Silak Media | Literary Folio | Vol. XLIII | No. 3 | Dec 2022

huringhuring

ELEMENTO

volume XLIII no.3

December 2022

ELEMENTO is the literary folio of SILAK Media

The Official Student Publication of the West Visayas State University College of Education Luna St., La Paz, Iloilo City

COPYRIGHT 2022

All rights reserved. No part of this book may be reproduced without the written permission of the authors, illustrators, layout artists, and publisher.

Published by SILAK Media

Ground Floor, New Academic Bldg. (033) 320-0877 local (1906) silakinc@gmail.com

ELEMENTO

mgakaundan

Sa Mga Manogbasa, An Empty City Kasubong sang Aswang CPU Ungka Paskwa Kag Ikaw Tibong Kingki Si Melissa nga Taga-Super To a Lady in La Paz moment Nagpasimpalad sa Syudad A decade not forgotten Tikang Kind smiles 26th of January 2020 Ngaa? 2008 She was never anything Sa Kilid-suba sang Iloilo “Dorm”

Dead Flower Byahe sa Jeep Tumba Patis Calle Real My Last Sunset at Fort San Pedro Esplanade sang mga Ilonggo The High Rise Espla.

siling ni josep kay damo estatwa sa iloilo city next-level jigsaw Peryahan

Hangkat sang Dakbanwa sa mga Karay-a Out on a Good Friday Circus Librerya Isdog Age One-way Communication Brewing Love in the City In the course of time Doray the Explorer A Page of Yesterday Mientras sa Syudad Bukaw Hikbi ng Takipsilim Gugma nga daw Palupok Diversion Rd. WKNDFPH

Baylo Ceres Term. Talang Down at the Festive Walk Pamatchoy kita Terminal Aroma Diversion Avenue Ang Kamatayon sang Dumuluong Ini ang Akon Lawas Pagpasalamat

52 52 52 54 55 56 58 61 62 63 65 66 69 70 71 72 74 75 76 78 78 78 79 79 81 82 83 84 86 87 88 90

Tuhoy sa Tabon

Bisan natahuman ka sa mga huringhuring sang syudad Kag luyag mo maghalad sa iya sang mga taliambong, May mga tion nga wala nagasanto ang taknaan sang syudad kag ang aton pag-agay. Malabay ang mga oras, dayon mga adlaw, basi mga tuig pa gani Samtang nagatulok kita sa malayo kag nagapang-ampo sa mga bituon Nga tani masarangan naton ipalapnag ang katahum sa sulod sang aton kalag. Maabot man ukon indi ang adlaw sang pagkahuman kag pagkatigayon, Padayon ang pagdalagan sang taknaan sang syudad: Ang pag-ilig sang suba, pagdabdab sang mga duag niya, kag pagsulit-sulit sang mga ini sa adlaw-adlaw.

Gani ginabaton naton ang pasakit sang pagdakop sang kaambong Indi para sa mga pagdayaw sang masunod nga adlaw Kon indi para sa mga huringhuring sang buhi, mapagsik, kag nagaginhawa nga kasubong.

Sa Mga Manogbasa,

Ang mga huringhuring nga nagalagaw sa dakbanwa, subong sang suba kon mag-ilig. Kon ang suba, naga-angot sa mas madalum nga karagatan, ang aton mga huringhuring naga-angot man sa mas madalum naton nga mga balatyagon nga nga taub kag nagahunas man.

Madamo gid sang mga sugilanon kag binalaybay ang nagaagay sa aton nga dakbanwa. Ang mga ini, nag-gikan sa aton mga kasingkasing kag ginawaragwag naton paagi sa matam-is nga mga pulong.

Matuod, mabudlay ang kabuhi dire sa dakbanwa. Tumandok man o dumuluong, madamo gid sang ginaatubang adlaw-adlaw. Kasubong kita tanan sang mga bulak nga ilahas nga naga-agwanta sang yab-ok kag kagin-ot sang Iloilo City. Sa pihak sang tanan nga kabudlayan, wala gihapon sang paglaya ang atun katahum.

Nagahapus ang adlaw-adlaw naton nga pag-antos tungod sa mga paghigugma nga nanari-sari: Paghigugma sa aton mga kapareho, aton mga kapamilya, sa aton mga kaugalingon nga naluyagan, kag paghiguma sa Dakbanwa sang Iloilo. Ang mga paghigugma nga ini ang nagahatag sang tingug sa aton mga huringhuring. Gani, sa pagbasa sa ining mga sugilanon kag binalaybay, tani matilawan ninyo ang bug-os nga katam-is sang mapinalanggaon nga mga pulong sang Panay. Kabay nga madumduman mo ang aton mga huringhuring sang Iloilo City bisan diin nga hilit ka man makalabot.

Paul Aries Valera Literary Editor

An Empty City

My dearest, I see you in a lot of empty things: The space between me and the other jeepney passenger, The silent chair in front of me at fast food chains, The empty seat beside me at the movie theater.

The whole city feels empty If I can’t see your eyes looking at me with love –The university is a hollow pit, Every corner of the city is an empty space, Every street is soulless The entire city is a hole.

The night is bright with city lights But my world is dark without your love.

PAUL ARIES

Kasubong sang Aswang

Galinumpat sa mga kaatupan, Ginasundan ang amyon mo sa kagabihun –Kon mag brownout sa bilog nga dakbanwa, Kasubong sang nagutuman nga aswang, Ginahandom ko ang kasingkasing mo.

Kon kis-a, gusto ko magtigbaliw sa isa ka alagit-it Nga makabantay sa imu kon magtulog kaw sa dulom.

Kon kis-a, gusto ko mangin galutaw nga ido Nga makasunod sa imo paglakat sa mga eskinita.

Kasubong sang aswang nga bantog sa mga probinsya, Wala ako nagatulog –Sa bilog nga gab-i ginahandum ko nga mangin akon ang dughan mo Samtang nagalamhitanay kita sang lana Agud makatigbaliw sa mga aswang nga naglagaw sa syudad Kag nagahampang sa mga sidewalk, mga plasa, kag mga tinagu nga bahin kon madulom ang mga gab-i.

PAUL ARIES

Pamasada

Maingay ang lugar na kinaroroonan natin. Hindi magkamayaw ang mga tao sa labas. Ngunit sa kabila ng lahat, naririto tayo, magkaagapay. Ulo ko'y nakahilig sa iyong mga balikat na tila nagkakaintindihan. Mga mata'y tila nakikipag-usap sa isa't isa. Alam kong palihim ang iyong pag-amoy sa hinahangin kong buhok, dahil kagyat mo itong hinawakan. Ang aking balat ay tila karugtong ng sa iyo. Ang dantay ng iyong mga kamay sa aking braso ay naghahatid sa akin ng kuryenteng ‘di ko mawari.

Minsan mong nahahawakan ang aking kamay na siyang sinasagot naman ng pagbugso ng aking damdamin. Sumasabay ang ating katawan sa indayog ng ating kinaroroonan. Panay ang pagsulyap mo sa iyong relo, ganoon din sa akin. Tila sinisiguro mong ako ay ayos lamang kahit nasa ganoon tayong posisyon. Nilalabanan natin ang init at lagkit na pareho nating nararamdaman.

Ngunit, bumalik ako sa huwisyo ng marinig ko ang sinabi mong, "Bayad po, manong! Bababa po ako."

QUEENIE SALUDARES

Artwork by Wilfredo Jr.

Paskwa Kag Ikaw

Daramguhanon nga paskwa. Akon naandan, Hamot nga hamon Kag bino nga apludan Sa ibabaw lamesa.

Paramuti sa dalan nga gaidlak-idlak, Bituon nga kasanag, Maramig nga dapya kang hangin, Kupkop mo akon sagap-sagap.

Ang mga handom nga lam-ag ka taas, Mga sugid nga kuris-kuris, nagtangkas-tangkas, Pero sa ikadadalman kang akon tikal nga nagaarawas Akon kagustuhan nga sa imo lang ipautwas. Mga handuraw nga aton ginbuhat; Ikaw kag ako Sa paskwa nga gin-imawan Indi gid maliga-an.

Kon ang akon pagkahidlaw kag hibi makahimo kang hagdan, Ikaw gid akon kadtuan.

Para bisan sa isa na lang ka-beses, ikaw man lang akon maharukan.

Sa kasadya kag kasubo, Gadaguob man o magkurit ang kilat, Akon tagipuson wara nagakakapoy nga maghulat Nga sa liwat akon mahiwat ang paskwa nga may ikaw, Bangud imo lang man hakos ang makapadura sa akon nabatyagan nga kabugnaw. Hasta sa sunod nga paskwa, magkitaay kita, akon Papa.

ALLEAH SHANE GEPANAYAO

Photograph by Gabrielle Faye Tolentino

Tibong

Takba sa abaga, Pangapyot ayad ang mga alima. Si lolo malakat na, Kaupod ang apo nga pabida.

Sa dalan iya ang tanan nga estorya, Manaog pa kay nakakita sang paborito nga sarisa. Pag-agi nila sa sapa, Diutayan lang sila makadagpa.

Sila dayun naglabay sa punong Agud mangita bagungon. Ang apo nga daw kiti-kiti Maintra man pamili.

Takba sa abaga, Pangapyot ayad ang mga alima. Isuksok anay ang tsinelas Kay sa bubon na lang manghugas.

Sang ara na sa bubon, Naghampang naman kang habon, Si lolo nga daw wala kang kaakig, nagtimba nalang sang masinaw nga tubig.

Takba sa abaga, Pangapyot ayad ang mga alima. Makadto sa uma Para magbantay sang baka.

Pag-agi sa kahun Dayun naman nga tultulon, Mga amigo kag amiga Nga sa uhot naglumpat na.

Takba sa abaga, Pangapyot ayad ang mga alima. Sila nag amat-amat naman lakat Kay si lolo maobra pa sang siklat.

Sang nakaabot na sa balay Galuto pa si nanay. Sila nagdali-dali himos sang lamesa, Kag nag updanay panyaga.

Takba sa abaga, Pangapyot ayad ang mga alima. Sa kanami paminsaron sang mga inagyan ta sang una Apang mga panahon, indi na mabalik pa.

LEOVIC JANE GAYAS

Photograph by Nickalaine Santiago

Kingki

Sa amat-amat nga pagtunod kang adlaw, Mga manuggarab nagapanglakaton pauli guyod ila mga karabaw. Nagalanog ang panaghoy sang ila kakapoy samtang gaagdahanay tagay, Kon sila nagalabay sa lubakon kag mabato nga karsada sa tubang sang amon balay.

Sa bintana sang dalapugan ako nagatambay, Ginatulok ang mga laga-laga nga galupad palapit sa kingki kag mga nagakamang nga subay. Antis pa malikop ka beru ang akon guya, Paos nga limog halin sa ugsaran nabatian ko na, Ngirit ko daw uyapad ka lapad indi mapanas sang paghambal ko nga, “Nay, diya dun si Tatay.”

Nanaog ako paadto sa kalan-an kag nagpungko sa banggirahan, Samtang si Tatay yara pa sa tambi nagahugas ka ana nga siki kag kamot nga lutoy halin sa garaban. Huni ka mga sirom-sirom indi kalabaw sa katagsing ka sartin nga mga pinggan, Hamot ka dayok kag ibis nagapakalam sang akon tiyan.

Duha ka kingki ang gahatag kasanag samtang kami nagapanyapon, Ang kalayo sini nagasaot kaupod ang malamig nga hangin sang kagab-ihon. Ang radyo ni Tatay ang nagaguba sang makabulongol nga katinong, Kag sa anyo ako nga indi katimo kay nahadlok na sang mga istorya nga inaswang sang Mundo Mistiko kag Orasyon.

Alas siyete y medya natapos ang paugtas ko kay Nanay sa pagpanibin, Naghumlad na kami banig, ulunan kag habol halin sa aparador nga diutayan lang mabilin. Pagtakod sang muskitero, huni sang lamok kag huragok ni Tatay nalang ang mabatian sa palibot, Sa kalutoy ko panumbalay bilog nga hapon, mata ko gusto na gid magkipot.

Apang ginlingaw ko anay akon kaugalingon panumdom kay Mama kag Papa nga yara sa Iloilo samtang ginahulat si Nanay nga matapos pangadi rosaryo, Agud makakanta ako happy birthday antis huypon ang kingki kag magtulog temprano.

JASMIN CLAIRE H. HUINDA

Artwork by Jaya Elizarde

Si Melissa nga Taga-Super

Sin-o atung naka eye -to-eye ni Melissa? sa Super, kun sa diin tana gaduty sa ana obra biskan nakamask, tam-an gid tana ka piho nga amu run atu ang mapalipay sa ana dughan nga subo natulala, palibot daw gulpi lang nag slowmo “Abi ko kahita lang ang puwede ko masabnit rugya, Pati pa gale ang akun future nga mangin bana.”

ROGER SIBAG JR.

To a Lady in La Paz

If faces are maps, Your eyes lead me to Norway During months of endless sunshine.

Like the undying sun, The warmth of your smile can nurture worlds And inspire poetry.

While it’s pretentious to write of things I don’t know, These lines are not about the snowy streets of Tønsberg Neither is it about the dusty streets of La Paz.

These lines are just futile attempts At trying to capture your endlessly radiating beauty As you live your life in the City of Love.

PAUL ARIES

the moment i saw you, with thick, dark brows arched like the wings of a soaring raven, my soul broke through.

momentthe moment we both shared our words, with voice deep as the oceans’ blue holes, mopes inside me submerged.

the moment every time we pass-by each other, seeing your soft, starry eyes, is something that draws me even nearer.

the moment every time i see you, is nothing but pure bliss, - a moment to be cherished.

FRITZ JAIME

Nagpasimpalad sa Syudad

Sa pagbutlak sang adlaw sa Sidlangan, Ang tuman nga kasanag akon nakit-an; Adlaw nga Domingo nagtika na naman, Nagasugo sa akon nga magbangon sa hiligdaan.

Nanghimos ako sang tanan nga kinahanglanon, Tuman kasakit kon huna-hunaon kag batyagon; Apang may handum ako nga dapat tumanon, Para sa akon ginikanan, tanan mahimo ko antuson.

Ohhh…. Iloilo, syudad nga pinasahi kag misteryoso, Diri ako pagadal-on sang akon mga tiil nga desperado; Masugata ko ang mga nanari-sari nga klase sang tawo Kag magasugod sang isa ka kabuhi nga panibag-o.

Matag-as nga mga estruktura kag madamo nga mga salakyan, Pila sa mga nahigop sang akon mga mata sa kilid sang dalan; May mall diri sa akon nahamtangan kag didto sa unhan, Bisan diin ako magliso kag magtulok, ara sila tanan.

Nagapakita sang kaanyag ukon katahum nga naangkon, Syudad sang Iloilo, duog nga ginpasad sa gugma nga maragtason; Mga katawhan nga puno sang paghigugma sa tagipusuon, Akon nabatyagan sang ako nakig-angay sa ila sing malig-on.

Sa pihak sang katin-aran kag bansagon nga ngalan, Indi matabunan ang matuod nga sitwasyon sang kadam-an; Nagatinapik nga mga balay kag magahod nga mga kasilingan, Ginaantos sang kalabanan bisan ano kabudlay sa pamatyagan.

Testigo ang akon panan-awan sa estilo sang pagpangabuhi. Timprano galarga sa aga, ugaling tungang gab-i gapauli; Makakita sang sentimos sa bisan ano nga paagi, Mabuhi ang isa ka tawo sa syudad sa pangdiskarte.

Kon pagasipaton ko ang akon panan-awan sa pihak nga bahin, May matarong kag masaligan pa nga mga tawo nga nabilin; May madamo nga mga oportunidad nga nagahulat kag nakabitin, Sa gwa sang kada publiko nga institusyon bisan diin.

Ini ang indi ko mapalagyuhan nga kamatuoran –May duha ka nawong ang syudad nga akon nahamtangan; Isa ka pagpanghangkat nga atubangon kag amligan Sang tagsatagsa nga ululupod padulong sa kauswagan.

Photograph by Nickalaine Santiago

RODEL PACIT

A decade not forgotten

A bizarre atmosphere filled the night of her 6th natal day It was raining cats and dogs Meanwhile, the ancestral balcony was covered with a deafening silence Something that she’d never heard before

Compelled by her instincts, She knew Yes, neither of them knew Yet, chose to brush it aside like it wasn’t new

Her nocturnal pattern went more rapidly than usual Mourning in her freshly changed flannel sheets A melancholic moment manifested Though this is not meant for farewells But for her Tatay’s bisperas

The fear of separation touched her body Nevertheless,

The shadow of terror gives her shivers It’s a bit cunning, isn’t it?

Drastically, it didn’t go as anticipated. Seems like everybody’s on the rocks She woke up in her Hello Kitty raincoat Carried like a sack of potatoes by her Papa, Intense agitation masked his face

Confounded and confused She heard them scream for help Hopelessness concealed their faces She thought hallucination overpowered her glorious senses Only that it was not a delusion

The treacherous current of waters flooded. Suage river was in rage! Eventually, it kissed the rusty rooftops of the densely-populated neighborhood. Ready to be whipped away by gusts of feverish wind blowing from the south

Luckily, it only took an adrenaline rush for manong to put up a balsa from scratch It was a blessing clothed in unfathomable horrors. That chillingly dwells in the nostalgia of the masses.

Deep down, when she ponders on. Was it all a coincidence? Despite the enormous chaos, the unforgiving storm left Tatay’s metal casket untouched.

Immensely, not an aneurysm Nor an onslaught Can vanquish a legend named Frank.

TUVILLEJA

RAIN JULIEN

Tikang

Gap-od kag asu nagsugata sa akon, Isa ka sinyales sang akon panglakaton. Kinuha ko akon bagahe, Nga pareho ka bug-at sa akon tagipusuon.

Nagbalikid ako, Nakabatyag ako sang mainit nga hakus. Nagngisi ako sang pilit, Anggid ako sang porselana nga daw mabuka.

Nagsakay na ako sa Ceres, Akon mata atu man gihapon sa ila. Sa akon pamilya, Nga upod ko halin sang una.

Kadasig sang byahe, Dugay dugay, nakaabot na ako. Ang terminal ka Iloilo, Una nagbungad sa akon.

Ari na ako sa panibag-o nga syudad, Biskan akon tagipusuon ara gihapon sa akon puluy-an. Pero bisan ginadurog na ako sang kahidlaw, Ipadayon ko akon tikang pakadto sa akon bwas damlag.

AMIRAH JOY

Kind smiles

Bells chiming, a signal of my arrival. Kind faces greeted me,

The stain on their aprons signified a hectic day, Yet they smiled and took my order.

My stiff back sighed in delight, As I leaned against the cushion after, A flurry of paperwork and hurried steps. That was the entirety of my day.

Phone vibrates and I was on high alert, Picking it up only to see, That tonight I can't afford to be carefree, With a test on the way.

Papers scattered on the once tidy table, As student life calls for me once more.

Then the bitter aroma of coffee enveloped me, Lulling me into a place of long-forgotten dreams.

Offering a tight-lipped smile, Wallet in hand, Yet, unaware of its weightlessness. Alas, fifty pesos was all there is.

The thought sunk in, Panic surged in me like a raging bull. A series of apologies wanted to burst, But then I heard, "It's on the house."

With tears in my eyes, she came into view. The barista’s kind eyes and soft smile, Felt like a warm embrace and suddenly, All my worries blended with the sweet aroma of coffee.

AMIRAH JOY

26th of January 2020

SM South Point was prime witness As to how crazed I am Of a fan girl

The trees heard my screams As I got drunk On nostalgia and bliss To every lyrics uttered by Chito

The ground ferociously shook As I and my comrades Jumped to the beat of the songs We held dearly in our hearts

How surreal it was, that night. The congested space Consoled the loneliness I felt in those days.

In those moments, being Surrounded by unfamiliar faces, drowning In the glory of the neverbefore-experienced, Made living quite bearable.

SOPHIA ANGELA

Artwork by Paul Aries

Photography by May Joy Olmido

Ngaa?

Sa akon pagpanglakaton sa siyudad, Hambal nila ako dapat gid magpanilag, Bangud hindi malikawan ang mga makawat sa higad, Gani ako man ang naghalong kag nagpanilag, Kay ako nahadlok makawatan sing manggad.

Apang sa tunga sang akon pagpanglakaton, May lalaki nga nakabunggo sa akon, Mataas, dako ang lawas, kag pution, Ginhikap ko ang akon bulsa, Ang akon cellphone kag wallet ari pa, Apang ang akon tagipuson wala na.

FRITZ JAIME

For some, it was parallel to the sight of an alpenglow, but mine was covered in a thick black cloth of sorrow. Memories, memories, memories flow, let me tell you a memory, from fourteen years ago.

Before my mother brought me into this world, she had been stabbed a thousand times by their words.

I was there, inside her tagu-angkan , listening, yet she stood firm and never had the plan to hide and run.

The tender white lampin was hugging me, but I felt so cold, my mother turned her back; they even spit at her, how bold. The loud and hard bang of their door echoed, my mother saw it all, I was told.

I was there; I heard her sobs, warm tears flowed from her eyes, I felt it when her chest heaved because it was enveloped by lies. How cruel can my own blood be? Again, how dare they hurt she?

Six, I was only six years old, my cousins would lock their doors, they were told. I was there when they had their new toys, toys that I had never got the chance to hold My young heart shattered into a millionfold.

Fourteen years ago, when I had the worst of my memories, my father’s cousin asked me a question I never expected to be asked.

“Who’s your father?”

And as I replied with a familiar name, my soft cheek met her harshly struck palm and there stayed a red mark, almost like blood.

Imagine, I was only six years old, yet, I got slapped by my own blood. They never wanted me. They will never accept me. Only makes me glad that, I am not part of their cruel family.

BEA MAE E. BALANZA

She was never anything

If I had the chance To write a novel or poem I know for a fact that That story would be you.

But who am I to write Of something full of delight, Of something perfect in its own right I was in fact no poet, nor novelist.

I was merely a bystander In this terrain of yours, only a spectator of the wonders you’ll soon grow.

Yet, the fool in me thought That she could scribble a word for her thoughts. She was no poet, nor novelist, and the city was not her canvass And this was no art.

MADRIELLL

Sa Kilid-suba sang Iloilo

Sa panglakaton sa kilid-suba sang Iloilo Dala ang kapoy kag pangasubo Sa dalom sang mapula kag lila nga panganod Yuhom ang hatag sa lamharon nga dalaga

Sa ano kanami, Kita tanan Makapangita sang kasadya Halin sa isa ka gamay nga bagay Sa panglakaton sa kasisidmon

Ini bala tungod sa katawhay nga hatag Gapamag-an sang pamatyagan sa kaagahon Ukon tungod sa daw mga tala nga bumbilya Naga sidlak sa katubigan Sa pagdulom sang kalibutan

Daw sa kung may ano ini nga hiwaga Tigulang man ukon bata Nanamian gid maglakat lakat Sa Esplanade nga ginatawag

FER BAYLEN

MARY

Photograph by Mary Fer Baylen

“Dorm”

Para kanakon, isa lang daad ka normal nga gab-i dato. Syempre, maramig lang ya hangin hay nagapadulong ya bulan ka December kag may bagyo pa. Kun sakto akun natandaan, sa bulan dato ka Oktubre kag natabo. Kun ikaw nagapati man sa mga bagay nga mga misteryoso, perpekto gid dayang istorya kanimo. Indi man sa napakulbaan ta ikaw, a. Pay basta dapat taas lang dungan mo para waay it hadlok-hadlok, ha? Ta, dali, hay umpisahan ta.

Since nag face-to-face classes dun liwat, syempre balik boarding house duman kita nga mga estudyante. Ako nagaboard jan lang sa likod kang Iloilo Sports Complex. Sa second floor amon nga kwarto kag may ara ako tatlo ka imaw. Single-sized nga double deck amon nga katre nga duwa kabilog, nahamtang sa kilid bintana. Kun sa dalom ikaw kag magtangra sa amun bintana, makita mo ang nagabatang sa upper part ka double deck, kapin pa hay waay kami naga-full gid ka sirado ka bintana kung magturog para makasulod ya hangin – bale daw may siwang lang siya.

May mga imaw man kami nga ga-board tuya nga mga pulis nga kun kis-a, tag-tungang gab-i mag-duty. May isa ka pulis, sa pangalan nga Neil, nga permi namon gina-chikachika kay ka approachable kana kag medyo rapitanay lang edad namon.

To make the long story short, usually, sa babaw nga katre ako nagaturog. That night, since ako lang isa hay ya akon mga imaw indi ko kadungan schedule sang face-to-face class, nag-decide ako nga sa dalom nga katre maturog.

Antis ako magturog, pira pa ka oras akon nga kuti ka cellphone hay waay patay akong pangshare ka memes sa Facebook. That was such a cold night, eme! Te saho-saho ko hay solo ko ya kwarto.

Ginpadayon ko akon nga scroll-scroll sa Facebook, eh. Around 11 pm, nabati-an ko ya huni ka motor sa dalom. Nagbangon ako kag naglingling sa bintana. Nakita ko si Nong Neil nga nagatangra sa kwarto namon samtang nagapuga ka gasolinador na. Hambal ko pa sa kaugalingon ko, “Grabe. Damol uran tapos may duty pa gale si Nong Neil.”

Natingala ako insa nga buhay-buhay pa nga puga ana ka gasolinador na kag makapanaw. Tapos grabe gid turok na sa bintana ka kwarto namon. I joked myself, “Tulala yarn, Nong Neil?” Waay ko dun dato ginpadalman ka isip kag ginsige ko akun nga scroll-scroll sa Facebook.

10 minutes later, I stopped because of a messenger notification. It was Nong Neil’s chat. I felt the shivers on my spine, not because of the gloomy weather brought by heavy rains, but because of what he said, “Wow! Sana all gadamgo na ba. Nami-nami pa pwesto na sa babaw nga katre. Feel na feel ya hangin ka bagyo! HAHAHAHA.”

My mind went blank. As in waay ko kamaan kung ano himuon ko. Madalagan? Mamurungkot habol? Masinggit? But instead, I replied, “Nong, ako lang isa sa kwarto kag sa dalom ako nga katre ka double deck nagturog.”

Not even a minute passed, Nong Neil chatted back, “Sakto gid man gali nasugid-sugid da jan sa dorm. Unfortunately, ikaw gid napili na nga imawan. Pabay-e lang jan kag turog dun.”

Ya ginajoke-joke namun kadato nga basi gulpi may mangayo hustisya, nagtuod gid man!

If you were me, paano kaw makaturog knowing nga may imaw kaw nga gaseek justice just right above you?

MAY JOY OLMIDO

Dead Flower

(INSPIRED BY LITTLE RED RIDING HOOD)

As the wintry wind cuddles the rose, 'it might tuck itself to close' the night suppose. But her thorns arose still some sharp shadows show.

The light goes on and off, and the night seems aloof. On the doorstep is an old wolf. Without a second thought, he woofs.

His howl shakes the roots of the rose in deep. And the honey-like sweetness flew by the wind as the rose wept. His wide-open fiery eyes wring the weak thorns in disguise.

Long pointed ears, sharp claws, and big hands clothed with thick fur, pierce through the thin green leaves of her. The knife-like vampiric teeth bit the rosy petals and left her panting for breath.

And the rose lost its red cape, growing in misery that she could not escape. No woodcutter had the guts to whack the wolf with his axe.

She was once pink. Her light rosy petals were mellow. She was once a sweet girl. But now, all she has are petals scattered about.

FRANCHESCA KIMBERLY ANNE LOUISE ALTES

Artwork by Jaya Elizarde

Photograph by May Joy Olmido

Byahe sa Jeep

Tama ka lapit nga pag-ipingay Nga halos mabatyagan ko ang gatulo mo nga balhas –Daw nagasibad ang kalibutan sa pihak sang hinay nga traffic.

Gakaguba ang hangin sa itom nga aso sang daan nga jeepney Pero gapabilin ang humot mo nga daw mga bulak nga ilahas. Sa pihak sang mga akig nga mga busina Gakabatian ko ang kadlaw mo Sa mga meme kag iban pa nga mga langolango. Kon ginakuhit mo ako para pakitaan sang mga ini, Kag makita ko ang mga mata mo Nga wala gakalayaan sang kalipay Gadugang ang kaluyag ko Nga itago kaw sa init sang akon mga akbay Sa pihak sang mga aso, kagin-ot, kag balhas.

Sa mga tion nga ini, wala na ako nagareklamo tungod sang traffic Kay nalipay ako sa katahum mo Kag sang mga biyahe naton Pakadto sa dakbanwa sang mga dilambong.

PAUL ARIES

Tumba Patis

Gintungtong ko ang tasa pagkatapos igma Nag-iwod, abaw ang busong daw bola Hambal ni nanay ko ma siesta Pero nakapreparar don ang tatlo ka lata.

Ala una sa hapon, ang init daw nagapangprito Pero wara don ko labot kun ang barkada ko mapito "Dali run kita dar-a run ang imo pinakabaskog nga tano, Kag paunauna kita dalagan idto"

Ang dalan nagabaga-baga , Gina agwanta mag tintin kay ang tsinelas pang bato sa lata Abaw ang mga bata kadya sa karsada Ga paindis-indis pa rampa

Kung magsyagit abihon mo may away Gali kay sadya lang kang nag-irimaway Daw wara lang problema, katawhay. Hala bira kadlaw, daw kalisensya lang sa anda mga nanay.

Pagtumba ka lata balik sa linya kag magbira-bira "Isli don ang lata kay gupi don ra" Ikatlo don nga ilis, patawara Daw nagkonsumo kami isa ka dosena nga kondensada.

Ang tuhod ko nabuta ka lagob kag pilas Nagmarka nga daw mapa ka Pilipinas Tungod kay nagdalagan ako nga daw jeep ka San Joaquin Tama ka dasig, daw mapalid ako ka hangin

Si nanay ko may dara man tsinelas pero indi para mag-entra Para gali kuno sa akon to, kay ulo ko daw katig-a Naglagsanay man kami ni nanay ko pero ‘di ‘to hampang Gali kay ginlagyuhan ko tana nga gaturog, kag naghinay nga tikang-tikang.

Nag-abot kami ni nanay ko sa balay Pagpungko ko aguy paa ko tam-an ka alay Pira ka minuto, wara dun nagbuhay Naturugan ako, kag natubuan pangadlay.

Ang hambal ni nanay nga ma siesta, nadayaon gid man sa gabii, alas syete y medya.

JAN AUBREY GAYLE CAMPANTERO

Artwork by Paul Aries

Calle Real

Magutok, magamo Indi mahubsan tawo. Magahod, ma-aso Diin gid ko bala makadto?

Ah, diri, Calle Real sa nauna, Malawig nga lalaktun, Sa subong, Kalye J.M. Basa

Dali sa punta sang Iznart, Pagkaon nga lokal Akon nauyunan, Popoy’s Batchoy akon kadtuan.

Ah, didto, Sari-sari makita ta, Tanan ara na, Amo lang na baklun mo?

Gamit sa balay, Bayu kag uniporme, Sapatos bala? Sa Sam’s ta mapiliay.

Ah, dira, Ang hidlaw sang tagsa, Lugar nga ara na sa memorya, Ang Downtown ta.

Halin sang una, Hasta subong nga tiempo, Parte na ni sang aton pagkatawo, Ang Downtown ta.

DYANNE THERIZE

Photo manipulation by Dyanne Therize Parcon

CityLoveof

Artwork by Toni

My Last Sunset at Fort San Pedro

I envy the sun

As when it sets, It resurrects.

Its days are limitless

It may miss the chance to shine Tomorrow, the weather can still be fine.

As I watch the sunset at Fort San Pedro I regret the days I wasted I regret how I lived my life

I wish I were the sun So I could still fix the mess I’ve done.

ROGER SIBAG JR.

Photograph by Nickalaine Santiago

Esplanade sang mga Ilonggo

Pinasahi ang tagsa nga kaladtuan, Ginausoy ang madamo nga mga dalan; Lain-lain ang mahimo nga agyan, Handum nga duog pareho bala ayhan?

Magpamilya, mag-amiga, ukon mag-amigo, Mga tawo nga pirme nagatambay didto; Mga magkahagugma masami man nagakadto, Sa duog nga ini tanan mga interesado.

Iloilo, isa ka mauswagon nga syudad, Naaguman ang tuman nga kaumwad; Matahum nga atraksyon ang ginahalad, Bugal sang mga Ilonggo ini nga esplanade.

FIDES ANNA

The High Rise

"It's beautiful up here..."

Jason couldn’t contain his great joy when he finally saw the skyline of the city. From up there, it seemed that the whole universe was below him. The horizon was decorated with lights from the streets and buildings as if the stars came down from the heavens. The young man took a deep breath, feeling the breeze from the window of that condominium.

The air, he thought, unlike the air he always had to breathe below which was hot, smokey, and often carried a reek of awful stench from city creeks full of garbage and mud. The breeze up there, in that place, was cool, clean and calmed his nerves down when he felt anxious a moment ago.

He turned and looked around the condo room. It was dark, but he could see its contents with the help of the faint light from outside. There was no shadow or trace of anyone. It was a great opportunity for him, “It looks like the owner hasn't arrived yet.” He carefully rummaged through the drawers and cupboards. In the pale light of the night, Jason's eyes sparkled as he found a handful of precious jewelry.

"It's really beautiful up here. I don’t want to go down anymore…" but then, Jason knew he had to so he could pawn what he stole. He promised to himself that the time would come and he too, will truly rise, whatever it takes.

He took his last breath of the fresh, skyline air and proceeded to go down by the window.

JAYA ELIZARDE

Espla.

Sa kilid sang suba kita nagkitaay. Nagapungko ka kaupod ang imo mga abyan, ang imo mga ngirit kaangay sang una nga butlak sang adlaw nga nahamtang sa nasidlangan.

Sa kilid sang suba kita nagsumpa sang aton paghigugmaanay. Adlaw nga indi ko gid malimtan.

Ang suba man ang nakakita sang kada kasadyahan, pagtulo sang luha kag indi maisip nga indi-pagkaintindihanay.

Kag saksi ang suba sang nagbalik ako sa realidad samtang nagapanghuna-huna, pagkatapos ko magsulat sini nga mga tinaga kag likga.

Tani, ako naman.

siling ni josep

Gamay nga ulan, nangin suba ang dalan— Welcome to Venice!

kay damo estatwa sa iloilo city

Every night at the stroke of three, the statues gather to make merry.

next-level jigsaw

Anytime, somewhere in the city, someone is pacing the sidewalks.

Artwork by Marron Aerielle

Peryahan

Wala gid ako may madumduman nga kasubo kon ikaw ang kaupod ko –Daw sa perya ang kalipayan sa ingud mo.

Basi nauyog lang ang utok ko sa habyog sang pirateship Ukon nag sala-sala na ako tungod sang pag tiyog-tiyog sang ferris wheel.

Pero nahadlok man ako

Nga sa pihak sang kataason sang mga rides, Indi ko malabot ang daw panganod mo nga paghigugma.

Basi bisan itib-ong ako sang perya Indi ko man angud ako makalupad –Mahulog man ako sa gihapon kag mawasak ang akon dughan.

Pero masami, parehos sang kaisog sang gagmay nga mga kabataan, Handa ako nga ipusta ang tanan Para sa handom ko nga matilawan Ang daw cottoncandy mo nga paghigugma.

PAUL ARIES

Hangkat sang Dakbanwa sa mga Karay-a

I

Kalisud matuod sang isa ka Karay-a Ang paglakat kag tuon sa layo nga Dakbanwa Ini nga banwa, indi amo ang namat-an Pagpamag-o sa pamatyag, Ahay! Kalisdanan!

II Pagbalhag sing mga buluhaton sang buluthuan Wala sing may nahibaluan nga kadtuan Sa paglagaw kag pagsakay sa jeep, Mahimo kun kaisa mag talang Ohoy! Kabudlayan!

III

Di paghangpanay kag libug Mga tumandok nagapinamangkot Ano ini nga mga tinaga ang sa imo pulong Kon ikaw malipat mag-Hiligaynon Aguy! Ang pulong athagon!

IV

Hangkat sa mga bumulutho Yara lang ikaw sa pagsugod Madula sing amat-amaton Kaupod sa ining pagpanglakaton Himakas, Karay-a! Ang hangkat dauga!

CARTAGENA JAVIER

Out on a Good Friday

“The Lord is dead!” So, they say.

“You shouldn’t leave the house.” So, they say.

Superstition, was it? Or people? Anyway, the call to adventure spoke louder than them.

The town children’s most awaited Coming of age event for 5th graders.

One Two Three steps out of our grassy lawn.

“Where are you headed?” My father asked.

“Bye bye” Then silence filled our farm home.

Silence Silence And silence

‘Til now, I still wonder Why did they let The little 11-year-old me go?Then; The sound of running footsteps and chuckling children.

One tagged as IT Two were running away Three were shaded by a tree.

Then in the middle of the field Glistening like expensive jewels, Like the forbidden fruit, The Aratiles tree tempted my soul.

Like the primordial serpent, A friend, a voice whispered in my ear “Grab the fruit; it is good for us.” And I was blinded by its ripeness.

One Two Three old and dry branches later –I opened my eyes to hospital lights With bruises all over me and my hand in a brace.

CircusThe first act started, With men clad in suits, Standing in front of a podium, Delivering a speech that sounds like a broken record.

Crowds cheered at the newfound “hope,” Gobbling up empty promises like starved hyenas. And as the curtain drapes closed, The second act began.

It was a series of hand-shaking, With a hundred bucks in between their palms. This attracted the crowd like moths to a flame, Willing to get burned in order to gain.

The third act began, and I was in a bind, For the future was dim as prices began to climb. Food became scarce- a dreadful irony, For a country known for its agricultural prosperity.

Like thieves in the night, Money would disappear into the depths, Of tailored pockets, neatly sewn and freshly pressed. What a bitter turn of events.

It came to a point when history books went blank, The truth was muddled by the filth of their lies. I’m surprised dead heroes did not rise from their graves, And took back the sacrifices they once made.

The fourth act began, The silence was deafening. Money was plastered on their mouths, And like drunken fools, they rambled on about forged glories.

The fifth act came to a close, With a stage left in ruins. As the sound of the hollow wind deafened the cries, The top dog was on a plane drinking champagne.

Why can’t they see through the act, Of wolves in sheep’s clothing? The tides of change are on our side, Yet we are the ones drowning.

AMIRAH JOY M. FAIWAS

Librerya

Nagabaha ang mga kataga sang mga nagtaliwan nga mga tagsulat sa imo nga notebook Samtang ginakabisado ko ang pagkayukot sang kilay mo.

Isa ka guro ka gatos nga mga linya ang ginapalibugan mo Samtang ang kasingkasing ko, nagabalay sang isa ka libo nga mga binalaybay para sa imo.

Sa paghutik mo samtang gabasa ka, Ginhandum ko ang imo nga bibig Nga kon tani mga sulat ko na lamang ang ginabasa Samtang naga sandig ang ulo mo sa hublas ko nga dughan.

PAUL ARIES

Isdog

Kon nagapara ko Jaro Liko NFA nga jeep pakadto sa eskwelahan, diri ko masami nagapungko sa likod sang driverpara hapos ko makabayad. Kon kis-a, para di ko maayawan ka duhol sang mga plete ka mga pasahero, didto man ko sa punta gid ka pwertahan. Pero sadto nga adlaw, medyo lain ang huyop sang hangin.

Tanan nga pasahero yara sa tuo nga bahin sang jeep magluwas sa isa ka lalaki. Bangud wala na bakante sa tuo, didto ko nagpungko sa iya nga side. Pagkatapos ko hatag sang bayad ko sa driver , nag isdog ko hasta sa tungatunga. Ang lalaki nga pasahero naman, yara gid sa punta ka pwertahan.

Paglabay sang jeep sa La Paz market, nag ginutok ang mga pasahero kay may mga nagsaka. Nagtulok sa akon ang driver kag nagsiling, “ang sa wala palihog lang isdog, day.”

Mahulag na ko tani para mag isdog pabalik sa likod ka driver pero ang lalaki nga ara sa pwertahan nagtulok sakon kag gulpi nag siling: “Miss isdog di sakon.”

Nag isdog ko palapit sa iya nagakuba-kuba ang dughan kag ginapunggan ang yuhom.

Indi ko siya kilala.

NICKALAINE SANTIAGO

AgeSa tuod lang, indi ako paladayan.

Nagahipos lang ako samtang nagapanglantawlantaw sa mga butang kag tawo sa palibot, masako sa ila tagsa-tagsa nga pangabuhi.

Apang ako ginpilit maggwa sa akon ginatiniran, bal-an ko nga tion matabu ang akon pagpakita, halit lamang ang akon matuga.

Wala gid ako nagsala. Tungod sa ila kadalok kag pagpatumbaya, sunod-sunod nga mga banwa kag distrito sa akon nakabalita, ako ila ginakahadlukan.

Sila kinahanglan gid mag-andam sa tanan nga tinion;

Kay wala ako nagaisahanon. Madamu pa sila sang kontra nga indi makita.

One-way Communication

Naug. Nong, naug!

Lugar lang, nong! Manong, rugya lang ako! Manong, Molo Church lang ko bala, nong! Sige, next week na lang ko masimba, road trip ta danay nong.

ROGER SIBAG JR.

Brewing Love in the City

Eleventh of March, three o’clock at Madge Café The weather was lonely, yet the cloud brought comfort to my soul. I sat in the corner, my favorite hidden spot Doing my usual thing, typing on my classic laptop

Holding my cup, I look outside the window

By fate, I saw you coming toward the door Suddenly I heard the chimes dance in joy But I can never ignore my heartbeat

I watch you walk toward the counter With your long hair and plain shirt Matched sweet eye smile and gestures I instantly remembered why I fell

Monday, Tuesday, Everyday I get by, and I feel well

I finally passed my college test I felt inspired and smiled a lot today

Sunny, Windy, Rainy days Time goes by so fast But why am I in the same place Waiting for you?

The coffee shop I used to go to Where my heart first saw you I’m blankly sitting here, wondering When can I see you again?

I still walk the same dim-lit alley The same pavement where you used to walk Finding something, I do not know I guess, trying to mend my broken heart

Monday, Tuesday, Everyday I get by, and I am well I slept soundly all night But I knew everything had changed

Sunny, Rainy, Windy days Calle Real became odd and strange But why am I still in the same place Waiting for you?

Your favorite caramel macchiato Still reminds me of you I can suddenly hear you chuckle I hold my empty heart, thinking of you

In my dreams, I always see you It still makes my heart race Nevertheless, as the strong coffee aroma fades, You’ve also vanished, and my love is gone

Monday, Tuesday, Everyday I’m still wondering how’s your day Wishing one day, hopefully someday You’ll walk through that same door again

Sunny, Windy, Rainy Days

You’re still here in my coffee; I took a sip, Savored your strong heart and sweet smile. I closed my eyes, and I still dream of your love, A love that never was and never will be

ERIKA NOREEN

In the course of time

Just like the lady in red

For whom she once bled, I hope too that someday Would be filled always of our everydays; And if this festive path we took in our daily rendezvous, Full of wonders, full of woe, Would not be the epilogue of our book. For while we have fresh pages to fill, Bottles of endless inks to dry, And even to weave the leathers we drilled, I hope the street we built be filled of dreams. For if the lady in red once had her town painted of heartaches from stories she dread, Yet now she muses over a town glowing at midnight. With luck, I too, together with you Would build this street full of hue.

MADRIELLL

Doray the Explorer

Diin ang mapa ni Doray? Diin ang amo nga permi imaw ni iyay? Si Doray nga wara kalisensiya sa anang nanay Gasala-sala kun diin nga jeep tana masakay Gusto na man lang mag-agto sa SM City Pero kaina pa tana ga paagto-pakari Iya obra, saka naog sa mga jeepney Galumaw-lumaw, daw mahibi Kay naubos run anang plete pauli.

ROGER SIBAG JR.

A Page of Yesterday

The salty breeze of the turquoise ocean sings songs of peace.

The scorching hot sun lingers with its warmth on the vast horizon. This is the noontime scenery on my favorite island.

On the table sits a bowl of scrumptious tinolangisda , sinugbangpusit and bugasmais. With family happily talking about our days, life, and everything in between.

And now comes the traditional afternoon nap. Lola watches us with suspicious eyes as she holds a stick ready to kiss our legs and thighs. Because we’ll surely escape her side.

We’ll build castles in the sand never mind the blistering sun. Sail paper boats in the sea, gather shells on the shore, pick guavas on our neighbor's property, and chase dragonflies in the fields.

Oh! A great day indeed without a worry in the world. We were free as birds.

The sky started to burst with bright colors, the air became calmer and softer. and twilight waved a delightful goodbye. The wind whispered its farewell. Another day was written on my page yesterday.

CHARISH ELAMPARO

Mientras sa Syudad

Syudad sang amor kag historia Nakaganar sing daku nga mejora Mientras sa syudad, ako ga kinasadya Bugal sang mga Ilonggo kag Ilongga!

Antigu nga estructuras, Castila sa apariencia Labaw kag dungganon sa estilo kag presencia Paraiso nga sa kahigayunan, abierto ang puerta Ay por Dios, lugar sang himaya kag gracia!

Entero nga mga sinakpan, nagahiliusa Hamungaya nga syudad, ikaw guinakilala Akon palabra de honor pagabatuna, Mientras sa syudad, demasiado ang kasadya

CARTAGENA JAVIER

Photograph by Marron Aerielle

Bukaw

Ako si Bukaw Nagakaturog kun adlaw Sa tunga sang kagab-ihon, Nagasuksok, nagapanupton.

Suksok ang nagakalain-lain nga ideya, Sa gab-i daw suga, punder kon aga Nagasipat ang mata sa dulom Nagagana ang utok kun itum.

Ako si Bukaw, Ginapili ang pagsalop sang adlaw Madulom apang malinong Isahanon kag nagapahimunong.

Bulan, akon ginatamwaan May kasanag nga dalangpan Nagahatag paglaum sa akon Magpakapag-on kag magpadayon.

Ako man pinasahi sa iban, Akon sila wala ginabatuan. Kay akon ini ginapakigbatuan, Ang kadulom indi pagkahadlukan.

ROCHEL DOROTHY

Hikbi ng Takipsilim

Mapula na ang langit, Silahis na ang araw. Ang gintong latay nito ay humahalik sa dagat, Senyales na magtatakipsilim, lalaho ang lahat.

Ang yapos ng hangin ay dalisay at ang dagat ay tahimik. Ako’y nakikinig ng mga kataga mong walang kasintamis. Sabay tayong nag-iiwan ng ating yapak sa dalampasigan, Inihehele ng malambing mong kundiman.

Ngunit sa pagkagat ng dilim, Mahal, ika’y biglang naglaho, ako’y nagdimdim. Dala mo ang iyong pangako na sabay nating inukit sa dalampasigan, Ito ay inanod, nilamon ng karagatan.

Ako’y umupo, humikbi at naghintay, Hindi namalayang, naabutan ng bukang-liwayway. Hampas pa rin ng alon ang maririnig, Bumabangga sa mga damdaming naghahabulan sa aking dibdib.

Ngayon, ang gintong latay ng araw dito sa ating tagpuan Ang nagbabalik, nagpapagunita Sa mga pighati at nabibimbing na alaala Na ang takipsilim ang saksi, sagisag ng pag-ibig nating dalawa.

QUEENIE SALUDARES

Gugma nga daw Palupok

Kasubong sang Piccolo, Nagakabalaka ako nga indi maglupok Ang paghigugmaanay ta, Ukon mangin pwitis nga kabos ang lupad Pakadto sa langit mo nga balatyagon. Pero sa kadasigon nga daw sigrab sang pasirit nga pabilo, Ang aton mga dughan Nagabarak Nagalupad Gapaindis-indis sa mga bituon Nagasigabong Nagakatapos Kag nagasulit-sulit Nga daw pirmi bag-ong tuig Kada maghulid kita.

PAUL ARIES

Photograph by Nickalaine Santiago

Diversion Rd.

Ginadayaw gid Sang mga dumuluong Imong kaambong

WKNDFPH

Wakanda kuno Apang ginakalimtan Iban nga bahin

Baylo

Nagaumwad na Apang ginapatay ka Mga tinuga

Ceres Term.

Biyernes sang hapon ‘puli na sa probinsya Nga kaupod ka

Talang

Jeep nga Baldoza Nagtalang , wa’y namangkot Kay indi buki

JNXMRX

Photo manipulation by Fritz Jaime Sumbo

Down at the Festive Walk

I walked through the aisle of bustling trace, Passing by the gleaming bright and towering façade of the edifice. A street filled with the klieg of festivity, Alas! I’ve found a place I’d love to be.

Looming along the lantern road, There are buskers ceding a song to an ode. Voices in the distance where ages’ abode; In the star-spangled sprawling lights that glowed.

It was that time of the year again, As September begins, the Christmas season fills the air. Jingles and merrymaking-the throng of mankind’s reeling; In a dampened festive walk- that is worth reminiscing about.

BRYAN CAMINO

Pamatchoy kita

Samtang nagahulat gulpi lang nagpangilat. Sa pagbundak sang ulan naghuni na ang ginagutom nga tyan.

Nag abot ang nagaawas-awas nga sabaw, kag pansit nga nagalutaw. May ara man panakot nga nagalabaw. Ang kagutom ara na gid ga pangibabaw.

Gadali na gid magtilaw, ara bala ang daw sobra pa sa nauhaw. Kay namit na gid maghigop sang mainit nga sabaw. Gani, hinay lang kay basi mapaso ikaw.

SHEILA MAE GERONCO

TerminalAng mga paa ay naghahabulan, Nag-uunahan sa paghakbang. Ang mga balikat ay nanlulupaypay Sa mga librong nakadagan sa braso. Buhok ay nakapusod nang mahigpit Panay ang sulyap sa relo. Binibilang ang dumadaan, Sapagkat kanina pa nakaabang, sa dyip na kanyang sasakyan, isa... tila walang bakante dalawa.... naunahan ni ate tatlo... ayaw tumigil ni kuya apat... sa wakas siya ay nakapuwesto subalit, tabingi ang upo.

QUEENIE SALUDARES

Aroma

Vividly, I reminisce this time meaningfully spent where the grasses danced gracefully along the City Square pavement

The aroma of steaming coffee beans in a bustling café, ushered me into this euphoric sensation; a brief description of a perfect day.

DEBORAH FAITH MONSALUD

Diversion Avenue

Beneath the beaming street lights, we used to chant our anthem of warmth of hope to last with hands strongly tied by everlasting ardor — The pavement was our witness. Yet underneath the now dimming blaze our voices grew rasper and we sang no more and unlearned the tone of our hymn of affection. With apathy splitting our strings somewhere in the maze of life — Our paths diverged. The boulevard beheld our kingdom fall.

NICKALAINE SANTIAGO

Ang Kamatayon sang Dumuluong

Tumandok sang kabukiran, nagapasimpalad sa syudad — Binayaan gid ang tanan agud maka eskwela. Nangisog na sa lamharun pa nga edad Ang dumuluong nga kon kisa luhaan.

Dala gid nya ang mga dalamguhanon Kag mga mata nga buta sang kaanyag –Ang iya kasingkasing may ambahanon Nahanungod sa bukid, talon, kag payag.

Sa pihak sang ‘di matakos nga kahidlaw, Ang dumuluong may ara pagkalaya. Samtang gakabuta ang syudad sang kadlaw Gakabaton na nya ang iya pagbaya.

Nalaya na ang iya gugma’ng panganay –Indi na sia atong bulak nga ilahas Kag nangin tagasyudad na sia nga tunay Ginbaton na sia sang syudad nga makahas.

PAUL ARIES

Amo Ini ang Akon Lawas

Bahinsangmalip-otngasugilanonniPaulAriesValera, tagdaogsangpinakaunangaPremyoHubonManunulat2022

Nagabagtik na ang init sa sulod sang kwarto ni Lucas sang magumpisa ang iya nga adlaw. Masakit pa ang ulo sini matapos ang bilog nga gab-i nga pakig-inom upod ang mga classmate niya sang high school. Pirme man siya nagainom apang masami nga wala ini sang kaupod. Balibad niya sa iya kaugalingon, nagainom lang siya agud makasulat sang mga manami nga mga dilambong. Ugaling sang nagligad nga gabi, kaadlawan sang amigo niya amo nga nahagadan siya makig-inom.

“Lucas, kamusta? Sige pa tudlo mo sa private?”

“Kamusta ang imo pagsulat? Bati ko nagpasa ikaw sa Palanca?”

“Tama na kamo kadugay nga nobyahanay ni Olivia, san-o pa kamo mapakasal?” pangusisa sang mga ingud niya sa ilimnan.

Nagyuhom lamang si Lucas bago magtungga sang beer kag likawan ang mga pagsugilanon nga nagahatag sa iya sang kasubo.

“Hulat-hulat lang kamo kay sa pila ka adlaw, makit-an gid ninyo pangalan ko nga nakasulat sa diario.” langolango niya nga hinambal. Biskan lahog lang ang paghambal niya, matuodtuod nga handum gid niya mangin bantug nga tagsulat. Matuodtuod nga handum gid ni Lucas nga sa pila ka adlaw, masulat ang pangalan niya sa diario.

Konluyagmobasahonangbilognga sugilanon,mahimongaiscaniningaQRcode

Pagpasalamat

Una sa tanan, salamat kon ginabasa mo ang bahin nga ini. Bilang manogbasa sang Elemento, hanggud ka gid nga bahin sang amon mga ginapagua.

Nagapasalamat man ako sa amon mga maestra nga kanday Ma’am Cabiles kag Ma’am Villa nga wala sang kakapoy nga nagagiya sa mga ginahikut namon sa Silak Media. Daku man ang akon pagpasalamat sa amon mga Puno nga Editor nga kanday Marron kag Gizelle nga nagsalig sa akon nga mag-edit sang amon nga Literary Folio. Nalipay man ako nga makabaton sang mga obra nga pinasa sang mga Taga-COE.

Tatlo na ako ka tuig nga nagabulig sa pag-obra sang aton nga folio. Isa bilang ilustrador kag tagsulat kag duha bilang literary editor.

Sa nagriligad nga mga tinuig, ginbasa ta ang atun mga kapalaran paagi sa mga braha nga aton ginBALASA kag upod nga gintangla ang mga bituon agud iwaragwag ang mga sugilanon kag binalaybay sang COSMOS.

Subong, sa akon ikatatlo (kag basi ulihi) nga pagpuno sang Elemento, luyag ko nga magpuli kita tanan sa Dakbanwa sang Iloilo. Pamatian ta ang huringhuring niya nga nagalabay nga daw hangin kag naga-agay nga daw tubig.

Ang aton mga sugilanon, binalaybay, kag tanan nga sarang tugahon sarang maghulma sang aton tam-is nga kapalaran. May katahum man ang mga ini nga subong sa mga kabituonan.

Madamo sang ginahutik ang syudad. Ang nabatian ko sa huringhuring sang dakbanwa, indi ini ang ulihi mo nga pagbasa sa amon.

Kon wala man ako sa mga masunod nga balhag, may bahin sang kalag ko ang magapabliliin sa kada letra sa sulod sang Huringhuring.

Tubtob sa sunod mo nga pagbasa,

Paul Aries Valera

Literary Editor

Editorial Board

A.Y. 2022-2023

Marron Aerielle Bonotano Gizelle Amour Tagabi Editors in Chief

May Joy Olmido Marie Panerio Associate Editors

Shenette Lape Mary Fer Baylen Managing Editors

Janna Marie Deocampo News & Special Reports Editor

Nickalaine Santiago Features Editor

Christine Joy Badinas Filipino Editor

Rodel Pacit Local Languages Editor

Paul Aries Valera Literary Editor

Lads Fernando Lamier Sports Editor

Toni Gwyneth Boluso Roger Sibag Jr. Erika Noreen Dela Rosa Magazine Editors

Mark Lawrence Articuna Shannen Casquio Angel Grace Palec Online Editors

Rommelen Dema-ala Amirah Joy Faiwas Deborah Faith Monsalud Rain Julien Tuvilleja Artists

Riza Joyce Dela Cruz Bryan Camino Sheila Mae Geronco Jaya Elizarde Fritz Jaime Sumbo Wilfredo Jr. Nieves Dyanne Therize Parcon Fides Anna Notes Evelan Manejo Rochel Dorothy Rafael Kathleen Rose Calapardo Junior Editorial Assistants

Sophia Angela Docena Queenie Rose Saludares Senior Editorial Assistants

Gabrielle Faye Tolentino Jessa Delos Reyes Senior Editorial Consultants

Hazel P. Villa, Ph.D. Neña Vanessa A. Cabiles, Ph.D. Advisers