Maksym zet zich in als taalhulp voor Oekraïense vluchtelingen.
Uit het leven gegrepen
tussen Oekraïne en Aalst
V
rijdag 8 april. De lente is in het land en de zon weerkaatst fel op de ramen van ons administratief centrum. Aan een treinstation, een slordige 2 700 kilometer naar het oosten, komt de zon ook op, maar is ze amper te zien door de dikke rookpluimen en door het puin. Minstens 57 onschuldige burgers lieten die ochtend het leven door een raketaanval in de stad Kramatorsk. Dat is de stad waar hooglerares Natalia Shevshenko (42) wiskunde gaf aan haar studenten. Samen met haar dochter Liza (18) ontvluchtte ze net op tijd de ellende van de oorlog in haar land.
12
Natalia en Liza behoren tot de miljoenen vluchtelingen, op zoek naar een veilige plek. Van België kenden ze helemaal niets, maar dat ze toch hier geraakt zijn, danken ze aan Joris. De Nieuwerkerkenaar kent Natalia nog van vroeger, ze ontmoetten mekaar op
reis. Vandaag krijgen moeder en dochter onderdak bij Koen en Michèle, een Aalsters gastgezin. Joris werkt als planoloog bij de stad en gaat zich nu ook halftijds inzetten als coördinator voor de huisvesting van vluchtelingen. Maksym Dimitriev, een jonge kerel
