100% Brussels, editie Stad Brussel by sp.a Brussel

PB- PP

BELGIE(N) - BELGIQUE

Afgiftekantoor 1099 Brussel X Erkenningsnr.: P802053

TRIMESTRIEEL TIJDSCHRIFT • OKT/NOV/DEC OCT/NOV/DEC 2015 • STAD BRUSSEL

‘Nieuwkomers verdienen kansen’ FOUAD AHIDAR >6

Wijkcontract Bockstael: van parking naar echt plein ANS PERSOONS >3

WILLEM STEVENS EN JEF VAN DAMME IN DE BRES VOOR HET KLIMAAT > 4

THE CLIMATE BOAT

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 STAD BRUSSEL

DE BABBELEIR PIERRE DELAGRANGE De Babbeleir is een nieuwe rubriek in samenwerking met de Brusselaars. Het is de bedoeling om telkens een inwoner uit de Stad aan het woord te laten over zijn of haar bezigheden of interesses. De geïnterviewde kiest na elk interview zelf wie er de volgende keer aan de beurt is.

oor de eerste Babbeleir trok 100% Brussels naar het Maximiliaanpark en sprak met Pierre Delagrange, vrijwilliger in het park. Pierre woont in de Marollen en zet zich in om de levensomstandigheden van vluchtelingen te verbeteren.

FR Pierre Delagrange Le Marollien, Pierre Delagrange, est bénévole au parc Maximilien. Il s’investit pour améliorer les conditions de vie des réfugiés. Pierre : « L’État fédéral a mis à disposition l’immeuble WTC, mais je suis quand même déçu. Les citoyens font beaucoup plus. Le gouvernement fédéral est compétent mais ne sait pas ce qui se passe ici ou qui est présent. Les personnes qui séjournent ici doivent avoir tellement de patience. Pour l’instant, l’ensemble du camp tient devout grâce aux bénévoles. Mais à un moment donné, ils en auront marre d’en faire autant tandis que le gouvernement fédéral ne respecte pas ses obligations. »

Wanneer besloot je om je als vrijwilliger te melden? Ik ben twee dagen na het ontstaan van het kamp in het Maximiliaanpark begonnen. Normaal komen de vluchtelingen hier vanaf het moment dat ze hun asielaanvraag proberen in te dienen. Na de opstart van het kamp kwamen er steeds meer mensen, meer tenten. Er was dus ook nood aan meer vrijwilligers.

om vluchtelingen op te vangen. Tegen die mensen zeg ik dat ze zich tot hun gemeente moeten richten. Gemeenten zouden alle opvangmogelijkheden moeten inventariseren. Het zijn ook zij die in contact moeten treden met de federale overheid om tot gezamenlijke oplossingen te komen. Zomaar iemand opnemen bij je thuis is een zwaar engagement en de overheid moet daar ook tussenbeide komen.

Vind je dat de federale regering genoeg doet voor de vluchtelingen? De federale overheid heeft het WTCgebouw opengesteld, maar ik ben toch wat teleurgesteld. De burgers doen veel meer. De federale regering is bevoegd maar weet niet wat er hier eigenlijk allemaal gebeurt, wie hier aanwezig is. Als ze zo weinig betrokken blijft, kunnen de dingen hier in het kamp echt uit de hand lopen. Ik ben daar bezorgd over. Het gaat me niet echt over de tenten of de manier van ‘wonen in een kamp’, maar eerder over het feit dat mensen erg veel geduld moeten hebben, de situatie zelf niet kunnen controleren en dat er intussen elke dag nieuwe mensen blijven aankomen.

Wat doe jij hier precies? Ik zit aan het onthaal. Ik probeer zowel de vluchtelingen als de mensen die willen helpen, goed te ontvangen en door te verwijzen. Helpende handen die materiaal of eten bijhebben stuur ik naar Artsen Zonder Grenzen, Samusocial, naar de kampkeuken etc. Tegelijk probeer ik de vluchtelingen wegwijs te maken in de verschillende stappen van hun asielaanvraag. Wie naar de immigratiedienst geweest is en niet begrepen heeft wat de volgende stappen zijn, probeer ik te helpen door de documenten te herlezen en hen uit te leggen wat ze precies moeten doen.

Momenteel wordt heel het kamp staande gehouden door vrijwilligers. Al die mensen hebben hun eigen baan en toch geven ze dagelijks enkele uurtjes van hun vrije tijd om te komen helpen. Maar op een gegeven moment gaan de vrijwilligers het beu zijn dat zij zoveel doen en dat de federale regering haar plichten niet nakomt. En wat met de steden en gemeenten? Er is nood aan meer coördinatie. We zien hier bijvoorbeeld mensen uit Bergen of Antwerpen die melden dat ze een gebouw ter beschikking hebben

Op een gegeven moment gaan de vrijwilligers het beu zijn dat zij zoveel doen, terwijl de federale regering haar plichten niet nakomt. PIERRE DELAGRANGE VRIJWILLIGER MAXIMILIAANPARK

Het is verderbelangrijk dat de steden en gemeenten zelf mogen blijven beslissen en dat ze niet gewoon regels opgelegd krijgen. Veel hangt af van de wil van de inwoners. Sommige gemeenten zijn gastvrijer en moeten dan ook meer doen en andere misschien wat minder. Wat is het mooiste moment dat je hier hebt beleefd? Toen ze hier wifi installeerden in het kamp, heb ik een kleine jongen geholpen om Facebook en Skype te installeren op zijn GSM. De jongen was zo blij dat hij op die manier opnieuw contact kon opnemen met zijn familie. Zijn gezicht… dat kan je niet in woorden vatten. Dank je wel voor dit interview Pierre. Wie moet de Babbeleir de volgende keer interviewen? Ik stel voor: Emilie Meessens, straatverpleegkundige met veel pit.

ER IS EEN KIND GESTORVEN BERT ANCIAUX SENATOR

e beelden van Alan laten ons niet los. Een onschuldig, speels en lief kind, verdronken tijdens de zoektocht naar geluk in Europa. Vluchtelingen teren niet op onze sociale zekerheid, zoals valselijk wordt beweerd. Integendeel. Ze kunnen een oplossing zijn voor de alsmaar groeiende kost voor onze pensioenen en zorg.

Vele Brusselaars hebben dit begrepen. Ze steken de handen uit de mouwen en helpen de asielzoekers met voedsel en kledij. Het staat in schril contrast met de koude politiek van de huidige meerderheidspartijen. Die beschouwen elke oorlogsvluchte ling hier als een profiteur en een economische vluchteling. Ze willen deze duizenden families terugdrin-

Vluchtelingen teren niet op onze sociale zekerheid, zoals valselijk wordt beweerd. Integendeel

gen naar Turkije. Alsof daarmee het probleem opgelost is. Voor sp.a is het duidelijk. Indien de EU niet dadelijk honderdduizenden oorlogsvluchtelingen erkent en hen zorg en bijstand geeft, dan zijn we verantwoordelijk voor de duizenden nieuwe Alans die morgen en overmorgen zullen verdrinken in de Middellandse zee.

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 VILLE DE BRUXELLES

Bockstaelplein moet opnieuw echt plein worden ANS PERSOONS

FR Réaménagement de Bockstael Le contrat de quartier Bockstael se porte à merveille ! Le masterplan pour le réaménagement de la place Émile Bockstael est terminé.

JIJ MAAKT MORGEN

Ans Persoons, échevine des contrats de quartier : « Aujourd’hui, la place Émile Bockstael est plutôt un parking chaotique qu’une place. En tant que piéton ou cycliste, on ne sait pas comment ni où traverser en sécurité. Le réaménagement de la place devrait y apporter du changement. La place Émile Bockstael doit redevenir un endroit où les habitants se rendent avec plaisir. » Un réaménagement n’est pas une reconstruction. Le revêtement routier de la place a déjà été rénové il y a quelques années. Avec le budget de 1,4 millions d’euros, il y aura des interventions pour agrandir la place, donner davantage d’espace aux piétons et cyclistes, renforcer la liaison piétonne entre la rue Fransman et la Rue Marie-Christine et simplifier les flux de trafic.

Ans : « Nous supprimons ainsi le trafic automobile qui traverse la place, nous réorganisons le stationnement sur la place et libérons de l’espace. Nous faisons de la rue Laneau un prolongement du parc L28. Nous simplifions le hub de transports publics sur la place. Idéalement, la place devrait être totalement interdite aux voitures dans le futur. À présent, nous installons d’ores et déjà deux longs bancs sur la place. Le parking sauvage deviendra un stationnement organisé entre les bancs. Ainsi, la place conserve quasiment la même capacité de parking et on libère malgré tout 40 % d’espace public. n Het Bockstaelplein krijgt een upgrade zodat het terug een plek wordt waar je graag komt

Herinrichting Bockstael BRUSSEL n Het wijkcontract Bockstael

loopt op wieltjes! De wijkantenne is een aantrekkingspool geworden voor de hele wijk en huisvest verschillende socio-economische projecten die uitstekend werk leveren. Op de concrete uitvoering van de grote projecten is het nog even wachten, maar er worden volop plannen getekend. Eén van de studies die al afgerond is, is het masterplan voor de herinrichting van het Bockstaelplein. Ans Persoons, schepen van Wijkcontracten: ‘Vandaag is het Bockstaelplein eerder een chaotische parking dan een plein. Als voetganger of fietser weet je niet hoe en waar veilig over te steken. De herinrichting van het plein moet daar verandering brengen. Het Bockstaelplein moet opnieuw een plek worden waar de bewoners graag komen.’ Een herinrichting is geen heraanleg. Het wegdek van het plein is enkele jaren geleden immers al hernieuwd. Met het budget van 1,4 miljoen komen er ingrepen die het plein vergroten, meer ruimte geven aan voetgangers en fietsers, de winkel-wandellink tussen de Fransman en de Marie-Christinastraat versterken en de verkeerstromen vereenvoudigen.

Vandaag is Bockstael eerder een chaotische parking dan een plein. De herinrichting moet daar verandering in brengen ANS PERSOONS SCHEPEN IN DE STAD BRUSSEL

SCHEPEN IN DE STAD BRUSSEL

de toekomst volledig autovrij. Maar de parkeerdruk in de wijk is bijzonder hoog, en een ondergrondse parkeergarage bouwen is niet mogelijk, aangezien de metro onder het plein loopt. In afwachting van een alternatieve parkeeroplossing, plaatsen we twee heel lange banken op het plein. Wild parkeren wordt georganiseerd parkeren tussen banken. Zo behoudt het plein quasi dezelfde parkeercapaciteit én toch komt 40% van de openbare ruimte vrij.

p.a heeft sinds enkele maanden een nieuwe voorzitter. John Crombez doet een frisse wind door onze partij waaien, en wil een nieuw samenlevingsverhaal opbouwen: van onderuit, in groep, participatief en open. Met ‘jij maakt morgen’ lanceren we een oproep naar alle Brusselaars met een mening, of kennis/ervaring in een welbepaald domein. Dat kan gaan over typisch Brusselse kwesties, maar ook algemenere thema’s als de jeugdzorg of fiscaliteit. Bedoe ling is ons te voeden met nieuwe inzichten vanuit het veld, zodat we er mee voor kunnen zorgen dat we de ‘onderstroom’ in onze samenleving, die nu behoorlijk giftig kleurt, kunnen omgooien en een andere richting uitduwen.

Laten we er voor zorgen dat solidariteit, respect, mededogen opnieuw waarden worden waar niet op gespuwd wordt, maar waar we trots op zijn. Ik heb het gevoel dat het momentum is aangebroken. Het tij begint te keren. Mensen hebben genoeg van het wantrouwen, het verdeeldheid zaaien, de ‘ikke, ikke en de rest kan stikken’ houding, waar de Antwerpse burgemeester groot mee is geworden. Ze komen op straat, laten van zich horen, engageren zich. De solidariteit met de vluchtelingen in het Maximiliaanpark was hartverwarmend. Steeds vaker zien we in Brussel hoe bewoners zich organiseren om samen initiatieven uit de grond te stampen die hun buurt aangenamer maken en het gemeenschapsgevoel versterken. Mensen picknicken op pleinen, barbecueën aan het monument voor de Arbeid in Laken,… In wijken met een wijkcontract krijgen dergelijke projecten nog een extra duwtje in de rug. De Bockstaelwijk is een goed voorbeeld van een buurt die herleeft dankzij de inzet van de bewoners.

We schrappen het autoverkeer dat over het plein rijdt

We maken van de Lanneaustraat een verlengde van het L28 park

Vandaag rijden er auto’s door het straatje voor het oud gemeentehuis en in de straat tussen de bushokjes en de metro-ingang. Deze verkeersstromen worden doorgeknipt. Daardoor zullen de kruispunten op de Bockstaellaan minder snel vastlopen. We stellen voor om het verkeer om te leiden via de Tielemansstraat. Deze omleiding wordt getest van 1 februari tot 1 juni 2016.

Tussen de Lanneaustraat en de spoorweg staat een muurtje. Tussen dit muurtje en het wegdek ligt een wat ongedefinieerde, verloren openbare ruimte. Deze willen we herinrichten, met veel meer groen, bankjes, speel- of sporttuigen. We vereenvoudigen de openbaar vervoer-hub op het plein

We moeten er voor zorgen dat solidariteit, respect, mededogen opnieuw waarden worden waar niet langer op gespuwd wordt, maar waar we trots op zijn. Een solidaire stad is een stad waar men zorg draagt voor elkaar, voor de buren, voor de jongste en de oudste, voor de leefomgeving, voor de lucht. Een stad waar iedereen zich kan ontplooien.

We herorganiseren het parkeren op het plein en maken ruimte vrij

Over het Bockstaelplein rijden veel bussen en trams. De MIVB wil heel deze zone opknappen, leesbaarder maken voor gebruikers én er voor zorgen dat de ‘hub’ minder plaats inneemt.

Wil je mee nadenken met ‘Jij maakt morgen’? Stuur een mailtje naar ans.persoons@ brucity.be en we houden je op de hoogte van de volgende bijeenkomsten. Tot gauw ergens op straat of op café in Brussel.

Vandaag is het Bockstaelplein één grote parking. Idealiter wordt het plein in

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 STAD BRUSSEL

Jef Van Damme en Willem Stevens varen naar de klimaatconferentie

Naar Parijs voor het kli In 2009 fietsten Jef Van Damme (sp.a), Brussels parlementslid en Willem Stevens (sp.a), schepen van duurzame ontwikkeling in Sint-Gillis, naar de klimaattop in Kopenhagen. Zes jaar later maken ze opnieuw zo’n reis. Ditmaal naar Parijs én per boot, The Climate Boat. Waarom doen jullie dit opnieuw? Jef: De klimaatproblematiek is er ondertussen niet beter op geworden. Maar er is een gebrek aan daadkracht en urgentie bij de wereldleiders. We overdrijven niet als we zeggen dat de klimaattop die op 30 november in Parijs van start gaat cruciaal is voor onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen. Met onze actie willen we daar mee de aandacht op vestigen. Willem: We willen tegelijk aantonen dat er oplossingen zijn. We kunnen de opwarming van de aarde stoppen. Het biedt zelfs tal van opportuniteiten. Dat zullen we op onze tocht in de kijker zetten.

n Waterwegen zijn de groene wegen van de toekomst. Vervoer via het water is de minst vervuilende transportmodus.

PARCOURS CLIMATE BOAT

Vorige keer gingen jullie met de fiets, nu met de boot? Jef: Dat klopt, we reizen mee met een binnenschip van Ceres, een Brussels bedrijf dat dagelijks graan aanvoert uit het Noorden van Frankrijk. Op deze manier willen we de binnenvaart in de kijker te zetten. De Brusselse haven heeft een enorm potentieel, terwijl onze wegen helemaal dichtslibben houdt een groot binnenschip al gauw 100 vrachtwagens van de weg. Zo’n schip verbruikt per kilometer tot zeven keer minder dan een vrachtwagen. Willem: Mijn grootvader was binnenschipper en mijn moeders jeugd speelde zich af op een boot. Het is een aparte wereld die ik ken van familiefoto’s en familieverhalen. Ik kijk er naar uit om mee te liften met een boot en tegelijk de aandacht te vestigen op de oplossingen die de binnenvaart biedt. Jullie hebben de bekende slogan omgedraaid: ‘think local, act global’? Jef: De nood aan een mondiaal bindend akkoord als opvolger van het Verdrag van Kyoto is heel groot. De wereldleiders moeten maar eens echt een bindende en doorslaggevende beslissing nemen, geen woorden maar daden. Tegelijk moeten die afspraken nadien concreet worden. Dat gebeurt voor een groot stuk lokaal natuurlijk.

BRUSSEL-PARIJS BRUXELLES-PARIS 500km

Lille ●

BELGIË BELGIQUE

Valenciennes ●

We gaan op zoek naar innovatieve, klimaatvriendelijke projecten. Er bestaan oplossingen voor het klimaatvraagstuk

BRUSSEL BRUXELLES

Mons ● Charleroi ●

● Cambrai

Amiens ●

● Rouen

● St.-Quentin

FRANCE FRANKRIJK Compiegne ●

● Reims

WILLEM STEVENS SCHEPEN VAN DUURZAME ONTWIKKELING IN SINT-GIILLIS

Dus toch ‘act local’? Willem: Het lokale en mondiale moeten hand in hand gaan en dat kan op vele manieren. Daarom gaan we tijdens onze reis op zoek naar innovatieve, klimaatvriendelijke projecten. Het levert ideeën op die we nadien kunnen toepassen in Brussel. Tegelijk leggen we zo het verband met de concrete gevolgen van het klimaatprobleem. Jef: We leggen telkens de link met onze stad. Brussel kan immers meer inspanningen leveren en een echte voortrek-

PARIS PARIJS

kersrol spelen. Als Europese hoofdstad kan het Gewest ambitieuzer zijn en de toon zetten op het vlak van duurzaam energiebeleid, afvalpreventie en recyclage, duurzame mobiliteit, enzovoort… Geef een concreet voorbeeld van waar het in Brussel beter kan. Jef: In Brussel is de verwarming van gebouwen goed voor 70% van onze CO²-uitstoot. We moeten veel meer investeren om onze woningen, bedrijven en openbare gebouwen beter te isoleren. We zijn nu het hele premiestelsel

aan het verbeteren zodat deze middelen naar de juiste zaken en de juiste mensen gaan, wat in het verleden niet altijd het geval was. Willem: Een ambitieus energiebeleid met slimme investeringen creëert ook jobs want iemand plaatst die isolatie, die zuinige verwarmingsinstallatie of die zonnepanelen. Maar ook meer fietsers is interessant voor de lokale economie. Het betekent meer fietsenverkoop en meer reparaties. Het gaat in beide gevallen om jobs die ook laaggeschoolde Brusselaars ten goede komen.

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 VILLE DE BRUXELLES

JOHN CROMBEZ

imaat

VOORZITTER SP.A

SAMEN 100% BRUSSELS FR The Climate Boat En 2009, Jef Van Damme (sp.a), député bruxellois, et Willem Stevens (sp.a), échevin du développement durable à Saint-Gilles, se sont rendus à vélo au sommet pour le climat à Copenhague. Six ans plus tard, ils repartent pour un voyage du même genre. Cette fois-ci, à Paris et en bateau, le Climate Boat. Jef : La problématique du climat ne s’est pas améliorée depuis 2009. Il y a un manque de soutien chez les leaders mondiaux. Le sommet pour le climat qui se tient à Paris ce 30 novembre est crucial pour notre avenir. Grâce à notre action, nous attirons l’attention sur ce point. Willem : En même temps, nous voulons démontrer qu’il existe des solutions. Nous pouvons mettre fin au réchauffement de la planète. C’est pourquoi, au cours de notre voyage, nous irons à la recherche de projets innovants et écologiques. Cela donnera des idées que nous pourrons ensuite appliquer à Bruxelles. Jef : Nous établissons toujours le lien avec notre ville. Bruxelles, capitale européenne, devrait jouer un véritable rôle de pionnier en matière de politique énergétique durable, prévention des déchets et recyclage, mobilité... Willem : Ceux qui le souhaitent, peuvent nous soutenir financièrement. Les recettes seront intégralement reversées à un projet bruxellois de l’asbl GOOD PLANET.

DEBAT EINDE VAN DE GROEI VERSUS HET ECOMODERNISME 10.11.15 19U - BOOT AKENKAAI

JEF VAN DAMME BRUSSELSE PARLEMENTSLID

Jullie willen ook geld inzamelen? Jef: Iedereen kan ons steunen en sponsoren per afgelegde kilometer. De opbrengst gaat integraal naar een Brussels project van GOOD PLANET vzw. Ze werken dagelijks met Brusselse kinderen en jongeren aan sensibilisatie rond duurzaamheid: voedsel, mobiliteit, energie… en ze doen dat heel goed. Bent u geïnteresseerd in de duurzame avonturen van Jef en Willem, of wil u een bijdrage leveren, kijk dan zeker op www.climateboat.be

‘Zotteklap!’ zeggen de klassieke ecologisten. Dat ongebreidelde groei- en vooruitgangsoptimisme is juist mede verantwoordelijk voor de huidige milieu catastrofes. En voor wie spreken zij trouwens? Speelt hun discours dan niet verdacht goed in op de belangen van het grootkapitaal? De waarheid is gewoon dat we boven onze stand leven. Dat mag dan wel wat ‘inconvenient’ zijn voor uw comfort, u zal me wel bedanken wanneer we met zijn allen authentieker gaan leven met meer aandacht voor natuur, kwaliteit en welzijn.

Brussel is een stad die zich niet zomaar laat verleiden. Je palmt Brussel niet zo snel in. Je moet er moeite voor doen, zoals voor de liefde van je leven. Maar één keer in de palm van je hand beweegt deze stad vrijuit. Met om de hoek telkens weer een verrassing. In mijn studentenjaren waren de AB in de Anspachlaan en de Vaartkapoen in de Schoolstraat vaste, bijna wekelijkse adressen. Mondjesmaat leerde ik de wijken rond de concertzalen kennen. De muziek leidde mij, en zoals elke geliefde knipoogde de stad toen, en wenkte ze me op weg naar meer. Ik moest in die dagen helaas altijd mijn laatste trein halen. Ik kreeg de kans niet om in te gaan op haar uitnodiging. 15 jaar geleden nam ik voor enkele maanden mijn intrek in de Onafhankelijksheidstraat in hartje Molenbeek, op een steenworp van metrohalte Zwarte Vijvers en — kan het toeval zijn? — de ‘Rue d’Ostende’. Na al die jaren van stadsliefde die in kleine fragmenten kwam, leerde ik de stad voltijds kennen. En ook de Brusselaars, in al hun kleu-

ren, in al hun facetten. Zoals de Marokkaanse bakkersvrouw om de hoek die zich elke zaterdagochtend zorgen om me maakte: ‘Slaap jij wel genoeg, jongen?’ In het begin antwoordde ik met een verlegen knik, na enkele weken keek ik echt uit naar ons gesprek. Dankzij haar en vele anderen begon de stad — of moet ik BXL zeggen? — te bewegen in de palm van mijn hand. Brussel leek me te belonen voor de moeite die ik deed. De stad had een nieuwe West-Vlaming omarmd en ik omarde haar. Ik vond een beetje eenheid in de chaos. Wie BXL liefheeft, krijgt liefde terug. De Brusselaars zal ik daar altijd ontzettend dankbaar voor blijven.

Wie BXL liefheeft, krijgt liefde terug. De Brusselaars zal ik daar altijd ontzettend dankbaar voor blijven Brussel verbinden en rijker maken, vreemde eenden zoals ik én duizenden anderen uit alle windstreken omarmen, is ook de ambitie van de sp.a Brussel. Dat houdt niet alleen duidelijke standpunten in over verschillende thema’s die onze hoofdstad beroeren — zoals multiculturaliteit, mobiliteit, onderwijs of ouderenzorg — maar ook (h)échte betrokkenheid om een antwoord te bieden op de uitdagingen van de toekomst. Want vergis je niet: als Brusselaar kun jij in jouw straat, in jouw wijk, in jouw gemeente wél degelijk het verschil maken. Aarzel niet om van je te laten horen als je je mening kwijt wil, een originele invalshoek in petto hebt of al maanden broedt op dat ene baanbrekende voorstel. Wij vragen echt niets liever. Alleen samen kunnen we Brussel doen bewegen zonder grenzen. Samen 100% Brussel maken.

Leida Rijnhout is directeur bij het European Environmental Bureau (EEB) en heeft een achtergrond in de culturele antropologie. Ze geeft regelmatig lezingen over degrowth

De wegen slibben dicht. Een groot binnenschip houdt al gauw 100 vrachtwagens van de weg

Ecomodernisme is the new kid in town en dat zal men geweten hebben. Alle ecologische heilige huisjes moeten eraan geloven. Vergeet het harmonisch samenleven met de natuur, te verschillend! Beter een LAT relatie. De natuur krijgt de ruimte terug die het verdient en de mens moet op een kleiner oppervlak. Maar ze zet die in alle comfort volledig naar haar hand. Technologie zal ons redden! Alles moet intensiever, efficiënter en geavanceerder. En dan komt men al snel uit bij GGO’s, pesticiden, kernenergie en aquacultuur

oms kom ik er nog eens, maar veel minder dan vroeger: in de lange, smalle gang die de twee delen van metrostation De Brouckère ondergronds verbindt. De meeste mensen kiezen er voor de rolpaden, ik wandel er liever op de tussenstrook. Zo kan ik even halt houden bij de teksten van Benno Barnard en Jacques Brel op de Brusselse wanden. Jan Vanriet liet zich voor zijn monumentaal muurwerk ‘De stad beweegt in de palm van mijn hand’ inspireren door de twee woordkunstenaars. Het lijkt wel een stadsfilm over gisteren en vandaag. ‘C’était au temps où Bruxelles chantait / c’était au temps où Bruxelles bruxellait’. De enige die ontbreekt is Arno, net als ik een Brussel-liefhebber uit Oostende.

Hidde Boersma is wetenschapsjournalist en bioloog van opleiding. Recent schreef hij in De Morgen een vlammend betoog voor het Ecomodernisme n ‘De stad beweegt in de palm van mijn hand’ in station De Brouckere

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 STAD BRUSSEL

FOUAD AHIDAR

BRUSSELS VOLKSVERTEGENWOORDIGER & GEMEENTERAADSLID IN JETTE

DIVERSITEIT TROEF D

e voorbije maanden zijn er in Brussel ongeveer 4500 nieuwe migranten aangekomen, meestal vluchtelingen uit Syrië en Irak. Je hoeft maar naar de wachtrij bij de dienst vreemdelingenzaken te gaan kijken om te weten dat het er meer zijn dan anders. Maar het fenomeen is zeker niet nieuw. Brussel heeft altijd al veel migranten aangetrokken. Vandaag telt onze hoofdstad 170 nationaliteiten. Veel Brusselaars hebben een migratieachtergrond. De meesten, zoals ik, hebben hun wortels in Marokko of Turkije. Mijn vader kwam naar hier in de jaren vijftig als gastarbeider en vond een thuis te in Brussel. Steden hebben altijd al een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op mensen die vooruit willen in het leven. Steden houden de belofte in van vooruitgang. Natuurlijk is de context waarin vluchtelingen vandaag toekomen helemaal anders dan toen de gastarbeiders uit de jaren vijftig en zestig naar België kwamen. De omstandigheden zijn misschien anders, de maatschappelijke vragen niet. De vluchtelingencrisis stelt de vraag op scherp hoe we met migratie omgaan. En daarover zijn de meningen duidelijk verdeeld. In de krant lees ik dat sommigen deze nieuwe migranten als een bedreiging zien. Als een gevaar voor onze sociale zekerheid. Als profiteurs die ‘ons’ werk en kindergeld afpakken. Het is angstaanjagend dat de geschiedenis zich herhaalt. Dit soort praat heb ik eerder gehoord. Hoog tijd dus voor een nieuw verhaal. Ik wil naar de toekomst kijken: laten we migratie niet langer zien als een probleem, maar omarmen als een kans.

Het heeft geen zin migratie te willen tegenhouden. Bovendien ìs onze samenleving vandaag al superdivers. In plaats van domweg onze grenzen te sluiten moeten we nadenken over hoe we die diversiteit uitspelen als een troef. En Brussel kan daarin het voortouw nemen. Talent in overvloed Vandaag barst onze hoofdstad van het talent. In mijn omgeving zie ik steeds meer jonge mensen een kleine onderneming uit de grond stampen. Neem nu de eerste bio-halalzaak aan de Gentse steenweg, of mijn vriend Soliman die de fastfoodketen Tonton Chami heeft opgestart. Verhalen die te vaak niet verteld worden. Die kleine ondernemers zijn sterkhouders van onze stad. Zij bouwen mee aan een Brussel waar het goed leven is voor iedereen.

In plaats van domweg onze grenzen te sluiten moeten we nadenken over hoe we die diversiteit uitspelen als een troef. Brussel moet daarin het voortouw nemen Het heeft alleen véél te lang geduurd. Uit een recente studie van Corinne Torrekens en Ilke Adam blijkt dat steeds meer Belgo-Turken en Belgo-Marrokanen hun weg vinden naar het hoger onderwijs en dat hun gemiddeld inkomen de voorbije jaren is gestegen. Fantastisch natuurlijk,

maar ergens ook intriest dat het drie generaties heeft moeten duren. Laten we dus niet dezelfde fouten maken als in het verleden. Het mag niet opnieuw decennia duren voor nieuwkomers zich omhoog kunnen werken. Investeer om te beginnen in verplichte inburgeringstrajecten. Natuurlijk moeten erkende vluchtelingen de taal leren, zich aan de wetten houden en werkzoeken. Dat is niet meer dan vanzelfsprekend. Maar geef hen ook kansen, zodat mensen zich kunnen ontplooien en een bijdrage leveren aan de samenleving. Ze willen niet liever. Troeven De meeste vluchtelingen die ik ken zijn mensen met een ongeloofelijke drive. Doorbijters, die staan te springen om iets op te bouwen en gigantische drempels hebben overwonnen om hier te raken. Dat geldt trouwens ook voor veel Brusselse jongeren met een migratieachtergrond. Die er in slagen iets van hun leven te maken, ondanks het feit dat ze honderd keer hebben moeten horen dat een huis ‘al verhuurd’ is van zodra ze hun naam zeggen. Of zelden worden uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Die mensen zijn de toekomst van Brussel. Onze stad heeft nood aan ondernemende types die haar op de kaart blijven zetten. We moeten dringend de diversiteit van onze stad waarderen, door mensen kansen te geven en drempels te slopen. Meer ondersteuning voor scholen en beginnende ondernemers, meer taalcursussen, meer aandacht voor de strijd tegen discriminatie. Diversiteit is een troef, laten we die de komende jaren écht uitspelen.

FR La diversité est un atout Un Bruxellois sur quatre est issu de l’immigration. Les villes ont toujours eu un fort pouvoir d’attraction sur les gens qui veulent avancer dans la vie. Certains voient les nouveaux migrants comme une menace. Mon message : ne voyez plus la migration comme un problème, mais comme une opportunité. Vouloir contrer la migration n’a aucun sens. En outre, notre société est déjà super diversifiée de nos jours. Au lieu de fermer nos frontières, nous devons réfléchir à la manière selon laquelle nous pouvons faire de cette diversité un atout. Et Bruxelles peut jouer un rôle de pionnière en la matière. À l’heure actuelle, notre capitale déborde de talents. Prenez comme exemple, le premier magasin bio/halal à la chaussée de Gand. Ce genre de petits entrepreneurs sont les inconditionnels de notre ville. La plupart des réfugiés que je connais sont des personnes motivées avec un moteur incroyable. Des personnes persévérentes qui ont franchi des obstacles gigantesques pour arriver ici. Il en va d’ailleurs de même pour de nombreux jeunes Bruxellois issus de l’immigration. Ils veulent faire quelque chose de leur vie. Les gens sont l’avenir de Bruxelles. Notre ville a besoin de personnes entreprenantes qui continuent à la positionner sur la carte. Nous devons, de toute urgence, valoriser la diversité de notre ville, en donnant des opportunités aux gens et éliminant les obstacles. La diversité est un atout, alors jouons cet atout dans les années à venir.

OCTOBRE•NOVEMBRE•DÉCEMBRE 2015 VILLE DE BRUXELLES

Kwart miljoen voor armoedebestrijding in meest kwetsbare buurten

VGC pakt armoede aan De wijkwerkingen bouwen een sociaal aanbod uit op maat van de wijk: van klusjesdiensten over kinderwerkingen tot sociale restaurants. Ze kiezen allemaal voor een laagdrempelige en meertalige aanpak vanuit één herkenbaar buurthuis. Met deze beslissing komt een einde aan jarenlange onzekerheid voor deze werkingen. Waar je zo kunt binnenlopen ‘Het gaat hier om de armste gemeenten van Brussel,’ licht Pascal Smet, VGC collegelid bevoegd voor stedelijk

beleid, toe. ‘Wijkcentrum Bonnevie zit in historisch Molenbeek waar het inkomen de helft is van het Brussels gemiddelde. Meer dan 1 op 3 jongeren is er werkloos, net als in de Anneessenswijk waar de Buurtwinkel actief is. De buurtgerichte aanpak maakt deze wijkwerkingen bijzonder. Voor mensen uit deze wijken, jong en oud, vormen ze een tweede thuis waar ze elkaar ontmoeten, een opleiding volgen of te rade gaan als ze het geld niet hebben om hun lekkend dak te repareren’. De wijkwerkingen vertrekken vanuit de noden van de buurt. Chambéry baat een sociaal restaurant uit dat populair is bij de vele ouderen in de buurt. In Molenbeek leven duizenden mensen in slechte woningen. Daarom zet Bonnevie sterk in op een renovatiedienst en huurdersondersteuning. Het Wijkpartenariaat geeft jongeren letterlijk ruimte in de volgebouwde Noordwijk. De Buurtwinkel zet in op sociaal onthaal voor de vele buurtbewoners die de weg naar reguliere diensten niet vinden.

BRUSSEL n Eind september besliste het VGC-college om structureel 240.000 euro te investeren in vier Brusselse wijkwerkingen. Het gaat om Bonnevie in Sint-Jans-Molenbeek, de Buurtwinkel in de Anneessenswijk, het Wijkpartenariaat in Schaarbeek en Chambéry in Etterbeek.

Een leefbare stad, en iedereen mee n De structurele subsidie is goed nieuws voor wijkcentrum Chambéry in Etterbeek.

De wijkwerkingen zijn een tweede thuis voor jong en oud uit de buurt PASCAL SMET BRUSSELS MINISTER EN VGC-COLLEGELID

Pascal Smet maakt van armoedebestrijding een prioriteit. Elk van deze wijkwerkingen krijgt jaarlijks 60.000 euro voor de overkoepelende werking. ‘Er wordt zo een einde gemaakt aan de jarenlange onzekerheid over de financiering en het voortbestaan van deze wijkwerkingen. Zo kunnen ze zich weer concentreren op waar ze goed in zijn: de stad leefbaarder maken voor iedereen,’ besluit Pascal Smet.

FR Lutter contre la pauvreté Pascal Smet fait de la lutte contre la pauvreté une priorité. Le collège de la VGC vient de décider d’investir 240.000 euros de façon structurelle dans 4 maisons de quartier bruxelloises. Il s’agit de Bonnevie à Molenbeek-Saint-Jean, la Boutique du Quartier dans le quartier Anneessens, le Wijkpartenariaat (partenariat

de quartier) à Schaerbeek et Chambéry à Etterbeek. Les maisons de quartier développent une offre sociale à la mesure du quartier : de travaux de bricolage aux activités pour enfants en passant par des restaurants sociaux. Cette décision met fin à de longues années d’incertitude pour ces maisons de quartier.

Helft Brusselse ambtenaren woont niet in Brussel BRUSSEL n Slechts 54,4 procent van

het personeel dat voor het Brussels Gewest werkt, woont daar ook. Bijna de helft pendelt. sp.a-parlementslid Elke Roex pleit ervoor om meer Brusselaars een job te geven in de stad. De werkloosheid in Brussel is immers hoog. Bovendien moet de overheid haar bevolking weerspiegelen. Hoeveel Brusselaars werken er eigenlijk bij Gewestelijke overheidsdiensten zoals de ministeries van het Brussels Gewest, de Brusselse brandweer of de vervoersmaatschappij MIVB? Elke Roex vroeg de cijfers op. In het algemeen woont 54,4 procent van de gewestelijke ambtenaren in het Brussels Gewest. Wie de gegevens nader bekijkt, ziet evenwel grote verschillen tussen de respectievelijke overheidsdiensten. Afvalmaatschappij Net Brussel doet het goed met 70 procent Brusselaars op de payroll. De MIVB

Als zelfs de eigen overheid haar inwoners niet aanneemt, hoe kan ze dan verwachten dat de privésector dat wel doet ELKE ROEX BRUSSELS VOLKSVERTEGENWOORDIGER & SCHEPEN IN ANDERLECHT haalt 53,6 procent. De Gewestelijke administratie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) scoren nog lager en duiken onder de helft met respectievelijk 44,8 en 40,3 procent. De brandweer scoort het laagst met 28 procent Brusselaars op de loonlijst. Atrium, dat de handel in Brussel moet stimuleren, zit aan de andere kant van het spectrum met 90 procent Brusselaars.

Elke Roex betreurt de cijfers en vindt dat er meer Brusselaars een job moeten krijgen in de stad. De werkloosheid in Brussel is hoog. Eén op de vijf Brusselaars zit zonder werk. De overheid moet dan ook het goede voorbeeld geven, zegt de socialistische politica. ‘Als zelfs de eigen overheid haar inwoners niet aanneemt, hoe kan ze dan verwachten dat de privésector dat wel doet?’. Daarnaast vindt Roex dat de overheid haar bevolking moet weerspiegelen: ‘Nu wordt het Brusselse beleid voor een groot deel uitgedacht en uitgevoerd door mensen die hier zo snel mogelijk weer weg willen na het einde van de werkdag, en dus te weinig voeling hebben met het leven in de stad. Ten eerste kampt Brussel met hoge werkloosheidscijfers. De overheid moet het goede voorbeeld tonen en haar inwoners aannemen. Ten tweede moet de overheid haar bevolking weerspiegelen. Dat lijkt me evident.’

FR Peu de Bruxellois dans l’administration Seuls 54,4 % du personnel qui travaillent pour la Région bruxelloise, y habitent également. Donc, près de la moitié du personnel effectue la navette vers la capitale. La députée sp.a, Elke Roex, plaide pour que l’on donne un job dans la ville à davantage de Bruxellois. Les chiffres diffèrent très fort d’un service public à l’autre. Bruxelles Propreté obtient un bon score avec 70 % de Bruxellois sur le payroll tandis que les pompiers ne comptent que 28 % de Bruxellois. Elke Roex : « Il faut d’urgence que les choses changent. Tout d’abord, Bruxelles connaît les chiffres de chômage les plus élevés. Les pouvoirs publics doivent montrer le bon exemple. Si même les propres pouvoirs publics n’engagent pas leurs habitants, comment peuvent-ils dès lors escompter que le secteur privé le fasse ? Deuxièmement, les pouvoirs publics doivent refléter leur population. Cela me semble évident. »

OKTOBER•NOVEMBER•DECEMBER 2015 STAD BRUSSEL

AGENDA

100% BRUSSELEIR

07.11.15 MARIEMONTKAAI 13 MOLENBEEK BRUSSELS CANAL RUN

IYAS ALDIB

Een niet te missen loopkoers langs het kanaal! Schrijf je in op www.brusselscanalrun.be

07.11.15 AMAZONE BRUSSEL VROUWEN IN DE OPENBARE RUIMTE 13:30 uur: Wandeling Beurs tot Amazone. 16:00 uur: Debat Amazone. Organisatie van Curieus Stad Brussel i.s.m. Zij-kant. Reservatie: julievangarsse@gmail.com

10.11.15 MARIEMONTKAAI 13 MOLENBEEK SALON SOCIAL: EINDE VAN DE GROEI VERSUS HET ECOMODERNISME

Brussel is van iedereen Eind juli 2010 begon ik mijn doctoraat aan de ULB. Ik ben apotheker van opleiding. De bedoeling was om na vier jaar terug te keren naar Syrië, maar de burgeroorlog stak daar een stokje voor. Gelukkig kon ik aan de universiteit verder aan de slag als researcher, anders verbleef ik hier nu illegaal of als vluchteling.

In onze streek zijn vooral lokale rebellen actief. IS is ons voorlopig bespaard gebleven. Communicatie met mijn familie is niet altijd evident, maar ik probeer hen zo goed als ik kan te helpen. Mijn ouders sukkelen wat met hun gezondheid. Dankzij mijn contacten kan ik hen de nodige medicijnen bezorgen.

Mijn familie woont nog steeds in Daraa, in het zuiden van Syrië. Mijn broer is ingenieur, maar mijn zus is in de voetstappen getreden van mijn ouders die allebei leraar waren.

Vroeger woonde ik vlakbij Sainte-Catherine, en ik geniet er nog vaak van het sociale leven, de live concerten en natuurlijk het bier van de Brusselse café’s. Brussel is een beetje een

Hidde Boersma, bioloog en wetenschapsjournalist gaat in debat met Leida Rijnhout, directeur bij het European Environmental Bureau (EEB). Inschrijving: wsmet@ bruparl.irisnet.be Vanaf 19 uur.

12.11.15 LE LABOUREUR BRUSSEL fig. 1 fig. 3 fig. 2

Soms is het wat intimiderend hoeveel talen de doorsnee Brusselaar spreekt val. Als je er eenmaal bent, raak je er nog moeilijk weg. Voor mijn werk bezocht ik al veel Europese steden. Brussel is misschien niet zo mooi of zo groot, maar het is ook minder hectisch en helemaal niet elitair. Op het terras van de Roskam denk ik vaak terug aan de soeks in het oude

Damascus. De stenen wegen, het diverse publiek… Soms is het wat intimiderend hoeveel talen de doorsnee Brusselaar spreekt. Frans natuurlijk en Engels. Maar ik word ook aangesproken in het Nederlands, het Arabisch of Italiaans. Heel kosmopolitisch, op zijn Brussels. De stad mag dan klein zijn, ze is wel van iedereen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Parijs dat toch vooral van de Parijzenaars blijft. Brussel is ook een van de weinige Europese steden waar je nog een deftige kop koffie kan krijgen. Toch essentieel, niet?

a. fig. 4 b.

SOCIAL THURSDAY Drink een glas en praat met sp.a mandatarissen. Vanaf 18 uur. Iedereen welkom.

14.11.15 ZUIDSTATION ANDERLECHT WANDELING HEYVAERTWIJK Fotograaf Kurt Deruyter gidst u door de Heyvaertwijk, langs panden en ongewone stadsdelen die het migratieproces in Brussel reconstrueren. Met Elke Roex en Jef Van Damme. Reservatie: info.brussel@curieus.be Begin: 11 uur.

10.12.15 LE COQ BRUSSEL SOCIAL THURSDAY Drink een glas en praat met sp.a mandatarissen. Vanaf 18 uur. Iedereen welkom.

WHAT’S IN A NAME? I

n de 19de eeuw, toen de Belgische Grondwet nog één van de beste in de wereld was, werd achter het Parlement een hele wijk heraangelegd. Sindsdien hebben de nieuwe straten er allemaal namen die hulde brengen aan de Grondwet. Zo verwijst het Vrijheidsplein in het midden van de wijk naar de vier grondwettelijke vrijheden. In diezelfde buurt is er ook een klein straatje, in het Frans de rue de la Tribu-

STRAATNAMEN WORDEN NIET LUKRAAK GEKOZEN. VAAK ZIT ER EEN HELE GESCHIEDENIS ACHTER. GRAAG LICHTEN WE DE BETEKENIS VAN EEN BRUSSELSE STRAATNAAM TOE.

ne. De straat is misschien hun agenda en mochten klein, maar de naam is zij op de voorstellen van zeer belangrijk. De parde vorst alleen maar ja of lementaire tribune is imneen antwoorden. Nadien mers het meukunnen zij bel dat heel zelf beslissen RUE DE LA het verschil wanneer en maakt tussen waarover zij een parlement vergaderen uit het Ancien en kunnen zij Régime en de voorstellen STRAAT een parledie ter disment van cussie liggen na de Franse Revolutie. amenderen. Oorspronkelijk waren de parlementen geen meesEn dat is nu juist wat ter van hun kalender en gebeurt op de parlemen-

TRIBUNE KANSEL

taire tribune, het hart van een modern, democratisch functionerend parlement. De naam van het straatje werd echter vertaald, waarschijnlijk door een Vlaamse ambtenaar die niet veel kaas gegeten had van al het progressieve dat in de Grondwet verwerkt zat. Hij maakte er de Kanselstraat van. En de kansel, dat is het meubel dat de pastoor bestijgt om uit te leggen dat hij alleen gelijk heeft. Het is dus de antithese van de parlementaire tribune.

100% BRUSSELS

is een trimestriële uitgave van sp.a Brussel une édition trimestriëlle de sp.a Bruxelles Verantwoordelijke uitgever - Editeur responsable sp.a Brussel - Hannelore Goeman, Grasmarkt 105/37 1000 Brussel Werkten mee aan dit nummer - Collaborateurs Bart De Troy, Hannelore Goeman, Katelijne Goris, Valérie Mertens, Jurgen Rogiers, Wim Smet, Annelies Smets, Willem Stevens e.a. Contact Wil u reageren op een artikel uit deze publicatie? Wil u deze uitgave niet meer ontvangen? Of wil u lid worden van sp.a? Voulez-vous réagir à cet article? Vous ne voulez plus recevoir cette édition? Ou voulez-vous devenir membre du sp.a? sp.a Brussel Grasmarkt 105/37 1000 Brussel 100procentbrussels@s-p-a.be 02 549 66 55