Przewodnik Repertuarowy Teatru Muzycznego na sezon artystyczny 2011/2012 by Teatr Muzyczny w Lublinie

Przewodnik repertuarowy

Teatru Muzycznego w Lublinie NA SEZON ARTYSTYCZNY 2011-2012 www.teatrmuzyczny.eu

markiz y f i ran y

R o l e ty

B r a my

Producent osĹ&#x201A;on okiennych www.domosystem.pl

Me bl e

p lisy

Lider w regionie

Przewodnik repertuarowy Teatru Muzycznego w Lublinie na sezon artystyczny 2011-2012

Drodzy widzowie!

DYREKTOR NACZELNY • KRZYSZTOF KUTARSKI DYREKTOR ARTYSTYCZNY • TOMASZ JANCZAK

Jakże miło mi - w imieniu Zespołu - przywitać Was w kolejnym sezonie artystycznym Teatru Muzycznego w Lublinie. Żyjemy - w myśl starego chińskiego powiedzenia - w ciekawych czasach, co pod płaszczykiem tego, bądź co bądź, eufemizmu dla nas i dla Państwa oznacza przetaczający się przez świat kryzys ekonomiczny. Związane z tym reperkusje, coraz silniej oddziałują również na kulturę. „Ciekawe” czasy dla gospodarki i polityki to zwykle jednak niezwykle płodny i kreatywny okres w kulturze i sztuce, świadczą o tym wielkie dzieła datowane ważnymi wstrząsami w dziejach świata. Czy podziwialibyśmy dziś największe dzieła Verdiego, bez piętna wiosny ludów i zjednoczenia Włoch? Jakiego Wagnera znalibyśmy i jakiego Moniuszkę czy Chopina dałby nam romantyzm bez okresu burzy i naporu? Niewątpliwie czeka nas więc czas wytężonej pracy i zwierania szyków. Nie poddając się zwątpieniu i na przekór trudnościom finansowym postanowiliśmy w nadchodzącym sezonie przygotować dla Was minimum dwie premiery, pracując silnie by założony plan spektakularnie przekroczyć. Już w grudniu zapraszamy na nowoczesne i odważne widowisko taneczne „Pan Twardowski”. Marzec minie nam pod znakiem upiora w operze, w niezwykle ciekawym musicalu M. Yeastona „Phantom”, z pewnością należy spodziewać się również spektakli specjalnych. Wspomniane wcześniej zwieranie szyków, łączy się również z większym otwarciem Teatru Muzycznego na inne inicjatywy. Gościć będziemy wiele festiwali i pojedynczych spektakli, które są jednocześnie owocem i zaczynem dalszego przepływu idei i pomysłów, w których mamy przyjemność uczestniczyć. To będzie ciekawy sezon mimo „ciekawych” czasów. Zapraszam serdecznie do lektury przewodnika i do wizyt w Muzycznym. Krzysztof Kutarski Dyrektor Naczelny Teatru Muzycznego w Lublinie

Szanowni widzowie!

W imieniu własnym i artystów pragnę z radością powitać Państwa w nowym sezonie artystycznym Teatru Muzycznego w Lublinie. Jak zawsze postaramy się naszym Drogim Widzom dostarczyć tylu przyjemnych wrażeń, by przynajmniej w chwilach spędzonych z nami, mogli zapomnieć o szarości dnia codziennego. Oprócz premiery baletowej „Pan Twardowski”, najważniejszym a zarazem długo oczekiwanym wydarzeniem tego sezonu będzie premiera spektaklu „Phantom” M. Yestona na podstawie powieści Gastona Leroux „Upiór w operze”. Będzie to musical, czyli ta forma teatralna, na którą po „Skrzypku na dachu” czekamy już od kilkunastu lat. Nie zabraknie też w naszym repertuarze tak ukochanych przez Państwa oper i operetek, a także bajek muzycznych dla naszych milusińskich. Zapraszamy do Teatru Muzycznego w Lublinie.

Tomasz Janczak Dyrektor Artystyczny Teatru Muzycznego w Lublinie

OPERETKI Johann Strauss

„Baron cygański” Libretto Ignaz Schnitzer wg opowiadania Maurycego Jokaya„Saffi” Reżyseria i inscenizacja

Zbigniew Czeski

Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki Scenografia

Liliana Jankowska Choreografia

Henryk Rutkowski Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz

PREMIERA grudzień 2002 Czas trwania

2 godziny 45 minut

z dwiema przerwami

Akcja spektaklu rozgrywa się na pograniczu węgiersko-tureckim w połowie XVIII w. i znajduje swój finał w Wiedniu. Do rodzinnego majątku powraca po wielu latach wędrówek Sandor Barinkay (tytułowy Baron Cygański). Odzyskuje rodowe posiadłości, stając się jednocześnie przedmiotem przebiegłego planu swojego sąsiada Kalmana Żupana, który postanawia wydać za Barinkaya swoją córkę Arsenę i w ten sposób zagarnąć jego ziemię. Młoda dziewczyna kocha jednak z wzajemnością kogoś innego. Jej wybrańcem jest Ottokar, ubogi syn guwernantki. Barinkay nie daje jednak za wygraną, wierzy bowiem w przepowiednie Czipry, starej Cyganki, która wywróżyła mu rychły ślub. Dlatego przystaje on na stawiany przez Arsenę trudny warunek. Dziewczyna zażyczyła sobie aby zdobył tytuł barona zanim poprosi o jej rękę. Barinkay odgaduje jednak prawdziwą intencję Arseny. Rozgoryczony udaje się do obozu Cyganów mając w tym przekorny cel. Zostaje tam „cygańskim baronem”. Czy z tym tytułem uda mu się zdobyć serce młodej dziewczyny? Jaki będzie finał losów zakochanych w sobie Arseny i Ottokara? Czy spełni się przepowiednia Cyganki Czipry o rychłym ożenku Barinkaya? To z pewnością najdoskonalsze muzycznie i najbardziej doceniane dzieło J. Straussa. Historia cyganki - Saffi i jej miłości do węgierskiego szlachcica stała się inspiracją dla wielu pięknych melodii oraz malowniczych scenerii. Cygański żywioł przeplata się tu z wiedeńską elegancją, humor z refleksją, wielkie sceny zbiorowe z nastrojowymi ariami i duetami a muzyka Straussa nie wymaga rekomendacji. Fot. Emilia Kaczanowska

OPERETKI

Przedstawienie uznane przez Bogusława Kaczyńskiego za najlepszą operetkę Europejskiego Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy Zdroju 2011.

Franz Lehar Libretto

Alfred Maria Willner Robert Bodanzky Reżyseria

Tomasz Janczak Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki Scenografia

Małgorzata Słoniowska Choreografia

Iwona Runowska Przygotowanie chóru

Agnieszka Tyrawska-Kopeć PREMIERA kwiecień 2010 Czas trwania

3 godziny

z dwiema przerwami

Genialna operetka Franza Lehára opowiadająca o losach utracjusza Rene Luxemburga, który korzystając z intratnej propozycji Księcia Rudiego Engerlinga, bierze ślub ze śpiewaczką Angele Didier, aby ta mogła nabyć tytuł arystokratyczny i bez przeszkód - po rozwodzie z Luxemburgiem, wyjść za księcia. Ta, pozornie, doskonała intryga zawiera w sobie pewien haczyk, a mianowicie - podczas ceremonii zaślubin, między świeżymi małżonkami przeskakuje jakaś iskra, która przez resztę przygody powoduje ciążenie pary ku sobie. Podczas trzymiesięcznego okresu karencji, nasz tytułowy bohater incognito bawi się w najlepsze w okupowanym przez hitlerowców (bo właśnie w takie realia przenosi fabułę reżyser) Paryżu, jednak ostatniego dnia spotyka swoją nieznaną małżonkę najpierw w operze a potem na balu, podczas którego wyznaje swojej własnej tajemnej żonie miłość. Mimo wzajemności - dane słowo i zobowiązanie okazują się mocniejsze, jednak po awanturze, w której karty odkrywa Książę Engerling para zakochanych ucieka, by ostatnie godziny pożycia spędzić w swoim towarzystwie. Epilog tej historii niesie ze sobą rozwiązanie całej farsy - w hotelu, w którym ma dojść do „przekazania” żony czeka na księcia jego etatowa narzeczona - Hrabina Kokozow. Jak można się domyślać sztuka kończy się (dla niektórych przynajmniej) szczęśliwie. Ta piękna operetka w trzech aktach stała się drugim po „Wesołej Wdówce” wielkim sukcesem w karierze kompozytora. Teatr Muzyczny w Lublinie jest jedynym teatrem w Polsce, który ma w repertuarze ten tytuł. Jest to niewątpliwie związane z trudnością wykonawczą dzieła.

Wstawienie w porozumieniu z GLOCKEN VERLAG LIMITED

„Hrabia Luxemburg”

Fot. Emilia Kaczanowska

OPERETKI Emmerich Kálmán

„Księżniczka Czardasza” Libretto

Leo Stein i Béla Jenbach Przekład i opracowanie:

Jerzy Jurandot Reżyseria

Artur Hoffman Kierownictwo muzyczne

Piotr Wujtewicz Tomasz Chmiel Choreografia

Grzegorz Kawalec Scenografia

Ireneusz Salwa Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA marzec 2005

Najlepsza i najpopularniejsza operetka Emmericha Kálmána i jedna z najczęściej wystawianych na światowych scenach muzycznych, w której przebój goni przebój, a barwne frazy muzyczne przeplatają się z dynamicznymi układami baletowymi. Któż nie zanuci pochodzących z niej przebojowych melodii? Książę Edwin von Lippert Weylersheim zaręcza się z gwiazdą variété „Orpheum” Sylvą, chociaż ta planuje wyjazd na podbój Ameryki. Oczywiście rodzina nie godzi się na małżeństwo, tym bardziej, że Edwin jest zaręczony z kuzynką Stasi. Pojawiają się też birbanci Boni i Feri. Ten pierwszy pokazuje Sylvii zawiadomienie o oficjalnych zaręczynach Edwina z hrabianką Stasi. Gwiazda czuje się zawiedziona i oszukana. Boni pociesza ją, że takich Edwinów czekają tuziny, więc pora jechać po oklaski i po karierę. Przed tym jednak Sylva pojawia się incognito jako żona... Boniego na balu w pałacu księstwa Lippert Weylersheim w Wiedniu i zdobywa serca niedoszłych teściów... Wydarzenia zdają się przybierać sensacyjny obrót, a wszystko po to, aby w finale mogło zabrzmieć wspólne - Kochaj mnie!

Czas trwania

2 godziny 40 minut

z dwiema przerwami

Fot. Karol Furmanek

OPERETKI Carl Zeller

„Ptasznik z Tyrolu” Libretto

M. West (Moritz Nitzelberger) i Ludwig Held

wg pomysłu Fr. Bieville’a Reżyseria i inscenizacja

Andrzej Rozhin

Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki Choreografia

Violetta Suska Scenografia i kostiumy

„Ptasznik z Tyrolu” to dzieło wyróżniające się, będące eksplozją ludowości. Zamiast typowego dla operetki świata salonów i kabaretów Zeller wprowadził tyrolski folklor, świeżość ludowych melodii i wiejski pejzaż. Na jego tle rozgrywają się perypetie miłosne listonoszki Krysi i ptasznika Adama. Zakochani chcą wykorzystać przyjazd do okolicznych lasów Księcia, aby dzięki jego protekcji poprawić swą sytuację materialną. Przygotowania na przyjęcie znakomitego gościa zamieniają się w ciąg nieporozumień za sprawą organizatora tej wizyty, barona Wepsa. Gdy okazuje się, że Książę nie przyjedzie, bratanek Wepsa - Stanisław postanawia się pod niego podszyć. To z pozoru niewinne oszustwo wywołuje zamęt i doprowadza do zerwania zaręczyn Krysi z Adamem. Na szczęście wszystkie komplikacje prowadzą do klasycznego happy endu.

Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz

Pogodne sceny ansamblowe są najmocniejszym punktem partytury „Ptasznika...”. A melodyjność duetu Adama i Księżnej „Kiedy w Tyrolu róży kwiat...”, czy piosenki Adama „Lat dwadzieścia miał mój dziad...” zapewniają im trwałą pozycję wśród największych operetkowych przebojów.

PREMIERA październik 2007

Tyrolski ptasznik na scenie... i mamy zapewnioną wyśmienitą zabawę oraz niezapomniany wieczór w Teatrze Muzycznym w Lublinie.

Pavel Hubicka

Czas trwania

2 godziny 30 minut

z dwiema przerwami

Fot. Michał Torój

OPERETKI Johann Strauss

„Zemsta nietoperza” Libretto Karl Haffner i Richard Genee wg sztuki

Rodericha Benedixa „Das Gefangnis” i wodewilu Meilhaca i Halevy’ego „Le Reveillon” Reżyseria

Tomasz Janczak Kierownictwo muzyczne

Artur Wróbel Choreografia

Henryk Rutkowski Scenografia i kostiumy

Małgorzata Słoniowska Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA kwiecień 2008

„Zemsta nietoperza” to niewątpliwie jedna z najlepszych operetek, jakie kiedykolwiek powstały. To również najsłynniejsze dzieło teatralne Johanna Straussa, jego pierwszy wielki operetkowy sukces. Premiera „Zemsty...” odbyła się w 1874 r. w Wiedniu. Dziś to klasyka - dzieło tak znane i popularne, że funkcjonuje właściwie jako synonim całego gatunku. „Taki pan jak pan…”, czyli aria z uroczym śmiechem, szampański finał II aktu, „Kuplety Adeli” - to najsłynniejsze fragmenty operetki Straussa, doceniane przez znawców, ale rozpoznawane również przez wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób zetknęli się z muzyką klasyczną. „Zemsta nietoperza” to też jeden z najzabawniejszych utworów operetkowych jakie kiedykolwiek napisano. Opowiada o przygodach sympatycznego hulaki Gabriela von Eisensteina, który „po drodze” do więzienia (został skazany na areszt za spoliczkowanie urzędnika skarbowego) zamierza jeszcze przeżyć ekscytujący wieczór na wystawnym balu. Nie wie, że jest to pułapka, zastawiona na niego przez przyjaciela, któremu wyrządził kiedyś przykrego psikusa. Piętrzą się nieporozumienia, szczególnie gdy Eisenstein nieświadomie „smali cholewki” do… własnej żony (oczywiście przebranej). Na scenie zobaczymy wielu wybitnych solistów, do tego zabawne libretto, przebojową muzykę i wysmakowaną oprawę plastyczną.

Czas trwania

3 godziny 30 minut

z dwiema przerwami

Fot. Emilia Kaczanowska

Czarowny Sylwestrowy Koncert Wytworny bal na 130 par

Zabawa na dwóch poziomach połączonych multimedialnym telemostem Konkurs z nagrodami Wykwintne menu i szereg atrakcyjnych niespodzianek kulinarnych

Noc niepowtarzalnych wrażeń! Więcej informacji na: www.teatrmuzyczny.eu/sylwester

OPERy Goerges Bizet

„Carmen” Libretto Henry Meilhac

i Ludovic Halévy

wg Prospera Merimée Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki

Reżyseria i scenografia

Waldemar Zawodziński Choreografia

Siergiej Najenko Kostiumy

Maria Balcerek Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA listopad 2003 Czas trwania

3 godziny 45 minut

z trzema przerwami

Treść opery wydawała się bardzo nowatorska, jak na czasy, w których powstała. Krytykowano twórców za niemoralność. Nie podobała się postać głównej bohaterki, którą pod względem charakterologicznym można by zakwalifikować jako femme fatale. To właśnie jej zmysłowe piękno, ukazane na scenie w realistycznej konwencji bulwersowało purytańską widownię. Oburzano się również, iż fabuła przedstawia świat niższych społecznych warstw. Publiczność była przyzwyczajona do innych obrazów: mitologicznych scen, legend, wydarzeń historycznych, świata arystokracji. Carmen rujnowała dotychczasowe konwencje. 3 marca 1875 roku, w paryskiej Opéra Comique doszło do premiery. Dzień ten okazał się porażką dla twórców dzieła. Nie oznaczało to jednak totalnej klęski. „W rzeczywistości jednak, tak źle nie było: I i II akt przyjęto gorąco i dopiero gdy dzieło coraz bardziej zaczęło się oddalać od tego, do czego przywykli paryżanie w Operze Komicznej, aplauz stawał się słabszy, a końcowa reakcja negatywna”. Niestety, potwierdziła się znana, psychologiczna zasada „efektu świeżości”. Dzieło jednak nie zeszło z afisza i do czasu śmierci kompozytora (trzy miesiące po premierze), zaprezentowano je w Paryżu 33 razy. Opera G. Bizeta cieszy się popularnością do dnia dzisiejszego. Należy do kanonu najwybitniejszych dzieł teatralno-muzycznych. Jej realizm nie szokuje publiczności, lecz nadaje artystycznego smaku. Niezwykła postać głównej bohaterki tworzy wokół siebie aurę, której ulegają widzowie na całym świecie. Pozwólmy więc aby współcześnie Carmen uwiodła i nas. Fot. Dominika Garbarczyk

OPERy Giuseppe Verdi

„La Traviata” Libretto

Francesco Maria Piave

wg “Damy Kameliowej” Aleksandra Dumasa - syna Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki

Reżyseria i scenografia

Waldemar Zawodziński Choreografia

Janina Niesobska Kostiumy

Izabela Stronias Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA listopad 2008 Czas trwania

2 godziny 40 minut

z dwiema przerwami

W listopadzie 2008 roku miała miejsce premiera „La Traviaty” w lubelskiej Hali Globus, która zgromadziła ponad osiem tysięcy osób i odbiła się szerokim echem w całej kulturalnej Polsce. O popularności tej opery zdecydowało wspaniałe libretto, przepiękne sceny zbiorowe obrazujące beztroskie życie paryskich salonów i wpleciony w to wątek miłosny - opisany subtelnie, lecz wstrząsająco przez warstwę orkiestrową. Dla nas temat ten jest przejmujący i intrygujący, pełen możliwości dla wyobraźni i wrażliwości wykonawców. Jeżeli dodamy do tego jedną z najsłynniejszych i najczęściej wykonywanych scen zbiorowych w operowej literaturze - Brindisi - oraz przejmującą, finałową scenę śmierci Violetty - ukaże nam się muzyczne arcydzieło, którego popularność nigdy nie osłabnie. Akcja spektaklu rozgrywa się w Paryżu, gdzie wiedzie swoje wesołe życie piękna kurtyzana Violetta, zakochana w młodym arystokracie Alfredzie Germont. Miłość ta jest solą w oku jego ojca, który żąda od Violetty zerwania z Alfredem hańbiącego ich ród związku. Violetta początkowo sprzeciwia się porzuceniu kochanka, ale wiedząc o swojej śmiertelnej chorobie, poświęca swoją miłość i opuszcza Alfreda. Ten, nie znając powodu jej odejścia, pragnie się zemścić, obraża ją publicznie i lży barona Douphala, z którym Violetta pojawia się na balu maskowym u przyjaciółki Flory. Germont wyzywa barona na pojedynek, rani go, a sam ucieka za granicę. Violetta opuszcza paryskie salony i pozbawiona przyjaciół, w samotności zmaga się z nieuleczalną chorobą. W końcu ojciec Alfreda wyznaje prawdę synowi, który odnajduje porzuconą kochankę i błaga ją o przebaczenie. Fot. Emilia Kaczanowska

OPERy Stanisław Moniuszko

„Straszny Dwór” Libretto

Jan Chęciński Kierownictwo muzyczne

Jacek Boniecki

Reżyseria i inscenizacja

Robert Skolmowski Scenografia

Małgorzata Słoniowska Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA maj 2004 Czas trwania

“Straszny dwór” to arcydzieło gatunku jedyne w swoim rodzaju, oryginalne i wyjątkowe. Gdyby w czasach Moniuszki istniały MTV i Viva, grałyby jego muzykę, a z ówczesnej listy przebojów długo nie schodziłyby aria Stefana („z kurantem”), aria Skołuby czy finałowy mazur. To opera świetnie zbudowana, z zabawną intrygą, opartą na podwójnych „ślubach kawalerskich”. U mistrza komedii Aleksandra Fredry w “Ślubach panieńskich” dwie dziewczyny przysięgają nie wychodzić za mąż; tu wolny stan przyrzekają zachować dwaj rycerze. Żywa akcja, wdzięk kameralnych scen i obrazów zbiorowych o walorach malowideł obyczajowych i ta zmienność nastrojów - humor, dowcip, pastelowy liryzm i patos patriotycznych uniesień. Libretto J. Chęcińskiego okazało się wyjątkowo zgrabnym pomysłem na operę. Pod względem muzycznym dzieło Moniuszki jest popisem inwencji melodycznej, pomysłowości harmonicznej i mistrzowskiej instrumentacji. Jest imponującym freskiem, na którym oglądamy naszych sarmackich przodków.

3 godziny 30 minut

z dwiema przerwami

Fot. Emilia Kaczanowska

Michał Walczak i Marcin Kołaczkowski

ŁAWKA REZERWOWYCH „Ławka Rezerwowych” to niezwykle zabawna komedia muzyczna Michała Walczaka i Marcina Kołaczkowskiego, z przymrużeniem oka ukazująca naszą reprezentację poza boiskiem. Życie zawodników to przecież nie tylko gra, ale też podróże, pobyty w hotelach, opracowywanie strategii, konferencje prasowe. A tu może zdarzyć się wszystko - zamach terrorystyczny, musztra wojskowa, szturm gorących fanek... Zabawne dialogi i komiczne sytuacje wzbogacone nowymi aranżacjami znakomitych przebojów Andrzeja Zauchy (m.in. „Baby ach te baby”, „Już taki jestem zimny drań”, „Wymyśliłem Ciebie”, czy „Czarny Alibaba”) oraz jedynymi w swoim rodzaju komentarzami Dariusza Szpakowskiego. Występują: Mateusz Damięcki / Lesław Żurek, Jacek Lenartowicz, Michał Piela, Maciej Makowski, Zbigniew Fil, Dariusz Szpakowski i inni reżyseria: Marcin Kołaczkowski choreografia: Paulina Andrzejewska

Musicale

Premiera

Maury Yeston

„Phantom – Upiór w operze” Libretto

Arthur Kopit Muzyka

Maury Yeston Reżyseria

Daniel Kustosik Kierownictwo muzyczne

Andrzej Knap

Choreografia i inscenizacja

Violetta Suska

Scenografia i kostiumy

Mariusz Napierała

Przygotowanie chóru

Agnieszka Tyrawska-Kopeć PREMIERA Marzec 2012 Czas trwania

2 godziny 10 minut z jedna przerwą

Phantom to musical napisany przez Maury Yeastona na podstawie powieści Gastona Leroux Upiór w operze z 1911 roku. Wierna oryginałowi sztuka opowiada o relacji utalentowanej, młodej i ślicznej śpiewaczki Cristine i Erika - zdeformowanego geniusza muzycznego, który swoje życie wiedzie w podziemiach Opery Paryskiej, ukrywając swoją szpetotę przed światem. Christine to samorodna artystka, której wspaniałą karierę wróży Hrabia Philipp de Chandon - protektor i mecenas Opery Paryskiej. W tym samym czasie kierownictwo opery przejmuje nowy zarządca, który decyzje podejmuje do spółki z divą operową wątpliwego wdzięku - Carlottą. Przysłana na przesłuchanie przez hrabiego Christine dostaje od Carlotty ledwo posadę garderobianej, jednak przyjmuje propozycję z ogromną wdzięcznością i pokorą. W zaciszu garderoby nuci swym pięknym głosem melodię, która dociera do Eryka. Ten zachwycony postanawia oszlifować ten wokalny diament. Lekcje idą tak dobrze, że po niedługim czasie Christine jest gotowa na przesłuchanie, jednak możliwe jest to - pod nowymi rządami w operze - jedynie w pobliskim bistro. Za wstawiennictwem Hrabiego dziewczyna prezentuje swoje możliwości i z miejsca podbija serca zgromadzonej publiki. Poruszona Carlotta daje jej natychmiastowy angaż w najnowszej produkcji, zastawiając na nią jednocześnie pułapkę... Splot pasji i namiętności, dialektyka piękna duszy i muzyki oraz przejmującej brzydoty cielesnej powłoki wywołują serię napięć, które w okolicznościach tej fabuły nie dają się już rozładować. Mityczna klątwa potwora zamkniętego w labiryncie ma tylko jeden finał - i jest to finał tragiczny.

M a u r y Y e s t o n • A r t h u r K o p i t

n a p o ds t a w i e p o w i e ś c i G as t o n a L e ro u x

Upiór w Op erze

MUSICALE Jerry Bock

„Skrzypek na dachu” Libretto

Joseph Stein

na podstawie powieści “Dzieje Tewiego Mleczarza” Szolema Alejchema Kierownictwo muzyczne

Lucjan Jaworski

Reżyseria i inscenizacja

Zbigniew Czeski Scenografia

Anna Bobrowska-Ekiert Choreografia

Henryk Rutkowski Przygotowanie chóru

Włodzimierz Fruziński PREMIERA listopad 1994 Czas trwania

2 godziny 45 minut

Musicalu „Skrzypek na dachu” nie trzeba przedstawiać. Jest to zjawisko na skalę światową nieprzeciętne. Niezliczona ilość realizacji, miliony widzów; nie ma chyba na świecie człowieka, który nie zanuciłby choć raz piosenki „Gdybym był bogaczem” czy „Tradycji”. „Skrzypek na dachu” J. Bock`a to przedstawienie utrzymujące się najdłużej spośród wszystkich spektakli w obecnym repertuarze Teatru Muzycznego w Lublinie. Jego premiera odbyła się w listopadzie 1994 r. Spektakl wprowadza widza w krąg kultury i tradycji żydowskiej, reżyser wiernie odtworzył klimat początku XX wieku - malutkiej Anatewki, gdzieś daleko na Ukrainie. Mieszka tam Tewie - mleczarz, ze swoją żoną Gołdą i pięcioma córkami, mieszka tam Jente, swatka, bogaty Lejzor Wolf - rzeźnik i Naum - żebrak oraz wielu, wielu innych. Pełen czaru koloryt żydowskiej wioski z początku poprzedniego wieku, barwny obraz dawnego świata, zmiecionego już z powierzchni ziemi. Kłopoty, smutki i radości Tewiego, jego córek, mieszkańców Anatewki są tak odległe, a zarazem tak bliskie. Nieodłączną częścią spektaklu jest niemy świadek wszystkich wydarzeń, tytułowy Skrzypek. Przewodni temat muzyczny - „Gdybym był bogaczem” - w jego wykonaniu - dopełnia kolorytu kultury żydowskiej. To wszystko składa się na artystyczny klimat tego legendarnego już musicalu, na który gorąco zapraszamy do Teatru Muzycznego w Lublinie.

z jedną przerwą

Fot. Emilia Kaczanowska

KONCERTY Chór Teatru Muzycznego w Lublinie

„Usta milczą, dusza śpiewa” - czyli przeboje naszej sceny Reżyseria

Tomasz Janczak Kierownictwo muzyczne

Agnieszka Tyrawska-Kopeć Choreografia

Violetta Suska Efekty Audiowizualne

Andrzej Kopeć

Chór Teatru Muzycznego w Lublinie PREMIERA 26 lutego 2011 Czas trwania

Chór Teatru Muzycznego w Lublinie pragnie zaprosić Państwa na muzyczną podróż przez najpopularniejsze i najpiękniejsze sceny zbiorowe z oper, operetek i musicali. Nie zabraknie z pewnością tak wspaniałych fragmentów jak „Va pensiero” z opery „Nabucco” G. Verdiego, „Mazur” z opery „Straszny Dwór” S. Moniuszki, „Usta milczą dusza śpiewa” z operetki „Wesoła wdówka” F. Lehara, „To świt to zmrok” z musicalu „Skrzypek na dachu” J. Bocka, „I feel pretty” z musicalu „West side story” L. Bernsteina oraz wielu innych, równie dobrze znanych i lubianych. Zaprezentujemy Państwu również najpiękniejsze duety i arie operetkowe opracowane specjalnie na ten wyjątkowy koncert. Magia teatru utworzy z tej wspaniałej i niezapomnianej muzyki niepowtarzalne widowisko, którego głównymi bohaterami będą utalentowani chórzyści Teatru Muzycznego w Lublinie.

2 godziny

z jedną przerwą

Fot. Michał Torój

BALET IMPRESJE MUZYCZNO-BALETOWE

„Nie tylko Jezioro Łabędzie” Choreografia

Beata Kamińska Siergiej Najenko Henryk Rutkowski Violetta Suska Reżyseria

Violetta Suska Prowadzący koncert

Jarosław Cisowski Andrzej Witlewski PREMIERA wrzesień 2009

Program ten adresowany jest do starszych uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum. Chcemy pokazać, że taniec to nie tylko teledyski czy przysłowiowa „gimnastyka” do muzyki, tak często ostatnio pokazywana w różnych programach telewizyjnych, że poprzez choreografię można wypełnić brzmienie muzyki czy dopełnić piękno malarstwa, że czasami tam gdzie brakuje słów na określenie stanów naszych emocji, ruch-taniec jest ich uzupełnieniem. Głównym celem tego koncertu jest uświadomienie młodym ludziom, że taniec i choreografia, choć wydaje się być podporządkowana muzyce, jest wobec niej sztuką partnerską. Choreograf tak jak kompozytor czerpie swe natchnienie z otaczającego go świata z malarstwa, grafiki, ulotnych przeżyć czy wzruszeń, które czasami bardzo trudno wyrazić jest słowami. Zarówno artysta malarz, kompozytor, poeta czy choreograf, każdy z nich poprzez swoją dziedzinę sztuki maluje obrazy, każdy z nich na swój sposób próbuje „dotknąć” delikatnych strun naszej wrażliwości.

Czas trwania

2 godziny

z jedną przerwą

Fot. Dawid Jacewski

Oprogramowanie antywirusowe BezpieczeĹ&#x201E;stwo danych

www.cbit.pl

OPERY I spektakle

C h r o n i m y profesjonalnie

DLA DZIECI OPERY I spektakle Wolfgang Amadeusz Mozart

„Mały czarodziejski flet” Libretto

Emanuel Schikaneder Adaptacja

Krystyna Meisner

na podstawie przekładu libretta Zdzisława Hierowskiego, Włodzimierza Ormickiego Kierownictwo muzyczne

Andrzej Knap

Reżyseria i inscenizacja

Andrzej Gałła

Kostiumy i scenografia

Małgorzata Słoniowska PREMIERA maj 2009 Czas trwania

Zapraszamy do baśniowej krainy Królowej Nocy wraz z bohaterami Papageno, Tamino, Paminą i Papageną. Książę Tamino trafia do krainy Królowej Nocy, gdzie spotyka ptasznika Papagena. Razem podejmują się misji uwolnienia córki Królowej - Paminy, uprowadzonej prze Sarastra, kapłana Izydy. W trakcie wyprawy do Świątyni Wiedzy bohaterowie zostają schwytani i postawieni przed obliczem Sarastra. W świątyni, Rada orzeka, iż Tamino i Papageno zostaną poddani próbom, za przejście których nagrodą będzie ręka Paminy. Bohaterowie przystępują do testów, podczas których Królowa Nocy snuje intrygę, (wciągając w nią swoją córkę), mającą na celu zgładzenie Sarastra i przejęcie władzy nad światem. W tym czasie Papageno spotyka pod postacią staruchy swoją przyszłą miłość - Papagenę. Na szczęście dla wszystkich wszelkie próby zabójstw i samobójstw nie dochodzą do skutku i całość kończy się pięknym finałem. Opera prezentowana przez Teatr Muzyczny w Lublinie jest specjalnie przystosowana pod względem merytorycznym do potrzeb i możliwości młodego odbiorcy.

2 godziny

z jedną przerwą

Fot. Emilia Kaczanowska

DLA DZIECI OPERY I spektakle Camille Saint-Saens

„Karnawał zwierząt” Kierownictwo muzyczne

Andrzej Knap Reżyseria

Tomasz Janczak Choreografia

Violetta Suska Wizualizacje

kolektyw kilku.com Narrator

Jarosław Cisowski Andrzej Witlewski PREMIERA 29 października 2010

To propozycja dla młodych widzów, zarówno przedszkolaków, jak i uczniów. Ciekawa wycieczka w formie czternastu miniatur muzycznych, skomponowanych przez Camille’a Saint-Saensa zachęca do nauki o instrumentach i pozwala je oglądać, gdyż orkiestra podczas występu umieszczona jest na scenie, a nie, jak zazwyczaj, w kanale orkiestronu. Ale to nie wszystko. Muzyczna ilustracja i bajkowa narracja przenoszą widzów do królestwa zwierząt, które za pomocą palety dźwiękowej oraz bajecznych wizualizacji roztacza się przed publicznością. Spektakl rozwija wyobraźnię, pobudza wrażliwość, pozwala spojrzeć na muzykę od innej - malarskiej strony. Walory edukacyjne koncertu czynią go doskonałym uzupełnieniem programów nauczania zarówno na poziomie przedszkolnym, jak i podstawowym oraz gimnazjalnym. Koncert dodatkowo wzbogacony został o dwie pozycje, jedne z najpiękniejszych utworów światowej muzyki klasycznej.

Czas trwania

2 godziny z jedną przerwą Zrealizowano przy pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Fot. Emilia Kaczanowska

bajki

Premiera Ludomir Różycki

„Pan Twardowski” Muzyka

Ludomir Różycki Reżyseria

Violetta Suska Choreografia i inscenizacja

Violetta Suska Scenografia

Mariusz Napierała Kostiumy

Anna Bobrowska-Ekiert PREMIERA 11 grudnia 2011 r Czas trwania

1 godzina 30 minut z jedną przerwą

Treść baletu oparta jest na znanej legendzie o czarnoksiężniku Twardowskim, postaci na wpół historycznej, a na wpół fantastycznej, o której mówią podania ludowe. Barwny, renesansowy Kraków, fantastyczny świat diabelskich sztuczek, ludowe obyczaje i tańce są pretekstem do stworzenia barwnego widowiska baletowego. „Pan Twardowski” choć tematyką sięga do czasów bardzo nam odległych bazując na starej polskiej legendzie, to w w formie swej jest spektaklem bardzo nowoczesnym. Zachwyci młodych widzów na wskroś nowoczesną, multimedialną scenografią, na tle której dynamiczna choreografia językiem współczesnym przedstawi dzieje mistrza Twardowskiego. W założeniu twórców widowisko to będzie spektaklem familijnym. Dla dorosłych silnie zarysowany został wątek Faustowski, a dzieci ujrzą w spektaklu barwne widowisko z pięknymi kostiumami. Spektakl ten dla zespołu baletowego Teatru Muzycznego w Lublinie jest dużym wyzwaniem i kolejnym etapem w jego rozwoju.

Ludomir Różycki

BAJKI „Calineczka” Baśń muzyczna wg bajki Hansa Christiana Andersena “Calineczka” Reżyseria i adaptacja

Jerzy Turowicz

Kierownictwo muzyczne

Janusz Baca Zofia Bernatowicz

Baśnie Andersena ujmują, zawierają głęboki sens humanistyczny i przekazują uniwersalną, ponadczasową wartość: przez zaczarowany świat kolorowych kwiatów, zwierząt, owadów, wróżek, dobrych i złych duchów ukazują ludzkie charaktery i problemy. Wszyscy przecież wychowaliśmy się na „Brzydkim kaczątku”, „Księżniczce na ziarnku grochu”, „Królowej śniegu” i wielu innych cudownych bajkach autorstwa tego wspaniałego bajkopisarza.

Przygotowanie wokalne

Młody Widzu!!! Przygotuj się na wspaniałą podróż i zapierające dech w piersiach przygody maleńkiej dziewczynki i jej przyjaciół w magicznym świecie przyrody. Otóż w tajemniczych okolicznościach pojawia się maleńka Calineczka, która staje się radością pewnej starszej Pani. Piękny kwiat nenufaru służy jej za kołyskę, błękitne płatki fiołków zastępują materac, a płatek róży - kołdrę. Marzeniem Calineczki jest kraina elfów, lecz w trakcie swojej podróży, zostaje porwana przez rodzinę muzykujących żab „Trio skrzek”,a następnie trafia do „Rewii szczypawek”. W trakcie swojej wędrówki napotyka mysz, kreta i wiele innych ciekawych postaci. Jaki los czeka piękną dziewczynkę? Zobaczymy już wkrótce, na scenie teatru!

PREMIERA grudzień 2007

Ta przepełniona muzyką i śpiewem opowieść zapewni całej Twojej rodzinie doskonałą zabawę i udowodni, że nie trzeba być dużym, by dokonać wielkich czynów i stać się kimś naprawdę wyjątkowym.

Scenografia i kostiumy

Ireneusz Salwa

Choreografia

Marcin Marzec Muzyka

Janusz Baca Mirosław Korbut Zofia Bernatowicz

Czas trwania

2 godziny z dwiema przerwami 54

Fot. Magdalena Kolary

BAJKI „Kopciuszek” Baśń muzyczna na podstawie bajki Charlesa Perraulta „Kopciuszek”

Dawno, dawno temu dzieci słuchały bajek opowiadanych przez Babcie. Dziś, w epoce telewizji i Internetu, Babcie zastąpiły płyty z filmami i gry komputerowe.

Reżyseria i adaptacja

Nasza bajka pokazuje, że mimo coraz powszechniejszego dostępu do cudów techniki, babcina opowieść zawsze będzie dzieciom towarzyszyć. I opowiada nasza Babcia baśń o Kopciuszku...

Jerzy Turowicz

Kierownictwo muzyczne

Andrzej Knap

Scenografia i kostiumy

Dariusz Manel Choreografia

Marcin Marzec Muzyka

Janusz Baca Przygotowanie wokalne

Agnieszka Tyrawska-Kopeć PREMIERA 4 grudnia 2010 Czas trwania

2 godziny

...tę, którą wszyscy znamy. Jest w niej zła macocha, są złośliwe i egocentryczne siostry, ale jest też dobra i skromna dziewczynka, nazywana przez nie Kopciuszkiem. Jest też dobra wróżka, która pozwala Kopciuszkowi spełnić marzenie o balu. Wszystko jak w bajce ze starej książeczki. Ale czy na pewno wszystko? Otóż nie, kochane dzieci. Nasza Babcia musiała dostosować się do wymagań wnuków - używa komputera. Ale używa go mądrze i rozważnie ucząc nas, jak powinniśmy sami z niego korzystać. Towarzyszą jej w tym sympatyczne Wiruski komputerowe, które śpiewają dzieciom o tym co jest złe, a co dobre. Razem z Babcią przestrzegają przed niebezpieczeństwami czekającymi na młodych ludzi, którzy bez umiaru i kontroli korzystają z tego, co niesie współczesna technologia. Lecz jak to w bajkach bywa, wszystko dobrze się kończy i okazuje się, że bajki są ponadczasowe i można je połączyć z odrobiną nowoczesności.

z dwiema przerwami 56

Fot. Mirosław Trembecki

BAJKI „Pinokio” Na motywach bajki Carlo Collodiego “Pinokio” Reżyseria i adaptacja

Jerzy Turowicz

Kierownictwo muzyczne

Piotr Wujtewicz Scenografia

Ireneusz Salwa Choreografia

Marcin Marzec Przygotowanie chóru

Zofia Bernatowicz PREMIERA luty 2004 Czas trwania

To jedna z najpiękniejszych i najmądrzejszych bajek, jaka kiedykolwiek powstała. Muzyczna wersja Pinokia w reżyserii Jerzego Turowicza, na motywach powieści Carlo Collodiego to magiczne widowisko, które przedstawia lubelski Teatr Muzyczny. Drewniany pajac podczas wędrówki po ucieczce od swojego kreatora cieśli Dżepetta - spotyka parę zachłannych cwaniaków - lisa i kota, zostaje pochwycony i wzięty na smycz przez krewkiego chłopa, zatrudniony do teatru mistrza Ogniojada i ląduje w przepastnym brzuchu ogromnego wieloryba, by w końcu wrócić do domu i zmienić się w prawdziwego chłopca. Barwność i różnorodność scenografii, dynamika, piękne melodie i wymyślne kostiumy sprawiają, że każdorazowo młodzi widzowie zachwycają się tą bajką i żywiołowo reagują na kolejne przygody małego Pinokia. Walory edukacyjne widowiska docenili nauczyciele lubelskich szkół, którzy każdego roku powracają do Teatru Muzycznego z kolejnymi rocznikami swoich uczniów.

2 godziny

z dwiema przerwami

Fot. Archiwum Teatru Muzycznego

BAJKI „Kot w Butach” Baśń muzyczna na podstawie bajki Jana Brzechwy „Kot w butach” Reżyseria i inscenizacja

Jerzy Turowicz

Kierownictwo muzyczne

Piotr Wujtewicz Choreografia

Iza Krupka Muzyka

Janusz Baca PREMIERA 30 października 2002

Kot w butach to przedstawienie dla dzieci przygotowane na podstawie bajki Jana Brzechwy. Jednak Jerzy Turowicz, autor scenariusza i jednocześnie reżyser, wprowadził do spektaklu również nowe postaci. Młodziutka publiczność, będzie więc mogła śledzić nieznane dotąd historie o najsłynniejszym kocie i jego Panu Janku. Wśród wielu przygód spotykają oni na swojej drodze przemądrzałe kuropatwy, dzielne zające, a także czarownicę i czarnoksiężnika który zmienia się w groźnego lwa, sprytną żmiję, a nawet w mysz. Jak w każdej z bajek wszystko dobrze się kończy, Janek żeni się z królewną, a kot... łapie myszy w królestwie. Muzykę do przedstawienia napisał Janusz Baca. Choreografię ułożyła Izabela Krupka. W sceniczną akcję może włączać się publiczność, dla której realizatorzy przewidzieli nagrody za odpowiedzi na zagadki różnych bajkowych postaci.

Czas trwania

2 godziny

z dwiema przerwami

Fot. Archiwum Teatru Muzycznego

październik 2011

Sobota

18:00

HRABIA LUXEMBURG

Niedziela

17:00

HRABIA LUXEMBURG

Poniedziałek

Wtorek

11:00

KOT W BUTACH

Środa

11:00

KOT W BUTACH

Czwartek

Piątek

Sobota

Niedziela

19:00

REQUIEM DLA MOJEGO PRZYJACIELA

Poniedziałek

Wtorek

Środa

Czwartek

Piątek

Sobota

Niedziela

Poniedziałek

Wtorek

Środa

Czwartek

Piątek

18:00

USTA MILCZĄ, DUSZA ŚPIEWA

Sobota

18:00

USTA MILCZĄ, DUSZA ŚPIEWA

Niedziela

Poniedziałek

Wtorek

Środa

11:00

NIE TYLKO JEZIORO ŁABĘDZIE

Czwartek

11:00

NIE TYLKO JEZIORO ŁABĘDZIE

Piątek

Sobota

Niedziela

17:00

PTASZNIK Z TYROLU

Poniedziałek

Repertuar może ulec zmianie, aktualny repertuar zawsze na stronie: www.teatrmuzyczny.eu.

KALENDARIUM

kalendarium

Wtorek

2 3 4

Piątek

Sobota

6 7

Listopad 2011

kalendarium 1

Czwartek

Środa

Piątek

Czwartek

Sobota

Niedziela

Poniedziałek

Niedziela

Poniedziałek

Wtorek

Czwartek

Środa

18:00

SKRZYPEK NA DACHU

18:00

SKRZYPEK NA DACHU

grudzień 2011

11:00

KOT W BUTACH

12:00

KOPCIUSZEK

Wtorek

11:00; 18:00

KOPCIUSZEK

Środa

11:00

KOPCIUSZEK

12:00

PAN TWARDOWSKI

Piątek

Czwartek

Sobota

Piątek

Niedziela

Sobota

Poniedziałek

Niedziela

Wtorek