Terug achter de haard met de #tradwives Op sociale media wemelt het van de hashtags, de een al onbegrijpelijker dan de ander. Toch is het de moeite om eens te letten op #tradwife, als je die toevallig onder een foto van een prachtig opgeruimd huis met brave kindjes tegenkomt.
Een tradwife is niet per se de zoveelste mom influencer die haar ogenschijnlijk perfecte leventje wil tonen, al vertonen ze op het eerste zicht misschien wel gelijkenissen. De term #tradwives komt van de samentrekking van traditional en housewives. Traditionele huisvrouwen dus. Deze vrouwen hebben ervoor gekozen om thuis te blijven en daar het huishouden te runnen, terwijl hun echtgenoot uit werken gaat. Daarbij grijpen ze vaak terug naar de esthetiek van de jaren ’50 en ’60. Een bekende Britse tradwife, Alena Pettitt, zegt letterlijk: “Spoil your husband like it’s 1959”. Verwen je man? Inderdaad, het blijft niet enkel bij de visuele aspecten van die tijd. Zoals de naam doet vermoeden, hechten ze veel waarde aan een traditioneel leven. Tradwives vinden dus ook dat een huwelijk pas goed kan draaien als er iemand de leiding neemt. Ofja, niet zomaar iemand: de man. Een goede tradwife is immers niet enkel een keukenprinses en spik en span-huishoudster, maar bovenal ook een onderdanige echtgenote. De wil van de man is wet, het is aan de 20
vrouw om zich daarnaar te schikken. Dat is volgens hen de sleutel naar een gelukkig huwelijk. Alle scheidingen tegenwoordig komen dus voornamelijk voort uit de onwil van moderne vrouwen om hun mening voor zich te houden en braafjes te luisteren naar hun echtgenoot. Bewuste keuze Dat wil niet zeggen dat tradwives dutsen zijn. Ze maken zélf bewust de keuze om zich te onderwerpen. Ze zijn geen slachtoffers, maar willen zelf hun plaats claimen in de volgens hun ‘natuurlijke’ orde. Sommige boegbeelden, zoals bijvoorbeeld Alena (@thedarlingacademy) en Lilian (@thepostmodernmom), zijn hoogopgeleide vrouwen die bezig waren carrière te maken en zichzelf in een ver verleden als feministisch beschouwden. Ze vertellen hoe hard ze werkten, en hoe hen dat absoluut geen voldoening bracht. Na het werk wachtte hen thuis dan ook nog eens een eindeloze lijst aan taken, de zogezegde ‘2de shift’. De tijd met hun echtgenoot werd dan veelal gespendeerd door ruzies over de taakverdeling, voordat
ze doodmoe in de zetel ploften en verder nog maar weinig oog voor elkaar hadden. Klinkt herkenbaar, toch? Als er iets is dat we bij Rebelle snappen, is dat het onmogelijk is om alles perfect te doen. Toch wordt dat wel van vrouwen gevraagd. We moeten kinderen opvoeden alsof we geen fulltime job hebben, en werken alsof een carrière ons enige levensdoel is. Dat kan niemand volhouden, en dat zou ook niet nodig moeten zijn. Alle begrip dus dat mensen de ratrace vaarwel zeggen en kijken wat er voor hun gezin het beste werkt. Het is zelfs al een voorrecht dat mensen er überhaupt voor kunnen kiezen om met 1 inkomen rond te komen. Maar terug grijpen naar een tradwife-levensstijl is ook niet de oplossing voor de druk die er op ons wordt gelegd, integendeel. Je zou hopen dat we dat geleerd hebben uit onze geschiedenis. Tradwives houden vast aan een heel enge rolverdeling, en nemen ook geen genoegen met imperfectie. Enkel de vrouw mag thuisblijven en de man moet uit gaan werken. Je huishouden
