3 minute read
3X Helden van de lockdown
3X
HELDEN VAN DE LOCKDOWN
Pagina’s tekort om iedereen op te noemen die zich de afgelopen maanden verdienstelijk maakte. In de eerste plaats natuurlijk de mensen uit de zorgsector en ook tal van vzw’s schakelden een tandje hoger. Hartverwarmend en verbindend waren ook de vele spontane initiatieven, acties van de gewone Aalstenaar. CHIPKA licht er drie uit.
Tijdens de lockdown werd in tal van Aalsterse straten geapplaudisseerd als eerbetoon voor de zorgsector. Een dagelijkse echo om 20 uur, die hopelijk tot in Brussel te horen was. In de Parklaan werd de kar getrokken door Lieve De Paepe en haar man Marc Van der Spiegel. Een bijzonder verhaal, want Lieve is zelf longpatiënte. Zij ontpopte zich gedurende 50 avonden tot orkestmeester van appartementsblokken Ascot, Parkhouse 1&2 en Greenpark, onder de titel ‘De
Parklaan zingt’.
“Vanop straat sprak ik met een megafoon alle balkons toe en mijn man zorgde voor de muziek. Voor veel oudere, alleenstaande mensen was dat dagelijks hún halfuurtje. We deden een actie met knuµelberen, met Pasen bezorgden we iedereen een zakje paaseitjes en op een andere dag legden we aan alle 89 voordeuren een zakje snoepjes met een kaartje erbij. Afsluiten deden we elke avond met een luid ‘Weir doeng voesj’, dat konden ze zelfs tot aan de Haring horen (lacht)."
“Het bracht mensen samen, het was ontroerend. Buurman-fotograaf Luc Wasteels maakte prachtige foto’s en die verzamelden we in een kijkboek. Na de lockdown gaven we bij de politie en in de ziekenhuizen een exemplaar af, samen met kilo’s ‘knuµelsnoep’. Voor mij persoonlijk was dat een explosie van emoties. Vóór nieuwjaar werd bij mij in het OLV een long weggenomen, wegens longkanker. Oog in oog met de helden van het OLV stond ik te beven op mijn benen. Voor mij was dat het allermooiste moment van de 50 dagen.”
“Niet meer gelocked, nog altijd niet down”
Oilsjtenessen Veronique Dierick en Peggy Becker tekenden de afgelopen maanden voor de snelst groeiende Facebookgroep in Aalst met hun pagina
‘Weir zèn mesching gelocked mor
nie down’. De Aalsterse pagina werd kort na de lockdown gelanceerd en telde half juni al 10 000 leden. De formule? Tegenwind bieden aan de onophoudelijke stroom van slecht-nieuwsberichten, met een positieve pagina vol humor. Aalst op zijn best. “Dat was ons concept,” zeggen de vriendinnen, “amusement en lachen. En dat is goed gelukt, we zijn er super content mee. Voor politieke discussies en racisme is bij ons geen plaats, dat vliegt er af. Misschien moeten we wel onze titel aanpassen, nu de lockdown voorbij is, maar onze pagina blij zeker voortbestaan. We staan er ook op al onze leden te bedanken en als eenmaal alles achter de rug is, beloven we een openluchtfeest, dat staat vast.”
Glenn Glas, Chiel Van Aken, Joren Eeck
houdt en andere leden van ‘Onion Boys 17’, de jongste supportersclub van Eendracht Aalst, lieten zich op bewonderenswaardige manier opmerken. “Als eerste Belgische supportersclub uitten we onze steun via spandoeken aan de ziekenhuizen, later ook aan de Colruyt. We boden hulp aan waar we konden, ook bij Aalst Helpt. Dankzij chocolaterie Royal (Molenstraat) leverden we paasmanden aan 11 woonzorgcentra en aan Levensvreugde. Daarna volgde een carwash voor alle personeel van WZC De Gerstjens. Het clubbestuur van Eendracht schonk ons een deel van de opbrengst van hun mondmaskerverkoop. Met dat geld en een extra inzamelactie leverden we 286 kg voeder aan dierenasiel Sint-Hubertus. Tenslotte zamelden we ook laptops in voor Vierdewereldgroep Mensen voor Mensen en steken we een handje toe bij de Buurderij.”
