ОСНОВНИ ПРИНЦИПИ НА МОНТЕСОРИ ПЕДАГОГИЈАТА
Содржината на оваа публикација е исклучиво одговорност на „Македонското Монтесори Здружение“ и на ниеден начин не може да се смета дека ги одразува ставовите на Европската Унија.
,,Апсорбирачки дух“ За време на својот развој , детето не ги усвојува само човековите способности , силата, интелегенцијата и јазикот, туку истовремено го прилагодува своето битие што го изградува , во услови на средината. За ова го оспособува неговата посебна психичка форма, која се разликува од онаа на возрасните. Оваа привелигирана форма на духот на детето Марија Монтессори ја на рече ,,дух кој што апсорбира“, тој престанува да делува после шестата година.
.
,,Сензибилни периоди (фази)“ Постојат фази во кои стекнувањето на определени искуства при учењето се можни без напор. Овие временски интервали мораат да се спознаат и да се искористат за на детето да му се овозможи оптимален развој. Сензитивните фази се неповторливи. Она што некогаш било можно без мака, подоцна бара голем напор за да се научи (пр. едно четири годишно дете може да усвои уште еден јазик, покрај мајчиниот).
,,Поларизација на вниманието“ Структурата на психичкиот живот започнува со карактеристичниот феномен на вниманието. Постојаната реакција со некои надворешни фактори кои можат да се определат детето целосно се менува, смирува, станува речиси поинтелегентно. Ова е феномен на преобразба и со ова се спознава интелектуалната слобода на детето.
,,Слобода на детето“ Во текот на целиот живот се прокламира неопходноста на слобода, од самостојност на мислењето и од човековото достоинство. Оној што ја смета слободата на детето за предуслов и кој не се стреми кон неа, оној што се крие зад наставните планови, го лишува детето од неговите можности.
,, Работен инстинкт“ Работата на детето се разликува од работата на возрасниот. Детето не работи за да постигне надворешна цел. Неговата цел е самата работа. Датето мора сосема само да ја совлада својата задача на растење, тоа не се заморува кога работи, туку расте додека работи.
„Подготвена околина“ Околината има дејство врз психичкото и телесното здравје на детето кое не смее да се потцени. Затоа, изгледот на околината не смее да се препушти на случајност, на интуиција или на педагошка субјективност. Детето мора да најде опкружување со потикнувачки карактер кој му овозможува да ги оформи и да ги развива своите потенцијали.
,,Тишина или мирување“ Дали децата воопшто сакаат тишина, отсуство на шумови? Сакаат ли мир, сообразност со тишината на сопственото тело? Дали воопшто го сакаат молчењето, оној активен процес на доживување кој произлегува од тишината? Тишината не може да се наложи. Ако се сфаќа детето сериозно во неговатат ангажираност при слободните активности, тогаш мора да се почитува и неговата подготовеност за тишина, што значи тишината му ја нудиме.
„Контрола на грешка“
Работата со Монтесори материјалот е така прилагодена што самите даца може да ја увидат грешката, без притоа наставникот да реагира.
,,Наставник“ Подготовката на околината и подготовката на наставникот се практичниот фундамент на нашето воспитување. Односот на наставникот мора да се одликува со љубов. На детето му припаѓа првото место, а наставникот го придружува и го подржува. Наставникот мора да се пасивизира за да може да се активира детето. Наставникот мора да му даде на детето слобода за да може да се искаже, бидејки нема поголема пречка за развојот на детската личност од некој возрасен кој со сета своја супериорност му се спротиставува на детето.
,,Учење со тристепена лекција“ Тристепената лекција и Монтесори материјалот се речиси неразделни, а тука спаѓа и сетилната перцепција. Преку ова тројство детето учи од конкретни предмети кои му го олеснуваат патот кон апстракција или кон говорот. • Асоцијација на сетилното восприемање со називите • Препознавање на предметот • Потсетување на називот