Nicole Maalsté

Column Coffeeshop uiting van beschaving

“Er is genoeg om over te schrijven”, zei de hoofdredacteur nog toen ik het vliegtuig naar San Francisco nam. Het drugsdebat in de Tweede Kamer had net plaatsgevonden. Minister Opstelten van Justitie en Veiligheid stelde vol tevredenheid vast dat zijn plannen om de coffeeshops langzaam maar zeker de nek om te draaien op een meerderheid in de Tweede Kamer kunnen rekenen. Het gedoe rondom de clubpas, het afstandscriterium van 350 meter, het THC-gehalte dat nog maximaal 15% mag zijn en een verbod op de verkoop van hasj...

Maar van een afstandje bekeken – ergens in de ‘middle of nowhere’ in een indianenreservaat in een woestijn in Arizona – lijken het futiele problemen. Hoe belangrijk is dit eigenlijk? Zijn er geen andere zaken waar we ons druk om moeten maken dan het verdwijnen van de coffeeshop? De crisis, de euro, het milieu…

App Database

Wat mij betreft ligt het probleem heel ergens anders. Dit gaat om principes en beschaving. Een stukje vrijheid dat ons ontnomen wordt. Een verworvenheid: het recht om wiet te gebruiken en te kopen in een coffeeshop. Of nog preciezer: het recht op privacy om te kunnen blowen, zonder dat het in een database wordt vastgelegd. Hoe belangrijk zo’n principe

is, wordt pijnlijk duidelijk als je in de Verenigde Staten reist, waar het principe van ieder voor zich en god voor ons allen nog hoogtij viert. Een van de waarden die wij Nederlanders zouden moeten koesteren is ons sociale stelsel. Het principe dat je mee betaalt aan zaken die je zelf misschien niet altijd even belangrijk vindt, maar die ervoor zorgen dat de samenleving als geheel er wel bij vaart. Daarom heeft iedereen in Nederland recht op medische zorg. En daarom sluiten we mensen die drugs gebruiken niet zonder meer uit, maar streven we ernaar om de omstandigheden waarin dat gebeurt zo veilig mogelijk te maken. En precies om die reden is het wat mij betreft niet wenselijk dat coffeeshops verdwijnen. Laten we ons niet verlagen tot een individualistische cultuur waarbij alleen vanuit eigen belang wordt gedacht en gehandeld. Het is gewoon een kwestie van beschaving dat we ervoor zorgen dat mensen die cannabis gebruiken zich niet in illegale circuits hoeven te begeven. En nu de vredespijp!

Het is een kwestie van beschaving dat we ervoor zorgen dat mensen die cannabis gebruiken zich niet in illegale circuits hoeven te begeven.

Zelf blow ik zelden of nooit, dus voor mij persoonlijk zal er weinig veranderen als er geen coffeeshops meer zijn. Een Belgische journalist vroeg mij een paar dagen geleden nog of de Belgische illegale markt groter zou worden als de Belgen niet meer welkom zijn in de Nederlandse coffeeshop. Dat lijkt mij nogal logisch. Ook in Nederland zal de illegale markt groter worden. Interessanter is de vraag of dat erg is. Misschien kost het dan iets meer tijd om aan wiet of hasj te komen. En een deel van de kopers zal zo nu en dan worden bedonderd. Maar er

zijn natuurlijk ook gewoon betrouwbare huisadressen te vinden. Je moet je dan alleen iets meer in het circuit begeven. En verder zullen er ook in Nederland genoeg handige jongens en meisjes zijn die de buitenlandse blowers naar een adresje loodsen. Wat dat betreft zal het verdwijnen van de coffeeshop geen groot probleem vormen. Je ziet dat in Terneuzen, Bergen op Zoom en Roosendaal ook gebeuren. Een beetje doorgewinterde blower komt heus wel aan zijn stuff. Misschien komt er dan zelfs wel weer een Koos Zwart equivalent op de radio die aangeeft wat de gangbare prijzen voor de verschillende soorten wiet en hasj zijn, zodat kopers zich niet onnodig laten afzetten. Of wellicht dat een ondernemend iemand daar een app voor kan bedenken. De jaren zeventig in een nieuw jasje: ‘Afghaan 4,20 euro per gram, Nepal 6,90 euro, Turk 6,60 euro, Ketama 4,90 euro, Super Polm 7 euro, White Widow …,