WIELRENBLAD #2 2013

Nummer 2 — Jaargang 1 — Augustus 2013 — € 4,95

Fysio: Pijnlijke knieën — D’r op & D’r over: Isaac Meson, Koga A Limited, S-Works Venge Routes: Valle D’Aosta, Wörthersee en de Posbank — Beeldverhaal: Amsterdam Super Crit Achtergrond: Voeding, Bier&fietsen en Ridley — Wielerverhaal: Verlies

Afbeelding: ISAAC MESON Di2

Mijn Meson en ik zijn één Absolute synergie tussen Isaac’s geavanceerde technologie en menselijke prestatie. Optimaal gebruik van natuurlijke krachten volgens de wetten van Sir Isaac Newton. Samen presteren. Zonder compromis.

Durf jij een nieuwe uitdaging aan?

ISAAC CHALLENGE STORES

Gravenzande Van Scheijndel Tweewielers

Nuenen Cycle Trend

Amsterdam Cor Mantel 2wielers Heerlen Bike-Fun Peter Hogenhout

Groningen Cycle Trend

Nijmegen Kersten Wielersport

Haarlem Bikeplanet

Oud-Vossemeer Fase Fietsen

Haelen Ger Beurskens Fietsspeciaalzaak

Rotterdam Pro Fietsen

Heenvliet Leensvaart

Schijndel Mutsaars Bikes

Hilversum No Limit Cycling

Tilburg Blade Bikes

Lichtenvoorde Theissen Tweewielers

Utrecht Cycles Dupree

Maastricht Aon de Stasie Fietsspecialist

Volendam Ton Koning Tweewielers

Meppel Renell Bikes

Waddinxveen Versluis Tweewielers

Milsbeek Fietswereld

Zeist No Limit Cycling

Musselkanaal Bjorn Vonk

Zieuwent Paul Knippenborg Tweewielers

ISAAC DEALERS

Alkmaar Sportshop Slikker Arnhem Roelofs Den Bosch Meulenreek Cycling Drachten Cycle Trend Eersel Cycle Trend Elsloo (L) Sjefke Janssen Geffen Wielerhuis de Meulenreek

Kijk voor het meest actuele dealeroverzicht op onze website isaac-cycle.com

Voorwoord

vooRWooRD

TWee WeRelDen Valle d’aosta, de Wörthersee en de alpe d’Huez. de redactie van Wielrenblad heeft er al menig fietstripje op zitten. Terwijl ik dit schrijf, zet mijn vrouw de bergschoenen en rugzakken klaar voor vertrek naar oostenrijk. dit keer om te relaxen.

Uiteraard gaan er ook fietsen mee. een carbon racer, een 29” mountainbike en de stalen rode ros van mijn dochtertje. ‘noem je dat relaxen?’ de buurvrouw wijst verontwaardigd naar de verzameling fietsen. Het is natuurlijk moeilijk te begrijpen als je het liefst 2 weken donkerbruin bakt op een willekeurig Grieks strand. eigenlijk ligt ze liever aan het zwembad. Want dat zand kriebelt zo. Het moge duidelijk zijn. Twee totaal verschillende werelden treffen elkaar naast een volgeladen fietsdrager.

Zelf heb ik het ook wel eens geprobeerd.

Twee weken naar de Griekse zon. Huisje, boekje, zwembad en de zee op 100 meter

3

afstand. Klinkt leuk, maar niet voor mij.

Iedereen die graag fietst in zijn vrije tijd zal het begrijpen. er is niks mooiers dan op een vroege ochtend je vakantieadres per fiets te verlaten om nog eens ouderwets te verdwalen. Want zeg nou eerlijk; wanneer verdwaal je thuis nog eens?

Mijn laatste keer gaat zover terug dat ik de herinnering enkel nog in zwart-wit voor me zie.

Wachtend op een antwoord kijkt ze me aan over haar designer zonnebril.

‘Weet je, fietsen is je hoofd leegmaken. althans, voor mij. en als het eenmaal leeg is komt er ruimte. Ruimte voor ideeën. oplossingen voor ‘problemen’. en soms een andere kijk op de dingen die me bezighouden. Fietsen is ook spannend.

Wie weet wat je tegenkomt? een mooie strook asfalt kan plotseling scheuren en gaten vertonen. dan wordt het tijd om een andere weg in te slaan. Misschien verdwaal je wel. diep van binnen weet je

dat je altijd weer thuis zult komen. Zolang je maar blijft vertrouwen in een goede afloop.’

‘Fijne vakantie!’ Zonder om te kijken loopt ze weg en steekt haar hand in de lucht. de twee werelden staan verder uit elkaar dan ooit. dat zal na de vakantie wel weer goedkomen, op de buurtbarbecue. dan komen we allemaal weer even samen.

Rick Brauwers Hoofdredacteur Wielrenblad reacties: rick@soulonline.nl

Wielrenblad #2 — 2013

COLOFON Soul Media is the proud publisher of: — 6|SURF magazine — Access kiteboard magazine — Motion windsurf magazine — Taste snowboard magazine — UP/DOWN mountainbike magazine — Wielrenblad — White freeski magazine Hoofdredactie Rick Brauwers rick@soulonline.nl Uitgevers Arno Weel arno@soulonline.nl Mikel Mac Mootry mikel@soulonline.nl Ontwerp OK200 www.ok200.nl Medewerkers Bas Rotgans Dennis Bruin Edwin van den Dungen Eric Mijnster Erik van Calsteren Erik Ruigewaard Fred van Dapperen George Deswijzen Jeanine Laudy Joost–Jan Kool Joey Kops Marcelino Lopez Menno Anker Petra Uitenboogaard Rozanne Slik Trijntje Draaier Thomas Le Gras Fotografie Bartosz Pawlik Eppo Karsijns Irmo Keizer Jered Gruber Luc Lodder Martijn Zijerveld Mikel Buwalda Wouter Roosenboom Bladmanagement Jorik van Mechelen jorik@soulonline.nl Tel: 0031–(0)251–674911 Sales Michiel Funke michiel@soulonline.nl Tel: 0031–(0)251–674911

4

Financiële administratie administratie@soulonline.nl Tel: 0031–(0)251–674911 Verspreiding Nederland Betapress, Gilze Verspreiding België AMP, Brussel Wielrenblad komt in 2013 3x uit. Een abonnement kost €14,85 of maak gebruik van de abonneeacties in het blad.

Abonnementenservice Nederland Soul Media Abonnementen Stetweg 43c 1901 JD Castricum Tel: 0031 –(0)251–252350 Mail: abonnementen @soulonline.nl Abonnementenservice België Partner Press Lenniksebaan 451 1070 Brussel Tel: 0032–(0)2–5564140 Fax: 0032–(0)2–5251835 Mail: partnerpress @ampnet.be Na het eerste jaar kan het abonnement elk moment opgezegd worden. Voor vragen of wijzigen van uw abonnement verzoeken wij u om wielrenblad.nl/ abonnee-service te bekijken.

Wielrenblad is een uitgave van Soul Media Stetweg 43C 1901 JD Castricum Tel: 0031–(0)251–252350 Fax: 0031–(0)251–674378 Mail: info@soulonline.nl © Artikelen uit Wielrenblad mogen alleen met schriftelijke toestemming van de uitgeverij worden overgenomen. Het ongevraagd opsturen van dia’s en/of foto’s (ook digitaal) geschiedt op eigen risico.

Coverfoto Wouter Roosenboom

INHOUD Op de weg

12

Falling Stars

28

Racefietsblog

30

De beklimming: Stockeu

38

Fietsen & bier

40

Voeding

52

Column: Jeanine

54

Alpe d’Huzes by Rick

56

Wielerverhaal: Verlies

62

Etalage

68

Column: Marcelino

70

Column: Joost-Jan

78

In de fabriek bij Ridley

86

Beeldverhaal: Supercrit

88

Colofon / Inhoud

Routes 18 valle D’Aosta 44 Wörthersee 80 Posbank

Reviews 42 Koga A limited 60 Isaac Meson 94 S-Works venge

32 Fysio Pijnlijke knieën

Patella

Patellar tendinitis

5

66 De Tien Geboden van het fietsen

Wielrenblad #2 — 2013

oMeRTA schreeuwende krantenkoppen en ellelange artikelen over bedrog, controles en het systeem. de aandacht voor het plezier van de sport is verschoven naar een wereld waar de ‘omerta’ nog steeds lijkt te heersen. Plotseling klinkt het zoemende geluid van dunne rubberen bandjes op glad asfalt. er klinkt geschakel en hard gelach. een groepje van 5 fietsvrienden raast voorbij. Herman kijkt op vanuit de donkere wereld van list en bedrog en beseft onmiddellijk dat wij, hobbyfietsers, in een andere wereld leven. Ik hoop dat hij het aan niemand verteld. fotograaf: Wouter Roosenboom

6

Omerta

7

Wielrenblad #2 — 2013

8

Boven de wolken

Boven De WolKen een nogal on–Hollands tafereel: fietsend boven het wolkendek, zwetend in de felle zon. de rit gaat voorlopig nog nog wel even omhoog, geen vuiltje aan de lucht voor deze eenzame alpenrijder. fotograaf: Jered Gruber

9

Wielrenblad #2 — 2013

DoWnHIll Mooi plaatje uit de oude doos. de fotograaf waagt z’n leven om een groepje deelnemers te fotograferen die vol in de bocht hangen tijdens de Red Bull Road Rage in het altijd zonnige Malibu (Vs). fotograaf: Ian Hylands Red Bull Content Pool

10

Downhill

11

Wielrenblad #2 — 2013

BIRZMan ZaCoo MaHa III

sWIss eye noVena

Het Taiwanese Birzman staat bekend om z’n handige tools en accessoires voor de fiets. Zo kregen wij de nieuwste vloerfietspomp van ze mee, de Birzman Zacoo Maha III. na het nodige pompwerk kwamen we tot de volgende conclusie: opvallend is dat de pomp 5 graden naar achteren helt.

Hierdoor kost het pompen minder kracht. nog opvallender is het ‘snap it’-eindstuk. deze kun je snel en eenvoudig op het ventiel zetten. dit systeem heeft al verschillende prijzen gewonnen waaronder de Id Product design award.

een goede fietsbril is belangrijk. Tegen vervelende vliegen en vermoeide knijpoogjes, voor een goed zicht en extra bescherming. Wij probeerden de swiss eye novena uit.

Bij deze opvallend blauwe bril krijg je drie verschillende polycarbonaat lenzen (blauw, oranje en transparant) die eenvoudig zijn te wisselen. al is de lens, die uit een stuk bestaat, behoorlijk bol waardoor je ze wat moeilijker mee te nemen zijn in je rugpocket. de afwerking is goed en netjes. Het comfort is ook goed - de bril is licht, zo’n 25 gram - en de pootjes zijn zeer flexibel. Hierdoor blijft de bril goed zitten en prikt deze niet achter de oren.

en we kunnen beamen: het werkt! Je trekt een ringetje naar achter, zet hem op het ventiel, duwt het ringetje naar beneden en draait het een halve slag en pompen maar. er ontsnapt geen zuchtje lucht en het pompen gaat makkelijk. Het (echt) houten handvat voelt stevig en solide aan ondanks het lichte gewicht van 1255 gram. de aluminium pomp ziet er strak uit door de gepolijste afwerking (verkrijgbaar in zilver of grijs). de driepoot staat stevig en door de driepoot is de pomp makkelijk weg te zetten op een hoek. een klein minpuntje: de meter leest (bar en psi) ietwat moeilijk af omdat het deels op z’n kop staat. Maximaal kan er 15 bar en 220 psi gepompt worden. Handig is het knopje om lucht uit de band te laten lopen mocht je hem te hard hebben opgepompt. daarna kun je het eenvoudig van het ventiel afhalen. Kind kan de uhh banden oppompen! Het handige pompje kan gebruikt worden op zowel Presta- als schrader-ventielen.

Prijs € 59,95 www.birzman.com

de verstelbare neusbrug is van zacht rubber en prima af te stellen zodat je nog lekker kunt ademen via de neus. Het zicht naar boven is uitstekend: als je met je hoofd naar beneden fietst kun je nog prima voor je kijken. Je ziet de bril niet. doordat de bril goed afsluit rondom je ogen piept er geen zonnestraaltje tussendoor. de bril raakt de wenkbrauwen niet (tenzij je Ruud Lubbers bent) en de lenzen zijn afgewerkt met een unieke swiss eye anti-fog en anti-kras-behandeling.

Hierdoor hebben ze wel ietwat last van een kleine waas maar dat stoort niet.

Belangrijker is dat de lenzen absoluut niet beslaan. de transparante lens voldoet verder prima. Hij vervormt niet, net als de andere lenzen. de oranje lens is bij uitstek geschikt voor bewolkt weer: schaduwpartijen zijn dan goed te zien. de blauwe spiegellens is gemaakt voor felle zon. ogen knijpen is er niet bij. nadeeltje van deze lens is wel dat de schaduwpartijen lastiger te zien zijn. elke lens is apart verpakt in een handig suède zakje. Verder zit er nog een harde case bij en een zacht zakje (tevens poetsdoek) waar de bril in kan. Verkrijgbaar in verschillende kleuren (wit/rood; geel/zwart; zilver/rood; zwart/grijs en carbonzwart) en met verschillende lenzen.

Prijs € 99,95 www.swisseye.com

12

Op de weg

MaGURa RT8C HydRaULIsCHe ReMMen

High performance Increased durability Eco Friendly INCREASED POWER na het succes van de Magura RT8TT, een volledig hydraulisch remsysteem voor tijdritfietsen, komt het duitse merk met de RT8C voor op de standaard wegfiets. de RT Lijn is ontworpen in samenwerking met de aerodynamica experts van Cervelo.

In tegenstelling tot de RT8TT is de RT8C uitgerust met een converter-box waarin mechaniek en hydrauliek gecombineerd worden. In de converter-box, gemonteerd onder de stuurpen, zijn twee zuigers gepositioneerd, waarin de bestaande mechanische remkabels eenvoudig te monteren zijn. door deze aansluiting kan mechanische trekkracht omgezet worden naar hydraulische druk. en daar ligt het geheim van de smid.

Wij waren erg benieuwd wat deze converter-box-montage voor invloed zou hebben op de overbrenging van de remkracht. na het monteren van het remsysteem zijn we op pad gegaan op de routes rondom de Posbank op de Veluwe. al snel bleek dat de RT8C’s de beloftes waarmaakt. de remmen reageren supersnel en zijn zeer goed te doseren. dat heeft als voordeel dat je met minder kracht op de remhendels veel meer druk op de remmen kan uitoefenen. Hierdoor is het remmoment makkelijk te beïnvloeden. slippen is normaal snel gebeurd op smalle bandjes, maar doordat de remhendels al te controleren zijn met de vingertoppen, en de druk op de velg heel gelijkmatig opbouwt, kun je veel later remmen. dit geeft heel veel zelfvertrouwen, vooral bij bochten waar je niet kan zien of ze geremd of ongeremd genomen moeten worden. de Magura RT8C gaf een aanzienlijk boost in het zelfvertrouwen tijdens het rijden. en hierdoor konden we in het bochtige parcours lekker doorknallen. Zoals Magura zelf al aangeeft ‘the one who brakes later stays fast longer.’ Kortom: deze mix van hydrauliek en mechaniek is een goede upgrade van je racefiets. en het systeem is prima verenigbaar met alle bestaande remhendels.

Gewicht 481 gram.

C3 Dry Ceramic Lube

C3 Wet Ceramic Lube

Your next ride will be your greatest.

Whether you’re sprinting ahead of the peloton or racking up the weekend miles, drive chain efficiency is crucial. Our chain cleaning range protects your delicate drive chain componentry against the evils of road grime while our C3 Lubes reduces friction for silky smooth gear changes and ultimate performance whatever the weather.

Remember, a happy bike means a happy rider.

Muc-Off proudly supports

WOMEN’S PRO CYCLING TEAM

Prijs € 459,– www.magura.com

13

Drivetrain Cleaner

W W W. M U C - O F F. C O M

Wielrenblad #2 — 2013

BoesHIeLd T-9

THULe easyFoLd

een ketting moet blinken. Toch wordt dit fietsonderdeel al snel het meest verwaarloosde, viezige stukje van menig fiets. Misschien dat Boeshield daar met hun nieuwe smeerolie verandering in kan brengen? de eisen voor een goed onderhoudsmiddel voor je ketting zijn op het eerste gezicht tegengesteld. Het moet aan de ene kant goed op je ketting blijven zitten (plakken), maar het mag aan de andere kant geen vuil aantrekken (niet plakken). Vuil zorgt voor slijtage en bovendien blinkt de ketting dan niet meer. een schone ketting heeft dus de voorkeur. dit betekent echter wel dat er na praktisch iedere rit opnieuw gesmeerd moet worden.

‘de handigste, volledig opvouwbare fietsendrager voor twee fietsen.’ dit is de verkoopkreet waarmee Thule de easyfold introduceert. nou dat willen wij wel eens beleven! Met een mooie fietstrip in het vooruitzicht - we gaan waus in serfaus - is dit een goed moment om deze ‘design’ drager eens te testen. normaliter zijn fietsendragers wel praktisch, maar niet echt handig. Tijdens het uitpakken van de doos wordt duidelijk dat dit bij deze Zweed wel het geval is. Je kan de drager met één hand uit de doos trekken.

Ikzelf maakte alleen voor mijn ‘woon en werk’-fiets een uitzondering. deze werd tot voor kort eenmaal per week, dat wil zeggen na zo’n 150 kilometer, gesmeerd met een duurzamer (en dus plakkend) smeermiddel. Het nieuwe goedje van Boeshield T-9 was voldoende aanleiding om deze gewoonte eens te doorbreken. Waarom? omdat Boeshield belooft de schijnbaar tegenstrijdige eigenschappen beter te combineren. Het is ontwikkeld door Boeing en combineert een diep in de ketting doordringende smering met een beschermend waxlaagje dat vuil weert. Mijn woon- en werkfiets was sowieso toe aan een nieuwe ketting zodat ik meteen de proef op de som kon nemen. direct na montage ontdeed ik met behulp van kettingreiniger de fabriekssmering. Hierna deed ik de Boeshield T-9 erop. een paar uur moest het spul intrekken, voordat ik het overtollige middel met een doek afveegde.

Het viel me direct op dat de ketting niet plakte. ook nu, na een paar weken is de ketting nog schoon. en er is geen indicatie dat er opnieuw gesmeerd moet worden. nu is het wel zo dat de weersomstandigheden voor nederlandse begrippen de afgelopen weken erg goed waren. alleen ‘s morgens wat mistig in de polder, maar verder droog met af en toe een zonnetje. Maar al met al zijn de smeervooruitzichten gunstig. ook de ketting van mijn normale fiets mag voortaan blinken dankzij het vereenvoudigde kettingonderhoud van Boeshield.

Prijs 30gr € 7,75 / 118gr € 14,95 / spray 113gr € 14,95 www.boeshield.nl

14

Het compacte ding is licht en lijkt op een ‘transformer’. Hij laat zich easy uitvouwen en ook het plaatsen op de kogel van de trekhaak is een eitje. secondenwerk. door de grote afstand van de wielhouders kun je moeiteloos fietsen met een grote wielbasis plaatsen. en met die handige, grote pompgespen zet je net zo makkelijk vast. ook vooruitgang ten opzichte van menig fietsendrager: de fietsframehouders. door een vernuftig schuifsysteem kan je met een kleine handeling de afstandhouders verplaatsen op de draagbeugel zodat deze optimaal geplaatst kunnen worden voor elk willekeurig frame. de klembeugels hebben een geïntegreerd kogellagersysteem zodat je de fietsen altijd optimaal vastdraait. dat voorkomt onnodige beschadigingen. nog meer ease? Bij lange tripjes moet de achterklep nog wel eens worden geopend. Waar je bij veel dragers alles moet los maken en demonteren, kan je met de Thule easyfold een voetpedaal bedienen waardoor de drager kantelt met fietsen en al. door deze slimme kantelfunctie kan je altijd heel gemakkelijk bij de achterklep komen. de easyfold doet zijn naam echt recht aan. Twintig jaar fietsendragers maken - Thule kwam in 1992 met het eerste model voor op de trekhaak hebben een meesterwerk afgeworpen.

Prijs 7 pins € 558,– / 13 pins € 609,– www.thule.com

Sinds 2013 is MERIDA in de UCI World Tour aanwezig. Team LAMPRE-MERIDA staat als een hecht team aan de start. En niet zonder succes, tot nu toe zijn er meer overwinningen behaald dan in heel 2012. Pozzato en zijn teamgenoten hebben deze successen natuurlijk behaald met Merida fietsen!

SCULTURA

REACTO

RIDE SL

WARP TT

Lampre-Merida teamkleding is nu verkrijgbaar bij de Merida dealer en de eerste teamreplica’s staan vanaf half juli in de winkel.

Natuurlijk zijn de Lampre-Merida producten ook te bestellen via de Merida webshop. Scan de QR-code voor meer info:

@ M E R I D A W E B S H O P. N L WWW.FACEBOOK.COM/MERIDABENELUX

WWW.TWITTER.COM/MERIDABENELUX

Wielrenblad #2 — 2013

WaHoo FITness

dilemma: je hebt een minicomputer met ongekende rekenkracht en flexibiliteit bij je (lees: je smartphone). en tóch gebruik je nog een knullig klein fietscomputertje om je ritjes te registreren.

Maar je iPhone draait in de achtergrond ook gewoon mee om je segments op strava bij te houden. dat moet toch slimmer en meer geïntegreerd kunnen? Wij hebben gebruik gemaakt van een drietal producten die naadloos met elkaar samenwerken om je iPhone 4s of 5: de Blue HR Heart Rate strap; de Blue sC speed and Cadence sensor en de RFLKT iPhone Powered Bike Computer. om met de eerste twee producten te beginnen, deze werken precies hetzelfde als de sensors die al veel langer worden gebruikt. In plaats van de anT+ standaard, die bij hartslagmeters erg gebruikelijk is voor dergelijke dataoverdracht, maken deze gebruik van een Bluetooth 4.0. In de wandelgangen Bluetooth smart genaamd. Het voordeel is dat de iPhones 4s en 5 zijn uitgerust met een chip die rechtstreeks kan connecten met deze sensors. Het nadeel: anT+ sensoren en anT+ fietscomputers kunnen niets met het Bluetooth-signaal. de compacte speed and Cadence sensor registreert, gemonteerd op de liggende achtervork, onopvallend beide functies. de hartslagarmband is een mooi compact ontwerp. Qua functie merken we weinig verschil met de bestaande sensors. We hebben alleen het idee dat ze waarschijnlijk door Bluetooth smart - wat sneller verbinden met het moederapparaat. snelheid meten via de GPs van de telefoon bleek echter geen succes. overigens zou het mogelijk moeten zijn om dit ding makkelijk te mixen en matchen met Bluetooth smart-sensoren van andere fabrikanten. na heel wat ritjes met speciale cases voor iPhones op het stuur kwamen we tot een eenduidige conclusie: we willen zo’n ding helemaal niet op ons stuur. Maar hoe krijg je inzage in de gegevens die de app op je iPhone registreert terwijl hij achterop je shirt zit? Wahoo was ons een stap voor en stuurde hun nieuwste product op, de RFLKT (spreek uit: Reflect). eigenlijk niets meer of minder dan een klein computerschermpje met een Bluetooth smart-verbinding, dat weergeeft wat je telefoon vastlegt. de weergave op het scherm is verrassend clean en simpel. Het behuizinkje is klein en kan prima op stuurpen, stuur of via een ‘forward mount’ direct in je gezichtsveld worden geplaatst. Interessant is dat de indeling van

16

het scherm via de app aan te passen is aan persoonlijke voorkeuren of het type rondje. de RFLKT biedt ook mogelijkheden om muziek te bedienen vanaf het stuur. sterker nog, de mogelijkheden zijn soms zo groot dat je wel eens vergeet welke functie je ook al weer had voorgeprogrammeerd onder welke van de vier knoppen. Vooralsnog ondersteunen veel apps (waaronder strava) de sensoren. echter, slechts een relatief klein aantal apps ondersteunt het gebruik van de RFLKT. Cyclemeter (door middel van een in app aanschaf van € 4,50) en de Wahoo Fitness-app van de fabrikant zelf, zijn eigenlijk de belangrijkste voor wielrenners.

Ik gebruik inmiddels de app van Wahoo, de bediening is intuïtief en eenvoudig en Wahoo biedt de mogelijkheid om je gegevens direct na je rit naar strava te uploaden. een mailtje naar strava leert dat ze de RFLKT een interessante ontwikkeling vinden en er naar gaan kijken. Ze doen echter geen concrete uitspraak of ze ondersteuning voor de RFLKT gaan aanbieden. Wahoo zelf zegt op de hoogte te zijn van enkele ontwikkelingen die ook navigatie via de RFLKT kunnen gaan aanbieden. de hamvraag blijft: moet je een complete set Wahoo aanschaffen (ongeveer € 275,- exclusief een fatsoenlijk water- en zweetdichte verpakking voor je telefoon) of kan je beter een Garmin edge 510 (in vergelijkbare Performance Pack € 369,-) kopen? ontegenzeggelijk is het iPhone-pakket flexibeler en zullen in de toekomst de mogelijkheden nog verder toenemen. de directe communicatie met alle platforms vinden wij ook een voordeel. al kan de nieuwe edge ook verbonden worden met bijvoorbeeld strava en waarden rechtstreeks uploaden via wifi. aan de andere kant valt er ook wat voor te zeggen om je telefoon de telefoon te laten (en te gebruiken voor communicatie, zoals in het geval van een noodsituatie).

Wahoo Blue HR Heart Rate strap € 79,99 Wahoo Blue sC speed and Cadence sensor € 64,99 Wahoo RFLKT iPhone Powered Bike Computer € 129,99 Wahoo Fitness-app: gratis www.wahoofitness.com

Wil je dit setje winnen? check dan www.wielrenblad.nl

XEON RS-3000

rose.nl

facebook.com/RoseBikes

FONKELNIEUW: SHIMANO ULTEGRA 11-SPEED 2014; BIJ ONS PER DIRECT VERKRIJGBAAR DE SHIMANO ULTEGRA 11-SPEED GROEP IS DUIDELIJK VERBETERD, NOG LICHTER EN NU ZONDER MEERPRIJS AAN ONZE MODELLEN LEVERBAAR.

Met de nieuwe 11-speed groep snel en nauwkeurig schakelen.

Het reeds bij DURA-ACE 9000 beproefde 4-armig design biedt een optimale krachtoverbrenging.

Het nieuwe remsysteem verbetert de dosering van de remkracht en verhoogt de remwerking.

De nieuwe carbon remgreep verhoogt het comfort, zorgt voor meer controle en verbeterde ergonomie.

Wielrenblad #2 — 2013

vAlle D’AoSTA vooR FIJnPRoeveRS een lAnG WeeKenD FIeTSen en eTen AAn De voeT vAn De MonTBlAnC tekst: Erik van Calsteren foto’s: Edwin van den Dungen en Joey Kops

18

Route – Valle D’Aosta

Valle d’aosta

ITaLIË

Rome

19

Wielrenblad #2 — 2013

Het prachtige Aostadal ligt aan de voet van de Mont Blanc op Italiaans grensgebied. Na slechts één lang weekend kun je er volkomen voldaan van terugkomen. Dan moet je wel Gian–Franco laten voorgaan.

Het weer is van slag. dat zeggen meteorologen al langer, maar ik voel het meer dan ooit. Het is al mei en ik heb minder op de fiets gezeten dan vorig jaar. Het is gewoon heel vaak nat. Regen onderweg is niet zo erg, maar regen voor je opstapt is een obstakel om überhaupt de deur uit te gaan.

Met edwin van den dungen zit ik wat te praten over fietsen. We hebben lunchpauze van het werk en het zonnetje breekt buiten door. Het kriebelt. Van het weekend regende het, nu zijn we aan het werk en is het prachtig fietsweer.

Het leven is niet eerlijk. edwins telefoon gaat. Half kauwend volg ik zijn gesprek. “Italië? Hmm. Tuurlijk. Zal eens vragen.

Ja, ik bel je terug.” nieuwsgierig kijk ik ed aan.

“Zin om te fietsen in Italië?” vraagt hij. altijd, hoezo? “Ik word net gebeld of we een artikel willen maken voor Wielrenblad. Verhaal schrijven, fotograferen maar vooral lekker fietsen in Italië. Heb je tijd?”

20

Eindelijk weer zin in fietsen als ik denk aan fietsen in Italië zie ik mezelf bezweet in korte broek en shirt een berg op rijden. Zon op m’n kop, olijfbomen links, druivenranken rechts. onderweg in een dorpje stoppend voor een heerlijke espresso. de beelden van de Giro de afgelopen week laten echter een heel andere kant zien. er komt meer water naar beneden op één dag dan normaal in een week. Renners glijden en vallen. Ze zijn nat en verkleumd. delen van het parcours worden geskipt wegens hevige sneeuwval. en toch kan ik niet wachten om er heen te gaan. een alp op fietsen heeft sowieso iets heroïsch en als het dan nog sneeuwt ook worden de verhalen alleen maar mooier. Maar stiekem gok (en hoop) ik gewoon op zon. ‘s avonds zitten we op de fiets. Het waait en het miezert. Maar nu ik weet dat ik naar Italië ga, wil ik iedere extra trainingskilometer mee pakken. de motivatie is terug. We beuken tegen de wind in. Het water van het wiel voor me spettert in m’n gezicht. Ik voel m’n dijen groeien.

een paar keer per jaar een weekend naar de bergen is een mooi doel om voor te trainen

Route – Valle D’Aosta

Heb ik nodig voor die Italiaanse bergen.

Kan niet wachten. Wat een heerlijk vooruitzicht!

Het is een beproefd systeem dat iedere fanatieke sporter gebruikt: stel jezelf een doel. een paar keer per jaar een weekend naar de bergen is een mooi doel om voor te trainen. dit doel zorgt ervoor dat je met zoveel meer plezier en motivatie ook op regenachtige dagen in nederland gaat rijden. Het is zo simpel. onze reis gaat naar het aostadal, aan de voet van de Mont Blanc aan de Italiaanse kant. of, zoals sommige Italianen zeggen: Monte Bianco. er zijn er namelijk die claimen dat de top op Italiaans grondgebied ligt in plaats van in Frankrijk. Het maakt mij niet zo heel veel uit.

Ik ben nog niet eerder in deze vallei geweest, maar de gedachte om in de bergen rond de Mont Blanc te zijn maakt me al euforisch.

Waarom hebben wij niet zulke bergen? Het wordt tijd dat Thijs Zonneveld eens opschiet met zijn plan om in nederland een berg neer te zetten. Iets vaker dan nodig typ ik tijdens het werk even Valle d’aosta in op Google. afbeeldingen, klik. Wow. nog een paar weken.

Vanavond maar weer een rondje fietsen. Ik wil optimaal kunnen genieten straks en niet worden geremd door te weinig fietsuren in de benen. ed nodigt nog twee fietsende vrienden uit, Thomas le Gras en Joey Kops, en dan is de auto vol. Met een paar goede dragers passen er makkelijk vier fietsen op het dak.

Iets teveel wijn Twee weken voor ons vertrek krijgen we een sms met een plaatje van een Jaguar XF sportbrake. ‘Jullie auto voor de trip naar Italië’, staat erbij. dit moet een grap zijn! na een snelle Google search blijkt dit ook de auto te zijn waar de ploegleiders van team sky zich in verplaatsen. Ziet er goed uit, die bak met al die fietsen op het dak. sponsordeal. We geloven het pas als dat ding voor ons staat. om de twee uur wisselen van chauffeur zal vast geen probleem worden.

We rijden op een regenachtige woensdagavond weg. Het idee is om halverwege te overnachten

21

in duitsland, om dan donderdagmiddag op de fiets te kunnen zitten. Zondag rijden we weer terug. een bliksembezoek. Wegens wegwerkzaamheden op de duitse snelweg komen we helaas veel later in Italië aan dan gepland.

Fietsen op donderdag zit er niet meer in. Balen. ons eerste hotel staat in didier, waar we onze gids Gian-Franco ontmoeten. Hij belooft ons de volgende dag om 9 uur op te halen en geeft gelijk nog wat tips door aan de keuken van het restaurant. Lokale lekkernijen moeten we proeven. We worden in de watten gelegd. de Italiaanse kazen, hammen en worsten smaken werkelijk fantastisch. Met iets te veel wijn op stappen we avonds in ons mandje. na een heerlijk ontbijt maken we ons klaar om op de fiets te stappen. Het is 9 uur en nog best fris, maar de zon schijnt over de besneeuwde toppen en de alpenweiden. Het aostadal wordt omringd door reuzen. de hoogste toppen van europa liggen hier vlak naast elkaar. Gelukkig liggen er ook minder hoge reuzen tussen. onze gids stelt voor om te beginnen met een klim naar Col san Carlo. deze klim ligt lekker in de zon en heeft een prachtig uitzicht op meerdere plekken. als we hoog genoeg komen ligt er misschien zelfs nog sneeuw. Het skiseizoen is al lang afgelopen, liften zijn dicht en de dorpen maken zich klaar voor het zomertoerisme. af en toe doet het weer vreemde dingen. We staan te popelen.

Even wennen Banden worden opgepompt, bidons gevuld en we proppen nog wat fruit naar binnen voor de broodnodige brandstof. Wanneer we de weg opdraaien vanaf het parkeerterrein van het hotel moeten we gelijk terugschakelen. Warm rijden op een vlakke weg of een stukje vals plat is er niet bij, er moet gelijk geklommen worden.

Tot de derde bocht zijn we nog wat onwennig aan het dollen. druk pratend, versnellen we in de bocht, wijzend op de natuur om ons heen.

We laten vooral niet merken dat die eerste paar honderd meter al pittig voelt. na een bocht of wat komt iedereen een beetje in een ritme.

We kruipen al snel wiel aan wiel achter het wiel van de gids. Hij heeft een prima tempo, niet te zacht maar ook zeker niet te hard.

De hoogste toppen van europa liggen hier vlak naast elkaar

Wielrenblad #2 — 2013

Hij weet wat er nog komen gaat. er is weinig verkeer op dit deel van de berg, omdat er een andere grotere weg ook naar de top gaat, vertelt onze gids. Binnen no-time voel je je hier één met de bergen. Het enige geluid dat je hoort is het ratelen van je ketting over de derailleurwieltjes en je eigen ademhaling. Wat kan genieten toch makkelijk zijn. We rijden door drie opeenvolgende tunneltjes. de tunneltjes zijn open aan de linkerkant en bieden tussen de pilaren door een prachtig uitzicht op de vallei. “een stukje verderop kunnen we even stilstaan om foto’s te maken.” zegt Gian-Franco. Hij is in de vijftig en topfit. Hij heeft vijftien jaar geleden zijn baan bij de bank opgezegd om fulltime berggids te worden. In de winter neemt hij mensen mee op tour-skitochten, naar plekken waar de skiliften niet komen. Hij organiseert gletsjer-klimtochten en rijdt ‘s zomers tochten op de mountainbike en op de racefiets. even iets anders dan het bankwezen. Wij begrijpen die keuze wel. Hele dagen buitenspelen op een van de mooiste plekken van de alpen klinkt niet als een straf. Uit tegengestelde richting komen er vier motoren van de berg af naar beneden. ook zij proberen in de vele haarspeldbochten de beste lijn te pakken. Ze kijken ons meewarig aan wanneer ze ons naar boven zien ploeteren. ander speelgoed, maar net zoveel plezier waarschijnlijk. Ieder z’n ding.

22

de klim is venijnig en bij vlagen boven de 10%.

We zitten nu op 2500 meter zie ik op een bordje langs de kant. Koud hebben we het geenszins, maar dat zal wel veranderen als we straks naar beneden rijden. Bij de volgende bocht staat er een grote vrachtwagen met laadbak in de berm. Wanneer we die passeren worden we begroet met een vriendelijk ‘buongiorno’. Twee mannen die de weg aan het aanvegen zijn. alle bergpassen worden in het najaar bestrooid met grind om te zorgen voor meer grip en minder glijpartijen in de koude wintermaanden. In het late voorjaar wordt alles weer schoongeveegd, om de wegen weer goed berijdbaar te maken voor fietsers en motorrijders. Het lijkt alsof alles hier in dienst staat van deze grote speeltuin.

Het wordt weer iets minder steil en in een lekker tempo rijden we steeds hoger. “de afdaling straks is korter en steiler,” vertelt Gian-Franco. de col heeft een paar keer in de Giro gezeten, maar dan precies andersom. Wat wij straks gaan dalen was in de Giro de klim. Voor ons heeft Gian-Franco de route nu omgedraaid. de mooiste kant van de berg moet je klimmen. en die lag vanmorgen ook nog eens in de zon.

Wanneer je daalt moet je je focussen op de weg en niet op de omgeving. “Bijkomend voordeel is dat ik in het dal een heel goed tentje ken om straks te lunchen,” legt hij uit. Het is helemaal niet gek om zo’n gids mee te nemen wanneer je gaat racefietsen.

Wij proberen zijn lijn te volgen, maar hebben moeite hem bij te houden

Route – Valle D’Aosta

Gian Franco is in de vijftig en topfit.

Hij heeft vijftien jaar geleden zijn baan bij de bank opgezegd om fulltime berggids te worden

De Monte Bianco in volle glorie aangekomen op de top van de Colle san Carlo kijken we richting de Mont-Blanc. Helaas is deze nu net in een grote wolk gehuld. Het blijft imposant, alleen de flanken van die berg zijn al immens. We trekken een jasje aan, eten een reep, maken wat foto’s en bereiden ons voor op de afdaling. onze Italiaan doet dit duidelijk niet voor het eerst. Met souplesse stuurt hij om de scheuren in het wegdek heen. die scheuren zijn ontstaan door de vrieskou. de bochten snijdt hij scherp in en naar het lijkt zonder te remmen daalt hij steeds sneller. Wij proberen zijn lijn te volgen, maar hebben moeite hem bij te houden. Wanneer je strak de lijn volgt heb ik soms momenten dat ik de ‘flow’ voel. Ineens begrijp je wat er bedoeld wordt met de ideale lijn. Je fiets voelt stabiel en lijkt in de bochten aan de grond te plakken. Wat een heerlijk gevoel. Het moment dat ik me bedenk dat er misschien zand in de bocht kan liggen dat m’n wiel kan doen glijden, knijp ik in m’n remmen. Weg flow, weg ideale lijn en weg snelheid. Je moet gefocust blijven op de weg en geen doemscenario’s toelaten in je gedachten. dalen is iets dat je alleen kan leren door het veel te doen. Ik neem me voor vaker naar de bergen te gaan.

Beneden komen we aan in het dorp Morgex. even een snelle Italiaanse espresso naar binnen werken om nog 300 hoogtemeters verder te klimmen richting Verrand. Het authentieke dorpje is prachtig. een bergdorp uit de boekjes.

Kleine kronkelende straatjes tussen uit natuurstenen opgetrokken huisjes. Maar dat is niet de enige reden waarom Gian-Franco ons hierheen brengt. Pizzaria Tavola Calda is een klein Italiaans restaurant met de lekkerste pizza’s die

23

ik ooit gegeten heb. Voor nog geen 10 euro.

Hoe doen ze dat toch, die Italianen? Hoe kan het toch dat een steenovenpizza met slechts tomaat, verse mozzarella en prosciuto de ene keer zoveel beter kan zijn dan de andere? ook voor dit soort tips is een gids zijn geld dubbel en dwars waard.

Opladen in een thermisch bad einde van de middag besluiten we onze benen en vermoeide lijven te verwennen door in Presaint didier de spa te bezoeken. deze thermische baden aan de voet van de Mont-Blanc zijn een ware traktatie. In een warm bubbelend bad in een alpenwei kijken we onderuitgezakt uit over de bergen. Ik denk even aan regenachtig nederland en m’n andere fietsmaatjes. Het leven is niet eerlijk. dit kunnen we zo nog uren volhouden, maar we moeten nog door naar het volgende dorp. Vanavond slapen we in aosta. nadat we de gastvrouw en de kok van ons hotel hebben bedankt zetten we onze fietsen weer op het dak van de Jaguar. als je van sporten houdt waar speelgoed mee gemoeid is, bestaat er maar één type auto die volstaat: een stationwagon. of het nu surfplanken zijn, ski-uitrustingen, klimgerei of fietsen, we hebben hobby’s die enige ruimte in een auto vereisen. als die stationwagon onder de motorkap stiekem een raceauto blijkt te zijn, zijn wij verkocht. Je hoeft geen autoliefhebber te zijn om blij te zijn dat je deze auto door de bergen mag sturen. We besluiten dan ook niet de snelste route, maar de kortste op de navigatie te kiezen. dus niet over de snelweg, maar dwars door de bergen, 12% hellingen opknallen met de acceleratie van een racemotor. Halverwege stoppen we om het

Wielrenblad #2 — 2013

stuur aan elkaar over te geven. Iedereen wil dit even meemaken. de weg die we rijden is perfect en lijkt gemaakt voor het plezier. Glooiende lijnen en breed genoeg om veilig door te kunnen gassen. Boys will be boys. Het is een geruststellende gedachte dat de fietsen zo stevig vast zitten op het dak. de volgende dag is het stralend weer. Het is negen uur en Gian-Franco staat ons op te wachten in korte broek en dito mouwen. Het wordt warm vandaag, verzekert hij ons. We rijden een stuk over de vlakke weg door het dal. de zon voelt nu al heerlijk warm aan, we zijn helemaal ontspannen van de spa gisteren en we hebben er zin in. na 10 minuten slaan we links af en begint de weg direct de berg op te kronkelen.

Rechts in de wei wordt het gras gemaaid met een zeis. Ik vraag me af waarom ze dit niet elektrisch doen, maar het past prachtig in het plaatje. naast elkaar fietsen we het bos in. ook vandaag heeft Gian-Franco weer een route uitgestippeld die weinig door auto’s gebruikt wordt. de schaduw van de bomen is nu al een aangename afwisseling van de warme zon op onze koppen. Het mooie weer zit nog niet in ons systeem. de weg blijft stijgen en met een stijgingspercentage dat varieert tussen de 7 en 10% is dat eigenlijk best te doen. al snel hebben we redelijk wat hoogtemeters gemaakt en hebben we een prachtig uitzicht over de aosta Vallei. We zien het stadje aosta liggen in het dal en rondom lijken de bergflanken uit de grond te schieten tot grote hoogte. de toppen zijn zo hoog dat hier zelfs zomers de sneeuw niet smelt. de zon over de groene vallei en de witte

24

bergtoppen is prachtig. Ik geloof dat ik hier wel zou kunnen wonen. We maken een foto en plaatsen hem direct op de Facebook pagina van Wielrenblad. Uit het aantal likes en reacties blijkt dat er meer mensen zo over denken.

Chocoladetaart met abrikozen en een espressootje We klimmen verder en volgen de bordjes Col di Jeux. We hebben er inmiddels zo’n 1000 hoogtemeters op zitten, de top ligt op 1640. Hoe hoog begonnen we eigenlijk? Het einde moet nu toch wel eens in zicht komen. Ik voel dat ik honger begin te krijgen en probeer nog snel een reep weg te werken. Het klimmen kost veel energie en ik heb te weinig ontbeten. Gelukkig komt na een paar steile haarspeldbochten de top in zicht. er staat een berghut met een stoeltjeslift ernaast. de lift staat stil en er ligt ook geen sneeuw meer op deze hoogte, maar het restaurant zal vast wel open zijn. Boven op de berg is het toch een stuk frisser. Je merkt dat niet tijdens het klimmen, maar ik ben blij dat ik toch nog een windjasje heb meegebracht voor de afdaling straks.

We zetten onze fietsen tegen het houten hek van de berghut en stappen naar binnen. ook het interieur is helemaal van hout, met in de hoek een open haard. de eigenaar legt net een paar nieuwe blokken op het vuur. Het is rustig binnen. sterker nog: we zijn de enigen, op een barman, een kok en de baas zelf na. Het winterseizoen is net afgelopen en het zomerseizoen begint pas over twee weken vertelt hij.

Je moet gefocust blijven op de weg en geen doemscenario’s toelaten in je gedachten

Route – Valle D’Aosta

Ik begin in te zien dat de ‘onwetendheid’ van onze gids over het stijgingspercentage meer tactiek was dan gebrek aan kennis

Berg 1

28.1km

1,197m

01:54:09

1,360

afstand

hoogtemeters

tijd

calorieën

2,500 2,000 1,500

0km

Berg 2

5km

10km

15km

20km

25km

11.2km

422m

00:43:40

516

afstand

hoogtemeters

tijd

calorieën

1,300 1,200

0km

Berg 3

2km

4km

6km

8km

10km

55.3km

2.317m

03:36:51

2,937

afstand

hoogtemeters

tijd

calorieën

2,000m 1

1,500m

6 4

2

1,000m

25

7

3

0km 1 2 3 4

5

10km

20km

Châtillon - Saint Vincent - Col di Jeux Brusson Challand Saint Anselme Challand Saint Anselme

30km

40km

5 Challand Saint Anselme 6 Emarese 7 (Col Tzecore) - Emarese (loc sommarese)

50km

Wielrenblad #2 — 2013

evengoed komen er nog wel genoeg mensen binnen, verspreid over de dag, om verse taart voor te bakken. Wandelaars, klimmers, racefietsers en mountainbikers vallen hier binnen om hun energievoorraad weer wat op te krikken.

We bestellen een groot stuk chocoladetaart met abrikozen en een espresso. de baas probeert ons ook nog wat van z’n zelfgemaakte grappa te slijten, maar gezien het tijdstip en het feit dat we nog meer willen fietsen vandaag slaan we die even over.

voor. We zijn twee bochten verder en ik moet nu echt gaan staan op de pedalen. Het is midden op de dag, de zon staat hoog en het zweet gutst werkelijk over m’n gezicht. Hoe steiler de weg, hoe sneller je boven bent houd ik mezelf maar voor. Ik ga weer zitten, maar krijg de pedalen nog geen twee slagen rond. Toch maar maar weer staan. Wat is dit slopend. Bocht na bocht houd ik dit zo vol, in de hoop op een iets vlakker stuk na de volgende bocht. Gian-Franco verzekert ons dat het straks snel vlakker wordt.

na onze bidons weer gevuld te hebben maken we ons klaar voor de afdaling. Het dalen gaat al beter dan gisteren en sommigen van ons weten zowaar het wiel van Gian-Franco vast te houden. We zweven met een heerlijke vaart door alle glooiende bochten naar beneden.

Halverwege maken we noodgedwongen een pitstop omdat Joey lek rijdt. een prima gelegenheid om nog even wat mooie foto’s te schieten. Gian-Franco vertelt ons dat hij nog één mooie beklimming voor ons in petto heeft.

Hij heeft hem zelf al een tijd niet gereden en op de vraag van één van ons hoe steil deze precies is, antwoordt hij dan ook dat hij zich dat niet kan herinneren. “Maar het is prima te doen.”

We knokken door, in de hoop op iets van verlichting. sommige stukken zijn zo steil dat we laverend over de weg rijden. Het vlakke stuk komt niet. Ik begin nu in te zien dat de ‘onwetendheid’ van onze gids over het stijgingspercentage meer tactiek was dan gebrek aan kennis. Ik voel me een beetje als de ezel die achter een wortel aan een hengel aan loopt. Maar goed: het werkt wel. de gedachte dat het na de volgende bocht minder zwaar wordt, zorgt ervoor dat je doorbeukt tot het einde. alsof je een keuze zou hebben. de aankomst boven op de Col Tzecore voelt ook echt als een overwinning. deze 700 hoogtemeters na die 1200 van vanmorgen hakken erin. Gian-Franco moet alleen maar lachen wanneer ik hem confronteer met mijn idee over zijn tactische zet. Hij begrijpt ineens heel slecht engels. Ik moet er wel om lachen, het is goed hem erbij te hebben.

Inmiddels is het 3 uur. We hebben zo’n 1900 hoogtemeters geklommen vandaag en zijn nu echt toe aan een groot bord pasta op een terras. Vanaf hier kunnen we alsmaar dalen tot we weer in aosta zijn en onze gids weet uiteraard

Knokken naar de top deze klim begint in het dorpje Challand saint anselme en gaat direct verschrikkelijk steil omhoog. Ik rij met slechts twee bladen voor en moet al gelijk naar de lichtste versnelling. er is geen tandje over om lichter te schakelen als het nog zwaarder wordt. straks in het bos zal het vast iets vlakker worden houd ik mezelf

26

Route – Valle D’Aosta

nog een uitstekende tent om te lunchen. na onze lunch van gisteren vertrouwen wij hem blindelings op culinair gebied. de volgende morgen moeten we alweer vroeg op pad, we hebben nog een lange reis voor de boeg en willen ‘s avonds een beetje bijtijds weer in nederland zijn. Morgen weer aan het werk. die Gian-Franco is zo gek nog niet met zijn carrièreswitch, denken we voor de zoveelste keer. Voor dag en dauw rijden we weg uit het aostadal. er hangen een paar lage wolken tussen de bergen en delen van de bossen staan al schitterend in het zonlicht. We besluiten door de bergen aan de andere kant van de vallei te rijden. Wanneer we op 2500 meter hoogte het ruige landschap doorkruizen, minderen we net even vaart om uit te stappen wanneer een gezin herten de weg besluit over te steken. Voorop een joekel van een moeder, gevolgd door vijf kleintjes. soepel springen ze snel over de weg tegen de steile rotsen op, om vervolgens te verdwijnen in het bos. We zijn ons kapot geschrokken, maar wat een prachtig gezicht. een dag heen rijden en een dag terug rijden voor twee dagen spelen in het aostadal. Iemand die denkt dat het de moeite niet waard is, moet het toch echt een keer proberen. Wij zijn er in elk geval volgend jaar weer.

Hôtel Bellevue – Pré-Saint-Didier Goed hotel met schone kamers met vriendelijk en behulpzaam personeel. Mooi startpunt om Aosta te verkennen. eten is erg smakelijk, vooral de lokale keuken. op 5 minuten van het hotel vind je het wellnesscentrum.

Hôtel Rendez-Vous – Chatillon een hotel waar de tijd een beetje stil heeft gestaan qua interieur.

Dat wordt gecompenseerd door zeer aardige eigenaars. De kamers zijn comfortabel en schoon. ontbijt viel een beetje tegen in vergelijking met eerder genoemd hotel.

Eten Pizzeria Tavola Calda – Verrand Heerlijke traditionele pizzeria met als aanrader de gewone Margarita of de Prosciuto voor de langere tochten.

Etoile de Neige – bij Col de Jeux Ideale stop om even de heerlijke chocoladetaartjes met abrikozen te proberen en natuurlijk een espressootje.

Ristorante pizzeria Cervino – Chatillon lokale, fijne pastagerechten met heerlijke wijn in een beetje vreemde grotachtige inrichting.

Download Wil je zelf deze route rijden?

Download de route op www.wielrenblad.nl/routes Met dank aan valle D’Aosta www.lovevda.nl Jaguar www.jaguar.com/nl Thule www.thule.com/en/nl

Jaguar XF 3.0 V6 Diesel 240 Sportbrake Premium Business Edition

27

PReSTATIeS (FABRIeKSGeGevenS) Acceleratie 0-100 km/u (seconden) Topsnelheid (km/u)

7.1 240

BRAnDSToFveRBRUIK Stad (ltr/100 km) Buitenweg (ltr/100 km) Gecombineerd (ltr/100 km)

8.6 4.9 6.2

AFMeTInGen Totale hoogte (mm) Wielbasis (mm) Totale lengte (mm) Totale breedte (mm) Breedte binnenruimte - voorin (mm) Breedte interieur - achterin (mm) Hoofdruimte interieur - voorin (mm) Hoofdruimte interieur - achterin (mm) Draaicirkel (m) laadruimte opening hoogte (mm) laadruimte met neergeklapte achterbank (liters) laadruimte onder bagageafdekking (liters) laadruimte lengte (mm) laadruimte breedte (mm)

1480 2909 4966 2077 1444 1432 991 1004 11,5 2070 1675 550 1970 1060

Wielrenblad #2 — 2013

V

A

Tijdens de tourversie van de Giro in Utrecht kwam Menno zwaar ten val en brak hierbij zijn heup. naar aanleiding van deze valpartij kwam hij op het idee om diverse falling stars te illustreren in een serie posters.

L

L

E N

D

E stER REN 28

Wielrennen is een sport van verhalen over barre beklimmingen, vroege vluchten en dramatische valpartijen. Vallende sterren is een serie posters gebaseerd op valpartijen in professionele wielerwedstrijden. En hoewel Confucius nooit op een fiets is gesignaleerd is zijn bekende uitspraak motto voor deze serie van Grafisch ontwerper Menno Anker: “Grootsheid is niet nooit vallen, maar iedere keer weer opstaan als het wel gebeurt.”

Vallende Sterren

Falling star Marco Pantani.

Bijgeloof hoort bij het wielrennen. Marco Pantani kwam in de Giro d’ Italia 1997 ten val door een overstekende zwarte kat.

Hij verliet de Giro. Bracht het hem meer ongeluk? niet in de daaropvolgende Tour de France waar hij twee etappes de won.

Het jaar erop won hij zowel de Giro als de Tour de France.

Falling star Wim van Est Van est schreef historie met zijn val in de 13e etappe van de Tour de France. Rijdend in de gele trui valt van est in een diep ravijn in de afdaling va de aubisque. Met aan elkaar geknoopte fietsbanden wordt hij omhoog getrokken. “Zeventig meter viel ik diep. M’n hart stond stil maar mijn Pontiac liep!” Van est won later in z’n carrière nog twee maal een etappe.

29

Wielrenblad #2 — 2013

racefietsblog.nl

tekst: Marcelino Lopez

DAGelIJKS nIeUWS vooR WIelRenneRS Als je weleens een fietsterm op Google invoert, ken je het vast: Racefietsblog.nl is voor veel fietsers een dagelijkse stop tijdens het internetsurfen. Een fris blog over alles wat wielrenners en racefietsers bezighoudt. Björn Olminkhof richtte het blog drie jaar geleden samen met een paar fietsmaten op.

Waarom een blog over racefietsen en wielrennen?

“We houden van wielrennen en alles wat erbij komt kijken. drie jaar geleden, voordat we begonnen, misten wij een leuk persoonlijk blog speciaal over racefietsen en wielrennen. Wij hebben dat gat gevuld. een blog bijhouden is een goede manier om je liefde voor de sport te eren en bij te blijven op fietsgebied. als je er een beetje induikt valt er zoveel over te vertellen. Iets simpels als je bidonhouder bijvoorbeeld. daarover alleen kun je uren discussiëren. Behalve techniek vinden we het ook leuk om onzinnige vragen te beantwoorden als: Met welke wielen krijg ik meer complimenten?

Ben je een toeschouwer of een fan bij wielerwedstrijden?”

(Björn). daarnaast hebben we ook enkele gastschrijvers, waaronder een dame: Karina. ons clubje is redelijk divers. We hebben allemaal iets met wielrennen, maar dan op verschillende manieren.

Coen - in het dagelijks leven sportleraar - is bijvoorbeeld meer technisch ingesteld, terwijl Cyril en ik meer voor het wielergevoel gaan. Coen is ook nog eens materiaalfreak en tevens de enige die een beetje experimenteert in de wedstrijdwielrennerij. de amateurtak daarvan. Hendrik is vooral de man van het materiaal. Hij sleutelt graag en zijn collectie fietsen groeit als kool. daar kan hij veel over vertellen. Tezamen met de gastschrijvers denk ik dat we een goede basis vormen voor een leuk, gevarieerd fietsblog.”

Blijkbaar vinden jullie lezers het leuk: jullie hebben bijna 4000 likers op Facebook.

“Jaja, dat gaat lekker. We zien nog steeds een mooie groei in het aantal bezoekers.

Belangrijker is natuurlijk dat we het leuk vinden om dit te doen. Rijk word je er uiteraard niet van. We doen dit naast ons normale werk.”

Waarin onderscheidt jullie blog zich van de rest?

“Het is altijd vreemd om over jezelf te schrijven, maar goed: we doen ons best om een frisse persoonlijke kijk te hebben op wielrennen en racefietsen. We posten elke dag. We proberen daarbij een evenwicht te bewaren in wedstrijdnieuws, tests van accessoires en onderdelen en racefietsen. We hebben ook een tweedehands-rubriek en een shoppagina. en om de zoveel tijd vinden we dat het tijd wordt voor wat humor. Iets lulligs.

Zo staat er nu een filmpje op het blog

Wie is ‘wij’?

“We zijn met vier vaste mannen die naast hun normale baan de artikelen schrijven, testen, lezen. Coen, Cyril, Hendrik en ik

30

van een ruzie tussen een Lamborginirijder die wordt dwarsgezeten door een wielrenner.”

Hoe vaak fietsen jullie zelf?

“Ik denk dat we allemaal het liefst zoveel mogelijk fietsen. In de praktijk is dat gemiddeld zo'n twee keer in de week. er moet ook geschreven worden voor het blog, hé? af en toe fietsen we een rondje waarbij iedereen zich mag aansluiten.

Zo kunnen we kennismaken met onze lezers. erg leuk, en gelijk nuttig om te zien wat er leeft in wielrennend nederland.”

Wat kunnen we verwachten van racefietsblog in de toekomst?

“Vooral dat we ons eigen ding blijven doen. natuurlijk willen we ondertussen ook groeien. Het allermooist zou zijn dat we ooit een wielerteam kunnen sponsoren, maar of dat realistisch is? Het grootste doel blijft: een blog bijhouden dat mensen vrolijk maakt en vaker laat fietsen.”

Wielrenblad #2 — 2013

PIJN AAn De KNIE De MeeST vooRKoMenDe KnIeKlACHTen DooR oveRBelASTInG

Knieklachten zijn de meest voorkomende klachten bij wielrenners. Niet vreemd als je bedenkt dat dit gewricht bij de gemiddelde fietstocht zo’n 90 omwentelingen per minuut maakt. Dat zijn er 5400 per uur. Sportfysio Cyrille Lux van paramedisch-centrum Movero Vita laat zien wat wij dit ingewikkelde stukje lichaam kunnen aandoen.

over het algemeen worden knieproblemen veroorzaakt door overbelasting: te veel fietsen en te weinig rust. de meeste klachten ontstaan vooral in het begin van het seizoen. Fanatiek trainen zonder je lichaam te laten wennen aan de actie is een killer voor de knie. Je lichaam is nog onvoldoende voorbereid op alle actie. en vooral de zwakkere schakels, zoals de knieën hebben daaronder te lijden. Hierom is het belangrijk je fietsroutine (tezamen met je spieren) rustig op te bouwen. Met voldoende regelmaat en genoeg rust.

Fietsen lijkt redelijk knievriendelijk als je het vergelijkt met hardlopen. Fietsen gebeurt namelijk ‘onbelast’. dat wil zeggen dat er geen druk van het lichaamsgewicht op de gewrichten ontstaat. daar zit echter ook een nadeel aan: het lichaam kan onnauwkeurige coördinatie van de fietser slechter compenseren. als je hardloopt merk je door de impact van de grond waarop je loopt dat het niet helemaal soepel gaat. als je fiets heb je het minder snel door als je techniek te wensen overlaat en is het lastiger afwijkingen van je lichaam te corrigeren. een goede fietstechniek en het juiste gebruik van je spieren is essentieel om je knieën te sparen.

In dit artikel zullen we eerst een aantal anatomische oorzaken voor knieklachten de revue laten passeren. daarna gaan we kort in op de fasen die nodig zijn om de knieën te laten genezen (we hebben het in dit artikel niet over knieklachten ten gevolge van een ongeluk of een valpartij).

32

tekst: George Deswijzen illustraties: OK200

Fysio – Pijn aan de knie

voorkomen is veel beter dan genezen.

Schade aan de knie geneest niet makkelijk

Fig.1

10º

Man

Beenlengteverschil en/of compensatiereactie van het lichaam een compensatiereactie van het lichaam kan komen door een beenafwijking, maar ook door een probleem in de wervelkolom, bekken, heup, knie of voet. Bij een dergelijk probleem kan een correctie het beste via inlegzooltjes plaatsvinden. door blokkades in de wervelkolom, het bekken, de heup, knie en voet kan het zijn dat het lichaam een andere houding gaat aannemen om deze blokkades te compenseren. dan lijkt het of er bijvoorbeeld een beenlengteverschil is, maar in werkelijkheid is dit een compensatiereactie van het lichaam.

33

20º

Vrouw

te grote Q-hoek (Fig.1) de Q-hoek (quadriceps-angle) is de hoek tussen een denkbeeldige rechte lijn van de knieschijf naar de aanhechting op het onderbeen en de lijn van de knieschijf naar het heupbeen. deze mag bij mannen ongeveer 10 graden zijn en bij vrouwen ongeveer 20 graden. Bij vrouwen is de hoek van nature groter vanwege een breder bekken. Hoe groter de Q-hoek hoe meer de knieschijf de neiging heeft om naar de buitenkant van de knie te worden getrokken. Hierdoor kunnen klachten aan verschillende structuren in de knie ontstaan, zoals subluxatie. dat betekent dat de knieschijf uit de kom van de knie schiet waardoor er klachten aan het kraakbeen aan de onderzijde van de knieschijf kunnen ontstaan. dit veroorzaakt pijn en zwelling aan de knie.

Wielrenblad #2 — 2013

De standsafwijkingen van de enkel en voet (Fig.2) door een aangeboren platvoet kun je pijn aan de buitenkant of binnenkant van de knie krijgen. dit komt omdat de voet naar binnen kantelt tijdens belasting. Hierdoor krijg je rek op de structuren aan de binnenkant van de knie of druk aan de buitenkant. dit probleem is makkelijk op te lossen door middel van een inlegzooltje. nu we de belangrijkste oorzaken van de knieklachten hebben geïdentificeerd verleggen we de aandacht naar de klachten en pijn zelf. In de meeste gevallen zal het om knieklachten gaan die zonder trauma (schade als gevolg van een val of ongeluk) zijn ontstaan. Het zijn met name overbelastingsklachten die zich sluimerend manifesteren en die in het verloop van dagen of weken erger worden.

springersknie: patella tendopathie een springersknie geeft klachten aan de pees van de knieschijf. de pijn is meestal gelokaliseerd aan de pees van de knieschijf en ook aan de aanhechting van de bovenbeenspieren aan de knieschijf. deze klachten beginnen meestal ook sluimerend, dit bemoeilijkt het kordaat en tijdig identificeren van het probleem. er kan sprake zijn van een ontsteking, maar ook slijtage van de pees kan een oorzaak zijn. deze gevallen zijn alleen zichtbaar te maken met een MRI-scan of echo. de gangbare behandeling bij slijtage bestaat uit het opbouwen van kracht en uithoudingsvermogen van de pees. Hierdoor wordt deze sterker en treden er minder of geen klachten meer op. Bij een ontsteking moet men eerst zorgen dat de ontstekingsreactie (zie schema onderaan artikel) verdwijnt. Hierna wordt hetzelfde oefenprogramma toegepast als bij slijtage.

Peesproblemen van spieren aan de achterkant van de knie: biceps tendinopathie en popliteus tendinopathie (Fig.4) deze twee sterke pezen, gelokaliseerd aan de achter/buitenkant van de knie, kunnen ook weer door overbelasting voor pijn zorgen (zie afbeelding). de klacht treedt met name op bij het buigen van de knieën. Hierdoor kan men pijnklachten krijgen aan de zijkant en achterkant van de knie.

Fig.2

Fig.4

Pijn aan de voorkant van de knie: patellofemoraal pijnsyndroom (Fig.3) dit is de meest voorkomende klacht die ontstaat door overbelasting. er zijn een aantal oorzaken voor deze klacht. Zo kan een vergrote Q-hoek zorgen dat er een rek komt op de binnenkant van de kniebanden. Maar ook door beenlengteverschil en disbalans in kracht (= slechte coördinatie van de aanspanning van de verschillende spiergroepen) van de spieren rondom de heup/ been en lage rug kan deze pijn worden veroorzaakt. al deze anatomische factoren in combinatie met overbelasting kunnen voor problemen aan de voorzijde van de knie zorgen.

Fig.3

Patella

Patellar tendinitis

34

Lopersknie: iliotibiaal frictiesyndroom (Fig.5) dit syndroom wordt gekenmerkt door pijn aan de buitenkant van de knie. door disbalans in de kracht van de spieren in combinatie met de vele pedaalslagen schuurt de pees van de iliotibiale band over het bot dat aan de zijkant van het bovenbeen zit. Tussen de pees en het bot zit meestal een vetlichaam of slijmbeurs, deze kunnen gaan irriteren door het schuren van de pees over het bot.

Fysio – Pijn aan de knie

Fig.5

Fig.7

m. gracilis

m. sartorius

m. semitendinosus

Ontsteking van de kapselplooi: Plica-syndroom (Fig.6) de plica is een bindweefselstructuur aan de binnenkant van de knie. de plica kan gaan irriteren omdat het tijdens het buigen en strekken van de knie over het bot aan de binnenkant van de knie schuurt. dit schuren wordt veroorzaakt door disbalans in spierkracht. Hierdoor krijgt men een ontsteking die gepaard gaat met pijn en zwelling.

Pes anserinus

Fig.6

synovia

Mediale plica

Pijn aan de binnenkant van de knie: pes anserinus tendinopathie (Fig.7) dit is de aanhechting van drie spieren aan de binnenkant van de knie. deze spieren zijn de m. semitendinosis, de m. gracilis en de m. sartorius. Wederom door disbalans in combinatie met de vele omwentelingen komt het tot wrijving van de pezen van bovenstaande spieren en het bot aan de buitenkant van de knie.

Tussen de pees en het bot zit een slijmbeurs die gaat irriteren. dit veroorzaakt weer pijn.

35

Behandeling van knieklachten in drie fasen Zoals je misschien hebt gemerkt is de knie een anatomisch ingewikkeld bouwwerk van Moeder natuur. als je klachten aan de knie hebt is het verstandig om dit tijdig door een deskundige te laten onderzoeken. Te lang doorlopen met knieklachten kan achteraf veel spijt geven. Fysieke schade aan de knie kan in sommige gevallen betekenen dat er behalve pijnbestrijding en compensatie door spieren weinig aan te doen valt. Voorkomen is veel beter dan genezen. schade aan de knie geneest niet makkelijk. een fysio of orthopeed kan vaststellen of de klacht een anatomische oorzaak heeft of slechts een overbelastingsprobleem is. de specialist kan op basis van de klacht en het probleem een adequaat behandelschema gaan opstellen. dit schema bestaat meestal uit de volgende onderdelen: het manipuleren (kraken) van gewrichten, masseren van spieren en krachttraining van de spieren. de behandeling van knieklachten zijn vaak in drie fasen op te delen. de fasen lopen in elkaar over en elke fase bezit zijn eigen specifieke reacties. Het is belangrijk dat tijdens de behandeling rekening wordt gehouden in welke fase het genezingsproces zich bevindt. Vandaar dat elke gerespecteerde fysiotherapeut goed naar de patiĂŤnt luistert en dit analyseert.

Wielrenblad #2 — 2013

Fase 1: Ontstekingsfase dit is de eerste reactie van ons lichaam op weefselbeschadiging waarbij een aantal verschijnselen optreden zoals roodheid, zwelling, warmte en pijn. deze fase duurt ongeveer 10 dagen. deze onstekingsfase is de basis voor een optimale wondgenezing. deze verschijnselen zul je moeten accepteren. onze sportfysio raadt af om medicijnen zoals onstekingsremmers te nemen. deze hebben een negatieve invloed op de natuurlijke ontstekingsreactie. Wel kan men voor de pijn een paracetamol nemen, deze heeft namelijk geen negatieve invloed op de wondgenezing. Rust en de knie hoog houden is de belangrijkste interventie voor de eerste paar dagen.

Afstelling van de fiets Terwijl je revalideert is het ook zinnig om een deskundige eens goed naar de afstelling van je fiets te laten kijken. naast de anatomische oorzaken is ook de afstelling van je fiets namelijk van groot belang bij het voorkomen van knieklachten. Het goed afstellen van een fiets is een wetenschap op zich. een belangrijke ook: een verkeerde zadelhoogte, pedaalafstelling en stuurhoogte kan gemakkelijk tot klachten in rug en knieën leiden.

Voor de juiste afstelling van een fiets op jouw lichaamsbouw kun je contact opnemen met een fietsenspeciaalzaak of een bedrijf dat gespecialiseerd is in fietsmetingen en optimale houding. Het is zonde als je fietsplezier moet lijden onder vervelende pijntjes die voorkomen hadden kunnen worden.

Fase 2: Proliferatie- of regeneratiefase deze fase begint begint al na 1 tot 3 dagen na het letsel en duurt ongeveer 21 dagen. deze fase wordt gekenmerkt doordat er stoffen vrijkomen die de wond repareren. Je kan weer langzaam beginnen met wandelen, fietsen en het doen van krachtoefeningen. Zorg wel dat je binnen de pijngrens blijft.

Meer informatie: www.bikefitting.com

Fase 3: Remodellerings- of maturatiefase In deze fase wordt het letsel verder hersteld en kan men het gewricht of de spier meer gaan belasten. deze fase kan maanden tot jaren duren. de pijn zal niet langer een grote beperkende factor zijn. In deze fase kun je je trainingsarbeid gaan opbouwen tot aan het oude niveau. Belangrijk is dat je dit met beleid doet en dat je een goede fysiotherapeut hebt. Waak voor overbelasting en bouw de afstanden en de zwaarte van het parcours rustig uit. Belangrijk is ook dat je krachtoefeningen blijft doen en dat je deze intensiveert al naar gelang je conditie en klachten. onbalans van de spieren is een veelvoorkomende oorzaak van knieklachten. Kracht en coördinatietraining van de spieren rondom de heupen, benen en lage rug voorkomt klachten. de training hiervoor bestaat onder andere uit squats en dead-lifts.

Voor meer informatie zie het artikel ‘na de winterslaap fit terug op de fiets’ uit Wielrenblad #1.

schema van de genezing van de knie

ontstekingsfase Proliferatiefase Remodelleringsfase

1

36

2

3

4

5

6

7

8

9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30

2 2 : 0 0 BESTELD M O R G E N I N H U I S

GRATIS BEZORGING

V O O R

V A N A F

NEW

L 5 0 . -

E T Y L E SPORTDRINK

WEL DE VOORDELEN, GÉÉN CALORIEËN Het is inmiddels alom bekend dat een verstoorde vocht- en elektrolytenbalans een nadelig effect heeft op je prestatievermogen en is veelal de veroorzaker van krampverschijnselen. Zorgen dat je vocht- en elektrolytenbalans op optimaal niveau blijft is dus van groot belang. Elyte Sportdrink is een unieke nieuwe drank van Amacx die je hierbij kan helpen.

Ideaal voor optimalisatie van de vochtbalans Helpt tegen prestatieverlies & krampverschijnselen Verkrijgbaar mét & zonder cafeïne Bevat de essentiële mineralen Praktisch géén calorieën!

Lost goed op in water Geen kleurstof Lekker frisse smaak

25

SERVINGS

8.95 NEW

volg ons op facebook facebook.nl/Duursport.nl

AMACX Protein Bar Een absolute Protein-traktatie!

AMACX Recovery Drink

Amacx introduceert de nieuwe innovatieve Protein Bar. Bijzonder rijk aan Protein (27,3 gr) en super laag suikergehalte (2,5 gr) per Bar! Ideale voedingwaarde, heerlijke smaak en bijzonder scherp in prijs!

De kickstart voor je herstel!

Amacx Recovery Drink geeft je herstel direct de juiste kickstart! Een zeer waardevolle toevoeging voor elke fanatieke sporter die zijn of haar prestaties naar een hoger niveau wil brengen. Nu verkrijgbaar in de smaak: Forrest Fruit

19.95

NEW

TASTE

VAN

17.50

NEW

12X 65 GR

VOOR

14.95

HIGH 5 Energy Source 2,2 kg Optimale opname, maximale energie!

BORN Block 16x4 gram

Door de unieke 2:1 formule bestaat deze drank, naast Maltodextrine ook uit Fructose. Hierdoor ontstaat 50% meer opname van koolhydraten, wat resulteert in een grotere energielevering, en dus meer energie om een topprestatie neer te zetten.

Kauwtablet die écht power levert!

De kauwtablet bevat een vernieuwde samenstelling van complexe koolhydraten, natuurlijke antioxidanten, het spiermineraal magnesium en natuurlijke fitmakers.

De Block is ontwikkeld in samenwerking met de renners van het World Tour Cyclingteam Argos-Shimano.

IN PRIJS

VERLAAGD

VAN

OP = OP

3+1

43.95 VOOR

29.95

GRATIS p/st

4.50

GRATIS KADO BIJ ELKE BESTELLING! W

W

W

.

} D

U

U

R

S

P

O

R

T

.

N

L

Wielrenblad #2 — 2013

Côte de Stockeu STIlSTAAn / InSToRTen / KnIelen BIJ HeT MonUMenT vAn eDDy MeRCKx

tekst: Eric Mijnster foto’s: Mikel Buwalda

“Ter ere van diens vijf zeges in Luik-Bastenaken-Luik wordt de Côte de Stockeu ook wel liefdevol ‘Stèle Eddy Merckx’ genoemd. Op de top staat een monument voor deze grote man. Net als Merckx kent deze klim geen genade: hij maalt renners fijn en spuugt ze uit.” Het zijn de eerste regels van beklimming #41 uit de wielergids Hellingen van Simon Warrens, waarin hij de 50 meest beruchte Belgische heuvels in willekeurige volgorde beschrijft. De woorden over de Côte de Stockeu klinken alsof de 2,4 kilometer lange helling een specifiek Middeleeuws martelwerktuig betreft.

38

Beklimming – Côte de Stockeu

eddy Merckx won 31 klassiekers en werd drie keer wereldkampioen. Hij kwam vijf keer thuis met geel om de schouders na afloop van de Tour de France en vijf keer met roze na de Giro d’Italia. Hij kon zeven keer als eerste zijn handen in de lucht steken bij Milaan - san Remo, en won vijf keer Luik-Bastenaken-Luik. al deze overwinningen staan uitgeschreven op het monument op de top van de Côte de stockeu, gevolgd door ‘etc’. eddy Merckx won in totaal namelijk 525 wedstrijden. onze zuiderburen zijn verstandig geweest door niet alle overwinningen te noemen. een eerbetoon voor zijn volledige palmares zou het hoogste bouwwerk van België betekenen.

de Côte de stockeu stijgt gemiddeld 10% en maximaal 21%. Zelfs zonder eddy Merckx voelt de helling als een rechtstreeks duel met de kannibaal. de straten in het centrum van stavelot liggen bedekt met klinkers. de wegen zijn allesbehalve waterpas, maar de echte hellingen bevinden zich aan het einde van de kasseienstroken. daar waar de klinkers asfalt worden, daar begint de ware marteling. Het steilste gedeelte volgt halverwege, als je mondspeeksel naar bloed begint te smaken en het melkzuur je oren uitkomt. daarna vlakt de weg af. eddy Merckx bukte hier om op te schakelen via een hendel op het frame: de gemiddelde fietser heeft niet eens de kracht meer om zijn rechter wijsvinger naar links te bewegen.

stats Côte de stockeu, stavelot lengte: 2400 meter Gemiddeld stijgingspercentage 10% — Maximaal: 21% Snelste Strava-tijd tot standbeeld (900 m): Gilles Devillers 3,45 min. (15,2 km/h))

hoogte in meters

eddy Merckx maakte de koers altijd zelf.

Het liefst reed de Belgisch wielerkampioen in eigen tempo op kop, wetende dat de rest van het deelnemersveld vroeg of laat zou capituleren in zijn wiel. Zelden heeft het wielrennen een renner gekend die zo onuitputtelijk was. Het is een levende legende die zijn wedstrijden won in de tijd dat er werd gekoerst met lange lokken die onder petjes tevoorschijn kwamen. Tricots werden gemaakt van schapenvacht en de gele trui was nog maar net geel op televisie. Bij de term ‘elektrisch schakelen’ had het hele peloton op de grond gelegen van het lachen; met eddy Merckx aan de voet van de Côte de stockeu lag het hele peloton op de grond van het huilen.

als de verzuring je haast dwingt op te geven, nadert het monument alweer. dat geeft het laatste beetje kracht om toch door te zetten. Het asfalt is hier echter zo slecht dat het lijkt alsof eddy Merckx niet alleen zijn rivalen de vernieling in heeft gereden. Het wegdek is een monument op zich. na het kunstwerk kruipt de weg verder omhoog. Het bronzen beeld aan de Côte de stockeu is echter een goed excuus om even stil te staan bij de dadendrang van één van de grootste renners aller tijden. als reïncarnatie bestaat, dan zal eddy Merckx vast terugkeren als Côte de stockeu.

De Côte de Stockeu stijgt gemiddeld 10% en maximaal 21%.

Zelfs zonder eddy Merckx voelt de helling als een rechtstreeks duel met de kannibaal.

531 511 9%

491

6%

4%

7%

471 10%

451 431

9%

411

7%

6%

11%

12%

391 17%

371

13%

12%

351 13%

331 12%

311 291

10%

13% 12%

271 251 0

200

400

600

800

1000

1200

1400

1600

1800

2000

2200

afstand in meters

39

Wielrenblad #2 — 2013

tekst: George Deswijzen

MAlTenI vooR eCHTe lABeURS Wielrennen en bier drinken gaat prima samen. Gevoelsmatig althans. Wat maakt gelukkiger dan een heerlijk glas gerstenat na een inspannende toertocht? Nog beter wordt het als het biermerk een link heeft met de wielersport. Malteni is een biologisch gebrouwen bier met passie voor wielrennen.

de naam Malteni is een samenvoeging van ‘malt’ als een belangrijk ingrediënt van het bier en ‘Molteni’, de voormalige succesploeg waarin onder meer eddy Merckx de ene na de andere overwinning binnenhaalde. Merckx wist met Molteni maar liefst drie keer de Tour, drie keer de Giro en een keer de Vuelta te winnen. nog steeds een ongeëvenaarde prestatie. de makers van Malteni eren deze bijzondere prestaties door een bijzonder label op hun flesjes te plakken. Retro is in, zo moeten de mannen van Malteni gedacht hebben. Het label bestaat uit de bijzonder fraaie koerstrui van Molteni met de regenboogmouwtjes van de Kannibaal himself. de bedenkers van Malteni, alex Voisine en William Lanigan, hebben gevoel voor smaak, cultuur en traditie. daarnaast delen ze niet alleen een passie voor fietsen over kasseien, maar ook hun liefde voor

40

bier en het gebied waar ze vandaan komen: Henegouwen (Hainaut). als organisatoren van toertochten over de pavées in België en Frankrijk kwamen zij een paar jaar geleden op het ludieke idee om een uniek bier op de markt te brengen speciaal voor mensen met dezelfde passie. Zij overtuigden hun vriend Marc antoine de Mees, die toevallig een eigen brouwerij in Brunehaut heeft, dit bier gezamenlijk te ontwikkelen. door te kiezen voor een opvallende campagne - geheel in Molteni retrostijl - haalde het biermerk meteen veel publiciteit binnen in wielerminnend België en daarbuiten. de vraag naar het bier groeit, maar het vinden van geschikte verkooppunten blijkt vooralsnog een uitdaging. de Molteni look and feel helpt aan populariteit maar de smaak is toch allesbepalend. smaakt Malteni dan wel lekker genoeg? ongetwijfeld.

Malteni voor echte labeurs

ROOF BOTTLE

BOTTLE

1 4 2 3

1

2

3

4

MAT

ROOF BIKE 1

ROOF SPOILER TORSION BAR

TEAM CAR ROOF BIKE 2

Het bier wordt met veel zorg op ambachtelijke wijze gebrouwen in de brouwerij van Brunehaut. Volgens authentiek recept en op biologische wijze heeft de brouwmeester, damien delneste, een 100% biologisch en glutenvrij bier ontwikkeld.

Malteni is licht alcoholisch, amberkleurig en heeft een ronde afdronk zoals dit in het mĂŠtier heet. Het bier heeft een licht kruidige noot, is fruitig van smaak met een korte bittere nasmaak op het einde. naast dit amberbiertje heeft Malteni recentelijk ook een wit en blond bier op de markt gebracht. Het bier is vooralsnog alleen bij een klein aantal zaken verkrijgbaar. Het is op dit moment slechts te koop in BelgiĂŤ in het centrum van de Ronde van Vlaanderen: oudenaarde. daarbij is het ook in Londen en Parijs te koop.

41

Kan je niet wachten totdat je in oudenaarde, Parijs of Londen bent geweest dan is het ook te bestellen via internet: www.xuride.net www.lookmumnohands.com

Wielrenblad #2 — 2013

tekst: Eric Mijnster

KoGA A – lIMITeD Al 6069 frame:

Aluminium

afmontage:

Shimano Ultegra

gewicht:

7,6 kg

wielset:

Fast Forward FFWD F6R

prijs:

€ 4700,–

Het is zes uur als de wekker gaat.

Het gras is vochtig en de zon heeft moeite boven de horizon uit te komen. De nacht duurde een eeuwigheid. Het is vroeg, maar onder de douche stroomt de adrenaline al harder dan het water. De oorzaak van alle opwinding en deze onrustige nacht staat sinds gisterenmiddag spik en span tegen de sofa in de woonkamer. De Koga A-Limited AL 6069, is in gereedheid gebracht voor een zware tocht in een uithoek van het land. Uitgeslapen of niet, vandaag wordt er hard gereden.

42

Competitief Met signature geeft het nederlandse fietsenmerk je de mogelijkheid je eigen droomfiets samen te stellen. Via de website customize je in vijf stappen een racefiets van frame tot afmontering. de a-Limited aL 6069 is één van de te kiezen frames. Het frame heeft een stijlvol design met bijzonder dunne seat stay en een gewicht dat doet denken aan hoogwaardig carbon. Toch is het opmerkelijk lichte frame volledig uitgevoerd in geanodiseerd aluminium. de hoogwaardige aluminium-legering 6069 staat bovendien garant voor een optimale trekkracht. Kies daarbij voor een stuur, stuurpen en zadelpen van Fsa K-Force, een shimano Ultegra afmontering, het sLR Kit Carbonio zadel van selle Italia en de F6R-C velgen van Fast Forward en je hebt een competitief ingestelde tweewieler. de waarde ervan ligt nabij de €4300,-. Met twee muisklikken op de website van signature is de samenstelling overigens alweer anders. Het is daardoor eenvoudig om de kosten te beperken, of juist niet. stabiel ondanks de competitieve instelling heeft de a-Limited aL 6069 geen uitgesproken winnaarsmentaliteit. Waar competitieve tweewielers zich doorgaans kenmerken door een bovengemiddelde drang naar voren, valt deze fiets op door een stabiele wegligging. al fietsend raak je ervan overtuigd dat geen windvlaag, kuil of drempel je ritme kan verstoren. de stabiliteit zorgt

bovendien voor een enorm comfortabele fietservaring. Het sLR Kit Carbonio zadel van selle Italia benadrukt het comfort. de logica van een sofa in de woonkamer trek je ongetwijfeld in twijfel na een tocht op dit zadel. Het geïntegreerde carbon zorgt ervoor dat het zadel ook op basis van gewicht en stijfheid tot de beste behoort.

Met de sLR Kit Carbonio weet selle Italia competitie met comfort te combineren, en dat is typerend voor deze uitvoering van de Koga a-Limited aL 6069.

Comfortabel hard rijden deze Koga signature is het bewijs dat een competitieve instelling hand in hand kan gaan met ultiem comfort. de fiets is daardoor ideaal voor wielrenners die meer willen dan hard fietsen. Het is niet de snelste tweewieler, maar de combinatie van gewicht, prijs en stabiliteit maakt het een prima racer. Comfortabel hard rijden, daar is deze Koga a-Limited aL 6069 bij uitstek voor geschikt.

D’r op & d’r over – Koga A–Limited AL 6069

43

Wielrenblad #2 — 2013

WIelRennen AM WöRTHeRSee FIeTSen lAnGS een vAn De MooISTe MeRen vAn ooSTenRIJK tekst: Eric Mijnster foto’s: Mikel Buwalda

44

Route – Wielrennen am Wörthersee

Wenen

oosTenRIJK

Wörthersee

45

Wielrenblad #2 — 2013

De Wörthersee is een groot Alpenmeer gelegen in de prachtige omgeving van het Oostenrijkse Karinthië. Het is een fietsvriendelijke plek. Zowel de zondagsrenner als de fietsbuffel komen er prima aan hun trekken. Al is het maar omdat de meeste fietstochten eindigen in Kaiserschmarren met poedersuiker.

46

Ik heb mijn stuur vast en mijn ogen dicht. een frisse alpenbries streelt mijn gezicht. om te genieten van het geluid van stilte en de geur van natuur heb ik mijn ogen niet nodig. als ik mijn ogen weer open, openbaart zich een bosrijk schouwspel omkaderd door een imposant hooggebergte. de omgeving is oogverblindend.

Het natuurschoon lijkt oneindig door de weerspiegeling in het water. Ik sta samen met mijn tweewieler op een steiger in het zuiden van oostenrijk en mis alleen een postzegel rechtsboven in mijn gezichtsveld. Ik bevind me in een levensechte ansichtkaart.

Lust am Leben Robert is mijn wielrengids. Hij gedraagt zich alsof dit scenario alledaagse kost is. dat is het ook voor hem. Robert is hier geboren, getogen en uitgegroeid tot hoteleigenaar met een wielrenhart. Terwijl ik om me heen kijk, vertelt hij me van alles over Karinthië, de deelstaat waarin we ons bevinden. Bij het binnenrijden van deze regio stond er een bord langs de snelweg: ‘Kärnten - Lust am Leben.’ Robert zou een uitgelezen ambassadeur zijn om deze boodschap te verspreiden. Met ongeremd enthousiasme volgt de ene anekdote na de andere. Maar, om eerlijk te zijn: iedere

Route – Wielrennen am Wörthersee

anekdote gaat mijn ene oor in en mijn andere oor uit. de omgeving is absoluut achtergrondinformatie-waardig, maar met open ogen is luisteren er niet meer bij. samen fietsen we een lus ten noorden van de Wörthersee. Het gebied is heuvelachtig en de wegen liggen er strak bij. extreem steile stukken komen we niet tegen. Robert kent hier elke straatsteen en trekt verrassend door, op een kilometer vals plat. In nederland zorgen dit soort momenten soms voor een brandende luchtpijp. Vandaag blijft een inwendige vuurzee me bespaard. Je merkt pas hoe smerig Hollandse lucht kan zijn als je zuivere lucht inademt. als Robert zich hijgend terug laat zakken, trek ik onverbiddelijk door. na een paar honderd meter kijk ik achterom en zie het vertrokken gezicht van mijn gids. Robert zit niet meer in mijn wiel, maar staat te wachten bij de laatste kruising en gebaart dat we naar links moeten. Ik geloof er niets van. Via Feldkirchen in Kärnten rollen we naar de ossiacher see. dit meer is ongeveer half zo groot als de Wörthersee en ligt er zo’n tien kilometer bij vandaan. ook hier heeft de aarde haar best gedaan. door de natuurlijke stilte waan ik me in het tijdperk van jagers en bessenplukkers. slechts mijn

47

fiets verraadt dat het 2013 is.

“Kaffee und apfelstrudel!,” roept Robert ineens. Veel van zijn anekdotes zijn mij ontgaan, maar dit hoeft hij geen tweede keer te zeggen. Robert leidt me naar een café in ossiach waar het appelgebak eigenhandig gemaakt wordt. een situatieschets: omgeven door oostenrijks natuurschoon op een zonovergoten oostenrijks terras met typisch oostenrijks gebak in oostenrijks formaat. “Lust am Leben”, zeg ik verguld in mijn beste duits. Robert antwoordt met een knik, een alleszeggende glimlach en dezelfde drie woorden: “Lust am Leben”.

In de achtertuin: Italïe en slovenïe Ik raak maar niet uitgekeken op het natuurschoon, die wordt gekenmerkt door een scala aan groentinten en een serene rust die ik lang niet heb gevoeld. Het meer is 19 vierkante kilometer groot en bevindt zich tussen de twee grootste steden van Karinthië: Villach en Klagenfurt am Wörthersee. Met een temperatuur van 25 graden in de zomer is de Wörthersee de ideale plaats even in het meer te plonzen en uit te blazen na een enerverende tocht. slovenië en Italië liggen om de hoek. op minder dan 30 kilometer ten zuiden van het meer loop je de sloveense

Wielrenblad #2 — 2013

douanebeambten tegen het lijf. Zij bewaken de grens tussen Karinthië en nationaal Park Triglav. Het park heeft een beschermde status sinds 1924, waardoor de kans bestaat een schuchtere bergmarmot tegen te komen groter is dan de kans op een luidruchtig motorvoertuig. dit heeft niet in de laatste plaats te maken met het gebrek aan asfalt. Het nationaal Park Triglav is vooral populair bij fanatieke hikers en sloveense gezinnen die de 2864 meter hoge berg Triglav traditiegewijs beklimmen. Wielrenners vermaken zich op de wegen aan de rand van het indrukwekkende park en wagen zich doorgaans niet aan de onverharde route naar boven.

Ten zuidoosten van de Wörthersee liggen trouwens ook geasfalteerde bergpassen die fietsers liever te voet bestijgen. die zijn gewoon te steil. deze Italiaanse monsters liggen op minder dan 30 minuten autorijden van het meer. Voor je het weet sta je oog in oog met giganten bekend uit de Giro d’Italia. de Monte Zoncolan is er zo een. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,5% gedurende 10,5 kilometer vraag je jezelf vanzelf af hoe het mogelijk is dat het asfalt niet naar beneden is gesijpeld tijdens de aanleg van het wegdek.

Ik verdenk de wegenbouwers op steile stroken wel eens van een onderlinge competitie. Het wegenbouwteam dat zoveel mogelijk hoogtemeters met zo min mogelijk asfalt weet te overbruggen, mag een week lang onbeperkt halve liters drinken op een parelwit zandstrand naar keuze. Zoiets. Hoe steiler, hoe meer punten. Toen een peloton Italiaanse

48

asfaltspecialisten opdracht kreeg de helling naar de top van de Monte Zoncolan van een zwarte strook te voorzien, keken ze met een schuin oog naar alpe d’Huez. een stijging van 1061 meter over 13,8 kilometer moest verbeterd worden. Gevolg: profwielrenners die de berg op lopen.

Gefeliciteerd wegenbouwers.

Villacher Alpenstraße In oostenrijk liggen ook verdachte bergwegen. Toch komen de wegenbouwers nauwelijks in mijn gedachten als ik door Karinthië fiets. Robert geeft aan dat de Villacher alpenstraße vooral de moeite waard is vanwege haar schoonheid. Ik zet mijn complottheorie direct in de ijskast. de 1172 hoogtemeters verspreid over 16,4 kilometer bevestigen mijn vermoeden dat het asfalt op deze helling door een neutraal wegenbouwteam is uitgerold. de geruststellende cijfers zorgen voor volledige ontspanning voor aanvang van de klim. en dat goed blijkt terecht. ook omdat na 200 meter fietsen een slagboom alle gemotoriseerde voertuigen tegenhoudt.

Voor 15 euro mogen automobilisten hun route vervolgen. Fietsers hoeven geen tol te betalen. op de Villacher alpenstraße is het daardoor elke dag autovrije zondag: een paradijs voor wielrenners. Hoewel je de moeilijkheidsgraad van een klim deels zelf in de hand hebt, hoort de Villacher alpenstraße niet thuis in het rijtje zwaarste beklimmingen. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,1% is er geen reden tot paniek. dat er ook behoorlijk gedaald wordt tijdens de klim is wel reden tot lichte paniek. enerzijds moet je

Route – Wielrennen am WÜrthersee

Het natuurschoon lijkt oneindig door de weerspiegeling in het water

daardoor telkens weer op zoek naar je ritme, anderzijds zijn de klimkilometers die wel omhoog gaan gemiddeld steiler dan het gemiddelde. om wielrenners tegemoet te komen, hebben de wegenbouwers moraalstenen langs de weg gelegd. elke tweehonderd meter laten de oostenrijkers je op vierkante rotsblokken weten hoeveel kilometer je gefietst hebt. Je bent boven voordat je 17 op een steen hebt zien staan. Toch moet je flink doortrappen om boven te komen. en met de onregelmatigheid van de klim is dat niet altijd even makkelijk. stroken van 10% omhoog worden afgewisseld met stroken van 10% naar beneden. Zelfs het neutrale oostenrijkse wegenbouwteam blijkt sadistische trekjes te hebben.

Ze zitten vast met een verrekijker op de

49

top om te smullen van alle afgepeigerde lichamen die ze veroorzaken. Het echte genieten van het uitzicht en de fietsflow maakt om de zoveel tijd plaats voor een paar fikse vervloekingen. dan gaat de weg weer even flink omhoog. de top blijkt een paradijs voor MTB-ers en wandelaars. onverharde en avontuurlijke routes leiden je naar de absolute bergtop. Ik waag me er niet aan. Het asfalt leidt me bovendien naar een berghut waar een niet te versmaden walm vandaan komt. Ik volg mijn neus en parkeer mijn tweewieler tegen de voorgevel. op de menukaart staat Kaiserschmarren. Zo blijkt de top ook een paradijs voor wielrenners te zijn.

Wielrenblad #2 — 2013

Door de natuurlijke stilte waan ik me in het tijdperk van jagers en bessenplukkers. Slechts mijn fiets verraadt dat het 2013 is

Wielrennen & Wörthersee omdat we in 2013 leven, wordt er gewerkt aan GPs-routes in Karinthië.

Verwacht wordt dat wielrenners met geavanceerde stuurcomputer er binnen enkele maanden kunnen fietsen zonder wegenkaart in de achterzak. Robert zet zich in voor een fietsvriendelijke omgeving rond de Wörthersee en doet er alles aan om de moderne wielrenner van alle gemakken te voorzien.

In zijn hotel, seehotel Hubertushof, heeft de sympathieke gids de puntjes al op de i gezet. er is een speciale berging voor fietsen die ’s nachts op slot gaat en de sauna wordt elke middag opgewarmd voor een ontspannen afsluiting van de dag. Wielrenners die zich na een dag in het zadel krampachtig voortbewegen kunnen een sportmassage krijgen.

Wat eten we vandaag?

Kaiserschmarren is een typisch oostenrijks gerecht dat veel weg heeft van de nederlandse pannenkoek. de oostenrijkse variant is echter veel luchtiger omdat de stijfgeklopte eiwitten pas op het laatste moment aan de rest van het beslag worden toegevoegd. Hoe maak je portie?

Klop eerst bloem (150 gram), eigeel (van drie eieren), suiker (een eetlepel) en melk (10 cl) tot een glad beslag. Klop daarna de eiwitten (van drie eieren) met een snufje zout stijf. Meng het eiwit vervolgens voorzichtig met het beslag, zodat de luchtigheid niet verloren gaat. Voeg tijdens het roeren rozijnen (40 gram) toe.

Bak nu een dikke pannenkoek en scheur hem na het omdraaien in kleine stukjes. schep de Kaisersmarren op een bord, bedek hem met een laagje poedersuiker en waan jezelf in een oostenrijkse berghut op de top van de Villacher alpenstraße.

Meer informatie www.rad.woerthersee.com seehotel Hubusterhof www.seehotelhubertushof.com Landhotels Rosentaler Hof www.rosentaler-hof.at Roadbike Holidays www.roadbike-holidays.com Download Wil je zelf deze route rijden? download de route op www.wielrenblad.nl/routes

50

Wielrenblad #2 — 2013

HeT BeSTe FIeTS — DIeeT

oM UITDRoGInG en een HonGeRKloP Te vooRKoMen en SPIeRHeRSTel Te BevoRDeRen tekst: Jeanine Laudy

Wat eet je als ontbijt en wat neem je mee op de fiets? Drie Wielrenblad-redacteuren vergeleken hun eigen voedingsgewoontes en legden die voor aan Marcel Hesseling, de diëtist van de Belkin-ploeg en de Rabobank–Liv/Giant vrouwenploeg.

52

Wat eet de redactie?

Mijn eigen ontbijt bestaat standaard uit havermout met rozijntjes en een klein beetje kaneel voor de smaak. ook als ik ga fietsen, ontbijt ik daarmee. Bij lange tochten neem ik iets meer. Voor onderweg reken ik per uur op een reep ontbijtkoek - mét rozijnen om ‘m iets smeuïger te maken - of een banaan. Vaak neem ik wel wat extra mee, voor het geval dat, maar zelden gaat dat op. Verder zitten er grote bidons in de bidonhouders. op warme dagen doe ik er wel eens wat dorstlesser van Isostar bij. Je drinkt dan meestal meer en van alleen water kun je zo’n vervelende ‘waterbuik’ krijgen. Bij koud weer moet ik me ertoe zetten meer te drinken. Thuis eet ik een paar boterhammen of een warme maaltijd met vriendlief als hij dat heeft klaargemaakt.

Voeding – Het beste fietsdieet

Wanneer hoofdredacteur Rick op zondagochtend een rit van ongeveer 100 kilometer gaat rijden eet hij als ontbijt een kant-en-klare pannenkoek. een kop koffie en een glas water moeten zorgen voor voldoende vocht wanneer hij vertrekt. en eenmaal op de fiets?

Rick: “In de bidons van 750 ml stop ik appeldiksap en een klein beetje zout. aangevuld met water uiteraard. Tijdens de rit eet ik nog een banaan, een reep ontbijtkoek en een energiereep. als ik thuiskom gaan daar nog twee bruine boterhammen met banaan en stroop achteraan. Heerlijk.”

Collega Tom pakt het heel anders aan. Zijn ritjes komen zelden boven de twee uur uit, dus eigenlijk denkt hij er helemaal niet zo over na hoe en wat hij eet. “Van tevoren eet ik een paar boterhammen, belegd met wat er op dat moment in huis is. Brinta wil er ook nog wel eens in gaan. Tijdens de fietstocht neem ik geen voeding mee en in mijn bidons gaat simpelweg water.”

Basisregels Uiteraard verschillen optimaal ontbijt en geschikte tussendoortjes per persoon, route, sportieve ambitie en weertype. Toch zijn er enkele basisregels waar je je aan kunt houden om niet uitgedroogd te raken of onderweg een hongerklop tegen te komen. diëtist van de Belkin-ploeg en de Rabobank–Liv/Giant vrouwenploeg Marcel Hesseling geeft ons advies. Grofweg kun je volgens hem het volgende aanhouden:

→ Neem bij koud weer één bidon per uur en één tot twee aanvullingen per uur. Een aanvulling kan zijn: sportreepje, snee ontbijtkoek, klein gelletje, banaan of wit broodje met zoet beleg. → Bij warm weer (lees: gevoelstemperatuur van 20 graden of meer) moet je zeker twee bidons per uur drinken en één aanvulling per uur. de tussendoortjes moeten er vooral voor zorgen dat je je koolhydraten op peil houdt. Tijdens het fietsen verbruik je namelijk zowel koolhydraten als vetten. naarmate je intensiever fietst worden in verhouding steeds meer koolhydraatvoorraden aangesproken. als je twee uur hard hebt doorgefietst zijn deze voorraden leeg. dan zal het lichaam volledig op vetverbranding over gaan. omdat het lichaam veel meer zuurstof nodig heeft om energie vrij te maken uit de vetten, zal het fietsen vanaf dat moment een stuk moeizamer gaan. dat is die bekende hongerklop. om dit te voorkomen is koolhydraatrijke voeding belangrijk. Marcel: “dat kan in de vorm van pannenkoeken, muesli, havermout of brood. Kies met name voor de volkoren varianten omdat deze energie geleidelijker wordt afgegeven en zorgt voor minder pieken in de bloedsuikerspiegel.” als je niet genoeg koolhydraten binnenkrijgt via de voeding, dan raadt Marcel aan om ook een sportdrank met koolhydraten te nemen

53

(ongeveer 6 gram koolhydraten per 100 ml vloeistof). dat kan een kant-en-klare drank zijn, maar je kunt ook gemakkelijk zelf een sportdrank maken. Verdun een vruchtensapje als appelsap met water, of doe wat siroop voor de smaak bij een neutrale maltodextrine (een hoogwaardige koolhydraat in poedervorm zoals Fantomalt van nutricia). Voeg daaraan een klein snufje zout toe, zodat het vocht goed wordt opgenomen. als je na afloop van je ritje terugkomt is het misschien fijn om heerlijk lang te gaan douchen en daarna met een colaatje of biertje in de tuin te gaan zitten bijkomen. Maar direct na de inspanning kun je het beste herstellen, dus is het belangrijk om meteen je koolhydraatvoorraden aan te vullen. “daarbij moet ook aandacht zijn voor de eiwitten. deze zorgen namelijk voor een beter spierherstel. deze combinatie van stoffen is in kant-en-klare herstelshakes terug te vinden, maar je kunt ze ook zelf mixen. Muesli of havermout met wat yoghurt of melk, brood met magere vleeswaren, een glas magere chocolademelk of een gezoet zuivelproduct, zoals magere kwark met vruchten.

Redacteuren langs de lat Wat vindt Marcel van de dieetroutines van onze redacteuren? “Wat betreft Rick: bij koud weer is de inname van vocht en koolhydraten prima, maar bij warm weer zou dat wel het dubbele mogen zijn. na de training neemt hij verder alleen koolhydraten. Hij kan daar maar beter een glas melk aan toevoegen of magere vleeswaren op brood, zoals rosbief, rookvlees, kip- of kalkoenfilet.”

Zelf moet ik volgens hem ook letten op mijn inname van koolhydraten. Het makkelijkste is om dit aan mijn bidon toe te voegen. Zo verhoog ik niet alleen de koolhydraatinname, het water wordt dan ook beter opgenomen. Marcel: “na afloop moet je ook zorgen voor een goede combinatie van koolhydraten en eiwitten. neem dus magere vleeswaren of zoet beleg op het brood en drink een glas melk of yoghurtdrank.”

Wat betreft Tom heeft Marcel alleen het advies om de vochtinname wat te verhogen. “die is aan de lage kant, zelfs bij koud weer is het krap. In principe is het voor tochten tot twee uur niet nodig om de koolhydraten nauwlettend in de gaten te houden, maar toch raad ik aan om met de verhoging van de vochtinname ook te kiezen voor een sportdrank, aangezien dat makkelijker wordt opgenomen door het lichaam.”

Wielrenblad #2 — 2013

Marcelino lopez

ColUMn

Marcelino lopez is schrijvend psycholoog met liefde voor snelheid, flow en mooie bochten.

Mijn favoriete revalidatieobject “Huh? oké, eh, mmm, kan ik, eh… hoe lang voordat, eh…?” dokter Kouman, orthopeed, kijkt me vermoeid aan vanachter zijn lullige leesbrilletje. dan onderbreekt ‘ie mijn gestotter: “daar wil ik nog niets over zeggen, oké? Woensdag zien we hoe serieus de schade écht is. dan durf ik te zeggen wanneer je weer mag sporten.” een voor mij wazige MRI-scan laat mijn arts “overduidelijk” een ingeklemde meniscus en kraakbeenschade in mijn rechterknie zien. “die knie moet zo snel mogelijk operatief worden opgelapt.” alle kloten op een stokje. Komende woensdag al moet ik onder het mes. Met dit script had ik geen rekening gehouden.

Ik ging uit van een dik, maar onschuldig verdraaid knietje. een knietje dat ik in korte tijd weer tot volle sterkte zou mogen fietsen. dom natuurlijk. Ik ben geen kniedeskundige. de lege, vermoeide blik van dokter Kouman weerspiegelt perfect hoe ík me inmiddels voel. down. Leeg. slap. alle levenskracht die net nog had, lijkt via mijn slippers de aarde te zijn ingezogen.

Tezamen met al mijn plannen. daar gaat mijn zomer. Kitesurfen, fietstochten, salto’s springen van strandcontainers, wildplassen, hinkstapsprong spelen met de buurtkids, afkicken van Facebook. niks van dat. Het wordt narcose, doorliggen, naar een slecht gewit plafond kijken, krukhoppen, plassen in een urinebokaal, revalideren, statusupdates op Facebook lezen. dat soort suffigheid. an-der-hal-ve. Maand.

Lang. Minstens. aan onverwachte tegenslag moet een mens stapsgewijs wennen. op de fiets

54

terug richting huis begin ik heel voorzichtig met incasseren. er is iets met fietsen dat steevast helpt psychisch ongemak te verlichten. Wat het precies is? Misschien is het de onvermijdelijke tegenwind die mijn hoofd verfrist? de comfortabele snelheid waarmee de naderende omgeving weer uit mijn gezichtsveld verdwijnt?

Mijn benen die monotoon en automatisch doortrappen alsof ze weten waar ze naartoe moeten? alles ademt beweging, hoop, richting en vooruitgang. Het helpt, ook nu. Langzaam begin ik de verwachte hellezomer weer in breder perspectief te zien. en ach, ik heb nog een paar dagen om de nodige voorbereidingen te treffen, eerder gemaakte plannen formeel te annuleren en boeken op bol.com te bestellen. eenmaal thuisgekomen bel ik een vriend die recentelijk iets soortgelijks heeft meegemaakt. Hij is een kei in mijn moraal liften. Zijn adviezen zijn verrassend praktisch en direct uitvoerbaar. “Bak vaker vette vis, helpt tegen somberheid, wetenschappelijk bewezen.” dat soort wijsheden. In dit specifieke geval oreert hij: “Je moet iets doen wat je anders nooit zou doen. dan wordt de ellende met je knie gekoppeld aan iets positiefs. dat internetproject waar je nu al een tijdje halfbakken mee bezig bent, je hebt nu alle tijd om dat eindelijk een keer voor elkaar te boksen. stel jezelf een deadline en ga ervoor. dan voelt het allemaal niet zo zinloos. Houd jezelf een mooie worst voor, jongen. dat is dé manier om tegenslag te ownen.”

Terwijl ik het gesprek afbreek, loop ik op automatische piloot naar de schuur. eerst de gereedschapskist halen, daarna mijn kekke, maar afgeragde fietsje. die krijgt alvast een pontificale plek in de huiskamer.

Hij krijgt binnenkort eindelijk eens een goede onderhoudsbeurt. net als ik.

OOSTENRIJK I T A L I Ë S PA N J E KROATIË DUITSLAND

37 HOTELS 20 REGIO’S 5 LANDEN

www.roadbike-holidays.com

Direct naar de site

De beste bikehotels en tips van experts voor de perfecte fietsvakantie!

Florian Mörtl, Triathlon Team X3 Austria

Hoogwaardige smering en corrosiebescherming naast de ketting ook voor o.a.

- kabels - pedalen - vering - frame (ook de binnenzijde) - lagers en voor auto, boot, gereedschap en vliegtuigonderdelen...

Ontwikkeld door Boeing Aviation Laboratories Boeshield T-9 is ontwikkeld voor de luchtvaartindustrie ter bescherming van metalen vliegtuigonderdelen.

Het dringt door tot in metaalporiën om vocht van metaal te scheiden en laat een bijna onzichtbaar, flinterdun waterafstotend waxlaagje achter dat niet van de ketting afspoelt. T-9 plakt niet en smeert tot wel 300km.

´´Als het goed genoeg is voor een Boeing 747 dan is het zonder twijfel het beste voor mijn fiets´´ Exclusief verkrijgbaar bij de betere tweewielerwinkel.

Meer testimonials, filmpjes, informatie en dealerinfo via www.boeshield.nl Scan de QR code en bezoek onze Facebook pagina voor een gratis sample!

Wielrenblad #2 — 2013

De HoBBelIGe WeG nAAR AlPe D’HUZeS PeRSoonlIJK RelAAS oveR oMGAAn MeT PIJn, veRZURInG en PAnne

Mijn voorbereiding op Alpe d’Huzes ging dit jaar niet bepaald over rozen. Grote oorzaak was een minuscuul en hardnekkig pijnplekje. Mijn conditie verslechterde met elke dag dat ik niet fietste.

Ik was echter vastberaden om fit en sterk aan de start van de grote dag te verschijnen. De tijd was deze keer niet aan mijn kant.

tekst: Rick Brauwers foto: Luc Lodder

56

Vaak hoorde ik mensen praten over hun omslagpunt. Zo ook in het café waar ik zo nu en dan, na twaalven ’s nachts, nog wel eens vertoef. ”Mijn omslagpunt zit op 200 watt,” klonk het triomfantelijk aan de bar. “Ik trap makkelijk 250 weg,” riep zijn buurman terwijl hij snel een slok nam.

Het schaaltje met nootjes werd bijgevuld. “Wat is jou omslagpunt eigenlijk?” de blikken waren op mij gericht. Men wist dat er aan ons tafeltje fanatiek werd gefietst. Twee maanden geleden hadden we de stelviopas beklommen. ons aanzien aan de bar was gestegen tot boven de boomgrens. Het omslagpunt leefde, zoveel was duidelijk. “Mijn omslagpunt lag op de stelvio rond 2760 meter.” Ik probeerde er zo serieus mogelijk bij te kijken. niemand aan de bar scheen te weten wat een omslagpunt precies inhoudt. “daarna zijn we aan de zelfde kant weer afgedaald,” voegde mijn fietsmaat er met een stalen blik aan toe. Verwarring was van de gezichten te lezen. Het groepje mannen knikte instemmend. tegenslag tussen de benen Ruim voor de alpe ‘d Huzes van start ging meldde ik mij eind november 2012 bij Cyrille Lux van sportmedisch centrum Mov-

ero Vita. de geplande maximaaltest ging goed. Ik fietste simpelweg totdat ik niet meer kon. Met een maximale hartslag van 193 per minuut fietste ik met een piekbelasting van 466 watt. Het testresultaat op de anaerobe drempel werd vastgesteld op 295 watt met een hartfrequentie van 174 per minuut. Met andere woorden, vanaf 174 hartslagen per minuut begon mijn lichaam te verzuren. Tot een week voor de kerst leek het erop dat de Tacx mijn beste vriend zou worden die winter. Ik leefde van d1 naar d2 en weer terug naar d1.

Twee keer in de week deed ik trouw mijn core stability-oefeningen. Geen vuiltje aan de lucht. Laat die alpe d’Huez maar komen dacht ik. een week voor de kerst begon de ellende. Ik begon na een half uurtje d1 te schuiven op het zadel. Was het zadelpijn?

Kwam het vanuit de lies? Ik stopte maar, want ik wilde niks forceren. de pijn concentreerde zich op één héél gevoelig plekje, net naast het symbool van mijn mannelijkheid. na een echo in het ziekenhuis bleek een cyste van vier millimeter de schuldige. de winter kroop voorbij, de cyste bleef. Mijn racefiets, mountainbike en Tacx stonden al weken stof te vangen in de garage. de jaarwisseling zorgde voor goede voornemens. althans, vooral bij

De hobbelige weg naar Alpe d’Huzes

mijn alpe d’Huzes-teamgenoten. alcohol werd afgezworen en er werd gezonder gegeten. Ik zat op de bank en las hun sms’jes over trainingstochten door weer en wind.

Mijn conditiepeil zakte evenredig met mijn humeur. Volgens de uroloog kon het maanden duren voordat de cyste vanzelf zou verdwijnen. Zolang ik niet op een zadel zat, had ik nergens last van. een ingreep werd me dan ook ten zeerste afgeraden. Weken werden maanden. de onzekerheid begon te knagen. Hoe lang ging dit nog duren? Kon ik nog wel deelnemen straks? Zou ik dit jaar überhaupt nog kunnen fietsen. Mijn hobby en tevens mijn uitlaatklep voor het leven van alledag was verdwenen.

Tot die dag in maart.

Licht aan het eind van de tunnel Waar ik al maanden op hoopte leek eindelijk te gebeuren. Het voelde alsof de cyste kleiner was geworden. Voor de zekerheid stelde ik de eerste kilometers nog een weekje uit. Ik begon te rekenen. als ik vanaf de eerste week van april weer zou kunnen fietsen, dan had ik nog precies elf weken om te kunnen trainen. die

57

eerste tocht, in de stromende regen, was misschien wel de mooiste rit van de laatste jaren. Ik ging alleen op pad. Regen en wind leken me niet te deren. Mijn focus was helemaal gericht op dat ene plekje.

Ik voelde niks en was als een kind zo blij.

Met het oog op supercompensatie (het feit dat het lichaam na een trainingsimpuls altijd de neiging heeft om zich te herstellen boven het oorspronkelijk uitgangsniveau) probeerde ik om de dag te fietsen. “Rusten is ook trainen!” sprak teamgenoot Jan de Koning me ooit wijs toe. Ik lette op mijn ochtendpols (hartslag in rust) en zag dat ik nog een lange weg te gaan had. na een zware training door het Heuvelland was ik genoodzaakt om twee dagen rust te nemen zodat mijn lichaam voldoende kon herstellen. de sponsoring binnen het team verliep voortvarend. We werden voorzien van kleding, sportvoeding en zelfs herstelkousen. Tijdens de steeds langere fietstochten leefde ik op repen en gelletjes. Bij thuiskomst trok ik steevast mijn kousen aan en dronk ik een herstelshake. Lekker!

Friese Elfstedentocht de eerste serieuze test vond plaats in Friesland. Met een bijna voltallig alpe

d’Huzes-team stonden we aan de start van de elfstedentocht in Bolsward. Precies zeven weken na mijn eerste fietstocht begon ik om 6.20 uur in de ochtend aan 235 kilometer langs de elf steden. aangezien ik degene was met de minste trainingskilometers mocht ik in de luwte fietsen. Jan en Miguel deden het kopwerk. de eerste 65 kilometer reden we 32 km/h gemiddeld. onze trein was op stoom en ik voelde me als een sprinter die naar de kop van het peloton werd gebracht.

Ik zat ruim onder mijn omslagpunt en lag op schema wat eten en drinken aanging. alles ging prima, totdat we het dorp Ferwert binnenreden. In een tijdsbestek van drie seconden gebeurden er een aantal dingen. er werd gewaarschuwd voor een tegemoetkomende auto. Ik keek over de ruggen van het peloton en zag de auto naderen, niks aan de hand. aan de rechterkant van de weg doemde een wegversmalling op. Check! op hetzelfde moment werd ik links ingehaald door een jongen met een groene koerstrui. Ik reed 38 aan het uur, hij 39. de auto naderde. de jongen in het groen twijfelde en mikte op het gootje links naast de auto. op het allerlaatste moment besloot hij om toch rechts voor de auto langs te sturen.

Wielrenblad #2 — 2013

Die eerste tocht, in de stromende regen, was misschien wel de mooiste rit van de laatste jaren

en daar reed ik dus. Ik week uit naar rechts. schuin achter me reed teamgenoot Mark die niet meer kon uitwijken. de spaken van zijn voorwielen vermaalden de di2 derailleur van mijn Canyon aeroad. (Juist, die testfiets uit wielrenblad #1.) de stilte die volgde was oorverdovend. er klonken geen pijnkreten, geen gescheld en zelfs geen geluid van materiële schade. de auto was spoorloos en de groene koerstrui was uit het zicht verdwenen. na 65 kilometer stond ons team met beide voeten op het asfalt van Ferwert. Gelukkig was er niemand gewond geraakt. na een kop koffie veranderde de Canyon aeroad in een fixie zodat ik door kon ‘fietsen’ naar de finish. de steeds slechter wordende ketting sprong echter met regelmaat een tandje groter. Hierdoor liep de boel vast en was ik genoodzaakt het wiel los te maken en de ketting handmatig op het juiste kransje te leggen. sprong de ketting naar een kleiner kransje dan trapte de boel door, waarna hetzelfde recept van toepassing was. Tot de finish heb ik dit ongeveer 80 maal mogen herhalen.

Alpe d’Huzes “Jij daalt die alpe af als een baksteen!”

Teamgenoot Jan de Koning bedoelde het als een compliment. Het was zondagochtend in Bourg d’oisans. Ik keek op mijn fietscomputer en las een maximale snelheid van 83,5 km/h. Ik dacht aan mijn gezin in combinatie met een klapband en zag het compliment als een waarschuwing. Toegegeven, afdalen ging me goed af. Ik had het snijden van de 21 bochten voor mezelf tot kunst verheven en ik duldde niemand voor me. ook tijdens de beklimming voelde ik me goed. Bij Canyon waren ze zo aardig om de gehavende aeroad testfiets in te ruilen voor een nieuwe Ultimate CF sLX voorzien van een nieuwe dura ace 11-spreed groep. Wie het karretje optilde keek vol ongeloof. 6,45 kg schoon aan de haak. de trainingsachterstand leek geen rol meer te spelen.

Tijdens de grote dag van alpe d’Huzes verliep de eerste beklimming dan ook zonder problemen. We waren onder de indruk van de vele kaarsjes in de bochten en lieten ons met veel plezier aanmoedigen. Tijdens de eerste afdaling maalden de woorden van Jan door mijn hoofd.

Mijn vingers lagen strak om de remgrepen. Links en rechts werd ik voorbijgeraasd door fietsers die allemaal een andere lijn leken te kiezen. Ik daalde als Bradley Wiggins op een slechte dag. Bij het aansnijden van de vele bochten begon ik zelfs achter me te kijken. de aanrijding

58

van achteren, tijdens de elfstedentocht, had duidelijk zijn sporen nagelaten. ook de tweede beklimming verliep soepel. de zon begon te schijnen en het publiek langs de kant van de weg nam toe.

Tijdens elke beklimming dronk ik twee bidons leeg en werkte ik twee gelletjes naar binnen. op de top at ik energierepen en de cakejes van sportbun. na de derde beklimming werd eten lastiger. een massage op de top en gelletjes zorgden voor de nodige energie. de vierde beklimming werd mijn breekpunt. Voor het eerst ging er een voet aan de grond. de hitte nam toe. Het zweet gutste van mijn voorhoofd. Ik had een snufje keukenzout toegevoegd aan mijn sportdrank om mijn zout tekorten op te vangen. Veel drinken was het enige dat nog hielp.

Tijdens de beklimmingen hield ik mijn hartslag goed in de gaten. naarmate de eerste beklimming vorderde, fietste ik boven mijn omslagpunt.

Vanaf de tweede klim bleef ik er onder. naarmate de dag vorderde zakte mijn hartslag geleidelijk lager. Het natuurlijke beschermingssysteem van mijn lichaam tegen overbelasting was in gang gezet.

Boven op de top pauzeerde ik langer dan normaal. Ik probeerde te eten, ook al lukte dat niet meer zo goed. een broodje en soep was het enige dat er nog inging.

Ik raakte meer en meer uitgeput. Ik daalde af om voor de vijfde keer de berg op te fietsen en besefte dat het mijn laatste beklimming zou worden. Mijn benen en onderrug hielden het voor gezien. Ik was genoodzaakt om drie keer te pauzeren.

Veel drinken en stretchen bleek iets te helpen. na bijna twee uur afzien, zag ik in de verte het skidorp naderen. Het publiek had zich in grote getalen rond de laatste twee kilometer langs het parcours verzameld. door hun aanmoedigingen leek dat laatste stuk vanzelf te gaan. Ik fietste door de smalle straatjes van het skidorp alpe d’Huez. op de terrasjes stroomde het bier rijkelijk. Ik dacht terug aan thuis, aan de mannen in het café. de komische conversatie over het omslagpunt. de finish naderde. Ik was er bijna. nog een paar meter verwijderd van een heerlijk koud pilsje. of toch maar een herstelshake?

Extreem snel! Extreem betrouwbaar!

ultremo.com

Verlies door wrijving tussen de band en de binnenband is verleden tijd. De rolweer rolweerstand is radicaal gereduceerd. Plotseling luchtverlies is vrijwel uit-gesloten. Uiter Uitermate lekbestendig in combinatie met de vloeibare lekbescherming Doc Blue.

Wielrenblad #2 — 2013

tekst: Rick Brauwers

ISAAC MeSon frame:

Carbon

afmontage:

Shimano Ultegra 6700

gewicht:

7,5 kg

wielset:

Fast Forward FFWD F6R

prijs:

€ 3680,–

Isaac is gevestigd in Limburg.

In Geleen om precies te zijn.

De racefietsen en mountainbikes van Isaac worden dan ook getest op de korte vaak venijnige hellingen in het Zuid-Limburgse Heuvellandschap. In de showroom bevinden zich modellen als de Boson, Meson en de Proton.

Namen die doen denken aan vroegere scheikundelessen in stoffige, oubollige klaslokalen.

De zogenaamde challenge stores van Isaac zien er echter modern, strak en clean uit. En voor wie het niet genoeg is: je kunt je eigen Meson ‘à la carte’ samenstellen.

60

Geen tierlantijnen ‘Challenge the elements’ staat er geschreven op de binnenkant van het Meson frame. Ik kijk naar buiten en zie hoe hard het waait. de fiets staat tegen het keukenaanrecht voor een laatste inspectie. ‘Ga je met die wielen op pad?’ zegt mijn fietsmaat verontwaardigd. Tja. de set FFWd F6R van Fast Forward is met een 58 mm hoge velg niet ideaal voor dit weer. Maar, we will challenge the elements!

Mijn fietsmaatje is net als ik onder de indruk van de Meson. deze Isaac is een plaatje. Geen tierlantijnen, geen geforceerde kleuraccenten maar gewoon in een keer goed. Mat zwart, gecombineerd met mat wit. Het carbon frame is voorzien van een licht aflopende bovenbuis. Bij het balhoofd worden de kabels door het frame gevoerd. de achterderailleurkabel verlaat het frame echter al vanaf het press fit bracket. de Ultegra 6700 groep doet prima zijn werk, al klinken de schakelgeluiden hard vanaf het carbon frame. de brede carbon zadelpen volgt de lijn van de zitbuis die aan de achterkant de vorm van het wiel volgt. ‘Mooi karretje!’ is het eindoordeel van mijn fietsmaat. en daar is geen woord van gelogen.

Asfaltgedrag In het dorpje eys kiezen we voor de eyserweg, alias Côte du Trintelen. de elementen zijn ons goed gezind, we hebben de wind in de rug. Het zachte gezoem van de wielen is een feest om naar te luisteren. Met 7,5 kg onder mijn kont is het lekker bergop fietsen. op de Fromberg is

het van het zelfde laken een pak. Bovenop het plateau komt de wind echter van de zijkant. In een scherpe bocht naar links worden mijn stuurmanskunsten op de proef gesteld. de wind speelt met me. een lijn houden is onmogelijk. Met maximale hartslag in mijn keel kom ik heelhuids uit de bocht. ‘Mooi die wielen! Ging maar net goed he?’ klinkt het achter me. op het asfalt van de doodeman laat de Meson zich van zijn beste kant zien. snel schakelend, ligt en stijf. Ik rijd zelfs een persoonlijk record. alleen dat stuurgedrag zit me nog dwars. We gaan op zoek naar een afdaling waar de wind geen rol speelt.

In de afdaling van de sibbergrubbe vind ik dat. de wind waait hoog door de bomen waardoor we in de luwte kunnen afdalen. de fiets stuurt scherp als een mes door de bochtige afdaling. de rechte carbon voorvork en de platte carbon zadelpen geven alles door wat er onder me gebeurt. Met twee vingers aan de remhendels heb ik alle controle die ik nodig heb in een bochtige afdaling als deze sibbergrubbe. ook op het terras doet de Meson het goed. door zijn degelijke design valt hij op. en dat is te merken aan de vele bewonderende blikken van voorbijgangers en andere pauzerende fietsers. na een gedegen inspectie van de Isaac Meson gaan sommigen op zoek naar de eigenaar op het terras om te vragen naar de rijeigenschappen en last but not least zijn prijs.

Mocht € 3680,– ruim binnen het budget passen dan schakel je voor € 500,– extra elektronisch met de shimano di2 groep en dat is deze fiets meer dan waard.

D’r op & d’r over – Isaac Meson

61

Wielrenblad #2 — 2013

Verlies

We zaten versuft naast elkaar op de D925 richting het Noord Franse Abbeville. Onze fietsen lagen in de berm, staal en carbon verstrengeld in elkaar. De weg liep als een kaarsrechte streep door een leeg en verlaten land. Een eindeloze vlakte van vergeelde weiden, slechts af en toe onderbroken door een plukje bomen en een dorpje in de verte. Grote wolkpartijen dreven door de helblauwe lucht richting het oosten. De man die een paar minuten eerder niet meer was dan een stipje in de verte, zat nu bijna broederlijk naast me op het uitgereden asfalt. Donkerrood bloed gutste uit mijn ellenboog en knie. tekst: Joost-Jan Kool foto: Jered Gruber

62

Wielerverhaal – Verlies

Ruim anderhalf uur daarvoor was ik nog stram van de slaap op de fiets gestapt en richting het dorp gereden. Het was nog vroeg en badplaats st. Valerie sur somme lag in diepe rust aan de door eb drooggevallen sommebaai. de geur van de zee hing zwaar in de smalle straten waar verveloze, statige gevels herinnerden aan lang vervlogen tijden vol verloren grandeur.

Het dorpsplein was bezaaid met afgerukte boomtakken. een souvenir van het noodweer dat afgelopen nacht over de omgeving was geraasd. Ik kon er niet van slapen en zwetend van de benauwde hitte in het slaapvertrek, had ik de morgen afgewacht. nu was het rustig en aangenaam koel. de drukkende warmte was met de buien verdwenen. Boven de uitgestrekte zandvlakte, die over een paar uur weer met oceaanwater gevuld zou worden, brak het wolkendek uiteen en glinsterden poeltjes van achtergebleven zeewater in de stralen van de net opgekomen zon. er stond een stevige westenwind, maar alles wees erop dat het een mooie dag zou worden. dat ik hier fietste was niet meer dan een ordinaire wapenwedloop, ingegeven door de angst er na de vakantie afgereden te worden. een andere reden waarom ik in alle vroegte de caravan had verlaten, was er niet. na onze min of meer mislukte voorjaarsvakantie in de ardennen, waar Bart duidelijk de sterkste was van ons twee en ik me belachelijk gemaakt had met nachtelijke dwaaltochten door de bossen, was de rivaliteit in onze vriendschap steeds sterker geworden. Fietsen deden we niet meer; trainen des te meer. Waar we vroeger gezellig keuvelend als keurige heren, handjes op het stuur, fietsten over Gods gezegende wegen, ontaardde nu elke fietstocht in een koers waarbij het slopen van de ander tot het hoogste goed verheven was. Treurig genoeg was het daarbij vooral Bart die profiteerde van deze bijna spartaanse fietsbeleving. Hij werd met de week sterker en dacht er zelfs over een licentie te nemen. Toen Bart mij vertelde dat hij in zijn vakantie drie weken lang in de alpen zou gaan trainen - het woord fietsen nam hij allang niet meer in de mond - was voor mij duidelijk geworden dat ik geen keuze meer had. de fiets moest mee op vakantie.

Het had heel wat voeten in de aarde gehad. de jarendaarvoor had ik de fiets bewust thuisgelaten en eigenlijk was dat iedereen prima bevallen. Het zorgde ervoor dat ik me echt kon ontspannen, dat niet alles in het teken stond van de fiets en dat ik bier en chips kon consumeren zonder het idee te hebben dat die calorieën er een dag later weer af moesten. Maar dit jaar kon ik me die luxe niet veroorloven. Bart liep steeds verder op me uit en twee weken zonder fiets zou gelijk staan aan sportieve zelfmoord.

63

Ik had geen keuze, het was aanklampen of afhaken. In mijn nek hijgde het grote peloton der kanslozen: niet-wielrenners die uitgerust met zadeltas en een te wijde wielertrui de weg bevolkten. Ik fietste langs een gapende afgrond waarin ik bij de minste vorm van verslapping zou verdwijnen. Volhouden moest ik. Ik was een wielrenner en krampachtig hield ik mij vast aan die aan mezelf toegewezen status. eigenlijk zou ik deze dag helemaal niet gaan fietsen; ik had het mijn gezin beloofd. We zouden gezellige dingen met elkaar gaan doen.

Picknicken in het bos, boodschappen doen bij die ene grote hypermarche, zwemmen, dat leuke kasteeltje bezoeken. dingen die normale gezinnen doen op vakantie. Tot die ene sms: “In oktober naar de amstel curacaurace! eindelijk fietsen met echte kleppers Gr Bart” een mes in mijn rug, wat dacht hij wel! Ik was toch degene die hem op een fiets had gezet?

Zonder mij was hij nog steeds een vadsig mannetje zonder conditie geweest. echte kleppers, mijn reet! Beetje met dolfijnen zwemmen, de patser. Ik wist wat me te doen stond. Trainen moest ik. Met een onsamenhangend gemompel over de laatste mooie dag, nog een kans om een goede training te maken en de belofte dat ik dan de rest van de week de fiets zou laten staan (daar zou ik later wel weer een oplossing voor verzinnen), was er een compromis gesloten. Ik zou om half zeven vertrekken en uiterlijk tweeënhalf uur later, met vers stokbrood en pain au chocolat, terugkeren op de camping.

Ik voelde dat ik een grens had bereikt, maar de sms van Bart liet me geen keuze.

Vanuit st. Valerie voerde de weg slingerend door de duinen richting het zuiden. Het was nog rustig en buiten een enkele bus met werklui op weg naar een klus was er nog niemand op de weg. Langzaam ontwaakte de wereld en af en toe, wanneer de duinen weken, ving ik een glimp op van de oceaan waarvan de golven met witte schuimkoppen kapot sloegen op de kust. Ik zoog mijn longen vol met de frisse, zilte lucht en zette nog eens aan. Het voelde goed, ik werd steeds sterker, de trainingen hadden effect. en toch, ondanks de goede benen en de mooie omgeving, werd ik gekweld door een onrustig gevoel. de twijfel of wat ik deed de grens van zieligheid niet allang gepasseerd was. Moest ik niet gewoon accepteren dat Bart harder kon fietsen dan ik. de offers die ik moest brengen om hem bij te blijven, werden steeds groter. en waarom eigenlijk, kon ik er iets mee winnen? Het was niet voor het eerst deze morgen dat ik mezelf kwelde met deze overpeinzingen. al vanaf het moment dat ik gewekt werd door het zachte piepen van mijn mobiele

Fietsen deden we niet meer; trainen des te meer

Wielrenblad #2 — 2013

Ik haalde diep adem, de pijn schoot als een felle lichtflits door mijn lijf

telefoon en ik met frisse tegenzin, over mijn vrouw, het bed uitgekropen was twijfelde ik. en die twijfel was niet meer verdwenen. Boven mijn hoofd cirkelde een groep krijsende meeuwen. Zouden zij zich ook bezighouden met een wedloop die eigenlijk te reduceren was tot de vraag wie de langste had. Wie het stoerste mannetje van de kudde was. Zouden ze ook naast elkaar vliegen en telkens een stukje voorsprong nemen, net zolang totdat hun vlucht ontaarde in een koers op leven en dood? Ik probeerde de maalstroom aan negatieve gedachten te stoppen en concentreerde me weer op de omgeving. de weg verwijderde zich steeds verder van de oceaan en er kwam meer verkeer. Ik verliet het kustgebied en al snel daarna had ik hem zien rijden; een stip in de verte, een richtpunt, een in de schoot geworpen trainingsobject. als een volleerd rouleur was ik naar hem toegereden. drie minuten voor op het peloton las ik in op het zwarte bord met gele rand. achter me was de weg leeg, kilometers lang. Voor me reed de eenzame vluchter. Hij was nu binnen handbereik. even bijkomen in zijn wiel? of meteen er op en er over? Ik had veel meer snelheid. door, meteen! solo naar de meet, alleen op de foto. net voordat ik hem voorbij wilde stuiven, sloeg hij linksaf. een grote klap. Mijn bij elkaar gefantaseerde moment of fame was alweer voorbij. Joost-Jan Kool abandon, de tour wacht op niemand.

“Merde!” riep de man. Zijn helm stond scheef op zijn kale hoofd. “Mon dieux, vous êtes fou!”

Ik haalde diep adem, de pijn schoot als een felle lichtflits door mijn lijf. Hij zag er niet uit als een wielrenner. dikke buik, een verwassen wielertrui en een te wijde koersbroek. Zijn fiets lag met spatborden en een gigantische zadeltas op die van mij. Hij zette zijn helm recht, inspecteerde zijn benen en armen en foeterde verder: “Mijn God, waar kwam jij opeens vandaan?” Ik was te versuft om te antwoorden en bekeek mijn been. Het had veel weg van een rauwe lap vlees opgemaakt met kiezeltjes. Hij was er een stuk beter aan toe en vroeg of ik nog kon staan. even later hielp hij me op de fiets. “Je moet verbonden worden, zo kan je niet verder” stelde hij vast, terwijl hij me weer in gang zette. Ik twijfelde, ik had beloofd om over een uur weer thuis te zijn en als ik met hem mee zou gaan, kon ik dat wel vergeten. Hij zag mijn twijfel en beweerde dat het gekkenwerk was om zo door te rijden. We gingen alsnog linksaf.

Het dorpje leek rechtstreeks uit een romantische Franse film geslopen. Louvre-luiken voor de ramen, tuinen omringd door lage muurtjes en een klein verzakt kerkje te midden van een uitbundig kerkhof. Midden op het dorp was een café. Buiten een paar oude mannetjes aan de bar was er niemand. opvallend, want tegen de

64

gevel van de kroeg had ik minstens 25 fietsen zien staan. “Kom”, wenkte de man en hij liep naar een deur schuin achter de bar. even later stonden we in een zaaltje, het thuishonk van een tourclub. de leden zaten met elkaar aan lange tafels, aten stokbrood met kaas en dronken slappe koffie. Het waren de mannen die ik als koekebakkers bestempelde, niet wielrenners. er kwam een man op me afgestapt. Hij bekeek mijn been, floot zacht tussen zijn tanden en stelde zich voor als Jean Luc Landrieu. Hij was arts en ging voortvarend te werk. Terwijl hij de kiezels uit mijn been viste, vroeg hij of ik verder wel lekker had gefietst. Ik vertelde hem dat ik goed mijn programma af had kunnen werken, weidde uit over mijn wapenwedloop met Bart, mijn gegoochel om vandaag te kunnen fietsen en hield een betoog over trainen in d1, d2 enzovoort. Hij keek me verwonderd aan en stelde toen de vraag die de hele morgen als een sluimerend taboe door mijn hoofd had gespookt: “Maar heb je er van genoten? Vond je het leuk om hier te fietsen, de zeewind langs je gezicht te voelen en de vrijheid om zo maar ergens heen te fietsen te ervaren?” Ik zweeg, maar wist wat het antwoord was. Ik fietste niet meer voor mezelf, maar voor Bart. Ik was mezelf voorbijgereden in de jacht op een doel dat al lang niet meer realistisch was. niet het loslaten van een wiel dat eigenlijk te hard voor me ging, maar het verliezen van plezier, van ontspanning, van de intrinsieke motivatie om op de fiets te stappen, was het verlies waar ik al die tijd zo bang voor was. Ik keek naar de mannen aan de lange tafel en zag hun pretentieloze voorpret. Ze gingen fietsen, gewoon voor de gezelligheid, omdat ze het leuk vonden en ik schaamde me voor mijn misplaatste superioriteitsgevoel. een uur later was ik thuis. Het bezoek aan het kasteel was een dagje uitgesteld. Ik lag languit met mijn benen gestrekt op een stoel. de wonden droogden in de zon. even later kreeg ik een sMs, van Bart: “Vandaag alpe d’Huez in 52 min.

4 min sneller dan vorig jaar :-) “ Het was duidelijk: de slag was geslagen. Bart was er vandoor en gek genoeg had ik er vrede mee. sterker nog: ik voelde me opgelucht. Ik pakte mijn telefoon en stuurde een bericht terug.

“Goed gedaan Bart, Klepper!!”

Wielrenblad op je iPad

leeS WIELRENBLAD oP Je IPAD

WWW.SOULONLINE.NL / ISSUE 02.2012 / € 6,95

Mountainbike Magazine

p.XX

WEIGHT WEENIES

p.XX

ENDURO

p.XX

TEST

Mag het een onsje Minder zijn?

survival of the fittest

p.XX

NINE QUEENS 2012

6 x 29'er + 120 MilliMeter = fun

FREESTYLE DAMES BESTORMEN HET KASTEEL

IPHONEHOUDERS

ACHTER DE SCHERMEN BIJ CANDIDE THOVEX

NO WORDS

DE GEHEIMEN VAN OBEREGGEN

de dood van de fietscoMputer?

p.XX

PERFECT PARK & HEERLIJK ETEN

REISLUSTIG

MATERIAAL: SKISTOKKEN & AIRBAGS WAT JE MOET WETEN

trentino en salzburgerland

DREAM BIG. DREAM DEEP. HELISKIING IS LIKE SEX

www.soulonline.nl

CITY BIG AIR ANTWERPEN FREESKI ACTIE MIDDEN IN DE STAD Nummer 3 / Jaargang 4 / 2013 / € 4,95

BP

white_2_2012_cover.indd 1

Download de tijdschrift.nl app en lees Wielrenblad of een van onze andere titels direct op je Ipad

65

26-11-12 10:18

Wielrenblad #2 — 2013

DE WEG VAN DE FIETS De TIen GeBoDen vAn HeT WIelRennen Minstens zo belangrijk als de verkeersregels zijn de ongeschreven regels van het wielrenschap. Enigszins willekeurig door ons verzonnen, omdat wij nou eenmaal mogen bepalen wat we hier schrijven. We geloven niet per se in de Hel, maar des te meer in slecht karma en fietsen die demonisch kunnen worden als je ze slecht behandelt. Die ellende kun je voorkomen door je aan onderstaande geboden te houden. tekst: Marcelino Lopez en Rozanne Slik illustraties: OK200

1

2

Bevrijd je geest en je benen zullen volgen

schaam je niet voor lijntjes, cultiveer ze

Piekeren, tobben, mijmeren, klagen, zeuren, dat doen we allemaal wel eens. Geeft niks. Zodra je op de fiets stapt houd je daar meteen mee op. eenmaal op de pedalen laat je jezelf meevoeren door ritmisch op en weer gaande benen, rondgaande wielen en alle fraaie sensaties die je onderweg krijgt. Frisse tegenwind op je gezicht, geur van bloeiende bomen, sissend geluid van bandjes. niet genieten van een fietssessie is een verspilling van leven. de allergrootste hoofdzonde.

een wielrenner is altijd te herkennen. ook naakt. daar hoeven we weinig voor te doen, dat doet de Zon. echte wielrenners zijn getekend door scherpe contraststreepjes op de armen, benen en nek. en laat niemand je iets wijsmaken: een duo Penotti-huidje is mooi, een teken van karakter. sommigen vinden het zelfs sexy. dus, schaam je nooit voor je lijntjes. Zelfs, nee, júíst niet in je zwemslip of bikini. Je bent een wielrenner of niet.

66

10 geboden

3

4

+1 Behandel een fiets zoals je zelf behandeld wilt worden

de juiste hoeveelheid fietsen om te bezitten is n+1

de fiets is ons alles. een vriend, een trouwe metgezel, een vijfde ledemaat, een tempel, een partner, een goeroe, noem maar op. allemaal metaforen die prima de lading dekken. We willen maar zeggen: dĂŠ belangrijkste relatie is die met je fiets. Laat die waardering ook blijken in je daden.

Zorg voor je tweewieler. dit klinkt vanzelfsprekend en iedere fietser neemt het zichzelf ook voor, maar toch zien we dagelijks verwaarloosde fietsen op de weg. Wees niet zo’n nare fietsmisbruiker. dat leidt alleen maar tot matige fietsritten en zelfhaat.

(Hierbij staat n voor het aantal fietsen dat op dit moment in jouw bezit is.) Wij zijn van mening: hoe meer variatie in fietsen, hoe beter, hoe leerzamer, hoe enzovoorts. Wat in normale partnerrelaties als vreemdgaan wordt gezien, geldt niet voor relaties met fietsen. Je mag best een harem aan fietsen verzamelen, als je maar goed voor ze zorgt. eĂŠn nadeel: de niet-fietsende partner begrijpt deze verzamelwoede niet. die ziet elke extra fiets als een leuk item voor in de kringloopwinkel. als jij je partner belangrijk vindt, kun je de formule trouwens ook herschrijven naar s-1, waarbij s het aantal fietsen is dat zou resulteren in ruzie met je partner.

5

6

Houd de wetenschap en vakliteratuur bij

Respecteer Moeder natuur

Kan het nog sneller en comfortabeler? dan willen we dat.

In tegenstelling tot sporten waarbij traditie hoog in het vaandel staat (denk: zenboogschieten, zwemmen of sumoworstelen) staat de wielrenner juist erg open voor de vorderingen van de wetenschap en nieuwe onderzoeken over materiaal, techniek, gezondheid, beweging, aerodynamica en spierherstel. Is dat zo ingewikkeld als het klinkt?

Geenszins! een abonnement op het blad wat voor u ligt is afdoende om dit gebod te eren en meer uit je fietsritten te halen.

Moeten we dit nog uitleggen? dat een schoner milieu bij jezelf begint enzo? nee toch. Gewoon niet doen. Gooi je lege gelpakjes, energybar-wikkels of lekke binnenband niet op de weg of in de struiken. stop het in de achterzak van je shirt, maak er leuk sjaaltje van, weten wij het. neem het in elk geval mee en gooi het thuis pas weg. Kleine moeite, schonere fietsroute.

67

Wielrenblad #2 — 2013

7

8

Wees lief voor fietsmaatjes

Wees sympathiek tegen medeweggebruikers

Wielrenners zijn mensen. Mensen zijn kuddedieren.

Het kan prima in je eentje, maar we fietsen liefst samen.

Je steunt elkaar, fokt elkaar op tot betere prestaties en het sportdrankje of biertje achteraf smaakt beter als het samen wordt gedronken. een goede relatie met je fietsbuddy’s is belangrijk. daarom: wees geen aso. Zit elkaar niet in de wielen. Maak geen rare schijnbewegingen. draag nooit versleten of doorschijnende wielerbroekjes.

Rij nooit een half wiel voor je fietsmaat. en laat pas een scheet als je achteraan fietst. Gewoon even rekening met elkaar houden.

natuurlijk, andere weggebruikers zijn vooral hinderlijke obstakels waar je tegenaan kunt botsen. Het is makkelijk te vergeten dat het ook gewoon mensen zijn. Zoals jij en ik, met eigen hobby’s, familie, enzo. denk daar eens aan en dwing jezelf respectvol te zijn tegen argeloze, tragere weggebruikers. Bedank ze als ze opzij gaan. Beperk het schreeuwen. steek een duimpje op. Glimlach wat vaker.

Belangrijk, want voor je het weet organiseren ze een petitie om ons te weren van hun mooie stukje dijk of natuurgebiedje. daar moeten we geen aanleiding toe geven.

9

10

Verwijder ventieldoppen

Beschouw fietsen als zenmeditatie

In geen geval mag je fietsen met ventieldoppen op je fiets. deze worden slechts om logistieke redenen op de ventiel geplaatst tijdens het productieproces. Verder zijn ze volkomen nutteloos. een doorn in het oog van de ware wielrenner.

Zen is Japans voor concentratie. een kalme, gefocuste geest is een gelukkige geest. ook suffe routines, zoals een theeceremonie, worden door zenbeoefenaars met aandacht gedaan. afstellen van de fiets, het scheren van je benen, het vullen van je bidon. Hier begint de zen van het wielrennen al. eenmaal op de fiets probeer je vooral je een mooie lijn te rijden, net zoals zenboogschutters de meest directe lijn schieten. sommige fietsers zwalken alsof ze dronken zijn. slecht voor de harmonie in de groep en je eigen geest. Verspil geen onnodige energie, hou je lijn recht, voorspelbaar en sierlijk tegelijk. Zo word je gedwongen de geest te legen van alledaagse zorgen en kun je ten volle genieten van de Weg van de Fiets.

68

Word Abonnee

sOuL MEDIA IS ooK UITGeveR vAn:

NL

INE.

LONL

SUE

/ IS

012

02.2

/€

6,95

Mou

.SOU WW

W

nta

in b ik

e M ag

a z in

e

p.XX

WEI GHT WEE END NIES p.XX URO TES T p.XX IPH ONE p.XX HOU REIS DER LUS S TIG Mag

p.XX

sur

6x 29'e

de

tre

ww

w.s

o ul o

doo

ntin n lin

d va

een

l of

r+ 120

oe n

e. n l

het

viva

nd e

sa l

ons

the

Mil

liM

fiet

zbu

zijn

?

r= fun

Mpu

rl a

er

e st

ete

sco

rge

je M ind

fit t

ter

?

nd

L

TEE

KAS 012 HET S 2 RMEN X OVE EEN ESTO N E TH QUDAMES B GE DID E N N A EG GS IJ C NIEESTYLE BER BA DS EN B FR N NO ORSCHERM AIR A W & V N ETE EN NOHTER DE IME RLIJK KK AC TO HERK & HEE E S I G A K .

DERFECT P L: S EEP PE IAA TEN MD EA TER ET WE N DR MAT JE MO IG.SEX RPE B E WA E W M K NT STAD EA IS LI DRLISKIING IR EAN IN DE A D HE IG ID Y B TIE M CIT SKI AC

1-12

26-1

8

10:1

E

FRE

d

r.ind

cove

012_

_2_2

white

1

Meer info op: www.soulonline.nl 69

Numm er

3 / Jaar gang

4 / 2013

/ € 4,95

BP

Wielrenblad #2 — 2013

Jeanine laudy

ColUMn

Jeanine laudy is freelance tekstschrijver en journaliste. Jeanine fietst wedstrijden in het tenue van de Swaboladies en zegt geen klimmer te zijn. In november 2013 verschijnt haar boek ‘Strijd in het vrouwenpeloton’.

Fabian Fietsen in het meest westelijke stukje van noord-Brabant is heerlijk. sint Willebrord, met alle gele-truidragers die de stad heeft voortgebracht, ligt niet voor niets in dit gedeelte van het land. de mensen hier houden van wielrennen en in alle cafés word je enthousiast onthaald als je even een plasje moet plegen of je bidon moet vullen. Het is een regio waar ik graag op de fiets kom.

Laatst ging ik er op bezoek bij vrienden in Ulvenhout. Het was een kraamvisite, want ze hebben net een dochtertje gekregen.

Ze hebben ook al een zoon, die Fabian is genoemd. Gewoon omdat het een mooie naam is. Maar toeval bestaat niet. Toen ik vorig jaar een keer bij ze langs ging met mijn fiets vond de kleine Fabian dat helemaal geweldig. Hij kon zijn diep bruine oogjes er niet van afhouden. de wielen met hoge velgen die ik er in had zitten wilde hij heel graag voelen. Terwijl ik mijn remmen stevig inkneep zodat zijn kleine vingertjes niet tussen de spaken kwamen te zitten voelde hij over de stickers, de remrand en de banden. Hij vond het prachtig. dit jaar had hij zelf een fiets gekregen. en niet één. nee, hij was inmiddels de trotse eigenaar van twee fietsen. eén houten met vier wielen. en nog een mooie blauwe loopfiets met twee wielen. en echte rubberen banden, waar lucht in zit. een ventiel heb ik er niet aan kunnen ontdekken, dus ik hoop maar dat het rubber dik genoeg is om de avonturen die hij op zijn loopfiets beleeft zonder problemen te kunnen volbrengen. de meeste ervan vinden plaats in de woonkamer, waar hij rondjes kan rijden rond een pilaar die in

70

het midden van de kamer staat. de snelheid en behendigheid waarmee hij zich op het fietsje voortbeweegt belooft wat voor de toekomst.

Ik ben benieuwd waar deze vroege fietsliefde naar leidt. Zal dat blijven en zal hij later een echte racefiets aanschaffen? of zal de liefde zich richten op off road? Zal hij een fervent cyclo-fietser worden, of een recreatieve mooi-weer-fietser? of inspireert zijn naam hem zo erg dat hij ook het profcircuit gaat opzoeken? Het is in elk geval heerlijk om zo’n jong ventje al zo te zien genieten van het fietsen. en het allermooiste? als hij zijn helm op mag begint hij te stralen. een mooie eigenschap die hij, mocht hij blijven fietsen, hopelijk nooit verliest!

Etalage

ETALAGE

enDURA’S BIBSHoRTS vooR vRoUWen

BIKeevenT @SeA

CAMPAGnolo 80 JAAR

Veel wielrenners zijn het erover eens dat een fietsbroek met bretels lekkerder zit dan één zonder bretels. Toch dragen veel vrouwen om praktische reden er toch een zonder. endura heeft hiervoor een slimme oplossing: een short met bretels én een goed verborgen rits. Het ritsje zit verstopt in de naden van de broek die naar de achterkant van de broek lopen. door het openritsen van de broek hoef je niet bij elke stop alle kledinglagen uit te trekken en je bretels naar beneden te doen. daarnaast zijn de bretels zo ontworpen dat ze langs de vrouwelijke vormen lopen in plaats van erover, wel zo prettig tijdens het fietsen. de naam Fs260 Pro klinkt in ieder geval alvast wel heel profi.

Verkrijgbaar in de kleur zwart.

yerseke, hét mosseldorp in Zeeland, is een uniek evenement rijker. Zaterdag 24 augustus vindt het eerste Bikeevent@sea plaats, georganiseerd door Beebikes in samenwerking met se Zeeland. Precies één week na de bekende Mosseldag en één week voor eurobike in Friedrichshafen (duitsland). Veel grote en bekende fietsmerken zullen in yerseke aanwezig zijn met een stand naast de mosselpercelen.

Tijdens het evenement kunnen bezoekers uiteraard verse mosselen en oesters proeven. organisator Karin Bouman (Beebikes): “Met het organiseren van dit evenement slaan wij een nieuwe weg in.

We willen niet alleen de aandacht vestigen op de mooie producten en de laatste ontwikkelingen binnen de fietsbranche, maar ook de nadruk leggen op een stuk beleving. er komen diverse mooie merken zoals Bianchi, Colnago, Mavic, Look, sRaM, Magura, Rotor, Rockshox, Bike7, Bioracer en oakley, maar ook experts op het gebied van sportvoeding en talenten uit de teams die door Beebikes ondersteund worden. ook zijn er fietsers aanwezig die deelnemen aan de ‘Tour for life’: zij fietsen in 8 dagen van Italië terug naar nederland ten bate van artsen zonder Grenzen.”

Campagnolo bestaat 80 jaar en viert dat met een exclusieve 80th anniversarycollectie: een complete groep en wielen.

Campagnolo 80 is de opvolger van de inmiddels legendarische 50th anniversarygroep uit 1983, toen Campagnolo een halve eeuw bestond. er is in die tijd veel veranderd. de nieuwste jubileumgroep is vervaardigd van de fijnste materialen, waaronder carbon en titanium. deze keer maken ook twee wielsets (carbon en alu/ carbon) deel uit van de collectie. Het totale gewicht van de groepset bedraagt 1863 gram. de full carbon Bora Ulta Two wielset weegt 1310 gram/paar, de alu/carbon Bullet Ultra wielset 1590 gram/paar.

Bij elke genummerde groepset hoort een luxe verzamelkoffer. er wordt slechts een gelimiteerd aantal sets geproduceerd.

Prijs: € 89,99 www.endura.co.uk

datum: zaterdag 24 augustus adres: Korringaweg 1, Yerseke aanvang: 10 uur Toegang is gratis

71

Prijzen: 80th anniversary-groepset: € 3149,– Bora Ultra Two-wielset: € 3495,– Bullet Ultra-wielset: € 1765,– www.campagnolo.com

Wielrenblad #2 — 2013

ETALAgE

CyCle for Hope

aee MagiCaM: filM jezelf of je vrienden

Handboek voor de bergfietser

In 48 uur een rondje door Nederland fietsen? Dat kan toch niet? Bij Cycle for Hope denken ze daar heel anders over.

Je team bestaat uit twaalf wielrenners en legt 1.200 km af in een estafette-systeem.

Terwijl één helft van het team fietst, slaapt de andere helft. Geen georganiseerd peloton dus, maar een teamprestatie waarin je samen een avontuurlijke belevenis deelt en geld ophaalt voor verslaafden (en hun familie) en kansarme kinderen in Namibië.

Achteraf spijt dat je die gave afdaling niet hebt gefilmd? Of dat mooie uitzicht? Met de HD camera van AEE Magicam kun je dat voorkomen. Plak hem op je helm of monteer hem op je fiets en leg je avonturen vast op de gevoelige schijf. Niet alleen leuk voor jezelf, ook voor familie en vrienden. Deze Magicam is zeer robuust (voor als je een keer onderuit schuift) en absoluut waterdicht (je kan er zelfs onder water mee filmen). Je kunt hem met allerlei extra accessoires pimpen, maar standaard is de Magicam uitgerust met nuttige accessoires zoals een lcd scherm, afstandsbediening en een paar bevestigingsbeugels.

Richard van Ameijden is behalve beroepsmatig fietsfanaat manager, coach, consultant en trainer. Hij fietst al dertig jaar in de bergen en beklom ruim 3000 toppen in Europa. Onlangs verscheen zijn nieuwe boek Handboek voor de bergfietser, waarvan onlangs de derde druk is verschenen.

Je fietst langs afwisselende landschappen met nu en dan adembenemende stiltes, ongerepte natuur en vergezichten. Ondertussen rijdt je langs iconen van Nederland zoals de Erasmusbrug, het Binnenhof, de Afsluitdijk, de Martinitoren en de Veluwe. Vlak voor de finish beklim je met alle teamleden nog de bekende Cauberg. Voor meer informatie over de route, etappes en wisselpunten: www. cycleforhope.nl Start & finish: 5 t/m 7 september 2013 Locatie: Stichting De Ommekeer, Cadier en Keer (vlakbij Maastricht), Zuid-Limburg.

72

Prijs € 299,99 www.aeecameras.com www.soulwebshop.nl

Fietsen in de bergen is populair en uitdagend. Voor de sportieve fietser is Handboek voor de bergfietser een handige gids of naslagwerk: praktisch en geïnspireerd worden de mooiste fietsroutes in de bergen beschreven. Een veelvoud aan cols passeert de revue, ondersteund door prachtig beeldmateriaal. Het boek bevat ook veel adviezen over het juiste verzet, kleding, afdalen enzovoorts.

Handboek voor de bergfietser Beleef de bergen met de ervaren klimmer Auteur: Richard van Ameijden Uitgever: Tirion Sport Omvang: 160 pagina’s Prijs: € 14,95 ISBN: 9789043915649

Soul Media

WoRD ABonnee vAn WIELRENBLAD en onTvAnG ÉÉn vAn De onDeRSTAAnDe ACTIeS eRBIJ 3 x WIelRenBlAD + SAn MARCo ASS-SAveR

3 x Wielrenblad san Marco ass-saver

€ 14,85 € 7,95

totaal

€ 22,80

nu voor

€ 9,95

vooR € 9,95

OF 3X WIELRENBLAD + Crankbrothers multi-17 tool

Knog strobes

Pedro’s pro brush kit

winkelwaarde € 27,90

winkelwaarde € 19,90

winkelwaarde € 19,90

€ 19,95

€ 16,95

€ 22,95

Knog Milkman slot

Muc-Off duo cleaning pack

Duursport energy pack

BBB Ovalintegrate pomp

winkelwaarde € 21,90

winkelwaarde € 20,95

winkelwaarde € 12,97

winkelwaarde € 27,95

€ 19,95

€ 19,95

€ 14,95

€ 19,95

om abonnee te worden surf je naar www.wielrenblad.nl vul de antwoordkaart elders in het blad in of bel met 0251-252350.

Prijzen zijn inclusief verzendkosten. Voor deze actie zijn de algemene voorwaarden van soul Media actief.

Wielrenblad #2 — 2013

ETALAGE

All WHITe vAn SCHWAlBe

WeeKJe KnAllen In KARInTHIë

CoMFoRTABele RoSe xeon GF

schwalbes topmodel onder de racebanden, de Ultremo ZX, rolt lichter, is nog lekbestendiger en is nu ook in het wit verkrijgbaar. onder het loopvlak ligt een nieuwe anti-leklaag. dit snijbestendige materiaal beschermt nog effectiever tegen bandenpech. Het nieuwe weefsel van de V-Guard verlaagt, volgens de makers, ook beduidend de rolweerstand. Het nieuwe recept voor het gebruikte rubbermengsel verhoogt de snelheid, aldus de technici bij schwalbe.

erlebnishotel Pirker, de oostenrijkse ‘Roadbike Holidays’-expert bij de Karintische Faaker see heeft misschien iets leuks voor je. een goedkoop weekje wielrennen, zwemmen, wandelen en/of klimmen bij het drielandenpunt in Karinthië (oostenrijk/Italië/slovenië). Vanwege de milde temperaturen is Karintië al vanaf begin april een populaire bestemming voor wielrenners. ontdek zelf de Faaker see, Wörtersee of ossiacher see met een ronde om het meer of maak bergwandelingen met mooie, steile beklimmingen. op aanvraag laten de gidsen je de mooiste plekken van het gebied zien. Het is zelfs mogelijk om de drie landen die aan het gebied grenzen in één dag te bezoeken met de drielanden-tour. nieuw in 2013 zijn de fiets- en zwemtochten aan de voet van de Karawanken. Met routes van 50 tot 80 kilometer ben je op tijd terug om de middag door te brengen aan het meer en af te koelen voor de volgende dag in het zadel. de eigenaresse van het hotel is een enthousiaste fietsster en begeleidt haar gasten graag met de tochten.

Toen alle Rose fietsen van 2014 werden gepresenteerd viel dit model ons gelijk op. een gunstig geprijsde tourfiets die is ontwikkeld voor comfort, maar wel stijf genoeg is om er hard en lang op te fietsen. dit aluminium frame ziet er erg clean uit, de lasnaden zijn heel mooi afgewerkt en doordat de achterrem onderaan het frame gemonteerd is, zie je die (en z’n kabels) bijna niet zitten. We hebben er nog maar een paar honderd meter op gefietst en kunnen niet wachten om er een langere tocht op te fietsen.

Prijs: € 50,90 www.schwalbe.com

Prijzen voor een Roadbike week–arrangement vanaf € 399,www.erlebis-hotel.at www.roadbike-holidays.com

74

Prijs en verkrijgbaarheid zijn helaas nog niet bekend. www.rose.nl

Etalage

EtalagE 1 x smeren en de hele dag beschermd!

De ideale zonnecrème voor de wielrenner. Even smeren in de ochtend tijdens het tandenpoetsen en je bent de hele dag beschermd tegen de zon. Nooit meer met glibberige handen aan het stuur omdat je moet bijsmeren. Vision gebruikt de gepatenteerde Lyphazome technologie die ervoor zorgt dat de crème snel en diep in de huid dringt en transpiratie-proof is. De crème voelt niet vet en binnen een kwartiertje ben je helemaal beschermd tegen de zon. Vision is verkrijgbaar in factor 10, 20 en 30. Eenmaal weer thuis kun je de Vison aftersun crème opdoen. Wil je weten wat je huidtype is en welke factor je moet hebben? Kijk dan op: www.vision-sun.nl Prijs: vanaf € 12,99 www.soulwebshop.nl

DRIE LANDEN OP 2 WIELEN DE REGIO RONDOM DE WÖRTHERSEE LOKT MET AFWISSELENDE WIELRENTOCHTEN Rondom de Wörthersee, in het drielandenpunt Karinthië – Slovenië – Italië, vinden wielrenners de beste voorwaarden voor geslaagde tochten. Door het mediterrane klimaat vinden wielrenners al in het voorjaar de perfecte condities verbonden met een top-hotellerie. De bekendste vakantieregio in Karinthië biedt afwisselende en interessante routes. Eén van de hoogtepunten is met zekerheid de veeleisende maar prachtige 3-landentocht door Karinthië – Slovenië – Italië met de 3 passen Wurzenpass, Vršič-pas en de Predilpas. Een fietskaart met 18 geselecteerde wielrentochten is gratis bij Wörthersee Tourismus GmbH verkrijgbaar.

WWW.RAD.WOERTHERSEE.COM

75

Informatie/reservering: Wörthersee Tourismus, Villacher Str. 19 9220 Velden, Austria T: +43 (0)4274 38288, F: +43 (0)4274 38288-19 E: office@woerthersee.com

et, ntbijtbuff aen met o g n ti h in c a & form 7 overn nadvies te h c tto m t, akke , bike-sta energiep ownload -d S re P a b G it l, aa ing, afslu tiemateri begeleid r e . d A n P o S r u n Lake afel, 1 to s Wi-Fi e ege, grati terren Se -s 4 fietsgara t he e rsoon in ik e b p d r a e o p Prijs id van “R rtushof (l e b u H l ,5 hote URO 54 ) vanaf E -10-2013 Holidays” 4 t/m 06 -0 19 n a v n e k Te boe

Wielrenblad #2 — 2013

ETALAGE

SCHIJFReMMen vAn SHIMAno

lIGHTWeIGHT URGeSTAlFRAMe yoUR WHeelS

SPeCIAlIZeD AnDoRRA DAMeSHelM

Mountainbikers zweren er al jaren bij. alleen onder dwang keren ze nog terug naar de ‘good old’ velgremmen. na een periode van intensief testen en ontwerpen introduceert shimano hydraulische schijfremmen voor de racefiets. de complete set bestaat uit volledig nieuw ontworpen shifters; hydraulische schijfremmen op Ultegra niveau; nieuwe 140mm of 160mm schijven en specifieke naven en wielen. eindelijk constante remprestaties in alle weersomstandigheden. Het totale gewicht van het hydraulische schijfremsysteem is 1066 gram.

Wielen kunnen je fiets maken of breken.

Het setje wielen moet bij de fiets passen en vice versa. Hierom heeft Lightweight – je weet wel, het merk van de handgemaakte lichtgewicht carbon wielen - zelf een carbon raceframe gebouwd voor hun speciale wieltjes. Urgestalt, wat vertaald uit het duits ‘archetype’ betekent, is een geïdealiseerd oermodel dat ten grondslag ligt aan latere varianten. dat belooft wat voor de toekomst. na veel experimenteren matcht dit frame, volgens de ontwerpers, perfect met de Lightweight wielen. die samenwerking geeft volgens hen meer precisie, wendbaarheid, design, veiligheid en exclusiviteit. Maar de mensen van Leightweight zijn niet zo exclusief als bijvoorbeeld de mensen van apple: het frame kan prima worden gecombineerd met elke ander wielenmerk. Het frame kan met alle veelvoorkomende schakelgroepen en componenten worden gecombineerd. de Urgestalt frameset wordt geleverd inclusief voorvork, zadel- en stuurpen en accessoires voor de verschillende schakelgroepen. Lightweight biedt voor de frames hetzelfde service- en registratieprogramma aan als voor de wielen.

een nieuw model helm, speciaal voor vrouwen, moet ervoor zorgen dat zij hun paardenstaart makkelijker onder hun helm kunnen dragen. Het ontwerp van de meeste helmen zorgt nog wel eens iets te weinig ruimte om een dikke paardenstaart of vlecht er doorheen te stoppen.

Koop deze helm niet alleen voor het hairport-systeem, maar ook voor het design. dit is hip en origineel, met subtiele witte en roze strepen op deze zwarte versie. de helm zit stevig en comfortabel op het hoofd en heeft veel ruimte rondom de oren waardoor de bandjes gegarandeerd niet in je wang snijden.

Prijs: € 917,95 (shifters, 2x diskbrake, remleiding en olie), alleen RT99 schijven € 99,95 per stuk www.shimano-benelux.com

Prijs: € 4450,www.lightweight.info

76

Prijs: € 79,90 www.specialized.com

Zondag 22 september 2013 Schrijf je nu in!

www.damtotdamfietsclassic.nl • Afstanden: 40 - 60 - 105 - 145 km • Klassieke toerronde langs prachtige Noord-Hollandse plaatsen met ‘Dam’ in de naam • Limiet: 6.000 deelnemers • Uitgebreide verzorgingsposten onderweg • Start en finish voor het Koninklijk Paleis op de Dam in Amsterdam en unieke passage door de IJtunnel

Wielrenblad #2 — 2013

Joost–Jan Kool

ColUMn

Joost-Jan Kool (36) houdt van schrijven en de fiets. Hij kan deze passies voor Wielrenblad combineren.

De etalageruitrenner Toen mijn toenmalige vriendin me lang geleden met schuim op mijn benen en een scheermes in de aanslag aantrof in de badkuip, was onze relatie voorbij. achteraf gezien een zegen, want een echt leuk stel waren we niet. een paar maanden daarvoor had ik bij toeval een fiets gekocht en al snel ging het mis. Ik werd smoorverliefd en wanneer het maar kon, bereed ik mijn nieuwe liefde. er was geen houden meer aan en wat begon met een beetje ontspannen rondtoeren, sloeg al snel om in een totale, niet te temmen overgave aan de sport. Van een ietwat te zware, gezellig op de bank hangende goedzak veranderde ik in een afgetrainde, op zijn training en zichzelf gerichte fanatiekeling. Wielrennen werd mijn way of life. Mijn ex had er allemaal niks mee en mijn kale, in haar ogen verwijfde, benen waren voor haar de spreekwoordelijke druppel. de fiets had zich als een wig in onze liefde gedrongen en een weg terug was er niet meer.

Tijdens mijn eerste fietstocht met gladgeschoren kuiten keek ik meer omlaag dan vooruit op de weg. eindelijk was ik een echte wielrenner en met volle teugen genoot ik van de spierbundels die ik hoogstpersoonlijk op mijn benen had getraind en die lange tijd door een bos haar aan het oog onttrokken waren geweest. en ergens in die periode moet het zijn gebeurd; ik werd een etalageruitrenner, een ijdeltuit op twee wielen. Geen groter genot dan de wielrenner te bekijken die naast me in de etalageruit reed. altijd een goed passend shirt, een bijbehorende broek, een kek brilletje, witte kousen en natuurlijk glad geschoren benen.

Inmiddels zijn er veel jaren voorbij

78

gegaan en is de renner die ik hoopte te worden, er nooit gekomen. Twee zaken echter zijn nooit veranderd: Ik houd nog steeds zielsveel van de fiets en mezelf soigneren kan ik nog altijd als de beste. en hoe gewoon het ook voor me is; het blijft toch iets bijzonders dat scheren van je benen. Volgens de overlevering was het de Fransman Marcel Berthet die er begin vorige eeuw in zijn jacht op de optimale aerodynamica mee begon. In eerste instantie werd hij uitgelachen door zijn collega’s, maar hij was succesvol en, misschien nog wel belangrijker, de vrouwen waren gecharmeerd van zijn gladde benen. Wat maar aan wil geven dat mijn ex geen smaak had. Mijn huidige vrouw maakt het overigens niet zo heel veel uit.

Ze neemt me zoals ik ben en daar ben ik erg gelukkig mee. een keer ging het mis. Het was al ergens in juni, maar ik had nog steeds spierwitte benen. In de badkamer bij mijn ouders zag ik een flesje staan. ‘egaal bruin in 24 uur, gelijkmatig op de huid aan te brengen voor een optimaal resultaat’, stond er op het etiket. de volgende morgen stapte ik verwachtingsvol uit mijn bed om even later ter plekke door de grond heen te zakken: op mijn benen was een wortelkleurig luipaardenpatroon ontstaan. de dagen erna werd het eindelijk lekker weer en trainde ik met beenstukken aan.

Etalage

ETALAGE

Thomas Braun

Bas Steman

Bert Wagendorp

BlIJven GenIeTen!

De AAnKoMST

venToUx

de deelnemers aan de Tour for Life gaan voor artsen zonder Grenzen 1260 kilometer lang tot het uiterste. In acht dagen rijden de wielerliefhebbers van het Italiaanse bergdorpje Bardonecchia via de beroemde cols alpe d’Huez, de Madeleine, de Croix de Fer en Grand Ballon naar de finish op de Cauberg in Valkenburg. en dit allemaal voor het goede doel.

Roman over een beoogd Tourwinnaar.

Ventoux van Bert Wagendorp is een ontroerende roman die zich uitstrekt van de achterhoek in de jaren zestig en zeventig tot de Randstad en de Provence anno 2012. een verhaal over de oude vriendschap tussen vijf mannen en een vrouw. een ontroerend, hilarisch en scherp portret van een generatie. en een zoektocht naar de consequenties van keuzes.

acht klassieke etappes, door zes landen, over wereldberoemde cols uit de Tour de France. Thomas Braun schrijft zich enthousiast in. na elke loodzware etappe mag hij, net als alle andere deelnemers, in een eenpersoonstentje bijkomen van de inspanningen, om zich tegen zes uur in de ochtend klaar te maken voor weer een nieuwe rit. In Blijven genieten! doet hij verslag van zijn tocht, mooi en moordend, op de manier waarop wij hem hebben leren kennen uit zijn vorige boek Ga toch fietsen!: hilarisch, enthousiast en gedreven.

Prijs: € 14,95 www.nieuwamsterdam.nl

“Van mijn jeugddroom om de Tour de France te winnen is niets terechtgekomen. Het steekt mij blijkbaar nog altijd dat ik stopte met wielrennen op het moment dat het allemaal moest gebeuren.

Mijn wielermaatjes van toen groeiden uit tot de sporthelden Léon van Bon, servais Knaven, Michael Boogerd en Jeroen Blijlevens – maar ik haakte af. Kan je mislukken in het leven?” nog één keer speldt de hoofdpersoon zijn rugnummer op om te zien of hij toen, twintig jaar geleden, de juiste keuze heeft gemaakt. de aankomst is een ironische, maar waargebeurde roman over dromen, illusies, liefde en grote verlangens. Voor iedereen die weleens op de racefiets zit is dit een uitermate herkenbaar boek. Want geef nou toe, met een beetje toewijding had u zelf toch ook de Tour de France gewonnen?

Prijs: € 16,95 www.nieuwamsterdam.nl

“op stukken nieuw asfalt hoorde je alleen het zoemen van de bandjes, een geluid dat gewoonlijk gelukzaligheid bij me oproept, maar dat nu een gevoel van gemis veroorzaakte. We spraken niet, op een enkele waarschuwing voor ander verkeer na. Vier mannen, en we fietsten. nergens is het gevoel van vriendschap en loyaliteit zo sterk als bij een groepje mannen op de fiets. Je let op elkaar, de sterkste doet het meeste werk en zet de anderen uit de wind. Je raakt bij het passeren even een rug aan, als een korte liefkozing. Je voelt de concentratie, de poging één fietsend beest te worden, één lijf, één geest.”

Regisseuse nicole van Kilsdonk ontwikkelt nu al een speelfilm gebaseerd op de roman.

Prijs: € 19,95 www.uitgeverijatlas.nl

79

Wielrenblad #2 — 2013

onSAelIG GenIeTen oP De PoSBAnK FIeTSen In De BoSSen vAn nATIonAAl PARK velUWeZooM tekst: Erik Ruigewaard foto’s: Dennis Bruin, Erik Ruigewaard

Apeldoorn

Hoenderloo eerbeek

Kröller-Müller Museum otterloo

Woeste Hoeve

Posbank

Papendal Rheden Arnhem

80

Dieren

Route – Onsaelig genieten op de Posbank

81

Wielrenblad #2 — 2013

De Posbank, een prachtig natuurmonument in de zuidelijke Veluwe, is zeer goed te bewonderen vanaf de fiets. Er een dagje rondfietsen geeft je het gevoel alsof je op vakantie in het buitenlands natuurreservaat bent geweest.

Het beboste gebied waar we vandaag zullen fietsen heeft haar naam te danken aan de halfronde stenen bank die staat op een prachtig uitzichtpunt. de Posbank is vernoemd naar de oud-voorzitter van de anWB: G.a. Pos. Genietend van het prachtige uitzicht tref je op de bank de inscriptie: “den nederlanders deed hij neerlands schoonheid kennen, waarderen en liefhebben.� Van die schoonheid rondom dit monument is alvast geen woord gelogen. op de ruime parkeerplaats van het sportcomplex in Papendal - de plek waar sportief talent in nederland droomt van eeuwige roem en een podiumplaats start onze tocht van 100 kilometer door een prachtig gebied in Gelderland. We kleden ons snel om, controleren routineus fiets en proviand om al na 200 meter lek te rijden. Hadden we maar niet van het fietspad moeten afwijken om het mountainbike parcours te checken. Geen nood. snel en handig wisselt een nieuwe binnenband van eigenaar en we begeven

82

ons naar het startpunt van de route op de Papendallaan.

We worden voor deze gelegenheid vergezeld door een tweetal dames die deze route jarenlang als trainingsgebied gebruikt hebben en ons dus haarfijn de bijzonderheden kunnen vertellen. de route kun je prima links- of rechtsom rijden. Wij verkiezen de route tegen de klok in, omdat de afdalingen en bochten dan op sommige delen wat beter uit de verf komen en voor de sportievere fietser wat meer trainingselementen biedt. de weg gaat richting Rheden over een paar hele mooie fietspaden. Je hebt er geen last van hinderlijk autoverkeer en fietspaden zijn omgeven met hoge bomen. Witte strepen op de fietspaden lopen als een denkbeeldige perforatie door een groen laken. de zon prikt door een dik bladerdak en zet ons om de zoveel tijd in de spotlights. Bij vijftig tinten groen zijn we gestopt met tellen. Hoe mooi kan een bos zijn.

Route – Onsaelig genieten op de Posbank

Denk erom heren, niet over de witte streep heen, dat is absoluut not done

Armzalige grond We fietsen blijkbaar rond in de onzalige Bossen, want zo heet dit eeuwenoud bosgebied in de gemeente Rheden. de herkomst van deze naam is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk is het afgeleid van het woord ‘onsaelig’ wat armzalig betekent en duidt op een gebrek aan voedingstoffen in de grond. Vlakbij de emmaPiramide, een karakteristieke uitkijkberg, ligt de eerste echte uitdaging. een tweetal prachtige buitenlands aandoende bochten vlak achterelkaar met een mooi verval in hoogte. We hebben dit stukje route ‘per ongeluk’ een paar keer volledig gedaan. Je kunt hier keihard naar beneden knallen om daarna terug even lekker de beentjes testen. Je waant je even aan kop van het peloton in de laatste afdaling vlak voor de finish. Helaas is de bocht ook in trek bij motorrijders en auto’s. Het blijft hier oppassen geblazen. nee, we zijn duidelijk niet de enige die genieten van dit stukje. diverse trainingsgroepjes passeren ons in beide richtingen. de dames die ons en passant even een bijles bochtentechniek serveren schieten in vloeiende stijl de bochten

83

door. “denk erom heren, niet over de witte streep heen, dat is absoluut not done.”

We kunnen niets anders dan bewonderend toekijken. een week na onze trip fietst een van onze twee gidsen, Rozanne slik, overigens laatst zeer verdienstelijk in de Giro Rossa.

Fietspaden volgen elkaar in rap tempo op.

Bomen flitsen voorbij en we verbazen ons nog steeds over de schoonheid van dit gebied. We naderen de kern van de tocht. de Posbank komt in zicht. Het beste moment om een kleine pauze te houden op het terras van het bijzondere paviljoen wat er naast ligt. We evalueren de visuele highlights van de weggereden kilometers. ook onze twee vrouwelijke gidsen zijn nog steeds weg van het gebied ondanks de tig duizenden kilometers die ze rondom Papendal hebben weggetrapt.

Klimmen in autovrijgebied na de koek en zopie dient zich een echte uitdaging aan. de Lange Juffer, een autovrije klim. dankzij de afdaling halverwege kent deze helling het grootste aantal hoogtemeters van Midden-nederland - honderd en één om precies te zijn.

Wielrenblad #2 — 2013

het gevoel alsof we een dagje naar het buitenland zijn geweest

de laatste driehonderd meter naar de Posbank met een stijgingspercentage van negen procent is de steilste helling van de Veluwezoom. de route zoals wij hem gereden hebben en die je kunt downloaden van onze website, kent een aantal van dit soort leuke klimmetjes. Je komt deze uitdagingen vanzelf wel tegen op het natuurmoment ‘de stikke Trui’ of op de Zijpenberg. na het harde klimwerk neemt de fysieke moeilijkheidsgraad van de route wat af.

We passeren eerbeek en Loenen en gaan richting Hoenderloo in een gemoedelijk tempo. Zonder dat we het weten hebben we al ruim de helft van de route met onze pedalen weggemalen. We passeren het gehucht Woeste Hoeve en staan even later letterlijk en figuurlijk even stil bij het verleden. Hier staat een indrukwekkend monument ter nagedachtenis aan de verschrikkingen uit de Tweede Wereldoorlog.

In Hoenderloo stoppen we bij de ijssalon. deze is ons met nadruk aangeraden.

Terecht. We genieten van een wel heel lekker ijsje. Het ijssalon is bijzonder populair zo blijkt. Je staat er op een mooie dag wel even in de rij. Gelukkig is het een plezier om te zien hoe gracieus de dame

84

achter de counter met een grote spatel het ijs op de hoorntjes drapeert. Ze is een pro. Genieters als we zijn, valt ons oog ook nog op een lonkende bakkerij, maar we houden ons in en besluiten heel spartaans door te gaan. In Hoenderloo kun je jezelf goed belonen, zover is duidelijk.

Het laatste stuk: knallen de omgeving wordt langzaamaan wat opener en de route wat vlakker.

Beekbergen laten we rechts liggen en we verlaten de dicht beboste gebieden en vervolgen onze route richting otterloo.

We zien via de apeldoornseweg dat open stukken heide worden afgewisseld met stroken bos. de bewegwijzering in de buurt van otterloo maakt duidelijk dat het Kröller-Müller Museum om de hoek ligt.

Mocht je je kennis van moderne kunst willen ontwikkelen? Wij hebben verder geen ander entertainment dan onze fiets nodig. We genieten volop en merken dat de totale afstand van honderd kilometer op de kop af goed te doen is. er zijn genoeg punten onderweg om even te stoppen en jezelf te trakteren op een welverdiende lekkernij. Je kunt natuurlijk ook stevig doortrappen en kijken of je je vrienden op strava kunt kloppen.

Route – Onsaelig genieten op de Posbank

Het laatste stuk van de route is vergeleken met de eerdere tachtig kilometer visueel wat minder aantrekkelijk. Het gaat vrijwel alleen maar rechtdoor en kent weinig hoogteverschil. Het tempo mag daarom wel wat omhoog om de calorieĂŤn die we in Hoenderloo hebben opgedaan weg te trappen. Vooral Rozanne vindt het tijd om te laten zien dat we toch echt aan het racefietsen zijn. Ze houdt de vaart er goed in. de tijd van cruisen, wegdromen bij het landschap en ijsjes eten ligt nu achter ons.

Kop over kop dendert ons treintje naar eindpunt. Het gaat hard.

We stuiven al snel de parkeerplaats op bij het sportcomplex. de parkeerplaats is stukken rustiger dan tijdens ons vertrek. de trainingsfaciliteiten in Papendal komen rond deze tijd blijkbaar tot rust. sporters en hun begeleiding hebben hun tocht naar sportieve roem tijdelijk gestaakt, alles ademt rust.

Wij sluiten deze prachtige dag af met een rit terug naar noord-Holland. Met het gevoel alsof we een dagje naar het buitenland zijn geweest.

85

Lekkers voor onderweg Paviljoen de Posbank Beekhuizenseweg 1, Rheden Bovenop de Posbank staat Paviljoen de Posbank. Het pand is onder architectuur gebouwd. Het terras is vaak druk met fietsers en wandelaars die genieten van het fantastische uitzicht. een goed moment voor een koffiestop of lunch (ook vegetarisch). De wraps vielen bij ons erg goed.

IJs van Co Krimweg 33d, Hoenderloo Bij IJs van Co wordt al vanaf 1938 vers ijs gemaakt. volgens een test van Radio Gelderland het beste ijs van Gelderland te krijgen is. Aan het loket wordt vanille ijs verkocht met keuze van vruchten, nootjes, chocolade of musket en/of slagroom erop.

Lunchroom Jan van der Poel Apeldoornseweg 16, Hoenderloo Tegenover de ingang van nationaalpark De Hoge veluwe Hoenderloo is bakkerij, ijssalon en lunchroom Jan van der Poel te vinden. o.a. lekkere koffie, vers gebak en op ambachtelijke wijze gebakken broodjes.

De route Start/finish bij Sportcentrum Papendal Papendallaan 9, Arnhem Download Wil je zelf de Posbank-route f ietsen? Download de route op www.wielrenblad.nl/routes

Wielrenblad #2 — 2013

RIDley, BelGIUM’S FIneST

tekst + foto’s George Deswijzen

In GeSPReK MeT De Snelle MAn ACHTeR HeT TRenD– SeTTenDe FIeTSMeRK Afgelopen april werd Wielrenblad door Ridley uitgenodigd voor een lang weekend waarin het merk en de voorjaarsklassieker Luik–Bastenaken–Luik centraal stonden. Een mooie gelegenheid om het gezicht achter Ridley eens beter te leren kennen.

Ridley is geen onbekende in de wielerwereld. de naam doet het niet vermoeden maar Ridley is een oer-Belgisch bedrijf, gevestigd in Paal-Beringen (Belgisch Limburg). dit gebied wordt ook wel, met een dikke knipoog naar silicon valley, Bike valley genoemd. In een industriegebied bij het stadje vind je niet alleen Ridley, maar ook andere gerenommeerde bedrijven binnen de wielerwereld zoals Bioracer, Wcup, Golazo en het recent opgerichte energy Lab. Ridley is in 1997 door de huidige Ceo Jochim aerts opgericht. aerts, ooit een getalenteerd wielrenner bij de Belgische beloftenselectie, stapte op z’n 21e van de fiets en liet daarmee zijn carrière voor wat het was. de mentaliteit om prof te worden was er volgens eigen zeggen, maar de fysieke kracht om die laatste stap te zetten ontbrak hem. aerts bleef niet bij de pakken neerzitten en startte in 1990 zijn eerste fietsbedrijf. als junioren- en beloftenrenner was hij altijd al bezig geweest met de techniek rondom het fietsen. de belangrijkste vraag die hem bezighield: “Hoe kan het nog lichter en sneller?” als autodidact - aerts noemt het zelf “21 jaar Hogeschool FIeTs” - ging hij uiteindelijk voor Bioracer maatframes maken en spuiten. Het customizen stond

86

toen nog in de kinderschoenen, maar het pionierswerk wat aerts destijds voor Bioracer deed is nog steeds de rode draad in het huidige bedrijf. niet voor niets gebruikt hij voor Ridley de slogan: ‘When you want, how you want, what you want, we can build it.’

Ridley groeide vanaf 1997 binnen een paar jaar uit tot marktleider in België. Kwaliteit, flexibiliteit, maatwerk, een snelle levertijd en goede prijs-kwaliteitverhoudingen hebben dit succes binnen korte tijd bewerkstelligd, meent aerts. de omzet groeide van 5 miljoen euro in 2002 naar 24 miljoen in 2012. deze omzet wordt behaald door per jaar 35.000 fietsen te produceren en te verkopen in 61 landen. aerts wil doorgroeien naar 100.000 fietsen in 2020.

Made in Belgium In het licht van deze ambitie is het dan ook opmerkelijk dat Ridley in tegenstelling tot veel andere fietsfabrikanten de productie van de fietsen terughaalt naar europa. aerts: “op dit moment krijgt Ridley de frames aangeleverd uit azië. de top- en custom-modellen worden vervolgens in België gespoten en geassembleerd. de stock modellen in Moldavië.

Het is de bedoeling dat binnen enige

tijd de frames en assemblage van Ridleyfietsen 100% in europa worden gemaakt.” de hogere productiekosten neemt het bedrijf voor lief. Handwerk uit België betreft binnenkort niet alleen meer Belgische chocolade, maar ook de fietsen van Ridley. Het belang om te blijven investeren in de eigen economie vindt aerts belangrijk. en die visie lijkt meer dan een PR-stunt te zijn. de trots en overtuiging waarmee de Ceo zijn toekomstvisie uitlegt en de tinteling in zijn ogen overtuigen me. de leus ‘dit is Ridley. Wij zijn van België’ is meer dan grootspraak. Zijn originele zakelijke kijk op zaken trekt ook de nodige aandacht uit de Belgische politiek. de vice premier en tevens minister van Buitenlandse zaken didier Reynders was een van de aanwezigen in het Ridleypaviljoen tijdens Luik-Bastogne-Luik. teamwork Het merk wil zich onderscheiden door technische ontwikkelingen die de wielrensport in hogere versnellingen kunnen brengen. Het Research & development team van Ridley bestaat momenteel uit vier personen. Jochim aerts maakt er zelf nog steeds deel van uit. sterker nog, hij heeft er de leiding over. aerts: “de andere drie leden zijn jonge ingenieurs die zich de komende jaren voor het bedrijf moeten gaan bewijzen. dat is niet altijd even makkelijk in een bedrijf waarbij de lat van nature hoog ligt en waar de concurrentie met andere topmerken moordend is.”aerts vindt het vooral belangrijk dat al zijn mensen liefde voor de sport ademen. daar selecteert hij zijn mensen op. eén gebeurtenis tijdens onze testrit op het parcours van Luik-Bastenaken-Luik kan ik me goed herinneren. een medewerker van Ridley zag tijdens een stop op de Cote du Rosier een toerrijder in de problemen komen. Zonder aarzeling gaf hij deze man vers water met ettix Carbo-Gy, een energiereep en sprak hij de arme man bemoedigende woorden toe. een mooie geste. de liefde en trots waarmee aerts zijn fietsen bouwt wordt nog eens benadrukt door het feit dat hij drie fietsen naar zijn kinderen heeft laten noemen: dean, noah en Liz. om Ridley in de schijnwerpers te houden en kwaliteit te bieden werkt het bedrijf uiteraard nauw samen met profploegen in de verschillende disciplines van de wielrensport. de samenwerking op de weg met het World-Tour team van LottoBelisol is intens. aerts: “de competitieve

Ridley, Belgium’s finest

sfeer proef je door het hele bedrijf. de renners van de ploeg leveren de feedback en Ridley speelt er snel op in. We proberen de lijnen kort te houden en verbeteringen snel in te voeren. Tja, als je de snelste en beste wilt zijn, moet je niet te lang wachten, hé?”

Wat gaat de toekomst het bedrijf brengen? “We willen voorlopen bij nieuwe ontwikkelingen. Zo zal binnenkort een begin gemaakt worden met de bouw van onze eigen windtunnel. We willen alles in eigen huis kunnen maken. Het terughalen van de frame-productie naar europa is hierbij de eerste en meest belangrijke stap voor het bedrijf.” aerts wil de markt en concurrentie blijven verrassen met revolutionaire ideeën en designs. “om steeds met nieuwe en revolutionaire ideeën te komen - zoals de gepatenteerde F-brake en F-splitfork –maken we handig gebruik van het crossover-principe. samenwerken met partijen binnen en buiten de wielrenindustrie, zoals nike, Lazer en Bioracer, blijkt een vruchtbare strategie. Van elkaar leren en niet telkens het wiel opnieuw hoeven uitvinden spaart veel geld en tijd.” en dat laatste lijkt het lucratieve levensmotto van Jochim aerts te zijn. Waarom iets langzaam doen als het ook snel kan.

RIdLey’s FInesT F–brake De F–brake is een revolutionaire ontwikkeling op het gebied van aerodynamische remsystemen. De noodzaak van een rem op de fiets is evident, maar dit fietsonderdeel veroorzaakt ook turbulentie en verhoogt de luchtweerstand van de fiets. Ridley is eerste fabrikant die de remmen in het frame en vork heeft geïntegreerd. De F–brake beperkt hierdoor de luchtweerstand tot een minimum.Ridley beweert dat de F–brake de eerste rem ter wereld is die je sneller laat rijden.

F–splitfork De meeste turbulentie bij het fietsen wordt door de wielen (en de spaken) veroorzaakt. Aan de bovenkant van de wielen bewegen de spaken voorwaarts en stoten zij op de kopwind. Dit veroorzaakt turbulentie, waardoor luchtweerstand ontstaat en de fiets vertraagt. Dankzij de F–splitfork wordt de kopwind van de spaken en wielen weg geleid.

87

Wielrenblad #2 — 2013

aMsTeRdaM suPER CRIt een verlaten weg in het Westelijk Havengebied. 40 deelnemers. acht nationaliteiten. de amsterdam super Crit is de eerste fixed gear criterium gehouden in nederland. de criterium die wordt betwist over 20 ronden over een snel, zwaar en technisch parcour van 2.2 kilometer trok de beste fixed gear rijders en teams uit o.a. Italië, spanje en engeland naar de hoofdstad. de toegestroomde toeschouwers waren getuige van een race in zijn meest pure vorm.

Meer foto’s en informatie www.amsterdamsupercrit.nl amsterdamsupercrit@alwt.cc

tekst: ALWT foto’s: Bartosz Pawlik

88

Beeldverhaal – Amsterdam Super Crit

89

Wielrenblad #2 — 2013

90

Beeldverhaal – Amsterdam Super Crit

91

Wielrenblad #2 — 2013

92

Beeldverhaal – Amsterdam Super Crit

93

Wielrenblad #2 — 2013

tekst: Eric Mijnster

SPeCIAlIZeD S-WoRKS venGe frame:

Carbon

afmontage:

Shimano Ultegra Di2

gewicht:

7,7 kg

wielset:

Roval Rapide SL45

prijs:

€ 7199,–

De Specialized S-Works Venge staat in de huiskamer en kijkt me aan. Wauw. Ik laat mijn fantasie de vrije loop: Met een krakende computerstem, terwijl de S op zijn voorvork rood oplicht vraagt de tweewieler me ineens of ik zin heb om onmenselijk hard te fietsen. Eigenlijk maakt het hem niet uit of ik meega, hij gaat sowieso. David Hasselhof was nooit de hoofdrolspeler in de hitserie Knight Rider. Een wielrenner is geen hoofdrolspeler op een Specialized S-Works Venge.

Vooruit niemand weet precies hoe vergevorderd de mens is met techniek en kunstmatige intelligentie. na twee pedaalslagen op de Venge krijg je sterk het vermoeden dat we verder zijn dan we denken. elke keer als de trapper rondgaat lijkt het apparaat om een tempoversnelling te smeken. en als hij hier te lang op moet wachten, rij je tegen wil en geweten in alsnog tête de la course. deze tweewieler kijkt naar het einde van de weg en doet er alles aan om daar zo snel mogelijk te komen. dat houdt hij eindeloos vol. Het zou me niets verbazen als we binnenkort beeldmateriaal te zien krijgen van de eerste geloste renner, waarvan de Venge nog in het peloton zit.

Het futuristische design verraadt de drang naar voren. Het frame is gevormd naar het achterwiel en de bedrading is verstopt in het carbon. ook de zadelpen heeft een unieke vorm ter bevordering van de luchtstroom. de elektrische shimano Ultegra di2 afmontering is geheel in stijl van de fiets: razendsnel en bijzonder nauwkeurig. samen met de Rapide sL45 wielen van Roval is de specialized s-Works Venge één van ‘s werelds snelste racefietsen. op het frame staat “Fact 11r carbon aero race design” geschreven, en daar is niets van gelogen.

Winnaar In 2012 won niki Terpstra dwars door Vlaanderen op een manier die kenmerkend is voor de voormalig nederlands Kampioen. Hij reed weg bij de voorste mannen en wist solo stand te houden

94

tot aan de streep. daar gooide hij beide armen in de lucht. Vervolgens vormde hij een s van beide wijsvingers en duimen als eerbetoon voor zijn fiets: een specialized s-Works Venge. de Venge is niet gemaakt voor competitie, maar om de competitie voor te blijven. Het is een geliefde fiets bij wedstrijdrijders, zowel bij de profs als de amateurs. Toch wordt de fiets bij de amateurs dikwijls met argusogen nagekeken. over de noodzaak valt te twisten en het prijskaartje liegt er niet om. Waar de specialized s-Works Venge bij de profs overwinningen oplevert, is het voor fietsers van ander pluimage een aankoop die vooral bemoedigend is voor het moraal.

Het maakt niet uit met welke reden je op deze tweewieler fietst, je gaat er altijd op vooruit, en hard.

D’r op & d’r over – Specialized S-Works Venge

95

SHOPGUIDE

A bike behind the ‘dijk’.

Gewoon voor heel snel spul!

RACEFIETSEN MOUNTAINBIKES PARTS

De grootste fietsenwinkel van Amsterdam.Shimano Service Center, Trek, Cube, Specialized.

TROMM

Europaplein 45, Amsterdam 020-664 2099 www.tromm.nl

Ir. v/d Banstraat 14 Petten T: 0226.381367 E: info@beukersbikecentre.nl

www.beukersbikecentre.nl

VERDOES FIETSEN

Drs. Bijlweg 242, Den Helder 0223-614 797 www.verdoesfietsen.nl

Kerkplein 45a - 4421 AC Kapelle 0113 344445 - winkel@beebikes.com

De fietsspecialist van het noorden!

EGBERT EGBERTS

PIJNEN RACE

Hoofdstraat 63a, Borger 0599-234 224 www.egbertegberts.nl

Molenstraat 4, Ossendrecht 0164-672763 www.pijnenrace.nl

tie

carbonrepara

Dealer van o.a. Specialized en Ridley

Speciaalzaak race en mountainbike.

Titel Tweewielerwinkel van het Jaar.

Service, kwaliteit en deskundigheid.

KIVADA WIELERSPORT

BIKES 4 YOU

Julianastraat 30, Middelrode 073-503 2500 www.kivada.com

Service, Deskundig, kwaliteit, Ruim assortiment, Racefietsen, MTB’s, Fietskledingshop, Familiebedrijf

RIDDER TWEEWIELERS

Groenestraat 44-46, Nijkerk 033-245 1897 www.riddertweewielers.nl

Weerdingerstraat 48 - Emmen 0591-514691 www.bikes4you.nl

BIKESHOP.NL

BIKESHOP.NL

BIKESHOP.NL

SHOPGUIDE

SHOPGUIDE

WWW.BAKKERRACINGPRODUCTS.NL Notubes Custom wielsets 26”+29” vanaf 429,-!

HIGH END BIKE PARTS FOR HIGH END PEOPLE

Cube|Cannondale|SNEL|29ers|Maatwerk|70 jaar|Kwaliteit|Vakmanschap |Service|Opmeting|Ook 2m.+

SNEL TWEEWIELERS

Amsterdamsestraatweg 414 abc, Utrecht, 030-244 1971 www.sneltweewielers.nl

ZILVERSTRAAT 6

•

TELEFOON 072 515 26 84

•

WWW.BIKEACTION.NL

We ride what we sell and sell what we ride...

Overtoom 488-490, Amsterdam www.kapteintweewielers.nl tel: 020 612 64 93

HAARLEM

Look

Giant

Koga

Bulls

Focus

500m2 fietsplezier en wellicht wel de mooiste fietsenwinkel van Amsterdam!

BEEKHOVEN BIKES

Draaierweg 16, Amsterdam-Noord 020-6317120 www.beekhovenbikes.nl

Wielrenblad #2 — 2013

HeT GeRUIS vAn De ZoMeR de zoveelste toertocht zit er op. de benen zijn afgetraind, de ‘lijntjes’ gecultiveerd, en de fiets nog warm. een eenzame boer bewerkt verderop zijn dorre land, maar daar heb jij geen erg in. Jij bent ondergedompeld in een hypnotiserend geruis van pratende fietsers, klokkende bidons en warme wind. de zomer is in volle gang. Je zit er middenin. foto: Wouter Roosenboom

98

xicero.com

Dichtbij. Bijzonder. Betaalbaar.

Op zo’n 1.000 km van Utrecht ligt de Aosta-vallei. Deze regio in het noordwesten van Italië is dankzij de bergachtige omgeving bij uitstek geschikt voor een sportieve fietsvakantie. Daarnaast kunnen buitensporters er wandelen, rotsklimmen, paragliden en raften.

www.lovevda.nl

Een sportieve vakantie is bovendien verrassend betaalbaar. En wat te denken van de cultuur, het zonnige weer en de heerlijke keuken? Wie er geweest is keert zeker terug naar deze parel van Italië.

Geniet van het leven. Love Valle d’Aosta.

SIMPLY ELECTRIFYING. AEROAD CF 7.0 DI2.

DE AEROAD CF 7.0 DI2 NU VOOR EEN SPECIALE PRIJS OP CANYON.COM

Schakelen was nog nooit zo eenvoudig. De Aeroad CF 7.0 Di2 heeft een frame dat speciaal op de elektronische derailleurs is afgestemd, zodat met minimale krachtsinspanning de meest nauwkeurige versnellingswissels mogelijk zijn. De bijzonder hoge stijfheid van het frame garandeert bovendien – samen met het op aerodynamica toegespitste totaalconcept – voor ongeëvenaarde rijprestaties in elke situatie. (“Uitmuntend – Testoverwinning” – RoadBike 03/2013) Canyon Nederland | netherlands@canyon.com | Servicecenter +31 308881415 | www.canyon.com