Sosyalist İşçi 645

DEVRİMCİ ANTİKAPİTALİST HAFTALIK GAZETE

645

26 Eylül 2019 3 TL. sosyalistisci.org

-

İKLİM KRİZİNE KARSI

KÜRESEL İSYAN BÜYÜYOR u Çocukların başlattığı mücadele dünyayı sarsıyor. 16 yaşındaki iklim ak-

tivisti Greta Thunberg’in İsveç’te her cuma yaptığı okul grevi, 20 Eylül’de 185 ülkede 5700 noktada çoğu genç 5 milyondan fazla kişinin katıldığı iklim grevlerine dönüştü.

u 20 Eylül iklim grevi gösterilerinde öne çıkan “İklim değil sistemi değiştir”

sloganı, genç kuşakların antikapitalist bakış açısını ortaya koydu.

20 Eylül haber ve yorumları Sosyalist İşçi’de!

2

GÜNDEM

SELAHATTİN DEMİRTAŞ’A ÖZGÜRLÜK! BABASI GİBİ DEĞİL GRETA GİBİ OLMAK Dev bir iklim aktivizmi patlamasına liderlik eden aktivist Great Thunberg, küresel iklim grevine katılmak ve Birleşmiş Milletler İklim Zirvesi’nde konuşma yapmak için gittiği New York’ta bir röportaj yaptı. Söyleşinin bir bölümü, neden mevcut küresel iklim aktivizminden umutlu olmamız gerektiğini çok iyi özetliyor. Great Thunberg’le röportajı yapan gazeteci Polonya İklim Zirvesi’nde yaptığı konuşmayı yayınlıyor. Genç aktivistin bu görüntülere neden güldüğünü soran gazeteciye Great Thunberg şu yanıtı veriyor: “Bilmem ki… eğlenceli oluyor kendimi seyretmek. Konuşma tarzım filan… epeyce radikal. Yani BM Genel Sekreteri’nin karşısında böyle radikal şeyler söylemek… O konuşmayı iyi hatırlıyorum, çünkü onu hazırlarken babama okutmuştum. Babam şaşkınlıklar içinde kalmıştı: ‘Bunu söyleyemezsin. Bu çok radikal. Kendini mahcup duruma düşürürsün, başkalarını da zor durumda bırakırsın. Böyle konuşmamalısın’ demişti. Ben de sonunda o bölümü çıkardım…”

Gazeteci yine soruyor, çıkarttığın bölümde neler vardı diye.

Greta Thunberg yanıtlıyor: “Oyunu kurallarına göre oynarsak dünyayı kurtaramayız, diyecektim. ‘Artık olmayacak bir gelecek için neden okula gidip okuyayım’ diyecektim, vs. Öyle bir şeylerdi. Bunları çıkarttım ki babam sakinleşip devamını okusun, çünkü çok gerilmişti, strese girmişti. Ama tabii o cümleleri ezberlemiştim bile ve BM zirvesinde konuşurken hepsini söyledim.”

Greta Thunberg’in babası, açık ki iklim değişikliğine karşı duyarlı, fakat kızının ulaştığı seviyenin farkında değil!

Greta Thunberg tek başına “Gelecek için Cumalar” boykotlarını başlattığında, uzun süre tek başına mücadele ettiğinde, mücadelenin içinde giderek daha net ve radikal bir sonuca ulaşmıştı.

Gazeteciye verdiği yanıt bu sonucu gösteriyor: “Varoluşsal bir krizle, yani iklim ve ekoloji krizi ile yüzyüzeyiz, ki daha önce adına hiç kriz dememiştik. Bu gerçeği onyıllar boyunca görmezden geldiler. Çok uzun zamandan beri politikacılar ve iktidardaki güçler, iklim ve ekoloji kriziyle mücadele etmek için hiçbir şey yapmadan, sorunu geçiştirdiler. Ama artık bunu onların yanına bırakmayacağız.”

Greta Thunber zaten BM İklim Zirvesi’nde karşılarında konuşacağı politikacıların yanına bırakmamayı temel amaç edinmiş.

Büyük bir altüst oluş yaşanmadan ucunda, kıyısında ya da içinde olduğumuz ekolojik krizin çözülemeyeceğini biliyor.

Bunu anlatıyor ve eylemleriyle, netliğiyle, keskinliğiyle gösteriyor. Türkiye’de Greta’nın babasından çok daha tutucu olan ve üstelik kendisine solcu demeye cüret edenler hareketin bağımsız olmadığı gibi iddialarla düşünedursunlar, artık milyonlarca insanı katan ve her geçen daha da büyüyeceği kaçınılmaz olan hareketin genç lideri, sorunu bütünüyle antikapitalist bir temelde ele alıyor. İşçilerin 20 Eylül küresel grevine katılma kararını nasıl değerlendirdiği sorusunu şöyle yanıtlıyor: “Benim ve hareketimiz için inanılmaz çok şey ifade ediyor. Daha birçok işçi sendikası, yani yetişkin insanlar, grevlere gidecek.

Hareketin sadece çocuklar ve ergenlerden oluşmadığını göstermek açısından, bu son derece önemli. Bu, hepimizin hareketi.

Yaptığımız şey sistemi altüst etme grevi, dikkatleri çekmek için.

Dilerim sonucu iyi olacak.”

“Sistemi altüst etme grevi!” İhtiyacımız olan bu. Bu radikallik! Bu keskinlik! Bu netlik! Bu cesaret!

HDP eski eşgenel başkanı Selahattin Demirtaş’ın 2 Eylül’de yargılandığı ana davadan tahliye kararı çıkmıştı. Ankara 19. Ağır Ceza Mahkemesi oy birliğiyle tahliyesine karar vermişti. O günden beri Demirtaş’ın tahliyesi yönünde umutlar yükselmişti. Savcılık tahliye kararına itiraz etse de 20. Ağır Ceza Mahkemesi bu itirazı reddetmişti. Bunun üzerine Selahattin Demirtaş’ın avukatları da tutukluluk süresini kesinleşen cezadan mahsup etme ve tahliye talebinde bulundu. Özellikle barış isteyen ve Demirtaş’ın bütünüyle haksız bir şekilde tutuklu bulunduğunu düşünen kamuoyunda, Selahattin Demirtaş’ın bir anda serbest bırakılacağı duygusu hakim olmuştu.

Bir önceki tahliye beklentisi Hakkında 33 dava açılan ve 142 yıla kadar hapsi istenen Demirtaş’ın avukatlarının uzun tutukluluk süresini gerekçe göstererek yaptıkları başvuru, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) tarafından Kasım 2018’de kabul edilmiş ve Demirtaş’ın serbest bırakılması ve tutuksuz yargılanması gerektiği yönünde karar verilmişti.

Fakat genellikle bir iddianamenin hazırlanması bile yıllar alan mahkeme süreci birden hızlanmış ve garip bir karara imza atılmıştı. Demirtaş’ın İstanbul’da yargılandığı davadan aldığı 4 yıl 8 ay hapis cezası beklenmedik bir hızla 4 Aralık 2018 tarihinde onandı. Böylece Demirtaş tutuklu statüsünden hükümlü statüsüne geçti ve bu hamleyle AİHM kararı boşa çıktı.

Erdoğan’ın AHİM’e tepkisi Türkiye’de yargının reforma tabi tutlacağının bizzat Adalet Bakanı tarafından dillendirildiği, yargı sistemine duyulan güvenin yüzde 30’lara düşerek dibe vurduğu koşullar kendiliğinde oluşmadı.

Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’yle birlikte, yargı bütünüyle

cumhurbaşkanının denetimi altına girdi. 2018 yılında AHİM’in Demirtaş hakkında verdiği “tutuksuz yargılanmalı” kararını Erdoğan şöyle değerlendirmişti: “AİHM’nin verdiği kararlar bizi bağlamaz. Biz karşı hamlemizi yapar, işi bitiririz.” 2018 yılında karşı hamle geldi ve Demirtaş’ın tutukluluğu devam etti.

2019 yılında da benzer bir gelişme yaşandı.

2019 AHİM süreci Bianet’in aktardığı gibi, Demirtaş’ın avukatları Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 2. Daire kararında, davada incelenmeyen, kabul edilemez bulunan ve ihlal bulunmayan hakların, AİHM Büyük Daire’ce yeniden incelenmesi talebiyle 19 Şubat 2019’da başvuru yapmıştı. Demirtaş’ın avukatları AHİM’de oldukça güçlü bir şekilde savunma yaptılar.

Fakat AHİM Büyük Daire yeniden inceleme sürecinde avukatların konuya açıklık getiren fikirleri daha duyulmadan, Türkiye’de yargının ne kadar siyasi iktidara bağımlı olduğunu gösteren bir gelişme yaşandı.

Avukatlarının Demirtaş için denetimli serbestlik başvurusu yaptığı gün, 26. Ağır Ceza Mahkemesi mahsup kararı verdi.

Olası tahliyesini engellemek için Ankara Savcılığı Demirtaş’ın yargılandığı davayla aynı konudan ayrı bir soruşturma başlatıp tutuklamaya sevkini istedi.

Demirtaş’ın avukatlarından Ramazan Demir’in sosyal medyadan duyurduğu gibi, Demirtaş yeniden tutuklandı.

Demirtaş’ın tahliyesinin engellenmesi ve yeniden tutuklanmasından sonra Erdoğan’ın yaptığı şu açıklama yargı sisteminin ve mahkemelerin nasıl çalıştığını bir kez daha gözler önüne serdi: “Katil aranıyorsa bunun adresini sor-

maya gerek yok. Bunlar biliniyor.

Bunlar parlamentoya kadar sızmış olanlar. Sokağa insanları çağırıp Diyarbakır’da 53 insanımızı öldürenleri milletimiz unutmuyor, unutmayacaklar da. Sonuna kadar takipçisi olacağız. Bunları bırakamayız. Eğer biz bırakırsak ebedi alemde şehitlerimiz bize bunun hesabını sorar.”

Bir cumhurbaşkanı, hukukun yerine kendi görüşlerini koyarak Demirtaş ve Figen Yüksekdağ’dan “bunlar” diye söz ederek, mahkemelerin alması gereken kararları ifade ediyor.

Demirtaş, yeniden tutukluluğuna dair soruşturmayı sosyal medyadan şöyle değerlendirmişti: 1) Yargıda adalet ve reform mu?

Alın size reform: 2) 6-8 Ekim’den dolayı ben ve Figen Hn zaten 3 yıldır tutuklu yargılanıyorduk. Bu sabah Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı, aynı suçlamaya dair, yasaya aykırı olarak ben ve Figen Hn hakkında ayrı bir soruşturma üzerinden tutuklamaya sevk kararı çıkardı.

3) Yani yargı yok, adalet yok, kanun yok, hakim yok. Sadece bize değil, hiçbirinize yok.

Yargı reformunun tartışıldığı şu günlerde, Demirtaş davası gösteriyor ki yargı alanında sorun birkaç göstermelik düzenlemeyle çözülebilecek durumda değil. Sorun, ancak düşünce, ifade, gösteri ve örgütlenme özgürlüklerinin önündeki tüm engelleri ortadan kaldırarak topyekun bir dönüşümle tedavi edilmeye başlanabilir.

Bu yönde atılacak ilk pratik adım ise Demirtaş ve Demirtaş gibi haksızca tutuklanmış olan milletvekillerinin, belediye başkanlarının, parti üyelerinin, gazetecilerin, yazarların hemen serbest bırakılması olmalıdır!

BARIŞ İÇİN MÜCADELEYE Demirtaş’ın tutuklandığı dosyada şüpheli olarak bile yer almadığını hatırlatan avukatlar, açıklamanın ardından, yeniden tutuklama talep eden Ankara Cumhuriyet Başsavcısı ve tutuklama kararı veren hakim ile ilgili suç duyurusunda bulundu.

Kararın hukuki bir yanının olmadığı çok açık, çözüm de hukuki değil siyasi. Ancak AKP-MHP iktidarını sıkıştırıp bu politikalardan vazgeçirecek kitlesel bir barış hareketi ortaya çıkarsa kayyum veya tutuklama gibi uygulamalar son bulabilir. Daha önce KCK operasyonlarıyla binlerce kişi tutuklanmış, çözüm süreciyle birlikte bu davalar boşa düşmüştü. Bir kez daha bunu başarmalı, hem Suriye’nin kuzeyinde barışçıl çözümü hem de Türkiye’de Kürtlerle ilgili demokratik hakların tanınması için çabalıyız. Bu koşullarda barış mücadelesine her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.

GÜNDEM

SİYASETTE MHP ETKİSİ

faşist partilerin değil hemen hiçbir partinin yakalayamadığı bir fırsatı yakalamış bulunuyor. İktidar olmanın yıpratıcılığından muaf kalarak iktidar gibi olmak! MHP’nin durumunu en özetleyen tanım bu.

Birkaç sene önce bölünmeye, küçülmeye doğru giden bir faşist parti açısından bugünkü “oyun kurucu” siyasal pozisyon, koşulların MHP liderliği tarafından nasıl değerlendirildiğinin de kanıtı. Çözüm sürecinin çökmesiyle başlayan dirsek teması Türkiye tarihinde Kürt sorununda çözüm girişimleri açısından görülmemiş bir dönem olan 2013-2015 arası, MHP’nin AKP’ye en ağır eleştirileri yaptığı dönemdi aynı zamanda. 2013 yılında Mart ayının sonunda çözüm süreciyle ilgili gelişmeleri Bahçeli’nin nasıl değerlendirdiğini Yeni Çağ gazetesi şöyle aktarıyordu: “Başbakan Erdoğan ve AKP hükümetinin, Türk milletinin onurunu, itibarını ve varlık haklarını müzakerelerle lekelettiğini ve ezdirdiğini kaydeden Bahçeli, eleştirilerini şöyle sürdürdü: Bunun vebali büyüktür. Bu sorumsuzluğun, bu art niyetin ve bu kepazeliğin karşılığı mutlaka ağır olacaktır. Başbakan ve hükümeti anayasa suçu işlemekte, ihanete tam teşebbüs etmektedir.

Varlığımızı, birliğimizi torpillemeye başlamıştır. Türkiye beka düzeyinde tehdit altındadır. Rejim çökmenin sınırında, devlet tükenmenin arifesindedir.”

2015 yılında çözüm sürecinin önce buzdolabına kaldırılıp ardından da bütünüyle çöpe atılmasından sonra, Bahçeli AKP’yle yan yana gelmeye başladı. 7 Haziran seçimlerinin hemen ardından HDP’yi görmezden gelme politikasının mimarı Bahçeli’ydi, HDP’yle ilgili sorulan bir soruya, "Biz Meclis'te o tarafı flu görüyoruz" yanıtını vermişti. HDP, o seçimlerden 80

BARIŞTAN YANA Yıldız Önen

GÖÇMENLER, MARX VE SAYA İŞÇİLERİ Karl Marx’ın çok sık alıntılanan bir cümlesini göçmen meselesi bağlamında hatırlamakta fayda var: “Artık İngiltere’deki her sanayi ve ticari merkez iki düşman kampa ayrılmış bir işçi sınıfına sahip. Sıradan İngiliz işçi, İrlandalı işçiden kendi yaşam standardını düşüren bir rakip olarak nefret ediyor. İrlandalı işçi karşısında kendisini hâkim milletin bir üyesi olarak görüyor ve bunun sonucu olarak İngiliz aristokratlarının ve kapitalistlerinin İrlanda karşısındaki bir aracı haline geliyor, dolayısıyla onların kendisi üzerindeki tahakkümünü de güçlendirmiş oluyor. İrlandalı işçiye karşı geliştirilmiş dinî, sosyal ve millî önyargıları benimsiyor. … İngiliz işçi sınıfının, örgütlülüğüne rağmen güçsüz oluşunun sırrı bu antagonizmadır. Kapitalist sınıfın iktidarını idame ettirmesinin sırrı buradadır.”

Türkiye sınırlarındaki askeri hareketlilik

Milliyetçi Hareket Partisi, sadece

3

milletvekiliyle meclisin 3. Büyük partisi olmuş ve MHP’den daha çok vekil çıkartmıştı.

MHP-AKP yakınlaşması, 1 Kasım seçimlerinden sonra hızlandı. 1 Kasım seçim sürecinde, Erdoğan, daha sık bir şekilde “yerli ve milli” olmaya vurgu yaptı. “Yerli ve milli meclis” çağrısı yaptı. 2016 yılında, artık çözüm sürecinden eser kalmamıştı. “Yerli-milli” vurgusu devletin ve AKP’nin liderlik düzeyinde yan yana gelmesine neden oldu. MHP, devletin daha geleneksel kanatlarının AKP’yle yakınlaşmasını, kendisinin de yakınlaşması için bir uyarı olarak gördü. 1 Kasım seçimlerinden sonra yaptığı açıklamada AKP’yi yerden yere vuran Bahçeli şunları söylüyordu: “Koalisyon kurmaktan korkan, ülkeyi uçurumun kenarına kadar sürükleyen AKP’nin, toplumsal korkuyu tetikleyerek, tehdit ve şantajları silah gibi kullanarak milli iradeyi çarpıttığı çok açıktır. 7 Haziran- 1 Kasım arasında Türkiye’de yaşanmadık rezalet, planlanmadık kumpas, oynanmadık oyun kalmamıştır.”

15 Temmuz darbesi 15 Temmuz darbe girişimi hem MHP’nin AKP’ye bakış açısını değiştirdi hem de AKP liderliğini MHP’yle ilişkilenme konusunda cesaretlendirdi. Darbenin liderliğini Fethullahçı darbecilerin yaptığı kesinleştikçe, bu liderliğin dışında kalanlar açısından şöyle bir tablo oluştu: MHP, Vatan Partisi ve devletin geleneksel kanatları açısından darbeyi püskürten halk hareketi içinde büyük bir desteği olan Erdoğan göz ardı edilemeyecek siyasi figür olarak öne çıktı. Erdoğan açısından ise devlet bürokrasisinin bu kesimiyle çok güvenilir olmasa da devlet yönetimi açısından işbirliği yapılması zorunluluk olarak görüldü. 2015’ten beri zoraki bir şekilde inşa edilmeye başlanan yerli-milli koalisyon 15 Temmuz darbesinin tetiklemesiyle

hızlanarak, en azından tavanda inşa edilmeye başlandı.

MHP bu inşa sürecinin her bir aşamasında hem oyun kurucu olarak hem bölünen bir parti olmasına rağmen yeniden güç toplayarak, hem devlet bürokrasisi içerisinde eskisinden çok daha hızlı kadrolaşma şansını yakalayarak, hem AKP hükümetinin çoğunluğu yakalamasında kilit parti olarak, Kürt sorununun tartışma alanının ve siyasal demokrasinin sınırlarının daraltılmasında bütün özel talepleri dikkate alınan parti olarak çok önemli bir siyasal konuma ulaştı.

“Yargı reformu” olarak adlandırılan paketin AKP tarafından hazırlandıktan sonra değerlendirilmesi için MHP’ye gönderilmesi, bu partinin kilit konumunu gözler önüne seriyor.

MHP’nin belirlediği sınırların ötesinde bir esneme yapması, sadece AKP liderliği de son yıllarda benzer antidemokratik eğilimlere sahip olduğu için mümkün olmamakla kalmıyor, aynı zamanda MHP’nin vetosunu yeme korkusu, AKP liderliğini kendisine taban ve oy kaybettiren bu politikaları ısrarla uygulamak zorunda bırakıyor.

Fakat madalyonun bir de diğer yüzü var: AKP oy kaybettikçe, MHP’nin iktidar ortağı gibi görünmesini sağlayan temel kitlesel güç erimiş oluyor. Bu siyasal alan üzerinde hegemonya kuran MHP’nin de AKP’nin içine girdiği çözülme sürecinden şiddetle etkilenmeye başlayacağı anlamına geliyor. Önümüzdeki dönemin sınıf mücadelesi açısından AKP’nin ne hızla çözüleceği ve MHP’nin bu çözülmeden nasıl ve hangi hızla etkileneceği belirleyici olacak.

Ezilenler açısından bu çözülmenin hızlanması ve AKP-MHP koalisyonun gerileyip, bozulması yeni bir mücadele fırsatının daha doğması anlamına gelecek.

Marx bu satırları 1870 tarihli bir mektubunda dile getirir. Bu yaklaşımı daha çok ulusal sorunların şiddetli bir şekilde yaşandığı ve ezilen halklarla ezen ulusun işçi sınıfı arasındaki ilişkiyi kavramak açısından kullanıldıysa da bugün de göçmen sorununa yaklaşırken sağlıklı bir politik zeminde hareket etmeyi olanaklı kılıyor.

Sağ, topyekun bir şekilde milliyetçi ve giderek ırkçı bakış açısıyla yoğruluyor ve tüm propaganda aygıtlarıyla “kamuoyuna” sürekli olarak milli ve ırki ya da dini değerlerine aykırı olanları hedef gösteriyor.

Bu, bugün küresel bir davranış kalıbı haline gelmiş olan sağcıların daha çok oy için göçmen düşmanı politikaların dozajını artırmasında daha da görünür hale geliyor. Ama Marx’ın yaklaşımı, en azından sol bir perspektifi savunanlar için göçmen sorununa daha özgürlükçü bir açıdan yaklaşmak için bir fırsat sunuyor. Fakat bütün solun göçmenlerle dayanışmak için varını yorunu ortaya serdiğini söylemek zor. Tersine, örneğin Slavoj Zizek “mültecilerin sınıf mücadelesi üzerine Avrupa çapında bir diyaloga engel olduğunu” söyleyebiliyor. Küresel sol için Uluslararası Sosyalizm Akımı üyeleri, antifaşist ve ırkçılık karşıtı sol bu türden sağcı önyargıları sözümona işçiler açısından doğrulayan yaklaşımlara karşı amansızca tartışıyor ve göçmenlerle dayanışmak için kitlesel ağları örgütlemeye çalışıyor.

Göçmen akını sınıf mücadelesi açısından bir diyaloğu önlemiyor, tersine, böyle bir işçi sınıfı diyaloğu inşa edilecekse, işçi sınıfı, göç eden kitlelerin kendisi gibi mülksüzlerin organik bir parçası olduğunu görebilmelidir.

Marx’ın yaklaşımı bu yüzden çok önemli.

Her politik gelişmeyi, işçi sınıflarının yaşadıkları ülkenin egemen milliyetçiliğinin ötesinde bir bakış açısıyla kavraması için zorunlu olan bakışı sunuyor.

Kayseri’de birlikte grev yapan ve kazanan Türkiyeli ve Suriyeli Saya işçileri, göçmenleri sınıf kardeşi olarak görmenin özgürleştiren ve güçlendiren yanını Marx’tan onlarca yıl sonra kanıtladılar. Kıta, hatta küre çapında bir diyalog göçmen işçileri bu diyaloğun merkezine almadan olmaz. Bu da göçmenleri şu ya da bu vesileyle düşmanlaştıran sağ ve tırnak içinde sol anlayışlara taviz vermeksizin başarılabilir ancak.

4

RÖPORTAJ

BARIŞ İSTEMEK SUÇ DEĞİLDİR Barış İçin Akademisyenler’in yargılandığı davalarda Anayasa Mahkemesi kararıyla arka arkaya beraatler geliyor. Sosyalist İşçi gazetesi 3 yıldır barış akademisyenlerine haksızlık yapıldığını söylüyor ve baskılara maruz kalan, işten atılan, hapis cezalarına çarptırılan akademisyenlerle dayanışıyor. Anayasa Mahkemesi kararı ve sonrasında gelişen süreci, imzacı akademisyenlere sorduk.

BAK davasından 2.5 ay hapis yatan Prof. Dr. Füsun Üstel açıklama yapıyor

“NİYE SUÇLU BULUNDUK, NEDEN BERAAT ETTİK?”

“TÜRKİYE TARİHİNDE BİR DÖNÜM NOKTASI”

“AŞAĞI YUKARI ÜÇ YILDIR İŞSİZİZ”

Yasemin Özgün (Anadolu Üniversitesi’nden ihraç):

Ferda Keskin (Bilgi Üniversitesi):

Can Irmak Özinanır (Ankara Üniversitesi’nden ihraç):

Tabii ki beraatlara çok sevindik ama bu her şeyin bittiği anlamına gelmiyor, önümüzde pek çok mücadele bulunuyor. Bu 3 yıllık süreçte niye suçlu bulunduk, neden beraat ettik? Türkiye’de hiçbir zaman hukuk devleti yeterince işlemedi ama son dönem hukukun esamisinin bile okun- Yasemin Özgün madığı bir durumda kalındı. Neyin suç neyin ceza olduğunun iktidar ilişkilerine ve o anki konjonktüre göre değiştiği bir ülkede yaşıyoruz. Biz de bu şekilde nasibimizi aldık. Şu anda beraatlara seviniyoruz ama buruk bir sevinç bu, sonuçta bir arkadaşımız öldü, birçok insan çok ciddi yara aldı, sadece bizler değil gazeteciler, hukukçular, öğretmenler, pek çok çalışan kesim bu uygulamalardan nasibini aldı. Akademisyenlere bu bildiri olmasaydı da bir şekilde saldırılacaktı. Muhalif olmaktan, olan bitene ses çıkarmaktan, insan haklarına çağrı yapmaktan bizi cezalandıracaklardı. Biz “bu suça ortak olmayacağız” dedik ve olmadık, belki çok büyük bir yol kat etmedik ama en azından onurlu duruşumuzu bir şekilde sürdürdük. Bundan sonra barış için mücadele etmeye devam edeceğiz. Aynı zamanda da keyfi birtakım uygulamalarıyla bu sürecin ekmeğine yağ süren rektörlerin, idarecilerin, kraldan çok kralcı olanların yaptıklarının yanlarına kâr kalmaması gerekiyor. Anadolu Üniversitesi rektörü, “bu akademisyenlere evrak da, öğrenci de teslim edilemez” demişti. Evrakla öğrenciyi bir araya getiren insanlara üniversiteler teslim edildi.

BAK davası çok da beklenmeyen bir şekilde sonuçlandı. Hem çıkan sonuç hem de bu sonucun çıkış biçimi bakımından...

Siyasetin hukuku rehin aldığı, her mahkemede ayrı hatta aynı mahkemede bile ayrı hükümlerin verildiği bu garip yargılama Ferda Keskin sürecinin adeta “sanıkların” gıyabında beraatle sonuçlanmasına bir çok açıdan bakmak mümkün. Örneğin, beraatlerin nedenleri üzerinde spekülasyonu gerektiren siyasi bir analiz yapılabilir. Ya da sürece hukuk açısından bakılabilir. Ama ben şu anda sadece sonuca odaklanmanın gerekli olduğunu düşünüyorum. Yani yaşanan hukuki süreç ne olursa olsun, kararın arkasındaki nedenler ne olursa olsun BAK davasında yargılanan akademisyenlerin verdiği ulaşmak istediği her yere ulaşmış ve haklı olduğunu kabul ettirmiştir. Bu ise Türkiye’nin siyasi tarihinde bir dönüm noktası olmaya adaydır. İktidara karşı risk alarak doğruyu söylemenin cezalandırılamadığı bir dönüm noktası...

Biz bildiriyi imzalarken yaptığımızın suç olmadığını, ifade özgürlüğümüzü kullandığımızı çok iyi biliyorduk. O yüzden başından beri “Barış istemek suç değildir” diyorduk. Şimdi, AYM kararı sonrası mahkemeler de suç olmadığını söylüyor. 2016 Ocak’ından beri sadece barış is- Can Irmak Özinanır tediğimiz için tehditlere, soruşturmalara, işten çıkarmalara, ihraçlara, mahkemelere maruz kaldık. Bazı hocalarımız hapse atıldı. Bir hocamız, Mehmet Fatih Traş elinden dönem ortasında dersleri alınınca intihar etti. Bugün çıkan hiçbir karar onu geri getirmeyecek, anısını yaşatmak sadece imzacı akademisyenlerin değil, bu mesleği yaşatmak isteyen herkesin görevi. Şimdi yapılması gereken bütün zararların tazmin edilmesi, işten atılanların derhal atıldıkları üniversitelere geri döndürülmesi. Ancak ben de dâhil ihraç edilen arkadaşlarımızın hepsi hâlen OHAL Komisyonu’nda bekletiliyor. Aşağı yukarı 3 yıldır işsiziz, birçoğumuz akademik faaliyetlerimizi asla bırakmadık ama ister istemez aksadı.

Daha işimize dönmedik önümüzde uzun bir yol var ama bu süreçte en önemlisi dayanışmayı sürdürmemiz, birlikte mücadele etmemiz oldu. 2200 akademisyenin bir arada durması, aynı suçtan yargılanması ve bu süreçte dimdik durması çok kolay değildi ama bunu büyük oranda başardık. Bu bence bizim açımızdan büyük bir kazanım. Türkiye akademisi açısından önemli bir deneyim oldu. Hepimiz farklı yaşlarda, farklı statülerde, farklı uygulamalara maruz kaldık ama bir arada durmayı başardık, bu da onlara ders olsun.

BAK davası protestolarla sürdü

Öte yandan sürecin sadece “mağduriyetler” ile anılması doğru olmaz, mağduriyetten de önemlisi bu üç yılda gelişen dayanışma ve direnç oldu aslında. Türkiye’nin dört bir yanında dayanışma akademileri kuruldu, parklarda dersler yapıldı, başka bir üniversitenin kurumların dışında da yaşatabileceği görüldü. Başta Eğitim-Sen olmak üzere KESK çok önemli bir sınav verdi ve bütün üyeleriyle dayanışmaya devam ediyor.

Evet, derhal işimize dönmek istiyoruz ama mücadele burada bitmiyor. Üniversitelerin toplumdan, emekten ve doğadan yana demokratik kurumlar hâline dönüştürülmesi mücadelesi hâlen bizi bekliyor. 3 yıldır sürmekte olan dayanışmanın ve bu dönemin deneyimlerinin bu mücadeleye büyük katkıda bulunacağını düşünüyorum.

İKLİM

16 ÇOCUK, TÜRKİYE VE DÖRT ÜLKEYİ BM’YE ŞİKAYET ETTİ

İsveçli iklim aktivisti Great ve dünyanın çeşitli ülkelerinden 15 genç aktivist BM İklim Zirvesi’ne iklim değişikliği konusunda hiçbir şey yapmayan ülkeleri şikayet eden bir dilekçe verdi. Bu ülkeler arasında Türkiye de yer alıyor.

Diğer ülkeler ise Almanya, Fransa, Arjantin ve Brezilya. Bu ülkelerin hepsi dünyanın en zengin G20 ülkeleri arasındalar. Şikayetin temel sebebi bu ülkelerin Paris İklim Anlaşması’nda belirledikleri hedeflerin gerisinde kalmaları ve bu nedenle çocuk haklarını ihlal etmeleri. Şikayet başvurusu ayrıca çocukları korumak için gerekenleri yeterince yapmayan ve en büyük karbon salımını gerçekleştiren ülkeleri de eleştiriyor. Bunlar arasında ABD, Çin ve Hindistan yer alırken dilekçede bu ülkelerin ismi geçmiyor. Bu ülkelerin adının geçmeme sebebi BM’nin Çocuk Hakları Komitesi’nin çocuklara şikayette bulunma hakkı veren ek belgesini imzalamamış olmaları. Şikayette bulunan çocuklar iklim değişikliği ile mücadele etmeyen ülkelerin çocuk haklarını hiçe saydıklarını söylüyorlar. Şikayetlerin yasal bir yaptırım bulunmuyor ancak BM şikayeti araştırarak adı geçen ülkelere uyarıda bulunabiliyor.

“GENÇLER İHANETİNİZİ ANLAMAYA BAŞLADI” Greta Thunberg

İklim için okul grevlerinin başlatıcısı Greta Thunberg BM İklim Zirvesi’nde devlet temsilcilerine seslendi. Çok sert ve çok duygusal bir konuşma yapan Greta hiç bir şey yapmayan devletlerin suratına karşı “sizi asla affetmeyeceğiz!” dedi.

söylüyorsunuz. Ne kadar üzgün ve kızgın olsam da, buna inanmak istemiyorum. Çünkü durumu gerçekten anladıysanız ve harekete geçmemeye devam ederseniz, o zaman gerçekten kötüsünüz demektir. Ve buna inanmayı reddediyorum.”

Greta konuşmasında şunları söyledi:

Greta 2030 yılına karbon salımını %50 azaltma önerilerine “bu bizim için asla kabul edilemez” dedi. IPCC raporları üzerinden karbon salımının sıfırlanması için somut adımlar atılması gerektiğini anlattı. Konuşmasının sonlarında şunları söyledi:

"Sizi izliyoruz. Her şey yanlış. Ben aslında burada olmamalıydım. Okyanusun diğer tarafında, okuluma gidiyor olmalıydım. Bir kitlesel yok oluşun başlangıcındayız ve hala tek konuştuğunuz şey para ve sonsuz ekonomik büyüme masalları. Buna nasıl cüret edersiniz?"

“Hepiniz umut için biz gençlere bakıyorsunuz. Bu ne cüret?

Boş sözlerinizle hayallerimi ve çocukluğumu çaldınız, ancak ben her şeye rağmen şanslı olanlardan biriyim. İnsanlar acı çekiyor. İnsanlar ölüyor. Tüm ekosistem çöküyor.”

“Bizi duyduğunuzu ve durumun aciliyetini anladığınızı

“20 EYLÜL SADECE BİR BAŞLANGIÇTI” Biz ilk kez 24 Mayıs da 2. Küresel İklim Grevi’nde bir araya geldik ve sadece 3 kişiydik çok ilgilenen oldu, bunun dışında “3 kişiyle mi?” diye soranlar da oldu ve biz hep aynı şeyi dedik: "Greta da tek kişiydi, şu an bütün dünya yanında biz de ümitliyiz" ve hiç pes etmedik. Bir kez daha yine aynı şekilde 14 Haziran’da da toplandık. Ve sıra 20 Eylül’e geldiğinde, 14 Haziran’da okula gitmemiş olmamıza karşı çıkan yetişkinler 20 Eylül’de saat 15:00’deki kalabalık öğrenci topluluğunu görüp aramıza katılarak yanımızda oldular çünkü onlar da artık torunlarının ve çocuklarının geleceğinin tehlikede olduğunun farkındaydılar. O gün binlerceydik, böyle yayılmış olmamız bu kadar kısa bir süre de bu kadar fark edilmiş olmak ve farkındalık yaratmak bizim için gurur vericiydi. Yanımızda olanlara, her zaman bizi destekleyenlere ve yardımlarını bizden esirgemeyen arkadaşlarımıza tekrar tekrar teşekkür ederim. Birlikte oldukça daha güzel şeyler yapıp daha çok fark yaratacağız.

20 Eylül sadece bir başlangıçtı...

Helin Ozan (Fridays For Future- İzmir)

“Bizi başarısızlığa sürüklüyorsunuz, ama gençler ihanetinizi anlamaya başladı. Gelecek nesillerin gözleri sizin üstünüzde. Ve eğer bizi başarısızlığa uğratmayı seçerseniz ben de “sizi asla affetmeyeceğiz” diyorum.”

“Dünya uyanıyor. Ve beğenseniz de beğenmeseniz de değişim geliyor!”

“İKLİM İÇİN DİKKAT ÇEKTİK” 20 Eylül eyleminin benim için önemli olmasının sebebi Türkiye’de böyle şeylere önem verilmemesine rağmen bir grup insanın bunu başaracağına inanmasıydı.

Onun haricinde tabii iklim için dikkat çekmek temel amacımızdı. Beklediğim gibi bir katılım vardı. Yine de diğer ülkelere kıyasla çok az insan vardı. Umuyorum ki başka insanların da dikkatini çekmişizdir bu yürüyüşte. Eğer bir kişinin bile dikkatini çekip duyarlılığını arttırdıysak bu bir başarıdır bence. Öykü Uslu (Antikapitalist Öğrenciler-İstanbul)

İLK DERSİMİZ 'İKLİM DEĞİŞİKLİĞİNİ NASIL DURDURURUZ?' 20 Eylül Cuma günü gerçekleşen iklim için okul grevine ilkokul 3. sınıf öğrencilerimle ne yazık ki katılamadık. Ama heyecanımızı ilk dersi gezegenimizin başına gelenler ve gelebilecek olan şeyleri konuşarak yaşamaya karar verdik. Akıllı tahtamızdan görsellerlerle konuşmalarımızı renklendirdik. Google taramamızı yaparken görsellerin arasında birden okul grevleri fikrinin öncüsü olan Greta

5

GRETA’NIN ÖFKESİ

BM İklim Zirvesi’nde Trump’ı gören aktivist Greta Thunberg, iklim anlaşmasını yırtan ve genç nesillerin geleceğini yok eden kapitaliste öfkeyle baktı.

Zirve girişindeki turnikelerde beklerken, önünden geçen Trump’ı sert bakışlarla süzen Greta’nın görüntüsü, salondaki devlet yöneticilerine söylediği güçlü sözler kadar destek gördü.

New Yorklu müteahhit Donald Trump başkan seçilir seçilmez, Beyaz Saray web sitesinde yer alan ABD’nin iklim değişikliğine karşı mücadele taahhütlerini kaldırmış ve iklim krizinin başlıca sorumlularından biri olan devletini Paris İklim anlaşmasından çekmişti. Dünyanın en büyük ekonomisi olan ABD’yi yöneten aşırı sağ, iklim değişikliğine sebep olan sera gazı emisyonlarını azaltmayı öngören tek uluslararası anlaşmayı çökertmiş oldu.

Greta ie birçok farklı kesimin mücadelesiyle karşı karşıya olan Trump’ı bakışlarıyla mahkum etti.

Thunberg fotoğrafları çıkmaya başladı.

Greta’nın fotoğraflarını büyütmemi istediler. Greta’nın hikayesini anlattığımda felaket haberleri yerini Greta ve mücadele haberlerine bıraktı. Öğrencilerime sloganları ezgisiyle öğrettim. Sonra resim kağıtlarına kendisi de bir çocuk olan Greta’yı düşünerek resimler yaptılar. Sloganlarla afiş çalışması yapanlar da oldu. Çalışmaları kontrol ettiğimde Greta’nın okul çantasıyla duvara yaslanıp, düşünceli pozu bir öğrencimi etkilemiş olsa gerek ki bu resmi yapmış. Sesimizi Duyun!! Şafak Ayhan (Öğretmen)

6 İKLİM “TÜM ÇABALARIN KARŞILIK BULMASI ORTAK DİLEĞİMİZ” Dünyanın dört bir yanında aylardır beklenen 20 Eylül İklim Grevi geçtiğimiz cuma gerçekleşti. İstanbul’da Yoğurtçu Parkı’nda yapılan yürüyüşe katılım bir hayli fazlaydı.

Grevden ve türevlerinden ilk haberdar olduğumda Türkiye’de sağnak yağmurda-ki asit yağdığı iddia ediliyordu- doğa için, çevre için, sistem değişikliği çağrısı yapmak için üç bini aşkın insanın Kadıköy’de toplanması bana biraz hayali geliyordu; özellikle de otorite figürlerinin protestolara bakış açısı bu kadar keskinken.

Doğa için, bizlerin geleceği için hem Türkiye’ye de hem dünyada verilen tüm çabaların karşılık bulması ortak dileğimiz.

Unutmadan, bir sonraki grev tarihine vb. etkinliklere antikapitalistlerin sosyal medya hesaplarından ulaşabilirsiniz.

Talia Tuana Yücel

“ÜÇ BODUR AĞAÇTIK BİR ORMAN OLDUK” Bu yılın mart ayında, felsefe öğretmenimle konuşurken bana Greta’dan bahsetti. İklim grevlerinden ilk haberdar oluşum böyle oldu. Sonra Atlas’ın 15 Mart çağrı metnini okuduk. Ayşe Arman’ın Bu meseleye sen kafayı nasıl taktın? sorusuna şöyle bir cevap veriyor: “Normal olan kafayı takmak sanki. Hiç yokmuş gibi davranmak çok acayip değil mi?” Bende ilk iz bırakan ve “Yahu bu çocuk doğru söylüyor, neden vasat iklim haberlerini seyretmekle kalalım?” dedirten bu röportajdı. Daha sonra 1-2 ay kadar kafayı yedim. İzmir’de tek başıma başlatabilir miydim? 24 Mayıs 2. Küresel İklim Grevine bir hafta kala, iki arkadaşımla konuştum. Böylece Instagram’da hızlıca grevi duyurup Cuma günü okula gitmeyerek en birincil insani hakkımızın, bir geleceğimizin olmasının teminatını alabilmek adına Alsancak’ta 1’den 6’ya kadar oturma grevi yaptık. 20 Eylül 3. Küresel İklim Grevinin ne kadar önem arz ettiğine de buradan geleceğim. Biz üç arkadaş orada oturuyorken, bunun bir gün bu kadar gence, bu kadar kişiye ulaşacağını hayal bile etmedik. Bu Cuma da olan şey tam da buydu. Onlarca insanın bilinçlenmesi, önümüzdeki geleceğin tek gelecek olduğunu, ayak bastığımızın tek gezegen ve tek yuva olduğunu kavrayışı ve burada hep birlikte yaşadığımızın farkına varışı… Üç bodur ağaçtık, bir orman olduk.

Zeynep Coşkun (Fridays For Future- İzmir)

İSTER BEĞENİN İSTER BEĞENMEY

DEĞİSİM GELİYOR! -

Cuma günü bizler için büyük bir başarıydı fakat bu başarı henüz bir başlangıç olarak ele alınmalı. Belirli aralıklar düzenlenecek olan grevler, Atlas, Selin ve Sıfır Gelecek temsilcilerinin önderliğinde yapılan sendikalar ve belediyelerle görüşmeler, bireysel ve toplumsal ısrarcılığımız sürdürülmeli ve desteklenmeli.

Protestodan sonra gerçekleşen konserler ve söyleşiler greve katılan kişileri motive etmek, bilinçlendirmek ve yukarıda bahsettiğim sürdürülmesi gereken eylemlere teşvik etmek açısından da pek faydalıydı.

20 Eylül İzm

İklim aktivisti Greta Thunberg 20 Eylül’de gerçekleşen ve 185 ülkede 5700 noktada çoğu genç 5 milyondan fazla kişinin katıldığı iklim grevleri için siyasetçilere seslendi: “Bu daha başlangıç. İster beğenin ister beğenmeyin, değişim geliyor!”

İzmir’de ise yine Sıfır Gelecek kampanyası altında bir araya gelen iklim aktivistleri İzmir Büyükşehir Belediyesi önünde bir araya geldi. Öğleden sonra “Ya sıfır karbon gelecek ya sıfır gelecek” pankartıyla Alsancak’tan bir yürüyüş gerçekleştirdi ve ardından konser düzenlediler.

Her ülke iklim değişikliğinin farklı şekilde hissediyor ve farklı şekillerde iklim değişikliğini körüklüyor. Bu nedenle dünyanın dört bir yanındaki eylemlerde ülkelere özel durumlar da öne çıktı. Pasifik Okyanus’unda yer alan Solomon adalarında binlerce aktivistin gündemi deniz seviyelerindeki yükselmeydi. Güney Afrika’da aktivistler zehirli atıklar, Hindistan’da hava kirliliği ve plastik atıklar, Avustralya’da artan kömür enerjisi kullanımı ana gündemdi.

Ankara Kuğulu Park’ta bir araya gelen aktivistlere ise Valilik tarafından basın açıklaması için izin verilmedi. Türkiye çapında sorunsuz geçen onlarca gösteri arasında yasaklanan tek etkinlik Ankara grevi oldu.

20 Eylül iklim grevine sadece Berlin’de 1,4 milyon kişi katıldı. Avusturya’da Sydney ve Melbourne’de 100’er bin, Londra’da da 100 bin kişi grevlere katıldı.

Ancak eylemler 20 Eylül’le sınırlı değildi. 20-27 Eylül haftası boyunca sürdü. Örneğin 22 Eylül’de Avrupa Birliği’nin başkenti olarak Kabul edilen Brüksel’de yüzlerce aktivist AB Parlamentosu önünde Parlamento üyelerine “AB Komisyonu için oy verme” dediler. Aktivistler AB Komisyonu’nun iklim değişikliği ile mücadele konusunda hiç bir somut atmadığını, bu nedenle de yeni kurulan Komisyona Parlamento’nun onay vermemesini istedi.

Türkiye’de grev ve gösteriler Türkiye’de 20’den fazla noktada 10 bine yakın insan iklim için yürüdü. Gerçekleşen en kalabalık eylem Sıfır Gelecek kampanyası adı altında bir araya gelen ekoloji ve çevre örgütleri, sivil toplum kuruluşları ve demokratik kitle örgütlerinin İstanbul Kadıköy’deki etkinlikleriydi.

Kadıköy İskele Meydanı’nda toplanan 3000’in üzerinde iklim aktivisti Gelecek İçin Cumalar’dan Selin Gören ve Atlas Sarrafoğlu’nun okuduğu basın açıklamasının ardından Yoğurtçu Parkı’na yürüdü. “İklim için Birleş” ve “Bilimin Arkasında Birleş” pankartlarının açıldığı yürüyüşün ardından Yoğurtçu Parkı’nda performans gösterileri, konserler ve konuşmalar düzenlendi. Konuşma yapanlar arasında çok sayıda iklim aktivisti gençler, DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, Birleşik Metal-İş sendikası üyeleri ve Ömer Madra da yer aldı.

Muğla Milas, Bodrum, Ortaca, Dalyan ve Kızılağaç köylerinde düzenlenen etkinliklere 500’ün üzerinde genç katıldı. Milas’ta kömür havzalarının genişlemesinden dolayı tehlike altında olan ormanlık alanda Muğla Çevre Platformu’nun çağrısıyla bir araya gelen Karacahisar Köyü sakinleri piknik ve konserler düzenlediler, “Kömürü değil, köyümüzü, doğamızı istiyoruz” dediler. Ortaca’da iklim krizine karşı zeytin fidanı dikimi gerçekleşirken, Bodrum Kızılağaç Köyü’nde köy okulundan gençler yaptıkları tohum toplarını doğaya bıraktılar. Dalyan Çınaraltı’nda kendi hazırladıkları pankartlarla bir araya gelen on kadar genç iklim aktivistini jandarma engellemek istese de aktivistler, oturma eylemi gerçekleştirdiler. Bodrum Barış Meydanı’nda ise yaklaşık 150 kişilik bir grup “Beton değil toprak” ve “Fosil yakıtlara hayır” pankartlarıyla iklim grevine destek verdi.

Balıkesir’de Altınoluk ve Ayvalık’ta gerçekleşen eylemlere de yaklaşık 750 kişi katıldı.

20 Eylül Küresel İklim Eylem Günü’ne Diyarbakır Bisiklet ve Doğa Sporları Kulübü kent içinde gerçekleştirdikleri pedallama etkinliğiyle destek verirken; Mersin’de, Mersin Nükleer Karşıtı Platform bir basın açıklaması gerçekleştirdi. Bursa Nilüfer’de Kent Konseyi tarafından biriklim festivali gerçekleştirildi. Antalya – Çıralı’da Alakır Nehri Kardeşliği’nin çağrısıyla bir araya gelen genç, yetişkin 50 iklim aktivisti çeşitli performans gösterileri düzenledi. Çanakkale’de buluşma noktası Truva Atı olurken, Kazdağları’nda devam etmekte olan altın madeni için onbinlerce ağaç kesimine tepki pankartlara, dövizlere yansıdı. Ayrıca iklim grevcisi gençler Eskişehir EsparkAvm önü ve Artvin Arhavi’de iklim krizi için bir araya geldiler.

İKLİM 7 “GÜCÜMÜZE İNANIRSAK HER ŞEYİ BAŞARABİLİRİZ”

mir

YİN 20 Eylül Kadıköy

“HUZUR DOLU BİR YÜRÜYÜŞTÜ” 20 Eylül tarihinde küresel çapta bir iklim grevi gerçekleşti. Dünyanın dört bir yanından olduğu gibi Türkiye'nin de bir çok şehrinde organizasyonlar yapıldı. İstanbul'da düzenlenen ve Kadıköy'ü mekan seçen grev; her yaştan ve sınıftan insanı barındırıyordu. Nesildaşlarımın dışında daha ilkokul yaşlarında çocuklarla, o çocukların elinden tutup gelmiş anne-babalarla, üniversitelilerle, işinden izin alıp gelmişlerle yürüdüm. İlk planlayıp katıldığım grev olmasının eklediği heyecan ve özgürlük hissi olmadan da gerçekten huzur dolu bir yürüyüştü. Görüşü imkansız kılacak kadar yağan o yağmura rağmen pankartlar havada, adımlar kararlı, sesler gürdü. Daha sesleri bile oturmamış çocukların ve gençlerin "İklimi değil, sistemi değiştir!" diye bağırışında insanın kalbini ısıtan bir şey var. Atlas'ın, Yağmur'un, Ece'nin konuşmalarını duymak; yetişkinlere, uyarılarını dur durak bilmeden tekrar etmelerini dinlemek...

Kısa ama kalabalık yürüyüşün son durağı Kadıköy Yoğurtçu Parkı'na vardığımızda burnumuzdan su damlıyordu adeta. Bir süre daha toplu şekilde slogan attıktan sonra insanlar dağılmaya başladı. Eve gitmek için değil, konuşmacıları dinlemeye, sahne etrafına doluşmak için. Söyleyecekleri olanlar çıktı, biz dinledik. İklim değişikliği ciddi bir problem, geleceğimizi kontrol ediyor. Ama bu durumdan kurtulmak için hala çok geç değil. Bi' hareket mi etsek artık?

Suda Sim Meriç, Öğrenci

20 Eylül Kadıköy

GÖRÜŞ Roni Margulies

Biz 24 Mayıs günü 2. Küresel İklim Grevinde 3 kişi Gündoğdu Meydanında oturarak İzmir’deki Fridays For Future eylemini başlatmıştık. O gün konuşurken ileride biz de FFF İzmir olarak 200-300 kişi olduğumuzda ne kadar yol katettiğimizi göreceğiz ve kendimizle gurur duyacağız demiştik. 20 Eylül 3. Küresel İklim Grevinde 1500 kişiydik. Konuştuklarımız geldi aklımıza, o zamanlar ileriki grevler için 200-300 kişiden bahsetmişken kendimizi 1500 kişinin ortasında aynı amaç uğruna toplanmış insanlarla gördüğümüzde ‘başardık’ dedik. Bu sayı diğer ülke ve şehirlere kıyasla az olsa da bu anları ilk grevimizden bu yana canlı canlı yaşayanlar olarak çok gururlandık. 20 Eylül günü bizim için başta bu sebep olmak üzere, çabalarımızla önemli bir yere geldiğimizi gördüğümüzden dolayı çok önemliydi.

AMAN, ANAYASA DEĞİŞMESİN

20 Eylül Cuma günü saat 15.00’te Gündoğdu Meydanında öğrenciler olarak grevimize başladık. ‘Sahip olmadığımız bir gelecek için neden okula gitmemiz gerekiyor’, ‘size bir ders verebilmek için kendimizinkileri kaçırıyoruz’ gibi yazıların bulunduğu pankartlarımızla insanların dikkatlerini üzerimize çektik. Bizim bu duyarlılığımıza sessiz kalmak istemeyen diğer insanları da aramıza çağırdık.

Bugün AKP’nin müttefik olduğu Genelkurmay, derin devlet, Ergenekon ile, o gün Hayırcılar müttefikti; bazıları bal gibi bilerek, bazıları farkında bile olmadan.

İleriki saatlerde yürüyüşümüz başladı, 1500 kişiyle birlikte sloganlarımızı atarak iklim adaleti isteğimizi sokaklarda haykırdık. Yürüyüşümüz esnasında da aramıza katılanlar oldu, çoğaldık.

3 kişi olarak başladığımız ilk grevimizden bu yana çok fazla insana ulaştık ve 20 Eylül günü 1500 kişi birlikte grevdeydik. Demek istediğim asıl şey şu: kendimize ve gücümüze inanırsak her şeyi başarabiliriz.

Yağmur Filiz (Fridays For Future- İzmir)

“20 EYLÜL TARİHİ BİR DÖNÜM NOKTASIYDI” 20 Eylül Ayvalık

20 Eylül Z kuşağının çağrısı ile, yetişkinlerin grevlere katılacağı ilk gündü. Bunun tek bir kuşağın altından kalabileceği bir iş olmadığını, hep birlikte harekete geçmemiz gerektiğini gösterdik.

Yetişkinlerin de katılımıyla eylemimizi bir basamak yukarıya taşıdık. Tarihi bir dönüm noktasıydı 20 Eylül. Tüm Dünya çapında 7'den 70'e milyonlarca insan gelecekte yaşanılabilir bir Dünya talep etmek için sokaklara döküldü. Eylemlerdeki atmosfer ve kalabalık müthişti.

AKP hükümeti tümüyle otoriter, hak hukuk tanımaz bir hâle gelmiş olduğu için, doğal olarak, hepimiz günün keskin mücadelelerine odaklanıyoruz; hangi süreçlerden geçerek bu noktaya gelmiş olduğumuz unutuluyor.

Unutulmayanlardan biri, AKP’nin 2010’da anayasanın 24 maddesini değiştirmek için yaptığı referandumda ‘Yetmez ama Evet’ demiş olmamız.

“Aman, Kenan Evren’in ve 12 Eylül darbesinin anayasası değişmesin” diyerek, “Aman, generaller başımızdan eksik olmasın” diye düşünerek ‘Hayır’ oyu verenler o referandumu hiç unutmuyor.

Durup dururken niye bu konuyu gündeme getiriyorum? Çünkü geçen hafta AKP’nin eski Adalet Bakanı Sadullah Ergin çok ilginç açıklamalarda bulundu.

AKP, Temmuz 2007 seçimlerini kazandıktan sonra yeni bir anayasa yazdırma işine girmiş, Ergun Özbudun başkanlığında altı profesörden oluşan bir komisyon görevlendirilmişti. (Bildiğim kadarıyla profesörlerin hiçbiri AKP’li veya yandaş değildi, ama isterseniz “hemen hemen hiçbiri” diyelim).

Anayasa yazılırken bir başka profesör “yeni anayasada Atatürk milliyetçiliği ve Atatürk ilke ve inkılapları gibi kavramların olmasına gerek yok” dedi. Yer yerinden oynadı. Çünkü bunlar “değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez” maddelerdi!

Devamını Yıldıray Oğur’un Karar gazetesindeki yazısından okuyalım: “İlk itirazlar AK Parti’nin tek başına anayasa yapamayacağı, Kurucu Meclis’e gerek olduğu şeklindeydi.

Bunu anayasada Atatürk olacak mı, üniter devlet korunacak mı, vatandaşlık tanımı gibi tartışmalar izledi.

Taslak ortaya çıkınca Atatürk’e atıf yapıldığı, ilk dört maddenin aynen korunduğu görüldü, bu kez tartışmalar başörtüsüyle ilgili maddeye kilitlendi.

Kimsenin gözü anayasada ifade ve medya özgürlüğünü garanti altına alan, vatandaşlık tanımı meselesini çözen, din derslerini zorunlu olmaktan çıkartan maddeleri görmedi.

Taslakta üniversitelerde başörtüsü sorununu çözmek için iki alternatifli bir madde önerilmişti: ‘Kılık ve kıyafetinden dolayı hiç kimse yükseköğrenim hakkından mahrum bırakılamaz’ ve ‘Yükseköğretim kurumlarında kılık ve kıyafet serbesttir.’ İşte bugün bize basit görünen bu iki öneri, o günlerde TÜSİAD’dan CHP’ye, rektörlerden, merkez medyaya kadar laiklik itirazlarına, ‘taslak askıya alınmalı’ çağrılarına neden oldu.”

15 Mart 1. Küresel İklim Grevi'nde, Ayvalık'ta grev yapmaya başladığımızda sadece 5 kişiydik. 20 Eylül'deki yürüyüşte ise 400 kişi tek bir ses olarak "İklim adaleti hemen şimdi!” diye haykırdık.

Sonra Odalar Birliği, işveren sendikaları, esnaf konfederasyonu ve Türk-İş gibi kurumlar bir anayasa platformu kurdu, hiçbir şey olmadı ve yeni anayasa konusu kapandı.

Sesimizin daha da yükseleceğine ve yöneticileri harekete geçireceğine inanıyorum...

Kıssadan hisse: “Anayasada Atatürk var mı” diye soranlar, devletle, derin devletle el ele tutuşanlar (ister “solculuk” adına, ister AKP adına) bu memlekette hiçbir olumlu değişim gerçekleştiremez.

Ege Edman (Fridays For Future- Ayvalık)

8 KADIN

AŞIRI SAĞIN KADIN VE GÖÇMEN DÜŞMANLIĞI

İsviçre’de kadın grevi, 2019 MELTEM ORAL

atarak çıkmanın güvencesini vermeye çalışıyorlar.

ABD’de Trump, Brezilya’da Bolsonaro, Macaristan’da Orban veya Türkiye’de Erdoğan gibi liderler, içeriği farklı tonlarda da olsa sık sık kadınlara dair cinsiyetçi açıklamalarıyla gündeme geliyor. Söz konusu liderlerin cinsiyetçi söylemlerinin hedefinde bazen doğrudan gazeteciler veya rakip siyasetçiler olabildiği gibi genel olarak tüm kadınlar yer alıyor. Bir kadın muhabire “sen tecavüz etmeye bile değmezsin” diyen Bolsonaro veya “güzel kadınlar oldukça tecavüz de olur” diyen Filipinler lideri Duterte gibi tecavüzü meşrulaştıran da var, “kocasını tatmin edemeyen ülkesini nasıl tatmin edecek” diyen Trump gibi siyasi rakibini güya aşağılamaya çalışan da. Ancak bu liderlerin hepsi ve daha fazlası, kadınların kendi bedenlerine dair kendi kararlarını vermesine ve sistemin dayattığı geleneksel rolleri reddetmesine karşı. Hepsi kürtaj hakkına karşı ve kadınların doğal rolünün annelik olduğunu düşünüyor. Ancak kadınların kazanılmış hakları söz konusu olduğunda günümüzde karşı karşıya kaldığımız tehlike sadece sağ muhafazakâr liderlerin cinsiyetçi açıklamalarından ibaret değil.

Aile ve doğurganlık siyasetinin “yeniden doğuşu” ülkelere göre farklı şekilde gerçekleşiyor. Türkiye, İtalya, Brezilya gibi ülkelerde, önceki yılların kadınlar lehine kazanımlarının ulusu ve aileyi tehlikeye attığı daha doğrudan ifade ediliyor. Kadınların haklarını gasp eden yasalar birer beka meselesi olarak ele alınıyor. Türkiye’de AKP’nin siyasi ajandasında aile kurumu her zaman önemli bir role sahip oldu. Kadın Bakanlığı’nın adının Aile ve Sosyal Politikalar olarak değiştirilmesi, yeni evli çiftlere devlet kredisi verilmesi, “en az 3 çocuk” sloganı, kürtajın yasaklanmaya çalışılması ve pratikte devlet hastanelerinin kürtaj yapmayı reddediyor olması, doğum kontrol yöntemlerine erişimin zorlaştırılması, son dönemde nafaka hakkı, 6284 sayılı yasa ve İstanbul Sözleşmesi’nin hedef alınması yıllar içerisinde AKP iktidarıyla yaşanılan dönüşümlerin sadece bir kısmı. Tüm bu hamlelerin temel noktası “ailenin korunması” önceliği. AKP’nin seçim beyannamelerinden hükümet programlarına ve bakanlığın raporlarına kadar üretilen hiçbir metinde “kadın” kelimesinin geçmiyor olması bile, siyasi önceliğin kadınlar değil aile kurumunun devletin, sermayenin, milletin, muhafazakarlığın bekası için korunması olduğunu gösteriyor. Parti programındaki “sadece toplumumuzun yarısını oluşturdukları için değil, her şeyden önce birey ve sağlıklı nesillerin yetiştirilmesinde birinci derecede etkin oldukları için” ifadesi kadınların öncelikle doğurganlıklarıyla tanımlandıklarını ve siyasi olarak salt bu nedenle önemsendiklerini açıklamaktadır.

Ekonomik, ekolojik, siyasi krizlerin bir sonucu olarak dünyanın birçok ülkesinde aşırı sağ ve faşist hareketlerin yükselişe geçtiği günümüzde yine aile, doğurganlık, annelik vurguları siyasetin merkezinde yer alıyor. Kadınların toplum içerisindeki rolleri sadece geleneksel aile yapısıyla tanımlanıyor. Devletler tarafından evliliğin teşvik edilmesi ve nüfus kontrolü için kadınların bedenlerinin denetlenmesi için yasaların düzenlenmesi konusunda yüzyıllar önceki pratiklerin çok da uzağında değiliz. Sağ otoriter siyasetler tarafından siyasi söylem olarak üretilen devletin, milletin tehlike içerisinde olduğu iddiası aile kurumunun tehlikede olduğu propagandasıyla birlikte ortaya atılıyor. Dolayısıyla devletin/milletin bekasıyla ailenin bekasının ortak olduğuna dair söylemin yarattığı korku iklimi aşırı sağ fikirlerin daha geniş kitleler nezdinde meşruiyet kazanmasına neden oluyor. Aynı zamanda sermayeye, içinde bulunduğumuz küresel kriz koşullarından yükü kadınların ve tüm emekçilerin omuzlarına

Son dönemde yerli-milli ittifakın ırkçı ve milliyetçi söylemini yoğunlaştırmasının sonucu olarak göçmenlerin hedef haline gelmesinde de yine kadınlar üzerinden bir propaganda görmek mümkün. Suriyeli göçmenlere yönelik ırkçı linç ve pogromlarda çoğu zaman “analarımıza, bacılarımıza” diye başlayan ve genellikle asparagas olduğu kanıtlanan provokasyonlar başlangıç oluyor. Dost mu düşman mı olduğuna karar verilemeyen yabancı bir milletin erkeklerine karşı ulusun ve milletin kadınlarının

namus bekçiliği yapılıyor tabiri caizse. Kısa süre önce Adana’da bir çocuğa cinsel istismar haberiyle başlayan provokasyon, sokaklara ellerinde kürekler ve baltalarla “Suriyeli” avına çıkanların saldırılarıyla devam etti. En sonunda istismarın failinin 15 yaşında bir Türkiyeli olduğu ortaya çıktı.

Aşırı sağcılar ve faşistler tarafından kadın meselesinin göçmen düşmanlığına bahane olarak kullanılması, farklı bir bağlamda Avrupa’da da gerçekleşiyor. Bazı Avrupa ülkelerinde Müslüman göçmenlerin kadınların özgürlüğünü garanti altına alan “Batı değerlerini” tehdit ettiği propagandası yapılıyor. Fransa’da Le Pen göçmen erkeklerin, ülkesinin kadın özgürlüğü konusundaki değerlerine ve bizzat kadınlara tehdit oluşturduğunu söylüyor. Le Pen’in “ilericilik” konusunda övündüğü Fransa, en çok kadın cinayetinin yaşandığı Avrupa ülkelerinden birisi.

Macaristan’ın liderlik ettiği başka bir görüş ise, eğer kadınlar daha çok doğurursa Avrupa’nın göçmene ihtiyacı kalmayacağı şeklinde. Macaristan Başbakanı Victor Orban’a göre Avrupa ülkeleri nüfusun yaşlı olması gibi nedenlerden dolayı ekonomik olarak göçmen emeğine ihtiyaç duyuyor, bu yüzden kapılarını göçmenlere açarak Müslümanların gelmesine ve Hıristiyan nüfusun azalmasına neden oluyor. Bu görüşe göre göçmen sorununun çözümü, kapıları kapamak ve kadınların daha fazla doğurmasını sağlamak. Orban yakın zamanda “bize daha fazla Macar çocuk lazım” diyerek dörtten fazla çocuğu olan kadınların gelir vergisinden muaf tutulacağını ve genç çiftlere 3 çocukları olduğunda kesilmek üzere faizsiz kredi verileceğini açıkladı.

Son yıllarda sağ politikaların kadınlara saldırılarına dünyanın birçok ülkesinde güçlü yanıtlar veriliyor. Ancak yükselen sağ kadın, LGBTİ+, göçmen, gezegen kısaca yaşadığımız sistemde ezilen pozisyonda olan her şeyin düşmanı. Macaristan örneğinde olduğu gibi, birçok ülkede ırkçı ve cinsiyetçi politikalar iç içe geçmiş vaziyette.

Dolayısıyla bu sağ saldırıyı küresel çapta püskürtmenin yolu bütünlüklü bir mücadeleden geçiyor.

EMEK GÜNDEMİ

EKONOMİK KRİZ İNSANLARA KENDİSİNİ YAKTIRIYOR olan istihdam 769 bin kişi azalarak Haziran 2019’da 27 milyon 983 bine geriledi.

Merkez Bankası faizleri son haftalar-

da toplam yüzde 7,5 düşürdü ve ekonomik krizin giderek azaldığını ilan etti. Faizlerin indirilmesi, Türkiye ekonomisinde işlerin yoluna girdiğini mi gösteriyor? Elbette hayır. Daha geçen hafta maaşı banka borcu nedeniyle bloke edilen bir işçi kendisini yaktı, ağır yaralandı.

Cari açık ve faiz gibi bazı iktisadi verilerde yaşanan “iyileşmeler” işçilerin yoksullaşmasını daha da artırıyor, zaten bu “iyileşmeler” işçilerin yoksullaşması sayesinde oluyor, yani AKP hükümeti krizin faturasını emekçilerin üstüne yıkmaya devam ediyor.

Bazı iktisadi veriler ise giderek daha fazla bozuluyor, hükümet bunlardan hiç bahsetmiyor. Örneğin bütçe açığı bir önceki yıla göre yüzde 150 artmış durumda, açık 29 milyar TL’den 87 milyar TL’ye çıktı. Dış ve iç borçlarda artış devam ediyor. Tüketici kredilerinde, kredi kartı borçlarında ve diğer kredilerde sürekli bir artış var.

Kredi borçlarını geri ödemek için boğuşan insanlar bir yandan da işsiz kalıyorlar. Haziran 2018’de yüzde 10,9 olan işsizlik oranı Haziran 2019’da yüzde 13,9’a yükseldi. İşsiz sayısı geçen yılın aynı ayına göre 1 milyon 3 bin artışla 3 milyon 529 binden 4 milyon 532 bine yükseldi. İŞKUR’a kayıtlı işsiz sayısı 1 milyon 293 bin artışla 4 milyon 45 bin olarak açıklandı. Böylece İŞKUR’a kayıtlı işsiz sayısı bir yıl içinde yüzde 47 artmış oldu. Öte yandan Ocak-Temmuz 2019

GALATAPORT İNŞAAT İŞÇİLERİ DİRENDİ VE KAZANDI İstanbul’da yapımı devam eden Galataport’ta çalışan inşaat işçileri, ücretlerinin düzenli ödenmemesi, mobing altında çalışmaları ve istifaya zorlanmalarına karşı eylem başlattı.

Beyoğlu ilçesine bağlı Karaköy’de bulunan Galataport Liman İşletme Müdürlüğü önünde basın açıklaması yapan işçiler, “İşçiler sizin köleniz değildir” pankartı açtı. Şantiye alanından basın açıklamasının olacağı alana yürüyen işçiler, “İşçiyiz köle değiliz”, ” Hakkımızı istiyoruz” sloganları attı. Görüşme sonrasında yöneticilerin, bütün sorunların çözüleceği sözü vermesi üzerine işçiler eylemlerini sonlandırdı.

İŞKUR’da kuyruk

işsizlik sigortası başvuruları 1 milyon 345 bine yükseldi. İşsizlik başvurularında Temmuz 2019’da patlama yaşandı. Haziran 2019’da 144 bin olan işsizlik ödeneği başvurusu Temmuz 2019’da 325 bine yükseldi.

Sadece işsizlik artmıyor istihdamda da büyük bir daralma yaşanıyor, çünkü ekonomi küçülmeye devam ediyor.

Haziran 2018’de 28 milyon 752 bin

TÜİK’E GÖRE İŞSİZ SAYISI Türkiye’de 15 ve daha yukarı yaştakilerde işsiz sayısı 2019 yılı Haziran döneminde geçen yılın aynı dönemine göre 938 bin kişi artarak 4 milyon 253 bin kişi oldu. İşsizlik oranı 2,8 puanlık artış ile yüzde 13,0 seviyesinde gerçekleşti. Aynı dönemde; tarım dışı işsizlik oranı 3,2 puanlık artış ile yüzde 15,3 olarak tahmin edildi.

Peker eylem öncesi yazdığı mektubunda "Aç kaldım, adaletten umudumu kesmemiştim, ama adaletin zenginin, gücü olanın yanında olduğunu anladım" ifadelerini kullandı.

GREV YAPAN SAYACILAR KAZANDI Kayseri'de grev yapan Türkiyeli ve Suriyeli işçiler kazandı. Sayacıların ilk 6 ay için yüzde 12,5 ikinci 6 ay için yine yüzde 12,5 zam talebi kabul edildi.

Erişim Çağrı Merkezi işçileri, İş Bankası'nı protesto etti

Emekli maaşına el konulduğu için kendini yakan işçi “Adaletin zenginin yanında olduğunu anladım” dedi

Erişim Çağrı Merkezi'nde çalışan işçiler, İş Bankası'nın sendika düşmanlığını protesto etti. 12 Eylül'de İstanbul Levent'teki İş Bankası’na ait İş Kuleleri önünde toplanan Tez Koop-İş üyesi işçiler, buradan İş Bankası Genel Müdürlüğü'ne yürüdü.

Ankara Kızılay'da üzerine benzin dökerek kendini yakmak isteyen 59 yaşındaki Recep Peker, eylem sonrası Hacettepe Hastanesinde tedavi altına alındı.

“Erişim sendikaya erişecek”, “Erişim’de sendikalaşma hakkına saygı duy”, “Erişim’de işlenen suça ortak olma” dövizleri taşıyan işçiler, “Yaşasın örgütlü mücadelemiz”, “İşçi-

Sonuç olarak hepimiz aynı sınırlar içinde yaşıyor olabiliriz, ama ekonomide hepimiz aynı konumda değiliz.

Bazılarının büyük servetleri var, bankalarda büyük paraları var ve en kötü ekonomik koşullarda bile büyük gelirleri var. Büyük çoğunluğumuz ise, zaten kriz olmadığında bile ay sonunu zor getiriyordu, şimdi hiç getiremiyor.

Ayda 2000 lira alan bir işçinin bu pahalılık altında ay sonunu getirmesi imkansız.

Krize karşı uygulanan politikalar herkesi aynı şekilde etkilemiyor. İşçiler işinden atılıyor, patronlar atılmıyor. İşçilerin ücretleri azaltılıyor veya donduruluyor, zenginlerin gelirine dokunulmuyor.

Devletin sosyal harcamaları kısılıyor, bu harcamalardan yararlanan emekçiler zararlı çıkıyor, bu harcamalar patronların umurunda değil. Fiyatlar artıyor, herkes etkileniyor, ama bankalarda milyonlarca lirası olanlar etkilenmiyor.

Krizin en önemli sebebi, bankaların ve şirketlerin yıllardır dolar cinsinden borç alıyor olması. Alınan o borçlar işçilere mi harcandı? Hayır. O borçları alan patronlar ve bankalar yıllarca kârlarına kâr kattılar. Kârlarını işçilere mi dağıttılar? Hayır. Borçları kim aldıysa, o borçları kullanıp kim kâr ettiyse, krizin faturasını da onlar ödemelidir. lerin birliği sermayeyi yenecek” sloganlarını attı.

GÜMÜŞHANE'DE MADEN İŞÇİLERİNDEN EYLEM Gümüşhane merkeze bağlı Karamustafa Köyü'nde faaliyet gösteren kurşun, çinko ve altın madeni zenginleştirme tesisinde çalışan işçiler, ücretlerini alamadıkları için eylem yaptı.

Maden tesisinde çalışan işçiler, tesis önünde toplanarak, geçmiş aylıklarını alamamalarına tepki gösterdi. İşçiler adına açıklamada bulunan Cemalettin Şahin, ücretsiz izne ayrılmak istemediklerini ve ödenmeyen geçmişe dönük aylıklarının ödenmesini istedi.

MADEN İŞÇİLERİ: YERALTI BİZİM EKMEĞİMİZDİR Amasya'nın Merzifon ve Suluova ilçelerinde faaliyet gösteren Yeni Çeltek Maden Ocağı İşletmesinde çalışan işçiler, kuruluşun kapatılması nedeniyle işsiz kaldıkları için maden ocağında açlık grevine başladı.

9

MÜCADELENİN İÇİNDEN Faruk Sevim

İKLİM KRİZİ VE SENDİKAL MÜCADELE Kapitalist devletler ve şirketler, “kâr, daha çok kâr” diyerek doğayı talan ediyor, yaşam kaynaklarımızı kurutuyor, gelecekte nefes almamızı imkânsız hale getirecek endüstriyel tesisler kuruyorlar. Şu anda yeryüzünün atmosferi, endüstri devrimi öncesi seviyelerden, yani 1800’lü yıllardan 1°C daha sıcak ve bu sıcaklık 2000’li yıllarda her on yılda bir 0,17 derece daha artıyor. Bir yol ayrımındayız; ya küresel ısınmayı 1,5 derece ile sınırlamak için üstümüze düşeni yapacağız ve bunun için sıfır karbon emisyonuna geçeceğiz ya da yaşamın sona erdiği bir gelecek ile yüz yüze kalacağız. Tüm bilimsel göstergeler bir şeyler yapılmazsa yok oluşa doğru gittiğimizi gösteriyor. İklim değişikliği konusunda dünyadaki en yetkin ve yetkili kuruluş olan, Birleşmiş Milletler Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli (IPCC), hükümetlerin derhal radikal tedbirler almaması halinde, 2030 yılında dünyanın artık geri dönüşü olmayan bir yola gireceğini kesin bir dille ilan etti.

Hükümetlerin “gelip geçici bir dönem” olarak sunmaya çalıştığı durum gerçekte kapitalizmin doğa sömürüsünün neden olduğu bir varoluş krizidir.

Son yıllarda öğrencilerin ve çevre örgütlerinin küresel iklim krizine karşı başlattığı eylemler çok sayıda demokratik kitle örgütünün, yerel yönetimlerin ve sendikaların da desteğiyle küresel bir harekete dönüştü. 20 Eylül’de düzenlenen iklim grevine milyonlarca insan katıldı.

Türkiye’de işçi ve memur sendikaları 20 Eylül’deki iklim grevine, iklim adaleti için sokaklara çıkan aktivistlere destek verdi. İklim eylemlerine Türkiye’deki sendikaların destek açıklaması önemlidir, ama simgeseldir. Sendikalar, iklim eylemlerine katılımı simgesel olmaktan çıkartmalıdır. İşyeri işyeri bir işçi sınıfı iklim hareketi örmek, sendikaların öncelikli görevidir.

Bir sonraki iklim grevi için sendikalar şimdiden hazırlanmalıdır. İşyeri toplantıları, uyarı grevleri, sendikaların iklim bölümü kurması, her ay iklim için işyerlerinde ses çıkartmak, bir sonraki greve hazırlık ve aktif katılım gibi pek çok faaliyet sendikaların yapması gereken işlerdir. Bir sonraki iklim grevini sendikalar işyerlerinin önünden başlatabilir, toplu mitinglere buralardan katılabilirler. İklim krizinin sorumlusu kapitalizmdir, ancak işçi sınıfının (çok geç olmadan) harekete geçmesi iklim krizine kalıcı bir yanıt üretilmesini sağlayabilir.

AĞUSTOS'TA 148 İŞ CİNAYETİ: 'ARTIK ÖLMEK İSTEMİYORUZ' İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi'nin yayınladığı verilere göre Ağustos ayındaki iş cinayetlerinde 148 emekçi yaşamını yitirdi. Ölen işçilerin 14’ü çocuk, 12’si kadın, 11’i göçmen.

10

DÜNYA

MAHİNUR EL-MASRİ’YE ÖZGÜRLÜK!

Mısır’da Sisi cuntası, insan hakları savunucusu, avukat ve sosyalist aktivist Mahinur El-Masri’yi bir kez daha tutukladı. Rejime karşı geçtiğimiz hafta yapılan gösterilerin ardından, yüzlerce kişi tutuklanıyor. Bunlardan bazılarının akıbetini takip etmek için mahkeme önünde bulunduğu sırada, Mahinur El-Masri de sivil kıyafetli kişiler tarafından bir minibüse bindirilerek kaçırıldı.

Darbeyle iktidara gelen Sisi, Mısır’da düşünce, ifade ve örgütlenme örgütlenme karşı büyük bir saldırı başlatmıştı. Ülkedeki baskıcı ortama karşı uluslararası dayanışmayı yükseltmek son derece önemli.

Mısır’la Dayanışma İnisiyatifi, başta Mahinur El-Masri olmak üzere tüm siyasi tutukluların salıverilmesi için herkesi kendi ülkesindeki Mısır elçiliğine protesto mektubu göndermeye çağırıyor.

DEVRİMCİ SOSYALİSTLER: KAHROLSUN SİSİ VE YAŞASIN HALK! Mısır’da halk darbeci Sisi’ye ‘artık yeter’ dedi. Mısır’ın 10 şehrinde yapılan protesto gösterilerine on binlerce kişi katıldı. 2011 devriminin sloganı “Halk rejimi devirmek istiyor”, Mısır Twitter’ında birinci sıraya oturdu.

Mısır’ı ekonomik krizi sürükleyen Sisi rejiminin yolsuzluklarının ortaya dökülüşüyle birlikte, darağaçları,hapishaneler ve sansürle ayakta kalan baskı rejimi sarsılırken, yanıt olarak muhalefetin tanınmış liderlerinin de içinde bulunduğu yüzlerce kişiyi tutukladı. Mısır’da mücadele eden Devrimci Sosyalistler’in, Sisi karşıtı protestolar üzerine açıklaması:

20 Eylül Kahire

Mısır’da mücadele eden Devrimci Sosyalistler, Sisi diktatörlüğüne karşı sokağa çıkanlara destek açıklaması yaptı. “Şahit olduğumuz gösterilerin sonucu her ne olursa olsun veya siz onları destekleseniz de desteklemeseniz de, geçen altı yılda Mısır’ın dört bir yanındaki insanların kalplerini saran terörün ve rejim tarafından inşa edilen korku duvarının çatladığı ve yıkılmaya yakın olduğu bir gerçek.

Sisi’nin iktidarı terk etmesi artık uzak bir hayal değil; her zaman olduğundan çok daha yakın.

Yüzleşecekleri sonuçlara karşın protestolara katılan kadınların ve erkeklerin cesareti selamlanmayı hak

DSİP: KALICI BARIŞ İÇİN SURİYE HALKININ SESİNE KULAK VERİLMELİ Devrimci Sosyalist İşçi Partisi, Suriye’de siyasi çözüm girişimlerine üzerine bir açıklama yaptı.

Açıklamada yüz binlerce insanın katili Esad ve BAAS rejiminin merkezinde durduğu, Astana devletleri ve BM’nin tepeden “çözüm” girişimi şöyle eleştirildi: “BM Genel Sekreteri Antonio Guterres, Suriye’de rejimin ve muhaliflerin bir Anayasa Komitesi kurulması konusunda anlaşmaya vardıklarını açıkladı. Buna göre, iki tarafın belirleyeceği 50’şer kişinin yanı sıra, BM’nin atadığı 50 teknokratla birlikte

ediyor. Hiç şüphe yok ki, 2011 yılının Ocak ayındaki devrimin yenilgisinden sonra umutsuzluğa gömülmüş milyonların umutlarını yeniden inşa ettiler.

Lidersiz ve örgütsüz bir cesaretin bizi nereye götüreceğini kimse bilmese de, en azından bir şeyi biliyoruz ki halk birkaç saat öncekinden çok daha güçlü.

Devrimci Sosyalist hareket, kaderini veya sonunda ne olacağını bilmeden gösterilere katılan herkesi selamlıyor. Sisi’nin İçişleri Bakanlığı’nın baskısıyla ve tutuklamasıyla yüzleşmiş herkesi, kitlelerin umutlarını, arzularını ve öfkelerini ifade etmesini sağladıkları için selamlıyoruz.

Sisi, Başkan Muhammed

150 kişi, ilerleyen haftalarda Cenevre’de toplanacak, Suriye’nin yeni anayasasını yazmak ve iki yıl sonra seçimlerin yapılmasını sağlamak için çalışacak.

Daha önceki yıllarda, Cenevre merkezli diplomatik girişimler, bütün dış güçlerin Suriye’nin geleceği üzerinde söz sahibi olmak üzere kendi çıkarlarını korumasının sonucu somut bir çözüm üretememişti.

Milyonlarca insanın hayatının büyük bir yıkıma uğradığı Suriye’de barışın tesisi için yapılacak çabalar son derece önemli.

Ancak böylesi süreçler öncesinde milyonlarca Suriyelinin neler düşündüğünü hatırlatmakta fayda var: - Suriye’de bugüne gelinen süreci, barışçıl protesto gösterilerine silahlarla ve bombalarla yanıt veren Esad rejimi başlattı. Halkın ezici çoğunluğu, başına gelen acıların

Morsi’ye karşı darbesini takip eden bir karşı-devrimden sonraki altı yıl içinde yapabildiği kadar suç işledi –cinayetler, işkenceler ve zorla kaybetmeler. Başlangıçta Sisi, yarattığı “Müslüman Kardeşler tehlikesi” korkusu ve dış mihraklar komplosu sayesinde edindiği popülerliğine güveniyordu. Zaman geçtikçe, ülkede elli yıldır görülmemiş bir şekilde yoksullaşmanın yarattığı baskı altında, Sisi’nin popülerliği sönmeye başladı. Baskının yumruğu, yoksulluğa karşı yapılan en küçük başkaldırıyı öyle bir parçaladı ki, herkes Sisi’nin ülkeyi tıpkı silahlı bir mafyanın kaçırdığı silahsız bir grup insanı yönettiği gibi yönettiğinin farkındaydı.

Son birkaç günde, Sisi ve ailesinin sistematik yolsuzluğa karıştığına, bir yandan fiyat artışları, kesintiler ve yoksulluk karşısında “sabır” talep eden resmi diskurun yanında kamu kaynaklarını başkanlık sarayları inşa etmeye harcadıklarına dair katlanılamaz derecede provokatif bilgilerin sızdığını ve yayıldığını gördük.

Bunu takiben, iki ay önce Kamu Seferberliği ve İstatistik Merkez Ajansı tarafından yürütülen bir gelir, masraf ve tüketim araştırmasına göre, yoksulluk seviyesi 2015 yılındaki %27,8 oranından 2017/8 yılında %32,5 oranına yükseldi. Şimdiye kadar olanlar korku ve umutsuzluk duvarının yıkılmasının yal-

sorumlusu olarak bu diktatörü görüyor.

Onun parçası olacağı bir süreç, dünyanın dört bir yanına dağılmış Suriyeli göçmenlerin ülkelerine geri dönecekleri güveni kendilerinde bulamamaları anlamına gelecek. DSİP olarak, özellikle Türkiye içinde herkesi Esad’ı tanımaya çağıran ve onu meşrulaştırmaya çalışan girişimlerin karşısında olduğumuzu belirtiyoruz. Esad meşru değildir ve Suriye’ye barışın gelmesi için gitmelidir.

nızca bir başlangıcı. Öyle bir başlangıç ki, yalnızca diktatörlüğe karşı sonuna kadar savaşmaya hazırlıklı olan kitlelerin teyakkuzuyla derinleşebilir ve korunabilir. Kitleler başkalarının onların devriminin meyvesini söküp atma ihtimaline karşılık örgütlü bir şekilde ayaklanmayı öğrenmeliler.

Orduyu yönetimden indirmeyen ve bu şekilde halka özgürlük ve adalet getiren herhangi bir değişim, devrimin kitlelerden tekrardan çalınmasına sebep olacak ve buna izin verilemez.

Kahrolsun darbe!

Devrimci Sosyalistler 21 Eylül 2019” (Marksist.org için Türkçe’ye Ataberk Bağcı çevirdi)

güçler ülkeden askerlerini çekmeli, Suriye’ye silahların girişi durdurulmalıdır. Gerek rejimi gerekse muhalefetin bazı kanatlarını destekleyen ülkeler, bugünkü kaotik duruma gelinmesinde birincil dereceden sorumludur. Tüm dış güçler elini çekerse, Suriye halkı kendi zorbalarına karşı mücadele edebilir.

- Baas rejiminin gözetiminde yapılacak seçimler meşru değildir. 2011 yılında başlayan devrimden önce de rejim tarafından yıllar boyu göstermelik seçimler düzenlenmiş, bunlarda Hafız Esad ve oğlu Beşar Esad %99 ile %100 arasında değişen oylar almıştır. Bunlar seçim değil parodidir.

Bunların dışında, silahların ve işgalcilerin gölgesinde yapılmayacak, Baas rejimi tarafından manipüle edilmeyecek özgür demokratik seçimlerin yapılması, Suriye halkının kendi geleceğini belirlemesi açısından son derece kritik önemdedir.

Böylesi bir ortamın sağlanması için herkesi Suriye halkıyla dayanışmaya, bölgede kalıcı bir barışın tesis edilmesi için sesini yükseltmeye çağırıyoruz.

- Suriye’de barışın tesisi için tüm yabancı

DSİP 24.09.2019”

AKTİVİZM 642

GAZETE DEVRİMCİ ANTİKAPİTALİST HAFTALIK

24 Temmuz 2019 3 TL. sosyalistisci.org

-

-

GÖCMENLERE DOKUNMAYIN SINIR DISI ETMEYE SON! DEVRİMCİ

ANTİKAP

İTALİST HAFTALI

K GAZETE

edilirken, yapılıyor. Kayıtsız mülteciler sınırdışı u İstanbul’da mültecilere operasyon kayaşayan Suriyeli mültecilere 20 Ağustos’a kaydı başka şehirde olup da İstanbul’da Denetimler ve baskınlar sonucu çok dar süre verildi. Gitmezlerse zorla gönderilecekler. yerlere kapandıdışı edilme korkusuyla kaldıklara sayıda mülteci işten çıkarıldı. Sınır

SLERİ GÖRE

-

-

-

hale geldi.

21 Ağustos 2019 3 TL. sosyalisti İktidarın dış sci.org sömürülen Suriyeli mültecilere kesildi. u Krizin faturası, düşük ücretlerle cezai yaşanan sondaj krizi, Avrupa Birliği’nin politik krizinin de. Kıbrıs açıklarındaki tehdit ederken, Bakanı “sınırları açarız” diye AB’yi yaptırımlarıyla sonuçlandı. İçişleri insanın hayaanlaşmasını askıya aldı. Milyonlarca hükümet AB ile imzaladığı göçmen krizine malzeme yapıldı. tı, bir parçası olmadıkları AB-Türkiye Hukukçular, sınır dışı etmelerin yasadışı u Mülteci operasyonu tepkiyle karşılandı. harekete geçiyor. Suriyeli mültecilerin, dayanışanlar Göçmenlerle olduğunu söylüyor.

Irkçılığa hayır! tüm göçmenlerin hayatı değerlidir. sayfa 2 ve 5’te

KAN SECİLMİ

Suriyeli değiştirdi. İktidar ve muhalefet arasında u Yönetenler mülteci politikasını Irkçı hem mutbakat hem de rekabet var. mültecilerin geri gönderilmesi konusunda daha da zor saldırılarla birlikte göçmenlerin hayatı odakların yürüttüğü kampanya ve

643

ATANMIS BA

VDEN ALDI

lar.

HAYKIRIYOR KAMU İŞÇİLERİ, MEMURLAR, EMEKLİLER YÜZDE 5+4 ZAM KABUL EDİLEMEZ!

CEZAYİR VE SUDAN AYAKLANMALARINDA

ÖZ ÖRGÜTLENME

KAYYUM D E DEMOKRAS ĞİL İ

sayfa 6-7

sayfa 8

KÜRESEL İKLİM DEVRİMCİ ANTİKAPİTALİST HAFTALIK GAZETE ÖĞRENCİ BULUŞ GREVİ İÇİN SELİN GÖREN MASINA KATILAN ANLATIYOR: “DENEYİMLE R ORTAKLAŞTIR ILDI”

AKP HÜKÜM ETİ TÜRK-İŞ YÖN İSTEDİ ETİMİ SATTI

644

u Kayyum siyaseti geri döndü. u Yüksek oylarla seçilmiş bakır, Mardin Diyarve Van başkanla belediye rı görevden alındı. u Seçme-s eçilme hakkını tadan kaldıran orantidemokratik müdahale farklı kisiyle karşılan kesimlerin tepdı. sayfa 5 Eylül 2019 3 3 TL. sosyalistisci.org

-

sayfa 5

-

İKLİM KRİZİNİ CÖZMEK İCİN sayfa 9

TEK YOL DEVRİM yeni bir sıçrama korumak için başlayan büyük ve yeni mücadele dalgasının 20-27 Eylül’de iklimi, gezegeni, yoksulları, ekosistemi, yaşamı çok genç. İlkokul, Dünyada olduğu gibi Türkiye’de kolları sıvayan hareket noktası gerçekleşecek. Bu hareket yeni, genç ve çok kararlı. de geleceklerinin çalınmasına öfkeliler. ortaöğretim öğrencileri kızgınlar. Hem bugünlerinin hem

daha da artıyor. davranan otoriter liderlerin pervasızlığını gördükçe kızgınlıkları Şirketlerin arsızlığını, bu büyük şirketlerin sözcüsü gibi ve uyarı eylemlerine ortaya çıktı. Greta Thunberg’in başlattığı okul boykotları İngiltere’de “Yokoluş İsyanı” böyle bir öfkenin ifadesi olarak olmasa da nedeni bu. Türkiye’de de gençler, şimdilik kitlesel bir katılımla binlerce, on binlerce ve giderek milyonlarca gencin katılmasının yorumlar sayfa 2 ve 3’te vaziyetteler. u 20-27 Eylül iklim grevi üzerine haber ve her geçen gün büyüyen bir dalga halinde kolları sıvamış

Sosyalist İşçi’ye ulaşın!

ANTİKAPİTALİST ÖĞRENCİLER YAYINDA! Antikapitalist Öğrenciler, İstanbul’da düzenli toplantılar yaparak yeni dönem faaliyetini sürdürüyor. Öğrenciler tarafından hazırlanan yazılardan oluşan bir tanıtım broşürü basıldı. Broşürde Antikapitalist Öğrenciler’in neyi savunduğuna dair, cinsiyetsiz bir kampüs talebini içeren, iklim krizine ve göçmen düşmanlığına karşı mücadeleyi savunan, parasız eğitim ve akademik özgürlük talep eden yazılar

bulunuyor. Bu broşür Antikapitalist Öğrenciler tarafından 20 Eylül iklim grevi nedeniyle Kadıköy’de yapılan eylemde yaygın olarak dağıtıldı.

11

MARKSİST SÖZLÜK Z- ZENOFOBİ Zenofobi, yabancı korkusu-düşmanlığı anlamına gelir. Sözcük, Yunanca yabancı anlamına gelen xenos ve korku anlamına gelen phobos sözcüklerinin birleşiminden oluşur. Irkçı ve faşist partilerin

örgütlenmesinde

zenofobi

önemli bir yer tutar. Zenofobi kavramı çoğunlukla “kültürel farklılık” ve “öte-

Antikapitalist Öğrenciler, Ankara’da da iklim için harekete geçerek ODTÜ’de faaliyete başlayacak. Ayrıca, İstanbul’da 20 Ekim tarihinde liseli ve üniversiteli öğrencileri bir araya getiren bir iklim zirvesi düzenlenecek.

ki”ne duyulan öfke gibi kavramlarla birlikte ele alınır.

Zenofobi kimi zaman “antiemperyalizm” kılığına bürünebilir. Antikapitalist olmayan bir antiemperyalizm, özellikle gelişmiş kapitalist ülkelerden gelen her tür insanın belirli bir ülkenin ajanlığını yaptığı gibi komplo teorilerini sıklıkla tekrarlar. Oysa sosyalistler emperyalizme karşı bütün

İstanbul

NEFRETE KARŞI KARDEŞLİĞİ SAVUNALIM!

dünya işçilerinin birliğini savunurlar.

Kadıköy: 0 533 447 97 09

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı cinsel istismarcı tutuklandı. Sosyal medyada yalanlarla organize edilen ırkçı saldırılar sonrası Adana Seyhan, Suriyeli mülteciler için yaşanmaz bir yer haline geldi.

MA’lar, Akrepler ve polis arabaları bulunuyor.

bi de kapitalizmin veya kapitalizm

İnsan Hakları Derneği Adana Şubesi'nin bilgi ve tanık aktarımlarına dayanan rapora göre 162 dükkan ve 12 araç ırkçı saldırılarda tahrip edildi. Suriyeliler üzerlerine "TC" yazılan dükkanları açamazken, bir kısmı evlerini terk etti.

"Suriyeliler bir kez daha yalan bir haber üzerinden hedef hâline getirildi. Medyanın ve siyasetçilerin hedef gösteren dili, provokasyonlara zemin hazırlıyor. Diğer yandan bu tarz yağma ve linç girişimlerinde cezasızlık saldırganlara cesaret veriyor.

Saldırıları organize edenlerle ilgili hukuki süreçler ciddice yürütülürse, Suriyelilerin güvenliğiyle ilgili ilk adım atılmış olur. Herkesi ırkçı kışkırtmalara ve göçmenlerle ilgili yalanlar üzerinden üretilen nefrete karşı kardeşliği savunmaya, ırkçılığa karşı mücadeleye çağırıyoruz."

Şişli: 0 555 637 24 50 Fatih: 0 536 219 63 41 Ankara: 0 535 884 21 22 İzmir: 0 507 555 02 72 Akhisar: 0 544 327 04 45 Antalya: 0 536 335 10 19 Antep: 0 533 627 30 25 Balıkesir: 0 543 692 96 23 Bursa: 0 507 727 50 45 Çanakkale :05324623804 Dersim: 0 543 447 24 15 Kars: 0 536 696 65 98 Malatya: 0 534 982 59 26 Muğla : 0 539 932 21 17 Samsun: 0 551 450 64 52 Sivas: 0 533 515 28 24

Tacizci tutuklandı 18 Eylül'de Seyhan ilçesi Dumlupınar Mahallesi'nde 11 yaşındaki bir erkek çocuk, cinsel istismara maruz kaldı. Sosyal medyada "Suriyeliler yaptı" yalanının yayılmasının ardından Dumlupınar ve üç mahallede mültecilere karşı ırkçı saldırılar gerçekleşti.

Tacizci iki gün sonra yakalandı ve tutuklandı. Hakkında 37 ayrı suç kaydı olan tacizci A.K. 2004 Adana Seyhan doğumlu bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı. İHD Adana Şubesi'nin raporunda ırkçı saldırılar ve ertesinde oluşan duruma dair tespitler:

Soma: 0 532 693 70 57

n Suriyelilere ait iş yerlerinin kepenlerinde ‘Türk’ ve ‘TC’ yazıldı.

Tekirdağ: 0 533 233 41 50

n Suriyelilere ait iş yerlerinin

'Irkçılığa karşı mücadeleye' Hepimiz Göçmeniz-Irkçılığa Hayır kampanyası, Adana'da ırkçı saldırılara dair şu değerlendirme ve çağrıyı yaptı:

Irkçıların tahrip ettiği dükkanlardan biri

tamamı kapandı. n Saldırıyı yapan grup, olayların yaşandığı mahallenin sakinlerinden değildir, başka mahallelerden geldi. n Güvenlik güçleri, olayların yaşanmasını engelleyici yeterli güvenlik önlemi almadı. n İsmini vermek istemeyen görgü tanıklarının iddialarına göre, güvenlik güçleri, saldırı yapan grubun bir kısmının yürüyüş yapmasına izin verdi. n Olayların yaşandığı sokakta, açık iş yerlerinin birçoğuna Türk Bayrağı asıldı. n Bir kısım Suriyeli evlerini terk etti. n Görgü tanıklarının iddialarına göre, bu olayın daha da büyüyeceği kanısı hakim. n Dumlupınar, Gülpınar, Meydan, Dağlıoğlu mahallerinin tüm cadde ve sokaklarında güvenlik güçleri konumlandırıldı ve tüm sokak başlarında TO-

Saldırganlara ceza yok Seyhan ilçesindeki saldırılara katılan ya da sosyal medya üzerinden provoke eden 138 kişi gözaltını alındı. Bunlardan 85'i mahkemeye çıkartılmadan serbest bırakıldı. Adliyeye sevk edilen 38 zanlı ise adli kontrol şartıyla salıverildi.

6-7 Eylül 1955 saldırılarını hatırlatan Adana'daki ırkçı provokasyonı yapanların cezasız bırakılmasıyla, yeni provokasyon ve saldırı hazırlığında olanların önü açıldı.

Her tür nefret söylemi gibi zenofoiçindeki sektlerin ihtiyaçları doğrultusunda dolaşıma sokulur. Kimi zaman küçük burjuva kitleleri faşist partiye taşımak, kimi zaman darbe senaryolarında kullanmak, kimi zaman işçi sınıfının bir kesimini diğer kesimine karşı kışkırtmak, kimi zaman egemen sınıf açısından kârlı bir işgali sürdürmek için…

Kapitalizmde zenofobiye en çok maruz kalan kesim ise göçmen işçilerdir.

Toplumun en alt kesimlerinden birisi olan göçmen işçilere dönük zenofobi, işçi sınıfını böler ve yerli işçilerin, göçmen işçilere nefret duymasını sağlamaya çalışır. Özellikle günümüzde bütün dünyada öne çıkan zenofobi biçimi

göçmen

düşmanlığı

olarak

üretilen zenofobidir. Türkiye’de başta Suriyeliler olmak üzere göçmenlere yönelen öfke, “yabancı olan” Arap’ın sahillere

girememesi,

eğlenmemesi

gerektiğini savunan göçmen karşıtı zenofobi

seçim

kampanyalarından

linç girişimlerine ortaya çıkan veçheleriyle bugünün en önemli sorunlarından birini oluşturuyor.

Sosyalistler için “yabancı” diye bir kavram yoktur. Göçmen düşmanlığına ve her türlü zenofobiye karşı mücadele etmek sosyalistlerin en temel görevlerindendir.

Can Irmak Özinanır

DEVRİMCİ ANTİKAPİTALİST HAFTALIK GAZETE

Z Yayıncılık ve Tanıtım Hizmetleri Ltd. Şti. • Sorumlu Yazıişleri Müdürü: Meltem Oral • Adres: Serasker caddesi, Nergis Apt, No:88, Kat: 3, Kadıköy, İstanbul • Baskı: Akademi Matbaacılık: Davutpaşa Cad. Güven Sanayi Sitesi, C Blok, No: 230, Topkapı/Istanbul - Tel: 0212 493 24 67-68-69 Yerel süreli yayın, haftada bir yayınlanır • www.sosyalistisci.org

-

-

SOSYALİST TARTISMA BASLIYOR!

DSİP tarafından düzenlenen Sosyalist Tartışma toplantıları bu yıl beş şehirde gerçekleşecek. ‘Otoriterleşmeye, iklim krizine ve ırkçılığa karşı mücadele’ başlığıyla düzenlenen toplantılar, herkesin katılımına ve katkısına açıktır.

Tekirdağ 5 Ekim 2019 Program: 13.00-14.30 İklim krizini durduralım: Şimdi değilse ne zaman?

Nuran Yüce Yasin Altıntaş 15.00-16.30 Arap Baharı’ndan Sudan’a: Ortadoğu’da devrimler ve karşı-devrim Dila Ak Roni Margulies 17.00-18.30 AKP çözülürken: Olasılıklar ve Antikapitalist sol ihtiyacı

13.00-14.30: Otoriter rejimler, faşizm ve diktatörlük Melek Ulagay Yıldız Önen 15.00-16.30: Lenin’in fikirlerinin modası geçti mi?

Alemşah Gün - Volkan Akyıldırım 17.00-18.30: Kadınların özgürlüğü: İhtimaller ve karşıt eğilimler Berrin Sönmez Nuran Yüce 19.00-20.30: İklim krizini durduralım: Şimdi değilse ne zaman?

Ecem Albayrak Ege Tok Onur Korkmaz Ömer Madra

Ankara 18-19 Ekim 2019 Program: 18 Ekim Cuma 19.00-20.30 “Hepimiz Göçmeniz – Irkçılığa Hayır” forumu Çağla Oflas Hakan Ataman Pınar Ömeroğlu 19 Ekim Cumartesi 13.00-14.30 İklim krizini durduralım: Şimdi değilse ne zaman?

Derya Şimşek Aksakal

11.00-12.30: Evrim teorisi gerçek mi?

Adres: Konur Sok. No:14 Kızılay İletişim: 0 535 884 21 22

İletişim: 0 533 233 41 50

Mustafa Arslantunalı

Roni Margulies 19.00-20.30: Barışın kaybedeni olmaz Filiz Kerestecioğlu Ozan Tekin Reha Ruhavioğlu 12 Ekim Cumartesi 11.00-12.30: 21. yüzyılda Troçkizm Bahan Gönce Meltem Oral

Polat Alpman 15.00-16.30: Sanayi 4.0 İşçi sınıfının sonu mu?

Haluk Levent Özdeş Özbay 17.00-18.30: 21. yüzyılda antikapitalist sol ihtiyacı Dila Ak Şenol Karakaş Tuğba Çelik Adres: Hayriye Sk. No: 12, Beyoğlu (Galatasaray Lisesi arkası) İletişim: 0 (555) 423 74 07

Adres: Karakedi Kültür Merkezi, 1462 Sok. No:20, D.2 Alsancak İletişim: 0 507 555 02 72

13.00-14.30 Kadınların özgürlüğü: İhtimaller ve karşıt eğilimler

Adres: Ertuğrul Mah., Demir Sok. No:51, D.3 Süleymanpaşa

17.00-18.30: Arap Baharı’ndan Sudan’a: Ortadoğu’da devrimler ve karşı-devrim

Nuray Pehlivan

Umut Güven

Ferda Keskin - Yıldız Önen

11 Ekim Cuma

İsmail Çapar

Program:

13 Ekim Pazar

Ferda Keskin

Alla Arabi Katbi

15.00-16.30 Kriz, otoriterlik ve homofobiAtilla Dirim

Şenol Karakaş

Program:

13.00-14.30 “Hepimiz Göçmeniz”: Film gösterimi ve forum

Bursa 3 Kasım 2019

17.00-18.30 AKP çözülürken: Olasılıklar ve antikapitalist sol ihtiyacı

13.00-14.30: Üç tehlike: Irkçılık, göçmen düşmanlığı ve aşırı sağ

27 Ekim Pazar

Ceren Devrim Karabulut

Selin Gören

İstanbul 11-12-13 Ekim

Şenol Karakaş

Can Irmak Özinanır

Hasan Fehmi Özer

Tolga Yıldız

17.00-18.30 AKP çözülürken: Olasılıklar ve antikapitalist sol ihtiyacı

Nazlı Alkan Yıldız Önen 15.00-16.30 İklim krizini durduralım: Şimdi değilse ne zaman?

İzmir 25, 26, 27 Ekim 2019

Ecem Albayrak

Program:

Şafak Ayhan

25 Ekim Cuma

17.00-18.30 AKP çözülürken: Olasılıklar ve antikapitalist sol ihtiyacı

19.00-20.30 Şimdi barış zamanı Hakan Tahmaz Ozan Tekin 26 Ekim Cumartesi 13.00-14.30 Kadınların özgürlüğü: İhtimaller ve karşıt eğilimler Alemşah Gün - İnci Ercan 15.00-16.30 İklim krizini durduralım: Şimdi değilse ne zaman?

Bengü Aydın Dikmen Deniz Küçükler Ersin Damarsardı Nermin Biter

Roni Margulies Adres: Eğitim-Sen Binası, Kurtuluş Mah. Yüzbaşı İsmail Hakkı Bey Bulvarı, Yenişehir İletişim: 0 507 727 50 45 n Her toplanı 1 saat 15 dk. sürüyor. Bunun yarım saatinde salona sözveriliyor. n Etkinlik alanında Z Yayınları’nın kitap standına uğrayabilirsiniz. n Ayrıntılı bilgi, katılım ve davetiye edinmek için bizi arayın.

ww.wsosyalisttartısma.org