Up/Down mountainbike magazine #3 2012 by Soul Media

Nummer 3 / Jaargang 3 / 2012 / â&#x201A;Ź 4,95

ine

Es ist hier fantastisch Groetjes uit Salzkammergut!

www.soulonline.nl

GRRR... GRR... GRRR...

Het is tijd om je kabels te vervangen

Kant en klaar of zelf kokkerellen?

4 bikebuilders over hun passie

The future looks bright

Sneakpreview van nieuwe 2013-bikes

foto: Manuel Sulzer

Moun

Magaz e k i b n tai

For more information on CUBE and our bikes please visit: www.cube.eu | info@cube-bikes.co.uk

CUBE 2013 Range available SOON!

www.facebook.com/cubebikes

www.twitter.com/cubebikesnl

Inhoud

Colofon

Voorwoord

up/Dates

Travel: Salzkammergut

Voorbouwen experiment

up/Grades

Inhoud / Colofon

bikeskills: Controle op hoge snelheid 30 Event report: The blast 2

bike builders

biketech: Kabels vervangen

2013 Sneakpreviews

Photo Gallery

Ride & Record 2: Het filmen

Travel: Ardeche

Rondje met: bikeplanet

Travel: Grischa Trail

Down/Time

Soul Media is the proud publisher of: — 6|SURF magazine — Access kiteboard magazine — Motion windsurf magazine — Taste snowboard magazine — UP/DOWN mountainbike magazine — White freeski magazine Hoofdredactie Bas Rotgans → bas@firsttracks.nl uitgevers Arno Weel → arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry → mikel@soulonline.nl Fotoredactie Michiel Rotgans → michiel@firsttracks.nl Technische-redactie Irmo Keizer → irmo@soulonline.nl Ontwerp OK200 → www.ok200.nl Woord Bas Rotgans Irmo Keizer Jarno Hoogland Michiel Rotgans Tom Malecha beeld Bas Rotgans Christoph Margot Irmo Keizer Johannes Riebl Jonaas Vinnari Manuel Sulzer Kurt Resch Michiel Rotgans bladmanagement Jorik van Mechelen → jorik@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Sales Michiel Funke → michiel@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Dennis Bruin → dennis@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Financiële administratie → administratie@soulonline.nl Tel: 0031-(0)251-674911 Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding belgië AMP, Brussel uP/DOWN Mountainbike Magazine komt in 2012 4x uit. Een abonnement kost €15,80 of maak gebruik van de abonnee acties in het blad. Abonnementenservice Nederland Soul Media Abonnementen Stetweg 43c 1901 JD Castricum Tel: 0031 –(0)251-252350 Mail: → abonnementen@soulonline.nl Abonnementenservice belgië Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032-(0)2-5564140 Fax: 0032-(0)2-5251835 Mail: → partnerpress@ampnet.be Je abonnement loopt automatisch door totdat je opzegt. Opzeggingen dienen uitsluitend schriftelijk te gebeuren en 6 weken voor het einde van de abonnementsperiode door ons ontvangen te zijn. Verhuizingen kunnen schriftelijk naar onderstaand adres worden opgestuurd of per email naarv: → abonnementen@soulonline.nl uP/DOWN mountainbike magazine is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031-(0)251-252350 Fax: 0031-(0)251-674378 Mail: → info@soulonline.nl © Artikelen uit UP/DOWN Mountainbike Magazine mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

K MET RIJTECHNIE T O O R Y B B O B rofbikers l/p www.rose.n

”Bij het perfect leven hoort de perfecte bike en dat is voor mij de Beef Cake DH! Daar kan ik op vertrouwen. Maak ook jouw bike onderdeel van je leven!”

Bobby Root freeridelegende en drievoudig wereldrecordhouder

“Ik ken onze Bobby maar al te goed en heb de Beef Cake om die reden maximale stabiliteit en High Speed Performance gegeven. Dat heb ik gecombineerd met al mijn knowhow op het gebied van verings- en dempingstechniek.“

Andi Heimerdinger, hoofdontwikkelaar www.rose.nl/profbikers

foto: Michiel Rotgans

Voorwoord

Voorw oord

uP/DOWN Mountainbike Magazine

7 Eind september ga ik meedoen aan de Trans-Provence. Een van de zwaarste endurowedstrijden die er is, maar ook een van de mooiste. Afgelopen winter, op de terugweg van een paar dagen skiën, had ik een gesprek met een bijrijder over hoe indrukwekkend het is om te zien hoeveel winst je kan boeken door ergens hard voor te trainen. We hadden het allebei over een revalidatietraining na een zware blessure en we waren het eens dat dat ook voor een 'normaal' trainingstraject moest kunnen gelden. Ik vertelde dat ik mee ging doen aan de T-P en in mijn hoofd begonnen opeens wat tandwieltjes te knarsen.

Deze gedachte zette zich om in focus. Bloedfocus. Ik nam contact op met Antoine Flori van Harderfietsen.nl, iemand die alles wist over trainen en fitter worden. Hij liet me een inspanningstest doen waaruit bleek wat ik eigenlijk al wist: best veel kracht en vermogen, maar ook zeker nog ruimte voor verbetering. Wat daarna gebeurde zou je in een speelfilm als timelapse te zien krijgen in een montage, eentje met zo'n een Rocky Balboa-achtige soundtrack eronder. Ik kocht een hartslagmeter en ging veel bewuster én in bepaalde hartslagzones naar kantoor heen en weer rijden. En hoe meer ik dat deed, des te lekkerder ik me ging voelen en des te vaker ik ging forensfietsen. De hartslagzone die mijn zwakste bleek in de inspanningstest, werd langzaam maar zeker mijn sterkste en meest favoriete. De rondetijden op mijn lievelingsparcoursen begonnen te dalen, hard te dalen. En bij rondjes met mijn mountainbikemaatjes reed ik steeds harder iedereen eraf. Ook de gasten die altijd harder konden klimmen dan ik. Maar vooral: door de toegenomen fitheid steeg mijn plezier in het mountainbiken ook naar een niveau dat ik nog nooit had meegemaakt. En ik hield al veel van biken!

Ik schreef me twee keer in voor The Blast om aan mijn technische skills te werken en enduroraceervaring op te doen. En waar ik vroeger een absolute pietlut was op mijn materiaal, kan dat me hoe langer hoe minder schelen. De echte winst zit niet in een lichtere en duurdere wielset. Ik kon meer winst boeken door nog wat harder mijn best te doen tijdens de volgende trainingsessie. Na het getrain met de hartslagzones heb ik van Antoine een heel pittig schema gekregen met veel intervaltrainingen en meer krachttraining. Mijn hartslagmeter is op dit moment mijn grootste vriend en ik ben helemaal vergroeid met mijn fiets. We zitten - op het moment dat ik dit schrijf - vijf weken voor de start van de T-P, ik voel me beresterk en twijfel geen seconde of ik hem uit ga rijden. Sterker nog, ik wil zo goed mogelijk finishen in de groep amateurs. Maar wat me het meest fascineert aan dit hele proces, is wat je kunt bereiken met focus. Je compleet, zo compleet als dat gaat met een gezin en een baan, richten op iets dat in de toekomst gaat gebeuren. En daar dan keihard voor gaan. Alleen het proces daarnaartoe en het gevoel dat je jezelf kunt overstijgen, is al geweldig om mee te maken. En het makkelijkste én moeilijkste hiervan is, dat het gewoon bij jezelf ligt. Je kunt en moet dit zelf laten gebeuren. Kies je doel, focus jezelf en ga ervoor! bas Rotgans - Hoofdredacteur

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Voorwoord

Nu moet ik even wat bekennen. Ik houd veel van sporten, waaronder mountainbiken, maar ik houd ook van lekker eten en af en toe een biertje drinken, wat erin resulteert dat mijn conditie wel goed is, maar dat ik niet superfit ben. Ik reed een of twee keer per week naar kantoor op de fiets en voelde me daar al best goed over. Met het oog op mijn deelname aan de Trans-Provence had ik natuurlijk al maanden nagedacht en had besloten welke fiets ik wilde gaan inzetten, welke banden de beste zouden zijn en welke rugzak ik zou gaan dragen. Maar het gebied waar de echte winst te halen viel, mijn persoonlijke fitheid en kracht, daar was ik nog geen seconde mee bezig geweest. Tijdens dat gesprek in de

auto viel het kwartje opeens: ik wilde niet zomaar aan de T-P meedoen. Ik wilde het voor mij best mogelijke resultaat boeken!

at es

u p/

up/Dates

NIEuWE SuN RINGlé-HOEPElS

Ook deze Amerikaanse wielbouwer springt op de 650B-trein. De Charger Pro brengt 1790 gram op de weegschaal. Ook nieuw, de Charger Pro SL29, voor dat wielmaatje groter, maar met 1714 gram nog lekker licht. Als laatste komt Sun Ringlé met de vernieuwde Black Flag Pro. De 26" set komt voortaan op 1440 gram, terwijl de 29" versie op 1600 gram blijft steken. Naast het lagere gewicht zijn de wielen ook nog eens stijver geworden dankzij een aangepaste naaf. Alle wielen zijn voorzien van Stan's (NoTubes) BST-systeem en zijn dus geschikt voor tubeless banden. Koop je overigens een wielset van Sun Ringlé, dan krijg je standaard een paar reservespaken. En props voor Sun Ringlé, want ze leveren endcaps mee, QR15/20 voor en QR/142x12 achter. Al dit moois zal eind augustus beschikbaar zijn.

TREK STACHE

Het eerste wat we dachten bij de aankondiging van de Trek Stache, de Kona Honzo heeft serieuze concurrentie gekregen in de categorie: 29-er funbikes. De Stache dankt zijn naam aan de mustache van Gary Fisher, de godfather van de grote wielen. Trek noemt het een speelse fiets voor agressieve rijders die elk terrein willen rijden. Zo komt de fiets met een 12x142mm steekas achter, ISCG tabs voor een kettinggeleider, kabelgeleiding voor zadelpennen, zowel intern als extern. Er komen twee modellen, beide in 2x10 en met Shimano Shadow derailleurs voor het tegengaan van klapperende kettingen. De Trek Stache 8 is de duurste oftewel de mooiste. Fox 32-vork, 15QR-steekas voor, Shimano XT- derailleur, SLX-remmen en shifters, Bontrager 'tubeless ready' wielen, mooie specificaties dus. Bij de Stache 7 is het allemaal iets behoudender, maar deze komt toch wel met een Rockshox Reconvork, Avid Elixer 1-remmen, dezelfde Bontrager-wielen en een complete SLXdrivetrain. Wij kunnen niet wachten om hem te proberen.

POC GOES ROAD

We weten het, dit is geen specifiek mountainbikenieuws maar we vinden het vet dat onze favoriete helmenproducent ook in de wielrennerij is gestapt, en hoe. Met de Tempor Time Trial-helm hebben ze de gevestigde orde even wakker geschud. Dat POC in staat is om extreem veilige helmen te maken, dat weten we. Maar dat ze aerodynamisch design naar een hoger niveau kunnen tillen dat wisten wij nog niet. POC betrekt de beste wetenschappers bij haar R&D, voor dit project wendde het bedrijf zich tot de knappe koppen bij het Duitse Semcon. Daar waren ze in staat om na een aantal tests een rekenmodel te ontwikkelen met zestig miljoen waardes aan informatie over de aerodynamica van de helm. Vanuit hier kon de helm tot in de kleinste details geperfectioneerd worden. Volgens POC is er nog nooit zoveel geïnvesteerd in één product als bij de Tempor. Dit is slechts het topje van de ijsberg van wat we van POC mogen verwachten in de wielrennerij. → www.pocsports.com

FOX CTD X DOSS

Fox komt aankomend jaar met de CTDinterface op al haar vorken en dempers. CTD staat voor Climb, Trail en Descend en dit maakt het instellen van je vering begrijpbaar. Menig biker haalt niet het onderste uit de kan wat betreft zijn suspensie en met de voorinstellingen van CTD kan nu iedereen zijn vering tunen naar hartenlust. Met één enkele schakelaar switch je tussen de verschillende modes. Het systeem is uit te breiden met een remote voor op je stuur. Dat Fox een verstelbare zadelpen in het prototype had zitten, dat wisten we al tijden. Nu de DOSS eindelijk officieel gelanceerd is kunnen we niet wachten deze een keer te proberen. De DOSS kan vastgezet worden op drie hoogtes, een climb-, trail- en descend-stand, voel je hem al? Je zadelpen doet ook mee aan het CTDfeestje en kan op dezelfde remote worden aangesloten. Dus met één beweging van je duim verander je bovenop de berg je fiets van een klimgeit naar een downhillapparaat. Overigens zit de trail-mode niet halverwege de pen maar veertig millimeter onder de maximale stand, precies zoals we hem willen. → www.ridefox.com/ctd-am

MONDRAKER

Vorig jaar kon je bij ons al lezen over César Rojo's Mondraker-prototype. De fiets maakt gebruik van een lange bovenbuis, gecombineerd met een zadelbuis van 'normale' lengte. De voorbouw is voorzien van een 10mm stuurpen. Destijds was de toekomst van het concept nog onzeker, maar Mondraker heeft er vertrouwen in en gaat het op de markt zetten. Het kindje van César is tot 'Forward Geometry' gedoopt. De langere wielbasis zorgt voor meer vertrouwen en stabiliteit, terwijl de korte stuurpen een lekker direct platform moet opleveren. Lees alles over korte stuurpennen in ons artikel op pagina 20. → www.mondraker.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

SuGOI

Genoeg van dat standaard fietsshirt? Dan hebben we goed nieuws voor je, want Sugoi komt met het ultieme mannelijke shirt, de Mens Lumberjack. De functionaliteit van een fietsshirt, de print van een houthakkersoverhemd. Mannelijke looks op de fiets, in heerlijk geblokt rood. Trek het shirt aan en bomen zullen beven zodra je langskomt. → www.sugoi.com

» Get an in-depth look at CTD and everything new: ridefox.com/new2013

FOX SHOCKS 26

FLOAT

WITH KASHIMA COAT

FLOAT 29

FIT TERRALOGIC

100

WEIGHT*

1.46 kg

w/Trail Adj

100

120

140

150

WEIGHT*

1.35 kg

1.37 kg

1.66 kg

1.75 kg

FIT CTD REMOTE

100

120

1.48 kg

1.49 kg

FIT CTD

WEIGHT*

w/Trail Adj

100

120

WEIGHT*

1.47 kg

1.71 kg

FIT CTD REMOTE

100

FIT CTD

WEIGHT*

1.58 kg

Climb. Trail. Descend.

* Weight indicated reflects the lightest steerer tube/lower leg configuration available for that model.

This integrated system makes it easy for your

fork, shock, and seatpost to work together.

TRAIL 1.35–1.79 kg

SPRING Air LOWER LEG 9mm open drop out or 15QR thru axle system STEERER 1 1/8" or 1.5" taper

WEIGHT RANGE

1.47–1.81 kg

SPRING Air LOWER LEG 9mm open drop out or 15QR thru axle system STEERER 1 1/8" or 1.5" taper

Categorie / Artikel titel

WEIGHT RANGE

06/08/12 09:17:13

SCHWAlbE ritten. ecte trail Voor perf controle. maximale p o d m fgeste Alles is a . ompound r Triple c ta ilS ra T Gripvast 6 x 2.35 Ready. 2 s s le e b u in. T SnakeSk

Flow. Enjoy the

uP/DOWN Mountainbike Magazine

u p/

at es

bIKE-MOTION

up/Dates

Begin oktober is de Bike Motion weer in de jaarbeurs van Utrecht. Wil je al die producten waar we alsmaar over schrijven in het echt bewonderen? Dan moet je op 12, 13 of 14 oktober afreizen naar het centrum van Nederland. Praktisch de hele Nederlandse fietsbranche is aanwezig met de nieuwe modellen. UP/DOWN zal er dit jaar ook weer staan met een stand. Na twee succesvolle jaren een pumptrack gehad te hebben, komen we dit jaar met iets nieuws, maar dat is nog even geheim. Breng ons een bezoekje en wellicht zien we je op onze nu al beruchte Corona-party. → www.bikemotionbenelux.nl

WINNAARS: GEEN GEZEIK MOuNTAINbIKE T-SHIRT

Online hadden we een kleine prijsvraag waarbij je een 'Geen gezeik mountainbike' t-shirt kon winnen door een pechmoment op je fiets met ons te delen. De inzendingen waren hilarisch, hier de beste vijf. Bekijk de andere inzendingen op onze site, er zitten nog een paar mooie tussen: updown.soulonline.nl/featured/ win-een-geen-gezeik-mountainbiket-shirt/ 1. William ondervond dat je van een tandwiel niet één maar meerdere putten in je been krijgt. 2. Martijn wilde een iets steilere balhoofdshoek op zijn fiets. 3. Christiaan die na deze foto vijf uur kwijt was. 4. Johan kwam de mooiste Limburgse spijker tegen. 5. Rik ervaart boomknuffelen.

GROESbEEKS GRuWElIjKSTE

ENDuRO WEEKENDS AlPADVENTuRES

In het vorige nummer hebben jullie al kunnen lezen over heerlijke, rustige, natuurlijke trails rond het Franse Samoëns. AlpAdventures komt nu met hit-n-run Enduro-vakanties van een lang weekend. Er zijn er inmiddels twee geweest maar de derde, die plaatsvindt van 23 tot 26 augustus, is nog net te boeken. Je verblijft in een comfortabel chalet in Samoëns, dat ligt tussen het mtb-mekka Les Portes du Soleil en de nog onontdekte bike-parel Le Grand Massif. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van skiliften, zo kun je in slechts drie dagen de hoeveelheid trails rijden die je normaliter in een week fietst. De prijs van een Mtb Enduro-weekend is € 359,- per persoon en dit is inclusief verblijf, halfpension verzorging, lunch en drie dagen een gids. → www.alpadventures.com

Zondag 23 september 2012 gaat het gebeuren. Stichting ROAd4energy organiseert de eerste editie van 'Groesbeeks Gruwelijkste' een mountainbiketoertocht over twee afstanden, 50 of 90 kilometer. Wat de naam al doet vermoeden, de tocht is gruwelijk hoog: 1.800 hoogtemeters in de 90km-tocht. De tocht is gruwelijk mooi: in de bossen rondom Groesbeek, het Duitse Reichswald, normaal niet toegankelijk. De tocht is gruwelijk uitdagend: stevige beklimmingen en technische afdalingen. De tocht is gruwelijk zwaar: de lange afstand, de vele hoogtemeters en bospaden. De tocht is een gruwelijke ervaring: dit moet je doen! Iedereen kan meedoen, en je levert ook nog eens een bijdrage in de strijd tegen energiestofwisselingsziekten. Schrijf je in via de site www.ROAd4energy.nl. Voor € 25,- fiets je door het Groesbeekse en Duitse bos, ontdek je hoe gruwelijk mooi deze omgeving is, geniet je na afloop van de pastaparty en steun je het goede doel.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

word Van uPabonnee moun / down magaztainbike ine

Als je nu abonnee wordt van Up/Down ontvang je niet alleen het magazine 4x per jaar, maar ook nog eens een van deze vette welkomstcadeaus.

KIES EEN WELKOMSCADEAU MET HOGE KORTING. PRIJZEN INCLUSIEF VERZENDKOSTEN!

4 X uP/DOWN + VAuDE AQuARIuS 5l incl. drinkzak voor € 49,95 winkelwaarde € 65,–

85% korting

4 X uP/DOWN + CRANKbROTHERS

Multi 17—tool voor € 19,95 winkelwaarde € 27,90

Gratis

4 X uP/DOWN + X-SOCKS

model mountainbike waterrepellent voor € 14,95 winkelwaarde € 18,95

55% korting

4 X uP/DOWN + bIKESKIllS VOOR voor € 29,95 winkelwaarde € 25,50

WIN DEZE KONA HONZO 29 er T.W.V. 1699,-

Als je nu een abonnementneemt maak je automatisch kans op deze vette Kona Honzo ter waarde van €1699,-

Om abonnee te worden surf je naar → www.mountainbike magazine.nl, scan de QR-Code met je telefoon of bel met 0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten. Een abonnement kost €15,80 per jaar. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief.

ben je al abonnee? Surf dan naar → www.soulonline.nl/abonnees en bekijk de aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Word abonnee van up/Down

47% korting

Travelstory Categorie / Salzkammergut / Artikel titel

Es ist hiEr fantastischâ&#x20AC;Ś

Groet j e s salzk a uit mmerG ut!

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Foto's en tekst: Michiel Rotgans

Travelstory Categorie / Salzkammergut / Artikel titel

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Ik open de deuren van het fahrraddraum om mijn fiets in op te bergen. Altijd leuk dit moment om te zien waar je mede-hotelgenoten de berg mee open affietsen. Na het aanschouwen van alle vederlichte crosscountry- en marathonfietsen voel ik me met mijn 140 millimeter Cube Stereo toch een beetje overpowered. Ach, we zullen zien of mijn bike een overkill voor het terrein is. De omliggende bergen zien er in ieder geval groot en imposant uit, daar zal het niet aan liggen. Ik bevind me in Salzkammergut, een regio in Oostenrijk die onder mountainbikers bekend is om de Salzkammergut Trophy, de grootste marathon van Oostenrijk. Een uitputtende race van 211 kilometer waarbij je zevenduizend hoogtemeters klimt en daalt en dat alles op één dag. We zijn hier slechts een week voor de Trophy van 2012 en het hele dorp lijkt al in de ban van het evenement. Ik ga aan tafel voor het diner en net op dat moment arriveert mijn reisgenoot Jarno Veerhoek. Jarno is misschien wel één van de meest allround rijders van Nederland. Na in zijn jeugd fanatiek xc'er te zijn geweest heeft hij zich toegelegd op downhill. Ondertussen heeft hij al een paar knappe wedstrijdresultaten uit het enduro-circuit op zijn naam staan. Op het terras zitten hier en daar andere groepjes mountainbikers aan tafel. Wat meteen opvalt is de fitheid van hun fysieke gestel. Stuk voor

In Salzkammergut kan je 24/7 terecht voor rubber.

Travelstory / Salzkammergut

De koeienbellen rinkelen, de edelweiss staan vol in bloei, flesjes Almdudler en halve liters witbier sieren de dienbladen van de in lederhosen gehulde obers. Het mag duidelijk zijn, we bevinden ons in Oostenrijk, in de regio Salzkammergut om precies te zijn. We hebben net onze eerste klim gehad en staan bij een berghut de vallei te aanschouwen. Het is hier machtig mooi, zo mooi dat je haast zou denken dat alle ansichtkaarten in Oostenrijk hier gefotografeerd zijn. Helemaal top die schoonheid van Moeder Natuur, maar ik heb een andere prioriteit. Zou er ook een mooie trail naar beneden lopen…?

uP/DOWN Mountainbike Magazine

" Volgens hem is er geen betere medicatie dan berglucht "

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Sexy benen van het fietsen.

Gespannen staan we voor het hotel te wachten op onze gids. Zouden we vandaag zo'n übermenschbootcamptrainer meekrijgen? Dat zal dan wel stevig aanpoten worden. En als we dan met zo'n Ironman op pad gaan, zou hij mooie trails weten of alleen maar brede paden omhoog willen beuken? Alle zorgen verdwijnen als wolken voor de zon, een lief klein meisje komt de hoek om rijden. Elke is een lokale mountainbikester en kent het gebied op haar duimpje. Na een kleine introductie komen Jarno en zij erachter elkaar te kennen van downhill-wedstrijden. “Met die afdalingen komt het wel goed”, bedenk ik me. Ondanks de dreigende donkere wolken in de vallei beginnen we onze klim over een doubletrack omhoog. Met nieuwe mensen is het eerste kwartier van zo'n klim altijd even afwachten wat voor vlees je in de kuip hebt. Moet je die dag met je tong op je knieën achter iedereen aanhobbelen of kan je omhoog op je dooie gemakje? Voor het eerst rij ik met een 1x10 set-up in de bergen. Voor heb ik een tweeëndertig-tands blad, wat hetzelfde is als een middenblad bij een 3x10 set-up. Kortom,

Lunch voor übermenschen!

stuk hebben ze zo'n strakke kaaklijn en een achterwerk waar menig vrouw jaloers op zal zijn. Jarno en ik maken wat grappen over hoe deze mensen mountainbiken beleven maar hebben tegelijkertijd wel een hoop respect voor de focus en toewijding die er voor nodig is om tot dit soort prestaties te komen. Tussen neus en lippen door laat Jarno even vallen dat hij de Salzkammergut Trophy ook een keer heeft gereden, eigenlijk is Jarno ook wel fit.

Travelstory / Salzkammergut

Jarno weet raad met rotstuintjes als deze.

Travelstory / Salzkammergut

Gids Elke is een dierenvriend.

echte lichte versnellingen heb ik niet, zal ik dit gaan trekken? Misschien moet ik niet zo zeuren want Jarno rijdt 1x10 met een vierendertig-tands blad voorop, hij krijgt het nog wel een stukje zwaarder, we zullen zien. Al snel zit ik in mijn cadans en trap ik met een constante slag de berg op. Echt gezellig is de klim niet want ieder rijdt voor zich op zijn eigen snelheid. Jarno is niet bij te houden, want kan door het gebrek aan lage versnellingen simpelweg niet langzamer. Elke heeft last van een knieblessure en doet het daarom rustig aan. Ik zit een beetje halverwege. Bij een singletrail stoppen we, de banden van de rugzak gaan strakker, de kniebeschermers gaan om, het is tijd voor wat actie. Elke laat op een kaart zien wat ons te wachten staat. Een traverse van een aantal kilometers dient als verbindingstuk naar de volgende klim. Het pad is als mountainbiketrail aangewezen en er is veel energie in de aanleg gestopt. Zo zijn onberijdbare moerassige stukken voorzien van 'northshore bruggetjes' om de flow te behouden. Ook zijn uitgesleten stukken trail voorzien van worteldoek om erosie tegen te gaan. UPS en DOWNS volgen elkaar op in een rap tempo. Kijk je niet vooruit dan heb je een dikke kans dat je niet in de goede versnelling zit wanneer de trail weer omhoog gaat. Een echt allmountainpad waar alle facetten van het mountainbiken bij komen kijken. Halverwege de trail breken de wolken boven ons en niet zo'n klein beetje ook. Elke weet een

schuilplek op het eind van de trail maar daarvoor moeten we eerst nog een stukje rijden. Als forensen die de trein moeten halen racen we door tot het einde van het pad. De wortels en bruggetjes worden steeds gladder. Gelukkig komen we zonder een echt heftige crash aan bij de schuilplaats. Nu is het wachten op de donderwolken die voorbij waaien. Na een klim, een lunch in een berghut, een afdaling door een rockgarden en nog wat bospaden komen we uit bij de Eeuwige Wand, de toeristische trekpleister van de regio. De Eeuwige Wand is een verticale rotswand die zeshonderd meter boven de vallei uitsteekt. Op tweederde van die hoogte is daar een pad in gehakt en die is te fietsen. Vanaf dat pad is het uitzicht fenomenaal. Je overziet de hele vallei. Vrees niet, er staat gewoon een hekje, dus je zal niet snel naar beneden kukelen. We schieten een aantal foto's, net zoals de honderden toeristen die ons voor zijn geweest. Echt een unieke plek. We genieten een tijdje van het uitzicht en gaan verder. We zijn op de terugweg naar het dorp en hebben nog wel een aantal hoogtemeters af te dalen. De trails de vallei in zijn niet super uitdagend maar leuk genoeg om ons te vermaken. We stuiteren wat heen en weer over de losse stenen op de doubletracks. Elke bocht weer raak ik mijn remmen steeds minder aan en duik ik de volgende bocht met steeds meer snelheid en zekerheid in. Ik voel beide wielen zijwaarts driften maar

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Je zou hier maar een afslag missen. Een kodakmomentje op de eeuwige wand stelt nooit teleur!

Met stijve benen van de voorgaande dag rij ik achter Elke en Jarno aan de berg op. De zon is achter de

wolken vandaag gekomen, een totaal ander beeld als de dag ervoor. De omgeving is 'picture perfect', als je een brochure over het gebied vol moet fotograferen, dan is dit het moment. Vandaag gaan we op een grote missie. We gaan de Sandling beklimmen, op de laatste tweehonderd meter na, want daarvoor moet je professioneel klimmer zijn. Vanaf de Sandling loopt volgens Elke de mooiste trail van het gebied. De klim voelt net zo onnatuurlijk aan als bikram yoga, je doet een sport bij een temperatuur waarbij je eigenlijk niets anders kan dan kreunen en steunen. Al snel gaat de helm af en hangt deze aan het stuur te bungelen zodat mijn hoofd kan ademen. Tien minuten verder hang ik mijn shirt aan mijn rugzak die toch al veranderd is in een natte spons. Verderop kan ik ook al niet meer door de glazen van mijn bril kijken, het gaat lekker zo. Uiteindelijk had ik alleen nog maar mijn binnenbroek aan en zat mijn short in mijn rugzak. Jarno verklaart me voor gek, maar even later volgt hij ook. Als twee nudisten rijden we verder de berg op. We zigzaggen van schaduwplekje naar schaduwplekje, de zon is vandaag onze grootste vijand. Twee uur later zijn we meer dan duizend hoogtemeters gestegen, we aanschouwen de vallei, bizar hoe ver we bij de bewoonde wereld vandaan zijn. Twee uur klimmen en het dorp is veranderd in een optische mierenhoop. Mountainbikes zijn bijzondere voertuigen waarmee je snel uit de beschaving kan verdwijnen

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Travelstory / Salzkammergut

niet out of control. Dit gevoel is vet! Beneden aangekomen moet Elke tot haar grote spijt meedelen dat ze vanmiddag andere verplichtingen heeft. Ons leven is zo zwaar, wij staan voor het grootste dilemma van de dag, doen we nog een trail of niet? Ik zit er redelijk doorheen maar door Jarno's enthousiasme word ik overgehaald en het uur daarna klimmen we aan de andere kant van de vallei over het asfalt omhoog. Elke heeft Jarno op het laatste moment goed ingelicht over de route. Weggetje omhoog, bij een boompje links, ander boompje rechts en dan een wandelpad zoeken die over de rand van een cliff loopt. En weer hebben we een trail die deels slingert door het bos en deels over de rand van een afgrond gaat. Continu hebben we op rechts dat diepe gat lonken. Zelfs al is het pad niet te moeilijk, toch ga je onbewust naar de berg hangen. Tja, dat is niet zo handig want dan val je om. De trail wordt steiler en technischer naar beneden. Krappe switchbacks en rockgardens volgen elkaar op in rap tempo. Jarno en ik maken er een spelletje van, als een sectie niet lukt dan moet je weer omhoog lopen net zo lang tot hij wel gaat. Een goede training, want uiteindelijk weten we alles te rijden. Beneden aangekomen is het tijd voor een high-five, wat een vette dag.

Travelstory / Salzkammergut

de natuur in. We zijn aangekomen bij een pittoresk berghutje met een oud mannetje van achtentachtig als gastheer. Hij loopt een beetje mank want hij heeft zijn heup drie weken geleden gebroken. Ik sta er versteld van dat hij alweer op de been is. Volgens hem is er geen betere medicatie dan berglucht, daarom is hij zo snel mogelijk weer teruggekeerd naar huis. Zonder te vragen krijgen we een drankje voorgeschoteld, de specialiteit van het huis! Ik vraag me nog steeds af wat er nu precies in dat glas zat, ik stond in ieder geval goed te tollen. Een uurtje later sta ik aan het begin van de trail waarvoor we al de halve dag op pad zijn. Inmiddels ben ik weer nuchter en sta klaar om naar beneden te gaan. "It's all downhill from here!" We stuiteren over het pad naar beneden. De flow is ver te zoeken, ik manoeuvreer mijn voorwiel tussen een doolhof van scherpe stenen, mijn achterwiel stuitert er achteraan. Elke krabt even op haar hoofd. De laatste keer dat zij het pad reed was het toch echt een stuk vloeiender. De trail loopt over de bodem van een berggeul. Het lijkt er op dat het smeltwater dit jaar via deze geul is weggesijpeld. Het water heeft al het zand meegenomen en de zware stenen laten liggen. Zeg maar dag tegen je trail, welkom in de wondere wereld van

bodemerosie. Waarom het vorig seizoen dan anders is geweest weet niemand, dat blijft een raadsel. We rijden het pad verder af, het is eigenlijk meer overleven, een downhillfiets was hier wel wenselijk geweest. Beneden gekomen is het een wonder dat niemand lek heeft gereden of zichzelf heeft gesloopt. Uiteindelijk was alles tezamen een mooi avontuur. De dag zit er op en zo ook de trip naar deze bestemming. We drinken nog een laatste drankje met Elke op het terras. We bedanken haar voor al het moois dat ze ons heeft laten zien. Uitgeput weet ik nog net mijn 'Gespritzter Apfelsaft' naar mijn mond te tillen. Eén voor één komen alle marathonrijders terug van hun rondje. Waarschijnlijk hebben ze drie keer zo veel kilometers afgelegd en in vier keer zoveel hoogtemeters. Maar zouden ze ook zulke mooie trails gereden hebben?

uP/DOWN Mountainbike Magazine

WEAPONS OF CHOICE Cube Stereo Super HPC Race

Travelstory / Salzkammergut

Al eerder prezen we de Cube Stereo als een ultieme allmountainbike. Een allround fiets waar je nog mee vooruit kan in Nederland en waar je erg ver mee gaat komen in de bergen. En dat was nog maar de aluminium versie. Bij het type mountainbiken wat wij hier deden sloot de carbon Stereo perfect aan. De driehoek van de boven-, onderen zitbuis is van carbon, de swingarm is nog steeds van aluminium. Dit bespaart je een halve kilo, waardoor de fiets wat speelser aanvoelt op de trails en hij beter klimt. In het carbon frame zijn de kabels net even wat mooier weggewerkt dan bij zijn aluminium broertje. We gaan niet teveel in op het karakter, omdat elders in het blad al een sneakpreview staat van de vernieuwde 2013-versie. → www.cube.eu

POC Trabec Geïnspireerd door de omgeving hebben we naast de fiets het grasgroene thema ook volop doorgevoerd in onze uitrusting. Dat POC-helmen je hoofd net even wat beter beschermen dan de standaard piepschuim potjes hebben we eerder verteld. Dat de helmen in een breed scala aan kleuren te krijgen zijn nog niet. Wij vielen als een blok voor deze gifgroene versie. Verder zijn ze er nog in knallend paars, blauw of wat neutraler wit, zwart/grijs en donkerblauw. € 160,— → www.pocsports.com

Da Kine Cross X De Cross X-handschoen is het model waarmee het voor Da Kine allemaal begonnen is in de mountainbikewereld. De handschoentjes zitten erg lekker en na drie weken fietsen met een paar goede crashes zijn ze nog steeds niet kapot. Makkelijk aan en uit te trekken door de verstelbare sluiting en wederom in knallend groen om de uitrusting af te maken.

Salzkammergut is een regio in Oostenrijk in de provincie Salzburgerland. De regio staat bekend om de schoonheid van de natuur. Oostenrijkse tafereeltjes met groene bergweiden en smeltwatermeren zijn volop aanwezig. Wij zaten gepositioneerd in Bad Goisern, maar je kan ook zitten in Bad Ischgl, St. Wolfgang im Salzkammergut of Gosau.

VERVOER Met de auto is het van Amsterdam naar de regio precies duizend kilometer. Je zou ook kunnen vliegen naar de luchthaven van Salzburg en daar vandaan een bus nemen of een transfer regelen naar je hotel.

€ 45,— → www.dakine.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

VERblIjF Wij verbleven in hotel Agathawirt. Een groot landhuis met traditionele Oostenrijkse aankleding. Het hotel was voorzien van een zwembad en sauna voor de nodige après-bike ontspanning. Een grote schuur deed dienst als opslag voor je fiets of klushok voor reparaties. → www.bike-holidays.com/en/ landhotel-agathawirt.html → www.agathawirt.at

De zin en onzin van een korte stuurpen

Het blijft een terugkerende thema én een opmerkelijke observatie bij testfietsen: bijna elke fiets die we uitproberen vertoont, na het monteren van een kortere stuurpen, leuker en lekkerder rijgedrag. Hoe komt dat toch? Wat ligt daaraan ten grondslag? Maar ook: kun je daarin te ver gaan?

METAMORFOSE De metamorfose van de fiets was verbluffend. Van een keihard rechtdoor wals (op zich geen slechte eigenschap, want dat maakte 'm tot een prima marathonscheurijzer), veranderde de fiets in een speelse terreinbike die aanvoelde alsof ie veel meer veerweg tot zijn beschikking had dan de 100 millimeter die er werkelijk was. Een echte pretfiets en een héél ander soort fiets dan hij in eerste instantie was. Uiteraard kom je wel iets rechterop de fiets te zitten wat ten koste gaat van de aerodynamica van je houding, maar dat wordt ook weer deels gecompenseerd doordat je handen verder uit elkaar zitten op het bredere stuur. Wij waren gefascineerd en besloten hier eens dieper in te duiken. Syntace leende ons een 'torentje' van de nieuwe Megaforce2 voorbouwen en we konden aan het experimenteren. De Megaforce2 is een stuurpen met een extra brede 'muil', die speciaal is ontworpen om weerstand te bieden aan de nieuwe generatie extra brede sturen en de verschrikkelijke

torsiekrachten die je met die lange hefbomen kunt uitoefenen op het front van je fiets. Het is al best veelzeggend dat die niet in een langere uitvoering dan 80 millimeter wordt gemaakt. De kortste meet zelfs maar 30 millimeter! In de daarop volgende weken wordt er wat open afgeschroefd. Meestal met goede resultaten, een enkele keer ook met wat mindere.

HISTORIE Maar om het probleem te begrijpen, zijn we eigenlijk ook wel benieuwd waar dit vandaan komt. Als die kortere stuurpennen beter zouden rijden, hoe komen we dan met zijn allen met die lange stuurpennen? Een klein rondvraag langs wat 'mountainbike-historici' levert geen sluitende antwoord op, maar de algehele conclusie is wel dat het "waarschijnlijk in de begindagen van het mountainbiken simpelweg is overgenomen uit het wielrennen" en "Duitse consumenten nou eenmaal van lange voorbouwen houden." En terwijl mountainbiken met de komst van schijfremmen, geveerde voor- en

uP/DOWN Mountainbike Magazine

50 millimeter

DE zin En onzin van EEn kortE stuurpEn

70 millimeter

Projec t i geleid ele ing

30 millimeter

tekst: bas Rotgans foto's: Michiel Rotgans

achtervorken meer op motocrossen begon te lijken dan op wielrennen, bleven de daarop geïnspireerde smalle sturen en bijbehorende lange voorbouwen. Met de opkomst van meer (als in: meer dan 60 millimeter) veerweg, diepere bottombrackets en beter geprofileerde banden, werd het mogelijk om de fietsen op hogere snelheden door nog haaksere bochten te rijden. Uiteraard zijn al deze elementen niet in een keer radicaal om te gooien. Het zijn telkens kleine, maar vooral aan elkaar gekoppelde, stapjes voorwaarts. We gaan steeds harder rijden omdat het materiaal ons daar toe in staat stelt. Maar daardoor passen wij ook onze houding op de fiets weer aan, waardoor het materiaal weer een update kan gebruiken. Gek genoeg, lijkt het alsof we niet bereid waren de lengte van onze stuurpennen daarbij ter discussie te stellen, behalve de discipline die toch al dichter bij de motocrossers zat, de downhillers. Toen was daar ook nog het Spaanse mountainbike-merk Mondraker die al een jaar of twee aan het experimenteren zijn met wat ze inmiddels 'Forward Geometry' hebben gedoopt. Laten we de Foxy, een

Terug naar ons torentje Megaforce2's. We hebben de stuurpennen gereden in allerlei mogelijke set-ups. Op 26 en 29, op hardtails en full-suspensions. Van XC kilometervreters tot endurobakken aan toe en de gebruikte stuurbreedtes varieerden van 70 tot 76 centimeter. Er waren een aantal combinaties waarvan we van tevoren al het gevoel hadden dat ze niet zouden kloppen, maar die we toch hebben geprobeerd. Bijvoorbeeld een 76 centimeter stuur op een lange endurofiets met een 80 millimeter voorbouw, of een 30 millimeter voorbouw op 'gewone' lengte crosscountry fiets. We hebben er een paar dingen van geleerd.

Je kunt het gebruik van een kortere voorbouw niet los zien van het gebruik van een breder stuur. En dat geldt ook omgekeerd. Snoep je 20 millimeter van de lengte van je voorbouw af, dan moet je ook al gauw 3-4 centimeter bij de breedte van je stuur optellen. Ga je naar een breder stuur, bijvoorbeeld van een 66 centimeter naar een 72, dan is het zinvol een 20 tot 30 millimeter kortere voorbouw te monteren. Dat heeft alles met verhoudingen te maken. De maten van jouw lichaam veranderen niet. Dus als je handen, zoals ze normaal op het stuur liggen, dichterbij komen door een kortere voorbouw. Dan moet je de vrijgekomen ruimte in je armen opvangen door je handen verder naar buiten te plaatsen, bovendien geeft het meer controle als je ze verder uit elkaar houdt. Kijk je naar de foto van de verschillende houdingen hiernaast dan zie je het stuur steeds meer 'onder' de rijder komt te zitten dan ervoor. Vooral bij de kortste variant zie je zijn ellebogen naar buiten komen omdat hij in een actieve dynamische houding op zijn fiets komt te zitten. Eentje waarin hij extreem veel controle over de voorkant van zijn fiets kan uitoefenen. Is dit de meest aĂŤrodynamische houding die je je kan voorstellen?

uP/DOWN Mountainbike Magazine

30 millimeter 50 millimeter

STuuR EN VOORbOuW GAAN HAND IN HAND

70 millimeter

26x140 millimeter trailbike, als voorbeeld te nemen. Hierbij worden bovenbuis en onderbuis van het frame zestig millimeter 'opgerekt', waardoor in feite je vork en voorwiel 60 millimeter verder van je zadel komen te staan. Mondraker levert de fietsen met een 10 (!) millimeter lange voorbouw en zegt zo aan dezelfde 'pasvorm' te komen als wanneer mensen op de 'gewone' Foxy een 70 millimeter voorbouw zouden monteren. Het zou meer controle in de klimmen opleveren, meer zekerheid in de afdaling en meer controle in moeilijk terrein. Onze ervaringen met het gebruik van kortere voorbouwen zijn zeker minder extreem dan deze Forward Geometry, maar het betekent wel dat meer mensen met dit onderwerp aan het stoeien zijn.

Waarschijnlijk niet, maar reken maar dat de toegenomen controle meer plezier oplevert in de bochten en door de hogere bochtsnelheden minder tijdverlies oplevert dan je zou verwachten.

De zin en onzin van een korte stuurpen

De invloed van je voorbouw op je houding.

ZIjAANZICHT

VOORAANZICHT

70 millimeter

50 millimeter

De zin en onzin van een korte stuurpen

30 millimeter

de voorbouw des te meer we het gevoel hebben dat we ontzetten goed controle hebben over ons voorwiel. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de indirectheid die veroorzaakt wordt door een lange stuurpen. Immers zit je dan 'daar in de verte' aan het stuur te roeren om tot een bepaalde stuuruitslag te komen. Als het stuur dichtbij zit is de indirectheid tussen stuur en draaipunt van je voorvork weg.

STuuRGEDRAG Het moeilijkste te verklaren is het toegenomen 'stuurplezier' dat een kortere stuurpen lijkt te bieden. Het heeft te maken met het feit dat je stuur dichter bij het draaipunt van je fiets komt te liggen, waardoor je met kleinere bewegingen meer effect kan sorteren. De hefboom is erg gunstig, met weinig kracht en meer bewegen maak je je stuurbeweging. Omgekeerd redenerend zou dat ook kunnen betekenen dat je dus makkelijker stuurfouten maakt, omdat een onverhoedse kleine beweging ertoe leidt dat je voorwiel al uitslaat. Maar in de praktijk is dat niet het geval. Sterker nog, hoe korter

TE KORT Als een kortere voorbouw zorgt voor een beter te controleren fiets die leuker rijdt, bestaat er dan ook zoiets als té kort gaan? De 30 millimeter uitvoering van de Megaforce2 gaf ons op alle fietsen met een bovenbuis in de juiste maat het gevoel dat we te krap kwamen te zitten. Het stuur kwam gewoon te dichtbij. Maar probeerden we de 30 millimeter op een endurobike met een 'te lange' bovenbuis kreeg je het effect dat de designer van Mondraker ook probeert te bereiken, zij het in een iets minder extreme variant. De XL bovenbuis plus dertig millimeter stuurpen was precies even lang als een L bovenbuis was geweest met een vijftig millimeter voorbouw. De grotere fiets rijdt superstabiel en geeft veel vertrouwen en heeft iets... durven we het te zeggen? Van een 29'er. Maar de les die we leren is: de ondergrens ligt - met het inzicht dat we nu hebben én voor XC tot trailbiken - bij ongeveer 50-60 millimeter. Ténzij je lengte moet compenseren voor een, al dan niet bewust gekozen, te lange bovenbuis of te groot frame. Hoe ga je nu te werk als je hiermee wil experimenteren? Want, neem van ons aan, er is niet één gulden regel en je zal zelf moeten uitzoeken waar jouw ideale balans ligt. Overleg met je plaatselijk fietsboer of hij in de werkplaats wat kortere stuurpennen heeft liggen waar je mee kan experimenteren. Als je er een nieuw en breder stuur bij koopt, kun je door het naar binnen of buiten schuiven van je handvatten op zoek gaan naar de ideale verhouding tussen breedte van je stuur en lengte van je voorbouw (stop voor de veiligheid wel doppen in je stuuruiteinden!). Heb je alles op de ideale verhouding staan, laat je huisleverancier dan een fatsoenlijke stuurpen bestellen in de maat die je wil hebben. In het begin zal je een beetje tijd nodig hebben om je rijstijl om te zetten naar deze verhouding, maar als het eenmaal allemaal op elkaar is ingespeeld wil je nooit meer anders!

uP/DOWN Mountainbike Magazine

SYNTACE MEGAFORCE2 De Syntace Megaforce2 is de 'top of the bill' op het gebied van stuurpennen van de Duitse detailfetischisten. Bij het gebruik van een breder stuur komen er meer krachten op je voorbouw waardoor het gebruik van een torsie stijve stuurpen een must is. De Megaforce2 is beschikbaar in zeven lengtes, van 30 tot 80 millimeter, in stapjes van tien millimeter. Allemaal hebben ze een hoek van zes graden en zijn omkeerbaar. Als je je cockpit lager wil hebben, bijvoorbeeld op een 29'er. Hij is afgemonteerd met vier titanium boutjes die allemaal te biedenen zijn met een vijf millimeter imbus zodat je niet de hele tijd je gereedschap hoeft te verwisselen. Een bloedmooi staaltje Duits vakmanschap. € 109,→ www.syntace.com

MORE CONTROL, LESS FATIGUE

THUDBUSTER

Join us on Facebook

Thudbuster is the most effective and versatile suspension seatpost on the market. Its patented parallel-linkage technology delivers a clear advantage in traction, comfort and control. With performance like that, this seatpost is the perfect add-on for all kinds of bikes and riders.

Boomer Frog Strobe

WWW.CANECREEK.COM

www.knog.com.au 100% Lights NEW Frog Strobe NEW Boomer 5 x Brighter Waterproof Flexible www.cosmicsports.com

NL_mix_230x300.indd 1

24.10.11 15:32

up/Grades

SPank Ht-co SPike VS. me01t mPonentS Als we de afgelopen twee jaar ergens veel innovatie zijn tegengekomen dan is het wel in de categorie van platformpedalen. Waren het vroeger nog metalen klompen die je op je fiets schroefde, inmiddels zijn het hele sexy componenten geworden. Pedaalmerken lanceren aan de lopende band nieuwe modellen. Wij reden twee modellen die, wat ons betreft, deze nieuwe generatie aanvoeren. Van Spank Industries reden we de Spike flatpedals. Een 12 millimeter dun pedaal vervaardigd uit aluminium. Op het grote platform steken aan elke kant tien vervangbare pinnen in de zool van je voet en ze leveren de perfecte hoeveelheid grip. Een setje van deze pedalen weegt vierhonderd gram, niet veel maar ook niet weinig. Mede door de constructie voelt het pedaal super solide aan. Na een week misbruik scheelde er niets aan. Wel heb je op sommige cranks een spacer nodig anders loopt de body aan op de crankarm en zat de as uit de verpakking net iets te strak aangedraaid maar dat was zo opgelost. Een setje kost € 109,-. → www.spank-ind.com Van HT Components kregen we de mooiste flatpedal die we ooit hebben mogen aanschouwen. De ME01T weegt (per paar!) slechts 234 gram. Je gelooft het gewoon niet als je ze in de hand houdt. Deze pedaal is serieus op dieet gegaan, er zit geen grammetje materiaal te veel op. De magnesium body is verantwoordelijk voor deze besparing, tezamen met de titanium as en pinnen. Qua prestatie doet de pedaal het ongelofelijk goed. Qua prijs iets minder, een setje kost maar liefst € 260,-. Auw!

ScHwa HanS lbe damPf Schwalbe is groot geworden met crosscountrybanden. Daarnaast hebben zij een door de jaren heen steeds breder palet aan downhillbanden ontwikkeld. Door de innovatie van fietsen in het enduro- en allmountain-segment kregen rijders behoefte aan een nieuw type rubber. Een band die het midden houdt tussen crosscountry en downhill en maar net iets meer naar de downhillhoek gaat dan de Fat Albert altijd deed. Met heel veel grip en een redelijk lage rolweerstand. Iets voor allday avonturen hoog in de bergen. Die band is de Hans Dampf geworden. Wij hebben de afgelopen maanden Hans mee op pad genomen, van de rotsige Gardatrails, via Zwitserse singletrack, naar het bikepark in Livigno. Conclusie: De Hans Dampf is een geweldige zomerband als je de bergen in gaat, geeft in alle omstandigheden (behalve écht diepe blubber) veel vertrouwen bij sturen én remmen en laat het je goed merken als je op het randje van zijn grip komt. De rolweerstand is zeker niet zo laag als bij zijn wat lichtere broertjes en zusjes, maar je krijgt er wel een enorme hoeveelheid grip voor terug. Grip die je kunt inzetten om gecontroleerd af te dalen en te remmen. Het Evo-model is tubeless-ready en bij ons was het inderdaad geen enkel probleem om 'm tubeless op een DT Swiss-velg te krijgen. Onze nieuwe no-brainerband voor allround trailrijden in de bergen. Monteren en gaan. Verkrijgbaar in 26" en 29" x 2.35, beide in Trailstar en Pacestar compound. € 54,90 → www.schwalbe.nl

→ www.hti-pedals.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

up/Grades

SPiuk Syner giS

Fyzik timmert al een tijdje aan de weg met het 'Spines'concept en lanceert nu een lijn met Kurve-zadels. Deze lijn bestaat uit drie modellen met de benamingen Snake, Chameleon en Bull. Hoe soepeler je in je rug bent, des te meer 'snake' je bent. Een paar buigingen naar mijn tenen leren dat ik ergens tussen snake en Chameleon uit kom en ik vertrek met deze twee zadels naar de bergen. De Kurve-zadels zijn tamelijk hard, maar ik ben het kennelijk gewend en vind dat wel lekker. De ridingbuddy die mijn fiets even leent vindt het zadel knoerthard. Toch ben ik van mening dat als je fietst het dynamisch dek soepeler is dan je in eerste instantie denkt. Tijdens tien intensieve dagen trailhunten met veel kilometers en hoogtemeters, zit ik het meest op het Chameleon-zadel. Uiteindelijk is het Snake-model mijn favoriet. Het vlakke Snake-dek is een prettige platform om op te zitten bij lange dagen met veel uren in het zadel. Niet dat het dek van de Chameleon onprettig is, maar de Snake 'valt' net wat lekkerder. De randen naast mijn dijen van de Chameleon prikken net iets teveel in mijn bovenbenen bij het trappen. Maar de puntige achterkant van de Snake schreeuwt erom in de broekspijpen van mijn short te blijven hangen (wat overigens in de praktijk niet is voorgekomen). Kortom, ik twijfel nog. Helemaal omdat een 'gewone' Fizik Tundra nog steeds een van mijn lievelingszadels is en een stuk goedkoper blijft dan het vrij pittige prijskaartje van de Kurves: € 169,-.

De jongens van Oneway Distribution hebben een nieuw merk in het assortiment. Spiuk is een Spaans merk dat helmen, brillen, schoenen en kleding voor de fietssport levert. Onze eerste indruk? Uit de doos is het een mooi en 'af' product. Wil je hem zowel voor wielrennen als mountainbiken gebruiken, het klepje is makkelijk te verwijderen en is met de bijgeleverde dopjes ook weer mooi afgewerkt.

→ www.fizik.it

Helmen testen blijft een moeilijk verhaal. Behalve iets te zeggen over de looks en de pasvorm (wat natuurlijk puur persoonlijk is) weet je pas echt of het een goed product is als je er eens flink mee op je bek bent gegaan. Nu hadden wij onze eigen testdummy mee naar Oostenrijk en wel in de vorm van bladmanager Jorik. Jorik is zo'n jongen die eerst doet en dan denkt. Het scenario was als volgt. Jorik rijdt voorop, gevolgd door twee collega's. Op een verbindingsstuk van asfalt tussen twee trails zet hij even lekker aan en op het laatste moment realiseert hij zich dat er prikkeldraad over de weg is gespannen. Het enige wat hem op dat moment rest is zich op de grond laten vallen en onder het prikkeldraad doorduiken. In deze duik komt hij met zijn hoofd tegen het paaltje van het prikkeldraad aan, maar hij draagt gelukkig de Spiuk Synergis. Nadat hij is bijgekomen van de schrik, blijkt de schaal van de helm in tweeën te liggen. Jorik zelf heeft gelukkig niets. Wat ons betreft is het dus een top product. Cool ook is dat je de helm kan customizen met zelf gemaakte graphics voor een kleine meerprijs. Hoe vet! € 84,95 → www.spiuk.com → www.o-w-d.nl

uP/DOWN Mountainbike Magazine

up/Grades

fyzik k urVe

up/Grades

SHima am45 no

e*tHir XcX crteen ank

Hét ideale paar stappers is bijna net zo illuster als die ultieme trailbike. De Shimano AM45's vormen de jongste telg van de AM- familie. De schoen biedt flink wat bescherming, met een verhoogde enkel aan de binnenkant en een verstevigde neus voor. Ook lekker: de veters zijn weggeborgen onder een van klittenband voorzien klepje. In eerste instantie waren wij bij het uit de doos halen van de schoen nog bang voor zweetvoeten, maar dit blijkt goed onder controle te zijn in de schoen. We hebben met de schoen gereden in temperaturen van 10 tot 28 graden en ze werden geen moment oncomfortabel. Wat we vooral op prijs stellen van deze schoenen is de extra protectie. Je enkels zijn aan de binnenkant goed beschermd tegen ongewenst crank-contact en je tenen zitten veilig beschermd tegen die rotsimpacts in de Alpen. De zool biedt (op een geschikte pedaal) ook aardig wat contactoppervlak, wat je vertrouwen ten goede komt. Regenbuitje? Geen probleem, je poezelige voetjes blijven een geruime tijd droog.

Als je een goede en probleemloze crank zoekt, zijn de modellen van Shimano natuurlijk no-brainers. Je kijkt naar je beschikbaar budget en met de aanschaf van een SLX, XT of XTR zit je gebeiteld. Maar wat als je nu iets meer aparts wil, wat valt er dan te halen? Zo kwamen we bij de bloedmooi gefreesde cranks van E*thirteen Components uit. Het gewicht leek in orde, het prijskaartje dat begon bij 219 euro was ook niet verkeerd en ze zagen er - op het plaatje dan - in ieder geval erg strak en functioneel uit, bijna industrieel. Het unieke van de cranks is de polygon-verbinding waarmee de crankarm op de trapas sluit. Een soort afgeronde driehoek die voor een perfecte geperste verbinding zou moeten zorgen. Installeren was redelijk snel gepiept door middel van de goede bijbehorende gebruiksaanwijzing én de bijgeleverde tool (dat zouden meer fabrikanten moeten doen!). Fietsen ging ook goed, maar toch zat er na de eerste twintig kilometer een beetje speling op die polygon fitting. Even aandraaien en daarna is hij nooit meer, ongewenst, losgekomen. Hetzelfde heb ik gehoord van andere fietsers die deze crank gebruiken, dus het zal er wel bij horen. De crank is inmiddels een goede tweeduizend kilometer verder en draait nog net zo goed als in het begin. Stijf, direct en niets gaat kapot. Nog een voordeel van E*thirteen: alle onderdelen zijn los te koop, ook de lagers waar hij op draait (compleet met cup weliswaar). Dus als er iets is versleten dan is voor niet al te veel geld de boel weer nieuw te maken. En de cranks laten zich in tal van manieren van kettingbladen voorzien. Drie bladen, waarbij de grannyring ook nog eens heel ingenieus op het middenblad zit gemonteerd, twee bladen of single.

Hebben we dan niets op deze schoen aan te merken? Jawel. De grip van de zool is in droog weer, op een vaste ondergrond prima. Maar zodra er iets onder je voeten terechtkomt wat los voelt, of nat, dan ga je met deze stappers ongewild alle kanten op. Deze schoen kan dus nog wat noppen gebruiken. Als Shimano dat euveltje oplost, zijn de AM45's onze ideale mountainbikeschoenen. € 109,95 → www.shimano-benelux.com

→ www.e13components.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

up/Grades

muc o foam ff freSH

In eerste instantie ben ik altijd een beetje sceptisch geweest wat betreft kettingreinigers. Ze lossen een probleem op dat er mijns inziens niet is. Een oude doek volstaat toch ook? Doordat de zomer toch iets natter is dan we met zijn allen hoopten had mijn drivetrain het de afgelopen weken te verduren. Ondanks een hogedrukspuit, een doek en een ontvetter knarsten de schakels nog. Tijd om de Dirty Little Scrubber van Juice Lubes eens te proberen. Het apparaatje is een plastic doosje met een klepje en binnen zitten twee roterende borsteltjes. Je maakt hem open, vult hem met een schoonmaakmiddel tot het aangegeven streepje en stopt je ketting er in. Dan doe je het klepje dicht en hang je het uitstekende hengsel achter de kooi van je derailleur. Het klinkt ingewikkelder dan het is. Het enige wat je nu nog moet doen is je trapper achteruit draaien en de Little Scrubber doet de rest. De voorste nylon borsteltjes reinigen diep tussen de schakels, de achterste maken de buitenkant schoon. Het is best indrukwekkend om te zien hoe je ketting weer als nieuw lijkt. Let er wel op dat je hierna je ketting op zijn minst twee keer uitvoerig smeert en het vet ook laat intrekken. De Scrubber reinigt bijna te goed waardoor er ook geen vet meer zit tussen de schakels. Wij gebruiken hem niet dagelijks maar alleen als de fiets echt heel smerig is, voor wat snel onderhoud na een klein rondje volstaat een doek nog steeds. € 17,95

Het is dag vier van je mountainbiketrip en je hebt maar drie broekjes bij je. Je kniebeschermers ruiken op zijn zachtst gezegd niet naar bloemetjes en de liner van je helm slaat ook geel uit. Je zou wel een soort deodorant voor je gear kunnen gebruiken, een hygiënisch oppeppertje. Muc Off heeft met zijn Foam Fresh een soort wasmachine in spuitbusformaat gemaakt voor deze momenten. Je spuit de boel in en het foam doet de rest. Het ontsmet en laat een lekker fris citrusluchtje achter. Precies wat je nodig hebt op dit soort momenten. Zo kan je dat broekje nog wel een dag aan. Of je gear nu echt schoner is, of alleen maar schoner lijkt, dat is niet helemaal duidelijk. € 7,50 → www.muc-off.com

→ www.o-w-d.nl

uP/DOWN Mountainbike Magazine

up/Grades

juice littlelubeS dirt Scrub y ber

up/Grades

Sram Xo dr iVetra in SRAM zet sinds een paar jaar vol in op 2x10 drivetrains. Wat begon met een op xc-racers gerichte groep, de XX, sijpelde door in de lager geprijsde groepen, zodat nu iedereen aan de 2x10 zou kunnen. Ook krijgen ze langzaam maar zeker steeds meer fabrikanten mee en komt het dus steeds vaker voor dat je nieuwe fiets wordt geleverd met een 2x10 drivetrain. Shimano voelt natuurlijk de hete 2x10-adem in de nek en biedt van steeds meer groepen ook een 2x10-variant aan. Maar bij deze X0-aandrijflijn is 2x10 maar een deel van het verhaal. De X0 is SRAM's 'gewone' topgroep, voor absolute race-inzet is er de nóg duurdere, nóg lichtere XX. Maar als je niet racet, is laatstgenoemde niet relevant voor je. Laten we er even stap voor stap doorheen lopen, om te beginnen met het gevoel bij het schakelen. Je ontkomt er niet aan om deze groep te vergelijken met de XTRtrailgroep van Shimano: vergelijkbaar hoog budget, vergelijkbaar laag gewicht en eigenlijk het enige serieuze alternatief. De X0 schakelt wat mechanischer, het klikt wat meer. Het geeft een duidelijkere feedback aan de gebruiker dat de versnelling ook daadwerkelijk geschakeld is. XTR schakelt zo soepel dat ik af en toe - ongewild - een versnelling te veel schakel. Ook heeft X0 niet de 'dubbele shift' naar een kleiner tandwiel, die ik bij Shimano enorm ben gaan waarderen. Maar als ik hier en nu een keuze zou moeten maken welke beter schakelt, dan kan ik niet kiezen. Het is namelijk allebei extreem goed, maar nét met een ander gevoel. En denk eraan: we zitten hier te neuzelen op detailniveau van absolute topproducten. De marges zijn heel erg klein. Welke je het prettigste vindt, hangt dus vooral van je persoonlijke voorkeur af. Dan: de carbon crank. Mijn grootste twijfels over de X0-groep hadden te maken met het materiaal waar de crank van gemaakt is. De crankarmen zijn uiteraard superlicht en superstijf. Elke input van je pedalen wordt uiterst efficiënt

doorgegeven aan de ketting, tussensprintjes zijn een waar genot. Maar ik houd van technische trails en had al wel eens gezien hoe de uiteinden van aluminium crankarmen eruit zien na een paar reisjes naar de Alpen. It wasn't pretty. Maar na bijna twee weken in de bergen en tal van onbedoelde crankbotsingen met overstekende stenen, durf ik mijn hand ervoor in het vuur te steken: deze crank kan veel meer hebben dan ik erop kan loslaten. Het derde punt: overbrengingsverhoudingen. SRAM biedt de 2x10 X0-crank aan in een enorme selectie van overbrengingsverhoudingen, 42-28, 39-26, 36-22 en 38-24. En welke moet je nu kiezen? Laten we er voor het gemak even vanuit gaan dat je met een 11-36 cassette rijdt om een zo groot mogelijke ratio te krijgen. De eerste twee opties zijn oorspronkelijk bedoeld voor 26-er gebruik en de andere twee voor op een 29-er. De 42-28 is eigenlijk voorbehouden aan getrainde xc-(wedstrijd) benen. Maar als je met een hoge eindsnelheid fietst in voornamelijk Nederland, kom je daar ook mee weg. De 39-26 is al een stukje relaxter, maar de 26- tands grannyring wordt nogal een kluif als je in het buitenland lange klimmen moet gaan doen. De 36-22 verhouding is erg geschikt voor enduro's en mensen die niet-wedstrijdgericht op een 29-er rijden. Met de kleinere granny kom je overal boven en de 36 heeft een lekker snappy gevoel om sportief te fietsen. De 38-24 is dan weer voor getrainde xc'ers op een 29-er, máár eigenlijk ook de ideale superbrede allroundverhouding op een allmountainfiets. Houd er rekening mee dat je voor de verschillende verhoudingen soms een ander voorderailleur nodig hebt en dat de spider van de eerste twee varianten die ongebruikelijke 110mm afstand tussen de kettingbladboutjes heeft en de 36-22 en de 38-24 de veel gebruikelijkere 104 mm, waardoor je makkelijker bladen met die van een ander merk kan wisselen. Wij zijn er inmiddels wel uit en hebben voor 38-24 gekozen op een 26 en zouden op een 29-er

uP/DOWN Mountainbike Magazine

36-22 monteren voor optimaal allround inzetbereik. Achteraan vind je wat in onze ogen dé grote innovatie is van dit jaar. Een verbetering van het type: "Waarom hebben ze daar tien jaar geleden niet aan gedacht!?" De clutch-derailleurs maken je leven op de fiets stiller en daarmee beter. Bij SRAM heet deze technologie de Type 2. Laten we je even uit de droom helpen: je zult echt nog wel eens een keer de ketting tegen de buizen van je frame horen

up/Grades

klapperen, maar het is werkelijk verbazingwekkend hoeveel stiller en rustiger je fiets wordt van zo'n derailleur! In het begin mis je het geklater van de ketting, zelfs als feedback voor hoe hard je gaat. Maar dat went heel snel en dan is het gezoem van je banden een veel betere indicator voor hoe hard je gaat. Twee nummers geleden zeiden we het al: je kunt – binnen de collectie van Shimano of SRAM - uiteraard groepsonderdelen

mixen en matchen. Maar in onze ervaring levert een drivetrain die is opgebouwd uit componenten van een en dezelfde groep zo'n soepel lopend geheel op dat het eigenlijk de voorkeur verdient. En een drivetrain van een topgroep als de X0 is daar een duidelijk voorbeeld van.

Shifters: Crank: Voorderailleur: Achterderailleur: Ketting: Cassette:

Prijzen van de losse componenten kunnen sterk variëren, genoemde bedragen zijn indicatieprijzen.

→ www.sram.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

€ 200,— € 350,— € 60,— € 250,— € 40,— € 100,—

bikeskills / Controle op hoge snelheid

SliPcu r S Voor uS geVor derde n

rijder & how-to: AndrĂŠ Wagenknecht foto's: Irmo Keizer

controlE op hogE snElhEiD

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Het zal jullie vast opgevallen zijn dat wij enduro wel zien zitten. Een stukje competitie én toch dat relaxte mountainbikesfeertje behouden. Maar dat stukje competitie zorgt ook voor penibele momentjes waarop je nét even over je eigen grens gaat. En aangezien je het parcours vaak ook nog niet kent zijn er momenten waarop je vol in de hangijzers zult moeten. Je achterwiel springt alle kanten op, wolken stof werpen zich op en stenen worden gelanceerd. Wij gingen op pad met André Wagenknecht van het Cube Action-team om onze slipgeesten onder controle te krijgen.

We gaan ervan uit dat je eigenlijk nét iets te hard in een onbekende bocht terecht komt. André gaat hier door een snel opeenvolgende links-rechtse bocht.

bikeskills / Controle op hoge snelheid

Zorg voor een open houding. Je armen licht gebogen en houd je gewicht goed voorop de fiets. Hou die druk op je voorwiel.

Door je gewicht goed voorop te houden en je schouders de eerste bocht in te draaien, breekt je achterwiel uit.

↗

→

Controleer je balans met je heup. Je armen en schouders sturen de voorkant van je fiets, je heup de achterkant.

Vlak voordat je de eerste bocht door bent, verplaats je je gewicht iets naar achteren. Hierdoor krijgt je achterwiel weer grip. Strek je armen iets.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

→

32 DE DRIE CRuCIAlE MOMENTEN ACHTER ElKAAR

Druk je fiets de tweede bocht in.

De armen gebogen, het gewicht voorop. Kijk de bocht in.

bikeskills / Controle op hoge snelheid

→

→ Verplaats je gewicht naar achteren vlak voordat je fiets weer recht komt. Je achterwiel pakt de grip.

→

→ Trap krachtig bij zodat je je momentum behoudt en neem je normale zitpositie aan.

Tussen de twee bochten in stuur je de voorkant de tweede bocht in met je schouders. Controleer de achterkant met je heupen.

Draai de tweede bocht in, verplaats vervolgens direct je gewicht weer naar achteren en zet aan.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

bikeskills / Controle op hoge snelheid

Over André Wagenknecht André Wagenknecht werd in 2008 Duits kampioen downhill. Rijdend voor het Cube Action-team komt hij tegenwoordig uit in zowel downhill- als endurowedstrijden. Naast downhill heeft Wagenknecht nog een passie - koffie. De fameuze barista-bar van Cube is dan ook één van zijn favoriete hang-outs.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

tHe bl aSt 2

tekst: bas Rotgans foto's: Michiel Rotgans

The blast deel 2

tErug naar DE flowgEzEn

We maken van ons hart geen moordkuil: wij hebben dit evenement in onze harten gesloten! Er zijn zoveel redenen om van The Blast te houden: de relaxte sfeer, de kneitergoede trails die je op een presenteerblaadje worden aangereikt (oke, je moet er wel zelf voor omhoog rijden), de toffe medebikers, het simpele maar heerlijke eten en hadden we al gezegd hoe goed de trails waren?

Deel één was in de Ardennen, dit deel had organisator Jarno Hoogland van Ride with the Locals gepland in de Vogezen, in ons reisverslag van vorig jaar door ons al omgedoopt tot de Flowgezen. Lange uitdagende bospaden met weinig wandelaars en andere trailgebruikers stonden garant voor kneiterhard rijplezier. Maar de klimmen zijn wel lang. La Bresse – van de wereldbeker inderdaad - is de uitvalsbasis voor dit weekendje lekker rippen. De eerste avond leek een herhaling van de vorige keer: kampvuurtje aan, koud biertje onder handbereik en mooie verhalen met de binnendruppelende mederijders. The Blast is inderdaad officieel een wedstrijd, maar hoe fanatiek je daarin gaat is vooral afhankelijk van jezelf. Anders gezegd, een hoop deelnemers gaan er niet zo fanatiek tegenaan en doen gewoon voor hun plezier mee. Er wordt zo'n eerste avond aardig wat aan elkaars bikes gesnuffeld en nog wat last-minute gesleuteld. Dit keer zijn een aantal deelnemers afgekomen op de goede verhalen van de vorige aflevering. Maar ze zijn eerlijk over hun

uP/DOWN Mountainbike Magazine

gebrek aan enduro-ervaring. Jarno heeft voor enkele deelnemers een rentalbike geregeld waar ze het terrein beter mee te lijf kunnen gaan. We slapen in blokhutten uit het handboek 'Blokhutten Bouwen'. Iemand is zeer kundig bezig geweest met de kettingzaag. Niet veel later zagen wij ook, liggend. De biertjes en gezonde buitenlucht hebben hun werk gedaan. De volgende ochtend gaat iedereen met frisse moed het zadel in. Het zonnetje brandt aan de hemel en het is al heet. Klimmen gaat vandaag een pittige zweetpartij worden! We moeten naar de top van de Hohneck en die ligt een meter of zes-, zevenhonderd hoger dan waar we nu zijn. De een heeft het wat zwaarder dan de ander om boven te komen, maar uit solidariteit wacht iedereen op elkaar. Vanaf de Hohneck steken we een lange prachtige kam over en komen we uit bij de start van de eerste Special. Vol enthousiasme duiken de rijders een voor een het pad af, maar ze komen er halverwege achter dat de tweede helft van de special

The blast deel 2

bestaat uit een serie pittige haarspeldbochten. De een doet het af met een voetje aan de grond, een enkele deelnemer onderwerpt de lokale flora en fauna aan een nauwkeurige inspectie. Beneden komt uiteindelijk iedereen. Na een super mooi verbindingsstuk komen we bij de start van Special 2. Het interessante is dat je bovenaan soms wat informatie probeert te trekken uit degene van de organisatie die je assisteert bij het starten, maar dat leidt niet per se tot resultaat. In dit geval is de Special véél langer (en mooier) dan je je ooit had kunnen indenken. Ongeveer 400 hoogtemeters naar beneden en een geweldige balans tussen trappen en met het gas erop afdalen. De snelste deelnemers klokken tijden nét onder de acht minuten. Zó lang duurt die trail dus! Razend enthousiast stapt iedereen onderaan van zijn fiets. Wat een superspecial! Met de adrenaline nog uit je oren spuitend komt dan ook meteen de ontnuchtering, we moeten diezelfde meters weer terug omhoog klimmen. Gelukkig wel over asfalt, maar toch.

Boven start Special 3 vanaf bijna hetzelfde punt, maar dan in de andere richting vanaf de pas. De eerste deelnemer die de Special induikt, komt halverwege een vos tegen die van pure schrik een paar haarspeldbochten voor 'm uitrent. De track op deze special is weer heel anders dan de vorige, veel grote ronde haarspeldbochten waar het de kunst is om zoveel mogelijk snelheid in de bocht vast te houden en mee te nemen naar het volgende rechte stuk. Het is een wat makkelijkere special en iedereen staat beneden dan ook te glunderen van plezier. Toch voelen we onze beentjes wel! Het dagje was al met al een ruime duizend meter klimmen, aanzienlijk meer dan bij de eerste aflevering van The Blast in Houffalize. Bij het kampvuur komen de grote verhalen los, maar de dag heeft zijn tol geëist: de oogjes gaan al vroeg dicht. De Belgische deelnemer Wouter Rogiers staat op de eerste plek. Het grappigste als je hem ziet rijden is dat hij zo vloeiend en soepel rijdt, dat het er moeiteloos en ook niet snel uit ziet. Maar in de flow die hij overduidelijk te pakken

uP/DOWN Mountainbike Magazine

heeft gaat hij dus kennelijk wel heel erg hard. De volgende dag begint uiteraard weer met een klim, iets minder lang dan gisteren. De eerste Special is een beuker, in het begin zit een lange trap op een sketchy stuk. De keuze is of je risico durft te nemen, of liever op safe gaat en naar beneden loopt. Als je al rijdt kom je niet veel later worteltapijten 'from hell' tegen en moet je alsnóg van je fiets. Daarna volgt een valsplat-achtig stuk. Jarno vindt dat ook dit soort pijn-Specials erbij horen. Hier is namelijk te zien wie zijn trainingsuurtjes heeft gemaakt. Via een hoog plateau komen we bij Special 2 en als nummer twee van gisteren al bijzonder was, dan is deze wel helemaal uitmuntend! Lange trapstukken, technische passages, een aantal goed te rijden haarspeldbochten, alles zit erin. Om het helemaal interessant te maken zijn er kortgeleden nog bosbouwers bezig geweest, dus sommige delen zijn helemaal omgeploegd. Ik ben er nog steeds

The blast deel 2

niet uit welke beter was. Deze Special of die tweede van gisteren. Ze behoren in ieder geval tot de beste trails die ik op deze afstand van Nederland heb gereden. De laatste Special is aanzienlijk ruiger dan alles wat we tot nu toe heb gereden. De trail loopt deels door een oude rivierbedding, dus er zijn veel losse ronde stenen die het uiterste van je armen en vering vragen. Hij is technisch, moeilijk, maar toch goed te rijden en erg uitdagend. Het is moeilijk om in zulk hobbelig terrein je snelheid vast te houden en het verbaast niet dat Wouter zelfs in deze puin nog de meest vloeiende lijn weet te vinden. 's Avonds is het barbecuetijd! En dat gaat allemaal goed, totdat een enorme stortbui over de camping trekt. Het is een waar spektakel. We zien letterlijk twee wolkbreuken links en rechts om de bergen komen en boven ons hoofd op elkaar botsen. De barbecue verplaatsen we naar binnen, maar buiten begint het te hozen en het stopt gewoon niet meer. De volgende ochtend neemt Jarno de moeilijke, maar in onze ogen enige juiste beslissing: om in deze omstandigheden te gaan

rijden op glibberige paadjes en proberen secondes van je tijd te schaven is vragen om problemen. De tijden van de eerste twee dagen staan, Wouter mag zich de winnaar noemen van Blast 2 en alle deelnemers worden nog een keer omhoog geshuttled zodat ze - rustig en in hun eigen tempo - Special 3 van de eerste dag nog eens kunnen overdoen. Als afsluiter van een fantastisch weekend.

The Blast 3 is van 13 tot 16 september in het Zwitserse Wallis. De afdalingen zullen wat langer zijn en (een deel) van de beklimmingen wordt makkelijker gemaakt door aanwezige stoeltjesliften. Inschrijven kan op: www.ridewiththelocals.com

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Wouter, de leider in het klassement draagt verplicht de 'gele' snor.

STATISTIEKEN VAN DE blAST 2 Veerweg

KEEP CDLEAN AN CARRY ON

Hardtail - 10% < 120mm - 10% 120-140mm - 30% 140-160mm - 40% > 160mm - 10%

Dropperpen Ja - 70% Nee - 30%

26-er/29-er

MuC OFF

26" - 90% 650B - 0% 29" - 10%

Man/ Vrouw Man - 100% Vrouw - 0%

leeftijd < 18 - 0% 18-23 - 0% 24-29 - 20% 30-35 - 40% 36-45 - 40% > 45 - 0%

Ultimate Bicycle Care Kit Kit inhoud: • • • • • • • • • •

Enduro-ervaring 0 wedstrijden - 30% 1 wedstrijd - 20% 2 wedstrijden - 10% 3 wedstrijden of meer - 40%

•

1 liter fietsreiniger 500ml beschermspray 50 ml ketting olie voor natte condities 250ml drivetrain cleaner Microfibre poetsdoekje Detailborstel Zachte borstel Borstel met twee stelen Klauwborstel Spons Opberg/gereedschapskist

YOU G N I H T Y R EVE

NEED

T & LUBE YOUR

TEC TO CLEAN, PRO

Exclusief verdeler voor Nederland

RIDE!

38 foto's en tekst: Michiel Rotgans

Bike

Build

bike builders

omdat kant-en-klaar niet lekker genoeg is

ers

uP/DOWN Mountainbike Magazine

bike builders

We nemen ze voor lief, onze lieve fietsen. Als je er een moment over nadenkt besef je je dat mountainbikes ontzettend geavanceerd zijn. Lichte vervoersmiddelen die optimaal presteren in zowel regen, water als modder, duurzaam genoeg om alle klappen in de afdaling op te vangen. Dit is mogelijk door de tientallen kleine onderdelen die op en aan elkaar zijn geschroefd. Al deze onderdeeltjes kunnen ook weer worden verwijderd, maar daar wagen weinig mensen zich aan. De meeste denken, hij doet het gewoon en ga je er aan zitten pielen dan kan het alleen maar kapot. Wie toch de stoute schoenen aantrekt merkt hoeveel beter een fiets kan worden wanneer je beetje bij beetje de onderdelen vervangt of schoonmaakt. Is dit eenmaal gesneden koek dan kan je het nog een stapje verder trekken en je fiets van de grond af aan opbouwen in plaats van een compleet exemplaar te kopen. Heb je hier eenmaal aan geroken, dan wil je nooit meer iets anders. Eenmaal verslaafd is er geen weg meer terug. UP/ DOWN portretteert vier mensen die niet meer van het bikebuilder-virus afkomen.

bike builders

RINSE blASĂŠ

"Bikebuilder op een budget" Leeftijd: 33 Beroep: Product- en interieurontwerper Bouwt sinds: 1 jaar Kluslocatie: Atelier Laatste project: Stalen hardtail van On One

Ik begon drie jaar geleden fanatiek met mountainbiken op een Stevens S6 met een voorvork van 80 millimeter. Al tijdens een rondje Schoorl ging ik door de vering heen. Na wat neuzen op het web heb ik er een 130 in gezet. De bike onderging een gedragsmetamorfose. Springen, bunnyhoppen, van een saaie tourbike werd het ineens een speelse BMX. Een korte stuurpen en een breed stuur volgden snel. Ik wilde wel meer verbouwen maar dat werd me toch wat te duur. Toen ik een tijdje later een Scott Randsom kocht bleek daar achteraf een scheur in het

frame te zitten. De oude eigenaar regelde voor weinig een nieuwe bij Kona en toen werd ik gedwongen alles over te zetten op het nieuwe frame. In het begin lijkt het allemaal technisch en moeilijk, maar dat viel me alles mee. Daarvoor had ik nooit een crank van mijn fiets gehaald en ineens kende ik elke millimeter van mijn fiets. Ik heb alles geleerd met behulp van het internet. Online staan duizenden filmpjes met uitleg en als ik bij een bepaald onderwerp geen voorbeeld kon vinden dan stelde ik mijn vragen op een forum als Mountainbike.nl of Dirtypages. Na het opbouwen van een fiets ken je elke millimeter van het apparaat en weet je ook altijd gelijk waar het probleem zit mocht er onderweg iets kapot gaan. En belangrijker, je weet ook hoe je het moet repareren. De fietsenwinkel om de hoek is er niet echt op ingericht. Ze wilden me om een vage reden geen trapas verkopen, want dat had nog nooit iemand los gekocht. Ik heb er ook een keer mijn derailleur laten afstellen, waarna hij het nog steeds niet soepeltjes deed. Met Youtube erbij ben

uP/DOWN Mountainbike Magazine

ik het zelf gaan uitzoeken en sindsdien beheers ik het afstellen perfect. Gelukkig zijn er in Nederland wel een aantal shops waar je terecht kan als bikebouwer. Mijn uitdaging is altijd om binnen een budget te blijven want 'the sky is the limit' in mountainbikeland. Onderdelen gaan tweedehands vaak weg voor een fractie van de nieuwprijs. Mijn laatste project is een stalen hardtail van On One en die heeft me om en nabij de zeshonderd euro gekost. Kant en klaar zou je hem nooit voor dat geld kunnen krijgen. Fietsen zelf bouwen hoeft dus helemaal niet duur te zijn in vergelijking tot complete fietsen. Voor mij is sleutelen aan fietsen een onderdeel van de sport. Net zoals het internet afspeuren naar onderdelen. Als je niet in het bos aan het crossen bent ben je nog steeds bezig met je hobby. Spijtig is wel de wildgroei in de verschillende standaarden. Zo kan je niet alles klakkeloos overzetten van het ĂŠne naar het andere frame en dat is zonde. Een zelfgebouwde fiets rijdt beter omdat je elk onderdeel bewust hebt gekozen.

bAS KWAAITAAl

"Sleutelen als therapie"

Leeftijd: 33 Beroep: 3D-ontwerper Bouwt sinds: 9 jaar Kluslocatie: Kelder Laatste project: Mijn Nicolai 160mm klaarmaken voor de Trans Provence

Het opbouwen van een mountainbike is net kokkerellen met onderdelen. En zeg nu zelf, wat is lekkerder: een eigen prakkie of een kant-en-klare maaltijd? Als je zelf een fiets bouwt, kan je hem precies maken zoals jij wilt. In 2003 wilde ik naar het buitenland toe om te fietsen. Ik zocht een freerider maar kon die nergens vinden. Nicolai's hadden mijn hart gestolen maar waren alleen te krijgen als frame-only. Hier is de sleutelhobby voor mij begonnen.

Op het moment heb ik vijf fietsen. Een xcfiets, een dirtjumper, een downhiller, een longtravel hardtail en een enduro-bike. Ik heb nog steeds niet alles, want ik mis nog een 29-er, een 650B-er en een singlespeed. Haha. Sleutelen is een soort van therapie, zo rustgevend. Het is niet alleen het sleutelen, maar ook de weg er naar toe, spulletjes uitzoeken. Een nieuw project begint altijd bij het frame, deze koop ik vaak tweedehands, want hier kan niet zoveel mis mee zijn. Je hangt het frame in een werkstandaard en dan gaat het beginnen. Je gaat verder denken. Welke vork? Wat voor wielen? Als je die hebt dan zijn de hoofdlijnen qua kleur en gedrag wel bepaald. Voor het onderdelen finetunen ga ik vaak naar eBay, als ik geen haast heb maak ik een automatische zoekopdracht aan die me op de hoogte houdt van alle nieuwe advertenties. Heb ik wat minder tijd dan kijk ik bij webwinkels voor de voordeligste opties. Hoe vaker je sleutelt hoe meer je ĂŠĂŠn wordt met je fiets. Wanneer mijn vriendin vraagt of ik weer

een fiets heb gekocht, antwoord ik altijd: "Ik had nog wat onderdelen liggen in de kelder en die heb ik in elkaar gezet." Als je vol in een project zit krijg je elke dag wel een pakketje bezorgd. Die laat ik altijd bezorgen op mijn werk anders lijk je ook zo koopziek. Het is zo grappig hoe je met gelijkgestemden kan doormijmeren over een onderdeeltje hier, boutje daar. Op de eerste Blast van het jaar had ik bij aankomst meteen een klik met de rest van de groep. Als je me nu vraagt wat mijn volgende project is weet ik dat nog niet precies. Alhoewel er op de Amerikaanse eBay een bijna nieuwe carbon Nomad van Santa Cruz staat en die hou ik stiekem in de gaten.

bike builders

uP/DOWN Mountainbike Magazine

CHRISTIAAN VAN DER lAAN

"De hobbyhandelaar"

Leeftijd: 35 Beroep: Iets met banken en vliegtuigen Bouwt sinds: 15 jaar Kluslocatie: Zolder Laatste project: Santa Cruz V10, alles carbon

Mensen denken altijd dat ik heel veel geld aan een fiets uitgeef, maar de laatste jaren bekostigt het zichzelf en hoeft er geen geld meer bij. Ik koop wat, verkoop wat, recycle oude onderdelen. Neem eens wat over van een pro-rijder hier en daar. Koop een goedkoop frame, verkoop hem met winst. Mijn hobby houdt zichzelf in stand. De reden dat ik dit zo kan doen is omdat ik redelijk wat connecties heb in het wereldje. Ik heb op het moment drie fietsen, een fourcrossfiets, downhillbike en een xc'er, ik heb er nog nooit zo weinig gehad. Het doel van mijn laatste project was om te kijken hoe licht ik een donwhillfiets kon maken. Het werd een Santa Cruz V10 van carbon met alleen maar carbon

bike builders

Als je een fiets koopt zit er altijd iets op wat je niet wilt hebben. Onderdelen zijn superpersoonlijk. Alleen al bij een stuur heb je meerdere variabelen, zoals breedte, sweep en rise. Steeds haalde ik alles er af, verkocht ik het en voor dat geld kocht ik weer nieuwe onderdelen. Uiteindelijk was ik dan het duurste uit. In de tijd van de fourcrossbaan op de Bergschenhoek wilde ik een geschikte fiets. Fourcrossfietsen waren niet kant en klaar, dus ik moest wel mijn eigen fiets opbouwen.

Door een simpele handeling als boutjes draaien ontsnap ik even uit de dagelijkse gang van zaken. Het is ineens of ik dan geen drukte van mijn werk of gezin meer heb. Mijn vriendin vind het niet erg, zolang alles maar binnen de zolderkamer blijft. Ze heeft liever dat ik aan fietsen klus dan dat ik er op rijd, dat vind ze gevaarlijker.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

onderdelen. Uiteindelijk woog deze 13,4 kilo en dat is ongelooflijk licht voor een downhiller. Het werkte helemaal niet, de fiets was te licht en had geen wegligging meer. Nu weegt hij vijftien kilo en hij rijdt fantastisch. Achterop zit een 5-speed XTRderailleur met een korte kooi. Die wordt zo niet door Shimano gemaakt. Ik heb een Saint- en XTR-derailleur samengevoegd tot ĂŠĂŠn. Sommigen vinden mijn dwangmatige geklus en zoektocht naar onderdelen een stoornis waar ik aan behandeld moet worden. Op het moment sta ik te popelen om iets nieuws te beginnen. Ik ben nu op zoek naar een Trek Session 9.9 maar vind hem nog wat te duur. Het jeukt om iets te gaan bouwen.

bART VAN DEN bIGGElAAR

"Van je hobby je werk maken"

Leeftijd: 34 Beroep: Sales Manager One Way bike Industry Bouwt sinds: 10 jaar Kluslocatie: bus Laatste project: Cube Stereo 650b

bike builders

foto: Irmo Keizer

Tien jaar geleden was ik de standaard fietsen een beetje zat en begon hier en daar met upgraden. Ik merkte dat je met kleine wijzigingen in staat was je bestaande fiets zo veel beter te maken. Nu werk ik sinds een paar jaar bij One Way Bike Industry, de Nederlandse verdeler van Cube, Answer, Syntace, Hayes en Manitou. De jongens op het werk zijn allemaal bikenerds. Wat daar aan technische kennis rondloopt is bizar. Ook kan ik door mijn werk gemakkelijk aan onderdelen komen, die twee dingen gecombineerd maken het gemakkelijk voor mij om mijn fietsen te customizen. Thuis, op mijn werk of in mijn bus staan nu vier fietsen. Een Cube Hanzz, Cube AMS 29-er, Yeti Dirtjumper en een oude Stereo die binnenkort vervangen gaat worden door de nieuwe 650B-versie. Alle fietsen zijn al dan niet reeds afgewerkt met mijn favoriete onderdelen van merken als Syntace, Fox, Fizik, Hayes, Sun RinglĂŠ, Answer, Manitou en Schwalbe. Er staat altijd wel een fiets in de huiskamer.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Wanneer ik bezoek krijg word ik vriendelijk verzocht of ik er niet eentje op de zaak wil laten staan. Mensen grappen altijd: je kan er maar op eentje tegelijk rijden. Zij hebben toch ook niet elke dag dezelfde trui aan? Ach, dit is mijn hobby, mijn vriendin koopt een keukenmachine van zeshonderd euro. Als ik een fiets beter kan maken dan laat ik dat niet na. Mijn laatste Stereo kwam als een 'one of a kind'. Bij Cube in Duitsland hadden ze geĂŤxperimenteerd met een kleurencombinatie, maar ze besloten deze niet in de collectie te doen. Uiteindelijk heb ik hem opgebouwd met de onderdelen die we vertegenwoordigen. En ik heb nu een uniek bakkie. Aan het opbouwen ben ik in totaal twee avondjes kwijt. Soms mis je nog een onderdeeltje en zit je daar weer even op te wachten. Mijn nieuwe Cube Stereo 650B komt binnenkort. Ik heb er nog geen rondje op gereden, maar heb wel al de eerste upgrade gedaan door Syntacewielen te bestellen.

biketech / je kabels onderhouden

leVen S l Van je ijnen bike

tekst en foto's: Irmo Keizer

JE kabEls onDErhouDEn

Frustrerend als je derailleur steeds die tandjes overslaat? En dat terwijl je net een nieuwe ketting en cassette erop hebt gelegd? Had je dan toch voor die XTR-achterderailleur moeten gaan? Grote kans dat je je kabels eens moet vervangen. Een eenvoudig klusje dat voor iedereen te doen is.

GORE RIDE-ON Maar er zijn alternatieven. Er zijn kabels waarbij de binnenkabel volledig is afgeschermd van de boze buitenwereld. Een oudgediende, maar wel één die in de loop der tijd is veranderd. De oude kabels functioneerden prima, maar waren lastig te monteren. Eén foutje en je kon direct een nieuw setje kabels kopen. Daarnaast had de buitenkabel de neiging om aan de eindes te gaan ‘werken’ waardoor de buitenlaag losliet. De kabels verdwenen enkele jaren van de markt, tot Gore een paar jaar geleden met de nieuwe Ride-On kabels kwam. De Ride-On kabel bestaat uit drie delen: de (gecoate) binnenkabel, de ‘liner’ oftewel doorvoerkabel en de buitenkabel. De kunststof doorvoerkabel wordt gebruikt om de binnenkabel door de buitenkabel te voeren en is zo, tot de derailleur aan toe, afgeschermd.

jE KAbElS VERVANGEN Benodigd gereedschap Om je kabels te vervangen heb je het volgende gereedschap nodig: een kruiskopschroevendraaier, een inbus (5), een kniptang en een knijptang. Zet je versnellingen zowel voor als achter, op het kleinste tandwiel. Hiermee haal je alle spanning van de kabel. Mocht je nog een Shimano-achterderailleur hebben die omgekeerd werkt, zet hem dan achter op je grootste tandwiel. Op deze manier haal je de spanning van je kabels. Tijd om te beginnen!

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Je derailleurkabel bestaat uit een binnen- en buitenkabel. Door gebruik ontstaat er slijtage én dus speling. Modder en water verergeren de slijtage, waardoor je kabels er sneller slechter aan toe zijn. Het gevolg is een slecht functionerend schakelapparaat. Slecht omdat de precisie door de speling ver te zoeken is én je hebt ook nog eens meer kracht nodig door de toegenomen wrijving.

1. bINNENKAbElS VERWIjDEREN

[1.2] Knip de binnenkabel van je achterderailleur door. [1.3] Schroef de inbus van je voorderailleur los totdat de kabel vrijkomt. [1.4] Knip de binnenkabel van je voorderailleur door. [1.5] Op je shifters zit een afdekkapje. Gebruik de kruiskopschroevendraaier om deze te verwijderen. [1.6] Duw de binnenkabel nu een stukje richting je shifters. Zodra het uiteinde naar buiten komt trek je de binnenkabel er helemaal uit.

2. buITENKAbElS VERVANGEN

[2.1] Je kunt nu je buitenkabels verwijderen. Doe dit stapsgewijs. Begin met de buitenkabels waardoor de kabel van je achterderailleur wordt geleid en werk zo naar je shifters toe. Onthoud, of schrijf op, waar de stukken kabel horen. [2.2] Bewaar je oude buitenkabels. Je kan deze gebruiken om de nieuwe precies op maat te knippen. [2.3] Gebruik de oude stukken en leg deze naast de nieuwe kabel om zo direct je buitenkabel op de juiste lengte te kunnen knippen. [2.5] Controleer of de buitenkabel goed

[2.6] Indien dat niet het geval is, gebruik je een priem of schroevendraaier om de opening weer goed te maken.

3. DE NIEuWE buITENKAbElS MONTEREN

[3.1] Schroef allereerst de stelschroeven aan je shifters weer helemaal naar binnen. [3.2] (Alleen bij Gore Ride-On) Verwijder de binnenkabel uit de liner. [3.3] (Alleen bij Gore Ride-On) Zodra de liner doorgevoerd is en het tapse einde in de buitenkabel is geplaatst waar deze je shifter in gaat, breng je een zilveren afdekkapje aan. Hiermee wordt de liner op zijn plaats gehouden. Voorzie alle stukken buitenkabel van afdekkapjes. Let erop dat je een iets dikker afdekkapje nodig hebt bij je derailleurs. [3.4] Bij alle andere kabeleindes gebruik je een zwart afdekkapje. [3.5] Plaats de stukken buitenkabel op de corresponderende plaats op je frame terug en voer de liner door de buitenkabel. [3.5] Trek je liner nu voorzichtig door je derailleur. [3.7] Knip de liner nu af, maar let erop dat je zo’n één tot anderhalve centimeter overlaat.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

4. DE bINNENKAbEl DOORVOEREN

[4.1] Voer nu de binnenkabel vanaf de shifter door de kabel heen. Het is hierbij aan te raden om de buitenkabel even uit de shifter te verwijderen... [4.2] ...zodat je de binnenkabel gemakkelijk in de liner kunt plaatsen. [4.3] Knip dit stuk niet af van je binnenkabel! [4.4] Trek voorzichtig vanaf de derailleur de binnenkabel helemaal de shifter in. [4.5] Plaats nu het harmonica-rubbertje op de liner en voer de binnenkabel hier doorheen. [4.6] Bevestig de binnenkabel op de derailleur. Haal de speling van de binnenkabel af door de kabel aan te trekken met je andere hand. [4.7] Knip de binnenkabel af, maar laat een centimeter over. [4.8] Om het rafelen van je binnenkabel tegen te gaan, plaats je een aluminium busje aan het uiteinde. Knijp dit krachtig dicht. [4.9] Het laatste beetje speling op je kabel haal je eruit door deze stelschroef op je shifter tegendraads iets uit te draaien. Even je versnellingen testen en de klus zit erop!

biketech / je kabels onderhouden

[1.1] Maak de binnenkabel van je achterderailleur met je inbussleutel los. Je hoeft niet de hele inbus eraf te halen, je hoeft alleen maar je achterkabel te kunnen verwijderen.

geknipt is. De binnenkant moet goed ‘open’ zijn zodat de binnenkabel er straks zonder problemen doorgevoerd kan worden.

biketech / je kabels onderhouden

[1.1]

[1.2]

[1.3]

[1.4]

[1.5]

[1.6]

[2.2]

[2.3]

[2.5]

[2.6]

uP/DOWN Mountainbike Magazine

[2.1]

[3.1]

[3.2]

[3.3]

[3.5]

[3.6]

[3.7]

[4.1]

[4.2]

uP/DOWN Mountainbike Magazine

[4.3]

biketech / je kabels onderhouden

[3.4]

biketech / je kabels onderhouden

[4.4]

[4.5]

[4.6]

[5.7]

[4.8]

[4.9]

'jA, MAAR IK WIl CONCluSIE GEEN GORE-KAbElS' Je kabels vervangen is eenvoudig. Maar wel je kabels vervangen? De stappen zijn precies hetzelfde als hierboven beschreven, alleen heb je wat minder werk. Volg de stappen hierboven om de buitenkabel op maat te knippen, plaats de buitenkabel terug op de corresponderende plaatsen, voer de binnenkabel door vanaf je shifter en bevestig de binnenkabel aan je derailleur. Een kind kan de was doen.

Vervang voor een optimale werking altijd je binnen- en buitenkabel. De door ons gebruikte Gore Ride-On kabels zijn duur. Je kan enkele malen je kabels vervangen voordat je aan dezelfde prijs zit als de aanschaf van één setje Ride-On kabels. Ride-On kabels houden het wél een stuk langer uit én schakelen ook merkbaar lichter. Of het de prijs waard is?

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Ondergetekende zweert bij deze kabels. Na een jaar dienst werken ze nog altijd superlicht en precies. Dit in tegenstelling tot het schakelwerk van mijn hardtail, die na twee maanden nieuwe kabeltjes mag gebruiken. Maar of je nu met gewone kabels rijdt, of met een kabel als die van Gore, zorg er voortaan voor dat je ze niet overslaat bij die servicebeurt!

tHe fu t lookS ure brigHt

snEakprEviEws van DE niEuwE 2013-bikEs

biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

Cube 2013

De naam Cube zal inmiddels niemand meer onbekend in de oren klinken. Begonnen als prijsvechter, nu een gevestigde naam in de fietswereld. Toch miste Cube de aansluiting met de topmodellen van bijvoorbeeld Specialized. “En dat moest maar eens afgelopen zijn”, moeten onze Duitse vrienden gedacht hebben.

DE KONING IS DOOD, lANG lEVE DE KONING Het oude veersysteem van de Cube Stereo moest op de schop om meer veerweg toe te laten. Meer veerweg én een gewicht van onder de tien kilo, dat was de wens van de ingenieurs. Uiteraard gecombineerd met een moderne geometrie. De Stereo Super HPC 160 weegt, met 650B wielen, 9,95 kilogram. Het frame brengt inclusief demper krap twee kilo op de weegschaal. Met andere woorden, de 650B Stereo met een dikke 160 millimeter veerweg, weegt minder dan menig xc-ros. Om dit voor elkaar te krijgen, trok Cube de trukendoos open. In tegenstelling tot eerdere frames is dit frame van begin af aan ontwikkeld als carbon frame. Je vindt in het nieuwe Stereo-frame geen aluminium schalen. De lagers en drop-outs worden direct in het carbon geplaatst. De X12steekas werd aangepakt en de bevestiging

lichter gemaakt. Kabelgeleiders zijn van carbon. En het frame is een monocoque, tenminste, op de achterbrug na. Alleen de staande achterbrug wordt nog samengesteld uit twee stukken. Ook de schommelarm is een kunststukje, met een binnenwerk van schuim een stijve, lichte carbon schaal. Dit alles zorgt voor een gewicht van 2,080 gram inclusief de achterdemper. De 29" Stereo Super HPC 140 weegt 2100 gram. Over meer details is nagedacht. Voor het frame zijn zowel glijlagers als kogellagers overwogen. Omwille van de soepelere aanspreking en het lagere gewicht is er voor kogellagers gekozen. Maar er worden in de schommelarm twee lagers naast elkaar geplaatst om zo beter te kunnen omgaan met zijdelingse krachten. Duitse degelijkheid. De Stereo Super HPC 160 SLT is in zijn duurste vorm, een bike om je vingers bij af te likken. Een Fox 34 CTD, Float CTD-achterdemper, Formula R1Rremmen, SRAM XX en RaceFace Next SL-afmontage, AX Lightness-zadel en -zadelpen en een wielset met Tune-naven en Reynolds-velgen. Alles behalve doorsnee. Overigens zitten in de 9,95 kilo die deze fiets weegt ook een setje 2,35" brede sloffen inbegrepen. Kortom, wil je toch nog lichter? Dat kan. Ook de Stereo Super HPC 140 SLT brengt 9,95 kilo op de weegschaal en heeft dezelfde afmontage als de HPC 160SLT, met uiteraard één verschil: alles op 29" formaat.

DE PRAKTIjK We kregen de kans om op de Franse Alpe d'Huez eventjes met de nieuwe Stereo's een stukje te rijden. We rolden twee keer

uP/DOWN Mountainbike Magazine

tekst en foto's: Irmo Keizer

de berg af, maar de lift omhoog zat er niet in want de bikes mochten nog niet gezien worden door het grote publiek. De eerste indruk is bizar. Dit is zo ongelofelijk licht voor een dergelijke fiets. De balhoofdhoek met 66,5 graad is heerlijk slack en boezemt vertrouwen in. Verder viel ons één ding vooral op aan het korte testritje met de nieuwe Stereo. De achterkant van de bike is een stuk gehoorzamer. Geen trappen na meer nadat je dwars door die afwatergeul bent gegaan, of die jump hebt genomen. Volgens Michael Prell, de ontwikkelaar, een gevolg van de verbeterde veercurve van de bike. Het komt erop neer dat de rebound constant blijft over de hele veerweg, terwijl grote klappen snel worden verwerkt. Als bijkomend voordeel werkt de vering ook nog eens minder in de klim. Om de stuureigenschappen van de grotere wielformaten te verbeteren, maakt Cube nu gebruik van voorvorken met een andere offset (voor het eerst toegepast bij Gary Fisher). Dit gecombineerd met de laag geplaatste trapas zorgt voor een identieke zit als bij een 26" fiets.

CubE KNAlT ERIN Naast de Stereo heeft Cube over de gehele lijn flink getuned. Veel van de lichtgewicht verbeteringen op de Stereo zijn over de gehele linie doorgevoerd. De Elite Super HPC is verbeterd en de AMS 100 Super HPC is er in 29". Maar de echte 'shocker' is wat ons betreft de nieuwe Stereo. Onder de 10 kilo, 160 millimeter veerweg, heerlijk slack én een voortreffelijk werkende vering. Kijken jullie mee, beste concurrentie? Cube heeft net de maatstaf bepaald.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Cube Elite

Kabelgeleiding

Carbon postmound voor remmen

De nieuwe demper

66,5ยบ Balhoofdshoek

biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

Cube AMS 100

Cube Stereo 160mm 650B

Cube Stereo 140mm 29-er

Kona Taro

Kona Honzo

Kona Rajin

Kona Big Kahuna

Kona Satori

Kona Process

biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

Kona Cadabra

Kona Abra Cadabra

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Kona 2013 We zijn op de Kona Product Launch 2013. Designers Chris Mandell (onder andere Operator en Honzo) en Pat White (onder andere Cadabra en Hei Hei 29) zijn naar Kona's Europese hoofdkwartier in Genève gekomen om alle noviteiten in detail uit te leggen. En voor 2013 zijn dat er nogal wat.

ENDuRO / AllMOuNTAIN

Nieuw in de enduro line-up is de Process, op het eerste oog het kleine broertje van de Entourage. Ik zit er niet ver naast, want ook dit is een creatie van Chris Mandell. Met 150mm achter en 160mm voor is dit een pure enduromachine. De 424mm

lange chainstays zorgen voor wendbaarheid en een 66 graden balhoofd hoek maakt de bike rustig op snelheid en steile stukken. Chris legt uit: “Het doel was om de meest 'ripable, shredable en fun enduro bike' te bouwen. Hoewel het prijsverschil tussen de Process en Process DL flink is, was een van de doelen om alle functies van de bikes gelijk te houden. Ze komen allebei met een 2*10 set-up, bashguard, dropperpost en de Sram Type 2-achterderailleurs.” Mooi detail is het 'Stealth ready' frame met rondom industrielagers, een Shimano Pressfit BB en een voorderailleur die direct op de liggende achter vork is gemonteerd. Hierdoor kan je je voorderailleur perfect afstellen, werkt hij nog beter bij schakelen onder druk en functioneert hij nog beter als 'chainguide'.

met een full-carbon frame de keus van het Kona XC-team. Opmerkelijker nieuws is echter dat de Hei Hei Supreme een carbon frame krijgt. De eerste carbon fullsuspension van het anders zo conservatief ingestelde Kona. Hoewel de showbike nog niet aanwezig was bij de launch, doen de eerste spy-pics veelbelovend aan. Met een XO/Fox-afmontage voor maar € 4399,- is dit een hele mooie xc-fully met een topverhouding in prijs en kwaliteit.

Zijn twee verschillende modellen met dezelfde veerweg niet teveel van het goede? Chris: “Eigenlijk niet. Qua veerweg ligt de Process wel bij de Cadabra in de buurt, maar daar houdt de vergelijking wel op. Een 1,5cm kortere achterbrug geeft de Process een heel ander karakter, en de afmontage van de Cadabra is Shimano/Fox 34 waar je bij de Process Sram en Rockshox terugvindt.” De bike komt in twee afmontages: de Process DL, één waar je over droomt maar die je nooit kan betalen. Afgemonteerd met XO, Stan's Notubes-wielen, Race Face Atlas-cockpit, XO Carbon-cranks en Reverb Stealthdropperpost voor € 4999,-. De 'gewone’ Process met een Kronolog-zadelpen, Lyrik Coil en X9/X7 2*10 drivetrain kost € 2899,-.

Vorig jaar waren we bij UP/DOWN al verliefd op de Honzo. De stalen hardcore 29-er hardtail met een 1x9 set-up en ultrakorte achterbrug. Voor 2013 is hij nog mooier. Een super vette 'raw steel' finish, met de oude stijl Kona-logo's uit begin jaren negentig brengen deze bike op de 'must have list'. Nieuw voor 2013 is een 142x12mm achteras set-up met een steekas. De toptube is iets naar beneden gebracht, voor nog meer bewegingsvrijheid op de technische trails. Nieuw model is de Alu-versie van de Honzo, de Taro! Bij de Taro geen verstelbare drop-outs, wel een Rockshox Sektorvork in plaats van de Revelation op de Honzo. Maar dat brengt de prijs naar een € 1399,- en het gewicht scheelt bijna een kilo met de Honzo.

De 29-er AM fully, beter bekend als de Satori (zie ook minitest tijdens The Blast in vorige uitgave), is voor volgend jaar opgebouwd zoals je hem eigenlijk wil hebben. 130mm veerweg, korte chainstays en met Fox 34 en Kronolog-dropperpost! Dit brengt de prijs wel iets omhoog naar € 3299,-.

XC / 29-ER In de 26” hardtail-lijn blijft Kona trouw aan de filosofie: alles begint bij het frame. De Kahuna-familie is de standaard xchardtail 29-er van Kona. De mooi afgewerkte frames met niet al te flashy kleuren zullen een hoop mensen aanspreken. De King Kahuna is het xc-paradepaardje,

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Ook in 2013 zien we de terugkeer van de Titanium Raijin. Een handgemaakt Lynskey-frame met sliding drop-outs, zodat je het met derailleur of singlespeed kan rijden (of met Rohloff!). Hopelijk worden er in 2013 meer frames gemaakt, want de 2012-versie was in no-time uitverkocht! Collectors item!

biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

De afgelopen jaren werkte Kona al met het Magic Link-systeem. De Magic Link past je veerweg en geometrie aan, zonder lock-outs of hendeltjes, maar puur op kettingkracht (voor meer info check www. konaworld.com). Voor 2013 zien we een upgrade van dit systeem. De nieuwe G3 Magic Link maakt gebruik van industrielagers voor een verbeterde stijfheid. De extra shock is in plaats van eentje met een stalen veer eentje met een luchtdemper inclusief 'Rebound Adjust'! Het geheel ziet er erg netjes uit en is goed beschermd tegen modder en prut. Designer Pat White vertelt: “Voor de Cadabra werken we nauw samen met onze enduroracers Karim Amour, Matt Slaven en Alex Stock. Hun feedback heeft geleid tot een stijver voorframe en een vlakkere balhoofdhoek van 67 graden. Nog een wens was een stijvere achterkant. Hiervoor hebben we de achterbrug wat 'beefier' gemaakt en alle lagers vervangen door oversized industrielagers.” Standaard komen de bikes ook met een verstelbare pen en het frame is 'Reverb Stealth ready'. Shimano Pressfit Bottom-bracket en ISCG 05 Tabs maken de bike helemaal raceklaar. De Cadabra is verkrijgbaar met een Fox 34, Shimano SLX en Kronolog voor € 3599,-. De Abra Cadabra komt met een XT set-up, Easton -wielen, Reverb Stealth-post en Fox 34-vork voor € 4999,-.

tekst: jarno Hoogland foto's: joonas Vinnari

Rose 2013

zit een bashguard op om je tandwielen te beschermen tegen stenen. Wat voor mij nog steeds een groot voordeel is bij de Rose-fietsen is de manier van bestellen. Is hij niet helemaal zoals je hem wilt, via de online bike-configurator kan je ook nog even de laatste details naar je hand zetten zonder verzeild te raken in de onderdelenhandel op Marktplaats.

Rose Root Miller

De Root Miller is een totaal nieuw model in de collectie. Een 29-er gemaakt om trails mee aan gort te rippen. De fiets heeft achter 130 millimeter veerweg en voor een vork met 120 millimeter. Ik heb een halve dag gereden op de Root Miller en al na tien minuten waren we vrienden. De geometrie is iets 'extremer' vergeleken met de 26 inch Rose-fietsen en dat bevalt ons erg goed. Hij scheurt lekker speels door de bochten! Volgens designer Andi heeft dat te maken met de relatief korte chainstay. Het achterwiel zit wat meer onder je kont waardoor deze beter volgt. Met een balhoofdshoek van 68 graden is hij voor een 29-er best vlak te noemen en mag hij van ons meedoen in het rijtje van 'toffe 29-ers voor het buitenland'. Door de zitbuis van 73,5 graden klimt de Miller goed. Een alleskunner waar je ook erg gelukkig van gaat worden in Nederland. EĂŠn ding moet me wel van het hart. De meegeleverde Continental X-King banden mismatchen de fiets. Op een trail zijn de banden waardeloos vanwege het gebrek aan zijwaartse noppen, hierdoor komt de fiets niet zo goed uit de verf. Ontwerper Andi schat in dat de uiteindelijke koper van de Root Miller meer crosscountry georiĂŤnteerd is en graag een 29-er wil met wat meer veerweg, een logische verklaring voor zijn keuze.

De 160 millimeter Uncle Jimbo heeft qua buizen een metamorfose ondergaan. Het frame is voorzien van hydrotubing om mooiere vormen te krijgen en hem een meer up-to-date look te geven. Op detailniveau zijn er kleine wijzigingen geweest wat betreft de drop-outs. Ondanks dat is het gewicht hetzelfde gebleven. Verder is ook de geometrie ongewijzigd gebleven. De fiets komt nu standaard als 2x10 en er

De Granite Chief is het super gebalanceerde allmountain fietsje van Rose en heeft geen update qua frame gekregen. Wel zijn de Syncros-onderdelen ingeruild voor sexy Crankbrothers-componenten uit de Iodene-groep. Zo heeft de Chief nu ook Crankbrothers-wielen met van die lange spaaknippels. De Kindshockzadelpen is ingeruild voor de Kronolog van Crankbrothers en de Schwalbe Fat Alberts hebben plaatsgemaakt voor Hans Dampfbandjes. Tof is ook dat de fiets standaard met een grote 200 millimeter disc komt aan de voorkant. Dit zorgt voor betere remprestaties. Ook zijn alle Rose- fietsen verrijkt met een pro-pedal schakelaar, voor je demper in te stellen vanaf het stuur.

Rose Granatie Chief

biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

In het Oostenrijkse Hinterglemm kregen we niet alleen de nieuwe modellen van Rose te zien, we mochten ze ook proberen in het gigantische bikepark.

tekst en foto's: Michiel Rotgans

uP/DOWN Mountainbike Magazine

uP/DOWN Mountainbike Magazine biketest Categorie / The future / Artikel looks titel bright

Bike ontwerper Andi Heimerdinger test zijn nieuwe fietsen in het gebied van Saalbach-Hinterglem.

rijders: David Schmied, Steffie Teltscher / locatie: Scharnitz, Oostenrijk / fotograaf: Manuel Stulzer

Gallery

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Gallery

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Gallery

uP/DOWN Mountainbike Magazine

uP/DOWN Mountainbike Magazine Gallery

rijders: Fabian Barrel, Andreu Lacondeguy / locatie: Ergens in Spanje / fotograaf: Christophe Margot

rijder: Bas Rotgans / locatie: Colline de Vologne, Frankrijk / fotograaf: Michiel Rotgans

Gallery

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Gallery

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Win dE Z E kona H onZo er 29 Win deze Kona Honzo

als je n u daarna abonnee van ast ma u g je ook p / down wor dt nog kie zen uit maak je auto een van m welkom atisch kans o p stcadea us.(p. 1 deze vette 29e 1) r.

t.w.v. € 1699,-

Om abonnee te worden surf je naar → www.mountainbikemagazine.nl, scan de QR-Code met je telefoon of bel met 0251-252350 Prijzen zijn inclusief verzend en administratiekosten. Een abonnement kost €15,80 per jaar. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van Soul media actief.

ben je al abonnee? Surf dan naar → www.soulonline.nl/abonnees en bekijk de aanbiedingen die we voor jou als trouwe abonnee hebben.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

12 OKT. T/M 14 OKT. ’12 JAARBEURS

UTRECHT

KOM N

AAR

DE BEU RS VO OR DE SPORT IEVE FI ETSER

Voor slechts € 14,- naar Bike MOTION Benelux Koop t/m 11 oktober 2012 voordelig uw kaartje via www.bike motion benelux.nl

UP/DOWN SHOPGUIDE

PIJNEN RACE

Molenstraat 4, Ossendrecht 0164-672763 www.pijnenrace.nl

De fietsspecialist van het noorden!

SNEL TWEEWIELERS

EGBERT EGBERTS

Amsterdamsestraatweg 414 abc, Utrecht, 030-244 1971 www.sneltweewielers.nl

Hoofdstraat 63a, Borger 0599-234 224 www.egbertegberts.nl

AZZURI

louis van Dijk FIETSPLUS LOUIS VAN DIJK Tuinzigtlaan 22, Breda 076-521 71 48 www.louisvandijkfietsplus.nl

Dealer van o.a. Specialized en Ridley KIVADA WIELERSPORT

Julianastraat 30, Middelrode 073-503 2500 www.kivada.com

GIANT, BULLS, FOCUS, BBB 500m2 fietsplezier en wellicht wel de mooiste fietsenwinkel van Amsterdam!

VERDOES FIETSEN

Drs. Bijlweg 242, Den Helder 0223-614 797 www.verdoesfietsen.nl

BEEKHOVEN BIKES

Draaierweg 16, Amsterdam-Noord 020-6317120 www.beekhovenbikes.nl

UP/DOWN SHOPGUIDE

DÁÁR STA JE DAN!

CLIMB ANY MOUNTAIN NOW!

Hoe uitgerust ben je, als je online je onderdelen, accessoires, voeding en onderhoudsmiddelen bestelt? MTBGIGANT hanteert scherpe prijzen, lage tot geen verzendkosten, snelle levering, 14 dagen afkoelperiode, goede service én garantie. Kortom, alles wat je nodig hebt om te komen waar je wilt!

mtbgig_02bikers_210x74.indd 1

www.mtbgigant.nl 16-06-2010 22:14:15

Een fietsspeciaalzaak met een uitgebreide kledingcollectie voor dames en heren.

BIKE ACTION

Zilverstraat 6, Alkmaar 072-515 2684 www.bikeaction.nl

A bike behind the ‘dijk’.

Gewoon voor heel snel spul! Ir. v/d Banstraat 14 Petten T: 0226.381367 E: info@beukersbikecentre.nl

www.beukersbikecentre.nl

bikeshop.nl

HAARLEM

: e n i l n o s t r a p e k i Bestel je b ndaag verzonden!

a v = n e l l e t s e b Vandaag

www.bike2build.nl James Wattweg 12 | 3133 KK Vlaardingen

UP/DOWN SHOPGUIDE Speciaalzaak voor mountainbike alle disciplines Service reparatie en onderhoud van alle merken Voor vork-onderhoud, wielen, remmen etc.

Dealer van Kona, Lapierre en GT

www.goodbikes.nl www.goodbikesonline.nl

Goodbikes Heezerweg 270, Eindhoven T. 040-2122003 E. info@goodbikes.nl

tie

carbonrepara

Speciaalzaak race en mountainbike. Titel Tweewielerwinkel van het Jaar. Service, kwaliteit en deskundigheid.

BIKES 4 YOU

Weerdingerstraat 48 - Emmen 0591-514691 www.bikes4you.nl

WWW.BAKKERRACINGPRODUCTS.NL Notubes Custom wielsets 26”+29” vanaf 429,-!

HIGH END BIKE PARTS FOR HIGH END PEOPLE

De bikeshop voor de meest innovatieve en sexy fietsen en accessoires. mtb, race, time trail

SHIFTING GEARS

kolvestraat 1 - Brugge - België +32 (0)50 313 800 www.shiftinggears.be

19-07-11

12:47

UP/DOWN SHOPGUIDE

GT TEAM RIDER / MICK HANNAH

PHOTOGRAPHER / SVEN MARTIN

Ad maartie antonis.pdf

De mtb specialist in de kempen

UP/DOWNTRAVELGUIDE

ides est R Great Alps in the

Ontdek de beste trails van de Ardèche WWW.MAISONSPORTIVE.COM

PUUR VAKANTIE!

WWW.MTBVERBIER.COM

19-07-11

12:47

UP/DOWN SHOPGUIDE

GT TEAM RIDER / MICK HANNAH

PHOTOGRAPHER / SVEN MARTIN

Ad maartie antonis.pdf

De mtb specialist in de kempen

UP/DOWNTRAVELGUIDE

ides est R Great Alps in the

Ontdek de beste trails van de Ardèche WWW.MAISONSPORTIVE.COM

PUUR VAKANTIE!

WWW.MTBVERBIER.COM

DE bEWOGEN CAMERA

Zonder twijfel de klassieker: perfect zicht op de trail in combinatie met de reacties van rijder en bike.

De camera op je helm is erg geschikt om het verloop van een trail vast te leggen. Vooral als je een vriend volgt.

Met de camera aan je zadelpen kan je goed vastleggen hoe je maatje achter je rijdt.

Op een fullface helm kan je de camera ook aan de zijkant van de helm bevestigen en naar onderen richten. Zo zie je de helm, het stuur en de trail. Dat plaatst de toeschouwer in de actie.

Close-ups van vork en achterdemper laten zien hoe je fiets aan het werk is. Door zoâ&#x20AC;&#x2122;n shot, er kort tussendoor geknipt, ziet het er simpelweg erg spannend uit.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Gear / Ride & Record

In het vorige nummer van UP/DOWN is het al gezegd: een wiebelende camera is een beginnersfout. Zorg daarom dat je een statief hebt en gebruik hem zo vaak mogelijk. Om zuiver te kunnen zwenken, heb je een statief nodig met een oliegelagerde videokop. Mocht je niet over een dergelijk statief beschikken, zet dan liever je camera helemaal stil tijdens het maken van een shot. Als je de vuistregels in dit artikel beheerst, kan je goede resultaten boeken. Ook zonder wilde zwenkingen en camerabewegingen.

Een camera die aan een rijder of bike is bevestigd plaatst je als kijker middenin de actie. Hier moet je mee experimenteren. Als je veel korte shots uit verschillende hoeken samenvoegt met statiefopnames, kan je veel dynamiek in het eindresultaat realiseren.

Cool, maar lastig mee te nemen: een slider, waarop de camera heen en weer geschoven kan worden.

Als je twee opeenvolgende scĂ¨nes filmt, moet je altijd de 180 graden-regel in acht nemen. Bij het zoeken van je camerapositie visualiseer je een denkbeeldige lijn tussen jou en je onderwerp. Bij alle volgende shots van datzelfde onderwerp moet je aan een kant van die lijn blijven en 'm niet oversteken. Anders krijg je een zogenaamde as-sprong, en dat geeft een irriterend effect voor de kijker. Een voorbeeld: je filmt de aanloop naar een schansje vanaf de rechterkant. Als je daarna naar de eigenlijke sprong wil tonen, moet je ook achter de schans aan de rechterzijde van de trail gaan zitten. Zou je links zitten, dan kan dat verwarrend werken.

DE POSITIE VAN jE HElMCAMERA

Het balanceren van een zweefstatief vergt veel oefening. Dat is niets voor ongeduldige filmers.

DE 180 GRADEN lIjN

EEN PlEIDOOI VOOR DE 'MANuAl MODE' Het wordt waarschijnlijk wel er eenvoudiger van, maar als je camera het toelaat dan is het beter om de automatische instellingen uit te schakelen. Met een handmatig ingestelde camera kan je duidelijk betere resultaten boeken. Ik zal de elementen proberen uit te leggen, zodat je begrijpt wat je doet.

Gear / Ride & Record

bRANDPuNTS â&#x20AC;&#x201C; AFSTAND De brandpuntsafstand van een lens wordt aangegeven in millimeters. Bij 50 millimeter spreek je van een normaal objectief, kortere afstanden worden beschouwd als groothoeklenzen. De beelduitsnede van een 50 millimeter lens komt het meest in de buurt van hoe een menselijk oog de wereld ziet. Boven de 50 millimeter begint het tele-bereik, deze lenzen halen verder verwijderde objecten dichterbij. Let op: de meeste spiegelreflex- en systeemcamera's hebben geen fullframe sensor. Dat betekent dat de brandpuntsafstand van het objectief verlengd wordt met een bepaalde factor. Bij de kleinere Canon-camera's, zoals de 550D, moet je bijvoorbeeld de brandpuntsafstand met 1,6 vermenigvuldigen. Het betekent dat je lens als het ware automatisch een stuk inzoomt. Om de precieze factor te vinden, kan je het typenummer van je camera in combinatie met het begrip 'crop' googelen.

DE ISO â&#x20AC;&#x201C; WAARDE De lichtgevoeligheid wordt in ISO aangegeven. De ISO moet zo laag mogelijk en tegelijkertijd zo hoog als noodzakelijk is worden ingesteld. Vuistregel: boven ISO 800 is het risico groot dat je beeldruis krijgt. ISO 1600 en ISO 3200 moet je alleen gebruiken als je in hele slechte lichtomstandigheden toch wilt filmen.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

FRAMERATE De framerate is het aantal beeldjes per seconde dat een camera maakt. Gebruikelijk is: 24 voor bioscoopfilm, 25 voor Europese televisie op PAL-formaat en 30 voor Amerikaanse televisie op NTSC-formaat. Veel camera's bieden ook framerates van 50 of 60 beelden per seconde. Als je zulke opnames half zo snel afspeelt, heb je altijd genoeg beelden om een vloeiende slowmotion te maken.

SluITERTIjD De sluitertijd geeft aan hoe lang elk afzonderlijk beeld wordt belicht. Hier geldt de vuistregel: de sluitertijd moet ongeveer het dubbele zijn van de framerate. Dus schiet je een framerate van 25 beelden per seconde met een sluitertijd van 1/50, een framerate van 50 met een sluitertijd van 1/100. Als je een kortere sluitertijd kiest, zien snelle bewegingen er schokkerig uit, bij langere sluitertijden worden bewegingen onscherp.

Diafragma geeft aan hoeveel licht er naar de sensor wordt doorgelaten. Met deze instelling kan je de scherptediepte sturen. Een groot getal, zoals 11 of 16 zorgt dat alles in het beeld scherp is. Een klein getal, zoals 1.8 of 2.8 geeft alleen scherpte in een klein deel van het beeld. Voor de vorming van het beeld is dit waarschijnlijk de belangrijkste instelling. Bovendien ziet een kleine scherptediepte er meteen uit alsof je naar een bioscoopfilm kijkt.

IN FOCuS Er zijn twee manieren om een scherp beeld te krijgen: handmatig scherpstellen en autofocus. Afhankelijk van de situatie kunnen beide bruikbare resultaten opleveren. Je moet echter altijd de scherpte controleren met de zoomfunctie op het scherm van je camera. Pas dan zie je of het punt van focus daadwerkelijk klopt. Algemeen gesteld zul je bij een kleine scherptediepte in ieder geval een zinvol focuspunt moeten zoeken, bijvoorbeeld de afzetrand van een schans of het diepste punt van een bocht. In een dergelijk geval is het ook niet echt nodig om de scherpte mee te trekken. Als je in de uiteindelijke film maar een kleine stukje gebruikt, ziet het er meestal cooler uit wanneer de rijder de scherpte inrijdt en er weer uit.

Het zal je verrassen, maar elke professionele filmer zal het meteen bevestigen: audio is belangrijker dan video. De mountainbikefilm vormt hier waarschijnlijk een van de weinige uitzonderingen op. Als de ketting niet noodzakelijk in hifi-kwaliteit klappert, is dat nog te verteren. Maar zodra je bijvoorbeeld aan interviews werkt, zal je merken hoe belangrijk het geluid is. Als je een goed verhaal vertelt zal de kijker van je filmpje een oogje dichtknijpen bij een wiebelend of onscherp shot. Maar als ze bij elke gesproken zin de oren moeten spitsen om te verstaan wat er wordt gezegd, omdat de geluidstrack vervormd of vol met achtergrondgeluid is, dan klikt men al gauw door naar het volgende filmpje.

bEElDCOMPOSITIE Voor een goede opbouw is het zinvol je beeld in drie gelijke delen op te splitsen. Je belangrijkste onderwerp moet zich in het linker of rechter deel van je beeld bevinden. Dat ziet er in 99 procent van de gevallen spannender uit dan wanneer je het onderwerp centreert. Bovendien is bij het filmen de diepte van het beeld erg belangrijk. Het is altijd spannender als een biker zich niet alleen van links naar rechts door het beeld beweegt, maar ook van voren naar achteren. Diepteonscherpte kan bovendien helpen om het menselijk oog wat meer informatie te verschaffen over de ruimtelijkheid. In dit beeld geeft de onscherpe steen in de voorgrond meer dimensie aan de compositie.

SCHERPTEDIEPTE: DE HEIlIGE GRAAl Tot een paar jaar geleden was filmen met een selectieve scherptediepte alleen mogelijk met dure filmcamera's en de bijbehorende objectieven. Met de komst van spiegelreflexcamera's die ook kunnen filmen, is scherptediepte opeens binnen handbereik gekomen voor ons als amateur. Daarvoor heb je een grote camerasensor nodig, een objectief met een zo kort mogelijke brandpuntsafstand en een groot diafragma (die dus een kleine waarde heeft bijvoorbeeld 1.8 of 2.8).

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Gear / Ride & Record

DIAFRAGMA

AuDIO bElANGRIjKER DAN VIDEO

OPREKKEN EN COMPRIMEREN: DE bRANDPuNTS – AFSTAND

Gear / Ride & Record

Afbeelding A Dit beeld is met een ultragroothoek van omgerekend 16 millimeter genomen. Let op de achtergrond: zo'n objectief rekt de ruimte op. De gletsjer op de achtergrond lijkt heel ver weg. Deze kunstmatige oprekking heeft voor bikefilmers een groot voordeel: als je onderwerp op een groothoeklens af komt, ziet dat er ongewoon snel uit. Daarmee kun je ontbrekende snelheid goed compenseren. Afbeelding b Hoewel dit beeld op precies dezelfde plek is geschoten, lijkt de gletsjer op de achtergrond veel dichterbij. Dit komt omdat de brandpuntsafstand van omgerekend 86 millimeter de ruimte comprimeert. Met de juiste telelens zou je de achtergrond nog dichter bij het onderwerp kunnen halen.

WOlKEN OP SPEED: TIMElAPSE – OPNAMES Veel mensen vinden timelapses een cliché-beeld dat al veel te vaak wordt gebruikt. Persoonlijk vind ik: wat kan mij dat schelen! Timelapses zijn supergaaf om te maken en behoren tot de spannendste dingen die je met een camera kan maken. Het principe is ongeveer als volgt: je maakt elke twee seconden een foto en zet die hele serie naderhand, achter de computer, als film in elkaar. Zo kan je die typische beelden met langsrazende wolken maken. Voor timelapses heb je een automatische zelfontspanner nodig. Bij veel camera's - ook GoPro's bijvoorbeeld - is die functie geïntegreerd. Voor snel

bewegende wolken adviseer ik een interval van twee seconden. Bij lagere snelheden is vijf seconden voldoende. Langzame bewegingen, zoals het ondergaan van de zon, kan je zelfs met intervallen van dertig seconden nog goed registreren. Voor de nabewerking op de computer zijn er veel methoden. Het makkelijkste is om 'timelapse tutorial' te googelen, daar zijn er inmiddels talloze van.

DE VOlGENDE KEER: DEEl 3 – DE MONTAGE Tom Malecha woont in Zwitserland en produceert onder het pseudoniem 'Filme von Draussen' adembenemend mooie mountainbike- en outdoorfilms. Zijn films kun je bekijken op: → www.filme-von-draussen.ch Vragen kan je stellen via: → hello@filme-von-draussen.ch

uP/DOWN Mountainbike Magazine

uP/ do mounwn t nu oo ainbike m k te le agazin zen oP e je iPad

Nummer 3 / Jaargang 3 / 2012 / â&#x201A;Ź 4,95

azin nbik e Mag

Es ist hier fantastisch Groetjes uit Salzkammergut!

www.soulonline.nl

GRRR... GRR... GRRR...

Het is tijd om je kabels te vervangen

Kant en klaar of zelf kokkerellen?

4 bikebuilders over hun passie

The future looks bright

Sneakpreview van nieuwe 2013-bikes

Foto: Manuel Sulzer

Mou ntai

DOWNLOAD DE TIJDSCHRIFT.NL APP GRATIS IN DE APP STORE EN LEES DAAR OOK ONZE ANDERE MAGAZINES

uP/DOWN Mountainbike Magazine

up/Down op je iPad

DOWNlOAD TIjDSCHRIFT.Nl GRATIS IN DE APP STORE

EEn ro ndjE f sEbast iEtsEn iaan H mEt… a akEr

tekst: bas Rotgans foto: Familie archief Haaker

Rondje met: bikeplanet

Sebastiaan, als je bij bikeplanet binnenloopt, valt op dat de winkel een beetje anders aanvoelt. Wat is het concept achter jullie winkel? — Er zit niet echt een plan achter. We werken vooral vanuit ons hart en doen waar we zelf in geloven. We hebben passie voor wat we doen. En dat is niet alleen als detaillist of als fietsfreak. Maar ook als vakbekwaam ondernemer. Het betekent ook dat we bijvoorbeeld mountainbiken niet belangrijker voor onze winkel maken dan het is. Daar bedoel ik mee, dat we het de hoeveelheid ruimte en aandacht geven die het verdient. Als we iets doen, bijvoorbeeld een nieuw merk of bepaalde modellen fietsen voeren, dan doen we dat vanuit onze eigen passie en gevoel daarvoor. Maar we proberen wel in de markt te lezen of het wel of niet levensvatbaar is en dan toetsen we dat aan de realiteit, oftewel komt de verkoop van zo'n model of zo'n merk op gang? En hadden we gelijk met ons gevoel? jij vertelde dat je filosofie hebt gestudeerd. Hoe word je dan fietsboer? — Filosoof willen worden is meer een roeping dan een beroep, je moet altijd vragen blijven stellen. Vergelijkbaar met kunstenaar worden of priester. Ik ben van mening dat je je hele leven om zo'n

Sebastiaan en zijn broer, jong geleerd...

Elk nummer nodigen we iemand uit de fietswereld uit om een rondje te gaan fietsen. Op de fiets bespreken we de zaken van alledag. Deze eerste keer Sebastiaan Haaker, de bedrijfsleider van Bikeplanet, een fietswinkel die het iets anders doet.

roeping heen moet bouwen, een interessante filosoof word je niet met een 'nine to five' instelling. En ik merkte dat ik niet de juiste instelling had en was helemaal gek van fietsen. Van huis uit kom ik uit een ondernemersgezin, in onze familie zijn altijd autobedrijven gerund, mijn broer doet dat nog steeds. Dat het om klanten draait, heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. En om vakbekwaamheid. Het gaat om klanten bedienen met een goed product en goede service, niet om geld verdienen. Niet om geld verdienen? Maar je wilt toch een bedrijf runnen? — Jawel, maar dat is het probleem met bedrijfseconomie of marketing. Daar is het geld verdienen het doel en dan verlaag je je klanten tot een middel om dat doel te bereiken. Dat zorgt voor een bepaald sfeertje in de gemiddelde detailhandelzaak. Wij staan klaar met een team mensen om onze klanten te bedienen en vragen daar geld voor. Dan is het zakelijk levensvatbaar.

Gelukkige klanten is het doel. Ik streef ernaar dat wij onze klanten voorzien van kennis, en dat is informatie plus ervaring. Informatie kunnen ze ook uit een folder of van de website van een fietsmerk halen. Het gaat om het overbrengen van onze kennis, daar maken we het verschil voor onze klanten. Ik zie bij veel andere fietswinkels dezelfde ervaring en kennis die wij ook hebben, maar ik zie wel eens wat moeite in het overbrengen van die kennis. jullie winkel heeft een bepaalde sfeer. Ik kan er niet helemaal de vinger opleggen wat het is, maar je merkt het als je binnen komt. Is dat bewust? — We delen wat we doen met onze klanten, dus het is misschien niet bewust, maar wel degelijk een gevolg van hoe wij onze winkel runnen. We hopen dat we een veilige sfeer bieden waar klanten zich thuis voelen. Zo thuis en veilig dat ze ook durven terug te komen als het eens gebeurt dat we iets verkeerds adviseren.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

je noemde net internet, hoe kijken jullie aan tegen de verkoop van fietsspullen op internet? Het valt mij op dat bij jullie in de winkel op de prijskaartjes de adviesverkoopprijs staat, jullie lopen niet met de prijs te stunten. — Internet is ook een manier van verkopen. En die werkt heel erg goed. Als je zelf prima weet welke buitenband je wil hebben én je weet hoe je 'm erom moet leggen, waarom zou je hem dan niet op zondagavond bestellen en 'm maandag in huis hebben? Maar daarom moet detailhandel betekenisvol zijn en moet er waarde worden gecreëerd. De elementen die bijdrage aan die waarde, zoals tijd, een pand, goede manschappen, een goed uitgeruste werkplaats, moet je financieren uit de marge die je verdient op producten en diensten en daar een eerlijke pris voor vragen. Is bikeplanet al waar jullie willen zijn, of hebben jullie nog meer noten op de zang? — Ja, natuurlijk. Dit is maar oefenen. Uiteraard zouden we naar een grotere en mooiere winkel willen om onze klanten beter te kunnen bedienen. We bereiken nu zakelijk een balans, waarbij we genoeg resultaat boeken om daarover na te kunnen denken. Ik zou ook graag een grotere testvloot van fietsen zien, zodat we mensen beter dingen kunnen laten proeven en zelf laten ervaren. Op die manier kunnen we samenwerken met onze klanten en worden ze eigenlijk onderdeel van ons team.

BERGlandschap MEERgenieten BIKEbelevenis

Mountainbikers geven in Salzkammergut echt gas, niet alleen in snelle downhills, maar vooral ook in uitdagende toertochten. Tenslotte omvat het bike-netwerk zeventig routes met in totaal 1.500 kilometer wegen en paden! Meer dan zeventig heldere meren en ontelbare gezellige berghutten zorgen voor unieke uitzichten en de benodigte energieaanvulling.

De website salzkammergut-biken.at biedt een overzicht op het omvangrijke aanbod – van gespecialiseerde hotels tot mountainbikeroutes inclusief gratis downloaden hoogteproﬁelen, kaarten en gps-data ...

Salzkammergut is natuur en actie in één.

www.salzkammergut-biken.at

Foto: Erwin Haiden, nyx.at

De vier regio’s Ausseerland, Dachstein-Salzkammergut, Bad Ischl en Traunsee vormen samen het mountainbike-Eldorado Salzkammergut: 1.500 kilometers gemarkeerde mountainbikeroutes leggen de omgeving voor op avontuur beluste bikers helemaal open.

drie Travelstory / Drie landen

uP/DOWN Mountainbike Magazine

lande n Ik had er mijn oog wel eens vaker op laten vallen. Dorpen die, min of meer, bij elkaar in de buurt liggen in de Alpen. Dromend over pasoverschrijdende beklimmingen met prachtige afdalingen aan de achterkant. Het lijkt me gewoon prachtig om van het ene dorp naar het andere onderweg te zijn met je spullen in je rugzak. Zoekend naar een dergelijke route, kom ik de Grischatrail tegen. Het Zwitserse bedrijf BikeExplorer biedt de Grischatrail in meerdere varianten aan. Eentje waarbij je aan de hand wordt meegenomen door een mountainbikegids, maar ook een variant waarbij zij in elk dorp een overnachting voor je boeken en een reistas met de bus meesturen naar je volgende hotel. Om je onderweg bij te staan krijg je een pakket met kaartmateriaal, een cd-rom met gps-tracks en hiermee stel je zelf min of meer je route samen. Op elk van de drie etappes biedt Bike-Explorer drie mogelijke routes aan: eentje die meer xc georiĂŤnteerd is met een pittig aantal hoogtemeters klimmen, een 'freeride' variant waarbij je hier en daar gebruik maakt van de aanwezige liften en de 'ultimate freeride' variant waarbij je evengoed nog aardig wat hoogtemeters moet wegwerken, maar waarmee je wel verzekerd bent van de beste en mooiste singeltrails.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Travelstory / Drie landen

Drie dorpen in drie dagen en drie verschillende dalen, je krijgt het niet zomaar cadeau.

foto's en tekst: bas Rotgans

" We maken een mentale notitie om morgen naar een iets inspannender parcours te zoeken. "

Het grappige is dat drie dorpen op onze tocht ook allemaal een beetje een eigen karakter hebben. Lenzerheide is écht een dorp, maar wel eentje dat bergsport hoog in het vaandel heeft staan. Arosa lijkt een beetje uit een ansichtkaart te komen, met prachtige stukken naaldbos, sfeervolle hotels en een bergmeer middenin het dorp. Davos is eigenlijk meer een klein stadje in de bergen en iets minder sfeervol dan de andere plaatsen. Maar de beschikbare bergen rondom het dorp zijn weer veel groter en bieden meer mogelijkheden om trails te zoeken en te vinden. Wij doen de Grischatrail in drie dagen, maar je kunt ook naar eigen inzicht in elk dorp een dag extra blijven en ter plekke nog een trail doen. In het pakket met routes en kaarten van Bike-Explorer zitten wat

Een vroege vondst: een trail langs een riviertje onderweg naar Davos dat in een Bob Ross-schilderij thuis hoort.

De volgende dag biedt geen van de route-alternatieven ontsnappingsmogelijkheden door middel van een lift. En ze kennen allemaal een klim van iets meer dan duizend hoogtemeters. We besluiten voor de variant over de Durannapas te kiezen. Vooral omdat met wat vrije interpretatie van de kaart het lijkt alsof er mooie trails aan de andere kant naar beneden, richting Klosters, lopen. De klim is een kwestie van een uurtje of twee de kiezen op elkaar. Halverwege eten we nog wat Zwitserse vlaai bij een berghutje en bovenop de pas komen we tot onze grote verbazing loslopende paarden tegen. Hierboven hebben we het gevoel dat we in een niemandsland rijden. Het verkeer onder in de dalen is mijlenver bij ons vandaan en we zijn hier alleen met onze fietsen, een paar paarden en de wind.

De bagage weet helemaal uit zichzelf de weg naar het hotel te vinden.

Travelstory / Drie landen

Op de eerste dag besluiten we het nog een beetje rustig aan te doen en kiezen we voor de 'freeride' variant. In Lenzerheide pakken we de lift naar de Rothorn en rijden we door het rotsige landschap naar de Urdenfürggli, een soort zadel waar de oversteek naar Arosa zich bevindt. Delen van deze doorsteek kunnen we rijden, andere delen moeten worden gelopen. Maar het zijn bescheiden stukken en voor we het weten is een afdaling over het downhillparcours naar Arosa het enige dat ons scheidt van een hotelkamer en een douche. Om héél eerlijk te zijn valt het ons een beetje tegen. Is dit alles? We maken een mentale notitie om morgen naar een iets inspannender parcours te zoeken. Om de gemiste inspanning nog een beetje goed te maken, nemen we nog twee keer de stoeltjeslift omhoog naar de Hörnlipas en rijden we nog twee keer het downhillparcours. Daarna duiken we in het ijskoude meertje middenin Arosa.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Op de laatste ochtend besluiten we voor een ruige variant te gaan. We pakken in Davos een treintje de berg op en dalen af over wat in de winter skigebied moet zijn naar de Strelapas. Maar in plaats van de Strelapas af te dalen in de richting van Arosa, rijden we verder over de kam, omdat we hebben besloten tussen Chüpfenflue en Medergerflue af te dalen. Er is een puntje: één stuk op de kaart is niet helemaal duidelijk. Aan de hoogtelijnen is te zien dat het er supersteil is, maar waar de trail dan zou moeten lopen, dat staat er niet bij vermeld. Als we na anderhalf uur fietsen bij het bewuste punt aankomen, wordt het ons opeens duidelijk: een superlange en steile trap loopt de berg af in een spleet die tussen de rotsen doorloopt. Op zich allemaal goed te doen, op een paar bergschoenen. Maar met fietsschoentjes en een bike onder je arm is het toch wat spannender. We doen het rustig aan en dalen treetje voor treetje af. Dan over een lange trail door het bos en vervolgens over een grindpad dat terug door Arosa leidt en dan weer door naar Lenzerheide. Hadden we de xc-variant van Davos naar Lenzerheide genomen, dan zou onze driedaagse toer meer een 'rondje' zijn geworden. En hoewel we nu maar een héél klein stukje dubbel rijden, de passage tussen Arosa en Lenzerheide voelt toch meer alsof we een heen-en-weertje maken. Maar dat maakt op dit moment niets meer uit, we hebben onze tocht door de bergen van dorp naar dorp in de boeken staan. Op zoek naar andere plekken waar dit mogelijk is!

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Travelstory / Drie landen

voorstellen van trails die je kunt doen. Iets dat we van harte kunnen aanraden. Met het oog op de trailmogelijkheden, zouden wij die extra dagen dan vooral in Lenzerheide en Davos doorbrengen. De mogelijkheden in Arosa zijn wat beperkter.

bMC TRAIlFOX TF01 XTR WHITE € 7.499 → www.bmc-racing.com

Travelstory / Drie landen

Ik heb niet zo snel last van carbonlust, maar zoals dit frame staat te schitteren heb ik nog nooit gezien. Qua vorm ziet de bike er nogal bonkig en vierkant uit en, hoewel dat op een plaatje niet superaantrekkelijk oogt, 'heeft ie wel wat' in het echt. Ik waardeer de looks meer en meer. En niet alleen het frame is mooi: op de hele fiets vind je geen component waar je een beter alternatief voor zou kunnen vinden. Carbon Easton-allmountainwielen, complete XTR-aandrijflijn en -remset, Fox 32 talas-voorvork, Easton-cockpit, Reverb- zadelpen en banden van Onza. Zo ziet een fiets eruit als het budget min of meer onbeperkt is! De fiets weegt dan ook maar 11,8 kilo. Klaar om te rijden met alles erop en eraan. De 150 millimeter veerweg voor en 145 millimeter achter maken 'm geschikt voor ruiger werk dan je intuïtief verwacht als je de fiets voelt. Hij lijkt veel te licht voor het beoogde werk. Zelden hebben we een mountainbike gereden die zo in balans is, écht vijftig procent uphill én vijftig procent down. 1200 meter klimmen naar een pas? Als een Zwitserse steenbok vliegt hij tegen de berg op, ongetwijfeld geholpen door het lage totaalgewicht. De rotsige singletrail aan de achterkant afdalen? De demping voelt als veel meer dan de beschikbare 145 millimeter. De Canis-achterband is eigenlijk iets te licht voor wat de fiets kan, die rijden we dan ook een keer of twee lek in twee dagen. Maar eigenlijk moet je de wielen gewoon tubeless maken. Alleen die astronomische prijs! Is daar niets aan te doen? Gelukkig wordt er ook een alu-versie gemaakt en, met de eenvoudigste afmontage, komt deze op € 2.999,-. Is nog genoeg geld, maar daarvoor koop je wel een van de meest capabele bikes op de markt, een echt Zwitsers zakmes.

De Grischatrail ligt in het kanton (provincie) Graubünden en loopt over Lenzerheide, Arosa en Davos. De tocht kan in principe vanuit elk gebied worden gestart, maar Davos en Lenzerheide zijn het meest geschikt. Meer info op: nl.graubuenden.ch Reistijd: de meeste liften die het mountainbikegebied bedienen zijn open van eind juni tot en met eind oktober. Rijden: vanaf Utrecht 900 kilometer. Via Frankfurt, Basel, Zürich. Naar Lenzerheide via Chur.

Accommodatie: er zijn meerdere mogelijkheden om te slapen. Wij sliepen in hotels van Mountain Bike Holidays, Hotel Seehof in Arosa → www.seehof-arosa.ch, Hotel Bünda in Davos → www.buendadavos.ch en Hotel Collina in Lenzerheide → www.hotelcollina.ch. Bike-Explorer biedt pakketten met bagagetransport en overnachtingen op meerdere prijsniveaus. → www.grischatrail.ch, → www.bike-explorer.ch bike: je kunt hier terecht met elk type mountainbike. De trails die je rijdt, kan je afstemmen op jezelf en op je fiets. Wij reden op 140-150mm allmountain bikes, een ideale keuze voor dit terrein. Maar

ook met een 100 mm full-suspension of hardtail met geveerde voorvork zijn de xc-varianten goed te doen. Je moet dan wel meer klimmen. Een paar stevigere banden voor de rotsige ondergrond hoger in het gebied is aan te raden. Een rugzak met water, eten, tools en wat simpele reparatiespullen ook. bikeshops: in alle dorpen zijn meerdere bikeshops met allemaal een goede werkplaats met een redelijk aanbod in reserve-onderdelen. De bikeshops bieden ook goede hoogwaardige fietsen te huur aan.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Bikeparadijs SalzburgerLand SALZBURGERLAND.COM

4.000 km aan mountainbikeroutes, 4 internationaal bekende bikeparks, ideale bike hotels, SalzburgerLand is een bewezen mountainbike regio waar je zeker heen kunt voor een onvergetelijke mountainbike vakantie. De Almentour, meerdaagse rondes of trails- voor iedereen, van beginner tot aan downhill, is er een geschikte route te vinden. Kom het zelf beleven:

SALZBURGERLAND.COM

82 foto: Michiel Rotgans

Down/Time

d ow ntim e

Shit zeg, stront aan de knikker. Ik zit even niet op te letten en dan heb ik ditâ&#x20AC;Ś Mijn Hans Dampf-bandje ruikt 'schmutzig' en doet zijn naam eer aan. Wat heb ik hier een schijthekel aan. Stoppen voorkomt dat het draaiende wiel verandert in een roterende strontkatapult. Hmmm, wat nu? Die uitgekiende noppen die altijd zo goed in de grond graven, zijn nu volgelopen. Nog mazzel dat het van een koe is en geen hondendrol. Dat zou pas echt smerig zijn! Doorrijden? Niet als ik in een

dirty-sanchez wil eindigen. Peuteren met een takje dan maar? Beetje bij beetje krijg ik de smurry uit het profiel, maar echt opschieten doet het niet. In het patroon zitten zoveel noppen, dat ik hier nog zeker een half uur voor nodig heb. Wat nu? Ik kan mijn handschoenen opofferen of een ander kledingstuk, maar er moet een betere oplossing zijn. In de verte hoor ik een smeltwaterriviertje kabbelen over de stenen. Ineens heb ik een eurekamomentje: ik zet mijn wiel wel in de week.

uP/DOWN Mountainbike Magazine

Een kwartier lang lig ik tussen de edelweiss te genieten van de zon en met een prachtige uitzicht te wachten tot mijn wiel is schoongeweekt. Voor sommige van je mooiste mountainbikemomenten hoef je niet eens op een fiets te zitten. Zonder die vlaai had ik hier nooit zo fijn gelegen. Dankjewel voor deze DOWNtime Clara68!

Oneway Distribution BV, Postbus 12 3000 AA Rotterdam www.o-w-d.nl www.facebook.com/onewaydistribution