Vizine - januari - februari - maart 2018

januari - februari - maart 2018 Verschijnt 4x per jaar

8

w

14

nieu in een r e d u o ezin Plus steld g e g n e sam

Geboren in het verkeerde lichaam Julie vertelt haar verhaal

VIVA-SVV g

ing ijsberen

De barometer lijkt wel geblokkeerd Veel bedrukte gezichten bij de presentatie van de laatste Armoedebarometer. Want toen bleek dat in 10 jaar tijd nauwelijks vooruitgang werd geboekt. Integendeel: op sommige vlakken nam de armoede nog toe. Al 10 jaar brengt Decenniumdoelen2017 de armoede in kaart. Dat gebeurt aan de hand van zeer concrete cijfers over wonen, werken, leren, gezondheid en inkomen. Telkens werden er streefdoelen geformuleerd. Maar steeds was de conclusie dat die nooit werden gerealiseerd.

Voor mensen met een migratieachtergrond en eenoudergezinnen – vrijwel steeds alleenstaande moeders met kinderen - is de situatie nog dramatischer dan voorheen.

Armoede is vaak jong, gekleurd en vrouwelijk.

Wie moet leven van een uitkering blijft ver onder de armoedegrens, wie huurt op de private markt betaalt zich blauw. De gezondheidskloof verdiept, terwijl de facturen voor wie ziek is blijven stijgen. Met de groeten van bevoegd minister Maggie De Block.

Hoewel de noden nooit zo groot waren, kijkt de regering de andere kant op. Men snoeit in de sociale zekerheid om zo de vennootschapsbelasting te kunnen verlagen.

En dat zonder enige garantie op economische groei of extra jobs. Tegen ideologische verdwazing is geen kruid gewassen.

Armoede is een onrecht en armoedebestrijding een opdracht voor ons allemaal. Dat hebben ze in Bierbeek begrepen. Daar opende onlangs een sociale kruidenier. Wie krap bij kas zit kan er voor weinig geld winkelen, wie beter in de slappe was zit betaalt wat meer.

Kortom, solidariteit in de praktijk. En zeker een mooi initiatief dat navolging verdient. Al zal er voor een échte verbetering van de Armoedebarometer veel meer moeten gebeuren.

Karin Jiroflée

voorzitter VIVA-SVV

2 Vizine

januari 2018

In dit nummer

7

16

januari - februari - maart 2018 Verschijnt 4x per jaar

sociale Op bezoek bij de

kruidenier

8

14

Let’s ta lk abou

Geboren in het verkeerde lichaam Julie vertelt haar verhaal

18

n nieuw er in ee Plusoud steld gezin ge samen

VIVA-SVV ging ijsbe

t sex, b

ren

aby

Wil jij Vizine 4x per jaar in je brievenbus ontvangen? Dat kan! Abonneer je nu voor maar 5 euro per jaar. Voor meer info: surf naar www.viva-svv.be/vizine of bel naar 02 515 04 81.

Colofon Vizine: magazine van VIVA-Socialistische Vrouwen Vereniging vzw, partner van de Socialistische Mutualiteiten Nummer 64: jaargang 18 Redactie: Sint-Jansstraat 32-38, 1000 Brussel, 02 515 04 10 E-mail: info@viva-svv.be Verantwoordelijke uitgever: Karin Van Mossevelde Redactie: Lilith Roggemans, Carmen Brankaer, Truus Mentens, Katrien Sergeant, Sara Van den Broeck, Bas Maes, Gwen Muylaert, Katrien Schaubroeck, Karin Jiroflée Coördinatie en eindredactie: Sarah Brancart

Inhoud

ben en heb w u o r v raanse Ecuadooeg van er gen

02 Edito 04

Geboren in het verkeerde lichaam

07

Op bezoek bij de sociale kruidenier

08

Plusouder in een nieuw samengesteld gezin

12

Jong grootouderschap

14

VIVA-SVV dompelt zich onder in de wereld van de ijsberen

16

Let’s talk about sex, baby

18

Ecuadoraanse vrouwen hebben er genoeg van

19

E-attest, je digitale doktersbriefje

Concept en creatie: Kevin Hensels

20

9 dingen die foutlopen zonder vrijwilligers

Vormgeving: Inge Raemaekers

22

Digestief ‘We zijn allemaal egoïsten’

Druk: All-in Media

3 Vizine

GELIJKE KANSEN

NA

VOOR

Geboren in het verkeerde lichaam Una mujer fantástica (een fantastische vrouw), een film van de Chileense regisseur Sebastian Lelio, vertelt het verhaal van de 27-jarige transseksuele Marina Vidal. Een professionele zangeres die een liefdesrelatie heeft met Orlando. Het koppel woont samen met hun hond in een appartement in Santiago. Op een dag slaat het noodlot toe. De film beschrijft het verscheurende proces dat Marina moet doormaken.

Voor Vizine trokken we naar de film en praatten we met een Vlaamse mujer fantástica. Julie woont samen met haar vriend Thomas, en heeft 2 kinderen uit een vorige relatie. Ze vertelt ons haar verhaal.

“Mijn hele leven was een zoektocht. Ik heb altijd geweten wie ik was, maar hoe ik dat moest invullen was onduidelijk. Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot mensen, dat konden zowel mannen als vrouwen zijn. Ik ben ook getrouwd geweest met een vrouw, waarmee ik 2 kinderen heb.”

“Al van toen ik klein was, wist ik dat ik eigenlijk een meisje was in een jongenslichaam. Thuis was dat niet zo een groot probleem. Ik heb 2 zussen en ik was gewoon één van hen, ik

4 Vizine

speelde mee met de poppen. Maar op school moest ik wel een jongen zijn. Anders werd ik alleen maar uitgelachen en gepest.”

“In het secundair onderwijs ging het beter. Ik zat in het kunstonderwijs, daar waren ze wat ruimdenkender (lacht). Ik ging vaak opgemaakt en met een lange rok naar school, maar het jaar ervoor was het een hanenkam. Ik was toen ook heel erg op zoek naar mijn identiteit.”

“Na mijn echtscheiding ben ik in therapie gegaan, zowel om de scheiding te verwerken als om te praten over hoe ik me voel over mijn lichaam. Eerst wilde ik geen operatie, ik was er heel bang voor. In een eerste fase zocht ik vooral een manier om mezelf te kunnen zijn. Toen ik me verkleedde als vrouw, voelde ik dat het dat was. Ik kwam tot rust door vrouw te zijn. Pas daarna ben ik gaan nadenken en praten over een mogelijke operatie.”

Vond je de operatie belangrijk?

“Dat was een heel moeilijk proces. Ik haat operaties en er zijn altijd risico’s aan verbonden. Maar ik wou wel dat het fysieke klopte met het mentale. Voor mij was het een logische volgende stap.”

“Ik krijg er nog altijd tranen van in mijn ogen. Dat was zo een bevrijding, zo een last van mijn schouders. Ik had direct het gevoel dat het klopte. ‘s Morgens opstaan en helemaal vrouw zijn, dat is fantastisch.”

Heb je er met je ouders over gepraat?

“Ik dacht dat niemand het zou snappen, dus ik praatte er met niemand over. Mijn ouders zouden het geen probleem gevonden hebben als ik homo zou zijn. Maar ik was helemaal geen homo. Ik was een vrouw die in een verkeerd lichaam was geboren. Toen ik haar dat vertelde was ze bezorgd. Ze dacht dat ik weer gepest zou worden, zoals vroeger op school. Nu, na 4 jaar, heeft ze er meer begrip voor.”

Hoe reageerden je collega’s?

“Ik ben me meer en beter gaan verzorgen. Ik was minder macho en werd rustiger. Dat viel de anderen op. Op een dag heb ik op het werk verteld dat ik een vrouw wilde zijn. Vanaf dan was er begrip. Vroeger zeiden ze weleens dat ik nogal vrouwelijk was.

Maar vanaf het moment dat ik het verteld heb, was dat voorbij.”

Ik heb 2 zussen en ik speelde gewoon mee met de poppen.

Voel je jezelf een echte vrouw of blijf je altijd trans?

“Voor velen zal ik altijd trans blijven. Daarom wil ik nu van job veranderen, ik wil echt opnieuw starten. Ik ben gewoon Julie, een vrouw. Ook tijdens mijn sollicitatie kwam het thema weer ter sprake omdat ze een oude foto zagen op mijn rijbewijs. Meteen kwamen er vragen. Toen dacht dacht ik dat dit me altijd zal blijven achtervolgen. Terwijl ik gewoon mijn job wil doen. Ik ben een vrouw die een biologisch probleem had en die dat heeft laten rechtzetten.”

5 Vizine

GELIJKE KANSEN

We praatten met Julie over de film ‘Una mujer fantástica’.

Scène 4: Ook de ontmoeting met de ex-vrouw van Orlando verloopt erg moeilijk.

“Ook dat herken ik, ik heb vaak het gevoel dat ik eeuwig transgender zal zijn. Mensen kunnen dat niet vergeten. Het blijft echt wel een taboe. Ik voel ook veel druk om er vrouwelijk uit te zien. Als ik een dag geen rokje aandoe of me opmaak, krijg ik soms de vraag of ik terug een man wil worden.”

Scène 5: De politie gaat er meteen van uit dat Marina in de seksindustrie werkt en gelooft haar niet als ze dat ontkent.

“Transgenders worden heel vaak in verband gebracht met prostitutie. Ik werd, in het begin van mijn transitie, ook eens aangesproken door een man in een winkel. Hij wou graag eens met mij afspreken.

Binnen de seksindustrie is het een erg gekende fetisj: shemales, mensen met zowel borsten als een penis.”

Scène 1: Marina haar vriend is overleden, maar ze is van de familie niet welkom op de uitvaart.

“Ik heb hetzelfde meegemaakt. Mijn vorige vriend is gestorven en ik mocht van zijn familie niet naar de begrafenis komen. Ze schaamden zich voor mij. Zijn broer heeft dat gelukkig wel opgevangen door me te steunen. Maar de rest van de familie moest niets van mij weten. Ze vonden me een freak.”

Scène 2: Marina voelt geen schaamte, maar de anderen schamen zich wel voor haar.

“Ik merk dat ook bij mijn eigen familie. Als ik naar de speeltuin ga met mijn kinderen, zie ik mijn moeder rondkijken om te zien wat anderen zeggen. Het is heel confronterend om te zien dat je eigen moeder zich schaamt. Dat voelt kleinerend.”

Scène 3: Marina ontmoet de zoon van haar vriend. Hij is heel agressief. Hij wil weten of ze een echte vrouw is.

“Ja, dat hoor ik vaak. Mensen zijn niet beschaamd om daar vragen over te stellen. Ik heb al vaak meegemaakt dat mensen vragen of ik een man of een vrouw ben. Dat gaat ook over welke geslachtsdelen ik heb. Ik antwoord daar niet op.”

6 Vizine

Vrouw worden was een bevrijding, een last die van mijn schouders viel.

Scène 6: Familieleden van Orlando pakken Marina hardhandig aan. Ze wordt geblinddoekt, haar mond wordt afgeplakt en ze wordt geslagen.

“Ik werd ook ooit aangevallen. Dat hebben ze zich wel beklaagd (lacht). Ik liep over straat, 2 studenten liepen achter me en begonnen me uit te schelden. Dat was in de beginperiode van mijn transitie. Ik probeerde het te negeren, ik stopte en hoopte dat ze zouden passeren. Maar als ze langs me kwamen, duwden ze me tegen de muur. Ik verweerde mij en duwde één van hen tegen de grond, de andere is weggelopen. Toen hij op de grond lag, heb ik hem mijn verhaal verteld. Hij besefte toen wel dat wat hij deed fout was. Nadien ben ik het voorval gaan aangeven bij de politie. De agent zei dat ik het zelf uitlokte met hoe ik erbij liep. Dat is echt gebeurd, er is dus nog veel werk aan de winkel.”

Lilith Roggemans

GELIJKE KANSEN

Op bezoek bij de sociale kruidenier Gezonde én betaalbare voeding voor voor iedereen. Daar zorgt de sociale kruidenier voor.

Wij gingen langs in die van Bierbeek en spraken er met coördinator Eric Reyntjens.

“Bij de sociale kruidenier kunnen mensen met een laag inkomen aan gratis of goedkope voeding geraken. Je hebt de klassieke sociale kruidenier. De klanten worden er naar doorverwezen door een OCMW of CAW. In Bierbeek trekken we het concept verder open, zodat ook mensen met een gemiddeld inkomen er hun boodschappen kunnen doen en op die manier hun steentje kunnen bijdragen. Door die mix wordt er nu gebruik gemaakt van een tweeprijzensysteem.”

Komen jullie producten van lokale leveranciers?

“De producten komen van de supermarktketens uit België, maar meestal uit de streek. Alle verse producten komen rechtstreeks van de veiling in Sint-Katelijne-Waver. Voor de rest worden de rekken aangevuld met enkele lokale producten.”

“De focus ligt enerzijds op verse, gezonde groenten en fruit maar anderzijds zorgen we ook voor producten die langer houdbaar zijn.

Sociale klanten kunnen onbeperkt korting krijgen op alle gezonde producten om het belang van gezonde voeding te benadrukken.”

Hoe kunnen jullie de prijzen laag houden?

“Door op grote schaal producten aan te kopen, maar ook door het soort producten. Wanneer een supermarkt bijvoorbeeld een andere huisstijl aanneemt, kunnen wij hun ‘oudere’ producten nog gebruiken. Ook producten die hun houdbaarheidsdatum naderen, komen vaak bij ons terecht. Dat is een win-win. Wij kunnen ze goedkoper aanbieden.”

Wat is jullie grootste troef?

“Onze winkelvrijwilligers. De winkel draait volledig op vrijwilligers. We vinden het belangrijk om bepaalde mensen, bijvoorbeeld mensen met een verstandelijke beperking, een werkervaring aan te bieden. Verder kan je hier ook gewoon langskomen voor een gezellige babbel. Daarin verschillen we van een drukke supermarkt.”

Wat zijn de toekomstplannen?

Werken jullie met seizoensgebonden producten?

“We willen ons activiteitenaanbod graag uitbreiden en de gemeenschapsvorming verder ontwikkelen. Binnenkort organiseren we een reeks kooksessies (‘Lekker Fit’). We denken ook aan multiculturele eetavonden enzovoort.”

“De focus ligt eerder op de betaalbaarheid van de producten. Door op de veiling vooral in te kopen wat op dat moment goedkoop is, is ons versaanbod uiteindelijk wel heel seizoensgebonden.”

Meer info? Surf naar www.fb.me/SavooiBierbeek.

Bas Maes

7 Vizine

GEZIN

SARAH

ANJA “Je wist waar je aan begon” Plusouder in een nieuw samengesteld gezin Plusouder zijn in een nieuw samengesteld gezin is niet altijd evident. Maar wist je dat er ook mensen zijn die je kunnen coachen voor die rol? VIVA-SVV sprak met plusoudercoach Anja Pairoux en met Sarah, die vorig jaar een coachingstraject volgde.

8 Vizine

Anja: “Als plusmama heb ik zelf ‘stiefmoedercoaching’ gevolgd in Nederland. Tijdens dat traject heb ik veel nagedacht. Ik voelde dat ik in mijn huidige job niet op de juiste plek zat en wou iets doen met mijn persoonlijke interesse in ontwikkeling en psychologie. In dezelfde periode las ik een artikel van een vrouw die als coach aan de slag was. Ik herkende mezelf in haar en bovendien hoorde ik van veel mensen dat ze het idee van

partners doordat ze een verschillende opvoedingsvisie hebben.

In andere situaties neemt de biologische ouder zijn rol als ouder niet meer op omdat die zich schuldig voelt over de scheiding.

Ook dat kan voor moeilijke situaties zorgen.”

Sarah, waarom heb jij besloten om coaching te volgen?

Sarah: “In het begin ben je verliefd en is alles leuk. Ik had meteen een goed contact met Kaat, de dochter van mijn partner. Na een tijdje merk je toch dat er (kleinere) conflicten ontstaan over de opvoeding en over de omgang met elkaar. Soms lopen de, op het eerste gezicht kleinere conflicten, uit in grotere waar je samen niet lijkt uit te komen. Daarom had ik nood aan coaching.”

Ga ervoor als je voelt dat je onder­steuning nodig hebt. Schaam je niet om steun te zoeken.

Kampen plusmama’s en pluspapa’s met dezelfde moeilijkheden? stiefmoedercoaching heel boeiend vonden, maar dat Nederland voor hen te ver was. De puzzelstukjes vielen in elkaar. Ik volgde een coachingsopleiding, schoolde me bij en zorgde voor een website. Vanaf dan ging het snel. Intussen doe ik dit al 7 jaar.”

Wat doet een plusoudercouch juist?

Anja: “Alles begint met een intakegesprek, zonder voorbereiding of verborgen agenda. Tijdens dat gesprek wil ik de persoon die voor me zit leren kennen, want daarna stappen we samen in een traject. Het is belangrijk dat ik een match voel en dat die wederzijds is. Een traject duurt 6 maanden en bestaat uit 10 sessies. Tussen de sessies door kan iemand altijd contact opnemen.

Dat zorgt voor een houvast.”

“Het is de bedoeling dat mensen die een traject bij me volgen na 6 maanden zelfstandig verder kunnen met wat ik ze aanleer. Al is er altijd de mogelijkheid om nog eens langs te komen voor een eenmalige sessie, een onderhoudsbeurt noem ik dat.”

Zijn er situaties of verhalen die vaak terugkomen?

Anja: “Meestal zijn er problemen met de ex of is er een probleem met een van de stiefkinderen. Soms zijn er conflicten tussen de

Anja: “Er komen minder pluspapa’s langs dan plusmama’s. Toch zijn ze er ook en hun intenties komen op hetzelfde neer. Beiden zoeken ze hun plaats binnen het gezin. Al gebeurt dat vaak op een andere manier. Plusmama’s nemen vaak de klassieke, zorgende moederrol op. Ze zorgen voor de kinderen en geraken uitgeput. Ze hebben het gevoel dat ze niets terugkrijgen voor de moeite die ze erin steken.”

“Pluspapa’s willen er vaak voor zorgen dat hun kinderen tegen een stootje kunnen. Je ziet vaak situaties waarin de biologische mama zegt: ‘Ik zorg wel voor het kind, jij moet je daar niet te veel van aantrekken.’ Een pluspapa kan dan het gevoel krijgen geen inspraak te hebben.”

Zijn er koppels die samen coaching volgen?

Anja: “Het komt meer en meer voor dat de biologische ouder mee wil komen naar het intakegesprek en ook nadien nog een paar sessies volgt. Meestal stel ik dat ook voor, zodat die persoon weet hoe het eraan toegaat. De biologische ouder voelt namelijk ook dat er zaken aan het veranderen zijn. De partner komt thuis met nieuwe inzichten en stelt grenzen. De biologische ouder moet inzien dat er op lange termijn naar een mooi plaatje wordt gewerkt.”

9 Vizine

GEZIN Zijn er situaties die moeilijk zijn om mee aan de slag te gaan?

Anja: “Wanneer mensen wachten tot het 5 na 12 is, is het vaak moeilijk. Er kwam onlangs iemand bij mij die 2 jaar getwijfeld had om op intakegesprek te komen. Mensen ploeteren vaak verder. Afgelopen zomer heb ik 3 gezinnen ontmoet waarbij het te laat was. Ze gingen op vakantie omdat ze dachten dat dat hun batterijen zou opladen en alles daarna beter zou gaan. Mensen denken vaak dat het aan de omstandigheden ligt en gaan er even tussenuit. Maar als het al moeilijk loopt in een samengesteld gezin, is het geen goed idee om 2 weken samen op reis te gaan en op elkaars lip te zitten.”

Sarah: “Ik vond het spannend om samen op vakantie te gaan.

Anja gaf me de raad om op zoek te gaan naar de individuele behoeften van elk gezinslid tijdens de reis. Ze gaf ook de tip om een locatie uit te zoeken waar we konden beslissen om terug te komen als het nodig was. Zo ver is het gelukkig niet gekomen, we hebben een fantastische week gehad.”

Anja, is er een verhaal dat je echt is bijgebleven?

Anja: “Er was een koppel dat langskwam en die de coaching als laatste redding zag. Zij hadden 2 kinderen samen en 2 kinderen uit een vorige relatie. De papa is meegekomen en toen leerde hij hoe belangrijk het was om zijn vaderrol te vinden en op te nemen. Bij de 2de sessie gaf hij aan dat zijn kinderen rustiger waren door hoe hij in relatie stond met hen. Hij had het gevoel toen pas echt vader te zijn geworden. Dat was voor mij heel mooi om te horen en tegelijk was ik blij dat de kinderen niet nog een scheiding moesten meemaken.”

Wat is de beste tip die je kreeg tijdens het traject?

Sarah: “Dat vind ik moeilijk, want er zijn er zoveel. De coaching heeft mij heel veel inzicht gegeven in mijn partner, in de ex-partner, in Kaat, maar ook in mezelf. Het idee ‘doe meer door minder te doen’ heeft me zeker vooruit geholpen. Verder denk ik terug aan schema’s die ik kreeg. Het helpt allemaal enorm. Voor mij bestaat er dus niet één gouden tip.”

Anja: “Wat ik heel belangrijk vind, is de kracht van het individu.

Te vaak denken we in het belang van de kinderen. Maar in een samengesteld gezin moet er een omweg gemaakt worden. Pas wanneer een plusouder voelt dat hij of zij volledig zichzelf mag zijn, kan hij of zij een goede plusouder worden.”

Sarah: “Ik wil misschien toch één tip geven aan de lezers. Ga ervoor als voelt dat je ondersteuning nodig hebt. Schaam je niet om steun te zoeken. Je helpt jezelf, jouw partner en de kinderen.”:

VIVA-SVV geeft weg VIVA-SVV geeft 5 exemplaren van ‘Je wist waar je aan begon’ weg. Aan de hand van dit boek leren plusouders zichzelf in 7 stappen te coachen. Heb je interesse?

Stuur voor 10 februari een mail met je gegevens naar info@viva-svv.be en zeg waarom jij dit boek wil winnen.

Anja Pairoux – Borgerhoff & Lamberigts, 240 pag. – ISBN 9789089314383 Meer info over plusoudercoaching vind je op www.apluscoaching.be.

10 Vizine

Getuigenis PLUSMAMA KATRIJN AAN HET WOORD Zo’n 2 jaar geleden nam het leven van Katrijn (33) een nieuwe wending. Ze werd verliefd op Christophe en kreeg er meteen 2 zonen bij, Larsson (13) en Dayton (10). Een doorsnee gezin zouden ze nooit worden.

“De eerste ontmoeting met de kinderen bezorgde me heel wat stress, maar eigenlijk verliep het vlot. Christophe brak het ijs en beetje bij beetje werden ook de jongens losser. Na een etentje zijn we met z’n allen naar de kermis gegaan. Dayton, de jongste, wou meteen met mij alleen in een rollercoaster. Geweldig! En eigenlijk is die rollercoaster van toen nog altijd een symbool voor wat het is, een rollercoaster aan emoties.”

“Natuurlijk zijn er moeilijke momenten. In het begin was ik soms heel negatief. Ik kreeg enkel de lasten van de opvoeding, zonder de liefde. Ondertussen is dat veranderd. Mijn relatie met de ex van Christophe blijft wel moeilijk. Ik ben het niet altijd eens met hoe zij zaken aanpakt. Maar ik probeer altijd het belang van de kinderen voorop te stellen. Ik ben het jarenlang gewoon geweest om enkel voor mezelf te zorgen. Voor mij is er een grote verantwoordelijkheid bijgekomen. In het begin gaf zelfs koken mij stress.”

Een unieke plek in het gezin “Ik heb het gevoel dat ik op dit moment mijn plaats heb gevonden in ons nieuw samengesteld gezin. Het is een zoektocht geweest, we moesten allemaal wennen aan mekaar. Voor Christophe wil ik een stille kracht op de achtergrond zijn, we steunen elkaar. Verschillen we toch van mening over de opvoeding, dan geef ik hem mijn mening maar laat ik het verder aan hem over.”

Angst voor verandering “Ik denk dat ik mag zeggen dat wij een goed samengesteld gezin zijn. Een gezin waar iedereen elkaar heeft aanvaard en respecteert. Maar de eventuele komst van een kind van mij en Christophe boezemt me angst in. We hebben het idee laten vallen bij de jongens, maar het werd niet positief onthaald. Ze zijn bang voor hun eigen plaats in het gezin, om de liefde van hun papa te moeten delen.”

“Soms heb ik schrik dat een baby zal zorgen voor meer onrust en chaos. Christophe en ik moeten heel duidelijk maken dat de jongens evenveel meetellen als een nieuw kindje. We gaan hen tijd moeten geven om te beseffen dat een baby een verbinding is van ons allemaal. Christophe heeft er meer vertrouwen in dan ik.”

“Ook zit ik vol vragen en twijfels. Zal ik mijn eigen kind liever zien dan de kinderen van Christophe? Ben ik egoïstisch omdat ik hun leven overhoop gooi in functie van mijn eigen kinderwens?”

“Van reacties als 'Je kan niet in de toekomst kijken' of 'Je wist waaraan je begon' raak ik nog meer in de war. Ik wist inderdaad dat het anders zou zijn, een leven met een partner die al kinderen heeft. Maar moet ik me daarom de kans laten ontnemen om ooit een kindje van mezelf en mijn partner in mijn armen te mogen houden?”

“Gezag uitoefenen vind ik nog altijd moeilijk. Ik probeer niet te veel ‘ouder’ te zijn, maar wil vooral iemand zijn waarbij ze terecht kunnen. Zo zal Larsson soms dingen eerst bij mij aftoetsen.

Dan stel ik hem gerust. Als plusouder, en dus als extra volwassene in het leven van de kinderen, was het mijn ambitie om een vertrouwensband op te bouwen met hen. Ik wou hen veiligheid en stabiliteit bieden in een periode van verandering en onrust.

Door mezelf te blijven, denk ik dat ik daarin geslaagd ben.”

“Heel af en toe voel ik me nog een buitenstaander. Vooral wanneer Christophe en ik ruzie hebben. Hij trekt dan meer naar de jongens. Op die momenten vraag ik me weleens af hoe de band met een kind van mezelf zou zijn.”

Sara Van den Broeck en Ann-Sophie Van Schepdael

11 Vizine

GEZIN

Wat als je op jonge leeftijd oma of opa wordt?

Wat verandert er allemaal in je leven als je op jonge leeftijd hoort dat je grootmoeder wordt? We spraken met Saskia (47). Haar dochter werd zwanger op haar 16de en beviel van een dochter Tessa.

Wat was jouw eerste reactie toen je hoorde dat jouw dochter zwanger was?

“Eigenlijk heeft Elisa ons niets verteld. We waren normaal altijd rond dezelfde periode ongesteld en ik merkte dat haar menstruatie uitbleef. Ik wist als 1ste dat ze zwanger was. Elisa zelf beweerde eerst dat het niet kon. Ze deed een zwangerschapstest, maar de 1ste was negatief. Omdat ze al 14 dagen overtijd was, zijn we naar de huisarts gegaan. Die raadde ons aan om de test na enkele dagen te herhalen. Die 2de test was wel positief. Eerst geloofden we het niet. Je wereld stort in elkaar. Boos was ik niet echt, maar wel teleurgesteld. In haar, maar vooral in mezelf. Het voelde alsof ik als mama had gefaald.”

Hebben jullie een abortus overwogen?

“In het begin drong ik aan op een abortus. Ook andere vertrouwenspersonen vonden dat Elisa mentaal niet rijp was om moeder te worden. Bovendien zag ik niet in hoe we dat konden in-

12 Vizine

passen in ons gezin en ook haar toekomst baarde me zorgen. We zijn doorverwezen naar een abortuskliniek en hebben daar in totaal 3 gesprekken gehad. Al na de 1ste keer werd duidelijk dat Elisa niet klaar was voor een abortus, ze wilde het kindje graag houden. We hebben nog op haar ingepraat, maar ze leek vastbesloten.”

“De 3de keer waren het individuele gesprekken. Toen hebben ze me uitgelegd dat ze mijn situatie en gevoelens begrepen, maar dat we Elisa van ons afduwde en dat haar verwerking later heel moeilijk ging zijn als abortus niet haar vrije keuze was. Ze wezen me door naar de website van FARA om een antwoord te zoeken op al mijn vragen. Elisa gaf tijdens dit 3de gesprek opnieuw aan dat ze enkel in de abortuskliniek was omdat ik erop aandrong.

Op dat moment heb ik de klik gemaakt en beslist om er, samen met haar, voor te gaan.”

Hoe reageerden familie en vrienden?

“De reacties vielen beter mee dan verwacht. Ik heb de fout gemaakt om de zwangerschap van mijn dochter lang te verzwijgen.

Ik dacht dat Elisa een abortus ging laten uitvoeren, daarom wou ik de zwangerschap verzwijgen. Had ik het sneller met anderen gedeeld, dan had ik het er misschien niet zolang moeilijk mee gehad. Mijn collega’s waren heel begripvol en hielpen me met materiële zaken. Ook mijn mama van 84 was heel ontroerd, in eerste instantie had ze wel verdriet, maar nadien wou ze meteen helpen.”

Was je aanwezig bij de geboorte?

“Ik was erbij omdat mijn dochter en haar vriend op dat moment al gebroken hadden. Uiteraard was dat een unieke ervaring. Ik ben zelfs enkele nachten blijven slapen. Het is niet gemakkelijk als je dochter op jonge leeftijd bevalt, maar zelf heb ik het meegemaakt en ben ik dankbaar.”

Had je soms het gevoel dat je de rol van ouder wou overnemen?

“De rolverdeling is niet altijd makkelijk, maar we zijn ons ervan bewust. Elisa weet dat ik eraan werk en ik probeer erop te letten.

Elisa woont samen met Tessa bij ons. We hebben haar kamer omgebouwd en voor babyspullen gezorgd. Ook met de opvang van Tessa helpen we. Overdag gaat ze naar een onthaalmoeder, maar op woensdag en tijdens de vakanties of wanneer de onthaalmoeder ziek is, pas ik op. Verder is het Elisa die zorgt voor Tessa.”

Hebben jullie nog contact met de papa van Tessa?

“Nee, de papa van Tessa had contact met mijn dochter zolang hij wist dat de mogelijkheid er was om een abortus uit te voeren.

In het begin waren hij en ik bondgenoten. Op het moment dat we beslist hebben dat Elisa het kindje ging houden, heeft hij alle contact verbroken. Elisa wou het contact behouden omdat ze vindt dat Tessa het recht heeft om te weten wie haar papa is, maar dat zijn zorgen voor later. Ook met de andere grootouders is er geen contact, waarschijnlijk weten ze niet eens dat ze een kleinkind hebben.”

Is je relatie met je dochter veranderd na de geboorte van Tessa?

“Elisa is persoonlijk veranderd, ze is opengebloeid. Ze is gegroeid en staat sterker in het leven. Toch voedt ze Tessa soms onbezonnen op. Hoe ouder je wordt, hoe sneller je je zorgen maakt. Zij voedt haar anders op, maar doet dat wel heel goed. Ze hecht belang aan de raad die ik haar geef. Ik stel me weleens de vraag of Elisa niet te veel moet opgeven. Maar ja, het belangrijkste is dat ze gelukkig is. Ze kon een andere beslissing gemaakt hebben,

maar diep ongelukkig geweest zijn voor de rest van haar leven.

Gelukkig heeft ze het karakter gehad om te beslissen om er toch voor te gaan.”

“Intussen is Elisa van school veranderd en studeert ze voeding en verzorging. Overdag gaat ze naar school, ’s avonds en tijdens het weekend zorgt ze voor haar dochter. Afgelopen weekend is ze meegegaan naar het tienermoederweekend van LEJO in samenwerking met FARA. Ze heeft ervan genoten ook nog eens kind te kunnen zijn, eens naar de cinema te gaan. Ik vind het spijtig dat dat niet meer kan.”

“Het zou wel tof zijn mocht ze haar vriendenkring kunnen uitbreiden. Gelukkig kan ze bij de mensen van LEJO vzw, een Gentse vzw die activiteiten doet voor tienermoeders , terecht voor lotgenotencontact. Haar vriendinnen van vroeger zitten in een andere levensfase en daar heeft ze nog weinig contact mee.

Soms mist ze ook een vriendje. Ik hoop dat ze iemand ontmoet die zowel voor haar als voor Tessa wil zorgen. Uiteindelijk wil je als mama vooral dat je kind gelukkig is.”

Ben je zelf door de situatie veranderd?

Ik ben heel blij met Tessa, ik zou haar niet meer kunnen missen.

Ik heb het mezelf heel moeilijk gemaakt door de zwangerschap van Elisa zo lang te verzwijgen. Maar ik maakte me zorgen over Elisa haar toekomst. Als je me vraagt hoe ik me nu voel als grootmoeder. Super! Je kunt dat moeilijk inschatten, oma worden is toch wel een apart gevoel. Je ziet dat kindje vanaf het 1ste moment graag en je bent bezorgd … Elise is echt ons zonnetje in huis.”

Katrien Sergeant

Meer info Fara is een vzw die luistert, informeert en begeleidt bij zwangerschapskeuzes. Je kan bij Fara terecht met je verhaal of vragen rond: • ongeplande zwangerschap • tienerzwangerschap en jong (groot)ouderschap • abortusverwerking • prenatale diagnose • kinderwens (na een abortus of zwangerschapsafbreking, bij tieners, of een kind met een beperking in het gezin).

Dit kan via mail vragen@fara.be, telefonisch 016 38 69 50 of tijdens een gesprek op kantoor in Heverlee.

13 Vizine

ACTIE

VIVA-SVV dompelt zich onder in de wereld van de ijsberen Elk jaar rond de jaarwisseling is het een item in Het Journaal: een nieuwjaarsduik in de zee. Leuk, dachten we bij VIVA-SVV, dus namen we de proef op de som. We trokken onze bikini aan en namen een duik in het koude water.

IJsberen is hetzelfde als in een meer, rivier, vijver of zee duiken tijdens de koude wintermaanden. De watertemperatuur ligt onder de 5 graden, maar schommelt vaak eerder rond het vriespunt. “De winterzwemmer die het enkel om de zwemtraining te doen is, kan zich kleden in een wetsuit of duikerpak om afkoeling te voorkomen. Zwemmers bij wie het juist gaat

om de beleving van het koude water doen dit naakt of dragen reguliere zwemkleding”, leert Wikipedia ons.

België telt verschillende buitenzwemverengingen. Deze uitdaging bracht ons bij de Deurnese Ijsberen. Als sinds 1922 brengen ze fervente buitenzwemmers samen in het Antwerpse.

Het geeft een enorme adrenalinestoot en je komt met een fantastisch gevoel het water uit.

14 Vizine

Ieder jaar vanaf oktober kan er, meerdere keren per week, onder toezicht geplonsd worden.

2 VIVA-collega's gingen de uitdaging aan en vertellen hun verhaal. “De ochtend startte met een opwarming. Nog een beetje moe en wat bang voor wat zou komen werden we onthaald door ervaren ijsberen. Samen met een twintigtal anderen deden we, onder leiding van een vrijwilliger, een half uur opwarmingsoefeningen. Een andere groep ging een toer joggen om op te warmen. Het is belangrijk om voor goed op te warmen en je hartslag stevig de hoogte te laten ingaan voor je het water ingaat. Het zorgt ervoor dat de doorbloeding na de activiteit optimaal is.”

Gekrijs “Na de opwarming, was het moment daar: kleren uit, handdoek om en trippelend naar de zwemvijver. Enkele diehards hadden er geen moeite mee, gaven geen kick en gingen rustig het water in. Na wat getwijfel, gingen ook wij ervoor. De één ging voor de korte pijn en koos voor een duik rechtstreeks in het water.

De ander ging het water in via een laddertje, met het nodige gekrijs erbij. Het hielp dat de ervaren ijsberen ons aanmoedigde.

Ze wezen er ons op dat het belangrijk is je eigen lichaam te respecteren en je eigen grenzen te bepalen.”

Adrenaline “Onder het motto ‘alles kan, niets moet’, lieten we ons van onze moedigste kant zien en sprongen we uiteindelijk elk nog eens

2 keer extra in het water. Stiekem omdat het ons een enorme adrenalinestoot gaf en we met een zalig gevoel het koude water uitkwamen. We voelden ons bloed stromen, ons hart slaan en waren heel trots op onszelf. Een warme douche en een kop thee

Het is belangrijk om voor goed op te warmen en je hartslag stevig de hoogte te laten ingaan voor je het water ingaat.

na de sprong maakten het helemaal af.”

Minder snel verkouden “Of het voor herhaling vatbaar is? Zeker en vast! Het groepsgebeuren, de kick en het heerlijke gevoel achteraf zijn meer dan de moeite waard. Daarnaast zouden mensen die regelmatig ijsberen minder snel verkouden zijn. Uiteraard is het niet voor iedereen weggelegd, maar het is een aanrader om eens te proberen.”

Lilith Roggemans en Truus Mentens

15 Vizine

GEZONDHEID

Let’s talk about sex, baby

Of je nu naar de televisie kijkt, op het internet surft of liedjesteksten beluistert … Seks is alomtegenwoordig in onze huidige samenleving. Bovendien schotelen de media ons vaak voor dat seks perfect moet zijn: strakke lichamen, spannende stomende seks met een hoogtepunt voor beide partners én het liefst regelmatig. Een probleem of juist niet? VIVA-SVV ging langs bij seksuoloog Sam Geuens.

Vind je het positief of negatief dat seks zo aanwezig is in de media?

“Ik vind het goed dat het onderwerp besproken wordt. In mijn praktijk merk ik dat koppels er vaak moeilijk samen over kunnen praten. Soms heeft dat te maken met iemands persoonlijkheid, maar zeker ook met hoe er in de maatschappij omgegaan

16 Vizine

wordt met seksualiteit en intimiteit. Doordat seksualiteit nu alom­tegenwoordig is in de media, wordt erover gesproken. Dat vind ik positief. We kunnen het onderwerp niet meer vermijden. Daarom wordt het des te belangrijker om ervoor te zorgen dat de informatie die verspreid wordt rond seksualiteit en relaties juist is.”

De media brengen vaak geen realistisch beeld van seks. Brengt dat druk met zich mee?

“Ik denk dat dit vooral voor foute verwachtingen zorgt. Ten opzichte van je partner, maar ook ten opzichte van jezelf. Ik kan mij boos maken wanneer er dingen verschijnen in de media die niet kloppen of te kort door de bocht zijn. Zo verschenen onlangs de resultaten van een kleinschalig onderzoek waaruit bleek dat een groot percentage van mannen zelden tot nooit porno kijkt. Dit klopt niet. Er moet iets foutgelopen zijn in deze studie want de resultaten spreken alle grote onderzoeken tegen. Maar sommige koppels krijgen ruzie wanneer ze zoiets in het nieuws horen. Vrouwen krijgen de boodschap dat maar weinig mannen porno kijken en zijn boos omdat hun partner het wél doet.”

Mannen en vrouwen kunnen even snel en even hard opgewonden raken.

“Een andere heersende misvatting gaat over het al dan niet klaarkomen door middel van penetratie. Bij een grote groep vrouwen lukt dat niet puur omwille van hoe hun lichaam in elkaar zit, een kwestie van natuurlijke variatie. Maar als je de boodschap krijgt dat elke vrouw dat kan dan gaan sommigen aan zichzelf twijfelen. Ze denken dat er iets mis is en hun partner denkt soms dat hij tekort schiet. Dan krijg je een koppel dat elkaar graag ziet en goed op elkaar afgestemd is, maar problemen krijgt omwille van foute ideeën. Dat is spijtig.”

Kunnen we hier iets aan doen?

“Er is nog nooit zo’n grote nood geweest aan relationele en seksuele vorming en voorlichting voor alle leeftijden, gaande van kleuters tot 55-plussers. Uiteraard moet je hierbij altijd rekening houden met het ontwikkelingsniveau van je doelgroep en inspelen op de thema’s die op dat moment bij hen leven. Bij kleuters kan het bijvoorbeeld gaan over het verschil tussen jongens en meisjes, in de lagere school over vriendschap en verliefd zijn, vanaf de puberteit over lichamelijke veranderingen enzovoort.”

“Ik vermeld heel bewust ook de groep van 55-plussers omdat ook zij nood hebben aan informatie. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de soa-cijfers zie je dat de groep van 18- tot 25-jari-

G LOO O U S SEK EUENS G M A S gen en de groep van 55-plussers zeer dicht bij elkaar liggen wat nieuwe soa-besmettingen betreft. Veel 55-plussers bevinden zich vandaag de dag opnieuw op de relatiemarkt. Ze moeten vaak onderhandelen met een nieuwe partner over dingen als condoomgebruik. Dat is niet altijd evident. Ook foute opvattingen spelen een rol. Zo laten mensen een condoom al snel achterwege als ze denken dat het alleen tegen zwangerschap beschermt of dat je enkel soa’s kan krijgen van penetratieseks.”

Welke mythe over seks zou je graag de wereld uithelpen?

“Dat er veel verschil is tussen mannen en vrouwen wat seks betreft. Op basis van onderzoek en mijn eigen praktijkervaring durf ik te stellen dat dit zwaar overdreven wordt. Mannen en vrouwen kunnen even snel en even hard opgewonden raken zolang ze maar op de voor hun juiste manier gestimuleerd worden. De menselijke anatomie zorgt er wel voor dat veel koppels vaak langer moeten zoeken naar manieren die voor haar juist zijn, dan naar manieren die voor hem leuk zijn.

Maar zodra ze de juiste manier gevonden hebben raken vrouwen even gemakkelijk en even snel opgewonden als mannen.”

“Eén van de problemen die we in onze praktijk het vaakst zien, is een verschil in verlangen. Koppels komen dan op consultatie omdat de ene partner graag wat meer zou vrijen, terwijl de andere het goed vindt zoals het is. Mensen kijken altijd raar op als ik vertel dat ik in mijn praktijk zeker evenveel koppels zie waar de vrouw wat vaker zou willen vrijen als koppels waar de man wat vaker zou willen vrijen. We hebben het hardnekkig idee dat mannen en vrouwen heel verschillend zijn als het over seks gaat. Maar dat is niet altijd zo.”

In februari 2018 lanceert VIVA-SVV een campagne rond het thema seksualiteit. Benieuwd? Hou dan zeker www.viva-svv.be in de gaten voor verschillende verhalen.

Carmen Brankaer

17 Vizine

FOS

Ecuadoraanse vrouwen hebben er genoeg van Stel je voor dat je een miskraam krijgt. Bloed, pijn, koorts ... Je bent bang en beslist om medische hulp te zoeken in een ziekenhuis. Maar daar krijg je niet meteen de nodige zorgen toegediend, ook al gaat het om een spoedgeval.

Bovendien beschuldigen ze je ervan een abortus te hebben ingeleid. Ze zetten je onder druk: ze zeggen dat je geen verzorging krijgt zolang je die misdaad niet bekent. De politie komt en je kruisweg begint. Je wordt officieel in beschuldiging gesteld en vliegt de gevangenis voor 3 jaar. Er bestaat geen enkel bewijs tegen jou, toch werd het ziekenhuis niet je redding maar je ondergang.

HET OVERKWAM 243 VROUWEN IN ECUADOR TUSSEN 2013 EN JULI 2017.

Stel je voor dat je vermoord wordt, gewoon omdat je vrouw bent ... Je werd vroeger wel al eens geïntimideerd. Omdat je het lef had om een ex te laten zitten die te gewelddadig was, omdat je dreigde klacht in te dienen wanneer je collega zijn handen niet kon thuis houden, omdat je gewoon ‘nee’ zei. Maar deze keer is het die ene keer te veel. Je loopt op straat en weigert in te gaan op de avances van een man. Hij achtervolgt je. In paniek loop je weg. Eenmaal er niemand meer in de buurt is, grijpt hij je vast en wurgt hij je.

ELKE 53 UUR WORDT EEN VROUW IN ECUADOR VERMOORD ENKEL EN ALLEEN OMDAT ZE VROUW IS.

6 op de 10 Ecuadoraanse vrouwen krijgen te maken met geweld en een kwart is slachtoffer van seksueel geweld. Feministische organisaties proberen het tij te keren. Sinds enkele jaren staan er, dankzij hen, zware straffen op bepaalde vormen van geweld tegen vrouwen. Maar de politiek laat zich graag beïnvloeden door de kerk en ultrarechtse organisaties. Daardoor worden wetten en beleidsverklaringen zomaar ingetrokken. Politieke vooruitgang en achteruitgang wisselen elkaar af.

over vrouwenrechten wordt openlijk gedeeld en families van de slachtoffers van een moord krijgen bijstand. Ook jongeren worden betrokken: ze krijgen hulp om hun seksuele rechten beter te leren kennen.

Van onderuit komt er meer en meer protest. Organisaties informeren gezondheidspersoneel over het beroepsgeheim en zorgen voor de juridische verdediging van vrouwen die in de gevangenis zitten vanwege een miskraam of abortus. Informatie

18 Vizine

Dankzij het platform #WeZienOnsGraagInLeven en de lokale organisatie SURKUNA, gesteund door Belgische solidariteitsorganisatie FOS, komen de Ecuadoranen nu massaal op straat. Het protest op sociale media onder de naam #Nieteénminder zinderde zelfs na tot in Argentinië, Peru, Mexico en Bolivia. Het is duidelijk: de Ecuadoraanse vrouwen willen laten horen dat het GENOEG is.

Tekst & foto’s: FOS

GEZONDHEID

E-attest, je digitale doktersbriefje Vanaf 1 januari 2018 kan je huisarts het getuigschrift voor verstrekte hulp elektronisch naar je ziekenfonds sturen. Dat elektronische doktersbriefje heet het e-attest. Dat betekent dat je niet meer naar een kantoor of brievenbus van je ziekenfonds hoeft om je doktersbriefje te bezorgen.

Het ziekenfonds stort de terugbetaling automatisch op je rekening. Snel, gemakkelijk én veilig.

Hoe werkt het e-attest?

Je gaat op raadpleging bij je huisarts of hij komt bij jou op huisbezoek.

Je betaalt het ereloon (en eventuele supplementen) volledig aan je huisarts.

Je krijgt een papieren bewijsstuk van je huisarts met een uniek nummer erop. Houd dit bij, het is jouw bewijs dat het ziekenfonds je e-attest goed ontvangen heeft.

Je huisarts stuurt het e-attest naar je ziekenfonds.

Voordelen van het e-attest Snel Met het e-attest krijg je je terugbetaling sneller. Zo’n 2 tot 3 werkdagen na de raadpleging staat het bedrag al op je rekening.

Gemakkelijk Je hoeft niet meer naar een kantoor of brievenbus van je ziekenfonds om je doktersbriefje af te geven. Je kan het dus ook niet verliezen of vergeten binnen te brengen. Is er een probleem met de terugbetaling? Dan krijg je een brief waarin staat hoe je dit in orde kan brengen.

Veilig Je huisarts stuurt je gegevens elektronisch en beveiligd door naar je ziekenfonds.

Gebruikt mijn huisarts het e-attest?

Je huisarts kiest zelf of hij het e-attest gebruikt of niet. Het is niet verplicht. Het kan dus zijn dat je ook na 1 januari nog een papieren getuigschrift krijgt, dat je bij je ziekenfonds moet binnenbrengen voor een terugbetaling. Wel zullen gaandeweg steeds meer huisartsen voor het e-attest kiezen.

Is alles in orde?

Dan stort je ziekenfonds de terugbetaling automatisch op je rekening.

Is er een probleem met de terugbetaling?

Dan krijg je een brief van het ziekenfonds waarin staat wat je moet doen.

3 tips voor een vlotte terugbetaling Gebruikt je huisarts het e-attest? Dan stort je ziekenfonds de terugbetaling automatisch op je rekening. Met deze 3 tips ben je zeker van een snelle en vlotte terugbetaling.

1

Kijk na of je ziekenfonds je rekeningnummer heeft. Is dat niet het geval? Geef dan je rekeningnummer door.

2

Verander je van rekeningnummer? Geef dan ook zo snel mogelijk je nieuwe rekeningnummer door aan je ziekenfonds.

3

Houd het bewijsstuk dat je van je huisarts krijgt goed bij.

Geef het niet af aan het ziekenfonds. Op het bewijsstuk vind je het bedrag dat je aan je arts betaalde en een uniek nummer waarmee je de terugbetaling kan opvolgen.

Meer info?

• Je rekeningnummer doorgeven of wijzigen? Op www.bondmoyson.be/rekeningnummer of www.devoorzorg.be/rekeningnummer of www.fsmb.be lees je hoe je dat doet. Of neem contact op met je ziekenfonds.

• Vragen over het e-attest? Surf naar www.bondmoyson.be/e-attest of www.devoorzorg.be/e-attest of www.fsmb.be. Of kom langs in een ziekenfondskantoor in je buurt.

19 Vizine

VRIJWILLIGERS IN ACTIE

9

dingen

… die foutlopen zonder vrijwilligers

Wat zou VIVA-SVV zijn zonder vrijwilligers? Niets! Zonder vrijwilligers zouden de activiteiten niet kunnen doorgaan, zouden afdelingen niet bestaan, zou er nooit actie gevoerd worden …

Zonder vrijwilligers zou heel de wereld er trouwens anders uitzien. 9 dingen die zouden foutlopen zonder vrijwilligers.

1. Extra werkdruk

3. Je wordt minder gezond

Vrijwilligers nemen 4,1 % van betaald werk over, dat zijn 130 000 voltijdse werkkrachten die ineens wegvallen. Bijgevolg moet iedereen meer en langer werken. Onder andere dankzij VIVASVV hebben we bijvoorbeeld consultatiebureaus en wordt er huiswerkbegeleiding georganiseerd.

Vrijwilligerswerk is goed voor jouw gezondheid. Vrijwilligers leven langer en met een betere levenskwaliteit. Ze hebben minder stress, vertonen minder depressies, hebben meer levenslust en een verbeterd welzijn. Vraag dat maar aan onze VIVA-dames die al véle jaren actief zijn. Of aan onze afdelingen die yoga, dans of gezonde kookworkshops organiseren.

2. Alles wordt duurder Zonder de hulp van vrijwilligers moeten veel diensten extra personeel aannemen en betalen. Dit wordt doorgerekend aan de klant en dus zullen we waarschijnlijk voor veel diensten (meer) moeten betalen.

20 Vizine

Gezondheid is een belangrijk thema binnen onze werking. Zo werkten we al rond abortus, borstkanker, baarmoederhalskanker, gezonde brooddozen enzovoort.

7. Het leven wordt saaier Vrijwilligerswerk is plezant! Actief zijn als vrijwilliger is dan ook voor de meeste mensen een aangename manier om hun tijd door te brengen. Zonder vrijwilligerswerk ziet je leven er een pak grijzer uit.

8. Iedereen voor zich Iets goed doen werkt aanstekelijk. Vrijwilligerswerk creëert een warme samenleving. VIVA-SVV bestaat dan ook uit een grote groep van vrouwen die net voor andere vrouwen de handen uit de mouwen steken.

9. Minder actie tegen overheidsbeslissingen Vrijwilligers zijn niet alleen geitenwollen sokkendragers. Toch blijft vrijwilligerswerk een belangrijk middel om je eigen waarden en normen te verdedigen en sociale actie te ondernemen. Denk maar aan de betoging tegen Trump en de terugbetaling van borstreconstructies.

4. Zorginstellingen, sportverenigingen , socioculturele verenigingen … liggen plat 13,9 % van de Vlamingen is vrijwilliger in verschillende sectoren.

Van sport, jeugdwerk, culturele en sociale verenigingen tot gezondheidszorg, allemaal draaien zij (gedeeltelijk) door het vrijwillig engagement van duizenden Vlamingen. Zonder VIVAvrijwilligers geen breicafés, geen uitstappen, geen reizen, geen crea-activiteiten enzovoort.

5. Verlies aan competenties Vrijwilligers leren veel door hun vrijwilligerswerk. Ze ontwikkelen competenties die van pas kunnen komen voor hun professionele carrière. Ook kunnen die vaardigheden vaak bijdragen tot hun persoonlijke ontwikkeling. Waar anders leer je recepten kennen, schaaf je kennis over vrouwenrechten bij en ontdek je buikdansen, yoga, quinoa en nieuwe knutseltrends?

6. Veel mensen zouden eenzamer zijn Dankzij vrijwilligerswerk leer je meer nieuwe mensen kennen.

Daarnaast zetten veel vrijwilligers zich in om mensen in eenzaamheid op te zoeken. 2 keer minder eenzaamheid dus.

Zonder VIVA-SVV zouden we mekaar waarschijnlijk minder regelmatig zien en zouden we niet met andere en nieuwe VIVA-madammen in contact komen. Dat zou pas zonde zijn.

Dankjewel vrijwilligers! Voor ons zijn jullie een VIP. Want ‘Vrijwilligerswerk Is Prachtig’ en jullie zijn voor ons onbetaalbaar.

3 – 11 maart 2018: Week van de Vrijwilliger Meer info www.facebook.com/vrijwilligersinactie Truus Mentens

21 Vizine

DIGESTIEF

We zijn allemaal egoïsten

n zich al moreel sitief mensbeeld. Als mense po te al n gee en bb he n er een goed Veel van mijn studente chtige redenen: omdat ze fzu zel om n he ns lge vo t da eken met misleidende goed gedragen dan doen ze van hun tijd natuurlijk, en bo d kin zijn n ige jar 18ze De en durven gevoel van krijgen. n als moedig: evolutiebiolog eze gel n he or do n rde wo ne op ons zelfbehoud en titels zoals The Selfish Ge lijk zijn – namelijk altijd uit rke we wij e ho n zie te en og ten minste onder gedreven door eigenbelang. ragingen tot altijd menselijke drijfveren en ged aan id lhe vee de van tie als biologische Maar deze reduc geen twijfel dat de mens, t lijd t He t. ou nkf de n ee ële verschillen zijn tussen hetzelfde motief berust op t sluit niet uit dat er karakteri da ar ma ie, lut evo van is ct en altruïsme, en soort, het produ het verschil tussen egoïsme al ma alle we n ne ken zo En orbeeld individuele exemplaren. jwilligerswerk is een typevo Vri n. zie n éé er we als ad e da ergie aan een zaak herkennen we een egoïstisch zijn tijd, zijn geld en zijn en llig jwi vri ft gee and iem : len van altruïstisch hande langen van anderen dient. die in de eerste plaats de be 15 jaar en ouder, of 12,5 % van de bevolking van n, lge Be 0 00 166 1 en do s willen Volgens de laatste cijfers id aan redenen: omdat ze iet lhe vee n ee Om t? da ze en do t ze hun vrije tijd vrijwilligerswerk. En waarom ct willen met mensen, omda nta co ze t da om , ing lev en wijst uit dat teruggeven aan de sam goed bij voelen. Onderzoek h zic er ze t da om k oo – ja erswerk, als bij puntje zinvol willen besteden, en . Toont dit aan dat vrijwillig rdt wo r ige ukk gel et, do rk wie vrijwilligerswe g? gedaan wordt uit eigenbelan bij paaltje komt, dan toch ukkig maakt, dat die paalde activiteit iemand gel be n ee t da om t nie is t is een welkom Dat gaat te snel. He t geluk van de vrijwilliger He n. rde wo te ig ukk gel die persoon dat doet om belangrijk vindt. t hij of zij iets doet wat hij neveneffect van het feit da nder dat anderen, is het geen wo van n lzij we t he om en gev we allemaal Aangezien vele mensen erswerk is eigenlijk iets dat llig jwi Vri . akt ma ig ukk gel vrijwilligerswerk ons te wapenen tegen en moeten proberen. Om ud zo rtje kee n ee nst mi zin juist is dat op zijn Want hoewel het in zekere ld. ee nsb me e iev gat ne he t toch iets dat al te cynisc ed waar dat sommigen he ngo eve t he jft bli , zijn n mensen allemaal egoïste minder zijn dan anderen.

Katrien Schaubroeck

ne helden. Een kleine ethiek

wo Maak kans op het boek ‘Ge vrijwilligerswerk’

van het

van vrijwil ten wat voor jou de kracht Laat ons voor 10 februari we weet win jij een exemplaar. (via info@viva-svv.be) en wie cco.be/gewonehelden.

Bestellen kan ook via www.a

22 Vizine Vizine

ligerswerk is

Domein Westhoek vzw

Domein Westhoek nodigt je uit voor een heerlijk verblijf aan zee met het gezin of onder vrienden. Het domein heeft 91 moderne kamers en 36 appartementen die uitgerust zijn met alle comfort.

WINTERPROMOTIE VANAF â‚Ź 230 p.p.

9 februari tot 26 maart 4 nachten met ontbijtbuffet Halfpension Aankomstdag naar keuze Gratis gebruik van het zwembad

lijk Uitzondedr ! aanbo Kamer aan 50%

* standaardkamer Domein Westhoek vzw - Centrum voor sociaal toerisme, Noordzeedreef 6-8, 8670 Oostduinkerke Tel: 058 22 41 00 - Fax: 058 22 41 99 - Web: www.domein-westhoek.be - E-mail: domeinwesthoek@skynet.be

FUN! ACTIE! SNEEUW! Beestig leuke vakanties voor je (klein)kinderen!

JOETZ organiseert super leuke vakanties voor kinderen en jongeren.

Zoek je winter fun of zomer sun? JOETZ heeft het allemaal.

En dit aan democratische prijzen!

Vraag gratis en vrijblijvend onze vakantiebrochure aan.

M info@joetz.be - T 02.515.04.84

Ontdek ons volledig aanbod op www.joetz.be

winter_vakanties_vizine_ad.indd 1

20/11/2017 11:30:29

23 Vizine

Kaak ontwricht aan een XXL-hamburger in New York?

Met Bond Moyson & De Voorzorg ben je wereldwijd verzekerd.

Voor onze leden gaan we ver, heel ver. Want de reisverzekering van Bond Moyson en De Voorzorg is inbegrepen in je lidmaatschap en verzekert je voor medische kosten in het buitenland. En dat wereldwijd.

www.wereldwijdverzekerd.be