6|surf magazine #3 2012

6,95 euro | No.3 ‘12

op nie u w e gr ond Ya nnick de Ja ger Foto: R a y Ma x

LOOK FOR JOEL AND THE REST OF THE SURF TEAM IN GET-N CLASSIC VOL. 2 COMING TO YOU FALL, 2012.

WITH

FEATURING SUPERCUSH, THE SOFTEST FULLY RECYCLABLE

SANDAL FOAM WITH CRADLE TO CRADLE SUSTAINABILITY,

DEVELOPED BY VANS IN CONJUNCTION WITH PLUSFOAM. ®

photo: Glaser / A-Frame ©2012, Vans Inc.

vanssurf.com

COASTAL

CRUISERS FORD ARCHBOLD THE REEF STANLEY

REEF.COM/COASTALCRUISERS

08

38

Gallery

Intro

Moois uit Holland

10

Gallery

44

Stuff

Moois uit Holland 14

46

Blabla

Foley Surfboards

Puur natuur in Costa Rica

16

Stuff

50

Boards

18

Eigenlijk heel logisch

Van Binnenuit

52

Ziek Barcelona

Column

20

Thomas van Dijk licht toe

Column

54

Renate Moerman van Down Under

Column

22

Marcelino Lopez heeft een goede dag

24

Pura Derecha

F.A.S.T.

56

Op Nieuwe Grond

Protest teamtrip Mexico

32

Local Hero

Maasvlakte 2 gaat af

64

Dominga Valdès

66

Een surfende nomade

Soul Media is the proud publisher of 6 Surf Mag. Access kiteboard magazine Motion windsurf magazine Taste snowboard magazine White freeski magazine Up/Down mountainbike magazine

0 6 6 S urf M ag.

Hoofdredactie Martijn Boot martijn@soulonline.nl Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl

Vormgeving en realisatie Tot en met ontwerpen info@totenmetontwerpen.nl

Gees Voorhees Sander Pouw Marcelino Lopez

Bladmanagement Michiel Funke michiel@soulonline.nl Tel. 0031-(0)251-674911

Fotografie Ray Max Marinus Joris Bart Schot Danny Bastiaanse Carlos Pinto Gert Jan de Koning Tom Vos Joyce Dur Wouter Struyf Melchior Nigtevecht Jos Obendorfer Jan Bijl

Sales Jorik van Mechelen jorik@soulonline.nl Medewerkers Sebastiaan Hattink Nathalie Sprenkeling Yannick de Jager Renate Moerman Natasha Smit Thomas van Dijk

Uit

Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel Abonnementen Abonnementen op de magazines van Soul Media kunnen worden aangevraagd op www.soulonline. nl. 6 Surf Mag. komt in 2011 4 keer uit. Een abonnement kost € 27,80 per jaar. Verhuisberichten kunnen per mail of post naar: Nederland Soul Media Abonnementen Stetweg 43c 1901 JD Castricum Tel: 0031 –(0)251-252350 Mail: abonnementen@soulonline.nl

België Partner Press T.a.v. Christopher Weemaels Lenniksebaan 451 1070 Brussel België Tel: 0032 (0)2 5251756 Mail: christopher.weemaels@ partnerpress.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn.

6 Surf Mag. is een uitgave van Soul Media Stetweg 43c 1901 JD, Castricum

tel 0031-(0)251-252350 fax 0031-(0)251-674378 mail: info@soulonline.nl © Artikelen uit 6 Surf Mag. mogen alleen met schriftelijke toestemming van de hoofdredactie worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/ of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

FOMO Vlak voor mijn wekker gaat, word ik wakker. Het is nog donker, de regen komt met bakken uit de hemel.

Mijn cabina licht om de zoveel tijd fel op door de bliksem. Tussen de donderslagen door hoor ik de surf, het klinkt solid. Ik vloek zachtjes als ik naar de keuken loop om koffie te zetten.

Over ruim zes uur heb ik een binnenlandse vlucht naar de hoofdstad. Surfen, taxi, een klein uur vliegen en dan gelijk inchecken voor de vlucht naar Amsterdam, een perfect scenario. Er is echter één ding dat roet in het eten kan gooien, slecht weer. In de aanloop naar het regenseizoen willen lokale vluchten nog wel eens gecanceld worden. Mocht dat vandaag het geval zijn dan mis ik mijn connectie en kan ik minimaal $ 1000,- afrekenen om thuis te komen. Starend naar de donkere lucht begin ik hem een beetje te knijpen.

Misschien had ik toch gisteren al moeten vertrekken.

0 8 6 Sur f Ma g .

Drie weken eerder las ik een artikel over een nieuw fenomeen: Fear Of Missing Out, kortweg FOMO. Het is een aandoening waarbij de ‘patiënt’ door de voortdurende stroom aan impulsen van sociale media constant bang is iets te missen. Ik legde direct de link met surfen. Hoeveel en vaak we ook surfen, we zijn altijd bang goede golven te missen. Dat is deze keer niet anders. Hoewel ik al dik twee weken iedere dag gesurft heb, bleek het verlangen nog één epic ochtendsessie mee te pakken te sterk. Bovendien, het weer was al dagen stabiel.

Half zes, de golven zien er goed uit, lange overhead lijnen rollen de baai in. Hoewel het inmiddels droog is, oogt de lucht nog altijd onheilspellend. Aan de horizon hangen zwarte wolken die af en toe vervaarlijk oplichten. Eerst maar surfen. Na drie uur goede golven en een snel ontbijt hobbel ik in een taxi voor de laatste keer langs de point. De surf gaat nog steeds af en ik zie zowaar een zonnetje. Ik ben er nog steeds niet gerust op, maar deze sessie was het sowieso waard. Zo houd ik mezelf voor. Als ik twee uur later het kleine vliegtuigje door het wolkendek zie naderen, haal ik opgelucht adem. Ruim duizend dollar bespaard, daar kan je een hoop lekkere golven van scoren. Martijn Boot

G A L L E R Y Fot o: Mari nus Jori s

Pa s ca l va n der Ma s t Foto: Ba rt Schot

WIn EEn FrEEDOM DOlly lOngBOarD

Kuntiqi Kuntiqi is een nieuw surfkledingmerk uit Spanje wat ecologisch en ethisch verantwoord produceren hoog in het vaandel heeft staan. De collectie bestaat uit een aantal stylish ontworpen Tshirts en hoodies gemaakt van organisch katoen. Er wordt in de fabriek onder goede omstandigheden gewerkt en zelfs de inkt op de shirts is ecologisch verantwoord. Dus wil je deze zomer een positief steentje bijdragen en er toch stylisch uit zien, dan is Kuntiqi wellicht jouw merk! Ook leuk om te melden, naast kleding maakt Kuntiqi ook surfboards van Balsa hout. Meer informatie over Kuntiqi vind je op www.kuntiqi.com

Als er geen golven stAAn is cruisen met je longboArd op strAAt misschien wel een vAn de meest relAxte dingen om te doen. lekker muziekje op, een pAAr flinke steps And enjoy the ride.

1 4 6 Sur f M ag .

van freedom dolly mogen we de ‘tuxedo coffin’ weggeven, een longboard gemaakt van bamboe met daaronder bent metal trucks en 58 mm wielen. de bent metal trucks zijn speciaal ontworpen om te carven en scherpe bochten te maken. de graphics zijn van matt french. het belangrijkste is dat jij dit boardje kunt winnen! surf naar http://6.soulonline.nl/nieuws en klik op het ‘win een freedom dolly longboard’ topic. vul onderin bij de facebook comments in waar jij gaat cruisen met dit longboard en vergeet niet te vertellen waarom. uit de leukste reacties kiezen we de winnaar!

Ozlines surfcamps Bretagne In de herfst kun je bij Ozlines weer terecht voor de camps in Bretagne voor een portie serieuze surfcoaching. In de mooie Cap Sizun streek is er een grote veelzijdigheid aan spots, waardoor je bij vrijwel elke omstandigheden wel ergens een goed lopende break kan vinden. Door middel van doelen stellen, video analyse en opdrachten tijdens het surfen werk je gericht aan je surfskills waardoor je sneller resultaat zal boeken. Tijdens het camp worden er 5 coaching sessies gehouden in kleine groepen van maximaal 6 personen. De camps starten weer vanaf 6 oktober. Meer informatie vind je op www.ozlines.com

Test een SUP altijd al eens willen Suppen? Op zoek naar een nieuwe SUP, maar nog geen idee waar je voorkeur naar uitgaat? Bij Surfschool Hoek van Holland kan je nu de nieuwste SUP modellen van Surftech uitgebreid testen. Diverse boards, waaronder de Jamie Mitchell, gerry lopez, laird Hamilton, en meer volumineuze beginnersboards staan voor je klaar. Dus kom naar de surfschool Hoek van Holland met een geldige ID en Suppen maar. Voor meer info kijk je op www.surfschoolhoekvanholland.com. Wil je meer info over de boards stuur dan een mailtje naar info@surftech.nl

Ongetemd gaat door ‘Op Eigen Kracht’ Ongetemd gaat verder ‘Op Eigen Kracht’ en is nu exclusief te koop in hun eigen shop, elke zaterdag in op de Hellingweg 123 in Scheveningen en natuurlijk 24/7 in de Ongetemd webshop via www.ongetemd.com. Mede-oprichter Dim rooker legt uit: “Stijgende grondstofprijzen, de keuze voor organisch katoen, de veranderende tijd waarin we leven, de drang naar flexibiliteit en creativiteit dwong ons om deze gewaagde keuze te maken.

In plaats van twee collecties per jaar zullen er gedurende het hele jaar verse Ongetemd items verschijnen in super gelimiteerde oplagen. Uiteraard gaan we door met de bekende Ongetemd feesten. Daarnaast geeft onze keuze ook de ruimte om met Ongetemd nieuwe wegen in te slaan.”

Dé Ongetemd winkel Hellingweg 123 2583 DZ Scheveningen check voor meer info en de ‘op eigen krAcht’ film op: www.ongetemd.com

15 Bl a bl a

Surfandbeachcamps.com wordt Surfblend.com! na jarenlang surfcamps te organiseren onder de naam Surfandbeachcamps gooit globevents het roer om en verandert de naam in Surfblend. Vanaf nu kun je via de nieuwe website www.surfblend.com je ideale surfvakantie boeken naar de camps, surfapartments, surflodge of de surf&drive! Daarnaast kun je natuurlijk ook terecht voor de meer tropische bestemmingen van de yearround camps. Surfblend wordt hiermee de broer van Snowblend, de reisorganisatie voor wintersportreizen en events zoals Snowjam in les 2 alpes.

16 6 Sur f Ma g .

Island Tribe Sun Stick € 9,95 www.islandtribe.nl

Vans 20th Anniversary Halfcab € 90,www.vans.nl

O’Neill Hyperfreak XT2 € 99,95 www.oneill.com

Patagonia R2 Wetsuit € 469,- (back zip) www.patagonia.com

Northcore Beach Basha € 40,www.northcore-europe.com

Arbor Axis Koa € 239,www.arborcollective.eu

Dakine Contour 27L € 79,95 www.dakine.com

Quiksilver Drift Plain Jacket € 199,www.quiksilver-europe.com

Torq Surfboards Vanaf € 299,www.torq-surfboards.com

Onze merken: ION Mystic O’Neill ProLimit Roxy Quiksilver Xcel WindGear Aloha Bic CBC McTavish Meyerhoffer NSP Southpoint Surftech Walden Webber 7S

Bij aanko op van e en NSP of B ic board een heren of dames s h orty voor ma ar

€ 40,-

Kernweg 1 - 1627 LC Hoorn - 0229 219913 Passage 36 - 40 - 2042 KV Zandvoort - 023 5718600

Photo: NSP

T e k s T & B e e l d : Ya n n i c k d e J a g e r a c T i e s h o T: c a r l o s P i n T o

Ziek Barcelona ‘ H e y bu ddy, lo ok s l i k e s om e wav e s i n b a rce lona n e x t f e w day s , wa n t t o c om e ov e r f or a w e e k e n d wa r r ior t r i p ? m a r lon ’

18 6 S urf M ag.

Ik was nog nooit in Barcelona geweest en had ook niet eerder in de Middellandse Zee gesurft. De Mediterranee met zijn pittoreske dorpjes en culturele achterland stond wel hoog op mijn lijst van bestemmingen om te ervaren en te surfen. Goede golven scoren op een minder voor de hand liggende plek geeft bovendien veel voldoening. Als de elementen precies samen komen, is de beloning groot. De volgende ochtend om 06:50 checkte ik in op Rotterdam Airport.

Marlon Lipke’s manager Quirin Rohleder heeft een tijd in Barcelona gewoond. Hij kent de stad van binnen en van buiten en had via via een nogal luxueuze suite geregeld in het imposante ‘W’ hotel aan het strand van Barceloneta. Het personeel keek ons verwonderd aan terwijl we de boardbags naar binnen sleepten. Helemaal toen we even later in wetsuits met board onder de arm vanuit de luxe lobby het strand op stapten. Het weer was alleen bagger, het regende pijpenstelen. Toen ik bij de vloedlijn aankwam rook ik een afschuwelijke stank en stapte ik bijna op een grijs voorwerp... een dode rat. Veel regen staat garant voor genadeloze vervuiling in Barcelona. De rivieren en havens die in de buurt liggen vervoeren al het gore afval van het binnenland en dichtbij gelegen industriegebieden rechtstreeks naar de prachtige stranden. Om me heen zag ik bergen afval drijven met tientallen witte, half doorzichtige dode ratten ertussen.

Met dicht geperste lippen peddelden we de bijna Hollands aandoende windgolven in. Ondanks de troep was het water zelf azuurblauw en ook de

kracht van de golven viel niet tegen. Niet echt een topsessie, maar de forecast beloofde beterschap.

Na een uurtje hielden we het voor gezien. Een grondige wasbeurt later slenterden we de stad in.

Eten, drinken, shoppen en sfeerproeven, Barcelona is er voor gemaakt. Tim Boal vergezelde ons in een Champagneria en maakte de crew compleet.

Met tapas in de maag en Spaanse wijn in het bloed gingen we de avond in. Het nachtleven bruiste en lonkte en hoewel we aardig wat weerstand boden, konden we ons niet weren tegen de nachtelijke verleidingen. Quirin bleek ook ongeveer alle nachtclubeigenaren in Barcelona te kennen, het werd een mooie nacht die ik niet snel zal vergeten.

Mocht je ooit op een maandagavond in Barcelona op zoek naar een feestje zijn, vergeet de ‘Nasty Mondays’ niet.

De volgende dag zag Barceloneta er, zelfs door de gefilterde visie van een kater, stukken beter uit. De zon scheen, het was een speelse meter met af en toe wat uitschieters. Redelijk veel close-outs, maar ook veel leuke pieken met goede secties. We waren stoked en doken het water in. Bareceloneta is een soort Spaanse versie van Scheveningen Noord, maar dan wat stijlvoller ingericht. Hoewel de Middellandse zee een besloten zee is, is ze gemiddeld enkele kilometers diep. Op het diepste punt is het zelfs meer dan 5 kilometer diep. Het is dan ook logisch dat de deining hier wat meer pit heeft dan bij ons. Op Tim’s laptop heb ik barrels gezien die hij tijdens de winter had gescoord in de buurt van Cannes, barrels die zelfs in West Australië niet zouden misstaan.

Wij scoorden helaas geen barrels, maar wel een leuke swell, zonder wind. Na de eerste sessie in Barceloneta wilden we graag een ander strand surfen. Een van de locals vertelde ons over mooie riffen op 1,5 uur rijden, maar er was ook een leuke golf naast een grote strekdam aan de andere kant van de stad te vinden. We kozen voor de laatste optie. Naast het strand lag een groot industrieterrein en dat was direct te merken. In plaats van de stad bruiste nu het zeewater, het leek alsof er een soort zeepachtige substantie op het water dreef.

Maar goed, we negeerden de stank zoveel mogelijk en surften tot het donker. Niet veel later ging het echter mis. Het begon met een brandend gevoel in mijn slokdarm. Van wat er daarna gebeurd is, heb ik nog maar weinig herinneringen. Een maag van steen, een hotellift gevuld met kots, een gesloopte ochtend, een zware vlucht terug en toen eindelijk mijn eigen bed.

Enkele dagen later, toen ik weer redelijk helder en gezond van de Scheveningse ziltige lucht aan het genieten was, hoorde ik van een surfshopeigenaar op Barceloneta dat er meerdere lokale surfers doodziek waren geworden van het zeewater die dag. Misschien moet iedereen eens zo ziek van het zeewater worden als ik, of nog erger, want dat lijkt de mensheid nodig te hebben voordat er daadwerkelijke verandering komt in onze gebruiken, routines en gedragspatronen. Tot die tijd is het in elk geval geen gek idee om lid te worden van de Surfrider Foundation en andere instanties die milieuvervuiling tegengaan.

19 Van b in n e n uit

2 0 6 S urf Ma g.

TeksT & beeld: R e n aT e M o e R M a n

Het is komkommertijd in Queensland. En dat levert nog wel eens interessant nieuws op. Gisteren hoorde ik in een ‘fluffy’ item (zoals ze dat hier noemen) op de radio dat er een onderzoek is gedaan vanwege het toenemend aantal pestkoppen op scholen. Ik wist allang dat Aussies er van houden ‘the piss out of each other’ te nemen, maar blijkbaar gaat de nieuwe generatie daarin stukken verder. De onderzoekers stelden dat kinderen veranderen in plaaggeesten als ze thuis veel de hemel in geprezen worden.

Als pappie en mammie continu vertellen hoe geweldig ze zoonof dochterlief vinden, gaat die geloven ‘invincible’ te zijn. Het steken van de spreekwoordelijke veer in de kont (of liever: het blazen van smoke up the arse) levert in Australië dus bullies op.

Nou vind ik het concept ‘ego en surfen’ sowieso interessant- en lastig tegelijkertijd. Volgens mij is het de bedoeling dat je tijdens je leven leert je ego los te laten. Toegegeven: surfen als individualistische sport helpt daar niet echt bij (het is natuurlijk gewoon het recht van de sterkste, wat golven pakken betreft). Intrinsiek aan surfen is het ‘altijd beter willen worden’. Tenminste dat heb ik. Het is niet dat je op een niveau zit en denkt: “zo, en nou dit is wel genoeg.” Bij tennis lijkt me dat je gewoon lekker een balletje over kunt slaan op zondag, zonder dat je bij elke pot progressie wilt zien, maar bij surfen wil je net iets verticaler, of langer op de neus. Tuurlijk mag je trots mag zijn als je een radicale move ‘gepulled’ hebt, maar je snapt wat ik bedoel.

Eigenlijk zie ik dat ook wel terug in het water hier. Sinds surfen in zwang raakte in the 60’s is niet alleen het aantal surfers exponentieel gegroeid, er is ook een hoop veranderd aan hun attitude. De relaxte vibe van een handvol cruizy single-finners heeft plaats gemaakt voor een line-up gedomineerd door horde derde-generatie-surfertjes die zijn opgegroeid met papa (mama, grote broer, oom, opa) als beschermengel slash wing man. Jeweet-wel, zo’n familielid dat little grommet in de beste golven roept of duwt. Aan de ene kant is het superschattig, zo’n kleintje op een 3-dubbele headhigh golf; iedereen (including me) roept altijd meteen in koor: “oooh eníg!” Het jammere is echter dat de supergrom zo helemaal niet leert dat niet elke golf voor hem is.

Tegen de tijd dat hij in de kracht van z’n leven is, is hij verandert in een peddelmachine zonder oog voor anderen op de piek. Met een 3-dubbel te groot ego.

Competitiesurfen draait per definitie om ‘beter zijn dan anderen’. Dat is wel redelijk ‘ego’ bevorderend. Terugkijkend naar mijn eigen kampioenschappen voelde het niet zo overigens. Ik heb nooit echt anderen willen verslaan, ik wilde gewoon zelf naar beste kunnen surfen. Toen ik het daar met een vriendinnetje over had zei die: “ja jij hebt makkelijk praten, jij won altijd.”

Toch moest ik vooral mezelf overwinnen. On the spot ‘gejudged’ worden: vréselijk ( je had me bij het afrijden moeten zien!). Waar ik ook mee heb moeten leren omgaan waren de “I wanna kick your ass” opmerkingen. Die kwamen zo persoonlijk over. Nu ik daar over nadenk, is dat de andere kant van dezelfde medaille: “taking things personally is the voice of the ego”, las ik ergens.

Werk aan de winkel dus.

Renate Moerman verruilde alweer jaren geleden de koude surf van Scheveningen voor het echte werk. Na jaren in Portugal woont ze tegenwoordig in Queensland, Australië. Met een Australisch diploma fotografie op zak probeert ze momenteel haar ‘Masters in Language & Culture studies’ om te zetten in een verblijfsvergunning. Ondertussen geniet ze met volle teugen van de surf Down Under.

balans

Man tegen Man ~ holland Schopt kont Surfblad voor de lage landen

Ondertussen in Sumatra Robert Verspui overweegt zijn opties Foto: Joost Bienenmann

6 Surf Mag.

C o s ta R i C a Bali C uR a ç a o indi a M a l e di v e n Z a ndMo t oR

no.4 2011

5,95 euro | No.4 ‘11

{

To m S p a a n s Fo t o : Ja n B i j l

6,95 euro | No.1 ‘12

6,95 euro | No.3 ‘12

6,95 euro | No.2 ‘12

op nie u w e gr ond

T r ip p ing

F r a n k r i jk , S pa n je , p o rt u g a l , S u m b awa , H o n g ko n g , F u e rt e v e n t u r a .

Yanni ck d e Jag e r Fo to : Ray Max

arl aar, i n d o { For oyt o : Hjoyce d e vr i e s }

}

cover#1_2012_01.indd 1

26-07-12 14:01

cover#3_2012_01.indd 1

14-03-12 18:22

WORD A BO N N E E VAN 6 S U R F M AGAZINE E N K I E S E E N VAN O ND ER S TAANDE GR AT I S W E L KOM S TGES C H ENK EN! 4 NUMMERS SAMEN MET JE WELKOMSTCADEAU VOOR MAAR €23,80. SURF NAAR WWW.SOULONLINE.NL OF MAIL NAAR INFO@SOULONLINE.NL EN SLUIT JE ABONNEMENT AF!

Hoodlamb x 6 surf t-shirt Unieke collaboration tee van Hoodlamb en 6 surf magazine. Supermooie kwaliteit en slechts weinig van gemaakt, dus op = op!

FCS Poncho Gemaakt van zachte badstof, lekker warm bij het omkleden!

Prolimit wetsuitbag Nooit meer een zeiknatte achterbak in je auto!

winkelwaarde: € 45,-

winkelwaarde: € 18,95

Paar Reef slippers model HT Met deze supercomfortabele slipper van Reef loop jij er deze zomer stylish bij! Verkrijgbaar in maat 10, 11, 12 en 13.

winkelwaarde: € 35,-

winkelwaarde: € 35,-

Ben je al abonnee? Surf dan naar www.soulonline.nl/abonnees en bekijk de aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben. *De poncho, Reef slippers en het Hoodlamb t-shirt zijn exclusief € 9,95 verzendkosten. € 23,80 geldt voor het eerste jaar.

2 2 6 S urf Ma g.

Geert Verhoeff Foto: Gert Ja n de Koning

F.A.S.T. I n a p r Il 2 009 b e g o n Doe n e v e n e m e n t e n bv m et De u It voe r In g va n het t IjD e l I jk e p r oj e ct F.a.S.t. (F r e e ar chIt e ct u r e S u r F t e r r aIn ). e en b r a a k l Ig g e n D t e r r e In, ge l e ge n bIj het noor D e l Ijk h av e n hooF D aan D e bo u l e va r D va n S c h ev e n In ge n, m aakt e p l aat S voor e e n cr e at Ieve co mmu n I t y. I n mI D D e l S b I eDt F.a.S.t. alwe e r jar e n on De r Dak aan D e almaar gr o e Ie n D e S u r F S c e n e . ‘ b u r ge m e e St e r’ ge e rt ve r hoe F F we et e r m e e r van.

en elkaar te versterken. De slaapvoorzieningen (camper/camping/hostel) bieden jongeren de mogelijkheid om voor weinig geld pal voor één van de beste surfspots van Nederland te overnachten. We bieden de mogelijkheid aan de gasten om hun (creatieve) talent in te zetten op het terrein en geven daarvoor korting op de overnachting. Dit betekent dat iedereen op het terrein iets toevoegt aan het geheel en het terrein continu in beweging is. We hebben onszelf als doel gesteld iedere week iets nieuws te realiseren en dat is tot nu toe iedere week gelukt.”

Puur en alleen voor surfers dus?

“Nee, F.A.S.T. is inmiddels meer dan alleen een surfdorp. Het biedt ook een thuis aan kunstenaarsinitiatieven, culturele instellingen en onderwijsinstellingen. Met haar diversiteit aan ‘bewoners’ en de aanwezigheid van een heus openluchttheater is F.A.S.T. uitgegroeid tot een plek waar veel verschillende stromingen en groepen samensmelten.

Maar het is meer dan dat.

Het is een bijzonder project geworden, niet gecreëerd of ontstaan door de inspanning van één persoon of organisatie maar een verzameling van instellingen, bedrijfjes en personen met een gezamenlijke voorliefde voor surfen en de zee.”

Wie vormen de kern van het dorp?

“Naast de rondreizende gasten in de slaapvoorzieningen en de bedrijven en instellingen bieden wij een tijdelijk onderkomen aan jongeren die in de zomer in Scheveningen werken en veelal in winter reizen. Dit zijn voornamelijk surfleraren van de verschillende surfscholen op het Scheveningse strand. Een vaste groep ‘bewoners’ dus die samen werken, surfen, chillen en feesten.”

F.A.S.T is een dynamische plek, hoe verklaar je die constante beweging?

“Door de lage huurprijs biedt F.A.S.T. de ruimte aan beginnende (surfgerelateerde) bedrijfjes en instellingen om zich in Scheveningen te vestigen

Hoe reageerde de lokale surfscene eigenlijk op de komst van het dorp?

“Kritiek was er in het begin volop; ‘Dat surfdorp zal voor nog meer crowds in het water zorgen’ en ‘Blijf van ons Scheveningen af’. Dat (voor)oordeel is door de positieve insteek van het surfdorp 180 graden gedraaid. Ook de Scheveningse locals en Nederlandse core hebben hun plek op F.A.S.T. gevonden en genieten zij aan zij met de ‘kooks’ en niet-surfers van het geweldige uitzicht vanuit het

restaurant, de befaamde feesten/evenementen en de gemoedelijke sfeer. Door F.A.S.T. is er een plek gecreëerd waar mensen van alle leeftijden en verschillende komaf samenkomen en waar niemand wordt uitgesloten.”

En dat blijft niet onopgemerkt?

“Het project heeft in de afgelopen jaren veel nationale en internationale media-aandacht genoten, waaronder afgelopen jaar van de VPRO. F.A.S.T. heeft de publieksprijs van het VPRO project ‘Droomstad’ gewonnen, een verkiezing waar projecten in Nederland voor zijn geselecteerd die bijdragen aan een leefbare stad.”

Hoe ziet de toekomst voor F.A.S.T. eruit?

“Door de herontwikkeling van de boulevard en het gebied rond het Noordelijk Havenhoofd zal F.A.S.T. niet lang meer op deze plek te vinden zijn. Er was een vergunning tot eind 2010 wat nu is opgerekt tot eind 2013. Mede door de economische crisis heeft F.A.S.T. de mogelijkheid gekregen om langer op deze plek te blijven. Zeer waarschijnlijk zal er vanaf 2014 door de vissector worden gebouwd op dit stukje boulevard en zal F.A.S.T. plaats moeten maken. De toekomst voor F.A.S.T. is nog onduidelijk, maar het vooruitzicht dat het zal vertrekken maakt het dat iedereen er nog meer van geniet!”

Check voor meer info, activiteiten en programma: fastthehague.com

2 3 F. A .S.T

Wat is F.A.S.T precies?

“Op F.A.S.T. zijn diverse voorzieningen die het gehele jaar inspelen op de behoeften en interesses van de surfscene. Zo zijn er onder meer een hostel, een campingplaats, een restaurant, een boardrepair (Ding Doctor) en zeilrepair (Stitch) werkplaats, een longboardmaker (Durke’s), boardlockers, douches, een surfshop, surfschool (Aloha surfschool) en het kantoor van de HSA. Het ‘dorp’ is opgebouwd uit tweedehands (zee)containers die zo zijn verbouwd en aangepast dat zij hun diverse functies kunnen vervullen.”

2 4 6 S urf Ma g.

OP NIEUWE GROND AAN DE SWE L L AAN VOE R Z AL , OP WAT KL IM AT OL OGIS CHE V E R S CHU IV ING EN NA, OVER DE JAR E N N IET V E E L V E R AN DE R E N. DE MANIER WAAR OP DIE AAN VOE R Z ICH IN R IJ DB ARE G OLVEN V E RTAALT IS E CHT E R WÉ L AAN V ERANDERING EN ON DE R HE V IG. WIJ HOL L AN DE R S H EBBEN EEN N AAM HOOG T E HOU DE N AL S HET G AAT OM DE N AT U U R N AAR ON Z E HAN D Z ET T E N. IN S O MMIG E GE VAL L E N Z IJN S U R F S P OT S DAAR DE DUPE VAN, IN AN DE R E GE VAL L E N L E V E RT DAT NIEUWE M OGE L IJKHE DE N OP. M OGE L IJKHEDEN WAAR DR U K OV E R GE S P E CU L E E R D WOR DT, MAAR DIE OOK ON Z E KE R Z IJN. OM T E Z IEN O F DE

WAAR HE ID WOR DT, Z IT E R M AAR ÉÉN DING OP: G AAN !

T E K S T & B E E L D : R AY M A X

W AT E R S H O T S : T O M V O S

2 5 O p Ni euwe Gro n d

T HE OR ET IS CHE P OT E N T IE DAADWERKELIJ K

D

2 6 6 S urf Ma g.

e tweede Maasvlakte, een nieuw stuk land. De uitbreiding van de Rotterdamse haven is een grootscheeps project, begonnen in september 2008. Een staaltje Hollandse daadkracht en innovatie van immense omvang. Bijna acht kilometer de zee in is 240 miljoen kubieke meter zand, dat is 160 keer de Kuip vol met zand, opgespoten. Door gebruik te maken van een zogenaamde sleephopperzuiger kan dit in zo’n 13.000 ritjes bereikt worden. Een uitzonderlijke prestatie op zich en wie weet een surfersdroom voor de komende jaren. In november 2008 waren we hier voor het laatst.

Een klassieke noordswell raakte de Nederlandse kust. Op de Maasvlakte waren ze net begonnen met het project, geruchten gonsden over een rechtse point van een uitzonderlijke kwaliteit. De fantasie in combinatie met wat je weet over de Noordzee sloeg op hol. Hoe ziet het er uit? Zou het echt zo goed zijn? Het is altijd een risico om te gaan rijden en het beste moment te missen, er is constant de invloed van het getij of de wind die toch opsteekt van de verkeerde kant. Surfersdilemma’s, maar je weet ook dat het misschien wel eens heel goed kan zijn. Surfen en

zoeken naar nieuwe spots zijn echter onlosmakelijk met elkaar verbonden. Die dag in november staat nog altijd in ons geheugen gegrift. Een perfecte set-up van vers opgespoten zand vormde een point die met recht de (tijdelijke) bijnaam Superbank kreeg.

Het was een bizar schouwspel van surfers, bulldozers, pijpconstructies en een geweldige golf. Een door de mens gecreëerde point over een zandbodem.

2012, de tweede Maasvlakte is bijna voltooid. Vier jaar lang was het onbereikbaar voor surfers, althans dat werd gezegd. Er is hier in die jaren wel gesurft. Er waren momenten dat de werkzaamheden even stil lagen en de bewaking niet zo scherp. Een spaarzame foto van een enorme rechtse circuleerde, ervaringen werden fluisterend gedeeld. Een vriend van Yannick de Jager vertelde over een golf zo hol van boven tot onder en zo groot dat hij in zijn broek scheet, dit terwijl hij gewend is om in hoge golven te surfen. Hij vertelde ook dat een aantal surfers al boetes van 220 Euro hadden gekregen, de verantwoordelijke opzichter alles goed in de gaten hield, je langs hekken moest klimmen en het een aardige wandeling was. Verder was er weinig informatie, maar dit was genoeg om het hart wat sneller te laten kloppen en de adrenaline op gang te brengen. De droom om de Noordzee te zien en haar potentie te onderzoeken. Alle ingrediënten voor een avontuur waren aanwezig. Een nieuw stuk land dat bijna acht kilometer de zee in loopt naar dieper water, een plek waar de deining vol binnenkomt. Een haven waar de grootst mogelijke containerschepen binnen komen en dus een diepe vaargeul. Het kan bijna niet anders; hier moeten de beste golven van Nederland binnenrollen. Allemaal goede indicatoren voor super golven, maar hoe zouden de zandbanken liggen? Er werd gefilosofeerd, geruchten werden gewikt en gewogen, maar uiteindelijk moet je het met eigen ogen zien. Bij de eerst volgende swell zouden we gaan.

Op de bewuste ochtend loopt er een kleine noordswell. Op Scheveningen ziet het er leuk, maar niet bijzonder, uit. Zeker geen klassieke dag. Er zit een beetje een kabbel in de golven en het oogt niet echt krachtig. De zee deint in ieder geval en als onze ‘theorie’ klopt, moet het op de Vlakte meer oppikken. De wind is nog wat onshore, maar die zal er in de loop van de dag uit gaan. Tijd om de gok te wagen. We vertrekken, Yannick de Jager en Kaspar Hamminga zijn in elk geval stoked. Op naar nieuwe golven in eigen land. Onderweg passeren we de heftige industrie, aan de affakkelende schoorstenen te zien staat er nog een licht windje. Zou het weer zo zijn als in 2008? Waarschijnlijk niet, andere omstandigheden, andere omgeving. De zon schijnt en verwarmt onze ge-

27 O p Nie uwe G ro n d

2 8 6 S urf Ma g.

Bovenaan de trap kijken we uit over het zuidelijke deel van de Maasvlakte wat reeds geopend is voor publiek. Een mooie rechtse breekt recht voor onze neus. Het is inmiddels windstil en warm. De kleur van het water valt direct op, helder en groen. In de verte zien we de bossen van Goeree-Overflakkee. Een stukje naar links lopen een paar leuke golven. Volop potentie, maar nu te klein. Meer naar rechts een afrastering van containers met borden die ons de toegang ontzeggen. Daar achter een eindeloos strand met hier en daar een punt die de zee in steekt en brekende golven. Hoewel de rechtse voor onze neus er goed uitziet, is de beslissing snel genomen. We gaan op onderzoek uit richting het noorden. Op het strand geen spoor van andere mensen, alleen vogels. Veel vogels en het skelet van een zeehond, het avontuur is in volle gang. Op de duintoppen zien we ineens werklui opdoe-

men, zouden ons ook gezien hebben? Na een wandeling van een minuut of veertig bereiken we de eerste, veelbelovende set-up.

Een mooie rechtse wikkelt om een zandpunt nabij een grote pijp die uit het strand steekt. Yannick en Kaspar duiken er gelijk in.

Op zijn eerste golf weet Yannick gelijk twee mooie barreltjes te pakken, de golf zuigt aan het einde droog op het strand. Met het inkomende tij worden de golven steeds beter. Ongelofelijk, een nieuwe spot, fantastische golven en geen ziel te bekennen, niemandsland.

Kaspar en Yannick lopen na elke golf terug naar de punt, de stroming is hard. Ze vliegen een paar uur over de golven. Een hele grote zeehond verschijnt ten tonele met een nog grotere nieuwsgierigheid. Dan ineens is het gedaan met de golven, het tij is te hoog en de wind draait iets naar side shore. Het is flink warm en we zitten in een soort woestijnachtige setting. Ik probeer te bellen, maar heb geen bereik. Er wordt gegeten en gedronken. Deze verkenningsmissie is nu al geslaagd, we hebben gescoord. Tijdens het eten draait de wind naar zuid oost. De jongens staan alweer te trappelen dus besluiten we met de wind in de rug verder naar het noorden te wandelen. Onderweg passeren we een paar mooie golven, maar een bocht in de verte heeft onze aandacht. Het lijkt

2 9 O p Ni euwe Gro n d

zichten. Het gesprek in de camper van Yannick gaat over en weer.

Spanning en opwinding loopt op. We zijn er bijna. Een complete nieuwe weg ligt voor ons, daar waar ooit de Noordzee lag. Nieuwe duinen en natuurgebied doemen op. We parkeren de auto bij de meest noordelijke parkeerplek. Er loopt al een weg verder door, maar die is nog gesloten. Uitsluitend toegankelijk voor werkverkeer. De rest van de trip gaat te voet, onder de radar.

alsof de swell daar nog beter komt. Het laatste stuk rennen we zowat. Eenmaal om de hoek zien we meerdere A-frames op het strand beuken. Een surfersdroom, en dat in eigen land. Verder naar de havenopening vinden we nog een linkse, maar de jongens besluiten de peaks te surfen. Breed grijnzend scoren ze de ene na de andere barrel. Ondertussen vraag ik me af: Zijn we de eersten die hier surfen? Hoe lang liggen die banken er al zo goed bij? We bevinden ons in een bijna dromerige wereld, een on-Nederlands landschap met piramidevormige zandbergen die mooi afsteken tegen de blauwe lucht. Mooie golven, geen mens te zien, alleen wat sporen van dieren. We wanen ons in een ander land.

3 0 6 S urf M ag.

Als de zon begint te zakken en iedereen bekaf is, beginnen we aan de terugtocht. Ondanks honger, dorst en vermoeidheid zit de sfeer er goed in. Een memorabele surfdag, zeven uur in een wetsuit, nieuwe indrukken. Nog acht kilometer hiken voor de boeg. Gelukkig kunnen we het grootste deel over de door de zon verwarmde pijpleiding lopen. Een aantal van de spots die we gesurft hebben zijn nu compleet verdwenen, te laag water, zo vlak als een meer. Pas in de auto realiseren we ons hoe goed het was.

Het is stil op weg naar huis, niets dan tevreden gezichten.

We nemen ons voor er voorlopig met niemand over te praten, maar de geruchten doen al de ronde. Twee weken later gaan we opnieuw. Met een grotere crew dit keer. Dennis Paalvast, Kees Vrolijk (die nog nooit hier was geweest) Tom Spaans, Robin Kersbergen, Erik Ringelberg, Yannick en Kaspar en zijn van de partij. Wat direct opvalt zijn de veranderingen. De zandpiramides zijn verdwenen als de neus van de Sfinx. De pijpen zijn verplaatst en komen al niet meer uit in zee. De linkse bij de haven breekt niet meer. De baai met de mooie A-frames doet echter nog steeds zijn ding. De ‘Maxima’ is deze keer druk in de weer met het opspuiten van zand. Anders dan de vorige keer is het water troebel en donker. De sfeer is er niet minder om. Wederom brede grijnzen, mooie golven en lekkere ritten. Tijdens de wandeling terug naar de auto’s wordt er druk gespeculeerd. Hoe zou het met noordwester storm zijn? Of juist met zuidwest? De tweede Maasvlakte is een dynamische plek met volop potentie. Of we nog zo’n dag als die eerste keer meemaken valt te bezien, maar dat Nederland een paar mooie spots rijker is, lijkt een feit. Een kwestie van gokken en gaan.

3 1 O p Ni euwe Gro n d

DAT N E D E R L A N D S K A M P I O E N E D O M I N G A VA L D ÈS E E N A A R D I G E B O T T O M T U R N K A N MAK E N , D AT I S WE L B E K E N D . M A A R D E M E E S T E M E N S E N WET E N N I E T, D AT VA L D È S

D O M I N GA VA L DÈ S

E E N H E L E A N D E R E, M E E R E X O T I S C H E AC H T E R G R O N D H E E F T D A N H AA R S U R F M A ATJ E S U I T S C H EV E N I N G E N . Z O R E I S D E Z E A LS J O N G M E I SJ E M ET H A A R C H I L E E N S E VA D E R E N N E D E R L A N D S E M O E D E R D E H E L E WE R E L D O VE R . Z E WO O N D E O P H A A R AC H TS T E E E N JA A R I N B A L I E N Z E L E E R D E S U R F E N I N D E G R O T E B A K K E N VA N C H I L I E N P E R U .

“I K B E N G EWE N D O M T E R E I Z E N , ’ ’ Z EG T Z E. “ I K V I N D H ET L E U K O M N A A R N I E U W E

E e n s urf e n de n o ma de

P L E K K E N T E T R E K K E N .’ ’

T E K S T: N ATA S H A S M I T BEELD: WOUTER STRUYF & JOYCE DUR

3 2 6 S urf Ma g.

D

e Chileense Dominga Valdès (20) woont inmiddels alweer zo’n twee jaar in Nederland. Voor een meisje dat haar halve leven in Zuid-Amerika woonde, is ze aardig geïntegreerd. Ze spreekt vloeiend Nederlands, eet rustig een patatje oorlog en ze duikt ‘s winters met haar vriendje Kaspar Hamminga de koude Noordzee in. “De eerste maanden moest ik hier echt wennen,’’ bekent ze. “In Peru surfte ik alleen maar in bikini. Voor ons huis in Mancora (NoordPeru) liep een prachtige linkse pointbreak, waar mijn broertje en ik bijna dagelijks op surften. Op Scheveningen liggen we gewoon dik bepakt te wachten op heuphoge rommelgolven. In het begin vond ik dat surfen in Nederland drie keer niks.

Maar de grap is, je went eraan. Nu kan ik van een mooie surfsessie op Scheveningen intens genieten.’’

Bij haar aankomst in Nederland werd Dominga Valdès twee jaar geleden meteen in het diepe gegooid. Ze deed mee aan de Nederlandse Kampioenschappen, die in april op het strand van Scheveningen werden gehouden. “Ik wist niet wat ik zag, joh. Er blies een harde zuidwesterstorm over

het strand. Zo’n harde wind, waarbij je je board bijna weg waait. Daar stond ik dan als Chileens meisje, met al mijn ervaring in de warme golven van Peru. Martine (Geijsels) heeft toen een surfpak voor me geregeld. Met al dat rubber aan heb ik er in die wedstrijd weinig van gebakken.’’

Dominga Valdès is inmiddels al niet meer weg te denken uit de Nederlandse surfscène. De fanatieke surfster won dit jaar drie van de vier wedstrijden van de NK Tour, waardoor ze voor de tweede keer met overmacht Nederlands kampioen werd. Ze heeft haar weg in de Noordzee aardig gevonden.

En toch liggen haar wortels ergens anders: als klein meisje leerde ze surfen op de grote golven van Chili en Peru.

NOMADEN “Mijn ouders leefden vroeger een beetje zoals nomaden. We zijn met het gezin redelijk vaak verhuisd. Ik ben geboren op Ibiza; ik heb tot mijn twaalfde in Nederland gewoond (met een jaartje Bali ertussendoor); en daarna ben ik met mijn moeder en broertje naar Chili gegaan, waar mijn vader al woonde,’’ vertelt ze achteloos. “Als fervent natuurliefhebber wilde hij namelijk niet in Nederland wonen.’’

3 3 D o min g a Va ld è s

D V VO Or ONS H u iS l Ag eeN liN kSe PO i NTbr eAk , WAAr O P MijN br O erTje eN ik H el eM AAl lOS g iNg eN

3 4 6 S urf Ma g.

Manuel Valdès, haar Chileense vader én fanatiek zeiler, nam zijn vrouw en kinderen mee op een tocht met zijn zeilboot langs de kust van Chili tot aan het noorden van Peru. Dominga had in de kajuit haar eigen kleine slaapkamer, maar verder leefde het gezin vooral buiten. “Zo’n reis met een zeilboot klinkt heel cool. We hebben echt gave beesten gezien zoals walvissen, dolfijnen en zelfs haaien. Maar zeilen op de Pacific Ocean (die helemaal niet zo ‘vredig’ is!) kan ook heel heftig zijn.

Als het stormde, dan voeren we echt tussen bergen van golven. Mijn moeder klipte ons vast aan de boot, zodat ze zeker wist dat we niet over boord werden geslingerd. Nee hoor, ik vond dat zeilen lang niet altijd leuk,’’ bekent ze. “Na drie weken zeilen op zee was ik altijd blij als ik weer land zag.

Dan had ik weer vaste grond onder mijn voeten en dan kon ik even los van mijn ouders en broertje rond springen.’’

De familie Valdès heeft één tot twee jaar langs de kust van Chili en Peru gevaren. Dominga weet niet eens meer hoe lang, zo lang is het al geleden. “Dat zeilen, dat was een passie van mijn vader. Hij vindt boten helemaal geweldig. Op het moment dat hij zijn zalmkwekerij in Chili kon verkopen, kocht hij gelijk een zeilboot. Toch konden we na een tijdje niet met verder zeilen. Toen wij een keer zomers bij mijn oma in Spanje zaten, zijn al onze spullen met ook alle zeilinstrumenten gejat. Mijn vader was er behoorlijk kapot van,’’ vertelt de surfster.

“Maar daarna is het pas echt mis gegaan. Toen ze de boot uit het water probeerde te halen om hem op te knappen, hebben ze hem op een zandbank gereden. Het schip kapseisde, waardoor de kajuit vol water liep en bijna alles van binnen werd vernietigd.’’

bij het wegvallen van de boot was ook het ‘huis’ van de familie Valdès weg. Om Dominga en haar broertje toch een onderkomen te bieden, hebben haar ouders in het dichtstbijzijnde dorpje Mancora gauw een huisje gehuurd. Toen bleek dat de kinderen daar ook naar school konden, zijn de Valdèsjes daar gebleven.

Grote bakken in Chili en Peru “ik heb op mijn twaalfde in een klein Chileens dorpje, iquique, leren surfen. Mijn broertje en ik waren ‘s ochtends tijdens ons huiswerk de minuten aan het aftellen, omdat weer zo gauw mogelijk naar de surfschool wilden. Het is best grappig; want ik surfte als klein meisje echt grote bakken. ik was vroeger totaal niet bang, terwijl ik grote golven nu niet zo relaxt vind. Maar ook in Mancora konden we ons ei kwijt. Het is echt één van meest bekende surfspots in Peru, waar vele backpackers en ook mensen uit lima naar toe trekken. Voor ons huis lag een linkse pointbreak, waarop mijn broertje en ik helemaal los gingen.’’

Als je elke dag op zo’n linkse pointbreak mag oefenen, dan ga je snel vooruit. De kleine Dominga had het surfen gauw onder de knie. Ze won in ZuidAmerika bij de jeugd veel wedstrijden en ze mocht op haar veertiende meedoen aan de wereldjeugdkampioenschappen in Huntington beach, Californië. “Die wedstrijden waren geweldig. ik leerde in twee weken tijd zoveel mensen uit andere landen kennen. Als ik nu ga reizen, dan ken ik overal mensen. De top van de jeugd was daar aanwezig. Topsurfers zoals jeremy Flores en Stephanie gilmore deden ook mee.’’

3 5 Do m in g a Va ld ès

Joyc e D ur

3 6 6 S urf M ag.

Joyce D u r

ik W il NAAr PANAMA, NAA r F rA NS POlYNeSiË eN HeT lie F S T O O k Teru g NAAr b Ali, WAAr ik A lS k iN D Heb g eWOOND

Maar of ze altijd in Nederland wil blijven wonen, dat weet ze niet. Net zoals haar ouders houdt Dominga erg van reizen. “ik vind het altijd leuk om nieuwe plekken te ontdekken. Als ik te lang op één plek zit, dan word ik onrustig. Dan wil ik weer weg.’’ en hoe voelt ze zich dan, Nederlands, Chileens of Peruaans? Heeft de surfster wel een gevoel van thuis of identiteit? “ik blijf een beetje een nomade. ik voel me niet Nederlands, Peruaans of Chileens; ik ben een wereldburger. Als ik met mijn familie ben, dan denk en praat ik in het Spaans. Met mijn vriendje praat ik Nederlands en mijn opleiding is in het engels. Mensen willen mij vaak in een hokje stoppen, maar dat kan niet. ik kom overal vandaan.’’

Aan sommige Nederlandse gewoontes moest ze wel wennen. Zo hebben de Nederlanders volgens haar altijd een volle agenda. “in het begin vond ik dat echt zo raar! in Mancora ga je gewoon even bij iemand langs, maar hier kunnen mensen pas over

drie weken. Ook dat eten om stipt zes uur begreep ik aanvankelijk niet. Wij aten in Peru pas rond een uur of tien.’’

SurFaMbitieS De echte top van het surfen, die haalt Dominga Valdès niet meer. een internationale carrière zoals haar Peruaanse vriendin en wereldkampioene Sofia Mulanovich zit er voor haar niet in. “Daarvoor ben ik te laat met surfen begonnen. Als je op je twaalfde met surfen begint, dan loop je gelijk een paar jaar achter. Om zo goed te worden zoals Sofia, moet je echt van goede huize komen. Dan moet je net zoals zij vanaf jongs af aan de hele wereld rond reizen en verschillende soorten golven rijden. Alleen als je leert omgaan met verschillende soorten beach, point en reefbreaks; dan heb je een kans om dat niveau te bereiken.’’

Ze won dit jaar zelf voor het tweede jaar het Nederlands kampioenschap. Maar eigenlijk interesseren die wedstrijden haar niet zoveel. Dominga Valdès wil vooral de wereld rondreizen en zoveel mogelijk mooie golven surfen. “ik heb nog wel een mooi verlanglijstje,’’ zegt ze. “ik wil naar Panama, naar Frans Polynesië en het liefst ook terug naar bali, waar ik als kind heb gewoond.’’

Maar echt grote golven surfen, dat durft ze nog niet. “ik weet niet waarom, maar ik ben bij grote

bakken van drie meter plus echt een schijtluis. Als het een pointbreak is dan durf ik wel, maar bij zo’n pittige Franse beach break, dan vind ik de golven soms te krachtig. ik moet er niet aan denken dat zo’n muur van water op me valt,’’ zegt ze eerlijk. “en toch is het gek, want als klein meisje in Chili surfte ik de grootste golven. ik werd door de jongens meegenomen naar de ‘big spots’ en daar denderde ik gewoon vanaf. Volgens mij ga je als je ouder wordt soms teveel nadenken.’’ en toch surft Dominga Valdès beter dan de meeste meiden uit Nederland. Door haar jarenlange ervaring op de linkse pointbreaks in Peru is ze ijzersterk op haar backhand. en zenuwachtig voor wedstrijden dat is ze niet. “Voor de wedstrijd heb ik geen last van zenuwen. Maar als ik tijdens de heat geen golven kan vinden, dan begint het wel te kriebelen. ik kan namelijk niet tegen mijn verlies. ik was blij dat ik laatst in Vieux boucau in die laatste dertig seconden als nog een mooie golf vond, waardoor ik de finale won. Die laatste golf, dat was echt een cadeautje.’’

37 D o m in ga Vald è s

StuDeren in neDerl anD inmiddels woont Valdès voor haar studie alweer twee jaar in Den Haag. “Studeren in Peru is niet zo eenvoudig. De universiteiten zijn daar duur en hebben bovendien slechte faciliteiten. ik zou dan naar lima moeten verhuizen. Maar daar is het niet zo veilig.’’ Ze gaat liever in Nederland naar school.

G A L L E R Y Jo r n va n Keul en Foto: Da n n y B a s tia a n s e

R o b i n Ke rs bergen Fo t o : R a y Max

0 3 9 d e Za n d mo to r

Th om as de Jong Fot o: Ray Max

4 4 6 Sur f M ag .

Reef Arch € 84,95 www.reefdealers.nl

Oxbow D2TORORO € 85,www.oxboworld.com

Reell Jeans Skin Wine Red www.reelljeans.com

Hippytree Kodiak Hoody € 95,95 www.hippytree.com

C-Skins Legend Frontzip 5/4/3 fullsuit € 190,www.c-skins.com

Protest Tonga € 27,99 www.protest.eu

Mad limited edition

6 S U R F M A G A Z I NE E N H O O D L A M B HE B BE N E E N VET T- SHI RT ON TWORPE N. H IJ I S M A D L I M I TE D D US W E E S E R SN E L BI J !

NU TE VERKRIJGEN VIA INFO@SOULONLINE.NL VOOR € 26,95.

(INC. VERZENDKOSTEN). ABONNEES BETALEN SLECHTS € 19,95 Om te bestellen mail je maat, naw-gegevens en je bankgegevens naar info@soulonline.nl

foley surfboards Afgelopen winter zwierf fotograaf Melchior van Nigtevecht door Costa Rica. Om lekker te surfen, om platen te schieten, maar bovenal om mooie verhalen te verzamelen. In Santa Teresa liep hij Folkert Folkertsma tegen het lijf, een timmerman en meubelmaker uit Almere die al elf jaar in Costa Rica woont en van lokaal hout de mooiste surfboards bouwt.

4 6 6 S urf M ag.

Teks T en beeld : Melchior va n nigTe v echT

Z

wetend van de tropische hitte rij ik op m’n gehuurde beachcruiser over de stoffige, onverharde weg van Santa Teresa. Nog geen vijftien jaar geleden was dit, samen met het aangrenzende plaatsje Mal Pais, een stille plek met een handjevol hippies en surfers die het rijk voor zich alleen hadden. Vandaag de dag is Santa Teresa veranderd in een populair surfdorp met een overvloed aan nationaliteiten, cafeetjes met wave art aan de muur waar je de perfecte café latte geserveerd krijgt, uitpuilende backpacker

hostels en door Tico’s gerunde soda’s waar je een lekkere pinto (typisch Costa Ricaans gerecht) kunt eten. Er heerst een bedrijvigheid van gringo’s die al rijdend op quads met surfboards overdwars onder hun reet rondscheuren, new age dreadlock surfers/ muzikanten die zwervend hun zelfgemaakte sieraden op het strand proberen te verkopen en zwermen blonde Scandinaviërs met afgeknipte spijkerbroeken. Het is er druk en dat merk je ook in het water. Santa Teresa heeft misschien wel de hoogste crowdfactor in Costa Rica.

Met het stof van de weg nog in m’n ogen en neusgaten stop ik bij een tattoo shop naast een hip Israëlisch koffietentje. Ik overweeg nog even een ‘Pura Vida’-tatoeage te laten zetten om niet buiten de boot te vallen. Ineens sta ik naast een grote gast met het uiterlijk van een kickboxer. Zijn linkerarm zit volledig ingepakt in cellofaanfolie, de kooikarpers, Japanse schaduwpartijen, strakke lijnen en het wondvocht drukken nog door het folie heen. Ik spreek hem aan: “Nice fresh tattoo bro!” Na een paar zinnen in het Engels gesproken te hebben komen we al snel tot de conclusie dat we makkelijker in Nederlands kunnen praten. Folkert, zo blijkt de reus te heten, verteld me direct met ongelofelijk veel enthousiasme over zijn passie: het shapen van Balsa surfboards.

In de tattoo shop laat hij vol trots zijn traditionele balsa twin fin keel fishes zien die hij daar als demoboards heeft staan.

Folkert nodigt me uit om bij zijn huis, een paar minuutjes verderop, zijn werkplaats te komen bekijken. Zijn vader is er ook

daar van mijn leermeester Simon Davids van MacSurf.nl de fijne kneepjes van het holle, houten boards vervaardigen. Daar ben ik hem nog altijd heel dankbaar voor. Al snel begon ik boards voor mijn vrienden te bouwen. Ineens realiseerde ik me dat dit de manier was om mijn passies voor surfen en houtbewerking te combineren.”

“Elf jaar geleden vertrok ik vanuit Almere naar Costa Rica. Ik werkte daar als timmerman en meubelmaker. In mijn vrije tijd deed ik veel aan skateboarden, windsurfen en motorcrossen. Ik wilde een lange trip maken en had gehoord dat het goed surfen is in Costa Rica. Tijdens die trip werd ik verliefd op de Latijns Amerikaanse cultuur en de Pura Vida-mentaliteit van de Tico’s.

Ik bleef uiteindelijk hangen in het toen nog rustige Santa Teresa.

Na vijf jaar hield ik het daar voor gezien en verhuisde ik naar Puerto Viejo aan de Caribische kust, maar sinds 2011 zit ik weer hier. Tijdens een kort bezoekje aan Nederland in 2009 begon ik van de ene op de andere dag mijn zicht te verliezen. Ik werd in rap tempo blind. Gelukkig kwamen ze er snel achter dat hem om een goedaardige hersentumor ging, maar het herstel vergde tijd.

Na de operatie, die een echte ‘eyeopener’ was, nam ik me voor alleen nog maar dingen te gaan doen waar ik echt gelukkig van word.”

Je werkt voornamelijk met Balsa, waarom juist die houtsoort?

“Eenmaal terug in Costa Rica ging ik op zoek naar de ideale houtsoort om boards te bouwen. Ik kwam snel tot de conclusie dat Balsa een ideale grondstof is. Het groeit hier als onkruid en het is bovendien een enorm lichte soort hout, de perfecte combinatie. Op datzelfde moment hadden twee Nederlandse vrienden van mij een boerderij gekocht in Puerto Limon met een stuk ongerepte natuur vol Balsabomen. Ideaal voor mij om volop te kunnen shapen. Inmiddels planten we daar regelmatig nieuwe bomen voor toekomstige boards.”

En dat werd het shapen van houten boards?

“In die tijd las ik op het internet iets over een workshop ‘leer houten surfboards bouwen in zes dagen’. Ik gaf me op en leerde

Hoe gaat het productieproces precies in zijn werk?

“Na anderhalf jaar stapte ik over naar duurzaam gerecyclede EPS blanks. Ik wilde niet alleen boards maken die je mooi aan de muur kunt hangen, ze moeten ook echt goed werken. De combinatie van een EPS blank met een Balsa fineerlaag is minder belastend voor het milieu en levert goede performance op. Allereerst shape ik de EPS blank in de gewenste vorm. De rails worden vervaardigd van solide verlijmde Balsa strips en in de juiste

47 Fo le y S urf bo ard s

om een paar maandjes de Nederlandse winter te ontvluchten.

Folkerts huis staat op een heuvel langs de weg naar Santa Teresa, middenin de jungle. Geheel volgens mijn verwachting ligt in de hele woning prachtig Balsa houten laminaat. Met op de achtergrond het geluid van de brulapen vraag ik nieuwsgierig naar zijn verhaal.

4 8 6 S urf M ag.

outline geshaped. Daarna komt er een Balsa fineerlaag overheen.

In sommige gevallen combineer ik dat met Teakhout wat de meest harmonieuze combinaties oplevert. De afwerking kan uiteenlopen van een single of double pinline van kurk of andere natuurlijke materialen. De boards worden met glasvezel matten en epoxy resin geglassed, waarbij ik een vacuümzak gebruik voor perfecte hechting. Uiteindelijk komt er nog een Polyurethaanlak als finish overheen.”

Waar haal je de inspiratie voor je werk vandaan?

“Ik begin pas aan een nieuw board als ik echt een ingeving heb.

Meestal krijg ik dat als ik nog met een ander board bezig ben. Ik kijk ook graag naar andere shapers die met nieuwe technieken en gewaagde shapes bezig zijn, maar de echte inspiratie krijg van het leven hier: surfen, reizen, ik maak graag een lange busrit door Costa Rica met kladblok en pen in de aanslag.”

Het leven is goed zo...

“Met wat ik nu doe combineer mijn grootste passies: surfen, werken met hout en dingen creëren. Als ik iets heb geleerd dan is het dat je moet genieten van het leven, het is maar kort. Pura Vida!” www.surfboardsfoley.com

4 9 Fo le y Su rf bo a rd s

Zijn er bepaalde shapes die je voorkeur genieten?

“Het liefst bouw ik traditionele shapes waar houten boards om bekend staan, maar ik maak ook gebruik van invloeden uit de huidige performance ontwerpen. In principe is elke gewenste shape mogelijk. Ik recycle overigens ook oude surfboards. Ik strip ze van hun oude glassing, reshape de blank en werk ze af met Balsa en epoxy. Zo belanden die boards niet in de vuilnisbak maar krijgen ze een compleet nieuwe, duurzame look en kan er weer lekker op gesurft worden.”

Foto: Jos Obendorf er

AllArd Pheifer ‘75 Sustainability Manager bij Philips Brielle

5 0 6 S urf M ag.

Car l E k str ö m aC E sym E t r i C Hyd r o flE x s u pE r C Har g E r 5’ 8” x 20” x 2 3/8” “Toen Bufo mij vertelde dat de Carl Ekström Acesymetric in Hydroflex-technologie er aan zat te komen, wist ik het gelijk: die wil ik hebben. Naast dat het een mooie aanvulling van mijn quiver is, is het echt iets speciaals. Een hydrodynamisch kunstwerk wat uitgebalanceerd is naar je lijf. Mijn board is geshaped voor regular footed surfers waarmee je zowel lefts als rights mee kan surfen. Een asymmetrisch design is eigenlijk heel logisch en natuurlijk. Je voeten staan immers ook niet symmetrisch, waardoor je meer druk kan geven op de rail aan je teenzijde dan aan de hielzijde. Bij een frontside bottomturn zorgt de langere rail voor mooie lijnen, terwijl je je topturns juist kort kunt snappen. Het Supercharger-systeem van Hydroflex geeft me bovendien de mogelijkheid om het flexpatroon aan te passen door de luchtdruk in het board te wijzigen. De interne druk voorkomt ook voetafdrukken en deuken zodat het board mooi blijft. Een fijn idee, zeker gezien het feit dat dit board nu al een collectors item is.”

DOWNLOAD TIJDSCHRIFT.NL IN DE APP STORE

LEES VANAF NU 6|SURF MAGAZINE OOK OP JE IPAD

DOWNLOAD DE TIJDSCHRIFT.NL APP GRATIS IN DE APP STORE EN LEES 6|SURF, MAAR OOK AL ONZE ANDERE TITELS OP JE IPAD.

Smaller. Lighter. More versatile.

Multi Slim : the ultimate travel cover for up to 2 boards.

Pic: Carey

• with Slim Fit technology : 20% smaller than standard covers • unique expandable / collapsible wall design • tough but ultra lightweight : the lightest cover of its kind • holds 1 board with fins or 2 boards without fins

Nat Young

Learn more about MULTI SLIM and SLIM FIT boardcovers at www.creatures.com.au

I L L U S T R AT I E : G E E S V O O R H E E S . C O M

H E T KL O P P E N D H A RT

5 2 6 Sur f M ag .

De groene kamer, the green room, la chambre vert, de barrel, de koker, de pijpleiding, de pit, de vortex, de krul, 綠色房間, the tube, het duidt allemaal hetzelfde: het kloppende hart van een golf, de kroon op een rit.

Surfen is de meest eenvoudige en tegelijkertijd uitdagende sport die ik ken. De afhankelijkheid van een veranderlijke omgeving, de zee en haar golven, is bij geen enkele andere sport zo aanwezig.

Je zou het kunnen vergelijken met een wedstrijd dressuur op een paard dat aan de drugs zit, of een biljartwedstrijd waarbij de tafel steunt op vier spastische kinderen. Zelfs als je het vergelijkt met zijn gevleugelde broeders, is surfen de meest uitdagende sport. Bij kitesurfen kun je na een half jaar al meters hoog springen. Na een jaar moet je in de lucht jezelf loshaken, minstens drie keer een achterwaartse salto maken en ondertussen je vlieger in de fik steken om jezelf nog een beetje te pushen.

Bij windsurfen heb je, als je na een paar maanden een beetje kan planeren, het al gauw over front- en backloops en met zeil en al zonder mastvoet in een barrel staan. Bij surfen besteed je gerust de eerste 5 jaar aan het leren van het maken van een fatsoenlijke bocht zonder snelheid te verliezen. De tien jaar daarna kun je je bochten verbeteren, als het goed gaat af en toe met een vinnetje of twee boven de golf uitschieten en de talenten onder ons kunnen een klein sprongetje wagen. In de rest van je surfersbestaan kun je je inzicht in de golven en de

zee nog verscherpen, maar onfeilbaar zal het nooit worden. De golven en de zee blijven stuurs. Er zal altijd een uitdaging blijven.

Boven het bed van menig surfer prijkt de droom van de groene kamer waar je even in kunt staan zonder de stromende wanden te raken. Het lijkt zo eenvoudig, maar iedereen weet dat het betreden van deze kamer allesbehalve gemakkelijk is. Het is het ultieme gevoel van onderdanigheid en afhankelijkheid van de grillen van de zee, de volmaakte uitdaging. Op het moment dat je de kamer binnenvalt, sluiten de gordijnen, het geluid wordt gedempt, je hoort niets meer, de ervaring wordt direct en gaat buiten het hoofd om, rechtstreeks naar het hart. Je denkt niets, het lijkt alsof de tijd stil staat, je horloge zal fracties van een seconde achterlopen ten opzichte van het horloge van iemand op het strand.

Als je de kamer verlaat, voelt het als een opluchting, een overwinning op dat wat tijdloos en onvoorspelbaar is. Je bent gelukkig en beseft dat het geheim van de uitdaging en onvoorspelbaarheid in de groene kamer verscholen ligt.

De fout die ik altijd maakte was dat als ik de groene kamer (kleine zolderkamertjes) niet meer vertrouwde, ik mij een weg door de bewegende muur naar buiten werkte waardoor ik onverbiddelijk werd meegezogen. De ervaring en verhalen leerden mij dat het beter is om te blijven staan, zo lang tot je vanzelf verzwolgen wordt door de volgelopen pijp-

leiding. Een veel voorkomende vormfout is dat een kleine krul je al doet vermoeden dat je verdwenen bent. In werkelijkheid is alleen je hoofd dan verdwenen en doen kinderlijke gedachtes je denken dat de rest van je lichaam dan ook wel niet te zien zal zijn. Totdat je de foto’s ziet. Dan besef je dat er verschillende gradaties van pijpleidingen bestaan.

Ik denk dat er maar weinigen in Nederland zijn die staand, met de handen aan het plafond, een groene kamer aan den lijve hebben mogen ondervinden. Maar ook in de Nederlandse wateren ligt het mysterie van de groene kamer soms binnen handbereik. De afhankelijkheid van wispelturige golven leert je de voorwaarden kennen van de onvoorspelbaarheid. In de barrel concentreren de voorwaarden zich tot die ene tunnel. Omdat je wordt omgeven door onvoorspelbaarheid, kun je in extreme mate de grenzen van je eigen geluk, toeval en lotsbeschikking opzoeken. Ga je dieper in de tunnel dan neemt de energie, de chaos en de onvoorspelbaarheid toe, blijf je net onder de lip dan kun je de kolk ontglippen als het je te benauwd wordt. De groene kamer omsluit daarmee het gevoel en bevat de wijsheid van het onvoorspelbare en zijn grenzen. Eenmaal binnen ben je verlicht doordat je in direct contact staat met het toeval en je bestemming. Het mysterie wordt onthuld. Maar binnenin is geen ruimte voor gedachtes, waardoor het geheim van de groene kamer nooit doorverteld zal worden. Thomas van Dijk

S OULESHOP.NL In de Soul shop kun je de nieuwste films, boeken, kleding en accessoires bestellen. Hoe? Heel eenvoudig!

Stort het gevraagde bedrag op rekeningnummer 60.21.22.082 (voor België 736.0006507.72) t.n.v. Soul Media te Castricum o.v.v. Soul Shop en vermeld de titel van de bestelling die je thuisgestuurd wilt krijgen. Je kunt ook naar www.soulonline.nl gaan en daar de goedjes bestellen. Alle prijzen zijn INCLUSIEF de verzendkosten! Let op niet abonnees betalen € 5,- meer op de genoemde prijzen!

TIRION SPORT

Surf ’s Up, handboek van dummy tot pro Surf’s Up (164 pagina’s) van 6 hoofdredacteur Martijn Boot geeft in heldere taal met veel sprekende foto’s informatie, achtergronden, inspiratie en instructies voor surfers van de Lage Landen , van de basics tot meer gevorderde technieken.

Prijs € 16,95 (exclusief verzendkosten)

Northcore Seat Cover Je komt net uit het water, hebt je natte wetsuit nog aan en springt direct in je auto... Wil je je geen zorgen maken dat de bekleding nat en vies wordt? Gebruik dan deze handige seat cover van Northcore.

Prijs enkele € 34,95 de dubbele kost € 44,95

6 5 S o ul sh o p

Slosh Natural wetsuit shampoo Dingall repair kit epoxy of polyester Zo in het voorjaar is het wel tijd om je wetsuit weer eens schoon te maken cq te ontsmetten. Slosh is een natuurvriendelijke wetsuit shampoo/conditioner om je wetsuit in tiptop conditie te houden.

Prijs € 11,95

T e k s T: Marcelino lopez

D e D a g va n h e t j a a r 9: 13 - Tring tring. “Uhmmm, eh, hallo?”

Vrouwenstem: “Hallo, ik bel u vanwege een leuke aanbieding van Mgrmbln? Heeft u interesse te horen wat de aanbieding inhoudt?”

Ik: “Eh, ik verstond u niet, maar ik betwijfel het.”

Vrouwenstem: “Wij zijn een kantoormeubelenzaak in Amsterdam-West en vonden uw telefoonnummer in de Gouden Gids en dachten dat u…”

Ik: “Bij nader inzien, nee dank u. Wel fijn dat u me wakker belt, ik heb de wekker niet gehoord. Ik moet nu mijn MacBook naar de MacRepair brengen. Dáág.”

10:19 - Man van MacRepair: “Ah, dat is een garantiedingetje, komt goed, over twee weekjes heb je hem wel weer terug. Vast wel.”

Ik: “Nee toch? Ik heb een computer nodig, ik moet straks een artikel afhebben, en je…”

MacRepair: “Ik ga die lieve mevrouw nu helpen. Doei.”

10:35 - Buurvrouw Jessica aan de andere kant van de lijn: “Je mag best mijn laptop lenen, maar die ligt nu dus bij Eric. Bel hem maar.

Volgens mij is hij thuis.”

10:37 - Eric aan de lijn: “Hee gozer, hoe is het? Ik wilde je al bellen deze week om te vragen of je volgende week met mij en Jessica naar blabla…”

Een kwartier later - Ik: “Tja, je vader heeft het goed voor elkaar.

Hij is gepensioneerd, ik nog niet. Maarreh, korte vraag, kan ik zo de computer van Jessica even halen? Mijne is kapot. Ik heb een beetje haast.”

Eric: “Ah, ben nu net even de deur uit, over anderhalf uur ben ik thuis.”

5 4 6 Su r f Ma g .

‘PomPidom. PomPidomdom.

11-22 - Facebook vraagt: “Wat ben je aan het doen?”

Marcelino Lopez zegt: “Ik doe niks, ik wacht en wacht en w-ac-h-t…”

Niemand vindt dit leuk.

12: 02 - Eelco Bruin heeft een foto toegevoegd. ‘WTF, wat een lijnen. Gekkenhuis. Dit is de dag van het jaar.’ 12:02 in de buurt van Wijk aan Zee. Tien mensen vinden dit leuk.

13:34 - Lunchtijd. Ik: “Goeiedag, heeft uw ook een pizzabroodje?”

Meisje achter de toonbank: “Nee die zijn op. Anders iets?”

Ik: “Doe dan maar twee bosbessenmuffins en een koffie verkeerd.

Nee wacht, doe maar een bosbessen en een walnotenmuffin.”

Meisje: “Ik heb alleen nog normale of chocolademuffins.”

Ik: “Doet u dan maar een croissant.”

Meisje: “… en een koffie verkeerd?”

Ik: “Nee, een cappuccino.”

14: 59 - Ondertussen op Windguru: ‘Windsnelheid 2 knopen, Windrichting oost, Golfhoogte 1,5 meter, Golfperiode 8 seconden.’

15: 34 - Eric sms’t: “Ik ben bijna thuis ouwe. Toch ietsje later geworden. Kom maar langs, doen we gelijk een bakkie.”

Ik: “Heb inmiddels de computer van de bovenbuurman geschaakt, ben hard aan het tikken, ander keertje, thanx.”

17:17 - Laptop zegt: “Dit programma reageert niet meer.”

Kutwindows.

17: 23 - Restart.

17:36 - Laptop zegt: “Uw computer is niet goed afgesloten, niet opgeslagen bestanden zijn verloren gegaan.”

Kut kut kutwindows.

Tik, Tik, TikkeTik, Tik, enzovoorTs. 18:21 - Microsoft Word: “Dagvanhetjaar.doc is gesaved op het bureaublad.”

Gmail: “Bestand Dagvanhetjaar.doc is toegevoegd.”

Ik: “Hier is ie dan! Groeten M.” Gmail: “Bericht wordt verzonden.”

18:22 - Ondertussen op Windguru: ‘Windsnelheid 2 knopen, Windrichting oost, Golfhoogte 1,5 meter, Golfperiode 8 seconden.’

18:23 - “Waar heb ik gdvrmme mijn wetsuit ook alweer gelaten?”

18:29 - “Ah, in de auto natuurlijk.”

18:34 - “Waar staat gdvrmme die kutauto ook alweer?”

18:49 - Iets te vrolijke stem op radio FM: “Op de A9, Amsterdam richting Alkmaar staat een file van …”

19:47 - Eindbestemming. Wijk aan Zee, Noordpier.

En zo eindigde wat begon als de sufste dag ooit, als de beste surfdag van het jaar.

Psycholoog, surfer en love doctor marcelino Lopez blogt regelmatig op www.psychologisch.nu

Bezoek de webshop: www.coronashop.nl

P

u

r

a

5 6 6 S urf M ag.

D E r E C H a

Protest teamtrip Mexico Voor de broodnodige surf- en lifestyle foto’s vloog team Protest naar Oaxaca, Mexico, het surfparadijs bekend van de ultieme rechtse pointbreaks. Met slechts zes dagen om de hele productie rond te krijgen, was het flink aanpoten.

Gelukkig bleef er genoeg tijd over om een paar goede golven te scoren. Afgaand op de verhalen was het voor de hele crew een geslaagde trip.

Beeld: jan Bijl /PRotest

R o d e R i k P at i j n , i n t e R n at i o n a a l t e a m m a n a g e R Nadat ik onlangs de taak van internationaal team manager kreeg aangemeten, hoefde ik niet lang te wachten op mijn eerste teamtrip. Voor de zomercollectie 2013 moest er een locatie worden gevonden waar we bijpassende beelden konden schieten. Het werden de ‘right handers’ van Oaxaca Mexico. Er zijn ergere plekken om je kantoor voor in te ruilen zou ik zeggen.

In de paar dagen dat we in Mexico zijn geweest, is er zoveel gebeurd dat ik niet alles meer helemaal weet, maar dat het een vette indruk bij me heeft achter gelaten is zeker. Iedereen heeft keihard gewerkt om de hele productie mogelijk te maken, ik heb de line-up mogen delen met ongelooflijk goede surfers en we hebben een hoop gelachen. Tussen de drukte door heb ik mezelf regelmatig gedwongen even stil te staan bij waar ik was. Op die spaarzame momenten realiseerde ik me dat Mexico wel een heel sick ‘kantoor’ is. Zeker een terugkeer waardig!

57 Pura D ere ch a

Beladen met een behoorlijke ‘to do’ lijst en niet al te veel tijd gingen we op pad van Schiphol via Mexico City richting eindbestemming Huatulco. Uiteindelijk vonden we onderdak zo’n 40 minuten buiten Huatulco zelf. Meer dan zes huizen heb ik niet gezien en dat met een perfect rechtse in de tuin, heerlijk rustig. Die rust was de volgende dagen echter ver te zoeken, er was werk aan de winkel. Aangezien er vooral in het begin van de week swell op het menu stond, konden we beginnen met een lekkere ochtendsessie. Zo kon iedereen wennen aan de hitte en de spot. Tijdens de eerste dagen bleef de nadruk liggen bij de surf-actie, waarbij we meerdere van de vele rechtse points in de buurt hebben bezocht. Later in de week moesten we beginnen aan de lifestyle-fotografie en video. Niet de favoriete bezigheid van de pro-surfer, zeker niet als je praktisch vanuit je bed een perfecte, lege line-up in kan rollen. En als je dan ook nog eens een team manager om vijf uur ’s ochtends aan je bed hebt staan om je wakker te trappen om niet te gaan surfen... Ze hebben het maar zwaar.

l a R s m u s s c h o o t, t e a m R i d e R Een jaar of zeven geleden was ik al eens in Mexico geweest met mijn broer Niels en Axe de Bruyker. We hadden een super cheape vlucht van Brussel naar Cancun gevonden, auto gehuurd en van Cancun naar de Pacific gereden om te surfen. Het was weliswaar buiten het beste surfseizoen, maar met een goedkoop ticket en vol goede hoop maakten we er het beste van. Het was uiteindelijk een coole trip, maar de condities waren niet wat we gehoopt hadden. Twee zomers geleden zijn Niels en Axe terug gegaan, deze keer in het goeie seizoen en dat bleek iets compleet anders te zijn! De ene perfecte rechtse pointbreak na de andere.

Toen ze me bij Protest vertelden dat de volgende teamtrip richtig Mexico ging, klonk dit als goud in de oren.

5 8 6 S urf M ag.

Net voor de landing in Huatulco vlogen we nog een paar bochtjes over zee en zagen we onmiddellijk dat er swell was. De forecast toonde niet echt hoge swell, maar golven waren er zeker. Na een dik half uur rijden van Huatulco airport kwamen we bij ons verblijf aan, een dorp kon je het niet noemen. De volgende ochtend stonden we al bij het eerste licht op het strand, de perfecte rechtse headhigh golven waren ideaal om in te komen. Volgens de gids zou het dezelfde dag op een andere plaats nog beter geweest zijn, maar daar zijn we die dag niet heen gegaan. Sommigen vonden dit jammer, maar mij kon dat eerlijk gezegd geen snars schelen.

Okee, we hadden misschien nog beter kunnen scoren die dag, maar als ik een perfecte golf voor de deur zie met niemand in het water, dan is die voor mij meer dan goed genoeg.

Op een afstand van drie uur rijden langs de kust heb je iets van een 20 a 30 rechtse pointbreaks, de leukste sessies voor mij waren echter die voor de deur en die op een spot anderhalf uur rijden van waar we verbleven. De point daar was iets holler en langer, en net als bij de point voor de deur was ook die steeds uncrowded. De meesten van het team moesten ook nog wat fashion shooten, maar ik heb blijkbaar het geluk de lelijkste van het team te zijn waardoor ik dit niet hoefde te doen en geen sessie hoefde te missen haha... Na een week van ‘s morgens tot ‘s avonds surfen zat de trip er weer op. Ik kan niet voor andere mensen spreken, maar voor mij was dit zeker weer een trip dat ik nooit zal vergeten. Alleen maar positieve herinneringen. Ik weet nog niet wanneer, maar ik wil er zo snel mogelijk terug gaan!

5 9 Pura D e re ch a

6 0 6 S urf M ag.

jan Bijl, fotogRa af Ik ben momenteel aan het sparen voor een ticket naar Mexico. Naar Salina Cruz om precies te zijn. Ik ben er inmiddels twee keer geweest. Niet om te surfen, maar om te fotograferen.

Vanaf de kant toekijken, of rondzwemmen met een camera in plaats van zelf surfen, is het lot van de surffotograaf. Daar kan ik prima mee leven, het is mooi werk. Maar nu is het mijn beurt.

Ik vrees echter dat ik nog wel een tijdje aan het sparen ben. In Salina Cruz en omgeving kun je eigenlijk alleen surfen als je op een van de surfcamps verblijft. En die zijn prijzig.

Die exclusiviteit heeft altijd iets maffioso-achtigs, maar door die zelfregulatie van de lokale bevolking zal deze regio niet snel uitgroeien tot de vuilnisbelt die bijvoorbeeld Bali aan het worden is. Ik geef ze geen ongelijk, sparen dus... Aan de beste pointbreaks van de wereld hangt een prijskaartje, maar ze zijn het meer dan waard.

6 1 Pura D e rec ha

Stel je een golf als Snapper Rocks in Australië voor, maar dan met hooguit vijftien man in het water in plaats van tweehonderdvijftig. Vijftien man op een golf van een paar honderd meter lang, dat is niks. Lekker rustig en op het strand koude Coronita’s en heerlijke taco’s is nog beter. Ik heb in totaal tijdens die twee trips zelf nog geen tien golven gereden. Die ritten waren echter zo goed dat het voor mij wel zeker is: dit zijn de best denkbare golven. Hier moet ik een keer heen met geen ander doel dan keihard surfen. En dus ben ik aan het sparen.

I k lo b by D E P E r s o o n l Ij k a l E E n t Ij Dj E vo o r M E x I C o, o M Dat H Et s tI E k E M H o o g o P M Ij n lIj s tj E s to n D Ya n n i c k d e j a g e R , t e a m R i d e R De beelden van eindeloze rechtse barrels tijdens het Rip Curl Search event in Mexico een aantal jaar geleden staan in mijn geheugen gegrift. Destijds kon ik mijn ogen niet geloven.

De (toenmalige) top-44 die op de webcast claimde dat ze de beste golven tijdens een World Tour event ooit aan het scoren waren, en misschien zelfs wel de beste golven in hun leven.

Protest organiseert elk jaar een actie shoot (met epic surf ) en een fashion shoot (vaak zonder epic surf ), beiden op vaak exotische locaties. Deze moeten altijd gedurende een bepaalde periode in het jaar worden georganiseerd in verband met nieuwe kleding collecties voor het volgende jaar. Ik lobbyde persoonlijk al een tijdje voor Mexico, omdat het stiekem hoog op mijn lijstje stond. Ik was er nog nooit geweest, de rechtse barrelende pointbreaks riepen me in mijn dromen.

6 2 6 S urf Ma g.

We hadden slechts zes dagen om alle benodigde beelden te schieten. Omdat alle resorts en surfcamps vol zaten verbleven we bij een Amerikaan die op een secret spot woont. De teamriders verbleven bij een Mexicaanse familie die een, inmiddels half vergaan, Olympisch zwembad had gebouwd met omringende kamers en restaurant. Wij waren de eerste surfers die er verbleven, maar ik kan me voorstellen dat hun unieke plek over vijf jaar een druk bezocht surf camp is. Hun voortuin bestaat namelijk uit een ‘rippable’, rechtse pointbreak waar zelden of nooit iemand in het water ligt. De spot voor de deur pakte, zoals onze Mexicaanse vrienden ons vertelden, meer swell op, maar was niet zo perfect als de meer zuidelijk gelegen pointbreaks bij Barra en Salina Cruz. Met zo weinig tijd waren we niet in de gelegenheid om de omgeving optimaal te checken, maar we genoten met volle teugen.

Uiteindelijk hadden we slechts één sessie waarin we de barrels scoorden waarom deze regio bekend staat, maar ook tijdens de overige sessies was het verdomd lekker. Ondanks het feit dat we net buiten de barrelpot pisten was het een onvergetelijke trip. De set-ups waren ongelofelijk, alles was nieuw voor me en ook al kwamen we, dankzij een aantal omstandigheden en een overheersende kleine swell gedurende onze trip, niet bij de beste rechtse points van het gebied, toch was het allemaal weer een indrukwekkende ervaring. Het verlangen en de lust om terug te gaan, nog beter te scoren en nog meer van de potentie te ontdekken is er in elk geval alleen maar groter door geworden. Hasta la proxima Mexico!

6 3 Pura D e rec ha

ADVERTORIAL

S U R FA N D B E A C H C A M P S.C O M, M E E R D A N B E A C H C A M P S A L L E E N! S U R FA N D B EAC H C A M P S

Wat ooit met een groepje vrienden begon als klein surfcamp in de duinen van Moliets (Fr) is inmiddels uitgegroeid tot de grootste surfreisorganisatie van de benelux! Inmiddels organiseert Surfandbeachcamps niet alleen ‘beachcamps’ meer, maar zijn er interessante concepten gelanceerd voor jong en oud! Hoogste tijd om deze eens onder de loep te nemen.

Z A R A U TZ S U R F LO D G E

Vanaf juni 2012 openen de deuren van de Surflodge, een groot huis net naast het centrum van dit Baskische surfstadje. Het strand is op wandelafstand, maar je kunt ook gewoon een longboard pakken en lekker rollen naar het strand. De crew zorgt ervoor dat iedere ochtend een uitgebreid ontbijtbuffet voor je klaarstaat en elke avond een lekker diner.

Jaarrond open, dus niet alleen in de zomer en je kunt zeker ook speciale weken verwachten in het voor- en najaar!

S U R FA R I M O L I ETS

Je verblijft in het luxe beachcamp van Moliets, waarvandaan je iedere ochtend vertrekt naar de beste spots van dat moment. De crew neemt je mee in het minibusje naar bekende plaatsen als Capbreton, Biarritz en zelfs Spanje. Verwacht veel ochtendsessies, spotsearching en avondsessies. Sommige weken word je vergezeld door een Protest-pro!

S U R F & D R IV E

Geniet in alle vrijheid van jouw roadtrip langs de beste surfkust van Europa! Je stapt in Nederland of in België in de touringcar en stapt uit in Moliets Plage. Daar staat de campervan voor je klaar en je kunt direct vertrewkken. Ontdek alle Franse, Spaanse en zelfs Portugese spots en slaap overal waar je maar wilt! De campervans zijn modern, goed onderhouden en volledig verzekerd!

C H E C K W W W.S U R FA N D B E A C H C A M P S .C O M V O O R H E T H E L E A A N B O D V A N Z O M E R 2012!

6 6 6 S urf M ag.

Foto: Ma rinus Joris

Volgend nummer ligt begin oktober op je deurmat Ben je nog geen lid?

Surf naar www.soulonline.nl of bel 010-4090099 en meld je aan en profiteer van de speciale welkomstactie!

Animal Wetsuits Collection Dealers Benelux www.fox-sports.nl info@fox-sports.nl wetsuits.animal.co.uk

WWW.PROTEST.EU

[RIDER: Oli AdAms]