3 minute read

Nicole Maalsté

Next Article
Grabbelton

Grabbelton

Reefer Sanity

Reefer Sanity is de titel van een nieuw boek van de Amerikaan Kevin A. Sabet, dat zeven mythen over cannabis tracht te ontzenuwen. De titel is een verwijzing naar de beruchte film Reefer Madness die in 1936 verscheen. De film laat blowers zien die wilde seks hebben, hun buren doden en /of krankzinnig worden na het consumeren van een enkel jointje. De boodschap is dat je door de duivel bezeten raakt van cannabis en daarom levenslang vastgezet moet worden. Reefer Madness was in feite een propagandafilm waarin marihuana op een hysterische wijze werd gedemoniseerd. De film heeft een enorme impact gehad op de beeldvorming over cannabis, zowel in de Verenigde Staten als ver daarbuiten.

Met de titel Reefer Sanity neemt de auteur afstand van de demonisering van cannabis. Tegelijkertijd pretendeert hij dat zijn

boek de werkelijke feiten over cannabis bevat. Sanity lijkt in dit geval te verwijzen naar gezond verstand, logica en redelijkheid. Het gedachtegoed van Sabet heeft naar alle waarschijnlijk veel invloed (gehad) op het Amerikaanse drugsbeleid. In 2000 schreef hij de speech van de ONDCP, de organisatie die het nationale drugsbeleid

bepaalt. En sinds 2003 heeft hij drie achtereenvolgende regeringen (die van Clinton, Bush en Obama) geadviseerd over het drugsbeleid. Tegenwoordig is hij directeur van het instituut voor Drugsbeleid aan de universiteit van Florida en is hij voorzitter van de anti-legaliseringsgroepering Smart Approaches to Marijuana.

Realist?

Ik heb het boek zelf nog niet kunnen lezen,

maar op internet zijn een samenvatting en enkele recensies over het boek te vinden. Op basis van die informatie kan ik niet opmaken of Sabet inderdaad een realist is, die zich wil onderscheiden van de extreme standpunten van prohibitionisten en legaliseerders. Gezien zijn carrière zou het me ook niet verbazen dat we hier te maken hebben met een wolf in schaapskleren. Een prohibitionist 2.0. Het lijkt me in elk geval iemand die we niet moeten onderschatten.

Legaal of illegaal, het lijkt alsof de theoretische loopgravenoorlog tussen voor- en tegenstanders langzaam wordt ingehaald door mensen die de koe bij de horens vatten en de problemen willen oplossen. Utrecht komt met een Social Cannabis Club Domstad en een experiment met medicinale wiet voor blowers met een chronische psychotische stoornis. En in Haarlem is een Keurmerk voor coffeeshops in het leven geroepen. Breekt er dan eindelijk een nieuw tijdperk aan?

Gezien zijn carrière zou het me niet verbazen dat we hier te maken hebben met een wolf in schaapskleren. Een prohibitionist 2.0.

Gevaarlijke speler

In een eerste instinctieve reactie denk je hier te maken te hebben met een prohibitionist van het ergste soort. Maar dat schijnt in zijn geval iets genuanceerder te liggen. Sabet is namelijk ook een tegen-

stander van de War on Drugs. Ryan Grim van de Amerikaanse nieuwssite The Huffington Post omschrijft hem als een gevaarlijke speler, omdat hij niet in te delen is in een van de klassieke kampen: “The marijuana reform community should play close attention to his arguments, and the prohibitionists, if they have any plans to reverse the tide, should do the same.”

Niet logisch

Alhoewel Sabat zichzelf als niet-activistisch presenteert, wijst hij stappen richting legalisering af. Zijn vriend David Frum (die zelf in 2001/2002 speciaal assistent was van President Bush) schrijft op de nieuwssite van CNN dat Sabat bang is dat de cannabissector zich op dezelfde groepen zal gaan richten waar de tabaks- en alcoholindustrie hun pijlen op richten: jonge mensen en etnische minderheden. Dat doen ze volgens hem omdat zekere en tevreden mensen niet de neiging hebben om grootgebruikers te worden van psychoactieve middelen. Persoonlijk vind ik dat een vrij boude stelling. Mensen die misbruik maken van een middel of er niet mee kunnen omgaan, zijn slecht voor het imago van dat middel. In die zin is het niet logisch dat de cannabissector zich specifiek op die groepen gaat richten.

al n n n

n. m en ebdoor de pro Utr cia en di m c H v l

This article is from: