Graduation 5 – School of Form catalogue

Page 1





5

2018/2019

Graduation


4

↪ Kim jesteśmy?

↪ Who are we?


5

School of Form, katedra projektowania Uniwersytetu SWPS, to innowacyjne studia li­ cencjackie łączące elementy edukacji projektowej i humanistycznej. Program z zakresu wzornictwa zbudował zespół pod przewodnictwem Lidewij Edelkoort, wieloletniej szefo­ wej Design Academy Eindhoven, która dziś pozostaje mentorką programu. Od inauguracji w październiku 2011 do chwili publikacji tego katalogu dyplomy obroniło 233 absolwentów. Wszystkie zajęcia w School of Form mają formułę otwartych, interaktywnych warszta­ tów w małych grupach. Studenci uczą się projektować przedmioty, przestrzenie i stroje, ale też procesy, usługi i postawy. Używają technik rzemieślniczych i nowych technologii, samodzielnie wykonują swoje prace, uczą się też jak je zaprezentować. Mają do dyspo­ zycji profesjonalnie wyposażone, nowoczesne pracownie: krawiecką, komputerową, fo­ to-wideo, ślusarnię, stolarnię, warsztat ceramiczny i modelarnię dostępną 24/7. Dzięki współpracy z partnerami biznesowymi studenci mogą odbywać praktyki w krajowych i zagranicznych studiach projektowych, firmach produkcyjnych i warsztatach rzemieśl­ niczych w zależności od wybranego przez siebie profilu. Od października 2020 School of Form mieścić się będzie w Warszawie, w siedzibie Uni­ wersytetu SWPS przy ulicy Chodakowskiej.

— School of Form, the design faculty of the SWPS University of Social Sciences and Hu­ manities, is an innovative bachelor's degree programme combining elements of design and humanities education. The design programme was developed by a team led by Lidewij Edelkoort, the long-time head of the Design Academy Eindhoven, who remains the pro­ gramme's mentor. Since its launch in October 2011 until the publication of this catalogue, 233 students have defended their graduation projects here. All classes at the School of Form take the form of open, interactive workshops held in small groups. Students learn how to design objects, space and clothes, as well as pro­ cesses, services and attitudes. They use craftsmanship techniques and new technologies, independently carrying out their projects and learning how to showcase their designs. At their disposal they have professionally equipped, state-of-the-art studios focusing on tailoring, IT, photo-video, locksmith's workshop, carpentry workshop, ceramic work­ shop and a modelling shop available 24/7. Thanks to cooperation with business partners, students can take part in internships at Polish and international design studios, manufac­ turing companies and craft workshops, depending on the profile they choose. Starting from October 2020 the School of Form will be located in Warsaw, at the head­ quarters of the SWPS University at Chodakowska Street.


6

↪ Spis treści

↪ Table of contents


7

10

Ludzie School of Form — People of School of Form

20

Przychodzi projektant do firmy… i co dalej? — A designer approaches a company… and what next?

26

Communication Design

30

Projekty dyplomowe — Graduation Projects

70

Język jako narzędzie projektanta — Language as a designer’s tool

74

Domestic Design

78

Projekty dyplomowe — Graduation Projects

96

Architektura dla zwierząt — Architecture for animals

100

Fashion Design

104

Projekty dyplomowe — Graduation Projects

112

Moda i naśladownictwo — Fashion and Fashion Followers

116

Industrial Design

120

Projekty dyplomowe — Graduation Projects

130

Grzyb – materiał doskonały? — Mushrooms: could they be perfect material?

136

Projekty z firmami — Projects in Cooperation with Companies

159

Absolwenci — Graduates


8

Już piąta grupa absolwentów opuściła mury School of Form. To daje prawie 250 projektantów. Czy świat potrzebuje ich tak wielu? Wygląda na to, że tak. Myślenie projektowe jako sposób pracy, poszukiwania rozwiązań i osiągania celów, jest coraz bardziej doceniane. Praca zespołowa, zainteresowanie czło­ wiekiem i uczenie się błędach to cechy i umiejętności, które kształcimy w School of Form. Kreatywność rozumiana jako postawa jest potrzebna w biznesie, administracji, działalności społecznej i zarządzaniu. Coraz częściej projektanci stają się członkami zespołów, których zadaniem nie jest zaprojektowanie kolejnego produktu, choć zapotrzebowanie na piękne, dobrze i mądrze zaprojektowane przedmioty nie spada. Absolwenci wzornictwa biorą też udział w projektowaniu usług i procesów, poszukują nowych materiałów albo sposobów radzenia sobie ze starymi, które zaśmiecają świat. Nasi absolwenci wybierają różne drogi. Niektórzy po prostu uczą się dalej na studiach magisterskich za granicą lub w Pol­ sce. Inni idą do pracy w małych i dużych firmach, sprawdzając i rozwijając to, czego się nauczyli na studiach. I świetnie sobie radzą. Jeszcze inni próbują własnych sił nie tylko jako projek­ tanci ale również jako przedsiębiorcy – rozwijają swoje małe marki projektując, produkując, szkoląc. Wielu odnalazło się w niematerialnych formach projektowania, pracując dla firm konsultingowych, badawczych i multidyscyplinarnych zespołów.

It is the fifth group of graduates to leave the School of Form. This makes nearly 250 designers. Does the world need so many of them? It seems so. Design thinking as a way of working, seeking solutions and achieving goals is gaining recognition. Teamwork, interest in people and learning from mistakes are the qualities that we share and develop at the School of Form. Creativity understood as an attitude is needed in business, administration, social activity and management. More and more often designers are becoming members of teams whose task is not to design another product, although the demand for beautiful, well-designed and smartly designed objects has not declined. Design graduates also co-develop services and processes, seeking new materials or ways to deal with the old ones that contaminate the world. Our graduates choose different paths. Some simply join MA programmes abroad or in Poland. Others go to work in small and large companies, testing and developing acquired skills and knowledge. And they are doing great. Yet others try their luck not only as designers but also as entrepreneurs – they establish their small brands specializing in design, production and training. Numerous graduates specialize in intangible forms of design, working for consulting companies, research entities and multidisciplinary teams.

Nasi absolwenci są aktywni i utalentowani, ich nazwiska po­ jawiają się regularnie w lokalnych i międzynarodowych kon­ kursach, nierzadko na punktowanych miejscach. Są ciekawi świata i odważni, pracują często w miejscach bardzo odległych od Poznania. Są też przyjaciółmi, utrzymują kontakty ze sobą, choć rozbiegli się na wszystkie strony świata. Pomagają sobie nawzajem, wspierają młodszych kolegów, a kiedy przyjeżdżają do Poznania, przychodzą nas odwiedzić. Udało nam się nie tylko wykształcić prawie 250 projektantów, ale stworzyć środowisko oparte na wspólnych wartościach i dobrze prze­ żytych kilku latach. Świat się zmienia na naszych oczach, co chwilę pojawiają się nowe niepokojące wiadomości na temat kryzysu klimatycznego, przyszłości planety, naszej przyszłości. Wydaje się, że praca projektantów coraz częściej będzie polegała na nieprojektowa­ niu, a ich zadaniem będzie bardziej zapobieganie niż tworzenie. Nowe zawody powstają jak grzyby po deszczu, a czasy kiedy można było przeżyć dorosłe życie, zajmując się jedną i tą samą pracą już nie wrócą. Nie wiem więc, czym będą się zajmować nasi absolwenci za 10-20-30 lat. Zapewne, jak teraz, wieloma różnymi rzeczami. Myślę jednak, że są dobrze przygotowani na tę niepewną przyszłość: zespołowi, odważni, zainteresowani człowiekiem, zaprzyjaźnieni z technologiami i pracą rąk.

Our graduates are active and talented people, and their names regularly appear in local and international competitions, often in top rankings. They are inquisitive and brave, frequently working in places located far away from Poznań. But they also remain friends, they keep in touch with one another, despite being scattered all over the world. They help one another, they support younger colleagues, and when they visit Poznań, they also visit us. We have managed not only to educate almost 250 designers, but also to create an environment based on shared values and several years of positive experience. The world is changing before our eyes, and we regularly receive disturbing news about the climate crisis, the future of the planet, and our own future. It appears that the work of design­ ers will more and more often involve not designing, preventing rather than creating. New professions popping up like mushrooms after the rain, and the times when it was possible to have one job throughout your entire adult life will never return. I do not know what our graduates will be doing in 10-20-30 years' time. Probably many different things, just like now. I believe, however, that they are well pre­ pared for this uncertain future: bold team-players, interested in people, familiar with technology and hands-on work experience.


9

“ Udało nam się nie tylko

wykształcić prawie 250 projektantów, ale stworzyć środowisko oparte na wspólnych wartościach

“ We have managed not only to

↪ Agnieszka Jacobson-Cielecka Dyrektor programowa School of Form Programme Director of School of Form

fot. Zosia Zija and Jacek Pióro

educate almost 250 designers, but also to create an environment based on shared values


↪


Ludzie School of Form ↪ People of School of Form


12

People of School of Form

↪ Sukces Śladu Człowieka Powstały w 2017 roku projekt „Ślad człowieka. Ludzie z Fa­ bryki Porcelany” autorstwa Arkadiusza Szweda i Ewy Klekot został wprowadzony do produkcji i jest dostępny w limitowanej sprzedaży. Wystawa prezentująca tę kolekcję podróżuje po całej Europie a ostatnio jej elementy gościły w Victoria&Albert Museum w Londynie na wystawie Food: Bigger than the Plate. Projekt otrzymał również wyróżnienie Must Have 2019 w ra­ mach Łódź Design Festival. Arkadiusz Szwed kieruje w School of Form pracownią ceramiczną, Ewa Klekot uczy antropologii w projektowaniu.

↪ Success of the Human Trace Developed in 2017, the “Human Trace / People from the Por­ celain Factory” project by Arkadiusz Szwed and Ewa Klekot was released for production and is now available as a limited-edi­ tion collection. The exhibition presenting this set travels all over Europe and recently its elements have been exhibited at the Victoria&Albert Museum in London at the Food: Bigger than the Plate exhibition. The project also received a special Must Have 2019 mention at the Łódź Design Festival. At the School of Form, Arkadiusz Szwed is the head of a ceramic studio while Ewa Klekot teaches anthropology in design.

↪ SINUS dla środowiska Karol Murlak zaprojektował i opatentował sposób przetwarzania drewna polegający na cięciu desek na sinusoidalne elementy, które następnie łączy się ze sobą z przesunięciem. Przerwy powstałe w wyniku przesunięcia elementów decydują o mniej­ szej wadze i zużyciu surowca. Deska jest w całości wykonana z drewna i zachowuje wszystkie jego właściwości. Materiał jest naturalny, ekologiczny i wydajny. Sinus to więcej drewna i mniej ściętych drzew. W School of Form Karol Murlak prowadzi mię­ dzy innymi zajęcia na temat interaction design, projektowania struktury, funkcji przestrzeni.

↪ SINUS for the environment Karol Murlak designed and patented a wood processing method that consists in cutting boards into sinusoidal elements, which are then displaced and connected with one another. The gaps resulting from such displacement result in lower weight and re­ duced consumption of raw material. The board is made entirely of wood and retains all its properties. The material is natural, eco-friendly and efficient. Sinus means more wood and fewer felled trees. At the School of Form, Karol Murlak teaches class­ es on interaction design, structural design and space functions, among others.


Ludzie School of Form

13

↘ Rewolucja w świecie opakowań Projekt dyplomowy Scoby Róży Janusz (Rutkowskiej), absolwentki industrial design 2018, zyskał międzynarodowy rozgłos medialny. O Scoby, tworzywie z grzyba kombuchy, które może zastąpić plastikowe opakowania, pisały m.in: Dezeen, Designboom, Mashable. Sama absolwentka jest zapraszana do prezentacji projektu na wielu wystawach międzynarodowych, np. w ramach Dutch Design Week, Grand Design Live Birmingham, London Design Week. Materiał zaprojektowany przez Różę wykorzystuje do współpracy bakterie i grzyby, które przetwarzają odpady biologiczne. W ten sposób powstaje cienka i niezwykle wytrzymała struktura, która służyć może jako opakowanie. Jest ona w pełni biodegradowalna. Scoby zostało włączo­ ne do zbiorów nowojorskiej biblioteki materiałowej Material ConneXion.

↘ Revolution in the world of packaging Developed by Róża Janusz (Rutkowska), the 2018 Sco­ by graduation project at the industrial design faculty has gained international media attention. Scoby, the material based on kombucha mushroom that can replace plastic packaging, has been covered by Dezeen, Designboom and Mashable, among others. The graduate herself is invited to present her project at numerous international exhibitions, e.g. Dutch Design Week, Grand Design Live Birmingham, London Design Week. The material designed by Róża uses bacteria and fungi that process bio waste. In effect, a thin and extremely durable structure is produced that can be used as packaging. It is fully biodegradable. Scoby has been included in the library of the New York-based Mate­ rial ConneXion.


14

People of School of Form

↪ Uniforma w formie Maciej Mach (wykładowca na communication design) współtworzy z Michałem Mierzwa studio Uniforma. Z powodzeniem łączą Macieja doświadczenie w projektowaniu informacji, architektury treści i budowy layoutu, z elementami strategii i brandingu, będących domeną Michała. Ta kooperacja wprowadziła świeżą energię i pozwoliła im wprowadzić nową jakość do realizowanych przez obu partnerów projektów. Działają zarówno na polu kultury, tworząc identyfikację festiwali, jak i na rynku komercyjnym, gdzie świetnym przykładem jest przeprowadzony przez nich w 2019 roku rebranding Legimi – największej polskiej platformy dystrybuującej e-booki i audiobooki. Połą­ czenie ich kompetencji umożliwiło zadbanie o każdy aspekt marki: branding, strategię komunikacji, druki promocyjne, layout strony internetowej, oraz całą architekturę treści i projekty dla obszernej aplikacji mobilnej działającej na wszystkich dostępnych platfor­ mach. Maciej zasiada w kapitule konkursu Polish Graphic Awards.

↪ Uniforma in great shape Maciej Mach (lecturer at communication design) is the co-founder of Uniforma studio, together with Michał Mierzwa. They successfully combine Maciej's experience in information design, content architecture and layout design with elements of strategy and branding, which are Michał's domain. This collaboration resulted in fresh energy and allowed the partners to introduce a new quality to their individual projects. They are active both in the realm of culture, creating identification of festivals, and in the commercial market, where an excellent design example is the 2019 rebranding of Legimi – Poland's largest platform distributing e-books and audiobooks. The combination of their competences made it possible to handle every aspect of the brand: brand­ ing, communication strategy, promotional prints, website layout, as well as the entire content architecture and designs for the extensive mobile app available for all existing platforms. Maciej is a member of the jury of the Polish Graphic Awards competition.

↪ Napędzany emocjami

↪ Powered by emotions

Marka Alfa Romeo zaprosiła Oskara Ziętę (wykładowca na industrial design) do współpracy przy kampanii Powered by Emotions. Kampania opowiada o roli emocji w projektowaniu samochodów oraz o sile pasji, której efektem są po­ nadczasowe dzieła. W filmie będącym jej główną częścią Oskarowi Zięcie towarzyszy model Alfa Romeo Stelvio. Projektant opowiada o uzależniającej sile bycia prekursorem innowacyjnych rozwiązań: „Jeżeli zrobisz coś oryginal­ nego, to nigdy nie będziesz podrabiał. To jest jak narkotyk, coś w organizmie się uwalnia i motywuje dodatkowo do tego, żeby to dalej robić”.

The Alfa Romeo brand invited Oscar Zięta (lecturer at industrial design) to cooperate in their Powered by emotions campaign. It is focused on the role of emotions in car design and the power of passion that translates into timeless works. In the video that is the main element of the campaign, Oskar Zięta is accompanied by Alfa Ro­ meo Stelvio. The designer tells a story of the addictive power of being a pio­ neer of innovative solutions: “If you do something original, you will never forge. It's like a drug, something in your body is released and it motivates you to continue your efforts”.


Ludzie School of Form

↘ Projektanci roku 2019 ↘ Designers of the Year 2019 Michał Loba (absolwent communication design 2016) oraz Antonina Kiliś i Agata Klimkowska (Fenek Studio, absolwentki domestic design 2016) otrzymali tytuł Projektantów Roku ARENA DESIGN 2019. Wyróżnienie przyznawane jest młodym pro­ jektantom, którzy zdążyli dać się poznać w swojej dziedzinie i których działania warto obserwować w nadchodzącym roku. Fenek Studio zostało doce­ nione za to, że funkcjonuje na pograniczu projekto­ wania i rzemiosła artystycznego, natomiast Michał Loba za wypracowanie własnego, rozpoznawalnego stylu łączącego grafikę autorską z ilustracją. Prace wyróżnionych projektantów można było oglądać podczas wystawy specjalnej w ramach wydarzenia ARENA DESIGN 2019, organizowanego w marcu przez Międzynarodowe Targi Poznańskie.

Michał Loba (2016 graduate of communication design) along with Antonina Kiliś and Agata Klimkowska (Fenek Studio, 2016 graduates of domestic design) received the title of Designers of the Year at ARENA DESIGN 2019. The award is presented to young designers who have received acclaim in their fields and whose projects deserve attention in the coming year. Fenek Studio was appreciated for the fact that it operates on the borderline of design and artistic craftsmanship, while Michał Loba was recognized for developing his own recognizable style, combining original graphic design with illus­ tration. The works of the awarded designers were displayed at a special exhibition as part of the ARE­ NA DESIGN 2019 event, organised in March by the Poznań International Fair.

15


16

People of School of Form

↘ W kolorze miedzi Magda Zawiązalec (absolwentka industrial design 2019) i Bartosz Brylewski (student industrial design) otrzymali wyróżnienie w prestiżowym konkursie "Copper and the Home". Ceremonia wręczenia nagród odbyła się w biurach Salvioni Durini w Me­ diolanie. Do udziału w 7. edycji międzynarodowego konkursu „Copper and the Home 2018” zgłoszono ponad 250 projektów z całej Europy, a także krajów pozaeuropejskich. Magda i Bar­ tosz zgłosili do konkursu projekt o nazwie "Copper Knife". Jury konkursu, przyznając projektowi wyróżnienie, wskazało na fakt, iż balansuje on na granicy ornamentyki i funkcjonalności, będąc nową i innowacyjną typologią.

↪ Srebro dla Edgar Bąk Studio KTR (Klub Twórców Reklamy) to naj­ większy i najbardziej rzetelny konkurs kreatywności w Polsce. Jego celem jest wyłonienie najlepszych prac w dziedzi­ nie reklamy. Edgar Bąk Studio otrzymało aż 3 nominacje w tym konkursie w 2019 roku. Projekt Frant Vodka otrzymał silver award w kategorii design packa­ ging. Edgar Bąk prowadzi w School of Form zajęcia specjalności Communica­ tion Design.

↪ Silver for Edgar Bąk Studio

↘ Copper-coloured

KTR (Club of Advertisement Crea­ tors) is the biggest and most credible creativity contest in Poland. Its purpose is to select the best works in the field of advertising. In 2019, Edgar Bąk Studio received as many as 3 nominations in this competition. The design for Frant Vodka received a silver award in the category of packaging design. Edgar Bąk teaches Communication Design at the School of Form.

Magda Zawiązalec (2019 graduate of industrial design) and Bartosz Brylewski (industrial design student) received a special mention in the prestigious Copper and the Home competi­ tion. The award ceremony took place in the offices of Salvioni Durini in Milan. For the 7th edition of the international Copper and the Home 2018 competition, more than 250 projects were submitted from all over Europe as well as from non-European countries. Magda and Bartosz's submission was entitled Copper Knife. Justifying their decision, the competition jury pointed out that it balances on the border of ornamentation and func­ tionality, proposing a new and innovative typology.


Ludzie School of Form

17

↪ Hurrah! na Times Square Projekt Hurrah! to miejski instrument muzyczny zaprojektowany przez Karola Murlaka, Danielle Begnaud, Kasię Mich­ nowską i Marzenę Krupę. Ta interaktyw­ na instalacja powstała z okazji setnej rocznicy ustanowienia stosunków dy­ plomatycznych między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Obiekt ma postać du­ żego ksylofonu złożonego z pionowych rurek ze stali nierdzewnej. Po stuknięciu kolejno pałką perkusyjną rurki wygry­ wają tradycyjną polską melodię Sto Lat. Instalacja stanęła w centrum słynnego Times Square w Nowym Jorku podczas festiwalu NYCxDesign.

↪ Hurrah! in Times Square Hurrah! is an urban musical instrument designed by Karol Murlak, Danielle Beg­ naud, Kasia Michnowska and Marzena Krupa. This interactive installation was created on the occasion of the 100th anniversary of establishing diplomatic relations between Poland and the USA. The object resembles a large xylophone consisting of vertical stainless steel tubes. When struck with a mallet, the tubes play the traditional Polish melody Sto Lat. The installation was set up in the centre of the Times Square in New York during the NYCxDesign Festival.

↪ Nagrody filmowe

↪ Film awards

Film „1 41”, do którego autorem zdjęć jest Cezary Hładki (w SoF uczy foto­ grafii i filmu) otrzymał w swojej katego­ rii nagrodę za najlepszy film i najlepsze zdjęcia podczas Genre Celebration Fe­ stival w Japonii. Ten sam tytuł otrzymał nagrodę Best Short Film podczas Spello International Short Film Festival 2019. Film jest projektem dyplomowym Ceza­ rego i powstał w AMA Film Academy.

“1 41” shot by Cezary Hładki (at SoF teaches photography and film) received the award for best film and best cine­ matography at the Genre Celebration Festival in Japan. The same picture received the Best Short Film award at Spello International Short Film Festival 2019. The film is Cezary’s graduation project and was created at the AMA Film Academy.


18

People of School of Form

↘ Pracowicie w Diligent!

Diligent odnosi kolejne sukcesy! Po zwycięskim Fresh Fashion Awards, w którym duet Szymon Mrózek i Marta Pospieszna wy­ grał pół miliona złotych na kampanię promującą markę, przyszła pora na obecność Diligent na wybiegach w Polsce i zagranicą. W lipcu 2019 marka prezentowała swoje kolekcje na scenie fashion w ramach Open’er Festival. We wrześniu 2019 Diligent wystąpił na prestiżowym London Fashion Week. Duet został zaproszony do pokazania kolekcji Spring Summer 2020 przez agencję Fashion Scout w ramach rekomendacji marki z Polski. Udział w pokazie wspierał Instytut Adama Mickiewicza. Kwalifikację do ścisłego finału międzynarodowego konkursu International Lab of Mittel Moda otrzymał ponadto Szymon Mrózek. Znalazł się w gronie 26 finalistów z wielu krajów świata. W nagrodę zaprezentuje kolekcję podczas pokazu mody na targach MICAM w ramach Milan Design Week.

↘ Busy time at Diligent! Diligent is getting more and more successful! After the victory at Fresh Fashion Awards, where Szymon Mrózek and Marta Pospieszna scooped half a million zlotys for brand promo­ tion campaign, it was time for Diligent to gain recognition on catwalks all over Poland and abroad. In July 2019, the brand showcased its collections on the fashion stage of the Open'er Festival. In September 2019, Diligent appeared at the prestig­ ious London Fashion Week. Fashion Scout agency invited the duo to present their Spring Summer 2020 collection, as part of a recommendation of a Polish brand. Participation in the show was supported by Adam Mickiewicz Institute. Moreover, Szymon Mrózek qualified for the final of the Interna­ tional Lab of Mittel Moda competition, as one of 26 international finalists. As a result, he will present his collection at a fashion show at the MICAM trade fair during the Milan Design Week.

fot. Jan Kriwol


Ludzie School of Form

19

↪ Nagrody dla Agaty Starmach

↪ Rimo – drzwi must have

Projekt dyplomowy Agaty Starmach Nido znalazł się w finale konkursu Make Me! podczas Łódź Desi­ gn Festival 2019. Składa się on z figurek będących współczesnymi opiekunami wspomnień, których za­ daniem jest materializowanie, zakotwiczanie i utrwa­ lanie osobistych pamiątek, które współcześnie coraz częściej mają postać cyfrowych plików. Z projektem lampy Close-Up absolwentka SoF została również finalistką konkursu Young Design 2019, organizowa­ nego przez Instytutu Wzornictwa Przemysłowego.

Olgierd Jaskulski, projektant marki VOX, za kolekcję drzwi Rimo otrzymał wyróżnienie Must Have 2019 podczas Łódź Design Festival. Absolwent industrial design 2016 już podczas studiów rozpoczął współ­ pracę z marką Vox. Wówczas jeszcze jako student został laureatem konkursu, dzięki któremu miał możliwość pracy nad zaproponowanym produktem z wykorzystaniem zaplecza technologicznego firmy.

↪ Awards for Agata Starmach

↪ Rimo – must-have doors

Agata Starmach's Nido diploma project made it to the final stage of the Make Me! competition at Łódź Design Festival 2019. It consists of figurines that are contemporary guardians of memories – their task is to materialize, anchor and preserve personal memorabilia, which more and more often take the form of digital files nowadays. Thanks to the lamp design called Close-Up the SoF's graduate also became a finalist in the Young Design 2019 compe­ tition organized by the Institute of Industrial Design.

Olgierd Jaskulski, designer collaborating with the VOX brand, received the 2019 Must Have award for Rimo door collection during the Łódź Design Festi­ val. The 2016 graduate of industrial design started working with the Vox brand while still studying. At that time he won a competition that gave him an opportunity to work on a commissioned prod­ uct with the use of the company's technological facilities.


20

People of School of Form

↘ Przychodzi projektant do firmy… i co dalej? Co może wyniknąć ze spotkania designu z biznesem? Wiele dobrego dla obydwu stron, środowiska społecznego i naturalnego, o ile te dwa plemiona mówiące różnymi językami będą w stanie się porozumieć.

↘ A designer approaches a company… and what next? What happens when design meets business? A lot of good for both parties and the social and natural environments provided that these two tribes, speaking different languages, can communicate.


Ludzie School of Form

Stefan Moritz, specjalista w dziedzinie service design, powiedział kiedyś, że 80 % firm jest przekonanych, że dostarcza doskonałe produkty i usługi swoim klientom. Tylko 8 % klientów się z nimi zgadza. Skąd ten rozdźwięk?

Stefan Moritz, a specialist in service design, said once that 80 % of companies are certain that they deliver excellent products and services to their customers. Only 8 % of the customers agree. Where does this discrepancy come from?

Mówimy tu o zjawisku znanym jako „przepaść dostarczenia” (delivery gap). Firma twierdzi, że wie, czego chce użytkownik, i mu to dostarcza. Ale on zupełnie inaczej widzi tę kwestię i z proponowa­ nymi wartościami częściowo lub całkowicie się nie utożsamia. Czasem jej nawet nie widzi, lub nawet nie przypuszcza, że to produkt dla niego. Przykład? Producent podkreśla, że jego pralka jest intuicyjna w obsłudze, ma wiele programów do wyboru, użyt­ kownik nawet nie będzie musiał myśleć o praniu. Ale on nie docenia tej wartości, bo jest zbyt zaabsor­ bowany obsługą, która koniec końców go przera­ sta. Producent błędnie założył, że doświadczenie produktu lub interakcja z nim będzie zrozumiała lub zgodna z jego założeniami. Bo przecież technicznie ma to sens.

This is a phenomenon referred to as a “delivery gap”. A company claims to know what the users want and delivers it to them. But they see it very differently and do not identify themselves with the offered value, either partly or entirely. Sometimes they do not even see the value or do not think of a product as something for them. Example: a pro­ ducer emphasizes that his washing machine is intui­ tive, has many programmes to choose from and the user will not even have to think about the washing. But users do not appreciate the value because they are too preoccupied with handling the machine which ultimately turns out to be too much. The pro­ ducer erroneously assumed that experiencing the product or interaction with it would be clear and as expected. After all, technically it makes sense.

Teraz na scenę powinien wkroczyć projektant i zacząć odgrywać swoją rolę – specjalisty, który zakopie „przepaść dostarczenia”?

Now a designer should step in and start to play his role of an expert who will fill the “delivery gap”?

I to w jak najwcześniejszym stadium. A jeśli już zapadną decyzje dotyczące form, funkcji, interakcji, powinien upewnić się, czy wynikają one z kliento­ centryczności, czyli zrozumienia potrzeb klienta. Projektant ma kompetencje, które umożliwiają mu projektowanie doświadczeń i interakcji. Te elemen­ ty mogą zadecydować o tym, czy odbiorca w ogóle sięgnie po produkt, czy korzystanie z niego będzie dla niego przyjemne. Doświadczenie i interakcja sprawiają, że produkt i odbiorca mogą się spotkać. Istnieje między nimi dopasowanie określane jako „product-market fit”, które jest sercem modelu biznesowego propagowanego przez Alexandra Osterwaldera (przedsiębiorca, wizjoner biznesu – przyp. red.). Czyli rynek otrzymuje produkt, którego potrzebuje i który trafia w oczekiwania odbiorców. A może być inaczej: jest właściwy produkt, są jego odbiorcy, ale nie ma między nimi dopasowania. Skąd w projektowaniu zwrot ku doświadczeniu produktu? Wcześniej użytkownicy nie zwracali na nie uwagi? Oczywiście nie jest tak, że wcześniej nie doceniano wagi doświadczenia w projektowaniu. Doceniano, ale w mniejszym stopniu niż teraz. Po prostu kiedyś łatwiej się sprzedawało. Wystarczyło wyprodu­ kować przedmiot w atrakcyjnej cenie i już. Rynek był w stanie wszystko wchłonąć. Potem pojawił się marketing, a gdy przestał wystarczać – branding.

Yes, and at the earliest stage. If decisions are made about the forms, functions, interactions, the designer should find out whether they stem from client-centredness or understanding the custom­ ers’ needs. The designer has competences that make it possible to design experiences and inter­ action. These elements may be crucial to product trial or pleasure from using it. Experience and interaction make it possible for the product and the user to meet. There is the affiliation between them referred to as “product-market fit” which is at the heart of the business model propagated by Alexander Osterwalder (an entrepreneur and a business visionary – editor’s note). Which means that the market receives a product it needs and which fulfils the consumers’ expectations. Let me put it differently: the right product is there, the customers are there; what is missing is the affilia­ tion between them. Where does the turn in experiencing products come from? Didn’t the users pay attention to it before? Of course, the importance of experience in design was appreciated. It was, but not as much as it is today. To put it simply, it was easier to sell things. All you had to do was to produce an object at an attractive price, that’s it. The market could absorb anything. Then marketing arrived and when it was not enough – branding.

21


22

People of School of Form

Z czasem rynek się nasycił. Nadal co prawda żyjemy w ekonomii taniości (take – use – waste), ale coraz rzadziej kupujemy nowe rzeczy, bo mamy ich albo bardzo dużo, albo nie chcemy zawracać sobie głowy ich przechowywaniem, dbaniem o nie, na­ prawami. Wolimy korzystać z rzeczy. Poza tym dziś trudno konkurować jedynie ceną czy coraz nowszą technologią.

Over time, the market was saturated. While we live in an economy of cheapness (take – use – waste), we buy new things more and more infrequently because we either have too many of them or we do not want to be bothered with storing, taking care or repairing them. We prefer to use things. Besides, it is difficult to compete only by price or increas­ ingly new technology.

Zmieniły się także potrzeby odbiorców, którzy teraz w produktach szukają głębszych znaczeń. Wreszcie zmieniło się postrzeganie produktu. Często jest on przede wszystkim nośnikiem doświadczenia. Wyróżnia użytkownika i daje mu wartość dodat­ kową. Wzbudza emocje, zwiększa zaangażowanie, pobudza świadomość, wzmacnia i pogłębia relacje. Dla firm oznacza to głębokie zmiany w ich mo­ delach biznesowych. Muszą chęć zysku odsunąć w czasie, a już na pewno przyjąć, że w początko­ wych etapach nie jest on najważniejszy. W Dolinie Krzemowej wiele firm najpierw buduje zaangażo­ wanie użytkowników, wzmacnia i pogłębia relacje z nimi, zwiększa rozpoznawalność marki, a dopiero potem planuje zyski.

Consumers’ needs have also evolved as they are looking for deeper meaning in products. Finally, perception of products has changed. Frequently, it carries mainly experience. It distinguishes the user and provides value added. It evokes emo­ tions, boosts involvement, raises awareness, develops and improves relations. It means acute changes to corporate business models. Compa­ nies need to put away in time their financial gains and admit that at the beginning, profit is not the most important thing. In the Silicon Valley, many companies first work on the users’ engagement, reinforce and deepen the relations with them, increase brand recognition and only then plan profits.

Zmiany wywołują niepokój, przytłaczają, uruchamiają mechanizmy obronne. Projektanta zmiana nie przeraża, tylko pobudza do działania. Przychodzi projektant do firmy i zaczyna tłumaczyć, że teraz jest czas na budowanie zaangażowania, a ewentualne zyski należy odsunąć w czasie. Można wątpić, że spotka się ze zrozumieniem decydentów. Z pewnością tak będzie. Zmiany, odkrywanie, testowanie i ryzyko nie są dla wszystkich. Wiele firm zamiast zaryzykować, będzie chciało działać w sprawdzony i bezpieczny sposób. Ale to się opłaca! Warto w początkowych eta­ pach pracy budować zaangażowanie użytkowni­ ków, nawet jeśli na tym się nie zarabia, bo to daje wgląd w ich reakcje na produkt. To użytkownicy są kopalnią wiedzy o produkcie. Weźmy Bla Bla Car. Najpierw firma poinformowała, że istnieje alternatywa dla transportu publicznego, pociągów, autobusów dalekobieżnych. Na początku wysłała w świat niezobowiązujący komunikat: tylko spróbuj, nic nie zapłacisz. Z kolei Uber początkowo musiał przekonać klientów, by w ogóle chcieli wsiąść do

A designer approaches a company and explains that now is the time to build up engagement while potential profits need to wait. The decision-makers are not likely to be sympathetic to the idea. Absolutely. Changes, discovery, testing and risk are not for everybody. Instead of taking risks, many companies will want to operate in a proven and safe way. But risk pays off! At the beginning, it is a good idea to build up users’ engagement, even if there is no money from it because you gain insight into the users’ reactions to the product. They are mines of information about products. Take Bla Bla Car. First, the company announced that there was an alternative to public transport, trains and coaches. They started by sending out a tentative message: just try it out, you will not pay anything. On the other hand, Uber first had to incline customers to get into a stranger’s car. They gave customers PLN 50.00 for a start. Take some rides and you will see how it is working. Only when they built up brand awareness and the users’ engagement, could they start to make money. This is of special importance when creating brand new proposals of market value or big product changes. These examples show that through experience we create brand awareness and users’ engagement which is conducive to better product development.


Ludzie School of Form

samochodu obcej osoby. Dali klientom 50 złotych na start. Niech pojeżdżą i sami zobaczą, jak to działa. Dopiero jak zbudowali świadomość marki i zaangażowanie użytkowników, mogli zacząć zara­ biać. To szczególnie ważne przy tworzeniu zupełnie nowych propozycji wartości na rynku lub dużych zmian produktowych. Te przykłady pokazują, że po­ przez doświadczenie buduje się świadomość marki i zaangażowanie użytkowników, co pozwala lepiej rozwijać produkt. Czy każda branża może skorzystać ze współpracy z projektantem? Wszystko oprócz natury jest zaprojektowane przez człowieka. Decyzje wzornicze zapadają w każdej branży i w tym ujęciu prezes czy konstruktor na budowie to również projektanci. Jeśli wiedza o pro­ dukcie pochodzi wyłącznie z wewnątrz firmy, to ramach własnego BHP biznes powinien zderzyć ją z odbiorem rynku i punktem widzenia specjalistów, np. w ramach cyklicznej współpracy z projektanta­ mi czy analitykami trendów. Dynamicznie zmieniają się nie tylko potrzeby odbiorców. Dziś klienci ina­ czej definiują pojęcie luksusu czy bezpieczeństwa, a np.: korzystanie z produktów staje się ważniejsze niż posiadanie ich na własność. Projektanci mogą uświadomić przedsiębiorcom zmiany, jakie zachodzą w świecie, i wnieść do firmy świeże spojrzenie. Projektant może także pomóc w projektowaniu strategicznych decyzji, we wchodzeniu na zupełnie nowe rynki, w rozwijaniu relacji z klientem, zwięk­ szaniu konkurencyjności, budowaniu wyróżników na rynku, wartości intelektualnej. Pracownicy firmy dzięki współpracy z projektantami dostają zastrzyk motywacji, zyskują świeże spojrzenie, poznają nowe narzędzia pracy. No chyba że projektant na starcie użyje słowa design i spali dalszą współpracę. Czy to prawda, że w biznesie nie lubi się słowa design? Design to taka łatka, którą przypina się projektan­ towi, a która może odstraszać lub zmylić biznes. Jeśli w firmie nikt nie ma kompetencji wzorniczych i pojawia się w niej projektant, to powstaje bariera: zrozumienia, zaufania i dopasowania. Rodzą się wątpliwości: jak zmierzyć design, czy „to”daje jakieś efekty, czy muszę być kreatywny, aby poro­ zumieć się z projektantem etc. Przyjęło się myślenie, że projektant to człowiek od form i kolorów. Postać z innego świata, która mówi dziwnym językiem. Wystarczy dać mu brief i niech pracuje. I taki brief jest często niepełny, przygotowany w innym języku niż projektowy.

Can every industry benefit from cooperation with a designer? Man has designed everything except for nature. Design decisions are made in every industry; in this respect, every CEO or building constructor is also a designer. If the knowledge of the product comes exclusively from within the company, it should jux­ tapose the knowledge with the market perception and experts’ point of view, e.g. as part of regular cooperation with designers or trend analysts, for the company’s sake. Not only customers’ needs are changing dynamically. Today, customers are rede­ fining the concept of luxury or safety while usage of products is becoming more important than own­ ership thereof. Designers can make entrepreneurs aware of the changes taking place in the world and bring some freshness to the company. A designer can also help to make strategic deci­ sions, to enter brand new markets, to develop rela­ tions with customers, to boost competitiveness, to provide distinguishing market features, intellectual property. As a result of cooperation with a de­ signer, company employees get motivated, look at things in a new way and learn about new tools. Unless the designer uses the word ‘design’ at the beginning and kills possible cooperation. Is it true that business does not like the word ‘design’? Design is a label attributed to a designer which may scare or mislead business. If nobody in a compa­ ny has design competence and a designer turns up, a barrier appears to understanding, trust and affiliation. Doubts arise: how to measure design, does “it” bring about any effects, do I need to be creative to communicate with a designer etc.

Changes cause concern, overwhelm, trigger off defence mechanisms. Change does not scare a designer, it motivates him/her to act. We tend to think that a designer deals with forms and colours. A figure from a different world, who speaks a funny language. All you need to do is give him/her a brief and let them work. This brief is oftentimes incomplete, written in a language different from the design vernacular.

23


24

People of School of Form

W kulturze biznesowej nie ma standardowej wiedzy, jak mierzyć wartość dodaną projektowania. Projek­ tanci zaś nie wiedzą, w jaki sposób komunikować lub uzasadniać jego wartość. Brak dobrego warto­ ściowania procesu projektowania przez obie strony dewaluuje projekt. Projektant często jest nieświa­ domy standardowych procesów i praktyk bizneso­ wych czy zarządczych. Po drugiej stronie brakuje umiejętności oceny procesów i praktyk projek­ towych oraz ich potencjału i wpływu na zmianę. Różne języki, różne punkty widzenia. Mało tego, design dla obu stron zazwyczaj znaczy coś zgoła innego. Dlatego od razu warto rozmawiać o tym, jak design może pomóc, jakie daje efekty i jak je mierzyć. Polecam projektantom, by w swojej pracy przyjęli reguły dobrego networkingu. Najpierw war­ to wysłuchać drugą stronę, spytać o zaintereso­ wania, potrzeby, marzenia, później się przedstawić, a następnie, nawiązując do uzyskanych wcześniej informacji, zaproponować swoją pomoc. Warto, by projektanci zarzucili myślenie, że to kolejny projekt „o mnie”. Ciekawe, że na swoich stronach inter­ netowych często umieszczają zakładkę „O mnie”, w której piszą, jakie szkoły artystyczne ukończyli i o swoich zainteresowaniach. To przedsiębiorcy nic nie mówi. Jego interesuje, co projektant może mu dać. Czyli projektant, który chce współpracować z biznesem, na swojej stronie internetowej nie powinien mieć zakładki „o mnie”, lecz „dla ciebie”? Albo zakładkę „co razem możemy zrobić”. Dobrym przykładem jest strona internetowa firmy IDEO, gdzie informacja „o nas” jest podana jako „komu i w czym pomagamy”. Nieważne kim są, ważne komu i w czym pomagają. Nieważne, że projektują, ważne, w czym projektowanie pomaga. Powtarza się nieco sentencjonalnie, że jedyną stałą w biznesie jest zmiana. Jak projektanci mogą pomóc przedsiębiorcom odpowiedzieć na zmiany?

In business culture, there is no standard knowl­ edge of how to measure design’s value added. On the other hand, designers do not know how to communicate or justify its value. When the design process is not well estimated, both parties devalue the design. Oftentimes, a designer is unaware of standard business or management processes and practices. Business does not have enough skills to evaluate design processes and practices or their potential and impact on change. Different languages, different points of view. What is more, both parties typically interpret design differently. For this reason, a conversation should start with agreeing on how design can help, what effects it has and how to measure them. I advise designers to adopt the rules of good networking. First listen to the other party, ask about the interests, needs, dreams and only then present yourself. By refer­ ring to the previously obtained information, offer your help. Designers should not think that this is another “about me” design. Interestingly, designers frequently have “About me” tabs on their web­ sites where they say about the art schools they graduated from and their interests. This is double Dutch to businessmen. They are interested in what a designer can contribute. Meaning that a designer who wants to cooperate with business should have a tab “for you” on his/ her website rather than “about me”? Or a tab “what we can do together”. A case in point is IDEO’s website where the information “about us” is presented as “whom and how we help”. It is not important who they are, it is important whom and how they help. It is not important that they design, it is important how the design helps. People like to repeat like a mantra that in business change is the only stable element. How can designers help entrepreneurs to respond to changes?

Dziś na rynkach zmieniają się głębokie elementy: znaczenia, wartości, potrzeby. Kiedyś to firmy i rzą­ dy nadawały rytm życiu. Teraz odbiorcy, funkcjo­ nujący w decentralizowanych sieciach, łączą się i reagują natychmiastowo. Ich sprzeciwu czy żądań firmy (i rządy) nie mogą pominąć.

Today, important things like meaning, values and needs are changing. In the past, companies and governments settled the rhythm of life. Now consumers who operate in decentralised networks, unite and respond instantly. Their objections or demands cannot be ignored by companies (or governments).

Dla mnie w definicji zawodu projektanta jest zawarta umiejętność odpowiedzi na dynamiczne zmiany, jakie zachodzą w świecie. Gdyby nie było zmian, można by stosować te same rozwiązania. Jednak biznes sięga po nowe metodyki i narzędzia, także wzornicze, jak design thinking. One pomagają przedsiębiorcom zmierzyć się ze zmianami, które

To me, a designer’s CV should include the skills of responding to dynamic changes taking place in the world. Without changes, the same solu­ tions could be applied. However, business re­ sorts to new methods and tools, including ones from the design world (design thinking). They help entrepreneurs to face up the changes which


Ludzie School of Form

pochodzą z zewnątrz i które często nie wzbudza­ ją entuzjastycznych reakcji. Przeciwnie, zmiany wywołują niepokój, przytłaczają, uruchamiają mechanizmy obronne. „Kto by nadążył za tymi millenialsami. Kiedyś wystarczyła reklama w te­ lewizji, teraz w grę wchodzi Netflix, Youtube, co będzie potem?” – słychać podszyte lękiem głosy. Projektanta zmiana nie przeraża, tylko pobudza do działania. Z ekscytacją szuka nowych rozwiązań.

come from the outside and which do not arouse enthusiasm. Rather, changes cause concern, overwhelm, trigger off defence mechanisms. “Who would follow those Millennials? In the old days, a TV commercial sufficed, now there is Netflix, Youtube… what will be next?” fearful voices say. Change does not scare a designer, it motivates him/her to act. He/she looks for new solutions with excitement.

A jeśli pojawią się trudności we współpracy projektant-firma? Jak ich uniknąć?

What if there are difficulties in the cooperation between a designer and a company? How to avoid them?

Czasem nie można. Dlatego warto zmierzyć się z trudnościami, a nawet je „wywołać” na jak naj­ wcześniejszym etapie. Należy stworzyć przestrzeń do swobodnego i szczerego wyrażania oczekiwań, obaw, wszelkich emocji. Warto zainwestować w ten proces, by dowiedzieć się, czy projektant i firma są dopasowani, czy lepiej się rozstać na tym etapie. Im wcześniej zostaną dokładnie rozpoznane ocze­ kiwania i potrzeby obydwu stron, tym lepiej dla procesu projektowego. My, projektanci, mówimy przedsiębiorcom podczas pierwszego spotkania: „Nie wiemy, jak wam pomóc, ale się wspólnie do­ wiemy. Będziemy was angażować w proces, zada­ wać wiele pytań, poznawać wasze punkty widzenia, z których każdy będzie brany pod uwagę. Wspólnie stworzymy scenariusze rozwoju”. Bo pamiętaj­ my, że współcześnie projekty rzadko podpisuje się jednym nazwiskiem, lecz są synergią różnych punktów widzenia: klienta, firmy, zespołu projekto­ wego. Projektant nie daje na pierwszym spotkaniu gotowych rozwiązań, lecz kreuje proces, w który zaangażowane są obydwie strony. To przeciwień­ stwo konsultingu w starym stylu, gdzie przychodziła osoba z zewnątrz i dawała gotowe scenariusze rozwoju. Czasem projektant może jednak stwierdzić, że nie jest w stanie dać firmie tego, czego ona oczekuje. Projektanci – zwłaszcza stawiający pierwsze kroki w zawodzie – powinni uczyć się przesiewać klien­ tów i wybierać takich, w których warto inwestować swój czas i umiejętności. Dobre projektowanie jest coraz bardziej potrzebne, nie trzeba się więc martwić o pracę.

Sometimes they are unavoidable. Therefore, prob­ lems should be faced or even “triggered off” in the earliest stage. Space for free and candid expres­ sion of expectations, concerns, any emotions should be created. This process is worth investing in to find out whether the designer and the com­ pany are aligned or maybe it would be better to go separate ways. The earlier the expectations and needs of either party are well identified, the better for the design process. During the first meeting, designers tell entrepreneurs: “We do not know how to help you but together we will find out. We will involve you in the process, ask many questions, learn about your viewpoints and take each of them into considera­ tion. Together, we will construct growth scenarios”. Lets’ remember that contemporary designs are rarely signed by one person; rather, they are results of synergy of various points of view: the custom­ er’s, the company’s, the project team’s. At the first meeting, a designer does not offer ready solutions but creates a process in which both parties are in­ volved. This is the opposite of old-school consult­ ing where a person from the outside would provide ready growth scenarios. Sometimes a designer may decide that he/she cannot give whatever the company is expecting. Designers – especially new to the profession – should learn to filter their customers and choose those worth investing their time and skills. Good designing is increasingly needed so jobs are easily available.

Wywiad z Henryk Stawickim, projektantem i strategiem, wykładowcą w School of Form, przeprowadzony przez Ewę Plutę, redaktor Strefy Designu Uniwersytetu SWPS — The interview with Henryk Stawicki, a designer and strategist, lecturer at School of Form, conducted by Ewa Pluta, the editor of the Design Space of the SWPS University

25


↘ Commu Design


nication


28

Communication Design

↘ Spis treści

↘ Table of contents

Hameim El Maghbub

30

Kateryna Bielobrova

33

Maja Krajewska

36

Maksymilian Kamiński

40

Maryan Ivasyk

43

Olena Paziuk

44

Agnieszka Bartosz

47

Viktoriia Petik

49

Artsiom Sakhno

50

Zhe Jiang

53

Qi Zhang

54

Sofiia Gurova

57

Magdalena Naja

58

Zofia Janina Borysiewicz

61

Roman Navrotsky

63

Michał Reich

64

Mariia Pylypenko

66

Volha Bandarenka

69


Communication Design

Projektowanie komunikacji to jedna z najszybciej rozwijających się dziedzin designu, związana z budowaniem wiarygodnego przekazu oraz efektywnych sposobów interakcji. Nasz autorski program studiów, silnie związany z otoczeniem, pozwala zrozumieć prak­ tyczny wymiar zawodu projektanta komunikacji. W pracy projektowej łączymy papier, digital, event, film i działania w przestrzeni publicznej. Studenci tworzą produkty i usługi zaspokajające rzeczywiste potrzeby odbiorców oraz usprawniające funkcjonowanie w przestrzeni publicznej. Konstruują przekazy marketingo­ we – atrakcyjne i przyciągające uwagę odbiorców, a przy tym istotne społecznie. Tworzą rozbudowane strategie brandingowe, identyfikacje wizualne oraz transformacje cyfrowe przy użyciu najnowszych narzędzi i różnych kanałów komunikacji. Analizują nowe trendy w komunikacji i przewidują te przyszłe.

— Communication design is one of the fastest growing areas of design, associated with building a credible message and effective ways of interaction. Our original programme, strongly connected with the social and business environment, helps understand the practical dimension of the profession of a communication designer. In our design work we combine paper, digital, event, film and public space activities. Students create products and services that meet people’s actual needs and improve func­ tioning in public space. They develop marketing content – attractive and eye-catching, but also socially meaningful. They create complex branding strategies, visual identities and digital transformations using cutting-edge tools as well as various communication channels. They analyze new trends in communication and forecast future ones.

29


30

Communication Design

↪ Hameim El Maghbub

hameem_1@yahoo.com +48 571 459 190 Promotorzy — Tutors Maciej Mach, Beata Wilczek Praca dyplomowa Soufee: aplikacja sugerująca dźwięki Thesis Soufee: a sound recommendation app Materiały projekt cyfrowy Materials digital project


Communication Design

31

✓ Soufee Rytm i tempo dźwięku potrafią wywołać emocje i pobudzić do działania. Mogą też wyciszyć nerwy, ustabilizować oddech i uspokoić nasz organizm. Soufee to aplikacja mobilna, która w łatwy i skuteczny sposób dobiera treści audio do nastroju użytkownika. Nowoczesny i prosty interfejs pozwala szybko określić nasze samopoczucie, tak aby Soufee – na podsta­ wie analizy naszego głosu pod kątem melodii, tempa, tekstury oraz głośności – mogła zaproponować nam spersonalizowaną playlistę.

Rhythm and tempo in music can evoke emotions and stimulate actions. They can also soothe the nerves, stabilize the breath and calm down the human body. Soufee is a mobile application which, easily and effectively, adjusts music to the user’s mood. A modern and simple interface allows your disposition to be quickly determined. On the basis of a voice analysis, including its melody, tempo, texture and volume, Soufee suggests a per­ sonalised playlist.


32

Communication Design


Communication Design

↪ Kateryna Bielobrova

✓ No-end Book Kłącze (fr. rhizome) to koncepcja filozoficzna Gillesa Deleuze’a i Félixa Guattariego przedstawiająca model świata oparty na niehierarchicznych, zdecentralizowanych strukturach. No-end Book obrazuje kłączowatą rzeczywistość, w której żyjemy. Kon­ strukcja książki umożliwia niekończące się czytanie. Brak okładki i linearnych narra­ cji odzwierciedla percepcję współczesnego człowieka. No-end Book jest obiektem rozpiętym pomiędzy sztuką i projektowaniem. Może służyć zarówno jako dzieło sztuki, jak i ilustrowana książka.

— Rhizome is a philosophical concept of Gilles Deleuze and Félix Guattari, presenting a world model based on non-hierarchical, decentralised structures. No-end Book depicts the rhizomatic reality in which we live. The book is structured in such a way that it can be read endlessly. The lack of the cover and linear narrations reflect a contem­ porary person’s perception. No-end Book is positioned between art and design. It may serve as a piece of art or an illustrated book.

katbielobrova@gmail.com +48 533 481 903 +38 063 292 8316 Promotorzy — Tutors Honza Zamojski, Beata Wilczek Praca dyplomowa No-end Book, pod kopułą rhizome Thesis No-end Book or under the dome of rhizome Materiały plastikowe strony, obręcze atoma Materials plastic pages, atoma rings

33


34

Communication Design


Communication Design

35


36

Communication Design

↪ Maja Krajewska

majamkrajewska@gmail.com +48 502 062 915 Promotorzy — Tutors Honza Zamojski, Ewa Klekot Praca dyplomowa Zabawa przestrzenią Thesis Playing around Materiały farby do elewacji Materials Façade paints


Communication Design

37

✓ Zabawa przestrzenią Założeniem autorki było wykorzy­ stanie siły zabawy w procesie zmian przestrzeni publicznej. Projekt został zrealizowany w przedszkolu mieszczą­ cym się w poznańskiej dzielnicy Wilda. Obserwacja otoczenia i udział dzieci w procesie projektowym stały się inspi­ racją do stworzenia muralu na elewacji budynku. Działanie było odpowiedzią na postępującą gentryfikację dzielnicy, a także próbą przypomnienia dorosłym użytkownikom przestrzeni o radości płynącej z dziecięcej zabawy.

✓ Playing around The author’s intent was to make use of the power of play in the face of changes to the public space. The project was implemented in a kinder­ garten located in the Wilda district in Poznań. Observation of the environ­ ment and the children’s participation in the design process were inspirations for a mural painted on a building façade. It was a response to the progressing gentrification of the district as well as an attempt at reminding adult users of the public space about the joy of child’s play.


38

Communication Design


Communication Design

39


40

Communication Design

↪ Maksymilian Kamiński

mkaminski7@st.swps.edu.pl +48 503 194 633 Promotorzy — Tutors Krzysztof Łukomski, Mateusz Falkowski Praca dyplomowa Muzyka jako komunikacja – konwersja informacji między dźwiękiem a obrazem Thesis Music as communication – conversion of information between sound and image Materiały alkantara, farba do tkanin, papier, klej w sprayu Materials alcantara, fabric dye, paper, glue spray


Communication Design

41

✓ Inter forma – między formami

✓ Interforma – between forms

Celem pracy było zaprojektowanie okładki płyty winylowej i zrozumie­ nie roli opakowania jako przedmiotu. Projektant pokazuje, w jaki sposób wizualno-przestrzenna forma łączy się z muzyką. Dzięki zaproszeniu widza do procesu twórczego uzyskuje efekt niepowtarzalności produktu, zadowa­ lający autora, wykonawcę i odbiorcę. Przypomina, jak potężnym narzędziem jest komunikacja za pomocą muzyki. Porusza zagadnienie reprodukcji me­ chanicznej oraz aury dzieł, w szczegól­ ności płyt gramofonowych.

The goal of the work was to design a vinyl record jacket and to understand the role of packaging as an object. The designer shows how a visual and spatial form connects with music. Inviting the audience to participate in the cre­ ative process transforms the object into something unique and satisfying to the author, the contractor and the audience. It is a reminder of the power of communicating by means of music. It touches upon mechanical reproduction and the aura of the works, especially music records.


42

Communication Design


Communication Design

↪ Maryan Ivasyk

✓ swe Żyjemy w czasach szumu informacyjnego. Przesadna liczba oraz krótki żywot komuni­ katów sprawiają, że nie jesteśmy w stanie ich weryfikować. Autor przygotował plakat interaktywny, który ma zwrócić naszą uwagę na problem przyswajania wiadomości, jakie pojawiają się w mediach. Pierwsza strona przedstawia natłok informacji. Aby dowiedzieć się czegoś więcej, musimy cierpliwie zrywać kolejne kartki – działanie to materializuje żmudny proces selekcji informacji i docierania do rzetelnych treści.

— Ours are times of information clutter. The excessive number and the short life of messages make their verification impossible. The author has created an interactive poster whose goal is to draw attention to the issue of receiving messages conveyed by the media. The first page depicts information clutter. In order to find out more, the subsequent pages need to be torn off patiently. It symbolizes the painstaking process of selecting information to reach reliable content.

ivasyk6@gmail.com +48 793 561 642 Promotorzy — Tutors Maciej Mach, Dawid Wiener Praca dyplomowa Dezinformacja w sieci Thesis Online disinformation Materiały papier Materials paper

43


44

Communication Design

↪ Olena Paziuk

elenpaydl62@gmail.com +48 534 924 481 Promotorzy — Tutors Bianka Rolando, Mateusz Halawa Praca dyplomowa W jaki sposób film animowany może wspierać równość płci Thesis How an animated film might support gender equality Materiały animacja poklatkowa Materials stop motion animation


Communication Design

45

✓ Każdy Kopciuszek jest rycerzem Autorka przygotowała cztery filmy ani­ mowane będące interpretacją klasycz­ nych opowieści: Czerwonego Kapturka, Królewny Śnieżki, Króla Artura oraz Małej Syrenki. Filmy pokazują jednak alternatywne zakończenia, w których szczęście bohaterek nie jest zdeter­ minowane spotkaniem wymarzonego księcia z bajki. Projekt porusza problem nierówności płci i stereotypowego postrzegania różnic między kobietą a mężczyzną. Może służyć rodzicom jako narzędzie do budowania zdrowej tożsamości ich dzieci.

✓ All Cinderellas are knights The author has produced four ani­ mated films, interpretations of the classical stories: Little Red Riding Hood, Snow White, King Arthur and the Little Mermaid. However, her films have alternative endings where the heroine’s happiness does not depend on her meeting Prince Charming. The project touches upon gender inequality and stereotypical perception of the differences between men and women. It may serve as parents’ tool for forging their children’s healthy identity.


46

Communication Design


Communication Design

47

↪ Agnieszka Bartosz

✓ Quale I & Quale II Tytułowe quale, czyli jakość rzeczy, określa subiektywne wrażenia wynika­ jące z doświadczeń zmysłowych, takich jak postrzeganie barw, których nie da się opisać w sposób zrozumiały dla drugiego człowieka. Aby móc w peł­ ni cieszyć się kolorem, warto poznać jego teorię oraz pozwolić sobie na jego odczuwanie. Dlatego projektant­ ka stworzyła dwie wideo-instalacje – w pierwszej tłumaczy, jak człowiek postrzega kolor, w drugiej skupia się na działaniu na emocje.

Quale stands for quality of things. It defines subjective impressions stem­ ming from sensual experiences like perception of colours which cannot be described in a way comprehensible to other people. In order to fully enjoy a colour it is good to know the theory behind it and to let oneself feel it. For this reason, the designer has created two video installations: the first one explains how humans perceive colours, the other one focuses on their impact on emotions.

aga.laura.bartosz@gmail.com +48 602 382 688 Promotorzy Bianka Rolando, Beata Wilczek Praca dyplomowa QUALE. Różnice indywidualne w po­ strzeganiu kolorów na podstawie analizy emocji w filmie i sztuce Thesis “QUALE” Individual differences in color perception based on an analysis of emotions in film and art. Materiały wideo, lustra Materials video, mirrors


48

Communication Design


Communication Design

49

↪ Viktoriia Petik

✓ LUNATIC Lunatic to aplikacja mobilna, która zachęca do biegania. Zadanie polega na „rysowaniu” poprzez bieganie po trasie wyznaczonej przez GPS. Najbardziej unikalnym aspektem tego doświadczenia jest to, że użytkownik nie wie, co rysuje aż do samego końca. Jego zadaniem jest uważne słuchanie sygnałów dźwiękowych informujących, w którą stronę ma się kierować. Aplikacja działa na zasadzie angażującej gry, która sprawia, że bieganie staje się przyjemnością, a my mamy motywację do regularnych treningów.

— Lunatic is a mobile application developed with runners in mind. A runner “draws” a route worked out by the GPS. The most unique aspect of the experiences is the fact that until the very end, the user is not aware of what he/she is drawing. The runner’s task is to listen carefully to sound signals informing which way to take. The application works like an engaging game which turns running into pleasure and generates motivation for regular trainings.

viktoriia1005@gmail.com +48 537 864 136 Promotorzy Maciej Mach, Mateusz Halawa, Agnieszka Jacobson-Cielecka Praca dyplomowa Wykorzystanie aplikacji do wzmacniania motywacji wśród biegaczy Thesis Using application to increase motiva­ tion in runners Materiały projekt cyfrowy Materials digital project


50

Communication Design

↪ Artsiom Sakhno

artsiomsakhno@gmail.com +48 790 859 084 +37 529 367 3050 Promotorzy — Tutors Jarosław Kowalczyk, Anita Basińska Praca dyplomowa Transhumanizm jako odpowiedź na kryzys egzystencjalny Thesis Transhumanism as a solution to the existential crisis Materiały projekt cyfrowy Materials digital project

✓ Poświęcenie

✓ Sacrifice

Animacja 3D w barwny sposób wyjaśnia założenia i wartości transhumanizmu. Autor prezentuje najwcześniejsze idee oraz szkice, opisuje rozwój postaci, pokazuje moodboardy i storyboardy, kończąc na trójwymiarowym modelo­ waniu renderów. W pełni przedstawiony i udokumentowany proces projektowa­ nia animacji pozwala na wychwycenie zmian i wyborów projektowych, jakich dokonywał.

The 3D animation explains in an engag­ ing way the assumptions and values of trans-humanism. The author presents the earliest ideas and outlines, de­ scribes the protagonist’s development, shows mood-boards and story-boards and, finally, 3D render modelling. A fully presented and documented process of designing animations allows capturing the changes and project choices.


Communication Design

51


52

Communication Design

✓ Do not fill my world with rubbish The project consists of looped stop frame animation displayed in public places (metro stations, bus stops, etc.) and in a printed version; thumbed like a book, it presents ran­ domly perceived images. A story about a crying deer is meant to provide environmen­ tal education and raise people’s awareness of the harm they do to nature by producing excess waste.


Communication Design

53

↪ Zhe Jiang

jiangzhe19950129@gmail.com +48 576 076 262 Promotorzy — Tutors Paulina Matusiak, Monika Rosińska Praca dyplomowa Wynik ludzkich nieczułości Thesis Result of human inactions Materiały wycinki ze starych magazynów, po­ rzucone płótno znalezione w pracowni mody, stara płyta CD, plastikowa torba na śmieci Meterials clippings from old magazines, plain weave abandoned in a fashion atelier, an old CD, a plastic garbage bag

✓ Nie napełniaj mojego świata śmieciami Projekt składa się z zapętlonej animacji poklatkowej pokazywanej w miejscach publicz­ nych, takich jak stacje metra i przystanki autobusowe, oraz z wersji drukowanej, która wertowana jak książka, składa się w losowo dostrzegane obrazy. Zadaniem opowieści o płaczącym jeleniu jest edukacja proekologiczna, uświadomienie ludziom, jak wiele szkody wyrządzają przyrodzie nadmierną produkcją odpadów.


54

Communication Design

↪ Qi Zhang

hannahzeq@gmail.com +48 576 049 109 Promotorzy — Tutors Agnieszka Jacobson-Cielecka, Monika Rosińska Praca dyplomowa Pamięć emocjonalna jako inspiracja projektowa Thesis Emotional memory as design inspiration Materiały Jedwab ręcznie malowany Materials Hand-painted silk

✓ Muzyka jako szalik

✓ Music as a scarf

Inspiracją dla powstania projektu były muzyczne wspomnienia. Autorka prze­ prowadziła ankietę na temat najbar­ dziej popularnej piosenki tajwańskiego piosenkarza Jay Chou, w której pytała o wizualne skojarzenia. Następnie przeprowadziła trzy wywiady pogłębio­ ne. Poszczególne elementy opowieści zmieniła w symbole i kolory. Dla każdej z nich zaprojektowała dwa wzory: czar­ nobiały – dla piosenki, i kolorowy – dla osobistej historii badanej osoby. Na koniec połączyła je w jednym projekcie, tworząc jedwabny szal.

The project was inspired by musi­ cal memories. The author distributed a questionnaire asking about the most popular song by Jay Chou, a Thai singer and the visual associations it evokes. Next, she carried out three in-depth interviews. She transformed the spe­ cific elements of the story into symbols and colours. She has designed two patterns for each of them: black and white for the song and a colourful for the respondent’s personal history. Fi­ nally, she combined them within a single project, creating a silk scarf.


Communication Design

55


56

Communication Design


Communication Design

57

↪ Sofiia Gurova

alica.alica1997@gmail.com +48 731 392 618 Promotorzy — Tutors Honza Zamojski, Dawid Wiener Praca dyplomowa Rozwój pamięci: rozwiązywanie zagadek i łamigłówek, jako sposób na ćwiczenie pamięci Thesis Development of memory: solving rid­ dles and puzzles as a way of exercising memory Materiały druk cyfrowy Materials digital print

✓ Use It or Lose It Z pasją budujemy mięśnie na siłowni, marząc o doskonałym wyglądzie. Ale czy równie często myślimy o trenin­ gu mózgu i pamięci, najważniejszego „mięśnia” w ludzkim ciele? Elemen­ tami projektu są zagadki i łamigłówki pozwalające ćwiczyć pamięć. Jest to alternatywny sposób na usprawnienie funkcji pamięci i uniknięcie jej utraty w podeszłym wieku.

We are passionate about exercising muscles in a gym, dreaming of perfect looks. Are we equally keen on training memory and the brain, the most impor­ tant “muscle” in the human body? The project consists of riddles and puzzles to exercise memory. It is an alternative way to improve memory and to avoid memory loss in older age.


58

Communication Design

↪ Magdalena Naja

✓ ‘hæppi. Szczęście instant hello@magdanaja.pl +48 601 855 958 Promotorzy — Tutors Honza Zamojski, Dawid Wiener

Codziennie jesteśmy atakowani setkami porad, które mają rozwiązać nasze problemy i poprawić dobrostan. W pogoni za szczęściem jesteśmy w stanie uwierzyć we wszyst­ ko. ‘hæppi to kompleksowy projekt identyfikacji wizualnej oraz komunikacji marki, która oferuje swoim klientom produkt zwiększający odczuwane przez nich szczęście. Celem autorki jest zwrócenie uwagi odbiorcy na problematykę szczęścia oraz inspiracja do zadawania pytań, kwestionowania stanu zastanego i szukania nowych rozwiązań.

Praca dyplomowa ‘hæppi. szczęście instant Thesis ‘hæppi. Instant happiness Materiały projekt cyfrowy, wydruki Materials digital project, prints

✓ ‘hæppi. Instant happiness Every day, we are bombarded by tons of advice which is supposed to solve our prob­ lems and promote wellbeing. In a chase of happiness we are willing to believe anything. ‘hæppi is a comprehensive project of visual identification and brand communication which offers its customers a product heightening their sense of happiness. The author’s goal was to draw the audience’s attention to the issue of happiness and draw inspira­ tion to ask questions, challenge the status quo and look for new solutions.


Communication Design

59


60

Communication Design


Communication Design

61

↪ Zofia Janina Borysiewicz

zborysiewicz@gmail.com +48 605 886 963 Promotorzy — Tutors Viktoriya Grabowska, Agata Szydłowska Praca dyplomowa Drugie życie Chaim Thesis Chaim’s second life Materiały font – plik cyfrowy, wzornik i ulotka drukowane w technice riso, plakaty drukowane cyfrowo Materials font – a digital file, sample book and a leaflet produced by means of Riso printing technology, digitally printed posters

✓ Chaim & Aviva Projekt polega na połączeniu zdigita­ lizowanej wersji kroju pisma Chaim ze specjalnie doprojektowanym krojem Aviva. Rozpoczynając proces projek­ towy od niełacińskiego systemu pisma, autorka odwróciła typowy, europocen­ tryczny (właściwie łacinocentryczny) kierunek projektowania krojów pisma. Tym samym dopisała kolejny rozdział w historii Chaim, która toczy się od końca lat 20. XX wieku do dziś, pomię­ dzy Warszawą a Palestyną/Izraelem.

The project consists in combining a digitalized version of the Chaim font with a specially re-designed Avi­ va font. By commencing the design process with the non-Latin writing system, the author reversed the typical, Europe-centric (or in fact Latin-cen­ tric) way of designing fonts. This way, she has written another chapter in the history of Chaim which has been traced since the late 1920s in Warsaw and Palestine/Israel.


62

Communication Design


Communication Design

↪ Roman Navrotsky

✓ Historia niewidocznych miejsc Autor szuka sposobu przywracania pamięci o miejscach wykluczonych i zapomnia­ nych. Obiektem jego rozważań projektowych jest Stadion Miejski im. Edmunda Szyca w Poznaniu, którego status prawny i symboliczny jest niepewny i nieczytelny społecz­ nie. Efektem prac jest seria plakatów przedstawiających motywy związane w wybranym miejscem, składające się na mozaikę refleksji i przywołań. Warto, aby wszystkie ele­ menty zostały przywrócone i właściwie ułożone, wtedy staną się prawdziwym zapisem pamięci społecznej.

✓ The history of invisible places The author is looking for a way of rekindling memory of excluded and forgotten places. His project revolves around Edmund Szyc Municipal Stadium in Poznań whose legal and symbolic status is uncertain and socially unclear. The result is a series of posters depicting certain aspects of a selected venue, forming a mosaic of reflections and reminiscences. It is a good idea to bring all the elements back and arrange them in the right order. Then they become a genuine record of social memory.

navrotksiy97@mail.ru Promotorzy — Tutors Bianka Rolando, Anita Basińska Praca dyplomowa Historia niewidocznych miejsc Thesis The history of invisible places Materiały plakaty Materials posters

63


64

Communication Design

↪ Michał Reich

✓ Opuszczeni m6reich@gmail.com +48 505 443 910 Promotorzy Krzysztof Łukomski, Dawid Wiener Praca dyplomowa Zwierzę w świecie ludzi i relacje między nimi Thesis The animal in the world of people and the relations between them Materiały krótkometrażowy film dokumentalny Materials short documentary

Odrzucenie i samotność to uczucia, jakich nikt nie chciałby doświadczyć. Jednak bez zastanowienia, z racji dominacji rasowej, ludzie dają sobie prawo decydowania o losie innych istot. Projekt jest analizą uczuć i relacji powstających pomiędzy człowiekiem i zwierzęciem. Pokazuje nasz egoizm i ślepy zachwyt nad sobą. Dlatego, aby pokazać prawdę o człowieku, wybrano najsilniejszą formę przekazu – film. „Zobacz (…), i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Uwierz, że zwierzęta czują i kochają jak my.


Communication Design

✓ The Abandoned Rejection and solitude are feelings that nobody wants to experience. However, without reflexion, out of sheer evolutionary domination, humans give themselves the right to shape the destiny of other creatures. The project is an analysis of emotions and rela­ tions developed between humans and animals. It shows human egoism and blind delight in oneself. In order to show the truth about humans, the strongest form of communi­ cation was chosen: film. “Watch (…) and don’t be a sceptic, be a believer”. Believe that animals feel and love as we do.

65


66

Communication Design

↪ Mariia Pylypenko

✓ Spojrzenie pod innym kątem. Jak patrzeć, żeby widzieć inaczej mpylypenko@st.swps.edu.pl +48 515 665 899 Promotorzy — Tutors Krzysztof Łukomski, Mateusz Falkowski Praca dyplomowa Projektowanie świadomego patrzenia za pomocą fotografii i sposobów jej ekspozycji Thesis Designing wilful looking by means of photography and ways of displaying it Materiały książka fotograficzna, pocztówki Materials photo book, postcards

Czym jest fotografia w płynnej nowoczesności? Czy w momencie, gdy stała się ogól­ nodostępna i spowszedniała, straciła swoją tajemniczość? Autorka próbuje znaleźć odpowiedzi na te pytania. Na projekt składają się wystawa oraz album, które choć niezależne dopełniają się nawzajem. Skrupulatnie dobrane zdjęcia tworzą produkt, który wyróżnia się na tle wszechogarniającego nas nieciekawego materiału wizualnego.

✓ A different angle. How to look to see differently What is photography in the liquid present day? When it became generally accessible, did it lose its mysterious nature, did it become common? The author makes an attempt at providing answers to the questions. The project consists of an exhibition and an album; while independent, they supplement each other. The carefully selected pictures are parts of a product which stands out from the omnipresent, mundane visual material.


Communication Design

67


68

Communication Design


Communication Design

69

↪ Volha Bandarenka

✓ FA.SOL&System.S Słuch to jeden ze zmysłów umożliwiający komunikację ze świa­ tem. Czy można słyszeć, nie używając słuchu? SystemC i FA. SOL mają odpowiedzieć na to pytanie. Postrzeganie dźwięku jako fizycznego i metafizycznego stymulatora pozwala odbierać go różnymi zmysłami. Za dźwiękiem idzie reakcja, obraz, emocja. Autorka próbuje zgłębić istotę dźwięku. Zaprojektowana przez nią przestrzeń daje możliwość intymnego doświadczenia dźwię­ ków, jednocześnie wprowadza słuchacza w odrębny świat.

— Hearing is one of the senses which make it possible to com­ municate with the world. Can you hear without the sense of hearing? The C i FA.SOL systems are meant to provide the answer. As a physical and metaphysical stimulator, sound can be perceived by means of different senses. Sound is followed by reaction, image and emotion. The author makes an attempt at investigating the essence of sound. The space she has de­ signed provides an opportunity to experience sounds intimate­ ly, at the same time taking the listener into a different world.

volha.b.design@gmail.com Promotorzy — Tutors Wiesław Bartkowski, Mateusz Falkowski Praca dyplomowa Dźwięk – narzędzie do łączenia zmy­ słów Thesis Sound – Tool for the Connection of the Senses Materiały osb, plexi, fasola, plastyk, stal, sklejka drewniana, taśma miediana, stal Materials OSB, acrylic glass, beans, plastic, steel, plywood, copper tape, steel


Communication Design

fot. Leszek Zych / POLITYKA

70

Mateusz Halawa: Skończyliśmy właśnie prowadzić drugi cykl warsztatów pisarskich dla pierwszego roku studentów wzornictwa School of Form. Zapro­ siłem Cię do nich, bo jesteś rzadkim przypadkiem fachowca, który zawodowo i projektuje, i pisze. Od razu zaproponowałeś dla naszego ćwiczenia tytuł „Język jako narzędzie projektanta”. Co przez to rozumiesz? Marcin Wicha: Pomyślałem o tym, czego nikt nas nie uczył w szkole, a co odkryłem dopiero po studiach. Że w pracy projektanta jest mnóstwo pi­ saniny i mnóstwo gadania. To jak robienie przekładu obrazów na słowa i z powrotem. Najpierw próbuje­ my sformułować założenia, potem opisać gotowy projekt. Ciągle coś ustalamy, tłumaczymy, kogoś przekonujemy. Piszemy do klientów, do współpra­ cowników, do kolegów. I rozumiemy, że sprawność w posługiwaniu się słowami jest ważna. Prawie tak ważna, jak rysowanie, szkicowanie, robienie modeli. Stąd określenie „narzędzie projektowe”.

Mateusz Halawa: We have just finished the second series of writing workshops for the freshmen at School of Form. I invited you because you are a rare case of a professional who combines writing and designing. Right away, you suggested that we en­ title the exercises “Language as a designer’s tool”. How do you understand it? Marcin Wicha: I thought about what no-one taught us at school and what I discovered after the univer­ sity. Namely, there is a lot of writing and talking in a designer’s work. It is like translating images into words and the other way round. First, we try to make the assumptions, later on to describe the end project. We keep agreeing on something, expla­ ining, convincing people. We correspond with the clients, colleagues and friends. And we understand that skilful use of words is important. Almost as important as drawing, sketching or building models. Hence the term “design tool”.


Communication Design

↘ Język jako narzędzie projektanta Sprawność w posługiwaniu się słowami jest w designie ważna. Prawie tak ważna, jak rysowanie, szkicowanie, robienie modeli.

↘ Language as a designer’s tool Skilful use of words is of importance in design. Almost as important as drawing, sketching or building models.

Mateusz Halawa: Na początku studenci zareagowali zaskoczeniem: przychodzimy tu uczyć się projekto­ wać a nie gadać czy pisać. Szybko jednak im poka­ załeś, jak słowa mogą uratować źle rokujący projekt lub zabić projekt, który się dobrze zapowiada.

Mateusz Halawa: Originally, the students were sur­ prised: we come here to learn about design rather than talk or write. However, soon you showed them how words can save a design that does not bode well or kill a promising design.

Marcin Wicha: Kiedyś, prezentując projekt logo, użyłem określenia „nowe logo jest zuchwałe”. Klient się zaniepokoił, bo w jego branży zuchwałość jest źle widziana. Kojarzy się z tupetem, brakiem roz­ sądku. Pewnie, gdybym powiedział „nowe logo jest zdecydowane” albo „odważne”, projekt bardziej by się spodobał. A tak trzeba go było przerobić. Ale często chodzi o coś więcej. Sposób, w jaki mówimy określa, jak myślimy o projekcie. Powiedz, czy coś cię zaskoczyło podczas tych zajęć?

Marcin Wicha: Once, when I presented a logo design, I said “the new logo is audacious”. The client was uneasy because in his industry, audacity is not welcome. It is associated with impudence, lack of reason. If I had said “this new logo is resolute” or “it is a statement logo”, it would have seemed more attractive. But no, I had to redo it. However, often it is about something more. The way we speak reflects upon our thinking of a design. Were you taken by surprise during the classes?

Mateusz Halawa: Powiedzmy najpierw, o co po­ prosiliśmy studentów. Pójdź w teren na godzinę i obserwuj: ludzi na poczcie, jechanie tramwajem, spacer w parku. Potem znajdź jakiś problem, który

Mateusz Halawa: Let me start by saying that we asked the students to go outside for an hour and observe: people at a post office, travelling by tram, walking in a park. Then they were expected to find

71


72

Communication Design

mógłby rozwiązać projektant, opisz go i zapro­ ponuj coś. Masz na to stronę maszynopisu. Potem czytaliśmy te teksty razem, na głos. Były świetne, świeże, zaskakujące i nawet jeśli czasem jeszcze nieporadne, to często odsłaniały przede mną coś, o czym nie pomyślałem wcześniej. Zaskoczyło mnie, że zadanie, o którym myślałem, że skupi naszą uwa­ gę tylko na bardzo pragmatycznie pojętym działaniu językiem – na konkrecie, precyzji, logice, struk­ turze, elementach retoryki czy erystyki – okazało się prowokować pytania zdecydowanie bardziej złożone. O granice designu, o empatię projektan­ tów, o to skąd się biorą złe projekty. Bo na przykład wchodzisz na pocztę i…

W pracy projektanta jest mnóstwo pisaniny i mnóstwo gadania. To jak robienie przekładu obrazów na słowa i z powrotem. Marcin Wicha: …i jest tłok, kolejka, duszno, dwa stanowiska nieczynne, w trzecim ktoś się szarpie z paczką, paczka nie mieści się w okienku, obok ktoś wybiera książkę kucharską siostry Anastazji. Myślisz, jak stamtąd uciec albo zastanawiasz się, co można zmienić i w jaki sposób. Nagle okazuje się, że jedni studenci proponują, żeby zainstalować roboty i lasery. Inni, żeby zlikwidować szybę nad ladą. Zaczynamy rozmawiać. Kombinujemy nad sposobem funkcjonowania poczty, nad nawykami i ekono­ mią, kosztami zmian, technicznymi możliwościami. To już komplet problemów, z którymi projektant zmaga się potem całe życie. Co to ma wspólnego z warsztatami pisarskimi? Chyba to, że namawiamy uczestników, żeby zadawali najważniejsze pytanie, które brzmi… Mateusz Halawa: … Czy ja tutaj jestem w ogó­ le potrzebny? Jeśli tak, to co mogę zrobić? I to otwiera kolejną serię pytań: Czy warto? Komu to pomoże? Czy komuś nie pogorszy życia jesz­ cze bardziej? W niektórych tekstach było widać, że projektowanie bywa fantazją o wszechmocy i wszechwiedzy. O zbawieniu przez design. Wszyscy ci głupi ludzie pomyśleli tę pocztę zupełnie źle, albo co gorsza w ogóle byli bezmyślni, i wtedy wchodzę JA i wszystko to jednym ruchem naprawiam. W tym miejscu zachęcałeś studentów, żeby więcej uwagi poświęcili przyczynom, dla których coś nie działa. To były w pewnym sensie zajęcia z prozy detekty­ wistycznej.

a problem that a designer could solve, describe it and suggest something. They had one page to fill. Later on, they read the texts together, out loud. They were great, fresh, surprising and even if they were clumsy at times, they frequently revealed something I had not thought about before. I was astonished that the task that was intended to focus their attention only on very pragmatically viewed work with language: the specific, the precise, logic, structure, elements of rhetoric or eristic, turned out to provoke definitely much more complex questions. Pertaining to the limits of design, desi­ gners’ empathy, where bad designs come from. Say, you enter a post office and… Marcin Wicha: …it is crowded, stuffy, two windows closed, long queues to the other ones, someone is struggling with a packet that does not fit in the window, another person has decided to buy sister Anastasia’s cookbook. You are thinking how you can get out of there or pondering what can be changed and how. Suddenly it turns out that some students suggest installing robots and lasers. Others think of taking out the pane of glass above the counter. We start to talk. We brainstorm the way in which the post office operates, people’s habits and the economy, the costs of changes, the technical pos­ sibilities. It is a whole set of problems with which a designer struggles his/her whole life. How does it connect with writing workshops? Unless we talk the participants into asking the most important question which is… Mateusz Halawa: … Does anyone need me here anyway? If so, what can I do? This opens up another series of questions: It is worth it? Who will benefit from it? Won’t it make someone’s life even worse? In some texts you could see that design stands for fantasizing about omnipresence and omniscience. Design stands for having saving power. All these stupid people designed the post office wrongly, or – even worse – were thoughtless and then I step in and fix everything with a single sweep of my hand. This is when you encouraged students to pay more attention to the reasons why something is not working. To some extent, these were classes in detective stories. Marcin Wicha: Meaning that we were looking for the motives. Everything has its reason. Even if these reasons are surprising, weird, stupid, we need to find them to suggest a change. So, to some extent, it is about understanding other people. Language, the choice of words, may prove helpful. When we say “there is a crowd milling on a tram”, we can only see a crowd. When we say “there is an elderly man next to me, I guess retired, two students, a tourist


Communication Design

Marcin Wicha: W tym sensie, że szukaliśmy moty­ wów. Nic nie dzieje się bez przyczyny. Nawet jeśli te przyczyny bywają zaskakujące, dziwaczne, głupie, to musimy je odnaleźć, żeby zaproponować zmia­ nę. Czyli – w jakimś stopniu – zrozumieć innych ludzi. Język, dobór słów, może w tym pomóc. Jeśli mówimy „w tramwaju kłębi się tłum”, to widzimy tylko tłum. Jeśli mówimy „obok mnie stoi starszy mężczyzna, chyba emeryt, dwie studentki, turystka z Finlandii” – to robimy pierwszy krok, żeby zro­ zumieć ich oczekiwania, potrzeby i postępowanie. Myślisz, że można to uznać za rodzaj wstępu do późniejszych, poważniejszych już, zajęć humani­ stycznych w School of Form? Mateusz Halawa: Tak. Bo zaczynamy projekto­ wać dla potrzeb. Dla mnie odkrywcze było to, że niechcący zrobiliśmy też zajęcia z filozofii i etyki projektowania. Mówi się, że design to rozwiązywa­ nie problemów, ale okazało się, że w zależności od tego, jak te problemy zostały postawione, projek­ towe odpowiedzi na nie były bardzo odmienne. O ile rozwiązania problemów były już spoza sfery języka – uformujmy, usuńmy, dostawmy, przekształćmy, przemalujmy – to problemy były definiowane językowo. Wyświechtana fraza o granicach języka, które są granicami świata, bardzo tu pasuje. Przere­ dagowaliśmy tekst i nagle okazywało się, że widzimy inny problem i inne możliwe odpowiedzi. To filozofia. A jest jeszcze etyka. Czyje problemy opisujemy? Na kim skupiamy interwencję projektową? Czyje spra­ wy nie pojawiają się w tekście, więc nie doczekają się uwagi? W jaki sposób pozornie neutralne, tech­ niczne opisy wcielają moralne wizje rzeczywistości? To były momenty, kiedy warsztaty pisarskie stawały się praktykowaniem empatii i odpowiedzialności projektantów za światy, które chcą budować. Marcin Wicha: Też byłem zaskoczony, ile rzeczy wyniknęło z tego prostego zadania. Myślę, że wszystko zaczyna się wtedy, kiedy przestajemy traktować tekst, jak wypracowanie, które ma sie spodobać nauczycielowi albo nauczycielce. Zamiast tego zaczynamy w pisaniu widzieć sposób na poznanie kawałka świata. Czyli – żeby wrócić do początku naszej rozmowy – tekst staje się jednym z narzędzi projektowania.

from Finland”, we take the first step towards understanding their expectations, needs and be­ haviour. Do you think this could be a prelude to the subsequent, more serious classes in humanities at School of Form?

There is a lot of writing and talking in a designer’s work. It is like translating images into words and the other way round. Mateusz Halawa: Yes. Because we start to design with needs in mind. It was insightful that by ac­ cident, we had classes in design philosophy and ethics. People say that design stands for problem solving but it turned out that (depending on how these problems have been presented), the design suggestions were very diverse. While the solutions to the problems were outside the area of langu­ age: let’s form, remove, put together, transform, repaint – the problems were linguistically defined. The cliché that the limits of language are the limits of the world is very proper here. We edited the text and suddenly it turned out that we could see a dif­ ferent problem and different possible answers. This is philosophy. Then there is ethics. Whose problems are we describing? Who does design intervention focus on? Whose issues are not included in the text and therefore will not be tackled? How this seemingly neutral, technical description reflects moral visions of reality? These were moments when the writing workshops transformed into practising empathy and the designers’ responsibility for the universes they intend to build. Marcin Wicha: I was also surprised with the number of things that came out with this simple task. I think that everything starts when we stop treating a text like a thesis that is supposed to please the teacher. Instead, we start to view writing as a way of visiting a part of the world. Meaning that (going back to the beginning of our conversation), a text becomes a designer’s tool.

Rozmowa wykładowców School of Form – Mateusza Halawy i Marcina Wichy, autora książek, laureata Paszportu „Polityki” i nagrody „Nike” — Conversation of School of Form’s lecturers – Mateusz Halawa and Marcin Wicha, writer, winner of “Polityka” weekly’s Passport and “Nike” award

73


↘


Domestic Design


76

Domestic Design

↘ Spis treści

↘ Table of contents

Agata Starmach

78

Zhyldyz Kozhoiarova

81

Katarzyna Kujawa

84

Aleksandra Stachowska

86

Michalina Tokarska

89

Anastasiya Gurina

90

Magdalena Skoczylas-Szwaj →

93

Patricia Rusin

94


Domestic Design

Domestic design bada najbliższe otoczenie człowieka, jego zwyczaje i potrzeby. Studenci zdobywają tu praktyczne umiejętności w specjalistycznych pracowniach i warsztatach. Rozwiązują realne problemy projektowe, działają w rzeczywistym wymiarze, używają do­ celowych materiałów i narzędzi. Uczą się nowoczesnego rzemiosła – opartego na sza­ cunku do materiału i dbałości o jakość detalu. Pracują z takimi materiałami, jak porcelana, gips, drewno, metal czy tkanina. Nie są im obce także eksperymenty z innymi materiałami. Tworzą meble, ceramikę, tkaniny, oświe­ tlenie i wzory, projektują wnętrza mieszkalne i usługowe, wystawy targowe i muzealne, przestrzenie publiczne i małą architekturę. Swoje projekty potrafią opisać, narysować, wykonać, zilustrować i zaprezentować. Ważnym aspektem pracy jest analiza zjawisk spo­ łecznych w najbliższym otoczeniu oraz poszukiwanie relacji między potrzebami, obiektami a zwyczajami różnych grup użytkowników.

— Domestic design explores people's immediate surroundings, habits and needs. Students acquire practical skills in specialist studios and workshops. They solve real design prob­ lems, working in real dimensions, using target materials and tools. They learn modern craftsmanship – based on respect for the material and attention to detail quality. They work with porcelain, gypsum, wood, metal or fabric. Moreover, they are no stranger to experiments with other materials. They create furniture, ceramics, textiles, lighting and patterns, also designing residential and commercial interiors, trade fair and museum exhibitions, public spaces as well as street furniture. They can describe, draw, produce, illustrate and present their designs. When designing, they analyse social phenomena in their immediate surroundings and search for relationships between objects and needs, customs of different user groups.

77


78

Domestic Design

↪ Agata Starmach

✓ Nido starmachagata@gmail.com +48 605 895 996 Promotorzy Jola Starzak, Monika Rosińska Praca dyplomowa Nido. Mediatyzacja wspomnień – przedmioty znikające w chmurach Thesis Memory mediatization – objects disap­ pearing in clouds Materiały drewno orzechowe, porcelana, pozła­ cana porcelana Materials walnut wood, porcelain, gold-plated porcelain

Współcześnie głównymi nośnikami wspomnień są urządzenia cyfrowe. Digitalizujemy coraz więcej rzeczy, które mają wartość sentymentalną. Sposób, w jaki przechowujemy wspomnienia, ma wpływ na to, jak często do nich wracamy i czy dzielimy się nimi z bli­ skimi. Figurki Nido to opiekunowie naszych wspomnień. Mają za zadanie materializować, zakotwiczać i utrwalać osobiste pamiątki. W każdej figurce ukryty jest nośnik pamięci USB, na który możemy zgrać treści uwieczniające ważne momenty naszego życia.

— Most memories today are mediated by digital technologies. More and more items of sentimental value are being digitalized. The way in which we store our memories affects the frequency of revisiting them or sharing them with our nearest and dearest. Nido figurines are guardians of our memories. Their task is to materialize, anchor, and pre­ serve personal keepsakes. Each figurine has a concealed flash drive to store content immortalising important moments in life.


Domestic Design

79


80

Domestic Design


Domestic Design

81

↪ Zhyldyz Kozhoiarova

zkozhoiarova@gmail.com +48 508 217 305 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Ewa Klekot Praca dyplomowa Tumar: narzędzie do budowania rów­ nych partnerstw Thesis Tumar: a tool for building equal part­ nerships Materiały drewno orzechowe, dąb, jesion, glina, wełna Materials walnut wood, oak, ash wood, clay, wool

✓ Tumar Tumar to kirgiski talizman, który składa się z 9 elementów przedstawiających najważniejsze sfery życia, takie jak: miłość, seks, dzieci, finanse, tradycje czy religie. W Kirgistanie – ojczyźnie projektantki – małżeństwa są umową pomiędzy dwiema rodzinami, a rola kobiety ogranicza się do bycia żoną i matką. Jednak tematy równości i part­ nerstwa w związkach dotyczą wielu kręgów kulturowych. W swojej pracy autorka stawia uniwersalne pytania i zaprasza do dyskusji na temat norm społecznych i płciowych.

Tumar is a Kirghiz talisman which con­ sists of 9 elements depicting the most important areas of life: love, sex, chil­ dren, money, traditions and religions. In Kirghizstan, the designer’s mother country, marriages are arrangements between two families while the wom­ an’s role is limited to being a wife and a mother. However, issues of equality and partnership in relationships are present in many cultural environments. The author’s work poses universal questions and encourages discussion about social and sexual norms.


82

Domestic Design


Domestic Design

83


84

Domestic Design

↪ Katarzyna Kujawa

kujawakatarzyna.kk@gmail.com +48 794 961 026 Promotorzy — Tutors Marta Rowińska, Monika Rosińska Praca dyplomowa Spojrzenie na poznańską Galerię Akumulatory 2 Thesis Eye to know. A view at Poznan Gallery Akumulatory 2 Materiały sklejka, szkła powiększające Materials plywood, magnifying glasses

✓ Oko do poznania

✓ Eye to know

W ciągu najbliższych dwóch lat, ze względu na zły stan techniczny, z pano­ ramy miasta Poznania prawdopodobnie zniknie wyjątkowy Dom Studencki ,,Jowita“. W tym modernistycznym bu­ dynku mieściła się Galeria Akumulatory 2 – jedno z pierwszych miejsc w Pol­ sce, w którym prezentowano sztukę awangardową z całego świata. Oko do poznania to instalacja miejska zainspi­ rowana tym obiektem. To przyrząd skła­ dający się z elementów drewnianych i szkieł powiększających, który służy do patrzenia na budynek.

Due to a poor technical condition, in the next two years Poznań is likely to lose the exceptional “Jowita“ Student House. The modernist building housed Galeria Akumulatory 2, one of the first venues in Poland presenting avant-gar­ de art from all over the world. “Eye to know” is an urban installation inspired by the structure. It consists of wooden elements and magnifying glasses for looking at the building.


Domestic Design

85


86

Domestic Design

↪ Aleksandra Stachowska

✓ Dichromatic Rewolucja przemysłowa dała nam władzę nad nocą, ale zaburzyła nasz sen. Oparty na fizyce światła i badaniach medycznych nad rytmem okołodobowym projekt lampy ze szkła dichroicznego pozwala kontrolować barwę światła. Użytkownik obraca kopułkę i wybiera pomiędzy światłem pobudzającym a regeneracyjnym, dzięki czemu jego orga­ nizm produkuje hormony odpowiednie do danej pory dnia.

— The Industrial Revolution has given humans power over the night but it has distorted our sleep. Based on physics of light and medical research into a circadian rhythm, a lamp was designed, made of dichroic glass, for controlling the colour of light. The user rotates the dome and chooses between stimulating and regenerating light. As a result, the human body produces hormones suitable for a given time of day.

stachowskaola@gmail.com +48 662 201 405 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Mateusz Halawa Praca dyplomowa Wpływ światła na prawidłowy sen człowieka Thesis The influence of light on the correct human sleep Materiały szkło dichroiczne, metal, drewno jesionowe Materials dichroic glass, metal, ash wood


Domestic Design

87


88

Domestic Design


Domestic Design

89

↪ Michalina Tokarska

✓ Praktykowanie troski w parze intymnej Coraz więcej uwagi skupiamy na naszych smartfonach, od­ dalając się od swoich partnerów. Celem projektu było stwo­ rzenie przedmiotu, który pomógłby w pielęgnowaniu bliskości w związkach. Na podstawie wywiadów i doświadczeń autorka zaprojektowała kieszeń przeznaczoną do jednoczesnego ładowania dwóch telefonów w sypialni. Odkładanie aparatów do wspólnego pokrowca przybliża partnerów do siebie, pomaga w okazywaniu wzajemnej troski i wyrażaniu zainteresowania drugą osobą.

✓ Practicing care in an intimate couple People tend to focus more and more on their smartphones, at the same time drifting apart. The goal of the project was to create an object helpful in practicing intimacy in relation­ ships. Based on interviews and her own experience, the author has designed a pocket in which two phones can be charged in a bedroom simultaneously. The act of putting the phones into a shared casing brings the partners together, helps to show care for each other and to express interest in each other.

tokarskamichalina@gmail.com +48 602 304 007 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Mateusz Halawa Praca dyplomowa Praktykowanie troski w parze intymnej Thesis Practicing care in an intimate couple Materiały tkanina: wełna czesana 90% + nylon 10%, panel ładowania indukcyjnego Baseus Dual Materials fabrics: combed wool (90%) + nylon (10%), Baseus Dual inductive charger


90

Domestic Design

↪ Anastasiya Gurina

gurinaay132@gmail.com +48 575 074 141 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Ewa Klekot Praca dyplomowa Area Motus Thesis The Movement is our trace of existence Materiały aksamitna tapicerka, filc, sznurek Materials Velvet upholstery, felt, string

✓ Ślad ruchu

✓ Movement trace

Siedzący tryb życia to prosta droga do wad postawy, nadwagi czy kłopotów z krążeniem. Przyglądając się temu pro­ blemowi, projektantka stworzyła matę, która ułatwia utrzymanie prawidłowej pozycji ciała, wspiera kręgosłup i ak­ tywizuje pracę mięśni. Materac może zmieniać swój kształt i ułożenie, dzięki czemu możemy na nim kucać, siedzieć i leżeć. Sprawdzi się zarówno podczas treningów, jak i jako dywan relaksujący stawy. Projekt wymusza na użytkowniku interakcję z obiektem poprzez zmianę jego formy i struktury.

A sedentary lifestyle leads to bad posture, obesity or problems with the circulatory system. Following an analysis of the problem, the designer has created a mat which facilitates the right posture, supports the spine and stretches muscles. The mattress changes its shape and arrangement; as a result, the user can squat, sit or lie on it. It comes in handy during training sessions and as a carpet relaxing the joints. The project forces the user to interact with the object by changing its form and structure.


Domestic Design

91


92

Domestic Design

✓ Pozytywka dla dwojga Projekt powstał z myślą o tych, którzy przywiązują wagę do emocji rodzących się w kontakcie z drugą osobą. Jego celem jest zwrócenie uwagi na przed­ mioty, z którymi utożsamiamy naszych bliskich. Pozytywka składa się z dwóch elementów biżuteryjnych i pudła rezo­ nansowego. Pełnią one funkcję przypo­ minajki. Niczym sekretniki przechowują ukryty sens – emocje przeniesione na obiekty przez ich posiadacza. W mo­ mencie spotkania całość staje się instrumentem muzycznym, napędzanym siłą ludzkich rąk.

✓ A music box for two The project was originated for people who attach great attention to emotions experienced in contacts with another person. Its goal is to draw attention to objects with which we identify our loved ones. The music box consists of two pieces of jewellery and a reso­­nator. They serve as reminders: like a locket, they store a hidden meaning – emotions transferred onto objects by their owner. When they meet, they all become a musical instrument wound by human hand.


Domestic Design

↪ Magdalena Skoczylas-Szwaj

magdus04@gmail.com +48 695 167 688 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Ewa Klekot Praca dyplomowa O emocjach zamkniętych w obiekcie Thesis About emotions encapsulated in an object Materiały dąb, stal Materials oak, steel

93


94

Domestic Design

↪ Patricia Rusin

patricia.rusin@gmail.com +48 510 930 637 Promotorzy — Tutors Jola Starzak, Ewa Klekot Praca dyplomowa Batik dawniej i dziś Thesis Batik in the past and now Materiały len, metalowe obręcze Materials linen, metal hoops

✓ Batic circles Batik to technika tworzenia tkanin przy użyciu wosku oraz barwników. Autorka inspirowała się batikiem z okresu dwudzie­ stolecia międzywojennego oraz polskim batikiem współcze­ snym. Wzory na tkaninach odzwierciedlają naturalne kształty w przyrodzie. Grube linie malowane pędzlem, małe punkty nary­ sowane pisakiem oraz plamy z wosku. Granat, błękit i szmaragd są kolorami wody i nieba. Instalacja z tkanin rozpiętych na me­ talowych okręgach zmienia swoją barwę i odcień pod wpływem delikatnego podświetlenia.

Batik is a technique of producing textile prints by using wax and dyes. The author was inspired by examples from the Interwar period and contemporary Polish batik. The patterns on the tex­ tiles reflect shapes typical of nature. Thick lines painted with a brush and small dots drawn with a marker pen are topped with patches of wax. Navy blue, bright blue, and emerald are the colours of water and the sky. The installation made of textiles stretched on metal hoops changes its colour and shade when subtly lit.


Domestic Design

95


96

Domestic Design

↘ Architecture for animals IKEA, the furniture giant, has recently created furniture for animals: cats and dogs. The collection, designed by a Spanish studio, is called LURVIG which in Swedish means “hairy”. It is not only people who benefit from architecture and design.


Domestic Design

↘ Architektura dla zwierząt IKEA, meblowy gigant, stworzyła niedawno meble dla zwierząt. Dla psów i kotów. Kolekcja, którą zaprojektowało hiszpańskie studio, nazywa się LURVIG, co w języku szwedzkim oznacza „kudłaty”. Beneficjentem architektury i dizajnu nie są już tylko ludzie.

97


98

Domestic Design

Architektura i dizajn zawsze koncentrowały się na człowieku i jego potrzebach. Obie te dziedziny zna­ cząco przyczyniły się do polepszenia warunków ludz­ kiego życia. Fundamentalne zasady architektury firmi­ tas, utilitas i venustas (z łac. trwałość, użyteczność, piękno) wyłożył niegdyś Witruwiusz w swym słynnym dziele „O architekturze ksiąg dziesięć”, odnosząc je do proporcji ludzkiego ciała. Ustanowił tym samym antropocentryczne, a więc stawiające człowieka w centrum, ramy dla architektury i dizajnu. „Człowiek witruwiański”, czyli słynny rysunek stworzony przez Leonarda da Vinci, ilustrujący jedną z ksiąg tego trak­ tatu, przedstawia figurę nagiego mężczyzny wpisaną w okrąg i kwadrat. Miał dowodzić, że ludzkie ciało i jego proporcje są uniwersalnym, doskonałym i na­ turalnym źródłem zasad architektury i projektowania. Perspektywa antropocentryczna obecna jest także w słynnej pracy „Le Modulor” Le Corbusiera, syste­ mie proporcji mierzonych postacią mężczyzny o atle­ tycznej sylwetce. Architekt, opierając się na męskiej sylwetce, stworzył wzorzec do określania proporcji i wielkości w budynku i zastosował między innymi w słynnym projekcie „Unité d’Habitation” w Marsylii (1947–52). Człowiek w praktyce architektonicznej stanowił więc zawsze naturalny punkt odniesienia.

Architecture and design have always focused on hu­ mans and their needs. Both areas of activity have largely contributed to improving the conditions of human life. Vitruvius believed in the fundamental rules of architecture: firmitas, utilitas, venustas (Latin for strength, functionality, beauty) which he included in his famous work “Ten books on architecture”, referring to the rules of the proportions of the human body. This way he provided an anthropocentric (setting humans right in the centre of the universe) frame for archi­ tecture and design. “The Vitruvian Man”, the famous drawing by Leonardo da Vinci, illustrating one of the books of the treaty, depicts a naked man inscribed in a circle and square. It was to serve as evidence that human body and its proportions are a universal, perfect and natural source of the rules of architecture and design. The anthropocentric perspective has also made its presence in the famous work “Le Modulor” by Le Cor­ busier, a system of proportions measured by means of the figure of an athletic male. With the male silhouette in mind, the architect created a model for defining the proportions and size of a building and applied it in the famous design of the Unité d’Habitation in Marseilles (1947–52) and other locations. In architectural prac­ tice, man has always been a natural point of reference.


Domestic Design

Współcześnie wiele grup architektonicznych i pro­ jektowych stara się przekroczyć spojrzenie na rze­ czywistość wyłącznie z punktu widzenia własnego, ludzkiego gatunku. Platforma „Architecture for Dogs”, stworzona przez architektów i projektantów gromadzi trzynaście przykładów różnych rozwiązań, dzięki któ­ rym psy i ich ludzcy towarzysze mogą powtórnie przyj­ rzeć się sobie nawzajem, w ramach współtworzonej ludzko-zwierzęcej relacji. Atelier Bow-Wow, tokijskie studio działające od 1992 roku, znane z realizacji bu­ dynków użyteczności publicznej oraz komercyjnych w Azji, Europie i USA, w ramach projektów „architek­ tury dla psów” stworzyło platformę dla jamnika, dzięki której może się on znaleźć na wysokości podobnej co człowiek. Dla jamnika, ze względu na jego nieproporcjonalnie długie ciało, trudnością jest wskoczenie na krzesło, a upadek z niego grozi złamaniem kręgosłupa. Ar­ chitekci wymyślili więc konstrukcję, która jamniko­ wi pozwala zbliżyć się na wysokość oczu człowieka, a temu ostatniemu platforma umożliwia leżenie i roz­ prostowanie pleców. Platformę tworzy się za pomocą nakładanych na poziome struktury kolejnych warstw, które przeistaczają się w piętra, po których jamnik może się bezpiecznie wspinać. Rampa dla psów tokijskiego studia atelier Bow-Wow to nie tylko świetne rozwiązanie projektowe odpowia­ dające na specyfikę konkretnej rasy psów, ale przede wszystkim przykład architektury nieantropocentrycz­ nej. Zaprasza także do refleksji na temat utrwalonej hierarchii gatunków i skłania do postawienia sobie pytania czy aby na pewno to bracia mniejsi są naszymi towarzyszami, czy raczej to my towarzyszymy im?

At present, many architectural and design groups try to view reality not only from the point of view of the human species. The “Architecture for Dogs” platform, established by architects and designers, presents thirteen examples of various solutions owing to which dogs and their human companions may take another look at each other, as part of a shared human-animal relation. Atelier Bow-Wow, a Tokyo-based studio operating since 1992, has made a name for itself for designing public utility and commercial buildings in Asia, Europe and USA, as part of the “architecture for dogs” project. It has created a platform for a dachs­ hund taking the dog up to the height of a human. Due to the dachshund’s disproportionally long body, the dog has problems with jumping onto a chair; fall­ ing from it may end up with a broken spine. There­ fore, architects came up with a structure that allows a dachshund to approach the eye level of a human. The dog owner can use the platform to lie down and stretch his/her back. The platform is made from layers superimposed into horizontal structures turning into floors on which a dachshund can safely climb. A ramp for dogs designed by Bow-Wow, a Tokyo-based studio, stands not only for an excellent design solution which addresses the specificity of a dog breed but first and foremost, it is an example of non-anthropocentric architecture. It also encour­ ages reflection upon the well-established hierarchy of species and inspires asking a question if animals are actually our companions or is it the other way round?

Artykuł autorstwa Moniki Rosińskiej, kierowniczki zespołu humanistyki i nauk społecznych w School of Form — Article by Monika Rosińska, head of the humanities and social sciences at School of Form

99


↘


Fashion Design


102

Fashion Design

↘ Spis treści

↘ Table of contents

Bartosz Strojny

104

Paulina Przybylska

107

Karolina Nowińska

108

Janina Motylewska

111


Fashion Design

Studia na specjalności fashion design pozwalają studentom poznać modę od podszewki. Teoretyczne wykłady z historii mody i rozpoznawania trendów dają im podstawy do po­ szukiwania inspiracji dla własnych kolekcji, a praktyczne warsztaty skupione na umiejęt­ ności szycia ręcznego, obsługi maszyn krawieckich, tkania, haftu, szydełkowania, tworze­ nia krojów i wzorów, rysunku oraz barwienia tkanin, umożliwiają wprowadzenie pomysłów w życie. Co więcej, studenci mają możliwość poznania technik wspomagających pracę projek­ tanta, takich jak przygotowanie dokumentacji projektowej, podstawy fotografii i obsługa programów komputerowych. Dzięki współpracy uczelni z firmami działającymi na rynku odzieżowym nabierają doświadczenia zawodowego, uczestnicząc we współtworzeniu projektów oraz odbywając staże i praktyki.

— The fashion design specialization not only teaches creation but also craftsmanship, clothing construction, draping on a mannequin, and sewing. Theoretical lectures on fash­ ion history and trend awareness offer students the basis to seek inspiration for their own collections, while practical workshops focused on the skills of hand sewing, operating sewing machines, weaving, embroidering, crocheting, creating cuts and patterns, drawing and dyeing make it possible to put ideas into practice. Students also learn how to prepare design documentation and portfolios, i.e. the basics of photography and computer program usage, technical and fashion drawing techniques. Thanks to collaboration with companies operating in the clothing market, they gain pro­ fessional experience, co-creating designs and taking part in traineeships and internships.

103


104

Fashion Design

↪ Bartosz Strojny

✓ Craft Dynasty Craft Dynasty to połączenie klasycznych fasonów z eks­ trawaganckimi formami minionych epok z użyciem wysokiej jakość tkanin. Inspiracją do stworzenia kolekcji ubrań dla kobiet i mężczyzn były elementy strojów historycznych, zwłaszcza rękawy, których kroje w czasach nowożytnych były podobne dla obu płci. Kolejnym elementem mającym wpływ na kolekcję było dawne rzemiosło, co pomogło w połączeniu tradycji ze współczesnym wzornictwem.

strojny_bartek@onet.eu +48 607 126 773 Promotorzy — Tutors Michiel Keuper, Anita Basińska Praca dyplomowa — Thesis Craft Dynasty Materiały tkaniny jedwabne, bawełniane i syntetyczne, ozdobne zamki błyskawiczne Materials silk, cotton and synthetic fabrics, decorative zippers


Fashion Design

Craft Dynasty is a combination of classical cuts and extrava­ gant forms from the past, based on high quality fabrics. A col­ lection of apparel for men and women was inspired by elements of historical garments, especially sleeves which in modern times are cut similarly for both men and women. Another ele­ ment shaping the collection is old craftsmanship which helped to amalgamate tradition and contemporary design.

105


106

Fashion Design

✓ Above Age Kolekcja Above Age jest wyrazem sprzeciwu wobec obrazów w mediach i kampaniach reklamowych promują­ cych wyidealizowane dziewczyny. Jest to odpowiedź na wszechobecny kult piękna i młodości. Autorka inspirowała się nieretuszowanymi fotografiami ko­ biet bez makijażu. Przełożyła ich wygląd oraz stosunek do świata na kolorystykę̨ i formę swoich prac. Stworzyła prak­ tyczne zestawy rzeczy, które można ze sobą̨ dowolnie łączyć – ubrania dla prawdziwych kobiet, pewnych swoje­ go wyglądu i przekonań́ niezależnie od wieku.

— The Above Age collection reflects a resistance to images in the media and advertising campaigns which promote idealized women. It is a reaction to the omnipresent cult of beauty and youth. The author was inspired by un-retouched photographs of women wearing no make-up. She translated their looks and attitude towards the world into the colours and the form of her works. She created practical sets of items that can be arranged in any given way – clothes for real women, self-as­ sured about their looks and beliefs, irrespective of age.


Fashion Design

↪ Paulina Przybylska

p.przybylska963@gmail.com +48 780 227 222 Promotorzy — Tutors Michiel Keuper, Ewa Klekot Praca dyplomowa Analiza fotografii i sesji zdjęciowych. Poszukiwanie kobiecości Thesis Analysis of photographs and photo sessions. Searching for femininity.

107


108

Fashion Design

↪ Karolina Nowińska

nowinska.k.r@gmail.com +48 534 811 293 Promotorzy — Tutors Michiel Keuper, Ewa Klekot Praca dyplomowa Technologia ponownie wykorzystana Thesis Re-used technology Materiały wyspecjalizowane tkaniny i dzianiny sportowe pochodzące z rynku wtór­ nego Materials speciality sports fabrics from recycled material

✓ CYKLOID Punktem wyjścia i medium dla projektu CYKLOID jest rower. Praca badawcza oparta jest na analizie kwestii bezpieczeństwa w wymiarach społecznym, przemysłowym i fi­ zycznym. Materiały użyte w projekcie pochodzą z rynku wtórnego, a ich umiejscowienie odpowiada zarówno na fizjologiczne potrzeby ludzkiego ciała, jak i sylwetkę przyjmo­ waną podczas jazdy na rowerze. Powstała kolekcja jest formą komentarza do produkcji masowej. Promuje idee prośrodowiskowe, prospołeczne i prozdrowotne.


Fashion Design

The bicycle is the starting point and the medium of the CYKLOID project. The research work is based on an analysis of social, industrial and physical safety. The materials used in the project are second-hand; their location corresponds with the physiolog­ ical needs of the human body and the posture adopted when cycling. The resulting collection is a commentary on mass production. It promotes environmental, social and health-related ideas.

109


110

Fashion Design


Fashion Design

111

↪ Janina Motylewska

✓ RE(m)EMBRANCE Punktem wyjścia dla kolekcji RE(m)EMBRANCE były wywiady przeprowadzone przez projektantkę z członkami jej rodziny. Tematem rozmów była przyzwoitość, która szybko jednak stała się tylko pretekstem do dyskusji o tożsamości, wartościach oraz poszu­ kiwaniu nici porozumienia między pokoleniami. Rozmowy i wspomnienia zainspirowały autorkę do stworzenia kolekcji pięciu sylwetek, które tak formą, jak i aplikacjami, opo­ wiadają historie rodzinne zasłyszane podczas spotkań.

— The starting point for the RE(m)EMBRANCE collection were interviews conducted by the designer with her family members. A conversation about decency quickly turned into a discussion of identity, values and the search for a deeper understanding between generations. The conversations and memories have inspired the author to design a col­ lection of five silhouettes; their forms and applications tell family stories heard during the meetings.

jmotylewska@gmail.com Promotorzy Joanna Wawrzyńczak, Ewa Klekot Praca dyplomowa Rozmowy o przyzwoitości. Kolekcja inspirowana rodzinnymi opowieściami Thesis Conversation about propriety. Fashion collection inspired by family stories Materiały len, bawełna, wełna, tiul Materials linen, cotton, wool, tulle


112

Fashion Design

↘ Moda i naśladownictwo ↘ Fashion and Fashion Followers


Fashion Design

113

Targowisko próżności – tak często mówi się o modzie. Nic dziwnego, mechanizm naśladownictwa tkwiący u jej podstaw generuje ogromną ilość tzw. ofiar mody. To często bohaterowie prześmiewczych memów, które obiegają internet z szybkością błyskawicy. Czy jednak naśladownictwo może mieć dobre strony, a moda być narzędziem inicjowania pozytywnych zmian społecznych? I co w tym zakresie mają do powiedzenia konsumenci?

‘Vanity fair’ is a term often used in relation to fashion. It is not surprising, because the inherent mechanism of following fashion trends generates many “fashion victims”. Can fashion be a source of positive social change? What can consumers do impact positive change in fashion?

Balansowanie między naśladownictwem a indywidualizmem

Trend Setters and Trend Followers

Karykatury, prześmiewcze wierszyki, złośliwe komen­ tarze – to wszystko od zawsze spotykało ślepo po­ dążających za modą. Bezrefleksyjne naśladownictwo łączy się z określeniem „ofiara mody”.

Fashion slaves who blindly follow fashion trends have always been the butt of jokes and various forms of satire, such as caricature or snarky comments. Those that blindly follow fashion trends are quickly labeled as “fashion victims”.

Już ponad wiek temu Georg Simmel, filozof i socjolog, pisał o napięciu pomiędzy naśladownictwem a in­ dywidualizmem. To pierwsze zaspokaja pragnienie adaptacji społecznej, podążania bezpiecznym szla­ kiem przetartym przez poprzedników. Ważne, aby zachować między nimi balans. Gdy przesuniemy się zbyt mocno w stronę naśladownictwa, możemy zostać ofiarami mody bez własnej osobowości. Albo wręcz przeciwnie, stać się wyobcowanymi, nierozumianymi indywidualistami.

As early as the 1900s, German philosopher and soci­ ologist Georg Simmel wrote about the conflict be­ tween individuality and social norms. Conforming to social norms fulfills the need of social acceptance. Following in the footsteps of others, who have paved the way, makes people feel safe. At the same time, the need to stand out from the crowd is bubbling under the surface. It is important to maintain balance between the two.


114

Fashion Design

Gdyby jednak odrzucić mechanizm naśladowania, czy można by w ogóle mówić o modzie? Może właśnie o to chodziłoby przeciwnikom mody – żeby jej po prostu nie było? Niestety nie jest to takie proste, gdyż pojęcie mody nie ogranicza się ubiorów i tego, jak wyglądamy. To mechanizm bardziej powszechny. Są przecież także modne kawiarnie, modni artyści, modne miejsca na wakacyjny wyjazd, itd. Ale nie tylko to. Dzięki mechanizmowi naśladownictwa i procesowi powtarzania możliwe jest uczenie się.

However, would fashion exist at all without its fol­ lowers? Perhaps the enemies of fashion, who decry fashion trends, would like fashion to disappear? Un­ fortunately it is not that simple, because the concept of fashion is not limited only to clothes and the way people look like. There are fashionable cafes, artists, vacation destinations, etc.

Fashion Worth Following An attempt to be reasonable in the world permeated by hyper-consumerism may seem very courageous. But not everyone revels in consumerism. Moreover, many people, including celebrities from the world of fashion or the show business, have been very critical about the rampant buying of goods. One of them is Livia Firth, the Founder and Creative Director of Eco Age Ltd., a brand consulting com­ pany that helps businesses create and implement sustainability solutions. In response to the Black Fri­ day shopping extravaganza, Livia has been promoting a slogan “Block Friday” on her Instagram profile, to raise awareness of the issue.

Moda, za którą warto podążać Mówienie o rozsądku w przesiąkniętym konsumpcjoni­ zmem świecie może zakrawać na heroizm. Nie wszyscy jednak zachłystują się konsumpcjonizmem, mało tego, wiele postaci, także z show biznesu i branży modowej, zaczyna go krytykować. Warto tutaj wspomnieć chociażby o Livii Firth, założy­ cielce konsultingowej platformy ECO-AGE, która wraz ze swoim zespołem pomaga firmom, m.in. wdrażać programy zrównoważonej, odpowiedzialnej produkcji. Na swoim koncie instagramowym zamiast słynnego „Black Friday” propaguje hasło „Block Friday”. Vivienne Westwood, zbuntowana projektantka mody punk i nowej fali, już w 2014 r. mówiła wyraźnie: „Ku­ pujcie mniej, wybierajcie staranniej, zwracajcie uwagę na jakość”. Czy nie brzmi to jak godne naśladowania hasło? I dokładnie ten sam mechanizm, wcześniej poddawany krytyce, może pomóc w popularyzowa­ niu pozytywnych wartości właśnie w obrębie mody.

Odpowiedzialna moda – trwała zmiana? Nadmierny konsumpcjonizm to mocny przeciwnik i zapewne niełatwo będzie się z nim zmierzyć, bo o pokonaniu na razie nie ma co marzyć. Są jednak pewne zjawiska w modzie, które można ograniczyć,

As early as 2014, Vivienne Westwood, the rebellious designer of punk and new wave fashion was urging consumers to: “Buy less, choose well, make it last.” It sounds like a good advice to follow, doesn’t it? Ex­ actly the same mechanism, which has been criticized before, may help to promote positive values in fashion.

Sustainable Fashion. Trend or Permanent Change? Hyper consumerism poses a tough challenge. Cur­ rently, it is unlikely that it could be stopped, but we can attempt to curb it, although it will not be easy. However, there are some phenomena in the world of fashion that could be reduced and hopefully, eradi­ cated all together, in the future. One of the most controversial practices is the use of natural fur in fashion design. Renowned fashion houses, famous designers and companies are aban­ doning the use of this material. For the past several years, a British designer Stella McCartney, has been leading the fur-free trend and other designers, such as Tom Ford, Giorgio Armani, Gucci and Hugo Boss have joined her in this practice. It seems that others will follow in their footsteps. There are also new technologies for recycling and reusing of plastic. For example, Adidas has been using waste plastic, fished from oceans, in the production of small collections of running shoes. Other long stand­ ing and acclaimed companies are also trying to keep


Fashion Design

a w dalszej perspektywie nawet wyrugować. Chodzi przede wszystkim o używanie naturalnych futer. Duże liczące się domy mody, projektanci i firmy rezy­ gnują z ich stosowania. Od lat w czołówce jest bry­ tyjska projektantka Stella McCartney, ale dołączyli do niej już m.in. Tom Ford, Giorgio Armani, Gucci czy Hugo Boss, i z pewnością będą następni. Nowe technologie pozwalają również na przetwarzanie i wykorzystywanie plastiku. Na przykład Adidas wy­ korzystuje wyłowione z oceanu plastikowe opady, by tworzyć (na razie krótkie) serie butów. Inne, cieszące się długoletnią tradycją i jednocześnie uznaniem, firmy także starają się iść z duchem czasu. Słynna firma Levi Strauss & Co. (producent znanej marki jeansów Levi’s) poszukuje rozwiązań, dzięki którym produkcja ubrań byłaby bezpieczniejsza dla środowiska natu­ ralnego. Kolekcja „Levi’s Water<Less Jeans” została wyprodukowana przy znacznie mniejszej ilości wody, w przypadku niektórych modeli jej zużycie ograniczo­ no nawet do 96 proc. Niestety w tej grze chodzi nie tylko o ochronę zaso­ bów ziemi. Równie istotne jest położenie pracowni­ ków, zwłaszcza tych pracujących niemal niewolniczo. Nieustannie apeluje się o zwrócenie uwagi na proces produkcji odzieży. Głos zabierają nie tylko aktywi­ ści i celebryci. Artyści także wypowiadają się na ten temat. W 2017 roku, cztery lata po katastrofie na terenie kompleksu Rana Plaza, nieopodal Dhaki w Bangladeszu (zginęło wtedy 1127 osób, a ponad 2500 odniosło ob­ rażenia), w wielu polskich miastach zawisły billboardy autorstwa Igora Dobrowolskiego. Pokazywały one nie tylko to w jak katastrofalnych warunkach przebywają pracownicy fabryk odzieżowych, ale również fakt, że część z nich to dzieci. Czy taka akcja może zmienić świadomość konsumen­ tów i zwrócić ich uwagę na proces produkcji ubrań? Na pewno trzeba myśleć o zmianach jako procesie mocno rozciągniętym w czasie. Ale rezygnować z dotarcia do konsumentów nie można. Oni bowiem jako ostatnie, docelowe ogniwo procesu produkcji, mają wpływ na realną zmianę w przemyśle odzieżowym poprzez swoje wybory. Dlatego tak istotne jest, by pokazywać po­ zytywne przykłady działań. A przy kształtowaniu tych nowych, dobrych nawyków mechanizm naśladowania szybko okaże się pożądany.

up with the times. For instance, Levi Strauss & Co., makers of the Levi’s jeans, have been looking for new solutions to minimize the impact of their manufac­ turing process on the environment. The collection “Levi’s Water<Less Jeans” has been produced with much less water than before. In some cases water usage has been reduced by 96 percent.

Unfortunately, the fashion game is not only about the natural environment. The working conditions of the garment industry workers, especially those working in the third world sweatshops, are equally important. For some time now, the issue of labor standards in the fashion industry has been the front page news. Activists, celebrities and artists have been very vocal about the issue. In 2017, four years after the collapse of the Rana Plaza garment factory, in Bangladesh (1127 killed and over 2500 wounded), a Polish artist Igor Dobrowolski created a billboard campaign to bring attention to the problem. The campaign appeared in many Polish cities. The posters highlighted not only the horrible work conditions in the garment factories, but also showed that many of the sweatshop workers are children. Can this type of advertising be successful in raising social awareness? Any process of change is a longterm endeavor, but the hard work should not dis­ courage us from reaching consumers with the right message. Consumers, being the target of fashion designers and the last link in the fashion production chain, have the power to change the fashion industry through their choices. Therefore, it is so important to show examples of positive action, because these examples may spur the formation of good consumer habits. And a sustainable manufacturing and respon­ sible buying trend would be worth following.

Artykuł autorstwa Piotra Szaradowskiego, wykładowcy na specjalności fashion design w School of Form — Article by Piotr Szaradowski, lecturer in fashion design at School of Form

115


↘


Industrial Design


118

Industrial Design

↘ Spis treści

↘ Table of contents

Marcelina Komar

120

Adrianna Anna Łożyńska

123

Iwona Zofia Kubecka

124

Magdalena Zawiązalec

127

Katarzyna Paprocka

128


Industrial Design

Industrial design to specjalność, w której robotyka społeczna przenika się z bioniką, pro­ jektowanie produktu jest wspierane przez ergonomię, a struktury materiałowe powstają dzięki parametrycznemu algorytmowi. Studenci zdobywają jedną z kluczowych umiejętności projektanta – potrafią pracować w zespole złożonym z osób o zróżnicowanych, ale uzupełniających się kompetencjach. Pod okiem projektantów-praktyków uczą się łączyć technologiczną perfekcję z huma­ nistyczną refleksją i plastyczną wrażliwością. Studenci realizują rzeczywiste projekty we współpracy z firmami zewnętrznymi, dzięki czemu są przygotowani do pracy w realnych warunkach, z klientem, który ma wymagania, ograniczenia i często subiektywne podej­ ście do tematu. Zdobyte doświadczenie w pracy projektowej oraz kontakty biznesowe nawiązane w trakcie studiów umożliwiają szybki start na rynku pracy.

— Industrial design is a specialization focused primarily on the design process and new technologies. Social robotics blends with bionics, while product design is supported by ergonomics, and material structures are created by a parametric algorithm. Students work in teams comprising people with diverse but complementary competen­ ces. Supervised by designers-practitioners, they learn how to combine technological perfection with humanistic reflection and artistic sensitivity. Students carry out real projects in cooperation with external companies, thanks to which they are prepared to work in real conditions, with a client who has specific requirements, limitations and of­ ten a subjective approach to the subject. The experience acquired in design work and business contacts established during the studies enables a quick start in the job market.

119


120

Industrial Design

↪ Marcelina Komar

marcelina.komar@gmail.com +48 732 993 722 Promotorzy — Tutors Dorota Kabała, Mateusz Halawa Praca dyplomowa Odpad jako integralna część Antro­ pocenu. Poszukiwania alternatywnych metod utylizacji odpadu

wysusz

Thesis Waste as an integral part of the An­ tropocene: Searching for alternative methods of waste utilization.

odpad

Materiały urządzenie: czarny plastik (z zewnątrz), formy: aluminium, obiekty: biokompozyt

woda

rozdrobnij

Materials device: black plastic (on the outside), forms: aluminium, objects: biocompo­ site odpad odpad

skrobia skrobia

woda woda

gliceryna gliceryna

połącz składniki

odpad

skrobia

woda

gliceryna

sprasuj


Industrial Design

✓ The_peel Project Odpad organiczny jest nieodłączną częścią systemu żywienia człowieka. Średnia ilość takich odpadów produ­ kowanych przez jedną osobę rocznie w Unii Europejskiej to 240 kg. Co gdyby potraktować odpad organiczny jako surowiec i wykorzystać go do pro­ dukcji obiektów otaczających nas na co dzień? The_peel Project to proces przetwarzania niejadalnych części wa­ rzyw i owoców w przedmioty użytkowe. Powstały produkt jest w pełni biode­ gradowalny i stanowi alternatywę dla obiektów z tworzyw syntetycznych.

— Organic waste is an inseparable part of the human food chain. The average amount of waste produced in a year by a single inhabitant of the European Union amounts to 240 kg. How about treating organic waste as raw material and using it in production of every­ day use objects? The_peel Project is about processing the inedible parts of vegetables and fruit to create items of everyday use. The resulting product is fully biodegradable and offers an alter­ native to synthetic products.

121


122

Industrial Design

✓ RESto Obecnie nawet młodzi ludzie doświad­ czają bólu pleców spowodowanego siedzącym trybem życia i brakiem aktywności fizycznej. RESto to seria obiektów do tymczasowego odciążania lub rozciągania mięśni w przestrzeni miasta. Moduły tramwajowe tworzą na przykład dodatkowe możliwości odpo­ czynku, a niektóre pozwalają również wykonywać proste ćwiczenia. Zostały wykonane z pochodnej styropianu po­ krytej lakierowanym włóknem szklanym. Ich organiczne kształty mają intrygować i zachęcać do stosowania.

— Today, even young people are plagued by backache resulting from a sedentary lifestyle and lack of exercise. RESto is a series of objects which temporarily relieve ache or stretch the muscles in urban space. For example, the tram stop modules offer extra opportunities to relax while some allow also to do simple exercises. The structures are made from a variety of Styrofoam covered with painted glass fibre. The organic shapes are meant to intrigue and en­ courage usage.


Industrial Design

123

↪ Adrianna Anna Łożyńska

adaloz@me.com +48 791 590 943 Promotorzy — Tutors Małgorzata Malinowska, Mateusz Halawa Praca dyplomowa Tryb spoczynku – znalezienie sposobu na odpoczynek bez siedzenia w prze­ strzeni miejskiej Thesis The sleep mode – finding a way to rest in urban space without sitting Materiały styrodur, włókno szklane, pasta szpa­ chlarska, farba Materials XPS, glass fibre, skimming paste, paint


124

Industrial Design

↪ Iwona Zofia Kubecka

✓ Notio iwaonaiwona@gmail.com Promotorzy — Tutors Dorota Kabała, Monika Rosińska Praca dyplomowa Podłoże zadowolenia. Interocepcja w procesie emocjonalnym Thesis The fountain head of contentment. The role of interoception in emotional processing Materiały drewno olchowe Materials alder wood

W toku ewolucji wykształciliśmy mechanizmy, które pomagają utrzymać dobrostan fizyczny i psychiczny naszych ciał. Za sprawą połączeń nerwowych biegnących między strukturami wewnętrznymi a obszarami mózgu odpowiedzialnymi za emocje jesteśmy w stanie świadomie wpływać na swoje samopoczucie. Autorka projektu chce wrócić do korzeni i zwrócić uwagę na pierwotne zasoby człowieka. Reakcje fizjologiczne wy­ wołane przez zaprojektowany przez nią obiekt mają zachęcić do wsłuchania się w nasze trzewia.

— In the course of evolution, we have developed mechanisms which are of help in main­ taining physical and psychological wellbeing of human bodies. Nerve connections, in charge of emotions, running between internal structures and parts of the brain, let us consciously affect our wellbeing. The project author wants to go back to the roots and attract attention to human primary resources. The physiological reactions triggered off by her design are meant to encourage listening to our guts.


Industrial Design

125


126

Industrial Design


Industrial Design

127

↪ Magdalena Zawiązalec

✓ Tunele Większa świadomość emocjonalna przekłada się na łatwość w wyrażaniu siebie oraz własnych potrzeb. Na podstawie przeprowadzonych badań autorka stworzyła narzędzie do rozmów z dziećmi o emocjach. Element zabawy zachęca je do interakcji. Zaprojek­ towany zestaw składa się z czterech tuneli, które odwzorowują odczuwanie emocji, takich jak: radość, zaskoczenie, smutek i złość. Narzędzie staje się ucieleśnieniem cech ludzkich i tworzy podłoże do rozmowy.

✓ Tunnels More emotional awareness translates into ease of self-expression and communica­ tion of needs. On the basis of her research in developmental psychology, the author has created a tool for talking with children about their feelings. The element of play encourages interaction. The designed kit consists of four tunnels which represent emotions: joy, surprise, sadness and anger. The tool allows for an embodied experience and provides a basis for a conversation.

magdalenazawiazalec@gmail.com +48 606 878 015 Promotorzy — Tutors Dorota Kabała, Mateusz Halawa Praca dyplomowa Kształtowanie rozwoju emocjonalnego u dziecka Thesis Fostering children’s emotional development Materiały kulka silikonowa, folia szeleszcząca, groch, fasola, drut Materials a silicon ball, rustling foil, dried peas, beans, wire


128

Industrial Design

↪ Katarzyna Paprocka

katarzyna.paprocka111@gmail.com +48 790 474 340 Promotorzy — Tutors Dorota Kabała, Mateusz Falkowski Praca dyplomowa Bioremediacja in situ wód słodkich za pomocą grzybów ligninolitycznych Thesis Bioremediation In Situ of Freshwater with Use of Ligninolytic Fungi Materiały stal, poliuretan Materials steel, polyurethane

✓ RE-MEDIUM Re_medium to filtry do oczyszczania wody słodkiej z substancji ropopo­ chodnych, bakterii i metali ciężkich, za pomocą grzybów ligninolitycznych, czyli rozkładających ligninę. Ich grzybnia (mycelium) ma zdolność do pochła­ niania zanieczyszczeń, rozkładania ich i przekształcania w owocniki. Budo­ wa filtra, który składa się z pływaka utrzymującego go na powierzchni wody, łatwo dostępnego kosza na grzybnię i pokrywy, zapewnia grzybom odpo­ wiednie warunki wzrostu. Ich modular­ ność pozwala na dopasowywanie do konstrukcji, najczęściej pomostów, na których są mocowane.

The Re_medium set of filters was de­ signed to purify fresh water, removing petroleum deposits, bacteria and heavy metals through the use of lignin-dis­ solving fungi. Their mycelium has the ability to soak up, dissolve and trans­ form impurities into fruiting bodies. The filter consists of a float keeping it from submerging, an easily accessible mycelium strainer and a cover, offering suitable growth conditions. Their modular structure can be adapted to suit a particular construction – often a bridge, where they are placed.


Industrial Design

129


130

Industrial Design

↘ Grzyb – materiał doskonały? ↘ Mushrooms: could they be perfect material?


Industrial Design

131

Lampa o zapachu lasu. Biodegradowalna sukienka, którą można bez wyrzutów sumienia wyrzucić na kompost, gdy się znudzi. Cegły, meble, opakowania. Co łączy te produkty? Wszystkie są wykonane z grzybni. Czym wyróżnia się ten materiał i czy może stanowić alternatywę dla plastiku?

A lamp that smells like a forest. A biodegradable dress that you can compost with a clean conscience when you no longer want it. Bricks, furniture, packaging. What is the common denominator of these objects? They are all made from mycelium. What is so special about it and can it be an alternative to plastic?

Grzyby mogą ocalić świat – w apostolskim uniesie­ niu mówi najbardziej znany mykolog na świecie, Paul Stamets. Bo grzyby sprawdzają się nie tylko w kuch­ ni jako smaczny dodatek do dań. Oczyszczają glebę z toksyn i związków promieniotwórczych, są źród­ łem substancji leczniczych, w tym antybiotyków. Nie dajmy się mykofobii. Kochajmy grzyby – nawołuje Stamets, a coraz więcej osób chce go słuchać. Także projektanci chętnie sięgają po materiały na bazie grzybów. W zaciszu studiów projektowych i la­ boratoriów naukowych powstają materiały budow­ lane, meble, tkaniny, opakowania. Czy to początek rewolucji, która zmiecie z powierzchni ziemi tworzywa sztuczne? Projektanci nie mają aż tak wiele zróżni­ cowanych materiałów do dyspozycji. Metal, drewno, tworzywa sztuczne. Zdajemy sobie sprawę, że dla tych ostatnich musimy szukać alternatyw. Podobnie jak dla drewna, którego zasoby też są ograniczone. I szukamy, wchodząc nierzadko w rolę naukowców

Mushrooms can save the world, says in an apostolic trance Paul Stamets, the world’s most famous mycol­ ogist. It turns out that mushrooms can be used not only in cooking as a tasty food additive. They purify the soil from toxins and radioactive compounds, they are a source of medicinal substances including anti­ biotics. Let us not become mycophobic. We should love mushrooms, appeals Stamets whose audience is growing. Designers are also willing to resort to mushroom-based materials. Construction materials, furniture, textiles and packaging are originated in the retreats of design studios and scientific laboratories. Is this the beginning of a revolution that will wipe off plastic from the face of the Earth? Designers do not have a plethora of diverse materials at their disposal: metal, wood, plastic. We do realise that the latter requires alternatives. Just like wood whose resources are lim­ ited. So the search is on and in the process, designers


132

Industrial Design

i eksperymentatorów. W przypadku grzybów mo­ żemy tak manipulować procesem ich wzrostu, żeby uzyskać materiał o strukturze zbliżonej do struktury materiałów sztucznych.

sometimes assume the functions of scientists and experimenters. In the case of mushrooms, we can manipulate their growth process to obtain a material whose structure is close to that of synthetic materials.

W eksperymentach technologicznych przoduje Eco­ vative, nowojorska firma produkująca biodegrado­ walne zamienniki dla styropianowych opakowań i po­ liuretanowych izolacji. Eban Bayer i Gavin McIntyre, twórcy start-upu, zauważyli, że grzybnia umieszczona na podłożu z trocin, silnie je wiąże. Idealne spoiwo? Tak, a ponadto uniwersalne, bo jako podłoże mogą służyć wszelkie naturalne odpadki, np. plewy owsiane, łuski kukurydzy. Uzyskuje się nie tylko plastyczny, podatny na formowanie materiał, lecz także zapobiega marnotrawieniu zasobów.

A leader of technological experimentation is Ecova­ tive, a New York-based company manufacturing bio­degradable substitutes of Styrofoam packaging and polyurethane insulation. Eban Bayer and Gavin McIn­ tyre, the start-up founders, noticed that placed on a bed of sawdust, mycelium bonds it tightly. An ideal binder? Yes, and a universal one at that because var­ ious types of natural waste can serve as the bed, be it oats chaff or maize husks. Thes resulting material is not only flexible and susceptible to forming; it also prevents waste of resources.

Wizjonerzy z Ecovative twierdzą, że światu zagra­ żają dwie plagi: plastik i mięso. Na wojnę z plasti­ kiem już wyruszyli i mają na koncie kilka wygranych bitew. Na przykład podpisali umowę z IKEA, której dostarczają swoje biodegradowalne opakowania. Na wojnę z przemysłem mięsnym dopiero się szykują. Ich oręż to Atlast™ – „smaczne, sztuczne mięso no­ wej generacji”. Bez uboju zwierząt i bez emisji gazów cieplarnianych. Podobne projekty oczywiście już ist­ nieją, na przykład izraelska firma SuperMeat usiłuje produkować mięso z komórek macierzystych pobra­ nych od żywych zwierząt. Problemem jest uzyskanie struktury mięsa, a konkretnie włókien mięśniowych. Bez nich mięso nie tylko smakuje, lecz także wygląda mało zachęcająco. Z takim produktem trudno trafić do podniebień konsumentów, a co dopiero wywołać zieloną antymięsną rewolucję. I tu wkracza Ecovati­ ve. Firma proponuje, by z grzybni stworzyć szkielet, na którym będą się rozwijać komórki macierzyste. Grzybnia jest trójwymiarowa, można dowolnie mo­ dyfikować jej kształt, zaletą jest też szybko wzrost. 9 dni i soczysty stek gotowy. Futurologia? Skądże, to się dzieje. Materiały z grzybni już są obecne w na­ szym życiu, choć w niedużej skali. Myślę, że za 20 lat będą wszechobecne, jak plastik dziś. W przypadku nowych materiałów zawsze jest niebezpieczeństwo, że możemy czegoś o nich nie wiedzieć. Na początku też uważaliśmy, że tworzywa sztuczne są bezpieczne dla zdrowia i ekologiczne. Dlatego choć prognozy do­ tyczące materiałów z grzybów są dobre, powinniśmy zachować czujność.

The visionaries from Ecovative say that the world is facing two plagues: plastic and meat. They have already declared a war with plastic and have won several battles. For example, they have signed a con­ tract with IKEA to supply the chain with biodegradable packaging. They are now getting ready for a war with the meat industry. Their weapon is Atlast™: “tasty, new generation artificial meat”. No slaughter or greenhouse gas emissions. Of course similar projects have already been launched, for example SuperMeat (a company from Israel) has been trying to produce meat from stem cells harvested from living animals. The problem is obtaining the meat structure or, more precisely, meat fibres. Without them meat is tasteless and does not look very appealing. This product is not bound to take consumers by storm, let alone bring about a green, anti-meat revolution. Here Ecovative comes in. The company suggests making a skeleton from mycelium for stem cells to grow. A mycelium is three-dimensional and its shape can be freely mod­ ified. Another benefit is the growth rate: 9 days and voila! a juicy steak is ready. Futurology? Not at all, this is actually happening. Materials made from mycelium have already made their way to our life although the scale is modest. In my opinion, in 20 years’ time they will be omnipresent, the way plastic is now. There is always a risk that we may overlook something about new materials. Originally we thought that plastic was safe to health and environmentally friendly. For this reason, even if the prospects of mushroom-based products are good, we should be alert.

Czas na wycieczkę w przyszłość. Zbliża się 2045 rok. Zaglądamy do domu przeciętnej, polskiej rodziny. Pan domu po intensywnym dniu relaksuje się nad książ­ ką. Przybliża ją do źródła światła, którym jest lampa wykonana z kompozytu grzybowego. Dawno temu, w 2017 roku zaprojektował ją w ramach pracy dyplo­ mowej Marek Głogowski, wtedy student Akademii Sztuk Pięknych, zafascynowany biowytwórczością

It is time to take a trip to the future. It is almost 2045. A glance at the home of an average Polish family. After a hectic day, the husband relaxes reading a book. He puts it closer to the source of light – a lamp made from mushroom composite. Many years ago, in 2017, it was designed by Marek Głogowski, the then student of the Academy of Fine Arts, as part of his diploma. He was fascinated by bio production and the properties


Industrial Design

133

i właściwościami grzybni. W pokoju czuć leśny aromat, co może dziwić, bo nasza przeciętna polska rodzina mieszka w blokowisku, w którym jedyna roślinność ma postać skarlałych pelargonii na skwerku nieopodal. Dyskretny zapach lasu wydziela lampa! I krzesła, też wykonane z grzybni, też przez Głogowskiego. Kiedyś ich pierwowzór prezentowano na wystawie Global Grad Show w Dubaju. Zgromadzona publiczność nie mogła uwierzyć, że do jego wyhodowania potrzeba było aż 40 kilogramów grzybni.

of mycelium. The room is filled with a forest aroma which may come as a surprise because the average Polish family lives in a bleak housing estate where the greenery is limited to dwarfish geraniums in a nearby square. The discreet scent of the forest is produced by the lamp! And the chairs, made from mycelium, designed also by Głogowski. Some time ago, their prototype was displayed at the Global Grad Show in Dubai. The audience could not believe that it takes as much as 40 kg of mycelium to grow it.

W 2045 roku nawet przedszkolak wie, jak samodziel­ nie wyhodować lampę. W pierwszym lepszym super­ markecie można kupić na przykład boczniaki i z nich pozyskać materiał do hodowli. Z zarodników powstają strzępki grzybni, które umieszcza się na podłożu w au­ toklawie, czyli hermetycznie zamkniętym, ogrzewa­ nym zbiorniku służący do przeprowadzania procesów chemicznych. Oczywiście nie każdy trzyma w komórce lokatorskiej tak profesjonalny sprzęt, dlatego wielu posiłkuje się szybkowarem albo samodzielnie skonstru­ owaną formą ze szczelnym zamykaniem. A podłoże? Przydadzą się wióry lub kawałki drewna, odpadki organiczne, na przykład łodygi kukurydzy. Grzyb je zjada, i już w formie lampy – przerasta, tworząc gęstą sieć połączeń. Dwa tygodnie i lampa gotowa. Nie moż­ na tylko zapomnieć o osuszeniu przedmiotu. Inaczej

In 2045 even children know how to grow a lamp sin­ gle-handedly. You can buy oyster mushrooms in any given supermarket and obtain from them material for growing. Spores make shreds of mycelium placed on the bed in an autoclave i.e. a hermetic, heated cham­ ber used to carry out chemical processes. Of course not everyone keeps professional equipment like this at home and for this reason, many resort to a pressure cooker or a hand-made, tightly sealed mould. What about the bed? Wood shavings or pieces will come in handy, just like organic waste, e.g. maize stems. The mushrooms eat them and, in the form of a lamp, keep growing into a thick network of connections. Two weeks and your lamp is ready. Mind you, the object needs to dry or the lampshade will grow caps which may not be in line with the original design. Besides, this


134

Industrial Design

abażur zacznie wypuszczać kapelusze, a to już mało designerski dodatek. Po co zresztą tak kombino­ wać, skoro można przez internet zamówić Grow-It­ -Yourself Lamp – gotowy zestaw do produkcji lampy z grzybni opracowany przez projektantkę Danielle Trofe i zespół Ecovative.

Nasi bohaterowie z przyszłości mają w planach wy­ cieczkę za miasto. Kanapki zapewne zapakują w SCO­ BY (Symbiotic Culture Of Bacteria and Yeast). To or­ ganiczne opakowanie, które stworzyłam w 2017 roku, dawnych czasach, gdy na świecie dominował plastik. Powstaje ono z grzybka kombuczy, zwanego również grzybkiem japońskim. Po wykorzystaniu opakowanie można wyrzucić na kompost. Albo zjeść.

sounds pretty complicated while all you need is order online a Grow-It-Yourself Lamp: a ready mycelium lamp production kit designed by Danielle Trofe and the Ecovative team. The protagonists of our story from the future feel like taking a trip out of town. They are likely to pack sandwiches in SCOBY (Symbiotic Culture Of Bacteria and Yeast), organic packaging which I created in 2017, a long time ago when plastic prevailed. The packaging is made from Manchurian mushrooms also referred to as tea fungus. After use, the packaging can be composted. Or eaten. Forget the trip, the wife has a company party! She will probably wear a dress made from MycoTEX, a textile based on mycelium, created many years before by Aniela Hoitink. The Dutch designer believed that bio­ degradable clothing made from living organisms were the future of the textile industry. The wife considers putting on a Neffa dress, modelled by Hoitink’s de­ sign. It consists of several dozen modules which can be freely combined to come up as a chic, tight dress with a hem above the knee or an elegant two-piece suit to be worn in the office. What if the wife wants to refresh her wardrobe? She can compost the fabric which will decompose in a few weeks.

Ale co tam wycieczka, jutro pani domu ma firmową imprezę! Pewnie założy sukienkę z MycoTEX-u. To materiał na bazie grzybni, który dawno temu stworzyła Aniela Hoitink. Holenderska projektantka wierzyła, że biodegradowalne ubrania z żyjących organizmów to przyszłość branży tekstylnej. Pani domu waha się, czy założyć sukienkę Neffa, wzorowaną na projekcie Hoitink. Składa się ona z kilkudziesięciu modułów, które można łączyć w dowolny sposób, raz uzyskując szykowną, obcisłą sukienkę przed kolano, innym razem elegancki kostium do pracy. A co jeśli pani domu bę­ dzie chciała odświeżyć garderobę? Materiał może wy­ rzucić na kompost – rozłoży się w ciągu kilku tygodni. Pora wrócić z 2045 roku do teraźniejszości. Wy­ mienione wyżej projekty na razie są w powijakach. Projektanci nie ustają jednak w wysiłkach, by z ma­ teriałów z grzybni stworzyć realną alternatywę dla tworzyw sztucznych. Jakie są przeszkody? Dotych­ czas powstało już wiele naprawdę dobrych materiałów z grzybni: biodegradowalnych, wytrzymałych, odpor­ nych na wysokie temperatury i wilgoć, bezpiecznych dla zdrowia. Nie da się ich jednak porównać do ja­ kichkolwiek istniejących materiałów. Nie można po­ wiedzieć: „Ten materiał jest jak papier albo drewno”. Inaczej się je produkuje, inne są ich właściwości. Dla­ tego aplikacja materiałów z grzybni może być trudna.

Time to travel back from 2045 to our times. The pro­ jects mentioned above are still in their infancy. How­ ever, designers do what they can to create a realistic mycelium alternative to plastic. What are the obsta­ cles? To date, many really good mycelium materials have been produced: biodegradable, durable, resist­ ant to high temperature and humidity, safe to human health. However, they cannot be compared with any existing materials. You cannot say: “This material is like paper or wood”. They are produced differently and


Industrial Design

135

have different properties. For this reason, application of mycelium materials may be difficult. Sometimes it is easier to invent a new product than make an identical one from a different material. Work with mushrooms is very pleasant. They are not smelly or toxic. They are not time-consuming. They work themselves! They are robots of the future which can replace people in many activities.

Czasem łatwiej wymyślić nowy produkt niż zrobić taki sam, tylko z innego materiału. Praca z grzybami jest bardzo przyjemna. Nie wydzielają brzydkich zapachów ani toksyn. Nie wymagają dużych nakładów pracy. One same pracują! To takie roboty przyszłości, które mogą wyręczać ludzi w wielu czynnościach. Aplikacja materiałów z grzybni to nie jedyny problem. Czy konsumenci będą chcieli otaczać się przedmio­ tami z plechy? Dotychczas grzyby nie były mile wi­ dzianymi gośćmi w domu. Bakterie i grzyby nie mają dobrej sławy. Za to dużą popularnością cieszą się środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne. Z ich reklam wynika, że bakterie i grzyby są złe, że trzeba z nimi walczyć. Ideałem ma być życie w sterylnym świecie. Ale to nie jest ani naturalne, ani zdrowe. Na szczęście rośnie zainteresowanie grzybami, czego dowodem jest popularność napojów fermentowanych, takich jak kombucza. Potrzebna jest rzetelna edukacja i popularyzacja materiałów z grzybni. Wspomniany już Stamets byłby zachwycony. W końcu walka z mykofobią jest celem jego życia. Projektanci pracujący z materiałami z grzybni igrają z ogniem. Dla­ czego? Ich projekty kwestionują ustalony w czasach starożytnych porządek, dzielący przyrodę na ożywioną i nieożywioną. Nawet kilkulatek wie, że rośliny zwie­ rzęta, grzyby, bakterie tworzą wielki zbiór o nazwie przyroda nieożywiona. I że skorupa ziemska, woda, powietrze, słońce należą do drugiego zbioru. Z tym się nie dyskutuje. Tylko jak zaklasyfikować krzesło z grzybni, które nawet po oddaniu do użytku „pra­ cuje”, zmienia swoją formę, a z czasem się rozpada? Jest to obiekt ożywiony czy nieożywiony? To pytanie budzi niepokój. Podobnie jak myśl, że nad przedmiotem użytkownik nie ma kontroli i że musi pozwolić mu żyć swoim życiem. Trudne, prawda? Czy musimy trzy­ mać się granic myślowych wytyczonych dawno temu? Czy ma sens przeciwstawianie przyrody ożywionej i nieożywionej? Natury i kultury? Stawianie granic między naturą a kulturą nie tylko nie ma dziś racji bytu, lecz może być też szkodliwe. Nie utożsamiamy się wtedy z naturą, ale sytuujemy poza nią. Może dzięki grzybom wypracujemy nowy sposób relacji z naturą, który nie będzie oparty na kontroli, tylko współpracy?

Application of mycelium materials is not the only problem. Will consumers be willing to use objects made from thallus? To date, fungi were anything but welcome at home. Bacteria and fungi have a bad repu­ tation. On the other hand, antibacterial and antifungal agents enjoy considerable popularity. Their commer­ cials suggest that bacteria and fungi are evil, to be destroyed. The ideal is life in a sterile world. However, this is neither natural nor healthy. Fortunately, interest in fungi is growing as evidenced by the popularity of fermented drinks like kombucha tea. What we need is health education and popularising mycelium-derived materials. The previously mentioned Paul Stamets would be de­ lighted. After all, combating mycophobia is the goal of his life. Designers who work with mycelium-derived materials play with fire. Why? Their designs question an order established back in ancient times, dividing nature into animate and inanimate. Even a small child knows that plants, animals, mushrooms and bacteria are all parts of a large set labelled as animate nature. And that the Earth’s crust, water, the air and the sun belong to the other set. This is not a subject of dis­ cussion. Having said that, how do you classify a chair made from mycelium which “works” even after putting it into service, changing its form and sometimes falling apart? Is it an animate or an inanimate object? This question raises anxiety. Just like the thought that the user does not have control of the object and that he/ she needs to let the thing live its own life. Hard, isn’t it? Do we need to keep to mental limits set a long time ago? Does it make sense to juxtapose animate and inanimate nature? Nature and culture? Separating nature from culture is now pointless; it may actually be harmful. In this situation, we do not identify our­ selves with nature but place ourselves outside of it. Perhaps mushrooms will help us to develop a new relation with nature that will be based on cooperation rather than control?

Artykuł autorstwa Ewy Pluty, redaktor Strefy Designu Uniwersytetu SWPS, we współpracy z Różą Janusz (Rutkowską), projektantką i absolwentką industrial design w School of Form — The article by Ewa Pluta, the editor of the Design Space of the SWPS University, in cooperation with Róża Janusz (Rutkowska), a designer and industrial design graduate of School of Form


↪


Projekty z firmami ↪ Projects in Cooperation with Companies


138

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Concordia Design

Client: Concordia Design

Concordia Design to pierwsze prywatne centrum designu w Polsce, które inspiruje, edukuje i pobudza do rozwoju – biznes, dorosłych i dzieci. Ważnym aspektem działania centrum jest integracja spo­ łeczności lokalnej oraz kulturalne ożywienie dzielni­ cy Jeżyce, w której jest zlokalizowane. Stąd w 2014 roku narodził się pomysł organizacji akcji “Chce Jeżyce!” promujący ciekawe, lokalne inicjatywy, twórców i usługodawców.

Concordia Design is the first private design centre in Poland that inspires, educates and stimulates development of business, adults and children. An important aspect of the centre’s activity is the integration of the local community and cultural animation of the Jeżyce district where it is located. Hence, in 2014, the idea of organizing the „Chcę Jeżyce!” campaign promoting interesting, local initiatives, creators and service providers was born.

Zadanie

Task

Projekt przestrzeni publicznej w wybranych lokali­ zacjach dzielnicy Jeżyce w Poznaniu.

Public space project in selected locations of Jeżyce district in Poznań.

Design process

Proces projektowy Punktem wyjścia były ankiety przeprowadzone przez zleceniodawcę z mieszkańcami Jeżyc doty­ czące percepcji dzielnicy oraz najważniejszych po­ trzeb związanych z jej zamieszkiwaniem. Mieszkańcy wśród najważniejszych problemów wskazywali m.in. na brak miejsc do spotkań i chaos architektonicz­ ny. Studenci mieli samodzielnie wybrać miejsca, które ich zdaniem należy przeprojektować. Kluczem w wyborze miały być te przestrzenie, które straciły swoją pierwotną funkcję, są nieoczywiste lub opuszczone. Zadanie projektowe rozpoczęło się od spaceru po Jeżycach oraz rozmów z mieszkańcami. Dzięki temu możliwe było wyodrębnienie rodzajów przestrzeni ze względu na charakter dziejącej się w niej interakcji. Były to m.in.: wieszanie prania, spacer z psem, czekanie na rodziców po lekcjach, promocja lokalnych twórców.

The starting point was a survey conducted by the client with the inhabitants of Jeżyce concerning the perception of the district and the most impor­ tant needs arising from living in the district. Resi­ dents among the most important problems pointed to the lack of places to meet and to architectural chaos. Students had to choose their own places, which, in their opinion, should be redesigned. They were supposed to focus on spaces that lost their original function, which are not obvious or which are abandoned. The design task started with a walk around Jeżyce and talks with the residents. Thanks to this, it was possible to distinguish types of space due to the nature of the interactions taking place in it. These included: hanging laundry, walking with a dog, waiting for parents after lessons, and pro­ moting local artists.

Efekt

Outcome

W rezultacie powstało 5 propozycji obiektów służących spotkaniom mieszkańców. Po finałowej prezentacji w siedzibie Concordia Design, zostały one przetransportowane i ustawione w docelowych lokalizacjach Jeżyc.

As a result, 5 prospective objects were proposed for venues where residents could meet. After the final presentation at Concordia Design, they were transported and placed in the target locations of Jeżyce district.


Projekty z firmami

139

✓ Chcę Jeżyce! Studenci — Students:

Adam Biegała, Daryna Bovtoniuk, Viktoriia Chypurko, Mariam Khashym, Magdalena Łata, Joanna Mędrzak, Karolina Nestoruk, Julia Nowakowska, Helena Orkisz, Wiktoria Stroisz, Weronika Strzelczyk

Opiekunowie — Supervisors:

Marta Rowińska, Maciej Frąckowiak

Konsultanci — Consultants:

mieszkańcy dzielnicy Jeżyce — residents of Jeżyce district


140

Projects in Cooperation with Companies

Klient: LPP SA

Client: LPP SA

LPP to polska firma rodzinna, która konsekwentnie od ponad 2 dekad realizuje swoją strategię rozwoju. Filozofią LPP jest lokalne myślenie i globalne działa­ nie. Firma posiada obecnie sieć przeszło 1700 salo­ nów o łącznej powierzchni ponad 1 mln m2. Odzież marek LPP sprzedawana jest w ponad 20 krajach Europy i Azji oraz na Bliskim Wschodzie. Marki LPP znane są już na 3 kontynentach, w tym w świato­ wych stolicach takich jak: Londyn, Moskwa, Berlin czy Tel-Awiw.

LPP is a Polish family-owned company that has been consistently implementing its development strategy for over two decades now. LPP's philoso­ phy is local thinking and global action. The Compa­ ny currently operates a chain of over 1700 stores with a total area of over 1 million sqm. LPP's brand clothing is sold in over 20 countries in Europe, Asia and the Middle East. LPP brands are known on 3 continents, including global capitals such as Lon­ don, Moscow, Berlin and Tel Aviv.

Zadanie

Task

Projekt kolekcji modowej w duchu „zero waste”.

Design a fashion collection in the spirit of “zero waste”.


Projekty z firmami

✓ LPP Studenci — Students:

Yuliia Bulat, Wanqi Du, Tomasz Dutka, Anna Dymała, Assem Fadl, Sofiya Grytska, Patrycja Kolinka, Anastasiya Kovalenko, Katarzyna Nowaczyk, Marta Piatrevich, Anastasiia Siroshtan, Yelyzaveta Sukharieva, Inga Wanierowicz, Zuzanna Zbyszowska, Dzvenyslava Zozulya

Opiekun — Supervisor:

Michiel Keuper

Konsultanci — Consultants:

Główne Projektantki Reserved — Chief Designers at Reserved

141


142

Projects in Cooperation with Companies

Proces projektowy

Design process

Cykl spotkań rozpoczęła prezentacja, podczas której Główne Projektantki Reserved opowiedziały studentom o pracy w Dziale Przygotowania Produk­ tu w dużej firmie odzieżowej, a także o tym jakie rozwiązania w świecie mody mogą być odpowiedzią na globalne problemy związane z ochroną środowi­ ska i klimatu.

The series of meetings began with a presenta­ tion during which Reserved's Chief Designers told students about their work in the Product Develop­ ment Department at a large clothing company. They also discussed the possible solutions in the fashion world that can be a response to global problems related to environmental and climate protection.

Podczas pierwszych zajęć studenci zaprezentowali materiały, które stanowiły inspirację do stworzenia kolekcji w duchu „zero waste”. Na tej podstawie powstały cztery grupy, a każda z nich stworzyła moodboard, wyznaczający kierunek kolekcji. Każdy z uczestników miał za zadanie przygotować jedną sylwetkę w ramach swojej grupy. Studenci otrzymali do dyspozycji ponad 100 sztuk sampli i kupo­ nów, które nie zostały wykorzystane do tej pory w procesie tworzenia kolekcji w markach Reserved i Cropp. To właśnie z tych materiałów mieli stwo­ rzyć swoje projekty zgodnie z ideą „zero waste”. Podczas pracy nad modelami mieli możliwość stałej konsultacji z Projektantami.

During the first session, students presented ma­ terials that inspired the creation of a collection in the spirit of "zero waste". On this basis, four teams were formed, each of them creating a moodboard that set the direction for the entire collection. Each participant had to prepare one model within their group. The students received more than 100 sam­ ples and coupons that had not yet been used in the development of Reserved and Cropp's collections. These materials were to be used for designs con­ sistent with the "zero waste" idea. While working on the models, they had an opportunity to consult the Designers.


Projekty z firmami

Efekt

Outcome

Podczas finałowych prezentacji studenci przed­ stawili efekty swojej pracy, uwzględniając doku­ mentację projektową oraz prezentację na modelce. Projektantki Reserved oceniały sylwetki pod kątem kreatywności, umiejętności zastosowania dostęp­ nych materiałów, zgodności z koncepcją „zero waste”, dokładności wykonania oraz spójności powstałych kolekcji. Podczas finału przedstawi­ cielki firmy wyróżniły stażem Patrycję Kolinkę, która zaprojektowała i odszyła spodnie oraz płaszcz w stylistyce streetwearu. Główne projektantki Reserved doceniły styl jej pracy, umiejętności ko­ munikacyjne, zaangażowanie i sposób prezentacji swojego projektu.

During final presentations, students presented the results of their work, accounting for design documentation and the presentation on a model. Reserved designers evaluated the items in terms of creativity, ability to use available materials, compliance with the concept of "zero waste", accuracy of workmanship and coherence of the resulting collections. During the finals, the Compa­ ny's representatives awarded Patrycja Kolinka with an internship at LPP. Reserved's Chief Designers appreciated the style of her work, communication skills, involvement and the way she presented her project.

143


144

Projects in Cooperation with Companies


✓ Jajo — Egg

Projekty z firmami

145

Studenci — Students:

Barbara Biernacka, Hanna Dudkowiak, Elizabet Khmellier, Kacper Kołakowski, Dawid Korzeniewski, Maria Jeleńska, Julia Nowakowska, Helena Orkisz, Laura Pawlicka, Artem Prymachenko, Joanna Rymaszewska, Jan Szymanek

Opiekunowie — Supervisors:

Arkadiusz Szwed, Mateusz Halawa

Konsultant — Consultant:

Tomasz Olewski


146

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Concordia Taste

Client: Concordia Taste

Concordia Taste, autorska restauracja to część centrum designu Concordia Design, zlokalizowana w ponad stuletnim budynku. Nowoczesne wnę­ trza restauracji zaprojektował architekt Mikołaj Wierszyłłowski. Szefem kuchni Concordia Taste jest Tomasz Olewski, który serwuje dania kuchni polskiej i europejskiej. Chętnie angażuje się również w akcje promujące zrównoważone podejście do gotowania, popularyzację kuchni roślinnej, promocję polskiego designu i projektantów. Dlatego też z entuzjazmem przyjął zaproszenie do udziału w zainicjowanych w School of Form zajęciach, których motywem przewodnim stało się jajko.

The original Concordia Taste restaurant is part of the Concordia Design centre, located in a 100-year-old building. Its modern interiors were designed by architect Mikołaj Wierszyłłowski. Con­ cordia Taste’s chef is Tomasz Olewski who serves dishes of Polish and European cuisine. He is often involved in campaigns promoting a balanced ap­ proach to cooking, popularizing plant-based cuisine and promoting Polish design and designers. This is why he enthusiastically accepted the invitation to participate in the workshops initiated at the School of Form, the main theme of which was the egg.

Zadanie

Design and manufacture dishes intended for serving meals whose main ingredient is the egg.

Projekt i wykonanie naczyń służących serwowaniu potraw, których głównym składnikiem jest jajko.

Task


Projekty z firmami

147

Proces projektowy

Design process

Szef kuchni Concordia Taste Tomasz Olewski przy­ gotował na oczach studentów jajka w jedenastu różnych odsłonach. Zadaniem dla młodych projek­ tantów było nauczenie się wykonywania przypisa­ nego dania według receptury kucharza. Wynikiem przeprowadzonych obserwacji było samodzielne stworzenie gipsowych form, z których studenci odlali porcelanowe naczynia własnego projektu.

Concordia Taste’s chef Tomasz Olewski prepared eggs in eleven different versions in front of the students. The task for the young designers was to learn how to make a specific dish according to the chef’s recipe. Their observations resulted in the creation of gypsum moulds from which the stu­ dents cast porcelain dishes of their own design.

Efekt

A collection of ceramic food holders. Each of them is focused on one of the many ways in which an egg can be prepared and eaten. The objects result from the analysis of an egg from the perspective of cultural significance, as well as the observation of the form itself, its textures, shapes and colours. The dishes are designed to focus guests’ attention on the experience of eating in an unusual manner, highlighting the value of the simplest and yet most versatile ingredient in the kitchen.

Kolekcja ceramicznych nośników jedzenia. Każdy koncentruje się na jednym z wielu sposobów, na który może być przygotowywane jajko. Przedmioty są efektem analizy jajka z perspektywy znaczenia kulturowego, jak i obserwacji samej formy, jej fak­ tur, kształtów, kolorów. Naczynia mają za zadanie skupić uwagę gościa na doświadczeniu jedzenia w niecodzienny sposób, podkreślając wartość pro­ stego, a równocześnie najbardziej wszechstronnego składnika w kuchni.

Outcome


148

Projects in Cooperation with Companies


Projekty z firmami

149

✓ Schattdecor Studenci — Students:

Dominika Bałdyga, Barbara Biernacka, Stuart Burke, Karolina Domańska, Maria Horowska, Maria Jeleńska, Elizabet Khmellier, Aleksandra Molis, Mateusz Owczarek, Yelyzaveta Piven, Natalia Połom, Joanna Sidor, Marianna Sobota, Aleksandra Stachowicz, Nataliia Teliatnyk, Oleksandr Terentiev, Anastasiia Tokareva, Emil Tybura, Sophie Welsch

Opiekunowie — Supervisors:

Agnieszka Jacobson-Cielecka, Honza Zamojski, Monika Rosińska

Konsultanci — Consultants:

Claudia Küchen, Maria Mikołajczak-Zygmańska, Joanna Misiun


150

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Schattdecor Sp. z o.o.

Client: Schattdecor Sp. z o.o.

Firma Schattdecor Sp. z o.o. należy do grupy Schattdecor założonej przez Waltera Schatta w 1985 roku, której centrala mieści się w Thansau, w Niemczech. Jest światowym liderem w zadruku papierów dekoracyjnych oraz folii preimpregnowa­ nych do uszlachetniania powierzchni płyt drew­ nopochodnych, wykorzystywanych w przemyśle meblarskim, w produkcji paneli podłogowych i ściennych oraz drzwi wewnętrznych. Ma zakłady produkcyjne w Niemczech, Polsce, we Włoszech, w Rosji, Chinach, Brazylii, Turcji i USA. W Polsce od roku 1993.

Schattdecor Sp. z o.o. is a part of the Schattdecor Group founded by Walter Schatt in 1985, head­ quartered in Thansau, Germany. It is a global leader in printing decor papers and pre-impregnated films for the surface finishing of wood-based panels used in the furniture industry, also manufacturing floor and wall panels as well as interior doors. It has production plants in Germany, Poland, Italy, Russia, China, Brazil, Turkey and the USA. Present in Poland since 1993.

Zadanie Projekt wzoru cyfrowego, inspirowanego Bauhau­ sem w związku ze 100-leciem założenia szkoły Bauhaus’u w Weimarze.

Task Design a digital pattern inspired by the Bauhaus to commemorate the 100th anniversary of the Bau­ haus school foundation in Weimar.


Projekty z firmami

151

Proces projektowy

Design process

Podczas zajęć z socjolożką dr Moniką Rosińską stu­ denci najpierw przenalizowali Bauhaus w kontekście socjologicznym, wspólnie wykonali również mo­ odbard inspirowany tym stylem, szukając inspiracji w architekturze, grafice czy sztuce. Odwiedzili także zakład Schattdecor w Tarnowie Podgórnym, poznając tajniki produkcji papie­ rów dekoracyjnych i folii. Zapoznali się również z wymogami technicznymi dla nadruków overprint w technologii wklęsłodruku, która pozwala na uroz­ maicenie istniejących wzorów drewnopodobnych, kamieniopodobnych czy fantazyjnych.

During the classes with Monika Rosińska, the stu­ dents first analyzed the Bauhaus in a sociological context, and later they created a moodboard in­ spired by this style, seeking inspiration in architec­ ture, graphic design and art. They also visited the Schattdecor plant in Tarnowo Podgórne, exploring the secrets of decor papers and film production. They also learned about the technical requirements for rotogravure printing technology, which allows diversification of the existing wood-like, stone-like or fantasy designs.

Proces projektowy, prowadzony przez wykła­ dowców School of Form – Honzę Zamojskiego i Agnieszką Jacobson-Cielecką, przy aktywnym udziale projektantek marki Schattdecor: Marii Mi­ kołajczak-Zygmańskiej oraz Joanny Misiun, zakładał wykonanie szkiców wzorów Overprint, a następnie przygotowanie wybranego, jednego wzoru wg spe­ cyfikacji technologicznej dostarczonej przez firmę Schattdecor.

Efekt W trakcie zajęć powstało 17 projektów, które podczas finałowego spotkania oceniała m.in. dyrektor działu designu, marketingu i komunika­ cji Schattdecor AG – Claudia Küchen. Jest to już szósty rok współpracy SOF z firmą Schattde­ cor w ramach edukacji projektowej. W tym roku, podobnie jak w poprzednich, wyniki pracy młodych projektantów oraz opis procesu projektowego zostaną opublikowane w formie katalogu.

The design process – supervised by the School of Form lecturers Honza Zamojski and Agnieszka Jacobson-Cielecka, with the active participation of Schattdecor designers Maria Mikołajczak-Zy­ gmańska and Joanna Misiun – involved making sketches of Overprint patterns and then preparing one selected design in line with the technical spec­ ification provided by Schattdecor.

Outcome 17 designs were developed during the classes, which were evaluated during the final meeting by Claudia Kuechen, the head of Schattdecor AG’s design, marketing and communication department. This is the sixth year of cooperation between the SoF and Schattdecor in the realm of design education. As in previous years, the results of young designers’ work and the description of the design process will be published in the form of a catalogue.


152

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Fundacja Malta

Client: Malta Foundation

Celem projektu było nadanie nowej jakości prze­ strzennej Placowi Wolności w Poznaniu, położo­ nemu w centrum i w ścisłym sąsiedztwie Starego Rynku. Coraz częstsze dyskusje na temat roli i charakteru przestrzeni publicznej w Poznaniu, podejmowane przez różne grupy społeczne i media, zainspirowały również Fundację Malta do podjęcia tego tematu. Powracając do swoich korzeni „teatru ulicznego”, Fundacja Malta postanowiła wykorzy­ stać ukryty potencjał Placu Wolności i stworzyć na nim Generator Malta, będący sercem festiwalu i prototypem przyjaznego człowiekowi wnętrza urbanistycznego.

The aim of the project was to add a new spa­ tial quality to Liberty Square (Plac Wolności) in Poznań, located in the city centre, in the immediate vicinity of the Old Market Square. The increasingly frequent discussions on the role and character of public spaces in Poznań – as undertaken by various social groups and media – also inspired the Malta Foundation to join the debate. Returning to its roots as a “street theatre”, the Malta Foundation decided to utilise the hidden potential of Liberty Square to create a Malta Generator – the heart of the festival and a prototype of a human-friendly urban interior.

Task Malta Generator space design in Liberty Square, as part of the Malta Festival Poznań – idiom: Army of the Individual.

Design process

Zadanie

Students began their work on the project by searching for a definition of peace and reflecting on its importance in the lives of individuals and so­ cieties. They attempted to find similarities between biology and sociology. Are there any analogies between the behaviour of plants and social groups?

Projekt przestrzeni Generator Malta na Placu Wolności, w ramach Malta Festival Poznan – idiom: Armia Jednostki.

Proces projektowy Studenci rozpoczęli pracę nad projektem od poszu­ kiwania definicji pokoju oraz refleksji nad jego zna­ czeniem w życiu jednostki i społeczeństwa. Podjęli próbę znalezienia podobieństw między biologią a socjologią. Czy między zachowaniem roślin i grup społecznych znaleźć można analogie?

Efekt

Outcome

Efektem poszukiwań, badań terenowych i zajęć w warsztatach School of Form była interaktyw­ na instalacja Pokrzywa w przestrzeni Generatora Malta na poznańskim Placu Wolności. Jej celem było wyważenie wartości i wyjaśnienie na przykła­ dzie pokrzywy, zagadnień związanych z pokojem. Bo pokój to możliwość znalezienia kompromisów, przynajmniej w świecie roślin. Studenci, pracując na przeciwstawnych sobie hasłach (Migracja – Osia­ dłość, Agresja – Pasywność, Wielokulturowość – Monokulturowość, Samowola – Kontrola, Feminizm – Maskulinizm, Altruizm – Egoizm) i odnosząc je do świata roślin, wykonali instalację przestrzenną/grę, w której ludzie samodzielnie mogli „zbudować” stan pokoju. Instalacji towarzyszyły warsztaty związane z kulinariami i wiedzą o przyrodzie.

Research, fieldwork and workshops held at the School of Form resulted in an interactive installation called ‘The Nettle’ in the Malta Generator space, in Liberty Square in Poznań. Its aim was to balance values and explain – on the example of nettle – issues related to peace. Peace is an opportunity to find compromises, at least in the world of plants. While working on opposing slogans (Migration – Settlement, Aggression – Passivity, Multicultur­ alism – Monoculturalism, Arbitrariness – Control, Feminism – Masculinism, Altruism – Egoism) and referring them to the world of plants, students created a spatial installation/game in which people could independently “build” a state of peace. The installation was accompanied by workshops related to cooking and knowledge about nature.


Projekty z firmami

✓ Malta Festival Studenci — Students:

Karolina Domańska, Hanna Dudkowiak, Claudia Görlitz, Kostiantyn Gorokhovskykh, Agnieszka Grześkowiak, Julia Kneisel, Kacper Kołakowski, Natasza Kornobis, Zuzanna Koszewska, Semen Kozulin, Anna Kręglewska, Anna Marciniszyn, Sergey Moskalev, Valeriia Paliichuk, Laura Pawlicka, Yue Qiu, Joanna Rymaszewska, Ziliang Wang, Krzysztof Żurowski (School of Form), Blanka Borowiec, Jan Dorogusz, Nikolina Szymczak, Michał Zacharyasiewicz, Filip Kobierski (Uniwersytet Adama Mickiewicza)

Opiekun — Supervisor:

Jola Starzak

Konsultanci — Consultants:

Wydział Biologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Laboratorium Sztuki i Dziedzictwa ,,Inspekt” — Adam Mickiewicz University’s Faculty of Biology, “Inspekt” Art and Heritage Laboratory

153


154

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Łódź Design Festival

Client: Łódź Design Festival

Łódź Design Festival powstał w 2007 roku jako przegląd osiągnięć polskiego wzornictwa. Od po­ czątku prezentuje design w różnych jego odsło­ nach – od wzornictwa przemysłowego, poprzez projektowanie graficzne, architekturę, rzemiosło, aż po kreowanie usług i interakcji. Dziś skupia się na stawianiu pytań, interpretacji zjawisk i krytycznej dyskusji. Prezentuje innowacje i projekty mające duży wpływ na nasze otoczenie. W programie naj­ mocniejszymi punktami są zawsze wystawy tema­ tyczne, spotkania z ekspertami w dziedzinie designu i architektury, dyskusje i wykłady, a także warsztaty dla dorosłych i dzieci.

Łódź Design Festival was established in 2007 as a review of the achievements of Polish design. From the very beginning it presents design in its various forms – from industrial design, through graphic design, architecture, craftsmanship, to creating services and interaction. Today it focuses on asking questions, interpreting phenomena and critical discussion. It presents innovations and projects that have a big impact on our environment. Thematic exhibitions, meetings with experts in the field of design and architecture, discussions and lectures, as well as workshops for adults and children are always the strongest elements of the programme.

Zadanie

Task

projekt i wykonanie jednej z głównych wystaw Łódź Design Festival, wpisującej się w hasło przewodnie „Dobre życie”.

Design and construction of one of the main exhibi­ tions of Łódź Design Festival, in line with the slogan “Dobre życie”(Good life).

Proces projektowy

Design process

Punktem wyjścia w projekcie „od/rzeczy” były pytania: Ilu przedmiotów potrzebujesz wokół siebie, żeby czuć się dobrze? Czy możliwy jest koniec kultu produktu w codziennym życiu? Być może otacza­ jące nas rzeczy są zbędne w budowaniu dobrego samopoczucia. Czy towarem luksusowym nie jest dzisiaj chwila wyciszenia, skupienie na własnym ciele i relacjach z innymi ludźmi?

The starting point for the “od/rzeczy” (away from/ things) project were the questions: How many ob­ jects do you need around you in order to feel good? Is it possible to end the product cult in everyday life? Perhaps the things around us are unnecessary in building a sense of well-being. Isn’t the moment of calmness, focus on one’s own body and relation­ ships with other people a luxury commodity today?

Efekt

Outcome

Projekt ,,od/rzeczy” – trzy przestrzenie, któ­ re w różny sposób kształtują poczucie wygody i bezpieczeństwa. Publiczność Łódź Design Festival została zaproszona do interakcji w przestrzeniach oraz do swobodnego poszukiwania tego, co kom­ fortowe.

The “od/rzeczy” (away from/things) project – three spaces that in different ways create a sense of comfort and safety. The Łódź Design Festival audience was invited to interact in the spaces and to freely search for what is comfortable.


Projekty z firmami

155

✓ Łódź Design Festival Studenci — Students:

Barbara Biernacka, Hanna Dudkowiak, Elizabet Khmellier, Kacper Kołakowski, Julia Nowakowska, Helena Orkisz, Laura Pawlicka, Artem Prymachenko, Joanna Rymaszewska

Opiekunowie — Supervisors:

Jola Starzak, Jarosław Hulbój


156

Projects in Cooperation with Companies

Klient: Happy Color

Client: Happy Color

Happy Color, firma produkująca akcesoria szkol­ ne i zestawy kreatywne dla dzieci, stawiająca na współpracę z projektantami oraz zachęcająca najmłodszych klientów, poprzez swą ofertę, do wspólnego projektowania/tworzenia.

Happy Color offers school accessories, crayons and markers, as well as creative playing sets for children. The brand focuses on cooperation with designers and encourages its youngest customers to design/create together.

Zadanie

Task

Projekt odblasków dla dzieci w wieku szkolnym.

Designing reflective accessories for schoolchildren.

Proces projektowy

Design process

Pierwszym krokiem w procesie projektowym było przeprowadzenie badań na docelowej grupie od­ biorców. Studenci stworzyli dwuosobowe zespoły projektowe i sami decydowali jakiego rodzaju badania przeprowadzą. Wykorzystali m.in. wywiady pogłębione, obserwację, badania etnograficzne, w tym analizę zdjęć, rysunków i wideo. Odno­ sząc się do wyników, skupili się na wybranych, ich zdaniem najbardziej interesujących zagadnieniach: dzieci nie lubią odblasków za ich wygląd, czę­ sto o nich zapominają, do ich obowiązków należy wyprowadzanie psa na spacer, lubią kolekcjonować. Następnie przystąpili do projektowania prototypów i ich testowania na użytkownikach.

The first step in the design process was to conduct research among the target audience. Students formed two-person project teams and individually decided what kind of research they would conduct. Among others, they used in-depth interviews, participant observations, ethnographic research, including the analysis of photographs, drawings and videos. Referring to the results, they focused on selected issues regarded as most interesting: children do not like reflective accessories because of their appearance, they often forget about them, their duties include taking their dog for a walk, they like to collect things. Next, they started to design prototypes and test them with users.

Efekt

Outcome

Rezultatem zajęć jest 6 różnorodnych projektów odblasków. Projekty te uwzględniają rysunki tech­ niczne, dokumentację prototypów oraz finałowych projektów, listę materiałów oraz wycenę docelowej produkcji.

The sessions resulted in 6 different designs of re­ flective accessories. The designs include technical drawings, documentation of prototypes and final designs, a list of materials and pricing of target production.


✓ Happy Color

Projekty z firmami

Studenci — Students:

Viktoriia Baran, Ignacy Borkowski, Karolina Domańska, Zofia Heydel, Anna Kręglewska, Stefan-Mykola Lazar, Natalia Połom, Kateryna Stovba, Natala Tarnowska, Sophie Welsch, Dobrochna Witczak

Opiekun — Supervisor:

Dorota Kabała

157


158


159

↘ Absolwenci

↘ Graduates

Bandarenka Volha (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . 69 Bartosz Agnieszka (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . 47 Bielobrova Kateryna (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . 33 Borysiewicz Zofia Janina (Polska — Poland) . . . . . . . . . 61 El Maghbub Hameim (Libia — Libya) . . . . . . . . . . . . . . 30 Gurina Anastasiya (Irlandia — Ireland) . . . . . . . . . . . . . 90 Gurova Sofiia (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Ivasyk Maryan (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . . . . 43 Jiang Zhe (Chiny — China) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Kamiński Maksymilian (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . 40 Komar Marcelina (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . 120 Kozhoiarova Zhyldyz (Kirgistan — Kyrgyzstan) . . . . . . . . 81 Krajewska Maja (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . . 36 Kubecka Iwona Zofia (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . 124 Kujawa Katarzyna (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . 84 Łożyńska Adrianna Anna (Polska — Poland) . . . . . . . . 123 Motylewska Janina (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . 111 Naja Magdalena (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . 58

Navrotsky Roman (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . 63 Nowińska Karolina (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . 108 Paprocka Katarzyna (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . 128 Paziuk Olena (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Petik Viktoriia (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . . . . 49 Przybylska Paulina (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . 107 Pylypenko Mariia (Ukraina — Ukraine) . . . . . . . . . . . . . 66 Reich Michał (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64 Rusin Patricia (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . . . 94 Sakhno Artsiom (Białoruś — Belarus) . . . . . . . . . . . . . . 50 Skoczylas-Szwaj Magdalena (Polska — Poland) . . . . . 93 Stachowska Aleksandra (Polska — Poland) . . . . . . . . . 86 Starmach Agata (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . 78 Strojny Bartosz (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . . . 104 Tokarska Michalina (Polska — Poland) . . . . . . . . . . . . . 89 Zawiązalec Magdalena (Polska — Poland) . . . . . . . . . 127 Zhang Qi (Chiny — China) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54


160

↪ Graduation 5 2018/2019 Opieka merytoryczna: Agnieszka Jacobson-Cielecka, Monika Wietrzyńska Redakcja: Monika Wietrzyńska, Mateusz Halawa, Agnieszka Jacobson-Cielecka Tłumaczenie: Zakład Tłumaczeń Krystyna Żuchowska Korekta: zespół, redakcja Uniwersytetu SWPS Projekt graficzny, skład i łamanie, DTP: Lepsze Studio Bartosz Grześkowiak Retusz fotografii: Aleksandra Stachowicz, Piotr Podziomek, Bartosz Grześkowiak Redakcja techniczna, print management: MCG Leszek Marcinkowski Druk: Offdruk s.c. Zdjęcia: Paulina Smykowska, J. Michael Robinson, Bogusław Murlak, Karol Wysmyk, Tatiana Pancewicz, MakeGrowLab, Edgar Bąk Studio, Natalia Tarnowska, Michał Reich, Joanna Rymaszewska, Kacper Kołakowski, Natalia Teliatnyk, Ecovative, Marek Głogowski, Agnieszka Trzepizur, Hiroshi Yoda, Leszek Zych/POLITYKA, Zosia Zija, Jacek Pióro oraz autorzy prezentowanych prac Wszystkie skróty pochodzą od redakcji. Staraliśmy się dotrzeć do wszystkich autorów zdjęć. Jeśli kogoś pominęliśmy, prosimy o kontakt ze School of Form / info@sof.edu.pl

Wydawca: SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny ul. Chodakowska 19/31 03-815 Warszawa

SCHOOL OF FORM Katedra Projektowania Uniwersytetu SWPS Dyrektor operacyjna: Katarzyna Barcińska Dyrektor programowa: Agnieszka Jacobson-Cielecka Kierownik katedry: Anita Basińska Promocja: Monika Wietrzyńska ul. Głogowska 18 60-734 Poznań www.sof.edu.pl

ISBN 978-83-62443-56-7 nakład: 500 sztuk Copyright © by Authors and for this edition by Wydawnictwo Uniwersytetu SWPS, Poznań 2019

Wyprodukowano na papierze Print Speed Laser Jet 120 g/m2 i 300 g/m2




Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.