Machtsovername compleet

Natuurlijk komen ze niet uit de lucht vallen. De voormalige ‘jonge honden’ onder de shorttrackers werkten immers al jaren aan hun bestorming van de top en de afgelopen seizoenen kreeg die al vorm. Maar op de laatste dag van 2022 en de eerste dag van 2023 was de machtsovername compleet, onder aanvoering van de ongenaakbare Jens van ’t Wout. Bij de vrouwen was die rol er voor Xandra Velzeboer.

Jens van ’t Wout drukte een onmiskenbaar stempel op dit NK. De shorttracker uit Sintjohannesga zegevierde op zowel de 500, de 1000 als de 1500 meter en bevestigt zo wat eigenlijk al enige tijd duidelijk was: hij is dé nieuwe man in Nederland als het gaat om shorttrack.

Dat zal hij zelf niet zeggen. De pas 21-jarige Jens van ’t Wout is bescheiden van aard, ook na zijn zegetocht in Leeuwarden. ,,Of ik nu de beste ben, vind ik lastig om te zeggen. Maar ik denk wel dat ik fysiek gezien de sterkste ben. Ik denk ook dat het er fysiek wel in zat, ook gezien hoe ik mij voel dit seizoen. Maar je moet het toch altijd nog doen. Het NK is bovendien wel een wat andere manier van rijden ten opzichte van de Worldcup waar je echt een veel groter veld hebt. In een NK merk je dat iedereen wat losser kan rijden en dan heb ik het juist wat moeilijker tegen men- sen waarvan ik in de Worldcup wat minder last zou hebben. Maar ik ben heel blij dat het gelukt is.’’

Zeker omdat in shorttrack het winnen van alle afstanden geen vanzelfsprekendheid is. Een ongeluk zit zeker hier in een klein hoekje. ,,Ik heb ook echt gezorgd dat ik uit problemen bleef’’, stelt Van ’t Wout. ,,De 500 en de 1000 meter heb ik gewoon alles op kop gereden. Op de 1500 probeerde ik iets anders door in de groep te rijden, maar heb ik tot aan de nale wel voorzichtig gereden.’’

Verschuiving

Het NK op het ijs van de Elfstedenhal markeerde de verschuiving van de macht in de nationale top van de shorttrackers. Daan Breeuwsma is gestopt, net als Dylan Hoogerwerf, de kampioen van de laatste twee jaar. En Sjinkie Knegt heeft moeite mee te kunnen in. het geweld van de jeugd. ,,Als je kijkt naar het podium is dat wel de ontwikkeling, ja. Itzhak de Laat rijdt zich er op de 1000 meter nog mooi tussen, maar verder zijn het alleen maar jonge rijders. Die zijn echt sterker en sterker geworden, terwijl de oudere rijders een beetje op hetzelfde niveau zijn gebleven en nu eigenlijk wel een beetje achter blijft. Dit is inderdaad wel de nieuwe generatie. Daar hebben we lang naartoe gewerkt, maar dit was echt het moment waarop het er voor bijna iedereen uitkwam.’’

Het goede nieuws is dat het einde van de ontwikkeling nog niet in zicht is. ,,Ik denk dat er nog heel veel rek zit in deze groep’’, vindt Van ’t Wout. ,,Als je ziet hoe jongens in ons team alleen al in dit seizoen zijn verbeterd dan denk ik echt dat ze nog een aantal stappen kunnen maken als we nu gewoon langer zo blijven doortrainen. En ik denk dat het voor de jongere jongens veel heeft geholpen dat Teun Boer en ik medailles hebben behaald in de wereldbeker, iets wat voor Nederlanders toch weer even geleden was. Daarmee laten we zien dat het wel weer mogelijk is.’’

Prikkelen

Zo staat er een mooie groep met rijders die eigenlijk constant bezig zijn elkaar te prikkelen, te motiveren en vooral: beter te maken. ,,We zitten zó dicht bij elkaar allemaal, het is zó een sterk veld om mee te trainen. Het maakt niet uit in welke groep je zit, het gaat altijd hard. Gaat de ene groep hard, dan gaat de volgende net ietsje harder omdat ze dat willen laten zien. En dan gaat de andere tóch weer harder. Dat het nu zo goed gaat, ligt echt ook aan de sterkte van het team.’’

In dat team natuurlijk ook zijn één jaar oudere broer Melle, die langzaam weer in de buurt komt van zijn broer. ,,Ik heb nog wel een eind te gaan, maar het gaat de goede kant op’’, vindt Melle van ’t Wout. ,,Ik denk wel dat ik een groot gat heb gedicht, want ik kan weer een beetje in de training aanvallen met rondetijden op snel- heid en zo. Volgend jaar zit ik er hopelijk weer helemaal bij, maar ik moet nog even oefenen.’’

Fout

De successen van Jens motiveren hem zeker, al knaagt het ook een beetje. Lachend: ,,Ik vraag me af waarom ik niet ook op het podium sta, want in principe hebben we hetzelfde dna. Ik doe dus toch iets fout. Maar nee, natuurlijk motiveert het enorm. Het geeft me ook vertrouwen dat ik het kan, ook omdat ik z’n broer ben. Ik weet alles wat hij ervoor doet, en doe er zelf ook hartstikke veel voor. Op een gegeven moment moet dat zich uitbetalen. Het ging dit NK in ieder geval al de goede kant op.’’ De oudste Van ’t Wout pakte namelijk zilver en brons op de 1000 en 500 meter.

En hij geniet als hij zijn broertje aan het werk ziet. ,,Ja joh, alleen maar. Ik vind het zó mooi als hij wint. In Salt Lake City moest ik twee keer een traantje laten. Ik moest huilen van blijdschap en ongeloof. Het is alleen maar mooi dat het hem lukt.’’

Dan was er zeker blijdschap na het EK in Gdansk, waarvan Jens van ‘t Wout terugkeerde met liefst vijf medailles: drie titels, zilver en brons.

Bij de vrouwen was Xandra Velzeboer ongenaakbaar, maar wel bij absentie van Suzanne Schulting. Ook Velzeboer won alle drie de afstanden.

Trotse sponsoren/partners van het gewest Fryslân:

Wesley Dijs ontrafelt het kunstje van de wedstrijd