Nina Hagen

Punkdiva zoekt het hogere Door: Arjan van Sorge

Sommige mensen leiden een wild en hectisch leven waar je

Aangezien het hoogtepunt van haar komeetachtige carrière rond het begin van de jaren tachtig lag, even een update: Catharina ‘Nina’ Hagen wordt in 1955 geboren in het Oost-Berlijnse stadsdeel Friedrichshain uit Hans Oliva en Eva-Maria Hagen. Vader is een door de oorlog getekende schrijver res en sekssymbool. Stiefvader Wolf Biermann is een populaire dichter en zanger die al snel niet meer in de communistische Deutsche Democratische Republik mag optreden, behalve tussen de schuifdeuren.

Schlagerhoer

Na een redelijk onbezorgde jeugd met de in de socialistische heilstaat voorradige drugs en rock ’n roll wordt Nina populair als (wat ze zelf noemt) schlagerhoer. Via Wolf Biermann kan ze uiteindelijk ontkomen naar het westelijke, democratische Duitsland en een vet platencontract krijgen. Vanuit Hamburg gaat ze naar Londen, waar ze al snel vrienden wordt met de punks van de Sex Pistols en The Slits. Terug in WestBerlijn groeit de Nina Hagen Band met een mengsel van punk, rock, opera, radicale uitdossingen en briljante teksten uit tot een internationaal fenomeen.

De band valt al snel door ruzies uit elkaar, en Nina ziet mogelijkheden in “het mekka voor iedereen die zijn neus in de wind van de nieuwe tijd hield”, dat wil zeggen, geloof het of niet: Nederland. Ach, goeie ouwe tijden... Ze maakt Cha Cha met Herman Brood, en vindt het achteraf dagelijkse arbeidsomstandigheden zijn in ieder geval in stijl: “Zorgzaam zette men mij een uitgebreid ontbijt voor: een kopje een machtige toeter nederwiet om weer nuchter te worden”.

Kraakpand

Ze ontmoet daar ook de vader van haar eerste kind: Ferdi Karmelk, een tijdje gitarist in de band van Herman Brood en later overleden aan heroïnegebruik. Na een heftige, door allerlei drugs en oververmoeidheid veroorzaakte crisis in het kraakpand dat ze o.a. deelt met de bekende punk, heeft ze het helemaal gehad met dope en Damsko. Dus op naar Los Angeles, Malibu (buren met Streisand, Dylan), de Bahama’s, Parijs, Ibiza, en vooral ook de ashram in India van goeroe Muniraji.

Ontgoocheld en ongelukkig breekt ze uiteindelijk met de “fascistische controlfreaks” van de hindoeïstische leefgemeenschap en bekeert ze zich tot de protestants-gereformeerde kerk van een vredespastor in Duitsland. En dat, beste lezer, is het moment waar ‘Nientje’ het hele boek naar toegewerkt heeft, en volgens eigen zeggen eigenlijk al haar hele waarschijnlijk vaker voor dan ‘Nina’, en het boek is vooral geschreven om duidelijk te maken dat ze altijd, echt altijd al vervuld is geweest van de heilige geest.

Trendy drugs

‘Bekentenissen’ valt zowel te lezen als rockdocument, als zoektocht naar het goddelijke in jezelf zowel als de levensloop van een van die vele blijvend naar kicks zoekende, verwende rijkeluiskindjes. De tijd zal het leren... Maar zonder twijfel behoort Nina Hagen tot de meest interessante zangeressen van de afgelopen jaren. Haar eigenwijze en opzienbarende verschijning en meningen heeft ze altijd consequent voor het voetlicht gebracht, terwijl ze ondertussen vriend en vijand versteld kon en kan laten staan met een fabelachtig stembereik, maffe en rake teksten en buitenaardse mimiek.De scharnierpunten in het boek en haar leven zijn de lsd-trip op haar zeventiende waarin ze Jezus ontmoet, en de heroïneflip in Amsterdam waar ze nauwelijks uit de klauwen van de duivel komt. Dat heeft allemaal met drugs te maken (en God, vooruit...), zodat de biografie ook gelezen kan worden als een rondleiding door de geschiedenis van trendy drugs van de afgelopen jaren. Was het slaapmiddel Dormutil met bier nog goed voor een extatische stemming in de jaren zestig in de DDR, al snel hoorde ze over ayahuasca en lsd, “waar je God mee kan zien”.

De heroïne en/of coke later in Hamburg, Amsterdam, Ibiza - en waar ook niet eigenlijk – viel nooit echt in vruchtbare aarde. Nina heeft zowat alles wel gebruikt wat in haar tijd beschikbaar was, maar is er al heel lang helemaal klaar mee. God was duidelijk niet in de drugs te vinden. In plaats daarvan zingt ze nu van geluk, met haar broeders en zusters. Hallelooya! Amen!

Nina Hagen – Bekentenissen, Uitgeverij Ten Have