De eerste keer

Knetter stoned

Door: Diede Dracht

Doenja is 26 jaar en werkt als schoonheidsspecialiste. Ze is verslaafd aan Kinect (Xbox) en kookt graag voor haar vrienden. Ze wandelt veel met haar honden in het bos en kan niet wachten tot het zomerfestivalseizoen weer van start gaat. Jarenlang blowde Doenja de hele dag door. En dat begon allemaal op een feestje.

Ik was denk ik 13 jaar toen ik voor het eerst blowde. Ik ging pas een korte tijd om met een nieuwe vriendengroep en zij waren allemaal een stuk ouder dan ik. Voordat we ’s avonds bij iemand thuis naar een feestje zouden gaan, zouden we eerst gaan blowen. Ik had gelogen en gezegd dat ik dat al vaker had gedaan en ook voorgesteld om de wiet te kopen, zodat

het zou lijken dat ik daar bekend mee was. In een portiekje werd heel vlot een jointje had, mocht ik ‘m opsteken. Ik rookte al wel, maar ik vond het niet met een sigaret te vergelijken. Het voelde heel scherp en viel me ontzettend zwaar.

Spacecake

Met nog meer dorst door die melk gingen we weer terug naar het feest. Ik was goed opgeknapt en wilde nog wel meer blowen. Er was alleen geen wiet meer, wel spacecake. Spacecake, wat vond ik dat een geniale uivinding! Drugs en cake ineen. Ik had er heel veel zin in. Zeker ook omdat het aantal mensen op het feest behoorlijk

was uitgedund. Op een paar jongens na kende ik iedereen en dat maakte dat ik me een stuk beter op mijn gemak voelde. Eén van die jongens liet weten nog nooit te hebben geblowd, maar wilde ook aan de spacecake. Dat ging niet zo lang goed. Hij werd al snel bang omdat hij het zo warm kreeg en wij besloten om hem een beetje te plagen. “Het warm hebben is heel normaal, je moet je pas druk gaan maken als je hart sneller gaat kloppen. Dan gaat het fout!” Natuurlijk ging zijn hart daarna sneller kloppen en hij raakte behoorlijk in paniek. Ik vergat medelijden te hebben met die r jongen en de tranen stroomden over mijn wangen van het lachen.

Spacecake, wat vond ik dat een geniale uivinding!

Slaapt ze nou?

Van het begin van het feest heb ik weinig meegekregen. Ik heb alleen maar knetter stoned in een grote loungestoel gezeten. Alles ging aan me voorbij. Ik weet nog dat ik mensen hoorde zeggen: “Slaapt ze nou?”, maar het lukte me niet om te reageren. Eén van mijn vriendinnen, Saliha, heeft me uit die stoel getrokken en mee naar buiten genomen. De frisse lucht deed me goed en ik kreeg eindelijk het gevoel weer terug dat ik mijn eigen lichaam kon besturen. Met een wat helderder hoofd kwam tegelijkertijd die ontzettende dorst en een plakkerige mond. Geen van ons had echter geld om drinken te kopen, dus liepen we maar wat rond. We kwamen toen langs een portiek waar een kinderwagen buiten stond. Er lag geen baby in, maar wel een paar boodschappen! Een pak melk was het eerste drinkbare product dat we zagen. Dat hebben we gepakt en het vervolgens op een rennen gezet! k

Hartslag

Ineens zei die jongen dat hij zijn hart niet meer hoorde. “Hij doet het niet meer!” Toen kon je ons natuurlijk helemaal opvegen. We hebben geprobeerd hem rustig te krijgen, maar dat lukte niet meer. Alles wat r we zeiden maakte het alleen maar erger. Hij raakte er zo van overtuigd dat zijn hart gestopt was met kloppen en hij ieder moment kon doodgaan, dat hij 112 heeft gebeld. Er r moesten een ambulance en een hartmonitor aan te pas komen om hem ervan te overtuigen dat ie echt nog een hartslag had. Zoiets grappigs heb ik echt nooit meer meegemaakt.

Blowen werd daarna absurd snel een onderdeel van mijn dagelijks leven. Ik blowde om problemen te vergeten, nergens bij stil te staan en nergens om te geven. Al snel hoorde bij alles een blowtje. Als ik me slecht voelde, ging ik blowen. Maar ook als ik me goed voelde stak ik een blowtje op voor de gezelligheid. Sinds een jaar blow ik niet meer. Het werkt niet meer voor me. Ik kan me top voelen, grootse plannen hebben voor de dag of de avond, een jointje opsteken en vervolgens hang ik alleen nog maar op de bank en komt er niks meer uit mijn handen. Nee, ik vermaak me prima zonder.