Kweken voor Kenia

merkt, laat staan serieus genomen door de traditionele media) stelde Alex Constantine in 2002 zelfs dat ene Carl Colby, zoon van CIA-directeur William Colby, kort voor de aanslag op Bob Marley het huis aan Hope Road zou binnen geglipt zijn. Net zoals Scott Gallagher dus, ook al wordt die hier dan nadrukkelijk geportretteerd als sympathisant van Marley en de sufferers.

Cupples is wel de eerste auteur die de loden jaren van Jamaica – tegelijk de gouden jaren van de reggae – weet uit te drukken in een sprankelende roman. En die de betekenis en de aantrekkingskracht van de Jamaicaanse cultuur voor blanke Amerikanen en Europeanen in die periode zo treffend vat in woorden, gedachten en beschouwingen, op de juiste momenten gelardeerd met bijbelcitaten en historische informatie. Een must read voor iedereen die de geschiedenis van Jamaica, de reggae, Bob Marley en rastafari beter wil begrijpen. Of er gewoon eens een goed verhaal over wil lezen.

Michael Foster (62) en susan Cooper (63) stonden begin februari voor de rechter wegens cannabisteelt. In zes jaar tijd had het Engelse koppel zo'n 47.000 euro verdiend met een kwekerij in hun verbouwde boerderij in het landelijk gelegen Long sutton. tot zo ver niets bijzonders.

Wat de operatie wel onderscheidde van de gemiddelde cannabiskwekerij, was dat

ze hun verdiensten niet gebruikten om hun eigen luxueuze leventje te bekostigen, maar voornamelijk besteedden aan ontwikkelingshulp in Kenia. In een dorp vlakbij Mombasa worden de twee als helden vereerd, nadat ze de opleiding van talloze dorpskinderen hadden gefinancierd. Ook hadden ze flinke bijdragen geleverd aan een lokale oogkliniek en operaties van dorpelingen betaald.

Door: redactie Highlife

Hoewel er in de pers waardering was voor de Robin Hood-achtige activiteiten van beide kwekers, kende de rechter geen genade. Drie jaar lang zullen de Kenianen in dat kleine dorpje zich afvragen waarom hun

weldoeners van het ene op het andere moment niets meer van zich lieten horen. Een trieste uitkomst van een win-win scenario dat zes jaar lang goed ging.

De opbrengst van de wietkwekerij ging regelrecht naar ontwikkelingshulp.

Domme pech

De kwekerij werd door domme pech ontdekt. Toen een agent achter een inbreker aanzat, herkende hij de bekende wietlucht en staakte de achtervolging voor een lucratievere bust. Twee gebouwen bleken te zijn verbouwd tot een droogruimte en een kwekerij, waar op dat moment 159 planten stonden te bloeien. Onderzoek wees uit dat het stel eerlijk de elektriciteitsrekening be-

taalde, want die bleek in de loop der jaren met ruim 2300 euro te zijn toegenomen, waarvoor Michael en Susan als verklaring een pottenbakkersoven had aangeschaft.