Taste snowboard magazine #2 2012 by Soul Media

SNOWBOARD MAGAZINE

— HOLLAND’S NEXT TOP BOARDER WELK TALENT HEEFT DE X-FACTOR — PRO, PRODUCENT, SCHRIJVER & STUDENT MULTI-TALENT DAVID BENEDEK — IS HET EEN VOGEL, IS HET EEN VLIEGTUIG? NEE, HET IS STEVE KRIJBOLDER — VROEGER WAS ALLES BETER SOFTBOOTS IN RETROSPECT

NR. 2 / JAARGANG 14 / € 6,95 / WWW.SOULONLINE.NL

inhouD

coloFon

VOORWOORD

NEWS

TASTE-IT

INTERVIEW STEVE KRIJBOLDER

TRICKYPEDIA: RAIL JARGON

FURTHER IN VIJF MINUTEN

NO SLEEP TIL ÅRE

FASHION

BOOTYCALL

DAVID BENEDEK INTERVIEW

TASTE IT

FLOW BINDING REVIEW

HOLLANDS NEXT TOPSNOWBOARDER

COUCHCRASHEN BIJ DE GNARLBERG STEINBOCKS DEEL 2

TASTE-IT

GALLERY

AFTERTASTE

I N H O u D – c O l O F O N

Soul Media is the proud publisher of: 6|SURF magazine Access kiteboard magazine Motion windsurf magazine Taste snowboard magazine UP/DOWN mountainbike magazine White freeski magazine Hoofdredactie Michiel Rotgans rotgans@soulonline.nl www.rotgans.com Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Eindredactie Alexander van Oosten Vormgeving 21bis | Frank Dresmé Alessandra Maljers Woord Bram Wulp Bob van Unnik Marlies Petter Michiel Rotgans Mirte van Dijk Lenn Verjans Beeld Alexander Saenen Christoph Schoch Daniëlle van den Heerik Hansi Herbig Marcel Lammerhirt Markus Rohrbacher Michiel Rotgans Mirte van Dijk Petter Cohen Bladmanagement Michiel Funke michiel@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911

Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel Abonnementen Abonnementen kunnen worden aangevraagd door te surfen naar www.soulonline.nl Taste Snowboard magazine komt in 2012 twee keer uit, in week 41 en 50. Een abonnement kost € 13,80 per jaar. Abonnementenservice Nederland Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0251 252350 Mail: abonnementen@soulonline.nl Abonnementenservice België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032 (0)2 5564140 Fax: 0032 (0)2 5251835 Mail: partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naar abonnementen@soulonline.nl Taste snowboard magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031 (0)251 252350 Fax: 0031 (0)251 674378 Mail: info@soulonline.nl

Sales Jorik van Mechelen jorik@soulonline.nl Wouter de Rave wderave@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911 Cover Rijder: Steve Krijbolder Foto: Petter Cohen

Financiële administratie administratie@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911

© Artikelen uit Taste snowboard magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

ANDREAS’ NEW SIGNATURE STYLE COMES LOADED WITH CUSTOM, TUNABLE FEATURES, ALLOWING YOU TO CREATE YOUR OWN PERFECT FIT AND FLEX.

SNOW.VANS.COM

V O O R W O O R D

Foto: Michiel Rotgans

EEn normaal voorwoord Dit is mijn laatste voorwoord als hoofdredacteur van de Taste, na zes jaargangen ga ik het stokje overdragen. Dus eigenlijk is dit voorwoord zoiets als: ‘het begin van het einde’. Maar dat klinkt zo dramatisch. Op de laatste pagina ga ik wel verder in op mijn vertrek, eerst ga ik jullie lezers even fijn opwarmen voor hetgeen er op de volgende honderd pagina’s komen gaat, want daar zijn voorwoorden immers voor, toch? Nou, dat is bij dit magazine niet helemaal gebruikelijk, want een beetje trouwe Taste-lezer is zich er waarschijnlijk wel van bewust dat ik het schrijven van een ‘normaal’ voorwoord al zes jaar lang ontwijk. Om de één of de andere reden heb ik altijd iets tegen die cliché verhaaltjes gehad en in plaats van er in mee te gaan probeerde ik er elke keer weer onderuit te komen. Zo heb ik een keer alle 192 mooiste foto’s van mijn seizoen geplaatst in een grid, onder het motto ‘voor-beeld’. Want een foto zegt toch ook meer dan duizend woorden. Of ik wilde de lezers onderdeel maken van het proces dat ‘magazine maken’ heet door mijn handgeschreven ‘to-do list’ in te scannen en als voorwoord te plaatsen. Het toppunt was nog wel die keer met allemaal cheesy aanheffen waar voorwoorden vaak mee beginnen zoals: “Op een ochtend werd ik wakker...” Ik geloof dat mijn boodschap toen wel duidelijk was. Het doel van een voorwoord is om het magazine te openen, de toon te zetten, een beetje inzicht in de redactie te geven of de lezer voor te bereiden op wat hij of zij kan verwachten. En zonder dat gebruikelijke verhaaltje lukte me het als het goed is ook, maar dan net even wat anders. Voor de laatste Taste van mijn hand heb ik nog eens een keer extra gas gegeven, er ligt hier een nummer in handen waar ik met ziel en zaligheid aan heb gewerkt. Ik ga het nu anders doen, ik ga een normaal voorwoord schrijven. Wat kan je in dit nummer verwachten? We gaan op reis naar Åre, één van de mooiste skigebieden van Zweden. En naar Arlberg voor deel twee van het verhaal met de Steinbocks. We interviewen Steve Krijbolder en vragen hem waarom hij zo hoog vliegt. We leggen je uit hoe het nu zit met die ingewikkelde namen van nog ingewikkeldere railtricks en hebben een heuse fashionshoot, net als de Elle, Vogue en Fancy. Maar dan op zijn Taste’s. Ook hebben we een interview met naar mijn idee de meest inspirerende persoon in de internationale snowboardscene, in elk geval van de laatste tien jaar, David Benedek. Niet alleen op zijn snowboard was hij innovatief en creatief, ook daarnaast in medialandschap. Zo, nu kan je voorbereid mijn laatste Taste lezen. Heb ik toch nog een keer een echt voorwoord geschreven. Check. Michiel Rotgans Hoofdredacteur extraordinair

V O O R W O O R D

[RIDER: SVEN THORGREN] WWW.PROTEST.EU

tastE news 14

N e W S

Freeride World Tour Afgelopen winter heeft Irian van Helfteren zich, ondanks een knieblessure waarbij hij geopereerd is aan de tibia, gekwalificeerd voor de Freeride World Tour. Daarmee is hij de eerste Nederlander die met de Freeride World Tour meerijdt. Deze tour bestaat uit zes wedstrijden wereldwijd, waarin de veertien beste freeriders het tegen elkaar opnemen. Op zes januari vindt de eerste wedstrijd plaats in Revelstoke Canada. Wil je de prestaties van Irian volgen? Kijk dan op www.irianvanhelfteren.com

Island Tribe Sun Protection Deze gel met SPF 40 beschermt je niet alleen in de sneeuw, maar ook in het water en blijft bij een portie zweet ook gewoon zitten. De kleurloze gel smeert gemakkelijk en wordt snel in de huid opgenomen. Island Tribe Sun Protection verzorgt intensief en beschermt de huid tegen uv-A en uv-B stralen. Huidvriendelijk en dermatologisch getest. Verkrijgbaar in tubes van 50ml en 100ml. Onder andere te koop via: www.soulwebshop.nl

Boarderworld.com Armand Verhoef is, samen met een enthousiast en toegewijd team, het afgelopen jaar bezig geweest met de bouw, het ontwerp en de realisatie van Boarderworld.com. Begin oktober opende Boarderworld.com zijn digitale deuren. De uitkomst is een servicegerichte webshop, met kwaliteit als handelsmerk. Alle producten worden uit voorraad geleverd en wat voor 16.00 uur is besteld, wordt de volgende dag binnen geheel Nederland kosteloos bezorgd. De klantenservice is 24 uur per dag zowel per mail als telefoon bereikbaar en het assortiment wordt dagelijks aangevuld en uitgebreid. www.boarderworld.com

Bonfire Vanaf volgend seizoen zal Stairss Distributie verantwoordelijk zijn voor de verkoop en marketing van Bonfire-outerwear in de Benelux. Nikita, dat al onder het dak van Stairss zit, is namelijk overgenomen door Amer Sports, het moederbedrijf van Salomon. Hierdoor is er een goede samenwerking ontstaan met Bonfire. Een klassieke win-winsituatie dus!

Nikita Hardware Nog meer goed nieuws vanuit Stairss. Dankzij de aansluiting van Nikita bij Amer Sports, is er een enorme schat aan kennis over verschillende technologieën bereikbaar voor Nikita Hardware. De boardcollectie die dit jaar gelanceerd is, zal worden uitgebreid, er zullen ook bindingen op de markt komen en wellicht komt Nikita tevens met diverse helmen.

By Fair Means Na twee jaar filmen met een constant gebrek aan budget, heeft de aankondiging ‘coming soon’ eindelijk een datum gekregen. Ja, het is een no-budget movie geworden barstensvol passie, heartbeat, Holy Sh*it en dat in bioscoopstijl. Het merkwaardige hieraan is dat er bijna alleen maar flatlanders in meerijden: Irian van Helfteren (NL), Christian Schnabel (platteland van AT), Juan Bergade (ARG) en Bas Elhorst (NL). De maker Elmar Strottman (Berlijn) komt zelf ook niet uit de bergen. De première in Oostenrijk tijdens het Freeride Film Festival was een groot succes, waarbij By Fair Means zelfs een award ontvangen heeft voor de beste film. Je kan de film online bekijken: vimeo.com/elmar/byfairmeans

DANMILNER

tastE news 16

N e W S

Bibian Mentel: Met mijn goede been uit bed Bibian Mentel was zevenentwintig en klaar voor de Olympische Spelen (Salt Lake City 2002), toen ze een zeer agressieve vorm van botkanker kreeg. Artsen en familie vreesden voor haar leven, maar Bibian vroeg zich vooral af wanneer ze weer op haar board kon staan. Dat was eerder dan verwacht: tegen alle medische adviezen in suisde Bibian vier maanden na de amputatie van haar rechteronderbeen weer de berg af. Nog eens drie maanden later was ze Nederlands Kampioen. Bibian werd een inspiratiebron voor jongeren, maar ook voor ouderen met en zonder fysieke beperking. Ze schreef er een boek over dat zeker de moeite waard is om te lezen. Prijs: € 19,95 ISBN: 9789021549057

Sponsor nieuws Anthonie in ’t Hout rijdt deze winter voor Airblaster Outerwear en is samen met zijn andere sponsors ThirtyTwo (boots), Stepchild (snowboards) en Ashbury (goggles) nu volledig uitgerust voor een goed seizoen. Ook het Ride-team heeft een nieuwe aanwinst, namelijk rookie Isis van Turnhout. En Babs Barnhoorn mag zich gelukkig prijzen met K2 als sponsor. Het nieuwe ‘100% organic’-label ‘Picture’ heeft al voordat het in de shops te krijgen is twee kersverse teamrijders. Onder het motto ‘de jeugd heeft de toekomst’ hebben zij de gebroeders Van Bouwhorst uit het Nederlandse rookieteam in nieuwe kleren gestoken. Ziggey en Jazzley hebben beiden al een aantal leuke wedstrijdresultaten geboekt, dus daar gaan we zeker nog meer van horen. Bas Elhorst heeft geluisterd naar de ‘Sound of Change’ en gaat deze winter warm gekleed in outerwear van Rhythm.

Catscratch reminder Op de afterparty van het Rock a Rail-event in Den Haag ging de film ‘Catscratch’ onder luid gejuich van de toeschouwers in premiere. Sindsdien is de film online te bewonderen. En niet zonder succes. Elfduizend views staan er inmiddels op de teller en dat getal loopt nog altijd op. Heb je hem gemist? Geen nood, want Catscratch staat nog steeds op het web. Pak wat magnetronpopcorn en check de link. www.postlandtheory.com/catscratch

Burnside Cablepark Dat Burnside een gave winkel in Deventer is, dat is al lang bekend. Wat minder mensen weten is dat de shop naast een eigen skatepark ook een kabelbaan heeft waar je kan wakeboarden. Berg je straks eind april je snowboard weer op in de schuur dan hoef je je niet te vervelen. Snowboarden en wakeboarden hebben veel raakvlakken, zoals schansen, boxen en sprays en het is daarom een ideale bezigheid voor snowboarders in de zomer. Herm van Burnside laat op de foto zien dat je niet eens speciale spullen nodig hebt. www.burnsidecablepark.nl

Snowtrip De derde editie van Snowtrip staat alweer voor de deur en wel van 8 tot en met 17 maart. Dit jaar is de bestemming St. François Longchamps in Frankrijk geworden. Snowtrip is bedoeld om jezelf op een ongedwongen en relaxte manier te ontwikkelen op het gebied van wintersport. Of je nu een beginner of een ervaren wintersporter bent, iedereen is welkom bij Snowtrip. Ons doel is een te gekke week organiseren en ervoor zorgen dat je de uitdaging tijdens en na het boarden aan durft te gaan. Check www.snowtrip2013.nl voor meer info en boekingen.

WIN EEN PAAR CUSTOM SWITCHBACK BINDINGEN 17

Switchback is een nieuw bindingmerk op de markt. Het concept is eenvoudig, zonder enig gereedschap kun je de binding volledig aanpassen naar eigen smaak. Wil je met een extra ‘surfy’ gevoel in de poeder rijden, dan haal je in no time je highback eraf. Om hem later weer net zo makkelijk toe te voegen als je weer een ijzige piste op gaat. Tevens kun je jouw binding volledig naar eigen smaak customizen. Je hebt keuze uit verschillende highbacks en doordat elk onderdeel los verkrijgbaar is in verschillende kleuren kun je altijd een uniek setje naar je eigen smaak bouwen, sick! Wat moet je doen om te winnen? Van onze vrienden bij Switchback mogen we een van onze lezers blij maken met een custom Switchback-binding. Het enige wat jij hoeft te doen is te surfen naar taste.soulonline.nl/nieuws en te klikken op het ‘Win een custom Switchback binding’-topic. Vertel onderaan bij de Facebookcomments in welke situatie je stond te klungelen met je bindingen en dat je wenste dat je een tool-free Switchback-binding in je bezit had.

t A S t e – I t

Vans classic patch cap (1) Ja, we kunnen hier een hoop woorden aan vuil maken. Iets over de soort stof waar de pet van vervaardigd is, welke synthetische vezels gebruikt zijn, hoe de stiksel in het merk geweven zijn en ga zo maar door. Maar ja… iedereen ziet toch dat er helemaal geen uitleg meer voor nodig is om te kunnen bepalen of deze Patch Cap vet is? Want dat is gewoon zo. Punt.

Giro Battle (2) Een bulletproof schild dat je beschermt tegen alle mogelijke valpartijen rond rails en kickers. Voor de echte parkrijders onder ons biedt de Battle, met zijn ultieme low-profile look, de perfecte bescherming voor je hoofd en wel dankzij de speciale Hardshellconstructie. En de acht ventilatie-openingen houden het hoofd koel tijdens een zomerse shredsessie. Te combineren met alle TuneUps-systemen.

€ 19,95 | www.vans.nl

€ 79,95 | www.giro.com

Nikita Prindle pant (4) Girls pay attention! Deze Prindle pant van Nikita heeft een aantal verborgen kwaliteiten die je, eenmaal gezien en ervaren, niet meer zomaar kan vergeten. Naast de garantie dat je in de heftigste stormbui droog blijft, zijn de kniestukken en het achterwerk aan de binnenzijde met een extra tricot voering ontworpen. Comfortabel dus, maar ook aan praktisch eigenschappen, zoals een speciaal jas-broek-ritssysteem en een elastische tailleband, ontbreekt het de Prindle niet.

POC Receptor Bug (5) Twee vliegen, of kevers, in een klap. POC kiest voor dubbele shells die elkaar overlappen: de ‘ABS outer shell’ vangt de eerste klap op, de ‘in-mold polycarbonbate/EPS’ binnenvoering filtert de schok. Zo wordt de impact gereguleerd en krijgt het hoofd een minder grote klap te verduren bij een flinke val. En ook aan het ventilatiesysteem is gedacht, deze kan tijdens koude dagen dicht gelaten worden. Met extra verzachting in de nek en de mogelijkheid om je muziek in de oorflappen te verbergen.

€ 189,- | www.nikitaclothing.com

€ 130,- | www.pocsports.com

Mons Royale (7) Thermo-ondergoed klinkt altijd een beetje suf. Maar Mons Royale bewijst dat niets minder waar is. Niet alleen de felle kleuren en mooie pasvorm bevestigen dit, maar ook de werking van merinowol overtuigt je dat je eigenlijk niet meer zonder kan. De zachte vezels prikken niet en het materiaal reguleert de lichaamstemperatuur. Warm als het buiten koud is en ademend als de temperatuur buiten stijgt. En merino gaat niet stinken, we spreken uit ervaring! Er is geen twijfel over mogelijk, thermo was nog niet eerder zo onmisbaar.

K2 Limelight (8) Gezocht: snowboardchick met vijf of meer weken ervaring, een hoge dosis power en een portie lef. Aangeboden: breed inzetbare Limelight jibplank. Het stijve stuk onder de bindingen houdt de plank op hogere snelheden stabiel en vergemakkelijkt het insnijden op de kicker. Let wel een beetje op de landing, want de korte neus kan je net dat extra beetje ongewilde schwung geven. Neus poederen? Zet de bindingen ‘set back’ en je hebt een prima poederplank! Kus de kicker goodbye op een mistige dag en vermaak je met een liefdevolle jibsessie.

€ 79,95 | www.monsroyale.com

€ 399,95 | www.k2snowboarding.com

taste it! 5

Switchback Halldor Helgason Pro Model (3) Ooh, kijk eens, een liefdesbriefje van Halldor: “I am super stoked on how my pro model bindings turned out. Orange and purple combo with my fingerprint printed on them. Really light and if you haven’t tried out bindings with Wingbacks you do not know what you are missing. It gives you extra support for more control on the board. And sick for pressing as well. So do not be afraid to send these bindings and i promise you that you won’t be disappointed!” € 250,- | www.switchbackbindings.com

Sweet Mercury Jacket (6) Wij geloven best in de aanname van Sweet: ‘100+ days on snow in comfort’. Het 2-layer Gore-Tex-membraan reguleert bij elke buitentemperatuur je lichaamswarmte en is met een hoge waterkolom absoluut honderd procent waterdicht. In combinatie met de Primaloft-voering isoleert de Mercury op zijn best tijdens koudere dagen. Nog een pluspuntje: de fit is wat losser geworden. Een technische, vette jas die je het liefste elke dag draagt… o ja, dat kan dus gewoon! € 499,95 | www.sweetprotection.com

Ride Sage womens boot (9) Dit is de verloren schoen van Assepoester en die móet je echt even passen. De Sage’s Intuition Plush Liner kan door middel van een warmtebehandeling beter passend gemaakt worden, zodat de schoen meteen van begin af aan comfortabel zit. Daarnaast is de voering geschikt voor extra koude dagen en wordt de natuurlijke vorm van je voeten goed ondersteund. Met het Boa Coiler-striksysteem ben je sneller gestrikt voor een afdaling waar zelfs de koningin U tegen zegt. € 199,95 | www.ridesnowboards.com

F A S H I O N !

WAt IS De OVeRtReFFeNDe tRAp VAN... 20

I N t e R V I e W

steve kriJBolDer?

I N t e R V I e W

Krijbolder? Krijbolderst? Hoe breng je het in hemelsnaam onder woorden als je Steve Krijbolder voorbij ziet vliegen op zijn snowboard? Neem nu de cover van dit magazine, Steve tart de wetten van de zwaartekracht, het lijkt van een andere planeet. Lees met ons mee om uit te vinden waarom deze jongen het nodig vindt om altijd weer die overtreffende trap te overstijgen.

Ladderfoto & Tekst: Michiel Rotgans Actiefoto’s: Markus Rohrbacher

In mijn eerste jaren heb ik de gebaande paden van de typische Hollandse indoorkid bewandeld. Het snowboarden was voor mij een weekje wintersport in de Alpen, mijn spaargeld werd besteed in Snowworld en voor mijn verjaardag kreeg ik een seizoenskaart. Zo werd mijn halve jeugd in de koelkast gespendeerd, ik was verslaafd en kon niet stoppen. Ik maakte dagen van tien tot zes op de indoorbaan, soms kwamen mijn ouders mij letterlijk van de baan af trekken omdat ze het welletjes vonden.

I N t e R V I e W

Ik ben Steve Krijbolder, éénentwintig jaar, woonachtig in Zoetermeer en op de indoorbaan van Snowworld liggen mijn roots. Ik ben fulltime bezig met snowboarden, als in: ik ga niet naar school en heb geen reguliere baan, snowboarden is mijn werk. Ik hou van snowboarden in de breedste zin van het woord. Niet alleen van parkfreestyle, bijvoorbeeld halfpipe, kickers en rails, ik zet ook graag een bochtje in de poeder of spendeer een halve dag aan het bouwen van een backcountryjump. Over het seizoen heen besteed ik mijn tijd enerzijds aan trainen en deelnemen aan wedstrijden met de Nederlandse selectie, anderzijds ga ik graag op pad om te filmen met mijn sponsors of voor nationale fototrips, ik probeer dit naar een Europees niveau te tillen. Vaak zie je dat boarders of alleen maar wedstrijden doen of het hele seizoen op pad zijn voor het filmen van een videopart. Ik zou het één niet zonder het andere willen doen. Yin kan niet zonder Yang, Knabbel kan niet zonder Babbel, ik kan niet zonder wedstrijden of shoots.

Onder: Uw gezagvoerder Steve bij Krijbolder-airlines.

I N t e R V I e W

Boven: Geen dikke jump, wel een dikke handplant.

Mijn eerste plank was een slalomboard van F2, die is vrij snel ingeruild voor een Burton Punch van één meter twintig, omdat al snel bleek dat freestyle toch meer mijn ding was. In 2001 of 2002 deed ik mee aan een NK en daarna kwam het aanbod om voor Nitro Snowboards te gaan rijden. In januari rijd ik tien jaar voor het merk dus je kan wel zeggen dat ik een goede band heb met de producten en de mensen erachter. Na dat NK ben ik ook mee gaan trainen met het rookieteam van de Nederlandse Ski Vereniging om vervolgens netjes het hele traject via de junioren- naar de seniorenselectie te doorlopen. Op mijn zeventiende, met een basisdiploma op zak, ben ik fulltime gaan snowboarden. Inmiddels éénentwintig jaar oud ben ik nog net zo stoked over snowboarden als de eerste dag. Wat betreft mijn wedstrijdcarrière ligt de focus op de kwalificatie voor de Spelen van Sochi. Toch

staar ik me daar niet blind op, ik zal ook gewoon slopestylewedstrijden blijven rijden. Het Nederlands team geeft je de gelegenheid om de best mogelijke snowboarder te worden die je kan bedenken, door middel van goede begeleiding en trainingen op de beste locaties ter wereld. Talent en inzet zijn daarna eigenlijk alleen nog de beperkende factoren. Mijn plek in de selectie neemt qua tijd ongeveer zes maanden per jaar in beslag. Daarvan is ongeveer één maand in Nieuw-Zeeland, zijn er twee in NoordAmerika en de rest van de tijd wordt versnipperd over Europa doorgebracht. Dit lijkt een druk schema maar er blijft zat tijd over voor andere dingen. Zo was ik afgelopen februari een maand op pad met het Europese Nitro-team in Arlberg om te filmen voor de Road Warriors-serie. Halverwege moest ik wel even heen en weer naar de worldcup in Calgary, maar dat terzijde. Het ging helemaal los met de

sneeuw in Vorarlberg, alle records waren verbroken. De filmpjes staan nog steeds op internet dus ga ze zeker even kijken www.vimeo.com/39222736. Verder ben ik nog foto’s gaan maken met het Beneluxteam van Vans en hebben fotograaf Jan Bijl en ik meegedaan aan de photocontest van Snowboarder Mag. Aan het eind van het seizoen zat ik met Nitro in Zweden, waarvan bij dit interview de meeste foto’s zijn. Aan het begin van het seizoen geeft het Nederlands team een schema en vervolgens puzzel je alle gaten vol met aanbiedingen van trips die je her en der krijgt. Daar probeer ik dan een goede mix van te maken. Ik eet van twee walletjes! Naja, als Nitro vraagt om mee rails te gaan hakken in Helsinki, dan bedank ik daar voor, want dat is toch wel iets ‘out of my league’. Maar toch, nu urban rijden weer meer vliegen wordt moet ik daar misschien toch wel eens ‘ja’ tegen zeggen...

I N t e R V I e W

Links: Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Nee, het is Steve Krijbolder met een dikke backside180-japan.

Rechts: Ook in de T-bar lift blijft Steve niet met de voetjes op de grond, wakestyle railey!

I N t e R V I e W

Ik snowboard na al die jaren nog puur en alleen voor de fun. Als ik in Nederland ben en er staat een goede schans op baan drie ben ik, ondanks alle goede parken in het buitenland, nog steeds stoked om indoor te rijden. Een complete snowboarder moet alle soorten obstakels kunnen rijden maar ook een heel arsenaal aan tricks op commando kunnen uitvoeren. Niet alleen technische spins en doublecork tricks maar ook hoge stylische grabs die het goed doen op de foto. Een fotograaf heeft wel eens tegen mij gezegd dat het een ‘natte droom’ was om met mij te shooten. Door de hoogte en mijn style in grabs was het voor hem makkelijk om een sicke plaat te schieten. In 2009 kreeg ik door dat hoogvliegen wel aan mij was besteed. Op de O’Neill Evolution stond er een tien meter hoge quarterpipe en in twee dagen tijd lukte het me om er meters uit te springen. Letterlijke en figuurlijke hoogtepunten waren een backside540 op zes en een halve meter en een backside-air van acht komma zeven meter. Tel daarbij de tien meter hoge quarterpipe op en je doorloopt in een mum van tijd een amplitude van negentien meter. Dat is net zo hoog als een gebouw

van vijf verdiepingen. Best bizar. Ik wist het podium te bereiken en dat is tot de dag van vandaag mijn beste resultaat op een TTR-6star wedstrijd. Jammer genoeg zijn er nu bijna geen quarterpipewedstrijden meer. Ik heb er niet echt een verklaring voor. Eerst waren ze overal, omdat het voor de toeschouwers erg spectaculair was. Misschien was ‘t wel een hype, of lag het aan ‘t veiligheidsaspect, omdat je jezelf best makkelijk voor de rest van het seizoen kon blesseren, misschien was ‘t wel een geldkwestie. Een feit blijft dat het in ieder geval erg moeilijk is om die dingen te bouwen, ze staan ook bijna nooit in een park. Dat maakt ook weer dat het bijna niet valt te trainen en daarom is in mijn ogen iedereen gelijk. Dat vind ik eerlijk. Het is een spelletje, wie durft er het hardst naar beneden en wie durft die snelheid om te zetten in hoogte? Ik was verslaafd aan de G-krachten die in de transition op je lichaam stonden. En dan dat stijl-momentje wanneer je daar bovenin de lucht stil hangt, je hebt echt even de tijd om te tweaken. Eigenlijk raak je al die snelheid in één keer kwijt en vanaf het hoogste punt val je, vergeleken met de snelheid waarmee je de

lucht in schiet, niet zo snel naar beneden. Ik weet niet hoe het is om hard te crashen, want dat is me nooit overkomen, ik heb wel eens een plank gebroken. Maar zelf niets. Hips vormen eigenlijk hetzelfde verhaal. Je schiet iets minder verticaal de lucht in en landt op negentig graden in plaats van 180. Je kan ook niet oneindig hard gaan, want er is een punt waarop het ding ophoudt. Het laatste wat je ook bij een hip wil is bovenop dat ding landen. Dat doet gewoon een boel pijn. Bij een hip ben ik wel eens op het randje gekomen en heb ik mijn val kunnen breken met een judo-koprol zo de landing in. Dat deed nog genoeg pijn, maar het is altijd beter dan stilvallen op de bovenkant van de hip. Ook hips zijn jammer genoeg niet in elk park aanwezig, goede hips zijn schaars. Vaak worden ze aan het eind van het seizoen gebouwd voor fotoshoots en schrapen de bully’s alle sneeuw uit het gebied bij elkaar om zo’n mega ding te bouwen. Ik kan niet wachten tot het weer zo ver is om mezelf te pushen om harder, hoger en verder te gaan.

Onder: Zelfde trick als op de cover van dit magazine, andere hoek. Ook zo ziet zijn backside-air er stylish uit.

info@stairss.nl

I N t e R V I e W

Boven: Zelfs jib-obstakels worden gebruikt om Steve airtime te geven. Dikke indy-tailbone.

Mijn ideale park? Lastig, okay ik heb hem. Je begint met een mooie tabletop powderjump waar je lekker op afgevuurd wordt. Vanuit daar rij je een hip aan, waarbij je kan kiezen tussen een linker en een rechter landing, dat zijn tegelijkertijd de wanden van een perfect geshapte tweeëntwintig foot halfpipe. Daarna volgt een jiblijn met obstakels en railtjes en van daar kan je doorgaan op een kickerlijn met twee mega kickers. Ja, zo ziet mijn ideale park er uit, kan dit wel? Het leven dat ik nu leid, daarover ben ik zeer tevreden. Ik ben éénentwintig, ben al tien keer om de wereld gevlogen en ik heb een hoop van de dikste parken in de vetste skigebieden gezien en daar heb ik van genoten. Natuurlijk ben je er wel klaar mee als de berg vijf opéénvolgende dagen gesloten is vanwege het weer of dat je na veertig uur reizen in Nieuw-Zeeland aankomt en al je spullen zoek zijn, maar dat is te relativeren. Over die trip naar Nieuw-Zeeland gesproken, ik kwam daar aan en toen overleed mijn opa. Ik heen en weer voor de begrafenis. Uiteindelijk was ik in een week anderhalf keer de wereld rond gevlogen. Je kan wel zeggen dat ik even klaar was met vliegtuigen, sindsdien ben ik Staralliance goldmember!

Mijn dank gaat uit naar mijn sponsors. Nitrobindingen en -boots, ik rijd ze sinds dag één, zit in het Europese team en heb niets dan lof over voor het materiaal en de mensen achter het merk. Van Vans krijg ik altijd frisse schoenen, voor, tijdens en na het snowboarden. In Snowworld mag ik lekker gratis snowboarden en fitnessen. Eyewear heb ik van Ashbury, de relatie is nog pril, sinds januari, maar ik vind het erg toffe spullen. Clast houdt mijn nek lekker warm en mijn laatste aanwinst in de vorm van Volcom zorgt dat ik er altijd stijlvol bij loop.

! S A N A N A B C I N A G R IC O

VOLCAN

action with Magne-Tr movie: a an an B er w TX Po sinthe’s new Check Blair in Ab 12/13 TRS C2 B

BLAIR HABENICH

DERS

BITCHIN’ BOARD BUIL www.lib-tech.com

: Tim Z

photo an

rm imme

Dit zijn van links naar rechts: Boas van Olden, Rachida Aoulad El Haj Amar, Mel Lammers en Joshua Pires.

taste’s trickypedia

k N O W – H O W

uitlEg van dE systEmatischE naamgEving dEr railtricks

Snowboarden op rails, mensen houden er van of ze hebben er totaal niets mee. Tegenstanders brengen vaak als argument dat een snowboard is gemaakt om op sneeuw te glijden, waar ik in principe in kan komen. Toch komt het er meestal op neer dat tegenstanders de kunst er niet van snappen. Zeg nu zelf, als je Formule 1 niet volgt is er ook niets aan om twee uur naar zo’n race te kijken. Afgelopen winter was ik in Finland aan het schieten met twee van de meest technische railrijders van Nederland, Kas Lemmens en Wessel van Lierop en dat ging ook mijn pet te boven.

op detailniveau bezig bent kan het zelfs verslavend werken. Avond op avond, jaar in jaar uit zijn er de koelkastkids die hun hele pubertijd spenderen aan het rijden van rails. En echt niet dat zij steeds maar hetzelfde trucje doen. Zij zien een schoonheid in de sport die wij niet zien en kunnen met elkaar communiceren op een ander niveau en in een andere taal. Om een beter inzicht te krijgen in deze vreemde taal heeft Taste een Trickypedia voor je gemaakt waarin we de systematische naamgeving der railtricks aan je uitleggen. Misschien ga je na het lezen van dit artikel het rijden op rails wel heel anders bekijken, misschien ga je het straks zelfs nog leuk vinden! Wij zijn in ieder geval weer up-to-date. Voor dit artikel hebben we vier railkids uit de indoorhal geplukt. Samen hebben zij alle tricks die we kunnen bedenken wel onder de loep genomen.

Tekst & Fotografie: Michiel Rotgans

De laatste keer dat ik fanatiek rails reed was al weer zes jaar geleden en de laatste vernieuwingen had ik ook niet helemaal meegekregen. Dingen zijn pas leuk als je er verstand van hebt en als je echt

Basics

Fiftyfifty | De Fiftyfifty is de meest basic vorm van het glijden over een rail, gewoon rechtuit in de lengterichting van het board.

Om de moeilijke namen uit te leggen beginnen we bij de basics. De naam van een basic trick vertelt hoe je board op de rail staat en aan welke kant van de rail je erop bent gekomen. Elke basic trick kan zowel frontside als backside worden gedaan, dit is ook gelijk één van de meest gemaakte fouten. Mensen denken vaak dat frontside of backside te maken heeft met of voor- of achteruit glijden, maar dat is niet zo. Frontside wil zeggen dat je de rail aan je voorkant had toen je kwam aanrijden. Backside wil zeggen dat je met je rug naar de rail aankwam. Dit hebben we overgenomen vanuit het skateboarden. Bij de voorbeelden staat de afzet aangegeven. Kom je recht op een obstakel aanrijden, wat bij een fiftyfifty op een box wel eens het geval is, dan laten we dat weg. Overigens worden frontside en backside in de volksmond vaak afgekort tot ‘front’ of ‘back’. Let er op dat Rachida en Joshua allebei rechts voor (goofy) staan. Bij alle slides is het van belang dat je plank haaks (90 graden) op het obstakel staat, anders is het een Zeach en dat kan en mag niet (vernoemd naar ex-pro Zach Leach die daar tot zijn dood mee wordt geplaagd). Een aantal jaar geleden hadden we boardslides waarbij de rail in het midden van je board zat, maar die kunnen ook niet meer. Tegenwoordig moet de rail onder je binding door gaan. Toegegeven, het heeft net zoveel logica in zich als dat je niet kan golfen in een spijkerbroek, maar ‘t is nu eenmaal de afspraak.

Backside fiftyfifty

Frontside fiftyfifty

Nose- en tailpress | Eigenlijk hetzelfde als een fiftyfifty maar nu druk, leun, hang of press je op je nose of tail. Deze kan zowel frontside als backside.

Nosepress

Tailpress

Boardslide | Bij een frontside of backside boardslide gaat de rail onder je voorste voet door. Frontside en backside boardslides gaan vandaag de dag door het leven als frontboard en backboard.

Backboard

Frontboard

Blunt | Bij een blunt zet je eerst je hele plank over de rail en sta je vervolgens op je achterste been. Deze kan ook zowel frontside als backside.

k N O W â&#x20AC;&#x201C; H O W

Backblunt

Frontblunt

Libslide | Bij libslides zet je eerst je tail over de rail en sta je vervolgens op voorste voet. Extra moeilijk doordat je hoog moet springen om niet te blijven haken.

Backlib

Frontlib

Tailslide | Tailslides zijn lastig. Je moet net als bij een libslide je tail over de rail tillen en dan op je achterste voet railen, dit kan alleen maar als je in een onmogelijke houding staat.

Backtail

Fronttail

180’s | One-eighty, honderdtachtig graden, halve draai of ‘one’, het wordt allemaal gebruikt om aan te geven dat je met een halve draai op de rail springt.

Backside180

Frontside180

Er zijn vier mogelijkheden, frontside, backside, switch frontside, beter bekend als cab en genoemd naar de uitvinder Steve Caballerial (skater) en switch-backside, de moeilijkste.

k N O W – H O W

Cab180, of switch-frontside180

spin-on

Switch-backside180

270, 360... | Natuurlijk kan je nog veel meer dan 180 graden spinnen, alle kanten op, hier twee voorbeelden.

So far, so good? Nu begrijp je hoe het heet om op een rail te staan. Er zijn allemaal verschillende manieren om op een rail te springen, de zogenaamde ‘spinon’, waarbij spin staat voor de hoeveelheid graden die je draait. Bij een frontboard spring je weliswaar ook negentig graden maar dat is te weinig en die benoemen we niet. Vanaf een 180 beginnen we het toe te voegen aan de naam van de trick. Natuurlijk zijn er ook malloten die met salto’s op rails springen maar dat hebben we even niet meegenomen. Boas en Mel staan beiden met links voor en zijn dus regular. Frontside270

Cab360

Hardway | En dan heb je nog de hardways, een soort contra-spin waarbij je van de andere kant van de rail komt aanrijden ten opzichte van de gevallen hierboven. Deze zijn moeilijk!

Hardway-backside180

Hardway-backside270

180out | Een halve draai van de rail afspringen, frontside of backside. ‘Side’ wordt vaak weggelaten.

Back180out

Front180out

270out | Bij 270’s praten we niet over frontside of backside maar over ‘sameway’ of ‘revert’. Sameway is als je de richting van je truc doorzet en revert is als je juist terug spint.

k N O W – H O W

270sameway-out

270revert-out

360out | Er in een hele draai afspringen gebeurt altijd vanuit een fiftyfifty of press. Ook hier wordt ‘side’ vaak weggelaten.

spin-out En natuurlijk kan je tevens met een spin van de rail afspringen. Ook hier benoemen we het niet als je maar negentig graden hoeft te springen. Wat we wel zeggen is ‘to fakie’ wanneer je switch wegrijdt. Als je er juist de nadruk op wilt leggen dat je niet switch wegrijdt dan kan je ‘to normal’ aan de naam toevoegen. Nu hebben we weer Rachida en Joshua die beiden goofy staan.

Back360-out

450out | Deze is slechts voor een handjevol railkids weggelegd. De 450out!

450out

Front360-out

Gap | Rachida ‘gapt’ het eerste stuk van de dubbelkink en slide alleen het laatste ‘down part’.

Grab-to | Joshua doet hetzelfde als de gap maar hangt dan met een grab in de lucht.

Laidback | Geïnspireerd op een bekende surfmove, Boas doet de laidback.

One Footer | Mel strapt z’n achterste binding uit en doet een backboard met één voet vast.

Pop-out | Boas gebruikt de kinkrail als ijzeren kicker en popt een stalefish van de rail af.

Stal-to | Joshua stalt hem op het begin van de rail en begint zijn railtrick vanuit stilstand.

k N O W – H O W

specials Afgelopen jaren is gebleken dat de systematische naamgeving te kort schiet ten opzichte van de creativiteit van snowboarders. Snowboarders hebben nog meer manieren, die niet in het huidige systeem een plekje hebben, gevonden om rails te bedwingen. Voor deze uitzonderingen moeten speciale namen worden aangeleerd, dit is slechts het topje van de ijsberg van de ‘specials’ die er te verzinnen zijn.

T Y L E R C H O R L T O N •E G 2

P H O T O :

VA N E S S A

A N D R I E U X

W O U T E R @ E D G E T R A D I N G . N L

Combo’s Alles wat je tot nu toe hebt geleerd is ook nog eens te combineren. Ja, je raadt het al, de mogelijkheden zijn eindeloos. Dat kan je nog eens keer twee doen omdat je dezelfde tricks ook nog eens switch aan kan rijden. Op één rail kan je bovendien nog van de ene basic trick overspringen in de andere. De mogelijkheden zijn eindeloos. Als je nu nog durft te zeggen dat railrijden een beperkte sport is, dan weet ik het ook niet meer. Al deze tricks zouden niet eens in een boekwerk van duizend pagina’s passen. Dus daar beginnen we ook niet aan. We laten er eentje zien van Boas en leggen je uit hoe die heet.

k n o w – h o w

1. Boas komt met de rail aan zijn voorzijde normaal (niet-switch) aanrijden, springt er negentig graden op en zet de rail onder zijn achterste binding. 2. Vervolgens springt hij een halve draai om en zet de rail onder zijn voorste voet. 3. Daarna springt hij met een driekwart rotatie in dezelfde richting als dat hij al opdraaide. Deze trick heet een: frontblunt-to-backboard270-out.

Raad de tRiCk, win een eleCtRiC eG2 t.w.v. €159,95!

We hebben hier op de redactie een goggle van Electric rondslingeren die we weg mogen geven. De Electric EG2 staat bekend om zijn grote gezichtsveld. Tel hier nog bij op de hoge kwaliteit van de lens en de relaxte pasvorm en je zicht zal tijdens het rijden nooit meer hetzelfde zijn. Hoe kan je hem winnen? Door de onderstaande trick van Joshua te raden met de opgedane kennis uit het artikel. Mail dit naar info@soulonline.nl met als titel ‘Trickypedia’.

Further IN 5 mINuteN

I N t e R V I e W

‘Jay jay’, zo wordt Jeremy Jones in de volksmond genoemd. Een man met een professionele freeridecarrière van ruim vijftien jaar en een trackrecord aan expedities waar menig alpinist alleen maar van kan dromen. Laatst was hij in Amsterdam om zijn nieuwe film ‘Further’ aan het Nederlandse publiek te tonen. Ondanks dat Jeremy je uren aan zijn oren gekluisterd kan laten zitten met ellenlange verhalen over zijn nieuwste film probeerden wij het te beperken tot een small talk van vijf minuten.

“Waar ik voorheen werd gedropt met een helikopter doken we in de film Deeper dieper de berggebieden en beklommen we bekende bergen met behulp van splitboards. Het thema in Further is om verder weg van de bewoonde wereld lijnen te rijden. Niet zozeer qua fysieke afstand maar verder gaan dan onze voorgangers ooit geweest zijn. Een subtiel verschil en dat levert een unieke film op. In Japan heb je een gebergte op ongeveer vijf uur van Tokyo en geen enkel levend wezen heeft die ongastvrij ogende bergen ooit van dichtbij gezien. En tijdens onze expeditie naar Svalbard (Spitsbergen) hebben we momenten gekend waar wij uit het zicht verdwenen. We zaten daar maar liefst 190 kilometer (vijftien uur met een sneeuwscooter) van Longyearbyen verwijderd, het enige dorp op het hele eiland. En in Alaska zochten we het Wrangell-Saint Elias National Park op, het grootse wildernisgebied van de wereld. Een kleine vijfhonderd kilometer van de bewoonde wereld af…”

Jeremy zit onderuit gezakt op de bank als we hem ons eerste nummer van dit jaar overhandigen. Hij kijkt, kucht even, gaat dan rechtop zitten, kijkt nog een keer goed door het blad bijna tegen zijn neus aan te houden en zegt dan: “That’s actually a really nice picture! Wow… Waar is de foto genomen? Heb jij hem gemaakt? Wie is de snowboarder die erop staat?” Zijn oprechte interesse brengt ons op het eerste onderwerp: de plekken die bepalend waren voor de verhaallijn van zijn film Further.

Heb je naast letterlijk ‘verder’ gaan ook grenzen verlegd? “De lijnen die we rijden in onze vorige films zijn op zich al moeilijk genoeg, wanneer je lijnen van hetzelfde niveau gaat rijden maar op zulke afgelegen locaties als in Further dan haal je jezelf al voldoende op de schouders. Ik denk dat ik wat dat betreft zeker mijn grenzen verlegd heb. Maar als je het vergelijkt met het niveau van snowboarden in een film als ‘The Art of Flight’, nee. Dat was echter een andere manier van

Tekst: Mirte van Dijk Foto: Michiel Rotgans

snowboarden. Ook bij deze film hebben we geen gebruik gemaakt van helikopters en overnachtten we in tentenkampen… daarmee zet je ook een stap verder.” Further is deel twee van de trilogie, wat gaan we over twee jaar zien in het laatste deel, Higher? “Wat ik in Further heb gedaan, leerde ik van het maken van Deeper. Ik koos daar bekend terrein en keerde het binnenstebuiten door op eigen kracht omhoog te gaan. In Further heb ik geleerd om met een team, zonder enige support van de buitenwereld, expedities te doen in the middle of nowhere. Deze kennis wil ik toepassen in het volgende project ‘Higher’. Ik ga op zoek naar een ander soort terrein, de meer exotische locaties en ga daar rijden. Denk in de categorie Mount Everest. Deze kan ik nu rustig noemen zonder iets te verklappen, want hij wordt het toch niet. Het blijft namelijk wel een vereiste dat je een mooie freeridelijn naar beneden kunt rijden en die zijn daar niet te vinden. Het duurt weer twee jaar voordat dit deel zal uitkomen dus nog even geduld maar we zijn al ‘Further’ aan het denken.”

t R A V e l S t O R y

NO Sleep tIll...

Åre

Eind januari word ik ’s avonds gebeld door Michiel, de hoofdredacteur van Taste, met de vraag of het me wat lijkt om met hem een aantal dagen mee te gaan naar het Zweedse Åre om te boarden. Na precies een volle seconden nagedacht te hebben ging ik uiteraard in op het aanbod. Twee dagen later voegde selectierijder Aston Egelmeers zich bij de club en onze crew was compleet. Scandinavia, here we come!

Tekst: Bob van Unnik Foto’s: Michiel Rotgans

t R A V e l S t O R y

Een week later gaven we elkaar de hand op Schiphol. Tijdens het inchecken bleek dat ik een beginnersfout had gemaakt door met een losse boardbag en een weekendtas aan te komen zetten. Gelukkig was ik met allemaal ervaren reizigers op pad en na heel wat ompakken, wegen en weer ompakken zaten al onze spullen in slechts drie tassen en konden we vertrekken zonder bij te betalen. Twee uur vliegen en drie tomatensap verder arriveerden wij in Noorwegen. ‘Noorwegen? Jullie gingen toch naar Zweden?’ Klopt, maar Trondheim is het internationale vliegveld dat ‘t dichtst bij Åre ligt. Een busreis van twee en een half uur door een adembenemend landschap waren wij slechts verwijderd

van Åre. De tocht is er zeker één om aan te raden. De eindeloos lange steppes met de eeuwenoude glooiende bergpassen en gekleurde ‘Pipi Langkouslandhuizen’ deed ons de belofte van een uitstekend land van bestemming. Waar je meestal een week hebt om het desbetreffende gebied te verkennen, daar hadden wij in dit geval slechts drie dagen. We klaagden niet, integendeel zelfs, maar dit vroeg wel om een strakke planning. Tevens moesten we meedoen aan activiteiten als sneeuwscooterrijden en sleehondentochten. Tjonge, wat hadden we het toch druk. Aan het eind van de middag kwamen we het Zweedse dorp binnenrollen.

Boven: Red Bull Crashed Ice, the day after. Onder: Dankzij Bob maakten we bij het inchecken vrienden in de rij.

t R A V e l S t O R y

Boven: Riders in the storm.

Jody Koenders, gepensioneerd snowboardrockstar, stond ons op te wachten bij de bushalte. Jody, belast met de marketing van Zweden in Nederland, was ook één van de initiatiefnemers van deze trip. Jody verwees ons naar ons onderkomen. We kwamen binnen in een appartement voor minstens acht personen. Beter kan niet als je maar met z’n drieën bent, lijkt me. Het verbaasde ons hoe goed er is nagedacht over de problemen waar je als snowboarder tegenaan loopt na een lange dag boarden. Zo is er bij binnenkomst een aparte kamer om je om te kleden. Met een bombproof stenen vloer waar je makkelijk met je skischoenen op kan dansen en een drooginstalatie waarmee je alles in een mum van tijd weer klaar kan maken voor de volgende dag. Achter de eerstvolgende deur gaat een ware Zweedse sauna schuil die deze trip zeker niet onopgemerkt bleef. Elk normaal mens zou zich even gaan opfrissen voor het diner, wij hadden aan het begin van het dorp een mooie houten handrail gespot, waar wij dat verloren uurtje tussen zes en zeven aan besteedden. Met een switchnosepress in de pocket zaten we twee uur later deftig te dineren met de marketingmanager van het gebied. Een fantastisch viergangendiner ging over tafel en we sloten af met een Zweeds kaasplankje, het leven van een snowboarder gaat over rozen. Na een ontbijt bij de hipste en meest ecologische bakker die je ooit in een wintersportresort zal zien, maak-

ten we kennis met Andy, de gids der gidsen! Een super enthousiaste man van ruim achter in de veertig, hij vertelde op een leuke manier over al het moois in het dorp. Ook kregen we een ware geschiedenisles over Åre. Zo vertelde hij ons dat voor 1910, het jaar waarin de eerste skilift werd gebouwd, het dorp vooral werd bezocht door astmapatiënten. Die kwamen daar om de uitzonderlijk schone lucht in te ademen. Vroeger werd gezegd dat de lucht in Åre een magische en helende kracht had. Eenmaal op de top van de hoogste berg beseften we ons hoe belachelijk mooi de ansichtkaart was waarin we ons bevonden. Het zicht was eindeloos en de pistes reikten tot aan het water van het meer. Op een bergtop aan de linkerkant spotten we een enorm chique hotel. Andy vertelde ons dat het hotel was gebouwd door Nederlanders en bood ons dan ook onmiddellijk aan om er een kijkje te nemen. Zo gezegd zo gedaan en we gleden door het gebied. Het gebied bestond voornamelijk uit glooiende pistes, geschikt voor jong en oud, met hier en daar een smalle maar steile knalpiste. Links en rechts van de paden waren genoeg leuk features om kleine freestylemoves te maken. Åre is lang niet zo groot als een Frans resort, maar door de vorm van het terrein kan je je hier prima een week vermaken.

t R A V e l S t O R y

Boven: En hierom zit Aston Egelmeers in de Nederlandse selectie. Frontside360-stalefish kaboem!

Onder: Van hondensleetochtjes krijg je het... Koud! En dat is nog zacht uitgedrukt.

"Het HOOgtepuNt: elANDStOOFVleeS met cHOcOlADe."

t R A V e l S t O R y

Boven: Bob van Unnik, switch nosepress.

Boven: Een point of view van ons twee uur durende uitzicht. Links: Dit is de foto die we niet aan de baas van onze sneeuwscootergids mochten laten zien.

Na het bezichtigen van het enorme hotel en een lekker ochtendje snowboarden was het tijd voor een heerlijke Zweedse lunch. Andy nam ons mee naar een klein restaurant aan de rand van het gebied. Het restaurant dat onder andere voorzien was van ingebouwde jacuzzi’s op de veranda en loungebanken met schapenhuiden, had als specialiteit een rendierstoofpotje. Na deze zalige lunch maakten we haast om ons om te kleden en de taxi te pakken naar de sneeuwscooterlodge aan het meer. Ik denk dat iedereen zich wel kan bedenken hoe wij ons gevoeld hebben toen we met 120 kilometer per uur over het bevroren meer knalden. Van het meer gingen we de heuvels in. De vers gevallen sneeuw in combinatie met de lage temperatuur zorgde voor een onvergetelijk poedercross-festijn met als grand finale een sprong die Michiel wist vast te leggen. De avond werd doorgebracht in een gecombineerde club en restaurant waar heel hipster Åre zich ’s avonds verzamelden. De gemiddelde Zweed weet wel hoe hij er fancy gekleed uit moet zien. Geen wonder in het land van de Hennis en Mauritz. Na een lekker lokaal biertje was het tijd om plaats te nemen aan de met eten overladen tafel. Jody had de bedrijfsleider carte blanche gegeven wat betreft het eten dat hij ons

zou voorschotelen. Grote borden met hapjes was hetgeen er paseerde. Het hoogtepunt: elandstoofvlees met chocolade. “Amazing!” is alles wat ik hierover zeg. Eigenlijk waren wij stuk voor stuk klaar om lekker in bed te duiken, maar bij dit bliksembezoek was er geen tijd voor slapen, het werd een nachtelijke snowboardmissie. Aston had het idee om van een enorm hoog gebouw af te springen. Helaas bleek na twee pogingen het gebouw te hoog en kregen we niet het effect op beeld dat we voor ogen hadden. Het was gewoon het risico niet waard om dit door te zetten. Nieuwe spot, nieuwe kansen. Na een flinke zoektocht vonden we uiteindelijk een mooie close-out rail met een drop van vier meter op het eind. Het was al laat en het slaapgebrek was inmiddels zijn tol aan het eisen. Ik en Michiel stonden om de beurt te kuchen. Niet van die gewone kuchjes, maar van die ‘gaat het wel lekker met je’-kuchjes’. Beter gingen we dit snel regelen zodat we naar bed konden. Door de enorme hoeveelheid sneeuw was het letterlijk een koud kunstje om deze spot te laten werken. In een mum van tijd was er zowel een landing als een startheuvel. Ik had slechts een paar pogingen nodig voor een goede foto. Moe en voldaan strompelden we terug naar ons appartement en vielen we dood neer op ons bed.

t R A V e l S t O R y

De volgende ochtend was wakker worden geen enkel probleem. Wij gingen namelijk een drie uur durende tocht met sleehonden maken! ‘Blue bird’ en de bevroren meren zorgden voor een heerlijke zorgeloze ochtend. Als je het echte Zweden wilt ervaren is dit zonder twijfel dé manier! Het kraken van de slee, de hijgende husky’s en de intense stilte die het landschap uitstraalt, het is onvergetelijk. Na een lekker warm kopje chocolademelk was het tijd om terug te keren naar de huskyfarm. Het bleek nog een hele klus om Michiel het terrein af te krijgen zonder achttien nieuwe honden aangeschaft te hebben. Ik denk dat hij achteraf blij is dat de honden daar zijn gebleven en niet in zijn achtertuin wonen.

t R A V e l S t O R y

Het funpark moest eraan geloven die middag en in Åre is dat er nogal eentje. Wat een bruut park. Met voor elk wat wils. Snowboarders van elk niveau kunnen hier de tijd van hun leven hebben. Jiblijnen, schansen in alle maten, een halfpipe, aan alles is gedacht en alles is aanwezig. Na een paar lekkere rondjes door het park gereden te hebben was het tijd om weer eens een mooi kiekje te schieten. Er waren een paar grote

jetsers en kickertijger Aston kon zijn geluk niet op. Hij ging dan ook als een ware machine tekeer. Ik kon natuurlijk niet achterblijven want met de ondergaande zon en het meer op de achtergrond zijn dit natuurlijk de plaatjes die je verwacht van Scandinavië. Ons laatste Zweedse avondmaal was een feit. Met authentieke Zweedse gerechten en drankjes sloten we het culinaire gedeelte van deze trip uitstekend af. Zover ik weet geniet de Zweedse keuken geen wereldfaam. Toch kan je in dit land ongelooflijk goed eten. De Zweden laten zich niet gek maken en weten gewoon heel goed wat lekker is. Deze avond gingen we nog op een nachtelijk snowboardavontuur maar die eindigde in het niets omdat we weg werden gestuurd. Ach ja, risico van het vak. Een week voor onze komst was er een editie van Redbull Crashed Ice geweest in het dorp. Een soort boardercrossparcours van ijs waarop ijshockeyers naar beneden raceten. In het parcours zat een quarterpipe van ijs. Het was de spot voor onze laatste foto op de laatste ochtend in het dorp. Na een aantal pogingen

was Ashton de man. Hij ging er met de hoogste shot vandoor. Snel gleden we naar ons appartement om in een kwartier de spullen te pakken en de shuttle naar het vliegveld te halen. Tijdens de ruim twee uur durende autorit kreeg ik een moment van bezinning, afgelopen drie dagen waren als een film aan me voorbij gegaan. Wat een intense maar bizarre trip was dit. In drie dagen had ik slechts twaalf uur geslapen. Toch was het door alle indrukken één van de beste trips die ik ooit heb mogen maken. Ik hoop dat je na het lezen over onze belevenissen overtuigd bent dat Åre een toplocatie is voor een mooie wintersport. Ik denk oprecht dat Åre alles in zich heeft om een super wintersportvakantie te garanderen voor iedereen die van actie, natuur, luxe, romantiek, gezelligheid en lekker eten houdt. Åre je was top, bedankt en tot snel! Voor meer informatie: www.skistar.com www.visitsweden.com Tel nr. Åre: +46 (0) 771 84 00 00

Boven: Bob dacht maar aan één ding bij het landen van deze fiftyfifty-close-out: “Eindelijk naar bed.”

PLANKEN

We hebben de juiste voor je liggen. Keeping things simple since â&#x20AC;&#x2DC;85 Kernweg 1 - Hoorn - 0229 219913 Outlet store: Passage 36 - 40 - Zandvoort - 023 5718600

Fotografie, Concept, Styling, Productie, Visagie, Set design, Post-productie, kortom alles: Michiel Rotgans

Dimi de Jong x O’Neill x Nitro

F A S H I O N !

Board: Nitro Eero Ettala € 569,95 Bindingen: Raiden Phantom bindingen € 299,95 Boots: Nitro Ultra TLS € 279,95 Jas: O’Neill Mutant Jacket € 249,95 Broek: O’Neill Exalt Pant € 139,95

Jas in kast: O’Neill Tilted Jacket € 199,95 Broek in kast: Concrete Pant € 119,95 Tas: O’Neill, niet meer in de huidige collectie Headphones: Philips - O’Neill The Bend € 70,00 Helm: Giro Shiv € 109,95

F A S H I O N !

Cees Wille x Vans

Trui: Vans Classic Hoody € 70,Boots: Vans Encore € 220,Schoenen: Vans Skate Hi (fleece) € 85,Board: Smokin Hooligan (dit seizoen niet in Nederland te verkrijgen)

Joris Ouwerkerk x Ride x Electric

F A S H I O N !

Board: Ride DH € 469,95 Bindingen: Ride Rodeo € 229,95 Boots: Ride Insano € 329,95 Handschoenen: Ride Shorty Glove € 59,95 Goggle: Electric EG1S € 119,95

F A S H I O N !

Goggle: Dragon DX Wolle € 99,95 Thermo: Airblaster Tux Ninja Suit € 119,95 Handschoenen: Transform Gloves Watson € 39,95

Steffen van der Land x Airblaster x Gnu x Dragon

Board: Gnu park Pickle € 489,95 Bindingen: Gnu Weird € 189,95 Jas: Airblaster Toaster € 189,95 Broek: Airblaster Big Mountain 3 Layer € 239,95 Cap: Dragon Trucker € 24,95

Jesper Kicken x Salomon x Bonfire

F A S H I O N !

Board: Salomon Sabotage € 399,Board op de grond: Salomon Official € 549,Bindingen: Salomon Chief € 259,Boots: Salomon Dialogue € 249,Jas: Bonfire Sitka Jacket € 299,-

Broek: Bonfire Spectral Pant € 239,Helm: Salomon Brigade € 89,Shirt: Bonfire Logo Tee € 24,95,Broek in kast: Bonfire Radiant Ant € 189,Wanten: Bonfire Mitten € 59,95

F A S H I O N !

Joey Van Essen x Bataleon x Switchback

Board: Bataleon Global Warming € 479,99 Bindingen: Switchback Halldor Helgason Pro Model € 250,Jas: Bataleon Dora Jacket € 249,95 Broek: Bataleon Lima Pant € 149,95 DVD: Postland’s Momentum (gratis te downloaden)

Dolf van der Wal x Protest x K2 x Electric x Dakine x ThrityTwo

F A S H I O N !

Board: K2 Happy Hour € 499,95 Bindingen: K2 Company IPO € 299,95 Boots: ThirtyTwo TM-Two Scott Stevens € 300,Jas: Nature Boardjacket € 199,99 Broek: Master Boardpants € 169,99

Flannel: Verdict Shirt € 49,99 Goggles: Electric EG1 € 99,95 & Electric EGB2 € 119,95 Tas: Dakine Vault € 99,95 Kroeg stappers: Etnies Etnies Califas € 230,Baseball jack: ThirtyTwo Team Jacket (team riders only)

F A S H I O N !

Boots: Thirty Two TM-Two Simon Chamberlain € 299,Cap: Flux 20 years celebration cap (teamriders only)

Thijs Ottens x Arbor x Flux x Revert

Board: Arbor Del Rey € 359,Bindingen: Flux TT 30 € 219,Longboard: Arbor Axis Koa € 229,Vest: Arbor Team Hoodie € 69,Broek: Thirty Two Blahzay Army € 199,-

k N O W – H O W

Booty WAReN VROegeR De SOFtbOOtS OOk ÉcHt beteR?

Een goed paar softboots is misschien wel het belangrijkste onderdeel van je gehele uitrusting. Niets levert minder plezier op dan een paar knellende schoenen die te weinig steun geven, je gewrichten aan gort helpen en ’s nachts nachtmerries opleveren omdat je ze de volgende dag weer aan moet trekken. Ooit was er een tijd, dat pijn aan je voeten heel normaal was omdat er nog geen speciale boots voor het snowboarden beschikbaar waren. We deden een research, blikten even terug in de tijd, maar probeerden ook wat informatie over de toekomst los te peuteren.

Tekst: Mirte van Dijk

k N O W – H O W

call “Ja, hallo, u spreekt met Mirte van Dijk. Ik ben op zoek naar een wandelende encyclopedie, eentje met de S van softboot.” Vergeten namen, stoffige telefoonnummers en bekende via via’s worden tevoorschijn gehaald. Ik formuleer voorzichtig enkele specifieke vragen en stuur ze naar leveranciers, fanatiekelingen en Oostenrijkse berggeiten. Nu is het slechts een kwestie van wachten op antwoorden die de geheimzinnige historie van de softboot stap voor stap kunnen ontrafelen. “Zou ik u wat mogen vragen?” Dagen, weken, maanden gingen voorbij. Nee, hoor. Het ging eigenlijk heel snel. De eerste reactie kwam van Rik van Dijk, marketingcoördinator bij Vans en Pro-Tec Benelux. “Ik heb met collega’s wat oude herinneringen opgehaald, om te kijken of iemand zich nog wat specifieks voor de geest kon halen. Op onze Belgische afdeling zit een oude rot in het vak, hij en ik hebben allebei nog met bergschoenen op een snowboard gestaan. En later van die stevige sneeuwschoenen uit Canada. Oh, en legerkisten, die

heb ik ook nog uitgeprobeerd! Maar wat nou precies als eerste op de markt kwam en hoe die ontwikkeling verder ging, geen idee. Je zou Patrick van der Graaff eens kunnen bellen!” Patrick is een oude pro-rijder van Vans, in de jaren negentig was hij één van de meest geziene gezichten in de laaglandse snowboardmedia. En wat blijkt? Dankzij die carrière is hij betrokken geweest bij de ontwikkeling van de softboot. Beter kan haast niet, de wandelende encyclopedie bestaat! Na een kort telefoongesprek in zijn drukke schema maken we een afspraak voor een interview, want dat de founder van Rotterdam Agency ons wat te vertellen heeft is wel duidelijk. Ik noteer zijn naam naast de andere aantekeningen op mijn vol gekliederde notitieblaadje en toets het nummer van mijn volgende boot-y-call in: “Hoi Sjoerd (red. Remmelink)! Weet jij misschien… ?” “Northwave, Sims, Okay… allemaal boots uit die tijd. O, en Airwalk natuurlijk. Maar Sorel was denk ik de eerste schoen die al meer snowboard-gerelateerd was. Dat is het merk van die sneeuwlaarzen, ken je die?

Airwalk

Sorel Eh, Rolf Veenendaal, bel hem anders even, via skateshop Rodolfos of de Leertent.” Een paar telefoongesprekken verder heb ik Rolf te pakken. Eind jaren zeventig besloot hij samen met zijn broer, na een trip naar Californië, een skateshop te openen. Ze volgden alle ontwikkelingen in de Verenigde Staten omtrent het snowboarden en haalden in 1981 het eerste snowboard naar Nederland. “Ik heb hier nog een paar van die Sorels in de berging staan!” Een half uur later sta ik in de Leertent de nostalgische, multifunctionele Sorels te bewonderen.

k N O W – H O W

“Heb je even?” “Ja, die schoenen van Sorel, klopt helemaal! Je had ook nog het merk Dachstein, bergschoenen waren dat”, vertelt Patrick me via zijn headset en net na de salesmeeting van Vans. “Die schoof je dan onder die rubberen banden die aan je board vastzaten. De snowboards waren zwaar en de schoenen niet comfortabel. Mensen gingen eisen stellen, want ze wilden sneller, beter, hoger. Dus op een gegeven moment begon een aantal merken, zo ook Vans, een zachtere schoenen te ontwikkelen. Sims had iets met een plastic onderkant en een vastgenaaide schacht die je dan met veters dicht kon trekken. Uiteindelijk kwamen wij, samen met Northwave en Airwalk, op de markt met een aparte binnenschoen. Het grote nadeel was wel dat die schoenen loeizwaar, ontzettend groot en dik waren. Wat toen maat 44 was, kan nu best een 46 zijn. Toen ik met die enorme dingen aan mijn voeten op de cover van een magazine stond kreeg ik van Vans het aanbod om voor hen te rijden. Dat was rond ’95. Ik ging me vanzelf, samen met de andere teamleden, wat meer bemoeien met de ontwikkeling van een goede boot. Het belangrijkste was toen dat die schoen lichter werd en meer steun zou geven. Op een gegeven moment kwamen we zelfs weer met iets zonder binnenschoen, alleen maar om op gewicht en in lengte te besparen. Er waren in ieder geval veel merken mee bezig, Sims kon maar beter boards gaan maken en Okay was niet rendabel genoeg, maar tussen Vans, Burton en Northwave was het een grote concurrentiestrijd. Gelukkig hadden wij een kleine voorsprong, we maakten al vanaf ’66 schoenen. En nu zijn we alweer twintig jaar bezig met de ontwikkeling van softboots.”

Vans Softboots uit 1998

“Hoe zit dat dan?” “Tegenwoordig willen we nog steeds dat schoenen licht en stevig tegelijk zijn. Het grootste probleem was dat de hiel elke keer te veel speling had in een schoen, dat was op te lossen met een heelstep. Die zat aan de buitenkant van de schoen gemonteerd, een soort strap, en deze beperkte de hiellift aanzienlijk. Northwave had iets waarbij de tong van de schoen helemaal vastgezet werd. Uiteindelijk dachten wij: ‘We veteren de binnenschoen vast aan de buitenschoen, dan zit ook alles ingesnoerd.’ Zolang die hak maar op zijn plek bleef zitten, dat was het belangrijkste verbeterpunt. Hierdoor is de drukverdeling en het gevoel met je board optimaal. Daarnaast wil je de enkel ook helemaal ingekapseld hebben vanwege een stukje extra stevigheid, waardoor niet al te veel energie tijdens het rijden verloren gaat.” Tussen al die ontwikkelingen door, kwam ook iets compleet vernieuwends op de markt: de step-in binding. Daarbij zag je een sluit/klik-systeem op de schoen zelf, waarmee je slechts een klik van het vastzetten op de binding verwijderd was. De highback zat dan al in de schoen geïntegreerd of was op de schoen vastgezet. Uiteindelijk bleek dit niet zo’n succes, ook al heeft het tot ver in de jaren negentig bestaan. Het gevoel met het board en de directe aansturing ervan was nooit echt optimaal. “Je ziet de afgelopen jaren ook steeds meer snowboardmerken die zich bezig houden met de ontwikkeling van schoenen en/of bindingen”, gaat Patrick verder. “Alles is veel beter geworden. De bindingen zijn zo geavanceerd dat de schoen bepaalde dingen niet meer hoeft te compenseren. En de concurrentie is zo groot dat alles tot in detail uitgewerkt wordt. Iedereen wil met net dat ene pluspuntje komen of een bepaalde nieuwe feature toevoegen.” Mijn oren spitsen zich bij het horen van de woorden ‘nieuwe feature’ en ik kan het niet laten aan Patrick te vragen of hij ons niet een primeur kan geven over de ontwikkelingen binnen Vans, iets wat volgend seizoen pas op de markt komt. “Nee, haha, helaas. Alles is geheim. Maar ik kan wel vertellen dat we vier verschillende liners hebben ontworpen met een nieuwe omsluiting. Daar zie je dit seizoen al wat van terug. Volgend jaar voegen we iets toe aan die liner, zodat je de drukpunten kunt aanpassen, customizen eigenlijk. De drukverdeling is dan veel beter. En we hebben al een stap in de goede richting gezet, want inmiddels zijn er ook zoveel verschillende manieren om een schoen te sluiten. Wist je trouwens dat wij de eersten waren die het BOA-systeem in onze schoenen gebruikten? Ik vond dat toen helemaal niks. Je kon er namelijk niet voor kiezen de bovenkant wat losser te doen

dan de onderkant. Maar inmiddels heeft ook dat veel vooruitgang geboekt, je hebt nu van alles. Veters, een BOA-systeem, of beide met elkaar gecombineerd. Er bestaan zelfs dubbele BOA-systemen! Ik kan niet meer zonder.” Als ik niet meer toekomstnieuws losgepeuterd krijg, beëindig ik deze laatste boot-y-call. En hoewel de oude generatie boots nu niet meer op kan boksen tegen de nieuwe creaties, denk ik dat ik over een kleine tien jaar weer wat telefoontjes kan plegen met de vraag: “Ik ben op zoek naar een wandelende encyclopedie, eentje uit het jaar 2012. Heeft u die?”

WORD ABONNEE VAN TASTE SNOWBOARD MAGAZINE EN KIES UIT EEN VAN ONDERSTAANDE WELKOMSTCADEAU’S!

Dragon DX goggle

Dakine beanie

Wax & slijpset incl. tool

Ook dit jaar kun je weer een vette goggle van Dragon bij je abonnement krijgen. De DX is al jaren een van de populairste modellen van Dragon. Stylish, comfortabel en een lens voor alle omstandigheden. En het allermooiste, met een hele dikke korting verkrijgbaar als je nu lid wordt.

Ben je nog op zoek naar een nieuwe beanie, dan ben je bij Taste aan het juiste adres. Als je lid wordt van Taste heb je keuze uit twee Dakine beanies, nl. model Wendell (bruin) of Flipflop. Laatstgenoemde is een reversible en kan dus aan twee kanten gedragen worden. Handig als je met verschillende outfits wilt matchen of gewoon niet altijd dezelfde muts op wilt hebben!

Een must voor elke boarder om te hebben. Superhandige set van Booster, waarmee je in één keer voorzien bent van alle benodigdheden om je board te tunen. In deze set zit een tool met 4 verschillende schroevendraaiers, een kantenslijper om je board weer lekker grippy te maken en een blok fluorwax om weer smooth naar beneden te knallen.

Voor slechts € 13,80* krijg je 2x Taste snowboard magazine thuisgestuurd en een stylishe Dakine beanie (Winkelwaarde € 24,95).

Voor maar € 13,80* krijg je de wax & slijpset en 2x Taste snowboard magazine thuisgestuurd.

Voor maar € 38,90* krijg je 2x Taste snowboard magazine plus een Dragon DX goggle (winkelwaarde € 89,95) thuisgestuurd.

67%

KORTING

GRATIS

SURF NAAR WWW.TASTESNOWBOARDMAGAZINE.NL OF BEL MET 0251 252350 EN SLUIT JE ABONNEMENT AF! * De verzendkosten bedragen voor de Dragon goggle en de wax & slijpset € 6,-, voor de Dakine beanie bedragen deze €1,25. ** Ben je al abonnee, kun je deze producten ook met korting bestellen. Stuur een mail naar info@soulonline.nl en ontvang direct een aanbieding!

I N t e R V I e W

pRO,pRODuceNt, ScHRIjVeR eN StuDeNt

Multi-talent DaviD BeneDek Boven: Mister David Benedek. Foto: Hansi Herbig Rechts: Frontside-doublecork1080 op zijn zelf ontworpen schans en op zijn zelf verzonnen evenement. Foto: Marcel Lämmerhirt/Red Bull Content Pool

Kennen jullie ze nog, de Robotfood-films? Afterbang, Lame en Afterlame? Een trilogie van snowboardfilms om nooit meer te vergeten. In 2002, 2003 en 2004 kwamen ze uit. Snowboarden werd hierin op een nieuwe, creatieve en vooral leukere manier neergezet. De boodschap was niet zozeer hoe ‘yo-yo’ de rijders waren, maar hoeveel plezier ze hadden in het snowboarden. Ik, en met mij vele anderen, hebben ze ‘grijs gedraaid’. Eén van de meest steady rijders van de trilogie was David Benedek, die elke film weer met een creatief en technisch part kwam. Niet alleen was het snowboarden van een ongekend niveau, de hele benadering van zijn segmenten was anders. Zo had hij in Afterbang een part waarin hij steeds dezelfde trick zowel normaal als switch deed. Of bedacht hij aan de lopende band nieuwe tricks en voerde hij ze zelf ook uit. Toen ik eenmaal hoorde dat hij niet alleen op zijn snowboard innovatief bezig was, maar ook één van de creatieve geesten achter de films bleek te zijn, verbaasde me dat niets. Inmiddels zijn we acht jaar verder sinds de trilogie en heb ik nog meer tricks, films en zelfs een boek van hem voorbij zien komen. Vooral dat laatste trok mijn aandacht. Ik was benieuwd naar een persoon die in zoveel dingen tegelijkertijd goed kan zijn. Ik belde hem op.

Tekst: Michiel Rotgans

I N t e R V I e W

Ben je naast al je zijprojecten nog pro-snowboarder, je staat nog op de site van Salomon als teamrijder? Echt? haha, oké. dan moet ik eens gaan praten met een paar mensen. Ik sta nog op hele goede voet met het merk en ben nog steeds een soort van familielid. Maar ik heb niet meer de verantwoordelijkheden van een professioneel teamrijder. Vertel eens iets over je snowboardcarrière? Een groot gedeelte van mijn leven was ik dag en nacht bezig met snowboarden, dat moet ook wel als je op het hoogste niveau wil komen. Het was een obsessie, het nam bijna autistische vormen aan. De hele dag door dacht ik aan bestaande en nieuwe tricks. Er is niet echt één moment te noemen waarop ik doorbrak. Ik reed altijd op dezelfde wedstrijden als Gigi Rüf en als je me daarmee vergelijkt, die was er ineens, ‘from zero to hero’. Bij mij ging het meer geleidelijk, in stapjes. Ik deed het goed op een wedstrijd in Zweden, sprak een

filmer van ‘Standard Films’ en het jaar daarna had ik wat footage in TB9. Ken je die nog? Ze zitten inmiddels bij hun eenentwintigste film. In TB10 had ik een volledig part, de opener. Met een groepje mensen van ‘Standard’ begonnen we Robotfood en na Afterbang ging het los. Ik won ‘Rider of te Year’, ‘Videopart of the Year’ en samen wonnen we ook nog eens de ‘Best Film of the Year’. Toen stond ik op de kaart. Wat was je rol bij Robotfood? Naast het zijn van één van de rijders bemoeide ik me met de art-direction van de film. We waren met een core-groepje van vijf mensen en wij werkten er fulltime aan. Ik besliste mee over de ‘look and feel’ en maakte de posters, verpakkingen, advertenties en ging na een tijdje ook bonusfeatures editten.

“HOe StAAt SNOWbOARDeN eR VANDAAg De DAg VOOR”

Waarom waren de Robotfood-films zo succesvol? Ik denk dat we in een tijd kwamen dat mensen er op zaten te wachten. Mack Dawg had er een handje van om snowboarden er heel gnarly en gevaarlijk uit te laten zien. Wij lieten vooral de leuke kant van het snowboarden zien. Als je nu naar één van onze films van toen kijkt, lijkt het niet eens zo speciaal, omdat eigenlijk alle films sindsdien leuker zijn geworden. We hielpen mensen er aan te herinneren waarom ze ook alweer aan het snowboarden waren.

I N t e R V I e W

Waarom stopten jullie er weer mee? Snowboarden is seizoensgebonden en daardoor herhaalt het zich steeds weer. Na drie jaar met een klein groepje samengewerkt te hebben hadden we allemaal wat frisse lucht nodig. Er waren geen ‘hard feelings’, de creatieve energie was simpelweg op. Pierre Wikberg ging verder met het maken van de DC-films en ik had ook mijn eigen ideeën voor een film. Het was geen harde scheiding, het ging op een natuurlijke manier. In eerste instantie dachten we nog wel na een paar seizoenen weer verder te gaan, maar dat is nooit gebeurd.

En dat idee voor die eigen film? Ik dacht: misschien moeten we er eens een ander soort film van maken. Een film waarin filmmaken net zo belangrijk is als het niveau van het snowboarden. Uiteindelijk werd het een documentaire over de verschillende vormen van snowboarden met dikke actie erin, dit werd ‘91 Words For Snow’. Eskimo’s hebben éénennegentig verschillende benamingen voor sneeuw, snap je hem? Hoe zit het met de doublecork-rage die je ontketend hebt? Ik krijg deze vraag wel vaker maar ik ben niet degene die de eerste doublecork gedaan heeft. Je had een paar rijders die bezig waren met dubbele salto’s, zoals Jim Rippey, Mike Michalchuck en daarna had je JP Walker met zijn doublecork900. Het probleem met die van JP was dat die er een beetje per ongeluk uitzag, niet dat je die telkens kon herhalen. Toen in 2004 had je die frontside-doublecork1080 van Travis Rice op de Chad’s Gap in Absinthe’s Pop. Dat was een hele andere doublecork en zag er uit alsof hij keer op keer te herhalen was. Travis draaide 1080, en daardoor kwam hij weer goed op zijn voeten terecht. Een jaar na Travis deed ik hem voor het eerst op een parkjump, dat is te zien in 91 Words For Snow. Die van JP was zeker de eerste legitieme, maar heeft niet de hype in beweging gebracht, die van Travis was in mijn ogen het schoolvoorbeeld voor alle andere die volgden. Hoe ging die rage dan verder? Weer een jaar later had ik hem goed onder de knie. Om te bewijzen dat je een truc ook echt goed kan, moet je hem onder druk op een wedstrijd kunnen doen, dat had nog niemand gedaan. Op de Nokia Air & Style in 2006 was het zo ver. Een afgeladen stadion met duizenden schreeuwende fans en honderdvijftigduizend euro prijzengeld. In de kwalificatie stompte Travis een doublecork1080 en ik een doublecork1260. In de finale ging ik op mijn bek bij nog een nieuwe poging, Travis won met een double-backflip-late180. Ondanks dat waren het de doublecorks die de show steelden. Was je toen een wedstrijdrijder, filmmaker of videopart-snowboarder? Eigenlijk alledrie, maar na 91 Words was ik wel een beetje op. Ik was ook nog de graphics van een lijn Salomon-boards aan het ontwerpen. Die twee jaar erna gebeurde er eigenlijk niet zoveel. Wel deed ik nog wat commercieel werk en reed ik wat wedstrijden. En o ja, de Red Bull Gap Sessions, dat evenement met bijbehorende filmproductie, dat was ook een project van ons.

“Ik Heb eR NIetS Op VeRDIeND, De DRukkeR OOk NIet.”

I N t e R V I e W

“We lIeteN VOORAl De leuke kANt VAN Het SNOWbOARDeN zIeN.” Wie is ‘ons’? Dat zijn mijn broer en ik, we werken onder de naam ‘Blank Paper Studio’. Hoe ben je op het idee gekomen om een boek te schrijven? Ik had het idee al een lange tijd, er is gewoon iets met het fysieke karakter van een boek, wat je bijvoorbeeld bij een film mist. Je kan het vasthouden en gebruiken zonder dat je daar elektronica voor nodig hebt, dat intrigeerde me. Ik had alleen nooit een onderwerp wat ik goed genoeg vond om een boek over te schrijven. Aan het eind van mijn carrière als snowboardpro had ik zoiets van: verandert de sport om mij heen of word ik gewoon ouder? En dit gedachtegoed werd uiteindelijk het thema van mijn boek. Hoe staat snowboarden er vandaag de dag voor? Snowboarden is vrij klein als je het vergelijkt met andere branches. Ik bedacht me: laat ik gewoon eens gaan praten met al die inspirerende mensen in de verschillende uithoeken van de sport die normaal niet met elkaar praten. Zo kom ik er wel achter wat de staat van het snowboarden vandaag de dag is.

Wie heb je allemaal geïnterviewd? Even kijken, Jake Burton, Richard Woolcott (Volcom CEO), Terje, Drew Stevenson (TTR-oprichter), Pat Bridges (hoofdredacteur Snowboarder Mag), Blue Montgomery (Capita-oprichter), Mikey LeBlanc… Er zijn ook nog een aantal kids die ik van de straat geplukt heb die een onderzoek hebben ingevuld: Shaun Palmer, Scotty Wittlake, Whitey (redacteur Blunt Mag), Ken Block, Nicolas Müller, Mike Basich, Jed Anderson, Peter Line, JP Walker, Travis Rice, Jeremy Jones de freerider, Wolle Nyvelt, Marc Frank Montoya, Danny Davis en Jesse Burtner. Dat is een aardig lijstje! Ja, dat zijn wel een aantal interessante figuren bij elkaar. Misschien zijn er mensen die zich gepasseerd voelen omdat ze een betere staat van dienst of zoiets zouden hebben, maar deze mensen hebben allemaal een eigen kijk en een eigen mening vanuit verschillende hoeken en daarom staan zij er in. Wat is je meest favoriete interview? Voor mij? Hmm, ik denk Scotty Wittlake, een voormalige pro van Lib-Tech. Zijn standpunten liggen zo ver weg bij die van de anderen vandaan. Hij is een overtuigde anarchist en weigerde om onderdeel te worden van een marketingmachine. Heb je ze allemaal persoonlijk gesproken? Ja. Ik ben in zes weken tijd langs de westkust van Amerika gereisd en heb vijfentwintig interviews gedaan.

I N t e R V I e W

Hoe lang ben je met het boek bezig geweest? Ik denk dat ik er een jaar of vier geleden mentaal mee ben begonnen. Ik had een vaag idee en het heeft me zes maanden gekost om dat vorm te geven. In 2009 begonnen de eerste interviews. In februari 2012 waren er tweeduizend stuks. Vertel eens iets over de fysieke verschijning van het boekwerk? Het zijn eigenlijk twee boeken waarvan de backcovers aan elkaar zitten. Je haalt ze uit de box, klapt ze open en legt ze op tafel. Al vrij snel gaat het bovenste boek over in de core van het snowboarden en het onderste boek in de vercommercialisering van onze sport. Dit zet lekker de toon. Verderop bevat het bovenste boek voornamelijk foto’s en het onderste boek de interviews. Het is super tof als alle vier de pagina’s met elkaar te maken hebben, zoals het geval is bij de interviews. Doordat tekst en beeld niet door elkaar lopen zitten ze elkaar ook niet in de weg. Bij het éne interview zitten ook meer platen dan bij het andere, in zo’n constructie is daar ruimte voor. Ik heb tevens gespeeld met verschillende soorten papier en uitklappagina’s. Hierdoor heeft het boek echt segmenten. Door de ingewikkelde constructie is het niet het meest lucratieve boek aller tijden, het drukken kost een godsvermogen. Ze zijn slechts in beperkte oplage te koop via een website die heet: almostanything.com.

Is het moeilijk om een exemplaar te pakken te krijgen, er zijn er slechts tweeduizend en de helft was al weg op voororder? Dat kan, maar er zijn er nog wel een paar, iets minder dan driehonderd heb ik er nog. Je kan er maximaal twee per keer bestellen. Ik wilde niet dat mensen een voorraad gingen aanleggen. Hij is € 89,- en dat is best veel voor een stukje papier. Ik denk alleen niet dat iemand die het werk in zijn handen heeft liggen zijn bedenkingen heeft over de prijs. Het is € 45,- per boek, als je het zo ziet valt het wel mee. Ik wilde iets maken waar ik als snowboarder trots op kon zijn. Er gebeuren zoveel toffe dingen in onze wereld en die wilde ik verzamelen in dit boek. Maar zonder al te veel nostalgie, want snowboarden is niet ouderwets en is nog steeds alive and kicking! Ik kan me niet herinneren dat ik van een stuk non-elektronische media zo heb genoten, best slecht eigenlijk. In medialand zijn er zeker dingen aan het veranderen, maar dat is niet iets nieuws. Als je het aantal ‘cuts’ van een film van vijftig jaar geleden vergelijkt met die van nu dan is dat vertienvoudigd. Ik weet zeker dat media er over tien jaar anders uit ziet dan nu maar of er dan van elk magazine een iPad-versie is? Daar geloof ik niet in. Ik denk wel dat mensen behoefte hebben aan een stuk informatie met een begin en een eind, zoals bij een film bijvoorbeeld, en tussen dat begin en einde is het lineair. Niet alles hoeft interactief te worden. Na wat doorbladeren realiseerde ik me hoe complex dit boek in elkaar steekt. Hoe kan je dit überhaupt geprint krijgen voor € 89,-? Ik heb er niets op verdiend, de drukker ook niet. We wilden gewoon samen wat moois maken. Ik had het in China voor de helft kunnen laten maken, maar dan was het zeker minder mooi geworden. Je wil niet weten hoeveel testrondes de drukker heeft moeten draaien, er staat echt een container aan weggegooid papier. Voor de drukker is het ook een aardig portfoliostuk. Zij hebben er een award voor het drukwerk mee gewonnen en ik voor het design. Dit project betaalt ons hoe dan ook wel terug. Het horlogemerk Swatch heeft de boel gefinancierd. Zonder inspraak te hoeven hebben op de inhoud en dat is uniek. Ze hebben een releaseshow gehouden en zo hun publiciteitsvruchten er uit weten te plukken.

Rotterdam/Oud Verlaat Strandweg 29 2761 DM Zevenhuizen (010) 455 30 32 Zondags geopend

Alblasserdam Vinkenwaard Ohmweg 33-35 2952 BD Alblasserdam (078) 693 03 47 Zondags gesloten

Scheveningen Vissershavenweg 62 2583 DL Scheveningen (070) 358 48 00 Zondags geopend

Oostvoorne Brouwersdam t De Kous r Noordoever o ort p p s s r r OostvoornsetMeer Noordzeestrand e 3 inte 3233 w NCin Oostvoorne Brouwersdam w en 26 17 28 een(06) 127 297 13 Ge(0181) G Zondags geopend Zondags geopend

Het is niet echt een fotoboek, maar ook niet echt een leesboek, hoe zie jij de balans? Zo heb ik er nog niet over nagedacht, ik denk iets van fiftyfifty. Het tekstuele gedeelde dirigeerde echter wel de fotografie en de opmaak. Vergelijk het met een documentaire die je pas gaat schieten als je alle tekst hebt opgenomen. Woorden waren de basis, daarna is de visuele laag eraan toegevoegd.

Wil je het boek ook bestellen? Voor € 89,- heb je een exemplaar. Je kan ook een paar maanden wachten tot de prijs vervijfvoudigd is op eBay. www.almostanything.com

Hoezo kan je alle interviews ook nog eens in het Japans lezen? Vanaf het begin was er al meteen interesse vanuit Japan, vandaar. Loopt de verkoop hard? In het begin ging het hard, in de zomer maar iets van één per dag, nu pakt het weer op met een stuk of vijf per dag. Als het op is, krijgen we dan een tweede druk? Dat zal niet gaan, de drukkosten zijn daar echt te hoog voor, dan moet ik er minstens duizend afnemen en dat kan ik niet betalen. Misschien dat ik ooit nog eens een eBook uitbreng met alle content, een groot gedeelte gaat dan natuurlijk wel verloren. Ik denk dat ik hem dan belachelijk laag prijs, iets van € 2,99 of zo. Maar dat is toekomstmuziek.

I N t e R V I e W

Zat Jake Burton niet teveel een marketingpraatje te houden? Nee, dat denk ik niet. Hij vertelde ook echt dingen die je als pr-persoon nooit zou vertellen. Waar ben je nu mee bezig? Ik studeer weer, ik ga naar de Film Academie in München. Een opleiding, dat is weer eens iets anders. Het duurt vier jaar en dat is als je alles in één keer haalt. Ik wilde een creatieve studie doen, dat is iets wat ik nog nooit gedaan had. Ik wil graag omgeven zijn door mensen die graag mooie dingen willen maken die geen geld hoeven op te leveren. En dat is in de ‘echte’ wereld knap lastig. Snowboard je nog steeds? Jawel, maar snowboarden als in snowboarden, niet snowboarden als in videoparts filmen.

Tricks die David heeft uitgevonden: 2003 - Switch-back-rodeo900 2004 - Cab900-shifty 2005 - First doublecork-in-transition 2006 - Doublecork1260 2008 - Switch-backside-rodeo1260

Wiki David Benedek, (geboren op 3 juni 1980) is voormalig professioneel snowboarder en is momenteel grafisch ontwerper en filmmaker. Zijn creatieve werk heeft verschillende onderscheidingen gekregen, waaronder die van de Art Directors Club of Europe, de Red Dot en de IF Design Award. Neon Magazine gaf hem het predikaat ‘Eén van de meest invloedrijke jonge Duitsers’. David staat op het moment veel in de spotlights voor zijn onlangs verschenen boek: The Current State of Snowboarding. Een 450 pagina dik boekwerk, dat hij zelf produceerde, schreef en heeft ontworpen. Snowboardresultaten: Best Trick Award, Red Bull Gap Session, 2006 & 2008 Transworld Readers Poll 2006 Standout of the Year Snowboarder Magazine Rider of the Year 2004 Snowboarder Magazine Best Video Part of the Year 2004 Snowboarder Magazine Rider of the Year 2003 Snowboarder Magazine Best Video Part of the Year 2003 Burton European Open Winner 2003 1st, Nokia Air & Style 2002

Snowboardfilms: 2007 In Short 2006 Red Bull Gap Session 2006 2005 91 Words For Snow 2004 Afterlame 2003 Lame 2002 Afterbang 2001 TB10 000 TB9 Creatieve onderscheidingen: Reddot Design Awards 2012: Grand Prix DDC Award Winner 2012 Bayerischer Print und Medienpreis 2012 Nominee by the Art Directors Club of Europe 2012 Art Directors Club Deutschland Winner 2012 IF Packaging Design Awards 2008

♂

SCORE

♂ PROGRESSION YOUTH

van 409,90 voor

28900

AXIS

voor

319

TILT

♂

FLITE 2

van 479,90 voor

32900

MINIMAL

♀

RYTHM

van 529,95 voor

369 00

voor

379

VITA TLS W BARRAGE TLS W

The

voor

! OW

Weffect!

119

GRIFTER TLS

voor

139 MOTO

149

♂

Melange of zwart van 199,95 95 voor

179

♂ CROWN

♂

voor

Zwart van 219,95 95

189

van 699,90 voor

58900 SHERLOCK ♂

CUSTOM

van 559,90 voor

42900

MAGNUM

MISSION Re:Flex

van 599,90 voor

Bestel ook

online!

46900

♂

MAGNUM

♂

Zwart of groen van 159,95 95 voor

ANGEL

MISSION EST

♂

Zwart van 179,95 95

ANTHEM TLS

♀

Zwart of Wit van 179,95 00

CHARM

GLAM

van 449,90

♂

STAXX

van 449,90

Zwart van 119,00 00 voor

♂

CUSTOM

van 559,90 voor

42900

TEAM GW + WIDE

MISSION Re:Flex

van 599,90 voor

46900

♂

TEAM GW + WIDE

NIEUW! Kater Funsport FOOTLAB. In het bijzonder ook voor snowboarders een succesvolle uitkomst tegen pijnlijke voeten. Met behulp van de BOOTDOC digitale voetscanner wordt een uitgebreide voetanalyse gemaakt, de basis voor de perfect passende schoen.

taste it!

5 7

t A S t e – I t

Switchback Bindings (1) Het is net een spelletje, ‘mix & match’! Met vier ‘losse’ componenten in vijf verschillende kleuren verkrijgbaar kun je jouw unieke binding samenstellen. Op switchbackbindings.com vind je de straps, base, padding en highback in het wit, zwart, blauw, rood of oranje. Met deze binding kies je de exacte rijstijl die bij je past, dus switch letterlijk back. Met of zonder highback. Want dát maakt deze binding nog unieker.

GNU Metal Guru (2) De GNU Metal Guru is een leuk instapmodel om wat freestyleskills te ontwikkelen. De Magnatraction en Ec2 Btx combineren de speelsheid van rocker met extra pop en stabiliteit in de uiteinden. Leuk voor het jibben en ideaal voor op kleine kickers. Vergeet niet dat je tijdens poederdagen ook een behoorlijk bochtje in de verse sneeuw kan draaien. Rock on dus, met de Metal Guru.

Ruroc RG-1 Core (3) Je kunt zo een willekeurige scène uit Star Wars naspelen, met deze RG-1 Core-helm van Ruroc. De gestroomlijnde helm biedt absolute bescherming en is dankzij de High Impact ABS outer shell ook nog eens lichtgewicht vervaardigd. Het mondstuk kan eventueel verwijderd worden. Deze Stormtrooper-helm wordt inclusief de Ruroc HG-1 goggle geleverd, zodat je meteen voorzien bent van het hele pakket. Aanvallen maar!

Vanaf € 180,-

€ 449,95 | www.gnu.com

€ 219,- | www.ruroc.com

O’Neill Seb Toots Premium Jacket (4) We hebben hem in het vorige nummer in The making of Outerwear al kort aangekondigd… dus daar is hij dan! Het Seb Toots Premium Jacket is een gave mix van freestyle-stijl met een street-look. Natuurlijk worden de technische eigenschappen niet vergeten, zo is de Toots honderd procent waterdicht (ook de ritssluitingen en naden) en kun je hem aan je broek bevestigen. En omdat Seb himself het jack ook graag tijdens warme parkdagen wil dragen, werd zijn suggestie om de mouwen afritsbaar uit te voeren, van harte overgenomen.

Nitro Crown (5) In termen van buiten de kaders denken is dit wat je nodig hebt als gevorderde allmountain rijder die niet vies is van een paar mooie sprongen in het funpark. De ‘Rubber Outsole’ en ‘EVA Midsole’ leveren de perfecte wisselwerking tussen trek- en duwkrachten. Zo blijft het boardgevoel optimaal en worden heftige schokken geabsorbeerd. Bovendien zorgt het handige ‘TLS 4 Lacing-system’, waarbij de binnen- en buitenschoen onafhankelijk van elkaar worden vastgemaakt, ervoor dat je voeten de hele dag op hun plek blijven zitten. De kroon op je beste afdalingen dus.

Magicam Full HD camera (6) Deze waterdichte (tot 60m) en zeer robuuste full HDcamera van Magicam is voorzien van alle features die je tijdens het snowboarden, of tijdens het beleven van andere avonturen, goed kunt gebruiken. Hij is te bedienen met een afstandsbediening, wordt geleverd met verschillende montagepads en veel accessoires zijn uitwisselbaar met de GoPro. Wat heeft de Magicam nog meer? Acht megapixel, f2.6 glasobjectief, 10x digitale zoom, micro SD-kaart, een grootte van 61 bij 43 bij 40 millimeter en slechts een gewicht van 88 gram inclusief de verwisselbare lithiumbatterij.

€ 349,95

€ 239,95 | www.nitrousa.com

€ 309,- | www.soulwebshop.nl

Sinner Galaxy (7) Je rijdt de sterren van de hemel met de highperformance Galaxy van Sinner. Dankzij een nieuw toegepast systeem kun je gemakkelijk de lens omwisselen met de oranje Sintec-lens die extra bijgeleverd wordt. Maar Sinner bereidt ons nog beter voor op het slechte weer, namelijk met het extra zachte foam, waardoor de goggle te allen tijde comfortabel blijft. En vergeet de multifunctionele vorm niet, deze is tevens geschikt voor brildragers. Op Galaxy-tour dus deze winter!

Sweet Protection Trooper Helmet (8) Sweet Protection is wat betreft het belangrijkste stukje veiligheid ‘damn serious’, zoals ze dat zelf zeggen. De constructie van de helm is volledig opnieuw bekeken, heroverwogen en aangepast. En omdat ze op dreef waren, kwamen ze ook nog eens met het ‘thermoplastic laminated carbon fiber’, kort gezegd de ‘TLC Shell Technology’, wat de helm extra sterk maakt. Ze hebben ons er van kunnen overtuigen dat de gloednieuwe Trooper absoluut te vertrouwen is. Sweet doet hun reputatie eer aan.

POW Tanto Glove (9) POWOW! Deze Tanto Glove trek je ‘s ochtends aan en na de après-ski pas weer uit. De softshell nylon buitenkant is verstevigd met leer en is waterdicht afgewerkt. Maar er is ook nagedacht over de extra koude dagen, want de Primaloft-voering, vergelijkbaar met dons, gecombineerd met ‘anti-pill polyester micro fleece’ houdt je handen onder de meest barre omstandigheden lekker warm. Zelfs de wipe-thumb feature voor je goggle ontbreekt niet. Kortom… WOW.

€ 89,95

€ 229,95

€ 69,95 | www.powgloves.com

TASTE SNOWBOARD MAGAZINE NU OOK TE LEZEN OP JE IPAD DOWNLOAD TIJDSCHRIFT .N GRATIS IN D L E APP STORE

DOWNLOAD TIJDSCHRIFT.NL GRATIS IN DE APP STORE EN BEKIJK DAAR OOK ONZE ANDERE MAGAZINES

N e W – k I D – S p e c I A l

hollanD’s next top snowBoarDer ‘Dames en heren! Graag uw aandacht voor…!’ Ja, we kunnen er niet meer onderuit. Nederland kent veel snowboardtalenten en ze komen uit alle hoeken en gaten van ons land. Het is tijd om onze Holland’s Next Top Snowboarder te kiezen. Wij presenteren u Nederlands nieuwste talenten waar we in de toekomst veel van gaan horen. Tekst: Mirte van Dijk

Max De vries

erik Bastiaansen

Jazzley van Bouwhorst

Geboortedatum 30.01.1999

Geboortedatum 23.02.1998

Geboortedatum 27.12.1996

Woonplaats Ede

Woonplaats Terneuzen

Woonplaats Roosendaal

Resultaten Finaleplaats bij het Rookie Fest in Italië en de Peanut Butter Rail Jam in Avoriaz. Een tweede plaats bij de Balance & Balls. Eerste plaats Slopestyle Masters, Skullcandy en Shreddmaster. Heeft mogen uitkomen in de finale van de Protest Rock a Rail in Den Haag.

Resultaten Deelname aan de FIS Europa Cup in Landgraaf (31ste), twee maal eerste plaats op de Chill and Destroy Tour en winnaar NK Indoor op het onderdeel slopestyle.

Resultaten Eerste plaats bij de 2* TTR-wedstrijd in Ehrwald op het onderdeel slopestyle.

Discipline Slopestyle.

To learn Fs 720 met meerdere grabs, bs 720 met meerdere grabs, switch bs 540 met meerdere grabs, cab 720.

To learn Frontside spins.

Discipline Slopestyle.

Discipline Slopestyle en big-air. To learn Fs 720, bs 720, cab 540, SW bs 540, backflip. Trainingsspot Laax (CH), SnowWorld Landgraaf (NL)en Skidome in Rucphen (NL).

Trainingsspot Zermatt (CH).

Trainingsspot Laax (CH), Hintertux (AT), Skidome Terneuzen (NL).

Met wie zou je graag willen boarden? Scotty Lago en Torgeir Bergem.

Met wie zou je graag willen boarden? Jed Anderson.

Met wie zou je graag willen boarden? Torstein Horgmo, Halldor Helgason.

Sport Longboarden.

Sport Voetballen (1e klasse), trampolinespringen.

Sport Fitness.

Doel Ik zou graag veel nieuwe tricks willen leren en goede resultaten willen behalen.

Doel Een podiumplaats halen tijdens het NK. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Omdat ik het meest plezier heb als ik samen met vrienden aan het shredden ben. We dagen elkaar uit en leren van elkaar, dat vind ik het mooiste ervan. Sponsor Forum, Special Blend, Skullcandy, Shaped, Vans, The Los Angeles River, GV Constructions.

Doel Heel veel leren, zoals een fs 900, plezier maken en meer wedstrijden rijden. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik ben Holland’s Next Top Snowboarder, omdat mijn rijstijl heel clean is en ik snel nieuwe tricks leer. Sponsor Flow, Oxbow, POW, NXTZ.

Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik ben Holland’s Next Top Snowboarder, omdat ik het liefste met andere topsnowboarders rijd. Op die manier kun je veel van elkaar leren en kun je een hoger niveau ontwikkelen. Sponsor Picture Organic Clothing, Freestyle/ Bern, Oakley en Icetools.

ziggey van Bouwhorst

ken-Jake verkleiJ

wes Dekkers

MaxiM Meyer

Geboortedatum 20.07.1998

Geboortedatum 06.11.1995

Geboortedatum 28.01.1998

Geboortedatum 20.10.1998

Woonplaats Roosendaal

Woonplaats Stolwijk

Woonplaats Den Haag

Woonplaats Amsterdam

Resultaten Tweede plaats NK Boardercross, vierde plaats NK Slopestyle, derde NK Big Air, derde plaats NK Halfpipe (2010-2011) en tweede plaats Chill and Destroy.

Resultaten Eerste plaats NK Laax.

Resultaten Tweede plaats Slopestyle Masters, eerste plaats NK Snowboard 2012 op het onderdeel snowboardcross.

Discipline Slopestyle.

N e W – k I D – S p e c I A l

Discipline Slopestyle. To learn Bs 720 grab, fs 540 grab, cab 720, switch bs 540 grab, switch underflip, switch bs Rodeo.

Discipline Halfpipe, big-air en slopestyle. To learn Fs 720 in de halfpipe. Trainingsspot Laax (CH). Met wie zou je graag willen boarden? Alle snowboarders uit de selectie.

Discipline Big air en slopestyle. To learn 360 vier richtingen, fs 900, clean bs 540, clean halfpipe rijden. Trainingsspot Laax (CH), SnowWorld Zoetermeer (NL).

Trainingsspot Skidome in Rucphen (NL), Laax (CH), Kaprun (AT).

Sport Voetballen met vrienden, hardlopen, fitness.

Met wie zou je graag willen boarden? Seppe Smits.

Met wie zou je graag willen boarden? Scotty Lago.

Doel Het behalen van de limieten voor de nationale selectie.

Sport Kitesurfen, golfsurfen, skateboarden.

Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Snowboarden vond ik zo gaaf dat ik er steeds meer van wilde leren. Ik hoop dit seizoen mooie wedstrijden te rijden, met als doel in de Junior Selectie te komen en vooral veel plezier te hebben met het snowboarden zelf, de andere rijders, coaches en trainers.

Doel Veel de sneeuw in, veel leren, plezier maken en goede resultaten behalen.

Doel Ik wil zo goed mogelijk presteren en hoop veel vooruitgang te boeken. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik ben Holland’s Next Top Snowboarder, omdat ik me altijd voor de volle honderd procent inzet en zo het beste uit mezelf kan halen. Niet alleen voor nu, maar ook zeker in de toekomst. Sponsor Flow Snowboarding, Picture Organic Clothing, Oakley, Bern Helmets, Sneeuwattractiepark Skidome, Amplifi, NXTZ, Pow Gloves, Freestylesport Roosendaal.

Sponsor Protest en A.F.T. Products.

Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Snowboarden is echt mijn passie, ik heb veel discipline, goede trainers en ik zit in leuke teams, zoals het Rookie Team en Team Xtreme. Maar het belangrijkste is toch wel dat ik er heel veel plezier in heb. Dan komt de rest vanzelf! Sponsor Nitro, Raiden, Adidas.

To learn Fs 720 met grabs, switch BS tot en met 540-plus grabs. Trainingsspot SnowPlanet (NL), Laax (CH) en Hintertux (AT). Met wie zou je graag willen boarden? Jamie Nicholls. Sport Trampolinespringen. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik ben Holland’s Next Top Snowboarder, omdat ik iedere dag veel plezier beleef aan het snowboarden en daardoor steeds weer nieuwe dingen leer. Sponsor Lib Tech, Airblaster, Sandbox, Dragon, Transform Gloves, Revert, BigAirBag.

Jessy spitters

JereMy gerritsen

isis van turnhout

BaBs Barnhoorn

Geboortedatum 02.04.1997

Geboortedatum 03.06.1996

Geboortedatum 27.08.1999

Geboortedatum 22.04.1997

N e W – k I D – S p e c I A l

Woonplaats Sint Willebrord

Woonplaats Zoetermeer

Woonplaats Den Haag

Woonplaats Zoeterwoude

Resultaat Negende World Rookie Fest Livigno in Italië, twee Nederlandse big-air titels.

Resultaten Zevende in de World Rookie Tour in Monte Bondone op het onderdeel halfpipe.

Resultaat Eerste plaats Slopestyle Masters, derde plaats op het onderdeel slopestyle NK Laax.

Resultaat Zevende Burton European Open op het onderdeel halfpipe, eerste plaats big-air NK Snowboard 2012.

Discipline Slopestyle, halfpipe.

Discipline Halfpipe, slopestyle, big-air.

Discipline Big-air, slopestyle.

Discipline Slopestyle, big-air.

To learn Slopestyle: bs rodeo 720, switch bs 900. Halfpipe: fs 540, bs 540 en fs 720.

To learn Bs 1080, double cork, bs 900, fs 900.

To learn Fs 540, cap 360.

To learn Bs 540, cab 360.

Trainingsspot Zermatt (CH).

Trainingsspot SnowWorld Zoetermeer (NL), Laax (CH).

Trainingsspot Laax (CH).

Traniningsspot Laax (CH). Met wie zou je graag willen boarden? Mark McMorris. Sport Bmx, skateboarden, longboarden. Doel Ik wil zo veel mogelijk punten scoren. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Dankzij mijn ouders en sponsoren heb ik alles om dit mogelijk te maken. En o ja, ik heb toch ook wel talent. Sponsor K2 Snowboarding, Uncles Boardshop Zierikzee, Ski-Dome Rucphen, Tebecon bv, Sika Nederland, JS uitzendorganisatie, Nieuwenhuis oppervlakte Technieken, Dynamico fysiotherapie, BWP Werktuigbouw & Procestechniek.

Met wie zou je graag willen boarden? Rocco van Straten, Torstein Horgmo.

Met wie zou je graag willen boarden? Aimee Fuller.

Doel Ik wil de beste worden en het naar mijn zin hebben.

Sport Geen andere sport dan snowboarden.

Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik eet, leef en adem snowboarden!

Doel Ik wil goede resultaten behalen en veel nieuwe tricks leren.

Sponsor Protest, Never Summer.

Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Omdat ik het heel leuk vind om te snowboarden! En ik train veel met het rookieteam in de indoorhal, maar ook in de sneeuw in het buitenland. Sponsor Ride, Electric, Brunotti.

Met wie zou je graag willen boarden? Aimee Fuller. Doel Ik wil steeds beter worden. Waarom ben jij Holland’s Next Top Snowboarder? Ik zou Holland’s Next Top Snowboarder moeten zijn, omdat er natuurlijk niet veel meisjes zijn die goed kunnen snowboarden en ik serieus aan het trainen ben om de top te halen. Sponsor O’Neill, K2 Snowboard.

11 11

WORD word ABONNEE abonn Van u VAN UP/DOWN ee P / d moun o wn MOUNTAINBIKE t a i n m a gazin bike MAGAZINE

Alsje jenu nuabonnee abonneewordt wordtvan van Als Up/Down ontvang je niet alleen Up/Down ontvang je niet alleen hetmagazine magazine4x 4xper perjaar, jaar,maar maar het ook nog eens een van deze ook nog eens een van deze Als jevette nu abonnee wordt van welkomstcadeaus. vette welkomstcadeaus. Up/Down ontvang je niet alleen het magazine 4x per jaar, maar ook nog eens een van deze

vette welkomstcadeaus.

KIESEEN EENWELKOMSCADEAU WELKOMSCADEAUMET METHOGE HOGEKORTING. KORTING.PRIJZEN PRIJZENINCLUSIEF INCLUSIEFVERZENDKOSTEN! VERZENDKOSTEN! KIES

uP/DOWN++ 44XXuP/DOWN VAuDE AQuARIuS5l 5l VAuDE AQuARIuS incl.drinkzak drinkzakvoor voor€€49,95 49,95 incl. winkelwaarde€€65,– 65,– winkelwaarde

85% 85% korting korting

uP/DOWN++ 44XXuP/DOWN CRANKbROTHERS CRANKbROTHERS

Multi17—tool 17—toolvoor voor€€19,95 19,95 Multi winkelwaarde€€27,90 27,90 winkelwaarde

Nummer 1 / Jaargang 3 / 2012 / € 4,95

Moun

e Magazin tainbike

uP/DOWN++ 44XXuP/DOWN X-SOCKS X-SOCKS

modelmountainbike mountainbike model waterrepellentvoor voor €€14,95 14,95 waterrepellent winkelwaarde € 18,95 winkelwaarde € 18,95

Nummer 2 / Jaargang 3 / 2012 / € 4,95

inb ike

Ma ga zin

uP/DOWN++ 44XXuP/DOWN bIKESKIllS VOOR bIKESKIllS VOOR voor€€29,95 29,95 voor winkelwaarde€€25,50 25,50 winkelwaarde

Nummer 4 / Jaargang 3 / 2012 / € 4,95

Nummer 3 / Jaargang 3 / 2012 / € 4,95

WINDEZE DEZEKONA KONA WIN er T.W.V.1699,1699,HONZO 29 HONZO 29 er T.W.V. e

Alsjejenu nueen eenabonnementabonnementAls neemt maak automatisch neemt maak jejeautomatisch kans op deze vette Kona kans op deze vette Kona Honzo ter waarde van €1699,Honzo ter waarde van €1699,Mo un ta

55% 55% korting korting

Gratis Gratis

Mo un ta

inb ike

Ma ga zin

Mo un ta

ga zin inb ike Ma

Dream on

3/30/12 3:17 PM

www.soulonline.nl

Kan je ook geen wheelies?

Bobby Root legt het nog één keer uit

bikes voor de bergen

Cannondale Jekyll, Kona Satori, Commencal Meta's

Es ist hier fantastisch Groetjes uit Salzkammergut!

www.soulonline.nl

GRRR... GRR... GRRR...

Het is tijd om je kabels te vervangen

Kant en klaar of zelf kokkerellen?

4 bikebuilders over hun passie

The future looks bright

Sneakpreview van nieuwe 2013-bikes

Hade bra

Noorwegen is toffer dan je denkt

UP/DOWN 69

www.soulonline.nl

De beste producten van afgelopen jaar

Ouwe beestjes En ze rijden nog!

4 bikebuilders over hun passie BP

BP UP-DOWN_mountainbike-magazine_#01.2012.indd 1

Reis mee naar het Gardameer, de Ardèche en Samoëns

Maak je eigen MTB-video

Wakker liggen van vier 29'ers

Foto: bruno Long

Zomer in je bol?

23.305.457 views

Droombikes of nachtmerries? www.soulonline.nl

foto: Manuel Sulzer

Meteen je eerste enduro winnen?

Droombestemmingen

Whistler, Lenzerheide en Destination X

Foto: Bruno Long

47% 47% korting korting

UP-DOWN_mountainbike-magazine_#02.2012.indd 1

6/4/12 6:11 PM

UP-DOWN_mountainbike-magazine_#03.2012.indd 1

Omabonnee abonneete teworden wordensurf surfjejenaar naar→→www.mountainbike www.mountainbike Om magazine.nl, scan de QR-Code met je telefoonof ofbel belmet met magazine.nl, scan de QR-Code met je telefoon 0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administra0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten.Een Eenabonnement abonnementkost kost€15,80 €15,80per perjaar. jaar.Voor Voordeze deze tiekosten. actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief. actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief.

8/10/12 3:33 PM

benjejeal alabonnee? abonnee? ben Surf dan naar www.soulonline.nl/abonneesen enbekijk bekijkde de Surf dan naar →→www.soulonline.nl/abonnees aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben. aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben.

uP/DOWNMountainbike MountainbikeMagazine Magazine uP/DOWN

Word Wordabonnee abonneevan vanup/Down up/Down

I N t e R V I e W

t R A V e l S t O R y

cOucHcRASHeN bIj

De gnarlBerg steinBocks

Deel 2

Links: En dit is nu de reden waarom Irian van Helfteren volgend jaar meedoet aan de Freeride Worldtour. Ziek, steady en een tikkeltje gestoord.

t R A V e l S t O R y

Vorige keer kon je het eerste deel van ‘Couchcrashen bij de Gnarlberg Steinbocks’ lezen. Wat we daar hebben meegemaakt in twee weken Arlberg was simpelweg niet te proppen in zeven pagina’s. Vandaar dat we het uitspreiden over twee nummers. Even een kleine flashback, wat hadden we ook alweer gedaan? Iets met ontelbare epische treeruns, iets met struikelen over internationale filmcrews en ik geloof ook iets met Russen die helikoptervluchten betaalden. Dat was nog maar de helft van het verhaal, hier volgt het tweede deel.

Tekst & Fotografie: Michiel Rotgans

“Dropping!”... Stilte... Poef! Ik sta aan de zijkant van een natuurlijke kicker en zie net Bas Elhorst voorbij komen vliegen met een backside540. Veertien meter verder landt hij switch in de poeder en rijdt hij verder alsof er niets gebeurd is. Even realiseer ik me dat wat hij daar net deed best bizar was, omdat het er zo gemakkelijk uitzag. Alle Steinbocks (Bas, Irian, Chris, Juan) zijn vandaag van de partij inclusief de aanhang van Irian, in de vorm van Fins freeridechick Mikaela Hollsten. We hebben bovenop de Arlberg pas de stoeltjeslift gepakt in Zürs en bevinden ons op een goede 2500 meter hoogte. Mijn snor is bevroren, het teken dat het hier toch best koud is! We zijn op zoek naar terrein om een aantal

actieplaten te schieten en zijn tegen deze natuurlijk kicker en dito landing aangelopen. Bas slaat met zijn plank het lipje van de cliff plat en zegt: “Zo, dit moet wel werken als afzet.” ‘First try’ springt hij een backside540 en komt hij perfect uit in de landing. “Zo, ik wilde voor een drie gaan maar het werd een vijf, die kan nog wel ietsjes netter!” Zo gezegd, zo gedaan, Bas maakt een hike omhoog, herhaalt de aanloop, herhaalt de inzet en zet een vloeiende 540 neer. Mijn camera klikt er op los en de eerste actie van de dag is vastgelegd. Juan en Irian springen een aantal 360’s en Chris is vooral bezig met gestylede straight-airs. Na een uur zit de landing vol met kraters. Op naar het volgende shot.

Rechts: Hoe steil is steil? Nou, zo steil. Onder: Irian is een berggeit, hij zit soms op plaatsen waar normale mensen niet thuishoren.

t R A V e l S t O R y

"VANuIt De bOSjeS kOmt eR eeN ‘SteINbOck’ VOORbIj."

Big-mountain in Zürs “I’m a cityboy!”, gil ik de longen uit mijn lijf wanneer ik achter de Steinbocks aan omhoog loop. Het tempo zit er aardig in, de mannen zijn fit aangezien dit dagelijkse kost is. Ik had dit nooit moeten roepen, aangezien Cityboy mijn bijnaam werd voor de rest van de trip. We lopen de helling omhoog waar we net aan het springen waren en gaan richting de Wasenluppe. Een hike van 400 hoogtemeters die in het begin goed te doen is, alleen steeds steiler wordt naarmate je de top nadert. Het eerste stukje is dan ook geen probleem, Chris en Irian gaan voorop en als echte Steinbocks galopperen ze de berg op, iedereen volgt in een vlot tempo. Ze laten een goed spoor van treden achter, zodat de rest van de groep gemakkelijk kan volgen. Dit is pas een stairway to heaven. De rechte lijn waarin we klimmen gaat een couloir in en deze gaat over in een zigzaggend traversespoor. Na drie kwartier klauteren kijk ik nog eens achter me en vraag: “Wat is nu de ‘worst-case-scenario’? Als ik een misstap maak, wat zijn dan de gevolgen?”“Ja, je glijdt een paar honderd meter terug naar de kicker waar we drie kwartier geleden stonden”, antwoordt Bas. Oke, beter blijf ik dus gewoon op mijn benen staan. Om vanuit de couloir de kam op te komen moeten we eerst een overhangende windlip opklimmen en die is nogal steil. Bas hakt met zijn board de opening wat groter en gaat als eerste. Best indrukwekkend om dit zo te zien, aangezien een fout niet geheel zonder consequenties is. Uiteindelijk is het mijn beurt, ik geef mijn plank alvast door, zodat ik een extra hand tot mijn beschikking heb.

t R A V e l S t O R y

Fijn zo’n cameratas op dit soort momenten, een paar extra kilo’s op de rug is hetgeen ik nu even niet kan gebruiken. Het was sketchy, maar uiteindelijk sta ik dan bovenop de windlip. Dit is pas big-mountain! Het uitzicht is bizar, we overzien de vallei van Zürs. Chris vindt het nodig om bovenop één van de door de wind gevormde stukken van de windlip te lopen. De rest vindt het een minder goed idee en heeft plaatsvervangende hoogtevrees voor hem. We hiken weer wat, dalen af door een steile couloir en staan voor de keuze: gaan we omhoog of naar beneden? Omhoog is een steile klim van een half uur met de mogelijkheid een paar vette spines te vinden. Omlaag is een vette dalafdaling richting Stuben. We kiezen voor de minder comfortabele optie en het half uur erna wordt zweten. De helling is minstens vijftig graden. Ik sta letterlijk met mijn borst tegen de sneeuw aan en klim voor mijn gevoel praktisch recht omhoog. Mijn board steek ik steeds als een anker in de sneeuw en ik trek me daar aan op. Na een tijdje sta ik bovenaan.

Ik ben onder de indruk van wat je in staat bent om te klimmen. Het enige jammere is dat de spines die we voor ogen hadden onberijdbaar blijken. Ik daal af via dezelfde wand als ik ben geklommen en ben in vier grote bochten weer beneden. Drie kwartier verder sta ik weer op dezelfde plek, veertig minuten klimmen voor vier bochten, niet de ideale verhouding maar wel het avontuur waard. De dalafdaling smaakt goed. Grote uitgestrekte velden met poeder waar je van die lekker gedoceerde sprays kan trekken. We komen aan bij de bushalte, we moeten eerst terug naar de bovenkant van de de Arlbergpas om de auto te halen. Een hele dag hebben we ons vermaakt in de backcountry. En we hebben slechts twee liften gepakt. Dat kan alleen maar in Arlberg. De zon trekt uit het dal en in tien minuten wordt het vijftien graden kouder. Aangekomen bij de auto besluit ook die niet meer te willen starten. Dan maar met Irian mee, dat lossen we later wel op.

Boven: In Arlberg liggen de backcountryjumps voor het oprapen, backside360.

Mini-Alaska Al jaren ben ik geobsedeerd door spines, volgens mij is er niet echt een Nederlands woord voor. Daarmee bedoelen we de richels die verticaal naar beneden lopen in het terrein, je ziet ze altijd veel in films met een Alaska-segment. Freeriders gebruiken ze altijd voor hun sluf-management. Wanneer er tijdens je lijn veel sluf achter je aankomt duik je de volgende spine in en dan blijft de sluf bij je uit de buurt. Op de foto doen ze het goed wanneer het licht er op de juiste manier op valt, je krijgt dan een mooie plaat met allemaal nuances in de witte sneeuw. In Arlberg is er een spot en die heet Mini-Alaska. Waarom? Om de spines, ze bestaan echt in Europa. Voor Mini-Alaska moet je vroeg uit de veren, hij ligt maar tot elf uur in de zon. Overigens is er niets miniems aan, het is een officiële hang met zieke lijnen, waar het goed fout kan gaan. Na ieders lijnen goed doorgenomen te hebben, staat de eerste klaar om in te droppen. Chris en Irian gaan voor een mega steile hang met een zes meter hoge cliff halverwege.

t R A V e l S t O R y

"I’m A cItybOy!"

Linksboven: Christian Schnabel kent zijn klassiekers, method-air. Midden: En dit is het punt waarop we ‘plaatsvervangende hoogtevrees’ hebben. Rechts: Mikaela Hollsten geeft een vrouwelijke schwung aan Mini-Alaska.

Chris gaat als eerste, dropt de cliff en rijdt Mach één verder. Dit is niet normaal, zoiets heb ik nog nooit voor mijn camera zien gebeuren. Irian volgt hem, neemt een langere aanloop en vliegt in plaats van zes wel twaalf meter diep. Ook hij landt hem en rijdt in volle vaart de rest van zijn lijn uit. Ik klik er op los en zit vol ongeloof naar het resultaat te kijken. Bas heeft een drop gevonden waarvoor hij eerst over een super smalle spine moet rijden en dan blind een gat in moet springen. Hij visualiseert zijn lijn nog één keer en dropt in. Bochtje, bochtje, laten lopen, drop... Poef! En weer een perfecte landing. Mijn jarenlange zoektocht naar het shot

met de perfecte spine is over. In alle enthousiasme heb ik hem op de cover van de vorige Taste gezet. Als laatste is Mikaela. Zij gaat voor een iets minder technische afdaling en zet lekker een paar sprays neer. Een fijn freerideplaatje is het resultaat, zo zie ik het graag. Vanaf Mini-Alaska rijden we het dal in door een reservaat waar we eigenlijk niet mogen komen, dit dus even niet verder vertellen. Wanneer we op elkaar staan te wachten komt er vanuit de bosjes een ‘Steinbock’ voorbij sprinten. Heel even blijft hij staan. Hij kijkt ons aan en schiet verder de bosjes in. Een vette manier om deze ochtendsessie af te sluiten.

Links: Voor de lunch van vandaag hebben de Steinbocks een mooi plekje uitgezocht. Onder: Christian Schnabel, another cliffjump in paradise.

t R A V e l S t O R y

De Homerun In de middag doen we als afsluiter de Homerun. En ook dit is zo’n echt pareltje dat niet met woorden te omschrijven valt. De homerun is een noord-helling, ligt bijna altijd in de schaduw en is beschermd tegen de wind. Zelfs als alle andere runs veranderd zijn in moguls ligt er op de Homerun nog zachte poeder. Je moet er een half uur voor lopen maar dan krijg je ook wat. Bovenin zijn er bijna geen bomen en is er genoeg plek voor wijde ruime bochten. Halverwege wordt het wat krapper en moet je slalommen door het bos. Onderaan kom je uit in het dorp en snowboard je zo door de achtertuin naar huis. Dit is er zo eentje die moeilijk uit te leggen is, eentje van het type: je had er bij geweest moeten zijn. Na het boarden rij ik met Bas de pas op om mijn auto te starten. Daar aangekomen kan ik mijn ogen niet geloven, mijn twee linkerbanden zijn lek gestoken. Na mijn eerste verbijstering geef ik het snel een plekje en ik gooi het maar op dronken Russen,

nu dus maar een dagje later naar huis. De ochtend erna ga ik gewapend met twee krikken de pas op, haal de twee wielen er af, ga naar het dal voor twee nieuwe banden en sta een uur later weer met vier goede banden op de berg. O ja, nu nog die motor aan de praat krijgen. Ondanks al het gedoe met startkabels geeft de wagen geen kik, hij staat al twee dagen op 1800 meter hoogte bij een gevoelstemperatuur van min dertig en heeft meer weg van een ijsklompje dan van een auto die me naar Nederland gaat brengen. Timo Hermeler, een freerideskiër die al jaren in Sankt Anton woont schiet me te hulp. We besluiten de auto door Zürs heen te slepen richting Lech, vandaar gaat de weg alleen maar naar beneden en ik kan de motor starten door in zijn twee de koppeling op te laten komen. We slepen de auto naar het hoogste punt en halen de sleepkabel er af. Timo blijft achter mij rijden om het achterliggende verkeer tegen te houden wanneer ik de koppeling

op laat komen. In de volgende vijf minuten laat ik de koppeling wel twintig keer opkomen. De wagen is zo ver heen en maakt geluiden die ik nog nooit heb gehoord. Lech is in de verte al in zicht en wanneer ik daar ben is er geen mogelijkheid meer om dit trucje uit te halen. Inmiddels zit er een hele file achter de wagen van Timo, wat ook wel de nodige stres oplevert. Uiteindelijk heb ik nog één kans om snelheid te maken en de motor te starten en stom toevallig schiet de wagen aan. Vraag niet hoe, hij trilde aan alle kanten maar hij deed het. Ik zat onder de adrenaline, bedankte Timo, liet de motor een tijdje stationair draaien en vertrok naar Nederland. Wat ik de afgelopen twee weken in positieve en negatieve zin in Arlberg had meegemaakt was niet te bevatten. Ik weet niet hoe mijn volgende winter er uit gaat zien maar hier kom ik zeker terug. Monsterchicken, Jackson Hole, Neverland, Heli-Highway, Zürs, MiniAlaska en de Homerun, we’ll meet again!

t R A V e l S t O R y

Links: Broeders van andere moeders, Bas en Irian op de uitrun van een partylijn. Rechts: Deze spray is okay. Bas Elhorst in full speed.

Product rEviEw HOeVeeL BindinG is de nieUwe FLOw-BindinG? Tekst: Michiel Rotgans In het vorige nummer beschreven we in het artikel ‘Frankbindings’ de nieuwe Flow NX2-GT. Ondanks dat het merk al vijftien jaar zijn eigen visie heeft op hoe een binding moet functioneren hebben zij dit jaar met de NX2-GT een sprong voorwaarts gemaakt. Waren er voorheen disbelievers met een zekere kritiek op het systeem, het nieuwe model maakt korte metten met al die vooroordelen. Natuurlijk willen we onze mening niet baseren op hetgeen er via persberichten en promofilmpjes verspreid wordt, we willen het zelf wel eens proberen en dat deden we. Hier een korte analyse van de nieuwe binding. Wat meteen opvalt is dat de binding door het Nastysysteem (New Active Strap Technology) wel erg makkelijk instapt. Bij het omhoog klappen van de highback wordt het bevestigingspunt van de strap omlaag gebracht, met als resultaat dat het geheel strakker

kom te zitten. De nieuwe clip op de achterkant klikt erg snappy op zijn plek, goed voor het vertrouwen. Ook zitten er vier nieuwe buckels op de strap. Zo kan je op een steile helling, waarbij je gedwongen wordt op je heelside kant in te stappen, het board op conventionele wijze aantrekken door de strap opzij te klappen. Deze kan je in de lift makkelijk losmaken om je voeten te ontspannen of je kan ze gebruiken om de strap op detailniveau af te stellen. Voorheen was het lastig om goede dempingsplaten in een Flow-binding te verwerken, omdat dat frictie veroorzaakte en het de ‘entry’ lastiger maakte. Nu dit is ondervangen door het Nasty-systeem komt de NX2-GT met een goed absorberend voetbed, en dat komt het rijcomfort weer ten goede. De cab-strap over je tenen maakt het geheel af, nu doet een Flow-binding echt niet meer onder voor een strapbinding. Alleen op gewicht zien we nog wat ruimte voor innovatie, er zit hier en daar nog teveel materiaal op de binding en dat maakt hem onnodig zwaar. Verder is het een topper.

Heb je iets minder te besteden, dan is er de NX2-AT. Deze heeft ook het Nasty-systeem, maar niet de hybride-strap. € 369,95 | www.flow.com

TASTE SHOPGUIDE

Zandzuigerstraat 12 5222 AH â&#x20AC;&#x2DC;s-Hertogenbosch Tel. 073-6216006

Haarlemmerstraat 80 020-5285540 www.reprezent.nl

BAK KOFFIE?

KOM NAAR DE SHOP!

GEEN TIJD Of GEWOON LEKKER MAKKELIJK?

SHOP ONLINE 24/7

vanweeghel.nl Verkoop - verhuur - onderhoud

Varkevisserstraat 345 - 2225 LD Katwijk aan Zee Telefoon: 071-40 133 16 - www.vanweeghel.nl

Kernweg 1 Hoorn 0229 219913

Donkere gaard 5-7 3511 KV Utrecht 030-2332308

TASTE SHOPGUIDE

LET’S BOARD Skishop Nieuwegein biedt u 550 m2 wintersportassortiment, inclusief professionele werkplaats.

SKISHOP NIEUWEGEIN

Industrieweg 4C, 3433 NL Nieuwegein, tel. 030-6064111 www.skishopnieuwegein.nl

DE ENIGE MET VOLLEDIG OP MAAT GEMAAKTE SKISCHOENEN! STIJDEN OPENING .00 uur 18 0 .0 13 Maandag .00 - 18.00 uur r sdag 10 en woen ag 10.00 - 21.00 uu r Dinsdag en vrijd 10.00 - 17.00 uu ag rd de Don f 86 Zaterdag Cartograa ven Dui 6921 EZ 1 60 17 026 - 31 Telefoon 026 - 311 23 87 Fax en de MAKROald’s st aa N McDon tegenover

WWW.VANBELLEN.NL LANTAARNDIJK 12 4797 SP WILLEMSTAD 0168 47 3220 INFO@VANBELLEN.NL

T R O P S BUITENSEA SONS FOUR

E T S T O O R DE G ERSPORT T N I W IA ALZA AK SPNENCEDERL AND. VA

WWW.BUITENSPORTFOURSEASONS.NL

taste it!

t A S t e – I t

Vans V66 (1) Vans maakt er zelf niet veel woorden aan vuil. De V66 is nu eenmaal een van hun beste schoenen. Aan alles is gedacht. De klassiek vormgegeven boot is vervaardigd van premium materialen en alle onderdelen zijn opnieuw onder de loep genomen. Zo creëerden ze de V66 met een optimale pasvorm, die als een handschoen voor je voeten voelt en net als je favoriete spijkerbroek gegoten zit. Met verbeterde veter-features, Internal Strap Sync en Wrap Harness met Lace Lock.

Bataleon Whatever (2) Bij welke rijstijl zou dit board het beste passen? Juist… whatever! Freestyle Triple Base Technology heeft het ideale sneeuwcontact en voelt als een absolute twintip. Maar, en nu komt het, in de poeder is de effectieve kantenlengte afgestemd op de diepe sneeuw, dankzij de transitioned TBT. De landing wordt stabieler en scoort hoge punten bij het butteren en carven. Conclusie: soft-medium flex, zonder noodle- effect! Verkrijgbaar in de lengte 150, 153, 156, 158 wide en 159.

Flow NX2 SE (3) Change the way the game is played, by bending all the rules. Flow gaat het in- en uitstappen van de bindingen nog een stukje eenvoudiger maken. Hun specialiteit en de Allmountain NX2 is daar een voorbeeld van. De strap gaat automatisch omhoog of naar beneden als je de highback opent en sluit. Zo kun je de extra comfortabele Fusion Powerstrap perfect op je boots afstellen en eventueel vergrendelen. Met de bespaarde tijd kun je zeker een extra afdaling maken.

€ 250,- | www.vans.com

€ 399,99 | www.bataleon.com

€ 329,99 | www.flow.com

Protest Eagle (4) ‘The Eagle has landed’ dachten we bij het zien van dit nieuwe boardjack. De knappe jas is gemaakt van elastische, waterdichte en ademende materialen. Dit effen jack uit de Geotech 10.000 Series heeft een schuin geplaatste ritssluiting, getapete naden, ventilatieritsen bij de oksels en een vaste capuchon. Dit jack komt uit de nieuwe Protest Pvre Men Series, dit zijn de cleanste ontwerpen van Protest ooit!

Yes Jackpot (5) Al twee jaar op een rij wordt de Jackpot geprezen bij de Taste test. Een toegankelijk, allround freestyleplankje dat niet duur is en het erg goed doet. De hybrid camber geeft je genoeg grip, de gerockerde nose en tail maken het board speels, makkelijk te sturen en breder inzetbaar, zo ook in de poeder. Zoek je veel board voor weinig geld? Dan is dit de Jackpot

Dragon NFX (6) Dragon lanceert een nieuwe goggle deze winter, de NFX. Hij is gebaseerd op de frameless modellen APX en APXs, maar dan met een cilindrische (platte) lens die overigens gemakkelijk te wisselen is. De NFX verbetert het zicht verbazingwekkend goed ten opzichte van andere cilindrische lenzen. Een frameless design heeft nu eenmaal een grotere lens en dus meer zicht. De NFX is een modern, functioneel ontwerp met een unieke look.

€ 199,99 | www.protest.eu

€ 429,95 | www.yesnowboard.com

€ 149,95 | www.dragonalliance.com

Nitro Raiden Pusher (7) Nitro heeft de naam van deze binding goed gekozen. Dankzij de absorberende werking van het Dual Airconcept, waarbij er een kleine airbag onder de hiel en voorvoet geplaatst is, voel je de vermoeidheid pas als de liften gesloten zijn. Bovendien is de ultralichte constructie zo gebouwd dat energie efficiënt omgezet wordt. Mooi voorgevormde straps met flexwindows maken de binding volledig passend en geven je in combinatie met de aluminium buckels al het vertrouwen dat je nodig hebt als je jezelf tot het uiterste pusht.

POC Cornea (8) Cylindrical PC screen, CP, triple-layer foam en helmetcompatible… Je zou er haast een woordenboek voor nodig hebben. Of de Cornea, want die heeft het allemaal. De lens is aan de buitenzijde van het frame bevestigd, zodat het gezichtsveld groter is. Met de extension-bars past deze POC optimaal en hij zit bij iedereen als gegoten. De lens is wat beter beschermd tegen krassen en heeft een uitstekende anti-fog werking. Natuurlijk is er ook een NXT-variant verkrijgbaar, die je net wat beter zicht verschaft dankzij de hoogwaardige technische features in de lens. Deze kost € 250,-.

Sunpass (9) Dat we ons ook in de winter tegen de schadelijke uvstraling moeten beschermen, dat weten we. Sunpass doet dat op een goede, comfortabele manier. Zo maken ze gebruik van nanotechnologie, de zonbescherming wordt direct opgenomen in de huid en er zitten ingredienten met een actieve werking in, zoals pijnboomolie, wortelextract, vitamine B5 en vitamine E. Alle producten zijn parabenen-vrij en bieden een hoge bescherming met anti-wrinkle effect. Bovendien zijn deze producten niet op dieren getest en komen ze in verpakking die extra handig is tijdens het snowboarden of andere outdooractiviteiten.

€ 189,95 | www.nitrousa.com

€ 150,- | www.pocsports.com

€ 8,95 tot € 21,95 | www.sunpass.fr

TEAM RIDERS BAS ELHORST, IRIAN VAN HELFTEREN JAMIE ANDERSON, STEF ZEESTRATEN, WILL JACKWAYS

VISIT FACEBO

OK.COM/M

ONSROYAL

E TO ENTER

g A l l e R y

g Rijder: Joris Ouwerkerk Fotograaf: Alexander Saenen Trick: Back1080-doublecork Locatie: Antwerpen, BelgiĂŤ

g A l l e R y

Rijder: Joey van Essen Fotograaf: DaniĂŤlle van den Heerik Trick: Fiftyfifty Nollyfrontflip-out & Five-O Locatie: Helsinki, Finland

Rijder: Luc B端thker Fotograaf: Michiel Rotgans Trick: Frontside-fiftyfifty Locatie: Helsinki, Finland

g A l l e R y

Rijder: Jesse Augustinus Fotograaf: Christoph Schoch Trick: Frontside-lipslide Locatie: Zillertal, Oostenrijk

Rijder: Kas Lemmens Fotograaf: Michiel Rotgans Trick: Backtail Locatie: Helsinki, Finland

g A l l e R y

highlights 96 Leukste trip? Davraz, Turkije, met Jasper Bakker en Richard de Ruiter.

A F t e R t A S t e

Leukste feedback van een lezer? “Ik heb alle veertien jaargangen in de boekenkast staan.” Foto waar je het meest trots op bent? Cover van Joris Oudekerk (Nijdeken) op de cover van Taste 1 van vorig jaar: op de stenen quarterpipe in Amsterdam. Meest bizarre wat je hebt mogen aanschouwen? Anthony en Seppe Smits met een wallride op een gletsjer van acht meter hoog, met een ijsplaat er onder.

aFscHeid neMen dOet piJn Net nu ik de laatste hand leg aan dit nummer realiseer ik me dat dit het eind is van mijn zesde jaargang als hoofdredacteur van Taste. Ik was vijfentwintig toen ik ermee begon en kreeg een dag voor mijn afstuderen te horen dat ik, uit de vele sollicitaties, de gelukkige was. Ik kon mijn blijdschap niet op. Deze job was mij op het lijf geschreven. Het was op freelance-basis en zodoende kon ik mijn relaxte en vrijgevochten leventje als fanatiek snowboarder doorzetten, maar dan vanuit een andere invalshoek. Ik had vier jaar Interaction Design gestudeerd met als specialiteit projectmanagement. Daarbovenop had ik in NieuwZeeland deelgenomen aan een uitwisselingsproject van een jaar en wel op het gebied van fotografie. Dus het schrijven, organiseren en fotograferen namens een snowboardmagazine sprak mij aan. Ik kon mijn eigen tijd indelen en had een mooi podium voor mijn werk. Het was geen fulltime job en ik hield tijd over voor ander freelance werk.

Inmiddels ben ik zes jaar verder. Was het in het begin nog een zware kluif om die resterende maanden vol te krijgen met ander werk, tegenwoordig heeft dat andere werk de overhand. De afgelopen zes maanden heb ik zitten wikken en wegen om na zes jaar te stoppen als hoofdredacteur van Taste. Al die tijd liep ik rond met een dubbel gevoel. Enerzijds is het zonde om te stoppen met zo’n leuke job, anderzijds was ik niet meer in staat om de tijd en aandacht op te brengen die de Taste verdient. Tevens ben ik zo’n figuur die zichzelf altijd weer even in het diepe wil gooien. Ik kan niet in mijn comfortzone blijven, ik hou van het nieuwe en onbekende. Als je iets zes jaar doet, dan weet je het trucje na een tijdje wel en wordt het een routineklus. Ergens was het dus ook geen keuze, want het laatste wat ik wilde horen was in de trant van: “Die had er twee jaar geleden mee moeten stoppen.” En nu stop ik naar mijn idee op mijn hoogtepunt. Voor dit nummer heb ik mij tweehonderd procent gegeven, ik wilde in stijl de zaal verlaten. In het bijzonder wil ik bedanken: de lezers, voor het lezen van de bladen en voor de leuke en kritische feedback. De rijders, die soms hun leven riskeerden voor dat ene plaatje dat het zou halen tot het

magazine. De adverteerders, voor de support en het samen iets teruggeven aan de scene. De freelancers, zonder jullie teksten en foto’s was het nooit zo veelzijdig geworden. Frank Dresmé van ontwerpstudio 21bis voor het dealen met mijn chaotische deadlines en de circa veertienhonderd prachtige pagina’s die hij heeft opgemaakt. Alexander van Oosten, de eindredacteur, voor het nalezen van mijn teksten en de gratis lessen Nederlands. En als laatste, Mikel, Arno en Michiel van Soul Media voor het geven van die kans zes jaar geleden: ze boden mij, iemand zonder enige staat van dienst, de kans om de Taste-kar te gaan trekken. Over en uit.

Wil je me verder volgen: Firsttracks - Actionsports Marketing www.firsttracks.nl Studio Rotgans - Fotografie www.rotgans.com

Scheveningen Vissershavenweg 62 2583 DL Scheveningen (070) 358 48 00 Zondags geopend

Ook in Alblasserdam Brouwersdam Oostvoorne Zevenhuizen

“SO MUCH FUN!” DBK

photo: silvano zeiter

“TBT, THE ORIGINAL HYBRID CAMBER THAT ACTUALLY WORKS !”

| more info: nitro@kubus-sports.nl