
4 minute read
Blowen tot in het bejaardentehuis
from High Life NL 11-09
by SoftSecrets
Door: Wernard Bruining
Met 16 coffeeshops voor 160.000 inwoners is Haarlem een gemeente die in veel gevallen dient als rolmodel voor de rest van Nederland. Wernard Bruining bezocht de shops van Nol van Schaik. En sprak ook met de eigenaar van coffeeshop Birdie, de huidige voorzitter van het THC, Team Haarlemse Coffeeshopondernemers. De ‘lijfspreuk’ van die club? ‘In Cannabis Fidelis’, oftewel, in cannabis vertrouw ik…
Jan Dirk (41) werkt bij KLM Cargo. “Ik kom hier al een tijdje. Ik blow al sinds ik 15 ben, maar ben inmiddels getrouwd en heb twee kinderen. Meestal blow ik alleen in het weekend. Vroeger kwam ik altijd in
Purmerend, maar hier is het een stuk rustiger. De mensen hier zijn allemaal goed aanspreekbaar en ik word altijd prima ontvangen. Het is een leuke ondernemende stad, de mensen zijn echt wel trots op hun Haarlem. Ik heb in het verleden portierswerk gedaan, dan krijg je veel te maken met dronken en dus agressieve mensen,
dat zie je in het coffeeshopwereldje nooit. Ik zal wel blijven blowen tot in het bejaardenhuis, het is beter dan al die pillen, hè?” reau. Het is allemaal sales gericht, face to face. Ik rook sinds mijn veertiende. Ik vind er mijn rust mee. Anderen drinken een biertje, ik rook een jointje, wat is nou het verschil? Ik heb veel mensenkennis, maar dat heb ik van mezelf, niet van het blowen of zo. Wat mijn baas ervan vindt? Ach, die blowt zelf ook. We hebben het er eigenlijk nooit over, als je je werk maar goed doet.”
Ferry, werkt bij de Indica. “Ik ben 41. Ik werk hier nu 15 jaar en heb heel veel zien veranderen. Voor ons ten nadele hoor, vroeger was het meer hippiestyle, wat
vrijer. Maar we krijgen nog steeds van klanten complimenten dat ze hier nog met het barpersoneel kunnen praten. In de meeste coffeeshops mag je niet eens meer roken, het is er vaak ongezellig geworden. De klanten van een coffeeshop zijn zoals
de eigenaar. Wij hebben eigenlijk een heel andere toeloop dan de rest van de shops hier. Bij ons hoor je veel meer herrie, we zijn altijd aan het lullen met elkaar. Dat Nol naar Spanje ging heeft wel invloed gehad op de mensen die hier werken en komen. Hij was toch de motor achter alles. Gelukkig komt nu alles weer een beetje terug, hij komt nog vaak even over. Nol heeft gezien dat we hem nodig hebben. Als hij er is worden er ook meteen beslissingen genomen, hij heeft altijd instinctief het juiste antwoord. Nol heeft zowat bij iedere joint een nieuw idee, haha!”
Fabian (23), Haarlem. “Ik blow al sinds mijn 16de, ik kom al heel lang bij de Wortels. Eerst bij de Sativa bij het station en nu hier bij de Indica. Het is hier veel gezelliger. Ik ben kok. Ik werk full time in een klein Frans/Hollands restaurantje. Ik
heb vroeger wel eens tijdens mijn werk geblowd, maar dat doe ik niet meer. Voor mijzelf is het gewoon beter als ik lekker na werktijd mag zitten, als een soort beloning een jointje roken. Dat doe ik bijna iedere dag, ik raak snel stoned dus dat is lekker goedkoop! Ik rook twee tot drie jointjes per dag. Cannabis heeft best veel invloed gehad op mijn leven. Voor mij is het heel positief geweest, ik heb veel vrienden gemaakt en die heb ik nu nog!”
Bart, 39. “Ik blow al 26 jaar, dus sinds ik 13 ben. Ik ben nu 100% afgekeurd. Ik heb artrose, mijn pezen zijn te kort, mijn zenuwen zijn te kort. Ik zat in de metaal en heb verder heel veel gedaan. Ik ben portier geweest, zat in de beveiliging en werkte in een coffeeshop. Maar nu kan ik echt niet meer werken. Mijn enkel is helemaal volgegroeid met bot en daarom heb ik altijd veel pijn. Ik ben dus eigenlijk mediwietpatiënt. Ik rook nu vier tot vijf jointjes per dag. Als ik opsta zit mijn voet helemaal vast. Ik rook dan hasj tegen de pijn en wiet voor mijn glimlach!”
Wilco (1965) is eigenaar van coffeeshop Birdy in Haarlem: “Ik ben al sinds 1987 met de Birdy bezig, dat is dus bijna 25 jaar. De eerste tien jaar zei mijn moeder elke dag, jongen zoek toch eens een echte baan! De laatste tien jaar, ze is in 2005 overleden, nam ze mensen uit het bejaardenhuis mee om hier een bakje koffie te doen en om te laten zien: het is hier hartstikke leuk en niet eng!”
“Mijn broer en zusters werkten allebei bij een jongerencentrum in IJmuiden. Daar heb ik leren blowen, mijn broer was thuisdealer. Ik werkte daar in 1982 als 16-jarige dj en legde de link met dealen, ik was eerst ook thuisdealer. Later werd deze locatie te koop aangeboden. Het was een winkel en daar heb ik toen een coffeeshop van gemaakt. Wat je in die 25 jaar ziet is dat steeds nieuwe groepen mensen een tijdje blowen, en er dan weer mee ophouden en met hun leven verder gaan. De gemiddelde leeftijd is wel omhoog gegaan. Vroeger waren het echt jongeren van 16 jaar, nu zijn ze minimaal 18. Als ze vroeger binnen kwamen kon je ze nog wat vertellen, nu hebben ze met 18 jaar alle soorten drugs al op straat leren gebruiken. Ik ben sinds 2010 voorzitter van THC, Team Haarlemse Coffeeshophouders. Dat was notabene een initiatief van de Haarlemse burgemeester. Die wilde een aanspreekpunt voor de coffeeshops waarmee hij om de tafel kon zitten samen met de politie. Dat gaat goed en vrij snel, voor het einde van het jaar hebben we de zaak rond. We werken hier met een harmoniemodel.”