Super A: man met een missie

Goese kunstenaar Stefan Thelen

Super A: man met een missie

Door: Peter van Sparrentak

ontwerper. Zijn vrije werk onder het alias Super A is, behalve een genot voor het oog, vaak een uiting van protest. Bijvoorbeeld tegen de overdaad aan beveiligingscamera’s op straat. Of het commerciële kindervermaak van de meidengroep K3.

Net buiten zijn woonplaats Goes heeft hij een atelier in een gebouw met zes andere kunstenaars. “Er gebeuren hier in het pand goede dingen. Voor de rest is het in de omgeving heel kalm, maar dat vind ik

wel lekker.” Als kunstenaar heeft hij een wat ongebruikelijke route bewandeld. Na een traditionele opleiding tot huis- en re ceum in Rotterdam. Tijdens en na die studie werkte hij enkele jaren bij decorstudio Diego Terroba in Bergen op Zoom. “Daar maken ze wandschilderingen, decors en beelden voor attractieparken, musea en de horeca. Echt nog dat ambachtelijke: met de hand schilderingen maken. De technieken die ik me daar aanleerde, ben ik gaan gebruiken voor mijn eigen werk.” Met schilderen op buitenmuren had hij al ervaring op een heel andere manier. In zijn tienerjaren trok hij met een spuit achter te laten. het zogeheten monster-DNA. Dat schilder ik ter plekke ergens onder de grond. Bijvoorbeeld in een riool of een verlaten metrostation. Ondergronds, omdat daar minder controle is. Want bovengronds is

er steeds meer controle. Op elke hoek van de straat hangen camera’s, die alle kanten op staan. Het gaat soms veel te ver.” Uiteindelijk wil hij het werk van al die steden op een overzichtstentoonstelling laten zien. “We hebben nu vijf steden gehad,” vervolgt hij. “We zijn in Amsterdam begonnen, toen Rotterdam, Antwerpen, Parijs en Milaan. We willen ook nog naar Berlijn en bijvoorbeeld New York. Soms hebben we een contactpersoon, die al een goede ondergrondse plek weet. In Antwerpen heb je onder de grond een metrostelsel, dat in de jaren zeventig is gebouwd, maar nooit is afgemaakt. We zijn daar met een gids naar toe gegaan. Je kunt er zelf het licht aanzetten. Perrons en zo, alles is er al, alleen de rails liggen er nog niet. Daar op de muur heb ik het monster van de stad geschilderd.”

Op elke hoek van de straat hangen camera’s, die alle kanten op staan. Het gaat soms veel te ver.

Monster

Nu verdient hij zijn geld met schilderop naast kan hij zijn eigen dingen doen. Stefan: “Ik ben vorig jaar gestart met een langlopend project dat ik Humanster heb genoemd. Een titel die op half mens/ half monster slaat. Samen met de Rotter wereldsteden gaan bezoeken. Van elke pische problemen, of vreemde gebeurtenissen of regels die voor discussie zorgen. Die vorm ik samen tot één groot monster,

Voor deze schilderingen gebruikt hij de spuitbus slechts mondjesmaat. “Alleen voor wat strepen hier en daar. Ik doe ze voornamelijk met acrylverf. Het is ondergronds, dus de schildering heeft nauwelijks te lijden. In Amsterdam stond ik hartje winter gewoon in mijn T-shirtje. Dat was in een oude atoombunker onder een metrostation.” In Milaan had hij Berlusconi uitgebeeld als een spin, met vrouwenbenen. “Ook zat er een beeld in van een kliniek, die nepoperaties uitvoerde. Ze brachten mensen onder narcose, sneden ze open en hechtten ze weer dicht, maar vroegen een werd hij door de Italiaanse politie gefouilleerd. “Die vonden de foto’s op mijn fototoestel. Ze hebben me een dag vastgezet. ’s Avonds lieten ze me vrij, nadat ze de pin op mijn bankpasje kapot hadden geslagen. En dat is dan de politie die zoiets doet.”

K3

In vrijwel al zijn werk vertelt hij een verhaal of zet hij een duidelijke boodschap neer. Neem nou een van zijn meest recente schilderijen: K3. Stefan: “Dat heb ik gemaakt voor een expositie in de Alley Gallery in Hasselt, België. Voor deze In-

terland Expo hadden ze elf Belgen en elf Nederlanders uitgenodigd om hun werk te exposeren. Ik ben gaan zoeken naar een link tussen beide landen en kwam uit op het K3-verhaal. Ik vond het altijd al bizar, hoe kinderen helemaal in de wereld van K3 kunnen verdwijnen. Ik heb ze dus als heiligen afgebeeld, als iconen. Gekleed in de witte jurkjes met een regenboog, die ze tijdens optredens aanhebben. Ik heb die regenboog doorgetrokken naar een pot met gouden munten. Onderin zie je een moeder die gehypnotiseerd wordt en haar laatste geld in de pot gooit. Het is dus een keiharde dis naar K3.”

Voor een andere expositie schilderde hij een groot bankbiljet met een varkenskop, getiteld Mammon, een bijbelse term voor geldgod. Hoewel varkens eigenlijk hele lieve dieren zijn, komen ze in zijn werk altijd voor als verpersoonlijking van het kwaad. “Het thema van die expo was hergebruik. Ik vond geld daar goed bij passen. Avaritia betekent haat, kwaad. Sum Quod Eris betekent: ik ben wat jij zult zijn. Dat slaat dan weer op het varken. Omdat ik het thema hergebruik wilde doorvoeren, heb ik het houten paneel later in stukken gezaagd en er een groot varken mee gebouwd.”

Brug ABC

Twee jaar terug nog, ging hij weer eens op pad om buiten illegaal te schilderen. Hij wilde een bijdrage leveren aan het boek verzameld. Hiervoor was zijn oog gevallen op een spoorbrug bij Rilland, bij de snelweg. “Ik had thuis in een houten plaat een sjabloon gemaakt met pixels. Ik had er zoveel gaten in gezaagd, dat ik er alle letters mee kon maken. Om het abc op de brug te schilderen, was een heel gedoe. Ik kon in het midden onder de brug komen, met een metalen bakje waarin je kon zitten. Dat gebruiken ze voor onderhoud aan de brug. Ik kon dat bakje met een metalen draaiarm heen en weer bewegen. Om een letter te schilderen, moest ik uit het bakje klimmen, op de rand van de brug gaan staan en ondertussen ook nog die grote plaat vasthouden.”

www.super-a.nl

Kermispaneel

Behalve schilderingen op muren, panelen of canvas, maakt hij dus ook driedimensionale objecten en probeert hij allerlei verschillende technieken uit. Een bijzonder uitstapje is het sierlijke houten paneel dat van een kermiswagen lijkt te komen. Hier komt zijn achtergrond als decorschilder duidelijk in terug. Stefan: “Het paneel is van hout. De krullen heb ik gemaakt met isolatieschuim, met daarover een laag epoxie. Dat is een harde kunststofsoort. En daarna heb ik er links en rechts lichtjes in gezet. Het lijkt inderdaad op een gevel van een kermiswagen. De kermiswereld valt buiten het cameratoezicht op straat, maar ik heb een soort toekomstbeeld geschilderd, waarin op de kermis hetzelfde gebeurt. Ik heb het daarom Total Control genoemd. De varkens zijn de agenten, de hazen zijn de burgers. Zo zie je links een haas met camera’s op hem gericht en rechts een varken met een zwaailicht op zijn hoofd. In het beeld jagen de varkens op de hazen. En… in de bloem in het midden zit een webcam verwerkt, dus je wordt

Op het schilderij TV Monster heeft hij een monster opgebouwd uit tv’s met beelden waarmee hij opgroeide. “Cartoons, seks en een hoop geweld. Een hoop jeugdsentiment, maar ook ellende.”

Hoewel zijn boodschap vaak grimmig is, zit er ook een portie humor in zijn werk. Terugkerende onderwerpen die hij schildert zijn fabriekspanden en hun industriële omgeving en robots. “Die robots zijn een passie van vroeger. Ik was helemaal dol van als Transformers.” Zo bouwde hij zes verschillende robots van PIR-schuim, zoals je een maquette bouwt, elk ongeveer veertig centimeter hoog. “Ze staan in mijn atelier. Daar heb ik fotoshoots mee gedaan. Ik heb ze in een bepaalde setting neergezet en daarvan weer schilderingen gemaakt.”