“ฉันคือนางฟ้า เพราะฉันไม่มคี วามทุกข์ คนอืน่ ๆ บางคนยังเป็นแบบฉัน ไม่ได้ เพราะคนอื่น ๆ ยังจมอยู่กับความทุกข์ ทุกข์ที่อยากได้ อยากมี อยากเป็นเหมือนใคร ๆ ทั้งที่ชีวิตตัวเองมีได้เท่านี้ แต่ท�าไมยังต้องการ แล้วเมื่อท�าไม่ได้ก็เป็นทุกข์ ทุกข์ที่เราเป็นคนก่อจนมันมาครอบง�าจิตใจ จนชีวิตทั้งชีวิตหาความสุขไม่ได้เลย” นางฟ้าพอเพียง
“โครงการเรื่องเล่าจากแดนหญิงราชบุรี” ด�าเนินการโดย โครงการก�าลังใจในพระด�าริพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา ร่วมกับเครือข่ายพุทธิกา เรือนจ�ากลางราชบุรี กรมราชทัณฑ์ และกระทรวงยุติธรรม
“ ‘เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้’ พี่ไม่บอกตรง ๆ แต่บอก ผ่านตัวอักษร และนี่เป็นก้าวแรกที่ท�าให้ฉนั เริ่มกลับมารักตัวเองอีกครั้ง” สัมผัสรัก “เด็กสาววัยรุ่นที่เป็นวัยก�าลังอยากลอง...ในวัยของพวกเธอ ฉันคิดว่า เป็นวัยที่ต้องการความรัก ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ พวกเธอจึงใช้เธค เป็นที่หาความสุขสนุกสนาน โดยไม่รู้เลยว่าตนก�าลังเดินเข้ากองไฟที่ร้อน ไม่ใช่สายน�้าที่เย็นอย่างที่คิด” นรกที่สร้างขึ้นเอง “ ‘ม้าเม็ดเดียวก็นอนได้’ เสียงรีพ่ ดู และยิม้ ... ‘แหม...นอนก่อนผ่อนทีหลัง ก็ได้ อยากรู้จริงถามอีบัว’ ” ความผิดที่ตั้งใจ “...ของเล่นที่ฉนั ท�าให้น้องหรือตัวเองเล่นก็คือต้นไม้ใบหญ้าที่หาได้จาก ข้างบ้านนัน่ เอง ฉันจะเก็บใบไม้มาพับซ้อนกันทีละใบ ใช้ไม้กลัดต่อกัน ไปเรื่อย ๆ จนยาวพอที่จะท�ามงกุฎหรือกระโปรงเพื่อเล่นเป็นลิเกหรือ นางสาวไทยตามแต่พวกเราจะคิดฝันกัน...ทุกคนจะมีส่วนร่วมในของเล่น ทุกชิ้นที่พี่สาวคนนีท้ �าให้เสมอ” กว่าจะข้ามล�าธารทุกข์
ลงชื่อเข้าใช้ อีเมลหรือ โทรศัพท์: รหัสผ่าน
หมวดสารคดี
ISBN 978-616-7767-16-1
นักโทษหญิง@แดนหญิง ••••••
ให้ฉนั อยู่ในระบบต่อไป ถูกใจ
ราคา ๑๙๐ บาท
๑๙๐.-
แสดงความคิดเห็น
แชร์
- - - น เฟซคุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง น ผู้ต้องขังเรือนจ�ากลางราชบุรี งานเขียนจาก “โครงการเรื่องเล่าจากแดนหญิงราชบุรี” ด�าเนินการโดยโครงการก�าลังใจในพระด�าริพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา ร่วมกับเครือข่ายพุทธิกา เรือนจ�ากลางราชบุรี กรมราชทัณ ์ และกระทรวงยุติธรรม
© สงวนลิขสิทธิโดยส�านักพิมพ์สารคดี ในนามบริษัทวิริยะธุรกิจ จ�ากัด ห้ามการลอกเลียนไม่ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือ นอกจากจะได้รับอนุญาต พิมพ์ครั้งที่ ๑ กันยายน ๒๕๕๖ จ�านวนพิมพ์ ๔ ๐๐๐ เล่ม ราคา ๑ ๐ บาท า บรรณาธิการเล่ม สุวั น์ อัศวไชยชาญ ผู้ช่วยบรรณาธิการ เกษณี วิลาวัลย์เดช ออกแบบปก รูปเล่ม นัทธินี สังข์สุข พิสูจน์อักษร นวลจันทร์ ทองมาก ควบคุมการผลิต ธนา วาสิกศิริ ิ ส�านักพิมพ์สารคดี ในนามบริษัทวิริยะธุรกิจ จ�ากัด า นา บริษัทวิริยะธุรกิจ จ�ากัด ๒๘ ๓๐ ถนนปรินายก แขวงบ้านพานถม เขตพระนคร กรุงเทพ ๑๐๒๐๐ โทร. ๐-๒๒๘๑-๖๑๑๐ อัตโนมัติ โทรสาร ๐-๒๒๘๒- ๐๐๓ เอ็น. อาร์. ฟล์ม โทร. ๐-๒๒๑๕- ๕๕ ิ ด่านสุทธาการพิมพ์ โทร. ๐-๒ ๖๖-๑๖๐๐ าน ิ า ผู้อ�านวยการ สุวพร ทองธิว ผู้จัดการทั่วไป จ�านงค์ ศรีนวล ที่ปรึกษาก หมาย สมพจน์ เจียมพานทอง ผู้อ�านวยการฝ่ายการตลาด โฆษณา ป ิมา หนูไชยะ ผู้อ�านวยการฝ่ายศิลป ฝ่ายผลิต จ�านงค์ ศรีนวล ผู้จัดการฝ่ายตลาด พิเชษ ยิ้มถิน บรรณาธิการส�านักพิมพ์ สุวั น์ อัศวไชยชาญ หนังสือเล่มนี้ใช้หมึกพิมพ์ซึ่งมีส่วนผสมของน�้ามันถั่วเหลือง ช่วยลดการใช้วัตถุดิบจากน�้ามันปโตรเลียม ช่วยลดผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 2
9/13/13 6:19 PM
า
ที่มาของต้นฉบับ ค�าครู เจ็ดชอบและไม่ชอบ จากแดนหญิงราชบุรี ปลูกความดีในที่ร้าย ๆ นา า “นิภา” “กนกอร” “ า ” า า “ธารินี” น ิ “บุญตา” า า “ปราณี” า า น “สุทธิษา” นน ิ “จารุวรรณ” า น า “น�้าอ้อย” น า ิ นิ “มุกดา” น า น “ชุตินันท์” า น น า “อรุณ” น น า “นกไร้ปีก” น นา า “จ�าปา” “สมหมาย” ิ ภา า “ดาราเทพ” า า “ศรีจันต์” า ิ “อุไร” า า า า “รัชรีย์”
๔ ๖ ๘ ๑๑ ๑๓ ๒๐ ๒๖ ๓๒ ๔๓ ๕๖ ๖๔ ๓ ๘๐ ๘๘ ๑๑๓ ๑๒๐ ๑๓๑ ๑๓๘ ๑๔ ๑๕๖ ๑๖๘
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 3
3 9/13/13 6:19 PM
า
น
สืบเนื่องจากที่โครงการก�าลังใจในพระด�าริพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้า พัชรกิติยาภา และเครือข่ายพุทธิกา โดยพระไพศาล วิสาโล ได้จัดท�า โครงการเรือ่ งเล่าจากแดนหญิงราชบุรี ภายใต้แนวคิดและความหวังว่า การ เขียนจะเป็นเครือ่ งมือให้ผตู้ อ้ งขังได้ทบทวนตนเอง อันจะน�าไปสูก่ ารพั นา เยียวยา มองเห็นคุณค่าในตัวเอง อีกทั้งเมื่อเรื่องราวเหล่านั้นได้รับการ เผยแพร่ออกไป ยังจะเป็นอุทาหรณ์ไม่ให้คนอื่นต้องท�าผิดซ�้า รวมทั้งการ คลี่คลายทัศนคติด้านลบที่มีต่อผู้ต้องขังเมื่อได้รู้เห็นที่มาที่ไปอันน�าเขามา สู่ชะตากรรมในปัจจุบัน เป็นสื่อที่จะเชื่อมประสานให้เกิดความเข้าใจ มอง เห็นคุณค่าความเป็นคน ส่งผลถึงความปลอดภัยของสังคมโดยรวม ด�าเนินโครงการโดยเปดให้ผู้ต้องขังแดนหญิงราชบุรีที่สนใจส่ง ใบสมัครพร้อมตัวอย่างงานเขียน รับผู้ผ่านการคัดเลือกจ�านวน ๓๐ คน เข้าอบรมภายในแดนหญิง เรือนจ�ากลางราชบุร ี สัปดาห์ละ ๑ วัน เป็นเวลา ๔ เดื อ น โดยมีนักเขียนสารคดีชั้นน� า ของเมืองไทย อรสม สุท ธิส าคร วิวั น์ พันธวุ ยิ านนท์ วีระศักดิ จันทร์สง่ แสง เป็นวิทยากรประจ�าตลอด หลักสูตร คุณพรทิพย์ ฝนหว่านไฟ เป็นผูป้ ระสานงานการด�าเนินโครงการ หลั ก สู ต รการเรี ย นเน้ น ฝกทั ก ษะการเขี ย น ตั้ ง แต่ ห ลั ก ทฤษ ี เทคนิควิธีการ เคล็ดลับ และการฝกป ิบัติแบบเข้มข้น รวมทั้งการเชิญ วิทยากรพิเศษมาแบ่งปันประสบการณ์ ให้ความรู้ เสริมสร้างก�าลังใจ อาทิ ไพวรินทร์ ขาวงาม กวีซีไรต์ ศักดิสิริ มีสมสืบ นักแต่งเพลงและศิลปน มากรางวัล สุรชัย จันทิมาธร ครูใหญ่เพลงเพื่อชีวิตและศิลปนแห่งชาติ ล
4 p1-12.indd 4
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:19 PM
ท้ายหลักสูตรเปดโอกาสให้ผู้เข้าร่วมอบรมเขียนงานส่งเข้ารับ การพิจารณาพิมพ์รวมเล่มโดยส�านักพิมพ์สารคดี ดังปราก เป็นหนังสือ เฟซคุก เรือ่ งเล่าจากแดนหญิง เล่มนี ้ ผลงานเรือ่ งเล่าอันเข้มข้นด้วยน�า้ เนือ้ แห่งชีวิต ปากค�า อุทาหรณ์ ฝากไว้เป็นบทเรียนแก่สังคม จากคนเคยผ่าน โลกหลังก�าแพงสูง า าน
า
า า
น
ิ า
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 5
5 9/13/13 6:19 PM
า
เรือนจ�าน่าจะเป็นสถานที่สุดท้ายในโลกนี้ที่ใครอยากจะเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ ในเมื่ออิสรภาพคือสิ่งยอดปรารถนาของมนุษย์ แต่หากจะถามว่า เมื่อจ�าใจต้องเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจ�าแล้ว เรือนจ�าไหนดูจะน่าอยู่มากกว่าเรือนจ�าอื่น ข้อนี้คนที่เคยเข้าออกเรือนจ�า หลายคน รวมทั้งฉันด้วยคนหนึ่ง ขอยกมือให้แดนหญิง เรือนจ�ากลาง ราชบุรี ใช่เพียงบรรยากาศดี มีต้นไม้และสวนหย่อม มีสถานที่ที่ไม่แออัด หากที่นี่ยังเป็นเรือนจ�าน�าร่องของโครงการก�าลังใจในพระด�าริพระเจ้า หลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิตยิ าภา มีกจิ กรรมทีเ่ ป็นประโยชน์ตอ่ ผูต้ อ้ งขัง หลายอย่าง ท�าให้ผู้ต้องขังหญิงมีโอกาสในการพั นาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ในพื้นที่ที่ควรจะรุ่มร้อนด้วยความทุกข์ใจใหญ่หลวง แต่ผู้บริหาร และเจ้าหน้าที่ที่นี่กลับท�าให้พื้นที่นี้กลายเป็นพื้นที่อันร่มเย็นและอบอุ่นได้ อย่างน่าอัศจรรย์ ตลอดการเรียนการสอนในชั้นเรียน “เรื่องเล่าจากแดนหญิง” ที่ แดนหญิง เรือนจ�ากลางราชบุรี ที่ด�าเนินการโดยโครงการก�าลังใจในพระ ด�าริพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิตยิ าภา ร่วมกับเครือข่ายพุทธิกา ที่มีพระไพศาล วิสาโล เป็นประธาน มีครูผู้สอนคือฉัน ครูแดง-วิวั น์ พันธวุ ิยานนท์ และครูวี-วีระศักดิ จันทร์ส่งแสง โดยมีมิก-พรทิพย์ ฝนหว่านไฟ ผู้ประสานงานจากเครือข่ายพุทธิกาเป็นทีมงาน พวกเรา ได้รับการดูแลอย่างดีจากท่านสุรชัย พุ่มแก้ว ผู้บัญชาการเรือนจ�า คุณ สุกญ ั ญา จินดานุช ผูบ้ งั คับแดนหญิง เจ้าหน้าทีเ่ รือนจ�ากลางราชบุร ี ตลอด
6 p1-12.indd 6
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:19 PM
จนผู้ช่วยงานหลายชีวิต รวมถึงเจ้าหน้าที่โครงการก�าลังใจที่ช่วยเป็นธุระ ในการประสานงาน คณะครูทุกคนต้องขอขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ รวมถึงขอบคุณวิทยากรพิเศษ คือ ครูไวท์-ศักดิสิริ มีสมสืบ และครูไพ- ไพวรินทร์ ขาวงาม สองกวีซีไรต์ที่มาให้ความรู้และสร้างบรรยากาศให้ ชั้นเรียนของเราครึกครื้น อบอุ่นขึ้นกว่าที่เป็น ชั้นเรียนที่ราชบุรีมีลูกศิษย์เป็นสาว ๆ หลากวัย ทั้งสาวน้อยและ สาวมาก อาจจะดู “หวาน” กว่าหนุม่ ๆ ทีบ่ างขวาง ยิม้ แย้ม ช่างเจรจากว่า นักเรียนทีน่ มี่ พี ลังในการเขียนงานได้นา่ สนใจในอีกแบบ เป็นงานทีม่ องเห็น พลังของผูห้ ญิงในการเผชิญความทุกข์ ความเศร้า ตลอดจนการเรียนรูท้ จี่ ะ ฝ่าข้ามความทุกข์ด้วยจิตใจของผู้ที่มี “บทเรียน” เพิ่มขึ้น ใน านะครูผู้เป็นเพศแม่ด้วยกัน ฉันมองเห็นเสน่ห์ที่ซ่อนอยู่ใน ตัวหนังสือของลูกศิษย์ เห็นความงามของอารมณ์อันเป็นธรรมชาติ ความ เป็นธรรมดาของชีวิตที่มีพลั้งผิด ความเปราะบาง และเสียงเพรียกร้องหา ความรัก ความเข้าใจจากคนใกล้ตัว และคนในครอบครัว ลองเปดหัวใจให้กว้าง มารับฟังความในใจจากตัวหนังสือที่โลด แล่นจากหัวใจอิสระในโลกหลังก�าแพงของพวกเธอ โลก-ที่ซึ่งเราใช้ชีวิต อยู่ร่วมกัน เรียนรู้ทุกข์ สุขของกันและกัน ใน านะเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ
ด้วยความเคารพและขอบคุณค่ะ อรสม สุทธิสาคร ๖ กันยายน ๒๕๕๖
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 7
7 9/13/13 6:19 PM
า
น
ิ า
วนเวียนไปสอนที่แดนหญิงราชบุรีอยู่หลายเดือน คนเป็นครูก็ต้องมีความ ในใจจะบอกกล่าวกันบ้าง ภายใต้หัวข้อ “ชอบ-ไม่ชอบ” ที่จ�ามาจาก นิตยสารฉบับหนึ่ง เราเลือกมาได้รวมกันเจ็ดข้อ ซึ่งข้อความเหล่านี้อาจ เป็นเสียงที่ส่งไปถึงนักเรียน ถึงผู้อ่าน หรือร�าพึงกับตัวเอง ก็สุดแต่จะแปล ความนะครับ
“ ภา
”
แดนหญิงและบริเวณรอบ ๆ มีสภาพแวดล้อมที่สะอาด ปลอดโปร่ง เป็น สัดเป็นส่วน ซึง่ ยากจะพบในเรือนจ�าทัง้ หลาย ห้องเรียนอยูบ่ นชัน้ ๒ ของ อาคารห้องสมุด ทางขึ้นจะผ่านร้านเสริมสวยที่บอกเราว่า ถึงเป็นนักโทษ ก็อย่าหยุดสวย ใกล้ ๆ กันมีรา้ นค้า ระยะหลังเพิม่ ซุม้ กาแฟสด นักเรียน ของเราคนหนึ่งเคยซื้อเลี้ยงครูทั้งสาม ฟนอย่าบอกใคร...เอสเพรสโซ่ในแดนหญิง
“ า
น
นน ิ
น
”
กลัวว่าถ้าเอาแต่บรรยายนักเรียนจะเบื่อ และแอบไปตีโบก จึงชอบหา กิจกรรมสนุก ๆ มาเล่นแล้วโยงเข้าสู่การฝกเก็บข้อมูล ฝกเขียน ดังนั้น หากถามว่าบรรยากาศการเรียนชอบวันไหน ก็ตอบได้ว่าชอบวันแรก ๆ ที่ ให้เพื่อนช่างแต่งหน้า ช่างเย็บบั้ง และนักพับถุง มาสาธิตการท�างาน เพื่อ ให้พวกเธอเก็บข้อมูลและฝกเขียนบรรยายกันอย่างสนุกสนาน
8 p1-12.indd 8
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:19 PM
“
าน
า”
เรื่องหลายเรื่องในหนังสือเล่มนี้ดา� เนินไปภายใต้กรอบเวลาสั้น ๆ เป็นจุด เล็ก ๆ หรือจังหวะหนึ่งในชีวิตอันซับซ้อน นักเขียนสามารถจับแล้วปั น ขยาย ใส่รายละเอียด ใส่บทพูด จนท�าให้น่าติดตาม ถือเป็นจุดเด่นอย่าง หนึ่งของนักเขียนแดนหญิง
“
”
พยายามบอกลูกศิษย์ทกุ ค่าย อย่าจบเรือ่ งแบบนี ้ แต่ดว้ ยความทีล่ กู ศิษย์ใน เรือนจ�ามีขอ้ จ�ากัดมากมาย รวมถึงข้อจ�ากัดด้านการรับรู้ เรือ่ งทีเ่ ขียนก็มกั เป็นเรื่องราวในสังเวียนชีวติ ของตนเอง ของคนใกล้ตัว จริงอยู่เรื่องแนวนี้ เป็นเรือ่ งเล่าที ่ “พุง่ ตรงจากใจ” จึงสร้างความสะเทือนใจได้งา่ ย แต่นกั เขียน ที่ขาดประสบการณ์มักขมวดปมจบด้วยประโยคซ�้าซากที่จ�า ๆ กันมา เช่น จะดีจะชัว่ ก็อยูท่ เี่ ราเลือกเดิน ชาติกอ่ นท�ากรรมกับเขาไว้ ชาตินจี้ งึ ต้องมา ชดใช้ เมื่อได้เป็นแม่จึงสัมผัสถึงความรักอันยิ่งใหญ่ ล จะบอกว่า พูดอีกก็ถูกอีก หรือเป็นประโยคที่ควรถูกตรวจสอบ อย่างจริงจัง ดีล่ะ
“
าน า
า
า
”
เป็นการพิสูจน์อีกครั้งว่า ของที่ล้นเกินจนไร้ค่าจากที่หนึ่งกลับมีค่ามากใน อีกที่หนึ่ง ไดอะรี สมุดโน้ต ทีเ่ ก็บไว้ โดยเฉพาะพวกทีม่ วี นั เดือนปี พอหมด ปีก็ไม่มีใครอยากได้ แต่ส�าหรับข้างในนั้นมันมีความหมายมาก ต่อมาเลย ขอบริจาคจากเพือ่ นซึง่ ท�างานในส�านักทีข่ องพวกนี ้ “ล้นตลาด” ตอนปีใหม่ เอารวมกับดินสอ ปากกา ที่เก็บกวาดจากงานสัมมนา ก็กลายเป็นของ รางวัลชั้นเลิศส�าหรับนักเขียนแดนหญิง
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 9
9 9/13/13 6:19 PM
“
”
ขนาดมีรางวัลมาล่อ สาว ๆ ที่นั่งหลังห้องยังชอบแอบส่งสัญญาณมือและ ท่าทาง “ตีโบก” เป็นข้อความสัน้ ๆ ให้นกั โทษหนุม่ ๆ ทีม่ าท�างานแถวรอบ นอก ทัง้ รูจ้ กั และไม่รจู้ กั เช่น เป็นห่วง รอ คิดถึง ซึง่ เข้าใจกันเฉพาะในหมู ่ ผู้ต้องขัง-นักโทษ ตีโบกอาจเป็นสัญญาณใจทีส่ ง่ ได้ไกลเป็นร้อย ๆ เมตร เป็นอิสรภาพ เล็ก ๆ ที่ช่วยให้ชีวิตซังกะตายชุ่มชื่นขึ้นมาบ้าง เสียแต่ว่าพวกเธอต้องหา โอกาสอืน่ ในการสือ่ สารสัญญาณใจ ห้องเรียนเราให้อสิ ระเฉพาะการสือ่ สาร ผ่านข้อความในกระดาษ
“
”
เรือนจ�ากลางราชบุรีเป็นแห่งแรกที่เราเข้าไปท�าโครงการในแดนหญิง จึง เป็นครั้งแรกเช่นกันที่ได้เห็น “พิธีกอด” โดยครูอรสมสวมกอดพวกเธอ ทุกคนหลังเลิกเรียน ฝ่ายครูผชู้ ายเห็นแล้วบอกว่า วันปดคอร์สจะกอดบ้างเพือ่ ให้ก�าลัง ใจ ให้พลัง นักเรียนหัวเราะ...ทั้งเขินทั้งคึกคัก ท่ามกลางบรรยากาศการอ�าลาวันสุดท้ายก็มีนักเรียนเข้ามากอด เราบ้าง เป็นการกอดแบบผู้น้อยกอดผู้ใหญ่ แต่โดยมากเราจะจับมือแบบ นักกี า ตัง้ ข้อศอกและฝ่ามือ ทีใ่ ห้ความรูส้ กึ ถึงพลัง มิตรภาพ และความ เท่าเทียม
1 p1-12.indd 10
วิวั น์ พันธวุ ิยานนท์ ๖ กันยายน ๒๕๕๖
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:19 PM
า
น
า
จับพลัดจับผลูจู่ ๆ ก็ได้เข้าออกคุกหลายแห่งทั่วประเทศ ในช่วง ๓-๔ ปีที่ ผ่านมา แต่เป็นการเข้าไปแบบเข้าเช้าเย็นกลับ ไม่ได้ค้างคืน เข้า-ออกคุกเป็นว่าเล่น แต่สิ่งที่ไปท�านั้นเป็นเรื่องจริงจัง คือไปแนะน�าชักชวนผู้ต้องขังที่สนใจให้มาร่วมเรียนรู้ ฝกการเล่า เรื่องด้วยการเขียน ทีผ่ า่ นมามีผลงานของนักเขียนจากห้องขังบางแห่งบางรุน่ เผยแพร่ สู่สาธารณชนแล้ว ได้รับการตอบรับจากผู้อ่านอย่างล้นหลามเกินความ คาดหมาย แต่ก็มีเช่นกันที่ตั้งค�าถามอย่างกังขาว่า ท�าไมต้องไปช่วยคนท�า ผิด เป็นความจริงว่าคุกมีไว้ขงั คนท�าความผิด แต่ความจริงทีย่ งิ่ กว่าก็ คือ มีคนจ�านวนมากที่จับพลัดจับผลูต้องเข้าไปอยู่ในนั้นโดยไม่ได้ท�าผิด หากเนือ่ งด้วยเงือ่ นไข เงือ่ นง�า ชะตากรรม ความไม่ร ู้ ไม่เท่าทัน ล บาง สิ่งบางอย่างที่ได้กวาดต้อนเอาคนบริสุทธิจ�านวนไม่น้อยเข้าสู่รอยมลทิน ในแดนตะราง ยังไม่นบั ผูก้ ระท�าผิดจากความรูเ้ ท่าไม่ถงึ การณ์ ถูกชักชวน ล่อลวง หลงผิด ล นับรวมแล้วคนเหล่านีม้ สี ดั ส่วนมิใช่นอ้ ยทีเ่ ป็นผูต้ อ้ ง ขังอยู่ในแต่ละเรือนจ�า เราได้รบั รูเ้ รือ่ งเหล่านีจ้ ากการเล่าสูก่ นั ฟังแบบปรับทุกข์ มากกว่า จะคาดหวังผลว่าครูสอนการเขียนจะช่วยแก้ข้อคดีอะไรให้ได้ และบทบาทของครู-ผู้สอนก็ไม่ได้อยู่ใน านะที่จะไปแก้ต่างหรือ เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p1-12.indd 11
11 9/13/13 6:19 PM
ช่วยผ่อนปรนส่วนใดในเรื่องโทษทัณ ์ของเขา นอกจากได้เข้าไปพบเห็นความจริงและรับฟัง ก็ยงิ่ ท�าให้ตระหนัก แน่แก่ใจว่า ความเกือ้ กูลทางใจและการให้โอกาสในการฟืนฟูพั นาตัวเอง ในหมู่ผู้ต้องขังเป็นเรื่องควรท�า ไม่มีค�าใดนอกจากนี้อีกแล้ว กับผู้บริสุทธิที่ถูกชะตากรรมผลักไสให้มารับเคราะห์อยู่ในโลก สี่เหลี่ยมคับแคบ มิควรหรือที่เขาควรได้รับโอกาสและการเยียวยา หรือแม้แต่กบั คนทีก่ ระท�าความผิดจริงก็เถอะ วันหนึง่ เขาก็จะกลับ ออกไปจากคุก จะดีกว่าไหม-หากก่อนถึงวันนัน้ เขาได้ผา่ นการเปดให้เห็น โลกในด้านทีด่ งี าม ทัง้ โลกภายนอกทีห่ ลากหลายและโลกภายใน-ในตัวเขา เอง--หากเรายังเชื่อว่ามีเมล็ดพันธุ์แห่งความดีอยู่ในตัวของทุกคน ให้เขามีพลังทีจ่ ะเดินต่อไปบนหนทางชีวติ ของตนอย่างมีความฝัน ความหวัง และมั่นคง เพราะไม่วา่ ห้องเรียนการเขียน หรือการดูแลประคับประคองทีม่ า จากคนอื่น ถึงระยะหนึ่งก็ย่อมมีที่จบสิ้น วันจบหลักสูตรโครงการเรือ่ งเล่าจากแดนหญิงราชบุรี เด็กสาวเพิง่ บรรลุนิติภาวะซึ่งเป็นนักเรียนอายุน้อยที่สุดในห้อง เอากระดาษแผ่นหนึ่ง มายืน่ ใส่มอื ผม เธอเงยหน้าขึน้ มาสบตาแวบหนึง่ แต่ผมพอทันเห็นประกาย บางอย่างฉายแววอยู่ในดวงตาที่ยังเยาว์คู่นั้น ก่อนเธอจะหันหลัง ก้าวเดิน เนิบช้าแต่มั่นคงกลับเข้าไปในแดน เปดดูกระดาษแผ่นนั้น มีข้อความเขียนว่า “ครูเป็นสิ่งดี ๆ ที่เข้ามาในช่วงฝันร้ายของหนู”
1 p1-12.indd 12
ครูวี วีระศักดิ จันทร์ส่งแสง ๑ กันยายน ๒๕๕๖
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:19 PM
นางฟ้าพอเพียง “นิภา”
“ฉันคือนางฟ้า”
เพราะฉันไม่มีความทุกข์ คนอื่น ๆ บางคนยังเป็นแบบฉันไม่ได้ เพราะคนอื่น ๆ ยังจมอยู่กับความทุกข์ ทุกข์ที่อยากได้ อยากมี อยากเป็น เหมือนใคร ๆ ทั้งที่ชีวิตตัวเองมีได้เท่านี้ แต่ท�าไมยังต้องการ แล้วเมื่อท�า ไม่ได้กเ็ ป็นทุกข์ ทุกข์ทเี่ ราเป็นคนก่อจนมันมาครอบง�าจิตใจ จนชีวติ ทัง้ ชีวติ หาความสุขไม่ได้เลย เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p13-19.indd 13
13 9/13/13 6:21 PM
ท่ามกลางบรรยากาศยามเช้า กลุ่มเมฆหนา ๆ ค่อย ๆ ลอยมา บดบังพระอาทิตย์ อากาศดูครึ้ม ๆ เย็นชื้น กลิ่นไอดินลอยมาเตะจมูก ลม พัดแรงจนต้นไม้เริ่มเอนไหว ดูคล้าย ๆ ฝนก�าลังจะตก ตรงอ่างอาบน�้าขนาดใหญ่สองอ่างคู่ซึ่งมีไว้ส�าหรับอาบน�้าและซัก ผ้าของผู้คนจ�านวน ๖๐๐ กว่าคน บริเวณข้าง ๆ มีถังขยะอยู่สี่ห้าใบ และ รายล้อมไปด้วยราวเหล็กไว้ส�าหรับตากผ้าจ�านวนมากมาย มีเสียงดังเจี๊ยว จ๊าววุ่นวายของคน ๖๐๐ กว่าคนที่แย่งกันอาบน�้าซักผ้าแข่งกับเวลาตาม ประสาชีวิตของ “ชาวคุก” “หลบนางฟ้าหน่อยจ้ะ รีบจ้ารีบ เวลาเป็นเงินเป็นทองนะจ๊ะ” ฉันชะโงกหน้ามองหาต้นเสียง จึงเห็นว่ามาจากผู้หญิงรูปร่าง สมส่วน ผิวสองสี ผมหยิกฟู เธอคือคนรับจ้างซักผ้าของฉันนั่นเอง เธอชือ่ “กัญญา” หรือ “กุง้ ” เป็นนักโทษคนหนึง่ ของเรือนจ�ากลาง ราชบุรีแห่งนี้ เธอถูกจับมาในคดีมียาเสพติดไว้เพื่อจ�าหน่าย ก�าหนดโทษ ของเธอคือ ๒ ปี เธอเป็นคนร่าเริง อัธยาศัยดี เป็นมิตรกับทุก ๆ คน สามารถท�าให้ เพื่อนหลาย ๆ คนหัวเราะได้ในขณะที่ก�าลังร้องไห้อยู่ และที่ส�าคัญ กุ้งมัก จะเป็นที่ปรึกษาและผู้ฟังที่ดีให้แก่เพื่อน ๆ เสมอ เธอเป็นผู้หญิงที่มีความ สุขกับการใฝ่ฝันและความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะนี่เป็นก�าลังใจในวัน พรุ่งนี้และวันต่อ ๆ ไปที่จะท�าให้เธอเข้มแข็งและผ่านทุก ๆ อย่างไปได้ ก่อนที่จะเข้ามาอยู่ในนี้ เธอเคยฝันว่าอยากมีชีวิตครอบครัวที ่ สมบูรณ์ เพราะตอนเด็ก ๆ เธอไม่เคยมีโอกาสได้สมั ผัส พ่อกับแม่แยกทาง กันตัง้ แต่เธอยังอยูใ่ นท้อง เมือ่ เติบโตมา ได้มคี รอบครัวของตัวเอง ก็กลับ ไม่เป็นอย่างที่เธอฝัน เพราะความไม่เข้าใจกันในหลาย ๆ เรื่อง กุ้งกับสามีจึงต้องแยก ทางกัน ทัง้ ๆ ทีล่ กู ชายมีอายุแค่เพียง ๒ ขวบเท่านัน้ ถึงอย่างนัน้ เธอก็ยงั หวังว่า สักวันจะมีใครสักคนที่รักเธอและลูกชายอย่างจริงใจ มอบความ อบอุน่ เป็นหัวหน้าครอบครัวทีด่ ี และต่อเติมสิง่ ทีข่ าดหายไป สร้างครอบครัว
14 p13-19.indd 14
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:21 PM
ทีส่ มบูรณ์ให้เธอได้ แต่นนั่ ก็คอื ความฝัน เพราะในชีวติ จริงไม่สามารถเลือก หรือก�าหนดได้ อาจมีอปุ สรรค นัน่ แหละถึงจะเรียกว่าของแท้ แต่เราจะผ่าน มันไปได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความแกร่งในใจเรา กุ้งบอกว่า ในตอนนั้นเธออาจจะอ่อนหัดจนเกินไป เธอก็แค่ผู้ หญิงคนหนึง่ ท้อเป็น เหนือ่ ยเป็น เมือ่ มีหนทางทีด่ กี ว่า แม้มนั จะผิด แต่เธอ ก็ไม่ลังเลที่จะไขว่คว้า และเมื่อเธอได้ก้าวเข้ามาลิ้มลองรสชาติที่หรูหรา เพียบพร้อม ก็เกิดติดใจถล�าลึกจนท�าให้ชีวิตได้พบกับความผิดพลาด หญิงสาวหันหน้ามาพึ่งอาชีพค้ายาเสพติด ซึ่งเป็นอาชีพที่ท�าเงิน ง่ายและเร็ว เพื่อความสุขสบายของครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงสามคน คือ แม่ ตัวเธอเอง และลูกชาย ชีวิตเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ มีเงินใช้ไม่ขาด อยากได้ อะไรก็ได้ เธอสรรหาทุก ๆ อย่างทีค่ รอบครัวต้องการ เพือ่ ให้แม่และลูกชาย ได้อยู่อย่างสุขสบายที่สุด จนชีวิตต้องหักเหเข้ามาอยู่ในเรือนจ�าแห่งนี้ เมื่อถูกต�ารวจจับกุม ในวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ กุง้ ใช้ชวี ติ อยูใ่ นนีม้ าได้เกือบปีแล้วโดยไม่ตอ้ งพึง่ พาญาติ หลาย ๆ คนในนี้ เรียกเธอว่า “นางฟ้า” จึงเป็นที่สงสัยของคนหมู่มาก และมีคนถามเธอว่า ท�าไมชอบแทนตัวว่านางฟ้า เพราะในความเป็นจริงเธอไม่มีอะไรที่เหมือน เลย หญิงสาวเล่าให้ฟังว่า เพราะเธอมีความสามารถพิเศษเฉพาะที่ใจ ซึง่ มีไม่กคี่ นในนีท้ ที่ า� ได้ เธอใช้ชวี ติ อยูใ่ นนีอ้ ย่างสบายทัง้ กายและใจ ทัง้ ๆ ที่ญาติแทบจะไม่มา เธอพยายามท�าความเข้าใจกับสภาพความเป็นจริง ว่า ทุกวันนี้ตนมีแม่เพียงคนเดียวที่คอยส่งเสีย ทั้ง ๆ ที่แม่มีรายได้เพียง น้อยนิดกับการปลูกผักขาย ยิง่ ตอนนีภ้ าระทุก ๆ อย่าง รวมทัง้ ลูกของเธอ ตกที่แม่เพียงคนเดียว ทุก ๆ ครั้งที่แม่มาเยี่ยมก็ต้องพาหลานมาด้วย ท�าให้ต้องหยุด ขายของ ๑ วัน เพราะต้องตื่นแต่เช้าเพื่อท�ากับข้าวส่วนหนึ่งไว้ส�าหรับกิน เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p13-19.indd 15
15 9/13/13 6:21 PM
ตาหลอ ผู้ช่วยราชการ “ า ิน”
น
ิ
“เฮ้ย แม่งพวกมึงดูดิ มาแต่เช้าเลยนะ” ฉันได้ยนิ พวกพี ่ ๆ ร่วมชะตากรรมของฉันพูดกัน ก็อยากรูว้ า่ พวก เขาพูดถึงใคร เลยเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วมองดู จึงร้อง “ออ ตาหลอนีเ่ อง” “ตาหลอ” เป็นชือ่ ทีท่ กุ คนทีน่ ไี่ ด้ยนิ แล้วไม่สงสัยเลยว่าเธอคือใคร
6 p26-31.indd 26
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:30 PM
ผูห้ ญิงผมสัน้ รองทรงสีนา�้ ตาลแดง ทีส่ า� คัญฟันหลอหมดปาก ไม่รวู้ า่ เพราะ อะไร แต่นี่แหละที่มาของชื่อที่ทุกคนเรียก ฉันนั่งคุยกับเธออยู่พักหนึ่งจึงได้รู้ว่า ปัจจุบันตาหลออายุได้ ๕๑ ปีแล้ว โทษของเธอตัง้ ๒๕ ปี ติดมาตัง้ แต่อายุ ๓ ปี อยูม่ าจนคุ้นเคยกับ ที่นี่แทบทุกอย่าง หลายคนบอกว่าเธออยู่แถวกรุงเทพ เจ้าตัวบอกว่า เธอมีลูกสี ่ คน แต่ไม่มีใครมาเยี่ยมมาดูแลเลยสักคน น่าสงสารเธอ แม่คนเดียวเลี้ยง ลูกได้ แต่ลูกตั้งสี่คนกลับดูแลแม่คนเดียวไม่ได้ ถึงจะดูแลไม่ตลอดรอดฝัง ก็เถอะ อย่างไรก็ขึ้นชื่อว่ามารดาผู้ให้ก�าเนิด “วันเพ็ญ” คือชื่อจริงของเธอ แต่เธอจะแทนตัวเองว่า “หลอ” ตาหลอเป็นคนอารมณ์ดี ได้ยินเสียงเพลงเมื่อไรก็ออกท่าทาง ต่าง ๆ นานา เธอสอนเต้นให้คนป่วยดูอยูเ่ สมอ เรียกเสียงหัวเราะ คืนชีวติ ชีวาให้แก่คนที่ดูได้มากเลยทีเดียว
นา
า
ตาหลอมีหน้าที่ดูแลผู้ป่วยที่สถานพยาบาล หรือเรียกสั้น ๆ ว่า “พ.บ.” เธอท�าทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ เช้ามาก็เข็นรถอาหารไปคอย รับอาหารให้คนป่วย กลางวันและเย็นก็เธออีกเหมือนเดิม ท�าอย่างนี้เป็น ประจ�าทุกวันไม่เคยบ่น ท�าแม้กระทั่งเช็ดเลือด เช็ดปัสสาวะอุจจาระผู้ป่วย เธอเล่าให้ฉันฟังว่า บางคนแท้งลูกตกเลือดมา เลือดค้างอยู่ที่ช่องคลอด เธอก็ต้องล้วงเข้าไปในช่องคลอดเพื่อเอาเลือดออกให้โดยไม่รังเกียจเลย สักนิด แต่กลับเป็นคนคนนัน้ เสียอีกทีพ่ อหายดีแล้วก็ปกี กล้าขาแข็ง ไม่เคย เห็นหัวตาหลอยังไม่พอ ยังพูดจาไม่ดีกับเธอด้วย ฉันไม่เข้าใจว่าท�าไม ผู้หญิงคนนั้นถึงท�ากิริยาไม่ดีกับตาหลอ ทั้ง ๆ ที่ตาหลอคนนี้ไม่ใช่หรือที ่ ช่วยชีวิตตนในวันนั้น ตาหลอรับจ้างเย็บและแก้ทรงเสื้อผ้า รวมทั้งรับจ้างสารพัดที่พอ จะท�าได้ เพือ่ เอาเงินไว้จบั จ่ายใช้สอยเรือ่ งส่วนตัว ท�าอย่างไรได้กเ็ ธอไม่มี เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p26-31.indd 27
7 9/13/13 6:30 PM
น ั ผิดด้วยหรอ “
า”
เรื่องราวที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ไม่สามารถบอกชื่อจริง
ของทุกคนได้ จึงขอใช้นามสมมุติทั้งหมด ชีวติ ของคนเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทางเดินของตัวเองได้จริงหรือ ชีวติ คนเรากว่าจะโตขึน้ มาได้อาจไม่ใช่เรือ่ งยาก แต่การจะท�าชีวติ ของเราให้ดีพร้อมสวยหรูเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
3 p32-42.indd 32
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:33 PM
อุปสรรคขวากหนามย่อมเกิดขึ้นกับชีวิตได้เสมอ ไม่มากก็น้อย แตกต่าง กันไป ชีวิตของฉันก็เช่นกัน...
าน า
า
ครอบครัวฉันนับว่าเป็นครอบครัวทีใ่ หญ่พอสมควร มีสมาชิกด้วยกันทัง้ หมด เจ็ดคน ยายของฉันชือ่ สวย ยังไม่คอ่ ยแก่เท่าไร ยายชอบดูดยาเส้น เป็น คนไม่ค่อยพูด ชอบดูลิเกเป็นชีวิตจิตใจ ให้รู้เถอะว่าจะมาเล่นที่ศาลาหน้า เขาวัง ท่านจะเตรียมทุกอย่างเสร็จตั้งแต่ไก่โห่เลยทีเดียว พ่อของฉันชื่อ วร พ่อเป็นคนรูปหล่อและเป็นคนดีในสายตาของ ฉัน พ่อไม่กนิ เหล้า ไม่เจ้าชู ้ บุหรีก่ ไ็ ม่สบู ขยันท�างาน หนักเอาเบาสู ้ อาชีพ ของพ่อคือรับจ้างขับรถ แม่ชื่อ สาย แม่เป็นคนไม่สวยเท่าไร ไม่ค่อยชอบแต่งตัว วัน ๆ ท�าแต่งาน เก็บเงินเก่ง เป็นคนสะอาดเอามาก ๆ แม่ชอบขายของ บางวัน จะทอดกล้วยทอดขาย บางวันก็รับผลไม้จากตลาดมาขายตามบ้าน ตัวฉันเองชื่อบัว ตัวไม่ค่อยโต แม่บอกตอนเล็กฉันเกือบเลี้ยงไม่ รอด เพราะไม่ยอมกินนมกินข้าว เวลาป้อนเหมือนต้องกรอกมากกว่า แต่ ดีที่กินข้าวเหนียว ฉันจึงโตมาได้เพราะข้าวเหนียว ฉันมีนอ้ งชายสองคน ชือ่ วันกับวน น้องคนสุดท้องเป็นผูห้ ญิง ชือ่ น้องหนู เป็นคนเดียวที่คลอดที่โรงพยาบาล ช่วงนั้นยังไม่มีการคุมก�าเนิด แม่จึงมีลูกถี่ปีละคน เรียกว่า “หัวปีท้ายปี” พอมีน้องคนสุดท้องแม่ก ็ ท�าหมัน ครอบครัวของฉันยากจนมาก อาหารหลักของบ้านมักจะเป็นผัก บุง้ นาทีฉ่ นั ออกไปหาเก็บทุกวัน เอามาแกงส้ม ผัด และลวกจิม้ น�้าพริกบ้าง วันไหนโชคดีหาปลามาได้ ก็จะเป็นวันที่ได้กินอาหารที่เลิศที่สุด บ้านฉัน ไม่เคยได้กินข้าวเมล็ดสวย ๆ แบบบ้านคนอื่นเขา ข้าวที่เราใช้หุงนั้นเป็น เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p32-42.indd 33
33 9/13/13 6:33 PM
ความเจ็ วด ใครก�าหนด “
ิ า”
เจ็ดปีแล้วที่ฉันยังคงด�าเนินชีวิตอยู่ในโลกสี่เหลี่ยม โลกมืดที่ไร้อิสรภาพทางร่างกาย ฉันนั่งทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิต ที่ผ่านมาท่ามกลางอากาศที่มืดครึ้มด้วยเมฆฝน รู้สึกเคว้งคว้างและ โดดเดี่ยว ทั้งที่รอบกายมีผู้คนเป็นร้อย แต่มันกลับยิ่งท�าให้ฉันเหงาจับใจ ภาพในวันเวลาเก่าปราก ขึน้ ในความคิดอีกครัง้ ท�าให้ฉนั นึกถึงเขาคนนัน้
56 p56-63.indd 56
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:39 PM
คนที่ท�าให้ฉันได้รู้จักว่า “รักคือการเสียสละ” ฉันเป็นคนราชบุรีโดยก�าเนิด มีพี่น้องทั้งหมดสามคน ฉันเป็น ลูกสาวคนสุดท้อง ส่วนพี่อีกสองคนเป็นฝาแฝด แต่หน้าตาไม่มีส่วนคล้าย กันเลย อาจเป็นเพราะคนแรกเป็นผู้ชาย ส่วนคนที่ ๒ เป็นผู้หญิง จึงมี ความแตกต่างกัน ครอบครัวเรามี านะปานกลาง ประกอบอาชีพค้าขายและรับจ้าง ทัว่ ไป บ้านฉันเป็นร้านขายไม้มะพร้าวแปรรูปเล็ก ๆ โดยวางขายอยูใ่ ต้ถนุ บ้านซึ่งเป็นบ้านไม้เก่า ๆ ชั้นเดียวยกพื้นสูง ต่อตัวบ้านออกมาเป็นที่เก็บ ไม้ ใต้ถุนบ้านเป็นพื้นที่โล่ง ๆ ไม่มีผนังกั้น พ่อกับแม่ต้องนอนเฝ้าอยู ่ ใต้ถุนบ้าน ใครมาเรียกซื้อไม้ พ่อก็ลุกไปขาย โดยเรียกฉันลุกขึ้นไปท�า บัญชี พร้อมกับต้องขนไม้ ดึกดื่นเที่ยงคืนฉันก็ต้องลุกขึ้นมาช่วยงานพ่อ ส่วนแม่มหี น้าทีค่ อยหุงหาอาหารให้พวกเรากับคนงานกิน งานใน ร้านแม่ไม่เคยได้เข้ามายุ่งเลย ถ้ามองโดยทั่วไป ฉันต้องได้รับความรักความเอาใจใส่จากพ่อกับ แม่เป็นพิเศษ เพราะฉันเป็นลูกสาวคนเล็ก และคงไม่ต้องรับรู้ปัญหาหรือ รับภาระใด ๆ เลย แต่ความเป็นจริงกลับสวนทางกัน ฉันต้องท�างานในบ้าน และนอกบ้านทุกอย่าง พี่ ๆ แต่ละคนไม่คิดที่จะรับรู้ถึงปัญหาใด ๆ ฉันจึง ต้องรับภาระแทนพี่ ๆ ชีวิตประจ�าวันของฉันท�าแต่งานตั้งแต่เช้ายันค�่าไม่เคยได้หยุดได้ หย่อน และไม่เคยได้ไปวิง่ เล่นเหมือนเด็กคนอืน่ ๆ กว่าจะได้กนิ ข้าวอาบน�า้ ก็เลยเวลา หลังเสร็จจากงานตอนเย็น ฉันจะเห็นพ่อกับแม่นงั่ กินเบียร์ พอ มีอาการมึนเมาก็มักมีปากเสียงกัน มันเป็นภาพซ�้าซากจ�าเจที่ฉันต้องเจอ ทุกวัน ในช่วงเวลานัน้ ฉันรูส้ กึ โดดเดีย่ ว เคว้งคว้าง จะหาทีย่ ดึ เหนีย่ วจิตใจ ก็ไม่มีเลย จริง ๆ แล้วหน้าที่พวกนี้ควรจะเป็นของพี่ ๆ แต่เพราะพี่ชายเป็น คนไม่เอาไหน เกเร ติดเหล้าเมายา วัน ๆ ได้แต่ขอเงินแม่ใช้ ไม่คดิ ทีจ่ ะช่วย งานใด ๆ ในบ้านเลย แต่แม่ไม่เคยว่าหรือดุด่าพี่ชาย จนบางครั้งฉันก็แอบ เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p56-63.indd 57
57 9/13/13 6:39 PM
ถนนแห่งชีวิต “ า
”
“ศาล ี ก าพิ พ ากษายื น ตามศาลชั้ น ต้ น ให้ จ� า คุ ก
จ�าเลยทั้งสามเป็นเวลา ๓ ปี ๓ เดือน” ฉันนิง่ อึง้ ไปชัว่ ขณะ ไม่มแี ม้แต่นา�้ ตาสักหยด เสียงของผูพ้ พิ ากษา ยังก้องอยู่ในหู ฉันเพิ่งรู้ว่าอาการจุกแน่นในอกเป็นเช่นไร ฉันเดินลงจากบัลลังก์เพื่อกลับไปยังห้องขัง รู้สึกเหนื่อย เพลีย
64 p64-72.indd 64
เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
9/13/13 6:40 PM
ท้อแท้ หมดแรงคล้ายกับเพิ่งวิ่งรอบสนามสัก ๑๐ รอบได้ ฉันพยายามข่มตาให้หลับเพื่อฆ่าเวลารอกลับเรือนจ�า แต่ใจมัน ไม่หลับ มันสับสน มึนงง และอยู่ดี ๆ น�้าตาฉันก็ไหลเปียกสองข้างแก้ม อย่างไม่รู้ตัว หมดแล้วซึ่ง “อิสรภาพ” อย่างแท้จริง ฉันเกิดและโตมาในครอบครัวที่มี านะปานกลาง ไม่ร�่ารวย แต่ก ็ ไม่ได้ยากจนนัก เรามีกันอยู่สี่ชีวิต พ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ผิวขาว เหลือง รูปร่างสันทัด แม่เป็นไทยแท้ มีรูปร่างเล็ก ผิวขาว ฉันกับน้องชายเกิดมาจากความรักความผูกพันของพ่อแม่ ถึงแม้ เราจะไม่มบี า้ นหลังใหญ่ ไม่ได้ร�่ารวยเหมือนคนอืน่ แต่ฉนั กับน้องก็มคี วาม สุข ความรักความห่วงใยที่พ่อแม่มีให้พวกเรา ช่วยหล่อหลอมให้เราเป็น เด็กดี พ่อกับแม่พร�่าสอนฉันกับน้องชายเสมอว่าให้เป็นคนดี รู้จักหน้าที่ ของตนเอง กตัญ ู พ่อกับแม่ไม่มีสมบัติใด ๆ จะให้นอกจากการศึกษา ท่านเคยถามฉันว่าโตขึน้ อยากเป็นอะไร ฉันตอบว่า “เออยากเป็น ครู” นั่นคือความใฝ่ฝันของฉันในวัยเด็ก แต่ความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน จากครอบครัวเล็ก ๆ ที่มีแต่ ความอบอุ่นพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อเริ่มติดเพื่อน ไม่กลับบ้าน โดยอ้างว่า ค้างที่ท�างาน พ่อท�างานเป็นพนักงานดับเพลิงและอยู่หน่วยบรรเทา สาธารณภัย พ่อชอบช่วยเหลือคนอื่น จนบางครั้งลืมครอบครัว และในทีส่ ดุ พ่อกับแม่กแ็ ยกทางกันด้วยเหตุผลของผูใ้ หญ่ ฉันกับ น้องชายอยูก่ บั แม่ทเี่ ลีย้ งพวกเรามาด้วยความยากล�าบาก เพราะฉันกับน้อง ชายยังเล็กนัก ตอนแรกแม่พาเราทัง้ สองคนกลับไปอยูก่ บั ตายายทีจ่ งั หวัด ปราจีนบุรี ในตอนนั้นฉันอายุประมาณ ๔ ขวบ ส่วนน้องชายแค่ ๘ เดือน แม้จะยังเด็ก แต่ฉันก็จ�าเหตุการณ์ในบางช่วงได้ ภาพที่แม่หิ้วตะกร้าสีแดง ในตะกร้ามีอุปกรณ์ตัดผม แขนอีกข้าง หนึง่ อุม้ น้องชายทีย่ งั ไม่หย่านม ตระเวนรับจ้างตัดผมตามหมูบ่ า้ นเพือ่ จะได้ เงินมาเลี้ยงลูก เฟ คุก เรื่องเล่าจากแดนหญิง
p64-72.indd 65
65 9/13/13 6:40 PM
“ฉันคือนางฟ้า เพราะฉันไม่มคี วามทุกข์ คนอืน่ ๆ บางคนยังเป็นแบบฉัน ไม่ได้ เพราะคนอื่น ๆ ยังจมอยู่กับความทุกข์ ทุกข์ที่อยากได้ อยากมี อยากเป็นเหมือนใคร ๆ ทั้งที่ชีวิตตัวเองมีได้เท่านี้ แต่ท�าไมยังต้องการ แล้วเมื่อท�าไม่ได้ก็เป็นทุกข์ ทุกข์ที่เราเป็นคนก่อจนมันมาครอบง�าจิตใจ จนชีวิตทั้งชีวิตหาความสุขไม่ได้เลย” นางฟ้าพอเพียง
“โครงการเรื่องเล่าจากแดนหญิงราชบุรี” ด�าเนินการโดย โครงการก�าลังใจในพระด�าริพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา ร่วมกับเครือข่ายพุทธิกา เรือนจ�ากลางราชบุรี กรมราชทัณฑ์ และกระทรวงยุติธรรม
“ ‘เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้’ พี่ไม่บอกตรง ๆ แต่บอก ผ่านตัวอักษร และนี่เป็นก้าวแรกที่ท�าให้ฉนั เริ่มกลับมารักตัวเองอีกครั้ง” สัมผัสรัก “เด็กสาววัยรุ่นที่เป็นวัยก�าลังอยากลอง...ในวัยของพวกเธอ ฉันคิดว่า เป็นวัยที่ต้องการความรัก ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ พวกเธอจึงใช้เธค เป็นที่หาความสุขสนุกสนาน โดยไม่รู้เลยว่าตนก�าลังเดินเข้ากองไฟที่ร้อน ไม่ใช่สายน�้าที่เย็นอย่างที่คิด” นรกที่สร้างขึ้นเอง “ ‘ม้าเม็ดเดียวก็นอนได้’ เสียงรีพ่ ดู และยิม้ ... ‘แหม...นอนก่อนผ่อนทีหลัง ก็ได้ อยากรู้จริงถามอีบัว’ ” ความผิดที่ตั้งใจ “...ของเล่นที่ฉนั ท�าให้น้องหรือตัวเองเล่นก็คือต้นไม้ใบหญ้าที่หาได้จาก ข้างบ้านนัน่ เอง ฉันจะเก็บใบไม้มาพับซ้อนกันทีละใบ ใช้ไม้กลัดต่อกัน ไปเรื่อย ๆ จนยาวพอที่จะท�ามงกุฎหรือกระโปรงเพื่อเล่นเป็นลิเกหรือ นางสาวไทยตามแต่พวกเราจะคิดฝันกัน...ทุกคนจะมีส่วนร่วมในของเล่น ทุกชิ้นที่พี่สาวคนนีท้ �าให้เสมอ” กว่าจะข้ามล�าธารทุกข์
ลงชื่อเข้าใช้ อีเมลหรือ โทรศัพท์: รหัสผ่าน
หมวดสารคดี
ISBN 978-616-7767-16-1
นักโทษหญิง@แดนหญิง ••••••
ให้ฉนั อยู่ในระบบต่อไป ถูกใจ
ราคา ๑๙๐ บาท
๑๙๐.-
แสดงความคิดเห็น
แชร์