In 1964 koopt de Boerenbond het domein onder impuls van zijn voorzitter Maurice Van Hemelrijck met de bedoeling er vorming en ontspanning aan te bieden voor hun medewerkers en hun gezin. De gebouwen maken plaats voor een park met – ja alweer - een vijvertje, sportvelden, een paviljoen, een bar en verbruikerszaal met terras. Later wordt dit het gezellige café De Groene Lotus, nu is het een personeelsgebouw van de Provincie. Het Van Hemelrijckcentrum opent in 1967 en wordt druk bezocht. Er vinden wedstrijden en evenementen plaats en in 1968 wordt een minigolf aangelegd. Het Vijverpark en het Leopoldspark staan te koop en door de onteigening van het Van Hemelrijckcentrum kan de Provincie in 1972 het provinciedomein realiseren.
3.4. De droom gerealiseerd: een recreatiegebied voor onze Provincie Omdat vele groen- en restauratiewerken zich opdringen, wordt het provinciedomein in stukken openbaar gemaakt. Pas in 1976 wordt het volledig opengesteld. Het park ontvangt jaarlijks op zijn 100 ha wel 200.000 bezoekers. Aan de kant van de Holsbeeksesteenweg ligt het accent nog steeds op de sportbeoefening. Op de grote vijver van het Leopoldspark kan men roeien en waterfietsen. De rolschaatspiste is opnieuw in gebruik. De vroegere zwemvijver van het Vijverpark is sinds 1972 een visvijver. Er is een ploeterbad (sinds 1983), een verkeerspark, een dierenweide, nieuwe speeltuinen en een evenementenweide. Het Ecocentrum voor natuur-en milieueducatie (1995) sluit aan op het natuurreservaat ‘Lovenarenbroek’ dat samen met de vzw Natuurpunt wordt beheerd (zie pagina 66). Dit broek van 1,5 ha geeft aan de bezoeker een idee van het historische moeraslandschap rondom Leuven. Zeldzame vogelsoorten komen er broeden of overwinteren. Om de kwetsbare soorten te beschermen wordt het park beheerd volgens de principes van ‘harmonisch park- en groenbeheer’. Tot voor kort waren er nog twee cafetaria’s in het domein, die door de buurtbewoners erg gemist worden. Ook deze café’s sloten helaas de deuren, net zoals vele andere in de omgeving.
21
