SNOWBOARD MAGAZINE
— HOLLAND’S NEXT TOP BOARDER WELK TALENT HEEFT DE X-FACTOR — PRO, PRODUCENT, SCHRIJVER & STUDENT MULTI-TALENT DAVID BENEDEK — IS HET EEN VOGEL, IS HET EEN VLIEGTUIG? NEE, HET IS STEVE KRIJBOLDER — VROEGER WAS ALLES BETER SOFTBOOTS IN RETROSPECT
NR. 2 / JAARGANG 14 / € 6,95 / WWW.SOULONLINE.NL
BP
INHOUD
COLOFON
VOORWOORD
10
NEWS
14
TASTE-IT
18
INTERVIEW STEVE KRIJBOLDER
20
TRICKYPEDIA: RAIL JARGON
30
FURTHER IN VIJF MINUTEN
38
NO SLEEP TIL ÅRE
40
FASHION
48
BOOTYCALL
56
DAVID BENEDEK INTERVIEW
60
TASTE IT
66
FLOW BINDING REVIEW
68
HOLLANDS NEXT TOPSNOWBOARDER
72
COUCHCRASHEN BIJ DE GNARLBERG STEINBOCKS DEEL 2
76
TASTE-IT
86
GALLERY
88
AFTERTASTE
96
6
I N H O U D – C O L O F O N
Soul Media is the proud publisher of: 6|SURF magazine Access kiteboard magazine Motion windsurf magazine Taste snowboard magazine UP/DOWN mountainbike magazine White freeski magazine Hoofdredactie Michiel Rotgans rotgans@soulonline.nl www.rotgans.com Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Eindredactie Alexander van Oosten Vormgeving 21bis | Frank Dresmé Alessandra Maljers Woord Bram Wulp Bob van Unnik Marlies Petter Michiel Rotgans Mirte van Dijk Lenn Verjans Beeld Alexander Saenen Christoph Schoch Daniëlle van den Heerik Hansi Herbig Marcel Lammerhirt Markus Rohrbacher Michiel Rotgans Mirte van Dijk Petter Cohen Bladmanagement Michiel Funke michiel@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911
Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel Abonnementen Abonnementen kunnen worden aangevraagd door te surfen naar www.soulonline.nl Taste Snowboard magazine komt in 2012 twee keer uit, in week 41 en 50. Een abonnement kost € 13,80 per jaar. Abonnementenservice Nederland Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0251 252350 Mail: abonnementen@soulonline.nl Abonnementenservice België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032 (0)2 5564140 Fax: 0032 (0)2 5251835 Mail: partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naar abonnementen@soulonline.nl Taste snowboard magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031 (0)251 252350 Fax: 0031 (0)251 674378 Mail: info@soulonline.nl
Sales Jorik van Mechelen jorik@soulonline.nl Wouter de Rave wderave@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911 Cover Rijder: Steve Krijbolder Foto: Petter Cohen
Financiële administratie administratie@soulonline.nl Tel: 0031 (0)251 674911
© Artikelen uit Taste snowboard magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.
WAT IS DE OVERTREFFENDE TRAP VAN... 20
I N T E R V I E W
STEVE KRIJBOLDER?
21
I N T E R V I E W
Dit zijn van links naar rechts: Boas van Olden, Rachida Aoulad El Haj Amar, Mel Lammers en Joshua Pires.
30
TASTE’S TRICKYPEDIA
K N O W – H O W
UITLEG VAN DE SYSTEMATISCHE NAAMGEVING DER RAILTRICKS
Snowboarden op rails, mensen houden er van of ze hebben er totaal niets mee. Tegenstanders brengen vaak als argument dat een snowboard is gemaakt om op sneeuw te glijden, waar ik in principe in kan komen. Toch komt het er meestal op neer dat tegenstanders de kunst er niet van snappen. Zeg nu zelf, als je Formule 1 niet volgt is er ook niets aan om twee uur naar zo’n race te kijken. Afgelopen winter was ik in Finland aan het schieten met twee van de meest technische railrijders van Nederland, Kas Lemmens en Wessel van Lierop en dat ging ook mijn pet te boven.
op detailniveau bezig bent kan het zelfs verslavend werken. Avond op avond, jaar in jaar uit zijn er de koelkastkids die hun hele pubertijd spenderen aan het rijden van rails. En echt niet dat zij steeds maar hetzelfde trucje doen. Zij zien een schoonheid in de sport die wij niet zien en kunnen met elkaar communiceren op een ander niveau en in een andere taal. Om een beter inzicht te krijgen in deze vreemde taal heeft Taste een Trickypedia voor je gemaakt waarin we de systematische naamgeving der railtricks aan je uitleggen. Misschien ga je na het lezen van dit artikel het rijden op rails wel heel anders bekijken, misschien ga je het straks zelfs nog leuk vinden! Wij zijn in ieder geval weer up-to-date. Voor dit artikel hebben we vier railkids uit de indoorhal geplukt. Samen hebben zij alle tricks die we kunnen bedenken wel onder de loep genomen.
Tekst & Fotografie: Michiel Rotgans
De laatste keer dat ik fanatiek rails reed was al weer zes jaar geleden en de laatste vernieuwingen had ik ook niet helemaal meegekregen. Dingen zijn pas leuk als je er verstand van hebt en als je echt
BASICS
Fiftyfifty | De Fiftyfifty is de meest basic vorm van het glijden over een rail, gewoon rechtuit in de lengterichting van het board.
Om de moeilijke namen uit te leggen beginnen we bij de basics. De naam van een basic trick vertelt hoe je board op de rail staat en aan welke kant van de rail je erop bent gekomen. Elke basic trick kan zowel frontside als backside worden gedaan, dit is ook gelijk één van de meest gemaakte fouten. Mensen denken vaak dat frontside of backside te maken heeft met of voor- of achteruit glijden, maar dat is niet zo. Frontside wil zeggen dat je de rail aan je voorkant had toen je kwam aanrijden. Backside wil zeggen dat je met je rug naar de rail aankwam. Dit hebben we overgenomen vanuit het skateboarden. Bij de voorbeelden staat de afzet aangegeven. Kom je recht op een obstakel aanrijden, wat bij een fiftyfifty op een box wel eens het geval is, dan laten we dat weg. Overigens worden frontside en backside in de volksmond vaak afgekort tot ‘front’ of ‘back’. Let er op dat Rachida en Joshua allebei rechts voor (goofy) staan. Bij alle slides is het van belang dat je plank haaks (90 graden) op het obstakel staat, anders is het een Zeach en dat kan en mag niet (vernoemd naar ex-pro Zach Leach die daar tot zijn dood mee wordt geplaagd). Een aantal jaar geleden hadden we boardslides waarbij de rail in het midden van je board zat, maar die kunnen ook niet meer. Tegenwoordig moet de rail onder je binding door gaan. Toegegeven, het heeft net zoveel logica in zich als dat je niet kan golfen in een spijkerbroek, maar ‘t is nu eenmaal de afspraak.
Backside fiftyfifty
Frontside fiftyfifty
Nose- en tailpress | Eigenlijk hetzelfde als een fiftyfifty maar nu druk, leun, hang of press je op je nose of tail. Deze kan zowel frontside als backside.
Nosepress
Tailpress
Boardslide | Bij een frontside of backside boardslide gaat de rail onder je voorste voet door. Frontside en backside boardslides gaan vandaag de dag door het leven als frontboard en backboard.
Backboard
Frontboard
Blunt | Bij een blunt zet je eerst je hele plank over de rail en sta je vervolgens op je achterste been. Deze kan ook zowel frontside als backside.
31
K N O W – H O W
Backblunt
Frontblunt
Libslide | Bij libslides zet je eerst je tail over de rail en sta je vervolgens op voorste voet. Extra moeilijk doordat je hoog moet springen om niet te blijven haken.
Backlib
Frontlib
Tailslide | Tailslides zijn lastig. Je moet net als bij een libslide je tail over de rail tillen en dan op je achterste voet railen, dit kan alleen maar als je in een onmogelijke houding staat.
Backtail
Fronttail
40
T R A V E L S T O R Y
NO SLEEP TILL...
ÅRE
Eind januari word ik ’s avonds gebeld door Michiel, de hoofdredacteur van Taste, met de vraag of het me wat lijkt om met hem een aantal dagen mee te gaan naar het Zweedse Åre om te boarden. Na precies een volle seconden nagedacht te hebben ging ik uiteraard in op het aanbod. Twee dagen later voegde selectierijder Aston Egelmeers zich bij de club en onze crew was compleet. Scandinavia, here we come!
Tekst: Bob van Unnik Foto’s: Michiel Rotgans
41
T R A V E L S T O R Y
Een week later gaven we elkaar de hand op Schiphol. Tijdens het inchecken bleek dat ik een beginnersfout had gemaakt door met een losse boardbag en een weekendtas aan te komen zetten. Gelukkig was ik met allemaal ervaren reizigers op pad en na heel wat ompakken, wegen en weer ompakken zaten al onze spullen in slechts drie tassen en konden we vertrekken zonder bij te betalen. Twee uur vliegen en drie tomatensap verder arriveerden wij in Noorwegen. ‘Noorwegen? Jullie gingen toch naar Zweden?’ Klopt, maar Trondheim is het internationale vliegveld dat ‘t dichtst bij Åre ligt. Een busreis van twee en een half uur door een adembenemend landschap waren wij slechts verwijderd
van Åre. De tocht is er zeker één om aan te raden. De eindeloos lange steppes met de eeuwenoude glooiende bergpassen en gekleurde ‘Pipi Langkouslandhuizen’ deed ons de belofte van een uitstekend land van bestemming. Waar je meestal een week hebt om het desbetreffende gebied te verkennen, daar hadden wij in dit geval slechts drie dagen. We klaagden niet, integendeel zelfs, maar dit vroeg wel om een strakke planning. Tevens moesten we meedoen aan activiteiten als sneeuwscooterrijden en sleehondentochten. Tjonge, wat hadden we het toch druk. Aan het eind van de middag kwamen we het Zweedse dorp binnenrollen.
Boven: Red Bull Crashed Ice, the day after. Onder: Dankzij Bob maakten we bij het inchecken vrienden in de rij.
Fotografie, Concept, Styling, Productie, Visagie, Set design, Post-productie, kortom alles: Michiel Rotgans
48
Dimi de Jong x O’Neill x Nitro
F A S H I O N !
Board: Nitro Eero Ettala € 569,95 Bindingen: Raiden Phantom bindingen € 299,95 Boots: Nitro Ultra TLS € 279,95 Jas: O’Neill Mutant Jacket € 249,95 Broek: O’Neill Exalt Pant € 139,95
Jas in kast: O’Neill Tilted Jacket € 199,95 Broek in kast: Concrete Pant € 119,95 Tas: O’Neill, niet meer in de huidige collectie Headphones: Philips - O’Neill The Bend € 70,00 Helm: Giro Shiv € 109,95
49
F A S H I O N !
Cees Wille x Vans
Trui: Vans Classic Hoody € 70,Boots: Vans Encore € 220,Schoenen: Vans Skate Hi (fleece) € 85,Board: Smokin Hooligan (dit seizoen niet in Nederland te verkrijgen)
56
K N O W – H O W
BOOTY WAREN VROEGER DE SOFTBOOTS OOK ÉCHT BETER?
Een goed paar softboots is misschien wel het belangrijkste onderdeel van je gehele uitrusting. Niets levert minder plezier op dan een paar knellende schoenen die te weinig steun geven, je gewrichten aan gort helpen en ’s nachts nachtmerries opleveren omdat je ze de volgende dag weer aan moet trekken. Ooit was er een tijd, dat pijn aan je voeten heel normaal was omdat er nog geen speciale boots voor het snowboarden beschikbaar waren. We deden een research, blikten even terug in de tijd, maar probeerden ook wat informatie over de toekomst los te peuteren.
Tekst: Mirte van Dijk
57
K N O W – H O W
CALL “Ja, hallo, u spreekt met Mirte van Dijk. Ik ben op zoek naar een wandelende encyclopedie, eentje met de S van softboot.” Vergeten namen, stoffige telefoonnummers en bekende via via’s worden tevoorschijn gehaald. Ik formuleer voorzichtig enkele specifieke vragen en stuur ze naar leveranciers, fanatiekelingen en Oostenrijkse berggeiten. Nu is het slechts een kwestie van wachten op antwoorden die de geheimzinnige historie van de softboot stap voor stap kunnen ontrafelen. “Zou ik u wat mogen vragen?” Dagen, weken, maanden gingen voorbij. Nee, hoor. Het ging eigenlijk heel snel. De eerste reactie kwam van Rik van Dijk, marketingcoördinator bij Vans en Pro-Tec Benelux. “Ik heb met collega’s wat oude herinneringen opgehaald, om te kijken of iemand zich nog wat specifieks voor de geest kon halen. Op onze Belgische afdeling zit een oude rot in het vak, hij en ik hebben allebei nog met bergschoenen op een snowboard gestaan. En later van die stevige sneeuwschoenen uit Canada. Oh, en legerkisten, die
heb ik ook nog uitgeprobeerd! Maar wat nou precies als eerste op de markt kwam en hoe die ontwikkeling verder ging, geen idee. Je zou Patrick van der Graaff eens kunnen bellen!” Patrick is een oude pro-rijder van Vans, in de jaren negentig was hij één van de meest geziene gezichten in de laaglandse snowboardmedia. En wat blijkt? Dankzij die carrière is hij betrokken geweest bij de ontwikkeling van de softboot. Beter kan haast niet, de wandelende encyclopedie bestaat! Na een kort telefoongesprek in zijn drukke schema maken we een afspraak voor een interview, want dat de founder van Rotterdam Agency ons wat te vertellen heeft is wel duidelijk. Ik noteer zijn naam naast de andere aantekeningen op mijn vol gekliederde notitieblaadje en toets het nummer van mijn volgende boot-y-call in: “Hoi Sjoerd (red. Remmelink)! Weet jij misschien… ?” “Northwave, Sims, Okay… allemaal boots uit die tijd. O, en Airwalk natuurlijk. Maar Sorel was denk ik de eerste schoen die al meer snowboard-gerelateerd was. Dat is het merk van die sneeuwlaarzen, ken je die?
Airwalk
Sorel Eh, Rolf Veenendaal, bel hem anders even, via skateshop Rodolfos of de Leertent.” Een paar telefoongesprekken verder heb ik Rolf te pakken. Eind jaren zeventig besloot hij samen met zijn broer, na een trip naar Californië, een skateshop te openen. Ze volgden alle ontwikkelingen in de Verenigde Staten omtrent het snowboarden en haalden in 1981 het eerste snowboard naar Nederland. “Ik heb hier nog een paar van die Sorels in de berging staan!” Een half uur later sta ik in de Leertent de nostalgische, multifunctionele Sorels te bewonderen.
60
I N T E R V I E W
PRO,PRODUCENT, SCHRIJVER EN STUDENT
MULTI-TALENT DAVID BENEDEK Boven: Mister David Benedek. Foto: Hansi Herbig Rechts: Frontside-doublecork1080 op zijn zelf ontworpen schans en op zijn zelf verzonnen evenement. Foto: Marcel Lämmerhirt/Red Bull Content Pool
Kennen jullie ze nog, de Robotfood-films? Afterbang, Lame en Afterlame? Een trilogie van snowboardfilms om nooit meer te vergeten. In 2002, 2003 en 2004 kwamen ze uit. Snowboarden werd hierin op een nieuwe, creatieve en vooral leukere manier neergezet. De boodschap was niet zozeer hoe ‘yo-yo’ de rijders waren, maar hoeveel plezier ze hadden in het snowboarden. Ik, en met mij vele anderen, hebben ze ‘grijs gedraaid’. Eén van de meest steady rijders van de trilogie was David Benedek, die elke film weer met een creatief en technisch part kwam. Niet alleen was het snowboarden van een ongekend niveau, de hele benadering van zijn segmenten was anders. Zo had hij in Afterbang een part waarin hij steeds dezelfde trick zowel normaal als switch deed. Of bedacht hij aan de lopende band nieuwe tricks en voerde hij ze zelf ook uit. Toen ik eenmaal hoorde dat hij niet alleen op zijn snowboard innovatief bezig was, maar ook één van de creatieve geesten achter de films bleek te zijn, verbaasde me dat niets. Inmiddels zijn we acht jaar verder sinds de trilogie en heb ik nog meer tricks, films en zelfs een boek van hem voorbij zien komen. Vooral dat laatste trok mijn aandacht. Ik was benieuwd naar een persoon die in zoveel dingen tegelijkertijd goed kan zijn. Ik belde hem op.
Tekst: Michiel Rotgans
61
I N T E R V I E W
Ben je naast al je zijprojecten nog pro-snowboarder, je staat nog op de site van Salomon als teamrijder? Echt? haha, oké. dan moet ik eens gaan praten met een paar mensen. Ik sta nog op hele goede voet met het merk en ben nog steeds een soort van familielid. Maar ik heb niet meer de verantwoordelijkheden van een professioneel teamrijder. Vertel eens iets over je snowboardcarrière? Een groot gedeelte van mijn leven was ik dag en nacht bezig met snowboarden, dat moet ook wel als je op het hoogste niveau wil komen. Het was een obsessie, het nam bijna autistische vormen aan. De hele dag door dacht ik aan bestaande en nieuwe tricks. Er is niet echt één moment te noemen waarop ik doorbrak. Ik reed altijd op dezelfde wedstrijden als Gigi Rüf en als je me daarmee vergelijkt, die was er ineens, ‘from zero to hero’. Bij mij ging het meer geleidelijk, in stapjes. Ik deed het goed op een wedstrijd in Zweden, sprak een
filmer van ‘Standard Films’ en het jaar daarna had ik wat footage in TB9. Ken je die nog? Ze zitten inmiddels bij hun eenentwintigste film. In TB10 had ik een volledig part, de opener. Met een groepje mensen van ‘Standard’ begonnen we Robotfood en na Afterbang ging het los. Ik won ‘Rider of te Year’, ‘Videopart of the Year’ en samen wonnen we ook nog eens de ‘Best Film of the Year’. Toen stond ik op de kaart. Wat was je rol bij Robotfood? Naast het zijn van één van de rijders bemoeide ik me met de art-direction van de film. We waren met een core-groepje van vijf mensen en wij werkten er fulltime aan. Ik besliste mee over de ‘look and feel’ en maakte de posters, verpakkingen, advertenties en ging na een tijdje ook bonusfeatures editten.
“HOE STAAT SNOWBOARDEN ER VANDAAG DE DAG VOOR”
76
T R A V E L S T O R Y
COUCHCRASHEN BIJ
DE GNARLBERG STEINBOCKS
DEEL 2
Links: En dit is nu de reden waarom Irian van Helfteren volgend jaar meedoet aan de Freeride Worldtour. Ziek, steady en een tikkeltje gestoord.
77
T R A V E L S T O R Y
Vorige keer kon je het eerste deel van ‘Couchcrashen bij de Gnarlberg Steinbocks’ lezen. Wat we daar hebben meegemaakt in twee weken Arlberg was simpelweg niet te proppen in zeven pagina’s. Vandaar dat we het uitspreiden over twee nummers. Even een kleine flashback, wat hadden we ook alweer gedaan? Iets met ontelbare epische treeruns, iets met struikelen over internationale filmcrews en ik geloof ook iets met Russen die helikoptervluchten betaalden. Dat was nog maar de helft van het verhaal, hier volgt het tweede deel.
Tekst & Fotografie: Michiel Rotgans
“Dropping!”... Stilte... Poef! Ik sta aan de zijkant van een natuurlijke kicker en zie net Bas Elhorst voorbij komen vliegen met een backside540. Veertien meter verder landt hij switch in de poeder en rijdt hij verder alsof er niets gebeurd is. Even realiseer ik me dat wat hij daar net deed best bizar was, omdat het er zo gemakkelijk uitzag. Alle Steinbocks (Bas, Irian, Chris, Juan) zijn vandaag van de partij inclusief de aanhang van Irian, in de vorm van Fins freeridechick Mikaela Hollsten. We hebben bovenop de Arlberg pas de stoeltjeslift gepakt in Zürs en bevinden ons op een goede 2500 meter hoogte. Mijn snor is bevroren, het teken dat het hier toch best koud is! We zijn op zoek naar terrein om een aantal
actieplaten te schieten en zijn tegen deze natuurlijk kicker en dito landing aangelopen. Bas slaat met zijn plank het lipje van de cliff plat en zegt: “Zo, dit moet wel werken als afzet.” ‘First try’ springt hij een backside540 en komt hij perfect uit in de landing. “Zo, ik wilde voor een drie gaan maar het werd een vijf, die kan nog wel ietsjes netter!” Zo gezegd, zo gedaan, Bas maakt een hike omhoog, herhaalt de aanloop, herhaalt de inzet en zet een vloeiende 540 neer. Mijn camera klikt er op los en de eerste actie van de dag is vastgelegd. Juan en Irian springen een aantal 360’s en Chris is vooral bezig met gestylede straight-airs. Na een uur zit de landing vol met kraters. Op naar het volgende shot.