen tuinhuisje meer op zijn dak kon bouwen en de ander over het intrekken van parkeervergunningen in zijn buurt waardoor mensen gedwongen waren om voor drie keer zoveel geld een parkeerplaats te huren in de nieuwe parkeergarage. Naast mij waren er nog twee personen die op hetzelfde agendapunt inspraken. De burgemeester was niet aanwezig.

Gering kennisniveau

De gemeenteraadsleden zouden de dag erna tijdens een besloten deel van de vergadering worden bijgepraat door mensen die de burgemeester zelf had uitgenodigd om haar voornemen om een coffeeshopverbod voor toeristen in te stellen te motiveren. Wat daar besproken is, blijft binnenskamers. In de pauze sprak ik kort met enkele gemeenteraadsleden, de meesten van hen waren nog maar net in functie. Ik merkte dat het kennisniveau gering was. Het is natuurlijk onbegonnen werk om je op zoveel verschillende thema’s te moeten inlezen en te laten informeren om een goede beslissing te kunnen nemen. Ik kwam inspreken als cannabisexpert, ik hoop maar dat de gemeenteraadsleden er iets van hebben opgestoken. Zo werkt de lokale democratie in ons land. Ik was dan ook blij verrast toen ik over het initiatief van de Stichting Drugsbeleid hoorde om een burgerberaad over het drugsbeleid te houden. Het idee van een burgerberaad is dat een groep van (bijvoorbeeld 150) willekeurige burgers zich samen over een

onderwerp buigen. De deelnemers zijn zo gekozen dat zij samen een goede dwarsdoorsnede van de samenleving vormen. Een burgerberaad is een nog relatief nieuw democratisch middel. In Frankrijk, Ierland en Groot-Brittannië is het inmiddels succesvol ingezet om na te denken over het klimaatbeleid. Het heeft in Frankrijk 149 aanbevelingen over het klimaatbeleid opgeleverd.

Meer over Bureau Burgerberaad op

www.bureauburgerberaad.nl

Geen lobbyisten

Schrijfster en spreekster Eva Rovers richtte in 2020 het Bureau Burgerberaad op. In een filmpje op internet legt zij uit dat een burgerberaad goed werkt omdat de deelnemers vanuit heel veel verschillende perspectieven naar een thema kijken. Op die manier wordt er niet alleen kennis uit de samenleving aangeboord, ook hebben de deelnemers geen last van verkiezingsdruk of lobbyisten. De deelnemers kunnen zelf experts uitnodigen om zich te laten informeren over het onderwerp. Dit lijkt mij veel democratischer dan het informeren van gemeenteraadsleden door insprekers, vaak belanghebbenden of (ingehuurde) experts. Politici weten zelf meestal weinig meer dan leken over de meeste onderwerpen waarover zij moeten beslissen. Of het nou over het klimaat, cannabis of ander onderwerp gaat, voorwaarde van een zinvol burgerberaad is dat de politiek zich committeert aan de uitkomsten van het burgerberaad.

Alleen als de politici de aanbevelingen van het burgerberaad overnemen is het een waardevolle aanvulling op de democratie. Het zou een mooi plan zijn. Terug naar het oude Athene waar de democratie is ontstaan!