Τζορτζ Όργουελ
Η φάρμα των ζώων
Διασκευή: Μαρία Μπουκάλα
Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»
1: Η φάρμα των ζώων
Α. Το όνειρο του γερο-στρατηγού Ψίθυροι ανάμεσα στα ζώα και αναταραχή: «Μιλάει ο στρατηγός!»/«Ο στρατηγός μιλάει!» «Μιλάει ο στρατηγός, στην αποθήκη πάει!» «Κανείς μην κοιμηθεί, στην αποθήκη πάμε!» «Μιλάει ο γερο-στρατηγός που τόσο αγαπάμε!» ΚΟΤΕΣ: Πάμε, κορίτσια, το πίτουρο και το κουτσομπολιό αφήστε, τ’ αυγά αργότερα κλωσήστε! Κάλεσμα ο γερο-κάπρος έστειλε. Κορίτσια, πάμε! Ψίθυροι «Όνειρο είδε ο γερο-στρατηγός», «Ο Άνθρωπος κοιμήθηκε και ήδη ροχαλίζει!» «Όραμα έχει ο στρατηγός, ξάπλωσε στην εξέδρα του, τη γλώσσα του ακονίζει!» ΑΛΟΓΟ: Πάμε, Φοράδα γρήγορα! Ο γερο-κάπρος όλους μας θέλει! Το γερογάιδαρο πάω εγώ να φέρω. Τον ύπνο του θα χαλάσω κι από κει που ’ρθα θα με στείλει. Γκρινιάζει κι αγέλαστος μασουλάει. Κανέναν δεν αγαπάει αλλά ποτέ δε λείπει απ’ τις κρυφές μας συγκεντρώσεις! ΦΟΡΑΔΑ: Πάω κι εγώ να φέρω την Ελαφρόμυαλη, σίγουρα είναι πάλι στολισμένη με κορδέλες κι αντί να κοιμηθεί θαυμάζει την άσπρη χαίτη της. Θαρρείς, φαντασμένη, ότι είναι μεγάλη υπόθεση να σέρνεις το αμάξι του Ανθρώπου;
1
2: Θαρρείς ότι όταν είσαι κοντά στον αφέντη, γίνεσαι αφέντης; Θαρρείς, Ελαφρόμυαλη, ότι οι κορδέλες σε κάνουν σπουδαία; Θαρρείς πως σαν στολίζεσαι παύεις να είσαι δούλα; Ψίθυροι «Ο γερο-στρατηγός το λαιμό του καθαρίζει!» «Σπεύσατε ζώα! Το χώρο το κοινό γεμίζει!» ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Αδερφές και Αδερφοί! Αδερφοί και αδερφές! Η φωνή μου απόψε λέξεις θα κάνει την κοινή μας μοίρα. Τη σκληρή μας μοίρα. Γεννιόμαστε, δουλεύουμε, μας εξαντλούν, γερνάμε, μας εξοντώνουν. Αυτή είναι η μοίρα των τυχερών. Εγώ υπήρξα στη ζωή τυχερός, ένα γουρούνι δώδεκα ετών! Τυχεράκιας! Ψίθυροι «Ο τυχερός! Έζησε αυτός! Έφτασε στα βαθιά γεράματα!» «Είναι σοφός, ο τυχερός, θα πει σπουδαία πράματα!» ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, μας θρέφουν, στα πόδια μας στεκόμαστε, έρχεται το μαχαίρι. Αυτή είναι η μοίρα των πολλών, η ζωή μόλις ξεπηδά να τελειώνει. Η φωνή μου απόψε λέξη θα κάνει του κακού την αιτία. Άνθρωπος! Ψίθυροι «Άνθρωπος! Άνθρωπος! Είναι η ανάποδη και η κακή μας μοίρα!» «Άνθρωπος! Άνθρωπος! Αλλοίμονο! Μας πνίγει σαν πλημμύρα!»
2
3: ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Άνθρωπος, το άσχημο δίποδο, το μαδημένο… το αδύναμο, το θλιβερό! Ψίθυροι «Γάλα δε δίνει!» «Αυγά δεν κάνει!» «Δεν έχει φτερά!» «Του λείπει η ουρά!» «Άνοστος είναι και ξεδοντιάρης!» «Ή όλο λίπος ή κοκκαλιάρης!» ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Κι όμως είναι ο αφέντης. Ψίθυροι «Απ’ όλους παίρνει, τα πάντα στραγγίζει!» «Τα ζώα διατάζει, τη γη μας θερίζει!» ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Κι ο ίδιος τι δίνει; Ψίθυροι «Δε δίνει, δε δίνει! Μόνο πουλάει στην αγορά» «Δε δίνει, δε δίνει! Μόνο μετράει μάτσα λεφτά!»
3
4: ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Η τυραννία του Ανθρώπου μας μαστίζει! Ας ξεφορτωθούμε, αδερφοί, τον άνθρωπο! Ας γευτούμε οι ίδιοι τον καρπό του μόχθου μας! Τη ζωή μας ας ορίσουμε οι ίδιοι! Ένα μήνυμα έχω για σας! Επανάσταση! Ψίθυροι «Επανάσταση! Επανάσταση! Ξεσπάει επανάσταση!» «Κάτω ο ανθρώπινος ζυγός! Τέλος αυτή η κατάσταση!» «Ζώα ενωμένα!» «Ποτέ νικημένα!» «Αδερφός ο ποντικός!» «Ο Άνθρωπος μόνο εχθρός!» ΓΕΡΟ-ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ: Αδερφοί είναι όλα τα ζώα, ήμερα κι άγρια! Κι ο αρουραίος αδερφός είναι, γάτοι, μη γλείφεστε, ο αδερφός τον αδερφό δεν τρώει. Ο αδερφός τον αδερφό αγαπάει. Όλοι μαζί, πάντα ενωμένοι, όλοι φίλοι… κι ο Άνθρωπος εχθρός! Αυτό είναι το όραμά μου: όλοι μαζί να ξεκινήσουμε την Επανάσταση! «Επανάσταση! Επανάσταση! Ξεσπάει Επανάσταση!» «Κάτω ο ανθρώπινος ζυγός! Αρχίζει η παράσταση!»
4
5: B. Η Επανάσταση Ψίθυροι: «Χρόνους μας άφησε ο γερο-στρατηγός!» «Έφυγε γέρος μα και σοφός!» «Οι κάπροι πήραν τ’ όραμα πολύ στα σοβαρά!» «Δικό τους το ‘καναν, δουλεύουν στα κρυφά!» «Ο Μέγας Κάπρος ο παχύς, ο δυνατός κι ανίκητος, κι ο Λογιόκαπρος ταχύς, ευφραδής κι αεικίνητος τις διδαχές του στρατηγού διαρκώς επεξεργάζονται νυχθημερόν για μας πυρετωδώς εργάζονται!» «Ζωισμός! Ζωισμός! Θα έρθει η σωτηρία μας!» «Ζωισμός! Ζωισμός! Είν’ η ιδεολογία μας!» «Στην αποθήκη γρήγορα! Οι κάπροι μας μορφώνουν!» «Με τις αρχές του Ζωισμού… Ζώα διαμορφώνουν!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφές κι Αδερφοί, εγώ, ο Μέγας Κάπρος, ο πρωτεργάτης του Ζωισμού, σας εξέθεσα πλήρως και λεπτομερώς τις βασικές αρχές του. Ζήτω ο Ζωισμός! Ζήτω τα ζώα! «Ζήτω ο Ζωισμός! Κάτω ο κοινός Εχθρός μας!» «Ζήτω ο Μέγας Κάπρος! Γοργά ο ξεσηκωμός μας!»
5
6: ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφές κι Αδερφοί! Παραμείνετε ενωμένοι ενάντια στον κοινό Εχθρό, τον Άνθρωπο κι έτοιμοι για το μεγάλο ξεσηκωμό. Η Επανάσταση ίσως βρίσκεται ακόμη μακριά μα ίσως και να κρύβεται στα επόμενα λεπτά. Η ετοιμότης είναι υψίστης σημασίας! (Πιο σιγά: Η εντιμότης δευτερευούσης!) Ο αδερφός Λογιόκαπρος τώρα θ’ απαντήσει στις ερωτήσεις σας! Ζήτω ο Ζωισμός! Ζήτω τα Ζώα! «Ζήτω ο Ζωισμός!» «Να γίνει Επανάσταση! Να πέσει ο Ζυγός!» ΕΛΑΦΡΟΜΥΑΛΗ: Μου εξασφαλίζει, όμως, τις κορδέλες μου ο Ζωισμός, Λογιόκαπρε; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφή, οι κορδέλες σου θα καούν μαζί με όλα τ’ άλλα σύμβολα της σκλαβιάς! Δεν μετριέται σε κορδέλες η ελευθερία. «Ζήτω η Ελευθερία! Κάτω οι Κορδέλες!» «Να φύγουνε οι Άνθρωποι! Μας κόλλησαν σαν βδέλλες!» ΠΡΟΒΑΤΑ: Μα οι Άνθρωποι μας δίνουνε και τρώμε! Χωρίς αυτούς θα πεθάνουμε της πείνας, Λογιόκαπρε! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί, εμείς δίνουμε στους Ανθρώπους και τρώνε! Χωρίς εμάς αυτοί θα πεθάνουν της πείνας! ΠΡΟΒΑΤΑ: Αφού η Επανάσταση έτσι κι αλλιώς θα γίνει, εμείς γιατί ν ’αγωνιστούμε; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί, η Επανάσταση δεν είναι μια ύπαρξη ανεξάρτητη, η Επανάσταση δε γεννιέται, ούτε φουντώνει μόνη. Την επανάσταση γεννά η δική
6
7: μας φωτιά κι ο αγώνας μας τη φουντώνει. Η επανάσταση έχει πολλά ονόματα, πολλά κεφάλια και χιλιάδες πόδια. Η Επανάσταση είμαστε εμείς! ΠΡΟΒΑΤΑ: Μα είναι καθήκον μας να δείχνουμε στον Άνθρωπο υποταγή. ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Καθήκον και υποταγή είναι λέξεις σκλάβων, Αδερφοί! Δουλειά κι ελευθερία είναι οι λέξεις που οδηγούν μπροστά στη ζωή! ΑΛΟΓΟ: Εγώ και η φοράδα μου, τις πλάτες μας θα βάλουμε να στηριχτεί η Επανάσταση. Να ζήσουμε ελεύθεροι, να βγάλουμε τα χαλινάρια! «Ζήτω η Επανάσταση!» «Ν’ αλλάξει η κατάσταση!» «Ο Άνθρωπος μεθάει!» «Συνέχεια μας ξεχνάει!» «Έχασε τα λεφτά του!» «Χάνει και τα μυαλά του!» «Τον έλεγχο τον χάνει!» «Τίποτα πια δεν κάνει!» «Πάει η δύναμή του!» «Άρχισε η παρακμή του! «Πεινάμε! Πεινάμε! και το κελάρι σπάμε!»
7
8: «Άρχισε η Επανάσταση! Ζώα ενωμένα, Μαστίγια καμένα!»
8
9: Γ. Τα μεθεόρτια Ψίθυροι: «Τρέχει μακριά ο Άνθρωπος!» «Το κτήμα εγκαταλείπει!» «Στ’ αρχοντικό του έστρεψε τις πλάτες όλο λύπη!» «Διπλώσανε οι ώμοι του!» «Πέταξε τ’ αντριλίκι!» «Κοιτάξτε! Είν’ αδύναμος χωρίς το καμουτσίκι!» «Άρχισε η Επανάσταση!» «Τέλειωσε η Επανάσταση!» «To κτήμα είναι δικό μας!» «Χάνουμε το μυαλό μας!» «Στην πυρά πέφτουν σαμάρια, μαχαίρια, παρωπίδες!» «Αρπάξτε τους χαλκάδες!» «Σπάστε τις αλυσίδες!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφές κι Αδερφοί! Το κτήμα μας ανήκει! ΖΩΑ: Ζήτω! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Η ζωή μας δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια! Θα δουλεύουμε τη γη μας! Θα βγάζουμε το ψωμί μας! Θα ορίζουμε τη ζωή μας! Είμαστε ελεύθεροι! ΖΩΑ: Ζήτω! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ο αδερφός Λογιόκαπρος θα σας ανακοινώσει τώρα τις Εφτά Εντολές της Ελεύθερης Φάρμας των Ζώων. Αδερφέ Λογιόκαπρε, έχεις το λόγο.
9
10: Ψίθυροι: «Εντολές; Εντολές; Μα πού είν’ η Ελευθερία;» «Θέλει νόμους! Θέλει αρχές και πλήρη προστασία!» ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί! Γκουχ! Αδερφές και Αδερφοί! Γκουχ! Γκουχ! Ιδού οι επτά εντολές της Ελεύθερης Φάρμας των Ζώων: 1. Πας δίπους, εχθρός! 2. Πας τετράπους φίλος! 3. Ου ενδυθείτε! 4. Ου σε κρεβάτια κοιμηθείτε! 5. Ου οινοπνευματώδη πιείτε! 6. Ου ζώα φονεύσετε! 7. Άπαντες ίσοι πορευτείτε! Ψίθυροι: «Εντολές! Εντολές! Τι σωστές!» «Θέλει νόμους η Ελευθερία! Θέλει αρχές!» ΚΟΤΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κο! Κο! Κο! Καταλάβατε κορίτσια; Μετρήστε ξανά, μετρήστε ξανά! Δυο! Δυο! Τα δικά μας πόδια είναι δυο! Είμαστε εχθρός; ΠΑΠΙΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κουάκ! Κουάκ! Κουάκ! Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μετρήστε ξανά, μετρήστε ξανά! Δυο! Δυο! Και τα δικά μας πόδια είναι δυο! Είμαστε εχθρός;
10
11: ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδέρφια πτηνά! Το χέρι του Ανθρώπου είναι όργανο χειρισμού και αδικίας. Ο Άνθρωπος σε όλα τα κακά έχει βάλει το… χεράκι του! ΚΟΤΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κο! Κο! Κο! Μετρήστε ξανά! Δυο! Είναι δυο! Τα δικά μας πόδια είναι δυο! Είμαστε εχθρός; ΠΑΠΙΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κουάκ! Κουάκ! Κουάκ! Μετρήστε ξανά! Δυο! Είναι δυο! Και τα δικά μας πόδια είναι δυο! Είμαστε εχθρός; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδέρφια πτηνά! Τα δικά σας φτερά είναι όργανα προώθησης, όχι χειρισμού! Εσείς με τις φτερούγες σας κινείστε, άρα είναι πόδια. Οι φτερούγες είναι δυο και τα πόδια άλλα δυο, κάνουν τέσσερα! ΚΟΤΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κο! Κο! Κο! Μετρήστε ξανά! Δυο και δυο κάνουν τέσσερα! Τα δικά μας πόδια είναι τέσσερα! Δεν είμαστε εχθρός! ΠΑΠΙΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κουάκ! Κουάκ! Κουάκ! Μετρήστε ξανά! Δυο και δυο κάνουν τέσσερα! Και τα δικά μας πόδια είναι τέσσερα! Δεν είμαστε εχθρός! Ψίθυροι: «Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό!» «Έχουν οι κάπροι στ’ αλήθεια μυαλό!»
11
12: Δ. Η Νέα Τάξη Ψίθυροι: «Δουλειά! Δουλειά!» «Να λείπει η τεμπελιά!» «Η φάρμα δουλεύει και ιδρώνει!» «Κανείς δε μαστιγώνει!» «Εφέτος το σανό μας μαζέψαμε γοργά και ο καθένας έκανε αυτό που αγαπά!» «Τ’ άλογο πρώτο στη δουλειά με τη γερή του πλάτη.» «Οι κότες κουβαλούν αργά δεμάτι το δεμάτι.» «Τα πρόβατα μαζεύτηκαν και φτιάχνουν κοπριά.» «Μονάχα ο γερο-γάιδαρος δουλεύει όπως παλιά!» «Και τα γουρούνια;» «Μα τα γουρούνια είναι σοφά!» ΑΛΟΓΟ: Τι ευτυχία! Η συγκομιδή μας ήταν καλύτερη από ποτέ! Μυρίζεις τη φρέσκο αέρα της ελευθερίας γερο-Γάιδαρε; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Μυρίζω κοπριά προβάτων. Μύριζε τότε, μυρίζει και τώρα. Μυρίζει όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Τι ευτυχία! Πόσο γλυκιά είναι η τροφή του μόχθου! Αυτή που ο Άνθρωπος δε μας άρπαξε από το στόμα για να μας την ξαναδώσει έπειτα σε μερίδες λειψές, ποτισμένες γκρίνια και παραγεμισμένες ελεημοσύνη! 12
13: ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Τρώγαμε τότε, τρώμε και τώρα, τρώμε όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Τι ευτυχία! Όλοι μοιραζόμαστε δίκαια τη δουλειά! Χαρά, εργασία, ισότητα, ελευθερία! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Δουλεύαμε τότε, δουλεύουμε και τώρα, δουλεύουμε όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Τι ευτυχία! Κανένας δεν κλέβει, κανένας δεν κάθεται, όλοι μοχθούν για την τροφή! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Κι οι κάπροι λιάζονται! ΑΛΟΓΟ: Οι κάπροι παίρνουν τις αποφάσεις! Προσφέρουν το νου τους στην Επανάσταση! Έχουν ευθύνες! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Αποφασίζουν άλλοι κι άλλοι κοπιάζουν, όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Αν είναι οι κάπροι υγιείς, θα είναι υγιής κι η Επανάστασή μας! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Αυτοί που αποφασίζουν, τρώνε καλά, όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Για λίγα μήλα και δυο γουλιές γάλα παραπάνω κάνεις έτσι, γερο-γάιδαρε; Τώρα εκεί μέσα συζητούν ένα θέμα σοβαρό που μας αφορά όλους! Σε ποια ηλικία θα ξεκουράζονται στο πίσω λιβάδι τα γέρικα ζώα. Ξέρεις πόσο δύσκολη είναι αυτή η απόφαση; Όλη μέρα ο Μέγας Κάπρος κι ο Λογιόκαπρος διαφωνούν στο στάβλο και ιδρώνουν. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Αυτοί που αποφασίζουν, διαφωνούν, όπως πάντα! ΑΛΟΓΟ: Δεν είσαι πιο ευτυχισμένος, γάιδαρε, με την Επανάσταση;
13
14: ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Οι γάιδαροι ζουν πολλά χρόνια. Κανείς σας δεν είδε ποτέ ψόφιο γάιδαρο! ΑΛΟΓΟ: Χμ, τι εννοεί ο γερο-Γάιδαρος; Μήπως υπάρχει πρόβλημα; Θα δουλέψω περισσότερο! Ψίθυροι: «Μονάχα ο σοφός, μπορεί να είν’ αρχηγός!» «Ο σοφός με το μυαλό δουλεύει τρώει και αφεντεύει!» «Δε διαφεντεύει τ’ άλογο, ο πρώτος δουλευτής;» «Ασ’ τον αυτόν να εργάζεται, δεν είναι ευφυής!»
14
15: Ε. «Η μάχη του Παραπήγματος» Ψίθυροι: «Μαύρες ειδήσεις κουβαλούν τα άσπρα περιστέρια!» «Άνθρωποι κάνουν κατά ‘δω κι όπλα κρατούν στα χέρια!» «Η Επανάσταση ήχησε ως πέρα μακριά.» «Στα ζώα σκέψεις ξύπνησε και τέντωσαν τ ’αυτιά!» «Οι Άνθρωποι πληγώθηκαν!» «Οι Άνθρωποι ενώθηκαν!» «Οι Άνθρωποι κινήθηκαν!» «Ξέχασαν τα μίση τους κι όλες τις διαφορές!» «Έρχονται κουβαλώντας φοβέρες τρομερές!» ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφές κι Αδερφοί! Μείνετε ενωμένοι! Θα παλέψουμε για την Ελευθερία μας μέχρι τελικής πτώσης! Όποιος παλεύει για την Ελευθερία, παλεύει με ορμή! Μείνετε ενωμένοι! Υπάρχει σχέδιο, ακούστε με προσεκτικά: Μπλαμπλά! Μπλαμπλά! Ψίθυροι: «Ενωμένοι! Ενωμένοι!» «Νικητές! Όχι ηττημένοι!» «Η απειλή κατέφτασε στο φράχτη μας μπροστά!»
15
16: «Στο φαλακρό κεφάλι της… σωρός η κουτσουλιά!» «Τα περιστέρια κέρδισαν την πρώτη ετούτη μάχη.» «Κότες και χήνες όρμησαν στα πόδια και στη ράχη!» «Η απειλή συγχίστηκε, λίγο, προσωρινά!» «Μα να ‘τη! Μπήκε! Κοίτα! Στο παράπηγμα μπροστά!» ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί! Γενική επίθεση! Εμένα ακολουθήστε! Μείνετε ενωμένοι! Ζήτω η Ελευθερία! ΖΩΑ: Ζήτω η Ελευθερία! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Γενική επίθεση! Όλοι στη μάχη! Κανείς πίσω! Μόνο εγώ θα παραμείνω εδώ να κρατώ την Επανάσταση ζεστή! Οι άλλοι όλοι στην επίθεση! Ακολουθήστε το Λογιόκαπρο, το πρώτο παλικάρι! ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ: Ο Λογιόκαπρος χτυπήθηκε! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Είναι παλικάρι αυτός, τη μάχη δεν αφήνει! Παράσημο θα του δοθεί, αν ζήσει! ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ: Το άλογο μάχεται μ’ εκατό ψυχές! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Μπράβο! Και στη μάχη πρώτος δουλευτής! Παράσημο θα του δοθεί, αν ζήσει! ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ: Ο γερο-γάιδαρος κλοτσά γερά και… στριφογυριστά! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Καλός πολεμιστής κι αυτός! Μα η θέρμη της Επαναστάσεως του λείπει. Παράσημο δεν παίρνει κι αν ζήσει!
16
17: ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ: Η απειλή υποχωρεί! Οι Άνθρωποι τρέχουν να σωθούν! Ψίθυροι: «Ζώα ενωμένα, Μαστίγια καμένα!» «Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό!» «Τον Άνθρωπο δε θέλουμε ούτε ζωγραφιστό!» «Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό!»
17
18: ΣΤ. Παράπλευρες απώλειες ΠΡΟΒΑΤΑ: Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδερφές, αδερφοί! Ο Άνθρωπος για… ΠΡΟΒΑΤΑ: Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Λέω πως ο Άνθρωπος για δεύτερη… ΠΡΟΒΑΤΑ: Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Για δεύτερη, λέω φορά, ο Άνθρωπος… ΠΡΟΒΑΤΑ: ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΚΟ! ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΟ! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: … ηττήθηκε! ΠΡΟΒΑΤΑ: ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ… ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αδέρφια πρόβατα! Επιτρέψτε μου να μιλήσω! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Τα ξέρουμε τα συμβάντα, Αδερφέ Λογιόκαπρε! Δεν είχες δα να προσθέσεις και κάτι παραπάνω! Το παράσημό σου το πήρες, να το φοράς τις Κυριακές και τις γιορτές και να χαίρεσαι αλλά τώρα πάνε όλα αυτά, πάμε γι’ άλλα! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Έχεις δίκιο, Αδερφέ! Ας αφήσουμε πίσω τη βία κι ας μιλήσουμε για έργα ειρηνικά. Να κάνουμε τη δουλειά μας πιο εύκολη, πιο ξεκούραστη, πιο απλή και πιο γρήγορη. Να μας μένει χρόνος για ανάπαυση, σκέψη κι έργα του νου! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ακούμε τις προτάσεις σου Λογιόκαπρε! Πώς θα τα πετύχουμε όλα αυτά; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Έρευνα, καινοτομία… επιχειρηματικότητα!
18
19: ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Τι είναι αυτά; Τρώγονται; ΧΑ ΧΑ! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΕ: Αδέρφια, ας πάρουμε για παράδειγμα τη διαχείριση των φυσικών πόρων… Ας πάρουμε την κοπριά για παράδειγμα. Αν οργανωθούμε και μοιράζουμε την κοπριά μας στα χωράφια με τρόπο… επιστημονικό, θα θεριέψει η σοδειά μας και δε θα χρειάζεται να μεταφέρουμε την κοπριά με κάρο ξοδεύοντας δυνάμεις. Προτείνω λοιπόν τη σωστή διαχείριση της κοπριάς! Να υπολογίσουμε πόση κοπριά παράγει ο καθένας μας και με ποια συχνότητα κι έπειτα να διαιρέσουμε το εμβαδό των χωραφιών με τον όγκο της παραγόμενης… ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδέρφια, όπως καταλάβατε, μαζευτήκαμε εδώ για να συζητήσουμε το σοβαρό ζήτημα της παραγωγής κοπριάς… ΧΑ! ΧΑ! Η κοπριά θα κάνει
τη
ζωή
μας
καλύτερη!
ΠΡΟΒΑΤΑ: Τέσσερα πόδια καλό! Δύο πόδια κακό! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Δεν είναι μονάχα αυτό! Έχω επίσης ολοκληρώσει τα σχέδια για την κατασκευή του ανεμόμυλου! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ανεμόμυλου… Το κόστος του οποίου θα είναι…; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Αρχικά, θα σας μιλήσω για τα οφέλη του. Ένας ανεμόμυλος που θα θέτει σε λειτουργία μια γεννήτρια και θα παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στο κτήμα, θ’ αλλάξει τη ζωή μας. Μιλάμε για ζεστούς στάβλους και φως τα βράδια. Θα γίνει η νύχτα μέρα! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Το κόστος θα είναι…;
19
20: ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Έχοντας κατακτήσει την ηλεκτρική ενέργεια σύντομα θα έρθουν στη ζωή μας μηχανήματα που θα κάνουν τις βαριές δουλειές χαρίζοντάς μας ελεύθερο χρόνο… ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ακούσατε, αδερφοί, να μας μιλήσει για το κόστος; Γιατί το κόστος αποφεύγει; Μήπως γιατί αυτά τα μεγαλόπνοα σχέδια θα τα πληρώσουμε με μισές μερίδες και λιμοκτονία; Μήπως αυτό αποφεύγει να μας πει; ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Σ’ αυτά τα σχέδια θα δώσουμε χρόνο για να εισπράξουμε διπλό, θα δώσουμε τροφή για να εισπράξουμε διπλή! ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Θα πεθάνουμε απ’ την πείνα! ΛΟΓΙΟΚΑΠΡΟΣ: Ύπνος στα ζεστά το χειμώνα! Πλάτη ελαφριά το καλοκαίρι… Χρόνος δικός μας χειμώνα καλοκαίρι! Ας ψηφίσουμε αδερφοί: Ναι ή όχι στον Ανεμόμυλο! Ψίθυροι: «Κανείς δεν πρόλαβε το χέρι να σηκώσει!» «Κανείς δεν πρόλαβε την ψήφο του να δώσει!» «Ο Μέγας Κάπρος βγάζει μια δυνατή στριγκλιά κάλεσμα στης Επανάστασης τα άγρια σκυλιά!» «Σκυλιά που γέννησε η Επανάσταση!» «Σκυλιά που έθρεψε η νέα κατάσταση!» «Δίπλα του στέκονται πάντα πιστά!»
20
21: «Περπατά και βαδίζουν εκείνα μπροστά!» «Τον Λογιόκαπρο κυνηγούν, τα δόντια τους αφρίζουν!» «Νύχια σκληρά τον απειλούν, πρόθυμα να ξεσκίζουν!» «Γλιτώνει γοργά! Πηδά σαν λαγός!» «Το φράχτη περνά! Πάει, καπνός!» «Πάει αυτός!» «Κι η Ελαφρόμυαλη; Πού έχει κρυφτεί;» «Αμάξι σέρνει σ’ Ανθρώπου αυλή.» «Πάει κι αυτή!» «Πας δίπους, εχθρός!» «Πας τετράπους φίλος!» «Οι εντολές;» «Ήταν αυτές;» «Οι πρώτες απώλειες!» «Μ’ άνθη οι Μανόλιες!»
21
22:
22
23: Ζ. Η νέα Νέα Τάξη Ψίθυροι: «Ηγεσία!» «Ηγεσία!» «Η σκαιά της παρουσία!» «Με τον τρόμο την υψώνουν.» «Με αμάθεια τη στεριώνουν.» «Σύμβολα τη βαλσαμώνουν.» «Με τσιτάτα μας φιμώνουν!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Η ηγεσία, αδερφοί, δεν είναι κάτι ευχάριστο. Θαρρείτε πως νιώθω ευχάριστα εγώ που έχει πέσει ολόκληρη στους ώμους μου; Είδατε πώς έχουν οι ώμοι μου γείρει; Έχουν κυρτώσει, έχουν κάνει κοιλιά! Είναι από το βάρος της ευθύνης, το ασήκωτο, που ανέλαβα για σας! Ψίθυροι: «Κύρτωσε ο ηγέτης! Έχει κάνει κοιλιά!» «Εξουσίες ξεθάβει, ξεσκαλίζει παλιά» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Νιώθω την ευγνωμοσύνη σας να υψώνεται και να με τυλίγει που σας απάλλαξα από το Λογιόκαπρο. Ο κάπρος αυτός επέδειξε βεβαίως μια σχετική γενναιότητα, υπερτιμημένη, στη μάχη του Παραπήγματος αλλά όπως ξέρουμε τώρα πια δεν υπήρξε παρά ένας κοινός εγκληματίας που θέλησε να παρασύρει τη Φάρμα στα παράφρονα σχέδιά του.
23
24: Ψίθυροι: «Παράφρων!» «Εχέφρων!» «Μεγαλόφρων!» «Αλλόφρων!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί, η γενναιότητα δεν αρκεί. Οι πιο μεγάλες αρετές είναι το καθήκον και η υποταγή! Ψίθυροι: «Καθήκον και υποταγή!» «Πειθαρχία, υπακοή!» «Οι πρώην λέξεις σκλάβων.» «Αυτές που ανασύρθηκαν απ’ τ’ άδυτα των κάδων!» «Η νέα Νέα Τάξη τις αποκατέστησε.» «Σε βάθρο πάλι επάνω με τιμή τις έστησε!» «Και η Ελευθερία;» «Αποδημητικό πουλί! Πέταξε μακριά απ’ τα κρύα!»
24
25: Η. Ο ανεμόμυλος Ψίθυροι: ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί! Ο ανεμόμυλος θα χτιστεί! «Ακούστηκε διαταγή!» «Διαταγή;» «Καθήκον και υποταγή!» «Τέλος τα συμβούλια κάθε Κυριακή!» ΦΟΡΑΔΑ: Πού πας; Το φεγγάρι βγήκε, είναι αργά! Η πλάτη μου πονάει, τα πόδια μου τρέμουν! Δουλεύουμε πολύ! Χρειάζομαι καινούργια πέταλα, ανάπαυση και περισσότερη τροφή! Λες να ‘χε δίκιο η Ελαφρόμυαλη που έφυγε και πίσω δε γυρίζει; ΑΛΟΓΟ: Ο ανεμόμυλος έχει μείνει πίσω. Θα δουλέψω περισσότερο! Θα δουλέψω εθελοντικά, θα δουλέψω στον ελεύθερο χρόνο μου. ΦΟΡΑΔΑ: Δεν έχεις ελεύθερο χρόνο πια. ΑΛΟΓΟ: Έχω. Τώρα! Το φεγγάρι θα με βοηθά. ΦΟΡΑΔΑ: Δουλεύουμε πολύ. Δουλεύεις απ’ όλους πιο πολύ, πιο δυνατά. Δεν προσέχεις! Να προσέχεις! Σε παρακαλώ, μη μ’ αφήσεις μόνη, να προσέχεις! ΑΛΟΓΟ: Έλα, καλή μου Φοράδα, μη στενοχωριέσαι και μη σκας! Είμαι δυνατός εγώ, μπορώ! Θα δουλέψω πιο πολύ! Θα δουλέψω για όλους μας, για την Επανάστασή μας!
25
26: ΦΟΡΑΔΑ: Την Επανάστασή μας… Πόσο άλλαξε η Επανάστασή μας. ΑΛΟΓΟ: Τίποτα δεν άλλαξε! Δουλεύουμε, τρώμε και κοιμόμαστε! Ελεύθεροι! ΦΟΡΑΔΑ: Εξήντα ώρες την εβδομάδα δουλειά. Ήρθε κι η διαταγή εθελοντικής εργασίας την Κυριακή. Ελεύθεροι, ναι, μα ποια ώρα είμαστε ελεύθεροι; ΑΛΟΓΟ: Το λέει καθαρά η διαταγή: Εξήντα ώρες εργασίας έκαστος σε συνθήκες πλήρους ελευθερίας! Ξεκάθαρο! Και υποχρεωτική εθελοντική εργασία την Κυριακή! Για το καλό όλων μας. Έχει δίκιο ο Μέγας Κάπρος! ΦΟΡΑΔΑ: Ο Μέγας Κάπρος. Πφφφ! ΑΛΟΓΟ: Ο Μέγας Κάπρος έχει ρίξει στους ώμους του όλο το βάρος των ευθυνών της Επανάστασης και της δικής μας Ελευθερίας… Ο δύστυχος! ΦΟΡΑΔΑ: Καλό μου Άλογο! Δύστυχος είσαι εσύ που στ’ αλήθεια στους ώμους σου την Επανάσταση κουβαλάς. Πρέπει να προσέχεις. Οι κάπροι μετακόμισαν και κοιμούνται στο σπίτι των Ανθρώπων, κοιμούνται στα κρεβάτια εκείνων, αναπαυτικά. Θυμάσαι τι έλεγε η τέταρτη εντολή; Ου σε κρεβάτια κοιμηθείτε! Κι εσύ όλο δουλεύεις… ΑΛΟΓΟ: Ο Μέγας Κάπρος είπε πως τα κρεβάτια επιτρέπονται, πως και το παχνί κρεβάτι είναι. Τα σεντόνια απαγορεύονται που είναι φτιαγμένα από τον Άνθρωπο. ΦΟΡΑΔΑ: Ώστε άλλαξε κι αυτή η εντολή; ΑΛΟΓΟ: Οι εντολές δεν αλλάζουν, εμείς δεν τις ακούσαμε προσεκτικά. Οι κάπροι χρειάζονται ηρεμία, για να μπορούν να σκεφτούν. Την ηρεμία μόνο στο σπίτι μπορούν να τη βρουν. Οι δύστυχοι!
26
27: ΦΟΡΑΔΑ: Πόσο φοβάμαι, πως οι δύστυχοι, είμαστε και πάλι εμείς! «Ιδρώτας πολύς και σκληρή δουλειά!» «Ανεβαίνει ο τοίχος ολοένα ψηλά!» «Ο ανεμόμυλος τελειώνει. Στ’ αλήθεια τελειώνει!» «Ώσπου μια θύελλα ξαφνική τα όνειρά μας ξεριζώνει!»
27
28: Θ. Η ανταρσία ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Αδερφοί! Ο ανεμόμυλος θα ξαναχτιστεί! «Εύκολο να το λες εσύ!» «Το κορμί σου ξαπλώνεις σε στάνη χρυσή!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ο ένοχος για την κατεδάφιση του ανεμόμυλου δεν ήταν η θύελλα. Η θύελλα υπήρξε θύμα. Εξιλαστήριο θύμα. Χρησιμοποιήθηκε ως κάλυψη. Ίχνη του προδότη που υπονόμευσε το έργο του μόχθου μας βρέθηκαν ολόγυρα στα ερείπια. «Προδότης! Προδότης! Εσχάτη προδοσία!» «Η ορμή της θύελλας έμοιαζε η αιτία!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Ο δολιοφθορέας, ο Λογιόκαπρος, φαίνεται πως δεν εγκατέλειψε ποτέ πραγματικά τη Φάρμα των Ζώων, Αδερφοί. Αυτός γκρέμισε τον ανεμόμυλο. Αυτός που από την αρχή εναντιώθηκε στο έργο της προόδου. Τα σκυλιά της Επαναστάσεως βρήκαν ίχνη του ολόγυρα. «Προδότης! Προδότης! Εσχάτη προδοσία!» «Για όλα μας τα δεινά, αυτός είν’ η αιτία!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Προκειμένου ν’ αποκατασταθούν οι ζημιές θα πρέπει όλοι να κάνουμε θυσίες. Εγώ έχω θυσιάσει τον εαυτό μου στο βωμό της Επανάστασης αναλαμβάνοντας το βαρύ έργο της ηγεσίας. Η σειρά σας τώρα! «Θυσία! Θυσία!» «Μακριά η προδοσία!» 28
29: ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Οι κότες, για παράδειγμα, θα πρέπει να μας παραδώσουν τετρακόσια αυγά αυτή την εβδομάδα. Και την άλλη και την άλλη και κάθε εβδομάδα. Μια μικρή θυσία. ΚΟΤΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κο! Κο! Κο! Καταλάβατε κορίτσια; Τι αυγά θα κλωσήσουμε εμείς; Είναι έγκλημα, είναι αμαρτία! «Αρνούνται τη θυσία! Εσχάτη προδοσία!» «Πετούν απ’ τη στέγη τ’ αυγά! Ανταρσία!» ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΡΟΣ: Οι κότες, είναι εχθρός! Πας δίπους, εχθρός! Οι κότες έχουν πόδια δυο. Είναι πράκτορες του Λογιόκαπρου. Εκτελούν εντολές του! Εχθρός! Τιμωρία! ΚΟΤΕΣ: Ου! Ου! Ου! Κο! Κο! Κο! Καταλάβατε κορίτσια; Μετρήστε ξανά, μετρήστε ξανά! Δυο! Δυο! Τα δικά μας πόδια είναι δυο! Στην Επανάσταση τέσσερα μα τώρα πια δυο! Είμαστε εχθρός! Πάμε τ’ αυγά μας να κλωσήσουμε αλλού! Απ’ το μαχαίρι να γλιτώσουμε του τιμωρού! Εξορία! Τα παιδιά μας να ζήσουν, αυτή είν’ η ουσία! «Μαχαίρι!» «Γυάλιζε μόνο σ’ ανθρώπου χέρι!» «Οι κάπροι μαχαίρι κρατούν!» «Όλα αλλάζουν, πίσω γυρνούν;» «Ου ζώα φονεύσετε! Η έκτη εντολή.» «Ο σκοπός τα μέσα αγιάζει ο κάπρος θα πει!»
29
30: Ι. Το άλογο και το παράλογο Ψίθυροι: «Χτίζουμε!» «Στο μύλο κοντά τριγυρίζουμε!» «Κόμπους ιδρώτα και πέτρες στοιβάζουμε.» «Αναστενάζουμε!» «Ο μύλος σαν όνειρο υψώνεται.» «Στα όνειρα χάνεται κι αποθεώνεται.» «Το νου μας αυτός ξεχειλίζει.» «Τις σκέψεις μουδιάζει και υπερχειλίζει.» ΑΛΟΓΟ: Θα δουλέψω περισσότερο! Θα δουλέψω εθελοντικά, θα δουλέψω στον ελεύθερο χρόνο μου. Ο μύλος δεν προχωρά. Δε θα προλάβω να τον δω. Δε θα προλάβω να προσφέρω στη Φάρμα όσα πρέπει να προσφέρω. Θα δουλέψω περισσότερο. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Τα πνευμόνια του αλόγου δεν αντέχουν για πάντα. Μεγάλωσες. Πιο νέοι ας δουλεύουν. Πρέπει να ξεκουράζεσαι. ΑΛΟΓΟ: Πρέπει να προσφέρω, πρέπει να βοηθήσω να πάμε μπροστά. Έχω ακόμη δύναμη! Έπειτα θα ξεκουραστώ στο πίσω λιβάδι. Εκεί τη βαριά μου πλάτη και τα χτυπημένα μου πόδια θα ξεκουράσω. Εκεί τα πνευμόνια μου θ’ αφήσω ν’ ανασάνουν το δροσερό αεράκι της ελευθερίας. Από εκεί θα κοιτάζω τον
30
31: Ανεμόμυλο και θα χαίρομαι που ήμουν κι εγώ μέρος του. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν καλύτερα, ίσως και να μας μνημονεύουν καμιά φορά… ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Την πλάτη και τα πνευμόνια σου να προσέχεις. Στα πόδια σου όσο στέκεσαι θα δουλεύεις. Μα να δουλεύεις όσο πρέπει. ΑΛΟΓΟ: Όταν σκέφτομαι τον Ανεμόμυλο νιώθω πως θέλω να δουλεύω όλο και πιο πολύ. Θέλω να πετύχουμε, είναι τ’ όνειρό μου. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ο Ανεμόμυλος δεν μπορεί να χτιστεί. Ο Ανεμόμυλος δε θα τελειώσει. Ο Ανεμόμυλος δεν μπορεί να τελειώσει. ΑΛΟΓΟ: Θα τελειώσει, θα μας φέρει το φως, τη ζέστη, την καλύτερη ζωή. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Πρόσεχε τον εαυτό σου. Ο Ανεμόμυλος τέλος δεν έχει. ΑΛΟΓΟ: Αν η ζωή δεν έχει σκοπό γιατί να τη ζεις; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ο Ανεμόμυλος είναι μια σκέψη που δόλια τρυπώνει. Είναι ένας σπόρος που θεριεύει γοργά μα καρπούς δε δίνει. ΑΛΟΓΟ: Για τον Ανεμόμυλο ζω. Να δω την τελευταία του πέτρα να μπαίνει. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ο Ανεμόμυλος είναι ο σπόρος που το χώμα σκοτώνει, στείρο το κάνει. Όπου πέφτει ποτέ πια τίποτε άλλο δε φυτρώνει. ΑΛΟΓΟ: Οι τοίχοι του ήδη ανεβαίνουν. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ξερίζωσέ τον! Τίποτε άλλο δε βλέπεις τριγύρω, μόνο το σπόρο που θεριεύει γοργά. Καρπούς δε δίνει. Ξερίζωσέ τον!
31
32: ΑΛΟΓΟ: Η τελευταία πέτρα θα μπει κι έπειτα στο πίσω λιβάδι ειρηνικά θ’ απολαύσω τη βρόμη και τις τελευταίες μου μέρες μαζί με τ’ άλλα γέρικα ζώα. Το είπε ο Μέγας Κάπρος! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Δεν υπάρχει πια πίσω λιβάδι. Ούτε γέρικο ζώο υπάρχει εκεί. Κριθάρι φυτεύτηκε. Κριθάρι δεν τρως, σε φουσκώνει. ΑΛΟΓΟ: Κανείς μας δεν προτιμά το κριθάρι. Γιατί φυτεύτηκε κριθάρι; Πότε έγινε αυτό; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Όσο εσύ έσπαγες πέτρες. Όσο εσύ ίδρωνες για τον Ανεμόμυλο έγινε αυτό κι άλλα. ΑΛΟΓΟ: Από πότε, ενώ η τροφή δε φτάνει, προτιμάμε το κριθάρι; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Από τότε που τα γουρούνια πίνουν μπυρίτσες τα βράδια. ΑΛΟΓΟ: Μπυρίτσες; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Και ξηρούς καρπούς. ΑΛΟΓΟ: Ξηρούς καρπούς; Μα η πέμπτη εντολή; ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ου οινοπνευματώδη πιείτε! Δε θυμάσαι καλά, θα σου πει ο Μέγας Κάπρος. Ίσως να έλεγε η εντολή: Εκτός κάπρων, άπαντες ου οινοπνευματώδη πιείτε και ου ξηρούς καρπούς καταπιείτε! ΑΛΟΓΟ: Μάλλον έλεγε αυτό! Η μνήμη μου είναι ασθενής. Άρα η Φάρμα μας ευημερεί. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Οι δικές μας μέρες είναι ίδιες πάντα. Η ευημερία αφορά τους κάπρους. 32
33: ΑΛΟΓΟ: Πρέπει να φύγω. Πρέπει να δουλέψω περισσότερο για την ευημερία όλων, για τα παιδιά, για να ζήσουν καλά. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Ο σπόρος αυτός δε δίνει καρπούς.
33
34: Κ. Όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα Ψίθυροι: «Ο γερο-γάιδαρος πρώτη φορά καλπάζει!» «- Το άλογο έπεσε, τρέξτε, φωνάζει!» «Τα πόδια του δεν το κρατούν!» «Τα ζώα μαζεύονται τριγύρω να δουν!» «Σηκώστε τον πρώτο, τον καλύτερο εργάτη.» «Στο στάβλο μας γρήγορα, ετοιμάστε κρεβάτι!» «Η φοράδα κι ο γάιδαρος στο πλάι ξενυχτούν.» «Τις μύγες τού διώχνουν, συντροφιά του κρατούν!» ΑΛΟΓΟ: Άχρηστος είμαι πια. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Γέρασες απλώς. Αυτή είναι η ζωή. ΑΛΟΓΟ: Δεν μπορώ πια να βοηθήσω την Επανάσταση. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Η Επανάσταση κρατά μόνο λίγες στιγμές. Λίγες ώρες. Λίγες μέρες. Εδώ και χρόνια Επανάσταση δεν υπάρχει. ΑΛΟΓΟ: Υπάρχει, είναι κάθε μας προσπάθεια γι’ αλλαγή, για καλύτερη ζωή! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Επανάσταση είναι μια άμυαλη ορμή που κρατά μια στιγμή. ΑΛΟΓΟ: Επανάσταση είναι κάθε μας πράξη που τη ζωή πιο μπροστά οδηγεί!
34
35: ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Επανάσταση είναι μια απελπισμένη οργή. Μια ελπίδα ηχηρή. Των «ξεχασμένων» η ύστατη αναλαμπή. ΑΛΟΓΟ: Η Επανάσταση φέρνει αλλαγή. ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Η ζωή δεν αλλάζει. Ο αμετάβλητος νόμος της είναι: η απογοήτευση, η πείνα κι ο μόχθος. Ξεκουράσου! Ψίθυροι: «Μες τη νύχτα κρότοι τσακίζουν τη μεγάλη σιωπή.» «Τ’ άλογο ο γάιδαρος σηκώνει για να βγουν στην αυλή.» «Στα γέρικα μάτια τους μπροστά, βγαίνουν οι κάπροι αργά στη σειρά.» «Η ανάσα τους αλκοόλ μυρίζει.» «Και τα χέρια μαχαίρι και όπλο στολίζει.» «Τα χέρια; Μα βλέπω καλά;» «Στα δυο μόνο πόδια πατούν σταθερά.» «Όρθιοι πούρα καπνίζουν.» «Καπέλα φορούν, μαστίγια σφυρίζουν.» «Ρούχα στο σώμα φορούν και φωνάζουν.» «Τα ζώα απειλούν και διατάζουν.»
35
36: ΑΛΟΓΟ: Κοίτα, γάιδαρε, κοίτα τα πρόσωπα των γουρουνιών πόσο αλλαγμένα είναι. Είναι τρομακτικά. Κάτι θυμίζουν. Κάτι μου θυμίζουν! Κάτι κακό. Κοίτα! ΓΕΡΟ-ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Η ζωή δεν αλλάζει. Τα πρόσωπα των γουρουνιών κάτι θυμίζουν. Κάτι κακό θυμίζουν. Σου θυμίζουν, μου θυμίζουν, μας θυμίζουν του κακού την αιτία. Θυμάσαι; Ναι, ναι! Ανθρώπινα μοιάζουν. Γουρούνι ή Άνθρωπος; Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι βλέπεις. Γουρούνι ή Άνθρωπο; Άνθρωπο ή γουρούνι; Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις! ΑΛΟΓΟ: Δεν μπορείς. Πάει κι ο νόμος αυτός… Τέσσερα πόδια καλό, δύο πόδια… ΠΡΟΒΑΤΑ: … καλύτερο! ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΟ, ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ! ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΟ, ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ! ΑΛΟΓΟ: Ούτε κι αυτό το θυμόμουν καλά… ΓΑΙΔΑΡΟΣ: Δεν μ’ άκουσες τότε, παλιά. Οι γάιδαροι ζουν χρόνια πολλά. Κανείς σας δεν είδε ποτέ ψόφιο γάιδαρο! Δεν μ’ άκουσες τότε παλιά! Η ζωή δεν αλλάζει. ΠΡΟΒΑΤΑ: ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΟ, ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ! ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΟ, ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!
36
Κανάρη 33 & Αμοργού, 153 43 Αγ. Παρασκευή. Τηλ.: 2106396791