Godskesgazet | Wijkkrant Godsheide | Zomer 2023

FESTIVITEITEN IN GODSHEIDE!

LEES MEER OP PAGINA 3, 17, 22 EN 24

GODSKESGAZET

WIJKKRANT MALPERTUUS - GODSHEIDE CENTRUM - WOLSKE

#02 – Zomer 2023 – jg 4

v.u. Dirk Lambrichts, Bosstraat 239, 3500 Hasselt

Beste lezer,

Wist je dat we sinds kort 5 Digipunten hebben in Hasselt? Hier kan je terecht voor digitale hulp, opleiding of een laptop uitlenen. Je vindt de Digipunten op volgende locaties: wijkpunt Kuringen, De Brug aan de Oude Luikerbaan in Hasselt, stadhuis ’t Scheep, LDC Banneux en LDC Stadspark. Wil je meer informatie over de Digipunten? Via www.hasselt.be/digitalehulp kom je al veel te weten. We zijn ook steeds op zoek naar vrijwilligers voor het Digiteam. Je hoeft geen expert te zijn, basiskennis van computers volstaat. Je moet vooral sociaal zijn, en een beetje geduld hebben.

Idee voor je wijk

Heb jij een tof idee voor je buurt? Overtuig dan minimum 4 buren om samen een wijkbudget aan te vragen. Je kan tot 2.500 euro ontvangen om jullie buurtproject te realiseren. Surf naar www.hasselt.be/wijkbudget voor alle info. Aanvragen kunnen ingediend worden tot 15 september.

Een feestje met je buren is ook altijd een goed idee. Organiseer je met je vereniging of buren een buurtfeest in de periode van 23 tot en met 25 juni of van 30 juni tot en met 11 juli? Dan kan je tot € 170 van je organisatiekost terugbetaald krijgen via www.Vlaanderenfeest.eu.

Natuurlijk valt er nog heel wat meer te gebeuren in jullie wijk. Daar lees je alles over in deze wijkkrant.

Dymfna Meynen Steven Vandeput Schepen van de Hasselaar Burgemeester Zorg & Samenleving

Heb je een tof idee voor je buurt? Vraag er dan wijkbudget voor aan.

In het Digipunt in je buurt maken we digitaal makkelijk.

Wees hoffelijk op het jaagpad

In de zomer laten veel fietsers de pedalen draaien. Fiets je op het jaagpad, dan krijg je een duidelijke hint. Hou het veilig, aub!

De dialectkring Godskeskal wil onze lokale taal als levend erfgoed in stand houden. Deze groep komt op donderdag 14 september om 19.30 uur samen in de pastorie aan de Kiezelstraat. Iedereen is welkom, ook onaangekondigd. Voor inlichtingen: felixbergers@hotmail.com of 089/35 64 20.

Op 6 mei vierde Campus Godsheide feest!

De dag startte met enkele vroege vogels die zich om 10 uur aan de Fit-o-meter waagden. Een tocht van ongeveer drie kilometer, opgesteld door Scouting Godsheide. Via de toekomstige nieuwe school liep de route verder over zowel de golfterreinen, de voetbal als de scouts. Onderweg waren tien haltemomenten voorzien waar verschillende fitnessoefeningen moesten uitgevoerd worden.

Tekst Kaat B.

Na deze sportieve inspanning konden de hongerige magen gevuld worden met een uitgebreide picknick. Die werd aangeboden door de ouderraad. Aansluitend startte het vrij podium in de toneelzaal waar maar liefst 59 deelnemers een unieke act neerzetten. Er waren er die zongen, dansten, toneelspeelden, goochelacts uitvoerden en zoveel meer… Buiten ging het feest ondertussen verder met verschillende workshops. Dit ging van springkastelen tot een circusinitiatie verzorgd door Ylias De Corte. Jongleren met messen of brandende fakkels zijn voor deze scoutsleider dagelijkse kost.

Een glimp opvangen van dit hele feestgebeuren? Dit kan op Instagram via onderstaande QR-code.

Na het lezen van dit artikel zin gekregen om zelf de Fit-o-meter af te leggen?

Dat kan! Raadpleeg de 10 opdrachten via onderstaande QR-code en volg de route op de kaart.

Enkele tips:

• Start op de parking van de nieuwe school, te bereiken via de Kiezelstraat.

• Blijf op de golfterreinen zoveel mogelijk op de verharde paden.

Ik ging wandelen met Gaston en ik kwam tegen...

Maar liefst één keer per maand wandel ik met mijn hondje Gaston de tuikabelbrug van Godsheide over richting Silky Dogs, het hondentrimsalon van Silke Berckmans (30 jaar). Silke is een schat, heeft interessante ‘hondendingen’ te vertellen en is bovendien op de meest stralende manier zwanger van haar eerste kindje. Natuurlijk heb ik er dan ook al eerder aan gedacht om iets over haar te schrijven. Ik was echter wat bang dat het hier als onvervalste sluikreclame zou overkomen en dat kan niet de bedoeling

zijn. Laatst belde ik echter naar het salon en kreeg ik van het antwoordapparaat te horen ‘dat er geen nieuwe hondenklanten meer worden aangenomen’. En plots bedacht ik dat ik nu wel over haar mocht schrijven.

Silke is niet van Limburg, maar heeft hier altijd willen wonen, geeft ze aan. Ikzelf ben, als geboren en getogen Hasselaar, zeer tevreden met dit antwoord. Pas achteraf besef ik dat ik niet gevraagd heb waarom ze Limburg zo leuk vindt. Dat heet chauvinisme, neem ik aan. Silkes schoonvader, Bart, is van Godsheide. De schoonvader had een mooi stuk bouwgrond voor hen, maar dat is het ten slotte niet geworden, omdat er geen hondentrimsalon toegelaten was. Ze kochten een andere bouwgrond in Godsheide, waar dat wel mocht. Het resultaat is een mooi rood hoekhuis, vlakbij Sanimalia. De opleiding tot hondentrimmer en pensionuitbater volgde Silke destijds ook al in Hasselt. Sinds drie jaar is hondentrimster Silkes hoofdberoep.

In de corona-periode werden er erg veel maltipoos (malthezer plus poedel) en labradoodles (labrador plus poedel)

verkocht, vertelt Silke. Het zijn hypoallergene honden omdat ze geen haar verliezen. Deze honden hun vacht vraagt echter erg veel verzorging. Er zit geen stop aan het blijven groeien van hun haren. Hun vacht heeft de neiging te vervilten als je het niet intensief blijft verzorgen. Aan een ‘doodle’ is Silke meer dan twee uur bezig. Ze kan dus geen 10 honden per dag doen. Toch zijn het de poedelachtigen die haar voorkeur hebben. Silke knipt liever dan het zogenaamde ‘plukken’ van andere rassen, geeft ze aan.

Gaston is ook een maltipoo. Wij zijn heel blij met een specialist op wandelafstand in Godsheide. Gaston is altijd happy om haar weer te zien en dat is een goed teken. Gaston is immers nogal kieskeurig.

We nemen enkele prachtige foto’s van hun beiden. We zullen Silke nog een keer terugzien voor ze op bevallingsverlof gaat. Ik mag haar volgende keer niet vergeten te vragen waarom ze zo graag in Limburg wilde wonen. Limburg is in ieder geval ook blij met haar.

Voor verslag Gudrun B. - Foto’s Dirk L.

Gouden tijden met meester Luc

Het schooltje in de Zandstraat (deel 3)

Voor het vervolg van het schooltje in de Zandstraat ga ik op de koffie bij Suzy Van Herck. Suzy verhuisde in 1990 naar de Zandstraat, in het witte huis links van het toegangsstraatje naar de school. Ze had toen al 2 kinderen, er zouden er nog twee volgen. Noortje, de oudste dochter, maakte haar kleuterschool af in Bokrijk, te veel verhuizen werd toen al afgeraden voor jonge kinderen. Arjen (vanaf het eerste middelbaar Adriaan), Steven en Matthijs liepen wel school bij kleuterleider Luc Claus. Meester Luc had in de beginjaren slechts een 10-tal kindjes onder zijn hoede. Hun aantal werd nauwgezet in de gaten gehouden door de directie van het centrum. Daarom werd de zieke Arjen toch eens naar school gebracht totdat de voormiddagtelling achter de rug was.

De ouders deden dit met veel overtuiging voor het voortbestaan van hun schooltje.

De ligging in het groen maakte het schooltje uniek, maar ook de visie op leren die toen heel vooruitstrevend was. Ervaringsgericht onderwijs werd continu in praktijk gebracht. De kinderen gingen op ontdekking naar het bos, zij maakten uitstapjes met de trein, ouders en grootouders namen actief deel aan de schoolwerking.

Meester Luc hield ook van sfeer scheppen en verkleden. Indianen en piraten waren zijn favoriete thema’s. De schommel werd dan omgebouwd tot een heus piratenschip. Hij organiseerde ook eigen schoolfeesten. Zo werd de weide rond

rond de school. Nadien werd het vuilnis opgehaald door een echte vuilniswagen van de stad Hasselt die speciaal een ommetje maakte voor dit project.

Omdat alle kleuters van verschillende leeftijden slechts 2 ruimtes en 1 kleuterleider ter beschikking hadden, moest Luc inventief zijn om ieder kind op zijn eigen niveau te benaderen. Hij creëerde verschillende hoeken en gaf de grootsten een zelfstandige opdracht zodat hij zijn aandacht aan de kleintjes kon wijden. Samen spelen en leren met diverse leeftijden was toen heel vernieuwend. Ook de ouders van de kinderen vormden al snel een hechte groep. In de weekends werd er heel wat geklust om het oude, koude schoolgebouw min of meer bewoonbaar te houden. Er werden kaas- en wijnavonden of gebakdagen gehouden om geld in het laatje te brengen. Deze centen dikten het budget aan om centrale verwarming te leggen, te isoleren en nieuwe toiletten te installeren. Ook de buitenkant werd eigenhandig door ouders opgefleurd met bonte tekeningen. Alle afdankertjes waren welkom in het

‘rommelkot’. De diversiteit van speelgoed en knutselmateriaal was daardoor enorm. ‘Creativiteit en fantasie waren geen loze woorden maar werden hier werkelijkheid’, vertelt Suzy met veel warmte.

Ze herinnert zich ook dat ze, als buurvrouw, een beetje vangnet en toevluchtsoord was. ‘Als er nood was aan een hamer, plakband of een schaar, stuurde Luc één van de kinderen door de tuin om dit te komen halen. De wereld was toen veel minder vijandig dan vandaag.’

Ondertussen groeide de faam van het schooltje. Heel wat ouders werden aangetrokken door de groene omgeving en de onderwijsfilosofie. Het leerlingenaantal liep op en er was plaats voor de duobaan van achtereenvolgens juf Agnes, Mie en Annemie.

En dan ineens kwam er aan dit idyllisch plekje een eind. De grond met het schooltje werd verkocht en er moest in allerijl een ander onderkomen gezocht worden. Tijdens de Paasvakantie van 1999 sloegen heel wat ouders de handen in elkaar.

In recordtempo werd de kapel bij het ontmoetingscentrum Malpertuus geverfd en brandveilig gemaakt zodat het klaar was voor een dubbelrol: tijdens de week kleuterklas, tijdens het weekend kapel. Hoe het verder loopt met het schooltje in de Vossenbergstraat lees je in de volgende editie van de Godskesgazet.

Dat verdient een medaille!

Ze is geboren in 2011, Sien Herremans uit de Bosstraat. Aan het eind van de lagere school is ze een groot turntalent. Turnen is een bijna dagelijkse bezigheid geworden, een levensstijl, veel meer dan een vrijetijdsbesteding. Ze trainde de laatste drie jaar gemiddeld vijftien uur per week, elke dag behalve woensdag en zondag en dat gedurende drie uur. Op vijfjarige leeftijd startte ze met dansen - klassiek ballet -, maar dat vond ze al snel niet actief genoeg. Op zoek naar een andere hobby nam ze deel aan een proefsessie van Turnkring Sta Paraat. De coaches spotten onmiddellijk haar potentieel en zo werd Sien lid van deze legendarische Hasseltse turnvereniging.

Vanaf de derde graad lager onderwijs kan je turnen op topsportniveau. Daarna ga je op internaat in de topsportschool van Gent. Sien droomde hier wel eens van maar corona heeft ook voor haar roet in het eten gegooid. Trainingen werden afgelast of gingen buiten door in moeilijke omstandigheden. De opgelopen achterstand was niet meer te overbruggen. Sien laat het niet aan haar hart komen en geniet van haar sport in de B-klasse. Mama Veerle laat met trots de filmpjes zien van het Limburgs kampioenschap. De discipline ‘Toestelturnen meisjes’ bestaat uit vier onderdelen: de balk, de sprong, de brug en de grond. Vroeger totaal onbekend maar door de schitterende prestaties van Nina Derwael weet iedereen nu wél waar het over gaat. Ik sta versteld van het hoge niveau van uitvoering, van de elegantie in de choreografie en de

Veerle Vrindts

souplesse waarmee Sien alles netjes afwerkt. De wedstrijd verloopt via een doorschuifsysteem waarbij telkens een groepje meisjes één onderdeel aflegt terwijl de jury nauwlettend toekijkt. Sien is het beste op de grond en in de sprong. Tijdens het Limburgs Kampioenschap scoorde ze 9,1 voor de uitvoering van haar sprong. Het eindresultaat was een zilveren medaille waarop ze zelf, haar hele familie én alle lezers van de Godskesgazet fier zijn. Toch doet Sien het niet enkel voor de prijzen. Turnen is haar leven, ze wil er nog heel lang mee doorgaan. Sta Paraat heeft ook een afdeling voor volwassenen. Lizzy, haar ex-trainster, geeft nog steeds turnles aan de dames van Ferm. Ja, Sien, je kan er dus nog héél lang mee doorgaan. Misschien geef jezelf ooit les aan de kinderen of de senioren van de toekomst. Die medaille mag je alvast inkaderen!

Tekst Renilde C. - Foto’s

Op hetzelfde adres woont broer Gijs, die ook een medaille verdient. Zijn prestaties zijn totaal verschillend maar zeker ook om trots op te zijn.

Gijs heeft een heel andere roeping: hij is een ‘Mooimaker’. Tijdens de Paasvakantie van 2018 nam de toen 8-jarige Gijs deel aan een Plogactie van het buurtcomité in Wolske. Sindsdien staat het ploggerief steeds binnen handbereik en trekt Gijs er regelmatig op uit om de buurt afvalvrij te maken. Hij geeft toe dat dit in Wolske zelf nogal meevalt. Wat sigarettenpeuken of koekpapiertjes, groter is de buit meestal niet. Gelukkig maar! 2023, het is opnieuw Paasvakantie. Gijs zit samen met vriend Axel iets leuks te bedenken om de namiddag door te brengen. Axel is blijven slapen en ze hebben ondertussen al genoeg gegamed, ze hebben zin in iets actievers. Axel is ook Godsheidenaar, en ziet het wel zitten om zijn handen uit de mouwen te steken. Gewapend met plogtangen en afvalzakken trekken ze de straat op. In eerste instantie is de vondst mager totdat ze aan de hoek van B&B De Kiezel linksaf slaan, richting Kinepolis. Ze vallen van de éne verbazing in de andere. De waterpartij tussen het fietspad en de parking is een echt stort. Het wateroppervlak ligt bezaaid met plastic. Het zijn voornamelijk verpakkingen van het burgerrestaurant vlakbij maar ook heel veel drankblikjes.

Het is behoorlijk zwaar werk om met de grijptangen het afval uit het water te vissen. Een klein stukje plastic blijkt een grote poncho te zijn. Verzwaard door gras en modder is het een hele klus om die boven water te krijgen maar ze houden vol. Noodgedwongen moeten ze terug naar huis om nog enkele zakken bij te halen. Omwille van de invallende duisternis moeten ze ermee stoppen, de beek is nog maar voor de helft proper. Toch houden ze er een goed gevoel aan over. Ze hebben ook nog een leuke ontdekking gedaan, een echt muizennestje. Mama muis was niet thuis, waarschijnlijk op zoek naar iets lekkers. Axel had wel zin om die kleine muisjes te adopteren maar hij was toch niet helemaal gerust in de reactie van zijn eigen mama...

‘Eigenlijk zou iedereen eens moeten gaan ploggen’, zegt Gijs met veel overtuiging. ‘Het maakt je bewust van wat je aanricht in de natuur. Je gaat echt tweemaal nadenken voordat je je snoeppapiertje laat waaien.’

Gijs en Axel met hun afvalbuit

Plogactie Wolske 2018 met krullenbol Gijs en zusje Sien

Antwerpenaren aan ons kanaal!

Op een koude aprildag fiets ik terug van de markt op het Kolonel Dusartplein.

Langs het jaagpad in de buurt van de sluis passeer ik een vreemd tafereel. Bij een voor mij onbekende bestelwagen staan twee fluorescerende mannen. Ze maken zich klaar om een emmer met water te vullen. In de vlucht zie ik ook een blauwe koffer en rare flessen. Dit zijn geen vissers, want een vislijn of visnet zie ik niet. Dus draai ik terug en vraag aan de verbaasde kerels een woordje uitleg.

“De Pol” en “den Ugo” zijn twee medewerkers van het Antwerpse waterbedrijf water-link. Water-link zorgt in Antwerpen-Stad en omgeving voor de drinkwatervoorziening.

Zoals De Watergroep in Limburg het drinkwater beheert.

Jullie werken voor het Antwerpse water-link. Zijn jullie toevallig verdwaald?

‘Wij zijn niet verdwaald. Wij controleren de waterkwaliteit van het kanaal. Antwerpen ligt aan de Schelde, maar het Antwerpse drinkwater wordt gewonnen uit het Albertkanaal. In Antwerpen drinken we dus Maaswater!’

Boven Luik stroomt het water van de Maas het Albertkanaal in en stilaan vloeit het dan richting Antwerpen. In Godsheide zitten we bijna halfweg Luik-Antwerpen.

Komen jullie speciaal naar Godsheide om het water te inspecteren?

‘Neen. De eerste controle doen we in Kanne. Daar stroomt het water vanuit Wallonië over de grens met Vlaanderen. Vervolgens nemen we stalen bij elke sluis. We hebben al flessen gevuld in Genk, in Diepenbeek en nu in Godsheide. Straks rijden we naar de volgende sluis in Kwaadmechelen. En dan naar het labo in Oelegem.’

Wat gebeurt er in Oelegem?

‘Daar controleert het labopersoneel het Maaswater uit het Albertkanaal. Meestal is dit van prima kwaliteit om te verwerken tot drinkwater. Om van dit kanaalwater lekker drinkbaar water te maken is langs het kanaal in Oelegem een grote installatie aangelegd. Als je meer wil ontdekken over deze drinkwaterproductie kan je op de site van water-link een filmpje bekijken.’

Filmpje: water-link.be/over-water-link

Zestigplussers uit Godsheide herinneren zich misschien een massale vissterfte in het kanaal begin jaren zeventig. Bleek dat een onverantwoorde schipper in Diepenbeek gif in het kanaal had geloosd. Als gevolg hiervan dreven in Godsheide enorme karpers en palingen zo dik als een arm bijeen aan de pijlers van de baileybrug. Vissers probeerden de vissen uit het water te halen en in bakken te vervoeren naar zuiver water stroomopwaarts. Maar voor de meeste kanjers was het helaas te laat.

In Antwerpen ontstond grote ongerustheid door deze ernstige waterverontreiniging. Dit voorval bewijst dat controle van het kanaalwater nodig is. Zeker als water-link van dit water drinkwater voor Antwerpen maakt.

Godsheidenaar op de Nationale Spelen

Traditioneel vinden in het Hemelvaartweekend de Special Olympics Belgium plaats. Dit jaar ging het spektakel door in Mechelen. Verspreid over wel 20 sporten halen maar liefst meer dan 3.000 atleten het beste uit zichzelf naar boven. Tussen die delegatie zat dit jaar ook een Godsheidenaar, Cornelian Claessens.

Voor Corné kennen de Special Olympics geen geheimen meer. Hij nam afgelopen maand voor de zevende keer deel. Dit zorgde eerder al voor prachtige resultaten: één keer brons, twee maal zilver en maar liefst zes keer keerde hij naar huis terug met een gouden medaille!

Wekelijks kan je hem op zondag terugvinden in het zwembad in Lummen waar hij samen met tientallen anderen traint bij Avali. Dit voor zowel 25m schoolslag, 50m vrije slag en 25m rugslag. Een allround kampioen als je het mij vraagt.

Hannah Meers en haar vriend verhuisden twee jaar geleden in volle pandemie naar Godsheide-Malpertuus.

Hoe is ‘t hier in de Zandstraat?

“Het voelt hier gewoon als thuiskomen. Ik kom uit een leuke buurt in Lummen. Daar kenden de mensen van de omliggende straten elkaar vrij goed. We zeiden niet alleen goeiedag, maar sloegen ook geregeld een babbeltje met elkaar. En we staken elkaar een helpende hand toe indien nodig.”

“Deze fijne sfeer vonden we hier in de Zandstraat meteen terug. We kochten onze woning onafgewerkt.Er was dus nog veel werk aan de inrichting van ons huis. Al meteen kwam onze overbuur, Raymond, kennismaken en

Hannah is nieuw in Godsheide en al vlug geëngageerd

Godskesgazet wil de Godsheidenaren graag laten kennismaken met enkele nieuwe inwoners. Mensen die nog niet zo lang in Godsheide wonen, maar zich wel al op één of andere wijze vrijwillig inzetten voor de samenleving.

goede raad geven. Zijn vrouw en andere buurtbewoners volgden al vlug. We voelden ons vanaf dag één heel welkom.”

Je hebt zelf ook al vlug initiatief genomen?

“Sommige bewoners van de Zandstraat zagen het wel zitten om in de kerstperiode de straat te versieren.  Daarvoor moesten we kerstbomen bestellen bij de stad Hasselt. Om over de kerstactie te communiceren heb ik een WhatsAppgroep samengesteld. Van huis tot huis zijn we gaan aanbellen. Ikzelf deed de helft van de straat en Steffie verzamelde de gegevens van de andere bewoners. Zo konden we alle geïnteresseerden vlot op de hoogte

Hannah bij haar thuis

houden. En nu is deze WhatsAppgroep ook nog regelmatig nuttig.”

“Enkele keren per jaar doen we ook mee aan Operatie Propere Straat. Met enkele Mooimakers ruimen we alle afval uit de bermen op. Als beloning heeft hier een frietkot voor de deur gestaan. En de buurt maar smullen!”

Hannah en haar vriend woonden eerst een tijdje in Runkst. Op een keer las Hannah in De Nieuwe Hasselaar een artikel over burgerinitiatieven in Hasselt. Ze vond het idee van de Godskes.Bieb heel tof en gaf graag haar stem.

“Toen we in de Zandstraat kwamen wonen, was de Godskes.Bieb op zoek naar vrijwillig(st)ers. Ik ben naar een infovergadering gegaan en was enthousiast over de uitleg van Renaat. Dan heb ik mij geëngageerd.

Soms ben ik in de pastorie in de Godskes. Bieb om te helpen. Werkmateriaal uitlenen, gegevens noteren, spullen controleren als ze ingeleverd worden,… heel tof. En ondertussen een babbeltje slaan met de mensen natuurlijk. Ik doe ook de multimedia voor de Godskes.Bieb. Maar eigenlijk is het de jongste tijd een beetje te druk voor mij.”

Hoezo te druk? Wie heeft het

tegenwoordig druk?

“Ik werk in een speelgoedwinkel in Hasselt. Dat doe ik heel graag, want het is heel gevarieerd werk. Van alle spelletjes in de rekken moet ik de spelregels leren en de spelletjes kunnen spelen. Maar evengoed moet ik fietsjes monteren. Een beetje handigheid heb ik gelukkig wel van thuis meegekregen. Het menselijk contact in een speelgoedwinkel is heel ruim. Je moet goed kunnen opschieten

met kleine kinderen, met ouders en met grootouders.”

Voor en na haar werk wachten thuis natuurlijk nog huishoudelijke taken op Hannah. En haar vriend!

Alsof dat nog niet genoeg is, is Hannah ook studies ‘groenmanagement’ gestart.

“De natuur ligt mij nauw aan het hart. De studies ‘groenmanagement’ vind ik dan ook bijzonder boeiend.

Gelukkig kan je de meeste lessen van thuis uit volgen. Maar soms moeten de studenten ook echt naar de les. We zitten met 6 in een heel fijne klas. Dat merk je pas echt als we met een docent aan veldwerk doen.”

Hannah ging onlangs op zoek naar vleermuizen. Om deze dieren waar te nemen, gebruikt ze een batdetector. Een vleermuizenzoeker. Ze kan met deze batdetector vleermuizen horen roepen als ze langsvliegen. Over de Demer en in de beemden fladderen ‘s avonds veel vleermuizen rond op zoek naar lekkere insecten.

“Misschien maak ik later wel een carrièreswitch. Een gericht doel heb ik nog niet. Als ik maar niet meer zo veel binnen moet zitten en met de natuur bezig kan zijn. De wereld een beetje beter proberen te maken met wat ik doe, hé.”

Hannah in de Godskes.Bieb

De Virga Jessefeesten komen er weer aan in de zomer van 2024!

Het lijkt veraf, maar voor de organisatoren, de medewerkers en de parochies komen de Virga Jessefeesten steeds dichterbij. De vraag om weer mee te doen, leeft.

Sinds eeuwen noemen de Hasselaren hun Lieve Vrouw de “Virga Jesse”. Haar levensverhaal sterkt tot op vandaag nog steeds vele mensen. Het thema van de Virga Jessefeesten gaat dan ook over authenticiteit en verbondenheid: het verlangen naar ‘echt’ zijn en ‘hecht’ kunnen zijn met elkaar.

De ommegang van 2024 zal uittrekken op donderdag 15, zondag 18 en zaterdag 24 augustus. Op dinsdag 20 augustus is er een stadsprocessie. De parochies Banneux, Godsheide en Kiewit zullen deze editie samen groep IV vormen in de ommegang. De verantwoordelijken (Linda, Mieke, Nora,

Noëlla, Dany, Karl en Louis) organiseren in het najaar een infovergadering voor alle geïnteresseerden. De deelnemers van 2017 zullen hiervoor per mail of brief uitgenodigd worden. Verder hoopt men ook nieuwe mensen aan te trekken, in het bijzonder jongeren en jonge gezinnen. Nam je nog nooit eerder deel, kom dan zeker eens luisteren. Neem contact op via mieke.bunkens@telenet.be

Het is een unieke ervaring met fijne ontmoetingen in een warme sfeer van verbondenheid. Dat zou je als Hasselaar zeker éénmaal in je leven moeten meemaken!

Artikel en foto’s ingestuurd door Mieke Bunkens

kerkfabriek@godsheide.one www.godsheide.one

Zondag 23 juli om 10u. vieren we KerMIS !

OPENLUCHT MISVIERING PROCESSIE

VRIENDSCHAPSRECEPTIE

Iedereen is uitgenodigd om samen te vieren !

Na de openluchtmis in de tuin van de Pastorie, vertrekt de Processie door het dorp. Klein en groot wandelt mee. De kinderen delen bloemenzaadjes uit. Wees er zeker bij!

Na de Processie is iedereen welkom op de vriendschapsreceptie in de tuin van de Pastorie!

Wies Janssen

Een portret van een buurvrouw

Op donderdag 11 mei vond de feestelijke opening van de tentoonstelling van Wies Janssen uit Godsheide plaats. Een bijzonder feestelijke opening in ‘de Oude Gevangenis van Hasselt’, op de vooravond van Kunstennacht 2023.

De kunstenares Wies werd ingeleid door Stefan Mockers, directeur van Kunstatelier Covida. Er volgt een inhoudelijke toelichting door artistiek begeleidster Nina Haveman met leuke tussenkomsten van de kunstenares zelf. Wies (69 jaar) is een bijzondere vrouw. Ze heeft blauw haar en spreekt fel, begeesterd. We zien twee grote werken van haar op deze tentoonstelling. Het zijn beide doeken van een twee meter breed met fel gekleurd borduurwerk en patchwerk. Het thema van beide werken is de Corona-periode. Het ene doek legt zich

Voor verslag: Gudrun B. - Foto’s Renilde C.

meer toe op het lijden van zieke mensen, het sterven ook. Het andere doek is een verzameling van oorzaken van de epidemie, een ontroerend mooie poging om vat te krijgen op het gegeven Corona, om te begrijpen wat de oorzaak is en hoe het zich verder heeft kunnen verspreiden. Een derde werk dat ‘tentoongesteld’ wordt, is een prachtige cape met als thema ‘de Corona- vleermuis’. De cape wordt met veel trots gedragen door Carolien, ook een bewoonster van het woonerf Covida.

Wies had het erg moeilijk toen het Kunstenatelier (Bedrijfstraat 19, Hasselt) sloot tijdens de Corona- periode. Ze ‘liep tegen de muren op’ in haar kleine huisje in de Kleinstraat in Godsheide, zegt ze zelf. Gelukkig opende wat later een tijdelijk kunstatelier op het woonerf van Covida, waar Wies eerder ook gewoond had. Twee

volledige dagen per week is Wies er aan het werk. Op andere dagen zocht ze informatie over Corona in kranten en verzamelde ze de overlijdensberichten. Het resultaat is een getuigenis, een spiegel naar die tijd. ‘Kunst met een grote K’, die uitnodigt tot dialoog. Kunst die in een universiteit mag worden tentoongesteld.

‘Iedereen heeft beperkingen en talenten’, zegt Nina, de begeleidster van het kunstatelier Covida. ‘Wies heeft een groot creatief talent.’

José Moonen, een begeleidster van het woonerf, kan dat beamen. ‘Wies is een straffe madame, die goed voor zichzelf kan opkomen. Haar creatief talent is heel bijzonder. Weet je dat Wies ook een tijd haar haren in pauwenkleuren heeft geverfd? Ze had er zelfs een pauwenrok bij aan. Dat was schitterend.’

Godsheide aan het water

Eindelijk is het zover en kunnen we opnieuw over de tuikabelbrug. De verbinding tussen Malpertuus en het centrum is hiermee hersteld. Iedereen is het erover eens, het ziet er heel anders uit dan vroeger. De Godskesgazet vat het ontstaan van deze herinrichting graag voor u samen.

In 2017 ging de stad Hasselt een engagement aan met de bewoners van Godsheide om een participatietraject op te zetten. De inzet was een visie over de heraanleg van de Kiezelstraat en de Beerhoutstraat, het verbeteren van de fietsverbinding met het stadscentrum, het dorpsplein en de toekomst van de tuikabelbrug. Voor de concrete uitwerking deed de stad een beroep op UHasselt. Er werden werkgroepen opgericht voor de verschillende onderdelen.

De werkgroep rond de tuikabelbrug doopte zichzelf ‘Godsheide aan het water’. Buiten de stakeholders - Vlaamse Waterweg en de technische dienst van de stad Hasselt -

zetelden er ook geïnteresseerde bewoners en een afvaardiging van de Unie Godsheide in deze werkgroep. Magma (architecten Anne Moerman en Manu Gelders) kreeg, op vraag van Uhasselt, de formele leiding. Eén van de opdrachten was de visie van de werkgroep in beeld te brengen. ‘We hebben veel en lang vergaderd maar we hebben het heel graag gedaan, het ging tenslotte ook over óns dorp en het was een heel aangename samenwerking met de betrokken ambtenaren van de stad en de Vlaamse waterweg’, vertelt Magma enthousiast. Zowel Anne als Manu zijn van Godsheide afkomstig, hun ouders wonen er nog steeds.

‘We zijn gestart met het formuleren van de waarden’, vervolgt Anne. De 3 waarden met de grootste impact werden naar voor geschoven:

• Verbinden: de brug moet een verbinding vormen tussen de wijken en de natuur aan beide kanten van het kanaal.

• Ontmoeten: de brug moet een unieke ontmoetingsplaats vormen, namelijk een stilteplek.

• Langzaam: fietsers en voetgangers komen op de eerste plaats, de auto volgt.

Op basis van deze waarden werden een aantal voorstellen geformuleerd, hieronder een beperkte selectie:

• Verplaatsen van het autoverkeer naar de brughelft die toen (2017) niet gebruikt werd

• Aanleg van snelheidsremmers

• Inrichting van een stilteplekken, zitplekken met groenvoorziening, de klimaatverandering indachtig

• Vlotte fiets- en wandelaansluitingen op het bestaande fiets- en wandelnetwerk

• Geen conflicten tussen fietser en auto’s

• Geen conflicten tussen wandelaars en fietsers

Magma tekende de voorstellen uit en maakte ze zichtbaar door middel van kleine installaties op de verschillende locaties.

Via verschillende postkaarten, ook een ontwerp van Magma, werd het toonmoment van 20 april 2018 aangekondigd. Op die dag kregen de Godsheidenaren inzage in de nieuwe dorpsplannen. Alle complimentjes, opmerkingen en suggesties werden geïnventariseerd en meegenomen voor later.

‘We beseffen nog altijd hoe uniek dit project was’, blikken Anne en Manu terug. ‘Het waren de bewoners die de ideeën aanbrachten en de krijtlijnen vastlegden. Wij hebben vooral geluisterd en de input gevisualiseerd zodat hiermee een plan kon uitgewerkt worden. Het is een mooi voorbeeld van geslaagd bottom-up beleid. We zijn ontzettend blij dat dit project gerealiseerd is.’

Zoals je op de postkaart kan lezen, kon je in 2018 meer informatie over dit participatietraject terugvinden op www.werkenaanwijken.be. Deze website bestaat niet meer maar via deze webpagina van de stad (www.hasselt.be/ projecten-Godsheide) vind je de meest recente informatie over veranderingen in Godsheide. Over de verdere realisaties van het participatietraject informeren we je graag in de toekomstige edities van de Godskesgazet.

Tekst Renilde C. - Afbeeldingen Magma - Foto toonmoment De Unie Godsheide

Toonmoment Anne en Manu

Verso postkaart Godsheide aan het water

Hondenpoep op mijne stoep, da’s kak!

Nu het zonnetje meer en meer door de wolken komt piepen, krijgen we ook terug zin om een wandeling te maken. En niets zo fijn natuurlijk als onze trouwe viervoeter mee te nemen op de tocht. De grote meerderheid van de baasjes lijnt de hond aan en ruimt de grote boodschap van zijn dier op. Maar er zijn helaas ook uitzonderingen die het imago van de hondenliefhebbers besmeuren. Een niet aangelijnde hond zorgt voor ergernis. Loslopende honden zorgen voor paniek bij broedende vogels in weidegebieden. Ook jonge reeën, verscholen in het gras aan de bosrand, kunnen opgejaagd worden. Daarnaast komt het vaak voor dat loslopende honden op fietspaden komen, waardoor fietsers in botsing komen met het dier. Er zijn bovendien ook kinderen of volwassenen die angst hebben van een hond. Voor hen is een loslopende hond echt geen pretje. De boodschap: ‘Het is een brave, hij doet niets’, neemt deze angst niet weg. Aanlijnen dus! Ik merk ook tijdens mijn uitstappen met de viervoeter dat niet iedereen opruimt hetgeen de hond achterlaat. Jammer, want vuile stoepen en grasstroken staan terecht in de top drie van ergernissen bij bewoners.

Hondenpoep ontsiert de buurt en stinkt. Maar je kan er ook ziek van worden. De uitwerpselen van honden kunnen ziektes verspreiden die vooral voor kinderen gevaarlijk zijn. En nog te zwijgen van de vele vliegen die ervan eten en daarna bij je op bezoek komen tijden de barbecue.

Hondenpoep oprapen is een kleine moeite en gewoon een kwestie van verantwoordelijkheid nemen. Wist je trouwens dat je verplicht een hondenpoepzakje bij je moet hebben als je op wandel gaat met je viervoeter? Wanneer je bij een controle geen zakje bij hebt, kan je een GAS-boete krijgen. We kunnen dit probleem aantonen met een ludieke actie tijdens onze eigen wandeling met de hond. Bij iedere drol die je vindt, zet je een vlaggetje. Schrijf er eventueel een grapje op. In de hoop dat mensen zo beter nadenken en de poep van hun huisdier gewoon opruimen.

Wist je trouwens dat de stad Hasselt vier luswandelingen heeft voor honden? Deze werden door specialisten in hondengedrag uitgestippeld en bevinden zich binnen de grote ring. Reken op ongeveer anderhalf uur per wandeling. Heb je minder tijd? Je kan gemakkelijk de lus inkorten.

Meer info:

Hondenwandelingen | Hasselt

Tekst Dirk L.

VRIJDAG 1 SEPTEMBER

opening nieuwbouw OC Malpertuus

ZATERDAG 2 SEPTEMBER

godskesfies

malpertuus

Colofon

Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam: Hoofdredactie: Dirk Lambrichts (dirk.lambrichts@outlook.com) en Renilde Cox (renilde.cox@telenet.be) Teksten en fotografie: Stad Hasselt, Dirk Lambrichts, Rik Emonds, Gudrun Bongaerts, Renilde Cox, Kaat Bogaert

Vormgeving: tricolor.be Drukwerk: Realise Printing