Man tegen Man ~ holland Schopt kont
Ondertussen in Sumatra Foto: Joost Bienenmann
5,95 euro | No.4 ‘11
pic: charliephotos.com
www.billabongwetsuits.com
TAIL HIGH
| PHOTO: JASON KENWORTY
JULIAN WILSON RZOL CLEAN, COMFY AND SUPER LIGHT—IT’S THE TIMELESS 3/4-BOOT MADE OURS
NIKE6.COM/SURF
INHOUD 08 Intro 10 Gallery: Vive le zomèr 16 Events Enzo. 18 Guapas en Espana
WOrD NU abONNee vaN 6 sUrf mag. k CHEC45 PAG .
EN PROFItEER VAN dE SPECIALE WELkOMStACtIE! SURF NAAR WWW.SOULONLINE.NL OF bEL MEt 010-4090099 EN SLUIt JE AbONNEMENt AF! Foto: Marinus Joris
Salinas Longboard Festival
24 Column
Frank van de Ruit schijnt zijn licht op de hedendaagse surfscene.
26 O'Neill Philips Face 2 Face
Man tegen man. Strijd tussen de Lage Landen in goede Franse surf.
34 Wie is Remi Petersen? 36 Into the wild
Sumatra Challenge 2011
46 Asymmetrische surfboards Bufo legt uit
48 Gallery: Vive le zomèr 58 Mook Surfboards, made in Holland 62 Quiver Geert-Jan Middelkoop
daar zit muziek in
Wie rijdt wat in Nederland?
64 RIvier Shaka
Thomas van Dijk ript in Duitsland
66 Lino Helpt
Ik ook van jou, relatietips voor surfers
68 Surfing USA
Wijze lessen, autopech de American Surfdream
72 Local Hero
Belevenissen van Hollands nieuwste held.
74 Exit 6
Inhoud
Soul Media is the proud publisher of: 6 Surf Mag. Access kiteboard magazine Motion windsurf magazine Taste snowboard magazine White freeski magazine Up/Down mountainbike magazine
Bladmanagement Michiel Funke, michiel@soulonline.nl Tel. 0031-(0)251-674911
Hoofdredactie Martijn Boot, martijn@soulonline.nl
Eindredactie Van Oosten Media
Medewerkers Wietse Pausma Arjen Verlaan Marcelino Lopez Thomas van Dijk Sander Pauw (Holani) Frank van de Ruit Gees Voorhees Anne Paar Jord Fortmann
Vormgeving en realisatie Tot en met ontwerpen, info@totenmetontwerpen.nl
Fotografie Robert Verspui Joost Bienemann
Uitgevers Arno Weel, arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry, mikel@ soulonline.nl
Sales Jorik van Mechelen, jorik@ soulonline.nl
Jan Bijl Ray Max Marinus Joris Tamar Uiterwijk Melchior Nigtevecht Danny Bastiaanse Gert-Jan de Koning Mitch Nieuwenhuizen Willem de Kam Tupat Lightning Bolt Lotte Jacobs Hamisch Lang Meike Reijerman a.c.a. photography Dean Sandwell Verspreiding Nederland Betapress, Gilze
Verspreiding België AMP, Brussel Abonnementen Abonnementen op de magazines van Soul Media kunnen worden aangevraagd op www.soulonline.nl. 6 Surf Mag. komt in 2011 4 keer uit. Een abonnement kost €23,80 per jaar. Verhuisberichten kunnen per mail of post naar onderstaand adres: Nederland Soul Media Abonnementen Postbus 63 2900 AB Capelle aan den IJssel Tel: 010-4090099 @mail: abonnementen@ soulonline.nl
België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel België Tel. 0032-(0)2-5564140 Fax 0032-(0)2-5251835 @mail : partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn.
6 Surf Mag.is een uitgave van Soul Media Stetweg 43c 1901 JD, Castricum tel 0031-(0)251-252350 fax 0031-(0)251-674378 mail info@soulonline.nl © Artikelen uit 6 Surf Mag. mogen alleen met schriftelijke toestemming van de hoofdredactie worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/ of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.
KELLY SLATER
Featuring Cypher FUSEFLEX Stitchless Seam Technology, a razor-thin neoprene bond that drastically improves flexibility over stitched seams and provides an impenetrable seal for unrestricted warmth.
Suit up at QUIKSILVER.COM/WETSUITS
INTRO
Foto: Tamar Uiterwijk
Cruisen
H
et was de laatste dag van onze trip in Frankrijk, die avond nog zouden we naar huis rijden. We hadden de hele week al niets te klagen, maar vandaag beloofde een absolute topper te worden. We waren dan ook vroeg op pad. First stop, Capbreton. Hoewel het hoogseizoen inmiddels voorbij was, bleken de voorspellingen en strakblauwe lucht reden genoeg voor surfend Frankrijk om een dag vrij te nemen. De parkeerplaats was overvol, maar (belangrijker nog) de golven vielen een beetje tegen. Het was te laag water en hoewel het windstil was, zat er toch een vreemde hobbel in de headhigh golven die binnenkwamen. Tijd om een stukje te gaan cruisen.
Na wederom een belronde, koffie en broodjes, gokten we op een spot even ten noorden van Hossegor die juist bij hoogwater goed schijnt te werken. Met nog altijd plenty swell en offshore wind sloeg de stress om de juiste spot te vinden nu toch een beetje toe. Ergens moest het afgaan, met niet teveel volk in het water. De vraag was waar. Na nog een korte stop op La Piste, belachelijk druk, was alle hoop op de hoogwaterspot boven Hossegor gevestigd. De break in kwestie kun je niet checken vanaf de parkeerplaats, het vergt een fikse wandeling door bos en duin alvorens je de zee kunt zien. Niet optimaal wanneer je onzeker over de omstandigheden bent, maar het zou in elk geval niet druk zijn, zo was het idee.
Het is een bekend gegeven, en zeker in Frankrijk waar het getij het verschil maakt tussen holle zuigers of lompe bakken die nauwelijks breken, spotkeuze is essentieel. Je rijdt wat af tijdens een surftrip. Met de immer dreigende onshore, was het tijd voor beslissingen. Druk heen en weer bellen leverde Biarritz en omgeving als bestemming op. Na de gebruikelijke hoeveelheid rotondes en rode stoplichten rolden we de parkeerplaats in Anglet op. Tijdens een korte maar goede sessie was het getij tenslotte spelbreker. Waar we in Capbreton nog op het inkomende tij stonden te wachten, begon het nu alweer te hoog water te worden. Tja, Frankrijk.
Na een afmattende wandeling bereikten we eindelijk het strand. Er wordt heel wat afgecruised in Frankrijk, zo bleek die dag. Het strand was afgeladen. Voor zover het oog reikte was de vloedlijn bezaaid met naakte mannen die vrolijk dartelend met elkaar in de shorebreak aan het spelen waren, of mijmerend over de einder staarden. Gelukkig hadden ze meer oog voor elkaar dan voor de lege line-up met perfecte golven. Na al dat cruisen werd er dan toch gescoord. Martijn Boot
8
Intro
Follow San端k Benelux on Sanuk Benelux
www.sanuk.eu
The Grifter
Gallery VIVe le ZOMèr Scheveningen. Foto: Marinus Joris
10
Gallery
Marijn BouwMeeSter, de noord. Foto: Gert-Jan de Koning
6 Surf Mag.
11
roy van eyk, de noord. Foto: Gert-Jan de Koning
12
Gallery
thoMaS de jong, capBreton. Foto: Melchior van Nigtevecht
6 Surf Mag.
13
Location:
Cape Town, South Africa Latitude = -33.9250 Longitude = 18.4220
ANOTHER INDUSTRY FIRST All New Double SuperSeAm StitchleSS techNology The latest evolution of Fluid Seam Technology, 60% lighter and smaller than traditional fluid seam. The strongest, lightest, and most flexible Fluid Seam construction available. DESIGNED AND TESTED IN O’NEILL’S EXCLUSIVE AREA 52. RIDER DEVELOPED. RIDER PROVEN.
PSYCHOFREAK oneill.com
© 2011 O’NEILL WETSUITS LIMITED | EST. 1952 SANTA CRUZ, CALIFORNIA | PHOTOGRAPHY: PREFONTAINE> MILLER > COONEY
gi v awae y
Win een northcore accessoire pakket!
eveNtS eNzo. Zoals ieder jaar waren er ook dit jaar weer de nodige evenementen tijdens de zomermaanden. Hoewel 2011 de boeken in gaat als een goede zomer qua surf, vielen niet alle evenementen met de neus in de boter. Gelukkig staat of valt een goed evenement allang niet meer bij de gratie van goede golven alleen.
6 Surf Mag. en Northcore geven een mooi pakket accessoires weg bestaande uit een waterproof seatcover, een handige omkleedponcho en -mat annex tas en pads voor op je imperial. Wil jij deze fraaie set winnen, geef dan antwoord op deze vraag: Northcore teamrider Ritchie Fitzgerald is een van de meest toegewijde big wave en tow-in surfers in europa. wat is de naam van de nieuwe ierse big wave spot die Ritchie mede ontdekt heeft in 2010? (tip: check www.northcore-europe.com) Stuur je antwoord naar info@soulonline.nl o.v.v. Northcore prijsvraag. De winnaar wordt persoonlijk op de hoogte gesteld. Het Engelse Northcore biedt een uiteenlopende lijn, duurzame en innovatieve accessoires die perfect aansluiten bij dagelijks surfgebruik. Meer info vind je op: www.northcore-europe.com of www.peakdistribution.nl
16
Events & enzo
tijdens de summer of nike in Scheveningen en wijk aan zee viel er bijvoorbeeld echt wat te leren. Surfen natuurlijk, maar met workshops in onder andere video-editing, ding repair en surf forecasting was er voor ieder wat wils. en de Nike 6.0 nachtsessie in Domburg was bij voorbaat legendarisch. Hoewel de Quiksilver Domburg classic dit jaar pech had met de golven, zowel vlak voor als vlak na ging het af, was het ouderwets feest. Dikke party en stunten met de winch maakte het wederom een memorabel weekend. op de valreep van de wachtperiode kon de tweede en laatste stop van de protest nk tour 2011 in wijk aan zee net doorgang vinden in magere, maar surfbare omstandigheden. ondanks de tegenvallende golven werd er flink gestreden om de felbegeerde titels. Uiteraard eindigde ook dit event met de nodige beats en biertjes. voor uitslagen van de tweede stop en het eindklassement surf je naar: www.hsa.nl
Beeld: Nachtsessie & Domburg Classic: Danny Bastiaanse Summer of Nike: Ray Max Protest NK Tour: Mitch Nieuwenhuizen
TeksT: Anne PAAr Beeld: Meike reijerMAn
Nienke Duinmeijer
Guapas en espa単a! SalinaS longboard FeStival 18
Guapas en Espa単a!
W
egrijden van een plek met golven is een van de eerste don'ts die je leert in het surfen. Te vaak kwam het voor dat ik na een urenlange spotcheck over heuvelachtige slingerweggetjes, op een slechter moment terugkeerde naar de spot waar voorheen de beste golven waren. Dat weerhield me er echter niet van om Nederland tijdens een van de betere zomers in tijden de rug toe te keren. Terwijl de ene na de andere zomerswell de Scheveningse stranden oprolde, zagen de voorspellingen voor Nederland er stukken beter uit dan die in het verre zuiden. En dat was eigenlijk al de hele zomer het geval. Vanuit de surfcamps in Frankrijk kwamen al weken negatieve berichten de Nederlandse kant op. Menig surfer claimde de maand juli als de slechtste surfmaand ooit in Frankrijk. Mijn vertrek ging dan ook gepaard met gemengde gevoelens. Vanuit een comfortabel huisje in Scheveningen, naar een tent in slecht weer en matige golven? De flexibiliteit waar ik menig jaar van heb mogen genieten is helaas ook voor mij gepasseerd. Met een vaste baan in Nederland en een maximum van vijf weken vakantie per jaar, kan ik niet meer zoveel weg als ik zou willen. Ik had echter een bijzonder goede reden om, ondanks de voorspellingen, in de drukste maand van het jaar richting Frankrijk en Noord-Spanje te vertrekken: het Salinas Longboard Festival. Het Salinas Longboard Festival is een jaarlijks terugkerend event aan de noordkust van Spanje, dat in 2002 voor het eerst werd georganiseerd. Ter nagedachtenis van een overleden surfer uit Salinas organiseerden een groep vrienden het eerste festival. Nieuwe vrienden werden gemaakt en gekoesterd en meer vrienden keerden terug naar dit groeiende event. Inmiddels is het uitgegroeid tot het grootste longboardfestival in Europa met live muziek, skatedemonstraties, drie verschillende wedstrijden en ’s werelds beste longboarders. Met Amstel en Vans als grote sponsors van het event, is de toon gezet. Soul en plezier staan voorop! Terug naar mijn voorgevoelens. Helaas zijn deze vaak niet voor niets. Zo ook deze keer. Daar zat ik dan na drie dagen regen in een tentje in Frankrijk weg te kwijnen, verlangend naar mijn huisje in Scheveningen en de Nederlandse slob. Door de mini surf, harde onshore wind en een 'blue bottle' invasie op de brede stranden, droomde ik vol verlangen van een gezellige drukke zomersurf in Scheveningen. Mijn irritatie over de overvolle line-up in Scheveningen met indroppende beginners verdween als regen voor de zon. Mijn enige restje hoop op wat beters koesterde ik in onze verandering van locatie. Wellicht een lokaal hogedrukgebied op het strand van Salinas en
een noordelijk swelletje richting Spanje? Na vier dagen besloten we in elk geval te vertrekken richting Spanje. Met drie longboards, twee shortboards en tien wetsuits op het dak van onze spiksplinternieuwe gele surfmobiel, vertrokken we (Nieuw-Zeelander Dean Sandwell en Dutch ripper Nienke Duinmeijer) naar Spanje. Natuurlijk zul je altijd zien dat op de geplande rijdag de surfvoorspellingen het beste zijn. Met nog zeven uur rijden voor de boeg besloten we daarom eerst een surfje te wagen op het strand van Anglet, waar we net achter het net visten door het te hoge tij. Na nog zo’n vier uur gecrost te hebben door de heuvels van Noord-Spanje kwamen we net op tijd aan voor een idyllische 'sunset surf' op Los Locos (betekenis: dwazen). Hoe deze plek zijn naam heeft gekregen is mij een raadsel, maar dwaas waren de locals zeker niet. Met een ‘hola’ en een vriendelijke glimlach werden we voor het eerst verwelkomd in de Spaanse wateren. De golven waren klein maar fijn, en langzaam veranderde de donkere wolk boven mijn hoofd in een klein zonnetje.
live muziek, skatedemo's, drie verschillende wedstrijden en ’s werelds beste lonGboarders. 6 Surf Mag.
19
Na een voortdurende strijd tussen slaap en de wil om diezelfde nacht nog aan te komen, arriveerden we uiteindelijk dan toch op het festivalterrein van Salinas. Geparkeerd tussen de oude Volkswagen- busjes vonden we daar de Duitse Meike Reijerman en surfster Suzanne Vermeer, de groep was compleet. Met deze meiden zouden we de komende dagen genieten van de golven, de sfeer, de zon, fotografie en nog veel meer. Met onze longboards naast de tent, vielen we uiteindelijk in een diepe slaap. Na een degelijke nachtrust en een croissantje van de bakker was het tijd voor de eerste surfcheck. Ik kon mijn ogen niet geloven! Cleane swell, alleen longboarders in het water en een stralend zonnetje. Na een paar keer heftig geknipperd te hebben met mijn ogen, was er aan dit ongelooflijke beeld niets veranderd, en dus rende ik in volle sprint terug naar de rest van de groep. “Girls, It’s pumping! The waves look amazing, let’s get the longboards ready!” Na een kwartiertje peddelden we uit richting een groepje andere blije longboarders, waarmee we de rest van de sessie een aantal mooie momenten deelden. Er werd gejoeld en gejuicht en golven werden elkaar gegund. De elegantie waarmee Nienke en Suzanne hun golven uitsurften, was een lust voor het oog. Dat Spanjaarden van feesten houden, was mij enigszins bekend. Maar wat we die nacht meemaakten sloeg werkelijk alles. Omsingeld door drie verschillende podia, een biertent en schreeuwende Spanjaarden, probeerden we tevergeefs onze vermoeide lichamen de nachtrust te geven die zo hard nodig was. De volgende dag wisselden we onze festivalplek dan ook in voor een plekje in de bossen. Dat er hier geen wc’s waren, ondervond ik al snel door met mijn schoen vol in de (mensen)poep te stappen.
20
Guapas en España!
. “Girls, it’s pumpinG! the waves look amazinG, let’s Get the lonGboards ready!” De volgende dagen surften we tot onze armen er vanaf vielen. De wedstrijd was een bijzaak. Nienke en ik schopten het uiteindelijk tot de halve finale. Helaas kreeg ik door een frontale botsing ten onrechte een interference in mijn schoenen geschoven. Fanatiek als ik ben, liep ik na de heat op hoge poten naar de jury, waar ze uiteindelijk hun beslissing omdraaiden. Helaas was het tijdens mijn heat wel zo omgeroepen, waardoor ik mijn hoofd teveel heb laten hangen. Er was niets meer aan te doen, ik lag eruit. Toch hadden we het tijdens de wedstrijd ontzettend naar ons zin. Surfen tegen chicks op hoog Europees longboardniveau is niet alleen leuk, maar ook nog eens goed voor je eigen ontwikkeling. En op een aantal Françaises na, was de aandacht en bekendheid niet iedereen naar zijn bol gestegen. Kassia Meador (ons idool) bijvoorbeeld, begroette ons uitbundig, zonder ons te kennen.
Na een week zat het festival erop, en sloten we af met een goed gevulde tapasmaaltijd. De cider, een immens populair drankje in de regio van Asturias, die je vanaf minimaal een meter hoogte in je glas moet laten kletteren, vloeide rijkelijk. Op de terugweg deden we nog het strand van Somo aan, waar Meike de helft van het jaar haar tijd doorbrengt. Als lokale fotografe verdient ze haar brood door foto’s te maken van enthousiaste surfers. De andere helft van het jaar brengt ze door in de stad München. Een levensstijl die velen ambiëren, maar weinigen daadwerkelijk navolgen. Die avond sliepen we in onze tentjes op het strand van Playa de Langre, een mooie baai met wit strand en helder blauw water. Nog één laatste keer zouden we de volgende ochtend samen met elkaar longboarden. We troffen het, kleine cleane longboardgolven kwamen ons tegemoet. Reden voor Meike om haar waterhuis in te zetten. Deze laatste longboardsessie was de kers op de taart. Met de grote lach op Meikes gezicht, de lange noserides en het gejoel voor elkaars golven op mijn netvlies gebrand, staar ik nu naar de computer op mijn werk. Damn Spain, I miss you!
Anne Paar
6 Surf Mag.
21
S DITJ E
Gul Het Britse Gul heeft met de Recore Eco-lijn comfortabele en duurzame wetsuits in de markt gezet. De wetsuits zijn vervaardigd uit gerecycled polyester en zijn voorzien van een bamboe lining die garant staat voor highperformance en een minimale impact op het milieu. De Recore Ecowetsuitlijn vind je in de betere surfshops, vanaf € 269,-. Check alles van Gul op www.gul.eu.
Billabong
Sorky De oordoppen van Sorky zijn speciaal ontwikkeld voor surfers en zijn voorzien van een waterbestendig en ademend membraan dat ervoor zorgt dat je prima blijft horen en ook je evenwicht niet beïnvloed wordt. De plugs zijn gemaakt van hoge kwaliteit siliconen voor een goede pasvorm en een hoog comfort. Verkrijgbaar in de betere surfshop voor € 39,- per setje inclusief opbergbusje. Check: www.sorky-technology.com.
Oxbow
Sanuk Een ‘beer cozy’ wordt gebruikt om je biertje koel te houden en dat is precies wat deze gelijknamige Sanuk-slipper met je voeten doet. De Beercozy is gemaakt van de beste materialen, met een voetbed vervaardigd als een yogamat, een Happy U Outsole en straps met superzachte jersey-voering. Je vindt de Beer Cozy in de shops voor € 34,95. Zie voor meerdere modellen www.sanukfootwear.nl.
O’Neill
Reell De roots van Reell Dnm, opgericht in 1997, liggen in de extreme sports. Het uitgangspunt was broeken produceren met drie karakteristieken: kwaliteit, comfort en stijl. Wie een paar Reell-jeans aantrekt, weet dat die missie geslaagd is. De modellen Skin (slim fit), Razor (straight fit), Spark (narrow fit) en Lowfly (loose fit) zijn in meerdere kleuren en wassingen verkrijgbaar. Check de hele collectie op: www.reelljeans.com.
Subaru We kennen Subaru natuurlijk van de blauwe Impreza rally wagen incl. gouden velgen, maar voor de mensen die niet persé met 300 km/h over smalle grindpaatjes hoeven te rijden zijn er nog genoeg andere opties. Neem bijvoorbeeld de nieuwe Subaru XV waarmee je comfortabel met alle ruimte voor je surfspullen naar het strand rijdt voor een lekkere sessie. Voor alle technische features surf naar www.subaru.nl.
60
Reunited
Plannen om de winter door te surfen? Billabong houdt je warm, zowel in het water als op de kant. De New Broadpeak-jas van Billabong is waterafstotend, ultra licht, ademend en bijzonder warm. Bovendien is de jas super compact op te bergen, dus ideaal voor surftrips. De New Broadpeak hangt in de betere winkels voor € 250,-. Check de hele Billabong-lijn op www.billabong.com.
De Alfabravo Hyperfleece van O'Neill voor heren is een streetstyle flanellen overhemd met net dat beetje extra. Dankzij de strakke pasvorm, fleece-voering, en waterafstotende stof ben je beter beschermd tegen de elementen en altijd comfortabel warm. De Alfabravo Hyperfleece kost € 149,95. Check alles van O’Neill op www.oneilleurope.com.
Met de winter voor de deur is het weer tijd om comfortabele kleding te scoren voor als je na je sessie verkleumd het water uit komt. De hier afgebeelde Tyrok van Oxbow is een dikke wollen trui uit de Skolpen-lijn die je als jas draagt. Je vindt de Tyrok in de betere shops voor € 265,-. Voor alles van Oxbow surf je naar: www.oxboworld.com.
coLuMN
Doen
Expat Renate Moerman loving life down under. Foto: Hamish Lang
L
aatst kwam een goede surfmaat met de mededeling dat hij helemaal klaar was met Nederland, hij wilde weg. Zijn eigen bedrijfje kwam maar moeizaam van de grond, zijn relatie was op de klippen gelopen, hij liet zich net iets te vaak meeslepen in het gebruik van genotsmiddelen en dan was er nog de surf die het vaak liet afweten. Zijn plan was om terug te gaan naar Zuid-Afrika, waar hij een paar jaar terug ook een tijdje had gewoond. Hoewel we misschien een van de betere Hollandse sessies in tijden beleefden, begreep ik hem maar al te goed. Ik kon maar één woord zeggen: “Doen!” Terug peddelend van een lekkere rit dacht ik met weemoed aan de beslissing die ik zelf zo'n vijftien jaar geleden nam om Nederland te verlaten. Wat voor veel mensen een moeilijke beslissing leek, bleek relatief eenvoudig. Ik nam ontslag, zei de huur op, sloeg mijn spullen op, nam afscheid van vrienden en familie en weg was ik. Wat had ik te verliezen? Natuurlijk, je gaat mensen missen en
24
Column
je gaat even geen carrière of pensioen opbouwen, maar so what? Je bent maar een keer jong. En zeg nou zelf, wat heb je als fanatieke surfer nou in godsnaam hier te zoeken? Je kan hier het maximale uit de minimale omstandigheden halen, maar daar neem je in de bloei van je leven toch geen genoegen mee? Je wil betere en hogere golven, schoner water, warmere temperaturen, rustigere line-ups en je bovenal gelukkiger voelen dan hier. Als je te lang in Nederland bent, ga je de zeldzame goede dagen onbewust als norm beschouwen en sluit je je al snel aan bij de vele surfers die meer klagen dan surfen. Surfen is een kwestie van dur ven dus neem de beslissing en ga er, voordat je vast komt te zitten in die baan, relatie en andere vaste lasten, een paar jaar echt voor. Ga golven en spots surfen waar je de rest van je leven met plezier op kan terugkijken. Natuurlijk, je krijgt te maken met de keerzijde van de medaille: blessures, tropische ziektes, geldgebrek en andere tegenslagen, maar daardoor zal je wel sterker uit de strijd komen. Wie
niet waagt, wie niet wint. En winnen zal je! Er zijn weinig beslissingen in mijn leven geweest die me zo veel mooie er varingen hebben gegeven als die beslissing om de boel de boel te laten. En er is geen beter land om terug te keren dan Nederland, met een brede lach op je gezicht, omdat je de mooiste tijd beleefd hebt die je je als surfer maar kunt wensen. Gisterenavond las ik op Facebook hoe het leven hem weer toelacht in Zuid-Afrika en hoe fantastisch hij had gesurft op J-Bay. En gelijk kwam die glimlach van toen weer terug op mijn gezicht. Wat ben ik blij voor hem dat hij gegaan is en wat ben ik blij dat ik ook ooit gegaan ben. Mocht jij twijfelen deze winter dan zeg ik: “Doen!” Frank van de Ruit
Muziek.
Altijd. Overal. NIEUW SoundLink Wireless Mobile speaker ®
Staat je favoriete muziek op je mobiele telefoon? Dan is er nu een manier waarop je deze muziek met anderen kunt delen, waar en wanneer je maar wilt. De Bose SoundLink is een draadloos luidsprekersysteem voor je smartphone, tablet of ander Bluetooth -apparaat. Geniet nu altijd en overal van je muziek met helder en gedetailleerd geluid, mogelijk gemaakt door unieke Bose-technologieën. Probeer de SoundLink -speaker zelf en ontdek een volledig nieuwe manier om de muziek op je telefoon tot leven te brengen. ®
®
®
®
m.bose.eu/slm_nl
bose.nl/SoundLink ©2011 Bose Corporation. Het Bluetooth woordmerk en logo’s zijn geregistreerde handelsmerken van Bluetooth SIG, Inc. waarvoor een gebruikslicentie is verleend aan Bose Corporation. ®
Game, set, match, Remi Petersen was heer en meester.
26
O'Neill Philips Face 2 Face
man tegen man
O'Neill vond het tijd voor een goede surfwedstrijd, een ouderwets potje surfen gestript tot de essentie. Man tegen man, land tegen land in golven die er toe doen. Er werd wat gebeld en rond gemaild om twee representatieve landenteams samen te stellen, juryleden werden geronseld en de pers werd in stelling gebracht. De O'Neill Philips Face 2 Face was een feit. Met goede golven als uitgangspunt vielen Nederland en BelgiĂŤ direct af als strijdtoneel. Frankrijk bood uitkomst. Uitvalsbasis voor de missie werd Board 'n Breakfast in het mooie Labenne Ocean, alwaar Anton de Desmedt en Ine Schuurmans de voltallige crew trakteerden op Belgische gastvrijheid. Naast eeuwige roem viel er ook nog wat te verdienen, duizend euro voor de winnaar en nog eens 250 euro per persoon voor het winnende team. Met alle randvoorwaarden afgevinkt, was het slechts hopen op goede swell. TeksT: MarTijn BooT
Beeld: jan Bijl/o'neill 6 Surf Mag.
27
N
a een ronduit matige zomer in het doorgaans toch golfzekere Frank rijk leken de goden ons g unstig gezind. Er was swell onder weg, en niet zo'n beetje ook . De eerste regenachtige dag kwamen de golven nog langzaam op gang om ver volgens niet aflatend door te beuken met, niet geheel onbelang rijk , g unstige w ind en als slag room op de taart een welkome portie zon. De opzet van de contest was eenvoudig, k leinschalig en effectief. Geen immense jur y toren of een uitgebreid deelnemersveld, maar slechts v ier man per team, drie jur yleden, een wedstrijdleider en genoeg volk om de actie vast te leggen op foto en v ideo. A l met al nog een fik se crew, maar mobiel genoeg om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. A ls gezegd ging het om mantegen-mangevechten. Eerst moesten de heren, bij w ijze van sparring ronde, tegen hun eigen teamgenoten strijden om ver volgens man tegen man het buurland te bestrijden. Degene met de meeste gewonnen heats mocht zich uiteindelijk de w innaar noemen en het land met de meeste heat w ins won het landenk lassement. Helaas waren zowel Yannick de Jager als Lars Musschoot verhinderd, maar beide landen beschik ken over voldoende talent. Voor BelgiĂŤ betraden Niels Musschoot, Sebastian Brugmans, Matt Marcantuoni en Mathias Vanoverbeke het strijdtoneel. De Hollandse equipe bestond uit Pascal van der Mast, Jelle de Roode, Thomas van Dijk en Remi Petersen. Laatstgenoemde bleek de Hollandse troef. Waar het doorgaans de Belgen zijn die met een crew aan de start verschijnen die nog maar zelden in de Noordzee surft, was de Hollandse hoop ditmaal gevestigd op de achttienjarige Remi, zoon van een Hollandse moeder en Deense vader. Remi woonde tot zijn v ijfde in Holland om ver volgens op te g roeien in het Zuid-A frikaanse J-Bay. Dat een van de beste pointbreaks in je achtertuin een positieve uit werk ing op je surfkwaliteiten heeft, bleek al snel. Reeds na de eerste surfsessie was het voor mij wel duidelijk . Remi zou geen enkele heat gaan
Team captain Niels Musschoot op zijn rail. Thomas van Dijk koos als altijd voor de intellectuele lijn.
28
O'Neill Philips Face 2 Face
verliezen en met de voorspelde omstandigheden zou hij, naar mijn bescheiden mening althans, het voltallige deelnemersveld ruimschoots achter zich laten. Een mening die overigens niet alleen ik was toebedeeld. Remi's vader, die ook van de partij was, w ist het zeker: zijn zoon zou met de hoofdprijs aan de haal gaan. Prettig natuurlijk al dat vertrouwen, maar het moest wel nog even waargemaakt worden. Tijdens de eerste competitiedag moesten de mannen met de billen bloot. Na een bosrijke wandeling door de plaatselijke homoontmoetingsplaats arriveerden we bij een verlaten zandbank die het strijdtoneel zou vormen voor het nationale onderonsje. De vers inkomende swell zorgde voor mooie headhigh surf met af en toe een goede uitschieter naar boven. De jur yleden k lapten hun strandstoelen uit en de cameracrew nam positie in, tijd voor de jongens om hun landgenoten te lijf te gaan. Bij de Belgen was het Sebastian Brugmans
6 Surf Mag.
29
Benjamin Jelle de Roode heeft power in de benen.
die op overtuigende w ijze al zijn heats w ist te w innen. Ook Nederland kende een overtuigende w innaar in de persoon van Remi Petersen. Met een stijl en souplesse die zijn Zuid-A frikaanse roots niet verloochenden, maakte hij zijn favorietenrol meer dan waar. Nu de opwarmronde er in sneltreinvaart doorheen gejaagd was, had de organisatie de luxepositie om voor de resterende wedstrijddag de optimale condities af te wachten. Met een piekende swell die eigenlijk te g root was voor de plaatselijke beachbreak s was het een kwestie van geduld. In af wachting van de wedstrijd was er natuurlijk ruimschoots de tijd voor de nodige film- en freesurfsessies en het onvermijdelijke facebooken. Het surfhuis van A nton en Ine is bijzonder fraai en g unstig gelegen, binnen een half uur ben je zowel in Biarritz in het zuiden als Hossegor in het noorden. Naast goede bedden, een relaxte huiskamer en dito tuin hebben ze ook w ifi. Een onontbeerlijke randvoor waarde, zo bleek . Waar in 30
O'Neill Philips Face 2 Face
Sebastian Brugmans was the man to beat bij de Belgen.
Pa Petersen verzorgt Remi tussen de heats.
v roeger tijden de surftrip bij uitstek geschikt was om sterke verhalen uit te w isselen onder het genot van een koude pils, is de moderne surfer vooral op zoek naar een bruik baar internetsignaal. Bijzonder handig natuurlijk om altijd online te kunnen, maar niet altijd even gezellig. Het was dan ook niet ongebruikelijk om de voltallige crew, behalve Thomas dan die nog ouder wets boeken leest, achter zijn laptop aan te treffen, al dan niet met koptelefoon. Geluk k ig waren er nog de maaltijden om iedereen even uit zijn cocon te sleuren voor wat menselijke interactie. A nton en Ine lijken als geen ander te weten dat er geen beter sociaal smeermiddel is dan lek ker eten. En lek ker was het. Ik weet niet wat die ASP-jongens voorgeschoteld k rijgen tijdens hun wedstrijden, maar met elke dag huisgemaakte taart, mousse of tiramisu hadden w ij niets te k lagen. Enfin, terug naar het surfen. Nu iedereen lek ker ingesurft was en de golven wat meer lijn hadden
was de dag aangebroken om te zien w ie nu echt de man is. Na een v roege surfcheck door wedstrijdleider KT en teamcaptains Niels en Pascal, werd de call gegeven. 'Casanova', een break op nog geen k ilometer van het huis, moest het worden. Een eerste aanblik vanaf de duintop was indrukwek kend, dik ke lijnen, geen w ind en een k nallende zon. Zoals wel vaker in Frank rijk leek het in eerste instantie v riendelijker dan het daadwerkelijk was. Zo eens in de zoveel tijd roste een dik ke clean-up set door de line-up, wat de deelnemers nog het nodige aan peddelpower en ballen zou gaan kosten. Aan Niels, Pascal en Remi de eer om even te checken hoe surfbaar het was. Hoewel stev ig en af en toe wat onvoorspelbaar, was de eindconclusie dat er zeker te surfen v iel. Tijd voor de eerste heats. Direct vanaf de start leek het een dag voor Team Holland te worden. Geheel volgens de ver wachting w ierp Niels zich onverschrok ken over de rand van een paar dik ke bak ken, maar echt in zijn element w ilde hij niet raken. Matt ging tot het uiterste, maar was net even te vaak de k los, waardoor hij vooral veel lag te peddelen. Sebastian surfte strak en stijlvol en bleek de man-to-beat bij de Belgen, maar toen Mathias opgaf wegens aanhoudende hoofdpijn en algehele lamlendigheid was het eigenlijk al gedaan. Ondertussen g roeiden onze jongens in de wedstrijd. Jelle en Thomas pakten hun golven en wat puntjes. Pascal werd met elke 6 Surf Mag.
31
Pascal van der Mast was (bijna) niet te stoppen.
32
O'Neill Philips Face 2 Face
heat beter en Remi was simpelweg de man. Waar de meesten vooral bezig waren met peddelen, overleven en puntjes sprok kelen, was Remi in zijn element. Een verticale lipper hier, nog even een snelle barrel of een tailslide in de manshoge shorebreak , het ging allemaal met speels gemak en overtuiging. Zoals wel vaker in teamsporten leek het ene team te g roeien ter w ijl het andere langzaam instortte. Ter w ijl bij Team BelgiĂŤ de moraal langzaam onder het nulpunt daalde, stonden onze jongens schouder aan schouder, onder aanvoering van Remi's pa, elkaar aan te moedigen, shaka's te gooien en te coachen. Sebastian hield de spanning er nog enigszins in, maar aan de einduitslag deed dat niets meer af. Remi pakte de hoofdprijs en Team Holland mocht zich de w innaar noemen.
Remi, uitroepteken!
Na een gastronomische en computer v rije barbecue besloten de Belgen huiswaarts te keren. Of het aan de nederlaag lag of aan de naderende Domburg Classic, was niet helemaal duidelijk . Maar jammer was het evengoed. Voor de resterende dagen zagen de omstandigheden er namelijk bijzonder goed uit. Nu de competitiedruk van de ketel was, konden er nog wat lek kere barrelshots geschoten worden. Met top golven, goede surfers en fotog raaf Jan Bijl stand-by werd er lustig gezocht naar een dumpende shorebreak . Niet zonder resultaat overigens, want de Franse breaks maakten hun reputatie meer dan waar. Ter w ijl Team Holland zich in wat holle zuigers w ierp, konden ook de overige crewleden hun golfjes pak ken. Met dank aan A nton besloten we de trip dan ook in perfecte surf zonder ook maar een Fransman, op wat naakte kerels in de shorebreak na, in de buurt. De O'Neill Phillips Face 2 Face was een succes. Een gastv rij onderkomen met onwaarschijnlijk lek ker eten, een strak ke organisatie, top surf en genoeg actie om tijdens de volgende editie genoeg sterke verhalen over uit te kunnen w isselen. Om kort te gaan, voor herhaling vatbaar. Tot die tijd weet Nederland zich echter de onbet w iste w innaar. 6 Surf Mag.
33
Foto's: Jan Bijl
Wie is Remi Petersen? Hij bleek de troef van Team Holland tijdens de O'Neill Philips Face 2 Face en won de Protest NK Tour 2011. Maar wie is Remi Petersen, en hoe Nederlands is hij eigenlijk? Naam: Geboorte datum: Vader: Moeder: Nationaliteit: Geboorteplaats: Talen: Opgegroeid in:
Surft sinds: Sponsors: Favoriete break:
Beste resultaat:
Remi Petersen 10-12-1992 Deens Nederlands Nederlandse Amsterdam Nederlands, Zuid-Afrikaans, Engels, Deens Tot mijn zesde heb ik in Zandvoort gewoond. Daarna zijn we naar J-Bay, Zuid-Afrika verhuisd. Mijn eerste surfsessies waren in de Noordzee. Vanaf mijn tweede heeft mijn vader me op een surfboard gezet. usualsuspects.nl, Dreamland Jbay beachfront accomodation, Geraghty surfboards, Rhythm clothing. Supertubes (J-Bay) in de achtertuin van Dreamland Jbay beachplace die door mijn familie gerund wordt., Bingin, Scheveningen 1ste in the 2011 O’Neill Face2Face, 1e Protest NK Tour 2011, 2de in Xcel 2010 JBay Supertubes showdown en meerdere 1e plaatsen in locale Zuid-Afrikaanse wedstijden
Je bent alweer een tijdje in Nederland. Wat bracht je hier? Ik kwam terug naar Nederland om in contact te komen met de Nederlandse surfers en om mee te doen aan de lokale wedstrijden. Door mijn Nederlandse roots wil ik graag tijd in Nederland door brengen en voor Nederland surfen . Verder is Nederland een goede thuisbasis voor de Europese junior en STAR wedstrijden waarin ik dit jaar heb deelgenomen en die ik in 2012 ook weer ga doen. Wat vind je van de Nederlandse golven? Super fun, veel beter dan ik me kan herinneren van toen ik klein was. Elke keer dat ik hier ben, heb ik golven gekregen waar ik een paar lekkere turns en airs op kan maken. Wat vind je van het niveau van de Hollandse boys? Ik had niet verwacht dat in Nederland zo goed gesurft wordt. Dit voorjaar heb ik Yannick de Jager ontmoet in Bali en ik heb deze zomer gesurft met Kaspar Hamminga, Pascal van der Mast en Jelle de Roode die ook goed bezig zijn. Verder heb ik nog zat andere surfers gezien die echt lekker gaan. Wat zijn je plannen voor de aankomende tijd? De competities hier afmaken en dan trainen in Zuid-Afrika voor het volgende seizoen. Gaan we je nog vaker in Nederland zien? Jazeker! Ik kom volgend jaar terug om hier meer tijd door te brengen en wedstrijden te surfen. Ik wil dan ook graag mijn sponsors bedanken, en dan met name usualsusprects.nl, zonder wie het onmogelijk zou zijn in Europa aan wedstrijden deel te nemen. Ik kijk uit naar 2012! 6 Surf Mag. 35
Into the wIld Enkele maanden geleden begonnen Joost Bienenmann (26) en Robert Verspui (28) aan een onwaarschijnlijk avontuur. Ze vertrokken in hun zeekajaks om het Indonesische eiland Sumatra rond te peddelen, een trip van meer dan 4250 kilometer. Om de expeditie te realiseren richtten ze de stichting Inspired by Nature op, die als doel heeft jonge mensen een uitzonderlijke sportieve prestatie te laten leveren om daarmee aandacht te vragen voor mens en natuur en de focus te richten op de noodzaak van het behoud van biodiversiteit. Uiteindelijk moet de trip een fotoboek en documentaire opleveren en er zijn zelfs plannen voor een tv-serie bij de NCRV. Ondertussen zijn de mannen een eind op weg en beleven ze een unieke surftrip.
36
Into the wild
TeksT & Beeld: JoosT Bienenmann RoBeRT VeRspui
6 Surf Mag.
37
gaven ook Engelse les aan de k inderen van Senaboi. De unieke indruk ken die we iedere dag weer opdeden en de af w isseling van het avontuur hielden ons op de been. Geluk k ig konden we onze tentjes af en toe verruilen voor een k rak kemik k ig hotel en ook de warme maaltijden en vers gevangen v is betekenden een boost voor het moreel. Dat nam niet weg dat we er inmiddels enorm naar uitkeken om de oostkust achter ons te laten en bij het noordelijkste punt van Sumatra eindelijk het eiland te ronden. De aankomst in Banda Atjeh, het noordelijk ste punt van de expeditie, was dan ook een mijlpaal die gev ierd moest worden. De westkant van Sumatra is totaal anders dan we tot nu toe er varen hadden, minder modder en moeras, maar wel veel meer w ind en rotsen. Voor we aan de nieuwe etappe konden beginnen moest er echter nog het nodige papier werk geregeld worden. Met wat tijd omhanden besloten we onszelf te trakteren op een paar dagen Pulua Weh, een schitterend, maar zeer toeristisch eiland voor de kust. Een schril contrast met de
N
a maanden van voorbereiden, sponsors wer ven, spullen en v isa regelen gingen we dan eindelijk op weg. De lokale bevolk ing verk laarde ons voor gek , maar liep wel massaal uit om ons te zien vertrek ken. Zonder echt te beseffen wat ons te wachten stond, begonnen we aan het eerste lange stuk langs de golfloze oostkust. Die eerste t wee maanden langs de oostkust v ielen ons zwaar. Wind en stroming maakten dat we soms maar weinig opschoten en het v iel in de praktijk v ies tegen om zelf in ons eten en drinkwater te voorzien. Lokale snack s en v itaminepillen boden uitkomst, maar als je zoveel van je lichaam v raag t, hoop je eigenlijk op een goede maaltijd. Ook het v inden van een slaapplaats bleek lastiger dan we konden vermoeden. Ondoordringbare mang rovebossen en modder velden waar je tot je k nieĂŤn in wegzakt, dwongen ons om bij tijd en w ijle bivak op te slaan in de bomen. En dan was er nog het ongedierte, zelden waren we op een plek met zoveel muggen en andere nare insecten. Regelmatig moesten we vluchten voor het niet aflatende gegons. Werkelijk iedere dag betekende een nieuw avontuur. Heftig noodweer met blik sem die ons voor ons leven deed v rezen, apen en k rokodillen, gestolen peddels, een handvol pinda's als avondeten, ziekte, blaren en vermoeidheid, gedoe met de politie en bijzondere ontmoetingen met de lokale bevolk ing, je w ist nooit wat de dag in petto had. Het leven op de plek ken die we aandeden is nog behoorlijk ongerept. We logeerden bij mensen die nog niet zo heel lang geleden als koppensnellers door het leven gingen, maar we
38
Into the wild
6 Surf Mag.
39
40
Into the wild
ontberingen van de afgelopen maanden, maar stiekem wel erg lek ker om bij te komen. De westkust beloofde weer een compleet nieuw avontuur te worden, maar met als dik ke bonus surf van wereldk lasse. Toen dan eindelijk het moment daar was om de punt bij Banda Atjeh te ronden, werden we geconfronteerd met uitzonderlijk harde w ind en stroming. Ondanks ver woede pogingen slaagden we er maar niet in om enige prog ressie te boeken. Juist toen we de moed begonnen te verliezen zagen we een zeilboot met de veelbelovende naam 'Surfmachine'. Keith Sterling, een zestig jarige AustraliĂŤr op zoek naar goede golven, lag al dagen te wachten om de punt te ronden. Keith bleek een toffe kerel en bood aan ons een lift te geven naar een plek die wat peddelv riendelijker was. Onze trip langs het surfmek ka van de wereld kon nu echt beginnen. We hoopten natuurlijk ultieme surf te scoren, maar de w ind gooide de eerste t wee weken roet in het eten. Dat nam niet weg dat het schitterende blauwe water en de met over weldigende jungle bek lede bergen als achterg rond ons hernieuwde energie gaven. De eerste echt goede surf scoorden we uiteindelijk op de Banyak-eilanden. Doordat we er zo lang op hadden moeten wachten, besloten we er eens goed van te genieten. Na een lange en soms spannende overtocht belandden we op Treasure Island, een naam die het eiland meer dan waar maakte. Nergens een dorp te bekennen, w ilde natuur, junglegeluiden, dolfijnen, schildpadden en soms kon je het koraal op meer dan veertig meter diep zien liggen. Met genoeg voedsel voor een paar dagen en een k lein helder riv iertje in de buurt voor drinkwater, sloegen we ons kamp op met in de verte een schitterende rechtse golf. Met het kamp op orde was het tijd voor een goede sessie. We peddelden met onze kajaks naar de break , doken naar de bodem om ze vast te leggen en pakten de boards. Dit was het moment waar we al die tijd naar hadden uitgekeken. Helaas bleken we niet de enige surfers. Een charterboot vol surfers betekende toch wat volk in de line-up, maar ook weer eens wat mensen om mee te praten. Het rif was bij de laatste aardbev ing een flink stuk omhoog gekomen, wat resulteerde in een headhigh golf die hol afliep, eindelijk de classic Indo-omstandigheden waar je van droomt. De enige zorg die we hadden was gewond raken door het rif. Wanneer je dagen op zee zit w illen die reefcuts niet echt lek ker helen. Geluk k ig is het tot nu toe redelijk gelukt om het rif te ont w ijken, maar dat je een keer de k los bent, is natuurlijk zeker. Weer terug in ons kamp zagen we een spoor in het zand van wat wel eens een zout waterk rokodil kon zijn. Na een korte snorkelsessie om wat schelpdieren voor het avondeten te vangen, gingen we toch eens k ijken waar dat spoor vandaan kwam. Gewapend met onze hoofdlampen gingen we op onderzoek . De jungle in het donker is een er varing op zich, het gonst van het leven. Juist toen we het voor gezien hielden lichtte een reflecterend oog op, een indicatie dat we hier toch met een
k rokodil te maken hadden. En dat op nog geen dertig meter van onze tent. A l snel zagen we dat het een babyk rokodil was, maar het idee dat pa of ma in de buurt was, voelde toch niet helemaal lek ker. Na een paar foto's geschoten te hebben werd het dan ook tijd om ons kamp te barricaderen. Met dik ke stok ken die we rondom onze tent in de g rond sloegen probeerden we een soort van kooi te maken. Echt helpen zou het niet als een zes meter lange k rokodil besloot je tent te bezoeken, maar desondank s sliepen we goed. Na een paar dagen surfen, v issen, fotog raferen en de omgev ing verkennen was het weer tijd om te moven. Na een overtocht van bijna zes uur bereikten we The Bay of Plent y, weer zo'n naam die de lading dekt. Een baai met drie breaks van wereldk lasse, t wee linkse en een rechtse voor de af w isseling, en een zoet waterbron op het land. Na al dat geploeter was onze ultieme surfdroom nu dan toch echt in volle gang. Hoe ver je ook van de bewoonde wereld vandaan lijkt, surfers kom je echt overal tegen waar goede golven zijn. Ook hier k regen we onver wacht bezoek . Een boot met v ijftien Australische en Nieuw-Zeelandse surfers gooide op een dag het anker uit. Hoewel het daarmee ineens best druk was in het water, was het ook wel weer mooi om andere surfers te ontmoeten. Ter w ijl die mannen duizenden dollars hadden neergeteld voor hun ultieme surfdroom vonden ze het maar wat g rappig om t wee Nederlandse surfers tegen te komen die zich met kajaks verplaatsten en in tentjes sliepen.
6 Surf Mag.
41
Met een slinkende hoeveelheid voedsel was het tijd om weer te verkassen. De oversteek naar Nias wachtte op ons. Na een helse tocht in storm en regen w isten we met een tussenstop - op alweer een onbewoond eiland - Nias te bereiken. De gevolgen van de tsunami zijn op Nias goed te zien. Met de laatste aardbev ing werd het eiland t wee meter omhooggetild en overal is koraal boven het water uitgekomen. Het ziet er prachtig uit, maar om met een kajak ergens te landen is erg lastig. De g rote golven maakten het ook niet mak kelijk om verder te peddelen. Onze lichamen waren bovendien nog niet goed hersteld, we voelden ons zwak en futloos. Geluk k ig werden we uiteindelijk getrakteerd op goede golven. Op A fulu scoorden we prachtige golven, eerst samen met een leuk Australisch stel, maar toen zij vertrok ken hadden we het rijk voor ons alleen. De break van Nias is echter Lag undri, echt een super golf. Helaas denkt de hele wereld er zo over. De golven waren natuurlijk goed, maar met de drukte en de slechte v ibes hadden we het snel gehad. We moesten bovendien naar Padang op Sumatra om wat v isa-toestanden te regelen. Voor de overtocht vanaf Nias besloten we een ferr y te nemen. Lek ker rela xed zou je denken, maar het was nog een hele hassle om al onze zooi aan boord te k rijgen. In Padang hadden we v ia CouchSurfing reeds contact gelegd met A rdi, die ons Padang liet zien. Binnen CouchSurfing worden er mensen aangewezen die ambassadeur worden van een gebied en laat A rdi dat nou van de Mentawaieilanden zijn, de ultieme surfbestemming. Met Adri als gids beloofde het wederom een mooi avontuur te worden. De Mentawai-eilanden, een surfbestemming waar we al jaren van droomden. De bekende spots die je in praktisch elke surffilm langs ziet komen, zijn het paradijs voor iedere rechtgeaarde surfer. Om hier nu eindelijk het water in te duiken was een lang gekoesterde droom die uitkwam. Keerzijde van dit paradijs vormen echter de crowds. Het is werkelijk niet normaal hoe druk het op zo'n afgelegen plek kan worden. Charterboten vol met surfers struinen de eilanden af op zoek naar goede golven en inmiddels zijn er ook de nodige resorts op het land. A l die surfers die de hoofdprijs betalen 42
Into the wild
om de perfecte golf te scoren komt de sfeer niet echt ten goede, maar over het algemeen was het goed te doen. Natuurlijk waren er de hordes Brazilianen die af en toe moeilijk deden, maar je kon praktisch overal wel je golven pak ken. Na zoveel mooie spots gesurft te hebben zonder ook maar een mens is de buurt, was het even wennen, al die mensen, maar al snel stonden we bekend als die Nederlands mafkezen die per kajak rond Sumatra aan het peddelen waren. Een reputatie die ons geen w indeieren legde overigens. Iedereen w ilde ons even spreken of met ons op de foto en soms kwamen ze zelfs langs met fruit en water. Slag room op de taart: de paar nachten op het Wavepark Resort die we g ratis k regen aangeboden om wat filmshots te maken. Normaal kost zo'n nachtje 250 dollar per persoon! Het is eigenlijk onbegonnen werk om te beschrijven wat we allemaal hebben meegemaakt en nu nog meemaken. De dingen die we hebben gezien, de mensen die we ontmoetten, de golven die we hebben gesurft. Het is soms teveel om te bevatten. Na al die tijd dromen, plannen en zwoegen om het voor elkaar te k rijgen, beleven we onze expeditie als een roes. Soms k ijken we elkaar aan met een blik van: dit is toch niet normaal? Dan zitten we op een strandje van een k lein eiland met geen mens in de buurt, omringd door prachtige natuur met uitzicht op perfecte golven. Het zal nog wel maanden duren voor we alle indruk ken hebben kunnen ver werken. Met nog een flink eind voor de boeg weten we in elk geval dat we deze trip nooit meer zullen vergeten. Morgen weer een dag, w ie weet wat die ons gaat brengen. Surf 's up waarschijnlijk . Volg Robert en Joost op www.sumatrachallenge.org, Facebook of Twitter: suma_challenge
6 Surf Mag.
43
S DATJ E
Hemp Hoodlamb Mooie kleding scoren en gelijk een goed doel steunen kan bij Hemp Hoodlamb. Met de Surfers For Sea Shepherd-lijn steunt Hemp Hoodlamb de strijd voor het conserveren van al het leven in zee. Het hier afgebeelde shirt kost € 31,-. Koop je het via de webshop op www.hoodlamb.com dan wordt de standaard donatie van € 2,- aan Sea Shepherd door Hemp Hoodlamb nog eens met € 5,- verhoogd.
Dakine De Messenger is een handige schoudertas om je laptop veilig te vervoeren. Naast ruimte voor je laptop, biedt hij handige opbergvakken en een fleece-gevoerde plek voor je mp3-speler of iPod. Dankzij de afneembare band om je middel blijft de tas ook tijdens het fietsen stevig op zijn plek. De Messenger komt in diverse kleuren en prints en ligt in de shops voor € 74,95. Voor alles van Dakine surf je naar www.dakine.com
Patagonia De Nano Puff Pullover van Patagonia houdt wind tegen, warmte vast en schudt water makkelijk af. Deze stijlvolle en markante warmhouder is bovendien ongelofelijk compact op te bergen en vederlicht. Je draagt deze bodywarmer met een honderd procent gerecycled polyester shell als een buitenste of een tussenlaag. De Nano Puff hangt in betere winkels voor € 160,-. Bekijk de gehele collectie op: www.patagonia.com.
Ocean & Earth 'One piece leashes' hebben veertig procent meer flex en zijn daarmee veertig procent sterker dan traditionele leashes, volgens Ocean & Earth. Door een leash niet langer uit meerdere componenten met verschillende flexpatronen, maar uit een stuk elastisch materiaal te maken, krijg je een leash waar je van op aan kunt. Leverbaar van 6 tot 10 voet bij de Ocean & Earth-dealer. Check voor meer producten www.oceanearth.com.
Protest De Backside van Protest (hier afgebeeld in Apple) is een stijlvolle en praktische snowboardjas die ook prima dienst doet voor en na winterse surfsessies. De Backside is niet alleen comfortabel warm, maar ook ademend en waterafstotend. Ook verkrijgbaar in True Black en Blue Ray. Nu in de shops voor € 199,99. Kijk voor de dealerlocator op www.protest.eu.
Quiksilver
Nu de boardshorts definitief verruild zijn voor wetsuits, kan ook de warme kleding uit de kast komen. De hier afgebeelde Zonzia van Quikislver is een lekkere wollen trui met een fleece-gevoerde capuchon, die je warm houdt na je sessie of tijdens vroege surfchecks. De Zonzia vind je in de betere shops voor € 120,-. Kijk voor de hele collectie van Quiksilver op www.quiksilver.com.
Vans Bij Vans volgen de modellen en lijnen elkaar in rap tempo op en iedere schoen lijkt een schot in de roos. Al met al een bijzondere prestatie om telkens weer met een tijdloos model op de proppen te komen en er bovendien een goede naam voor te verzinnen. Met de Chucka Del Barco Decon is het gelukt. Nu in de winkels voor € 95,-. Check alles van Vans op: www.vans.nl.
SUPERbrand SUPERbrand is in 2008 opgericht door pro-surfers Clay Marzo, Dion Agius en Ry Craike. Samen met “The Shapers Collective” ontwikkelden zij een complete lijn creatieve en progressieve boards. Sinds kort zijn de boards ook in België en Nederland verkrijgbaar of te bestellen bij je lokale surfshop. Afgebeeld zie je het Vapors-model. Check de hele lijn op www.superbranded.com/surf of voor meer info www.peakdistribution.nl.
Kom ook naar de Aloha Surfshop @ FAST Surfdorp te Scheveningen
binnen s i e i t c l l e winterco e u w e i tdagen s n e e e f D d e r ’s voo Goede kado ALOHA, NSP, FCS, SORKY, XCEL, OXBOW, ANGULO, BIC, BILLABONG, NIXON en vele andere topmerken tegen topprijzen!! 62 Reunited
Word nu abonnee van 6 surf magazine
en kies uit een van onderstaande gratis welkomstcadeau’s!
FCS Poncho
FCS Roofrack
Gemaakt van zachte badstof, lekker warm bij het omkleden! Geen mensen meer shockeren op de parkeerplaats…
overwiNtereN: Marokko, ierlaNd, portugal
Prolimit wetsuitbag
Super handig op vakantie, zitten in no time op je dak en passen op iedere auto!
Nooit meer een zeiknatte achterbak in je auto!
Limited edition van deze bekende comfy sandal. Eenmaal aan doe je ze niet meer uit!
ONgetemd ~ Verwekt iN de NOOrdzee
Man tegen Man ~ holland Schopt kont
Marijn Bouwmeester Foto: Gert-Jan de Koning
Surfblad voor de lage landen
Surfblad voor de lage landen
Surfblad voor de lage landen
Surfblad voor de lage landen
op zoek Naar verlossiNg
5,95 euro | No.1 ‘11
Paar Sanuks model Donny Surftails
ViVa mexicO SchOtSe dump laid back bretagNe
Pascal van der Mast, Algarve. Foto: Danny Bastiaanse
Ondertussen in Sumatra Robert Verspui overweegt zijn opties Foto: Joost Bienenmann
6 Surf Mag.
6 Surf Mag.
6 Surf Mag.
6 Surf Mag.
HollaNd wiNter blues Foto: Marinus Joris
BP
5,95 euro | No.3 ‘11
no.4 2011
no.3 2011
no.1 2011
no.2 2011
5,95 euro | No.2 ‘11
cover-2011_nr2_DEF.indd 3
18-05-11 10:59
cover-2011_nr3_DEF.indd 1
20-07-11 10:27
4 nummers samen met je welkomstcadeau voor maar €23,80. surf naar www.soulonline.nl of bel met 010-4090099 en sluit je abonnement af! ben je al abonnee en wil je graag een van deze welkomstgeschenken bestellen? mail dan naar abonnementen@soulonline.nl en vraag naar de voorwaarden. De poncho en roofracks zijn exclusief € 7,50 verzendkosten, de Sanuks zijn exclusief € 10,- verzendkosten. De welkomstacties zijn niet geldig als je het afgelopen jaar een abonnement op 6 surf magazine hebt gehad.
5,95 euro | No.4 ‘11
Asymmetrische surfboArds Onlangs kwam ik tijdens een goede Noordzee-sessie de Duitse shaper en uitvinder Bufo tegen. Hij was een tijdje in Nederland, waar hij bij Mark van Meerkerk logeerde. Na afloop van de memorabele sessie raakten we aan de praat op de parkeerplaats. Uiteraard was hij als vanouds gewapend met een fikse dosis enthousiasme en een ultra licht Hydroflex Supercharger-board. Zoals dat gaat inspecteerde ik vol bewondering zijn board en kreeg ik en passant een lezing over zijn gekoesterde technologie. Mijn nieuwsgierigheid werd echter vooral gewekt door een ander board dat in de auto lag.
H
et board in kwestie had een merkwaardige outline en bleek een ontwerp van de Californische shaper Carl Ekstrom, de geestelijk vader van het asymmetrische board. Ik had al eens eerder van dit ‘nieuwe’ fenomeen gehoord, maar had nog nooit de kans gehad een dergelijk board van dichtbij te bekijken. De asymmetrie was in elk geval niet te missen, de ene rail was beduidend langer dan de andere en ook de set-up van de vinnen leek in weinig op die van een ‘normaal’ board. Maar wat is eigenlijk het idee, waar komt het vandaan en belangrijker, wat worden wij er wijzer van? Bufo bleek goed op de hoogte van de asymmetrische trend. Sterker nog, Carl Ekstrom rekent hij inmiddels tot zijn vrienden en ze werken intensief samen. Bufo: “Een aantal jaar geleden ben ik naar Oceanside, Californië verhuisd, de hotspot voor surfboarddesign, om ons Hydroflex Supercharger-concept (ultra lichte, stringerloze, beter te recyclen epoxy boards die door middel van luchtdruk een variabele spanning hebben red.) aan de man te brengen. De interesse uit de markt is inmiddels gestaag gegroeid en we werken samen met grote namen uit de industrie als Lost, Mark Phipps en Cole Surfboards. Carl, inmiddels in de zeventig, maar nog altijd actief aan het shapen, had ook lucht gekregen van onze revolutionaire technologie en stond op een dag ineens in onze fabriek. Ik ben altijd een groot fan van Carl geweest en bouwde, op basis van zijn idee, mijn eerste asymmetrische design toen ik dertien was. Zijn bezoek was dan ook een hele eer en sindsdien werken we veel samen aan asymmetrische boards.”
46
Asymmetrische surfboards
TeksT: MarTijn BooT Beeld: TupaT
Aaron 'Gorkin' Cormican en Lost nemen het asymmetrische design naar de next level.
Asymmetrische surfboards zijn niet nieuw. Carl Ekstrom ontwikkelde het idee begin jaren zestig. Hoewel het idee dankbaar werd geadopteerd door de windsurf- en snowboardindustrie, wilde het in de surfbranche nooit echt aanslaan. Momenteel lijkt daar echter verandering in te komen. Experimenterende surfers en shapers combineren tegenwoordig het oorspronkelijke idee met moderne knowhow. Lost-teamrijders Chris Ward en Gorkin Cormican bijvoorbeeld pushen momenteel de mogelijkheden die dit vijftig jaar oude design biedt. Maar hoe is het idee eigenlijk ontstaan? Bufo: “Carls homespot in de jaren zestig was Swami’s, een rechtse pointbreak in Californië. Als regular reed hij overwegend op zijn frontside. In zijn zoektocht naar het ideale board realiseerde hij zich dat de asymmetrie van zijn stance (linkervoet voor) en het feit dat hij altijd naar rechts ging wellicht beter gefaciliteerd zou worden door een asymmetrisch board. Met dit uitgangspunt
ExpErimEntErEndE surfErs En shapErs combinErEn hEt oorspronkElijkE idEE mEt modErnE knowhow
ontwikkelde hij zijn eerste concept. Een board met een lange frontside rail om vloeiende bottomturns te maken en een kortere backside rail waarmee hij eenmaal boven in de golf een korte en strakke topturn kon maken. Het eerste idee werd dus vooral ingegeven door de wens optimaal te kunnen rijden op een (rechtse)pointbreak. Of het board ook backside zou werken, was op dat moment van ondergeschikt belang.” Hoewel Carl door bleef experimenteren en ook andere shapers het idee nader onder de loep namen, heeft het nooit geleid tot een wereldwijde revolutie zoals bijvoorbeeld het geval was bij de trusther. Het afgelopen decennium heeft de surfboardindustrie echter een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt. Nieuwe materialen en constructiemethoden zagen het licht en oldschool shapes als fishes en bonzers werden uit de kast gehaald en (her)ontwikkeld om de moderne surfer te bedienen. Niet geheel verwonderlijk wekte ook het oorspronkelijke idee van Carl hernieuwde interesse. Asymmetrie is tegenwoordig hot. Werkelijk alle grote namen uit de industrie spelen met het design om tot het best werkbare board te komen, waarbij het concept van Lost misschien het meest in het oog springend is. De moderne versie van het asymmetrische surfboard is echter anders van opzet dan de shape uit de
jaren zestig. Bufo: “Waar het oorspronkelijk design vooral bedoeld was om optimaal op je frontside pointbreaks te surfen, gaat de huidige interesse naar asymmetrie vooral uit naar het wezenlijke verschil tussen front- en backside. De dynamiek op je frontside is nu eenmaal anders dan op je backside. Om op beide kanten optimaal te presteren is een asymmetrisch board in essentie logischer dan een symmetrisch board. De moderne variant surft dan ook bijzonder goed backside, waardoor de boards niet langer uitsluitend voor pointbreaks bedoeld zijn, maar ook op beachbreaks, met zowel links als rechts brekende golven, goed tot hun recht komen. Ze werken nog altijd goed op je frontside, zoals het ooit bedoeld was, maar juist op je backside merk je dat het eenvoudiger is om bijvoorbeeld verticaal de lip te raken.” De verschuiving van inzicht in de essentie van een asymmetrisch ontwerp heeft uitgesproken gevolgen voor het design. Waar de oorspronkelijk shapes vooral een verschillende raillengte hadden, is de moderne variant een stuk subtieler. Bufo: “Het verschil in raillengte is aanzienlijk kleiner bij de moderne shapes. De asymmetrie zit hem tegenwoordig echter ook in het verschil in rocker. Als gevolg van het verschil in belasting op je tenen ten opzichte van je hielen hebben de rails afwijkende rocker om dat verschil te compenseren.
Ook de set-up van de vinnen biedt tegenwoordig meer mogelijkheden. Je kunt het board met een trusther uitrusten, maar ook met een sterk asymmetrische set-up. Je ziet bijvoorbeeld boards die aan de frontside kant een fish- outline hebben met een keel-fin en op de backside kant meer op een shortboard lijken met een traditionele trusther set-up.” Hoewel de ontwikkeling in volle gang is en asymmetrische boards steeds breder inzetbaar zijn op diverse golven ziet Bufo het ontwerp nooit zo voet aan de grond krijgen als bijvoorbeeld het trusther-design. “Ondanks de voordelen en de lof die het asymmetrische design momenteel krijgt, zal het niet snel interessant zijn voor massaproductie. Asymmetrie zal voorlopig iets zijn voor custom shapers omdat het commercieel teveel gevraagd is om stockboards zowel in goofy als regular variant aan te bieden. Dat neemt echter niet weg dat het ontwerp ook de doorsnee surfer veel te bieden heeft en met name de gevorderde surfer veel baat kan hebben bij een asymmetrisch board.” Ben jij dus op zoek naar een board dat je backside beter uit de verf doet komen en je beter in staat stelt strakkere topturns op je frontside te maken dan weet je wat je volgende keer moet bestellen. 6 Surf Mag.
47
48
Gallery
Gallery VIVe le ZOMèr johan de niet, capBreton. Foto: Tamar Uiterwijk
6 Surf Mag.
49
roy van eyk, hoek van holland. Foto: a.c.a. photography
50
Gallery
kaSpar haMMinga, MolietS. Foto: Jan Bijl
6 Surf Mag.
51
paScal van der MaSt, la piSte. Foto: Jan Bijl
52
Gallery
anne paar, de Zuid. Foto: Dean Sandwell
6 Surf Mag.
53
doMBurg. Foto:Danny Bastiaanse
54
Gallery
jappe MeijSing, de noord. Foto: Gert-Jan de Koning
6 Surf Mag.
55
Word abonnee van TASTE SNOWBOARD of WHITE FREESKI magazine EN KIES EEN WELKOMSTGESCHENK MET HOGE KORTING!
% 60RTING
79%
KORTING
68%
KOR T
ING
KO
DRAGON GOGGLE MODEL DX OF DXS 2 nummers Taste of White plus goggle samen voor maar € 49,95. Winkelwaarde € 89,95
BOOSTER WAX- EN SLIJPSET
2 nummers Taste of White plus wax- en slijpset samen voor maar € 19,95. Winkelwaarde € 36,95
DAKINE BEANIE MODEL WENDELL OF FLIPFLOP
2 nummers Taste of White plus beanie samen voor maar € 19,95. Winkelwaarde € 24,95
SURF NAAR WWW.SOULONLINE.NL, KLIK OP “WORD ABONNEE” ONDER HET JUISTE MAGAZINE EN SCOOR HET WELKOMSTGESCHENK VAN JOUW KEUZE. ZOALS ALTIJD GELDT WEER OP = OP! Prijzen zijn inclusief verzendkosten. De beanies en goggles zijn leverbaar vanaf november 2011. De Booster wax- en slijpset is per direct leverbaar. Je zult half oktober het eerste nummer van Taste of White ontvangen. Wil je geen welkomstgeschenk? Dan kun je ook lid worden met 50% korting, je betaalt dan slechts €5,95 voor 2 nummers voor het eerste jaar.
14 OKT. T/M 16 OKT. ’11 JAARBEURS
UTRECHT
KOM
NAAR
DE BE U SPOR RS VOOR TIEVE D FIETS E ER
Koop je kaarten in de voorverkoop met € 3,- korting op
www.bike motion benelux.nl
Gebruik code:
SURF94721
Word nu abonnee van 6 surf mag. en profiteer van één van de speciale welkomstacties! check pagina 45 of surf naar www.soulonline.nl
Mook SurfboardS
Hoewel de surfindustrie overwegend gedomineerd wordt door grote merken en beursgenoteerde bedrijven, zijn ze er nog altijd. Van die kleine bedrijfjes die aan de rand van de surfmarkt opereren. Bij hun geen grensoverschrijdende ambities, grote orders of onpersoonlijk zaken doen, maar met zorg, passie en persoonlijke aandacht vervaardigde producten. Mook Surfboards in Den Haag is zo’n bedrijfje waar liefde voor de sport en het ambacht zwaarder wegen dan omzet draaien. Voor Ruben Mook (31) moet het vooral leuk blijven en tellen tevreden klanten. TeksT: MarTijn BooT
58
Mook
Beeld: WilleM de kaM
M
ook Surfboards is gevestigd in zo’n typisch in onmin geraakt bedrijfspand op de grens van Den Haag en Scheveningen. Ruben deelt de ruimte met Eddy Lansink, productontwerper van het kiteboardmerk Flyboards. Tussen de blanks, surfboards, kiteboards, verdwaalde windsurfplanken, een vacuümtafel en een overwoekerd bureau runt Ruben sinds 2006 zijn bedrijfje. Ruben kreeg de smaak van het golfrijden al vroeg te pakken, eerst op een bodyboard en later zette hij de stap naar surfen. “Op mijn elfde ging ik met mijn ouders en broer op vakantie naar Portugal. Ik lag dagenlang op mijn luchtbed in de golven te spelen. Mijn broer had een bodyboard, maar hield het snel voor gezien. Eenmaal thuis maakte ik mijn vriendjes enthousiast voor bodyboarden en bracht ik veel tijd door in de shorebreak van Kijkduin. Het was de tijd van duikpakken, afwashandschoenen en eigenlijk geen idee hebben wat je deed. Na een bijna-doodervaring op mijn achttiende, tijdens het bodyboarden in Puerto Escondido, verruilde ik mijn bodyboard voor een longboard en later een fish. Sinds mijn negentiende surf ik fanatiek.” Ruben is zo’n type die graag weet hoe dingen zitten en - hij is redelijk handig - als het even kan de dingen zelf maakt. Hij maakt bijvoorbeeld ook zijn eigen bier en snowboards. Vanaf zijn veertiende hielp hij af en toe in de zaak bij Go Klap, iets dat hij tot de definitieve sluiting van de winkel vorig jaar op incidentele basis bleef doen. Ruben waxte en sleep snowboards en leerde van Go de beginselen van surfboardreparatie. “Werken bij Go was te gek. Zijn zaak is altijd een soort schatkist voor mij geweest, met de vreemdste spullen en prullaria. Go beschikte niet alleen over de kennis, maar ook over de benodigde materialen, zoals diverse soorten hars en glasmatten om surfboards te repareren. Het was me op het lijf geschreven.” In 2004 vond ik het tijd om zelf eens een board te bouwen. “Die eerste poging kwam voort uit mijn behoefte zelf dingen te vervaardigen en bovendien leek het me goed voor mijn surfen om de principes achter de shape te doorgronden. Vrienden van mij woonden anti-kraak en hadden een ruimte over waar ik mijn werkplaats kon opzetten. Dat eerste board werd uiteindelijk niet wat ik ervan hoopte. Josh Astille, een bevriende Nieuw-Zeelander die zelf boards bouwde, kon het gelukkig niet aanzien en maakte me wegwijs. Al snel ging ik mijn eigen tools kopen en produceerde ik mijn eerste board dat het ook echt deed.” Zoals dat gaat klopten er al snel vrienden aan de deur die ook wel een board van Ruben wilden en besefte hij dat er wellicht handel in zat.
6 Surf Mag.
59
Niet iedereen had er zoveel vertrouwen in. “Go was de eerste die het idee uit mijn hoofd probeerde te praten. Volgens hem moest je eerst een board of honderd door je handen hebben laten gaan alvorens je serieus kunt shapen. Daar had hij natuurlijk een punt, maar tegenwoordig kun je veel sneller kennis vergaren. De shapegemeenschap is ontzettend open. In plaats van alles zelf uitzoeken zijn er nu websites waar kennis gedeeld wordt of stuur je gewoon een mail met je vragen aan een ervaren shaper. Het is verrassend hoe vaak die reageren met bruikbare informatie.” In 2006 nam hij zijn intrek in de huidige werkplaats. Naast zelf boards bouwen kreeg ook het reparatiewerk serieuzere vormen. “Dr.Ding was een collectief dat sinds een jaar of zeven surfboards repareerde. Toen die jongens door gebrek aan tijd en andere verplichtingen niet meer aan het werk toekwamen, vroegen ze mij onder hun naam door te gaan. Ze hadden een goede naam en een flinke klantenkring die ik verder heb kunnen uitbouwen.” Met de combinatie shapen en repareren kon hij al snel rondkomen. In het begin werkte Ruben nog als aannemer om in zijn levensonderhoud te voorzien, maar de laatste tijd neemt hij geen opdrachten meer aan en focust hij zich volledig op het surfen. “Het is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby, alleen hobby ik nu ook voor anderen. Een soort hobby-plus.” Na een grondige verbouwing van de werkplaats begint Ruben in 2007/2008 met eps en epoxy te werken, zowel singleshell boards als sandwichconstructies. “Ik werk nog wel met polyester, maar epoxy geniet echt de voorkeur. Die voorkeur heeft overigens niet alleen te maken met performance-eigenschappen, het is ook een praktische overweging. Epoxy
60
Mook
is net even iets minder smerig om mee te werken dan polyester en bovendien kan ik eps gewoon in Nederland krijgen in plaats van het van ver te halen. Daarnaast werk ik graag met hout en bamboe, omdat het mooi is, duurzamer is, en evengoed functioneert als traditionele materialen en misschien ook een beetje met een groene missie.” Ruben haalt zijn drive uit ontwikkeling, experimenteren en natuurlijk tevreden klanten. Dankzij het werken met hout en bamboe ging hij zich verdiepen in parabolisch design. “De essentie van parabolisch design is dat de stringers niet langer in het midden van de blank zitten, maar juist aan de rails. Een surfboard wordt in principe op de rail gesurft dus het biedt enorm veel voordelen wanneer de stijfheid juist in de rails zit. Bovendien krijgt je deck door het ontbreken van een stringer in het midden een zachter en meer dempend gevoel. Het is hetzelfde idee waar bijvoorbeeld Firewire mee werkt. Wat ik shape komt echter vooral voort uit de wensen van de klant. De meeste mensen komen met uitgesproken wensen. Het is mijn taak om die wensen naar een concrete shape te vertalen. In de praktijk maak ik veel boards die het goed doen in Nederland. Fishes, eggs, het maakt mij niet zoveel uit wat ik maak, zolang de klant er maar mee geholpen is.” Sinds kort bouwt Ruben ook kiteboards. Vooralsnog op kleine schaal, maar het is een markt die zijn interesse heeft en bovendien mogelijkheden biedt. “Met Eddy hier in de werkplaats heb ik een goede connectie naar het kiten en een goede sparringpartner. Hij legt zich met name toe op twintips, maar je ziet kiters tegenwoordig steeds meer op ‘normale’ surfboards rijden. Die boards zijn in wezen verschaalde modellen van bestaande surfboardshapes. De krachten die op die boards worden uitgeoefend bij het springen zijn echter zoveel groter dan bij normale surfboards. Dankzij mijn ervaring met het vervaardigen van sandwichconstructies kan ik die groep van bruikbare boards voorzien. Ik heb inmiddels wat prototypes en customs gebouwd en de reacties zijn veelbelovend. Voor mij zou dat een goede aanvulling op mijn bestaande werkzaamheden zijn.” Een board van Ruben kost je, afhankelijk van de shape en constructie, rond de 550 euro met een toeslag van 100 euro voor een sandwichconstructie. Het duurt grofweg een maand voor je board klaar is, een tijd die volop ruimte biedt voor overleg, voortschrijdend inzicht en speciale wensen. Met die aantallen en bedragen is het uiteraard moeilijk om serieuze omzet te draaien. Over de toekomst is Ruben dan ook realistisch. “Ik maak me niet echt illusies als het om shapen gaat. In een ideale situatie maak ik uiteindelijk boards in een land met echt goede golven, maar het is waarschijnlijker dat ik hier voorlopig mijn zaakje heb. Mijn klantenkring groeit gestaag en inmiddels weten ook mensen buiten mijn directe omgeving me te vinden. Momenteel maak ik een à twee boards in de maand en heb ik veel reparatiewerk. Ik heb mensen een goed product te bieden dat ze op het lijf geschreven is. Surfen is een persoonlijke aangelegenheid. Golven, wind, surfkwaliteit en -ambities, de variabelen zijn enorm, daar hoort een uniek board bij. Zonder die afwisseling zou shapen ook enorm saai zijn. Ik geniet van de interactie met klanten en het ontwikkeltraject. Wanneer je later hoort dat ze super tevreden zijn, is mijn dag weer goed. Het moet ook allemaal niet te serieus worden. Ik doe het met plezier, kan mijn surftrips blijven maken en leer nog iedere dag. Als je dan ook nog mensen blij kunt maken ben je volgens mij goed bezig.” www.mooksurfboards.nl
6 Surf Mag.
61
quiver Foto: Marinus Joris
GeertJan Middel koop 181 cm. 75 kg. 45 jaar
Van links naar rechts:
Jeff Alexander 6’6” x 18” 3/4 x 2” 1/8 Polyester board met quadfin set-up en diamond-tail. Ooit gekocht op Bali om dikke bakken mee te rijden. Gebruik ik natuurlijk weinig in Nederland. Komt pas uit de boardbag bij serieuze golven in het buitenland. Aloha Str yka 6’2” x 20” x 2” 3/8 Poleyster shortboard met swallowtail. Te rijden als quad of trushter. Board is ontwikkeld door voormalig World Tour-surfer richie Lovett. Mijn favoriete shortboard voor zowel Nederland als de beachbreaks in Frankrijk. Lekker wendbaar dankzij de smalle tail. Walden Magic Model 9’0” x ± 22” 1/2 x 2” 3/4 een stringerless expoxyboard met carbon rails van Steve Walden, een oude rot die al lang in het vak zit. Bijzonder veelzijdig board met highperformance mogelijkheden, van harde turns tot lange noserides. ik rij hem als trushter met een kleine middelvin voor extra wendbaarheid. een board voor golven van één tot tien voet.
62
Quiver
Modern Old School 9’6” x 23” 5/8 x 3” vol klassiek longboard voor het echte glijgevoel, om te longboarden zoals het echt bedoeld is. Makkelijk te trimmen in de pocket. Of cross-steppend naar de neus voor lange hangfives of -tens. uitgevoerd in SLX-epoxy met een vet grote Joel Tudorsinglefin. Abezat Fish 6’0” x 21” x 2” 3/4 Lekker polyester board met Lokbox classic keelfins. Min of meer een eigen retro design. van mijn vrienden gekregen voor mijn veertigste verjaardag en laten shapen door Abezat. Heerlijk volumineus board voor de lagere of hoge slappe golven, pak er bijna alles mee. Gaat altijd overal mee naar toe en dat is ook te zien aan de dings. Meyerhoffer PiLL 5'11” x 20” 11/16 x 2” 11/16 Zoals bijna alle Meyerhoffer-modellen een board met een aparte en innovatieve look. Deze laatste aanwinst in SLX-epoxy is super licht, peddelt als een malle en is bijzonder snel, moest er wel even aan wennen. Te rijden als tri- of quadfin met een single concaaf die uitloopt in een mega diepe dubbele concaaf. ideaal reisboard, doet het goed in Hollandse surf, maar ook in holle bakken.
P
I
P
E
rivier shAkA Afgelopen zomer ging ik op een niet-surfvakantie, de eerste vakantie zonder surf sinds ik surf, en dat is al vijftien jaar. Het was met mijn vriendin en de bestemming was SloveniĂŤ. Alleen Oost-Polen heeft nog minder surfpotentie, maar we wilden het ook een beetje leuk hebben. TeksT: Thomas van Dijk illusTraTie: geesvoorhees.com
64
Rivier Shaka
alverwege dacht ik stiekem het roer om te gooien en op mijn vertrouwde gemak naar Frankrijk te rijden, maar mijn vriendin was, misschien uit achterdocht voor mijn surfneigingen, bijzonder alert kaart aan het lezen. We bereikten München na acht uur rijden en op driekwart van de reis bood dat een goede adempauze. Terwijl we incheckten op de camping werd ik tot onze schrik geconfronteerd met een surfplaatje op de campinginformatiemap. Ik was net zo verbijsterd als mijn vriendin. “Hoe was dit mogelijk? Hier?” Nu het zo dichtbij was, werd mijn nieuwsgierigheid te groot. De volgende dag reden we dan ook direct naar de locatie in kwestie, midden in de stad. De rivier de Eisbach meandert dwars door het hart van München, en men surft hier sinds 1972, ongeveer. De verhalen over wanneer precies en wie ’t eerste was, lopen uiteen. Omdat de Amerikaanse ambassade vlak bij deze 'golf' ligt meent men dat een Amerikaanse ambassadeur kans zag zijn surfimago in Duitsland voort te zetten. Andere verhalen roemen twee broers uit Beieren. Ondanks de dubieuze oorsprong is er een heuse surfgemeenschap op deze plek ontstaan. Een surfgemeenschap die niet gedreven wordt door onrealistische godenverzoeken van een lokale surfweergod (de Neptunes van de rivier) omdat de golf niet verandert. Nadat een paar mensen waren verdronken in de rivier wilden de autoriteiten het verbieden. De ware riviersurfers stonden massaal op, organiseerden online petities en websites om de golf te redden. En met succes. Sinds 2010 mag je er officieel surfen, maar wel alleen als je een expert bent, zoals een bord voorschrijft. Het was vijftien graden en ik liep met alleen een boardshort door de Engelse tuin (Englischer Garten) in München. Mijn vriendin was mee en ik liep zo stoer als ik kon naar de rand van de rivier. “Also du, kann Ich borrow dein board I’ve been surfing for fourteen jaren so Ich bin gut, I soll vorzichtig sein?”, vroeg ik in mijn beste Engels-Duitse surfslang aan een jongen met een enigszins gaar afgetaped board. Pardoes kreeg ik te horen: “No, I have a special relationship with my board”. Natuurlijk, surfers hebben speciale relaties met hun plank, ook als ’t een gaar board is. Maar na nog drie Duitsers gevraagd te hebben werd het mij duidelijk dat ook riviersurfers er een flinke attitude op nahouden. Vermoedelijk vonden ze de uitstraling van de surfcultuur goed bij zichzelf passen en wilden ze hun stoere imago, iets wat ze jaren lang structureel in de rivier hebben op staan bouwen, niet verpesten door met mij te gaan praten, zo’n loser in zijn shorts die het wel eens wilde proberen. Na tevergeefs wat rondgevraagd te hebben werd ik door toch wat sympathieke surfers doorgestuurd naar iemand met een board dat meer uit ducktape bestond dan uit polyester en die het me wel uit wilde lenen. Top. Mijn vriendin zat aan de kant en ik zou hier even indruk maken. Er stonden zo’n honderd mensen te kijken naar de dertig surfers die om beurten de golf opstapten. Elke beweging werd gevolgd. De surfcommunity pronkt om merkwaardige redenen op haar website met Tom Cruise, die ook ooit in het publiek stond, dus ik was bedacht op kritische toeschouwers. Ik was me daarom ook bewust van mijn afwijkende verschijning in het stoere riviersurferslandschap. Alleen een short sierde mij en een heel gaar board,
temidden van jongens in wetsuits met glimmende boards vol sponsorstickers. Het was een matige dag. Dat hangt dan weer af van de regenval en de temperatuur in de bergen, die ervoor zorgt dat het water smelt en naar beneden stroomt. Het water was zo’n acht graden maar gelukkig scheen de zon. Daar mocht ik, mijn beurt. Ik legde ’t board neer, op mijn backside, hield vast aan de kant en schoof in één vloeiende, soepele beweging naar ’t midden van de golf, waar ik stand hield. Met verbazing sloeg ik ’t water dat onder me door raasde gade. Ik probeerde een bocht in te zetten en meteen een fins-out snapper te maken, maar mijn neus hapte direct al water toen ik de bocht inzette. Ik werd meegetrokken en moest krachtig naar de kant zwemmen om niet te lang terug te lopen. Met pech is dat wel vijf minuten en als je blijft liggen kom je misschien wel in Oost-Polen terecht. Terug op de plek moest
“Also du, kAnn Ich borrow deIn boArd I’ve been surfIng for fourteen jAren so Ich bIn gut, I soll vorzIchtIg seIn?” ik ondanks mijn bibberende lichaam netjes achter in de rij aansluiten. De volgende pogingen werd ik overmoedig: ik probeerde met een grabbed-air in te springen, wilde meteen een roundhouse inzetten of een cutback, maar tevergeefs. Uiteindelijk wist ik er een klein bochtje uit slepen en waarschijnlijk vooral uit medelijden kreeg ik een kleine joel van het publiek te horen. Riviersurfen is op bijna alle fronten anders, je moet vooral achterop je board leunen, niet naar ’t water kijken en je kan geen diepe bodembochten inzetten. Het enige wat het gemeen heeft met surfen is het board en dat je erop staat. Dat bleek al genoeg voor de riviersurfers om de uitstraling van de surflifestyle tot in de puntjes over te nemen. Zonder het strandleven, zonder vrouwen in bikini’s, zonder een riviergod die elke dag raadselachtige golfvoorspellingen en -beweringen kan doen, zonder het altijd zoeken naar een goede spot. En dan wel met hippe wetsuits, caps, capuchontruien, Reef-schoenen, grote zonnebrillen, kortom, totaal vooropgezette nonchalance. Net alsof, net alsof. Iedereen trapt erin, de strand-lifestyle slaat over, de mensen in de stad vinden het wel makkelijk zo dichtbij. Het is hier kijken en bekeken worden bij uitstek. Er zijn dan ook vaak goed gesponsorde locals in de rivier te vinden die behoorlijk rippen en hier hun bestaan omheen hebben gebouwd en die het tof maken om er naar te kijken. Maar voor mij ging de reis weer verder. Zonder echt indruk gemaakt te hebben op mijn vriendin (of Tom Cruise) ging ik de volgende dag onverwachts toch met een heel klein surfgevoel verder op mijn niet-surfvakantie richting Slovenië. Shaka.
6 Surf Mag.
65
Ik ook van jou
LINO HELPT
Lang niet elke fanatieke surfer is gezegend met een fijne, woest aantrekkelijke partner die blij voor je is als er golven staan. Misschien heb jij toevallig mazzel, surft jouw partner net zo fanatiek als jij en begrijpt deze dat jouw impulsieve levensstijl gestuurd wordt door de grilligheid van de zee. Statistiek dicteert echter dat de kans groot is dat jouw (toekomstige) partner jouw surfdrang niet helemaal snapt. De wereld bestaat nou eenmaal uit veel mensen die niet surfen. Op zich niet erg, daar zitten ook hele leuke types tussen.
V
eel mensen denken dat liefde vanzelf moet gaan en een partner je helemaal moet nemen zoals je bent. Die gedachten zijn een goed recept voor een zure relatie. Mensen die echt ‘zichzelf zijn’ slapen vaak maandenlang in ongewassen lakens en hebben helemaal geen partner. Als het je lukt om iemand verliefd op je te maken, heb je (tijdelijk) een carte blanche voor om je verslaving aan golven uit te leven, maar zodra de roze bril af is, begint de shit. Wanneer partnerlief zich door jouw ‘egoïstische’ surfdrang tekort gedaan voelt zal deze langzaamaan beginnen de relatie te saboteren. Minder glimlach, minder seks, vieze koffie. De kloof tussen jullie, tezamen met de onbereidheid elkaar gelukkig te willen maken, neemt exponentieel toe. Een relatie onderhouden is soms hard werken, maar met een beetje charme en nuttige tips haal ook jij meer surf en liefde uit je (toekomstige) relatie. 1. Bouw een relatiebuffer op Een relatie loopt op rolletjes als beide partners het gevoel hebben dat er ongeveer evenveel naar ze terugkomt als wat ze erin stoppen. De truc is om niet als een egoïstische verslaafde over te komen die onbetrouwbaar wordt op het moment dat er golven staan. Om genoeg bewegingsvrijheid in je relatie te hebben, is het nuttig een buffer aan liefde en tolerantie in te bouwen voor als er swell komt. Doe met regelmaat iets voor je partner op momenten dat hij/zij het NIET ver wacht. Wees creatief en verrassend. Fiks de wc, koop een mooie onderbroek of neem je partner mee naar een fancy restaurant. O ja, wees niet zuinig met complimenten. Ze zijn gratis.
66
Lino helpt!
2 . Minder nadelen, meer voordelen Zand op de bank, natte zooi in huis, oninteressante verhalen over golfhoogte, surf-dvd ’tjes op repeat. Je moet je thuis voelen bij een partner, maar probeer je ook in hun slippers te verplaatsen. Ze nemen het voor lief omdat ze je aardig vinden, maar focus je liever op de dingen waar zij ook wat mee kunnen. Chillen in een strandtent (wachtend op het tij), exotische vakantiebestemmingen, je goede humeur na een lekkere sessie. Wie weet wil je partner uiteindelijk ook een poging wagen. Al is het maar om ook zo'n goddelijk lichaam te krijgen als jij. 3 . Communiceer met boter Communicatie is het smeermiddel van elke relatie. Om elkaar te begrijpen heeft de gemiddelde mens zo’n 60.000 woorden in zijn vocabulaire. Die gebruikt hij, bij nadere beschouwing, vaak op een nogal willekeurige, slordige, dwingende of indirecte manier. Jammer, want de meeste mensen kunnen heel veel hebben als je respectvol en duidelijk communiceert en oog hebt voor hun behoeften en frustraties. Daarom: betrek je partner bij de beslissingen - zelfs als je toch al weet dat je op surftrip gaat! - en vraag naar diens mening. Wat voor jou geldt hoeft niet voor de ander te gelden. Een veelgebruikte truc is zaken omdraaien als in: ‘Jij mag van mij toch ook altijd een avondje doorzakken zonder het te laten weten.’ Dat is niet relevant. Liever: ‘Sorr y schat, de golven waren beter dan ik dacht, het liep wat uit, volgende keer zal ik bellen als ik later kom.’ Doorbreek de ver wijtencirkel. Het ene ver wijt roept het andere op. Het probleem is dat de partners op een gegeven moment allebei denken dat het vooral aan de ander ligt en steeds minder voor elkaar over hebben. Die instelling saboteert jullie wankele liefde.
4 . Wees assertief Laten we eerlijk zijn, sommige partners zijn gewoon niet zo leuk. Het is heel lastig voor jezelf op te komen als je een dominante, driftige of principiële partner hebt. Vooral als jijzelf wat zachtaardiger, flexibeler of gewoon niet zo assertief bent. Je zult misschien de neiging hebben om toch te doen waar je zin in hebt, maar confrontaties te vermijden. Door een flauw excuusje bijvoorbeeld. ‘Oeps, vergeten dat je moeder jarig was... Ik kon mijn telefoon niet oppikken... Ik moest over werken...' Wil je de relatie gezond houden, dan zul je toch echt eerlijk de confrontatie aan moeten gaan en jouw wensen en ver wachtingen kenbaar maken. Maak afspraken waar je je allebei in kunt vinden. Als surfer heb je zowel in je wetsuit als in je partner een beetje elasticiteit nodig. En lukt dat niet? Doei, er zijn meer vissen in de zee. In de tussentijd kun je ongestoord golven pakken.
Psycholoog, surfer en love doctor Marcelino Lopez blogt regelmatig op www.psychologisch.nu
Wijze lessen, autopech en the american surf dream 68
Surfing USA
Afgelopen voorjaar riep de plicht voor Jord Fortmann. Als Europees teamrider voor Lightning Bolt werd hij in CaliforniĂŤ verwacht voor een teamtrip en wat fotoshoots. Deze keer geen fancy accommodatie en gelikte huurwagens. Het gehele team, inclusief fotografen en filmers, werd in twee oude campers gestouwd voor een ouderwetse roadtrip langs de Californische kust. De kans voor Jord om klassieke rechtse pointbreaks te surfen en wat Amerikaanse (surf)cultuur op te snuiven. TeksT: Jord ForTmann
Beeld: lighTning BolT
You're riding the sun; You’re a child of the stars..."
A
fgelopen winter raasden er heel wat zware stormen over de westkust van Amerika, de zandbanken waren flink verschoven. Ook de tsunami in Japan had de kust bereikt, wat de nodige bijzondere nieuwe breaks rond Santa Cruz opleverde. Al met al beloofde het een trip te worden met veel surf en kans op bijzondere omstandigheden. Eenmaal aangekomen in LA trof ik de andere jongens op het immense LAX Airport. Na een korte overnachting werden we de volgende dag opgepikt door Jonathan Paskowitz. Voor de roadtrip echt kon beginnen moesten we eerst alle spullen verzamelen, inkopen doen en de campers gereed maken. Ons thuis voor de trip zou bestaan uit twee typisch Amerikaanse RV's (Recreational Verhicle red.) uit de jaren zeventig. In vrij beroerde staat overigens, zo ondervonden we al snel. Met een lekke band bij de start was de toon gezet voor een trip vol technische knelpunten. Terwijl de RV's rijklaar gemaakt werden, hadden wij de gelegenheid om vanaf de Lightning Bolt-shop Venice Beach te verkennen. De surf- en skateshops waren een openbaring voor mij. Unieke boards, boeken, films, ik waande me in het walhalla voor surfers. In de loop van de middag waren de RV’s rijklaar en rijkelijk gevuld met alles wat je je maar kan bedenken voor een super trip. Vooral de collectie surfboards was indrukwekkend. Ongeveer alle soorten en maten bonzers, twinfins, thrusters, singlefins, quads, logs, longboards, alaia's, handplaners en zelfs kneeboards gingen mee. De diversiteit van al de boards maakte deze trip bij voorbaat al uitzonderlijk. Hoe vaak heb je tenslotte de kans om gebruik te maken van zoveel boards met zulke super points in het vooruitzicht?
6 Surf Mag.
69
Onderweg naar boven hadden we nog een bijzondere ontmoeting met surflegende Dorian a.k.a. Doc Paskowitz. Doc, de vader van Jonathan en nog vijf zoons en een dochter, is een legendarische kerel boordevol mooie verhalen. Jarenlang leefde hij met het gehele gezin in een grote camper en hij was de oprichter van het eerste surfcamp ter wereld. Pro's als Slater, Tudor en Machado, ze waren allemaal op enig moment in hun jeugd te gast bij Doc. Hij maakte zijn reputatie meer dan waar en kwam met het ene mooie verhaal na het andere. Voordat we verder gingen kregen we nog even deze wijze woorden in overweging: "One thing I want to make very clear: surfing is something very special. I know now that each of you has your own idea of surfing and each of you is correct. But as you grow older you will find that there is something truly magical and mysterious in surfing. The sun is where the energy comes from to make the wind and the wind makes the waves. All you do is ride those waves. You're riding the sun; you’re a child of the stars..." Gewapend met die inspiratie trokken we via Highway 101 verder noordwaarts richting het oog van de storm. Net voor het echt losbarstte bereikten we Malibu voor een snelle sessie op First Point, een sessie die ondanks het smerige water en de harde regen de moeite meer dan waard was. De volgende dag scheen de zon zowaar en de golven waren nog mooier. Het plan was echter om in te pakken en verder te rijden. Na enig protest van mij en de cameraman hebben we echter nog een sessie gesurft. Het is gemakkelijk om met zo’n club surfers en twee campers goede golven te missen, er voorbij te rijden of simpelweg de verkeerde keuzes te maken en naast de pot te pissen. De gouden regel voor roadtrips luidt echter: don't leave good surf to look for surf. Maar goed, we moesten nu eenmaal verder. Gelukkig wisten we in Ventura, op Oxnard Beach, nog wat holle bruine bakken te scoren. Inmiddels werden we behendig in het reilen en zijlen van de campers en alles wat daarbij kwam kijken. Bij elke stop het startmotor-trucje, nog een lekke band, lekkende remleidingen en als klap op de vuurpijl waaide één
Met slecht weer ten noorden van LA was de beslissing om zuidwaarts te trekken snel gemaakt. First stop: San Clemente. We parkeerden de RV’s bij het San Clemente Statepark om de hoek van Lower Trestles, checkten de surf, staken de barbecue aan en maakten ons na het eten klaar voor de eerste sessie. De omstandigheden waren veelbelovend: niet te druk, clean en hoofdhoog. Na nog een lekkere ochtendsessie en, naar later zou blijken een dagelijks terugkerend ritueel, wat gepruts om de startmotor aan de praat te krijgen, konden we onze reis vervolgen. Aangezien het stormfront nu snel onze kant op leek te komen, besloten we het roer drastisch om te gooien. Naar het noorden dus in de hoop er dwars doorheen te rijden en aan de goede kant uit te komen. 70
Surfing USA
van de dakkoffers open op de highway met als gevolg een regen van stickers en shorts! Nadat Jonathan de boel gerepareerd had konden we verder tuffen door de storm. Constante regen maakte de rit richting Morrow Bay geen pretje met ruitenwissers die het niet echt optimaal deden. Eenmaal op de plaats van bestemming troffen we een immense baai met bijna Hollandse omstandigheden. Achter een enorme rots konden we toch wat beschutting vinden en zo de stormachtige omstandigheden surfen onder inktzwarte wolken. Nu weten de jongens in elk geval waar wij in Nederland doorgaans in surfen. De volgende morgen kreeg een van de RV's dan toch eindelijk een nieuwe startmotor en vertrokken we richting Santa Cruz. Hoewel niet epic scoorden we mooie kleine golven die zich perfect om de klassieke points van Steamerlane en Pleasure Point krulden. Het was een te gekke ervaring om met de hele crew het water in te duiken op al die mooie boards. Zo nu en dan werd er gewisseld van board, golven werden gedeeld, er werd gelachen en genoten met de wijze woorden van Doc Paskowitz nog vers in ons geheugen.
don't leave good surf to look for surf
De volgende dag ontmoetten we C.J. Nelson, Josh Rothman en Darshan Gooch. Zij namen ons op sleeptouw en lieten alle spots zien waar zij dagelijks surfen. C.J. is in mijn ogen een fenomenale surfer en zijn longboarden inspireert mij al jaren. Alsof het allemaal nog niet gek genoeg was mochten we zijn nieuwe quiver van The Meadow surfen alsof het onze eigen boards betrof. De beste longboards tot mijn beschikking en een line-up delen met C.J. Ik had er niet eens van durven dromen. Na nog twee dagen Santa Cruz en natuurlijk nog wat gepruts aan de RV's reden we richting San Francisco in de hoop daar wat after-storm surf te scoren. Helaas hebben we die golven nooit gevonden, maar een blik op de Golden Gate Bridge en de nodige hamburgers maakten de trip naar het noorden toch de moeite waard. Met het einde van de trip alweer in zicht keerden we zuidwaarts. Een lekkere sessie op een ultieme zandbank naast Santa Cruz in de ochtend en later die dag een sessie op - Queen of the coast - Rincon vormden een waardige afsluiting. Eenmaal terug in Venice Beach strompelden we de shop in en was het tijd om alles in te pakken voor de vlucht naar huis. Het was een onvergetelijke trip: te gekke golven, goede sfeer aan land en in het water en fantastische herinneringen. CaliforniĂŤ is wat mij betreft surfbestemming nummer 1.
6 Surf Mag.
71
SHoPPInG
In de Soul Shop kun je de nIeuwSte fIlmS, boeken, kledIng en acceSSoIreS beStellen.
Hoe? Heel eenvoudig!
Stort het gevraagde bedrag op rekeningnummer 60.21.22.082 (voor België 736.0006507.72) t.n.v. Soul Media te Castricum o.v.v. Soul Shop en vermeld de titel van de bestelling die je thuisgestuurd wilt krijgen. Je kunt ook naar www.soulonline.nl gaan en daar de goedjes bestellen. Alle prijzen zijn INCLUSIEF de verzendkosten! Let op niet abonnees betalen € 5,- meer op de genoemde prijzen!
Island Tribe sun protection
The Stormriders Guides
Het water op zonder bescherming tegen de zon? Kan echt niet meer hoor! Een goede zonnecreme beschermt je tegen verbranden en veroudering van de huid. Daarnaast ligt huidkanker op de loer. Smeren dus! Een goede keuze is de zonnecreme van Island Tribe. Verkrijgbaar in clear gel, spray, een stick en lipbalsem. Prijs vanaf € 2,95.
Wie heeft er nog geen een! Een must voor elke reizende surfer. Met uitgebreidde spotinformatie van de locals. Wij verkopen World 1, 2 en 3 met alle topstops over de hele wereld. En we hebben Europe met alle spots op het vaste land van Europa en de Europeese Eilanden. Prijzen vanaf € 29,95 inclusief verzendkosten.
EFX Balanceband Een goede balans tijdens het surfen is essentieel. Deze EFX balans-armband kan je dat geven. Sommige pro surfers zweren erbij! Verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen (smal, breed, 1 hologram, 2 hologrammen, neopreen etc) en vele kleuren. Prijs vanaf € 29,50 inclusief verzendkosten.
Go Pro HD water camera’s Film jezelf en/of je vrienden in HD kwaliteit. Verschillende versies verkrijgbaar: Naked (alleen camera), Surf (met zuignap en fcs-plug) en Helmet (met helm bevestiging). Wij verkopen ook alle accessoires van Go Pro. Prijs vanaf € 297,95 inclusief verzendkosten.
U it
De volgende 6 ligt maart 2012 in de winkel. voor nu: Peace, love & goeie waves! Rick Vlek, Indo Foto: Lotte Jacobs
Ben je nog geen lid? Surf naar www.Soulonline.nl of bel 010-4090099 en meld je aan en profiteer van de Speciale welkomStactie! 74
Uit
PHOTO: STRUNTZ/A-FRAME
RobMachado