Mediwiet: Shanti al 70 jaar eigenwijs

Buitenbeentje Shanti

Al 70 jaar eigenwijs

Door: Wernard Bruining

meestal vrouwen, harde werkers met een overdreven hoog

Shanti, wat vrede betekent, is de naam die haar moeder haar bij geboorte had gegeven. Maar zo mocht ze in 1941 niet worden ingeschreven, dat mocht niet van de nazi’s, dat was geen ‘goede’ Nederlandse naam. Haar ouders bleven haar uiteraard Shanti noemen, verzet tegen de gevestigde orde heeft ze dus van thuis meegekregen. Wiet en wietolie zijn tegenwoordig verboden, maar ja, ieder tijdperk kent zo zijn eigen verboden.

Buitenbeentje Groeipijn

Ze vervolgt: “Ik was negen jaar toen ik het begon te merken. Ik vond gymnastiek altijd erg leuk, ik deed vrolijk mee en pas twee dagen later kwam de spierpijn opzetten. Ik

vroeg me af hoe dat nou in hemelsnaam kon. Mijn moeder zei dan altijd dat het gewoon groeipijn was. Nou, ik heb mijn hele leven lang groeipijn gehouden! Mijn moeder had ook fybro, want het is wel degelijk erfelijk, al zegt men tegenwoordig dat het niet zo is. Ik had vroeger ook nog veel last van hoofdpijn en migraine. Dan loop je iedere week een paar dagen op je tandvlees! Maar ik weet nu wat ik eraan doen kan om het te overleven. Dat is dus een kwestie van voedingssupplementen en op zijn tijd wat wietolie!”

Koude nacht

“Het ligt ook aan zaken als het weer. Als het een koude nacht is geweest word je stram en stijf wakker. Gedurende de dag wordt het beter en ja, dan hobbel je weer verder. Vroeger wist men niet wat fybro was en noemde men het zenuwreuma. Ik kreeg dan allerlei onderzoeken waaruit bleek dat

het geen reuma was. Dan was de conclusie van de ‘deskundigen’ snel gemaakt, het zit bij u gewoon tussen de oren! Mijn moeder noemde het stug zenuwreuma en ging hele dagen op bed liggen. Bij fybro is het zo dat als je weinig beweegt je ook weinig of geen pijn hebt, maar kom je eenmaal weer in beweging, dan is het van oh mijn God! Dan moet je doorzetten en dan gaat het uiteindelijk wel weer.”

Shanti betekent vrede, de nazi’s verboden haar ouders haar deze naam in 1941 te geven.

Shanti is 70 jaar lang altijd een buitenbeentje geweest. Ze werkt nu nog als pedicure vroeger in de verpleging gezeten en zelfs in een garage gewerkt als autopoetser. Toen ze 60 jaar was ging ze in een fabriek werken, en dat in een drieploegendienst. Dat hield ze twee jaar vol. Daarna belandde ze in de WAO. “Want fybromyalgie, daar moet je niet mee spotten,” zoals ze zelf zegt.

Balans

“Maar wat mijn moeder niet wist, is dat je door dat alsmaar liggen steeds verder afzakt. En iedere keer als je dan in beweging komt resulteert dat in meer pijn. Het is dus een kwestie van een gulden middenweg vinden tussen bewegen en rust, dan ben je er! Die balans vinden lukte mij eigenlijk ook pas een jaar of tien geleden, toen ik in een fabriek ging werken. Om die drieploegen diensten vol te houden móest je wel luisteren naar je lichaam. Nu weet ik, als je voelt dat je moet plassen, ga dan ook plassen. En als je slaap hebt, ga dan ook slapen als je daarvoor in de gelegenheid bent. Het gebeurt dagen niet, maar er zijn dagen dat ik vier of vijf keer op een dag tien minuten

op de bank lig te slapen en dan ben ik ook weer boven Jan! Dat heb ik echt pas op latere leeftijd geleerd, dan heb je er ook de tijd voor en gun je het jezelf ook eerder.”

Geen medicijnen

“Er bestaan geen medicijnen tegen fybro. Ja, pijnstillers. Maar daarvan zei ik tegen de dokter, die rotzooi, vreet dat zelf maar op! Die troep heb ik altijd geweigerd. Ja, af en toe een paracetamolletje, maar hooguit een keer per week. In 1976 heb ik nog een drogisterijdiploma gehaald. Ik heb nooit een zaak gehad, maar die kennis gebruikte ik voor mijn pedicurepraktijk zodat ik de

mensen ook beter van advies kon dienen en dergelijke. Die cursus duurde twee jaar en is eigenlijk heel zwaar, want je moet ook behoorlijk wat scheikunde leren. Je moet weten wat er allemaal op het gebied van zelfzorgmiddelen te koop is, en dat verandert nogal eens. Je krijgt een beetje homeopathie en kruidenkunde, je moet al die Latijnse kruidennamen leren. Ik heb ook nog wat orthomoleculaire geneeskunde gestudeerd. Maar daar heb ik geen diploma voor gehaald hoor, ik deed het voor mijn algemene ontwikkeling. Met al die kennis houd ik mezelf dus zo’n beetje op de been.”

Dat wil ik ook

“Dat was heel interessant en bijzonder. Ik dacht, dat wil ik ook! Dus toen heb ik wat olie geregeld om eens te proberen en het werkte! Ik ben eerst begonnen de olie te nemen voor het slapen gaan. Ik dacht, als ik omval dan lig ik alvast in bed. Toen ik het de eerste keer innam was dat gelijk heel prettig. Ik voelde een soort warmte naar de pijnlijke plekken toe gaan, de pijn werd minder en ik werd heel ontspannen. Ook de dagen daarna bleef het voor me werken. Iedere

keer als ik wat meer pijn voelde, nam ik een druppel en dan werd het minder. Dat is echt heerlijk, dan zakt de pijn zomaar weg, hé?”

Er bestaan geen medicijnen tegen fybro. Ja, pijnstillers. Maar daarvan zei ik tegen de dokter, die rotzooi, vreet dat zelf maar op!

Toevallig

“Heel toevallig kwam ik in aanraking met cannabis. Ik kreeg een keertje een link toegestuurd over het mediwietcircus en zo ben ik eraan gekomen. Ooit heb ik in 1988 geblowd, maar dat was maar een half jaar. Ik vond er eigenlijk helemaal niets aan, want je zit als zoutzakken een beetje op de bank. Ik kon niet meer handwerken, geen boek lezen, nauwelijks meer televisie kijken. Ik houd er niet van om geen baas te zijn over mijn eigen lijf of mijn eigen brein. Uit nieuwsgierigheid en op zoek naar een remedie tegen de pijn ben ik toch weer met cannabis aan de gang gegaan. Op de site van mediwiet las ik over een voorlichtingsbijeenkomst in Tiel. Dus ik ben daar met mijn vriendin naar toegegaan. Dat was heel bijzonder, het was in een gehuurde ruimte in het stationsgebouw van Tiel. Er waren ruim 45 man, je voelt als het ware een soort saamhorigheid van mensen die allemaal ziek zijn en van plan zijn om er iets aan te doen, die het willen gebruiken, het zelf willen maken en desnoods ook zelf gaan telen.”

Minder sterk

“Van mijn eigen olie neem ik twee tot drie druppels, want ik heb het idee dat mijn olie minder sterk is als die van jullie. Wat ik aan een vriend van mij gegeven, die heeft stembandkanker en die heeft er ook erg veel baat bij. En die vriend van mij die had weer een vriend die het voor medisch gebruik zelf verbouwde in de tuin. Die man teelt ieder jaar tien planten en ieder jaar worden er vijf van gejat, haha! Die man gebruikt alleen de toppen, dus ik vroeg gelijk naar het bladafval, dat gooi je toch niet weg, hé? Dat afval bleek hij te bewaren en dat heb ik toen gekregen. Ik heb alles in een dekbedovertrek te drogen gehangen en ben toen lekker op vakantie gegaan.”

Zelf olie maken

“Toen ik terugkwam heb ik de stokjes eruit gehaald en de rest in een grote pot gedouwd. Toen ben ik aan de gang gegaan mer vond ik bij Kruidvat voor 13 euro en voor vijf euro gekocht. Ik had een grote theekan met zo’n drukdeksel, die gebruik ik nauwelijks, dus daar heb ik het metalen stangetje uit gesloopt. Voor 80 eurocent heb ik een meter slang gekocht en een luchtpompje had ik nog liggen. Ik heb er een paar weken over gedaan om alles voor elkaar te krijgen. Toen ben ik aan de gang gegaan. Dat was heel leuk om te doen, na amper 3,5 uur had ik al mijn eerste olie gemaakt! Je moet alleen opletten dat je hebt. Maar dat was niet eng. Kijk, je hebt mensen die bellen gelijk het ziekenhuis, maar dat vind ik zulke nonsens. Ze zijn niet bang om dronken te worden maar wel bang van een beetje wiet? En dat terwijl alcohol veel gevaarlijker is, alcohol behoort voor mij tot de harddrugs.”

Bekrompen

“De alcohol die nodig is om de wietolie te maken haal ik trouwens uit de supermarkt in België, € 13,50 per halve liter. Ik heb vrienden in Zeeland wonen en die hebben voor mij een paar liter meegenomen, dus ik kan wel even vooruit. Ik kijk wel uit met wie ik over de wietolie praat. Ik ga het niet aan de grote klok hangen, want je hebt tegenwoordig de politie zo op de stoep staan. Bij lang niet iedereen is het plafond zo hoog dat ze er begrip voor hebben. ‘Men’ kan behoorlijk bekrompen in Nederland zijn.”

Blowen

“Ik heb twee dochters, mijn oudste heeft een versleten knie, die verrekt van de pijn, dus die ga ik binnenkort ook maar aan de wietolie helpen. Ze wil zich niet laten opereren. Ze is nog vrij jong, nog geen 50 jaar, en gebruikt glucosamine chondroitine sulfaat, maar dat helpt niet echt. Ik denk dat die wietolie een goede aanvulling voor haar kan zijn. Ze weten het allebei hoor, mijn dochters. Ha, Oma is aan de wiet, zei de oudste. En de ander zei, Ma, zou je dat wel doen? Dan roep ik, waarom niet, je hebt zelf toch ook geblowd? Ja, maar dat was niet goed voor me, zei ze dan. En dan zeg ik, dat was ook niet goed, maar van wietolie word je niet high als je dat niet wilt. Kijk een paar druppels extra en dan sta je echt wel op de kop hoor. Maar daar is het me niet om te doen, die tijd heb ik wel gehad!”

Eigen kanaal op YouTube

is op dat kanaal te zien, maar ook verschillende andere patiënten die tekst en uitleg geven over hun ervaringen met mediwietolie. Ook te bezichtigen is een heldere instructiefilm over het zelf maken van wietolie en mediwietthee. Ga naar YouTube en tik ‘stichting mediwiet’ in de zoekbalk.