» Van noodoplossing tot standaardvoorziening
DE ONSTUITBARE OPMARS VAN TEAMS De scholen zijn weer open, maar dat is niet zo vanzelfsprekend als eerder. Overal zijn de coronamaatregelen zichtbaar en merkbaar. Op dit moment (medio augustus) weet niemand of er een tweede golf komt en wat er dan staat te gebeuren. Eén voordeel is er dan wel: iedereen heeft leren werken met Teams. ‘Wat onder normale omstandigheden anderhalf tot twee jaar zou hebben geduurd, moest nu in een maand gebeuren. Dat is gelukt.’ Neem Hans van der Maten, docent Engels aan het Bonhoeffer College in Enschede. ‘Ik heb de techniek vrij snel onder de knie gekregen’, zegt hij, als hij terugblikt op het begin van de lockdown. ‘Die eerste dagen kwam er zó veel op ons af.’ De lopende tienminutengesprekken moesten opeens via de telefoon worden gevoerd, de eindexamenklassen losten op en er moest worden nagedacht over resultaatsverbeteringstoetsen. Die bovendien niet op school mochten plaatsvinden. En er waren de lessen die even later weer van start gingen, nu met docent en leerlingen aan weerskanten van hun beeldschermen. Het ging allemaal goed, stelt Van der Maten vast. Met wel een voorbehoud dat hij vaker uitspreekt: een videoles heeft niet de kwaliteit van een klassikaal lesuur. ‘Je kunt het niet vergelijken. In de klas zie je of een leerling oplet.
6
Als je daaraan twijfelt, stel je hem of haar een vraag. Zo werkt dat, je wilt je leerlingen scherp houden. Ik heb tijdens videolessen geprobeerd om dat op te lossen door de microfoon van zo’n wegdwalende leerling open te zetten en hem of haar te vragen even iets voor te lezen. Zo haal je een leerling weer terug.’ Andere concessies waren even onvermijdelijk. ‘Ik ben bijvoorbeeld gewend mijn leerlingen de hand te schudden als ze binnenkomen’, legt Van der Maten uit. ‘De dynamiek in zo’n klas, daar houd ik van. In zo’n lesuur zit veel humor en sfeer, je reageert op elkaar. Als het zo uitkomt, heb je het met elkaar ook over andere zaken. Dat vind ik prachtig, dat is mijn vak. In vergelijking daarmee zijn videolessen erg afstandelijk. Je kunt elkaar niet echt aankijken. Dat is frustrerend, in dit vak draait het om persoonlijk contact en relatie.’ >>
