EK İM
TÜRK‹YE KOMÜN‹ST ‹fiÇ‹ PART‹S‹ Merkez Yay›n Organ›
Bütün Ülkelerin Proleterleri, Birleflin! Sayı: 220, fiubat 2001
Sars›c› ve ayd›nlat›c› geliflmeler Son aylar›n olaylar› sars›c› oldu¤u kadar ayd›nlat›c› da oldu. Özellikle zindan direnifli eksenli mücadele süreci ve bunu izleyen katliam sald›r›s›, ikisi bir arada, siyasal tabloya ve yönelimlere oldu¤u kadar, siyasal güçler plan›nda gerçek konumlara, kimliklere, karakterlere yeni aç›kl›klar getirdi. Bu geliflmeler yaln›zca devrimci mücadelenin imkanlar›na de¤il, yan›s›ra burjuva düzenin buna karfl› tahammülsüzlü¤üne de; yaln›zca devrimci direnifl çizgisinde kararl›l›¤a de¤il, sol reformist ve liberal ak›mlar›n, bunlar›n temsil etti¤i ara güçlerin tutars›z, kaypak ve ikiyüzlü konum ve kimliklerine de bir kez daha ›fl›k tuttu. “Cezaevleri sorunu” ve burjuvazinin acelesi Haftalard›r partimizin konuya iliflkin de¤erlendirmelerinde bu sorunlar yeterli ölçüde ifllendi¤i ve halen de ifllenmekte oldu¤u için, burada yinelemelere girmiyoruz. Devletin hücre sald›r›s›yla burjuvazinin iflçi s›n›f›na ve emekçilere yönelik sosyal y›k›m sald›r›s› aras›ndaki kopmaz ba¤›n son geliflmelerle aç›kseçik ortaya ç›kt›¤›n›, bu temel önemde noktay›, burada bir kez daha vurgulamakla yetiniyoruz. Burjuvazi için bütün sorun, sosyal y›k›m sald›r›lar› alt›nda inleyen y›¤›nlar›n hoflnutsuzlu¤unun devrimci mücadele çizgisine kaymas›n› engellemektir. Bu hoflnutsuzlu¤u gidermek olanakl› olmad›¤›na göre, hiç de¤ilse tehlikeli patlamalara dönüflmesini engellemek, bunu çok de¤iflik yol ve yöntemlerle ne edip edip düzen kanallar› içerisinde tutmakt›r. ‹flte
bunun temel güvencelerinden, olmazsa olmaz koflullar›ndan biri de, bir bütün olarak devrimci ak›m›n ezilip etkisizlefltirilmesi, böylece en az›ndan solun reformist kesimleri gibi düzenin icazet s›n›rlar›na raz› edilmesidir. Dahas› burjuvazinin bunda acelesi de vard›r; iflçi ve emekçilerin mücadelesi kontrol edilebilir s›n›rlar› aflmadan, hele hele devrimci önderlikle bir ilk anlaml› buluflmay› gerçeklefltirmeden, bu alanda sonuç almak istemektedir. Bunu baflaramazsa e¤er, bu türden bir buluflmay› engelleyemezse e¤er, geliflmelerin kontrolden ç›kaca¤›n›, iflinin bu noktadan sonra çok daha zor olaca¤›n›, o deneyimlerden hareketle çok iyi bilmektedir. Hücre sald›r›s›ndaki afl›r› ›srar›n ve bu sald›r›y› baflar›ya ulaflt›rmak için toplu katliamlara varan ac›mas›zl›¤›n, “cezaevleri sorunu” olarak kodlad›¤› alanda bir an önce sonuç almak istemesinin gerisinde, iflte bu türden bir temel s›n›fsal-siyasal amaç ve hedef vard›r. Son olaylar›n ayan-beyan görülür hale getirdi¤i temel gerçek budur. ‹flbirlikçi burjuvazinin en deneyimli temsilcilerinden olan ve ömrünün bu son evresini ona unutulmayacak hizmetlerde bulunmaya adayan Ecevit’in “cezaevleri sorunu”na iliflkin veciz ifadeleri, bütün bunlar› her türlü tart›flman›n ötesinde zaten ortaya koymaktad›r. Daha önceleri içeriyi kontrol edemezsek d›flar›y› hiç edemeyiz diyen bu yeminli sol ve devrim düflman›; katliam›n hemen ard›ndan ve bir yeni y›l mesaj› olarak, “cezaevleri sorununu” güya art›k nihayet çözmüfl olmay›, “gelece¤e umutla bakma”n›n en temel gerekçesi olarak ortaya koyabilmifltir. Bu sözler herfleyi özetlemektedir.