Buurten De Stinne Girls

BUURTEN ‘Binneeuh’:

de voetbalgirls van Stinne

Café Kravaalbos ‘bij Stinne’ is al tientallen jaren een begrip in Meldert en ver daarbuiten. Het café met aanpalend voetbalterrein, pal op de grens met Asse(-ter-Heide), is een pleisterplaats voor wandelaars, ruiters en fietsers. En recent ook voor tv-ploegen, denk maar aan de laatste twee Kampioenenfilms die er ingeblikt werden. Sinds vorig jaar heeft café Stinne er nog een aantrekkingspool bij: de Stinne Girls. De plezantste damesvoetbalploeg van het land.

Een kille zaterdagavond, begin december. In Qatar krult Messi een bal tegen de touwen tegen Australië, maar in het café kijkt niemand tv. Dat is allemaal even bijzaak. De Stinne Girls bestaan één jaar en spelen die avond hun laatste thuiswedstrijd van 2022 tegen de dames van Londerzeel United. Het is gezellig druk bij Stinne. Anderhalf jaar na het overlijden van de 91-jarige uitbaatster Clementine ‘Stinne’ Aelbrecht in 2011, bliezen vijf Herdersemnaren dit unieke volkscafé nieuw leven in. Guy Van Lierde was één van hen. Vanavond tapt hij de pintjes, samen met zijn vriendin. “Ons café is open van donderdag tot zondag”, vertelt Guy. “Met ons vijven wisselen we mekaar af om open te houden. Zo blijft het werkbaar. Toen we het pand aankochten, besloten we meteen dat het oude interieur, met de gezellige houtkachel, behouden moest blijven. Het succes groeide spontaan. De Kampioenenfilms 3 en 4 werden hier opgenomen en een Franse filmploeg doopte het café een tijdlang om tot ‘Le Prestige’. Met de Stinne Boys en FC Patron uit Asbeek waren hier al twee voetbalclubs actief en daar kwam vorig jaar dus ook een damesploeg bij.”

Voetballen tijdens corona In de jaren 1970 was er al eens een vrouwenploeg, ‘De Kravaalkruisers’, later ‘De Stinnekes’, met oud-burgemeester Anny De Maght centraal in de verdediging. Het verhaal van de nieuwe Stinne Girls startte twee jaar geleden, in volle coronaperiode, toen Mathilde Van der Jeugt en Fedra Van Lijsebeth hun schouders zetten onder de nieuwe damesclub. “Ik werkte af en toe als flexi-jobber in het café”, legt Mathilde uit. “Tijdens de coronaperiode kwam ik soms een balletje trappen met vriendinnen. Jonas Van Damme, een speler van de Stinne Boys, bracht me zo in contact met Fedra. Zij zaten in dezelfde studentenvereniging. We trommelden elk wat vriendinnen op en zo ging de bal letterlijk aan het rollen.”

Altijd een beetje feest Jonas is nu één van de vier trainers van het elftal. Dat is geen overbodige luxe, als je weet dat de nieuwe club liefst 35 speelsters telt, waarvan het merendeel nog nooit had gevoetbald. Jonas was helaas verhinderd tijdens ons bezoek. Andreas De Feyter en Lars De Vos, ook spelers van de Stinne Boys, namen de ploeg die avond onder hun hoede. “Onze thuismatchen zijn eigenlijk altijd een beetje feest”, vertelt Andreas. “Zelfs al verliezen we. En dat deden we vaak. 14-2, 11-1… dat was normaal. Veel meisjes kenden de regels nog niet, moesten nog een bal leren controleren. Maar op amper één jaar tijd maakten ze enorm veel progressie. We kunnen zelfs al eens winnen.”

Twee damesploegen in het dorp “We spelen in het Redavo-liefhebbersverbond in een reeks van 6 ploegen”, vult Fedra aan. “Als we vandaag winnen, kunnen we derde worden in de stand én dan tellen we zelfs meer punten dan onze Stinne Boys. Daarvoor doen we het!” (lacht) “Sinds dit jaar richtte ook de naburige voetbalclub TK Meldert een damesploeg op”, gaat Mathilde verder. “Nu zijn er dus twee damesploegen in Meldert. Zij wilden ons graag inlijven, maar dat hebben we geweigerd. We willen graag ons eigen ding blijven doen. De spelers van onze mannenploeg zijn onze grootste supporters. We hebben de meeste supporters van de reeks, zelfs meer dan de mannenploeg van TK Meldert (lacht). Naar Buggenhout trokken we met een uitverkochte supportersbus.”

“Cherry Chouffe!” De dames gaan het veld op in hun stijlvolle wit-lila uitrustingen (“de Boys spelen in paars-wit, maar dat vonden we te hard”, zegt Fedra). De temperatuur flirt met het vriespunt en een kille oostenwind doet de rest, maar van verkleumde tenen hebben de Meldertse meiden geen last. Net voor de aftrap brullen ze hun strijdkreet “Cherry Chouffe!” en ze stormen het veld op. In het halfdonker weliswaar, de verlichting reikt niet écht tot in de hoeken van het veld. Maar wie maalt daar om? De thuisploeg alleszins niet. “We komen soms terecht in hele mooie accommodaties, maar die van ons is wel veruit de charmantste”, weet Fedra.

Niels en Linde Die charme weten ze ook te appreciëren bij de nationale omroep. Niels Destadsbader volgde de WK-wedstrijd België-Kroatië live voor Sporza vanuit het café en voor het Radio 2-programma FC Wéldoeners bedankte hij samen met Linde Merckpoel de vier trainers van de Stinne Girls voor hun inzet. Bekijk het filmpje op VRT MAX. Zo leerde heel Vlaanderen ineens de plezantste meidenclub van het land én hun opvallende strijdkreet kennen. Brouwerij Moortgat (Duvel), brouwer van het fruitige biertje Cherry Chouffe, bombardeerde de dames zelfs prompt tot hun ambassadeur. Als de hoogste voetbalklasse van de heren naar een pilsmerk wordt genoemd, dan gunnen we de Stinne Girls hun geliefde biertje natuurlijk ook.

Clean sheet Maar eerst moet er gevoetbald worden. De Stinne Girls zijn met 20 vandaag en de negen bankzitters mogen, net als in het basketbal, voortdurend gewisseld worden. Ze moedigen mekaar luidkeels aan, soms wel eens overstemd door hun supporters én door de luide beats van de ‘Snollebollekes’. De Stinne Boys brachten immers hun muziekinstallatie mee naar de kant van het terrein. Moet kunnen. De Stinne Girls komen 1-0 voor en behouden die voorsprong tot het einde van de match. Winst zónder tegengoal, een clean sheet, in voetbaltermen. Dat vraagt om een feestje. “Een feestje? Dat waren we sowieso al van plan”, lacht Mathilde. “Dat is waar wij écht in uitblinken.”