100% Brussels, editie Watermaal-Bosvoorde, Oudergem, Sint-Lambrechts-Woluwe, Sint-Pieters-Woluwe by sp.a Brussel

PB- PP

BELGIE(N) - BELGIQUE

Afgiftekantoor 1099 Brussel X Erkenningsnr.: P802053

TRIMESTRIEEL TIJDSCHRIFT • OKT/NOV/DEC OCT/NOV/DEC 2015 • WATERMAAL-BOSVOORDE/OUDERGEM/ST-LAMBRECHTS-WOLUWE/ST-PIETERS-WOLUWE

‘Nieuwkomers verdienen kansen’ FOUAD AHIDAR >6

‘Al wil je geen wapens opnemen, je wil wel iets doen voor je land’ SAM BIESEMANS >3

WILLEM STEVENS EN JEF VAN DAMME IN DE BRES VOOR HET KLIMAAT > 4

THE CLIMATE BOAT

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 WATERMAAL-BOSVOORDE•OUDERGEM•ST-LAMBRECHTS & ST-PIETERS-WOLUWE

Opvang in Sint-Pieters-Woluwe opent opnieuw de deuren

‘Dringend meer plaatsen nodig’ FR L’accueil à nouveau ouvert

En raison de l’augmentation du nombre de demandeurs d’asile, l’agence fédérale, Fedasil, a décidé de rouvrir, plus tôt que prévu, le centre d’accueil à la rue des Palmiers à Woluwe-Saint-Pierre. Initialement, le centre d’accueil aurait dû rouvrir à la mi-septembre. Les premiers demandeurs d’asile sont arrivés le lundi 31 août. Michael Cerulus, président du sp.a à Woluwe-Saint-Pierre : « C’est une bonne chose que le centre d’accueil rouvre ses portes à Woluwe-Saint-Pierre car le besoin est grand. De nombreux belges ont déjà montré leur bon cœur en donnant des choses. Mais toute autre aide est également utile. Nous voulons analyser si et comment le sp.a à Woluwe peut apporter sa pierre à l’édifice dans le cadre de l’accueil par un accompagnement des devoirs, des cours de langue, de l’animation ou d’autres choses. » Si vous voulez apporter votre aide, faitesnous signe : sint-pieters-woluwe@s-p-a.be

n De solidariteitsmars voor vluchtelingen eind september bracht 15.000 mensen op de been. SINT-PIETERS-WOLUWE n Wereldwijd is 1 per-

soon op 122 vluchteling, asielzoeker of ontheemd door oorlogen, conflicten of vervolging. Door conflicten in Syrië, Irak en Jemen neemt het aantal vluchtelingen snel toe. Sommigen komen ook naar België. Omwille van het stijgend aantal asielzoekers besliste het federale agentschap Fedasil om het opvangcentrum in de Palmboomstraat in Sint-Pieters-Woluwe te heropenen, vroeger dan voorzien. Oorspronkelijk zou het

Gespreksavond mobiliteit in de oostkant SINT-PIETERS-WOLUWE n sp.a Sint-Pie-

ters-Woluwe organiseert samen met PS Sint-Pieters-Woluwe een gespreksavond over mobiliteit in de oostkant van Brussel (Oudergem, Sint-Pieters- en Sint-Lambrechts-Woluwe, Etterbeek, Schaarbeek,…). Met Pascal Smet en schepen Damien De Keyser. Michael Cerulus, voorzitter sp.a Sint-Pieters-Woluwe: ‘Als de bevolking in het Brussels Hoofstedelijk Gewest toeneemt en dus meer mensen zich moeten verplaatsen, dan verhoogt de verkeersdruk. Je kunt er maar beter op voorbereid zijn. Als veel mensen zich moeten verplaatsen is het niet efficiënt dat alleen maar met de auto te doen. Je moet tijdig werk maken van de alternatieven.’ Dinsdag 24 november, om 20 uur Waar? Gemeenschapcentrum “Mooi-Bos”, Shetlanderdreef 15, 1150 Sint-Pieters-Woluwe Inkom gratis Reserveren gewenst, maar niet verplicht: sintpieters-woluwe@s-p-a.be

opvangcentrum midden september terug opengaan. De eerste asielzoekers zijn maandag 31 augustus, aangekomen. De begeleiding gebeurt voorlopig door een team vrijwilligers van Fedasil. Er worden 30 nieuwe personeelsleden geworven, die zo snel mogelijk aan de slag zullen gaan.

Het is goed dat de opvang terug open gaat, want er zijn dringend meer plaatsen nodig MICHAEL CERULUS VOORZITTER SP.A SINT-PIETERS-WOLUWE

Michael Cerulus, voorzitter sp.a Sint-Pieters-Woluwe: ‘Het is goed dat de opvang terug open gaat in

Sint-Pieters-Woluwe, want er zijn dringend meer plaatsen nodig. Veel Belgen hebben hun goed hart al laten zien. In september werden zo veel goederen ingezameld, dat er een tijdelijke stop is ingevoerd. We willen graag bekijken of we als sp.a in Woluwe ook een steentje kunnen bijdragen voor de opvang met huiswerkbegeleiding, taallessen, animatie of andere klusjes.’ Wie wil helpen, geef een seintje: sint-pieters-woluwe@s-p-a.be

Flitsen op verzoek OUDERGEM n Oudergem wordt doorkruist

door verschillende grote verkeersaders zoals de Vorstlaan, de Waversesteenweg en het viaduct. Daar zoeft dagelijks het verkeer voorbij. Maar ook in de smalle straatjes van Oudergem wordt er wel eens hard gereden, te hard. Politiezone Ukkel/Watermaal-Bosvoorde/ Oudergem biedt sinds juli 2015 een nieuwe service aan. Inwoners van deze gemeenten kunnen op verzoek snelheidscontroles vragen in hun buurt. De politie probeert dan twee tot drie keer ter plekke te controleren. Het doel van de actie is niet om zoveel mogelijk mensen te betrappen op overtredingen, maar wel om een zicht te krijgen op de verkeerssituatie en op termijn de verkeersveiligheid te verbeteren. Anne Van Asbroeck, voorzitter sp.a Oudergem: ‘Buurtbewoners, die dagelijks een bepaalde straat passeren, weten vaak erg goed waar er te hard wordt gereden. Met de controles wor-

den die plekken ook in kaart gebracht. Zo krijg je objectiveerbare gegevens.’ De eerste resultaten van de controles zijn binnen. De snelheidslimieten in Oudergem worden vrij goed gerespecteerd. Maar spijtig genoeg niet overal. De flitsresultaten worden meegedeeld aan de aanvrager. Ze zijn zichtbaar voor het grote publiek op de site van de politie en ze worden meegedeeld aan de wegbeheerder. Indien nodig kan die beslissen tot bepaalde maatregelen. Anne: ‘Ik passeer vaak in de Invalidenlaan en heb er al mobiele flitspalen zien staan. Terecht, want chauffeurs respecteren er niet altijd de snelheidslimiet. Die snelheidsbeperking wisselt trouwens regelmatig in de straat. Op sommige stukken is het 50 km en dan weer van 30 km per uur, in de omgeving van de twee scholen. Dus sensibiliseren is belangrijk. Je moet mensen attent maken op hun rijgedrag. Verkeersveiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid.’ www.lokalepolitie.be/5342/nl

FR Flash sur demande Dans les petites rues d’Auderghem, les gens roulent parfois vite, trop vite. Depuis juillet 2015, la zone de police Uccle/Watermael-Boitsfort/Auderghem propose un nouveau service. Les habitants peuvent demander des contrôles de vitesse dans leur quartier. La police essaie alors d’effectuer des contrôles sur place deux à trois fois. L’objectif n’est pas de prendre un maximum de personnes sur le fait, mais bien d’avoir une idée de la situation de circulation et à terme d’améliorer la sécurité routière. Anne Van Asbroeck, présidente du sp.a Auderghem : « Les riverains, qui passent quotidiennement dans une rue donnée, savent très bien où la vitesse est excessive. Ces contrôles permettent également d’identifier ces zones. On obtient ainsi des données objectivables. En outre, la sensibilisation est importante. Il faut attirer l’attention des gens sur leur conduite. La sécurité routière est une responsabilité partagée. »

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 WATERMAEL-BOITSFORT•AUDERGHEM•WOLUWE-ST-LAMBERT & ST-PIERRE

Statuut gewetensbezwaarde: Sam Biesemans maakte jarenlang jongeren wegwijs

BEKENDE BELGISCHE GEWETENSBEZWAARDEN

n Prof Jean Paul Van Bendegem

n Frank Van Massenhove

n Bruno Tobback

n Noël Slangen

n Stany Crets

n Weerman Frank Deboosere

n Jean Van Lierde en Sam Biesemans aan de slag in 1973

Iets doen voor je land, behalve de wapens opnemen WATERMAAL-BOSVOORDE n Vijftig jaar gele-

Boost voor de samenleving

den keurde België een wetgeving goed die het jongeren mogelijk maakte om op legale manier de toen verplichte legerdienst (voor mannen) te weigeren, op basis van gewetensbezwaren tegen het doden van de medemens. Het statuut van gewetensbezwaarde kreeg een wettelijk kader. Voordien was de enige optie een gevangenisstraf van twee jaar.

Gewetensbezwaarden konden hun burgerdienst vervullen bij jeugdhuizen, medische diensten, sociale en culturele instellingen of in de ontwikkelingshulp. Tussen 1964 en 1994 hebben zowat 30.000 jongeren hun burgerdienst bij zo’n organisatie volbracht.

Jean Van Lierde (1926-2006) uit Watermaal-Bosvoorde is de grondlegger van het statuut gewetensbezwaarde in België. Omdat Jean zijn legerdienst weigerde in 1949, kreeg hij een gevangenisstraf van twee jaar. Nadien moest hij in de mijnen gaan werken als straf. Gedurende meer dan 10 jaar streed hij voor een wet voor het recht op gewetensbezwaren. Die wet werd op 3 juni 1964 gestemd. In 1983 diende Lydia Deveen-De Pauw als socialistisch senator een wetsvoorstel in om het statuut te verbeteren, met o.a. het versnellen van de procedure. Lydia is vandaag lid van sp.a in Elsene. Sam Biesemans, stichter en ondervoorzitter van het Europees Bureau Gewetensbezwaren alsook sp.a-lid in Watermaal-Bosvoorde, heeft jarenlang jongeren wegwijs gemaakt in het statuut. Sam: ‘Dankzij het statuut kregen jongeren de keuze: onder de wapens gaan of burgerdienst vervullen. En maar goed ook. Want gewapende dienst doen, dat kan niet iedereen in overeenstemming brengen met zijn geweten. Met de wet kwam er een alternatief: burgerdienst uitoefenen. Want al wil je geen wapens opnemen, je wil wel iets doen voor je land.’

Gewapende dienst doen, dat kan niet iedereen in overeenstemming brengen met zijn geweten SAM BIESEMANS LID SP.A WATERMAAL-BOSVOORDE

Sam: ‘Voor veel jongeren was het een positieve ervaring, maar ook organisaties hadden er baat bij. Bij de aanvraag van het statuut gewetensbezwaarde was een motivatiebrief nodig. Bovendien duurde de burgerdienst langer dan de legerdienst. Een gewetensbezwaarde maakte een weloverwogen keuze en was gemotiveerd. De OXFAM Wereldwinkels hebben dankzij de gewetensbezwaarden hun netwerk sterk uitgebouwd.’ Vredelievend verleden Gemeenteraadslid Jos Bertrand (sp.a) vervulde ook burgerdienst als gewetensbezwaarde. Volgend jaar is de tiende verjaardag van het overlijden van Jean van Lierde. Die datum mag Watermaal-Bosvoorde niet geruisloos voorbij laten gaan, vindt Jos Bertrand. Jos: ‘Conflicten oplossen zonder wapens is vandaag nog altijd een uitdaging. Europa is een veilig continent, maar er zijn gewapende conflicten in de wereld en miljoenen mensen op de vlucht. Zelfs in Brussel worden jongeren aangesproken door ideologieën die ingaan tegen de fundamentele mensenrechten. Die jongeren laten alles hier achter en gaan vechten in het Midden Oosten. Er is nog heel wat werk inzake bewustmaking en wereldburgerschap.’

FR Statut d’objecteur de conscience Il y a cinquante ans, la Belgique approuvait une législation qui permettait aux jeunes, de manière légale, de se soustraire au service militaire obligatoire (pour les hommes), sur la base de l’objection de conscience contre le maniement des armes. Le statut d’objecteur de conscience recevait un cadre légal. Auparavant, la seule option était une peine de deux ans de prison. Jean Van Lierde (1926-2006) de Watermael-Boisfort est le fondateur du statut d’objecteur de conscience en Belgique. Comme Jean a refusé de faire son service militaire en 1949, il s’est vu infliger une peine de deux ans de prison. Pendant plus de 10 ans, il s’est battu pour la création d’une loi pour avoir le droit à l’objection de conscience. Sam Biesemans, fondateur et vice-président du Bureau européen de l’objection de conscience, et membre du sp.a à Watermael-Boisfort, a guidé pendant de nombreuses années les jeunes dans ce statut. Sam : « Grâce au statut, les jeunes ont eu le choix : être présent sous les armes ou accomplir un service civil. Ce qui est une bonne chose. Car faire son service militaire, tout le monde n’est pas en mesure de le faire en fonction de sa conscience. » L’an prochain, nous célébrerons le dixième anniversaire du décès de Jean van Lierde. Watermael-Boisfort ne peut pas laisser passer cette date inaperçue, estime le conseiller communal, Jos Bertrand : « L’Europe est un continent sûr, mais même chez nous, il y a des jeunes qui se sentent appelés par des idéologies qui vont à l’encontre des droits fondamentaux de l’homme.»

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 WATERMAAL-BOSVOORDE•OUDERGEM•ST-LAMBRECHTS & ST-PIETERS-WOLUWE

Jef Van Damme en Willem Stevens varen naar de klimaatconferentie

Naar Parijs voor het kli In 2009 fietsten Jef Van Damme (sp.a), Brussels parlementslid en Willem Stevens (sp.a), schepen van duurzame ontwikkeling in Sint-Gillis, naar de klimaattop in Kopenhagen. Zes jaar later maken ze opnieuw zo’n reis. Ditmaal naar Parijs én per boot, The Climate Boat. Waarom doen jullie dit opnieuw? Jef: De klimaatproblematiek is er ondertussen niet beter op geworden. Maar er is een gebrek aan daadkracht en urgentie bij de wereldleiders. We overdrijven niet als we zeggen dat de klimaattop die op 30 november in Parijs van start gaat cruciaal is voor onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen. Met onze actie willen we daar mee de aandacht op vestigen. Willem: We willen tegelijk aantonen dat er oplossingen zijn. We kunnen de opwarming van de aarde stoppen. Het biedt zelfs tal van opportuniteiten. Dat zullen we op onze tocht in de kijker zetten.

n Waterwegen zijn de groene wegen van de toekomst. Vervoer via het water is de minst vervuilende transportmodus.

PARCOURS CLIMATE BOAT

Vorige keer gingen jullie met de fiets, nu met de boot? Jef: Dat klopt, we reizen mee met een binnenschip van Ceres, een Brussels bedrijf dat dagelijks graan aanvoert uit het Noorden van Frankrijk. Op deze manier willen we de binnenvaart in de kijker te zetten. De Brusselse haven heeft een enorm potentieel, terwijl onze wegen helemaal dichtslibben houdt een groot binnenschip al gauw 100 vrachtwagens van de weg. Zo’n schip verbruikt per kilometer tot zeven keer minder dan een vrachtwagen. Willem: Mijn grootvader was binnenschipper en mijn moeders jeugd speelde zich af op een boot. Het is een aparte wereld die ik ken van familiefoto’s en familieverhalen. Ik kijk er naar uit om mee te liften met een boot en tegelijk de aandacht te vestigen op de oplossingen die de binnenvaart biedt. Jullie hebben de bekende slogan omgedraaid: ‘think local, act global’? Jef: De nood aan een mondiaal bindend akkoord als opvolger van het Verdrag van Kyoto is heel groot. De wereldleiders moeten maar eens echt een bindende en doorslaggevende beslissing nemen, geen woorden maar daden. Tegelijk moeten die afspraken nadien concreet worden. Dat gebeurt voor een groot stuk lokaal natuurlijk.

BRUSSEL-PARIJS BRUXELLES-PARIS 500km

Lille ●

BELGIË BELGIQUE

Valenciennes ●

We gaan op zoek naar innovatieve, klimaatvriendelijke projecten. Er bestaan oplossingen voor het klimaatvraagstuk

BRUSSEL BRUXELLES

Mons ● Charleroi ●

● Cambrai

Amiens ●

● Rouen

● St.-Quentin

FRANCE FRANKRIJK Compiegne ●

● Reims

WILLEM STEVENS SCHEPEN VAN DUURZAME ONTWIKKELING IN SINT-GIILLIS

Dus toch ‘act local’? Willem: Het lokale en mondiale moeten hand in hand gaan en dat kan op vele manieren. Daarom gaan we tijdens onze reis op zoek naar innovatieve, klimaatvriendelijke projecten. Het levert ideeën op die we nadien kunnen toepassen in Brussel. Tegelijk leggen we zo het verband met de concrete gevolgen van het klimaatprobleem. Jef: We leggen telkens de link met onze stad. Brussel kan immers meer inspanningen leveren en een echte voortrek-

PARIS PARIJS

kersrol spelen. Als Europese hoofdstad kan het Gewest ambitieuzer zijn en de toon zetten op het vlak van duurzaam energiebeleid, afvalpreventie en recyclage, duurzame mobiliteit, enzovoort… Geef een concreet voorbeeld van waar het in Brussel beter kan. Jef: In Brussel is de verwarming van gebouwen goed voor 70% van onze CO²-uitstoot. We moeten veel meer investeren om onze woningen, bedrijven en openbare gebouwen beter te isoleren. We zijn nu het hele premiestelsel

aan het verbeteren zodat deze middelen naar de juiste zaken en de juiste mensen gaan, wat in het verleden niet altijd het geval was. Willem: Een ambitieus energiebeleid met slimme investeringen creëert ook jobs want iemand plaatst die isolatie, die zuinige verwarmingsinstallatie of die zonnepanelen. Maar ook meer fietsers is interessant voor de lokale economie. Het betekent meer fietsenverkoop en meer reparaties. Het gaat in beide gevallen om jobs die ook laaggeschoolde Brusselaars ten goede komen.

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 WATERMAEL-BOITSFORT•AUDERGHEM•WOLUWE-ST-LAMBERT & ST-PIERRE

JOHN CROMBEZ

imaat

VOORZITTER SP.A

SAMEN 100% BRUSSELS FR The Climate Boat En 2009, Jef Van Damme (sp.a), député bruxellois, et Willem Stevens (sp.a), échevin du développement durable à Saint-Gilles, se sont rendus à vélo au sommet pour le climat à Copenhague. Six ans plus tard, ils repartent pour un voyage du même genre. Cette fois-ci, à Paris et en bateau, le Climate Boat. Jef : La problématique du climat ne s’est pas améliorée depuis 2009. Il y a un manque de soutien chez les leaders mondiaux. Le sommet pour le climat qui se tient à Paris ce 30 novembre est crucial pour notre avenir. Grâce à notre action, nous attirons l’attention sur ce point. Willem : En même temps, nous voulons démontrer qu’il existe des solutions. Nous pouvons mettre fin au réchauffement de la planète. C’est pourquoi, au cours de notre voyage, nous irons à la recherche de projets innovants et écologiques. Cela donnera des idées que nous pourrons ensuite appliquer à Bruxelles. Jef : Nous établissons toujours le lien avec notre ville. Bruxelles, capitale européenne, devrait jouer un véritable rôle de pionnier en matière de politique énergétique durable, prévention des déchets et recyclage, mobilité... Willem : Ceux qui le souhaitent, peuvent nous soutenir financièrement. Les recettes seront intégralement reversées à un projet bruxellois de l’asbl GOOD PLANET.

DEBAT EINDE VAN DE GROEI VERSUS HET ECOMODERNISME 10.11.15 19U - BOOT AKENKAAI

JEF VAN DAMME BRUSSELSE PARLEMENTSLID

Jullie willen ook geld inzamelen? Jef: Iedereen kan ons steunen en sponsoren per afgelegde kilometer. De opbrengst gaat integraal naar een Brussels project van GOOD PLANET vzw. Ze werken dagelijks met Brusselse kinderen en jongeren aan sensibilisatie rond duurzaamheid: voedsel, mobiliteit, energie… en ze doen dat heel goed. Bent u geïnteresseerd in de duurzame avonturen van Jef en Willem, of wil u een bijdrage leveren, kijk dan zeker op www.climateboat.be

‘Zotteklap!’ zeggen de klassieke ecologisten. Dat ongebreidelde groei- en vooruitgangsoptimisme is juist mede verantwoordelijk voor de huidige milieu catastrofes. En voor wie spreken zij trouwens? Speelt hun discours dan niet verdacht goed in op de belangen van het grootkapitaal? De waarheid is gewoon dat we boven onze stand leven. Dat mag dan wel wat ‘inconvenient’ zijn voor uw comfort, u zal me wel bedanken wanneer we met zijn allen authentieker gaan leven met meer aandacht voor natuur, kwaliteit en welzijn.

Brussel is een stad die zich niet zomaar laat verleiden. Je palmt Brussel niet zo snel in. Je moet er moeite voor doen, zoals voor de liefde van je leven. Maar één keer in de palm van je hand beweegt deze stad vrijuit. Met om de hoek telkens weer een verrassing. In mijn studentenjaren waren de AB in de Anspachlaan en de Vaartkapoen in de Schoolstraat vaste, bijna wekelijkse adressen. Mondjesmaat leerde ik de wijken rond de concertzalen kennen. De muziek leidde mij, en zoals elke geliefde knipoogde de stad toen, en wenkte ze me op weg naar meer. Ik moest in die dagen helaas altijd mijn laatste trein halen. Ik kreeg de kans niet om in te gaan op haar uitnodiging. 15 jaar geleden nam ik voor enkele maanden mijn intrek in de Onafhankelijksheidstraat in hartje Molenbeek, op een steenworp van metrohalte Zwarte Vijvers en — kan het toeval zijn? — de ‘Rue d’Ostende’. Na al die jaren van stadsliefde die in kleine fragmenten kwam, leerde ik de stad voltijds kennen. En ook de Brusselaars, in al hun kleu-

ren, in al hun facetten. Zoals de Marokkaanse bakkersvrouw om de hoek die zich elke zaterdagochtend zorgen om me maakte: ‘Slaap jij wel genoeg, jongen?’ In het begin antwoordde ik met een verlegen knik, na enkele weken keek ik echt uit naar ons gesprek. Dankzij haar en vele anderen begon de stad — of moet ik BXL zeggen? — te bewegen in de palm van mijn hand. Brussel leek me te belonen voor de moeite die ik deed. De stad had een nieuwe West-Vlaming omarmd en ik omarde haar. Ik vond een beetje eenheid in de chaos. Wie BXL liefheeft, krijgt liefde terug. De Brusselaars zal ik daar altijd ontzettend dankbaar voor blijven.

Wie BXL liefheeft, krijgt liefde terug. De Brusselaars zal ik daar altijd ontzettend dankbaar voor blijven Brussel verbinden en rijker maken, vreemde eenden zoals ik én duizenden anderen uit alle windstreken omarmen, is ook de ambitie van de sp.a Brussel. Dat houdt niet alleen duidelijke standpunten in over verschillende thema’s die onze hoofdstad beroeren — zoals multiculturaliteit, mobiliteit, onderwijs of ouderenzorg — maar ook (h)échte betrokkenheid om een antwoord te bieden op de uitdagingen van de toekomst. Want vergis je niet: als Brusselaar kun jij in jouw straat, in jouw wijk, in jouw gemeente wél degelijk het verschil maken. Aarzel niet om van je te laten horen als je je mening kwijt wil, een originele invalshoek in petto hebt of al maanden broedt op dat ene baanbrekende voorstel. Wij vragen echt niets liever. Alleen samen kunnen we Brussel doen bewegen zonder grenzen. Samen 100% Brussel maken.

Leida Rijnhout is directeur bij het European Environmental Bureau (EEB) en heeft een achtergrond in de culturele antropologie. Ze geeft regelmatig lezingen over degrowth

De wegen slibben dicht. Een groot binnenschip houdt al gauw 100 vrachtwagens van de weg

Ecomodernisme is the new kid in town en dat zal men geweten hebben. Alle ecologische heilige huisjes moeten eraan geloven. Vergeet het harmonisch samenleven met de natuur, te verschillend! Beter een LAT relatie. De natuur krijgt de ruimte terug die het verdient en de mens moet op een kleiner oppervlak. Maar ze zet die in alle comfort volledig naar haar hand. Technologie zal ons redden! Alles moet intensiever, efficiënter en geavanceerder. En dan komt men al snel uit bij GGO’s, pesticiden, kernenergie en aquacultuur

oms kom ik er nog eens, maar veel minder dan vroeger: in de lange, smalle gang die de twee delen van metrostation De Brouckère ondergronds verbindt. De meeste mensen kiezen er voor de rolpaden, ik wandel er liever op de tussenstrook. Zo kan ik even halt houden bij de teksten van Benno Barnard en Jacques Brel op de Brusselse wanden. Jan Vanriet liet zich voor zijn monumentaal muurwerk ‘De stad beweegt in de palm van mijn hand’ inspireren door de twee woordkunstenaars. Het lijkt wel een stadsfilm over gisteren en vandaag. ‘C’était au temps où Bruxelles chantait / c’était au temps où Bruxelles bruxellait’. De enige die ontbreekt is Arno, net als ik een Brussel-liefhebber uit Oostende.

Hidde Boersma is wetenschapsjournalist en bioloog van opleiding. Recent schreef hij in De Morgen een vlammend betoog voor het Ecomodernisme n ‘De stad beweegt in de palm van mijn hand’ in station De Brouckere

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 WATERMAAL-BOSVOORDE•OUDERGEM•ST-LAMBRECHTS & ST-PIETERS-WOLUWE

FOUAD AHIDAR

BRUSSELS VOLKSVERTEGENWOORDIGER & GEMEENTERAADSLID IN JETTE

DIVERSITEIT TROEF D

e voorbije maanden zijn er in Brussel ongeveer 4500 nieuwe migranten aangekomen, meestal vluchtelingen uit Syrië en Irak. Je hoeft maar naar de wachtrij bij de dienst vreemdelingenzaken te gaan kijken om te weten dat het er meer zijn dan anders. Maar het fenomeen is zeker niet nieuw. Brussel heeft altijd al veel migranten aangetrokken. Vandaag telt onze hoofdstad 170 nationaliteiten. Veel Brusselaars hebben een migratieachtergrond. De meesten, zoals ik, hebben hun wortels in Marokko of Turkije. Mijn vader kwam naar hier in de jaren vijftig als gastarbeider en vond een thuis te in Brussel. Steden hebben altijd al een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op mensen die vooruit willen in het leven. Steden houden de belofte in van vooruitgang. Natuurlijk is de context waarin vluchtelingen vandaag toekomen helemaal anders dan toen de gastarbeiders uit de jaren vijftig en zestig naar België kwamen. De omstandigheden zijn misschien anders, de maatschappelijke vragen niet. De vluchtelingencrisis stelt de vraag op scherp hoe we met migratie omgaan. En daarover zijn de meningen duidelijk verdeeld. In de krant lees ik dat sommigen deze nieuwe migranten als een bedreiging zien. Als een gevaar voor onze sociale zekerheid. Als profiteurs die ‘ons’ werk en kindergeld afpakken. Het is angstaanjagend dat de geschiedenis zich herhaalt. Dit soort praat heb ik eerder gehoord. Hoog tijd dus voor een nieuw verhaal. Ik wil naar de toekomst kijken: laten we migratie niet langer zien als een probleem, maar omarmen als een kans.

Het heeft geen zin migratie te willen tegenhouden. Bovendien ìs onze samenleving vandaag al superdivers. In plaats van domweg onze grenzen te sluiten moeten we nadenken over hoe we die diversiteit uitspelen als een troef. En Brussel kan daarin het voortouw nemen. Talent in overvloed Vandaag barst onze hoofdstad van het talent. In mijn omgeving zie ik steeds meer jonge mensen een kleine onderneming uit de grond stampen. Neem nu de eerste bio-halalzaak aan de Gentse steenweg, of mijn vriend Soliman die de fastfoodketen Tonton Chami heeft opgestart. Verhalen die te vaak niet verteld worden. Die kleine ondernemers zijn sterkhouders van onze stad. Zij bouwen mee aan een Brussel waar het goed leven is voor iedereen.

In plaats van domweg onze grenzen te sluiten moeten we nadenken over hoe we die diversiteit uitspelen als een troef. Brussel moet daarin het voortouw nemen Het heeft alleen véél te lang geduurd. Uit een recente studie van Corinne Torrekens en Ilke Adam blijkt dat steeds meer Belgo-Turken en Belgo-Marrokanen hun weg vinden naar het hoger onderwijs en dat hun gemiddeld inkomen de voorbije jaren is gestegen. Fantastisch natuurlijk,

maar ergens ook intriest dat het drie generaties heeft moeten duren. Laten we dus niet dezelfde fouten maken als in het verleden. Het mag niet opnieuw decennia duren voor nieuwkomers zich omhoog kunnen werken. Investeer om te beginnen in verplichte inburgeringstrajecten. Natuurlijk moeten erkende vluchtelingen de taal leren, zich aan de wetten houden en werkzoeken. Dat is niet meer dan vanzelfsprekend. Maar geef hen ook kansen, zodat mensen zich kunnen ontplooien en een bijdrage leveren aan de samenleving. Ze willen niet liever. Troeven De meeste vluchtelingen die ik ken zijn mensen met een ongeloofelijke drive. Doorbijters, die staan te springen om iets op te bouwen en gigantische drempels hebben overwonnen om hier te raken. Dat geldt trouwens ook voor veel Brusselse jongeren met een migratieachtergrond. Die er in slagen iets van hun leven te maken, ondanks het feit dat ze honderd keer hebben moeten horen dat een huis ‘al verhuurd’ is van zodra ze hun naam zeggen. Of zelden worden uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Die mensen zijn de toekomst van Brussel. Onze stad heeft nood aan ondernemende types die haar op de kaart blijven zetten. We moeten dringend de diversiteit van onze stad waarderen, door mensen kansen te geven en drempels te slopen. Meer ondersteuning voor scholen en beginnende ondernemers, meer taalcursussen, meer aandacht voor de strijd tegen discriminatie. Diversiteit is een troef, laten we die de komende jaren écht uitspelen.

FR La diversité est un atout Un Bruxellois sur quatre est issu de l’immigration. Les villes ont toujours eu un fort pouvoir d’attraction sur les gens qui veulent avancer dans la vie. Certains voient les nouveaux migrants comme une menace. Mon message : ne voyez plus la migration comme un problème, mais comme une opportunité. Vouloir contrer la migration n’a aucun sens. En outre, notre société est déjà super diversifiée de nos jours. Au lieu de fermer nos frontières, nous devons réfléchir à la manière selon laquelle nous pouvons faire de cette diversité un atout. Et Bruxelles peut jouer un rôle de pionnière en la matière. À l’heure actuelle, notre capitale déborde de talents. Prenez comme exemple, le premier magasin bio/halal à la chaussée de Gand. Ce genre de petits entrepreneurs sont les inconditionnels de notre ville. La plupart des réfugiés que je connais sont des personnes motivées avec un moteur incroyable. Des personnes persévérentes qui ont franchi des obstacles gigantesques pour arriver ici. Il en va d’ailleurs de même pour de nombreux jeunes Bruxellois issus de l’immigration. Ils veulent faire quelque chose de leur vie. Les gens sont l’avenir de Bruxelles. Notre ville a besoin de personnes entreprenantes qui continuent à la positionner sur la carte. Nous devons, de toute urgence, valoriser la diversité de notre ville, en donnant des opportunités aux gens et éliminant les obstacles. La diversité est un atout, alors jouons cet atout dans les années à venir.

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 WATERMAEL-BOITSFORT•AUDERGHEM•WOLUWE-ST-LAMBERT & ST-PIERRE

Kwart miljoen voor armoedebestrijding in meest kwetsbare buurten

VGC pakt armoede aan De wijkwerkingen bouwen een sociaal aanbod uit op maat van de wijk: van klusjesdiensten over kinderwerkingen tot sociale restaurants. Ze kiezen allemaal voor een laagdrempelige en meertalige aanpak vanuit één herkenbaar buurthuis. Met deze beslissing komt een einde aan jarenlange onzekerheid voor deze werkingen. Waar je zo kunt binnenlopen ‘Het gaat hier om de armste gemeenten van Brussel,’ licht Pascal Smet, VGC collegelid bevoegd voor stedelijk

beleid, toe. ‘Wijkcentrum Bonnevie zit in historisch Molenbeek waar het inkomen de helft is van het Brussels gemiddelde. Meer dan 1 op 3 jongeren is er werkloos, net als in de Anneessenswijk waar de Buurtwinkel actief is. De buurtgerichte aanpak maakt deze wijkwerkingen bijzonder. Voor mensen uit deze wijken, jong en oud, vormen ze een tweede thuis waar ze elkaar ontmoeten, een opleiding volgen of te rade gaan als ze het geld niet hebben om hun lekkend dak te repareren’. De wijkwerkingen vertrekken vanuit de noden van de buurt. Chambéry baat een sociaal restaurant uit dat populair is bij de vele ouderen in de buurt. In Molenbeek leven duizenden mensen in slechte woningen. Daarom zet Bonnevie sterk in op een renovatiedienst en huurdersondersteuning. Het Wijkpartenariaat geeft jongeren letterlijk ruimte in de volgebouwde Noordwijk. De Buurtwinkel zet in op sociaal onthaal voor de vele buurtbewoners die de weg naar reguliere diensten niet vinden.

BRUSSEL n Eind september besliste het VGC-college om structureel 240.000 euro te investeren in vier Brusselse wijkwerkingen. Het gaat om Bonnevie in Sint-Jans-Molenbeek, de Buurtwinkel in de Anneessenswijk, het Wijkpartenariaat in Schaarbeek en Chambéry in Etterbeek.

Een leefbare stad, en iedereen mee n De structurele subsidie is goed nieuws voor wijkcentrum Chambéry in Etterbeek.

De wijkwerkingen zijn een tweede thuis voor jong en oud uit de buurt PASCAL SMET BRUSSELS MINISTER EN VGC-COLLEGELID

Pascal Smet maakt van armoedebestrijding een prioriteit. Elk van deze wijkwerkingen krijgt jaarlijks 60.000 euro voor de overkoepelende werking. ‘Er wordt zo een einde gemaakt aan de jarenlange onzekerheid over de financiering en het voortbestaan van deze wijkwerkingen. Zo kunnen ze zich weer concentreren op waar ze goed in zijn: de stad leefbaarder maken voor iedereen,’ besluit Pascal Smet.

FR Lutter contre la pauvreté Pascal Smet fait de la lutte contre la pauvreté une priorité. Le collège de la VGC vient de décider d’investir 240.000 euros de façon structurelle dans 4 maisons de quartier bruxelloises. Il s’agit de Bonnevie à Molenbeek-Saint-Jean, la Boutique du Quartier dans le quartier Anneessens, le Wijkpartenariaat (partenariat

de quartier) à Schaerbeek et Chambéry à Etterbeek. Les maisons de quartier développent une offre sociale à la mesure du quartier : de travaux de bricolage aux activités pour enfants en passant par des restaurants sociaux. Cette décision met fin à de longues années d’incertitude pour ces maisons de quartier.

Helft Brusselse ambtenaren woont niet in Brussel BRUSSEL n Slechts 54,4 procent van

het personeel dat voor het Brussels Gewest werkt, woont daar ook. Bijna de helft pendelt. sp.a-parlementslid Elke Roex pleit ervoor om meer Brusselaars een job te geven in de stad. De werkloosheid in Brussel is immers hoog. Bovendien moet de overheid haar bevolking weerspiegelen. Hoeveel Brusselaars werken er eigenlijk bij Gewestelijke overheidsdiensten zoals de ministeries van het Brussels Gewest, de Brusselse brandweer of de vervoersmaatschappij MIVB? Elke Roex vroeg de cijfers op. In het algemeen woont 54,4 procent van de gewestelijke ambtenaren in het Brussels Gewest. Wie de gegevens nader bekijkt, ziet evenwel grote verschillen tussen de respectievelijke overheidsdiensten. Afvalmaatschappij Net Brussel doet het goed met 70 procent Brusselaars op de payroll. De MIVB

Als zelfs de eigen overheid haar inwoners niet aanneemt, hoe kan ze dan verwachten dat de privésector dat wel doet ELKE ROEX BRUSSELS VOLKSVERTEGENWOORDIGER & SCHEPEN IN ANDERLECHT haalt 53,6 procent. De Gewestelijke administratie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) scoren nog lager en duiken onder de helft met respectievelijk 44,8 en 40,3 procent. De brandweer scoort het laagst met 28 procent Brusselaars op de loonlijst. Atrium, dat de handel in Brussel moet stimuleren, zit aan de andere kant van het spectrum met 90 procent Brusselaars.

Elke Roex betreurt de cijfers en vindt dat er meer Brusselaars een job moeten krijgen in de stad. De werkloosheid in Brussel is hoog. Eén op de vijf Brusselaars zit zonder werk. De overheid moet dan ook het goede voorbeeld geven, zegt de socialistische politica. ‘Als zelfs de eigen overheid haar inwoners niet aanneemt, hoe kan ze dan verwachten dat de privésector dat wel doet?’. Daarnaast vindt Roex dat de overheid haar bevolking moet weerspiegelen: ‘Nu wordt het Brusselse beleid voor een groot deel uitgedacht en uitgevoerd door mensen die hier zo snel mogelijk weer weg willen na het einde van de werkdag, en dus te weinig voeling hebben met het leven in de stad. Ten eerste kampt Brussel met hoge werkloosheidscijfers. De overheid moet het goede voorbeeld tonen en haar inwoners aannemen. Ten tweede moet de overheid haar bevolking weerspiegelen. Dat lijkt me evident.’

FR Peu de Bruxellois dans l’administration Seuls 54,4 % du personnel qui travaillent pour la Région bruxelloise, y habitent également. Donc, près de la moitié du personnel effectue la navette vers la capitale. La députée sp.a, Elke Roex, plaide pour que l’on donne un job dans la ville à davantage de Bruxellois. Les chiffres diffèrent très fort d’un service public à l’autre. Bruxelles Propreté obtient un bon score avec 70 % de Bruxellois sur le payroll tandis que les pompiers ne comptent que 28 % de Bruxellois. Elke Roex : « Il faut d’urgence que les choses changent. Tout d’abord, Bruxelles connaît les chiffres de chômage les plus élevés. Les pouvoirs publics doivent montrer le bon exemple. Si même les propres pouvoirs publics n’engagent pas leurs habitants, comment peuvent-ils dès lors escompter que le secteur privé le fasse ? Deuxièmement, les pouvoirs publics doivent refléter leur population. Cela me semble évident. »

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 WATERMAAL-BOSVOORDE•OUDERGEM•ST-LAMBRECHTS & ST-PIETERS-WOLUWE

AGENDA

100% BRUSSELEIR

07.11.15 MARIEMONTKAAI 13 MOLENBEEK BRUSSELS CANAL RUN

IYAS ALDIB

Een niet te missen loopkoers langs het kanaal! Schrijf je in op www.brusselscanalrun.be

10.11.15 MARIEMONTKAAI 13 MOLENBEEK SALON SOCIAL: EINDE VAN DE GROEI VERSUS HET ECOMODERNISME Hidde Boersma, bioloog en wetenschapsjournalist gaat in debat met Leida Rijnhout, directeur bij het European Environmental Bureau (EEB). Inschrijving: wsmet@ bruparl.irisnet.be Vanaf 19 uur.

12.11.15 LE LABOUREUR BRUSSEL fig. 1

fig. 3

In onze streek zijn vooral lokale rebellen actief. IS is ons voorlopig bespaard gebleven. Communicatie met mijn familie is niet altijd evident, maar ik probeer hen zo goed als ik kan te helpen. Mijn ouders sukkelen wat met hun gezondheid. Dankzij mijn contacten kan ik hen de nodige medicijnen bezorgen.

Mijn familie woont nog steeds in Daraa, in het zuiden van Syrië. Mijn broer is ingenieur, maar mijn zus is in de voetstappen getreden van mijn ouders die allebei leraar waren.

Vroeger woonde ik vlakbij Sainte-Catherine, en ik geniet er nog vaak van het sociale leven, de live concerten en natuurlijk het bier van de Brusselse café’s. Brussel is een beetje een

WHAT’S IN A NAME? I

n de 19de eeuw, toen de Belgische Grondwet nog één van de beste in de wereld was, werd achter het Parlement een hele wijk heraangelegd. Sindsdien hebben de nieuwe straten er allemaal namen die hulde brengen aan de Grondwet. Zo verwijst het Vrijheidsplein in het midden van de wijk naar de vier grondwettelijke vrijheden. In diezelfde buurt is er ook een klein straatje, in het Frans de rue de la Tribu-

a. fig. 4 b.

SOCIAL THURSDAY

Brussel is van iedereen Eind juli 2010 begon ik mijn doctoraat aan de ULB. Ik ben apotheker van opleiding. De bedoeling was om na vier jaar terug te keren naar Syrië, maar de burgeroorlog stak daar een stokje voor. Gelukkig kon ik aan de universiteit verder aan de slag als researcher, anders verbleef ik hier nu illegaal of als vluchteling.

fig. 2

Drink een glas en praat met sp.a mandatarissen. Vanaf 18 uur. Iedereen welkom.

Soms is het wat intimiderend hoeveel talen de doorsnee Brusselaar spreekt val. Als je er eenmaal bent, raak je er nog moeilijk weg. Voor mijn werk bezocht ik al veel Europese steden. Brussel is misschien niet zo mooi of zo groot, maar het is ook minder hectisch en helemaal niet elitair. Op het terras van de Roskam denk ik vaak terug aan de soeks in het oude

Damascus. De stenen wegen, het diverse publiek… Soms is het wat intimiderend hoeveel talen de doorsnee Brusselaar spreekt. Frans natuurlijk en Engels. Maar ik word ook aangesproken in het Nederlands, het Arabisch of Italiaans. Heel kosmopolitisch, op zijn Brussels. De stad mag dan klein zijn, ze is wel van iedereen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Parijs dat toch vooral van de Parijzenaars blijft. Brussel is ook een van de weinige Europese steden waar je nog een deftige kop koffie kan krijgen. Toch essentieel, niet?

STRAATNAMEN WORDEN NIET LUKRAAK GEKOZEN. VAAK ZIT ER EEN HELE GESCHIEDENIS ACHTER. GRAAG LICHTEN WE DE BETEKENIS VAN EEN BRUSSELSE STRAATNAAM TOE.

ne. De straat is misschien hun agenda en mochten klein, maar de naam is zij op de voorstellen van zeer belangrijk. De parde vorst alleen maar ja of lementaire tribune is imneen antwoorden. Nadien mers het meukunnen zij bel dat heel zelf beslissen RUE DE LA het verschil wanneer en maakt tussen waarover zij een parlement vergaderen uit het Ancien en kunnen zij Régime en de voorstellen STRAAT een parledie ter disment van cussie liggen na de Franse Revolutie. amenderen. Oorspronkelijk waren de parlementen geen meesEn dat is nu juist wat ter van hun kalender en gebeurt op de parlemen-

TRIBUNE KANSEL

taire tribune, het hart van een modern, democratisch functionerend parlement. De naam van het straatje werd echter vertaald, waarschijnlijk door een Vlaamse ambtenaar die niet veel kaas gegeten had van al het progressieve dat in de Grondwet verwerkt zat. Hij maakte er de Kanselstraat van. En de kansel, dat is het meubel dat de pastoor bestijgt om uit te leggen dat hij alleen gelijk heeft. Het is dus de antithese van de parlementaire tribune.

14.11.15 ZUIDSTATION ANDERLECHT WANDELING HEYVAERTWIJK Fotograaf Kurt Deruyter gidst u door de Heyvaertwijk, langs panden en ongewone stadsdelen die het migratieproces in Brussel reconstrueren. Met Elke Roex en Jef Van Damme. Reservatie: info.brussel@curieus.be Begin: 11 uur.

24.11.15 GC MOOI-BOS ST-PIETERS-WOLUWE GESPREKSAVOND MOBILITEIT Met minister Pascal Smet en schepen Damien De Keyser

10.12.15 LE COQ BRUSSEL SOCIAL THURSDAY Drink een glas en praat met sp.a mandatarissen. Vanaf 18 uur. Iedereen welkom.

100% BRUSSELS

is een trimestriële uitgave van sp.a Brussel une édition trimestriëlle de sp.a Bruxelles Verantwoordelijke uitgever - Editeur responsable sp.a Brussel - Hannelore Goeman, Grasmarkt 105/37 1000 Brussel Werkten mee aan dit nummer - Collaborateurs Bart De Troy, Hannelore Goeman, Katelijne Goris, Valérie Mertens, Jurgen Rogiers, Wim Smet, Annelies Smets, Willem Stevens e.a. Contact Wil u reageren op een artikel uit deze publicatie? Wil u deze uitgave niet meer ontvangen? Of wil u lid worden van sp.a? Voulez-vous réagir à cet article? Vous ne voulez plus recevoir cette édition? Ou voulez-vous devenir membre du sp.a? sp.a Brussel Grasmarkt 105/37 1000 Brussel 100procentbrussels@s-p-a.be 02 549 66 55