Nummer 2 / Jaargang 3 / 2012 / € 4,95
Moun
Magaz e k i b n tai
ine
23.305.457 views
Maak je eigen MTB-video
www.soulonline.nl
Kan je ook geen wheelies?
Bobby Root legt het nog één keer uit
bikes voor de bergen
Cannondale Jekyll, Kona Satori, Commencal Meta's
Foto: bruno Long
Zomer in je bol?
Reis mee naar het Gardameer, de Ardèche en Samoëns
For everything CUBE visit our LIFE dealers:
Kroone Liefting - Limmen www.krooneliefting.nl
Hans Lemmens Tweewielers - Cuijk www.hanslemmenstweewielers.nl
Egbert Egberts - Borger www.egbertegberts.nl
Allizi Bikes - Bussum www.allizi.nl
Bike2Build - Vlaardingen www.bike2build.nl
Fietsland - Eersel www.fietsland.com
Roger Wijnen - Geleen www.sportieffietsen.nl
Voor meer informatie en alle dealeradressen: info@cube-bikes.nl | www.cube.eu
www.facebook.com/cubebikesnl www.twitter.com/cubebikesnl
6
Inhoud / Colofon
Inhoud
Colofon
Voorwoord
8
up/Dates
10
Travel: Samoëns
14
Cannondale Jekyll
22
up/Grades
24
bikeskills: Wheelies
30
event report: The blast 1
36
Ride & Record
40
Travel: Ardèche
44
biketech: Lagers vervangen
52
Photo Gallery
58
Marktoverzicht: Kettinggeleiders
64
Commencal 2013 sneakpeaks
68
Travel: Gardameer
74
Down/Time
82
Soul Media is the proud publisher of: — 6|SURF magazine — Access kiteboard magazine — Motion windsurf magazine — Taste snowboard magazine — UP/DOWN mountainbike magazine — White freeski magazine Hoofdredactie Bas Rotgans → bas@firsttracks.nl uitgevers Arno Weel → arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry → mikel@soulonline.nl Fotoredactie Michiel Rotgans → michiel@firsttracks.nl Technische-redactie Irmo Keizer → irmo@soulonline.nl Ontwerp OK200 → www.ok200.nl Woord Bas Rotgans Irmo Keizer Michiel Rotgans Tom Malecha beeld Bas Rotgans Bruno Long Irmo Keizer Jaap van Hoof Kurt Resch Michiel Rotgans Samuel Decout Silena Joosten Simon Cittati bladmanagement Jorik van Mechelen → jorik@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Sales Michiel Funke → michiel@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Dennis Bruin → dennis@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Financiële administratie → administratie@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding belgië AMP, Brussel uP/DOWN Mountainbike Magazine komt in 2012 4x uit. Een abonnement kost €15,80 of maak gebruik van de abonnee acties in het blad. Abonnementenservice Nederland Soul Media Abonnementen Stetweg 43c 1901 JD Castricum Tel: 0031 –(0)251-252350 Mail: → abonnementen@soulonline.nl Abonnementenservice belgië Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032-(0)2-5564140 Fax: 0032-(0)2-5251835 Mail: → partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naar: → abonnementen@soulonline.nl uP/DOWN mountainbike magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031-(0)251-252350 Fax: 0031-(0)251-674378 Mail: → info@soulonline.nl © Artikelen uit UP/DOWN Mountainbike Magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.
Joost Wichman, 4X prof en Europees kampioen
“Voor de Enduro discipline moet de bike een optimale spagaat tussen uphill en downhill eigenschappen maken. Daarom hebben we de Uncle Jimbo voorzien van uitstekende vering, heeft hij een zo laag mogelijk gewicht en een uitgebalanceerde geometrie. Zo kunnen de renners bergop kracht sparen om daarna bergaf te kunnen racen.“
Andi Heimerdinger, hoofdontwikkelaar MTB www.rose.nl/bikeprofs
Foto: Irmo Keizer/Adrenaline media
“Het belangrijkste aan een Enduro: hij moet zowel bergop als bergaf echt super rollen. En dat doet deze bike perfect! Vanaf de eerste keer dat ik erop zat, voelde deze bike absoluut goed aan. Deze machine is geweldig!“
8 Foto: bruno Long
Voorwoord
w r o Vo
d r oo
uP/DOWN Mountainbike Magazine
9
fun S u S r ve Speed Wij mountainbikers zijn neuzelaars. Graag mogen we lekker piekeren over wat de volgende investering moet zijn, een product waar we nog harder van zullen fietsen. Zelf zit ik op het ogenblik in een soort gear-identiteitscrisis.
Zo ook met de hele 29'er-discussie die ons nou al een jaar of twee bezig houdt. Ja, ze rollen makkelijk en snel. Ja, ze maken technische en moeilijke secties makkelijker. Maar wordt het daar ook leuker van? Wel als een niet-te-doen sectie opeens rijdbaar wordt. Maar we durven - voorzichtig - te stellen dat bij ons het idee begint te groeien dat een 'gewone' Nederlandse route er misschien wel niet spannender op wordt met een 29'er. Wel sneller. Maar de megawielen laten niet zoveel over van de weinige oneffenheden
een jaar geleden schreven we al over de absolute stuurfun die een breed stuur toevoegt aan je bike. Met onze nieuwe op fun geïnspireerde inzichten kunnen we daar met een gerust hart andere geartoevoegingen bij doen: kortere stuurpennen, 'grippier' banden, simpelere aandrijflijnen, flatpedals en meer sag in je vering onder andere. Niet dat je nu naar je schuur moet rennen en je hele fiets moet verbouwen, maar één of meerdere van deze dingen gaan je fun verhogen. Onze verwachting is dat je snelheid er niet van omhoog gaat. Maar ja, podium-jagende XC-racers waren we al niet. Niet dat daar iets mis mee is, want ik heb de grootst mogelijke respect voor het keiharde werk en de diepgaande toewijding die er voor nodig is om op het hoogste niveau wedstrijdsport te beoefenen. Maar ik begin ervan overtuigd te raken dat het niet de reden is dat ik begonnen ben met mountainbiken. Ik ben begonnen voor die onzinnige grijns op mijn gezicht. Zo, na al dat gejammer over materiaal is het nu gewoon tijd om op pad te gaan met je fiets. Hoe fun of niet-fun hij ook is opgetuigd. De langere avonden zijn er weer, de zomer is in aantocht en we kunnen weer op reis met onze fiets. Als dat geen fun is, dan weet ik het ook niet meer! bas Rotgans Hoofdredacteur
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Voorwoord
Jarenlang heb ik me sterk laten leiden door prestaties, mede door het lezen van Duitse mountainbikebladen, waar alle producttesten worden vergezeld van ingewikkelde staatjes en grafieken waarin meetbare resultaten de boventoon voerden. Ik bedoel: de rolweerstand van een band is in een cijfer uit te drukken, maar grip in bochten niet. Dus waar kijk je naar als je de beste banden voor je fiets zoekt? Juist, rolweerstand. Snelheid dus. Maar de bevoorrechte positie om als redacteur van een blad veel verschillende producten te kunnen uitproberen, heeft me wat nieuwe inzichten verschaft. bijvoorbeeld dat ik eigenlijk heb ontdekt dat ik van een band de grip-eigenschappen in bochten véél belangrijker vind dan rolweerstand. Grip zorgt ervoor dat ik mijn fiets plat in de bocht kan gooien. en hoe platter ik door de bocht ga, hoe leuker biken is! Het mag logisch zijn dat de band met die allerlaagste rolweerstand niet de band is met de meest grip. Oftewel, ik begin in te zien dat ik fun verkies boven speed. en dan maar iets langzamer zal moeten rijden op de rechte stukken.
die in ons Nederlandse terrein zitten en daarom zijn we niet gaan mountainbiken. Op een 26" hardtail voel én kun je elke oneffenheid raken om je lijn op te leuken. Dat is fun! Ik heb nu een 29'er hardtail waar ik het meeste in Nederland op rijd en een 26" full-suspension voor het buitenland. Maar volgens de 'fun boven speed'gedachte begin ik me af te vragen of die wielmaten niet andersom moeten zijn?
10
up/Dates
SCHWALbe 650b
ReVeRb GOeS 150
Onze favoriete rubbermakers komen voor het volgende jaar met een reeks aan 650B-banden. De Racing Ralph, Rocket Ron, Nobby Nic, Hans Dampf en de Rapid Rob zullen in 650B-formaat te krijgen zijn. Daarnaast neemt Schwalbe de Rocket Ron op de schop, waardoor de band minder rolweerstand heeft en ook nog eens voorspelbaarder wordt. Geloof ons, de 650B-wielmaat is minder ver weg dan we denken!
Ben jij iemand die een XL-frame rijdt en is die 125 millimeter aan hoogteverschil bij de huidige zadelpennen te klein? SRAM lijkt de concurrentie nog iets verder op te voeren en komt nu met een Reverb die een drop heeft van 150mm, 25mm meer dan het kortere model, maar dit beetje kan het verschil maken. De lange versie zal alleen in de Stealth-versie verschijnen met interne kabelgeleiding, je zal dus wel een frame nodig hebben dat compatibel is.
→ www.schwalbe.com
up/Dates
→ www.rockshox.com
XX1
ROSe bIKe CONFIGuRATOR
Alle propaganda die we voeren voor 1x10 drivetrains voor enduro- en crosscountry-gebruik lijkt te worden gehoord. SRAM herdefinieert het rijden met één tandwiel voor en maakt kettinggeleiders overbodig. Het probleem van de oude 1x10 set-ups was toch wel het iets te beperkte bereik aan de onderkant van je versnellingen voor lange beklimmimgen en meerdaagse tochten. De nieuw aangekondigde XX1-groep heeft hetzelfde bereik als een 3x10 set-up door achterop naar 11-speed te gaan met een 10-42 (!) cassette. Dat is een megagroot tandwiel achter op de cassette, die wel een speciale naafbody vereist. Gelukkig past hij dan wel weer in je bestaande frame. Voor zit een speciaal blad met grote tanden, zo ontwikkeld dat zonder voorderailleur of geleider je ketting er toch op blijft liggen. Dit in combinatie met een Type 2-achterderailleur en kettinggeleiders zijn verleden tijd. Het geheel wordt wel weggezet als een bijzonder uitvoering van XX dus over het prijssegment waar dit in valt willen we liever niet nadenken.
Het gebeurt maar zelden dat je fiets de winkel uit komt en dat 'ie voor honderd procent naar je bekkie' is. Niet zo gek als je bedenkt dat er een stuk of twintig verschillende onderdelen op zitten die je allemaal kan losschroeven en vervangen. Natuurlijk kan je de onderdelen die niet naar je zin zijn verkopen en andere terugkopen, maar dat is gehannes. Rose biedt met een online bike-configurator de mogelijkheid om je gekozen fiets te customizen tot je droomfiets. Tubelessready velgen van een ander merk? Drie keer klikken en klaar is kees. Dit is nog eens innovatie! → www.rose.nl
→ www.sram.com
uP/DOWN Mountainbike Magazine
THOMAS LITSCHER Felt Ötztal X-Bionic
CATHARINE PENDREL Luna Chix
NATHALIE SCHNEITTER Colnago Sudtirol
HENK JAAP MOORSLAG m Tea Robobank Giant Offroad
EVA LECHNER Colnago Cap Arreghini
GREG MINNAAR Team Santa Cruz Syndicate
GEE ATHERTON GT Factory Racing
AARON GWIN Trek World racing Team
FABIAN GIGER Robobank Giant Offroad Team
LUKAS FLÜCKIGER Trek World racing Team
STEVE PEAT Team Santa Cruz Syndicate
EMILIE SIEGENTHALER Scott11 Racing Team
ADELHEID MORATH Felt Ötztal X-Bionic
BLAZA KLEMENCIC Felt Int. Mtb Team
MAJA WLOSZCZOWSKA CCC Polkowice
EMIL LINDGREN Robobank Giant Offroad Team
FLORIANE PUGIN Scott11 Racing Team
MANON CARPENTER l Team Madison Saracen Downhil
12
up/Dates
up/Dates
NTFu PLeIT VOOR ROuTe HeuVeLRuG De Utrechtse Heuvelrug is één van de populairste mountainbikegebieden van ons land. Wielersportbond NTFU is van mening dat de huidige mountainbikeroutes in dit natuurgebied niet optimaal zijn omdat de routes druk, kort, slecht onderhouden en niet uitdagend genoeg zijn. Om de mogelijkheden voor mountainbikers te verbeteren vroeg de NTFU de Wetenschapswinkel van Wageningen onderzoek te doen naar een uitdagend en financieel haalbaar routenetwerk voor mountainbikers. Als oplossing stelt de Wetenschapswinkel voor om een aaneengesloten en uitdagend netwerk van mountainbikeroutes aan te leggen. Dit netwerk moet ontstaan door de aanleg van één of meerdere nieuwe routes en door de routes met elkaar te verbinden. Als dit werkelijkheid wordt zal er wel van elke fietser een kleine bijdrage nodig zijn als in twee euro voor een dagkaart. Dat lijkt ons niet meer dan normaal. → www.ntfu.nl
FAbIeN bAReL RIDe CAMPS
DIRTy LITTLe SCRubbeR
De sympathieke Fransman én redelijk goed rijdende Fabiel Barel (twee keer wereldkampioen) biedt dit jaar een tweetal ridecamps aan. Hier zul je in drie dagen je skills flink kunnen bijschaven. Elke camp beslaat drie dagen. De eerste, van 27 juni tot 29 juni, is gericht op allmountain. Het DH-camp zal van 9 tot 11 juli gehouden worden. Fab zal aandacht besteden aan je bike set-up, houding op de fiets en uiteraard rijtechniek. Kosten? Vanaf € 299,- inclusief liftpassen. Meer informatie vind je op:
"M'n fiets schakelt slecht, mijn versnel→ www.fabienbarel.co (zonder m) lingen moeten worden afgesteld." "Nee vriend, weet je wat jij moet doen, je moet je ketting eens schoonmaken." De poetsers onder ons weten het allemaal, als je regelmatig je bike schoonmaakt rijdt 'ie elke keer weer alsof hij nieuw is. Om het voor de niet-poetsers iets laagdrempeliger te maken komt Juice Lubes met de Dirty Little Scrubber. Een apparaatje - dat je klikt op je ketting - met allemaal borsteltjes die de schakels grondig schoonmaken. Je geeft een slinger aan je trappers en de Scrubber doet de rest. Het kastje komt op plaatsen waar je normaal nooit bij kon komen. € 17,95 → o-w-d.nl
VAN NICHOLAS Het verhaal achter fietsfabrikant Van Nicholas is duidelijk. Een bedrijf dat gepassioneerd is om hoogstaande producten te vervaardigen vanuit titanium. Het merk gelooft in het gewicht en de hoge mate van duurzaamheid van het materiaal en daarin moeten we ze gelijk geven. Of het nu een racefiets, mountainbike, tourfiets, stuur of zadelpen is. Producten van Van Nicholas zijn gebouwd rondom de liefde voor dit materiaal. Grappig genoeg stopt dit niet bij fietsproducten maar gaat het verder dan dat. Zo zit er in de collectie een hipflask van 3AL/ 2.5V titanium en deze weegt slechts 47 gram. Of wat dacht je van een 52 gram zware bestekset. Leuke en praktische wannahaves voor aan je bagage toe te voegen.
SCHOeISeL VAN SHIMANO Is het een bergschoen? Is het een schoen voor trailrunning? Nee, het is de jongste telg uit de fietsschoenlijn van Shimano en luistert naar de naam SH-MT43. Een schoen die perfect werkt met je SPD's, maar ook prima loopt voor wanneer het te stijl is om te fietsen. Een zool die gemaakt is van een dubbele compound met een aardig contactoppervlak en volledig verzonken schoenplaatjes zorgen voor contact op de voetjes en op de fiets. En ook nog eens vriendelijk geprijsd.
→ www.vannicholas.com
€ 94,95 → www.shimano.com
uP/DOWN Mountainbike Magazine
up/Dates LuCHT VAN Cube Er hangt een luchtje aan Cube. De Duitse fietsgigant komt met een hele serie pompen voor je vering, thuis en onderweg. De minipompen zijn in een kunststof en CNC-versie te krijgen. Klein van omvang en makkelijk weg te proppen in je tas. Voor thuis hebben ze aan je gedacht met een floor-pump, deze is in twee smaken te krijgen en werkt nauwkeurig door de duidelijk afleesbare manometer. Als laatste is er ook nog een Shock Pump met een flexibel slangetje om stress op je ventiel te voorkomen. En wat zagen we daar voorbij komen op de Facebookpagina van Cube, gaan ze ook in de helmen? → www.cube.eu
MuCOFF CeRAMIC WINNeN? Muc-Off is onder andere bekend van schoonmaakproducten. Ze weten ook dat je je fiets niet alleen schoon moet houden, maar óók moet onderhouden. Hun C3 Ceramic Lube creëert een keramische coating waardoor je ketting langer goed blijft en soepeler loopt. Daarnaast kan je de olie ook gebruiken voor je kabels, shifters, derailleurs en pedalen. Eerst zien dan geloven? We mogen tien flesjes van 120ml á € 14,95 weggeven aan degene die het het meest nodig heeft. Hoe je ons daarvan gaat overtuigen mag je zelf weten, stuur een foto/filmpje/ geluidsfragment/betoog naar → info@soulonline.nl. Ga naar → updown.soulonline.nl voor meer info.
Exclusief verdeler voor Nederland
14 Tekst en Foto's: Irmo Keizer
Travel / SamoĂŤns
e d n a a b e g e d n va n af e d pa ailS r t e k j deli d MaSSif g a a M r an g t e in h
uP/DOWN Mountainbike Magazine
15
Travel / SamoĂŤns Een eindeloze singletrack, traverserend richting de berggraat en van daaruit het dal in.
→
uP/DOWN Mountainbike Magazine
16
Creditcard door de automaat, de slagboom opent, een ruime driebaans snelweg lonkt. We rijden op de tolweg. Samen met Joost Wichman begeven we ons naar de Alpen, richting Samoëns, een klein dorpje midden in Haute Savoie.
Travel / Samoëns
Vooraf verzekerde Arno de Jong van AlpAdventures ons dat het Grand Massif bezaaid ligt met trails waarop vrijwel niemand is te vinden. Trails die beginnen in de wolken en eindigen in pittoreske Franse dorpjes. Dát klinkt ons als muziek in de oren. Samoëns ligt vlak bij de Zwitserse grens, Morzine, Avoriaz en Les Gets. Bekende namen waar ook bekende bikeparken te vinden zijn. Deze hebben zo hun voordelen maar wie hier al eens is geweest in het hartje van de zomer weet ook hoe druk het kan zijn. Massa's Britten vinden hun weg naar de goed aangelegde trails. De plannen zijn groots. In het relaxte chalet van AlpAdventures vertellen Arno en zijn vrouw Jessica ons uitgebreid over het dagschema. “We beginnen vandaag met wat downhilltrails. Morgen gaan we aan de bak en dan heb ik een enduro-tochtje in gedachten. Per fiets klimmen we naar 1950 meter, daar blijven we in de Refuge de la Golèse slapen. De volgende dag gaan we naar Champéry, dat is echt een dikke afdaling. Daarna had ik als toetje een allmountaindagje in de planning. We beginnen met een uplift en dan pakken we een paar afdalingen." Arno heeft er zin in. Joost en ik pakken onze spullen uit, schroeven de fietsen in elkaar en verdwijnen na een verdiend drankje in bed. Morgen is het de grote dag.
Eten op zijn Frans in de berghut. Vin et fromage, mais oui.
's Ochtends worden we verwelkomd door een stralend zomers zonnetje. Volgens de weersvoorspelling zou het nu moeten regenen, maar ons hoor je niet klagen. Terwijl we een 'pain au chocolat' verorberen dwalen onze gedachten al af naar de trails die ons te wachten staan. De bergen rondom ons zijn groen en glorieus. Het blijft je gewoon verbazen hoe elk dal weer een eigen persoonlijkheid heeft. Even later staat Steve Mallet, een lokale gids, voor de deur. Hij gaat vandaag met ons mee op pad. Zijn vriendin is zo aardig om ons vandaag een lift te geven. We rijden het dorp uit en slingeren omhoog. Boven stappen we uit. We zetten de wielen in de fiets, controleren nog snel of alles in orde is en dan is het tijd voor actie. Het uitzicht is fenomenaal en in de verte lonken besneeuwde bergtoppen. Wij rijden vandaag verschillende trails vanaf Samoëns 1600, waar tijdens de maanden juli en augustus een gondel naar toe gaat. Na de eerste afdaling zijn we al enthousiast, maar de tweede run belooft heel wat te gaan worden. De 'Chicken Run' geldt volgens Steve als één van de beste trails die hier in de omgeving is te vinden. Het pad begint eenvoudig, dwars over de piste naar beneden en verdwijnt het bos in. De grijns op onze gezichten wordt groter en groter. Het pad is heerlijk ruw en natuurlijk, ultiem flowy en soms gruwelijk steil. Een heerlijke trail die je bike-hart echt sneller doet kloppen. Deze trail verdient een plaatsje in onze nog niet bestaande hallof-fame.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
“ Wortels, rotsen en stenen Wisselen elkaar af ”
17 Joost op de chickenrun.
De bergen zijn de bergen niet zonder berghut. 's Ochtends spelen we nog wat op leuke trails vanaf de Joux Plane aan de zuidkant van het dorp en grenzend aan Les Gets, voordat we aanschuiven voor een luxe lunch verzorgd door Jessica. Zij biedt aan om ons per auto een stuk op weg te helpen en zo onze benen een beetje te sparen. Een hellingsgraad van dertig procent off-road blijkt dat plan na een tijdje de das om te doen. We stappen uit en pakken de bikes. In onze rugzakken zit alleen het broodnodige: een shirt, sokken, een onderbroek voor in de berghut en een paar repen voor onderweg, plus de nodige liters water. O ja, en ettelijke kilo's aan fotoapparatuur, verdeeld over onze drie tassen. Een minuut later gutst het zweet van ons voorhoofd. Klimmen geblazen. Stukje bij beetje zwoegen we verder. Sommige stukken zijn nauwelijks te fietsen. Grove keien en stenen straffen ieder klein stuurfoutje genadeloos af. Het klimmen gaat maar door, totdat we door een kudde koeien moeten. Dan opeens doemt in de verte voor ons de hut op. We genieten nog even van de omgeving voordat we naar binnen gaan. De zon gaat net onder en de bergen zijn nu op hun mooist. Met de kaart in de hand bekijken we de omgeving en we nemen de globale planning door voor de dag erna. De schoenen uit en hop, aan tafel. Eenvoudig eten op zijn Frans
hier, maar uiteraard wel met wijn én een uitgebreid kaasplankje. Na het eten stoffen wij de minuscule bar in de hoek nog even af en een koud biertje doet de harde arbeid van vandaag snel vergeten. Op naar de slaapzaal. De volgende dag staat Zwitserland op het menu. Hallo Champéry!
Travel / Samoëns
OP AVONTuuR
VeRTReK VANAF De HuT 's Ochtends vroeg houden we het typisch Franse ontbijt al snel voor gezien. We zijn maar wat blij met de energierepen die we nog in de rugzakken hadden, want op een stukje brood met geleijam zouden we niet zo ver zijn gekomen. Even doorspoelen met de koffie (die een zeer geslaagde thee-imitatie deed) en we zijn er klaar mee. Kleine tip dus voor je tripjes in Frankrijk - tenzij je niet bij Fransen in huis zit - neem wat eten mee voor 's ochtends. Het Franse ontbijt is niet geschikt voor sporters. In de verte komt een mountainbiker ons tegemoet. Het blijkt Lionel Reymond, de Franse mountainbikegids, die ons vandaag de mooiste routes zal laten zien. In alle vroegte heeft hij er al de nodige kilometers op zitten. We maken kennis met Lionel, babbelen even en gaan op weg. Tot onze verbazing blijven we maar afdalen. Dat kan maar één ding betekenen: straks zullen we weer omhoog moeten. En jawel, we steken een rivier over en gestaag begint de klim.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
Travel / Samoëns
18
Bocht na bocht verdwijnt onder het rubber van onze stalen rossen. Joost en ik nemen een aardige voorsprong. Op driekwart komt het zonnetje goed door. Ik pak mijn camera en we wachten op onze achterliggers. Lionel en Arno zijn gehuld in een deken van damp. Zonnestralen strijken over het lichaam dat langzaam maar zeker ontwaakt. Mist trekt langzaam op en de zon verwarmt de omgeving. Nog een half uur te gaan. Boven aangekomen is het uitzicht adembenemend. De bergen lijken gehuld te zijn in een klederdracht van wolken. Achter ons ligt Frankrijk, met daarachter Italië en pal voor ons ligt Zwitserland. In de verte loopt een pad over de bergrug, naar beneden het dal in. Hierachter ligt een scherpe, steile bergketen. In het dal ligt Champéry. Wat een majestueuze omgeving is dit. De singletrack over de bergrug is adembenemend. Inmiddels heeft de zon de kracht gevonden om de deken van wolken die over de bergen hing te laten verdwijnen. Langzaam ontwaken de machtige reuzen uit hun slaap en ze tonen hun macht en pracht. Waar je ook kijkt, links of rechts, overal is de natuur prachtig. Er is nauwelijks bebouwing, er is geen lift te bekennen noch een kaalgekapte helling. Het plezier neemt alleen maar toe. We rollen over het pad naar
beneden. Een paar pittige switchbacks en dan weer een paadje dat richting bos gaat. Wortels, rotsen en stenen wisselen elkaar af. Het laatste stuk naar Champéry is een beetje glibberig. Als het hier regent, is het echt oppassen geblazen. Champéry is überhaupt een groene vallei, ingeklemd tussen hoge bergen. Kortom, regen genoeg hier. Kleine, gladde rotsen steken de kop uit het zand, wortels liggen op de loer. Je voorwiel is weg voordat je het weet. En tegelijkertijd maakt dit het weer zo leuk. We rollen even later zo het bos uit en het WK-parcours van Champéry op. In het Zwitserse Champéry stappen we weer even de bewoonde wereld in na twee dagen vertoeven in de bergen. Samen met Joost Wichman lopen we langs de fourcross-track, die nog in de steigers staat, voordat we het dorp in rijden. Een klein groepje Britten heeft eveneens haar weg gevonden naar deze kant van de berg. Ook zij melden dat dit gebied gewoon nauwelijks ontdekt is en een verademing is vergeleken met veel van de andere overbevolkte gebieden. Gezamenlijk pakken we de lift naar boven. Onze gids Lionel is inmiddels enthousiast (hij had op voorhand zo zijn vraagtekens bij het horen van 'Nederlanders' en 'gevorderd') en is vastbesloten om ons nog meer van zijn favoriete trails te laten zien. We zijn
uP/DOWN Mountainbike Magazine
19 benieuwd! De lift brengt ons weer naar Frankrijk en wel naar Le Pointe de Mossettes op 2227 meter. Vanaf hier rijden we naar Les Lindarets, Avoriaz, Morzine en Les Gets. Het landschap is volledig veranderd, de trails zijn anders, maar wederom o zo leuk.
Lionel Reymond al dampend op de klim voor de afdaling naar Champéry.
Qua drukte valt het ook hier nog goed mee, maar in het bikepark van Les Gets is het wel even anders rijen voor de liften en massa's bikers op de trails. Hier vind je ook meer kunstmatige trails, dirts en jumps. Wij houden het hier, na twee keer omhoog te zijn gegaan, voor gezien. Niet dat het niet leuk is, maar vergeleken met die mooie natuurlijke trails waarop niemand valt te bekennen, is dit zeker wel even wennen. Maar voor de posers een perfecte plek, wij (en onze allmountain fullies) worden met de nek aangekeken. 180mm veerweg en meer is hier de lift-norm. We kennen onze plaats. We klimmen terug naar La Bourgoise (1700 meter) en pakken als toetje een juweeltje van een trail terug richting Samoëns, om uit te komen in de voortuin van het AlpAdventureschalet. Wow!
Travel / Samoëns
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
20
De onontdekte kant van de berg. Een handjevol mountainbikers.
Travel / Samoëns
“ een prachtige trail, met een flink technische middensectie ”
GRAND MASSIF ALLMOuNTAIN-STyLe Ons laatste dagje in de Alpen. Eigenlijk willen we niet weg en gelukkig heeft Arno nog het een en ander voor ons in petto. We pakken de lift om naar 1600 meter te gaan en vervolgens doen we de laatste 111 hoogtemeters op de fiets. Vanaf hier rijden we naar Les Carroz. In dit gebied zijn trails aangelegd specifiek voor downhill. Anders dan Les Gets, lijken de trails hier veel meer natuurlijk. Mooie bossecties, snelle doorkruisingen van pistes en goed aangelegde kombochtjes wisselen elkaar af. Beneden aangekomen pakken we de lift omhoog. Nog één keer naar beneden, door het bos van Morillon. Een prachtige trail, met een flink technische middensectie. Grove keien, wortels, sporen en lichte regen maken het uitdagend, maar door al dat geslip ontzettend leuk. Ondanks de lekke banden weten we onze weg naar beneden te vinden. Onze dagen in het Grand Massif zitten erop.
Samoëns blijkt een verborgen paradijsje te zijn voor het betere mountainbikewerk. Van zieke downhills, tot prachtige enduro-trails. Drukte? Dat vind je hier niet. De ligging vlakbij Zwitserland en de nabijgelegen berghutten maken meerdaagse tochten mogelijk die je echt versteld zullen doen staan. Vertrekken vanaf een hooggelegen gebied, met opkomende zon en optrekkende wolken, het is echt een super ervaring. Wil je toch naar een bikepark, dan ligt Les Gets op een steenworp afstand. Wij hadden de luxe van 'fully catered' in het chalet van AlpAdventures en het moet gezegd worden: dit is wel echt optimaal biken. De locals kennen de omgeving als geen ander en door de uitstekende verzorging ben je echt alleen maar met fietsen bezig. En fietsen, dat doe je hier in één van de mooiste omgevingen die je je voor kunt stellen.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
21 onderschrift: Snakebite anyone? Wil je zelf op pad, check dan de website van Grand Massif-specialist → www.alpadventures.com. Met een groep vrienden kun je terecht in het AlpAdventures-chalet, of in één van de andere chalets die ze je aan kunnen bieden in Samoëns. Absolute aanrader rond Samoëns is de fameuze Chicken Run-trail. Het skistation Samoëns 1600 biedt naast deze trail nog veel meer prachtige paden en is in de zomer te bereiken per lift. Wil je jezelf fysiek echt op de proef stellen, ga dan de bergrug over richting Zwitserland. Overnacht in de berghut en rol 's ochtends via adembenemende trails Champéry in.
→ www.alpadventures.com → www.portesdusoleil.com → www.grand-massif.com ReISKOSTeN? Samoëns is vanaf Maastricht zo'n 825 kilometer rijden. Reken dus op negen uurtjes in de auto. Een retourtje over de tolweg kost tachtig euro. Je kan de tolweg ook vermijden, waarbij je iets minder kilometers rijdt, maar hou er dan rekening mee dat je door veel kleine stadjes en dorpjes zult moeten rijden, wat al snel zal resulteren in anderhalf uur extra reistijd. GeSCHIKT VOOR? Mountainbikers van elk niveau. De trails varieren sterk, zowel de expert als de beginner kan hier zijn of haar hart ophalen.
Travel / Samoëns
AlpAdventures heeft ook een speciaal Portes du Soleil Enduro-arrangement voor ongeveer 125 euro per persoon. Je klimt aan het einde van de middag naar de berghut, waar je verblijft op basis van halfpension. De volgende morgen word je opgepikt door de gids die je begeleidt op een grensverleggende tocht door Les Portes du
Soleil. Met gebruik van verschillende skiliften maak je de vetste afdalingen door dit enorme bikegebied in Frankrijk én Zwitserland, eindigend met een mooie singletrack die je terugbrengt in Samoëns.
De laatste hoogtemeters per fiets, door de mist het vochtige landschap in.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
22
Eén fiets die zo veelzijdig is dat je er werkelijk alles mee zou kunnen. Dat scheelt bergen geld en ruimte in je schuurtje. Toch zal een dergelijke keus altijd een compromis zijn. Of toch niet?
Tekst & Foto's: Irmo Keizer
e l a d n o n n Ca ll alu 3 y k e J Gear / Cannondale Jekyll Alu 3
ei r r e t der e i p o troef
De Cannondale Jekyll werd al in 2001 door Cannondale op de markt gebracht, lang voordat de allmountain categorie bestond. De basis van dat frame deed jarenlang goede zaken, totdat de Jekyll stilzwijgend van het toneel verdween. Voor 2011 stond een grootse comeback gepland met de nieuwe Jekyll. Een bike die, voornamelijk door Jerome Clementz, naar een enorme stapel enduro-overwinningen werd gereden. Door Cannondale bestempeld als de ideale 'overmountain' oftewel allmountain- bike, is het hart van de fiets de met Fox ontwikkelde 'eigen' demper. Deze Fox Dyad RT2-demper moet er samen met een stijve achterbrug en uitgekiende geometrie voor zorgen dat de fiets zowel prima klimt als ongenadig hard kan afdalen. Deze demper is de trukendoos van de fiets. Ten eerste dempt hij bij het uittrekken (in tegenstelling tot alle andere dempers), een opvallende truc die we al eens hebben gezien bij de Scott Ransom uit het verleden. Twee luchtkamers, elk voorzien van een eigen compressie en reboundinstelling. Met de hendel op je stuur schakel je tussen de 90mm- en 150mm-modus. In
de 90mm-modus wordt de balhoofdhoek één graad steiler, terwijl ook je bottombracket iets dichter bij de grond komt. Schakel je terug naar de 150, dan gebruik je de volle 150mm, die bijna als een demper met veer aanvoelt.
De PRAKTIJK Met de looks van de Cannondale zit het wel goed. Het frame oogt agressief en het geheel ademt vertrouwen uit. De achterbrug, voorzien van een 142x12-steekas voor het achterwiel en twee 15mm-assen in de draaipunten, is zo stijf als je kan vinden. Combineer dit met een 1.5" headset en je weet dat je fiets tegen een stootje kan. Wel schrokken we enigszins van het gewicht van de bike. Wij rijden op een 'gewone' alu versie en die weegt met pedalen zo'n 14,5 kilogram. Ouch. Op de trappers voelt de fiets verbazingwekkend snel aan. De achtervering werkt efficient. Zo efficiënt dat je vergeet dat je op een 'echte' allmountainbike zit. Even terugschakelen naar 90mm, daarnaast eventueel je Talas voor indraaien naar dezelfde 90mm en wat tweaken van de vering.
De fiets klimt vervolgens als een volleerde berggeit. Naar beneden in de 150mm-stand en je lach wordt in je gezicht geëtst. Deze fiets doet precies wat je wilt. De balans is prima en de achterbrug volgt iedere beweging feilloos. Je zwaartepunt op deze fiets ligt laag en dat rijdt super. Indrukwekkend. Ook in Nederland hebben we een drietal weken op de fiets vertoefd en we blijven ons verbazen over het enorm brede inzetbereik. Zelfs in de 150mmstand vermaak je je, ook in ons kikkerlandje, prima.
De OPbOuW Hoe lovend we zijn over de prestaties van het frame en de demper, iets minder te spreken zijn we over de opbouwkeuzes op deze fiets. SLX- shifters, een SRAM X7-voorderailleur, een XT-achterderailleur, een goedkope cassette, SRAM-crank en een KMC-ketting vormen de aandrijving. Sun-Ringlé levert de Inferno wielen, met een Dirty Flea-achternaaf en een Formula-voornaaf. Het rubber is afkomstig van Schwalbe, met een setje 2.35" Hans Dampf uit de Performance-lijn. De steekas achter zul je met een tool moeten verwijderen, ook hier is bezuinigd, door
uP/DOWN Mountainbike Magazine
n
geen snelspanner te gebruiken. De remmen zijn afkomstig van Avid, in de vorm van de Elixir 7's, met 180mm-schijven. Ralph Nijensikkens, Cannondale - "Het belangrijkste aan een fiets is voor Cannondale het frame. Wij kiezen bewust voor een hoogwaardig frame met een goede demper en voorvork. Wij besteden erg veel tijd en geld aan research en ontwikkeling in eigen huis in plaats van ergens een frame uit een schap te trekken van een Taiwanese fabrikant."
CONCLuSIe De Cannondale Jekyll is een indrukwekkend platform. Ben je op zoek naar een 'do it all' fiets, dan zou dit wel eens één van de topkandidaten kunnen zijn. Cannondale laat wel wat steekjes vallen met wat vreemde keuzes in de afmontage (waarom zit er een 44t kettingblad op deze bike in plaats van bijvoorbeeld een 39-26t combinatie?) tegen een stevige prijs. Het frame zelf is méér dan dik in orde en met ISCG-mounts klaar voor het echte werk. Maar die afmontage? Dat mag nog worden aangescherpt.
23
€ 3599 ,→ www.cannondale.com SPeCS
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Frame
Jekyll (150/90mm, SmartFormed Alloy, BB30, ISCG03, 1.5 Si head tube) met Fox DYAD RT2 dual shock 150/90mm
Vork
Fox 32 Talas RL w/Custom Lockout Threshold, 150mm, 15QR thru axle, 1.5"
Aandrijflijn 3x10
SRAM S1400 crank (BB30, 44/33/22), Shimano SLX shifters, Shimano HG-62 cassette (11-36, 10-speed), KMC X10 ketting, SRAM X7 voor- en Shimano XT achterderraileur
Wielen
SunRingle Inferno25 velgen (32 hole), Formula voor- en Sun Ringle Dirty Flea 142x12mm achternaaf, Schwalbe Hans Dampf Snakeskin Trailstar, 2.35" tubeless ready
Remmen
Avid Elixir 7 (180 millimeter schijven voor en achter)
Cockpit
Cannondale C2 riser alu (680x20mm), Cannondale C1 voorbouw, Cannondale grips
Zitplaats
Cannondale Stage CrMo, Cannondale C2 zadelpen (31.6x350mm)
Gear / Cannondale Jekyll Alu 3
CANNONDALe JeKyLL ALu 3
24
up/Grades
s i n a C i a P z T on 2,25 / 120 29 x
up/Grades
Zoals in het voorwoord al gezegd, soms is het een uitdaging om de balans te vinden tussen fun en performance. Tussen dikke pret en uitmuntende prestaties. In mijn zoektocht naar een goede allround 29'er band waarmee ik in Nederland én de Ardennen lekker kan rippen zonder de longen uit mijn lijf te trappen, kwam ik uit bij het relatief nieuwe merk Onza. Vergis je niet, Onza is een oude legendarische naam uit de gloriedagen van het mountainbiken, maar het bandenmerk uit Zwitserland is een nieuwe onderneming. Met een relatief kleine, maar zeer overzichtelijk en duidelijk collectie maken zij indruk. Onza had net een nieuwe 29'er model aan de collectie toegevoegd, de Canis. Een band met dicht bij elkaar staande noppen in het middelste gedeelte van het loopvlak, die je een beetje doet denken aan het patroon van XC-klassieker Racing Ralph. Maar dan wat dieper. De zij-noppen, die zorgen voor de grip en het carve-gevoel in bochten, zijn meer uitgesproken en staan in een scherp randje. Dit zorgt voor twee goed samenvallende eigenschappen. Met je fiets rechtop rolt de band goed. Hij voelt solide en stabiel. Gooi je je fiets in de bocht dan komt de rand tot zijn recht en voel je het vertrouwen dankzij de grip. Zelfs als de fiets uitbreekt, heb je er alle vertrouwen in dat hij weer terugkomt. Tubeless maken was een kwestie van oppompen, tot de randen vastzetten, dichtmiddel erin en weer oppompen. Daarna hebben we er nooit meer naar hoeven omkijken. Op het ogenblik rijd ik de banden met weinig druk (ruim onder 2 bar) en ze functioneren geweldig. 29'er:
60TPI 120TPI
€ 55,— € 59,—
26'er:
60TPI 120TPI
€ 27,— € 47 / € 55
→ www.onzatires.com → www.cosmicsports.nl
uP/DOWN Mountainbike Magazine
25
up/Grades
k C a Bl
é l g n i R sun PRo 29 Flag
Sun-Ringlé heeft, na jaren de velgen voor Stan's te hebben gemaakt, voor zijn eigen velgen de technologie van Stan's Notubes gelicentieerd. De wielset komt bovendien al voorzien van een luchtdicht velglint en met tubeless ventielen en flesjes Notubes dichtvloeistof. Zo makkelijk en probleemloos heb ik nog nooit een wielset tubeless gemaakt. Heb je andere assen? Ook daar heeft Sun-Ringlé aan gedacht: door middel van een paar bijgeleverde doppen is het voorwiel compatible met 9 millimeter quickreleases en vijftien en twintig millimeter steekassen. Het achterwiel is compatible met quickrelease, maar voor de nieuwere 142x12 mm steekassen moet je voor € 30,— een setje bijkopen. Die extra investering heb ik maar meteen gedaan en daarmee is deze jongen voor de
uP/DOWN Mountainbike Magazine
komende jaren onder de 29'er pannen voor wat betreft zijn wielen dan. En de wielen zelf? Gewoon erg goed. Het gewicht is niet superlaag, maar ik heb liever dat ze heel blijven dan dat ze een paar gram minder wegen. Ik heb ze door de nodig ellende heen gedenderd (en met een 29'er ben je nou eenmaal geneigd je lijnen wat minder netjes uit te zoeken dan op een 26'er) en ze blijven recht en goed rollen. De vrijloop hoor je lekker zoemen op de afdalingen, wat het gevoel geeft dat je met een paar kwaliteitsnaven te maken hebt. Ik heb eigenlijk maar twee dingen te mekkeren. Ten eerste zaten er een paar spaken in het achterwiel los na zo'n duizend kilometer. Toegegeven, ik had ze zelf even moeten nalopen, maar toch. En Sun-Ringlé gebruikt geen standaardspaak, maar een straightpull. Dus als je ooit een keer in de middle-of-nowhere komt te staan met een paar gebroken spaken, wordt het moeilijk om de juiste bij een plaatselijke fietsenwinkel te scoren. Ik heb er inmiddels een paar gekocht die ik in mijn fietsgereedschapkist bij me heb. Voor het geval dat. Want ik ben van plan om nog heel lang en veel met deze wielen onderweg te zijn. 29'er:
€ 619,—
26'er:
€ 599,—
142x12mm-kit
€ 30,—
→ www.sun-ringle.com → o-w-d.nl
up/Grades
Een goede wielset is altijd een pittige investering. Maar als je een goede set koopt, is het wel een investering die erg lang mee kan gaan. Toen ik op zoek was naar nieuwe wielen voor mijn 29'er waren er een paar zaken waar ik geen compromissen op wilde sluiten. Ten eerste moest alles makkelijk en snel tubeless te maken zijn. Ten tweede wilde ik dat de wielen flexibel inzetbaar zijn. Ik vind het namelijk niet erg om een stevig bedrag uit te geven aan een goede wielset. Maar dan wil ik ze wel de komende jaren kunnen blijven gebruiken, zelfs als ik in de tussentijd wissel naar een nieuwe fiets die een andere as-standaard blijkt te hebben. Met beide factoren zit het bij de Black Flag Pro's wel goed.
26
up/grades
up/Grades
Fox windeR side
sks Ro sPae
Zelfs al vallen buiten de mussen van het dak, hoe warm het ook is tijdens het biken kan je je handschoenen nu eenmaal niet uittrekken. Ze geven demping tussen je stuur en je handen, beschermen je in dichtbegroeide bossen en bij valpartijen, uitdoen is geen optie. Onlangs reed ik met een paar knalrode Fox Sidewinders. Ik trok de handschoenen aan en ze zaten meteen als een tweede huid. Ze ademden prima, ondanks de zevenentwintig graden had ik geen last van klamme zweethandjes. Op wat heftigere afdalingen boden ze me een hoop grip. Ook niets op aan te merken. Ze zijn makkelijk aan en uit te trekken door het 'no cuff design', een klein klittenbandje sluit de boel af. Bestemd voor allmountain en crosscountry gebruik. En de kwaliteit van Fox kennende gaan ze jaren mee. Een mooie minimalistische handschoen die bijna samensmelt met je huid.
Vaak heb je bij minipompjes het gevoel dat je ze breekt als je honderdvijftig slagen maakt om je band op te pompen. Ze komen een beetje cheap over, niet echt een tool waar je met je ziel en zaligheid op wilt vertrouwen als je ergens ver van huis bent. Onlangs kregen we de nieuwe SKS Spearo in handen. Een chic clean uitziend aluminium pompje. In eerste instantie draaide ik het handvat en de luchtkamer van elkaar af en stond even aan beide delen te trekken om een indruk van de robuustheid te krijgen. Dat voelde goed, het geheel komt bombproof over. Het flexibele slangetje om mee te pompen zit verstopt achter een klepje en tover je binnen een fractie van een seconde tevoorschijn. Met een wieltje schroef je hem vast op het ventiel die vervolgens niet meer losschiet, dit is wel gehannes. Het kopje is zowel geschikt voor een Frans ventiel als een autobandenventiel. Je hoeft hem niet eens om te bouwen. Een klepje merkt welke kant je gebruikt en zal de lucht daarheen leiden. Dit zou in principe goed moeten gaan maar als je een nieuwe binnenband hebt waarbij het ventiel nog niet helemaal lekker doorloopt dan moet je hem even helpen via het dichtdrukken van de kant die je niet gebruikt. De pomp is in een mum van tijd weer ingeklapt tot een aluminium cilinder. De delen zijn middels een twist van negentig graden op elkaar vast te zetten. Een prima pomp in een mooi compact ontwerp. Ook te verkrijgen in een iets goedkopere kunststof versie.
€ 40,— → www.foxeurope.com
Kunststof versie Alu versie
€ 29,99 € 34,99
→ www.sks-germany.com
uP/DOWN Mountainbike Magazine
28
up/Grades
up/Grades
s R e h T o R B k n CRa olog n o R k
Het mag duidelijk zijn: wij zijn fans van dropper-zadelpennen. Ook al komen ze pas echt tot hun recht bij het rijden in het buitenland. De inzet in Nederland beperkt zich vooral tot het makkelijk in en uit de auto laden. Crankbrothers was een van de eerste die zo'n zadelpen groots aanbood, met een ontwerp dat in licentie was overgenomen van Maverick. Maar, zoals wel vaker met grensverleggende producten waren er wat kinderziektes bij de Joplin en duurzaamheid was het grootste probleem. Vroeg of laat hield de pen er mee op en zelfs goede servicebeurten mochten dan niet meer baten. 'Enter the Kronolog', een dropper-zadelpen waarmee Crankbrothers 'back to the drawing board' is gegaan. Het systeem dat zorgt voor het stijgen en dalen is mechanisch en zou technisch dus wat betrouwbaarder moeten zijn. Toch voelt het niet zo 'klunky' als andere mechanische systemen die we in het
verleden hebben geprobeerd. Je zadel stijgt en daalt met de soepelheid van een hydraulische pen. Maar de twee belangrijkste topfeatures zijn wat ons betreft de sluiting op de pen zelf en de kabelpositie. Zelfs als je kabel breekt of al het binnenwerk van de pen kapot zou gaan, dan nog kun je de pen vergrendelen op een bepaalde hoogte en er mee naar huis fietsen. Wie wel eens op de mini-stand naar huis is gefietst weet hoe waardevol dit kan zijn. De kabel zit aangesloten op het 'vaste' gedeelte van je pen. Hij blijft, onafhankelijk van de hoogte van je zadel, altijd even lang, waardoor het veel minder gedoe is om de kabel netjes langs je frame te leiden. Op het eerste gezicht oogt de bediening niet zo elegant, maar in de praktijk valt hij heel netjes over de remmen en shifters op je stuur. Bovendien kan hij zowel links, rechts en boven als onder op je stuur worden gemonteerd.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Wel een nadeeltje: door het sluitingsmechanisme kan de pen niet heel erg laag in je frame worden gezet. Wij deden dat wel en de pen kreeg even kuren, omdat de kabel een te scherpe bocht moest maken met de bovenbuis van het frame en daardoor niet meer soepeltjes bewoog. Met een iets minder lompe afstelling was dat probleem echter snel verholpen. En dan de hamvraag: hoe goed blijft hij het doen op de lange termijn? Helaas kunnen we daar op dit moment nog geen zinnig woord over zeggen. Maar hij zit nu gemonteerd op een van onze vaste fietsen en we zullen aan het eind van het jaar een update geven. € 299,— → www.crankbrothers.com → www.cosmicsports.nl
KEVIN NOBLE / KONA TEST PILOT / PHOTO: BLAKE JORGENSON
house of the big wheel 142 X 12 Rear Axle. New 130MM Swing Link. Direct Mount FD. Hydroformed 7005 Butted Aluminum Frameset. Double Shear Seat Stay Pivots. 31.6 Seat Post. 17.5" Chainstay. 68ยบ Headtube. ISCG05 Tabs.
www.konaworld.com/satori
30
w h de eel ie g o eh s , n e TR im aF e el n d
Tekst en Foto's: Michiel Rotgans Rijder: bobby Root
Tricks & Tips / Wheelies
Wheelies zijn vet. Veel mensen proberen het, maar een stukje al rijdend op het achterwiel balanceren is slechts weinigen gegeven: oefening baart zelden kunst. Daarom volgen hier enkele gouden tips. Tijdens onze trip naar het Gardameer bracht Rose ons in contact met teamrijder Bobby Root. Bobby Root, was dat niet die mountainbiker die ooit, zo'n tien jaar geleden, wereldwijde faam genoot door met negentig kilometer per uur zijn fiets op het achterwiel te trekken? Juist ja, als iemand ons de sleutel tot wheeliegeluk kan geven dan is dat meneer Root wel. De wheelie is in eerste instantie een manoeuvre met een hoog 'show-gehalte'. Op het eerste gezicht zonder verdere functie. Toch is wheeliĂŤn een opstapje naar de manual, die je kan toepassen tijdens het rijden van een trail. Bij de wheelie hou je de bips op het zadel, bij een manual sta je op je trappers.
1
2
VOORbeReIDING 1. Let op je bandenspanning Zorg dat je banden niet te zacht zijn. Dan wiebelt je velg van links naar rechts over de wangen van je band. Tenminste 2 bar, dat geeft een goed platform om op te balanceren. 2. Zet je zadelpen op de juiste hoogte Zit de zadelpen helemaal omhoog, dan heb je niet genoeg ruimte om te bewegen. Zit je zadel te laag dan moet je je fiets veel verder naar achteren hangen om op de sweetspot (red: het punt van balans) te komen en dat is in het begin veel moeilijker. Zet je de zadelpen daarom lager dan op een XC rondje, maar hoger dan bij een downhill. 3. De versnelling Mensen die goed wheelies kunnen maken zeggen allemaal dat het op een iets hogere snelheid makkelijker is. Voor beginners is dat natuurlijk eng en te risicovol. Toch raden we aan om het niet stapvoets te proberen maar met iets meer snelheid. Kies een versnelling op je middenblad voor en in het midden van de cassette.
3
4
uP/DOWN Mountainbike Magazine
4. Voorwiel Zorg dat je voorwiel tijdens het wheeliĂŤn blijft draaien. Door de stabiliserende werking van een draaiende wiel (het gyroscopisch effect), helpt je makkelijker je balans te behouden. 5. Achterrem Je achterrem is het allerbelangrijkste van een wheelie. Zo controleer je je balans van voor naar achter. Val je achterover? Met een kleine vingerbeweging op je remhendel kom je weer terug in je sweetspot of dirigeer je je voorwiel meteen terug naar de grond. 6. Sweetspot De sweetspot, het balanspunt waar je je in bevindt tijdens een wheelie. Je houdt het evenwicht van voor naar achter en van links naar rechts. Beginners zijn nog niet zo bekend met de sweetspot. Om er meer mee vertrouwd te raken, kun je 'oefenen op het droge'. Een sterk persoon moet achter je staan en je met zijn volle gewicht op het achterwiel trekken, terwijl jij allebei je remmen inknijpt. Dit kost even kracht maar als je je vervolgens in de sweetspot bevindt kan hij je daar met twee vingers houden. Neem je tijd en geniet even van het zitten in deze positie. Je helper kan ook proberen je een seconde los te laten, zodat je de balans kan aanvoelen. 5
6
31
De WHeeLIe
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Tricks & Tips / Wheelies
Bobby komt aanrijden met een kilometertje of tien per uur en doet nu twee dingen tegelijk in een vloeiende beweging. Eén, hij zet plots aan op zijn trappers met meer kracht dan daarvoor. Twee, hij beweegt zijn bovenlichaam naar achter door zich af te zetten op zijn stuur. Nadat zijn armen zijn gestrekt neemt hij het stuur mee de lucht in, ook dit moet vloeiend. Het belangrijkste van deze twee bewegingen is dat je ze gelijktijdig en vloeiend uitvoert. Het werkt niet als je eerst het één of eerst het ander doet. Een kleine voetnoot, je kan ook te hard inzetten, waarna je op je rug belandt. Later lees je meer over de achterrem. Eenmaal in de sweetspot houd je van links naar rechts balans door je knieën in de betreffende richting te bewegen. Een kleine impuls met je knie is genoeg om je balans te houden. Bobby trapt een beetje bij om naar voren te blijven rijden. Naar voren (remmen) en naar achter (bijtrappen) om te balanceren.. Dreig je naar voren te vallen, dan moet je aanzetten zodat je achterwiel weer onder je komt. Val je naar achter, dan moet je remmen met je achterrem zodat je voorwiel weer meer naar voren gaat. Rem gedoseerd!
→
32
bALANCeReN MeT Je ReM
Tricks & Tips / Wheelies
Bobby laat in dit voorbeeld zien dat hij bijna achterover valt, zijn fiets staat verticaal. Hij reageert door voluit zijn achterrem in te knijpen en ineens staat hij weer op twee wielen. Wees dus niet bang om naar achter te gaan hangen, met je wijsvinger op je remhendel kan je altijd weer terug.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
33
De MANuAL
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Tricks & Tips / Wheelies
Zitten die wheelies wel snor? Probeer dan eens een manual. Zoals eerder gezegd, het grootste verschil is dat je nu niet met je kont op je zadel zit maar op de trappers staat. Voor manuals moet je een stukje sneller gaan, zeg iets van vijfentwintig kilometer per uur. Nu moet je je voorwiel omhoog krijgen maar dan zonder te trappen. Met een explosieve beweging van het bovenlichaam strek je je armen en neem je het stuur mee de lucht in. Doordat je niet op het zadel zit kan je met je kont veel verder naar achteren hangen. Bij de manual balanceer je door je bips van voor naar achter en van links naar rechts te bewegen, meer dan bij de wheelie. Ga je te ver achterover? De achterrem werkt ook hier weer op dezelfde manier. Beheers je de manual goed? Probeer hem dan ook eens te integreren tijdens een rondje over je favoriete parcours. Als je een kuil tegenkomt kan je met een goed getimede manual je achterwiel in het gat drukken. Hierdoor wordt de kuil opgeslokt, het voelt heerlijk aan en verbetert je flow!
•
34
E Z E 9 D 2 WIN honzo a n ko
eR
Advertisement
9er. vette 2 e z e d s op ch kan . 62) is t a m to (p ak je au mstcadeaus. a m t d or elko Down w it een van w / p U n va nu bonnee ook nog kieze a u n e je Als j st mag a a n r a Da
t.w.v. € 1699,-
Om abonnee te worden surf je naar → www.mountainbikemagazine.nl, scan de QR-Code met je telefoon of bel met 0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten. Een abonnement kost €15,80 per jaar. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief.
ben je al abonnee? Surf dan naar → www.soulonline.nl/abonnees en bekijk de aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
MORE CONTROL, LESS FATIGUE
THUDBUSTER
Join us on Facebook
Thudbuster is the most effective and versatile suspension seatpost on the market. Its patented parallel-linkage technology delivers a clear advantage in traction, comfort and control. With performance like that, this seatpost is the perfect add-on for all kinds of bikes and riders.
Boomer Frog Strobe
WWW.CANECREEK.COM
www.knog.com.au 100% Lights NEW Frog Strobe NEW Boomer 5 x Brighter Waterproof Flexible www.cosmicsports.com
NL_mix_230x300.indd 1
24.10.11 15:32
event Report / We had a blast!
36
Tekst: bas Rotgans Foto's: Irmo Keizer
d a h e w Als mijn hartslag op een toerenteller uit te lezen zou zijn, zit ik nu ruimschoots in het rode bereik. Ik draai teveel toeren en moet twee dingen tegelijk in de gaten houden: stukken tape die in bomen zijn gestrikt en me de juiste kant op moeten leiden en de trail die ik wil rijden. Heb ik nou last van wedstrijdstress?
! T s a l aB ke
een M o r anie M ren e e t b c e o f r de per nduro te p e er een
Het begon allemaal zo ontspannen! De avond ervoor komen we aan bij Les Etables in Houffalize. En het is meteen gezellig! Het kampvuur brandt, we worden naar onze superrelaxte kamer verwezen en iemand wijst ons in de richting van een koelkast met koude Jupilers. De meeste deelnemers komen over als fanatieke fietsers, maar wekken niet de indruk dat ze er superhard voor trainen. Enduro's zijn kennelijk bij uitstek het soort wedstrijden waar je - écht - voor je plezier aan meedoet.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
In de vorige UP/DOWN zei organisator Jarno Hoogland het nog: "Het moet vooral wat minder serieus zijn en niet zo imponerend." En dat klopt. Maar waar komt mijn stress dan vandaan? Een mix van persoonlijke - blinde – ambitie en een niet-zo-dicht gemarkeerd parcours waardoor navigatiefouten een groter probleem blijken te zijn dan het technische niveau van het terrein. Daarbovenop mijn onervarenheid met races, waarbij je één voor één start. Ik heb in het verleden Bike-Attack en Mégavalanches meegereden. Spannende,
37 bijna enge, wedstrijden waar je als een stelletje wilden tegelijk naar beneden rijdt, maar waarbij er ook altijd wel iemand is om achteraan te rijden. Zo hoef je, ik durf het bijna niet toe te geven, niet over je route na te denken. Als je dat hier niet doet, ga je fouten maken. En die fouten kosten tijd en tijd is kostbaar. De trails die je rijdt zijn trouwens uitmuntend, mijn ideeën over Houffalize ('wel leuk') worden even grondig ondersteboven gegooid, hier kun je vet en hard rijden!
De tweede dag wordt meer van hetzelfde, maar dan met beter uitgezette routes. In mijn eerste special mis ik een afslag, omdat de deelnemer die voor mij reed, dwars door het - correct opgehangen - lint heen is gereden. Zo zie je maar, zelfs als je denkt dat de markers beter zijn opgehangen, moet je nóg je ogen en oren openhouden. De specials zijn vandaag vlakker en fitheid is vandaag duidelijk meer in het voordeel dan technische skills. De route naar de specials toe is op sommige stukken nog spannender en technischer dan de specials zelf. Ook dit levert natuurlijk weer een beetje binnensmonds gemompel op. Het bewijst maar weer hoe een enduro in elkaar zit: als deelnemer moet je van alle markten een beetje thuis zijn. En fit, én technisch, én een goede allround fiets hebben.
" hier kun je vet en hard rijden! "
uP/DOWN Mountainbike Magazine
event Report / We had a blast!
Na de eerste dag kondigt Jarno aan dat ze morgen de markeringen beter gaan ophangen. Ik heb er inmiddels eigenlijk wel vrede mee, je hebt er tenslotte allemaal evenveel nadeel van. Maar deelnemers die aan meer enduro's hebben meegedaan, hebben Jarno duidelijk gemaakt dat het echt wat strakker moet. Tegelijkertijd is dit typisch voor het sfeertje rondom The Blast: ontspannen, samen veel plezier maken en alles vooral niet té serieus nemen. Het diner, dat als buffet staat opgediend, wordt letterlijk aangevallen. Het eten vliegt van de borden af. De biertjes spoelen door dorstige kelen en zodra het toetje is verorberd, duiken we
met zijn allen achter de beamer om fout gereden routes te bekijken van deelnemers die een GoPro op hadden. Dit is aanleiding voor méér grote verhalen, nog een rondje biertjes en een kampvuur waar de fik weer in gaat. Sommige deelnemers duiken de jacuzzi in, anderen verdwijnen stilletjes vroeg naar hun bedje.
→
event Report / We had a blast!
38
Qua fiets is deze Blast trouwens prima te doen, met een 120mm fiets met goede remmen en wat 'grippier' en bredere banden. Meer veerweg is welkom, maar wordt ook een ballast op de stukken waar je harder moet trappen op je pedalen. Voor de komende Blasts (nr. 2 in de Vogezen, nr. 3 in het Zwitserse Wallis) gaat dit waarschijnlijk niet op, maar zelfs een fiets met wat minder veerweg krijg je ook beneden. Misschien niet als snelste, maar je komt er wel. De banden hebben veel meer invloed.
De laatste dag doen we de eerste stage nog eens over. Jarno vindt dat er teveel klachten waren en het blijkt makkelijk te combineren te zijn met de laatste - prachtige! - special die we nog moeten rijden. De barbecue vormt een heerlijk einde van een topweekend! It was a Blast!
De dag eindigt weer met een biertje in mijn hand, grappend en grollend over de dag met een paar van de andere deelnemers. De sfeer is zo onvoorstelbaar gemoedelijk, het is werkelijk waar een van de leukste dingen die ik ooit op mijn fiets heb gedaan. Mijn vrouw Marja, die ook mee is, geniet eveneens met volle teugen. Zij houdt van mountainbiken, maar is niet superfanatiek. Toch vindt ze de uitdaging die de specials bieden heel leuk, vooral omdat ze haar eigen grenzen moet opzoeken. Ze wordt zowaar een beetje fanatiek als de klok aan gaat. Na het stukje stress, is er ruimte voor ontspanning, gewoon gezellig kletsen en fietsen onderweg naar de volgende special.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
39
KONA SATORI Voor de Blast wilde ik 'iets anders' proberen als endurobike, onder andere om te verkennen wat voor fiets ik wil gaan rijden op de Trans-Provence in september. Hoe het zou zijn om tussen allemaal rijders met 140 tot 160mm 26" fietsen mee te doen op een 29'er trailbike met 130mm veerweg. De grote wielen zouden een deel van de veerweg moeten kunnen compenseren. En zรณ technisch konden de trails in Houffalize nu ook weer niet zijn. Dat laatste valt tegen: de trails zijn veel technischer dan ik dacht. Maar gelukkig weet de Satori daar, nog veel beter dan ik had verwacht, wel raad mee. Zelfs superkrappe switchbacks gaan beter dan je zou verwachten.
Frame
Satori (130mm, 7005alu, BB30, ISCG05) met Fox Float RP2 XV BSD Vork Rock Shox Revelation RLT 130mm, 20mm steekas Aandrijflijn SRAM X7 crank (39/26), 2x10 SRAM X7 shifters, SRAM X7 voor- en X9 achterderraileur, SRAM-cassette en ketting Wielen Easton Vice 29'er wheelset, Maxxis Ardent banden (2.4 voor en 2.25 achter) Remmen Avid Elixir 5 (v: 180 millimeter schijf, a: 160 millimeter) Cockpit Kona BC PRimo Riser (700x20mm), Kona XC 100mm, Kona Racelight grips Zitplaats WTB Falcon comp zadel, Kona Double clamp (31,6mm)
event Report / We had a blast!
We vervallen in herhaling, maar de grote wielen maken het leven inderdaad makkelijk. Ze denderen over het terrein en moffelen het weg onder de Maxis Ardent-banden, die goed passen bij het inzetbereik van de fiets. Overall is de Satori gewoon een zeer goede allround trailbike die goed te rippen is. Uiteraard hebben we wel wat detailgeneuzel en zouden we een paar dingen veranderen, een dropper-zadelpen, kortere voorbouw, 2x kettinggeleider op ISCG-punten en kleinere kettingbladen, bijvoorbeeld 36-22. Maar het is een prachtige gebalanceerde fiets en heeft bijgedragen aan een derde plek op deze Blast. Chapeau voor de 29'er!
SPeCIFICATIeS
" een van de leukste dingen die ik ooit op mijn fiets heb gedaan "
uP/DOWN Mountainbike Magazine
โ ข
40
d R o C e R & e Rid Tekst: Tom Malecha Foto's: Kurt Resch
Gear / Ride & Record
ing d i e r e rb : o 1 o l v e e n d al e a i r e t Ma
80.300 hits. Zoveel verschillende mountainbikevideo’s vind je alleen al op YouTube. Steeds meer bikers grijpen zelf naar een camera om hun avonturen op een geheugenkaart vast te leggen. In drie opeenvolgende artikelen geef ik eenvoudige tips om te laten zien hoe je met weinig moeite een mountainbikefilm produceert die het bekijken waard is.
HeT ALLeRbeLANGRIJKSTe HeT eeRST: HeT IDee Dit is waarschijnlijk de belangrijkste en meest waardevolle tip: bedenk je van tevoren wat je wil filmen, wat voor soort verhaal je wil vertellen. Iedere film wordt beter als de verhaallijn goed is, hoe subtiel ook. Drie vrienden gaan op pad om hun lievelingstrail te rijden. Ook dat is al een verhaal. Als het je lukt om dat verhaal met je beelden te vertellen, zal je film een paar klassen beter zijn, dan wanneer je simpelweg een paar niet-samenhangende bikescenes achter elkaar plakt. Het allerbeste maak je zelfs een lijstje van shots die je nodig hebt om je idee om te zetten in een verhaal.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
HeT MATeRIAAL: De CAMeRA Camera’s zijn overrated. Serieus. Zelfs met een lullig helmcameraatje of iPhone kan je al een tof filmpje maken. Het komt er gewoon op aan om het beste uit de beschikbare apparatuur te halen. Maar als je er over nadenkt een nieuwe camera te gaan kopen, heb ik wel wat tips voor op je zoektocht.
41
HeLMCAMeRA’S VOORDeLeN + klein, goedkoop, robuust makkelijk te bedienen spannende hoeken om uit te filmen NADeLeN – geen mogelijke instellingen bij de opnames hebben veel licht nodig GeSCHIKT VOOR Gopro, Contour en co zijn perfect voor mensen die met weinig moeite een afdaling willen vastleggen. Bovendien zijn ze perfect als tweede camera: je kan ze overal aan jezelf of je fiets monteren en leveren zo opnames die je midden in de actie plaatsen.
CAMCORDeRS
NADeeL – geen scherptediepte video-look GeSCHIKT VOOR De klassieke videocamera’s zijn perfect om snel en spontaan een beetje mee te filmen. Wat vooral bij het filmen van documentaires erg belangrijk is. Maar als het er filmischer uit moet zien, dan ben je beter af met een spiegelreflexcamera.
SPIeGeLReFLeXCAMeRA’S / DSLR
Gear / Ride & Record
VOORDeLeN + goede autofocus levert stabiel beeld, ook als je uitschiet acceptabele geluidskwaliteit
VOORDeLeN + grote sensor en verwisselbare lenzen bioscoop-look veel instellingen mogelijk bij de opnames NADeLeN – autofocus is meestal voor video niet te gebruiken matige geluidskwaliteit vorm van de camera is niet ideaal voor het schieten van video GeSCHIKT VOOR Als je een eigen 'look and feel' wil bereiken die er ook nog eens filmisch uit ziet, is een spiegelreflexcamera – maar ook een systeemcamera - de eerste keuze.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
42
Je MOeT NIeT WIebeLeN! Niets verraadt sneller dat er een amateur achter de camera staat dan videobeeld dat wiebelt en schommelt. Een camera die video filmt hoort op een statief te staan. Punt uit. Als je deze ene tip volgt wordt je video al beter dan de overgrote meerderheid van bikevideo’s op internet.
Gear / Ride & Record
De GorillaPod is geweldig en er is geen enkel excuus om er niet eentje te hebben: dit flexibele statiefje levert een stabiel beeld, laat zich bijna overal aan vastmaken en zelfs op lange toertochten is er wel een plekje voor in je rugzak.
Een zweefstatief in actie: als je de camera wilt bewegen, heb je een zogenaamde steadycam nodig, een slider of een dolly. Op internet vind je honderden gebruiksaanwijzingen om ze te bouwen.
Videostatieven onderscheiden zich van fotostatieven door een oliegelagerde kop. Deze maakt het mogelijk om de camera vloeiend en zonder schokken te laten zwenken. Tip: je bewegingen worden nog gelijkmatiger als je met een rubberband aan de zwenkarm trekt.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
43
OP De RuG
De PLANNING
Zo ziet mijn standaarduitrusting eruit voor een uitgebreide toer in de Alpen: een Canon EOS 550D, een GorillaPod, een GoPro2 met verschillende mounts, een dun penseeltje om lenzen mee te reinigen, reservebatterijen en geheugenkaarten. Met deze set is nog goed te biken en het levert kwalitatief goed beeld op.
Wat op fotografie van toepassing is geldt ook voor filmen: goed licht is alles. Een laagstaande ochtend- of avondzon kan van een lauw trailtje een eyecatcher maken. Omgekeerd moet je wel heel erg creatief zijn om na een grauwe novemberdag met een betonkleurige bewolking goed materiaal mee naar huis te nemen. Google Earth is trouwens een geweldige hulp om te bepalen wanneer een bepaalde trail zon krijgt en wanneer niet. In de volgende nummers gaan we dieper in op de materie, deel twee gaat over het daadwerkelijke filmen en deel drie meer over het editen.
Gear / Ride & Record
Tom Malecha woont in Zwitserland en produceert onder het pseudoniem “Filme von Draussen” adembenemend mooie mountainbikeen outdoorfilms. Zijn films kun je bekijken op: → www.filme-von-draussen.ch
uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
44
n e m i e h e e h g de de aRdèC n a v
Travel / Ardèche
Tekst: Irmo Keizer Foto’s: Irmo Keizer & Jaap van Hoof
iken gebied b n i a t Moun hiStoriSch in pre Terwijl we uit onze rugzakken de lunch pakken, kijken we om ons heen. We staan bij een schuilhut. Maar dan wel één die de tand des tijds al tienduizenden jaren weet te doorstaan. Massieve rotsblokken zijn gebruikt om een onderkomen te maken in deze mooie omgeving. Wij gebruiken de schuilplaats als lunchplek en kijken vanaf het dak naar de omgeving. In de verte zien we rotswanden die zo karakteristiek zijn voor de Ardèche. We zijn maar wát benieuwd naar de trails die we hier nog zullen gaan rijden.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
45
Travel / Ardèche
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
Travel / Ardèche
46
Onze thuisbasis is het dorpje Villeneuve-deBerg. We zijn hier op uitnodiging van Bruno Keustermans van Volante, Maison Sportive. Na de péage rijden we nog een flink stuk door het Franse platteland, inmiddels gehuld in duisternis. We zijn benieuwd naar ons onderkomen. De verhalen van gedateerde Franse hotels worden uitgewisseld en niemand van ons heeft een idee waar we nu terecht komen. Even later draaien we het dorpje in. Een grote poort is alles wat er te zien is. Even later worden we verwelkomd door Bruno. We zetten onze spullen in de imposante hal van het pand, een eeuwenoude voormalige distilleerderij. Onder het genot van een koud biertje praten we met Bruno over wat ons de komende dagen te wachten staat. De fietsen worden in elkaar gezet en gecontroleerd om even later in onze luxe kamers in slaap te vallen. ‘s Ochtends vertrekken we met de auto naar Salavas. Over een jeeptrack fietsen we naar
boven. Het landschap wordt door ons driftig bekeken. In de verte zien we de fameuze rotswanden. Wij zijn op weg naar het ‘Bois des Bruyeres’, waar een aantal singletrails liggen die specifiek voor mountainbikers zijn. In de klim komen we zowaar enkele groepen tegen, maar bij de singletracks zijn ze niet meer te bekennen. Wij duiken enthousiast de eerste trail in. De ‘Single des Eucalyptus’ is een klein juweeltje. Flauwtjes naar beneden, maar heerlijk geshaped. Kleine jumps, krappe bochtjes en soms lekker grove stukjes wisselen elkaar af. Beneden aangekomen draaien we weer het zandpad op en rijden we wederom naar boven. De ‘Single de la Matoune’ is wat natuurlijker maar doet de lach op ons gezicht niet afzwakken. Integendeel, de toon is gezet. We rijden verder. Het terrein is grof, losse stenen schieten onder je wielen door, energie wordt opgeslokt door de ondergrond. Het is weer even wachten op de écht lekkere trails en dus
uP/DOWN Mountainbike Magazine
Steil, los en mooi.
47 is het zaak om even kilometers te vreten op onze bikes. Na het eten van onze lunch bij de prehistorische schuilhut gaan we verder. We zijn op weg naar een singletrack-paradijsje vlak bij het dorpje Vagnas. Vanuit het niets is hier ineens een rode, gravelachtige ondergrond. Een kleine speeltuin! Kinderlijke geluiden ontvallen ons en we crossen heen en weer. De regen heeft het terrein ietwat zompig gemaakt, maar we kunnen het niet laten om hier run na run te doen. En… er komt nog meer, zo wordt beloofd. We banen ons een weg door het woud van singletracks. Krappe bochtjes houden je hier bij de les, de ondergrond heeft massa’s grip, de vochtige bosgrond nodigt uit om het gas nog wat verder open te draaien. We scheuren het bos uit en razen opeens over een losse, ietwat rotsachtige vlakte. Af en toe is er ruimte voor een inhaalmanoeuvre en bij ons allemaal blijkt een beetje fourcross-bloed door de aderen te vloeien. Een paar switchbacks later knallen we over een rotsplateau en duiken we het bos weer in. Nog een rondje volgt, en nog één om het af te leren. Steeds weer nieuwe paden, steeds weer nieuwe lijnen en steeds weer lachende gezichten. Kortom, Les Sentiers du Frigoulet zijn très bon.
We sterken ons met de gedachte dat die afdaling dan ook langer gaat duren. We duiken de singletrack in. Het begin is lekker flowy door de dichte begroeiing. In één klap wordt het steiler en ligt daar een koning van een switchback, verscholen in het gebladerte. Nog een paar switchbacks volgen en dan kan het gas vol open. De singletrack reikt tot waar het oog kan zien. Beneden aangekomen nemen we even plaats tussen de wijnranken. We warmen op in het zomerse zonnetje dat vandaag wél zijn weg wist te vinden naar het zuiden. We vervolgen onze weg. Een pittige klim volgt. Grove stenen maken korte metten met elke stuurfout. Hierna is het over de oude Romeinse weg, La Voie Royale, op naar de volgende trail. Het terrein verandert en wordt wat opener. Het pad is saai, maar de omgeving maakt veel goed. Boven aangekomen storten we ons naar beneden.
De prehistorische schuilhut, ook nu nog in gebruik.
“ kinderlijke geluiden ontvallen ons en We crossen heen en Weer ”
De volgende dag staan we te popelen. De verzorging bij Volante is dik in orde en vol koolhydraten geladen staan we al snel weer op de trappers. Het eerste gedeelte is alles behalve saai. We rijden omhoog langs een steil pad, richting een oude uitkijktoren. Voor ons, een machtig dal. We kronkelen verder. Even later is het andere koek. De Romeinse weg (La Voie Royale), waar we overheen hobbelen, duurt lang.
Travel / Ardèche
De dag zit er nog niet op. “De mooiste trail van de dag”, grijnst Bruno. We fietsen in de buurt van het gehucht Sicouzat. Dreigende wolken pakken zich samen en enkele druppels vinden plagend hun weg naar onze voorhoofden. Het miezerweer zorgt voor een glibberig laagje. Het uitzicht ziet er apocalyptisch uit, het ontluikende lentegroen steekt schril af tegen de wolken van de dondergoden. Het pad naar beneden is steiler dan al wat we daarvoor hebben gereden. Vooral het laatste stuk is zeer de moeite waard, steil, los en rotsachtig. We
eindigen in een soort van rivierbedding waar de regen inmiddels pogingen onderneemt om een nieuwe stroom water te maken. Snel op de fiets en terug naar Villeneuve.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
We zouden langs de Ranc de l’Arc moeten zijn gekomen, een natuurlijke boog die Bruno ons wou laten zien. Wij vergeven onszelf, want het pad dat volgt vráágt er gewoon om om HARD te gaan. We suizen naar beneden, lopen weer terug omhoog, nemen wat foto’s en suizen weer omlaag. Het moet maar… we doen hem nog één keer. We volgen de ‘Salastre’ een klein riviertje waar we even later ook onze lunch verorberen. Een leuke slingerende singletrack, niets moeilijks, niets technisch, maar je vermaken komt ook hier wel goed. Een redelijke klim volgt om vervolgens aan te komen bij het toetje van de dag, de afdaling richting Balazuc. Deze trail doet de pijn van de klim al snel vergeten. Tussen de boomgaarden door slingert het pad zich omlaag. Grote delen van het pad liggen lichtjes off-camber en enkelen van ons glijden hier en daar onderuit. Het mag de pret niet drukken, de finale van de trail is heerlijk. Een paar kleine natuurlijke jumps volgen en de grote grijnzen staan inmiddels gebeiteld op onze gezichten. Dat was het dessert. Maar gelukkig zitten we in Frankrijk, waar altijd nog een kaasplankje volgt. Vanuit Leyris rijden we de laatste trail omlaag, richting Rochecolombe. En die kaasplankjes blijken zo maar weer eens de moeite waard te zijn. We ondernemen die avond na het eten een moedige poging om het nachtleven van Villeneuve-de-Berg te ontdekken. “Overdag mag het dan uitgestorven zijn, ‘s avonds is er vast nog wel ergens een drankje te vinden”, dachten wij. Even later gingen we met die gedachte onder de wol. Dan maar fit die laatste
dag in. Het plan van Bruno was eenvoudig. We rijden via een klein omweggetje richting de top van de berg, bovenaan de Pont d’Arc. We vertrekken vanuit het toeristische Vallont-Pontd’Arc. De singletracks hier zijn niet eenvoudig te vinden en even later besluiten we om de weg naar boven te volgen. Een flink aantal kilometertjes later staan we bovenaan. We eten onze rantsoenen, slurpen uit onze drinkzakken en zetten de brillen weer op. Het pad dat volgt is het echte werk. Slingerend door de bomen, steil, flowy, tricky soms. We rijden het bos uit en worden overweldigd door natuurschoon. Gelukkig laat de trail het hier weer toe om je blik te laten afdwalen. We knallen verder naar beneden… het zit er bijna op. Langs de weg stoppen we bij een zowaar open zijnd cafeetje. De espresso doet de praatjes flink aanwakkeren en even later rijden we over de weg terug. De Pont d’Arc is machtig en na een paar laatste foto’s weten wij het wel: dit is niet onze laatste keer hier. EINDELIJK gevonden. Een espresso smaakt geniaal zo af en toe.
Travel / Ardèche
48
uP/DOWN Mountainbike Magazine
49
Door het dal. En wat een dal.
“ overdag mag het dan uitgestorven zijn, ‘s avonds is er vast nog Wel ergens een drankje te vinden….. dachten Wij ”
Travel / Ardèche
KOSTeN Vanaf Maastricht is het 922 kilometer rijden tot Villeneuve-de-Berg. De Ardèche is ook ideaal in combinatie met het mountainbiken rond Fréjus of is een mooie tussenstop wanneer je onderweg bent naar Italië. Reken voor de tol op zo’n zestig euro voor een retourtje. Uiteraard weer te skippen via de N-wegen.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
VIDeO → www.youtube.com/updownmtb
→
50
s i e R s R e lez
Travel / Ardèche
e? h c è d e ar d n i kken e d t n So l i a r t z e lf
Zin om die lekkere trails te ontdekken in de Ardèche? Volante biedt een exclusieve lezersreis aan. Je ontdekt de door ons gereden trails én kunt zelf op ontdekkingstocht. Geloof ons, er is nog zoveel meer.
Bruno heeft in 2000 een prachtig huis gekocht dat helemaal is opgeknapt en bewoonbaar is gemaakt voor allerlei sportievelingen, en vooral voor groepen. Met een groot zwembad, goede keuken en comfortabele kamers is het huis een prachtige uitvalsbasis voor trips in de Ardéche. Bruno heeft gps-tracks beschikbaar die je op je eigen apparaat kan laden.
— Woensdag 19 september tot zondag 23 september (4 overnachtingen) — Halfpension + lunchpakket voor overdag — 3 mtb-tochten met gids — Volante t-shirt — Max. 15 personen — Prijs: EUR 450,- (incl. btw) ( vervoer naar Frankrijk & vervoer ter plaatse niet inbegrepen ) → www.maisonsportive.com → bruno@maisonsportive.com
uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
Trabec Race The Trabec Race in-mold helmet combines functionality
resilient while the outer PC shell is constructed with the seams located in the
and
riders
areas of least exposure. An aerodynamic channel system and 16
who are in need of the highest degree of protection.
vent slots provides great ventilation while the fit is designed to be
The construction is similar to how a skeleton is built for both resistance and
around the head versus on top, which promises superior protection.
performance
for
singletrack
and
enduro
durability. The inner Aramid filament reinforced EPS core is tough and
POC is a Swedish company with a strong mission to do the best we can to possibly save lives and to reduce the consequenses of accidents for gravity sports athletes. www.pocsports.com
52 Tekst en Foto's: Irmo Keizer
biktech / Lagers vervangen
t n u p i a a dr & onderhoud Full-suspensions, velen van ons rijden erop. Gedurende het gebruik krijgen ze nogal wat te verduren, maar om nu te zeggen dat we ze het onderhoud geven dat ze verdienen? Niet echt. Daarom werpen we een blik op onze eigen knarsende draaipunten ĂŠn laten we een expert kijken naar de lagers die in omloop zijn.
Fabrikanten maken veel gebruik van kogellagers in de draaipunten van hun full-suspension ontwerpen. Deze oplossing is niet ideaal. Een typische kogellager, die bestaat uit een gegroefde bus met hieromheen kogels en schaal, is gemaakt om een volledige rotatie te maken. De draaipunten in een mountainbike zullen deze volledige rotatie nooit maken. Kortom, de belasting van de lagers is groot op slechts een klein aantal kogels. Het gevolg? Een snellere slijtage, waardoor je achterbrug minder goed werkt ĂŠn er meer speling komt in de achterbrug van je fiets. Bovendien blijken de lagers die standaard worden gemonteerd vaak van matige kwaliteit. We hebben hier op de redactie een discussie gehad of dit de fabrikanten te verwijten valt en de meningen lopen uiteen. Waar de een vindt dat een fabrikant gewoon de best mogelijke lagers moet monteren omdat hij dat aan zijn klanten verplicht is, zijn andere redactieleden wat milder. Een rondje nieuwe lagers kostte voor onze testfiets 142 euro inclusief btw. Nogal een pittige investering voor iets dat je aan de buitenkant absoluut niet ziet (maar voor alle duidelijkheid: wel extreem goed voelt). In de praktijk zou je fully die in de winkel tweeduizend euro kost al gauw twee- tot driehonderd euro duurder worden door de betere lagers. Zou jij het
er voor over hebben en dan de verkoper op zijn blauwe ogen geloven dat er ĂŠcht veel betere lagers in zitten? Wij waarschijnlijk ook niet. De oplossing is simpel: zelf na een jaartje of anderhalf de boel eens even lekker upgraden! Er zijn verschillende lagersoorten, die voor verschillende belastingen zijn ontwikkeld. Zo zijn er naaldlagers, kogellagers en wrijvingslagers. Naaldlagers zijn beter geschikt voor hoge belastingen, maar kunnen minder goed tegen hoge snelheden. Kogellagers zijn minder te belasten dan naaldlagers, maar die zijn dan weer beter geschikt voor snelle rotaties. Wrijvings- of glijlagers zijn uitstekend geschikt om een stijve constructie te maken. Ook kogellagers zijn beschikbaar in diverse varianten, zoals speciale hoekcontact-lagers, waarbij de krachten in een hoek op de kogels komen. Hierbij is de schaal binnenin gekanteld zodat deze krachten optimaal worden opgevangen. Plaats je een normale kogellager dan zal deze veel sneller slijten. In de meeste mountainbikes wordt gebruik gemaakt van 'gewone' groefkogellagers. Aan de ene kant is dit veelal een kwestie van kostenbesparing, aan de andere kant is een mountainbikevering een lastige constructie om goed te lageren. De belastingen zijn groot en komen van veel
uP/DOWN Mountainbike Magazine
upgraden van je fabriekslagers
kanten tegelijk. Bovendien willen wij dat onze fietsen licht zijn en er worden dus kleine (lichte) lagers gebruikt. Sommige fabrikanten, zoals Turner, kiezen ervoor om brede glijlagers te gebruiken die goed bestand zijn tegen deze mishandelingen en die ook nog eens een stijve achterbrug opleveren. Andere fabrikanten, Liteville en Rose bijvoorbeeld, gebruiken een combinatie van verschillende lagers, specifiek aangepast op de verschillende belastingen van de draaipunten in de achtervering. De fiets van Trek die wij in dit artikel 'open maken', heeft uitsluitend kogellagers.
53
ONDeRHOuD De afdichting van lagers, of het nu glij-, naald- of kogellagers betreft, is erg belangrijk. Vuil en water zijn funest voor de werking van je vering en er ontstaat binnen korte tijd speling. Kortom, goed onderhoud begint bij het goed reinigen van je fiets. De meeste lagers maken gebruik van een rubberen afdichting. Deze afdichtingen zijn (volgens de ISOclassificatie) spatwaterdicht. Gebruik je enthousiast een hogedrukreiniger dan zullen je lagers al snel het nodige aan water en vuil toelaten. Je kunt kogellagers zeker onderhouden: verwijder de rubberen afdichting voorzichtig, maak het geheel vetvrij en plaats nieuw vet tussen de kogels. Glijlagers zijn meestal erg eenvoudig te onderhouden middels een smeernippel. Je plaatst hier een vetspuit op en het oude vet wordt eruit geduwd terwijl het nieuwe de plaats overneemt.
Maar wat als het te laat is? Wij vervangen de fabriekslagers van onze Trek Fuel EX door een setje hogekwaliteit-lagers.
beNODIGD GeReeDSCHAP Afhankelijk van je fiets en de gebruikte lagers zul je mogelijk ander gereedschap nodig hebben. Dit hebben wij nodig:
Om je lagers te verwijderen en te installeren heb je eigenlijk specifiek gereedschap nodig. Maar het is niet per se nodig, wij gingen de uitdaging aan met eenvoudig gereedschap: een dopsleutelset, een hamer en een bankschroef. Toegegeven, dit is een klusje voor de ietwat gevorderde sleutelaars onder ons. Begin je zelf hieraan, raadpleeg dan eerst de handleiding van je fiets. Besef goed dat je dit klusje zorgvuldig moet doen, een lager die scheef in zijn passing wordt geforceerd kan je achterbrug vernielen. Rapid Racer Products biedt setjes aan waarmee je de lagers van je fiets netjes in- en uitgeperst krijgt, dit verkleint de mogelijkheden om het verkeerd te doen enorm! Als je opgeeft welke fiets je hebt, kunnen zij het juiste setje leveren.
— Inbusset — Rubber/plastic hamer — Bankschroef — Dopsleutelset — Steeksleutels — Kniptang — Momentsleutel — Stukjes hout/doek
biktech / Lagers vervangen
DeMONTAGe
1
We beginnen met het 'kaalmaken' van de achterbrug
2.
Verwijder je wiel uit de achterbrug (we vertrouwen erop dat je weet hoe dát moet), laat alle lucht uit je demper ontsnappen.
3.
Verwijder je remklauw, schroef je achterderailleur los (en eventueel je voorderailleur).
4.
We gaan de crank verwijderen, schroef de twee inbussen aan de rechterkant los.
5.
Verwijder de borgmoer met de speciale tool
6.
Tik nu voorzichtig je crank eruit
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
54
biktech / Lagers vervangen
7.
De achterdemper zit met twee schroeven vast. Verwijder beide schroeven en neem de demper uit het frame.
8.
Het verwijderen van de staande achterbrug is eenvoudig; deze is met een viertal schroeven bevestigd. Draai alle punten los en je kunt de brug er zo uit nemen.
9.
Verwijder nu de link door de laatste twee schroeven te verwijderen. De gehele achterbrug is nu verwijderd.
10. We gaan nu de lagers verwijderen. Met je doppenset bespaar je de nodige kosten en het werkt bijna net zo goed als een 'echte' lagerpersset. Plaats de dop in de lager. Plaats de smalle kant in de lager. Let erop dat je perst naar de kant waar hij uit moet.
11.
Vervolgens gebruik je de bankschroef om de lager eruit te persen. Plaats de twee stukjes hout aan de kant waarnaar de lager geperst wordt zodat er ruimte is om de lager eruit te kunnen persen.
12. Sommige delen zijn erg lastig te 'bereiken' met gereedschap. Je kan de lagers ook verwijderen door een inbus en een hamer te gebruiken, waarbij je voorzichtig tikt. Let erop dat je steeds je schroevendraaier verplaatst op de lager zodat deze er recht uit komt.
13. We gebruiken hier een verlengset met een dop om de lager eruit te slaan.
De LAGeRS VeRWIJDeReN
uP/DOWN Mountainbike Magazine
55
NIeuWe LAGeRS PLAATSeN Nadat alle oude lagers verwijderd zijn begint het belangrijkst karwei het plaatsen van de nieuwe lagers.
15.
Plaats de nieuwe lager voorzichtig in de behuizing. Let erop dat de lager recht zit. Zou je de lager op deze foto erin persen, dan verniel je de schaal en zo de achterbrug.
16. Zit de lager recht? Tik dan voorzichtig met je rubberen hamer de lager iets dieper in de schaal.
17.
Zodra de lager dieper in de schaal zit gebruik je de bankschroef om hem er helemaal in te persen. Gebruik wederom een dop hiervoor. Bescherm je achterbrug met een stukje hout of doek tegen beschadiging en draai nu voorzichtig je lager erin. Let op dat je niet bruut kracht zet. Je merkt het heel duidelijk wanneer de lager niet meer verder kan. Op deze manier plaats je alle lagers terug. Dit is een betrekkelijk eenvoudig karwei, maar let er vooral op dat alle lagers recht in hun behuizing zitten. Vooral bij bijvoorbeeld de schommelarm (link) lijkt het vaak dat de lager scheef zit terwijl hij dan recht en dus correct geplaatst is.
biktech / Lagers vervangen
14. Om het plaatsen te vergemakkelijken, gebruiken we montagevet. Maak alle oppervlakten goed schoon. Bij onze achterbrug bleek één van de inserts per ongeluk te zijn voorzien van een laag grondlak. Deze hebben we met fijn schuurpapier weggeschuurd.
18. Na het plaatsen van alle lagers is het tijd om je achterbrug weer in elkaar te schroeven. Ga hierbij in omgekeerde volgorde te werk ten opzichte van de demontage. Kortom, begin met het plaatsen van de schommelarm, plaats hierna de liggende achterbrug en vervolgens de staande achterbrug. De demper plaats je pas op het allerlaatst terug. Alle schroeven moeten met een bepaalde kracht worden aangedraaid. Hiervoor is een momentsleutel echt een must. Raadpleeg de handleiding voor de aandraaimomenten.
De ACHTeRbRuG WeeR ASSeMbLeReN
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
biktech / Lagers vervangen
56
INFO
LAGeRS 101
Wij bestelden onze kogellagers bij een industriele groothandel, bijvoorbeeld www.brammer. nl. Je kunt op de website van je fabrikant vaak de maten vinden in de onderhoudshandleidingen. Anders kan je op de zijkant van de lagers de codes overnemen. Leg uit waar ze in gebruikt worden, zodat zij je een advies kunnen geven over de te kiezen lagers ("zijn die van een radiografisch bestuurbaar autootje?"). Een lagergroothandel weet wat hij met die codes aan moet. We legden de originele lagers voor aan de expert ter plekke en deze vertelde ons dat er een tweetal kwaliteiten waren gebruikt. De ene bleek een goedkope kogellager te zijn van Chinese origine. Deze lagers vertoonden door de hogere tolerantie de meeste slijtage. De tweede gebruikte lagersoort was van een goede kwaliteit en deze waren dan ook na 1,5 jaar gebruik in redelijke staat. Als laatste werden er een tweetal 'speciale' kogellagers gebruikt in de liggende achterbrug. Deze waren voorzien van een langere bus. Deze lager bleek heel moeilijk te zijn om te verwijderen, de oorzaak lag in een laag grondlak in de passing van de lager (die gewoon blank metaal hoorde te zijn). De druk op de kogels was zo te groot om nog te kunnen bewegen. Een beetje schuurpapier loste dit probleem op. In totaal waren we - inclusief btw – 142 euro kwijt voor onze nieuwe lagers. Een fabriekssetje kost je ongeveer de helft.
Iedere lager moet normaal gesproken voorzien zijn van een hoofdnummer en volgcode. Het eerste cijfer van het hoofdnummer geeft het type lager aan (zo is 6 bijvoorbeeld een groef kogellager en 7 een hoekcontact lager), terwijl de opvolgende cijfers de maat aanduiden. De volgcodes geven de afdichting aan van de lager.
LAGeRPeRSSeT
DWARSDOORSNeDe LAGeR
Durf je het niet aan met onze geïmproviseerde manier? Geen nood, Rapid Racer Products maakt een knappe lagerpersset ter waarde van € 185,-. Afzonderlijke adapters voor verschillende type lagers zijn te bestellen voor € 22,95. → www.o-w-d.nl
RS / RS1 / RSH
aan één zijde spatwaterdicht (rubber)
2RS / 2RS1 / 2RSH
aan twee zijdes spatwaterdicht (rubber)
RSL
aan één zijde spatwaterdicht met lage wrijving
2RSL
aan twee zijdes spatwaterdicht met lage wrijving
Z
aan één zijde stofdicht
2Z
aan twee zijdes stofdicht
Vervolgens wordt de nauwkeurigheid, oftewel de tolerantie van de kogellagers aangeduid in P-klasse 1 tot en met 6. De speling op de lagers wordt met een C-getal aangegeven, waarbij CN normaal is, C1 staat voor extreem weinig speling, C2 is kleiner dan normale speling en C3, C4 en C5 hebben opeenvolgend meer speling.
d as diameter D buitendiameter b diepte
uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
Bezoek de webshop: www.coronashop.nl New 2012: RACING RALPH / gewicht: -30 g / rolweerstand: -20 %
Wedstrijdband: beduidend lichter en sneller dan zijn voorganger. Winnen is beter zijn! Triple compound PaceStar. Geheel nieuw profiel: meer controle in de bochten, geoptimaliseerd voor de 29er-“footprint”.
26"
29"
58 Rijder: Anneke beertens / Locatie: Papendal / Fotograaf: Michiel Rotgans
A
Gallery
G uP/DOWN Mountainbike Magazine
59 Rijder: Anneke beertens / Locatie: Papendal / Fotograaf: Michiel Rotgans
L Gallery
A uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
60 Rijder: Aaron Clark / Locatie: Monashee Mountains, Canada / Fotograaf: bruno Long
er
Gallery
L uP/DOWN Mountainbike Magazine
61 Rijder: Niet bekend / Locatie: Kelowna, Canada / Fotograaf: bruno Long
Y
Gallery
er uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
62
n a v e e n n o B a d R E o N I w OWN Z A G A M D E / K P I B U N I A T N MOU
e agazin m t e h us. een niet all elkomstcadea e j g n w tva own on an deze vette D / p U an nv wordt v k nog eens ee e e n n u abo ar oo Als je n per jaar, ma 4x
Word abonnee van up/Down
KIES EEN WELKOMSCADEAU MET HOGE KORTING. PRIJZEN INCLUSIEF VERZENDKOSTEN!
47% korting
4 X uP/DOWN + VAuDe AQuARIuS 5L incl. drinkzak voor € 49,95 winkelwaarde € 65,–
85% korting
4 X uP/DOWN + CRANKbROTHeRS
Multi 17—tool voor € 19,95 winkelwaarde € 27,90
Gratis
4 X uP/DOWN + X-SOCKS
model mountainbike waterrepellent voor € 14,95 winkelwaarde € 18,95
55% korting
4 X uP/DOWN + bIKeSKILLS VOOR voor €29,95 winkelwaarde €25,50
WIN DeZe KONA HONZO 29 er T.W.V. 1699,-
Als je nu een abonnementneemt maak je automatisch kans op deze vette Kona Honzo ter waarde van €1699,-
Om abonnee te worden surf je naar → www.mountainbike magazine.nl, scan de QR-Code met je telefoon of bel met 0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten. Een abonnement kost €15,80 per jaar. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief.
ben je al abonnee? Surf dan naar → www.soulonline.nl/abonnees en bekijk de aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
63
E N I Z A N G W A d O M a D P E i / UP NTAINBIK n oP Je e U z e O l M e T k o o u n DOWNLOAD TIJDSCHRIFT.NL GRATIS IN De APP STORe up/Down op de iPad
DOWNLOAD DE TIJDSCHRIFT.NL APP GRATIS IN DE APP STORE EN LEES DAAR OOK ONZE ANDERE MAGAZINES
uP/DOWN Mountainbike Magazine
64
Marktoverzicht / Kettinggeleiders
: g n i t s t r e e k d e i e d l aan ettingge k Downhillers en endurorijders rijden al veel langer met kettinggeleiders. De laatste twee tot drie jaar is de vering en demping op fietsen met relatief minder veerweg zo goed geworden dat je met hogere snelheden door ruw terrein kan ploegen dan voorheen het geval was. Dit zorgt wel voor een hoop geklapper in je drivetrain, het is tijd om te zorgen dat je ketting op zijn plek blijft liggen. Hoe raak je wegwijs in dat enorme woud van aanbieders en modellen? Om tot de juiste keuze te komen moet je jezelf drie vragen stellen: 1 Wat voor bevestigingsmogelijkheden heb ik op mijn fiets? 2 Hoeveel kettingbladen zitten op mijn crank? 3 Wat is de maat van het grootste kettingblad?
1X
3X
Voor één kettingblad zijn de opties verreweg het grootst, voornamelijk omdat de 'oude' gebruikers als downhillers en endurorijders deze het meeste gebruikten. Naast schakelen dient je voorderailleur er ook voor om je ketting netjes op je tandwielen te geleiden. Wanneer je de derailleur van je fiets haalt zul je daarvoor een geleider met boven én onder een geleidingsstukje moeten monteren. De XCX of 1x geleider is een oplossing als je fiets niet is voorzien van ISCG-punten én een geperst (pressfit) bottombracket heeft. Hierbij monteer je de geleider op de plek van de voorderailleur. Er zijn modellen die je om de zadelbuis heen klemt, maar ook alternatieven die je op de steeds vaker voorkomende directmount-aansluitpunten kan monteren. Dat scheelt vaak gehannes met de geleider precies 'opgelijnd' krijgen met het kettingblad.
Wat betreft aandrijflijnen met drie bladen zijn er eigenlijk maar twee goede opties. De eerste is de Heim3 Guide van E*13, maar die vereist ISCG-punten óf een geschroefde bottombracket. De kettinggeleiding bestaat uit een rol met een brede rand. De rol loopt onder je kettingbladen en houdt de ketting op zijn plaats, de brede rand ligt nét voorbij je grote blad en voorkomt dat de ketting er tussenuit springt. We hebben er eentje gemonteerd op een van de fietsen van onze redacteurs en het werkt prima, het vereiste alleen wat geknutsel om de backplate van de geleider langs alle scharnierende delen van de achterbug te krijgen. Een aantal van de full-suspensions waar je zo’n geleider op zou willen monteren is niet berekend op de ruimte die de backplate inneemt. De meest minimale oplossing is de C/ guide van Bionicon. De eerste generatie daarvan hebben we twee nummers geleden getest. Inmiddels is er een verbeterde versie, waarbij de paar kleine bezwaren die we hadden op het originele ontwerp zijn verbeterd. Het blijft verbazingwekkend hoe effectief zo’n kleine geleider op je fiets kan zijn.
2X Wat betreft ‘twee kettingbladen’ zijn er een aantal opties, meestal aangeduid als shiftguides. De geleiding van de ketting vindt alleen aan de onderkant plaats, aan de bovenkant wordt hij op zijn plaats gehouden door de voorderailleur. Ingespeeld op de komst van specifieke 2x10 cranks werken veel merken aan een nieuwe generatie shiftguides. Van vrijwel alle merken, E*13, MRP en Truvativ hebben we al nieuwe modellen of vergevorderde prototypes voorbij zien komen. Om schade aan de grootste van de twee kettingbladen te voorkomen wanneer je over puntige obstakels rijdt, wordt soms een ‘gewone’ 3x10 crank gebruikt, waarbij je op de plek van het grootste blad een bashguard monteert. Sommige van de shiftguides (en van de 1x10 kettinggeleiders) hebben aan de binnenkant op de backplate van de geleider een beschermer zitten, ook wel taco genoemd, die schade aan het kettingblad voorkomt. Een bashguard is dan niet nodig.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
65
Een pressfit bottombracket met ISCG05 bevestiging.
beVeSTIGING
Marktoverzicht / Kettinggeleiders
Een conventionele bottombracket met een schroefdraad.
Er zijn een paar manieren om je kettinggeleider te bevestigen. De eenvoudigste manier bestaat uit drie speciale schroefdraadjes die aan de aandrijfkant om je bottombracket gelast zitten, de zogenaamde ISCG (International Standard Chain Guide) punten. Maar, mountainbiken zou geen mountainbiken zijn als er niet meerdere versies van deze standaard bestaan. Er is een oude ISCG, in de wandelgangen aangeduid als ‘ISCG-old’, en een nieuwere standaard, ISCG05. Naar het jaar waarin deze is geïntroduceerd. Zelfs nu nog worden er soms fietsen aangeboden met ISCG-old, omdat het bij bepaalde ontwerpen makkelijker werkt om de oude standaard toe te passen. Je fiets uit 2011 kan dus een ISCG-old bevestiging hebben. Heb je geen ISCG bevestiging, geen nood. Veel kettinggeleiders worden aangeboden in een variant die achter je bottombracket-cup geschroefd kan worden: de zogenaamde BB-mounted variant. De nieuwste fietsen komen met een pressfitbottombracket, hier kan je helaas niets achter schroeven.
WeLKe MAAT? Achter de bottombracket-cups schroef je de geleider.
De laatste vraag is vrij eenvoudig te beantwoorden. Vaak wordt een model in verschillende groottes geleverd. Kijk hoeveel tandjes er zitten op je grootste blad en maak aan de hand daarvan je keuze. Vaak wordt dit weergegeven als een cijfer in combinatie met een hoofdletter ‘T’, bijvoorbeeld ‘34T’. Alle bovengenoemde opties om je ketting stiller te maken zijn te combineren met de nieuwe clutch-derailleurs als de Shimano Shadow en de SRAM type 2. Straks horen we op de trails alleen nog de vogeltjes fluiten…
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
Marktoverzicht / Kettinggeleiders
66
PReSSFIT
bb — MOuNTeD
3X
bIONICON c guide
eTHRITeeN heim3rs
2X
bIONICON c guide
eTHIRTeeN heim2
MRP 2x
TRuVATIV xguide
1X
eTHIRTeeN xcx
MRP lopes sl
MRP g2sl
eTHIRTeeN trs + guide
TRuVATIV x0 guide
+
MRP 1x
+
uP/DOWN Mountainbike Magazine
67
ISCG — ISCG05 eTHIRTeeN heim3rs
TRuVATIV xguide
eTHIRTeeN trs + dual guide
eTHIRTeeN heim2
eTHIRTeeN lg1+
MRP lopes sl
eTHIRTeeN lg1
MRP g2sl
Marktoverzicht / Kettinggeleiders
MRP 2x
eTHIRTeeN trs+ guide
TRuVATIV x0 guide
uP/DOWN Mountainbike Magazine
STRAITLINe silent guide
•
68
3 1 0 s 2 k l a e a P C k n a e e m n s Com Tekst: Michiel Rotgans Foto's: Samuel Decout
biketest / Commencal Meta
Wij kunnen worden beschuldigd van het hebben van een framefetisch. We kunnen met oprecht genieten van een paar aan elkaar gelaste aluminium buizen. Het gros van de mensen vindt het allemaal maar ĂŠĂŠn pot nat. en geef die mensen eens ongelijk: op wat experimentele designs na hebben alle fietsen een bovenbuis, onderbuis en zitbuis. Toch zijn het juist die kleine subtiele verschillen die een fiets zo mooi en bijzonder kunnen maken. De 'grote' zaken, zoals geometrie, het ontwerp van het veringsysteem, maar ook de 'kleinere' details zoals de zuiverheid van lasnaden of slimme oplossingen voor kabelgeleiding. Commencal is zo'n merk waar we 's nachts nog wel eens wakker van kunnen liggen. En ondanks het feit
dat het merk geen Nederlandse importeur heeft, hebben we wat tijd zitten verdoen met staren naar plaatjes op internet. En toen ineens was daar die uitnodiging om de twee nieuwe modellen uit de Metafamilie te proberen in de Vogezen: de Meta SL en de Meta AM29. Het Meta-platform in zijn huidige vorm bestaat nu een jaar. Vorig jaar is het platform geĂŻntroduceerd met de komst van de 150 millimeter Meta AM en de 160 millimeter Meta SX. De afgelopen maanden is de R&D afdeling in Andorra bezig geweest om de Meta AM om te bouwen naar twee nieuwe telgen in de familie. Voor 2013 is er een 120 millimeter Meta SL en een 130 millimeter AM 29-er te krijgen. Een mooie familie aan fullsuspension mountainbikes allemaal gebouwd rondom de 'Contact
System EVO'. Een single pivot ontwerp geoptimaliseerd voor 2x10 drivetrains. Bij dit ontwerp ligt de demper laag in het frame en het gewicht en de balans dus ook. Hij zweeft tussen de liggende achterbrug en de linkage in. Dit voorkomt een hoop extra krachten op de boven- en onderbuis waardoor er weer dunner en dus lichter materiaal gebruikt kan worden. De frames zijn voorzien interne kabelgeleiding. Door een slim systeem met dopjes ben je niet eindeloos aan het zoeken om je kabels er aan de andere kant weer uit te vissen. Het voorwoord in dit magazine sluit aan bij de filosofie van het merk. Ze maken hun fietsen zo leuk mogelijk. Daardoor krijg je vertrouwen en als je met volle zekerheid op je bike zit dan komt de snelheid vanzelf.
MeTA SL
uP/DOWN Mountainbike Magazine
69 MeTA AM29
AFMONTAGe
29-inch wielen hebben zich al lang bewezen in de cross-country discipline maar voor trail-rijders was er tot nog toe niet zoveel te beleven. Daarom verbaasde het ons dat Commencal met een 29'er versie van de AM en niet de SL op de proppen komt. Veel meer trail dan XC. Maar het afgelopen jaar druppelt er een nieuwe lichting aan bigwheel trailbikes aan (waaronder de Kona Satori, Santa Cruz Tallboy LT, Specialized Stumpjumper EVO, Intense Tracer 29, etc.) die oprecht kunnen overtuigen en hoogstwaarschijnlijk wat van deze gebruikers naar de 'dark-side' zullen trekken. De Meta AM29 past zonder problemen in dit rijtje thuis en de voorschrijdende inzichten in geometrie gaan zo hard, dat dit ook misschien het meest up-to-date ontwerp is. De Meta AM29 is gebaseerd op de 150 millimeter Meta AM en net als zijn broertje ook in te zetten voor all-mountain/trail gebruik. Met een balhoofdshoek van 68 graden (slack voor een 29'er) is de bike voor een bigwheeler agressief, een 29'er die ript. Op langzame technische secties ben je niet altijd in het voordeel, maar het verschil wordt gemaakt op snelheid. Grip, absorberend vermogen en comfort. De AM29 maakt trailrijden wel heel toegankelijk.
Commencal noemt zichzelf 'bicycles d'opinion'. Fietsen met een mening, die ergens voor staan. Dat geldt niet alleen voor de geometrieën, ontwerper Niko heeft ook een duidelijke voorkeur voor de onderdelen waar zijn baby'tjes mee worden opgebouwd. De leverancier van de drivetrain is SRAM, en met een 2x10 setup om precies te zijn. Formula levert de remmen, Fulcrum de wielen en Fox levert de veer-elementen. "Dit zijn de merken waar ik voor kies, ik geloof in deze onderdelen." Verder heeft Commencal een eigen lijn aan stuurtjes en stuurpennen. Op zich prima spul, maar ze kunnen jammer genoeg visueel niet meekomen met het retestrakke ontwerp van de frames. Maar goed, wij waren frame-fetischisten.
MeTA AM29
uP/DOWN Mountainbike Magazine
" met de sl rip je om een steen heen, met de 29-er rij je er smooth overheen "
biketest / Commencal Meta
MeTA SL Laat je niet op het verkeerde been zetten bij het aanschouwen van deze fiets. Met zijn 120 millimeter veerweg wil je hem al snel in het hokje 'marathon' duwen, maar hij is wel meer dan dat. De SL is een speelse funbike mét veel snelheidspotentieel, een gevoel dat we eerder zagen in de Trek Fuel EX. Vergeleken met zijn broertjes heeft de SL een lage trapas (tien millimeter onder de bottombracket) om het zwaartepunt nog verder naar beneden te brengen, wat zich vertaalt in een hele erg laag zwaartepunt met veel grip in de bochten en een levendig en poppy karakter dat we al bij de andere Meta's zagen. Hij vliegt de bocht uit. Bergop presteert de bike goed, maar behoort niet tot het snelste dat we kennen. Toch blijft je voorwiel, zelfs bij steile en technische klimmetjes, op de trail. Bergaf is de bike een verademing. Een echte gooi- en smijtfiets die je alle hoeken van de trail kan laten zien. Nog zo'n eigenschap die we zien bij de andere Meta's: de beschikbare veerweg voelt als meer dan de officiële 120 millimeter. Als een trouwe labrador: staat altijd klaar om te spelen als je met een stok zwaait. Waarschijnlijk is veruit dit de beste Meta voor Nederlandse rijders. Een hele goede én leuke fiets voor thuis met ruim voldoende reserve voor op vakantie!
UP/DOWN SHOPGUIDE
PIJNEN RACE
Molenstraat 4, Ossendrecht 0164-672763 www.pijnenrace.nl
Cube|Cannondale|SNEL|29ers|Maatwerk|70 jaar|Kwaliteit|Vakmanschap |Service|Opmeting|Ook 2m.+
De fietsspecialist van het noorden!
SNEL TWEEWIELERS
EGBERT EGBERTS
Amsterdamsestraatweg 414, Utrecht 030-244 1971 www.sneltweewielers.nl
louis van Dijk FIETSPLUS LOUIS VAN DIJK Tuinzigtlaan 22, Breda 076-521 71 48 www.louisvandijkfietsplus.nl
VERDOES FIETSEN
Drs. Bijlweg 242, Den Helder 0223-614 797 www.verdoesfietsen.nl
Dealer van o.a. Specialized en Ridley KIVADA WIELERSPORT
Julianastraat 30, Middelrode 073-503 2500 www.kivada.com
Hoofdstraat 63a, Borger 0599-234 224 www.egbertegberts.nl
UP/DOWNSHOPGUIDE
DÁÁR STA JE DAN!
CLIMB ANY MOUNTAIN NOW!
Hoe uitgerust ben je, als je online je onderdelen, accessoires, voeding en onderhoudsmiddelen bestelt? MTBGIGANT hanteert scherpe prijzen, lage tot geen verzendkosten, snelle levering, 14 dagen afkoelperiode, goede service én garantie. Kortom, alles wat je nodig hebt om te komen waar je wilt!
mtbgig_02bikers_210x74.indd 1
www.mtbgigant.nl 16-06-2010 22:14:15
Een fietsspeciaalzaak met een uitgebreide kledingcollectie voor dames en heren.
BIKE ACTION
Zilverstraat 6, Alkmaar 072-515 2684 www.bikeaction.nl
A bike behind the ‘dijk’.
Gewoon voor heel snel spul! Ir. v/d Banstraat 14 Petten T: 0226.381367 E: info@beukersbikecentre.nl
www.beukersbikecentre.nl
bikeshop.nl
: e n i l n o s t r a p e k i Bestel je b ndaag verzonden!
a v = n e l l e t s e b Vandaag
www.bike2build.nl James Wattweg 12 | 3133 KK Vlaardingen
UP/DOWN SHOPGUIDE Speciaalzaak voor mountainbike alle disciplines Service reparatie en onderhoud van alle merken Voor vork-onderhoud, wielen, remmen etc.
Dealer van Kona, Lapierre en GT
www.goodbikes.nl www.goodbikesonline.nl
Goodbikes Heezerweg 270, Eindhoven T. 040-2122003 E. info@goodbikes.nl
Fietsmerken: Cannondale Specialized Ghost Sensa
Kledingmerken: Ultima Craft Bio-Racer
Speciaalzaak race en mountainbike. Titel Tweewielerwinkel van het Jaar. Service, kwaliteit en deskundigheid.
BIKES 4 YOU
Weerdingerstraat 48 - Emmen 0591-514691 www.bikes4you.nl
WWW.BAKKERRACINGPRODUCTS.NL Notubes Custom wielsets 26”+29” vanaf 429,-!
HIGH END BIKE PARTS FOR HIGH END PEOPLE
UP/DOWN SHOPGUIDE
GIaNt, BUllS, FOCUS, BBB 500m2 fietsplezier en wellicht wel de mooiste fietsenwinkel van amsterdam!
BeekhOveN Bikes
Draaierweg 16, amsterdam-Noord 020-6317120 www.beekhovenbikes.nl
UP/DOWNtravElGUIDE
ides est R Great Alps in the
Ontdek de beste trails van de Ardèche WWW.MAISONSPORTIVE.COM
700 km 7 dagen
PUUR VAKANTIE!
WWW.MTBVERBIER.COM
BELEEF DE ULTIEME MTBCHALLENGE, VOOR KINDEREN MET DUCHENNE
4 landen
SCHRIJF JE NU IN VOOR EDITI E
9 T/M 15 SEPT 2012
WWW.DUCHENNEHEROES.NL
1 doel
2012
74 Foto’s en Tekst: Michiel Rotgans
Petrik 'Duracell-konijn' BrĂźckner heeft een stuiterbal ingeslikt.
Travel / Gardameer
e l l a T me den mee ee s n i a w e gaRd d J i B
uP/DOWN Mountainbike Magazine
75
Soms organiseer je een reis en weet je al ver van tevoren dat het één van je mooiste trips ooit gaat worden. Je werkt alle details tot in de puntjes uit en laat niets over aan het toeval. Je weet precies wat je op welke dag gaat doen en op welk tijdstip, dit om je effectieve tijd daar maximaal te benutten. Vaak is een goede voorbereiding het halve werk en als de eerste helft op die manier al een succes is, kan de tweede helft niet meer stuk. De ideale formule voor een goede vakantie dus.
Alles wat hierboven staat beschreven was bij onze trip naar het Gardameer niet het geval. Vanuit een blinde paniek om na een lange koude winter weer in de bergen te kunnen fietsen doken we last-minute het vliegtuig in. We hadden geen idee hoe we de komende vier dagen gingen organiseren...
DONDeRDAG Travel / Gardameer
Transavia is mijn nieuwe favoriete vliegtuigmaatschappij. In tegenstelling tot Ryanair vliegen ze wel vanaf Schiphol, het serviceniveau is tenminste nét iets hoger dan bij een busreis naar Spanje en je wordt geen oor aangenaaid bij elke vervolgscheet die je laat na het kopen van je ticket. Bovendien hebben ze een superrelaxte en duidelijke bike-policy: veertig euro per enkele reis en niemand kijkt meer gek op als je met een reusachtig pakket komt inchecken. Transavia vliegt dagelijks naar Verona en van daar is het maar een uurtje rijden richting de noordkant van het Gardameer, het mountainbike-epicentrum van de regio. Als je in Italië de goedkoopste klasse bij een autoverhuur boekt, dan kan je er vergif op innemen dat je een Fiat Panda krijgt. Fiat Panda's zijn klein, maar hebben dakrails en dakrails in combinatie met een setje meegenomen spanbanden geven je oneindige mogelijkheden om overbagage mee te nemen. Kortom, Fiat Panda's en mountainbikers gaan goed samen. Bas, Marnix en ik gaan als sardientjes in een Panda-blikje richting onze bestemming. Eenmaal in de auto is het tijd om na te denken waar we deze avond gaan slapen. Lang leve het mobiele internet. Vanwege eerdere goede ervaringen, surfen we naar de site van Mountainbike Holidays en vinden het enige hotel in de regio dat is aangesloten bij deze overkoepelende keten. Aktivhotel Santalucia is een hotel met een aantal speciale voorzieningen voor mountainbikers. Zo zijn er lockers om je fiets veilig op te bergen, staat er in de lobby een computer waar je routes mee op je gps kan laden en is er een knutselcorner om je bike te repareren en schoon te maken. Behalve dat is het gewoon een prima hotel met lekker eten en de welbekende aperitivo om dat gat van twee uur tussen het biken en het avondeten te overbruggen.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
Travel / Gardameer
Joost Wichman heeft een mini-fourcrosstrack gevonden op de berg.
76
Als 'mensen' praten over mountainbiken in Italië wordt al snel de naam 'Gardameer' geroepen. Het Gardameer heeft een uitgestrekte vorm en is tevens het grootste meer van Italië. De noordkant ligt ingeklemd tussen steile rotswanden die iets van Noorse fjorden hebben. Deze rotswanden gaan over in heftige bergen met toppen van maar liefst 1900 meter en herbergen een uitgebreid netwerk aan trails. Net als bij een hoop andere toplocaties om te fietsen kunnen we ook hier de geschiedenisboeken er op naslaan: tijdens de Eerste Wereldoorlog is er hevig gevochten in dit gebied. Soldaten zijn jarenlang de bergen op en af gewandeld en destijds zijn er speciale paden aangelegd om ze te bevoorraden met ezeltjes. Dit verklaart het ontstaan van veel paden in deze regio. Een kleine eeuw later plukken wij daar de vruchten van. Tussen deze bergen ligt een drietal dorpen: Torbole, Arco en Riva del Garda. Deze dorpen liggen ongeveer een kwartier fietsen van elkaar en een hoop trails eindigen in één van de drie. Ons hotel bevindt zich in Torbole, een pittoresk Italiaans dorpje gelegen aan het meer en een stuk rustiger dan het westelijk gelegen Riva. Het centrum staat vol met bikeshops en voor deze shops staan serieuze huurfietsen te pronken. Aangezien alleen Marnix zijn fiets had meegenomen, stellen Bas en ik ons bloot aan het begrip 'rental bike', we zijn benieuwd. De shop wordt gerund door Siegfried, een Duitser die zijn geluk is gaan zoeken in het warmere Italië. Later komen we erachter dat er hier haast meer Duitsers wonen dan Italianen.
Eigenlijk helemaal niet zo gek als je je bedenkt dat dit deel van Italië, Zuid-Tirol, ooit bij Oostenrijk heeft gehoord. We krijgen een Scott Genius toegeschoven. Een knappe trailbike met een knop op het stuur om je veerweg achter te verstellen van 150 naar 90 millimeter of om de lock-out erop te zetten. We beginnen met klimmen en twee uur later zijn we ruim duizend hoogtemeters gestegen. De Scotts klimmen als een malle, best een fijn systeem, zo concluderen we. We stoppen om even te snacken en ik sta te wankelen op mijn benen na een nacht met maar vier uur slaap. De pauze zit er op en we maken ons klaar voor de DOWN. Na tweehonderd meter ben ik al geen vrienden meer met de Genius, te nerveus op de heftige stukken trail. Zo goed de Scott net omhoog ging, zo ongecontroleerd daalt hij nu af. Uiteindelijk kan ik mijn draai vinden en heb ik toch lol op de afdaling. Aan het eind van de middag komen we terug bij de verhuur, bedanken we Siegfried en drinken we nog een biertje bij het meer. Nog geen tien uur geleden verlieten we Nederland met regen, nu zitten we hier voldaan te genieten van een dag fietsen in het zonnetje.
“ i’ve created a monster! ”
uP/DOWN Mountainbike Magazine
77
Bij de ingang van het hotel komen we Robbert tegen, een Oostenrijkse mountainbikegids die hier het grootste gedeelte van het jaar vertoeft. Aangezien we het niet nodig vinden om het wiel opnieuw uit te vinden spreken we af om vandaag met hem te gaan rijden. Maar eerst moeten we twee fietsen regelen. Het is geen toeval dat we juist in deze periode bij het Gardameer zijn, vandaag begint het BIKE Festival, georganiseerd door het Duitse BIKE-magazine. Op het terrein van het festival staan tig merken met stands om hun producten te promoten. Fietsmerken stellen testmodellen beschikbaar, Formula staat remmen te ontluchten en Shimano helpt je met het afstellen van je versnellingen. We lopen rond over het terrein en zien alleen maar mooi speelgoed staan van de tofste merken. We komen aan bij Rose want we zijn reuze benieuwd naar hun 160 millimeter enduro-apparaat, de Uncle Jimbo. Vorig jaar reden we al de - meer op trail gerichte - Granite Chief en we waren onder de indruk van de mooie afmontage. Bij de Jimbo is dit weer hetzelfde verhaal, pedalen er op, vering afstellen en gaan. Op het moment dat we willen vertrekken
stelt de marketingmevrouw van Rose ons voor aan teamrijder Bobby Root. Bobby is een Amerikaanse mountainbiker, verwierf roem in de jaren negentig door op zijn achterwiel auto's in te halen op de snelweg en is vandaag de dag nog wereldberoemd in Duitsland. Een soort David Hasselhoff van het mountainbiken dus. Een klein energiek praatgraag mannetje geeft ons een hand en we vragen of hij een trailtje meepakt. Robbert, die Bobby uit de blaadjes kent, kan het niet geloven dat hij vandaag met Bobby Root gaat biken. Vol ongeloof staat hij zijn hoofd te schudden: dé Bobby Root in zijn auto en straks mee op de trails die hij aanwijst. Eerst snappen we de ophef rondom Bobby niet zo goed maar kennelijk heeft hij een hoop fans. In Duitsland. Robbert neem ons mee naar de Anacondatrail. Een heftige trail met steile secties en een hoop grote losliggende stenen. Bobby stuitert van geluk en rapt Sir Mix-a-lot na: "I like big butts and I can not lie, you other brothers can't deny. My anaconda don't want none, unless you've got buns hun…" De toon is gezet! We rossen er met zijn allen af. Bobby voorop, daarna Robbert en wij weer daarachter. Bobby kan oprecht erg goed fietsen en geeft hier en daar nog een tip om ons harder te laten rijden. Halverwege stoppen we op een uitzichtpunt. De grond loopt letterlijk onder onze voeten vandaan en valt een paar honderd meter steil naar beneden. We staan op een hoge rots en kijken uit tot aan het meer, de omgeving is hier prachtig, we snappen wel wat al die toeristen hier toch elk jaar weer doen. We stuiteren over het pad naar beneden, de losliggende stenen worden groter en in plaats van dat ik met meer flow ga rijden, blokkeer ik juist, waardoor ik het mezelf alleen maar moeilijker maak. Uiteindelijk kom ik beneden, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Terug in Riva op het festivalterrein bedanken we Bobby voor zijn gezelschap en lopen we Jarno Veerhoek tegen het lijf. Jarno is één van Nederlands meest allround bikers, wist vorig jaar op het podium te staan bij de endurowedstrijd tijdens ditzelfde festival en heeft een paar jaar geleden nog een top-vijftig gereden op de Megavalanche. Hij staat te helpen op de stand van zijn sponsor Magura, maar is ook wel in voor een trailtje dit weekend. Terwijl we Jarno gedag zeggen, lopen we ook Joost Wichman met zijn teammaten van het Rose-Vaujany Team tegen het lijf. Het ene moment denk je nog: “Wie kunnen we gebruiken als fotorijders voor dit verhaal?”, het andere moment zijn er rijders in overvloed. Kennelijk regelt deze trip zichzelf.
Travel / Gardameer
De hoogtemeters die je zelf klimt zijn naar beneden twee keer zo lekker.
Zouden de oude Romeinen ooit bedacht hebben dat hun pad zo door Petrik Brückner gebruikt zou worden?
VRIJDAG
" Wereldberoemd in duitsland "
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
78
aangekomen vanuit Nederland en ook wel zin hebben in een trailtje de komende dag. Nog net kunnen we zien hoe zowel Anneke Beertens als Joost Wichman onder het toeziend oog van duizenden toeschouwers het goud weet binnen te harken. Even voelen we een momentje van vaderlandse trots! Uit een veld met tal van nationaliteiten zijn twee Hollanders het snelst. Met zijn vijven druipen we af naar een restaurant dat door gids Robbert werd getipt. Een antipasto, een primi piatti en een segundi piatti later beseffen we ons ineens hoe goed de Italiaanse keuken eigenlijk is. Met een minimale hoeveelheid aan ingrediënten weten ze hier zulke lekkere maaltijden te bereiden, alleen al hierom zou je naar Italië op vakantie moeten gaan.
“ kennelijk regelt deze trip zichzelf Wel ” Welcome to lake Garda, wish you where here!
Hé, wat saai! Vandaag staat er een perspresentatie van SRAM op het programma. Daar sta je dan met je goede bedoelingen naar een productmanager te luisteren die alle ditjes en datjes uitlegt over de nieuwe line-up van SRAM-producten. Niet dat het ons niets interesseert, integendeel, we zijn materiaalfreaks in hart en nieren, maar al die fijne trails op de nabijgelegen bergen lonken ons. Ineens neemt de presentatie een andere wending. Al die mooie spulletjes die het fietsen nog leuker moeten gaan maken zitten gemonteerd op een stel gloednieuwe custom-made Nicolai's en die mogen we zo de berg af rijden. Ik krijg een 140 millimeter 29'er en Bas krijgt dezelfde fiets in een 27,5 inch-uitvoering, de 'nieuwe' standaard, beter bekend als een 650B. Een shuttle komt voorrijden en voordat we het weten winnen we hoogtemeters zonder ook maar één calorie te verbranden. Boven aangekomen, kennen we deze top maar al te goed, we zijn weer bij het begin van de Anaconda. De Nicolai is afgewerkt met de mooiste onderdelen van Rockshox, Truvativ en SRAM. De nieuwe Type 2-derailleur pronkt op de achterkant en moet voorkomen dat de ketting klappert en geluid maakt, we zijn benieuwd. Als een stel jonge honden razen we met z'n allen de trail af. Door de grote wielen is deze afdaling smooth. Wel is het lastiger om deze fiets strakker door de bocht te sturen, maar dat mag de pret niet drukken. Halverwege de trail vraag ik naar Bas zijn ervaring met de 650B. "Tja, de wielen zijn inderdaad precies in het midden. Of dat nou het beste uit twee werelden is of twee keer niets moet ik nog even uitzoeken voor mezelf." De Type 2-derailleur is wat ons betreft een doorbraak. Klapperende kettingen behoren tot het verleden. Het werkt zo goed dat je jezelf afvraagt: waarom niet eerder? Het is een puur genot om op deze bikes de berg af te kletteren. We zijn stoked. Aan het einde van de middag komen we bij een technisch crosscountry- parcours met een paar venijnige klimmetjes en technische afdalingen. Het is een kort rondje maar we blijven gaan. De fietsen rijden zo speels en zijn zó tight samengesteld, we zijn zo blij als kinderen met een lolly. Rondom het festival worden tal van side-events georganiseerd. Het is zaterdagavond en we staan te kijken bij de fourcross-wedstrijd. Hier ontmoeten we Wouter en Niels, twee fanatieke bikers die net zijn
Hoe sexy kan een 29'er zijn. Deze fiets ontkracht al je vooroordelen over de bigwheelers.
Travel / Gardameer
ZATeRDAG
uP/DOWN Mountainbike Magazine
foto: Simon Cittati
ZONDAG
We rijden met de Fiat Panda terug naar het vliegveld, het is zondagavond en onze Transavia-vlucht gaat weer terug naar Nederland. Even stap ik uit de film van de afgelopen vier dagen en heb een momentje om na te denken over wat ons nu eigenlijk is overkomen. We hebben toegegeven aan ons gevoel om hier spontaan heen te reizen en dat is wonderlijk goed uitgepakt. De reis is zijn eigen leven gaan leiden en heeft zichzelf georganiseerd. We waaiden met alle winden mee bij de Gardasee...
Travel / Gardameer
"I've created a monster!", realiseer ik me wanneer er meer en meer mensen aan komen rijden bij de shuttle van gids Robbert. Dacht ik eerst nog dat we eenzaam trails zouden rijden bij het Gardameer, intussen staan we met zijn tienen om de auto heen. Normaal zegt er altijd wel iemand af, maar met de woorden 'uplift' en 'trails' krijg je toch een hoop mensen enthousiast. Ik, Bas en Marnix zijn aanwezig, evenals Wouter en Niels met een extra maatje. Joost Wichman heeft na de overwinning van de avond ervoor ook wel zin in een niet-geprepareerde ondergrond en heeft teammaatje Petrik Brückner meegenomen. Als laatste duikt Jarno Veerhoek op en daar staan we dan. Met een beetje passen en meten en het inzetten van een extra bestelauto rijden we weg. Robbert heeft een eeuwenoude trail in petto, ooit gebouwd door de Romeinen. Met het geweld van Asterix en Obelix op everzwijnenjacht rijden we tien man sterk van de berg af. In mijn ooghoeken vliegen Joost, Jarno en Petrik voorbij. Springend, slippend, wheeliënd gaat er aan de lopende band een soort Chinees vuurwerk af. Nooit geweten dat Romeinen zulke goede trailbuilders zijn. Wat een flow en dat anderhalf uur lang! Bij elke stop worden er highfives uitgedeeld, tien mensen met een onzinnig grote smile op hun gezicht. Het drukke parcours blijkt één van mijn leukste mountainbikesessies ooit!
Talas-vorken zijn zó 2011. Met een spanbandje staat je fiets ook zo in UP-modus.
Zelfs de crosscountry-loop bij het Gardameer is vet. De klimmetjes komen aan als een zweepslag.
79
uP/DOWN Mountainbike Magazine
→
80
VLIeGeN Transavia vliegt dagelijks naar Verona, hou nauwlettend de site in de gaten voor de beste deals qua tickets en voor een bedrag tussen de honderd en honderdvijftig euro zit je gebakken. Voor tachtig euro extra neem je een fiets mee retour.
VeRbLIJF Geen zin in een gastvrouw die staat te mopperen wanneer je in je modderige kloffie het hotel komt binnenlopen? Doe je zelf een lol en boek je verblijf via Mountainbike Holidays. De extra voorzieningen voor mountainbikers zijn top!
AuTO Met de auto is het ook goed te doen. Natuurlijk neemt het wel wat extra tijd in beslag. Vanaf Amsterdam is het 1200 kilometer, een stevige rit dus. Wel biedt dit de optie om te gaan kamperen en natuurlijk meer bagage mee te nemen.
→ www.bike-holidays.com/nl/ aktivhotel-santalucia.html → www.mtb.aktivhotel.it GIDS Wil je net als wij niet op eigen houtje de weg zoeken maar ga je liever onder begeleiding van een gids? Robbert is je man in deze regio. Hij kent alle trails op zijn duimpje.
Over de gladde Romeinse keien of door een laag bladeren ploegen. Jarno Veerhoek z'n lijn is creatief en effectief.
Travel / Gardameer
Robert Hollrieder → info@hollibike.com → www.hollibike.com +39-331-530-9368
uP/DOWN Mountainbike Magazine
•
BERGlandschap MEERgenieten BIKEbelevenis
Mountainbikers geven in Salzkammergut echt gas, niet alleen in snelle downhills, maar vooral ook in uitdagende toertochten. Tenslotte omvat het bike-netwerk zeventig routes met in totaal 1.500 kilometer wegen en paden! Meer dan zeventig heldere meren en ontelbare gezellige berghutten zorgen voor unieke uitzichten en de benodigte energieaanvulling.
De website salzkammergut-biken.at biedt een overzicht op het omvangrijke aanbod – van gespecialiseerde hotels tot mountainbikeroutes inclusief gratis downloaden hoogteprofielen, kaarten en gps-data ...
Salzkammergut is natuur en actie in één.
www.salzkammergut-biken.at
Foto: Erwin Haiden, nyx.at
De vier regio’s Ausseerland, Dachstein-Salzkammergut, Bad Ischl en Traunsee vormen samen het mountainbike-Eldorado Salzkammergut: 1.500 kilometers gemarkeerde mountainbikeroutes leggen de omgeving voor op avontuur beluste bikers helemaal open.
82
Foto: Irmo Keizer
Down/Time
e m i T n w o d
Het vakantiegeld is gestort, de vrije dagen zijn opgenomen en het duurt niet lang meer voordat we naar onze favoriete mountainbikebestemming kunnen vertrekken. Laag-, middel- of hooggebergte, het maakt eigenlijk allemaal niets uit.
Zolang we maar lekker op onze bike zitten, de trails aan onze banden hebben liggen en zowel UP als DOWN kunnen. Ook al kan je dit jaar niet ver van huis, met de ruim honderd routes in Nederland waan je je ook een beetje op vakantie.
uP/DOWN Mountainbike Magazine
We winden er geen doekjes om, wij van UP/DOWN zijn reislustige bikers en hopen dat het aan de magazines af is te zien. Niet om je ogen uit te steken, maar om je oprecht te motiveren en inspireren om op reis te gaan met je fiets. Bon voyage!
P6 Carbon HiFlex Feel the difference: small but profound. The Syntace P6 Carbon Hi-Flex now offers twice the shock absorption capabilities in the riding direction as previously. Without loss of riding control and with improved oscillation dampening and directional stability even when drifting around corners or when hitting harsh ruts. In comparison to the previous P6 Carbon the comfort has once again been improved noticeably while also providing a bob dampening mechanism for full suspension bikes.
Weights Ø 34.9 mm - 232 g (480 mm) Ø 34.9 mm - 219 g (400 mm) Ø 31.6 mm - 214 g (400 mm) Ø 30.9 mm - 213 g (400 mm) Ø 27.2 mm - 226 g (400 mm)
Minimum inseat tube 90 mm (120 mm at Ø 34.9) Material Carbon fiber/ Aluminium Color Carbon/ Raceblack
One Way Distribution | PO box 12 | 3000 AA Rotterdam | Tel: 010 340 3510 | info@o-w-d.nl | www.o-w-d.nl