Column van Annegien van Dijk

Duurzaamheid met overtuiging: niet alleen in de materialisering, maar ook in het voorbeeldgedrag en het gebouw als duurzaam leermiddel. Geslaagd voorbeeld is De Spaaihoeve in Eindhoven. Architect Simon Hanemaaijer van RoosRos: “De positieve impact van een natuurlijke onderwijsomgeving - gebouwd met gezonde, biobased bouwmaterialen - versterkt de rustige, huiselijke en gemoedelijke uitstraling van het gebouw. Gezien de natuurlijke omgeving van het schoolgebouw zijn in de gevel 4 verblijfplaatsen voor vleermuizen en 16 neststenen voor de huismus aangebracht.”

Energieneutraal en/of circulair: dan gaat het om projecten die al voorloper zijn in de ontwikkeling naar duurzame en circulaire gebouwen. Klein Amsterdam bijvoorbeeld. Adam Duivenvoorden van De Groot Vrooms hoop: “Daarom hebben we een maquette van de school gemaakt, die leerlingen zelf in elkaar kunnen zetten. Op die manier ervaren de kinderen hoe eenvoudig het eigenlijk is om dit houten schoolgebouw te maken, uit elkaar te halen en weer ergens anders op te bouwen. Met dit nieuwe bouwconcept bewijzen we dat architectuur, verplaatsbaar heid en een permanente kwaliteit prima samengaan.”

Slim en adaptief in ruimtegebruik: Daarbij kan het gebouw in zijn omgeving vanuit het programma op een vanzelfsprekende manier mee bewegen en transformeren op basis van toekomstige veranderingen. Een mooi voorbeeld is De Uitdaging in Nijmegen. Toine van Beijsterveldt van BUKO Huisvesting: “Flexibiliteit is het uitgangspunt van De Uitdaging en dat begint al bij de fundering. Je ziet hier mooi het drager inbouw principe, met als basis een staalconstructie met betonnen vloeren en demontabele wanden. Alles in het gebouw is demontabel en niet dragend. Alle binnenwanden kunnen eruit; je kunt terug naar je staalconcept en de vloeren en de school opnieuw ontwerpen.”

U kunt het inspiratieboek bestellen via www.schooldomein.nl/inspiratieboek.

Foto: Edward Hermans

GELUKKIG DAT IK LEEF EN ONDERNEEM IN NEDERLAND

En toen zat ik thuis. De laptop op de keukentafel, geen collega’s, geen kleurenwaaiers, geen dozen met bakstenen om me heen. Wel een bureau om draaiende te houden en projecten die minstens dezelfde inzet vragen als anders. Het went snel; contact met collega’s, opdrachtgevers en studenten via alle mogelijke kanalen. Prognoses en planningen aanpassen, rekening houdend met verschillende scenario’s. In de avonduren naar een leeg kantoor om de post en wat productmonsters op te halen.

Maar het voelt irrelevant af en toe. De aandacht voor esthetiek, materialen en detaillering. Het ontwerpen van gebouwen zoals scholen, kantoren en hotels die nu nauwelijks gebruikt worden. Onze ontwerp- en bouwprocessen vragen om een vooruitziende blik tot ver in de onzekere toekomst, terwijl het nú zoveel belangrijker lijkt te zijn vandaag.

Een item op de radio maakte me nog bewuster dan anders, hoe gelukkig ik ben dat ik leef en onderneem in Nederland. Het ging over de Verenigde Staten waar duizenden mensen van de één op andere dag geen baan meer hebben en dan niet landen in een sociaal vangnet. Waar bedrijven omvallen en niet gesteund worden door de overheid.

Ik ben blij dat we hier voor elkaar zorgen. Niet alleen in de zorg, maar ook economisch. Als architecten zorgen we voor fijne gebouwen. Als ondernemers voor onze werknemers, intrinsiek én dankzij de regels die de overheid daarvoor bedacht heeft. Een overheid die ons ondernemers steunt als het noodzakelijk is. En als het niet lukt? Dan is daar die zachte landing.

We werken dus door, ook aan architectuur. Ook aan scholen, kantoren en hotels, met aandacht voor esthetiek, materialen en detaillering. Om alles draaiende te houden, voor die onzekere toekomst. Omdat dat nu eenmaal is zoals het is, omdat dat onze steen is die we bijdragen.

Annegien van Dijk | Brique Architecten