រឿង កាបូបលុយ

Page 1

1

េរឿង កបូបលុ យ

និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


2

េរឿង កបូបលុ យ

កបូបលុ យ មត ិ តភកតិទូរស័ពទមកេតឿនខញុំ

ឱយរសូតេទជួបជុំជប់េលៀង

ជមួយពួកេគ។ េពលេបកឡនេចញពីកែនលងេធវករ ខញុំេឃញ

ជនរងេរគះមនក់ឈមេរសចេជកខលួន មត់ផូ លវចូលមនទីរេពទយ។

េដកសតូកសតឹងេននឹង

េឃញខញុំេបកកញច ក់ឡន

មង ី មនក់

ែរសករបប់ខុ ញំ «េលករគូេពទយ ជួយេមល  គត់ផង! គត់រតូវ ឡនបុកធងនណ ់ ស់ ែតមចស់ឡនរត់បត់រសេមលេហយ។» ខញុំសមលង ឹ េមល  ជនរងេរគះេនះមតងេទៀត

មុននឹងបិទកញច ក់

េបកឡនេចញេទ។ េគថមនែតអនករកេនះេទ ែដលដឹងសុ ខ

ទុកខអនករកដូចគន។ តួយ៉ងដូចសថនភពេនះ មនុសសបីបន ួ នក់

ែដលខវល់នឹងជនសនលបេ់ នះសុ ទធសឹងែតជអនករក ែដលរស់ េន

មតុម ំ នទីរេពទយ។

និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល

តមេមល  េទអនករងេរគះេនះរបែហលជ


3

េរឿង កបូបលុ យ

តចស់សុំទន េដរេធវពុតជខវក់ែភនក បបកមមករ៏ តូវេគបុកឱយ រងចល។

ខញុំចតឡនរសួលបួល រួចេដរចូលេទកនុងសួ នររតី។ ឆក

ជីវតដ៏ ិ ែសនខលី េតមនុសសរតូវែសវងរកន័យអវីឱយខលួនឯង? ករងរ

ជេវជជបណឌិត អតថនយ ័ វដតសងសរេនជិតខញុំបេងកយ។ េនកនុងមនទីរ េពទយែតមួយ ទរកែដលេទបនឹងេកតដំណលគននឹងចស់ជរ

ែដលសលប់េទវញ។ មនែតករេសយសុ ខេទ េទបជករងរ ិ ពិតរបកដរបស់មនុសស។ េរកបរសដ៏ឈុយ ង អងគុយេកៀកេកយ នរដ៏ ី រសស់េសភ េតអនកណថេទវតេនេលេមឃ សបបយ

ជងមនុសស?

«េលកពូ! រជុះកបូបលុ យេហយ!» ខញុំងកេទេឃញេកមងរសីលក់ផកមលះិ មនក់ រត់យកកបូបលុ យ

មកហុចឱយខញុំ។ ខញុំសមលង ឹ មុខវ រួចយកកបូបលុ យរបស់ខុ ំញមក

េមល េធវឱយខញុំេទជ ិ  ។ េកមងរសីេនះក៏រសប់ែតេដររុយេទវញ

ឆងល់នឹងអកបបកិរយេនះ។ ិ និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


4

េរឿង កបូបលុ យ

«ឈប់សិន!» េកមងរសីងកមក រពមទំងសួ រខញុំ «ពូចង់ទិញផកេអហះ?» ខញុំងក់កបល

េទបវេដរមកវញ។ ិ

ខញុំេនែតសមលង ឹ េមល  វ

គមនរបិច មន ិ ខវល់នឹងសតប់តៃមលផកមលះិ េទ េរពះខញុំចង់ែតសតប់ អរមមណ៍របស់វប៉េុ ណ ណ ះ។

កបូបលុ យខញុំរត់េទផទះេទ?»

ខញុំសួរវថ

«េហតុអវីឯងមន ិ យក

វហក់ឆងល់នឹងសំ ណួរខញុំ «េរពះវជរបស់ពូ!» «ឯងដឹងថេនកនុងកបូបលុ យេនះមនរបក់បន ុ៉ ម នេទ?» វរគវកបល។ ី «របក់កុ នងកបូបេនះអចឱយឯង

របែហលមួយឆន។ ំ »

ឈប់េដរលក់ផកបន

វសមលង ឹ មុខខញុំភះលឹ ៗ េទបខញុំថឱយវ «េតឯងកំពុងសតយែមន

េទ?»

«អត់េទ! ខញុំចូលចិតតេដរលក់ផក អត់ចង់ឈប់លក់ផកផង!» និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


5

េរឿង កបូបលុ យ

ខញុំហក់ដូចជចង់េសចបនតិចយំបនតិច ហួសចត ិ តនឹងេកមងរសី

ដ៏លងងេ់ ខលេនះ។ រួចខញុំហូតលុ យពីកបូបរបំមន ុឺ េរៀល ហុចឱយ

េទវ។

«ផកខញុំមយ ួ ភួងែតមួយពន់េរៀលេទ!» «យកេទ ពូឱយឯង!» ខញុំរបប់វ។ «ែត... ពុកែម៉ខុ ំញមន ិ ឱយយករបក់អនកណទេទៗេឡយ។» «ជរបក់សងគុណឯង ែដលេរសកបូ បលុ យឱយពូ។»  េកមងរសីែបរជរគវកបល ី

ប៉ណ ុ ឹណ ង

មន ិ លំ បកអីផង

«រគន់ែតេរសកបូ បលុ យជូនពូ 

េហតុអីរតូវបនលុ យសងគុណ?

ពុកែម៉ខុ ំរញ បប់ថ េធវមនុសសរតូវេចះជួយគនេទវញេទមក េទប ិ

រស់េនបនសបបយចិតតទង ំ អស់គន។»

ខញុំេសចរលក់តិចៗដក់វ «េតអ  នកណគឺជពុកែម៉របស់ឯង?

ពួកគត់គឺជេលកសងឃ និងដូនជីៃអហ? ៊ »

«ពុកខញុំជកមមករសំ ណង់ ែម៉ខុ ំល ញ ក់បែនលេនផសរ។» និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


6

េរឿង កបូបលុ យ

ខញុំេនេសងៀមរទឹង េរពះខួរកបលដូចជរចបូករចបល់នឹងពកយ

មួយម៉ត់ៗរបស់េកមងរសីេនះ។ េឃញសភពខញុំ វក៏របប់ខុ ំេញ ទៀត

«ពុកែម៉ខុ ំែញ តងែតរបប់ខុ ំថ ញ

ជួយគនគឺជេរឿងធមមតរបស់

មនុសស។ ខញុំសបបយចិតតណស់ែដលអចជួយេរសកបូ បលុ យ 

ជូនពូ

េរពះេបពូបត់កបូបលុ យ

ពូនឹងសតយមន ិ សបបយ

ចិតត។ ពុកែម៉ខុ ំឱ ញ យេចះយកចិតតេគេរបៀបនឹងចិតតខួ នឯង ល េហយរតូវ ជួយអនកដៃទឱយដូចជួយខលួនឯង។» ពិតជលងង់

បេរងៀនកូនឱយលងងែ់ មន!

ខញុំបេញច  ចឱយវថ

«ពុកែម៉ឯងែតងែតរបេដេទៀតថ េធវលអបនលអែមនេទ?»

«ចស! ពុកែម៉ខុ ំថ ញ មនុសសែតងែតដេណត មគនេធវអំេពអរកក់

មន ិ សូ វមនអនកដេណត មគនេធវអំេពលអេឡយ។ តមពិតេធវអំេពលអគមនអីលំបកេទ។»

េកមងរសីេនះនិយយរគប់ម៉ត់សុទធែតពកយែម៉ឪវ

ខញុំកស ៏ ួ រែម៉ឪវតមរយៈវថ «ចុះកនលងមករគួសរឯងេធវអំេពលអ បនផលលអអីខលះេហយ?»

និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


7

េរឿង កបូបលុ យ

«មន ិ េឃញបនអីផង!» ខញុំេសចខឹកៗ «ែរកងថេធវលអបនលអេអហះ?» «ពុកែម៉ខុ ំថ ញ

េបេធវលអចង់បនផល

េធវលអេទ!»

ខញុំេនរទឹងជេលកទីពីរ

ទីមយ ួ របស់មនុសសែមន។

គិតថ

មន ិ ែមនមនន័យថ

រគួសរពិតជសលេរៀន

កមមករសំ ណង់

និងអនកលក់បែនល

មនន័យថជមនុសសបរជ័យបត់េទេហយ ឬក៏ពក ួ េគចង់ឱយ

កូនេដរតមគនលងរបស់ខួ ន? ល េឃញខញុំេនេសងៀម េកមងរសីេនះ របុងេដរេចញ

ែតខញុំឃត់វសួ រេទៀត

េធវករអី ឬក៏ចង់េដរលក់ផករហូត?»

«េតៃថងេរកយឯងចង់

វគិតបនតិចេទបេឆលយ «ពុកែម៉ខុ ំរញ បប់ថ ករងរអីកល ៏ អែដរ

ឱយែតមនុសសេចះឱយតៃមល។ មនុសសេន

ពុកជកមមករសំ ណង់សង់ផទះឱយ

ែម៉គឺជអនកលក់បែនលឱយេគយកេទេធវមូ ហប

េរកពីេទេរៀនក៏េដរលក់ផក

ជួយពួកគត់។»

និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល

ឯខញុំ

រគន់បនរបក់ចំេណញបែនថម


8

េរឿង កបូបលុ យ

មនុសសលអែតងរតូវមនុសសអរកក់េធវបប។

ពុកែម៉េកមងេនះរបកដជរតូវេគេធវបប

មនុសសដូចជ

រហូតកលយជមនុសស

កំសកអស់េទេហយ។ ខញុំសួរវេទៀតថ «េតពក ួ ឯងមន ិ ែដល

ចង់បនរទពយសមបតតិេទ ែមនេទ?» «ពុកែម៉ខុ ំធ ញ ល ប់របប់ខុ ំថ ញ

រទពយសមបតតិចប ំ ច់ជងេគគឺ

គុណធម៌។ រស់េនរតូវេរៀនឱយខលួនឯងមនគុណធម៌។» គុណធម៌េពកេទបមួយជតិេនែតរករហម។

េចញពីខុ ំញ

េទលក់ផករបស់វបនត។

ែរកងអចេធវអំេពលអេលអនកណមនក់ សបបយចិតត។

េកមងរសីកេ៏ ដរ

វរបកដជគិតរហូត េដមបរបប់ ឱយែម៉ឪវ ី

ពិតចំជមនុសសមនក់កុ ងមួ ន យលននក់ែមន!

ហុឹះ!... ហស! ហស! កមមករមនគុណធម៌អីច ុ ឹងេត បនេន

ែតកមមករ!... ខញុំសបបយចិតតណស់ ែដលអចជួយេរសកបូ ប 

លុ យជូនពូ... មនុសសែតងដេណត មគនេធវអំេពអរកក់... េធវអំេព

លអចង់បនផល មន ិ ែមនមនន័យថេធវលអេទ... រស់េនរតូវេរៀន

ឱយខលួនឯងមនគុណធម៌... ហស! ហស!... ករងរអីកម ៏ ន និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


9

េរឿង កបូបលុ យ

តៃមលែដរ ហស!...

សូ មបែតអន កលក់បែនល... ី

ទរមំខុ ំជ ញ េវជជបណឌិត...

ខញុំនឹកេឃញេសចៗ។ មន ិ នឹកសមនថ េរពះែតពកយរបស់

េកមងរសីលក់ផកមនក់

េធវឱយខញុំេដរែលងចង់េទមុខ

រហូតដល់

ឈប់ធឹង ម សមលង ិ ឹ េទរកទីកែនលងែដលខញុំធលប់ែតរកន័យឱយជីវត។

មត ិ តភកតិខុ ំរញ បកដជកំពុងអនទះសចំផូ លវខញុំ។ សំ េណចកអកកអយ

ក៏នឹងេរតៀមេសចឱយអស់េរឿងេសហមងកនុងចិតត។ ប៉ែុ នត... ខញុំរសប់

ែតរត់រតឡប់េរកយវញ។ ិ

មនទីរេពទយ។

ខញុំេបកឡនយ៉ងេលឿនសំ េដេទ

ជនេរគះថនក់ចរចរណ៍េនះេនែតេដកេរសច

ឈម គមនអនកណរវរវល់ ី ដែដល។ រគូេពទយពិតជដេណត មគន

េធវអរកក់ែមន! េតអនកណលងងដ ់ ូចេកមងរសី ែដលេរសកបូ ប 

លុ យឱយខញុំទេទៗេនះ? ខញុំរបប់ឱយរគូេពទយ

ជបនទន់។

របញប់េរៀបចំករវះកត់ឱយជនរងេរគះ

ពួកេគរបកដជឆងល់ថ

ពយបលពីអនកណ?

រួចក៏េធវតមខញុំ

ខញុំចប់េផតមវះកត់េជងរបស់ជនរងេរគះ និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល

េតនឹងេទយករបក់

ទំងចុងៃដចុងេជង។ េដមបឱយៃថង េរកយេគ ី


10

េរឿង កបូបលុ យ

អចេដរបនដូចជខញុំែដរ។ អរមមណ៍េធវករមតងេនះគឺសងបរ់ សស់

ថល របែហលជបនមកពីកីតរបថនជួយេគេទដឹង? ខញុំេនែតនឹក

េឃញពកយសមតរី បស់េកមងរសីលក់ផក បនតិចៗ។

េហយក៏រជួតរជបមតង

ទីបំផុតករវះកត់ទទួលេជគជ័យលអណស់។

េលកទីមយ ួ

វគឺជ

ែដលខញុំសបបយចិតតនឹងករងរដល់ថនក់េនះ។

មនសិករវជ ំ បស់ណស់ ប៉ែុ នតេទបែតយល់េនេពល ិ ជ ជីវៈខញុំចច

េនះឯង។

ខញុំរសៃមេឃញសច់ញតិរបស់ជនរងេរគះ

ែដល

េរតកអរេរពះបតី ឪពុក ឬបងរបុសរបស់ពក ួ េគអចរស់ជប ួ ជុំពក ួ

េគបនតេទៀត។

ឱ!

របស់ខុ ំញ!

េនះេហយគឺជេរឿងសបបយពិតរបកដ

ខញុំេបកឡនេទផទះសរមក

េកមងរសីលក់ផកកំពុង

មតយរបស់វ។

និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល

េដរជមួយរសតីចំណស់មនក់

ខញុំឈប់ឡន

ឯងេដរេទណហនឹង?»

ក៏រសប់ែតរកេឡកេឃញ

េដរេចញេទរកវ

ទំនងជ «េអ!


11

េរឿង កបូបលុ យ

េកមងរសីនិងមតយវសមលង ឹ មុខគន

េសទរែតរសក់ទឹកែភនក

េទបរបប់ខុ ំថ ញ «ពុកខញុំបត់តង ំ ពីលងច មន ិ េឃញគត់រតឡប់ េទផទះេសះ! តមផលូវ...» ខញុំភញក់េរពត

ពួកខញុំបរមភថគត់ខយល់គរ

ឬេរគះថនក់េន

រួចក៏ជូនពួកេគេទេមល  អនកជំងឺ

ជួយសេរងគះេនះ។

ែដលខញុំបន ទំងពីរនក់មតយកូនរត់េទឱបអនកជំងឺ

ែដលេទបែតដឹងខលួន ទំងទឹកែភនកហូរសរសក់។ ខញុំេខលចចិតត

អណិតពួកេគ រួចហូរទឹកែភនក រកទប់មន ិ ឈនះ។ ទំងបន ី ក់ែបរ មុខមកខញុំ េហយសំ ពះអរគុណខញុំ ទុកខញុំដូចជរពះ។ ខញុំរបប់ពក ួ េគវញថ ិ

ទំងបី!»

«គឺខុ ំវញ ញេទ ិ

ែដលរតូវអរគុណអនក

គមនអវីរករយជងបនេធវ ី អំេពលអេទ េហយគមនអវីេរតកអរ

ជងករភញក់រឭកេឡយ៕

ភនេំ ពញ មថ ិ ុន ២០០៨ និពនធេដយ សុ ខ ចន់ផល


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.