C&p digital report by Sherelynn Reijnen

Creativity & Personality Sherelynn Reijnen 2181644 To e t s c o d e : 2 2 5 9 X A D V 1 1 Datum: 19-01-2015 Monique Zijp & Maureen Prins CO4-AC-D

INTRODUCTIe Conceptontwikkeling zoals ik het de afgelopen 3 jaar geleerd heb, is een mooi gegeven. Ik merk dat het steeds makkelijker geworden is voor mij om in een korte tijd een goed concept te ontwikkelen, maar er is nog geen concept ontwikkelt wat mij als persoon typeert. Een concept over jezelf. Dat is de opdracht van het vak Creativity & Personality. In de eerste les wist ik nog niet meteen wat de bedoeling was en wat ik van dit vak kon verwachten en leren. Nu 6 lessen verder heb ik vanuit mijn eigen fascinatie ‘’Dans’’ met bijbehorende kern aspecten een concept kunnen ontwikkelen wat voort komt uit mij zelf. Een eigen concept. Dans is de fascinatie die ik mijn hele leven met me mee zal brengen. Bij het horen van een liedje of verhaal, bedenk ik in mijn hoofd onbewust al hoe een choreografie daarvoor eruit zal zien. Maar laat ik mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Sherelynn Reijnen, een twintiger met een klassieke achtergrond. Mijn moeder dacht: ‘’Dat is leuk! Een klassiek meisje dat van meidendingen houdt’’. Vanaf mijn 4e jaar werd ik op piano- en balletles gezet, wat me de nodige struggels gaf, maar tot op de dag van vandaag mij als persoon heeft gevormd. Mensen beschrijven mij dan ook als een muzikaal, fantasievol en spontaan persoon.

met mensen door de grote Indische familie van mijn moeders kant. En dan is het feest. Er wordt gedanst, gezongen en de verschillende aanstekelijke lachjes gieren boven de luidruchtige gesprekken uit. Het muzikale komt dan waarschijnlijk ook hier vandaan. Als klein meisje hield ik al van dansen. Het maken van sierlijke bewegingen lag in mijn aard en de dansjes laten zien en leren aan andere was mijn missie. Elke dans is gebaseerd op een verhaaltje waar gevoel en emoties de vrije hand in hebben. Optreden gaf mij een kick. Het podium was op dat moment waar ik thuis hoorde. Ik voel me mooi, vrouwelijk, en vrij als ik op podium sta en ik geef mensen een bepaalde boodschap mee. De fascinatie ‘’Dans’’ is natuurlijk erg breed, maar door de lessen wist ik er steeds meer vorm aan te geven en wist ik welke kan ik ermee op wilde. Namelijk levensverhalen. ‘’Het leven is een dans’’ ‘’Ben de choreograaf van je eigen leven’’

Ik woon in het kleine boeren dorpje Beek en Donk samen met mijn moeder. Het hele huis zit vaak vol

Inhoud Introductie 3 Fascinatie 7 Kernwoorden 9 Visualisatie Kernwoorden 10 4 Domeinen Research 12 Biografie 16 Foto’s perspectieven 18 Truism & Statement 19 Creative Canvas 21 Concept: ‘‘Dance it Out!’’ 25 Doelgroep 26 Materialisatie 29 Reflectie 30 Five Dispositions Model 33 Goal Matrix 34 Literatuur 35

fascinatie Mijn fascinatie is ‘’Dans’’. Dit is zoals hierboven beschreven staat eigenlijk al ontstaan toen ik een klein meisje was. Levensverhalen vertellen of als inspiratiebron gebruiken in dans is een genot. Dit betekent voor mij choreografieën creëren, laten zien aan publiek en je overlaten aan de gevoelens van dat bepaalde verhaal. Levensverhalen zijn universeel. Wanneer je de juiste emotie weet te raken en te uiten, weet je er een groep mensen mee in beweging te zetten. Tegenwoordig dansen mensen te weinig omdat daar minder gelegenheden voor zijn dan in het verleden. Wanneer ik over ‘’Dans’’ praat heb ik het ook daadwerkelijk over verschillende vormen, stijlen en genres van dans. Meerdere wensen op het gebied van carrière achtervolgen me. Communicatie in media en entertainment is iets wat ik zou willen kunnen combineren met passies als Dans. Tijdens deze advanced course ben ik erachter komen dat het wellicht mogelijk is deze twee te combineren in een concept. Natuurlijk heb ik daarvoor een aantal stappen ondernomen. Één daarvan was mijn fascinatie ‘’Dans’’ te ontleden in 4 kernwoorden. Van deze woorden en mijn fascinatie heb ik een visualisatie gemaakt in Pinterest.

kernwoorden Emoties Levensverhalen zorgen voor emoties. Het ‘’beweegt’’ je, zet je aan het denken en inspireert je. Elk verhaal brengt een andere emotie naar boven. Zo kan het je aan het lachen maken, ontroeren, verrassen of angstig maken. Veel mensen hebben vaak moeite met het uiten van gevoelens. Dans helpt hier bij. Je hoeft de emoties niet letterlijk uit te spreken, maar kan ze ook op een andere manier ontdekken, uiten of overbrengen. Door te dansen geef je je over aan emoties en bewegingen.

Zowel persoonlijke verhalen als wereld verhalen kunnen vertaalt worden naar bewegingen met als eindresultaat een choreografie. Denk aan herinneringen, gebeurtenissen, ervaringen, en gevoelens. Stuk voor stuk aspecten die bepaalden emoties naar boven brengen. Dansen doe je met emotie en elk verhaal roept weer een andere emotie op. Energie Energy is nodig om te dansen, maar energie heeft ook te maken met zintuigen. Energie prikkelt je zintuigen, die weer inspelen op je emoties. Ik geloof dat aan alles wat je ziet, voelt, hoort en ruikt een verhaal vast zit die je een bepaalde energie mee geeft. Dit kan zowel positieve of negatieve energie zijn. Deze energie speelt weer in op emoties. Maar dit kan ook vanuit een ander perspectief bekeken worden. Ik vindt dat je bij alles wat jij toont naar de buitenwereld, ook andermans zintuigen moet stimuleren. Dus wanneer iemand dansend een verhaal vertelt en dit met een bepaalde emotie uit, spreekt het bij een getuige daarvan zintuigen aan, die weer emoties oproepen.

Culturen De wereld is groot. Vol verschillende landen, personen en culturen. Dat maakt deze aarde zo interessant. Cultuur betekent voor mij dat ieder mens een andere achtergrond en leefwijze heeft. Elke cultuur en daarbinnen ieder individu heeft zijn eigen unieke leven. Culturen verbindt mensen. Maar ook op het gebied van dans zijn in elke cultuur de bewegingen van personen anders. Jong, oud, dik, dun, blank of getint. Iedereen danst op zijn eigen manier, die zij vaak vanuit hun cultuur hebben meegekregen. Verschillende stijlen van dans in culturen zijn vaak weer bedoeld voor verschillende verhalen. Zowel in het verleden als op heden. Denk aan de zonnedans van de indianen en de typische bollywood dans op Zo hebben alle kernwaarden vanuit Dans iets Indiase bruiloften. met elkaar te maken. En vormt het een cirkel. Verhalen Iedereen kan verhalen vertellen, want iedereen maakt dingen mee in zijn leven. Verhalen vertellen met woorden is gemakkelijk. Daarentegen is het vertellen van verhalen zonder woorden moeilijker, al helemaal als het gaat om een persoonlijk verhaal. In elk verhaal schuilt een bepaalde emotie die geuit kan worden. Bijvoorbeeld uiten in dans. Voor ieder mens een uitdaging, maar wanneer hier aan toe gegeven wordt, kan het bevrijdend werken.

visualisatie kernwoorden

D A N S

E M O T I E 10

e n e r g i e culturen

verhalen

4 Domeinen Research Hoog cultuur Dit schilderij is een goed voorbeeld van mijn fascinatie in de hoge cultuur. Het is misschien een wat letterlijke vertaling ervan, maar schilderkunst is iets wat, vooral vroeger, iets voor de elite was. Het was zeker niet alledaags en niet voor iedereen toegankelijk. Het schilderij geeft voor mij aan, dat dans van alle tijden is. In die tijd was dans lage cultuur. Dans was een belangrijk onderdeel van ceremonies, rituelen en verjaardagen, maar het schilderen van het uitvoeren van de dansen werd toch als iets succesvols geacht. Omdat alleen de dans van de elite werd geschilderd en niet van de normale bevolking. (Dansinschool, 2015)

Laag cultuur Laag cultuur/popular culture: Timor Steffens is een danser die al sinds een aantal jaren bekend is geworden bij het grote publiek door het programma ‘’So you think you can dance’’, de film ‘’Burlesque’’ en stond op podium naast onder andere Michael Jackson en Chris Brown. Terwijl hij nota bene op straat begon. Via een vriend van me die timor persoonlijk kent heb ik vernomen dat hij vroeger met een groepje jongens op straat danste om zo een klein zakcentje bij te verdienen. Weinig mensen weten dat hij als straatartiest is begonnen. Hij danste dagelijks op straat en heeft met het geld wat hij in alle jaren verdiend heeft uiteindelijk een deel van zijn dansopleiding kunnen betalen. Ik vind dit een goed voorbeeld van lage cultuur omdat hij zijn dans voor iedereen beschikbaar stelde door het op straat zichtbaar te maken. Het was en is voor iedereen toegankelijk. Hij heeft er zelfs ook mensen mee geïnspireerd. (D. Kouwenberg, 2015)

Persoonlijke ervaring Toen ik 4 jaar had ik mijn eerste balletles. Vanaf dat moment was ik verkocht. En tot op de dag van vandaag vind ik dans nog steeds fascinerend. Ik merkte dat het me rust gaf ondanks mijn drukke leven. Een momentje van ontsnapping. Ik kan er goed mijn gevoel in kwijt en blijf het leuk vinden om te doen. Het frappante daarvan is: ‘’Laat mij hardlopen en op een bepaald punt kan ik niet meer, maar laat mij dansen en ik kan niet meer ophouden’’. De manier waarop je danst heeft met je eigen gevoel te maken. Op een slechte dag maak je bewegingen anders dan dat je op een goede dag zou doen. Dat maakt dans zo puur. Het leent zich dus voor vrijwel alle stemmingen waarin we ons kunnen bevinden.

W e t e n s c h a p Dansen is gezond. Het is magisch en transformerend. Het kan nieuw leven inademen in een vermoeide ziel. ‘’it can unleash locked-away creativity, unite generations and cultures and inspire new romances or rekindle old ones, trigger long-forgotten memories and turn sadness into joy, if only you dance’’. Op fysiek gebied geeft het je een goede workout. Onderzoekers leren nu dat regelmatige fysieke activiteiten in het algemeen je lichaam en hersenen helpen om gezond te leven voor je leeftijd. Oefeningen verhoogt het niveau van hersen chemicaliën die celgroei aanmoedigen Dansen vergt het herinneren van dans pasjes en dat stimuleert de kracht van je hersenen als een soort memory skill. Rita Beckford, een familiedokter, zegt ook dat minimaal 2 keer in de week ballroom dansen de kans op de ontwikkeling van dementie verminderd. En Marian Simpson zegt dat dansen een goede activiteit is voor mensen boven de 50 jaar omdat het niveau van lichamelijke inspanning zo gemakkelijk kan variëren . Het is moeilijk om een danser te zijn. Er zijn bepaalde factoren waar rekening mee gehouden moet worden vanuit de wetenschap. Het begrijpen van uitdagingen voor het lichaam en gedachte zijn essentieel. Toegeven aan blessures, techniek en geest zijn cruciaal. (AARP, 2005)

biografie Ik heb gekozen om de biografie van Meysam Noori te lezen: ‘’Dansen voor je leven’’. Hij is een hiphop danser die vooral bekend staat door het populaire programma ‘’So You Think You Can Dance’’. In deze biografie blijkt echter dat achter het vrolijke uiterlijk van de Afghaanse danser, een heftig verleden schuilgaat. Meysam Noori is een typisch voorbeeld van iemand die dans gebruikt om zijn emoties te uiten. Zijn levensverhalen gebruikt hij niet alleen als inspiratiebron voor een dans, maar hij gebruikt dans ook om deze levensverhalen te verwerken zoals hij in zijn boek beschrijft. Hij danst zijn gevoel er uit. Samenvatting Op achtjarige leeftijd moest hij uit Kabul vluchten voor de Taliban en een nieuw leven opbouwen in Amsterdam. Het beeld van immens vele soldaten en stukgeschoten huizen is hem altijd blij gebleven. Zelfs zijn vader en broer zijn daar vermoord. In Amsterdam werden Meysam en zijn familie opgevangen in een asielzoekerscentrum. Meysam en zijn moeder, broertje en zusje moeten in Nederland aan alle gebruiken zien te wennen en hij moest de rol van ‘’de man van het gezin’’ op zich nemen. In deze tijd begon hij veel hiphop te dansen. Dit was de enige manier waarop hij zich kon losmaken van zijn stressvolle situatie. Maar zijn moeder was het hier niet mee eens. Ook vertelt hij in het boek hoe hij heeft moeten knocken om het dansen vol te houden. De danser is in dit boek open over al zijn pijnlijke ervaringen en geeft een andere kijk op asielzoekerscentra. Quotes ‘’Modarjon, deze dans was voor jou. Ik hou van je! En ik wierp haar een reeks kusjes toe!’’.

‘’Ik wil later nog terug gaan in de hoop dat ik nog meer beelden kan terug krijgen.’’ ‘’Gevoel omzetten in bewegingen. Dit heb ik stapje voor stapje geleerd. Tijdens ‘’So You Think You Can Dance’’ was Stefanie een obstakel die ik steeds uit de weg moest ruimen. Het gevoel van iemand verliezen kon ik hier in uiten.’’ ‘’Ik ben met dans begonnen zodat ik niet in een wereld hoefde te zijn waar ik al 24 uur per dag ben. Het gaf me rust’’. ‘’Dansen hielp me de gevoelens te uiten, omdat ik er niet graag over praat. Het laatje was tot nu toe dicht. ‘’Mannen mochten niet dansen in Afghanistan. Juist daardoor ben ik hiphop gaan doen. Het straalt kracht, zelfvertrouwen en passie uit. Met hiphop kan ik laten zien dat mannen wel mogen dansen.’’ ‘’Door “So You Think You Can Dance’’ heb ik al de gebeurtenissen in mijn leven als inspiratiebron voor choreografieën kunnen gebruiken.’’ In elk van deze quotes vertelt Meysam over een bepaald gevoel. Al deze gevoelens heeft hij weten te uiten in dans, vertelt hij in de laatste quote. Ook de eerste quote vond ik zeer inspirerend. Hij danst voor een bepaalde persoon. Vanuit een levensgebeurtenis met die persoon, wil hij deze dans aan haar opdragen. De emoties bij het afvallen in So you think you can dance’’ waren heftig. Hierin zie je echt wat dansen met hem doet. https://www.youtube.com/watch?v=fdiICEXuiJc

‘’Mijn laatje van gevoelens. Alle ellende uit Afghanistan stopte ik in het onderste laatje. En die maak je bijna nooit in je echte leven open. Toen ik deze open deed samen met mijn moeder kwamen gevoelsmatige herinneringen en beelden samen.’’ ‘’Ik schrik van mijn eigen herinneringen. Het zijn te veel herinneringen en ik kan ze niet verwerken als ik ze toe laat, dus ik stop ze weg.’’ ‘’Dood en vermoord doet pijn. Ik wil het warme gevoel van binnen hebben dat er hoop is dat ze nog leven.’’

fotoâ&#x20AC;&#x2122;s perspectieven

truism & statement Nadat ik mijn fascinatie gevisualiseerd had en wat dieper had nagedacht door verschillende opdrachten in de les, besprak ik met mijn buddy Fabiënne Puts ideeën voor een truism. Door meerdere truism op te schrijven, was er toch één die er echt uit sprong. ‘’Het leven is een dans’’. Dans bestaat uit emoties. Emoties komen voort uit gebeurtenissen. Elke gebeurtenis is om te zetten in een dans. Het leven wordt dus een grote dans. Ik geloof er in dat als mensen hun leven (gebeurtenissen) zien als een dans is, ze zich kunnen overgeven aan emoties en bewegingen. Na al die jaren van klassiek en modern ballet zijn er natuurlijk ook gebeurtenissen in mijn leven voorgekomen, waarbij ik niet zo goed wist hoe ik mijn gevoelens daarover moest uiten. Tijdens de scheiding van mijn ouders heeft dans hier enorm bij geholpen. In de balletlessen hadden we ook vaak de tijd ons voor te bereiden op zelfgemaakte solo’s. Deze solo’s werden geoefend en het doel was om je gevoelens in deze dans de overhand te laten. Ik begon deze minder leuke gebeurtenis te vertalen naar een dans. In deze periode voelde ik me vaak boos, verdrietig, opgelucht en verrast tegelijk. Simpelweg te veel emoties, waardoor ik op sommige momenten niet goed wist hoe ik ermee om moest gaan. Door deze gebeurtenis te vertalen naar een mooie choreografie, waarbij ik de daadwerkelijke emoties die ik bij deze gebeurtenis had kon uiten, werd het: 1. een geloofwaardige dans ten opzichte van publiek 2. gaf het mij een gevoel van bevrijding en verlossing door alle emoties 3. hielp het mij bij het verwerken ervan Maar ook bij een gelukkige herinnering of gebeurtenis geldt hetzelfde. Een nieuwe liefde in mijn leven maakte ook veel emoties los, die ik in het begin niet kon thuis brengen.

Tijdens het dansen merkte ik dat ik veel meer inspiratie had om over een bepaald verhaal te dansen (het mijne) en de bewegingen vloeiender bedacht werden doordat mijn emotie op dat moment de overhand had. De gebeurtenis uit je leven, vertaal je in een dans. Deze dans verbeterd jou kijk op het leven. Mijn truism gaat om het fysiek ervaren wat het is om gevoelens te uiten in dans. Wanneer je deze visie aanhoudt, creëert elke gebeurtenis een dans waardoor je uiteindelijk een grote levensdans hebt gevormd. ‘’Het leven is een dans.’’ Ik had er eigenlijk nog nooit zo over nagedacht, maar door deze advanced course ben ik gaan terug denken, waardoor ik zeker weet wat dans nu voor mij betekent. Ik geloof er daarom ook in dat je zelf de gebeurtenissen in je leven leert vorm te geven. Hieruit volgde mijn statement: ‘’Ben de choreograaf van je eigen leven’’ Het letterlijk choreograferen van een dans die gebaseerd is op je leven. Je leert daardoor steeds beter je leven te uiten. Het is belangrijk om in jezelf te geloven dat je met elke situatie in je leven kan omgaan. Gevoelens/emoties uiten vergt motivatie, zelfvertrouwen en passie. Dans vergt hetzelfde, dus waarom niet deze twee combineren? Accepteer je eigen leven, zie gebeurtenissen als inspiratiebron voor een dans voor je en choreografeer deze zo dat je de emoties bij een bepaalde gebeurtenis de wereld in brengt. Voor jezelf, maar misschien ook als inspiratie voor andere. Door je leven als een dans te zien die je zelf kunt choreograferen weet je dat elke gebeurtenis/levensverhaal dat emoties oproept geuit kan worden.

Creative Canvas Ik heb meerdere creative canvassen ingevuld. Na 3 blaadjes in te hebben gevuld in de les, had ik nog niet het gevoel: ‘’Ja dit is het!’’. Ik weet uit ervaring dat je soms bij inspiratie tekort, een bepaalde opdracht even moet laten liggen. Dit heb ik gedaan waardoor ik, toen ik nog een creative canvas ging invullen, het concept zo uit mijn mouw schudde. Uiteindelijk koos ik voor workshops. Want wat dans voor mij doet, wil ik ook graag aan andere meegeven. Ik wil dat mensen met behulp van dans hun levensverhalen met bepaalde emoties kunnen uiten. Ik wil dat zij elke gebeurtenis in hun leven in een dans kunnen omzetten, waardoor je uiteindelijk terug kijkt op je leven en denkt: het leven is een dans. Het leven zit vol gebeurtenissen en emoties die je in een dans kunt uiten. Deze workshops zijn voor volwassenen tussen de 20 en 40 jaar, die nog zoekende zijn, in hoe zij emoties door bepaalde gebeurtenissen in hun leven kunnen uiten. Het is een soort vorm van therapie. Mensen die therapie krijgen willen graag praten over dingen waarbij er naar hen geluisterd wordt, maar sommige mensen houden niet van praten, vooral niet op deze leeftijd. Therapie is al helemaal geen oplossing. Daarom is dansen de oplossing. Een leerzame maar ook leuke workshop waarbij doormiddel van dans emoties over het leven geuit kunnen worden. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik in mijn omgeving veel mensen van deze

leeftijd zie waarbij alles op een bepaald punt te veel wordt, waardoor ze ‘’breken’’. Doormiddel van deze workshops streven we het volgende statement na: ‘’Ben de choreograaf van je eigen leven’’. Hier bedoel ik mee, zet de gebeurtenissen van het leven om in een choreografie waarbij jij zelf kunt beslissen welke emoties er getoond mogen worden. Een gebeurtenis in het leven wordt omgezet naar positieve kijk doormiddel van dans. Iedere persoon die meedoet aan de workshops creëert in deze workshops een persoonlijke dans gebaseerd op een levensverhaal met emoties. Persoonlijke begeleiding is hierbij nodig en aan het einde van reeks workshops die de personen hebben gevolgd is het de bedoeling dat ze hun dans kunnen tonen aan de rest van de workshop groep. De workshops vinden op één centrale plek in Nederland plaats. Mensen kunnen zelf bepalen hoe lang ze hier aan mee willen doen, maar in principe is het een reeks van 10 workshops. Voor sommige kan het een eenmalig ding zijn, voor andere iets wat ze graag nog vaker willen doen/gebruiken en het willen afronden.

Ik ga de workshops communiceren door het gebruik van een online communicatie platform, waar vooral deze doelgroep heel actief op is. Denk hierbij aan een Website en verschillende Social media. Ook Guerrilla marketing wil ik toepassen omdat dit vaak een bepaalde impact achterlaat wat mensen niet snel vergeten en daardoor de stap overwegen om mee te doen aan een workshop. En als laatste een boek. Een analogy voor de workshops is therapie. Dit is ook het uiten van emoties doormiddel van een verhaal te vertellen. Maar dit gaat om een verhaal met woorden. Escapisme is ook een analogy voor deze workshops. Tegenwoordig heeft elk mens een druk werk leven en eens in de zoveel tijd, hebben mensen behoefte aan onsnapping van het leven van alledag. Zoals ik al eerder beschreef is het voor sommige mensen op een bepaald punt genoeg. Er zijn te veel emoties en het liefst ontwijken ze die even. Ontspanning kan iedereen op een andere manier opzoeken en onbewust draagt escapisme op zo’n moment dan bij aan het verwerken of uiten van deze emoties. De laatste is sharibility. Mensen delen tegenwoordig alles. Daar hebben ze behoefte aan. Ze hebben de behoefte naar iemand anders zijn mening of medeleven over een bepaald onderwerp. Wanneer mensen vaak niet weten hoe ze met bepaalde situaties/emoties om moeten gaan trekken ze zich vaak terug, terwijl ze het juist graag met iemand zouden willen delen. Het delen helpt ze bij het uiten en verwerken van emoties.

Ik zal mensen moeten zoeken die graag over bepaalde gebeurtenissen/situaties willen praten, maar die het moeilijk vinden om daarover te praten. Tijdens de workshops wil ik mensen technieken aanleren die ze aan het denken zet en bij blijft. Technieken om gevoelens te uiten in bepaalde bewegingsvormen. Ook wil ik samen met hen persoonlijke dansen maken die een op een levensverhaal is gebaseerd. Het zal mij ontzettend goed doen, dat wanneer mijn workshops hebben bijgedragen aan het verwerken of uiten van bepaalde emoties wat mensen zonder dans niet hadden kunnen doen. Ook voor de professionele/amateur dansers die niet goed hun gevoel naar voren kunnen laten komen in dans, zou dit een goede workshop kunnen zijn. ‘’Je gaat beter dansen wanneer je danst met je hart en niet met je hoofd.’’ (Johanna van de Berge, 2014) De precieze invulling van mijn workshop vond ik moeilijk. Natuurlijk komen er professionals bij kijken op het gebied van dans, therapie en gevoelsuiting. Zij zijn ook een goede inspirator voor deze mensen. Ook kunnen deze professionals tips geven op het online communicatie platform. Er zal gebruik gemaakt worden van dansimprovisatie, adem- en lichaamswerk, gesprek, stilte-oefeningen, ‘authentic movement’.

concept ‘‘Dance it out’’ Volwassenen, tussen de 20 en 40 jaar die het moeilijk vinden emoties te uiten over bepaalde gebeurtenissen in het leven, worden uitgedaagd om emoties om te zetten in bewegingsvormen. ‘’Dance it out’’, staat bekend als een concept dat deze mensen helpt. Vanuit de creative canvas ben ik gaan nadenken dat het concept: ‘’Dance it out’’, veel meer is dan alleen workshops. ‘’Dance it out’’ is indirect bezig zijn met emoties uiten wat ontspannend en verlossend werkt. Op een speelse manier (gamification) bezig zijn met gevoelens en ervaringen/gebeurtenissen uit je leven zorgt voor acceptatie, verwerking, uiting en bevrijding. Wanneer je in beweging komt en weer contact maakt met je innerlijke kracht, voel je weer verbondenheid met wie je werkelijk bent en voel je dat je leeft. Mogelijke conceptdragers De workshops zullen een reminder zijn dat je niet perse hoeft te praten over je gevoelens, je kan ze ook delen of uiten door te dansen. Daarom zijn de workshops de hoofddrager van dit concept. Maar ‘’Dance it out’’ kan een nog veel groter concept worden. Er blijven natuurlijk altijd mensen bestaan die liever op de achtergrond blijven, maar toch graag iets mee willen krijgen van een bepaald aspect. Naast de workshops, zouden er ook online varianten hiervan kunnen zijn zodat mensen ook thuis dit concept kunnen ervaren. Er kan een blog gemaakt worden waar mensen hun levensverhalen op schrijven met als doel dat iemand ze verwoord in een dans. Deze verhalen kunnen dan ook weer als inspiratiebron dienen voor dansen/dansers. Maar een concept kan altijd nog groter. De

slogan van Fontys ACI is namelijk niet voor niets: ‘’Denk Groter’’. Van de levensverhalen die uitblinken kan er zelf een theaterstuk worden gemaakt. Een professionele dans organisatie kan ingezet worden om het levensverhaal van een persoon uit te werken, waarbij deze persoon zelf mee de choreografie bedenkt. ‘’Ben de choreograaf van je eigen leven’’. ‘’Flashmob’’ Het symbool van dit concept zal een flashmob zijn, die 2 keer in het jaar plaats vindt. Inspiratie voor deze flashmob halen we uit de workshops. Er worden een of meerdere levensverhalen uitgekozen, waar de flashmob op wordt gebaseerd. Door deze flashmob wordt het concept gelijk duidelijk. Mensen willen weten wat erachter zit en raken in contact met het concept. Andere zien het weer als entertainment. Ze zijn getuige geweest van een mooie vorm van storytelling. Daarnaast dient het ook als marketing middel voor de workshops. Wanneer de dans op een openbare plek voorbij is, zal er een bord achterblijven van Dance it out met website. Wanneer er ook een youtube filmpje wordt gemaakt van een van de flahsmobs zal deze enorm veel views krijgen, waardoor het concept nog beter aanslaat bij het grote publiek. Touchpoints met concept: - Workshops zorgen ervoor dat levensgebeurtenissen met emoties worden omgezet in een dans - De flashmob laat een bepaald levensverhaal zien waarin de dansers hun emotie tonen. De doelgroep ziet dit en leeft mee of raakt geinspireerd en wil hier meer over weten.

doelgroep Voor wie? Vind je het moeilijk om daadwerkelijk contact te maken met je hart, je ziel, je wensen, verlangens en behoeften? Ben je bang overspoeld te raken door (bepaalde) emoties? Verlies je jezelf in emoties? Ben je iemand die graag controle houdt door veelal met het hoofd alles te begrijpen, en daardoor contact te verliezen met je hart? Heb je weinig contact met je lichaam, waardoor je mogelijk je emoties niet tijdig herkent? Durf jij niet te vertrouwen op je intu誰tie? Verlies je snel energie doordat je geen ruimte geeft aan wat je nodig hebt? Heb je verminderd zelfvertrouwen? Durf je in volle glorie zowel je blijheid als je boosheid te omarmen? Ben je juist hooggevoelig, en raak je snel overprikkeld? Doelen voor deze mensen kunnen zijn: het ontdekken van eigen (bewegings-)kwaliteiten, waardoor zelfvertrouwen vergroot wordt. Het leren (her)kennen en uiten van eigen emoties. Het verkrijgen van bewegingsplezier, voelen dat je leeft. (Opnieuw) contact maken met je wensen, verlangens, behoeften en gevoelens van passie en levensgebeurtenissen verwerken.

materialisatie Over mijn materialisatie hoefde ik niet lang na te denken. Het moest te maken hebben met het leven en zijn gebeurtenissen, emoties en natuurlijk dans. Door samen met mijn moeder na te denken kwamen we op het idee om het muziekdoosje ,wat mijn moeder als kind heeft gekregen van haar moeder, te pakken als materialisatie. Het muziekdoosje was weliswaar verouderd. De kleuren waren vervaagd en het zag er ook ‘‘old school’’ uit. Maar het heeft wel een emotionele betekenis. Ik en mijn moeder houden beide van dansen. En in mijn concept draait het om levensgebeurtenissen die geuit worden in dans met emoties. Het verhaal van het muziekdoosje is hier een typisch symbool van. 2 Jaar geleden heeft mijn moeder haar eigen moeder (mijn oma) verloren. Dit muziekdoosje had ze van haar gekregen door haar liefde voor dans. Het moment dat haar moeder overleed, kreeg dit doosje een bepaalde betekenis. Tijdens het dansen in real life werd er vaak terug gedacht aan dit doosje. Het dansen roepte mooie herinneringen op, waardoor emoties geuit konden worden. Door er briefjes met emoties in te stoppen, die deze levensgebeurtenis representeren is het een symbool voor mijn concept ‘‘Dance it out’’.

reflectie Course & Ontwikkeling Tijdens de start van deze advanced course wist ik niet goed waar ik moest beginnen. Ook al werd mijn fascinatie vrij snel duidelijk en had ik veel ideeën, geen enkel idee was evenwichtig genoeg om er een concept van te kunnen maken. Er werd van ons verwacht dat we in een bepaalde hoek (je fascinatie met kernwoorden) ging zoeken naar wat er allemaal te vinden is. Er waren wat studenten die deze manier niet fijn vonden, maar voor mij heeft dit wel gewerkt. Normaal gesproken begin ik ergens en dwaal ik af naar een totaal ander onderwerp. Doordat de course de opdracht zo heeft afgebakend werd dit probleem voor mij direct verholpen. Ik werd verplicht een richting uit te gaan, waardoor ik automatisch een bepaald beeld kreeg. Vervolgens hebben we aan de hand van opdrachten onze fascinatie dieper uitgewerkt. In het MAS museum in antwerpen kon ik werken en beelden met een andere visie bekijken. De visie vanuit mijn fascinatie en kernwoorden. Dit vond ik toch wat moeilijk omdat het museum niet echt kunst aanbood, maar meer voorwerpen. Halverwege leek ik een beetje vast te lopen. Ik had een aantal keer het creative canvas ingevuld, maar vond het heel moeilijk om conceptontwikkeling op een andere manier toe te passen zoals we in de lessen concepting hebben geleerd. Bij het creative canvas ging je vanuit een medium een concept bedenken, terwijl het normaal uit een gedachtegoed voorkomt waarbij het medium de drager is. Wel gaf het me meer duidelijkheid en droeg het bij aan mijn proces. Ook door het een tijdje te laten liggen en opnieuw naar een creative canvas te kijken ben ik tot mijn uiteindelijke concept gekomen. De analogieën hielp mij in mijn concept beter te formuleren. Monique en Maureen gaven mij nuttige feedback en nieuwe invalshoeken die ik eens zou kunnen bekijken om het concept een nieuwe impuls te geven. In de basis ging het bij mij om het aanzetten tot dansen bij mensen om hen emoties te laten uit over levensgebeurtenissen. In de canvassen die ik had ingevuld kwam dit niet naar voren tot dat een medestudent zei, je wilt toch mensen iets leren? Waarom dan geen workshops? Dat vond ik een goed idee, maar ik wist zelf al dat het veel meer kon zijn dan alleen workshops. De workshops waren slechts een drager van wat het concept kon zijn. Tijdens week 5 en 6 had ik mijn concept dus redelijk onder ogen. Het keerpunt zat hem in de laatste les toen we nog eens kritisch in groepjes naar alle concepten gingen ki-

jken. Bij mij kwam daaruit dat het nog niet helemaal duidelijk was voor wie ik de workshops aanbood. Daardoor wist ik dat ik mijn doelgroep beter moest formuleren. Ik kon uiteindelijk in een zogenaamde ‘’flow’’ alles nog verder uitwerken (denk groter) en daarbij heb ik een concept bedacht waar ik zelf ook compleet achter sta. Moeilijkheden Natuuriljk had ik de nodige dipjes tijdens het proces. Dit begon bij mijn truism. Ik twijfelde heel erg tussen: ‘’Het leven is een dans’’ en ‘’Dansen is verhalen vertellen zonder woorden’’. Maar door de feedback van andere kwam ik tot de conclusie dat de tweede meer een quote was dan een truism. Ook was ik bang dat mijn truism en statement door de beoordelaars anders zouden kunnen worden opgevat als dat ik bedoel. Ik bedoel namelijk de letterlijke vertaling van ‘’Het leven is een dans’’ en ‘’Ben de choreograaf van je eigen leven’’. Niet de mentale vertaling als in dat ik dansend door het leven ga en kan bepalen hoe mijn leven eruit ziet bijvoorbeeld. Het creative canvas vond ik lastig omdat het de omgekeerde wereld was van concepting. Ik had hem 3 keer ingevuld en toen stond ik er nog niet volledig achter. Toen heb ik ze een tijdje laten liggen en er later nog eens naar gekeken. Toen vloeide het concept uit mijn hand. Ook dacht ik vaak te moeilijk na. Ik wilde een tof concept verzinnen wat er uit moest springen, maar het moest juist dicht bij jezelf blijven. Plus deze manier van concepten ontwikkelen is persoonlijk. Er is geen goed of fout. En als laatste was mijn fascinatie en benadering van het proces erg breed. Zoals ik van andere studenten al had vernomen die dit vak het eerste semester hadden gevolgd is specificeren heel belangrijk. Hoe specifieker je concept, hoe beter. En dat is iets waar ik echt naar ben gaan streven. Ik vind dan ook dat mijn concept specifiek is. Het heeft een bepaald doel, voor een bepaalde doelgroep en het straalt een bepaalde boodschap uit met de nodige middelen.

Reflectie opdrachten Terugkijkend naar alle opdrachten die ik heb moeten doen om tot een goed concept te komen, kan ik voor mezelf concluderen dat ik de opdracht research doen naar hoog cultuur, laag cultuur, persoonlijke ervaringen en wetenschap en het uren doorbrengen met mijn buddy als het meest motiverend heb ervaren. Je werd tijdens het bespreken van je fascinatie met je buddy gedwongen om verder na te denken wat je gevoel er nu daadwerkelijk bij is en wat je er mee wil bereiken. En tijdens de research werd voor mij duidelijk wat nou de aanleiding is om een concept over dans te bedenken. Door te kijken naar vroeger, nu en wetenschap werd duidelijk dat dans een belangrijk gegeven is. Doordat ik dat gevoel kreeg kon ik voor mezelf een weg inslaan en werd me beetje bij beetje duidelijk hoe ik het precies wilde aanpakken met betrekking tot mijn concept. Daarbuiten hebben alle opdrachten bijgedragen aan die vernieuwende blik op ideeën. Maar persoonlijk zijn deze twee opdrachten dus het meest waard geweest om tot mijn uiteindelijke concept te komen. De opdrachten van het museum vond ik echter moeilijk. Veel kunstwerken paste niet bij mijn fascinatie en vaak waren het simpelweg objecten. Ik houdt juist van schilderijen waar een verhaal achter zit, mooie beelden, bepaalde architectuur, en overige abstracte kunst. Five creative dispositions model Als ik naar het ‘’Five creative dispositions model’’ kijk waarin mijn ontwikkeling te zien is in de factoren Inquisitive, persisten, imaginative, colabbarative en disciplined, kan ik zeggen dat ik in week 1 nog wat voorzichtig was. Ik was zeker nieuwsgierig, was vasthoudend, maar had nog niet veel discipline, wist nog niet goed hoe ik moest samenwerken en had nog weinig inspiratie en fantasie. Naar mate de weken volgde werd dit op alle vlakken verbeterd. In week 4 had ik alleen een dipje omdat ik vast liep met mijn concept. Mijn truism en statement stonden vast maar ik heb 2 weken gespard over mijn concept door verschillende creative canvassen in te vullen. Ik vond het moeilijk om vanuit een medium een concept te verzinnen dus daarom is de persistent factor wat lager in de 4e week. Maar in week 7 verliep alles zonder problemen. Ik was gedisciplineerd om mijn concept af te krijgen, was bereid het zo uit te werken dat het in lijn stond met alle opdrachten die ik voor deze course had gedaan en waarbij ik mijn fantasie de vrije gang kon laten gaan. In dat aspect werd ik geïnspireerd door de slogan van Fon-

tys ACI: ‘’Denk groter’’. In een paar onderliggende aspecten die bijdragen aan de factoren van het ‘’five creative dispositions model’’ kon ik goed zien welke ontwikkeling ik had doorgemaakt. Vooral bij crafting and improving werd in week 7 pas duidelijk wat ik nou precies wilde. Daarin is de groei dan ook het grootst. Bij sticking with difficulty kun je zien dat ik tijdens het proces in week 4 ongeveer in een dipje zat en bij daring to be different wordt duidelijk dat ik in het begin nog wat voorzichtig was met mijn fantasievolle gedachtes. Ondanks dat ik in week 4 in een dipje zat het aspect giving and recieving feedback lag hier hoor. Doordat ik niet meer wist hoe ik verder moest heeft mijn buddy Fabiënne Puts mij heel erg geholpen door te reageren op mijn ideeën en feedback daarop te geven. In week 5/6 zat er voor mij een keerpunt zoals je kunt zien aan alle aspecten in week 7 die enorm verbeterd zijn. Ik had mijn concept op papier en kon daardoor verder zonder drempels. Wat heb ik geleerd Diepgang en uit je comfortzone proberen te stappen. Deze lessen waren meer dan alleen concepting. Alles wat we hebben moeten doen, droeg uiteindelijk bij aan het uiteindelijke concept. Het is dus niet zomaar een concept verzinnen, maar het is een proces beleven waar een bepaald concept uit voort vloeit. Ook was het een reis om op zoek naar jezelf te gaan. In de afgelopen weken heb ik goed naar mezelf moeten kijken, waar ik nou echt geïnteresseerd in ben en wat ik graag aan de wereld wil mee geven. Maar het was ook belangrijk om te kijken naar wat voor beeld andere mensen van je hebben. Het concept moet namelijk duidelijk maken wie jij bent en wat je mensen wil meegeven. Dit doel is geslaagd want mensen zagen me als een iemand die haar gevoelens in dans wil uiten naar iedereen en andere wil motiveren om dit ook te doen. Ik kijk met een goed gevoel terug op deze acvanced course. Halverwege had ik kleine terugval in motivatie, maar Monique, Maureen en de medestudenten hebben mij hierbij geholpen en mij meer duidelijkheid gegeven met betrekking tot mijn concept. Vanaf dat moment wilde ik ook dat er een concept op tafel zou komen waar ik zelf tevreden over zou zijn. Dit is wat mij betreft gelukt.

Ik geloof er in dat dit concept echt uitgevoerd kan worden. Zoals de wetenschap bewijst is dans gezond en helpt het je emoties te uiten en te verwerken. Ik zie het als een vorm van therapie die veel mensen kan helpen. En dit kan op allerlei manieren. Het symbool hiervan is een flashmob, wat overigens iedereen aanspreekt wanneer dit op een openbare en massale plek gedaan wordt. Iedereen komt zo in contact met ‘’Dance it out’’ en ze worden aangespoord het ook te doen. Dit dan weer in de vorm van workshops. Ik durf daarom ook te zeggen dat ik tijdens de afgelopen weken meer en meer open ben gaan staan voor creatieve uitingen, in welke vorm dan ook. Waar ik in de eerste les misschien een beetje sceptisch over was en zweverig vond, ben ik de gedurende weken gaan inzien dat alles ook wel met een reden verteld en gedaan wordt. Uiteindelijk had je alle keline dingen nodig om een goed beeld te kunnen vormen over iets. Persoonlijke doelen Planning Iets waar ik al jaren tegen aanloop en waar ik waarschijnlijk echt niet de enige in zou zijn. Deze course vergt het bijhouden van opdrachten. Wanneer je dit niet doet heb je aan het einde van de rit een hoop werk. Ik heb geprobeerd mijn dummy elke week goed bij te houden. Een paar uurtjes per week even er in werken scheelt al heel veel met betrekking tot het hele proces. Ik heb niet alle opdrachten met een strict schema bijgehouden, maar daarmee wil ik niet zeggen dat ik een week van te voren alles nog moest maken. Ik heb geprobeerd mijn hele proces weer te geven in mijn dummy, maar dit vond ik ook moeilijk omdat je vaak spontane ideeen krijgt die je verwoord in je digital report maar niet compleet uitwerkt in je dummy. ‘’Als ik een creatief idee had, was niet het eerste wat ik deed mijn dummy pakken.’’ Het werken met een dummy is dus voor iedereen persoonlijk, al hoewel ik wel begrijp dat mensen dingen sneller noteren en het fijn is voor de leraren om het daadwerkelijke proces te lezen in de beoordeling.

en, omdat daar alleen maar voordelen aan vast zitten. Het is gezond, leuk, spannend en het helpt je bij het uiten van gevoelens. IEMES & Dans Zoals ik in de inleiding beschreef wilde ik graag de opleiding IEMES (communicatie op media en entertainment gebied) kunnen combineren met dans. Dit is geslaagd en daar ben ik ontzettend blij mee! Ik heb doormiddel van conceptontwikkeling een concept weten te ontwikkelen wat wellicht bruikbaar is voor de toekomst. Een eigen concept met dragers waar ik mensen motiveer en leer om te dansen. En wat ook nog eens op massaal gebied toepast kan worden doormiddel van de flashmob, waarbij heel de wereld mijn choreografieën, die ik samen met mensen maak op basis van levensverhalen, kan zien. Reflectie op buddy Fabiënne Puts was mijn buddy tijdens deze course. Ik kende haar al van voorgaande jaren uit de klas en weet redelijk goed hoe zij in elkaar zit. Recht door zee in directheid en gedreven om haar doel te bereiken. We konden goed samen over onze fascinaties praten en snapte deze ook echt van elkaar. Ik kon me goed inleven in haar fascinatie omdat zij daar zo overtuigend over sprak. Het was ook fijn om je soms even niet met je eigen fascinatie bezig te houden. Even nadenken voor iemand anders helpt ook mee aan je eigen proces. Plus iemand die vaak zo gefixeerd is op zijn eigen idee ziet vaak niet de ideeën die iemand anders daarbij kan hebben. Wat bij ons heel vaak het geval was. Fabiënne heef mij op momenten dat dingen onduidelijk voor me waren vaak geholpen en tijden het bespreken van ons truism hebben we elkaar kritische vragen gesteld. Daardoor kregen we beide een goed beeld van wat we wilden. Ze was een fijne buddy voor dit proces omdat we dezelfde interesses hadden waardoor we elkaar goed begrepen en elkaar daardoor ook naar een hoger plan hebben getrokken.

Motivate others Mijn doel werd naar mate de lessen volgde steeds meer duidelijk. Ik wil mensen motiveren in het leven. Durf anders te zijn. Door nieuwe dingen te proberen, ontwikkel je jezelf meer. En in mijn geval was dit om mensen te motiveren om meer te dans-

five disposition model

literatuur AARP,. (2005). Health Benefits of Dancing, Exercise, Fitness--AARP. Retrieved 16 January 2015, from http:// www.aarp.org/health/fitness/info-2005/dance_to_health.html Dansinschool.nl,. (2015). Dansgeschiedenis | DansInSchool. Retrieved 16 January 2015, from http://www. dansinschool.nl/geschiedenis/ Kouwenberg D., Vriend bij mij die informative gaf over Timer Steffens, 2015