Wielrenblad 2018 #4 preview

OKTOBER 2018

NUMMER 4

JAARGANG 6

€ 6,95

Portret

D’r op en d’r over

Gruis in eigen land

Techniek en fysiek

PIET VAN HEUSDEN

CANNONDALE SYSTEMSIX

NIJMEGEN – VENLO

OVALE BLADEN

P. 74

P. 32

P. 54

P. 26

00418

8 718868 582539

Route TEKST: JAN KOELMANS FOTO’S: MERIJN SOETERS

TEKST: JAN KOELMANS FOTO’S: MERIJN SOETERS

SÜDTIROL

TRAMIN De meeste mensen die in de richting van Italië over de Brennerpas rijden, blijven de Brennerautobahn door het Etschdal nog wel een tijdje volgen.

Minstens tot voorbij Trento, richting het Gardameer bijvoorbeeld of ze nemen juist snel een afslag om de Dolomieten in te trekken. Het stuk Etschdal tussen Bolzano en Trento, voor sommigen slechts de berm van de Brennerautobahn, blijkt een met wijngaarden gelardeerd wielerparadijs te zijn.

6

ALTO ADIGE

Route

‘TRAMIN LIGT OP SLECHTS 276 METER HOOGTE, DUS DE TEMPERATUUR IS AANGENAAM: IDEAAL VOOR WIJNBOUW, ÈN WIELRENNEN.’ Het Etschdal met de Brennerautobahn is de slagader van Zuid-Tirol en wordt in het Italiaans ook wel Alto Adige genoemd. De rivier Etsch heet in het Italiaans Adige. Meestal laten we de snelweg graag achter ons, maar ons hotel staat slechts twee kilometer van de afslag, een klein stukje de berghelling op die het Etschdal aan westelijke zijde begrensd. De officiële naam van het dorpje in kwestie is Tramin an der Weinstraße. Of, in het Italiaans, Termeno sulla Strada del Vino. Deze ‘wijnstraat’ is de Zuid-Tiroolse wijnstreek die maar liefst 4.250 hectare aan wijngaarden beslaat. Het is dus wijn wat de klok slaat, in Tramin.

Er bevinden zich twaalf wijnmakerijen, op een bevolking van amper 3.000 man. Er is zelfs een druivensoort vernoemd naar dit kleine stadje: de Gewürztraminer. Ondanks het hooggebergte in de omgeving, is het klimaat in de vallei zonnig en

zacht. Tramin ligt op slechts 276 meter hoogte, dus de temperatuur is aangenaam: ideaal voor wijnbouw én wielrennen. Als we aankomen bij ons hotel zijn we niet onmiddellijk onder de indruk. Het hotel is gebouwd in typische jaren zeventig-stijl, inclusief dik, donkerbruin hout. Er is sinds de bouw duidelijk geen grote renovatie gedaan. Meestal geen teken dat de zaken goed gaan. Dan komen we twee wielrenners van tegen de vijftig het terrein op rijden. Ze hebben zich duidelijk uitgeleefd en praten uitgelaten, terwijl ze hun fiets neerzetten. Een van beiden loopt meteen op ons af en steekt van wal over de fietsmogelijkheden in de omgeving en het weer van de komende dagen. Terwijl hij gaat zitten in de openstaande kofferbak van de auto van fotograaf Merijn, leren we dat we kennisgemaakt hebben met Arno, de eigenaar van Hotel Arndt

7

in Tramin. Bij het diner blijkt Arno getransformeerd van een joviaal type in sportoutfit naar een serieus en vakbekwaam kelner. Dat hij vandaag 130 kilometer en vele hoogtemeters heeft gefietst, is op geen enkele manier aan hem af te zien. Hij serveert met aandacht en precisie, terwijl hij op beleefde en ingetogen toon eten en wijn toelicht. Niets zonder trots legt hij uit dat chef Angelo uit Ascea komt, een kustplaats ter hoogte van de enkel van de Italiaanse laars, en al twintig jaar met hetzelfde team de keuken bestiert. Het eten is een mix van mediterraans Italiaans en Tiroler specialiteiten. Niks vergane glorie; hier wordt vakwerk verricht en het eten smaakt verbluffend.

Tussen de wielen TEKST: JOOST-JAN KOOL FOTO’S: HENRI SANTING

EEN ONVERWACHT CADEAU LAATSTE ZOMERAVOND MET FIETSCLUB TWC GRAVE

Wielrenners vertonen zich graag in groepen. Voor gezelligheid, een stok achter de deur, beschutting tegen de wind of het gevoel ergens bij te horen. Er zijn ontelbare fietsgroepen, elk met hun eigen doelen, dynamiek, mores en oorsprong. Joost-Jan Kool begeeft zich graag tussen de wielen van zulke groepen, benieuwd naar wat zich daar afspeelt. Deze keer: fietsclub TWC Grave.

34

Tussen de wielen

Eerder die dag was ik in Amsterdam. De stad verzoop onder een pikzwarte hemel. Ik rende over het Museumplein richting mijn bestemming, langs een bontgekleurde plasticsoep die in rijen van twee aan twee de diverse musea binnendreef. Onderweg naar huis begon het nog harder te regenen. De ramen van de auto besloegen van het vocht dat uit mijn kleren dampte. Het water stroomde door de straten. Putten en kolken verslikten zich in de overdaad. Op de ring stroopte het verkeer. Een infarct dat mijn planning voor de rest van de dag behoorlijk verstoorde.

Met zwiepende ruitenwissers worstelde ik verder over de A2. Ik dacht aan de in de avond geplande fietstocht met fietsclub TWC Grave. Op

nen. Dat leek mij een prima excuus. Even later beantwoordde Marcel mijn berichtje. We gaan sowieso fietsten, schreef hij. Desnoods ga ik alleen. Oké, duidelijk. Gewoon fietsen dus. Dat betekende dat er nog heel veel moest gebeuren.

Eten, mijn ketting smeren en de kinderen ophalen bij de oppas. Verder moest ik mijn wielerkleding uit diverse wasmanden vissen en moest mijn fiets achterin de auto worden gepropt waarin nog van alles lag dat dat onmogelijk maakte.

Met een bord pasta half achter de kiezen vloog NAZOMER IN GELDERLAND ik de weg weer op. Mijn hoofd vertoonde overMijn enthousiasme was door het weer en de bij- eenkomsten met de straten van Amsterdam. Ik behorende vertraging echter verdwenen. Stille- schold op alles wat bewoog, of eigenlijk op alles tjes hoopte ik dat het gewoon zou blijven rege- wat stilstond op de nog altijd drukke wegen van de radio vertelde iemand dat het voorlopig nog wel zou regenen. Thuis stuurde ik een berichtje aan Marcel Rijs. Hij was mijn contactpersoon bij TWC Grave. Ik kende hem van Twitter. Op een dag las ik een enthousiast berichtje over een geplande woensdagavondtocht met fietsclub TWC Grave. Zijn enthousiasme werkte zo aanstekelijk dat ik vroeg hem of het mogelijk was een avond mee te fietsen voor de rubriek ‘tussen de wielen’.

Zijn reactie was al net zo enthousiast.

35

Route

44

Route TEKST: JAN KOELMANS FOTO’S: HARM SPOELSTRA, FREEK GEURTS

POWERTRIP ZWITSERLAND TWEEËNHALVE DAG VOL GAS

Freek en ik hadden het er al een tijdje over dat we nodig weer eens in de bergen moesten fietsen. Geen Limburg, geen Ardennen, maar het echte werk. Weinig vrije tijd bleek helaas de beperkende factor. Twee dagen in de auto betekent immers al snel een week weg. Toen we deze zomer de kans kregen om een lang weekend de Zwitserse bergen te gaan verkennen, twijfelden we geen moment. Wat volgde was een lang weekend dat qua beleving minstens een week duurde.

45

Reportage

74

Portret TEKST: MARK KASSTEEN FOTO’S: EILAM ILAN, STEVEN VAN BOVENE, TOM BERGMAN

PIET VAN HEUSDEN OUD-WERELDKAMPIOEN IN AMSTERDAM WEST

Tijdens de Ronde van de Orteliusstraat in het Amsterdamse stadsdeel De Baarsjes ontmoette Mark Kassteen oud-deelnemer Piet van Heusden (89). Piet reed deze ronde een keer of drie in de jaren 50, toen hij zelf nog in de buurt woonde. Het werd een geanimeerd gesprek over prijzengeld, wijlen zijn vrouw Fok en stinkende karpoetolie.

Word abonnee

Word abonnee en profiteer van deze aanbiedingen

5X WIELRENBLAD + WIELRENBLAD PRO LINE WIELERSHIRT € 104,74 | € 49,75 5X WIELRENBLAD + BROOKS CAMBIUM C17 ALL WHEATHER ZADEL € 144,75 | € 49,75

€ 5,-

5X WIELRENBLAD + SIGMA BUSTER 300 VERLICHTINGSET € 69,75 | € 39,75

INTRODUCTIEKORTING

Bestaande abonnees kunnen van bovenstaande welkomstgeschenken profiteren door voordelige aanbiedingen via de Soul Webshop. Zo is het Wielrenblad Pro Line wielershirt (t.w.v. € 69,99) los verkrijgbaar voor slechts € 30,00 via soulwebshop.nl

83

5X WIELRENBLAD € 34,75 | € 29,75